Het verhaal van een vereniging die van een Lage Betrokkenheid binnen mijn collectie in een klap naar een Grootmacht binnen mijn collectie ging.

 

2011-2012

In dit jaar kwam ik voor het eerst bij de Electrotechnische Vereeniging (hierna ETV genoemd) terecht.

Vooraf had ik contact opgenomen met de Secretaris van het Bestuur en hij gaf aan dat ik wel langs kon komen voor de twee beschikbare jaarboeken en een uitgave van de Maxwell.

Zo'n snel bliksembezoekje had ik nog nooit gehad!

Daar liggen de jaarboeken en daar ligt de Maxwell.

2010 en 2011 waren binnen!

 

2012-2013

Uiteraard kwam ik ook dit jaar weer terug op EWI om het nieuwste jaarboek op te halen.

Ik had niet gemaild aangezien ik de eerste keer wel had gezien dat alles wat ik nodig had toch wel van de balie te plukken was.

Na een bezoekje aan andere studieverenigingen liep ik dus EWI weer binnen en plukte de nieuwste Maxwell en het jaarboek van 2012 mee.

Alweer zo'n bliksembezoek.

 

2013

Een nieuw bestuur, dus nieuwe kansen.

Van deze Secretaris kreeg ik bericht terug dat hij nog jaarboeken had tot 2003 evenals oude Maxwells, dus mocht ik daar interesse in hebben...

 

Uiteraard had ik daar interesse in!

Met mijn grote rugzak trotseerde ik Storm Lorenzo en liep even later verwaaid EWI binnen.

Ik meldde me bij de balie en de Secretaris bleek dus niet in beeld te zitten.

Degene die wel recht voor mijn neus zat zei tegen hem dat ik er was en in een fractie van een seconde hoorde ik ''Ik ga het even voor je pakken hoor!'' langs me suizen.

Hoe ziet die Secretaris eruit? Geen idee...

 

Komt er even later een ander Bestuurslid voorbij met een bordje in zijn handen.

Op het bordje lag een broodje bal.

''Wordt u al geholpen?'' vroeg hij.

(Hij is ouder dan ik ben... maar goed)

''Jazeker!'' zei ik lachend.

 

Hoewel ik geen idee had hoe de Secretaris eruit zag, wist ik wel meteen dat hij eraan kwam.

Wat een stapel had hij in zijn armen!

Alsjeblieft!

Oude Maxwells en de jaarboeken van 2000 t/m 2009! (Met uitzondering van 2007, want die was op)

''Er zijn nu eenmaal altijd leden die hun jaarboeken niet ophalen'' aldus de Secretaris.

''Ik kan het me niet voorstellen! Ik sta altijd vooraan en dan ben ik nergens lid...''

''Ik ook niet... Ik laat hem altijd signeren!'' aldus de Secretaris.

 

En ja... toen moest ik met een flinke gevulde rugzak én Storm Lorenzo nog een stukje verder, want Bus 40 reed niet richting de Kluyverweg en ik moest wel nog even langs Leonardo da Vinci!

 

Maar ja, van 3 jaarboeken naar 13 jaarboeken! Dat is nog eens explosieve groei!

 

2014

Elk jaar op 26 maart is er taart in de aula van EWI, want ETV is dan jarig!

En wie jarig is, die deelt taart uit.

Vandaag was ik toevallig in de TU Wijk en ik was verbaasd te zien dat niet de bekende TU vlag in de mast van EWI hing, maar het een rode vlag was...

Rood... ETV? Tja... hij hing op Half 7, dus er viel weinig over te zeggen.

Na een tijdje doelloos naar die vlag gestaard te hebben liep ik er naartoe en inderdaad, het was de vlag van ETV.

Toen ik binnen echter een lang voorwerp met rond uiteinde zag bewegen aarzelde ik niet meer.

PEDELSTAF! DIE MOET IK VAN DICHTBIJ ZIEN!

Met mijn mobiel hoog opgeheven stapte ik op de heer met de staf af, niet realiserend dat dit de secretaris was, die ik in oktober ook al had gezien! (Ik herinnerde zijn gezicht niet meer...)

Terwijl ik een praatje met hem maakte zei een van de andere bestuursleden dat we naast elkaar moesten gaan staan.

Want wie jarig is, wordt op de foto gezet!

De taart heb ik helaas niet geproefd, want die was al op. (En dan was hij nog wel 142 centimeter lang!)

Lieve ETV, van harte gefeliciteerd met je 108e verjaardag!

 

Mei 2014

Na de Diestaart wist ik in elk geval een ding, en dat was dat ik snel weer eens langs moest gaan voor de nieuwste Maxwells.

Daarom dat ik halverwege mei besloot te mailen en op 27 mei weer eens langs de balie van ETV liep.

De secretaris was gelukkig aanwezig en direct toen hij me zag wist hij waarvoor ik kwam.

''Oh ja, de Maxwells!''

Uitgave 17.1 wordt nog naar gezocht, maar 17.2 en 17.3 zijn in elk geval binnen!

Over twee weken wordt het nieuwe jaarboek weer verwacht dus dan ga ik dat uiteraard nog even ophalen.

Zolang het Innoverende Bestuur er nog is, moet je er van genieten... want voor je het weet zijn ze er vandoor en loopt bestuur 143 er rond...

 

Juni 2014

Op 13 juni was het tijd voor het nieuwe jaarboek van ETV!

Hoewel het gebruikelijk is dat ik die pas in het nieuwe collegejaar ophaal, wil ik nog geen afscheid nemen van het Innoverende Bestuur.

Toen ik met 25 graden al rood en zwetend EWI binnenliep vroeg ik zoals gebruikelijk weer naar de Secretaris.

Een vriendelijk ogende heer die ik herkende als de fotograaf bij de Diestaart, maar verder niet kon plaatsen als functiedrager, stond me te woord.

Nee, de Secretaris is niet aanwezig...

Tja, dan zal ik het met jou moeten doen...

Hij gaf me het nieuwe jaarboek 'Eenheid'.

Toen ik dat van hem aannam zei ik dat dit waarschijnlijk wel het afscheid tussen mij en het Innoverende Bestuur zou betekenen.

Hij keek een beetje treurig en vroeg waarom.

Nou ja, dit is het laatste item van dit collegejaar...

Draait er even verderop in het hok een hoofd om. -Ik gok van de Vice President-

Zegt die heel droog: Nee hoor, er komt nog een kwartaalblad -Maxwell- aan hoor!

Oh okee... en wanneer wordt die verwacht dan? vroeg ik weer aan die vriendelijk ogende heer bij de balie.

Ja, tentamenperiode! En... dat is wanneer?

Over vier weken! -Juli dus...-

 

Vervolgens hield ik mijn camera nog even omhoog. Ik zou nog graag met de helden van het Innoverende Bestuur op de foto willen!

Probeer het volgende week eens! Was het antwoord van de vriendelijk ogende heer.

 

Oh ja, en wie die vriendelijk ogende heer nu was? De President!

 

 

Later in juni, 2014

Op 25 juni was het dan zo ver! Het fotobezoek aan de ETV. 

Ik had vooraf geen aankondiging de deur uit gedaan, dus of het zou gaan lukken was nog maar de vraag.

 

Aangekomen bij de balie liep de Commissaris Onderwijs net weg, maar toen ik me aankondigde draaide hij zich direct om.

Ja... ik moet de President hebben... Tja... Dat heeft de President (en de rest van EWI...) wel geweten!

Oh ja, foto's! Kom maar naar achteren! was de reactie van de President toen hij me zag.

Tja... Net als bij Het Gezelschap Practische Studie, 2 weken geleden, had ik ook nu geen idee hoe ik daar moest komen... En over de balie klimmen in een jurk is ook niet bepaald een goed idee...

Het geluid volgen werkte beter!

 

Op de Commissaris Extern/Vice-President na, was iedereen op het hok.

Aangezien hij ook op de foto moest, werd de tijd die we op hem moesten wachten, zinnig besteed. Zo heeft het gehele hok deze website gezien, heb ik hét officiële drankje van de ETV -Vlek, Uit Delft!!!-  gedronken, hebben we mijn Piekweken Themalied beluisterd en werden er her en der nog verzamelitems opgezocht.

Vervolgens werd het toch echt tijd voor de foto's, met of zonder Extern...

 

Dit bezoek is toch wel een van de állerleukste bezoeken van alle jaren dat ik nu al bij de studieverenigingen kom. -Wordt lastig te overtreffen door anderen!-

 

Twee dagen na het vorige bezoek, juni 2014

Vandaag was deel 2 van het fotobezoek aan het bestuur van ETV, voor de foto's met de Bestuurswagen.

Helaas had een groot deel van de bestuursleden het erg druk op dat moment, dus de vooraf opgestelde foto opstellingen voor bij de wagen konden in feite linea recta de prullenbak in, maar dat mocht de pret niet drukken, want de Baron zelf was er tenminste wel!

 

De Secretaris was meegelopen, want om nou helemaal zonder een bestuurslid bij de Bestuurswagen op de foto te gaan... dat klopt ook niet helemaal... Dus gelukkig had de Secretaris wel eventjes tijd!

 

Nadat hij de -toch wel grote- wagen soepel naar een handige fotoplek had gereden, was het tijd voor de foto's in en naast de wagen.

Want ja, als je met het hele Bestuur op de foto staat, dan hoort een foto bij de Bestuurwagen er ook wel bij, en nu kon ik er tenminste nog van genieten, want over een paar weken wordt de Baron ingeruild voor zijn opvolger, de Bestuurswagen van het nieuwe Bestuur.

 

Het was een leuk bezoek, en aangezien ik nog niet eerder met een Bestuurswagen op de foto heb gestaan was het nog een unieke aangelegenheid ook!!

 

Er zal nog 1 slotbezoek volgen voor de laatste Maxwell en eventuele andere spullen die nog ontbreken. Daarna is ook ETV voor dit -spectaculair goede- seizoensjaar klaar.

 

Het slotbezoek, juli 2014

Op de eerste tropische dag van het jaar had ik mijn slotbezoek aan ETV gepland.

Echter weet je nooit wat je kunt verwachten als je midden in de zomervakantie een bezoek aflegt. Meestal zijn mijn slotbezoeken al in juni dus met julibezoeken had ik nog geen ervaring.

Ik had de President en de Thesaurier uit eindelijk in het hok weten te vinden, tussen een aantal ETV'ers die ik niet kende. De Secretaris -die ik eigenlijk nodig had- was niet lijfelijk aanwezig.

-Veel meer dan een overhemd, een shirt en een das, die over zijn stoel hingen, was er van hem niet op het hok te vinden.-

Ook de laatste Maxwell was nog niet verschenen.

Dus jammer maar helaas, maar dit was dus het allerlaatste bezoek aan Bestuur 142.

Het was een leuk en innoverend jaar en ik vind het jammer dat dat nu aan zijn einde is gekomen.

 

Echter heb ik al wel de Secretaris en de Commissaris Onderwijs van Bestuur 143 ontmoet... Maar of zij Bestuur 142 gaan overtreffen? -Het Overtreffende Bestuur?????- Dat zullen we in oktober zien, wanneer het nieuwe seizoen weer begint!

 

Kennismakingsbezoek met 143, november 2014

Het eerste bezoek aan Bestuur 143 was best leuk! (Kom je als enige dame in een hok vol met heren...)

Door de bezoeken aan Bestuur 142 wist ik dat je gewoon beter om kunt lopen, dan weet je zeker dat je geen kwartier staat te wachten!

Bij binnenkomst op het hok zag ik her en der nog wat bestuursleden van Bestuur 142 (1 van deze Bestuursleden zei al direct: ''Ik ga NIET op de foto!'' Ik: ''Nee, ik weet dat jij niet van de foto's bent...'') maar mijn oog viel vooral op een gezicht dat ik nog nooit in het echt gezien had, maar wel kende van foto's. Een bestuurslid van Bestuur 137 (ook een kleur groen, net als 142) die ik een hoog genialiteitsgehalte vind hebben, zat tegenover me, gewoon zijn ding te doen.

Onderwijl was de secretaris van Bestuur 143 ook opgedoken en vroeg me wat ik precies mee wilde nemen.

Die Maxwell 17.1 kunnen we echt als verloren beschouwen, die is nergens meer...

De 17.4 was er gelukkig nog wel, net als de constitutiekaart van het Resolute Bestuur, zoals 143 ook wel bekend is.

Verder heb ik ook nog een gesigneerd exemplaar van 'Eenheid' ontvangen (ook al was het geen hele eenheid omdat twee jaarboek-commissieleden er niet waren...)

Daar was ik natuurlijk al heel blij mee, maar ik kon mijn gedachten er toch niet helemaal bijhouden door dat bestuurslid van 137...

Toen het dan ook over een ander voormalig bestuurslid van ETV ging, greep ik de kans aan om dit bestuurslid te vragen of ik met hem op de foto mocht.

En ja, om dan toch maar in de stijl te blijven vroeg ik de huidige secretaris ook nog voor een foto.

Het was qua vangst dus niet bepaald een groot bezoek, maar qua genialiteit en legendarisch niveau, was het een dubbel en dwars goed bezoek!

-Resoluut, Innoverend en verfrissend, ETV heeft het allemaal!-

 

Januari 2015

Het reces is weer voorbij, dus dat betekent als vanzelfsprekend een nieuwe Maxwell en ook een kerstkaart van het Resolute bestuur!

Op 19 januari liep ik mijn -inmiddels welbekende- route naar de ingang van het ETV hok.

De Commissaris Onderwijs van het Innoverende Bestuur was er de vorige keer niet, maar dit keer was hij er wel.

'Ja, ik dacht al dat je zou komen, want ik had je zien lopen!'

Dat is erg goed mogelijk! was mijn reactie.

Ook meende ik de neus van de Secretaris van 142 te zien, maar die was weg voor je 'Donaumast' kon zeggen, dus zeker weten doe ik het niet!

De Secretaris van 143 stond resoluut op om me te begroeten.

Naast hem zat een heer die ik nog niet eerder had gezien, de enige echte Resolute President van 143!

Hij stelde zich voor en zei al meteen 'Het nadeel als je meerdere keren in een jaar komt, is dat je minder spullen krijgt!' Ja, ongetwijfeld... Maar het is anderzijds ook weer leuk, omdat je een band kunt opbouwen met het Bestuur!

De Secretaris had onderwijl al de nieuwe Maxwell en de kerstkaart gevonden.

Uit het niets kwam het opeens ter sprake over de Bestuursbak.

'Wil je hem zien?' vroeg de Secretaris.

Ja, uiteraard!

Ik vergat mijn Delftse Bedrijvendagen mok op het bureau van de President en liep met de Secretaris mee naar het parkeerterrein van EWI.

Met de grijze Baron van 142 sta ik alleen op de foto, met de donkerchille Bestuursbak van 143 heb ik echter meer gezien dan alleen het parkeerterrein! ('Heb je misschien tijd voor een ritje over de campus?' Tja, ik had nog 10 minuten voor ik bij Mijnbouw moest zijn, dus dat lukte vast wel!)

Als een echte baas zat ik achterin de wagen terwijl de Secretaris er soepel mee van het terrein af reed.

'De beste manier om de campus te bekijken is op deze manier!' aldus de Secretaris en dat kon ik zeker niet ontkennen!

De Secretaris stopte even bij de UB om daar een paar plaatjes van de bak te kunnen schieten, om vervolgens verder te rijden en ook langs de nieuwbouw te komen. (Hier zal onder andere TG in de toekomst heen verhuizen)

En tot mijn grote verbazing passeerden we even later Lucht en Ruimtevaart!

Hè... Hier moet ik morgen pas wezen... 

'Niet nu? Anders stoppen we gewoon even!' Wat is het toch een held, die Resolute Secretaris!

Uit eindelijk ontdekte ik ook nog dat deze bak zeker niet hypermodern is. Er zit nog een casettespeler in! (en er was ook nog een casettebandje in de bak aanwezig... Keihard hardcore stond erop.... Ik vond Julias Moon stiekem beter bij het ritje passen, maar ja... Je kunt niet alles hebben! -En die is ook te modern voor een casettebandje...-)

Teruggekomen op het parkeerterrein stond de President al te wachten.

Hij had niet veel tijd, maar hij had wel nog een item gevonden dat zeker NIET in mijn verzameling mocht ontbreken, namelijk het boek van 50 jaar Sterkstroomdispuut! 

 

Vervolgens liep ik nog even met de secretaris mee, om mijn vermiste Delftse Bedrijvendagen mok weer op te halen.

In maart zal ik ongetwijfeld nog even langslopen bij de Diestaart en in mei-juni is het uiteraard tijd voor het nieuwe jaarboek!

Er staan dus nog zat mooie Resolute bezoeken in de toekomst!

 

Diestaart!

Ik had al dagen lopen aankondigen dat ik naar de Diestaart van ETV zou komen.

Echter was het nog bijna misgegaan, als ik niet per toeval het agendapunt op de website had gevonden.

Tijdens een kort intervalbezoek aan CH was ik ook nog even langs de ETV gelopen om te vragen hoe laat de Diestaart nou precies was.

Meneer de President had me verteld dat het allemaal in de lunchpauze zou gebeuren, om 12:30.

Op het agendapunt op de website stond echter 10:30 en dat zag ik dus om 10:50...

Als een gek heb ik me straat-klaar gemaakt en ben ik gaan lopen richting de Campus.

 

Buiten adem en volledig rood (in combinatie met een donkerchill jurkje) kwam ik aan bij EWI... Ik zag de welbekende rode vlag niet hangen, maar ik zag wel de welbekende donkerchille vestjes...

Waar ik de Secretaris vorig jaar overviel met een hoog opgeheven telefoon richting de Pedelstaf, overviel ik dit keer een taart snijdende President met het feit dat ik niet zo blij met hem was.

Want hee... 12:30 is natuurlijk niet hetzelfde als 10:30.

Maar goed, hij kon het uitleggen en er was nog taart.

Ook waren de 109 en de ETV nog te zien, dus daar maakte ik een foto van.

'Er zijn eerder vandaag uitgebreid foto's gemaakt hoor... Dus als je het hele plaatje nog wil zien...'

Ja, natuurlijk meneer de President, maar ik ga er niet met andermans foto's vandoor! Wil zelf ook nog wel iets hebben om te laten zien!

 

Onderwijl had ik de Secretaris natuurlijk ook gezien die me vrolijk begroette met 'Hallo daar!' Echter kwam ik pas echt bij hem terecht na mijn update met de President.

Zo kwam het ter sprake over mijn eerste Diestaart bij ETV, (Allemaal toevallig... In de zon zitten bij EWI-con, de rode vlag, de ronde Pedelstaf en nog met een Pretzel in mijn hand binnenstormen aangezien ik niet op taart had gerekend... Echter was de taart toen ook al op, dus gelukkig dat ik die Pretzel nog had.) de Diesreceptie (aangezien er nu twee Bestuursleden misten en het natuurlijk wel zo leuk is om de hele Resolute groep in jaquet te hebben) en natuurlijk de zomerperiode!

Ik stelde voor om een foto te maken voor mijn website en pagina. 'Ja, want anders geloven ze natuurlijk niet dat je bent geweest....' Aldus Meneer de President.

De Secretaris stelde voor dat hij de Pedelstaf even zou gaan halen, zodat het plaatje helemaal compleet zou zijn! (Oke, de twee missende Bestuursleden even niet meegerekend, maar vorig jaar stond ook niet iedereen erop...)

Waar ik vorig jaar met de Secretaris en de ronde -oudere- pedelstaf stond, stond ik nu met de drie Bestuursleden en de jongere Pedelstaf.

'Want ja, een nieuw Bestuur, een nieuwe staf!' aldus de Secretaris.

Een gewone foto, een Resolute foto en een foto met alleen de Secretaris, om in de lijn te blijven van vorig jaar.

 

Onderwijl (dat was pas grappig) was er ook een internationale studente die een stukje taart wilde en op de foto wilde...

Dus terwijl ik naast de Secretaris klaar stond, kwam zij naast mij staan en aan de andere kant stond er dus een man foto's te maken met zijn telefoon!

Nadat mijn foto's waren gemaakt kwamen er nog meer internationals die ook met de Secretaris en de taart wilden poseren.

Ik zeg dus 'Nou, je had die staf eerder moeten pakken... je bent gelijk een fotomodel!'

De vorken waren al snel op, dus ging de Secretaris maar lepels halen.

Zeer vakkundig met de staf onder zijn arm ging hij naar het hok, om even later weer net zo vakkundig weer met de staf en een lading lepels op te duiken.

Zelf had ik wel verwacht dat hij de staf weer in het hok zou parkeren en zonder staf zou terugkomen.

Maar nee, de Secretaris was duidelijk trouw aan zijn staf.

Vervolgens vroeg hij me nog of ik nog ergens anders heen zou gaan.

Ik wilde Bestuur 41 van i.d. nog even verrassen (Maar ze waren er niet) aangezien zij weer een weekje terug zijn.

'Oh, je weet dat ze bij PS ook weer terug zijn?' Nee, daar had ik geen weet van, maar erg fijn dat hij me dat vertelde... Want dan kon ik ook nog even langs PS!

Na mijn bezoekje aan PS zag ik dat de Thesaurier van ETV buiten stond met twee mensen.

De TU Delft vlag ging naar beneden en eindelijk zou de ETV vlag opgehangen worden!

Ik was dus weer precies op tijd om vast te leggen hoe de ETV vlag werd gehesen! (Maar ik ben zelf niet zo van de ronde-paal vlaggen... Die zijn altijd verdomd lastig vast te leggen....)

 

Kortom, het was even hard lopen, maar uit eindelijk was ik toch precies op tijd om het allemaal mee te maken!

De Resoluut lekkere Diestaart, de Resoluut mooie sfeer in de gang én de ETV vlag die op een Resoluut goede manier werd gehesen!

Nu op naar de Diesreceptie die op de dag NA Koningsdag plaatsvindt! (Tja, als je je verjaardagsfeest niet met de Koning kunt delen, dan doe je het toch gewoon Resoluut op de dag NA de verjaardag van de Koning? )

 

Diesreceptie!

Op de dag na Koningsdag was het dan eindelijk zover, de Diesreceptie van de ETV!

Voor ik me op het achterterrein van EWI meldde (Dat fietsenhok vind ik maar een stomme achtergrond voor een Bestuur... Wellicht zouden ze er de volgende keer de ETV vlag ophangen!) besloot ik nog even te gaan zitten bij mijn favoriete plek, de EWIcon, om mijn liedjes nog even te luisteren. (143 kan tenslotte niet bezocht worden zonder dat ik Julias Moon heb gehoord, al had ik voor de Diesreceptie wel een ander liedje van hem gevonden, dan het liedje van de rondrit met de bak!)

Elke Diesreceptie is toch weer een verrassing omdat ze onderling toch het nodige van elkaar verschillen...

Uiteraard had ik me al wel een beetje voorbereid door wat foto's van voorgaande jaren te bekijken en daar had ik onder andere uitgehaald dat iemand van het vorige Bestuur de Pedel zou zijn.

Nu had ik bij het Innoverende 142 zo mijn voorkeuren bedacht en ik was dan ook zeer verrast dat ik een pedel met een oranje vestje zag staan! (Oranje, 140, het eerste ETV Bestuur met wie ik te maken heb gehad... Ik weet niet welke functie hij had, maar het zou erg grappig zijn als hij de Secretaris van 140 was...)

Aan de andere kant zag ik een heer staan in een blauw vestje dat duidelijk NIET donkerchill was.

Hij was van Bestuur 141, de Commissaris Onderwijs, maar die kon mij al helemaal niet kennen, want ik heb geen contact met dat Bestuur gehad, omdat ik gewoon alles van de balie had geplukt..

Dus geen voorkeuren van 142 bij dit proces betrokken! Lekker origineel van 143 dus!

 

Ik stond een beetje rond te kijken toen er opeens een heer resoluut mijn kant uitgelopen kwam.

Ik dacht dat ik hem misschien wel eens gesproken had en dat hij daarom mijn kant op kwam.

'Ja ehm... Je hebt mijn bekertje gevangen!'

Ik keek omlaag en inderdaad, er bleek een leeg bekertje tussen mijn voeten terecht gekomen...

Vervolgens besloot ik me maar aan te melden bij de Pedel, want dan kon ik een wat strategischere plek opzoeken.

Ik wist dat ik als naam het beste 'Dé VerenigingsVerzamelaar' kon opgeven, maar vervolgens verraste de Pedel me met een nieuwe vraag...

'En welke zinspreuk mag ik noteren?'

Zinspreuk?! Dat hadden ze bij CH en bij de RVSV niet...

Tja, mijn officiële motto is natuurlijk 'Too much of anything/everything is NEVER enough!' maar die vond ik niet zo gepast voor dit moment.

Ik dacht na... ETV, dat is energie... STROOM!

Mijn antwoord was: Nou ehm.. Als het stroomt, dan stroomt het... DE JUISTE KANT OP!

Best tevreden met deze improvisatie ging ik naar een ander plekje waarbij ik het allemaal iets beter kon zien.

Ik zag de Secretaris als eerste (En het eerste wat me opviel was dat hij naar de kapper was geweest... Zijn haar was helaas weer een stuk korter dan het bij de Diestaart was...), gevolgd door de Commissaris Onderwijs (die ik ooit eens gezien heb toen hij Aankomend Potentieel Bestuur was) en de Thesaurier.

Nou, mooie boel... Zou ik hier zijn om het hele plaatje compleet te maken, zijn er weer maar 3!

Maar gelukkig, even later volgden ook Mijnheer de President in zijn duidelijk afgebraste jasje en de Commissaris Extern, die ik voor het eerst zag.

 

Ik had op het briefje van de Pedel al de nodige pennenstreken zien staan, dus ik verwachte half en half dat ik nummer 3 bij het Bestuur zou zijn.

Toen hij echter de jonge Pedelstaf ophief en Resoluut Origineel liet neerkomen op een stapel toetsenborden klonk er echter het volgende 'Dames en Heren, het is mij een eer en een waar genoegen u aan te mogen kondigen Dé VerenigingsVerzamelaar met de originele zinspreuk 'Als het stroomt, dan stroomt het de juiste kant op!' '

 

Hmm... Oké, het is dus al meteen mijn beurt!

Ik had mijn assistent ook mee en vooraf had ik haar bij de EWIcon al geïnstrueerd over foto's.

Zo zou het lijken of ik niet alles strak van te voren had bedacht, maar dat zij origineel aan het improviseren was... (Was dus niet het geval...) Maar het recipiëren zou ik uiteraard alleen doen. 

Ik stond op een gepaste afstand van het Bestuur en halverwege in mijn eerste zin onderbrak Meneer de President me en zei 'kom maar wat dichterbij hoor!' (Hij zei nog net niet 'we bijten niet hoor!')

Zoals ik dus gewend was wenste ik het Bestuur een goede Dies en feliciteerde ik de vereniging nogmaals met haar prachtige 109e leeftijd en daarna kwam het voorstel van de foto.

Ik meende Meneer de President even zuur te zien kijken maar herstelde zich snel naar zijn professionele Presidentshouding.

'Natuurlijk, maar dan zul je de fotograaf wel even lief aan moeten kijken!'

Fotograaf? Nonsens, daar heb ik een assistent voor mee hoor!

'Oh, wat handig!'

Nee... Wat denk je dan, dat ik onvoorbereid naar een Diesreceptie kom?

'Nou goed, kom er maar tussen staan dan!' zei Meneer de President.

Later op de receptie zou ik nog veelvuldig zien hoe andere instanties het Resolute Bestuur feliciteerden en deze mensen kwamen in de 'groepsknuffels' uitsluitend tussen de Commissarissen Onderwijs en Extern te staan.

Ik daarentegen had het geluk dat ik tussen Meneer de President en de Secretaris mocht staan!

 

Zoals ik het haar had uitgelegd probeerde mijn assistente de heren in de opstellingen te krijgen zoals ik ze had bedacht.

De zure foto bleek lastig voor de Secretaris, want die kon zijn lachen schijnbaar niet inhouden.

Hoor ik de Commissaris Extern heel droog zeggen 'Kap eens met lachen!'

Ook de foto naar opzij (het resoluut kijken) viel niet mee, want toen mijn assistente 'Links' zei, keken er een aantal ook naar rechts... (Andere links dus...)

Vervolgens kwam de wat lastigere opstelling, aangezien je een Diesreceptie eigenlijk niet voor een indiviudeel persoon doet... (Oke, de Secretaris is wél degene waar ik alle contact mee heb en waar ik ook alle bezoeken mee heb gedaan... Plus HIJ was degene die me heel enthousiast uitnodigde om hierbij te zijn) Maar een foto met de Secretaris alleen leek me wel zo leuk.

Mijn assistente wist het tactvol te brengen en de Secretaris leek aanvankelijk niet door te hebben dat hij bedoeld werd, tot ik hem al lachend maar aarzelend aankeek, toen werd het duidelijk.

Zo stapten hij en ik dus naar voren.

De andere Bestuursleden zochten een ander plekje bij elkaar op en toen hoorde ik Meneer de President dus ook zeggen 'Nou jongens... Wij zijn dus 'de rest...' '

Tja... In een groep heb je toch altijd je favorieten.... Al moet ik zeggen dat 143 wel hard op weg is om de nieuwe favoriet te worden! (Hangt even van de zomerbezoeken af of ze officieel het overtreffende Bestuur boven Innoverend 142 worden!)

De foto's met de Secretaris alleen leken ook wel wat reacties bij de rest van de aanwezigen los te maken.

Schijnbaar is het toch vrij uitzonderlijk, met een enkel Bestuurslid op de foto gaan!

Na de foto's keerde ik weer terug op mijn positie tegenover het Bestuur en legde de Secretaris me uit dat er nog 1 klein formaliteitje bij hoorde.

Alleen, de Dynamische Commissaris Onderwijs van 141 bleek toch niet zó Dynamisch te zijn... Want hij stond totaal niet op te letten.

'Tja, dat IS de bedoeling als iemand tenminste stond OP TE LETTEN!' zei de Secretaris lekker tactisch.

Uit eindelijk, met wat vertraging kwam de laatste formaliteit naar ons toe.

Om een Diesreceptie van de ETV (V)lekker te bekronen hoort er natuurlijk wél een glaasje Vlek bij!

Mijn voordeel is dat ik vorig jaar al kennis heb gemaakt met Vlek en het daardoor ook goed kan waarderen nu! (Jenever is een gevalletje 'daar moet je eerst aan wennen voor je het kunt waarderen')

Het leek me wel gepast om mijn ingebrachte zinspreuk nog eens te herhalen, want ook voor Vlek geldt natuurlijk Als het stroomt, dan stroomt het de goede kant op! (Er zou later nog een geval volgen waarbij dat toch even werd vergeten en een bezoeker een Vlek-douche kreeg, gevolgd door 'Neehee, je moet het opdrinken!')

De President zei daarop 'Zoals je het zegt Sabien, Goedemorgen!'

Tot zoverre mijn moment of fame recepieermoment bij het Resolute Bestuur, waarna ik mijn leuke plekje weer opzocht. (Maar uiteraard wel eerst voorzien van een biertje, want dat hoort ook wel een beetje bij een Diesreceptie.)

De twee na mij waren erg bekenden van me, namelijk de President en de Secretaris van 142.

Na hun moment of fame recipieermoment kwam Meneer de President van 143 naar me toe.

'Uhmm... Sabien, nog 1 dingetje... Het is traditie dat wanneer je gerecipieerd hebt, je wel het boek tekent!'

Boek? Welk boek?

Nee wat bleek, de Secretaris van het jaarboek bleek dit Dieslogboek te beheren en dat deed ze in stijl, door erop te zitten.

Wel grappig dat Meneer de President me dit kwam vertellen! Bij CH werd ik door de Pedel naar het boek geleid en bij de RV had ik het boek al getekend nog voor ik het Bestuur maar had bezocht.

 

Helaas ontdekte ik op dit moment dat de Secretaris van 142 zijn door mij toegwezen Bestuursliedje nog niet vergeten was.

Ik stond zo'n beetje 10 minuten te wachten op hem (De Diescommissie van CH was hier echt heilig bij en ik dacht dat die lang bezig waren tijdens de CH Diesreceptie...) terwijl hij vier pagina's aan het voltekenen was.

Toen ik eindelijk bij het boek kon (Moest eerst nog zien te voorkomen dat de Jaarboeksecretaris het boek weer op haar geheime verstopplaats zou doen) was het boek al aardig 'Wasted' (Ja jongen, je kan het nog steeds....) 

Zelf wist ik er ook wel een volle pagina van te maken, maar dan wel subtieler dan op de 'Wasted' methode die 142 schijnbaar nog steeds goed hoog weet te houden! ('Vo voor jullie dat jullie je toegewezen liedje nog niet vergeten zijn!)

 

Terug op mijn favoriete plek overzag ik het allemaal een beetje.

Zo gaf de jaarboekcommissie een sloopprinter aan het Bestuur waar vooral de Commissaris Onderwijs veel mee leek te kunnen... (Zo leuk... een deurtje dat openspringt als je erop gaat staan en als je dan tegen het deurtje schopt, dan gaat ie niet meer dicht!) en waaide er (dankzij de windkracht van EWI) een fles Vlek om... (Wel erg zonde!)

Kortom, een Diesreceptie waar je je geen moment hoefde te vervelen omdat er overal wel genoeg te zien was!

Na een korte toiletpauze zag ik tot mijn verbazing dat het al 18:00u was geweest. (Tijd vliegt tijdens leuke Diesrecepties!)

Het Bestuur kon duidelijk nog niet om 18:00u stoppen omdat er nog veel mensen waren die wilden recipiëren, dus zorgde de Pedel ook voor hen voor een korte toiletpauze.

Deze kans greep ik aan om nog even afscheid te kunnen nemen van de Secretaris voor ik zou vertrekken.

'Tot ziens!' zei hij.

Nou dat zal zeker lukken... Eind mei/begin juni is het weer tijd voor het volgende bezoek aan het Resolute Bestuur! (En ik heb er nu al zin in!)

Ik hoop dat de rest van deze 109e Diesweek ook zeer geslaagd mag worden!

 

Zomerbezoek 16 juni 2015 (Wasted remix edition)

Ik had in mei een afspraak met de Secretaris gemaakt via de mail.

In de High-Lighterweek en de week erna zou het niet goed uitkomen, maar de week van 16 juli kon ik prima langskomen!

 

Froude had op de 15e afgezegd en terwijl ik bij de EWIcon zat, vlak voordat ik richting de ETV zou gaan, ontving ik een bericht van het thuisfront dat ook Mijnbouw af had gezegd. Kortom, alleen de afspraak bij de ETV stond nog, de rest was allemaal verzet....

Maar, met een bezoek aan het Resolute 143 zou het allemaal goed komen!

 

Toen ik het hok binnenstapte werd ik, zoals dat bijna gebruikelijk te noemen is, aangekeken door een grote groep mannen en een enkele vrouw.

De Thesaurier van 142 keek me verbaasd aan en vroeg me waar ik voor kwam.

Ik zoek....... en terwijl ik dat uitsprak keek ik door het hok, naarstig op zoek naar het gezicht waarvoor ik kwam.... De Secretaris van 143.

'Ja, die is er niet....' Zei de Dynamische Commissaris Onderwijs van 141 (Die ik naast de Diesreceptie overigens toch wel bleek te kennen van mijn 1e bezoek aan 143....) 'Die zit in Kroatië!'

Oh... Dan had hij waarschijnlijk over de vakantie heengelezen, toen hij de afspraak inplande. (Is me ook wel eens met Groningen overkomen... Alles was al in kannen en kruiken toen Vindicat met de mededeling kwam dat ze er toch niet zouden zijn, maar de Ab Actis had het stukje 'vakantie' even gemist...) 

'Ach, kan gebeuren toch? Maar waar kunnen wij je mee helpen? Wij zijn er wel!' zei een heer die ik niet herkende.

Tja, ik kom eigenlijk voor een Jaarboek.

Dat kan de Dynamische Commissaris Onderwijs van 141 wel regelen toch? Zei de onbekende heer.

Die zei echter lachend 'Ik ben wel Commissaris Onderwijs hoor!'

Ach, anders kom ik later wel terug... Zei ik.

De Innoverende Commissaris Onderwijs van 142 zat naast de onbekende heer en die zei 'En we hebben onze Innoverende Secretaris natuurlijk!'

Die laatste liet dat natuurlijk niet liggen en sprong meteen op. 'Ja, maar een Jaarboek? Dat kunnen wij toch ook! En je hebt nog geluk ook, want naast mij zit een enige echte Jaarboekcommissaris!' 

Ik was nog steeds te verbaasd om veel te kunnen zeggen. Er liep een mengeling van 137 (Verfrissend), 140 (Origineel), 141 (Dynamisch) rond en het voltallige 142 (Innoverend) was dus aanwezig.

Terwijl de Innoverende Secretaris het Jaarboek aan de Jaarboekcommissaris overdroeg, zodat die het boek kon signeren, vroeg ik hem ook nog naar de missende Maxwells.

 

'Heb je die nog niet dan?' vroeg de Innoverende Commissaris Onderwijs.

Nee.... Ik ben bij de Diestaart en de Diesreceptie geweest, maar verder niet meer hier...

'Maar, krijg je die dan niet thuisgestuurd?' vroeg hij.

Tja... Ik zie het wel bij TG. Sinds ik buitenlid ben, kom ik daar nauwelijks meer. Ik vind het veel leuker om langs te komen.

'Maar, per post is makkelijker!' zei hij met een typisch gezicht zoals alleen de Innoverende Commissaris Onderwijs dat kan. (Eigenlijk had ik daar een foto van moeten maken, hij is niet zo grappig als de Secretaris van 137, maar hij kan er ook wel wat van....)

De Innoverende Secretaris kwam terug en bewees toch dat hij een gepensioneerde Secretaris is die Wasted is... Hoewel hij het kordaat oppakte om alles op te zoeken, gaf hij me de magazines niet aan, maar gooide ze op de glazen ETV tafel neer bij wijze van een overdracht.

Het Jaarboek kreeg ik overgedragen van de Jaarboekcommissaris die er zeker iets moois in geschreven heeft!

 

Vervolgens zei de onbekende heer tegen me 'Maar als je de Secretaris van 143 nou ziet, doe hem dan de groeten van ons, want wij zien hem nooit meer!'

Tja... Ik wist wel de Commissaris Onderwijs van 137, de Thesaurier van 140, de Commissaris Onderwijs van 141 en het voltallige 142 te herkennen, maar de overige gezichten zeiden me niet zo veel. Dus van wie moest ik dan precies de groeten doen?

De enige dame die vooral met de anti foto (Commissaris Extern) 142'er aan het praten was zei daarop 'Nou, de vereniging natuurlijk!'

 

Volgende week zal ik echter nog even langs EWI lopen om te kijken of 143 terug is.

In de verbijstering die ik gedurende deze situatie had, ben ik toch het een en ander vergeten. Daarnaast heb ik toch wel genoeg met 143 beleefd om graag nog even afscheid van ze te willen nemen.