VSV Leonardo da Vinci
In het najaar van 2011 heb ik kennisgemaakt met VSV Leonardo da Vinci.
67e Bestuur
Als ik eerlijk ben ligt Leonardo da Vinci niet echt op een eenvoudige wandelroute.
Het ligt dus niet echt voor de hand dat ik daar zomaar ben binnengelopen.
Dat is dan ook niet het geval...
Ik heb deze studievereniging leren kennen doordat mijn toenmalige relatie aan de faculteit L&R studeerde.
Meer uit nieuwsgierigheid naar zijn wereld heb ik gekeken naar de studievereniging, heb ik naar hen gemaild,
ben ik op bus 40 gestapt en ben ik richting de Kluyverweg gereden.
Ik kwam daar aan en was eigenlijk verbaasd.
Dit gebouw is heel anders dan bijvoorbeeld EWI.
Na wat rondvragen vond ik dan eindelijk het hok van VSV Leonardo Da Vinci.
Samen met de secretaris van het 67e bestuur ben ik het magazijn in gelopen.
Her en der wist hij een aantal uitgaven van het verenigingsperiodiek (Leonardo Times) vandaan te plukken,
Een choker had hij ook voor me en tot slot had hij het lustrumjaarboek van 2010.
Een goede vangst!
Bijzonder was dat ik diezelfde secretaris (Zijn naam doet me altijd aan het Griekse gerecht Beefteki denken) later op het landelijke nieuws zag.
Iedereen weet vast nog wel dat er een interview met André Kuipers in de ruimte werd gehouden. (zie ook de video van de NOS André Kuipers spreekt met Premier Rutte)
Dit gebeurde allemaal op de TU Delft, bij L&R en in samenwerking met VSV Leonardo Da Vinci!
68e Bestuur
Vervolgens ging ik in 2013 weer langs VSV Leonardo Da Vinci en ontmoette ik het 68e bestuur.
Ik kreeg toen het jaarboek van 2012 en een aantal nieuwe uitgaven van de Leonardo Times.
Ik heb dus een gat in mijn collectie want, het jaarboek 2011 ontbreekt!
Het grappige aan dit bezoek was wel dat ik de spullen dit keer niet uit handen van de Secretaris kreeg, maar uit handen van de Commissaris Extern.
69e Bestuur
Inmiddels is het nog steeds 2013 en is Storm Lorenzo aan de gang.
Na mijn goede vangst bij ETV en mijn korte stop bij de Mijnbouwkundige Vereeniging had ik nog een afspraak open staan, en wel met de secretaris van het 69e Bestuur!
Bus 40 is van de Rotterdamseweg afgesneden, dus in plaats van per bus kon ik weinig anders dan te voet te gaan!
Eenmaal aangekomen op de Kluyverweg en bij het hok van Leonardo da Vinci (Buiten adem en wel) meldde ik me.
En ook dit keer was het niet de Secretaris zelf die meeliep, nee dit keer was het de Commissaris Onderwijs.
Samen doken we het verzamelhok in waarbij hij het jaarboek van 2011 vond!
Ook vond hij een exemplaar van 2009. Ik wilde het eerste exemplaar van hem aannemen toen hij zei ''Nee wacht, ik zal kijken of er nog een mooier exemplaar voor je ligt!'' en inderdaad, hij vond een mooier exemplaar.
En als grote verrassing vond hij zelfs een exemplaar uit 2002!!!
Vervolgens de zoektocht naar de missende Leonardo Times.
Je kunt alles wel digitaal gaan lezen... ''Maar papier leest beter!'' beaamde de Commissaris Onderwijs.
Mijn tas nog verder gevuld en blij vertrok ik weer.
Tot ik ontdekte dat ik mijn inventarisatieschrift had laten liggen.
Ook nu sprong de Commissaris Onderwijs weer op en wist me mijn inventarisatieschrift terug te geven.
Toen ik later in dat jaar weer contact opnam met het 69e Bestuur kreeg ik geen bericht terug van de Secretaris, maar van de President. Zijn bericht loog er niet om.
Het zou afgelopen zijn met de verzameling van VSV Leonardo da Vinci.
Hier was ik erg verdrietig over, maar er bleef een klein kaarsje in mijn hart branden, met de hoop dat het met het 70e Bestuur weer goed zou komen.
70e Bestuur, Up Up and Away!!!!!!
En, wat ben ik toch blij dat dat kleine kaarsje is blijven branden!
Inmiddels is het november 2014 en heb ik mijn eerste bezoek aan het 70e Bestuur van Leonardo da Vinci gebracht.
Ik had al leuke mails met de secretaris gewisseld, maar toch wist ik niet goed wat te verwachten, toen ik het hok van de VSV binnenliep.
Voorgaande jaren waren het allemaal leuke, maar wel snelle bezoeken.
Nu niet! Praktisch het hele Bestuur liet de computers en telefoons achter zich en rolden met de bureaustoelen mijn kant uit, om zo een kring te vormen.
''Welkom! Leuk dat je er bent!! Je boft dat je vandaag komt, want ik ben ZO brak, dat ik nu niet druk bezig ben!'' zei een heer met kort haar tegen me.
Vast een of andere commissaris die een feestje heeft gehad... Dacht ik terwijl ik hem de hand schudde.
Vervolgens door naar de secretaris, de enige dame op het hok, tussen alle heren en daarna de andere twee heren die hun computer ook even achter konden laten.
Een van de andere heren had ergens een bureaustoel voor mij vandaan geplukt en nadat ik me enigszins had geïnstalleerd mocht ik weer mijn bekende hobbyverhaal vertellen én vertellen waarom de VSV zo bijzonder voor mij is.
Na deze introductie vroeg een van de andere twee heren of ik de constitutiekaart al had gezien, want er was een groot verschil.
De secretaris gaf me de constitutiekaart en ik bekeek hem uitvoerig.
Wat is er voor verschil? Wat zoek ik precies?
Het antwoord bleek in het midden te staan en ook precies naast me te zitten.
Die brakke 'commissaris' zoals ik hem had bestempeld, bleek de President te zijn!
-Alleen dan wel de kaalgeschoren variant...-
Vervolgens legde Presi himself uit waarom ie nou precies zo brak was en vroeg vervolgens snel of ik de ontstaangeschiedenis van de VSV kende. -Een van de andere twee heren (wel commissarissen...) plukte ondertussen nog een brief van ZKH Willem Alexander van een prikbord af om hem te laten zien- Helaas, de ontstaangeschiedenis van de VSV ken ik niet...
Presi duikelde daarom een gedenkboek (HEB IK NOG NIET!!!!) op en legde hem op een pagina open.
Terwijl ik probeerde te lezen ging Presi vervolgens fragmenten van 'Huisbaas Bob' door het werkhok afspelen.
Vraagt ie even later ''Zit je dit serieus te lezen?'' (Hoe dan? Ik kan me niet concentreren als ik op drie dingen tegelijk moet letten)
Na deze geniale leespoging keek ik nog eens goed naar Presi en moest ik denken aan Vlek, de huisdrank van ETV.
Om 11.10 's ochtends vroeg ik dus ook ''Hebben jullie ook een huisdrank?''
Had ik niet moeten vragen, want er kwam meteen een enorme jerrycan te voorschijn.
-VSV Leonardo da Vinci Presents.... HUIFKAR!-
Dat was voor de Secretaris meteen de aanleiding om mij m'n eerste verzamelitem van de dag te overhandigen.
Een Lustrum Borrelpakket! Met Borrelglaasjes (Waaruit ik dus ook Huifkar heb gedronken), het origineelste en mooiste kaartspel ooit (Studievereniging i.d., dat jullie daar niet opgekomen zijn!) , twee geweldige dobbelstenen waarop het beeldmerk van het 14e Lustrum goed zichtbaar is én een flessenopener, met ook de nodige mooie Lustrumdetails.
Verder had de secretaris nog MEER mooie items voor me gevonden.
Een Lustrumshirt van het 13e Lustrum, het jaarboek van 2013 en vier uitgaven van de Leonardo Times!
Om het af te maken duikelde ze ook nog haar visitekaartje op, uiteraard ook voorzien van het fraaie Lustrumlogo.
Presi vroeg daarop meteen of ik ook zijn visitekaartje wilde (natuurlijk!)
Vervolgens werd me gevraagd of ik de VSV verdieping ooit wel eens helemaal gezien had.
Nee... Nou, dan gaan we dat regelen! Aldus een enthousiaste Presi, die het wel overdroeg aan zijn collega's. (Nee, uit eindelijk ging hij al rollend op zijn bureaustoel met ons mee!)
Zo kwamen we bij de vergaderruimte, waar een aantal mooie gedenk items stonden (en waar een van de commissarissen een prachtig boekwerk vond, het studiereisverslag van 2013!), de commissieruimte, ook bekend als chillplek en natuurlijk het bekende hok waar de boeken en ook de meeste mooie items opgeslagen staan!
Toen we uit dat hok kwamen, bleek er wel een heel bekend persoon op de verdieping te zijn! (nee, niet André Kuipers... Maar hij heeft er wel IETS mee te maken) Mr. Beefteki!
De secretaris van het 67e Bestuur was even langsgekomen op de VSV Verdieping. (Zegt een van die commissarissen ''Ken je hem nog? Beefteki?'' -En daarvoor stellig ontkennen dat iemand van het 70e bestuur, behalve de secretaris, deze pagina heeft gelezen... Er staat nergens anders te lezen dat hij die bijnaam heeft!!-)
Om de rondleiding goed af te sluiten zijn we ook nog langsgelopen bij hetgeen dat ZOVEEL MEER is dan een bar, 'De Atmosfeer!'
Waar André Kuipers overigens wél was! (Weliswaar een versie van karton en een aanwezigheid in de vorm van een handtekening, maar toch!)
Een van de commissarissen showde vol trots een bijzondere tafel in de Atmosfeer.
Dit tafeltje was voorheen een motor van een Fokker vliegtuig! (Sorry, de details zijn me ontschoten) Iets waarmee ik wel op de foto wilde!
Het leverde een leuk plaatje op.
Ik verheug me nu al op het volgende bezoek! Met het 70e Bestuur wordt het sowieso legendarisch!
-Voor alle Lustrumfans, wie kent dit liedje? Hij zingt iets dat écht bij het 14e Lustrum hoort! -vanaf 0:50 luisteren!-
Januaribezoek
Het was alweer zover! Het januaribezoek aan VSV Leonardo Da Vinci!
De Secretaris was mijn komst lichtelijk vergeten, maar zoals het een stersecretaris betaamt, had ze alle items vakkundig en snel bij elkaar gevonden!
Een van de commissarissen hielp ons beiden nog herinneren aan het Studytour verslag van afgelopen jaar, die ook zeker niet mocht ontbreken in mijn verzameling! (Aangezien ik die van de reis ervoor ook heb!)
Verder was het precies de vangst waarvoor ik kwam, namelijk: de nieuwe Leonardo Times (diezelfde commissaris van het Studytour-verslag liet ook nog even een hele mooie Leonardo Times zien met echt goud op de voorkant. Het was al een oud exemplaar en ook vrij uniek... Dus dat was geen meeneem exemplaar helaas!), het supermooie nieuwe jaarboek en de kerstkaart!
De Secretaris wist me ook nog te verrassen met de jaarlichting foto van 2013-2014!
Kortom, weer een erg goeie vangst bij het altijd gezellige 70e Bestuur van VSV Leonardo Da Vinci!!
Thrust the -Super-bass Airbase!
Op 9 maart had ik een enorme baaldag en vroeg ik op mijn persoonlijke facebook om een vallende ster, zodat ik een wens mocht doen.
Op 10 maart ontving ik in de middag opeens een bericht via mijn website, afkomstig van de VSV.
Ik was best verbaasd dat de VSV via mijn website had gewerkt, want de secretaris had toch gewoon mijn 'zakelijke' e-mailadres?
Toen ik het bericht opende zag ik een zeer enthousiast verhaal van een heer van wie ik de naam niet zo snel herkende. (Wellicht iemand van de Airbase commissie? dacht ik)
In de mail werd me gevraagd of ik wel eens van Airbase had gehoord en of ik als ware VSV liefhebster misschien ook bij dit mooie feest wilde zijn.
Airbase, dat was me zeker niet ontgaan... Maar door een behoorlijke verkoudheid en het feit dat ik de dag na Airbase weer vroeg moet werken, werkten mijn mogelijke aanwezigheid bij Airbase tegen.
Maar, mijn nieuwsgierigheid was zeker gewekt, dus ik besloot sowieso terug te mailen met een ander voorstel.
Maar eerst trok ik de naam van de mailer na. Het bleek namelijk weldegelijk een bekende te zijn, namelijk de Commissaris Interne!
Hoewel hij bij ieder bezoek wel aanwezig was, had ik zijn naam toch niet direct herkend.
Met dit gegeven in mijn achterhoofd mailde ik terug dat Airbase er voor mij zelf niet in zou zitten, maar het leek me sowieso wel leuk om de Airbase commissie te ontmoeten en dan kon ik meteen wat promotiemateriaal meenemen.
Daar was de Commissaris Interne het zeker mee eens en zo werd er dus voor 11 maart een intervalbezoek geprikt!
Ik was dus blij dat die vallende ster was geweest, want nu had ik weer een leuke afspraak bij een van mijn favoriete studieverenigingen!
Op de dag zelf was het weer heerlijk weer, dus geen ramp om naar de Kluyverweg te lopen.
Even voor de afgesproken tijd stapte ik weer de bekende gang op en het bekende kantoor in.
Presi zat zo druk te werken dat hij zijn hele omgeving niet opmerkte, de Secretaris had haar bureau verlaten, de Commissaris Carrière was er nu voor de verandering wel (Iemand op Facebook had al gezegd dat zij er nu ook een keer moest zijn, dat was nu dus het geval.) en mijn twee favoriete Commissarissen Interne en Externe zaten allebei gewoon op hun plek.
Interne kwam al meteen naar me toe om een hand te geven en gaf aan het leuk te vinden dat ik er weer was.
Tja, altijd leuk om een onverwacht tussentijds bezoek te hebben!
Samen met hem en een van de Airbase commissieleden liepen we naar het commissiehokje (waar de Delftse Bedrijven Dagen de vorige keer nog zaten) waar nu wat anderen van de Airbase bezig waren met organiseren.
Iedereen was meteen enthousiast en stelde zich voor, waarna Interne zich meteen op een doos stortte waar nog Airbase posters in moesten zitten.
Erg veel posters waren er niet meer, maar hij had toch nog een goede voor me weten te vinden.
Elders plukte hij ook een lading flyers vandaan en vervolgens stelde hij voor om te gaan kijken naar hoe Airbase zou worden.
Het is niet zoals met Mechnificent zo dat het op een externe locatie plaatsvindt, nee... Airbase gaat echt gebeuren in de L&R Faculteit zelf! Erg veel kon ik me er dan ook nog niet van voorstellen... Daarom stelde Interne voor dat we een rondje zouden lopen, zodat ik het wellicht wat beter voor me kon zien. (Dat was zeker het geval!)
De centrale hal wordt de eerste feestlocatie en de DJ komt dan geflankeerd door twee enorme vleugels op de eerste verdieping te staan.
Lopen we verder richting de kantine, komen we eerst bij de muntenbalie, de garderobe en de Photobooth (Interne sprak het erg leuk uit... Klonk eerder als 'Boef') -althans, op het moment dat ik er liep was het nog gewoon een normale gang- in de kantine komt dan een tweede feestlocatie met een andere DJ.
Dus als je geen zin hebt in Buurman en Buurman, dan kun je in de andere zaal naar DJ PJ gaan luisteren!!
Maar, op het moment dat we er stonden werd er eerst nog een afstudeerborrel voorbereid.
'Ja, we hebben heel veel geluk dat we dit hier mogen organiseren en dat we die delen gewoon 2 dagen vrijgeroosterd hebben kunnen krijgen!' zei Interne.
'Maar we mogen vanavond pas echt beginnen met klaarzetten!' zei de Airbaser.
'Kom, dan kun je zien hoe hard er al geklust wordt!' zei Interne terwijl we via diverse gangen richting een heel stuk onverkend L&R gingen.
Over een gangetje waarbij je over het water loopt, richting een gang vol kantoren.
'Dit is niet voor ons hoor, dit wordt afgesloten!' zei Interne.
Logisch... In kleine kantoortjes kun je ook niet feesten... Hoewel... Er kunnen wel foute dingen gebeuren die je ook niet echt wil hè...
'Precies....' zei Interne die me precies leek te begrijpen.
Halverwege de gang gingen we een enorme deur door en daar kwamen we in een onwijs gave ruimte terecht.
'De studies hier zijn vooral theoretisch, maar soms is er wel wat praktijk en dat gebeurt hier!' zei Interne terwijl we enorme machines voorbij liepen.
Ik heb geen flauw idee waar die grote apparaten allemaal voor dienen, maar opeens herkende ik een stukje.
In de krant stond een tijd geleden (2013 geloof ik) een stuk over robotdiertjes.(De Maxwell van ETV had er ook een stuk aan gewijd)
Iemand had een soort spinpootje uitgevonden en een vliegend libelletje (De Delfly!!)
Die robotdiertjes zijn zo ontzettend schattig, maar wel een beetje ontsnap-gevaarlijk.
Daarom zitten ze in een hoekje met netten erom, zodat ze niet kunnen ontsnappen.
In de grote ruimte zag ik dus een hoek met blauw zeil erom. Daar zitten die robotdiertjes toch? vroeg ik aan Interne.
'Ja klopt! Daar kunnen we straks ook wel even gaan kijken!'
Vervolgens vertelde Interne dat er ook nog heel veel andere mooie dingen in deze ruimte waren.
Er waren eerstejaars in blauwe stofjassen bezig met een practicum en her en der zaten andere studenten met andere werktuigen.
We liepen vervolgens een trap op en kwamen vervolgens op een sub-verdieping waar alles duidelijk Airbase was.
Er stond aan het begin een flap-over bord met een grote Airbase poster erop en her en der zaten mensen van de Airbasecommissie druk te klussen.
De plattegrond was duidelijk al klaar en lag te drogen op de vloer.
Elders op de vloer lag een zwarte plank met witte dasjes erop gespoten.
'Die is voor de fotohoek, dit is een van de grotere sponsoren' zei Interne terwijl er wat mensen de verdieping opkwamen.
Ook nog mensen van de Airbase commissie!
Een dame van de commissie vertelde meteen honderduit over Airbase en dat ze het heel leuk vond dat ik ook zeker geïnteresseerd was in het feest.
Maar ja, leuke feesten... Daar wil ik altijd wel meer over weten, hoewel ik deze dan helaas niet kan bijwonen... Kan ik in elk geval wel zeggen dat ik toch iets met Airbase te maken heb!
Interne had vervolgens nog iets anders gevonden dat hij kon laten zien.
'Dit zijn zelfgemaakte dromenvangers, die zijn met glow in the dark draden! Blacklight erop en de sfeer is compleet!'
Zo zie je maar... Sfeervol hoeft niet per definitie duur of lastig te zijn!
De andere dame van de Airbasecommissie zat druk te werken aan een toiletbordje.
Misschien is het leuk om een actiefoto te maken? stelde ik voor.
Zo ging Mr. QQ, Interne dus zowaar op jacht naar een stift om te doen alsof hij iets aan het doen was.
De eerste Airbase dame zei al meteen tegen me 'Jij moet vaker langskomen! Dan maakt hij ook iets'
Ware het niet dat de eerste stift niet werkte en toen hij eindelijk wel een werkende stift had, was de foto al gemaakt....
Vervolgens stelde de eerste Airbase dame voor om de vleugels te installeren en dan op de plek waar de DJ moet komen een foto te maken.
Jaa!! Leuk idee!
Zo trok dus de hele Airbasecommissie uit de klusruimte, gewapend met de twee enorme vleugels.
In de centrale hal stonden studenten verbijsterd naar boven te kijken, wat die mensen nou precies met die vleugels gingen doen.
Onderwijl liepen er ook twee brullende barbies in roze overalls in de centrale hal rond.
'Ampelmann demonstratie! Gratis! Met poffertjes!!!'
De studenten wisten niet goed meer waar ze moesten kijken... Die brullende barbies met hun gratis poffertjes of toch die enorme vleugels?
Interne had een dame van de informatiebalie gevraagd of zij een foto wilde maken.
Helaas is de foto iets onderbelicht geworden, maar je kunt wel goed zien hoe het met de vleugels zit!! (Wel jammer dat de eerste Airbase dame nu eigenlijk verder nergens op staat, de rest van de foto's heeft zij namelijk gemaakt...)
De studenten hadden het wel gezien en zetten koers naar hun volgende college terwijl een van de brullende barbies nog haar best deed om wat mensen over te halen om naar de gratis Ampelmann demonstratie te komen, met de gratis poffertjes.
'Hé Barbie, leuke helm!' zei een van de Airbase heren toen we een brullende barbie voorbij liepen.
'Gaan jullie naar de afstudeerborrel?' vroeg zij.
Nee joh, Airbase! Veel leuker! zei ik.
Terug in de grote machinehal stelde ik nog een reguliere groepsfoto voor.
Een Airbaser met een zeer afwijkend shirt aan zei al meteen 'Jaa bij de F16! Ik ga er dan in, want mijn shirt valt uit de toon!'
Voor we naar de F16 gingen, gingen we eerst nog even in het 'insectenhoekje' kijken.
Jammer... Maar ik heb noch spinnenpootje, noch Delfly gezien... Project zeker al afgelopen?
Maar... Ik hoorde wel een ruisend geluid... Wat is dat dan?
Toen hoorde ik Interne zeggen 'Kijk! een drone!'
En toen ik beter keek zag ik inderdaad ook een drone.
Omdat er palen in het hoekje staan, waarbij er ook een soort 'zwarte dop' op zit, leek het net of het gewoon een uitstekend projectiel was van een van die palen.
Maar nee, het was een drone die zeer stabiel hing!
Er lagen ook nog twee andere drones op de grond, maar die mochten nog niet Up, Up and Away!
Vervolgens liepen we naar de enorme F16.
Interne ging ook nu weer iemand zoeken die even een foto kon maken en dat werd iemand van de Facilitaire dienst die er duidelijk kijk op had hoe het moest!
De eerste foto was gewoon met iedereen voor de F16 en vervolgens kwam er een 2e foto die vanaf het 'Airbase klusterrein' werd gemaakt. Mr. Afwijkend shirt ging inderdaad in de F16 zitten en ik besloot om op het trapje ernaast te gaan staan.
Om het af te maken zette Mr. Afwijkend shirt ook nog een helm op!
De rest stond er nog altijd voor.
Dat is toch wel een van mijn favoriete foto's geworden!
Voor ik het wist was het alweer tijd om afscheid te nemen van de Airbasecommissie.
Zij moesten weer aan de slag, Interne moest ook weer verder en ik had nog een stukje om te lopen.
Onderweg naar de Centrale hal vertelde Interne nog dat ik de VSV zeker in de gaten moest blijven houden, want er zou nog heel veel moois in mei gaan gebeuren, want dat is de VSV Lustrummaand!
Helaas zit het gala er niet meer in... Maar er zullen wel zat mooie andere activiteiten zijn waarbij ik zeker wel zal zijn! (De VSV Ter Land, Ter Zee klinkt mij sowieso al veel beter in de oren dan die gare OWee-editie....)
Dus nee... Ik ben dit jaar nog zeker niet klaar met de VSV!!
Eenmaal thuisgekomen ontdekte ik echter nog iets waardoor ik nog blijer ben met deze Airbase.
Het was nog niet helemaal tot me doorgedrongen dat het thema 'Thrust the Bass' is.
Een van mijn VSV liedjes is al jaren Super Bass van Nicki Minaj.
Toen ik op de 10e even muziek aan het luisteren was dacht ik al 'Super Bass-Airbase!'
Maar later realiseerde ik me dus dat Super Bass eigenlijk nog veel beter in Airbase 2015 ingepast kan... Namelijk Thrust the -Super- Bass Airbase 2015!
Ik blijf het altijd erg leuk vinden als ik te maken heb met een thema dat voor mij ook helemaal bij de desbetreffende vereniging past, want dan voel ik me er op mijn beurt ook veel sterker mee verbonden!
Dat wordt vast een Super Bass-Airbase!
Ter Land, Ter Zee, met de VSV!
Vandaag was het dan zover! Het langverwachte evenement dat de Commissaris Interne me had aangeraden tijdens mijn Thrust the -Super-Bass Airbasebezoek aan de VSV, namelijk de 'Met een zucht door de lucht!' of in mijn geval beter bekend als de Ter Land, Ter Zee, met de VSV!
Op 1 mei werd ik al een beetje opgewarmd voor dit evenement, want onderweg naar mijn werk kwam ik diverse VSV items tegen (waarvan ik het een en ander ook heb meegenomen voor mijn verzameling, uiteraard!) door het centrum van Delft!
Zo hadden standbeelden de mooie Lustrumshirts aan (Misschien moet ik ook maar een toekomst als standbeeld gaan ambiëren, want ik heb nog geen Lustrumshirt!) en hingen er op diverse lantaarnpalen lampjes in de vorm van een vliegtuig, uiteraard aan een mooie Lustrumsticker!
Kortom, zo werd ook een gewone lange werkdag een leuke dag met de VSV!
Twee dagen later liep ik richting de Scheepmakerij, aangezien er op het Facebookevent duidelijk was aangegeven dat de toeschouwers daar moesten gaan staan.
Middels een toeristische route over de Hambrug en langs een stuk relatief onbekend Delft kwam ik op een leuk plekje uit waarbij ik precies tegenover de schans kwam te staan.
Na een tijdje voegden zich twee dames bij mij (moeder en dochter) die hun zoon/broer kwamen aanmoedigen. Hij bleek namelijk de piloot van het eerste voertuig te zijn.
Team Champagne Personalities hadden een soort Wright-vliegmachine gebouwd en daar stond een tekst op van een bekende bondscoach. (Iets met naar de Gladiolen...)
Verderop de Scheepmakerij zag ik wel beweging van mensen, maar ik had geen idee wat daar precies moest zijn.
Tot ik Commissaris Interne zag lopen.
Hij kwam naar me toe en zei 'Ha, van alle mensen waarvan ik wel verwachtte dat die zouden komen, verwachtte ik jou toch wel het allermeest!'
Hij leidde me mee naar het andere deel van de Scheepmakerij waar een tent stond en aan weerszijden van deze tent stonden twee kleinere tentjes waar de consumpties gehaald konden worden.
Achter de bar stond de Secretaris die aangaf dat ze het ook wel leuk vond dat ik was gekomen.
Nadat ik van daar uit had gekeken hoe het 'Gladiolenvoertuig' de baan op werd gehesen besloot ik toch maar terug te gaan naar mijn eerste positie, want daar had ik toch wel beter zicht op de baan en aangezien ik mijn reservecamera mee had (want met het vervelende weer van vandaag zou ik niet mijn eigen camera meenemen...) moest ik wel een goede plek hebben om enigszins goede foto's te kunnen maken.
Het eerste voertuig was boven en de President van de VSV die het hele evenement aan elkaar praatte (Althans, van mijn afstand geloof ik wel dat hij het was....) legde uit hoe de wedstrijd in zijn werk ging.
Beneden stonden een paar leden van de UPcie een dansje te doen om de boel een beetje op te warmen (en zichzelf ook warm te houden vermoed ik) wat er best grappig uit zag.
Nadat ook de G-krachtenmeter aan het 'Gladiolenvoertuig' was bevestigd mocht deze naar beneden.
Hij gleed soepel naar beneden, maar zodra de schans ophield, hield het voor dit mooie voertuig ook op en werd het een gecrasht vaartuig....
Als tweede waren de Airkoningen, een team van leden van de VSV Breda Airshowcommissie (Die airshow gaat nog plaatsvinden, is op 28 en 29 augustus, net na de Piekweken!) met hun Budgy de Helikopter.
Tja, wie is er niet groot mee geworden? Iedereen heeft het tekenfilmpje wel gezien toen hij/zij nog in de luiers zat.
Met de moeder van de piloot van het 'Gladiolen voertuig' had ik daar nog wel een leuk gesprek over.
Budgy, dat is nogal VHS-Videobanden tijd...
Een van de leden van de UPcie, die eerder nog een warming UP-dansje deed was nu de schans op geklommen om het publiek zo ver te krijgen dat ze het Budgy de Helikopter-liedje zouden gaan zingen, zodra Budgy van de schans zou gaan.
Hij zong het enthousiast voor en de tweede keer was het voor en na zingen met het publiek.
Onderwijl was Arie de heftruck-man druk bezig met Budgy op de schans te takelen.
Net toen het publiek het Budgy liedje goed en wel had geleerd wisten de moeder van de 'Gladiolen' piloot en ik het zeker, ze kregen Budgy niet omhoog!
Hoe druk er ook getrokken werd aan de touwen om het voertuig de schans OP te krijgen, er gebeurde niks.
Uit eindelijk besloot de jury dan ook dat het voertuig op dit moment niet waardig was en dat hij dus nog bijgewerkt moest worden. (Ach, ze hadden in elk geval nog het geluk dat hij bijgewerkt mocht worden, voor het zelfde geldt was het team gediskwalificeerd onder de noemer 'jammer maar helaas!')
Dus Arie mocht Budgy weer van de schans afhalen....
Gingen we door met het volgende voertuig van de UPcie!
Ze hadden de Lustrumcaravan (die ook aan de Hooikade-zijde van de Zuidkolk stond) in een kleinere versie nagebouwd en daarmee zouden ze van de schans af gaan.
De heer die eerder nog probeerde om ons allen het Budgyliedje mee te laten zingen, kroop nu in de mini-Lustrumcaravan en zou naar beneden gaan.
Al hadden ze gehoopt dat het laken op het dak ze wellicht iets langer in de lucht zou houden werden zij ook een gevalletje 'met volle kracht in de gracht!' dat eindigde met een gecrasht vaartuig.
Toen was het tijd voor de Senaat.
De Senaat bestaat uit alle oud Bestuursleden van de VSV. Je zult dus wel begrijpen dat deze mensen wel duidelijk ervaren vliegtuigbouwers zijn!
Hun voertuig zag er duidelijk zeer professioneel uit en deed dan ook wel vermoeden dat die wel een eind zou komen!
De presenterende President vertelde over hoe het model in elkaar zat (iets met een Franse eend... Waarmee hij het voorste gedeelte van het voertuig bedoelde.) en vroeg vervolgens aan de pilote of ze er een beetje zin in had.
Ik had het programma van de vliegers al gezien en met de Senaat hoopte ik toch vooral dat het de President van 69 zou worden die erin zou gaan... (Als je het subkopje 69e Bestuur hebt gelezen zul je wel begrijpen waarom ik dat hoopte....) maar het was de Commissaris Interne van 69 die zich van de schans zou wagen.
Na het aftellen van 14 naar 0 ging zij in vliegende vaart van de schans af en het voertuig vloog echt even! (Niet naar de Nieuwe Kerk op de Markt zoals ze hoopte...) Maar uit eindelijk eindige het ook voor haar in het water, al was dit voertuig niet in een gecrasht vaartuig veranderd! (Missie geslaagd voor team Senaat!)
Het volgende team had ik eigenlijk pas na de pauze verwacht, het was tevens het laatste team dat ik opzeker wilde zien... (Nou ja, Jaerbouck wilde ik ook nog zien, maar ik verwachtte hen pas NA Jaerbouck) Namelijk Team Airbase!
Zoals je in mijn vorige verslag uiteraard al hebt kunnen lezen associeerde ik hun editie 'Thrust the Bass' met het liedje SuperBass van Nicki Minaj (Dat ook weer een liedje is dat voor mij bij de VSV hoort en dit jaar dus volledig Airbase is.) en toen ik me dus opeens realiseerde WAT voor voertuig zij hadden werd ik pas echt vrolijk.
Het was namelijk een Nicki Minaj roze zeppelin!
Grappig genoeg had ik deze ochtend besloten om niet mijn rode EL CID tas, maar mijn roze EL CID tas mee te nemen. (Altijd fijn als je ergens twee exemplaren van hebt, dan kun je het ene exemplaar echt goed gebruiken en het andere exemplaar netjes houden) Kortom, ik voelde me al behoorlijk verbonden met Airbase, maar meer dan dit kon het uit eindelijk toch niet zijn!
Het voertuig was echter niet de 'Nicki' genoemd, maar de 'Linda' naar een zeer geliefd zusje van een commissielid (en dan zetten ze op de andere kant nog haar telefoonnummer ook... Nou Linda, het is maar dat je het weet!) en roze was aldus de commissie gekozen om op te vallen.
Nou, die missie is zeker geslaagd, wat een helden!
Een van de commissieleden (Alleen van mijn afstand kon ik alleen de heer herkennen die het afwijkende shirt aanhad tijdens mijn Airbase bezoek.... De rest waren moeilijk van elkaar te onderscheiden... Ik weet dus niet welke van de heren er nou precies vanaf ging...) ging in een tijgerpak in de roze zeppelin van de baan af.
Uit eindelijk werd dit een boom-badoom supercrash op het water... Maar toch kon het niet genialer dan Airbase worden!
Tot slot was Jaerbouck aan de beurt. (Airbase had hierna moeten komen aldus de tijdsplanning, maar het was dus andersom, waarschijnlijk omdat Budgy uitviel...) Zij hadden een stijlvolle deltavlieger gemaakt met een koninklijk tintje (ze waren ervan overtuigd dat zij naar een royale overwinning zouden vliegen!)
En toen deze mooie deltavlieger mét Jaerbouck pilote van de schans af ging, ging ze wel even de lucht in, maar niet lang genoeg!
Net als met de Senaat kwam ook dit voertuig er ongeschonden vanaf!
In stijl Jaerbouck! (Wordt vast ook een mooi en solide boekwerk in mijn kast!)
Vervolgens werd er een pauze aangekondigd.
De Gemeente had namelijk dit deel van de gracht volledig afgesloten voor de scheepvaart, zodat het evenement kon plaatsvinden.
Om de scheepvaart niet helemaal plat te leggen was er afgesproken dat er een pauze zou zijn waarin de scheepvaart wel door de Schie kon.
Daarna waren er ook nog een aantal teams, maar de teams die al waren geweest waren toch wel de teams die ik echt niet wilde missen.
Ook de regen stak weer de kop op, dus het werd voor mij tijd om te vertrekken.
Ik kon zo snel niemand van het 70e Bestuur meer vinden dus ben ik zonder gedag te zeggen vertrokken.
Nog voor dat de Hambrug open zou gaan was ik alweer aan de bekende zijde van het water.
Het was een erg leuk evenement om mee te maken! Wel jammer dat dit waarschijnlijk het enige evenement van het 14e Lustrum is dat ik mee kon pakken.
71e Bestuur
Op 15 oktober was het dan zover, mijn eerste bezoek aan het 71e Bestuur der VSV Leonardo da Vinci!
Over het algemeen kom je altijd op de VSV-gang uit en straalt het licht vanuit het kantoor je tegemoet.
Tot mijn grote verbazing was dat dit keer niet het geval... Maar was de deur dicht...
Nu houdt geen dichte deur me tegen, dus ik aarzelde geen moment en klopte aan.
De President deed open terwijl hij nog half in een verhaal leek te zitten.
Toen hij mij zag, brak hij zijn zin af en reageerde meteen enthousiast.
'Hee, de VerenigingsVerzamelaar! Welkom!'
Ja, leuk zo'n dichte deur... Ben ik niet gewend!
'Bij ons staat de deur altijd open hoor! Alleen hadden we nu even een erg diepzinnig gesprek!' Aldus de President.
Ik werd enthousiast begroet door de Secretaris, de Commissaris Externe, de Commissaris Carrière en de Commissaris Educatie hield meteen een bekertje vol kruidnootjes onder
mijn neus met de vraag of ik er ook een lustte.
Nadat ik een kruidnootje had genomen, zocht ik meteen het CoBo cadeau op, aangezien ik niet in de gelegenheid was geweest om die eerder te overhandigen.
De President nam hem van me over en begon al meteen wild aan het cadeaupapier te scheuren... Ik zag de envelop met kaart alle kanten op gaan, waarop ik de Pres dan ook adviseerde om eerst die kaart eens te lezen.
'Oh ja, de kaart!' zei hij, waarna hij het papierscheuren vergat en zich eerst focuste op de kaart.
'Mooi! Die zal ik ook meteen op het prikbord hangen, wel in het midden natuurlijk!' Aldus de enthousiaste Pres.
Uit eindelijk was het pakje uitgepakt en werd het bekeken door diverse Bestuurders.
Het is een klein vliegtuigje die licht en geluid geeft. Geen Jumbojet, maar toch wel passend bij de VSV!
'Ik wil hem wel, ik heb nog helemaal geen vliegtuig!' Aldus Externe.
'Ja, maar misschien wil ik hem wel?' klonk er her en der, gevolgd door 'Maar jij hebt die al!' door Commissaris Externe.
Kortom, geen discussie mogelijk... Het vliegtuig zou een mooi plaatsje op haar bureau krijgen.
De President vroeg of ik misschien koffie lustte en de Secretaris dook in diverse lades op jacht naar het Constitutiekaartje en eventuele andere items.
'Kom jongens, laten we hem allemaal signeren!' stelde de Secretaris voor.
Hij haalde ergens een erg fraaie vulpen vandaan.
'Jaa... Die is vandaag nog vastgehouden door de CEO van KLM!' Aldus een trotse President, waarna hij me de koffie overhandigde.
'Hee, er zitten ook nog lichtjes op!' klonk uit het niets door het hok.
Ik denk dat Externe haar vliegtuigje toch wel erg leuk vindt, ook al is ie dan niet zo groot als sommige anderen....
Daarna ging Externe in het bekende boekenhok op jacht naar Leonardo Times en overgebleven Lustrumitems (Handig, vorig jaar was ze UP-Cie, dus wie zou het beter weten te vinden dan zij?)
De President vroeg me waar ik later nog heen zou gaan... Dus ik vertelde dat ik nog naar Froude zou gaan om een oorkonde uit te reiken.
'Oorkonde?' reageerden de Pres en de Secretaris bijna tegelijk.
Ja, de passendheidsprijs voor de huisjenever!
'Heb je al eens Huifkar op?' vroeg de Secretaris die meteen in een hoek dook en er vervolgens weer uit kwam met de welbekende grote jerrycan.
Terwijl de Secretaris hem stijlvol voorbereidde (Ja, drinken uit de dop!) zag ik de Commissaris Interne met zijn welbekende voorganger van Bestuur 70 op de gang.
'Hee Interne!' riep ik meteen naar de Interne van Bestuur 70. (Die jongen blijft gewoon mijn favoriet van Bestuur 70)
Hij had me duidelijk niet verwacht en keek verrast op.
'We hebben net over Airbase vergaderd, zorg je ervoor dat je er dit keer wel bij bent?' Aldus de Interne van 70.
Ik ga mijn best doen, al zal het toch niet hetzelfde zijn als 'Thrust the -Super- Bass'!
'Dit keer zul je het wel met mijn opvolger moeten doen, aangezien ik nu weer moet studeren!'
Dat is logisch, maar toch zal ik hem en Airbase altijd aan elkaar blijven linken!
Hij ging weer verder en ik kreeg mijn dopje Huifkar.
Het is nog steeds niet in smaak veranderd en de positie ervan in de huisjenever-ranking zal dan ook niet snel veranderen...
'Weet je zeker dat je hem goed geproefd hebt?' checkte de Secretaris nog even.
Hij stelde a la luxe koffie ook nog een koffie-Huifkar voor... Maar dat vond ik geen wijs idee....
Commissaris Externe keerde terug op het hok met diverse mooie items!
Items van het afgelopen Lustrum, nieuwe Leonardo Times (in januari jubileum!!!) en ook nog een magazine dat is uitgegeven ter ere van de VSV-Breda Airshow.
'En... Visitekaartjes?' bedacht de President, waarop er meteen diverse lades opengegooid werden en er overal kaartjes vandaan kwamen.
De Constitutiekaart was door bijna iedereen getekend, alleen niet door de Thesaurier... Aangezien die er niet was.
Terwijl de Secretaris hard aan het nadenken was, had ik nog wel een idee.
Een foto!
'Neeeeeeeeeeh, geen foto! Ik sta er altijd zó slecht op!' Aldus de Secretaris die er duidelijk weinig vertrouwen in had.
Helaas voor hem verloor hij de strijd, aangezien de meesten wel voor een foto in waren.
Een dame werd van een bank afgejaagd, zodat de bank voor de VSV muur vandaan gehaald kon worden.
Her en der werden mooie rekwisieten vandaan getoverd (Commissaris Educatie had ergens een origineel vliegtuig gespot, helaas was die niet erg levend meer....) en de Secretaris kwam uit eindelijk ook nog met de Pedelstaf. (Ik verdenk hem er stiekem van dat hij zijn hoofd achter de staf heeft verstopt, zodat ie er niet raar op zou staan... Oké... Een Secretaris zonder hoofd is ook wel raar, denk je ook niet?)
Nadat er diverse foto's gemaakt werden vroeg Educatie of het misschien ook nog leuk was om alleen met de President op de foto te gaan.
'Is dat niet iets voor de Secretaris?' vroeg hij meteen. Maar ja... De Secretaris zag het niet meer zitten met nog meer foto's!
'Ach, ga gewoon met zijn 3'en! Punt!' aldus de dame die de foto's maakte.
Nadat ook deze foto's gemaakt waren, vond de Secretaris het wel een goed idee om het bezoek nog even te vieren met een bezoekje aan de Atmosfeer.
'Ben je er wel eens geweest?' vroeg hij.
Ja, maar dat was een kort bezoekje!
'Wat dacht je van nog een drankje?'
Het werd wel een snelle, omdat het Bestuur ook nog ergens heen moest (net als ik zelf uiteraard), maar tijd voor een drankje in de Atmosfeer... Dat is altijd wel te vinden!
Commissaris Externe vertelde vol trots over de ruime mogelijkheden die de Atmosfeer heeft, in tegenstelling tot de andere verenigingscafés.
Sowieso vroeg de Secretaris wat ik wilde drinken.... En dat was al een dilemma an sich!
Bijvoorbeeld met het bier....Corona, La Chouffe, Duvel, Westmalle en zo nog een paar originele biertjes die je verder nergens treft, dat is lastig kiezen!
Uit eindelijk werd er gekozen voor een lekker zomers en verfrissend drankje... JUIST omdat het zo grijs was buiten en we hier op L&R graag nog wat langer van een zonnig gevoel willen genieten.
Onderwijl kwam een van de Bestuurders met een erg flauwe grap ('Dit ga je toch wel opschrijven hè?' Vroeg Commissaris Externe) namelijk 'Het is van Apple en je kunt er mee betalen.... I-BAN!!!' Dusja.... Het is maar dat je het weet!
'Heb je eigenlijk al een Atmosfeer pas?' vroeg Commissaris Externe.
Nee, die had ik nog niet... Maar even later dus wel!
'Wat zal ik erop zetten?' vroeg de Secretaris.
Tja, Dé VerenigingsVerzamelaar/Corpsfan is een beetje lang voor op een pas..
Doe maar VV Sabine!
'Ehh... Hier is het apparaat!' aldus de Secretaris die me een labelprinter aangaf, zodat ik mijn Atmosfeerpas nu zelf van een titel kon voorzien.
Nadat hij de naam op de pas had geplakt, was het officieel!
Ik heb nu ook een eigen Atmosfeerpas!
De tijd vloog om en uit eindelijk was het tijd om verder te gaan.
Nu moest het Bestuur in het gebouw van TB zijn, dus de Secretaris stelde al snel voor dat ik even mee zou rijden. Zou me toch het nodige wandelen naar Froude schelen!
Nu ben ik bij Besturen gewend dat ze meestal een limousine hebben.
De VSV kiest echter voor functioneel en heeft een lekker ruime Bestuursbus!
Educatie kroop achter het stuur met de President als navigator.
Externe en Carrière gingen op de derde rij en ik zat met de Secretaris op de tweede rij.
'We hadden eerst een andere bus, deze is net nieuw!
Het was namelijk zo sterk dat we die oude bus telkens moesten aanduwen als we ermee wilden rijden.
Dat ging nog best redelijk, ook al was het niet prettig...
Toen we de bus echter voor het oog van onze ereleden op de VSV-Breda Airshow moesten aanduwen... Dat was de druppel om een nieuwe te gaan regelen!' Aldus de Secretaris.
Deze bus rijdt echter als een zonnetje, dus ik durf wel te stellen dat dit een goede aankoop is geweest!
Voor ik het wist waren we op de plek van bestemming en werd het tijd om afscheid te nemen!
Maar niet voor lang... In januari ben ik weer terug!!
Interval 10 februari
Hoewel ik dit bezoek eigenlijk al in januari af had willen leggen, was het uit eindelijk pas op 10 februari weer zo ver dat ik naar de VSV zou gaan!
Het was droog toen ik van huis ging, maar niet veel later werd ik overvallen door een gigantische stortbui... Maar het is inmiddels al jaren een traditie dat ik lopend naar de VSV ga.
Nu had ik deze keer wel bedacht dat ik eens een andere route zou pakken en dat bleek precies de busroute te zijn... (Dus het geval 'De weg kwijtraken omdat de bus ergens anders rijdt' is inmiddels niet meer aan de orde)
Relatief doorweekt (Natte sokken zijn zo naar!) kwam ik aan bij het VSV hok waar een mannelijk ontvangstcomité voor me klaar stond. (Oké, nog even snel iets afmaken!)
De Thesaurier bood aan om koffie voor me te maken, maar na al dat zijkweer had ik stiekem toch meer behoefte aan een kop thee... Gelukkig kon hij dat ook wel voor me regelen.
Commissaris Interne kwam vervolgens naar me toe om gedag te zeggen, gevolgd door de Secretaris en de President.
Omdat de Commissaris Externe (en mede QQ van het mooiste magazine over de lucht- en ruimtevaart dat er is!) niet aanwezig was, was de eer aan de President om mij de jubileumeditie van de Leonardo Times te overhandigen.
Ik heb ook de jubileumeditie van 15 jaar, dus deze van 20 jaar moest ik sowieso ook hebben. Sinds Commissaris Externe vorig jaar met de jubileumeditie van 10 jaar liep te zwaaien ben ik wel erg strikt op het scoren van deze editie ter ere van het 20 jarige jubileum van de Leonardo Times!!! (Ik wil er sowieso geen een missen, maar een jubileumeditie is natuurlijk helemaal van waarde!) Vervolgens stelde de President voor om nog even op het boekenhok te kijken. Hij showde me wat leuke VSV truien (Door de verbouwing bij mij thuis momenteel kon ik alleen maar bij mijn PS trui... Dan loopt hij met een VSV trui te zwaaien terwijl ik die nog helemaal niet heb! De grap? Hij legt de trui daarna weer terug op de plank....) en kwam daarna aan de andere kant nog oudere Leonardo Times tegen. (Die ik wel al had...) Tot mijn grote verbazing zag ik Lustrumdassen, terwijl ik de indruk had gekregen dat die op waren.
'Oh, dat ga ik even checken bij de Thesau!' en de Thesau zei dat het prima was dat ik een Lustrumdas kreeg! (Nu heb ik dus de reguliere VSV choker en de 14e Lustrumdas!) Ik spotte ook nog een briefje waarop stond 'VSV SPELDJES' maar hoe en wat... Dat weet ik ook niet! (Kortom, wordt hopelijk vervolgd!)
Bij terugkeer op het hok bedacht ik me dat ik de kerstkaart nog miste. (Ik zag wel een Dies uitnodiging van DSC.... De studieverenigingen nodigen me vrijwel allemaal uit voor hun Diesreceptie... Met de studentenverenigingen is het echter alleen de RVSV die me vraagt....) De Secretaris ging aan de graaf en ook de President zocht actief mee.
'Heb je al een verjaardagskaart? Wanneer ben je eigenlijk jarig?' vroeg de President.
Toevallig ben ik over 6 dagen jarig (16 februari!) 'Oh, dat gaan we regelen!' zei de President en voegde daad bij het woord.
Hij vroeg vervolgens ook of ik de kerstkaart van PS misschien wilde... Maar die krijg ik van PS zelf... Dus dat zou erg raar zijn!
Daarna vroeg de President me of ik al een studiereisverslag had. (Commissaris Interne van Bestuur 70 heeft daar heel goed voor gezorgd! Ik ben nog heel actueel!) 'Ja, aan het eind van dit jaar komt er weer een nieuwe!' vertelde de huidige Commissaris Interne.
Ik vertelde dat ik mijn vorige bezoek met de verrassingsborrel (Geheel onverwacht, ook voor het Bestuur zelf...) zo leuk vond en dat vond Commissaris Interne een goede gelegenheid om Huifkar weer tevoorschijnte halen.
Tja... We blijven het proberen... Maar ik ben nog steeds niet overtuigd van de waarde van Huifkar.
De Secretaris had uit eindelijk 1 goed argument 'Hier kun je mee door blijven gaan zonder dat het je veel doet' en dat is inderdaad wel waar.
Maar verder....
Mijn ontvangstcomité was nog wel benieuwd wat de rest van mijn week zou worden en hoe mijn plannen verder lagen.
'Op 1 maart is ons symposium! Kom vooral langs!' Aldus de Secretaris.
De hele dag zal me waarschijnlijk niet lukken, maar ik kan wel even komen kijken!
Met gevaar voor eigen leven ging de Secretaris een vergadering verstoren, om zo een flyer over het symposium te bemachtigen.
Daarna werd het alweer voorzichtig tijd om verder te gaan, aangezien de mannen natuurlijk ook gewoon verder moesten.
Echter zal het niet lang meer duren voor ik weer terug ben bij de VSV. Als het meezit het symposium en natuurlijk ook weer een interval voor het Jaarboek en Airbase!! (Dit zal eind april/begin mei worden vermoed ik!)
Tot slot is besloten dat de VSV niet mee zal doen met de Mr. Sunshine fotocontest aangezien er niemand is die volledig aan de profielschets voldoet.
Maar het was in elk geval weer een heel erg leuk bezoek aan de VSV!!! Op naar het Jaarboek en Airbase!!
Bezoek 18 mei 2016
Op 18 mei was het weer tijd voor een bezoekje aan de VSV! Het Jaarboek was inmiddels verschenen en ook was er alweer een nieuwe Leonardo Times uit, dus genoeg reden om weer eens richting het uiterste einde van de Campus te gaan.
Aangekomen bij de VSV werd ik meteen hartelijk ontvangen door de President in zijn gele ORAS shirt. (Studentenraadsverkiezingen, altijd een leuke periode om de studieverenigingen te bezoeken!) Een bureau verder zat de Thesaurier in zijn Lijst Bèta shirt te werken.
'Heb je het nieuwe Jaarboek al gezien?' vroeg de President.
Nee, natuurlijk niet! Daarvoor kom ik nu natuurlijk weer langs!
Hij aarzelde geen moment en liep met mij richting de commissieruimte om een Jaarboek te pakken.
Mijn eerste indruk van het nieuwe Jaarboek was meteen 'Wat is hij dik!'
'Ja, het is natuurlijk een LustrumJaarboek!' zei de President die mijn gedachten al leek te raden.
Onder de mooie stofkaft was er een glimp op te vangen van de rode kaft die gebruikelijk is bij de LustrumJaarboeken van de VSV.
Al snel moest de President constateren dat de Leonardo Times ergens anders moesten liggen, dus we verlieten de Commissieruimte weer, waar de EJW Commissie druk zat te vergaderen.
Terug in het Bestuurskantoor werd ook de Leonardo Times gevonden en sprak ik nog even met de President over Airbase. (Helaas zat er dit jaar geen rondleiding over het opbouwtraject in!)
Van Airbase kwam het op de DeBaCo wedstrijd van dit jaar. Vorig jaar was die natuurlijk op een extra hoog niveau door het Lustrum. (Met volle kracht in de gracht!) Maar ook dit jaar is er weer een DeBaCo met als thema 'Levend Angrybirds', iets dat ik ook wel wil zien! (Sowieso, alles dat zou moeten vliegen en uit eindelijk kan neerstorten is leuk om te zien!)
De commissarissen Carrière en Externe kwamen juist binnen en zagen er duidelijk officieel uit.
'Ja we hadden net een lunchlezing! Wij zijn natuurlijk niet zoals Mijnbouw dat we de hele tijd in pak lopen, maar voor de gelegenheden doen we dit natuurlijk wel!' aldus Commissaris Externe.
De President ging weer even aan de slag met zaken voor te bereiden terwijl Externe me vroeg wat ik had meegekregen van de studentenraadsverkiezingen en of ik daar ook iets mee deed. Op mijn beurt zei ik dat ik dit jaar achter ORAS sta met de verkiezingen. Een goede stem is immers een brede stem, iets wat de President sowieso met me eens was.
Dat vond de Thesau duidelijk minder leuk om te horen, maar een kans om zich helemaal af te sluiten voor het ORAS-verhaal kreeg hij ook niet, want Commissaris Externe vroeg hem naar een 'Roos'.
Ik snapte totaal niet waar ze op doelde, maar al snel legde de Thesaurier me uit hoe het zat.
De EJW van dit jaar heeft Pokémon als thema. Nu heb je natuurlijk Team Rocket met Jessie..... En James. James (Met zijn blauwe haar, kun je van de Thesau nog niet zeggen) is natuurlijk wel een beetje een 'romantisch patsertje' en voor de juiste gelegenheden mag hij natuurlijk graag een roos te voorschijn trekken.
'Kom op Thesau! Laat je eens van je beste kant zien voor een foto!' moedigde Externe hem aan.
Ondanks dat de Thesau het gierend druk had, maakte hij toch even tijd vrij om zich om te kleden van Bèta naar Team Rocket-James en uit een flesje op zijn bureau haalde hij een roos.
De eerste foto had een gewone opstelling maar als het aan Externe had gelegen dan was de Thesau ook nog een keer op een knie gaan zitten met de roos in zijn mond.
Echter was dat tijdtechnisch gezien echt niet haalbaar voor de Thesau, dus al snel evolueerde hij weer van Rocketman naar gewone Bèta Thesaurier.
'De roos mag je houden hoor!' zei Externe lachend, waarop ik dus mijn avontuur met een rode roos op de Campus begon.
Uit eindelijk kwam het ook met haar nog over Airbase ter sprake, wat haar op het idee bracht om me even naar het Airbasekantoor te brengen (Hier heeft het BIT ook gewerkt... De aura van mijn grote vriend de Secretaris BIT is nog voelbaar.... Externe vertelde me dat ze ooit nog barcommissie was met de Secretaris BIT. Dus... Hij is een overstapper!!) waar nog iemand van Airbase zat te werken. Van hem kreeg ik meteen een poster en later vond Externe ook nog een flyer voor me.
Ze stond de poster juist voor me op te rollen toen er twee jongens van de EJW Commissie over de gang schuifelden en gaandeweg steeds dichterbij schuifelden.
'Kan ik jullie helpen?' vroeg Externe.
'Nou, we zouden eigenlijk een interview met jou willen!' zei een van de twee tegen mij.
Oké, kom maar op, ik heb nu nog de tijd! zei ik lachend.
De twee keken elkaar even aan en reageerden in koor 'Nu?!?!?!?'
Tja, waarom niet! Gebruik je creativiteit!
Ze hadden dus nog niets voorbereid, maar uit eindelijk gingen we toch met zijn drieën in de vliegtuigstoelen zitten en gaandeweg kwamen er leuke verhalen voor het EJWboekje. (Misschien hadden we ook nog de vraag 'Als je een Pokémon zou zijn, welke zou je dan zijn?' moeten doen. Ik zou mezelf inschatten als Pikachu. Een bekende maar vrij zeldzame pokémon die lief lijkt maar ook flink wat schade aan kan richten als ze boos is!)
Uit eindelijk was het wel weer tijd om verder te gaan, aangezien ik had bedacht om lopend naar Hooke te gaan. Wel werd er nog een foto gemaakt met de heren voor bij het interview en kreeg ik de Ash-pet voor de gelegenheid even op.
Ook liep ik nog even langs het Bestuur om hen gedag te zeggen.
Ik weet niet of ik dit jaar nog een officieel bezoek zal brengen aan de VSV, maar de DeBaCo ga ik zeker mee proberen te pakken!
Startbezoek 26 oktober
Op 26 oktober was het moment daar dat ik het 72e Bestuur van de VSV zou komen bezoeken!
Aangezien de Pedel op de CBS van het 71e Bestuur geen bonuspunten had gescoord ben ik ook niet naar de CBS van het 72e Bestuur geweest. Desondanks zou ik mezelf niet zijn als ik tijdens mijn 1e ronde bezoeken niet langs de VSV zou gaan!
Van te voren was ik wel erg benieuwd wat het bezoek me zou brengen, aangezien ik maar twee dingen echt zeker wist en dat was dat ik de Commissaris Interne al kende en dat hij erg aardig is... En ook dat de Commissaris Externe me al sinds het verschijnen van de Constitutiefoto enorm aansprak!
Toen ik L&R binnenstapte viel het me op dat de boel wel erg wit was... Ook was de informatiedesk een stuk kleiner geworden en had deze de vorm van een turbine gekregen!
Hmm, hier is duidelijk van alles gebeurd!
De eerste trap was opvallend wit-grijs, maar toen ik de Atmosfeer passeerde en de tweede trap op stapte viel het me op dat deze weer de vertrouwde kleuren had!
Ik stapte het VSV kantoor binnen en werd meteen vrolijk onthaald door de Commissaris Onderwijs.
'Hoi! Leuk dat je er bent! Dit is niet je eerste bezoek aan ons toch?' reageerde ze.
Nee, Beefteki (Bestuur 67, kortom ik kom dit jaar al 5 jaar bij de VSV! Lustrum!!) was mijn eerste contactpersoon, dus het is inderdaad al een tijdje dat ik hier kom!
Ik keek het kantoor door en ik zag Commissaris Externe druk bellen, de Thesau zat heel erg vrolijk naar me te gebaren en te zwaaien maar het was duidelijk dat ze nog even haar telefoontje af moest maken en dat ze het heel erg leuk vond dat ik er was!
De President en de Secretaris waren beiden bij het bureau van de President te vinden en de Secretaris reageerde al meteen 'Wij komen zo bij je hoor! Ogenblikje nog!'
'Wil je misschien iets drinken? Koffie... Thee?' Aldus Commissaris Onderwijs.
Nou, een kopje thee zie ik wel zitten!
'Hmm... Moet ik alleen even bedenken hoe ik daar aan ga komen aangezien de TU erg streng contoleert op de elektrische apparaten... Onze koffiezetter is goedgekeurd maar een waterkoker kwam er niet door!' Aldus Onderwijs.
De Thesaurier had haar telefoontje inmiddels afgerond en kwam ook vrolijk naar me toe om zich voor te stellen! (Deze dame mag ik nu al met haar enthousiasme!)
'Wat onwijs leuk dat je er weer bent!' zei ze vrolijk.
'Ahh.. Ik weet al iets! Ik ga thee voor je regelen!' aldus Onderwijs die duidelijk een plan had.
De President en de Secretaris waren ook klaar, dus terwijl ik met de Thesau stond te praten over mijn eerdere ontmoetingen op de VSV kwamen ook zij naar me toe om zich voor te stellen.
Uiteraard kwam mijn VSV geschiedenis aan de orde evenals de reden waarom ik wel op de CBS van PS was (Daar heb ik immers nog gesproken met de Commissaris Interne) en niet op de CBS van de VSV.
Toen was de Commissaris Externe klaar met bellen en de Secretaris liet het natuurlijk niet gebeuren dat hij zich niet zou komen voorstellen.
'Yoo Externe, kom je eens voorstellen! We hebben bezoek hoor!' aldus de Secretaris.
Nu heb ik zo mijn voordelen als het gaat om openingszinnen, aangezien ik hele originele kan toepassen... Toen Externe vrolijk naar me toe kwam en me op een hele aansprekende manier de hand schudde floepte er al meteen uit: Ja, jij was al meteen de eerste die me enorm aansprak op de Constitutiefoto! Je ziet er zo stralend en gezellig uit!
'Nou, erg gezellig is hij niet want hij loopt alleen te bellen en moet ook nog zo weg!' Aldus de Secretaris.
Tja, toch wil ik je heel graag nomineren voor de Mr. Sunshine contest met je stralende uitstraling.
'Foto? Oh dat lukt nog wel hoor! Ik moet nog heel even ongezellig gaan doen omdat ik inderdaad zo op Bedrijvenbezoek moet, maar die foto gaan we zeker maken!' aldus Externe die op deze manier nog meer mijn hart stal.
En toen kwam Interne binnen.
'Hallo, leuk je weer te zien!' aldus Interne die me even de hand kwam schudden.
De Secretaris meteen: 'Ja Sabien, eigenlijk had je Interne moeten nomineren, aangezien hij natuurlijk de opvolgende opvolger van je lievelings Commissaris Interne van Bestuur 70 is!'
Heel even stond ik te kijken alsof ik water zag branden en toen realiseerde ik me al snel wat hier gaande was....
Ahhh, jij hebt je ingelezen, stiekemerd!
'Nee, ik heb gewoon mijn huiswerk gedaan op je facebook!' aldus de Secretaris met een triomfantelijk lachje.
Maar ja, hoewel ik Interne een onwijs aardige heer vind, wil ik hem juist NIET nomineren aangezien er al twee mannen van BIT 2015/2016 in de contest zitten... De Penningmeester van Leeghwater heeft al een inzending gemaakt en de Thesaurier van de VvTP is ook genomineerd... Anders raken de BIT-liefhebbers helemaal zo verscheurd tussen drie keuzes! (Naast het feit dat ik Externe gewoon nóg leuker vind dan Interne)
'En... Hoe werkt die contest dan en waar komt het vandaan?' vroeg de Thesaurier.
Nou, Mr. Sunshine was het inspirerende 2008 lid van DSC en Leeghwater die ervoor zorgde dat ik bij de Studieverenigingen terecht kwam en aangezien ik er van overtuigd was dat hij Senaat van DSC zou worden heb ik toen een tekening gemaakt die nu leidend is voor de Mr. Sunshine fotocontest opstelling.
Helaas is de originele Mr. Sunshine afgestudeerd, waarop Leeghwater 148 voorstelde om een nieuwe Mr. Sunshine te gaan zoeken, en zo is de contest dus ontstaan!
Externe was er klaar voor. 'Waar zullen we de foto gaan maken?'
Tja, wat is nou heel erg VSV?
'We gaan wel bij de muur!' aldus Externe.
Ik zag echter aardig wat mensen op de banken bij de muur zitten, dus of dat nu zou gaan werken? 'Ooh, maar die jagen we er wel af hoor!' zei Externe met een stralende lach en zo geschiedde het inderdaad dat de muur nu vrij was en dat de weggejaagde studenten gefascineerd stonden toe te kijken wat er gaande was.
De President zou de foto's gaan maken en zeer soepel tilde Externe me de lucht in. (Ready for takeoff!)
'Nou Externe, nu nog even een paar lifts boven je hoofd!' reageerde de President, waarop Externe inderdaad deed alsof hij in de sportschool stond! (Dames en Heren, dit is Uw gezagvoerder! Deze vlucht belooft lichtelijk turbulent te worden, maar u hoeft niet in paniek te raken wanneer u enigszins op en neer zult deinen, wij hebben de situatie volledig onder controle!)
Nadat ik weer geland was op de VSV wilde ook Externe wel weten hoe het met de contest zat, maar vooral wie zijn concurrentie was, hoe hij kon winnen en wat hij dan kon winnen.
'Is er ook een Miss Sunshine contest?' vroeg de Thesaurier.
Vorig jaar heb ik dat wel gedaan, maar voor die contest kwamen er welgeteld 0 stemmen binnen, dus dat herhaal ik niet meer...
'Misschien kunnen we dat intern doen?' vroeg een aanwezige dame die eerder was weggejaagd van de banken.
'Wel een leuk idee!' zei de Thesaurier nadenkend.
Op dat moment kwam Onderwijs terug en zij vroeg heel droog 'Wat voor smaakje thee wil je?' Waarop iedereen in lachen uitbarstte en iedereen definitief terug op de VSV geland was.
Terwijl ik met mijn thee bezig was had Externe inmiddels zijn jasje aangetrokken en mocht het duidelijk zijn dat hij helaas echt zou opstijgen richting de volgende afspraak, maar niet zonder dat ik hem een knuffel gegeven had! (Soms lijkt de foto mooi en stelt de werkelijkheid teleur, soms andersom... Maar in dit geval was de foto geweldig en de werkelijkheid minstens zo!)
'Sorry dat ik niet zo gezellig was hoor, maar je komt toch wel nog een keertje?' vroeg Externe nog.
Ik begrijp het helemaal en geen zorgen, dit was zeker niet mijn laatste bezoek aan jullie!
Nadat Interne en Externe opgestegen waren stelde de President voor om eens een ronde te gaan lopen door de faculteit, aangezien er het nodige veranderd was sinds mijn Airbase tour.
Thrust the -Super-bass Airbase!! 'Ja, ik zat ook in die commissie! Ik heb je toen gezien!' aldus de President. (En toen ik foto's op deze pagina terug zat te kijken ontdekte ik inderdaad de President op de foto's en op 95% van die foto's staat hij ook nog eens naast me! Ik had echt NIETS door! -Maar ik werd waarschijnlijk gewoon teveel afgeleid door Commissaris Interne van Bestuur 70...-)
We liepen naar de Centrale hal en al snel bleek dat mijn voorbereiding onverhoopt toch aardig klopte... (Om diverse redenen had ik Pink met So What als een van mijn voorbereidingen gebruikt. Aan het einde van het 2e Couplet zingt ze 'I'm gonna get in trouble, My ex will start a fight') In de centrale hal stond mijn ex namelijk te praten met anderen...
'Ach... Hij zoekt in elk geval geen ruzie!' verklaarde de Secretaris lachend nadat ik hem had uitgelegd hoe het met die voorbereiding zat.
De President leidde me vervolgens naar een volledig vernieuwde collegezaal die op de 27e voor het eerst gebruikt zou worden voor de bacheloruitreiking!
Daarna door naar de kantine (Welkom in ziekenhuis L&R...) waar ik het persoonlijk écht te wit vond... De muren, de vloer, ALLES IS WIT! (Alsof ik met mijn vliegtuigje ben neergecrasht in Alaska...) De plek waar je eten kunt halen heeft zo'n zelfde gave turbinevorm gekregen als de informatiebalie en verderop kon ik nog even gluren in een andere vernieuwde collegezaal door een kijkgaatje in de deur (zag het wel weer gebeuren dat ik hem in mijn gezicht zou krijgen)
'Ja, er is gekozen voor wit aangezien dat kleurrijke zo basisschool oogde....' aldus de President.
Tja, maar iets te wit kan dus ook...
Terwijl ik weer achter mijn ex langs sneakte wist de Secretaris ook nog wel iets leuks te vertellen over de nieuwe coffeecorner.
'Er was zoveel te doen om het feit dat wij een Starbucks in de faculteit zouden krijgen... Is het een Starbucks KOFFIEMACHINE!'
Dat viel dus lichtelijk tegen!
'Kijk, hier zit nog wat groen!' zei de Secretaris vervolgens toen we bovenaan de eerste trap (De witte) stonden.
Tussen enkele kiertjes kun je het oude groen nog zien zitten.
Vervolgens keken de mannen nog eens goed naar de tweede trap. 'Hmm... Dit valt nu wel erg uit de toon...' mompelde de President.
Nee joh, dit laat juist zien dat je onderweg bent naar de gezelligste plek van de faculteit!
De dame die het eerder al eens was over de Miss Sunshine contest reageerde hierop 'Ja inderdaad! Dat heb je goed gezegd!'
De Secretaris opperde dat het misschien wel blauw kon, in plaats van groen.
'Nee, dan wordt het gelijk weer zo blauw!' was de wederreactie van de President.
Dan moet je het wit laten maken, past goed bij het VSV blauw en wit!
We keerden terug op het kantoor waar ik honderduit ondervraagd werd over mijn hobby in het algemeen, ik met de President nog even terugdacht aan de (Nicki Minaj) roze zeppelin van de Airbasecommissie en ook keerde Beefteki nog even terug in het gesprek.
Als dit nu een Atmosfeeravond was geweest, dan had ik nog wel uren door kunnen gaan met vertellen, maar dat zat er toch echt niet in!
'Zullen we eens kijken naar de items?' stelde de President voor.
Met de constitutiekaart had ik mazzel, daar was er nog precies 1 extra over!
De Brake met mijn interview was helaas wel op... (Hij was zo leuk dat enkele mensen er zeker meerdere wilden hebben? De Secretaris 'Nou, stiekem hebben we ze gewoon zelf gehouden!' -Helaas niet, maar het is duidelijk dat hij wel een beetje indruk wilde maken-) Wel ontdekte de President nog een oudere Brake met op de achterkant de poster van Thrust the -Super- bass Airbase! (Nostalgie, maar zooo leuk!) Vervolgens vonden we wel de recentste Leonardo Times en de Actieve Ledenfoto van dit jaar (de vorige twee jaren heb ik ook!) Maar voor deze President en Secretaris is het succes pas echt behaald als ze voorbij Pluto geschoten zijn, dus ze zochten nog even verder!
Zo vond de President nog een doosje pepermuntjes en een mooie pen.
De Secretaris had op zijn beurt nog een extra bedrijvengeschenk gevonden, een superschattig inimienie zitzakkie! (Enfin, je moet er niet op gaan zitten, maar hij staat wel heel leuk op je bureau)
Om het bezoek goed af te sluiten wilde ik ook nog wel graag met de aanwezige Bestuurders op de foto. (Want hoewel Externe veel indruk op me gemaakt heeft is Externe natuurlijk niet het enige dat er op de VSV te vinden is!) 'Oh leuk! Dan ben ik er toch nog bij geweest!' zei de Thesau die de hele tijd al druk bezig was geweest met een Commissielid om de Belasting in orde te maken. (Ja wie denkt dat Thesau zijn zo makkelijk is, zonder die o zo belangrijke Thesauriers waren er toch veel problemen!)
Tijdens het maken van de Mr. Sunshine foto met Externe was er al een lid die me erg opgevallen was met zijn grappige opmerkingen en uitgerekend die werd erbij gehaald om een foto te maken. Ook het Commissielid en de PC-genoot van de Thesau kwam de gang op om te kijken.
Ik pakte uiteraard het Jaarboek en een Leonardo Times voor de foto. De Secretaris kwam met een noodrem (Want die heb je ook echt in een vliegtuig??? Haha) de Thesau had een heliumballon, want dat vliegt! De President kwam met het verenigingswapen.
De eerste foto's werden gemaakt, maar ik miste toch echt een vliegtuig... Ik besloot dus om het lid te vragen de camera door te geven aan de PC-genoot van de Thesau, zodat hij op de grond kon gaan liggen en een vliegtuig vast kon houden.
Hoewel ik het iets anders voor ogen had, werd de opstelling enorm grappig en ook de commentaren van het lid waren zo onwijs grappig dat deze foto's ook wel heel geniaal werden! (Note aan mezelf, deze gast vaker vragen om vliegtuigjes in de lucht te houden voor een foto!)
Het was tijd om verder te gaan, maar niet zonder dat ik eerst de gradaties gegeven had. Dit doe ik normaal altijd op de website hier, maar aangezien ik al zo open, eerlijk en adrem richting Externe was geweest, kon ik het niet maken om de rest in onwetendheid te laten zitten.
Dus nadat ik alle gradaties had toegelicht, was het tijd om ze uit te delen.
Externe mag duidelijk zijn, die krijgt van mij een 2! (En voor wie mijn gradatiesysteem niet kent... Van 1 tot 10 is dat dus een dikke 10!)
Interne krijgt van mij een 8 want ik vind hem heel erg aardig!
De President krijgt van mij een 2,5 (Want ja, je mag er wel wezen maar je bent er volgens mij wel een die niet met een bad hairday de deur uit gaat en anders chagrijnig is!)
De Secretaris krijgt van mij een 3 (En daar was hij het wel mee eens, dus dat was mooi! Ik hoop dat iemand hem op de CBS een spiegeltje in de vorm van een vliegtuigje gegeven heeft en anders misschien is dat leuk voor zijn verjaardag, kan hij die naast zijn computer zetten en altijd even checken of alles nog strak en netjes zit!)
Tot slot werd ook nog de Commissaris Carrière aangewezen op de foto, maar die ken ik nog niet... Naar aanleiding van de foto zou ik hem een 1,5 geven.
De Thesau maakt zeer grote kans om mijn wingwoman/Partner in Crime te worden!
Het was weer superleuk op de VSV en ik hoop dat ik snel weer een reden heb om weer eens langs te vliegen én te landen bij de VSV!
Januaribezoek Bestuur 72
Op 23 januari was het weer tijd voor een bezoekje aan Bestuur 72 voor de nieuwe Leonardo Times, de Kerstkaart én een Prijsuitreiking! De Secretaris had me al gewaarschuwd dat hij er niet zou zijn, maar de rest van de Bestuurders zouden grotendeels aanwezig zijn!
Precies op tijd stapte ik het kantoor binnen waar een grote drukte heerste.
'Ogenblikje hoor, ik kom zo bij je!' reageerde Commissaris Externe. En inderdaad, een ogenblikje verder stonden hij en de President al helemaal klaar voor mijn bezoek!
'Wat leuk dat je er weer bent! Ik zal gelijk even gaan kijken naar de Leonardo Times en de Kerstkaart!' vervolgde Externe die meteen weer wegvloog.
'Mocht je nou een sneak preview van de volgende Leonardo Times willen, dit is de proefdruk!' zei de President terwijl hij even snel door het boekje bladerde.
De proefdruk zag er uit als een hele gewone Leonardo Times dus als hij het niet gezegd zou hebben, zou ik gedacht hebben dat het gewoon de nieuwe was! Hij legde de Proefdruk weer op het bureau van Externe die kort daarna alweer binnenstapte.
'Zo, dit zijn de Leonardo Times en de Kerstkaart! Mocht je trouwens een sneak preview van de aanstaande Leonardo Times willen....' zei Extern die ook meteen naar de proefdruk greep waardoor de President en ik beiden in lachen uitbarstten.
Extern keek even verrast waarop de President zei 'Je gebruikt ook letterlijk sneak preview, net als ik deed!'
Extern leek te begrijpen wat er gebeurd was en begon ook te lachen 'Zo zie je maar dat we goed op elkaar ingewerkt zijn!' Dat is wel duidelijk!
Ik vond dit wel een goed moment voor de prijsuitreiking van de Nazomer Mr. Sunshine juryprijs.
'Wie zaten er allemaal in de jury?' vroeg de Commissaris Onderwijs nieuwsgierig.
Nou onder andere mijn rechterhand/adviseur, mijn beste vriendin en mijn moeder. De meerderheid van de stemmen ging naar Externe!
Interne was ook binnengestapt en die hoorde me praten over de Thesaurier van de VvTP en diens inzending.
'Nou, niet zo onaardig! Hij is een vriendelijke jongen, alleen past hij zijn woorden niet altijd even handig toe!'
Tja, hij heeft zijn inzending nogal bot aangepakt, waardoor hij het in mijn ogen stevig verpest heeft! Hij staat nu ook bekend als de botste Aspirant Mr. Sunshine van Nederland en dat heeft hij toch echt zelf gedaan!
Ik droeg de prijs over aan Externe en de President maakte hier foto's van.
Nadat Externe de prijs uitgepakt had bewonderde hij die even. 'Wauw, het is wel een hele mooie prijs! Enorm bedankt!' reageerde hij vrolijk, waarna hij met de prijs naar zijn bureau liep.
Ehh Extern, er moet ook nog een foto met de uitgepakte prijs komen!
'Oh ja, ik snap er ook weer helemaal niets van natuurlijk!' reageerde Externe droog waarna hij weer terugkeerde met de prijs en de President opnieuw een foto kon maken.
'Mooie foto!' zei de President vervolgens toen hij de prijs zelf even kon bestuderen.
Tja, dat zou ik ook zeggen als ik de foto zelf gemaakt had!
Externe zette opnieuw zijn prijs weg maar toen vroeg de Thesaurier naar de prijs. Zoals altijd is de Thesaurier de meest populaire vrouw op het VSV kantoor, dus ook dit keer moesten we weer even wat langer wachten tot zij zich bij ons kon voegen, maar geduld wordt altijd beloond! Dus Externe zegt eerst 'Ja, de prijs staat op mijn bureau hoor!'
'Nee, ik wil hem zien!' reageerde de Thesaurier droog, waarop Externe hem dus opnieuw moest pakken!
'Zou het trouwens niet leuk zijn als we je kerstkaart even signeren?' realiseerde Externe zich opeens.
Zo gezegd zo gedaan ging de hele kaart het kantoor door.
'Kende jij de Commissaris Carrière nou eigenlijk al?' vroeg Commissaris Onderwijs.
Ik heb hem elke keer vijf seconden gezien, dus spreken van iemand 'kennen' kan ik in zo'n geval niet!
Juist op dat moment stapte Commissaris Carrière net binnen om iets te pakken.
'Hee Carrière! Schrijf gelijk even je naam op deze kaart!' zei Externe die meteen op Carrière afvloog met zijn pen en het kaartje. (De enige die er dus niet op staat is de Secretaris!) Vervolgens gaf Carrière het kaartje aan mij terug.
Ik zal je morgen vast nog wel zien, want ik kom naar de Baliedagen!
'Ahh gezellig! Dan zie ik je morgen!' verklaar de Carrière waarna hij weer opsteeg naar zijn volgende klus voor De Delftse Bedrijvendagen.
'Interne is momenteel heel druk bezig met het herzien van het Commissiehok!' vertelde Externe terwijl hij naar de muur wees. Ik volgde zijn hand naar de muur, maar aan die muur zag ik helemaal niets bijzonders.
'Nee, aan de andere kant van de muur!' reageerde Commissaris Onderwijs lachend.
'Ik neem je wel even mee, dan kun je het zien!' stelde Externe voor maar uit eindelijk stond ik als eerste met de Thesaurier en Onderwijs in de Commissieruimte.
Hee, die foto heb ik, die heb ik ook! Maar... Waar is nu de Lustrumfoto?
Onderwijs keek me even verbaasd aan. 'Wauw, jij bent goed op de hoogte!'
Ja, ik heb die drie thuis staan, dus ik herken het meteen wanneer er iets ontbreekt!
Externe en Interne waren inmiddels ook in het hok komen staan.
'Dus Interne, wat was ook alweer het idee van de muur?' vroeg Externe.
'Nou, bovenaan komen de Actieve Ledenfoto's te hangen en daar onder komen de foto's van de Commissies! Geen zorgen over de Lustrumfoto, die ligt hier!' aldus Interne.
'Nee! Dat is de verkeerde foto, je moet die andere hebben!' reageerde Onderwijs meteen toen ze de foto wat beter bekeken had.
We keerden terug op het Bestuurskantoor en juist op dat moment stapte er een heer binnen die een half jaar in het buitenland was geweest.
Iedereen reageerde natuurlijk heel enthousiast op zijn terugkeer, want het is nogal wat natuurlijk! Een half jaar in het buitenland zijn!
'Nou, en nu je er toch bent, kun jij vast wel een foto van ons maken?' reageerde Externe lachend.
'Dat is ook wat! Je bent hier een half jaar niet geweest en je wordt meteen aan het werk gezet!' zei de heer lachend. Maar gelukkig was hij wel zo lief om de foto's te willen maken!
Externe en de Thesaurier waren beiden wel van mening dat we de foto ergens anders moesten maken, want de VSV-muur was nu al zo vaak gedaan!
'Wat dacht je van de centrale hal bij de vliegtuigmotor?' opperde Externe.
'Goed idee!' zei de Thesaurier waarna we allerlei VSV-gerelateerde items uit het hok pakten. (Ik had die van de Secretaris! Ik had wel naar zijn noodrem kunnen zoeken, maar ik blijf erbij dat dat het minst gerelateerde VSV ding is dat er op het hok is!) De foto's werden gemaakt en goedgekeurd waarna we voor het laatst terugkeerden op het VSV kantoor! Het Bestuur was eigenlijk al een half uur te laat voor de volgende afspraak en ik had nog wel een wandelingetje naar PS voor de boeg! Het was in elk geval weer een erg geslaagd bezoek aan de VSV!
Pré Airbase én Jaarboekbezoek met extra spanning en sensatie (10 mei)
Op 10 mei had ik weer met de Secretaris afgesproken voor een bezoek aan de VSV voor het nieuwe jaarboek en de nieuwe Leonardo Times! (Oké, de 21.1 mis ik nog steeds doordat die in een te lage oplage verschenen is, maar daar zou de commissaris Extern nog achteraan gaan hoorde ik) Toen ik echter van faculteit AS overstak naar L&R wist ik al meteen dat er iets niet goed was.
L&R bestaat naar mijn weten uit drie vleugels waarvan de eerste vleugel de thuisbasis van de VSV is en waar je ook naar de hoogbouw kunt, de tweede vleugel ligt daarnaast en heeft een eigen ingang en komt volgens mij uit bij de kantine. De laatste vleugel is waar de machinehal is.
Bij die tweede vleugel zag ik twee mannen op het dak met schuimblussers, ik rook ook een brandluchtje en dat werd nog eens extra bevestigd door een knipperend alarmlicht. Logischerwijs moest ik toch ook even luisteren en ook dat geluid bevestigde mijn vrees... Het brandalarm ging ook af.
Nu weet ik van mezelf dat ik erg onverwacht op het geluid van het brandalarm kan reageren, dus ik probeer situaties als deze zoveel als mogelijk te vermijden. (Ik maak me geen illusies, ik weet dat het ook op de TU Delft kan gebeuren!) Ik zag dat de tweede vleugel inmiddels ontruimd werd en dat er een legio aan BHV'ers rondliep. Ik keek op mijn horloge en zag dat het bijna tijd was voor mijn afspraak. Aarzelend liep ik door naar de hoofdingang van L&R waar enkele BHV'ers nu voor de doorgang stonden richting de tweede vleugel. Verderop in de eerste vleugel zaten echter groepen studenten en die zaten heel rustig te werken, zich totaal niet bewust van wat zich zo'n 500 meter verderop afspeelde. Het liep nu echt tegen mijn afspraaktijd, dus ik besloot de gok maar te wagen, preventief mijn 'alarmlied' op te zetten (Enige inschatting maken wat er zich in mijn hoofd afspeelt als ik met het brandalarm te maken krijg? Klik dan op alarmlied, want dan kun je horen wat er dan ongeveer in mijn hoofd gebeurd...) stel dat mijn inschatting dan toch verkeerd was en ook deze vleugel ontruimd zou worden, ik in ieder geval niet ook nog naar dat liedje moest zoeken.
Nu weet ik dat de Bestuurders ook aan het begin van het jaar BHV'ers worden, dus het leek me ergens wel logisch dat er ook een pieperdrager aanwezig zou zijn. Om die reden zette ik het dan met een noodvaart op een lopen om het Bestuur zo snel mogelijk te bereiken. Als zij me zouden vertellen dat het nog maar enkele minuten zou duren dat ook de boel hier ontruimd zou worden, dan zou ik me direct uit de voeten kunnen maken.
Ik kwam ietwat buiten adem aan in het Bestuurshok en de Secretaris keek me verbaasd aan. De Commissaris Onderwijs leek het wel iets beter te begrijpen waarom ik niet eerst vrolijk 'hallo allemaal, wat gezellig om er weer te zijn!' maar meteen 'Wordt er zo ontruimd?!' uit mijn mond kwam. Een random lid maakte het er ook niet echt makkelijker op door te zeggen 'Wat doe je dan hier? Dan moet je naar buiten! Het is vast een oefening....' Nou mijn beste, dan stonden ze niet de halve gevel te slopen en los te gaan met schuimblussers toch? De Secretaris gaf aan dat hem in elk geval niets bekend was en de Commissaris Onderwijs ging direct op zoek naar de items. 'Had je al een Jaarboek?' vroeg ze dan ook. Nee, dat is de reden dat ik hier vandaag ben! Het Jaarboek, de LT en het Pré Airbase bezoek!
'Leuk! Ik ga even op jacht naar de LT en het nieuwe Jaarboek, zo terug!' aldus de Commissaris Onderwijs.
Intussen was de Commissaris Interne er ook bijgekomen aangezien hij de QQ'er van Airbase is en ook de persoon was die mij had uitgenodigd om weer betrokken te zijn bij het allerleukste, beste en vetste faculteitsfeest van Delft! (Gelukkig was dit nog niet het Absolute Pré bezoek, want dan hadden we de tweede vleugel over moeten steken...) 'Echt heel leuk dat je ook daar weer tijd voor vrij kunt maken!' aldus de Commissaris Interne.
Grappig genoeg zag ik op dat moment zijn voor-voorganger van Bestuur 70 op de gang staan! Ook hij had me uitgenodigd om betrokken te zijn bij Airbase, wat een geweldige fotoshoot en een superleuke (Thrust the -Super-Bass Airbase) rondleiding opleverde! Dus dat maakte dat ik toch iets rustiger werd en de directe tegenpool van het alarmlied in mijn hoofd kreeg. Toen de Commissaris Onderwijs terugkeerde en voorstelde om even te gaan zoeken naar Jaarboek leden (Want je Jaarboek hoort natuurlijk wel gesigneerd te worden om het helemaal compleet te maken!) werd ik wel weer een beetje nerveus, want ik zag een brandweerman lopen.... Er werd geen Jaarboek lid gespot dus Onderwijs besloot om dan zelf maar iets leuks in mijn Jaarboek te zetten!
We keerden terug bij het hok waar ik overgedragen werd aan de Commissaris Interne die me mee zou nemen naar de mannen (and just one lady) van Airbase 2017; To Infinity and Beyond! Ook met dit thema kan ik wel iets leuks, want mijn Piekwekenthema van vorig jaar was Unlimited & Beyond. De eerste man aan wie ik voorgesteld werd is verantwoordelijk voor de Acquisitie en grappig genoeg is zijn naam gelijk aan zijn initialen (Niet helemaal letterlijk uitgeschreven gelijk, maar qua uitspraak wel.) en die had ook wel een echte 2 uitstraling waardoor ik die brandweerman al snel weer vergeten was! Nu waren sommige mannen keurig netjes in hun commissieoutfit gekleed, maar er zaten ook undercover commissieleden bij. (Als ik het goed heb waren dat de President, Thesaurier en Logistiek) 'Kom, dan laten we eerst onze plek even zien!' stelden de President en Acquisitie voor.
Het hokje is me algemeen bekend aangezien BIT hier ook altijd zetelt... Het is een hokje met leuk uitzicht, maar voor 8 (Mijn geluksgetal en als je het een kwartslag draait het Infinitysymbool) hardwerkende commissieleden is het stiekem veel te klein! Acquisitie moedigde me aan om rustig binnen te komen zodat ik de geur van hardwerkende mannen (Een mannenkleedkamer in de gymzaal-geur, niet echt een lekker geurtje waar je een geurkaars of luchtverfrisser van zou maken) ook even waar kon nemen. Deze commissie is zeer zelfvoorzienend. Zij beplakken alle aanplakzones, ze klussen alles zelf, zorgen voor de leukste artiesten en regelen ook nog alle zaken erom heen. (Ik herinner me nog dat BK-Beats ook met een ontruiming te maken kreeg, dus ook daar moet je natuurlijk rekening mee houden.) Dus dan mag er wel wat gezweet worden! Ik kwam het zweterige hokje weer uit en al snel stonden er een hoop Airbase mannen om me heen en alsof dat het afgesproken signaal was vlogen er allemaal items tevoorschijn toen Commissaris Interne zei 'Ja, en we hadden natuurlijk nog wat souvenirs voor je!' Zo had Acquisitie de flyers, was het de Secretaris die een poster in zijn handen had en hield de President me een mooi envelopje met minstens zulke mooie inhoud voor mijn neus! Al snel stelde ik voor om even ergens te gaan zitten, want nu was ik dusdanig tot rust gekomen dat ik wel even een momentje zitten kon gebruiken.
We streken neer bij de welbekende VSV muur, aangezien daar de grootste banken staan. Logistiek (Ik weet niet of dat klopt, hij was een undercover... Man met bril en baardje, moest zich nodig weer eens scheren, maar verder ook wel een 2) vertelde me dat er voornamelijk in de kelder geklust wordt, maar dat er nu nog niet veel te zien was, alleen een soort rad van fortuin.
'Ja, en dan kom je ook nog eens net op een dag dat ik mijn commissieoutfit in de was heb zitten!' vulde de President aan.
'Volgende week gaan we zorgen dat er heel erg veel om te bewonderen is!' vulde Acquisitie aan. (Voorlopig vind ik die het leukste van allemaal!) 'En dat iedereen dan zijn outfit aan heeft!' vervolgde de President.
Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik de outfits van de commissie heel erg mooi vind dit jaar. Toen ik twee jaar terug mijn Tour du Airbase liep had de commissie alleen maar een vestje. Dit jaar hebben ze een vestje en een bijpassend hemd. Op de kragen van het hemd tref je enerzijds de symbolen die bij het feest horen en anderzijds het wapen van de VSV. Op het vestje zelf staan de initialen + achternaam van het commissielid en ook weer het VSV wapen. 'Ik vind alleen het zwart op zwart niet helemaal grandioos' merkte de President op. 'Het is donker grijs...' reageerde Acquisitie. Artiesten merkte vervolgens droog op dat de commissieoutfit voor volgend jaar gewoon felroze moet worden. (Al heb je donkergrijs met donkerpaars is dat ook mooi... Of donkergrijs met donkerblauw) Commissaris Interne vertelde me dat er uit eindelijk door de commissie besloten is dat zij toch op de faculteit zelf blijven klussen, aangezien hij in een eerdere mail had aangegeven dat het mogelijk kon zijn dat het klussen extern zou gebeuren. 'Er wordt hoofdzakelijk in de kelder en in de machinehal geklust!' aldus Acquisitie.
Mooi, dan weet ik alweer wat leuke plekken waar we tijdens de tweede ronde van Pré Airbase foto's kunnen gaan maken!
'Over foto gesproken, zullen we nu ook nog even een foto gaan maken?' aldus de Commissaris Interne.
De President sjeesde direct weer naar het zweethokje om zijn vestje te pakken en op dat moment kreeg ik van de Commissaris Onderwijs mijn gesigneerde Jaarboek terug.
'Goed, waar maken we de foto?' aldus Interne.
'Laten we de foto maken in de centrale hal, dat is tenslotte een van de zalen van het feest!' aldus Acquisitie. Ik durfde het aan om mijn spullen bij de VSV muur te laten staan en liep met de mannen (And also the one and only lady of the committee) mee naar de centrale hal.
De oud Freshmen-President dook precies op het juiste moment op om als fotograaf te kunnen worden gestrikt. Ik moest en zou dan ook wel even aangeven dat ik het jammer vond dat de Brake met mijn interview al helemaal op was, waardoor ik daar zelf geen kopie van voor mijn collectie heb. (Hee Externe... Als je dan toch met een tweede druk van LT 21.1 bezig bent, Brake 2016 mag ook wel in tweede druk hoor!) Ik liep met de President en Acquisitie naar beneden en liet hen meteen zien wat wij moesten proberen te vermijden met onze foto. (Ik bekeek een van de foto's van mijn vorige bezoek aan de VSV laatst nog eens goed en ik moest opeens heel erg denken aan dit filmpje -let op de herdershond-) Vorig bezoek hadden we namelijk ook een foto bij de motor in de centrale hal gemaakt en toen stond er een gast op de lift te wachten en die keek met een minstens zo hilarische blik naar de camera als dat de herdershond in het filmpje dat doet. Vervolgens spotte ik weer een brandweerman dus mijn eerste reactie was meteen 'Is het wel veilig dan?'
Zegt Logistiek (Bril & Baardje) heel droog 'Hij zal niet veel kunnen doen.... Zolang je er geen vuurtje bijhoudt...' Van de mannen moet je het maar hebben....
We zochten onze plekjes op, uiteraard met posters erbij toen de oud Freshmen-President mocht afdrukken. De belichting was niet altijd even makkelijk dus er werden nog wat extra foto's gemaakt, maar uit eindelijk was er wel genoeg om goed te keuren!
Op de trap zouden we ook nog even een snelle selfie maken, zodat ik alvast een vooraankondiging kon maken op facebook. De brandweerman vond dat nou net een leuke aangelegenheid om door het beeld te lopen, dus ik besloot even te wachten tot die weer veilig uit beeld was... To Infinity & Beyond wil ik nu eenmaal niet eindeloos met brand blijven associëren... (Hoogstens als een feest dat zwaar on fire was!) Nadat ook die goedgekeurd was werd het tijd om weer terug te keren naar boven zodat de mannen (and the one lady) weer verder konden met klussen, zodat ik op dinsdag genoeg moois om te aanschouwen had! Ook stelde Acquisitie voor om meteen weer posters te gaan plakken, want IO Festival had Airbase niet gespaard. (Ik liep op 9 mei door de Barbarasteeg waar een aanplakzone is en toen hing er nog masaal Airbase. Op 10 mei liep ik weer door de Barbarasteeg en toen zag je overal IO Festival... ) Acquisitie legde uit dat zij met STUDuction een compromis hadden gesloten. STUDuction zou Airbase niet overplakken en Airbase zou STUDuction niet overplakken. ORAS daarentegen wordt niet gespaard en IO Festival spaart dus ook niemand... 'Posteroorlog' vulde de President aan.
Tijd om afscheid te nemen, maar niet voor lang... Dinsdag zie ik al deze leuke mensen alweer terug!
Ik liep direct weer naar buiten (Misschien had ik wel nog even langs het Bestuur moeten lopen... Niet echt bij nagedacht, maar dat kunnen we altijd nog inhalen volgende week) en daar zag ik hem weer... De Commissaris Interne van Bestuur 70!
Achter hem was er nog steeds van alles gaande... Inmiddels stond er een kleine tankspuitwagen van de brandweer en liepen er een aantal brandweermannen op het dakje bij de tweede vleugel. De gevel was nu echt gesloopt en de BHV-massa stond nog steeds nieuwsgierig toe te kijken. Een enkele student maakte een filmpje terwijl er met water geblust werd en een andere brandweerman met een andere man op het dakje sprak. Het meest voor de hand liggende scenario is dat die andere mannetjes op het dakje dakdekkers waren... Die zetten de dakbedekking tenslotte vast met een vuurlans. Alleen heeft de vuurlans dus iets van isolatie of iets dergelijks geraakt waardoor de boel in brand ging en dat dat niet direct gedoofd was met schuim alleen. Ik sprak intussen met de Commissaris Interne van Bestuur 70 over zijn huidige functie als VoFeCo bij DSC toen er twee vliegtuigen over L&R gingen. 'Ja, dat heb ik natuurlijk voor jou geregeld!' zei de Commissaris Interne van Bestuur 70 lachend. (En mij voorafgaand daaraan voor slijmbal uitmaken omdat ik het met Bestuur 70 heel goed kon vinden terwijl ik met Bestuur 71 wat minder goed kon vinden en dat dan ook tegen hem zei....) Hij kon nog niets beloven, maar hij zou wel proberen om bij mijn 2e Pré Airbase bezoek te zijn. (Thrust the -Super-Bass to Infinity & Beyond op L&R! Dat zou toch leuk zijn! Moeten we de huidige President van Bestuur 72 er ook nog even bij slepen evenals de Kandidaat Thesaurier van Bestuur 73... Aangezien die ook onderdeel uitmaakten van Thrust the -Super-Bass Airbase! -Inclusief die knalroze Nicki Minaj zeppelin op Ter Land Ter Zee met de VSV....-) Dat zou toch een leuke afsluiter zijn! Tijd om verder te gaan, maar op 16 mei ben ik alweer terug op L&R! Zonder brandweer (Hoop ik toch!) maar mét decorstukken, items en nieuwe verhalen over Airbase!
Bijna Airbase! (16 mei)
Airbase komt al steeds dichterbij! (Op 19 mei is het eindelijk zo ver!!!) En net als twee jaar geleden zou ik ook nu weer een pré bezoekje gaan doen om naar de decorstukken te kijken! Een weekje eerder was ik ook al bij de VSV te vinden en dat bezoek werd ook tactisch gecombineerd met Airbase en maar goed ook, want toen ik vandaag bij de VSV aankwam zou ik ontdekken dat ik bij lange na niet alle Airbasers zou treffen! (Dus de groepsfoto's waren alvast in the pocket!) L&R lag er vandaag een stuk vrediger bij. De plek, waar vorige week de brand was, was nu afgedekt met houten panelen en verder herinnerde er niets aan wat er vorige week allemaal gaande was.
Wel was L&R nu al een beetje het decor van een strijd die op 17 en 18 mei los zou gaan, namelijk de Studentenraadsverkiezingen! De President en de Thesaurier van de VSV zaten namelijk voor de faculteit. De President had een knalgeel shirt van ORAS aan terwijl de Thesaurier tegenover hem zat met een donkerblauw Lijst Bètashirt aan. In de voorgaande jaren vond ik het een stuk makkelijker om een van de twee instanties te kiezen, maar dit jaar is dat toch anders!
De Thesaurier was verbaasd me te zien. 'Hee, wat doe jij nou hier?' aldus haar.
Pré Airbase! 'Ohh natuurlijk! Nou, bereid je maar voor om veel moois te zien! Ik was er gisteren en ik was al enorm onder de indruk!' Haar woorden ter harte genomen liep ik door naar binnen. De Commissaris Interne van Bestuur 70 had aangegeven dat hij zou zorgen dat ook hij weer in de buurt zou zijn als ik langs zou komen, maar had daarbij ook de waarschuwing gegeven dat hij waarschijnlijk achter de servicedesk zou zitten.
Bij binnenkomst zag ik daar een heer zitten die in de verste verte niet op de Commissaris Interne van Bestuur 70 leek, dus ik liet het maar even zo en liep rustig door naar boven. (Nu hoefde ik immers niet te rennen omdat ik BHV'ers en brandweermannen door het pand zag gaan) In het hok trof ik de Commissaris Onderwijs, Commissaris Interne (Die ik vandaag dus sowieso nodig had) en ook mijn grote favoriet, Commissaris Externe, was er nu weer! 'Veel plezier bij Airbase!' zei Externe al meteen vrolijk terwijl ik met Interne mee liep naar het klusterrein van Airbase.
Hoewel, eerst nog even langs het zweethokje om daar een verdwaalde Airbaser gedag te zeggen. 'Je zal er helaas niet veel zien vandaag omdat veel Airbasers vandaag projectgroepen hebben en die zijn erg belangrijk!' reageerde Interne al meteen toen hij mijn verraste blik zag.
Na de groet aan de verdwaalde Airbaser gingen we écht door naar het klusterrein.
Twee jaar geleden had Airbase een zone in de enorme machinehal gekregen, dat voor mij sowieso al een moment van veel indrukken was, aangezien die hal echt heel indrukwekkend is.
Dit jaar zat dat toch een beetje anders, want we sloegen nu al voor de kantine (Waar de Ciccionina stage zal komen te staan, met onder andere Discofransisco en Heaux Couture!) af en gingen naar beneden! Via de fietsenkelder liepen we door naar weer een andere zone en daar zaten bekende gezichten van de vorige keer druk te klussen. De heer met de bril en het baardje (Die naar mijn idee Logistiek was) zat druk te bellen en had verder de taak gekregen om van Papier Mâché prachtige planeten te klussen! (En de eerste indruk? Dat zou wel goed gaan komen!) The International Lady was er ook en zij zou onze rondleiding gaan toelichten, aangezien Interne zelf niet bepaald in de gelegenheid was om mee te klussen en dus ook niet alles kon vertellen. We begonnen bij de grote headliner, de logo's. Deze logo's komen levensgroot bij de mainstage te hangen en door middel van blacklight zullen ze nog veel meer tot leven gaan komen!
Ik keek nog eens rustig naar de logo's en tóen pas viel het kwartje wat ze nu eigenlijk betekenen! Ik dacht dat elk logo een eigen betekenis had en dat de 2 bijvoorbeeld voor de twee podia stond. Maar het is letterlijk ook: 'To Infinity & Beyond', maar dan in symbolen uitgewerkt! 'Ja, dat is het leuke eraan, mensen hebben niet meteen door waar die logo's voor staan, je kunt er veel meer bij inpassen!' aldus Interne.
De Airbase dame ging ons voor naar de panelen voor de Photobooth waar nog wel wat werk aan nodig zou zijn, maar het begin was er!
Door naar het volgende kwamen we aan bij een leuke fotocollage van Sport & Cultuur, aangezien zij veel steun aan Airbase leveren. Als je snel kijkt zou je denken dat Airbase de meest sportieve én creatieve commissie van de hele TU Delft is. Creatief zijn ze zeker, maar qua sportiviteit moet ik je helaas toch teleurstellen aangezien het een fotosessie is geweest van maar 1 Airbase commissielid! Verder kwamen we een mooi bord van de line-up tegen, maar die was ook nog niet helemaal af, al was het begin al veelbelovend!
We doken een soort zijgang van de kelder in en daar was nog veel meer te zien! (Op dat moment kwam ook Logistiek erbij, zijn telefoontje was afgerond) Zo heeft de commissies satellieten gemaakt en lag er ook een paneel met het zonnestelsel erop. (Met neon en witte verf beschilderd, dus dan kun je wel bedenken wat voor prachtige effecten dat zal geven als daar de juiste verlichting op staat!) Dus als jij je nu nog niet in het eindeloze van het zonnestelsel waant, dan weet ik het ook niet meer! (De dame vertelde me ook dat er nog een tweede zonnestelsel-paneel zou volgen voor bij de Ciccionina stage) Als laatste kwamen we aan bij de al eerder aangekondigde headliner... Het rad van fortuin! De dame gaf er direct maar even een draai aan om te zien wat ik toch zou winnen!
Het scheelde niet veel tussen 'Too bad' en 'Pen' maar ik heb toch een pen gewonnen! (Nog niet gehad overigens!) Nu zijn ingenieurs slimme mensen die vooruit denken, dus voor alle zekerheid hebben ze ook maar een tweede wiel-pijl gemaakt. Mocht de eerste om wat voor reden dan ook afbreken, dan kan het spel nog steeds doorgaan!
Nog twee dagen om te klussen te gaan, dus ook die laatste mooie ideeën en plannen zullen er zeker gaan komen en goed ook!
Natuurlijk zouden we toch ook nog even een foto maken in deze duistere maar koele (Het was behoorlijk warm buiten) kluskelder voordat ik weer zou vertrekken.
De dame had duidelijk slimme ideeën over hoe ze de logo's van Airbase het beste konden gebruiken voor de foto terwijl het al vast stond dat Interne de foto's zou gaan maken.
Nadat de foto's gemaakt waren lieten we de Airbasers weer met rust, zodat ze verder konden gaan klussen. Zelf liepen Interne en ik nog even langs de hotspots to be op Airbase. In de hal tussen de Ciccionina stage en de mainstage zal de photobooth en de garderobe komen. In de centrale hal zal de feestzaal behorende bij de mainstage oprijzen en de grote namen van de mainstage (denk aan de knallers Mr. Belt & Wezol en de Delftse legende DJ PJ!!) zullen op de vide komen te staan, geflankeerd door de prachtige logo's en de planeten!
Interne vertelde dat deze hal vrijwel onherkenbaar zou worden getransformeerd. Het grote vliegtuig en de zonnepanelen aan de wand zul je wel kunnen blijven zien, decoratie waar niet aan geklust hoeft te worden!
De hoofdingang zal helemaal achterin de faculteit komen te liggen. Mijn hoofdingang (schuifdeur) zal niet in gebruik zijn en ook die andere ingang (draaideur) zul je niet meer herkennen. Op die laatste plek kun je zorgen voor je tijdige refuelmomenten!
Met wat verbeeldingskracht kan ik toch wel voor me zien wat voor prachtige uitstraling de faculteit vrijdag wel niet zal hebben! Ik verheug me dan ook zeker op vrijdag!
We keerden terug op het VSV kantoor waar Onderwijs me al direct vroeg hoe ik Airbase vond, om te constateren dat ze zelf toch ook snel eens die kelder in moest duiken!
Externe was op zijn beurt op zoek gegaan naar de missende LT 21.1 en hij bleek er toch nog wel ergens eentje te hebben liggen! Ook zou hij nog even gaan zoeken of hij de Brake met mijn interview erin niet toch nog ergens zou hebben liggen. (Hij is en blijft mijn held van Bestuur 72, zoals Interne van Bestuur 70 dat ook weer was.) Bij de President was inmiddels de Commissaris Interne van Bestuur 70 opgedoken die meteen reageerde met de woorden die ik al had bedacht toen ik binnenkwam. ('Ja ik hoefde niet te werken!' aldus hem 'Ja ik dacht al, wat is Interne van Bestuur 70 veranderd!' zei ik. 'Haha, ja zonnebankje en een ander kapsel, klaar voor Airbase!' aldus hem) Ook de Secretaris was er heel even, maar die was net zo snel weer verdwenen als hij verschenen was.
Iedereen moest echter ook weer aan het werk (want er is meer te doen dan alleen de studentenraadsverkiezingen en Airbase neerzetten natuurlijk!) maar ik vond het zeker weer een geslaagd bezoek!
Ik zie uit naar Airbase! Nog een paar dagen te gaan!
Afsluitend bezoek (20 juni)
Helaas was ik door omstandigheden niet in staat om naar Airbase te komen, dus dit was alweer mijn allerlaatste bezoek aan Bestuur 72!
Nu vond ik de opbouwfase van Airbase al heel erg leuk om mee te maken, waardoor ik dus besloten had om Airbase de prijs voor het leukste evenement toe te kennen. Tevens heeft Externe dit jaar een hoop stappen extra voor mij gezet waardoor hij er wel met kop en schouders bovenuit stak om de Bestuurder van het jaar te worden, hetgeen dat hij dus ook geworden is!
Ik had al tijdens het maken van de afspraak bij de Secretaris aangegeven dat ik zowel Interne (QQ'er van Airbase natuurlijk) als Externe nodig zou hebben bij dit bezoek.
Wat hij echter niet wist (en ik pas zeker wist na die laatste email) was het feit dat ook hijzelf in de prijzen gevallen was!
Op een bloedhete 20 juni was het moment dan eindelijk daar, weer een bezoek aan de VSV! Vrijwel iedereen was aanwezig. (De President had SVR en Carrière was zoals het hem gewoon is weer onvindbaar!) 'Hee, goed dat je er bent!' zei de Secretaris meteen toen ik binnenstapte.
Ik wierp direct een blik op de heren Interne en Externe die braaf achter hun bureaus zaten te werken en zei toen Ha, goed zo, iedereen is er! En gelukkig ben jij er ook! richting de Secretaris.
'Ja, dat is ook wat! Je had alleen naar hen gevraagd maar intussen had ik dus ook een prijs!' reageerde de Secretaris.
Tja, toen ik je mailde was het nog niet 100% zeker dat jij de prijs voor Meest Stipte Contacpersoon zou krijgen! Je concurrent schakelde zichzelf echter vlak voor de eindstreep uit terwijl jij op koers bleef, waardoor jij alsnog deze prijs hebt weten te behalen!
Normaal gezien was ik meteen overgegaan op het uitreiken van de prijzen, maar omdat het zó warm was besloot ik maar op de uitnodiging van de Secretaris in te gaan en even te gaan zitten op de plek van Carrière. (Je kunt prima de bus pakken, maar wind, 30 graden of regen... Wie houdt wandelgrage Sabine tegen?) De Secretaris voorzag me van een glaasje 7-up terwijl Externe me vertelde dat ze dit weekend naar de Parijs Airshow zouden gaan. Ook ging hij meteen op jacht of er echt niet nog ergens een Brake met mijn interview rondslingerde (Helaas, we moeten echt maar hopen dat een lid er nog vanaf wil, want op de VSV is hij minstens zo onvindbaar als Carrière dat vaak is!) die vond hij echter niet, maar wel een officiële misdruk van de Amazonas Studytour! (Wat zullen we zeggen? Beoordeel een boek niet op zijn kaft nadat je bent uitgelachen om het lullige feit dat de beoogde voorkant op de achterkant staat en andersom...) 'Tja, je mag hem hebben!' zei de Thesau toen ze mij stuk zag gaan om het boekwerk.
Het feit is wel, er komt een tweede druk met een correcte kaft, waardoor deze misdrukken na verloop van tijd gaan verdwijnen. Ik heb dan in ieder geval naast de goede editie ook nog een unieke misdruk! Ik wilde deze misdruk dan ook zeker houden!
Interne vond dat wel een goede gelegenheid om ergens een chocoladeletter vandaan te toveren en hij bood me zelfs nog een stukje aan! (Saillant detail dat het ruim een half jaar geleden is dat het Sinterklaas was....) Inmiddels was ik goed genoeg op adem gekomen om over te gaan op de uitreiking van de prijzen. Bovenop lag de Bestuurder van het Jaar die Externe vol enthousiasme aannam. 'Wat een ongelooflijke eer! Ben ik de enige in Nederland?' reageerde hij.
Van de studieverenigingen ben je de enige Bestuurder van het Jaar geworden. Bij de Studentenverenigingen zijn er drie winnaars!
Om dat te verifiëren haalde de Secretaris direct mijn website tevoorschijn om de lijst met Winnaars eens te bekijken. 'Inderdaad Externe, je bent de enige!'
Vervolgens wilde ik overgaan op het uitreiken van de prijs voor Het leukste evenement maar juist op dat moment kwam de President van Airbase binnenwandelen, dus de mannen konden de prijs samen in ontvangst nemen! Aanvankelijk dacht ik dat dit een wel heel goed toevalligheidje was (Net zoals Interne van Bestuur 70 ook altijd goed is in opduiken op zulke momenten) maar het bleek al snel dat Interne hem had ingelicht, zodat hij zelf ook bij dit moment kon zijn! 'Helaas dat je er niet bij was, je hebt veel moois gemist, maar toch vinden we het een heel grote eer dat wij deze prijs gekregen hebben!' aldus de President van Airbase.
Interne sloop er intussen gauw tussenuit, duidelijk iets in zijn schild voerend.
De laatste oorkonde ging naar de Secretaris, Het Meest Stipte Contactpersoon. Zijn mails zijn altijd snel en duidelijk! 'Ik laat weinig ruimte voor vrije interpretatie ja!' reageerde de Secretaris lachend.
Wat ik ook nooit zal vergeten was de mail vlak voor het kerstreces... Eerst ontving ik het zakelijke 'antwoorden op al je vragen' mailtje en een kleine minuut later volgde er ook nog een 'Oh ja, en ook nog hele fijne feestdagen!' mailtje achteraan! Kortom, hoewel ik aanvankelijk helemaal geen vertrouwen in de Secretaris had (De CBS van Bestuur 71, de Secretaris was daar toen de Pedel en hij had me laten stikken waardoor ik in de chaos terecht kwam en gered moest worden door Externe van Bestuur 70... Toen de EPA foto van Bestuur 72 voorbij kwam had ik in de eerste instantie nog niets door, maar de Secretaris van Stylos 121 was wel zo eerlijk om me te vertellen dat mijn nieuwe contactpersoon dus mijn grote vriend van die CBS was....) heeft hij in alles laten zien dat hij absoluut een goed contactpersoon voor me is geweest! Heel even was de Secretaris verbaasd over mijn directheid, want ik had deze kwestie nog niet eerder openlijk bij hem zelf aangesneden. (Je bijnaam zou maar Neergecrasht geweest zijn) Maar al snel zaten we er allebei hard om te lachen. 'Nu snap ik waarom je ook niet bij onze CBS was! Ik zal onze opvolgers in elk geval duidelijke instructies geven!' zei de Secretaris.
Ach, we zullen zien hoe mijn planning dan loopt, maar ik ben wel heel erg blij met hoe ons contact dit jaar verlopen is! Ik heb veel aan je gehad!
Natuurlijk zouden we dit heugelijke moment wel bekronen met foto's bij de VSV muur! De Thesau zou de foto's gaan maken, maar omdat ze nog even iets moest afhandelen zouden we eerst de individuele foto's maken. Interne voelde zich al meteen geroepen om foto's te maken en hij nam die zaak heel serieus!
Externe mocht als eerste met zijn Oorkonde op de foto, gevolgd door de Secretaris.
Daarna was de Thesau zo ver, dus ging de camera naar haar toe en zou ik eerst nog met Interne en de President van Airbase op de foto gaan! Nadat ook die foto gemaakt was werd het tijd voor de totaalfoto. Ik stond prima waar ik stond, maar al snel kwam er toch een dilemma. De Airbasemannen zouden naast elkaar gaan staan aan mijn linkerzijde, dus de vraag was wie er dan aan mijn rechterzijde zou komen. De Secretaris of toch Externe?
'Nou Sabien, zeg het maar, kom ik naast je of heb je toch liever Externe naast je?' aldus de Secretaris die al zo goed als naast me stond dus zonder iets te zeggen legde ik mijn hand op zijn rug. 'Oké, ik dus!' was de conclusie van de Secretaris die vervolgens vrolijk zijn oorkonde in de lucht hield. 'Nice, staat erop!' aldus de Thesau.
Opnieuw verdween Interne even maar even later zou ik ontdekken waarom hij zo geheimzinnig had gedaan. Hij wist namelijk nog wel ergens een lijstje te liggen waar de oorkonde in kon, zodat ze die op de Commissiekamer op konden hangen. (Interne was immers ook verantwoordelijk voor het herzien van de Commissiekamer) 'Ja maar, ik wil ook een lijstje! Want dan kan die oorkonde naast mijn Mr. Sunshineprijs!' aldus Externe. 'Nee, hij ging toch hier op de muur!' reageerde Interne op zijn beurt.
De Secretaris leek nergens mee te zitten en stond het whiteboard uit te vegen.
'Gast, waarom veeg je die Airbasetekening nou uit? Wij hebben ook gewonnen!' reageerde de President van Airbase droog. 'Ja, maar die oorkonde komt sowieso op de Commissiekamer, hier hangt nu mijn oorkonde!' aldus de Secretaris. Hoe kun je deze mannen nou niet leuk vinden!
De Thesau vroeg wie Lekkerste Contactpersoon en Leukste Studievereniging gewonnen hadden. Curius is er met de eerste vandoor gegaan en de tweede is naar PS gegaan. 'Hmm... Jij was dus geen Lekkerste Contactpersoon?' zei de Thesau tegen de Secretaris.
'Ik was een 2,5 toch? Interne was een 7!' aldus de Secretaris.
Ik heb mijn verslag nog eens teruggelezen en moet stellen dat ik aardig goed zat met wat ik toen zei. Nee Interne was een 8 (Klopte inderdaad) Externe is een 2 NB (Al stond die NB bij die eerste analyse nog niet) en de Secretaris was een 3 (En toen was hij het er helemaal mee eens, maar inmiddels leek hij toch veel liever een 2,5 te willen zijn!) Maar ja, het liep inmiddels alweer tegen 14:45 en ik moest om 15:15 bij CH zijn en gezien de overheerlijke temperaturen (De zon stond duidelijk op standje Braadkip...) had ik dus nog wel een pittige wandeling voor de boeg. Tijd om afscheid te nemen dus!
'Als je wil kan ik de bustijden wel voor je opzoeken hoor!' aldus de Secretaris.
Ik ben nu toch al bezweet dus dit stukje zal me wel lukken! Sowieso zou het wel erg schraal zijn als ik voor 1 halte de bus pak!
'Daar heb je wel gelijk in!' aldus de Secretaris.
Als eerste nam ik afscheid van Externe die me beloofde om de zoektocht naar mijn EJW Brake niet op te geven. Vervolgens was Interne aan de beurt gevolgd door de President van Airbase.
Commissaris Onderwijs was het grootste deel van het bezoek weggeweest maar tijdens mijn binnenkomst en vertrek was ze er wel, dus ook zij zou niet overgeslagen worden waarna de Thesau volgde. Iedereen had nu een knuffel gehad, dus er zat bij de Secretaris ook nog maar 1 ding op! 'Ach kom op Sabien, dat is degene die je zeker niet wil mislopen!' zei de Secretaris lachend waarop ik ook afscheid van hem nam.
Voorafgaand aan dit jaar wist ik echt niet goed wat te verwachten. Achteraf gezien vind ik het net jammer dat ik toch niet nog ergens een tussentijdse extra ingepland heb, want mijn band met Bestuur 72 was zeker goed! Ik zal ze behoorlijk gaan missen!
Kennismaking met Bestuur 73 (24 okt)
We moesten er even op wachten maar vandaag was het dan eindelijk tijd voor het eerste bezoek aan Bestuur 73! Tijdens de mailronde zat de Secretaris nog in de Verenigde Arabische Emiraten voor de Synergy Studytour dus het duurde wat langer eer we een afspraak hadden ingepland, maar hoewel hij nu niet zo snel was als zijn voorganger, moet ik hem wel credits geven voor de moeite, aangezien hij me wel mooi teruggemaild heeft vanuit de Verenigde Arabische Emiraten!
De weg naar het hok wist ik natuurlijk blind te vinden, maar toch was het me wel een raadsel wie ik zou aantreffen. Ik had al het nodige over de President gehoord aangezien de voornaam van de President rijmt op onder andere Trofee en natuurlijk VSV! Maar wie hij nu precies was? Dat wist ik nog niet! De Thesaurier is voor mij geen onbekende aangezien ik haar met Bestuur 70 al heb ontmoet toen ze in de Airbase commissie zat en ook afgelopen jaar kwam ik haar tegen, als BIT-dame. De derde persoon die ik al wat vaker voorbij had zien komen is de Commissaris Carrière. De facebookposts van mijn bezoeken aan Bestuur 72 likede ze altijd trouw, maar veel meer dan dat wist ik ook niet.
Toen ik het hok binnenstapte zag ik de Secretaris al direct zitten en op zijn beurt sprong hij al direct vrolijk op om me te begroeten. (Op de constitutiefoto had ik dat niet direct door, maar deze vent is zeker wel een 2 te noemen!) Nadat ik hem had begroet liep ik door langs de Thesau die ik dus al wel vaker voorbij had zien komen. De laatste die hier nu aan het werk was, was de Commissaris Onderwijs.
Veel zou ik nog niet van hem meekrijgen want hij zou ervoor gaan zorgen dat ik thee zou krijgen. (De geschiedenis herhaalde zich dus wel want vorig jaar was het ook Onderwijs die voor thee zorgde en net als vorig jaar was de Thesau ook nu zeer gefocust op haar werkzaamheden) Terwijl de Secretaris me vroeg wat ik allemaal wilde gaan doen tijdens dit bezoek liep er een heer voorbij die er netjes gekleed uitzag en hij stelde zichzelf voor als de President.
Ik op mijn beurt reageerde natuurlijk direct met alles dat ik al over hem had gehoord waardoor hij direct in de lach schoot. ‘Wauw, dat weet je dus allemaal al?’ zei hij.
Tja meneer de President, de verhalen gaan altijd snel op de Campus, dus ondanks dat ik je nu voor het eerst zie, heb ik al genoeg variaties op je voornaam mogen horen!
‘Helaas heb ik niet zo heel veel tijd omdat ik zo SVR heb!’ vervolgde de President.
Oh ja, shit! Het is natuurlijk dinsdag! (Ik probeer de studieverenigingen dit jaar zoveel als mogelijk op de woensdag te zetten zodat ik zeker weet dat ik geen Presidenten en/of Voorzitter misloop. Er zijn dit jaar nu eenmaal best wat leuke opperhoofden op de Studieverenigingen te vinden!)
De Secretaris stelde vervolgens voor om eens een kijkje te nemen op het Commissiehok aangezien daar ook nog een oorkonde van vorig jaar moest hangen. Het Commissiehok was nu vrij leeg, alleen de President van 72 kwamen we er tegen.
De actieve ledenfoto’s hingen er nu inmiddels allemaal (Behalve dan de nieuwste, die moet de Intern nog ophangen) en ook hadden alle commissies een plekje op de muur gevonden.
Het allerlaatste lijstje was de enige echte prijs voor -Superbass- Airbase!
‘Die van Bestuurder van het jaar moet ook nog ergens rondzwerven, maar ik heb geen idee waar Extern van 72 die gelaten heeft!’ aldus de Secretaris.
De President van 72 hoorde dat en zei ‘Nou, ik denk dat Extern die met trots op zijn kamer heeft gehangen!’
‘Nou, dan zullen we die dus vandaag niet meer tegenkomen!’ merkte de Secretaris op terwijl ik vol bewondering nog eens het commissiehok doorkeek. Aangezien het nu helemaal af was kon je wat duidelijker zien hoe je het hok het beste kunt gebruiken.
Voor de herinrichting had je een grote vergadertafel en vooral een hoop fijne zitjes. Nu is het zo dat je een aantal werkstations met systeemkast hebt, maar er staan ook enkele losse monitoren waar je je laptop op aan kunt sluiten. Kortom een multifunctionele (met de nadruk op functioneel! Chillen kan immers ook op de VSV gang!) ruimte waar productiviteit zeker gestimuleerd wordt!
‘Ja niet slecht hè?’ zei de Secretaris vrolijk die de nodige bonuspunten aan de Interne van 72 toeschreef aangezien het zijn project was geweest. Voordat we het Commissiehok verlieten gaf de President van 72 me nog een laatste advies mee. ‘Vraag naar de verjaardagskaart! Die is echt enorm leuk geworden!’ aldus hem terwijl hij een nadrukkelijke blik richting de Secretaris gaf.
De Secretaris op zijn beurt gaf aan dat de Commissaris Carrière zeer actief was bezig geweest met het ontwerp voor een leuke verjaardagskaart, maar hij zou de verrassing nog even in stand houden door er verder niets over te zeggen!
Vervolgens liepen we door naar het Vergaderhok aangezien ik hier voor het laatst met Bestuur 70 was geweest en dus wel verwachtte dat er het nodige veranderd was.
De Secretaris vertelde me de nodige leuke verhalen over de relikwieën van de ALV tafel en toen stapte de Commissaris Onderwijs binnen om de thee over te dragen.
Terwijl hij mij het glas gaf en voor zichzelf een bekertje neerzette keek hij naar de Secretaris en zei hij droog ‘Oh, wilde jij ook iets toevallig?’ ‘Nee, dat is niet nodig hoor…’ merkte de Secretaris op zijn beurt op waarna hij weer verder ging met een verhaal over een model van een vliegmachine van Leonardo da Vinci. ‘Zoals je ziet heeft het model wel wat betere tijden gekend dus we gaan deze ook vervangen. Wanneer ik een off-day heb zal ik daar ook aan gaan knutselen. Echter is dat wel het allerlaatste model, dus daar mag absoluut niets mee gebeuren!’ zei hij terwijl hij de huidige vliegmachine uit het kastje pakte en het aan me liet zien.
Nog steeds is het wel een mooi model van deze vliegmachine, maar het was wel duidelijk dat hij er niet helemaal meer zo uitzag als hoe Da Vinci hem ooit bedoeld heeft.
We liepen de andere kasten langs en daar zag ik onder andere het tegeltje van de laatste studytour Synergy en ook kwamen we nog wat zaken van het laatste Lustrum tegen.
Het leukste item vond de Secretaris een kunstwerk dat door een erelid gemaakt is ter ere van het 6e Lustrum van de VSV. ‘Iedere keer als we hier vergadering hebben zit ik naar dit werk te kijken en ik probeer er uit te halen wat ik er nou precies in moet zien… Het is een straaljager maar wat is de bovenkant en wat is de onderkant? Het blijft me bezig houden!’ Aldus hem.
Tja, dan is er maar een optie mogelijk en dat is het aan het betreffende erelid te vragen!
Als laatste kwamen we uit bij een aantal dassen. Bestuursdas en Senaatsdas (Wanneer je Bestuur af bent kom je in de Senaat terecht) spreken logischerwijs voor zich maar daarnaast lag een oranje das die correspondeerde met een zilveren das in de andere kast. Goh… Wat is hier het verhaal achter?
De Secretaris en Onderwijs keken elkaar even aan en uit eindelijk kwam de Secretaris tot de volgende conclusie ‘Bij studytours van langer geleden was het gebruikelijk dat er twee soorten dassen waren. De eerste soort was bedoeld voor de dag- of eindverantwoordelijken van de tour en de andere das was voor de lopers van de studytour. Inmiddels zijn we daar een beetje vanaf gestapt. Bestuursdassen spreken immers voor zich! We hebben het dit jaar dan ook zo gedaan dat de studytourlopers twee verschillende dassen (VSV en een ‘gewone’) meehadden zodat je alsnog het verschil kon zien!’
Duidelijk!
Nadat we het hele vergaderhok weer goed waren doorgelopen liepen we terug naar het Bestuurshok waar ik de stoel van de Commissaris Carrière in beslag nam. (Dat is misschien wel het grootste voordeel aan het feit dat de Commissaris Carrière in DDB Bestuur zit. Tijdens mijn bezoeken heb ik meestal wel de garantie dat ik op die plek kan zitten!) De Secretaris vertelde wat meer over zijn strategie om het welkome gevoel op het hok te geven. (‘Ik ben de eerste persoon die de mensen zien wanneer ze hier binnenlopen dus ik zorg ook als het ware voor de eerste indruk van de VSV! Je kunt het verschil voor zowel de gasten als voor je medebestuurders al maken door iemand een kopje koffie of thee en een leuk praatje aan te bieden! De gast krijgt een positieve eerste indruk en mijn medebestuurder heeft dan nog net even de tijd om de laatste spullen te pakken!’ Aldus de Secretaris.)
Intussen zagen we de Commissaris Extern als het konijn van Alice in Wonderland door het hok rennen aangezien de beste man toch wel de meest populaire is van het VSV Bestuur. ‘We zijn allemaal wat later gestart aangezien enkele van ons mee waren naar de Studytour. Hierdoor is er enorm veel bij de Extern terecht gekomen en dat is nu wel te zien. Hij is sowieso een van de hardste werkers van ons Bestuur te noemen!’ Aldus de Secretaris.
Ook de President zag ik nog een keer passeren, nu volledig gekleed in zijn Bestuurspak. ‘Sabine, ik wens je nog veel plezier bij mijn Bestuursgenoten en we zien elkaar binnenkort wel weer! Ik vind het jammer dat ik niet langer kon blijven!’ Aldus de President waarop hij me nogmaals de hand schudde en vervolgens ready for liftoff was!
Toen het daarna over de Leonardo Times ter sprake kwam stelde de Secretaris voor om even naar de Boekenbalie te lopen aangezien daar ook nog het nodige veranderd was.
Aangezien Onderwijs veel tijd in het opruimen van de Boekenbalie gestopt heeft, moest hij natuurlijk ook mee!
Ik heb de Boekenbalie voor het eerst gezien met Bestuur 67 en in al die jaren is het nooit hetzelfde geweest.
Met de Commissaris Onderwijs van Bestuur 69 vond ik bijvoorbeeld weer zaken die ik met Bestuur 67 en 68 dan weer niet was tegengekomen. Maar het moet wel gezegd, zo ruim en geordend als vandaag heb ik het nog nooit gezien!
‘In dit geval gaan alle credits naar de Thesaurier en de Commissaris Onderwijs, want zij zijn degene die veel tijd in dit hok hebben gestoken!’ aldus de Secretaris terwijl ik druk rondkeek naar alle mooie items die hier opgeslagen liggen.
‘We zijn er nog niet helemaal uit hoe het speakerkratje werkt, maar hij werd tijdens het opruimen opeens gesignaleerd!’ aldus Onderwijs die me op een bierkratje wees dat volledig was voorzien van speakers.
De Secretaris wees me op zijn beurt op de doos van het model van de Vliegmachine. ‘Hier zit hij in! Maar het zal wel een flink karwei worden om hem in elkaar te zetten en aangezien dit echt de allerlaatste is mag er helemaal niets mee gebeuren! Ik zit er dan ook aan te denken om er schrikdraad in te verstoppen!’ Aldus de Secretaris.
Nou, als je hem gaat inpakken met schrikdraad, dan zie je er niets meer van!
‘Nee, ik zorg er dan voor dat het geïntegreerd wordt!’ wierp de Secretaris tegen.
Dan nog kan men wel in de verleiding komen om het model aan te raken en door de schok kan de persoon in kwestie het model misschien wel omgooien. Waarom zou je hem niet in een stolp van hard kunststof plastic zetten?
Nog heel even probeerde de Secretaris me te overtuigen dat zijn plan het beste was, maar uit eindelijk moest hij toch toegeven dat ook mijn idee niet heel slecht was.
‘Vacuüm trekken en dan neerzetten? Het zou kunnen!’ Aldus hem.
Kijk, de beste ideeën rollen vanzelf tevoorschijn!
Nu dat we echt alles hadden gezien keerden we opnieuw terug op het Bestuurshok waar de Secretaris me nog wat meer vertelde over de onderlinge verhoudingen in het Bestuur. ‘We mogen graag wat keiharde techno draaien op de vrijdagmiddag… We worden dan met regelmaat door de Thesau op de vingers getikt, want zij kan zich daar niet mee concentreren!’ aldus hem.
Heel even kreeg ik het idee dat ik met een ware muzikale cultuurbarbaar te maken had, maar hij verraste me daarna toch toen ik het over verwijsliedjes had.
Alle originele artiesten van mijn VSV Verwijsliedjes wist hij namelijk te benoemen! (Enfin, van de VSV Verwijsliedjes is er maar 1 liedje van de originele artiest, de andere twee zijn covers.) ‘Krijgen wij uit eindelijk ook nog Verwijsliedjes?’ moest de Secretaris wel vragen terwijl de Interne juist binnenstapte en me vrolijk de hand schudde.
Wie zal het zeggen. Het varieert per jaar… Hoe belangrijker een vereniging voor me is, hoe meer ideeën ik krijg en hoe meer verwijsliedjes er opduiken!
‘We zullen het in de gaten houden!’ zeiden zowel de Secretaris en Onderwijs.
‘Je gaat natuurlijk niet met lege handen naar huis!’ begon de Secretaris vervolgens terwijl hij opstond en naar het bureau van Commissaris Carrière liep.
Ik had wel gezien dat daar een VSV tasje op lag, maar voor het zelfde geldt was die van de Commissaris Carrière!
‘We hebben namelijk wat mooie cadeautjes voor je opgezocht! In dit tasje zit de Leonardo Times waar je om had gevraagd, verder tref je er ook nog het constitutie- en het verjaardagskaartje in aan!’ Aldus de Secretaris.
Intussen had ik ook het PreTour report van de Synergy Studytour ontvangen en hadden de heren Onderwijs en Secretaris een actieve ledenfoto voor me weten te regelen door die van het bureau van Interne te stelen. (Ik vraag me af of Interne het inmiddels al door heeft)
‘Sorry dat ik er niet zo gezellig bij was maar ik moest nog een vergadering voorbereiden!’ aldus de Thesau die haar spullen inmiddels bij elkaar aan het zoeken was.
Dat geeft niet, als er iets is wat ik vreemd zou vinden, dan is het wel een Thesau die met haar benen op het bureau zit en een Leonardo Times op het gemak zat te lezen.
Nadat zij was vertrokken vroeg de Secretaris of ik nog meer wilde doen.
Nou, een foto maken is altijd leuk!
Onderwijs, Interne en de Secretaris zouden mee gaan op de foto, maar wie zou de foto maken? De Secretaris wist de President van 72 weer op te sporen, dus dat was al snel opgelost!
Terwijl er een opstelling gevormd werd moest ik direct terugdenken aan mijn laatste bezoek aan Virgiel. In dat laatste bezoeksverslag staat een van mijn visionaires over foto opstellingen.
Waar de mannen (en ook vrouwen) die naast mij staan vrijwel altijd kiezen voor de hand op de schouder was er op Virgiel iemand van de Annuariumcommissie die mij ‘onderhands’ vast had met zijn hand op mijn middel. Ik heb daar toen bijgeschreven dat dit een zeldzaam fenomeen is aangezien ik dat in de afgelopen jaren maximaal maar 2x per jaar meemaakte. Dit jaar lijkt het erop dat we een record ‘Onderhandse foto’s’ gaan verbreken want ook de Secretaris koos hier voor de onderhandse positie terwijl de President van 72 vrolijk foto’s ging maken.
Na enkele ‘normale’ foto’s vond de President van 72 het ook wel een goed idee om een maffe foto te maken. ‘Als Sabine nou op die bank gaat liggen en jullie die optillen?’ aldus hem. (Fijn, iemand is volgens mij beledigd dat hij geen oorkonde heeft gekregen!) Dus daar ga ik dan met mijn sexy werkschoenen (Ik was immers direct vanuit mijn werk gekomen omdat 45 minuten lopen en eerst nog een tussenbezoekje aan thuis niet heel realistisch was.) de lucht in dankzij drie mannen. (Als we er nou eerst een mooi vliegtuig of zo van gebouwd hadden… Maar nee)
Nadat ook die foto’s waren gemaakt kwam natuurlijk de welbekende vraag… Zit er nog een Mr. Sunshine bij? (Het staat bij de VSV als paal boven water dat er dit jaar twee inzendingen komen aangezien de President voor de trofee moet strijden, maar ja… we moesten toch ergens beginnen!)
De Secretaris zei dan ook droog ‘Dat zou toch de President worden?’
Interne zag het echter al helemaal zitten dus hij ging vrolijk voor deze uitdaging. (En maar goed ook, dan heeft hij misschien binnenkort wel een foto ter vervanging van de gestolen Actieve Ledenfoto!)
Ook deze foto’s verliepen vloeiend waarna het bezoek al snel ten einde kwam (TG stond immers ook nog op de planning)
De spullen werden opgeruimd en afscheid werd er genomen.
De Secretaris is zeker een goede kanshebber voor Lekkerste Contactpersoon (Mocht het stipte uit eindelijk toch niet helemaal lukken) en heeft de gradatie 2. Om die reden was het voor mij dan ook niet lastig om te beslissen hoe ik afscheid van hem zou nemen, met een knuffel!
Daarna volgde Onderwijs. Die moet ik nog wel wat beter leren kennen, maar volgens mij is hij een zeer betrouwbare heer dus ik hou het op een 8. Hij kreeg dan ook een knuffel.
Interne was me wel opgevallen op de constitutiefoto en als gradatie krijgt hij van mij een 1,5. Ik heb niet veel met hem gesproken, maar wat ik van hem gezien heb is het wel iemand waar je vrolijk van wordt, dus ook hij kreeg een knuffel ter afscheid.
De Secretaris had nog een laatste boodschap om mee te geven toen ik op het punt stond te vertrekken. ‘Zeg maar tegen TG dat ik druk bezig ben met het stukje voor hun Jaarboek!’ aldus hem.
Het was een zeer geslaagd bezoek met een zeer goede eerste indruk van Bestuur 73. Die zal ik dan ook zeker wat vaker op gaan zoeken!
Januaribezoek VSV
Op 10 januari was ik weer op de VSV te vinden voor het januaribezoek. Net als vorig jaar was ook nu het Jaarboek nog niet uit, maar het kerstkaartje wilde ik evengoed niet missen en met een beetje mazzel was er ook al een nieuwe Leonardo Times uit! Kortom, reden genoeg om weer naar het zuidelijkste stukje Campus te wandelen en mijn gevleugelde vrienden weer eens op te zoeken!
Ongeveer 10 minuten te vroeg stapte ik het hok binnen en ontdekte ik de President, Secretaris en de Commissaris Extern. ‘Hee Sabien! Je bent wel een beetje vroeg!’ merkte de Secretaris droog op maar dat maakte de anderen duidelijk niet heel veel uit.
‘Hallo Sabine, wij hebben elkaar nog niet echt gesproken hè?’ merkte de President vrolijk op toen hij me kwam begroeten.
Nee, het was toen letterlijk Hi en Bye omdat je naar de SVR moest!
Hetzelfde was ook de Commissaris Extern overkomen tijdens mijn vorige bezoek, al kwam dat dan niet door de SVR, maar wel door een afspraak waar Extern in vliegende vaart naartoe moest. Ik zei dan ook direct dat hij de meest populaire persoon van de VSV was. ‘Nou, dat valt nou ook wel weer mee, maar toen had ik het inderdaad wel erg druk!’ aldus Extern waarop de Secretaris direct opmerkte dat hij niet zo bescheiden moest doen.
Vervolgens keken de mannen eens goed naar me en betrok het gezicht van de President. ‘Maar Sabien, wat hangt er nou om je nek?! Een Olifant?! Maar zo kun je toch niet binnenkomen!’ Tja, het heeft een reden waarom ik vandaag met de Lustrumchoker van Leeghwater binnenkwam (De Mr. Sunshine inzending van Leeghwater gecombineerd met een sidemissie) maar ik begreep natuurlijk wel dat de mannen liever een VSV choker hadden willen zien!
Ik wist van te voren dat de Commissaris Carrière afwezig zou zijn (aangezien ik met haar heb gemaild over De Delftse Bedrijvendagen) wegens een excursie, dus ik hoefde niet lang na te denken over waar ik zou gaan zitten.
Echter had ik wel de hulp van Extern en de President nodig om de stoel uit te bouwen aangezien het Carrière eiland flink volgebouwd was met promotiemateriaal van DDB.
Toen ik eenmaal was gaan zitten vroeg de Secretaris of ik wellicht iets wilde drinken. Nog altijd is de VSV er niet in geslaagd om een waterkoker door de TU-keuring te krijgen dus als je iets warms wil hebben dan is er eigenlijk alleen koffie, dus prima, doe maar een bakkie koffie!
Op de een of andere manier kwam het daarna naar voren dat ik nog niet gegeten had dus opnieuw sprongen de President en Extern vrijwel gelijktijdig op met de mededeling dat ze wel iets te eten voor me konden regelen hoor!
(Je kon hier wel direct aan zien wie ‘gezond eten’ belangrijk vindt en wie ‘lekker eten’ belangrijk vindt) ‘We hebben taart! Wil je misschien een stukje?’ aldus de President die uit een kastje een taartdoos had opgedoken en waar nog iets minder dan een halve appelvlaai in zat. Vervolgens bood Extern op zijn beurt een boterham aan. ‘We lunchen altijd samen dus er is altijd wel brood en beleg in de buurt! Als je toch nog een boterham wil dan geef je maar een gil!’ Aldus Extern waarna hij op de stoel van Onderwijs ging zitten. Ik koos voor een stukje taart (Ik zag de President er even voor aan dat hij met de hele doos aan zou komen zetten, maar dat gebeurde uit eindelijk toch niet) die de President even later op een bordje kwam aangeven.
‘Ik ga toch gelijk eens even in de Boekenbalie kijken of wij ook nog zo’n ding hebben… Een choker is het toch?’ aldus de President waarna hij even verdween.
De Secretaris legde op zijn beurt uit waarom er nog appelvlaai geweest was. ‘Ieder jaar hebben we taartgesprekken met de diverse departementen op de faculteit en dan brengen we altijd taart mee. Die gesprekken zijn meestal aan het begin van het Academische jaar, maar er was 1 departement dat we gewoonweg niet ingepland kregen, met als gevolg dat we gisteren pas met hen het taartgesprek hebben kunnen houden. Het werd dus een taart en bubbelsgesprek, compleet met champagne, om het nieuwe jaar goed in te kunnen luiden! Oh ja, en Commissaris Carrière had ook nog iets voor je achtergelaten!’ aldus de Secretaris waarna hij opstond en me de kerstkaart van de VSV overhandigde gevolgd door een envelop waar ‘SABINE’ op geschreven stond. Aha! Het kerstkaartje van De Delftse Bedrijvendagen! ‘Er was ook nog een foute versie, wil je die ook?’ vroeg de Secretaris.
Uiteraard! Misdrukken worden uit eindelijk weggegooid (ik heb immers een Amazonas reisverslag als Misdruk in de kast staan en die zul je uit eindelijk niet meer gaan zien! De goede versie heb ik echter nog niet gehad…) dus die worden het zeldzaamst.
De President leek de choker in China te moeten zoeken want hij was nog altijd niet terug. De Secretaris ging dus door met vertellen, maar nu over Mr. Sunshine. ‘Intern is heel erg blij dat hij genomineerd is als Mr. Sunshine en we hebben daarom een Facebook groepje aangemaakt om hem als de winnaar te krijgen!’
‘Dat is wel een privégroep dus ik denk dat Sabine dat nog niet gezien heeft… Laat het eens aan haar zien!’ merkte Extern op.
Ik had inderdaad geen idee waar de Secretaris het over had, maar dat zou niet veel later wel veranderen. De groepsfoto is zeer treffend geklust en laat geen twijfel over de boodschap bestaan. Intern moet Mr. Sunshine worden!
Dat is natuurlijk heel erg leuk om te zien maar…. Er is 1 probleem! Mannen, hebben jullie mijn nominatiewijzigingsbericht niet op Facebook gezien dan? Tijdens mijn vorige bezoek was mijn thema nog niet bekend, maar deze foto voldeed niet aan de nieuwe eis, hierdoor is een andere foto de nominatiefoto geworden.
De Secretaris keek me even verrast aan en zei toen ‘Oh, maar wat is het dan wel geworden?’ Tja, kijk op mijn website!
Zo gezegd, zo gedaan had de Secretaris de website erbij en vond hij de succesvolle nominatie. ‘Oh wauw! Dat is nog eens een leuke verrassing!’
Deze foto was wel ‘In Another Light’ in te passen!
Even later stapte de President weer binnen met een VSV choker. ‘Het was de laatste uit de doos maar die is nu voor jou!’ aldus hem waarop hij de choker overdroeg. ‘Er zit weliswaar een plooi in…;’ vervolgde hij waarop ik een stukje tekst uit een van mijn VSV verwijsliedjes aanhaalde ‘Don’t trust a perfect person’ uit Lane Boy. De wereld is niet perfect en als het de laatste choker is dan is het heel wat waard dat hij er nog is en hij naar mij gaat. Het zal ook niet de laatste plooi zijn want hij zal wel vaker gedragen worden!
‘Goed gezegd!’ merkte de President op.
Het stapeltje op mijn schoot groeide steeds sneller en toen kwam Commissaris Intern binnen.
‘Heeee Sabine!’ zei hij vrolijk. ‘Oh… Maar je hebt daar heel veel spullen!’ en toen keek hij naar de taart die ik ook in mijn handen had ‘En taart!’ De beste man leek zijn verbazing niet meer op te kunnen en besloot daarom droog ‘Wil je ook een chipje?’ (Het matcht voor geen meter, Pringels en appelvlaai… Maar yolo!) ‘Intern! Intern! Er is iets dat je moet weten!’ trok de Secretaris Intern direct aan zijn mouw waarop Intern ook naar het computerscherm van de Secretaris keek.
‘Mr. Sunshine is iets aangepast… en nu ben jij dus Mr. Sunshine, maar ik ook! En Onderwijs ook!’ aldus de Secretaris.
Een high five volgde waarop Intern naar zijn bureau liep om zijn stoel erbij te pakken zodat hij ook bij de kring van aanwezigen kon aansluiten.
‘Nou Sabien aangezien ik je de vorige keer compleet gemist heb ben ik wel heel erg benieuwd hoor, hoe zit het nou met je hobby? Waar is het allemaal begonnen?’
Intussen had ik net een hap van mijn taart genomen dus je raadt het al… Het werd weer een diepgaand gesprek! (Hoe vaak het me nu al niet overkomen is dat ik op een vereniging ben gaan lunchen en de Bestuurders dat nou net het handigste moment vonden om me volledig te ondervragen! Terwijl ze voor en na de lunch ook tijd genoeg hadden om dat allemaal te vragen!) Dus ik begon eerst met mijn geschiedenis bij de VSV. Beefteki van Bestuur 67, André Kuipers in de ruimte, in dat jaar een relatie hebben met iemand die L&R deed die ik tijdens de ‘vernieuwde faculteit’ rondleiding met de President en Secretaris van 72 heel ongemakkelijk weer eens tegenkwam…. (Dat verklaart voor velen wellicht wat ik heb met L&R mannen met krullen….) De belevenissen met Bestuur 70, de teleurstelling van Bestuur 69 en hoe leuk het met 72 was.
Maar daar kwamen dus ook de factoren ‘De Originele Mr. Sunshine’ en ‘Mijn eerste Studievereniging’ bij aan de orde.
‘Interessant… Jij moet vast een kamer VOL spullen hebben! Je bent echt een soort van ons tweede archief!’ merkte de President op. (Eigenlijk was iedereen aan het luisteren, de President stelde hoofdzakelijk de vragen.) ‘Maar…. Het hele begin? Hoe kwam je er nou ooit bij om die spullen te verzamelen?’ ging hij voort.
Dus het welbekende verhaal ‘het begon allemaal met 1 vlag….’ (Als ik hier ooit een boek over zou gaan schrijven dan heet het sowieso ‘Het begon allemaal met 1 vlag….’) volgde tussen alle happen taart door. Iedereen zat gefascineerd te luisteren en de President leek er op te wachten dat er weer een moment zou komen dat hij weer een aanvulling kon vragen.
‘Nou ben ik dan wel eens benieuwd hè… Jij komt ook in andere steden, hoe is het met de studieverenigingen daar in vergelijking tot ons?’ vroeg de Secretaris.
Tja, in Delft hebben we een echte studieverenigingencultuur. Je hoeft niet persé lid te worden bij een studentenvereniging want uit je studievereniging kun je ook enorm veel leuke dingen halen. De wekelijkse borrels in het faculteitscafé (in dit geval dus de Atmosfeer, zoveel MEER dan een café) de excursies maar ook de maffere uitstapjes (springen in een trampolinehal, gewoon omdat het kan) alle commissie activiteiten. Je actieve verbreding die je mist in het theoretische in de studie, maar toch volledig gelinkt aan je studiegebied. Naast het feit dat een prachtig 7-koppig Bestuur full time aan het werk is om de mooiste bedrijven aan zich te kunnen binden (Externe kreeg direct een schouderklopje van de Secretaris. Ik hoorde hem in mijn achterhoofd al weer direct ‘Niet zo bescheiden!’ tegen Externe zeggen) de beste excursies te organiseren evenals lezingen van de hoogste bazen uit de industrie. Je creëert zo echt een band je jaargenoten en je vakgebied en op die manier kun je ook beter het besluit nemen in welke sector je verder wil. Je hebt immers al genoeg kunnen ontdekken dankzij de VSV!
Ben je helemaal pro Ruimtevaart, dan kun je je binnen de VSV aansluiten binnen het Ruimtevaartdispuut (RVD) en ben jij in de wolken van de luchtvaart dan is het Luchtvaartdispuut (LVD) het helemaal voor jou!
(En dan heb je voor de Masterstudenten nog Masterdispuut ‘Apollo’ en voor de vrouwen is er Womens Dispute ‘Amelia’)
Als je dan in de andere steden kijkt… De meeste studieverenigingen daar zijn part time clubjes die drie lezingen, een grote excursie en heel af en toe eens iets in een cafétje in de stad organiseren. Ik ken genoeg studieverenigingen die maar eens per vijf jaar een Jaarboek uitbrengen en waar zeker niet wekelijks grote activiteiten worden neergezet. Deze verenigingen komen ook wel ver, maar ze kunnen gewoonweg niet alles uit het jaar halen wat erin zit, omdat je met part time Bestuurders te maken hebt die ook gewoon hun cijfers moeten halen. Kortom, in die steden is het zeker wél aan te bevelen om bij een studentenvereniging lid te worden omdat je studievereniging geen volledige rode draad in je studentenleven kan bieden! Delft is echt uniek en de TU Delft mag daar ook wel eens trots op zijn! Geen enkele andere stad heeft zulke betrokken en uitgebalanceerde studenten die precies weten wat ze willen en hoe ze het willen, te meer dankzij hun studievereniging!
‘Kijk, dat vinden we nou goed om te horen! Jij ziet het immers weer vanuit een heel ander perspectief!’ aldus de Secretaris.
Tja, laat ik het anders formuleren… Ik zie ze in een andere stad met die part time constructie nog niet zoiets moois als DDB neer zetten!
Extern was al een paar keer op een andere plek gaan zitten en hij zat nu op het bureau van de Secretaris.
‘Mag ik nu iets zeggen? Ik zit al de hele tijd naar je te kijken en gasten… Vinden jullie niet ook dat ze op de Thesaurier van VvTP lijkt?!’ aldus Extern. ‘Ik heb hiervoor een lang overleg met haar gehad dus vandaar….’ Vervolgde hij.
Ik moest al direct heel hard lachen want zodra de constitutiefoto van VvTP online kwam heb ik direct een foto gemaakt van haar en dat naar mijn vrienden doorgestuurd. Allen kwamen ze tot dezelfde conclusie dat ik prima die dame met die penning om had kunnen zijn, alleen die bril is wel een ander kleurtje! (Zelfs mijn moeder zag de overeenkomst!) Ook op de Lijnnetkaart is het al gebeurd dat iemand die TE graag mijn aandacht wil een lijn met haar had staan. (Mij gaat die betrokken persoon niet krijgen. Dat is mijn persoonlijke garantie!) En een ander persoon die ik wel als target had staan die heeft niet alleen mijn naamgenoot maar dus ook mijn look a like aangelijnd staan… (Maar die is nu geen target meer… Teveel lijntjes en je ligt eruit!) Dus ik merkte droog op dat we in theorie wel een dag van plaats zouden kunnen verwisselen, maar dat dat uit eindelijk niet zo slim zou zijn omdat ik enorme dyscalculie heb en dat moet je niet hebben als Thesaurier. (Kassa draaien is tot daar aan toe…) ‘Nee dat is niet handig!’ zei de President droog. ‘Maar heb je haar al eens ontmoet?’ vervolgde Extern. Nee, tijdens mijn vorige bezoek was iedereen er, behalve zij. Ik denk dat het best wel vreemd zou zijn om ons naast elkaar te zetten. (Wellicht kan ik wel heel droog een keer een foto laten maken in haar pak, zou iemand het merken?)
In ieder geval, Thesau zou niets voor mij zijn… President of Secretaris zou meer voor mij zijn!
Dus de President heel vrolijk ‘Vo!’ en de Secretaris keek alsof ik niets bijzonders had gezegd. ‘Ik ben niet zo eigengeil op mijn functie en daar had ik wel wat steun op verwacht’ zei de Secretaris vervolgens droog omdat iedereen hem raar aankeek.
Ik merkte op dat mijn volgende bezoek wel het Pré Airbase bezoek zou worden en toen was het wel even schrikken want…. Trek de stekker maar uit de speaker waar Nicki Minaj zo vrolijk ‘boom badoom Superbass’ op aan het zingen is… ER IS DIT JAAR GEEN AIRBASE!!!!
‘We wilden dit jaar iets anders organiseren aangezien we nu al een aantal jaren achter elkaar Airbase organiseren. Het idee is een Biergarten en daarna een cantus!’ aldus de President.
Zien we eruit als Limburg?! Kon ik niet nalaten om uit te roepen. (Cantussen zijn echt een dingetje in Maastricht en over de grens. Het voelt voor mij altijd een beetje hetzelfde als met carnaval. Je kunt prima carnaval vieren in Delft, maar het zal nooit hetzelfde zijn als dat je dat in oeteldonk of kielegat doet en zo is het dus ook met cantussen. Een echte cantus doe je met cantusbaret, een échte codex -een boekje met harde kaft en alle liederen plus alle cantusregels erin- en alle ceremonieel dat daar verder bij hoort. Nou, ik zal de volgende keer mijn cantusbaret van Tragos maar eens opzetten en eens kijken hoe Delft daar op reageert. Waarschijnlijk snappen ze er niets van!) Uiteraard is het leuk om eens iets anders te proberen, maar Airbase was juist al zo next level omdat het een van de weinige feesten is die ook nog eens op de faculteit zelf is! ‘Geef het een kans Sabien… Misschien wordt het een heel groot succes! We zagen dat er hier in Delft maar een Cantus is en dat is met de OWee. Als het werkt dan kunnen we om het jaar Airbase doen en het andere jaar de Biergarten en Cantus!’ Aldus de President. ‘Soms is het tijd voor vernieuwing!’ viel de Secretaris bij. Vernieuwing is niet altijd verbetering. Uit nieuwsgierigheid kom ik wellicht wel even rondkijken maar ik denk dat ik eerder bij de Debaco opduik!
Al snel ging het gesprek over van Biergarten naar Belgisch bier (de sprong is snel gemaakt aangezien cantussen heel erg Maastricht en België zijn!) aangezien de VSV toch altijd de enige echte is van de Belgian Beer drink. (Het is altijd in een oogwenk uitverkocht!) ‘Wij hadden het idee als eerste en je ziet dat het aanslaat want ook een aantal andere verenigingen organiseren een soortgelijk evenement, maar de enige echte blijft de onze!’ aldus de President.
Al snel kwam ik op het idee dat het wellicht tof zou zijn om een alliantie aan te gaan met de stadsbrouwerij zodat er misschien wel een heus luchtvaart (zo licht als een wolkje, blond maar wel met een beetje pit passend bij vliegtuigmotoren) en ruimtevaart (duister, koel, prikkelend en vol avontuur) speciaalbiertje zou kunnen komen. De specials van de Biergarten! (En dan word ik opeens wat meer enthousiast!) ‘Wat een goed idee! Zoiets als een Raketje en een Straaljager maar dan in een biertje!’ aldus de President die direct richting Extern keek.
Inmiddels stapte ook de laatste man binnen, Onderwijs!
Zoals altijd was hij nu weer de rust zelve en kon hij ook niet koeler reageren op het feit dat ook hij Mr. Sunshine genomineerd was. ‘Ah leuk’ alsof iemand hem vroeg of hij koffie wilde. Al zou er weer eens zo’n brandsituatie op de faculteit zijn, dan weet ik dat ik prima door hem gered zou kunnen worden want zo explosief als ik dan ben, zo kalm is hij als altijd!
De tijd was omgevlogen en aangezien ik vandaag alleen maar leuke afspraken had mocht ik niet al te laat komen voor de volgende afspraak, maar ik kon uiteraard ook niet wegvliegen zonder foto aangezien alle VSV mannen aanwezig waren! (Aangezien de excursie van de Commissaris Carrière exclusief voor vrouwen was, was ook de Thesaurier afwezig.)
Als niemand het had gezegd had je tot aan dit moment ook niet kunnen weten of ik daadwerkelijk de Lustrumchoker van Leeghwater had gedragen, maar op een foto zie je dat natuurlijk wel.
Dit was voor mij het moment om de zojuist ontvangen VSV choker om te slaan (Ik zeg altijd heel droog dat ik een choker moest kiezen omdat ik ze moeilijk kan gaan stapelen… Vandaag is het tegendeel bewezen… Al is het nog steeds niet handig om te doen!) en deze over de Lustrumchoker van Leeghwater te laten vallen.
Zonder ook maar een spiegel nodig te hebben sloeg ik de choker vakkundig om. Het enige moment dat ik wel een spiegel nodig had, was het moment dat de choker omgeslagen was. Je moet immers het wapen wel kunnen zien! ‘Ik merkte het laatst ook al op dat er een spiegel moest komen!’ zei Extern. ‘Ik zit zo naar je te kijken hoe je dat doet. Ik vind het heel knap hoe je dat ding in enkele seconden vloeiend om je nek hebt hangen!’ aldus de President.
Tja, het is dat ik hieronder die dubbelvoudige choker heb hangen, anders had ik deze enkelvoudige choker tweemaal moeten omslaan, maar nu volstaat een enkelvoudige omslag, maar ik weet niet of hij helemaal goed hangt.
‘Ach, je ziet het logo!’ reageerde de President vrolijk.
Het is een wápen! President… Een verenigingswapen! (Een logo heb je met het Eerstejaarsweekend en zo!)
We liepen met zijn allen naar de gang en omdat we de foto’s al vaak bij de verenigingsmuur gemaakt hebben stelde de President voor om de vliegtuigstoelen dit keer als decor te gebruiken.
Nu ben ik niet zo zwaar, maar toen ik nonchalant op de eerste beste stoel plofte bleek direct dat ik wel een contragewicht nodig had. ‘Ze zijn niet heel stabiel nee!’ zei de President.
De mannen volgden even later met allemaal vliegtuigjes. (En dan hebben we ook nog de ENORME Airbus 380 dat zeker geen vliegtuigje te noemen is) en zij namen ook plaats. De fotograaf probeerde een leuke hoek te vinden maar dat viel nog niet mee.
Nu zit ik hier tussen allemaal slimme studenten dus al snel kwam het idee om de fotograaf in de Boekenbalie te zetten en hem de foto door het luik te laten maken.
Prompt zag de President dat ik lege handen had. ‘Sabine heeft geen vliegtuig!!’
Onderwijs dreigde van de stoel af te springen met als gevolg dat ik weer half naar beneden zou zakken (Ik heb in december voor het eerst gevlogen in een relatief kleine Airbus, maar de turbulentie die ik in dat vliegtuig ervaarde kwam ongeveer wel overeen met het effect dat de stoelen zouden hebben als Onderwijs weer zou opstaan.) Uit eindelijk heeft Intern een vliegtuigje voor me gepakt (Ik had er een van mijn Easyjet Airbus moeten vragen tijdens mijn vakantie!) en konden de foto’s gemaakt worden.
Nadat ze waren gemaakt kreeg ik mijn camera logischerwijs weer terug maar ik zat nog met dat vliegtuigje in mijn handen. ‘Geef die maar aan mij!’ merkte de President op waarna ik even naar de foto’s kon kijken. In grote lijnen zagen ze er goed uit dus dat zouden ongetwijfeld weer gedenkwaardige foto’s zijn!
Tijd om mijn spullen in te pakken en toen zag ik dat het al even na de afspraaktijd met TG was.
‘Als jij ze nou belt….’ Hoorde ik ergens zeggen.
Oh nee, ik ga niet bellen! (Ik heb in deze week iets teveel moeten bellen….) Waardoor de President dus naar de telefoon van de Commissaris Carrière greep en met het nummer van De Delftse Bedrijvendagen richting TG belde. ‘Jullie hoeven je geen zorgen te maken hoor, Sabine komt zo jullie kant uit, maar ze heeft het hier enorm gezellig en daardoor is ze iets vertraagd! We hebben net hele leuke foto’s gemaakt met allemaal vliegtuigjes! Dat zouden jullie ook moeten doen… Maar dan met chemische dingen ofzo… Nou ja, tot zo! Ehh namens haar dan hè!’ en zodra de hoorn erop lag zei ik dus droog Oh, ga je ook mee??? Gezellig.
‘Nou, misschien zou ik dat wel moeten doen! Het is op TG altijd leuk!’ aldus de President.
Alle spullen waren ingepakt dus het was tijd om afscheid te nemen en iedereen kreeg vandaag een knuffel van me. Ik begon natuurlijk bij de eerste en dat was Intern, daarna Extern, gevolgd door de President en de Secretaris. Als laatste was dus eigenlijk Onderwijs aan de beurt maar die had het zo druk met koffie maken dat de Secretaris nog even de kans kreeg om te vertellen wanneer de Jaarboekuitreiking is. Eind februari is de uitreiking dus begin maart staat er weer een afspraak met de VSV op de planning!
Toen was ook Onderwijs klaar om afscheid te nemen waarna het tijd was om verder te gaan!
Dit was in ieder geval een zeer geslaagd bezoek aan de VSV!
De Secretaris neemt zijn gradatie duidelijk serieus want ook vandaag was hij een duidelijke 2! (Half in pak zitten scoort altijd goed)
De President doet me qua overkomen en aanwezigheid aan iemand anders op de campus denken maar hij is wel de betere variant. Een heel grappige en gezellige heer die goed kan luisteren en observeren maar ook goede vragen weet te vinden.
Extern verzaakt zijn plichten niet wat hem een uitstekende Bestuurder maakt. Daarnaast kan ook hij heel goed luisteren en is dus een ideaal persoon om verhalen tegen te vertellen!
Intern is en blijft heel geknipt voor Mr. Sunshine. Zie maar eens chagrijnig te blijven met hem in je buurt!
Onderwijs is, zoals ik eerder al zei, een heel rustige en betrouwbare Bestuurder. De zenfactor van het Bestuur!
Laat het Jaarboek maar komen!!!
Jaarboekbezoek!
Op 28 maart was ik weer bij de VSV te vinden aangezien het nieuwe Jaarboek nog niet zo lang geleden was uitgekomen! Aanvankelijk leek het erop dat er aardig wat Bestuurders bij dit bezoek aanwezig zouden zijn maar 2 dagen voorafgaand aan het bezoek kreeg ik een berichtje van de Secretaris met de mededeling dat er toch maar drie Bestuurders zouden zijn aangezien de President ergens heen moest en Intern, Extern en Carrière alle drie naar een bedrijvenbezoek gingen. Ik mocht dus beslissen of ik het bezoek door zou laten gaan of dat ik het bezoek liever wilde verzetten.
Het gaat natuurlijk vooral om het Jaarboek tijdens het Jaarboekbezoek en daarnaast… Ik vind de Secretaris, de Thesau en Onderwijs heel gezellig dus wat mij betreft is er geen vliegtuig neergestort als dat de enige drie Bestuurders zouden zijn!
Wegens een Inval was ik ongeveer 10 minuten te laat bij de VSV en de verbazing was dan ook groot dat ik alleen Onderwijs zag. Goh… de Secretaris had wel gezegd dat er weinig Bestuurders zouden zijn, maar zo te zien ben je de enige!
Desondanks is Onderwijs een uitstekende gastheer want hij zorgde voor koffie (wel met een ietwat scheef gezicht aangezien ik hem de Hooke mok aanreikte die ik eerder vandaag had gekregen) en tevens ging hij direct op jacht naar het nieuwe Jaarboek en de nieuwste Leonardo Times.
Onderwijs lijkt nogal een stil exemplaar maar we konden vandaag meer dan genoeg met elkaar bespreken! Er was immers alweer een heel kwartaal voorbij sinds mijn laatste bezoek en in dat kwartaal was er het nodige gebeurd! Terwijl hij druk over de lopende zaken aan het vertellen was stapte de Thesau binnen. ‘Ik heb precies een kwartiertje over!’ zei ze vrolijk terwijl ze achter haar bureau ging zitten om vervolgens met een doosje chocolade terug te komen. ‘Hier neem er vooral eentje! Het gaat niet goed met me aflopen als ik ze allemaal alleen opeet!’ zei ze lachend. Intussen was Onderwijs op zoek gegaan naar de visitekaartjes van de Bestuurders aangezien mijn laatste visitekaartje van vorig academisch jaar dateerde en het wel zo leuk is om weer wat actuele kaartjes te hebben! Zo gezegd, zo gedaan had ik de hele stapel van de VSV compleet!
Al snel merkte ik dat de Thesau en ik eensgezind zijn als het gaat om de verschijningsvormen voor de vrouwen. Ik vertelde natuurlijk over mijn interessante strijd met de Thesau van TG/DDB over de speldstrikjes en toen vertelde de Thesau dat zij ook niets liever wilde dan strikjes voor de dames bij de VSV in te stellen. Een choker staat wel mooi maar is weinig functioneel (Die van mij was inmiddels ook alweer iets omhoog gekropen, wachtend op het moment dat hij kon ontsnappen…) terwijl een strikje… Die speld je op en die blijft daar gewoon zitten. Al blijf ik erbij dat de sjaaltjes van Leeghwater ook mooi zijn aangezien je die op drie manieren kunt dragen.
Er liggen in ieder geval al ideeën genoeg om de VSV voor de vrouwen wat moderner te kunnen maken en daar zijn de Thesau en ik het duidelijk over eens!
Het hele kwartier was op die manier snel volgekletst waarop de Thesau naar haar volgende overleg moest maar de Secretaris kwam daarvoor in de plaats.
‘Hee je bent er nog! Gezellig! Ik had nog even een overleg maar nu hoef ik even niet meer weg.’ Aldus de Secretaris die weer vrolijk als altijd was.
Natuurlijk vertelde ik de Secretaris meteen over de statistieken voor de Winnaars. Het meest stipte contactpersoon kan hij niet meer worden omdat de Secretaris van TG een reactieratio van 2-7 minuten heeft. (En daar kom je niet snel onder…) De Secretaris moest daar om lachen en besloot de reactieratio van de Secretaris van TG maar even te testen door een mailtje te sturen. Spoiler… Er staat geen alarmstand op het mailadres van de Secretaris want we kregen helemaal niets terug! (Maar op TG waren ze druk aan het voorbereiden voor de ALV van die avond, dus dat zal zeer waarschijnlijk de reden zijn.) Een titel waar de Secretaris wel nog voor in de race is, is die voor het lekkerste contactpersoon, maar ook dat is een 1 op 1 strijd met de Secretaris van TG. ‘Nou, dat is zeker wel een lastige hoor!’ zei de Secretaris lachend. (Eerder had de Thesau al gezegd dat zij ervan overtuigd was dat de Secretaris die van TG sowieso kon verslaan.)
Ik vertelde de Secretaris over de lopende zaken en hij vertelde op zijn beurt weer over dingen die ik zeker nog moest weten. Zo heeft het nieuwe feest niet bepaald een originele naam. In 1 jaar tijd ben ik al 4 verschillende zaken tegengekomen met de naam Limitless. (Sowieso zal ik altijd Team Airbase blijven...) De Secretaris vertelde me dat zij Limitless als eerste hadden bedacht maar dat anderen het thema blijkbaar net zo leuk vonden waardoor er nu een wildgroei aan Limitless leek te zijn. Uiteraard zal ik wel een Pré Limitlessbezoek gaan doen, compleet met mijn Cantusbaret van M.S.V. Tragos aangezien de enige echte Cantus natuurlijk uit Maastricht komt! (Tip; Investeer in een serieuze Codex of Lyra…. -Vertaling; Zangbundel- Als ik dubbelgevouwen A4’tjes als ‘Cantusboekje’ ga zien dan is Limitless niet zo Limitless als het belooft. We willen een KAFT, we willen een LEESLINT en daarmee krijg je het ECHTE Cantusgevoel.) Uiteraard kwamen de speldstrikjes ook nog voorbij en opeens dacht ik weer aan de studiereis. Was er al een studiereisverslag? ‘Goed dat je het zegt! Kijk eens!’ aldus de Secretaris die met een soepele beweging het studiereisverslag van de reis Synergy tevoorschijn haalde. Aangezien de Secretaris zelf mee was geweest kon hij me van alles vertellen over wat ik in het boek tegen zou komen. Kortom, we zaten uit eindelijk samen het boek door te bladeren terwijl ik dingen aanwees waarover de Secretaris dan weer van alles kon vertellen. Zo voelde het toch bijna alsof ik zelf op het hoogste gebouw van Dubai was geweest en met een jetski over het water was gevlogen! Toen ik de dassen van de studytour zag vloog de Secretaris meteen naar de boekenbalie want van die dassen waren er nog wel exemplaren over!
Kort daarna vertelde de Secretaris dat ook zij volgende week op vakantie zouden gaan (Ik heb op 4 april Vakantiebestuur bij VvTP, VSV en TG!) en toen ik aangaf dat ik dan zeker even bij mijn grote vrienden van Bestuur 72 zou komen kijken stapten juist twee van mijn grootste vrienden van Bestuur 72 binnen!
Ik had Externe 72 in de eerste instantie nog niet eens door maar de Secretaris van vorig jaar herkende ik natuurlijk meteen! ‘Hee Sabine, dat is lang geleden!’ zei hij vrolijk. Zodra Externe 72 dat hoorde stapte hij even opzij en zwaaide vrolijk mijn kant uit en zei ‘Hoi Sabine!’ Nou jaaa wat leuk! Ik had het er net over dat ik volgende week nog even langs wilde komen bij jullie!
Uiteraard is de Secretaris van 72 nog steeds de praktisch ingestelde jongen dus hij zei al meteen ‘Er zullen hier ongetwijfeld mensen zitten maar de kans is groot dat we overal en nergens verspreid zijn. Maar we weten nu in ieder geval dat je komt dus wie weet tot woensdag dan!’ aldus hem.
Zij gingen er weer vandoor en toen stapten er wat bezoekers (waaronder de Thesau van 71) voor de Thesau binnen die allemaal begonnen over ‘Exact’. De Secretaris trok een gek gezicht en fluisterde bijna onhoorbaar ‘Thesautalk….’ En vervolgde ‘Wanneer die eenmaal beginnen dan is er geen houden meer aan en begrijpen kun je het totaal niet!’
Thesaurier zijn is ook zeker niet aan mij besteed.
Ik zat natuurlijk weer prima op het plekje van Commissaris Carrière waarop de Secretaris opmerkte dat zij het jammer vond dat ze opnieuw niet bij mijn bezoek had kunnen zijn. Op 17 april kom ik echter een bezoek brengen na een beleidsochtend dus dan is de kans erg groot dat ik de Commissaris Carrière dan ook eens op de VSV tref. Alleen… Waar moet ik dan gaan zitten? (Juist op dat moment stapte de Commissaris Carrière van vorig jaar binnen om een kaas op te halen en die zei ook al lachend ‘je hebt wel altijd een plekje waar je kunt zitten!’) ‘Oh, we verzinnen wel wat dan… Ga je een keer op mijn stoel zitten!’ aldus de Secretaris. Prima oplossing!
Natuurlijk wilde ik ook nog wel een foto van dit bezoek aangezien er anders zo’n groot zwart vlak naast een heel verhaal komt te staan. Eerst ging ik met de Secretaris alleen op de foto en juist na de tweede foto stak Onderwijs zijn hoofd buiten de deur die daarmee leek te denken dat we die foto’s ook wel zonder hem konden maken. Uit eindelijk konden we hem en de Thesau toch overtuigen om mee te gaan op de foto met leuke plaatjes als resultaat.
Ik had geen idee hoe laat het was maar ik moest nog eten gaan halen voor mijn reis naar Groningen dus het leek me wel een goed moment om het bezoek af te ronden. Ik had alle spullen bijeen verzameld en raapte mijn paraplu van de grond (het is die dag nog geen seconde droog geweest) die plotseling openklapte. ‘Dat brengt ongeluk!’ zei de Secretaris lachend.
Ik klap het ding weer dicht en zet hem rechtop. Twee tellen later ‘FOEMP!’ was het ding weer opengevlogen. Nou ja…. Wat is dat nou weer?! (Altijd als mijn paraplu’s raar willen gaan doen, doen ze dat tijdens mijn bezoeken aan de campus…. Vorig jaar had ik een paraplu die niet meer wilde inklappen en nu had ik er dus eentje die niet dicht wilde blijven….) Aangezien ik nog zeker 45 minuten wandelen voor de boeg had, had ik die paraplu zeker nodig. Met het nodige passen en meten wist ik erin te slagen om de paraplu dicht te houden met mijn vingers (wat wel een natte bedoeling was….) maar ja… Op zo’n manier ga je geen afscheid nemen van mensen. (Een keer aantikken met die plu en je zou al drijfnat zijn…) Ik zei dus tegen de Secretaris dat ik hem nu maar geen knuffel zou geven omdat dat niet bepaald handig zou gaan.
Nu zijn er bepaalde dingen die je niet tegen me moet zeggen als ik een niet bepaald vrijwillig besluit neem. Eentje ervan had de Secretaris al meteen te pakken! ‘Weet je het zeker?’ Nee natuurlijk weet ik dat niet zeker!!! Dus schijt aan de paraplu (waarmee ik inderdaad iemand gemept heb…) en kreeg de Secretaris toch zijn afscheidsknuffel (En die was de moeite met de paraplu meer dan waard!)
Tijd om verder te gaan! Toen ik ter hoogte van de Mekelweg-aula liep zag ik de tijd bij de bushalte op 16:20 staan. Huh 16:20? Dat kan nooit…. Dan zou ik rond 16:00 bij de VSV vertrokken moeten zijn. Ik heb dus gewoon zo’n 1,5 uur bij de VSV gezeten waarvan ik het grootste deel met de Secretaris vol heb zitten praten!! Tijd VLIEGT! In ieder geval ben ik er dus sowieso op 17 april weer even en daar verheug ik me zonder meer op!
Maar eerst…. Het vakantiebestuur interval!
Pré Limitless (16 mei)
Vijf minuten te vroeg stapte ik het kantoor van de VSV binnen waar alleen de Secretaris was. Kort daarvoor had ik de President en de Thesaurier wel zien fietsen. (Je ziet nooit een ORAS en een Bèta naast elkaar fietsen dus als je dat ziet dan kun je wel raden dat het lijstduwers van een studieverenigingsbestuur zijn.) en die hadden tegen me gezegd dat ze in 15 minuten weer terug zouden zijn.
De andere Bestuurders was ik niet tegengekomen dus het was me een raadsel of ik ze nog zou zien vandaag.
Nadat ik de lopende zaken met de Secretaris had doorgesproken en hem de foto’s van echte Cantus Essentials had laten zien. (Er was aanvankelijk regen voorspeld dus ik durfde het niet aan om met mijn Katzika Cantusbaret aan de wandel te gaan, maar een foto kon uiteraard wel.) Zo passeerde de Cantusbaret van MSV Tragos. De vrouwen (MVSV Katzika genaamd) dragen een rode met blauwe en gouden details terwijl de mannen (De MSV) een donkerblauwe met rode en gouden details dragen. Over het algemeen zijn de Cantusbaretten van de vrouwen in uitstekende staat terwijl die van de mannen vrijwel altijd in verlepte staat verkeren. (Een van mijn doelen is dan ook om er eentje van de MSV te bemachtigen die wél in goede staat is. Een zeldzaamheid) De tweede foto toonde de Lyra Maior Alberti Magni. De gezangenbundel van Albertus Magnus, Groningen.
Op de derde foto was de Codex van S.V. Circumflex te zien en de Codex mag gelden als de bijbel van de Cantusgangers van deze Maastrichter vereniging.
Ik hoop dan ook dat wanneer Limitless grootser gaat worden er wel een serieuze Codex zal volgen. (En laten we eerlijk zijn… het hoedje van de stewardess en die van de piloot kun je met enkele aanpassingen prima als Cantusbaret zien. Kortom je kunt prima een Delftse Cantus neerzetten in VSV stijl met een knipoog naar de originele Cantustraditie! Ik zie echt wel potentie!)
Nadat we een beetje bijgepraat waren stelde de Secretaris voor om de anderen op te zoeken en iets te drinken te gaan halen in de Atmosfeer!
Onderweg spotten we de Commissaris Interne, vrolijk als altijd, die ons beloofde dat hij zich in enkele ogenblikken zou laten zien maar nog heel even iets moest afhandelen.
Samen met de Secretaris liep ik naar de Atmosfeer. Door de jaren heen was ik hier wel een paar keer geweest (zo heb ik hier eens met 71 een Corona gedronken tijdens een van de bezoekjes) maar toch blijft het altijd leuk om hier weer eens te zijn!
‘Was je hier al vaker geweest?’ vroeg de Secretaris waarop ik terugblikte op de herinneringen die ik had aan mijn eerdere bezoeken aan de Atmosfeer.
Een te brak om te lopen President van Bestuur 70 die toch maar even meeliep tijdens het rondje VSV… De eindeloze wachtmomenten in de hal van de Atmosfeer tijdens de Wissel ALV van 70 naar 71. De Corona met 71 en nu dus weer hier!
Al snel doken ook andere bekende gezichten op. Zo hadden de President en Thesaurier hun woord gehouden door zo snel als mogelijk weer terug te komen. Zij hadden dan ook wel een lekker verkoelend drankje verdiend voor de snelheid waarmee ze terug waren gefietst. Ik kreeg van de Secretaris de gevraagde ijsthee (ze hebben hier op de VSV echt hele lekkere ijsthee!) en daarna stapte de Commissaris Intern binnen. ‘Hee Sabien!! Nu heb ik wel even tijd hoor!’ zei hij terwijl hij zijn hand omhoog hield voor een high five. Ik gaf hem die high five die al snel in een soort van bovenhandse handdruk veranderde. Een verrassende maar anderzijds compleet passende begroeting van Interne.
Ik ging op een kruk zitten terwijl ik de Bestuurders om beurten bij mijn Logboek zag komen om te schrijven. De Thesau kon het echter niet laten om te protesteren toen ze zag welke pen ik tevoorschijn haalde. ‘Je begrijpt natuurlijk wel dat ik hier totaal niet blij mee ben hè!’ zei ze. Tja, ik zag geen Bètapennen liggen (Too Bad….) in de hal van de faculteit (wel ORAS pennen!) en een pen die schrijven kan is gewoon een pen! (Ondanks dat het wel een originele ORAS pen was!)
‘Sowieso vind ik het wel een beetje oneerlijk dat je alleen ORAS representeert’ vervolgde de Thesau.
Tja, in de toekomst zou ik kunnen informeren of Bèta voorgestrikte strikjes heeft, zodat ik daar een speldstrikje van zou kunnen bouwen. Dan heb ik toch een beetje blauw in mijn geel-groene outfit… Maar aangezien Bèta dit jaar een niet al te slimme zet heeft begaan door een foto van mij na te maken ben ik dit jaar totaal niet te overtuigen om Bèta te supporten. (Hoogstens om fouten op te graven die in de campagnesite staan. De Thesau was overigens wel tevreden over de manier waarop zij op de campagnesite stond.)
De grap was ook wel dat vrijwel iedereen een groen of een geel rietje in zijn/haar flesje had met uitzondering van de Thesau die een blauwe had. De Secretaris had het volgens mij niet met opzet gedaan maar grappig was het wel!
De verrassing was helemaal compleet toen Onderwijs met de Commissaris Carrière de Atmosfeer binnen kwam lopen.
Kijk nou eens! Eindelijk zie ik jou eens bij de VSV! (Ik heb ieder kwartaal zeker 1 maar soms zelfs 2 bezoeken aan de VSV gedaan en nooit was de Commissaris Carrière present… Tot vandaag!)
Ik keek de Atmosfeer eens rond en ontdekte alle leden van het 73e Bestuur. Een ware zeldzaamheid, dus daar moesten we goed gebruik van maken!
Terwijl de Thesau (met lichtelijke tegenzin want ORAS pen) druk aan het schrijven was in mijn logboek besloot Onderwijs op zoek te gaan naar een fotograaf om even later terug te keren met een heer aan wie ik de camera wel kon toevertrouwen.
De Thesau rondde snel haar stukje af en kwam er ook bij staan. ‘Hoe gaan we dit aanpakken?’ vroegen de President en Thesau elkaar aangezien zij met hun Lijstduwersshirt toch wel heel erg opvielen. Al vanaf het begin was het duidelijk dat mijn grote held André Kuipers ook een rol in de foto zou krijgen. (Althans zijn kartonnen evenbeeld. Ik denk dat ik het niet meer zou houden als ik de enige echte opeens in de Atmosfeer had gezien. Hij is een van de meest inspirerende personen die ik me kan indenken!) De President besloot dan ook half achter André te schuilen terwijl de Thesau tussen de mannen in kroop zodat haar shirt evengoed niet meer opviel. (En dan kom ik met mijn ‘SO WHAT’ Attitude aanzetten met mijn gele jurkje en ORAS choker!)
Daarna zou er natuurlijk ook nog de Mr. Sunshine overwinningsfoto gemaakt worden. Die zou eigenlijk al tijdens mijn vorige bezoek gemaakt worden en in de tussentijd was er al veel gebeurd. (Wegens een Plot Twist heb ik van dat bezoek geen verslag geschreven maar kort samen gevat heb ik toen de Juryprijsoorkonde aan de Secretaris overgedragen. Er zijn toen geen foto’s gemaakt omdat Onderwijs en Interne weg waren. Aangezien er 3 mannen in de prijzen zijn gevallen had ik bij de oorkonde ook nog een geschenk bij gedaan in de vorm van een blikken molentje met vliegtuigjes eraan. De intentie was dat de oorkonde naar 1 Bestuurder zou gaan -En die zou in dit geval het beste tot zijn recht komen op het stukje muur tussen Onderwijs en Interne- en dan had de andere Bestuurder -Secretaris dus- het molentje nog als extra tastbare prijs. Ik had natuurlijk ergens al kunnen bedenken -aangezien de beste man niet kon stoppen met ermee te spelen- dat de P er zijn VSV Trofee van zou maken… En dat terwijl hij niet eens op die foto staat… Hij was er niet eens!! Toen ik enkele dagen later mijn Target had zien ontploffen en ik met enige weemoed naar YES!Delft Studens was geroepen om daar op te vrolijken was ik dan ook compleet verbijsterd dat via het onderwerp Simulator Simona de President van YES!Delft Students opeens met dat molentje aan kwam zetten en die me vertelde dat hij het van de P van de VSV had gejat… De ideale terugverdienmanier is natuurlijk om Bestuur 9.0 van YES!Delft Studens gewoon in de Simona te zetten zoals ik al bij hun Thesaurier gedreigd had omdat hij te krenterig was… Dus President… Doe er je voordeel mee om je molentje terug te halen!) Het Molentje is nog steeds niet terug aangezien Bestuur 9.0 eerst vakantie in Amerika aan het vieren is, alvorens zij een studytrip gaan maken. Kortom… Ik ben benieuwd of dat dingetje nog voor het einde van het academische jaar terug is!
Met de Mr. Sunshine overwinningsfoto kwam opnieuw de vraag hoe de President en Thesau hun Lijstduwers ’probleem’ zouden oplossen en dat idee kwam van Intern. ‘Als jullie André nu optillen en wij Sabine…’ Tja, ik had mijn 3 Mr. Sunshines maar voor Extern was er niet echt meer een taak in de rij. Hij zei dan ook ‘Ik sluit me wel aan bij de chicks!’
Nadat ook die foto’s waren gemaakt en goedgekeurd volgde er opnieuw een verrassing in de vorm van de nummer 1 op de verkiezingslijst van ORAS.
Waar de nummer 3 van de verkiezingslijst compleet op de hoogte was van wie ik ben en dat ik bij hen hoor was deze nummer 1 compleet verbijsterd. Het is dat de President zei ‘Kijk nou eens goed naar haar… Ze hoort ook bij jullie!’ waardoor ze doorkreeg dat ik niet zomaar een vaag persoontje was dat toevallig hier op de Atmosfeer was. Een gezellige foto met de President en de Lijsttrekker was het gevolg waarna de twee verdwenen en de Bestuurders die nog niet geschreven hadden alsnog de kans zagen om het Logboek te kunnen signeren. De Thesau realiseerde zich plotseling dat ik sowieso nog een nieuw item moest hebben dat echt net een dag binnen was! Tijdens mijn vorige bezoek had zij de VSV Sokken al even aan me laten zien (de sample) maar nu waren de echte sokken binnen en deze fraaie happysocks mogen natuurlijk niet in mijn collectie ontbreken! Even later keerde ze terug met mijn eigenste paar sokken. De sokken zijn in leuke blauw/groen tinten en uiteraard staan er een mooie raket en een mooi vliegtuigje op! Feest voor je voeten! (Een excuus om lage schoenen met sokken te mogen dragen!)
Ook de soap omtrent de dassen is eindelijk afgerond. Die heb ik nog niet gezien (Wordt weer vervolgd!) maar de Thesau verklapte me alvast dat ze nu de volgende strijd met het dassenbedrijf was aangegaan voor de speldstrikjes! Ik heb sowieso nog een groene van de Secretaris te goed dus als die er ook doorheen komen dan ziet het er naar uit dat mijn strikjescollectie van 2 naar 4 zal groeien! Maar ik heb gezien hoe lang het met de dassen heeft geduurd dus ik vrees dat het misschien niet meer met 73 zal zijn wanneer ik deze kan komen ophalen!
Zodra iedereen iets had geschreven (zowel Bestuur 73 als ik zaten aan een nogal strakke deadline) werd het tijd om op te ruimen en klaar te maken om verder te gaan.
Interne had me tussen alle verhalen door ook de nodige vragen gesteld over mijn planning maar het was duidelijk dat hij een nog veel dringendere vraag voor me had. ‘Wat doe je vrijdag eigenlijk?’ Vrijdag was de dag van de AS Olympics waar ik even zou komen kijken dus ik was sowieso op Zuid.
‘Limitless heeft naast de Cantus ook nog de open borrel en je zou me er veel plezier mee doen als je ook langs zou komen!’ zei Interne vrolijk.
Zie maar eens nee te zeggen tegen die stralende ogen en vrolijke lach…
Nu had ik al een beetje ingeschat dat de AS Olympics niet mijn grootste succes van het jaar zouden worden dus Limitless klonk me als muziek in de oren. (NIET als Superbass omdat het geen Airbase zou zijn…) ‘Van 17 tot 20 is alles toegankelijk voor iedereen en nogmaals… Ik zou het echt heel erg leuk vinden om je daar te zien!’ aldus Interne.
Ik ben toch in de buurt dus dan start ik wel bij jullie en kan ik daarna de terrorist uithangen bij de AS Olympics.
Extern die over het algemeen de vredelievendheid zelve lijkt begon opeens ‘Tja ik kan wel dingen bedenken waardoor dat wel gaat lukken’
Zelfs na drie kwartalen kunnen mensen je nog steeds verrassen!
Tijd om afscheid te nemen! Iedereen kreeg van mij een knuffel en de Thesau benadrukte nogmaals dat ze vond dat ik Bèta ook eens een kans moest geven en Interne herhaalde op zijn beurt dat ik vrijdag van harte welkom zou zijn op Limitless!
Het was een heel geslaagd bezoek, passend bij het enige echte VSV gevoel! Op naar vrijdag!!!
Limitless (18 mei)
Ik had na het Pré Limitless bezoek nog even de tijd gehad om na te kunnen denken over het concept van Limitless. Waar ik over de Cantus nog steeds geen goed woord kon vinden… Een borrel in Beergartenstijl sprak me wél heel erg aan. Al sinds mijn eerste kennismaking met de VSV is er namelijk een soort scenario waar ik altijd gelukkig van zal blijven worden. Toen ik (in 2011) een relatie had met een heer L&R studeerde (en die me dus ook op de VSV had gewezen) deelden wij ook een grote liefde voor de lichtjes die de duistere winterse binnenstad sierden en kon je ons beiden bijzonder tevredenstellen met het speciaalbiertje van de maand op het verwarmde terras van Het Koningshuys. (Dusja… Op een bepaalde manier hoop ik toch ooit nog eens de ideale L&R man tegen te komen…. Al zal die nu eerder uit de Alumni/Honorairengroep moeten komen omdat de rest al snel te jong is!) Die warme herinneringen gecombineerd met de uitstraling van de Rotterdamse Beergarten viel samen tot een perfect visionaire, hetgeen waar Limitless zomaar aan zou KUNNEN voldoen als alles zou kloppen!
Al snel besloot ik dan ook het liedje ‘Wish you were here’ als verwijsliedje in te zetten terwijl ik een poging deed om opvallende personen in de Voorbereiding te rangschikken. Op dat moment had ik echter nooit kunnen raden dat het liedje dat ik had afgeschreven voor deze namiddag (Superbass het liedje van Airbase) juist het meest treffende zou blijken.
Omdat ik steeds meer van het ideaalbeeld van Limitless vervuld raakte en daarnaast heel sterk het gevoel kreeg dat de AS Olympics tegen zouden vallen had ik besloten de planning om te draaien. Ik zou uiterlijk een uur bij de AS Olympics blijven en mocht het tegenvallen kon ik mijn aanwezigheid daar probleemloos afbreken en mijn planning op Limitless vervolgen.
Ik ben welgeteld vijf minuten op de AS Olympics gebleven. Het Bestuur van Hooke verdient absoluut een compliment aangezien zij duidelijk geloofden is het slagen van dit evenement en er dan ook alles aan gedaan hebben om er wat leuks van te maken. Een niet nader te noemen Pentagonbestuur verdient vooral de ‘Speedy Nonzalesprijs’ want ik heb een Bestuur nog nooit zo snel zien verdwijnen als zij.
Zo kon het dus gebeuren dat ik om 17:05 al richting het grasveld naast The Fellowship liep.
Ik herkende nog niet direct veel mensen dus ik besloot maar even naast de muntenverkoop te gaan staan om te kijken wat er zou gebeuren. Enkele minuten daarna herkende ik een gezicht dat ik uit duizenden zou herkennen. Een persoon dat ik hier natuurlijk wel had verwacht en een persoon van wie ik maar wat graag wilde weten wat HIJ nou van Limitless zou vinden!
Ik aarzelde dan ook geen seconde en wandelde op het statafeltje af waar ik de Commissaris Interne 70 en de Commissaris Layout van BIT trof.
‘Hee Sabine! Natuurlijk zou het me niet moeten verbazen jou ook hier te zien!’ aldus een vrolijke Interne 70.
Ik moest de primeur van Limitless uiteraard nader komen bekijken… Maar wat vind jij er nou van? Jij was immers Mr. Airbase!
‘Het is natuurlijk geen Airbase nee… Maar ik denk wel dat het goed is dat ze eens iets nieuws proberen!’ aldus Interne 70.
De Commissaris Layout van BIT stond op zijn beurt te stunten met de muntjes die vakkundig waren vastgeplakt tot een stapeltje. ‘Splash the cash’ was het thema van deze eerste editie van Limitless maar op deze manier deed je toch lekker lang met je muntjes!
Terwijl ik nog even met Interne 70 over van alles en nog wat stond te praten haakten er opeens drie andere heren bij de tafel aan. Op het eerste ogenblik wildvreemden maar toen de heer die zo plotseling naast me was gaan staan zich omdraaide en zich aan mij wilde voorstellen realiseerde ik me dat ik hem al lang kende!
Zijn bijnaam die ik hem jaren geleden had gegeven luidde ‘Ridder Florian met de gekke naam’ en hij was een van de meest waardevolle aandelen tijdens mijn bezoek aan Bestuur 69 geweest. (Voordat de President mijn betrekkingen met de VSV ruw doormidden brak. Iets wat mij nogal verdriet had gedaan maar wat blijkbaar niet bij iedereen even bekend was.) Deze Commissaris Onderwijs had me tijdens dat bezoek meegenomen naar de boekenbalie en zocht de mooiste edities van de Leonardo Times op en rustte ook niet totdat hij de mooiste versie van een bepaald Jaarboek had gevonden. De Jaarboeken 2002 en 2009 zijn door hem aan mijn collectie geschonken, naast het nieuwe Jaarboek 2011, de reden dat ik hem ‘Ridder’ ging noemen. Hij had zelfs nog een ouder Jaarboek voor me gevonden maar hij moest met de Secretaris overleggen of dit Jaarboek naar mij mocht. Toen ik daar vervolgens over mailde kreeg ik een niet mis te verstane mail terug die niet van de Secretaris maar van de President afkomstig was. In die mail werd zonder enige toelichting duidelijk gemaakt dat de betrekkingen niet meer zouden voortduren. Een donderslag bij heldere hemel.
Bestuur 70 heeft de betrekkingen gelukkig hersteld en tijdens een van die bezoeken werd me ook uitgelegd waarom de President van 69 dit besluit had genomen. Hoewel ik toen wat meer begrip kreeg voor het verloop van de situatie had ik het wel op waarde kunnen schatten als de President eerst wat research had gedaan naar de betrekkingen en welke rol deze betrekkingen mogelijkerwijs HADDEN kunnen spelen in het ontstane probleem voordat hij betrekkingen verbrak.
Maar nu, 4 Besturen verder, stond ‘Ridder Florian’ hier gewoon op het grasveld alsof er misschien maar een maand voorbij was gegaan… Geen jaren!
‘Hoe is het met jou dan?’ reageerde hij vrolijk toen hij zag dat ik hem nog niet vergeten was.
Tja in jullie jaar was mijn verzameling nog betrekkelijk klein en was er nog heel veel dat ik wilde ontdekken. Inmiddels heb ik een facebookpagina met 4400 likers, een website waar ik al mijn verslagen op neerzet en een collectie waar menig archief jaloers op kan zijn!
Op zijn beurt had ‘Ridder Florian’ ook een bijzondere mededeling. Volgende week zou hij namelijk afstuderen en zou zijn studentenleven definitief ten einde zijn. Kortom, dit was zijn allerlaatste VrijMiBo als student!
De Biergartensfeer was helaas niet helemaal voelbaar zoals ik had gehoopt. Toen de President even hallo kwam zeggen en vroeg wat ik er van vond reageerde de President ‘Budget Sabine… Budget!!!’ toen ik over lichtjes begon.
Dat begrijp ik, maar we hebben hier veel leden die in een studentenhuis wonen en daar tref je zowel trash als treasures aan. En ik weet zeker als je een groep leden vraagt om lichtsnoeren mee te brengen ze dat wel zouden doen. (Als je met roze flamingo’s van de Action thuis kunt komen kun je ook met lichtsnoeren thuiskomen.) Natuurlijk is dit pas de allereerste editie van Limitless maar ik zie echt wel een grote potentie in het concept, maar lichtjes mogen stiekem niet ontbreken!
Ik denk dat met een paar mooie allianties Limitless naar een nog grotere hoogte kan worden gebracht, maar voor de eerste keer vond ik het zeker niet verkeerd.
Interne 70 legde me uit dat er door aangescherpte regels van de TU Delft al veel veranderd was. ‘Gratis’ drinken kan niet meer bestaan, dat moet allemaal met munten. Ook tijdens de CoBo’s kunnen we rekening gaan houden met munten en/of coupons. Kortom, het is een nog grotere uitdaging geworden om een Cantus volgens de regels te organiseren aangezien ook dat met munten geregeld moet worden. (Dus jij wil bijgevuld worden? Dan wil ik een muntje!) Kortom, respect voor de mannen en vrouwen die ondanks de aldoor opduikende nieuwe regels toch doorzetten met hun idee.
Hoewel ik het maar al te leuk vond om Onderwijs 69 weer te zien zou hij niet lang blijven. Vlak voordat hij zou vertrekken vond ik het in ieder geval wel een goed idee om nog even met hem op de foto te gaan. In de Bestuursjaren 67 t/m 69 was het namelijk helemaal niet zo vanzelfsprekend dat ik met Besturen op de foto ging. Iedereen herinnert zich nog het verhaal over de Secretaris Beefteki maar via mijn site zou je niet meteen een foto bij het verhaal kunnen vinden! Om te voorkomen dat ‘Ridder Florian’ op dezelfde manier zou verdwijnen wilde ik de kans van een foto nu zeker niet laten liggen! ‘Oh ja Beefteki! Volgens mij is die net weer terug in Nederland!’ aldus Onderwijs 69 toen hij mij Beefteki hoorde zeggen.
Ik hielp Interne 70 nog maar eens herinneren aan het feit dat zijn hele Bestuur met een stalen gezicht tegen mij had gezegd dat ze de verslagen op mijn site niet hadden gelezen. Lopen we richting het BIT-hok Beefteki voorbij en een van de mannen reageert meteen ‘Hee! Ken je hem nog? Beefteki!’
In de tijd van Beefteki was ik binnen bepaalde Besturen wel bekend maar buiten die Besturen kende niemand me nog… Het is voor mij dan ook lastig voor te stellen dat het verhaal Beefteki 3 jaar later nog steeds van Bestuur op Bestuur werd doorverteld.
Zodra Onderwijs 69 vertrokken was dook de huidige Interne op om even hallo te zeggen. De leden van de Limitlesscommissie hadden een mooi goudkleurig vestje aan met bijbehorend strikje maar Interne had er nog wel iets extra bijzonders van gemaakt door ook zijn haar net even anders dan anders te doen.
‘Hallo!’ Reageerde Interne vrolijk op de mannen en zodra hij mij ontdekte was het al gelijk ‘Hee! Je bent er! Wat leuk! Ga je zo nog naar de overkant?’ Nee… Daar ben ik al geweest en daar was echt niets aan! Ik heb mijn planning omgedraaid en het leukste voor het laatste bewaard! Interne leek tevreden met dat antwoord en wilde natuurlijk ook graag even mee op de foto. Dit was natuurlijk hét tastbare bewijs van de allereerste Limitless!
Voordat de camera goed en wel opgeruimd kon worden kondigde Interne 70 aan dat ook hij zou gaan. Hij had een datediner met zijn club en moest voor een van zijn clubgenoten nog een date zien te fixen. (Toen hij dat zei keken drie mannen mijn kant op….) Aangezien ook hij naar het buitenland zal verdwijnen mocht hij natuurlijk ook niet gaan zonder een laatste foto!
Kort daarna viel de tafel als het ware uit elkaar en bleef ik over met een gast die de laatste uitverkochte Airbase had georganiseerd. Het zou droog blijven die namiddag maar waar er bij mijn aankomst nog een lekker zonnetje had geschenen werd het nu wel aardig fris.
Toen ook mijn laatste gesprekspartner verdween besloot ik dat het voor mij ook tijd was om weer verder te gaan. Ik had natuurlijk een uur tijdwinst gehad doordat de AS Olympics tegenvielen. (En achteraf maar goed want daardoor heb ik Onderwijs 69 en Interne 70 nog gezien!) Terwijl ik richting Interne liep overdacht ik even wat er zoal gebeurd was in deze anderhalf uur. Ik had gerekend op een ‘Wish you were here’ sfeer en wat had ik gekregen? De grootste Superbass sfeer die er had kunnen zijn! Zowel Onderwijs 69 als Interne 70 hebben dit liedje in het verleden als Voorbereiding ‘gedragen’ en dat viel nu dus allemaal als een perfecte puzzel in elkaar! Onverwacht maar wel heel geslaagd! Toen ik Interne had bereikt en aangaf dat ik weer verder zou gaan kreeg ik een treurige blik als antwoord terug. ‘Nu al? Waar ga je heen??’ aldus Interne. Naar huis… Ik heb immers geen kaartje voor het tweede deel! Wat ik in ieder geval van Limitless gezien heb was een heel groot succes!
Interne leek nog steeds teleurgesteld. Ik kan niet in zijn hoofd kijken maar de boodschap leek te zijn ‘Het jaar is nog niet voorbij!!’ want de boodschap dat ik sowieso nog oorkondes zou komen brengen (en dat zit er zeker wel in!) leek hem alweer op te vrolijken.
Ook is mijn streven om even bij de DeBaCo te komen kijken! Mijn jaar met 73 is zeker nog niet voorbij!
Ik gaf Interne een knuffel ter afscheid en ging daarna richting de bus.
Ik denk dat we in de toekomst nog meer van Limitless zullen gaan zien! Ik kan in ieder geval zeggen dat ik bij de primeur was!
Oorkonde overdracht (29 juni)
Het paste bijna niet in mijn planning maar tot mijn vreugde zag ik toch nog een bezoeksoptie vlak voordat ik zelf op vakantie zou gaan. Ik wilde Bestuur 73 toch nog niet loslaten dus ik was blij dat we op de valreep tot deze datum konden komen. (Ik had immers aan Interne beloofd dat we elkaar na Limitless nog zouden zien en die belofte wilde ik natuurlijk wel houden!)
Bij aankomst op het hok zag ik dat Commissaris Carrière er dit keer voor de verandering eens bij was. (Meestal is ze voor DDB bezig.) Dat betekende wel dat ik niet op mijn ‘vaste plek’ kon gaan zitten. Het bureau van Commissaris Onderwijs stond er echter verlaten bij dus ik plofte daar neer. Van de Secretaris kreeg ik een lauwe Fristi overgedragen aangezien hij niet even naar de Atmosfeer kon om daar zo’n lekkere ijsthee te gaan halen. Niet omdat hij niet van zijn bureau weg kon maar omdat de Atmosfeer compleet verbouwd wordt! Kortom, nog een reden om bij Bestuur 74 terug te komen, want de vernieuwde Atmosfeer wil ik natuurlijk wel zien!
Naast de Secretaris en de Commissaris Carrière was ook de Externe aanwezig. Interne moest wel ergens zijn maar niemand wist waar. De President had een meeting (daar ging zijn kans om een échte trofee overhandigd te krijgen!) en de Thesaurier zat in het buitenland.
Net jammer want voor de Thesau heb ik een speciale prijs! Zij is namelijk Bestuurder van het jaar geworden!
Zoals zij invulling aan haar taak gaf, daar kan menig Thesau iets van leren!
Ze is zakelijk, nauwkeurig en spreekt vloeiend Thesautalk. Maar ze is ook gezellig, creatief en komt met inzichten die de Secretaris en ik al gemist hadden. Ze sluit mooie deals maar zorgt ook voor mooie sokken! Ze is tot de laatste snik strijdvaardig geweest als het ging om de nieuwe dassen en het resultaat mag er zijn en we zijn het beiden volledig eens als het gaat om de strikjes! Ons enige twistpunt was ORAS tegen Too Bèta dit jaar maar dat kan ik in haar geval graag vergeten. Ik zal volgend jaar ook eens bij Bèta langsgaan en wie weet ziet ze me volgend jaar wel met een Bèta choker lopen!
Vervolgens moest ik de prijzen voor Leukste studievereniging (gedeeld met CH) en mooiste evenement even opzij leggen want er was geen President en ook Interne was er nog niet.
De volgende twee prijzen waren voor de Secretaris. Door diskwalificatie van een andere studievereniging viel de prijs voor Meest Stipte Contactpersoon toch op zijn naam! Ook de prijs voor Lekkerste Contactpersoon was makkelijker toe te wijzen na die diskwalificatie. Kort daarna stapte Interne binnen die me al gelijk een knuffel wilde geven. Eeuwige spelbreker die ik ben pakte ik meteen de oorkonde en zei ik; Ik heb iets voor je!!!
‘Oh, wat heb je dan voor mij?’ vroeg hij nieuwsgierig terwijl ik hem de oorkonde alvast overdroeg.
Ik had de prijs en subregels al met de andere Bestuurders gedeeld maar Externe wilde het blijkbaar nog eens uit de mond van Interne horen want Interne had zijn prijs nog niet vast of Externe vroeg al ‘Wat staat er op jouw prijs?’ alsof hij nog niet wist wat er stond.
Daarna kon ik natuurlijk niet meer blijven zitten want Interne was uiteraard heel blij met zijn prijs en hij wilde me logischerwijs bedanken. Er was moed en lef voor nodig de gevestigde orde Airbase deels te vervangen door een gloednieuw concept met de naam Limitless. Het gouden randje was zeker aanwezig en Limitless heeft nog legio mogelijkheden voor de toekomst. i.d en PS hebben samengewerkt voor IO Festival dus ik ben er van overtuigd dat als VSV een alliantie met i.d sluit voor de volgende Limitless we dan niet alleen een gouden cantus en een gezellige borrel zullen hebben maar ook écht de volledige Biergartensfeer kunnen realiseren!
Aangezien Interne eigenlijk weer meteen weg moest voor een overleg over de Atmosfeer vroeg ik hem direct of we nu niet alvast een foto konden maken, want een foto met alle Winnaars en dan zonder hem… Nee dat zou ik echt niet kunnen!
Na die foto wilde Interne gaan maar juist op dat moment kwam Onderwijs net binnen. ‘Jaa dan kunnen we nog een laatste keer een foto met de Mr. Sunshineprijs maken!’ aldus de Secretaris.
Interne delegeerde zijn taak deels aan Externe zodat hij nog een keer mee op de foto kon. Commissaris Carrière was op haar beurt wel zo lief dat ze de foto’s wilde maken. Daarna moest ik definitief afscheid nemen van Interne, met een laatste knuffel.
We gingen al snel door met de andere foto’s. De Secretaris was helemaal blij met zijn twee oorkondes en die foto’s werden door Externe gemaakt. Het is duidelijk dat hij nooit tot de FIFOCO behoord heeft want er gingen wel wat dingetjes mis, het was echter wel een te grappige fotosessie waardoor ik het niet heel erg vond dat hij een beetje aan het stunten was.
Tot slot zouden we nog een groepsfoto maken (in zoverre er Bestuurders over waren. Commissaris Carrière had weer DDB verplichtingen dus die was ook vertrokken) en gelukkig was er iemand van gebouwbeheer zo lief om foto’s te willen maken. Hoewel ik zelf nog niet aan een jaartrui kon komen (Weet je, Neil Armstrong is ooit ook op de maan gekomen ondanks dat we die apparatuur tegenwoordig oud zouden noemen… Ik ben een Neil Armstrong tussen de astronauten van nu en ik geloof nog steeds in het oude.) lijkt het op die foto’s waarschijnlijk alsof ik een jaartrui aanheb. Het was niet alleen het prettigste shirtje voor het warme weer van vandaag maar ook nog eens net de juiste kleur! Wel draag ik op die laatste foto’s de nieuwe das, al is dat door de Oorkondes iets lastiger te zien!
Na die foto’s moesten de Bestuurders weer aan de slag, want ja… het jaar is bijna om!
Ik gaf ze allemaal nog een laatste knuffel en ging met lichte pijn in mijn hart richting de uitgang.
Lief Bestuur 73, niet voor niets zijn jullie samen met CH de leukste studievereniging geworden. Een bezoek aan de VSV werd gegarandeerd een succes en hoewel ik een flink eind moet lopen om de faculteit te bereiken (soms ook met flinke stortregens!) was ik altijd blij als ik het hok weer bereikte!
Lieve President, trofeeën zijn je lust en je leven en enthousiasme je tweede natuur. Of je nu net weg moet voor een afspraak, stiekem half brak bent of gewoon alle tijd hebt. Je kunt me altijd aan het lachen maken met een gekke actie om daarna weer bloedserieus een zakelijke mededeling met me te delen. Team ORAS ging zeker naar een hoger niveau met jou erbij. Ik vind het nog steeds heel amusant dat jij er met de tastbare prijs behorende bij Mr. Sunshine vandoor gegaan bent en het vervolgens hebt laten stelen door YES!Delft Students waar ik het kort daarna weer tegenkwam… Ik ben benieuwd hoe je die weer terug gaat krijgen en of je opvolger hem op zijn bureau mag behouden!
Lieve Secretaris. Een mooi plaatje met inhoud, zo zou ik je kunnen omschrijven. Ik heb altijd op je kunnen rekenen en net als je voorganger was je heel stipt en zakelijk in je mails om me vervolgens met het volle enthousiasme op het hok te kunnen ontvangen. Je denkt aan veel, al heb ik je soms wel op weg geholpen. Dat we samen het Synergy Studytourboek hebben doorgelopen vond ik een heel erg leuk moment. Jij was er immers bij geweest dus niemand kon het boek zo tot leven wekken als jij! Het maakte niet uit of ik op dinsdag, woensdag of vrijdag kwam. Jij was er altijd bij! Ik had me dit jaar geen beter contactpersoon dan jou kunnen wensen!
Lieve Thesaurier, Bestuurder van het jaar! Als de Secretaris en ik samen toch nog iets vergaten was jij de persoon die er alsnog aan dacht. Ik ken je al sinds Bestuur 70 en toen had ik al het idee dat ik jou nog vaker zou zien. Een sterke Thesaumind en een hart vol VSV, dat is zeker hoe we jou kunnen omschrijven. Zakelijk als het moest, gezellig als het kon! Het was fijn om jou er dit jaar bij te hebben!
Lieve Onderwijs, de meest stille bestuurder van 73. Maar die meest stille exemplaren hebben vaak wel de beste ideeën. Compleet belangeloos nam je jouw koffieapparaat mee naar de VSV om dat die van de VSV de geest had gegeven. Een koffie in mijn Hooke-mok maken vond je wel een beetje apart maar het weerhield je niet. Duurzaam is immers een begrip dat je ook wel waardeert. Elk bezoek was je er wel bij al zul je toch een beetje als een ondoorgrondelijk mysterie blijven voelen. Zelfs een jaar later zou ik niet met volle overtuiging durven roepen dat ik je echt ken! Een echte Mr. Sunshine samen met de Secretaris en Interne ben je wel!
Lieve Commissaris Carrière, ik zag je weliswaar niet heel vaak op de VSV. Meestal kwamen we elkaar op een evenement van DDB tegen waar jij als mijn centrale contactpersoon fungeerde. Je regelde de kerstkaart van DDB voor me, evenals de mooiste items die dit jaar weer uitkwamen. Op de VSV vergat ik je ook nooit want jouw lege plek was over het algemeen de plek waar ik ging zitten. Een harde werker die altijd vrolijk kan blijven. Iets waar een van jouw DDB collega’s nog heel veel van kan leren! Ik ben blij dat ik dit jaar op jou kon rekenen als het ging om DDB en ik vond het ook altijd leuk om je wel even op de VSV te zien! Jij maakte het beste van beide werelden.
Lieve Lieve Interne…. Woorden schieten bijna te kort als ik iets over jou zou moeten schrijven. Ik heb zelden een genomineerde Mr. Sunshine getroffen die zo goed bij die titel paste. Het is dat je solo-inzending niet aan de nieuwe regels voldeed anders was je waarschijnlijk met volle overtuiging de nummer 1 geworden. Altijd vrolijk, altijd overal voor in, altijd een beetje extra van iets ‘standaards’ proberen te maken. Een echt zonnetje in huis die je het liefste altijd in de buurt zou hebben. Voor Limitless ging je volledig voor goud en ik ben je heel erg dankbaar dat je me gevraagd hebt om te komen. Ik was niet echt overtuigd van Limitless maar zie maar eens nee te zeggen tegen jouw stralende lach. Het tegendeel is op de dag zelf bewezen. Dit is een heel goed evenement geworden en er is nog heel erg veel mee mogelijk in de toekomst. Bij onze eerste ontmoeting wist ik nog niet echt wat ik van je zou denken, maar nu aan het einde van het jaar zou ik wensen dat ik zeker jou nog wat langer kon spreken! We moesten er maar eens een drankje op doen in de vernieuwde Atmosfeer!
Lieve Extern. The Flying Dutchman zou wel een goede bijnaam voor je zijn. Als jij zakelijk iets moet regelen dan ben je niet te stoppen en ga je als een raket het gebouw door.
Je hebt naar mijn idee het grootste verantwoordelijkheidsgevoel. Tijdens een van mijn bezoeken had ik dringend iets te eten nodig. De President gaf me een stuk taart en jij kwam met de mededeling dat ik ook zeker een boterham kon krijgen als ik die liever had dan taart.
Ook ben je heel veelzijdig. Het ene moment loop je superstrak in je mooiste pak en het volgende moment heb je een trui aan die meer op een Aussie van de jaren 90 leek. Met Extern weet je nooit wat er komen gaat, je zult gegarandeerd verrast worden met Extern in je directe omgeving.
Ik heb het al met de Secretaris afgesproken… Tijdens het vakantiebestuur is het sowieso 73 reünited en ik zal er zijn! Maar wie weet zien we elkaar nog wel weer eerder terug! Bedankt voor dit geweldige jaar!!!!
Kennismaking met 74! (12 september)
Hoewel ik dit bezoek eigenlijk pas over een week of 8 wilde plannen kwam het uit eindelijk toch zo uit dat ik vandaag al naar de VSV zou komen. Ik was immers toch al op het zuidelijkste stukje Campus voor het bezoek aan TG en aangezien combineren profiteren is was ik wel zo blij met het tweede bezoek, dat dus aan de VSV zou zijn!
Ik wist het kantoor natuurlijk blindelings te vinden maar ik was toch wel benieuwd naar wie ik zou gaan zien. De constitutionering stond al wel online, met foto en al, maar toch is een foto niet altijd de juiste eerste indruk!
Bij binnenkomst zag ik al meteen dat, hoewel er een nieuw Bestuur zat, er eigenlijk ook niks veranderd was. Ik kon gewoon op mijn ‘vaste’ plek gaan zitten, op de stoel van de Commissaris Carrière. Zij was dit keer niet voor DDB bezig maar ze zit samen met de nieuwe Externe in Amerika voor de studytour! Ik werd heel hartelijk begroet door de nieuwe Secretaris en ik kon het niet helpen dat ik meteen aan de Thesau van 72 moest denken. ‘Dat is heel grappig! We zijn huisgenootjes en je bent niet de eerste die dit zegt!’ zei ze lachend.
Zij is overigens niet de enige die me aan een oud-Bestuurder deed denken. Zo deed de nieuwe President me aan de Thesau van 71 denken (Al herken ik in hem ook nog iemand anders die niet van de VSV is maar ik kan me echt even niet bedenken wie dat nou is!), de nieuwe Thesau heeft iets weg van de Secretaris van 73 en van de Thesau van 69. De nieuwe Interne doet me dan weer een beetje denken aan zijn voorganger (en een van mijn grote vrienden) van Bestuur 70. De Externe ken ik van Airbase maar die herkende ik totaal niet op de constitutiefoto! Vanaf die foto doet hij me juist denken aan de Interne van 72… Kortom, een feest van herkenning in dit gloednieuwe Bestuur!
De President was in de deuropening gaan staan en vroeg ‘Hoe verlopen jouw bezoeken normaal gesproken? Ga je ergens anders zitten? Blijf je hier?’
Nou, zoals het nu is, zo beginnen mijn bezoeken eigenlijk altijd!
De Interne ging al meteen aan de slag om een kopje thee voor me te fixen terwijl ik met de andere Bestuurders al meteen in gesprek ging om ze wat beter te leren kennen. De Secretaris zat nog niet of ik zag iets op haar bureau staan dat ik meteen herkende. Ha, is dat ding weer terug!
De levensloop van dat specifieke molentje is heel grappig. Aanvankelijk wilde ik het geven aan de Externe van 72 (die toevallig de wederhelft van de huidige Secretaris is, waardoor het zo grappig is dat het ding nu uitgerekend op haar bureau staat) bij de oorkonde van Bestuurder van het Jaar. Uit eindelijk heb ik het molentje nog een jaartje gehouden en heb ik het vervolgens aan de Juryprijswinnaars van Mr. Sunshine (Secretaris, Onderwijs, Interne) gegeven. De President van 73 wilde echter heel graag een persoonlijke Trofee en ging ermee aan de haal. Vanaf zijn bureau is het gejat door YES!Delft Students waar ik het ding vervolgens geheel onverwacht weer tegenkwam. Inmiddels is het molentje dus weer terug maar de valsspelers van het nieuwe Y!DS Bestuur hebben gezegd dat het een cadeautje namens hen was voor de CoBo… Ik blijf erbij dat ze eens in de Simona gegooid moeten worden!
Nadat ik het verhaal kort had uitgelegd aan de Secretaris moest ze lachen. ‘Dat wisten we dus niet maar bij dezen dus….’
Uiteraard werd er uitgebreid teruggeblikt op het afgelopen jaar en ook mijn gedachten over de constitutiefoto werden uitgebreid gedeeld. (De Thesau is in het echt leuker dan op de constitutiefoto… Het ontplofte kapsel is geen vast onderdeel bij deze man!) Midden in het bezoek ging opeens de telefoon van de Secretaris en het bleek mijn grote vriend Interne van 73 te zijn die vanuit Amerika belde! De telefoon ging van hand tot hand waarop eerst de Secretaris even verdween, gevolgd door Onderwijs, gevolgd door de Thesau.
Toen iedereen weer terug was haalde de Secretaris mijn site er even bij. De VSV pagina had ze al uitgebreid bestudeerd (en volgens mij had de President dat ook!) maar de pagina van De Winnaars had ze nog even gemist. Enkele prijzen hangen nog in het kantoor maar Mr. Sunshine was mee naar huis genomen. Het is me alleen een raadsel wie van de drie ermee vandoor gegaan is!
‘Nou we hebben dus weer genoeg interessante opties waarvoor we kunnen strijden!’ aldus de President die vervolgens met zijn Witboek naar me toekwam. ‘Kijk, dit heeft mijn voorganger voor me gemaakt! Er staat Mr. Sunshine op!’ aldus de President.
Zodra ik over de helft was met mijn thee kwam het voorstel om eens naar de Atmosfeer te lopen. De laatste keer dat ik hier was werd de Atmosfeer grondig verbouwd. Het was het project van Interne 73 dus ik was wel heel erg benieuwd hoe zijn laatste project hier ten einde was gekomen. ‘Vanavond hebben we de Top Gun drink, je kent het fenomeen ongetwijfeld wel, maar daarom is het wel iets leger dan anders!’ aldus de Secretaris terwijl we met zijn allen naar beneden gingen.
Als je binnenkwam bij de Atmosfeer kwam je altijd in een voorportaaltje terecht voordat je in de ruimte zelf kwam. Dit voorportaaltje is er inmiddels niet meer waardoor je dus vrijwel meteen in de ruimte staat. Een zee van licht lacht je meteen toe en hierdoor zijn er ook meer functionele vierkante meters bijgekomen. We liepen verder en het eerste wat me opviel was het plafond. Jawel… Het geeft wel een beetje een industrieel ruimtegevoel maar al die buizen in het plafond gaven mij wel het idee dat het nog niet af was. ‘Nee dat hoort zo! We hebben hiermee wat meer ruimte in de hoogte kunnen realiseren. Het plafond was nogal laag zoals je misschien nog wel weet. Dit was het maximale dat eraf kon maar we hebben er zeker wat ruimte in de hoogte mee gewonnen!’ aldus Onderwijs.
De Secretaris vertelde me vervolgens over het volgende Atmosfeerproject. ‘We gaan de bar nog wat meer in stijl maken!’ zei ze waarna ze kort uitlegde wat het plan voor de bar was. Ik verheug me erop om de realisatie van die ideeën in de praktijk te zien.
De President vertelde me vervolgens dat de Atmosfeer met opzet een wat zakelijkere en sobere inrichting heeft gekregen. ‘Hier was het altijd nog een beetje een speeltuin uitstraling waardoor de mensen van de faculteit niet vaak kwamen.’ Aldus hem. Natuurlijk dacht ik meteen weer terug aan de oude inrichting en de huidige inrichting van de faculteit. Toen ik de vernieuwde inrichting met de President en Secretaris van 72 ging bekijken bleek het verwijsliedje van die dag wel heel goed te passen…. ‘Nu past de Atmosfeer dus echt bij de rest van de faculteit!’ zei de President tot besluit.
De Thesau vroeg me vervolgens of ik zelf eigenlijk wel eens naar CoBo’s ging.
Ik heb het in het jaar van 71 wel gedaan maar je staat heel erg lang te wachten voor maar korte tijd. Ja en dan kun je wel even met zijn allen zo… (Pakt de President vast en heeft andere arm uitgestrekt, zoals de recipianten gaan staan tijdens zo’n moment) gaan staan… Maar dit vind ik toch veel leuker en gezelliger! Daar konden de Bestuurders het alleen maar mee eens zijn.
Natuurlijk zouden we ook nog wat leuke foto’s gaan maken en hoe kan het ook anders, die werden voor de Verenigingsmuur gemaakt. De vliegtuigjes vlogen al gauw het kantoor uit maar Onderwijs merkte op dat er ook echt wel wat ruimte op de foto moest. (Dit is de eerste VSV’er die dat ooit bedacht heeft… Ik heb wel al eens een noodrem gezien maar iets uit de ruimte heeft nog nooit een groepsfoto gehaald!) Er was een actief lid gevonden die wel wat foto’s wilde maken dus zo gezegd, zo gedaan werden er wat leuke en ludieke foto’s gemaakt. (Inclusief het vliegtuig en de raket!) Daarna was de vraag wie Mr. Sunshine zou gaan doen.
Zelf zat ik vooral met de President of de Thesau in mijn hoofd als kanshebbers maar zij kwamen aanvankelijk met de Externe als genomineerde. Die zat sowieso in Amerika en daarnaast voldeed hij niet aan alle eisen waardoor hij voor mij geen kanshebber was. De grap is dan wel dat ik had verwacht dat de President de nominatie zou gaan doen (het stond immers op zijn witboek!) maar het werd de Thesaurier. Tja, die lijkt natuurlijk wel een beetje op het Lekkerste Contactpersoon van ’17-’18 dus daar kon ik het wel mee eens zijn! De achtergrond werd veranderd van de Verenigingsmuur naar de Leonardo Timesmuur. Onderwijs was al druk foto’s met haar telefoon aan het maken terwijl er ook druk foto’s gemaakt werden met mijn camera. De Thesau hoefde na deze workout duidelijk niet meer naar de sportschool maar hij droeg zijn taak met trots.
Nadat er genoeg foto’s gemaakt waren ging ik heel even kort op de bank bij de verenigingsmuur zitten. Daar viel mijn oog op iets studytour-gerelateerd. ‘Oh dat is het Pretourverslag!’ daar heb ik er nog wel genoeg van gezien dus die mag je hebben!’ aldus de President die een mooi exemplaar voor me pakte. Hij sloeg het open en liet me zien waar de groep op dit moment moest wezen. ‘Ze zijn nu bij het vliegveld LAX. NASA hebben ze ook al gezien. SpaceX zouden ze ook nog bezoeken, je weet wel van Elon Musk! Maar helaas is die afspraak afgezegd….’ Aldus hem.
De Secretaris kwam vervolgens met haar handen vol naar me toe. ‘Ik heb alvast wat dingetjes voor je opgespoord!’ Het eerste was een oude LT. De 22.2 is nog even wat zoekwerk maar hopelijk komt die alsnog boven water en kan ik die samen met de 22.3 en de constitutiekaart komen ophalen!
Het tweede was de Actieve Ledenfoto. Mijn 1e Actieve Ledenfoto is die van Bestuur 69 en sindsdien heb ik er geen enkele meer gemist! ‘En dan heb ik ook deze nog voor je… Dit notitieboekje is een geschenk dat we aan gastsprekers geven na een lezing. Je moet het thuis maar even openslaan want er staat ook een persoonlijk stukje voor je in!’ aldus de Secretaris.
Naast deze mooie items had ik ook een strikje van het 14e Lustrum gekregen. Sinds kort heb ik uitgevonden dat je zelfs van zelfstrik-galastrikken speldstrikken kunt maken en aangezien ik nog wel eens protesten van verenigingen krijg wanneer ik met een bepaalde das of choker binnenkom is het wel zo handig om dan van de andere verenigingen (zelfgemaakte) speldstrikken te hebben. De enige basisregel die ik erbij heb is dat ik wél de das of choker moet hebben omdat het in sommige gevallen kan voorkomen dat ik een stukje moet afknippen en dat doe ik liever niet met een strikje waar ik niet ook nog de das van heb! In dit geval heb ik de Lustrumdas in mijn bezit dus deze strik ga ik met veel plezier ombouwen naar iets dat je nog vaak terug zal gaan zien tijdens mijn bezoeken!
Aangezien er nog mails naar de Senaat gestuurd moesten en er nog het een en ander voorbereid moest worden voor de Top Gun drinks betekende dit wel het einde van het eerste bezoek. Nogal een geluk dat ik nog een heel jaar met deze leuke mensen mag gaan delen!
Ik stond op het punt om weg te gaan toen de Secretaris de naam van haar voorganger riep. Ook een aantal andere oude bekende gezichten hadden al even gepasseerd maar met de Secretaris van vorig jaar had ik toch een bijzondere band. Ik sprong direct op om hem een knuffel te geven en natuurlijk was hij heel erg benieuwd naar wat ik van zijn opvolger vond en welke indruk de andere opvolgers hadden achtergelaten. Jouw opvolger is nog niet zo stipt als jij maar ze is wel heel erg enthousiast in haar mails en ze is wel vlot met mailen. Ik ben erg blij met haar!
Aangezien ik daarna zou vertrekken kon de Secretaris 73 meteen zien hoe ik afscheid nam van de opvolgers, waardoor hij kon weten dat ik iedereen die vandaag aanwezig was graag mag. Ik loop ‘random’ weg als ik je niets vind. Als alles nog voor je openstaat of ik hou je op afstand krijg je een hand. Mag ik je graag geef ik je een knuffel en vind ik je targetmaterie krijg je een knuffel en een enkele zoen. (Maar dat gebeurt sowieso nooit tijdens bezoek 1.) Iedereen kreeg van mij een knuffel. De Interne heeft niet heel erg veel gezegd vandaag, hij is duidelijk wel een goede luisteraar. Ik geef hem voor nu een 1,5. De Thesaurier is enerzijds totaal niet ijdel (kijk maar naar dat ontplofte haar op de constitutiefoto!) maar hij lijkt me wel iemand die toch wat extra aandacht aan zijn looks geeft. Ik vind hem wel een leuke vent die goed is om in je omgeving te hebben dus 2,5.
Externe ken ik natuurlijk van Airbase. Een beste vent maar wel een 3.
De President is er eentje waar ik nog wat langer over moet denken. Toen de vraag viel welke gradaties ik zou geven wilde ik het bij hem op 2,5 houden maar na ons afscheid van elkaar ben ik gaan twijfelen. (Dat is wel vaak zo’n moment waarop je mensen kunt peilen en ik werd verrast bij de President.) De combinatie 2-8 bestaat eigenlijk niet want de gradatie 2 is erg tegenstrijdig met 8 maar toch is dit wel een beetje waar ik de President zou plaatsen. Het volgende bezoek zal moeten uitwijzen of hij nu toch meer 2 of meer 8 is!
Ik denk dat de Secretaris een hele goede kanshebber is voor Partner in Crime al gaan de Commissaris Carrière en ik ook nog het een en ander met elkaar van doen hebben als het gaat om DDB. Onderwijs is een dame die je niet veel hoort maar als ze wat zegt is het altijd wel raak! Ik verheug me volledig op de rest van dit aankomend jaar met 74!!!!
Novemberbezoek (29 november)
Het was eindelijk weer tijd voor een bezoekje aan de VSV en uiteraard had ik daar weer erg veel zin in!
Van te voren had de Secretaris aangegeven dat er een grote kans bestond dat de President en de Externe afwezig zouden zijn wegens een andere afspraak, dus daar ging ik dan ook vanuit.
Iets vertraagd stapte ik binnen (Het was wederom tot een bloederige strijd gekomen tussen de Thesau van TG en mij) en de eerste die ik zag was de President. Goh, je ziet er anders goed uit voor een afwezig Bestuurslid! Toen kort daarna de Externe ook achter me stond om me een hand te geven was het me wel duidelijk dat die mogelijke andere afspraak dus niet was doorgegaan.
Het gevolg daarvan was dat ik nu al het volledige 74e Bestuur bijeen had! (Bij het 73e duurde dit tot de Studentenraadcampagne!) Echter liet Onderwijs me al meteen weten dat zij naar beneden moest om de opbouw van het evenement Discover Your Space in goede banen te leiden. Kortom, ik zou haar wel af en toe voorbij zien komen, maar tot een rustige bijpraatsessie zou het niet komen.
Ook de Secretaris moest af en toe naar de Boekenbalie voor de Skitrip en het eerste deel van de kaartverkoop van de Belgian Beer Drinks. Lichtelijke chaos maar totaal geen probleem voor mij!
Ik raakte al snel met de Commissaris Carrière aan de praat aangezien de aanwezigheid van mijn DDB choker haar niet was ontgaan. Het idee van de huidige DDB vrouwen is om een mooi sjaaltje te maken (De Commissaris Voorlichting van Leeghwater heeft een mooie basis aangezien Leeghwater zelf ook sjaaltjes heeft.) in plaats van de choker. Zelf ben ik ten strijde getrokken voor een speldstrikje (#GerritGestrikt) maar een sjaaltje zou mijn goedkeuring ook zeker kunnen krijgen. Het belangrijkste is gewoon dat DDB een verschijningsvorm krijgt die de vrouwen herkenbaar maakt, die functioneel in het gebruik is en die een professionele uitstraling geeft!
Toen we beiden de term ‘Gerrit’ lieten vallen keken de andere Bestuurders ons een beetje gek aan. Tja, ik noem het zelf de FLUX maar binnen DDB noemen ze het symbool van DDB de ‘Gerrit’. Iets wat blijkbaar niet zo bekend was bij de anderen.
Aangezien de Commissaris Carrière er wel was en Onderwijs er niet was, was de keuze voor mij snel gemaakt om op de plek van Onderwijs te gaan zitten. Alle andere Bestuurders waren er enigszins omheen gaan zitten maar zodra Interne erbij kwam vroeg hij toch even ‘Wil je niet liever daar zitten?’ wijzend op de plek van de Commissaris Carrière.
Het maakt me niet zo heel veel uit hoor, hier zit ik ook prima! ‘Oké, maar omdat je eigenlijk altijd daar zit!’ vervolgde Interne lachend. Wanneer de Commissaris Carrière van huis is ga ik daar sowieso zitten, maar indien ze wel een keer aanwezig is vind ik het helemaal geen probleem om eens op de plek van Onderwijs te zitten. Het komt immers niet zo vaak voor dat ik de Commissaris Carrière op de VSV tref! Om dat moment te bekronen pakte de Commissaris Carrière de snackbak. ‘Heb je zin in iets lekkers? We hebben suikerbrood!’ zei ze enthousiast. Nou dat kwam niet verkeerd uit aangezien ik op dat moment een beetje duizelig werd. ‘Heb je weer te heftig zitten discussiëren met de Thesau van TG?’ zei de Thesau lachend. ‘Ja, de Secri van TG belde me alweer hoor…’ zei de Secretaris lachend.
Terwijl ik druk aan het vertellen was over mijn bezoeken aan TG en Hooke wilde de Thesaurier me graag voorzien van een kop thee. Ja, je leest het goed… De VSV heeft na 2 jaar strijden eindelijk een goedgekeurde waterkoker op het kantoor staan!! Kortom, ik was helemaal blij want ik drink nu eenmaal liever thee dan koffie! (Had vandaag een bak koffie bij TG omdat ik de koffie uit de nieuwste automaat moest proeven. Tja, daar had ik om middernacht nog last van aangezien het een goede maar wel een erg sterke bak was!) Maar ja… De keuze was Earl Grey, Citroen, Kamille, Groene thee of Rooibos…. En dan heb je Sabine die dol is op aardbeienthee (Wat sowieso een Mr. Sunshine traditie is….) en die was er dan niet. ‘Ik ga het gelijk op mijn lijstje zetten hoor!’ zei de Thesau enthousiast om te vervolgen ‘Maar aangezien ik die nu niet heb… Waar kan ik je dan blij mee maken?’ Doe dan de citroen maar!
‘Dit is trouwens een hele leuke mok!’ zei de Externe enthousiast toen hij zag welke mok de Thesau voor me had gepakt.
Op het eerste gezicht lijkt het een doodgewone donkerblauwe mok maar wanneer je er iets warms in doet verandert de mok van blauw naar wit en zie je het logo van een groot luchtvaartbedrijf!
De Thesau was naast me komen zitten en hoewel de speldjes op mijn jasje niet direct in zijn gezichtsveld lagen was dat toch hetgeen wat hem meteen opviel. ‘Wat heb je veel speldjes! Waar zijn ze allemaal van?’ vroeg hij dan ook.
CDL uit Leiden, CH (Wat een Bestuursspeldje is maar omdat ik hem mede geïnitieerd en ontworpen heb mocht ik ook een exemplaar kopen.) LIFE, Hooke, Aesculapius uit Leiden en de Leidse Biologenclub. ‘Heb je eigenlijk een VSV speldje?’ vroeg hij door.
Nee, anders had die natuurlijk al heel erg lang op mijn jasje gezeten. Het is alom bekend dat ik al jaren een grote voorliefde voor de VSV heb dus als ik dat speldje in bezit had gehad, dan had je die sowieso gezien.
‘Ok, ga ik voor zorgen!’ aldus de Thesau die er even verdween.
Intussen had de Commissaris Carrière een foto opgespoord van de sjaaltjes die de vrouwen droegen tijdens de Studytour. (Dat is dan ook het enige wat we over de Studytour hebben besproken, er was weer zoveel te vertellen in zo weinig tijd….) Die zagen er erg mooi uit en het is ook wel het type sjaaltje dat bijzonder multifunctioneel is (op zomerse dagen zou je die zelfs als omslagdoek kunnen gebruiken en op koude dagen kun je deze sjaal goed om je hals slaan. Qua duurzame verschijningsvorm voor vrouwen op studentenverenigingen zou ik daar graag nog iets mee willen!) Maar ik twijfel of dit type sjaal zich leent voor DDB. Ik denk dan ook dat het DDBestuur er goed aan zou doen om een Ledensjaaltje van Leeghwater te vergelijken met deze Studytoursjaal en dat je van daaruit door kunt gaan naar een conceptversie van een DDB sjaal!
Kort daarna kwam de Thesau terug met een mooi speldje in zijn handen. ‘Die gaat zeker wel gelijk op je jasje?’ vroeg hij met een typische lach. Uiteraard! Zo gezegd, zo gedaan. Subtiel doch opvallend straalt de VSV speld nu op mijn jasje.
Maar de Thesau was nog niet klaar met mijn verschijningsvorm… ‘Waar is dat strikje eigenlijk van?’ vroeg hij knikkend naar mijn blauw-gouden FL strikje op links. Tja, dat zou ik oorspronkelijk een dag later te weten gaan komen maar aangezien de enige persoon die mij meer kon vertellen over mijn positie tijdens dat bezoek vaststond in een enorme file… weet ik nog steeds niet veel meer over die positie! Kortom, het is nog steeds een strik met een titel waarvan ik niet zeker weet of ik die titel echt bezit of niet… De Thesau moest lachen en was duidelijk erg benieuwd naar de rest van het verhaal. ‘Ik zal het allemaal goed in de gaten houden! Ga je iets op Instagram posten?’ Aldus de Thesau. (Niet dat jij me op Instagram volgt meneer de Thesau!!!)
Tja, er zijn in feite twee scenario’s mogelijk… Of ik loop het volgende bezoek nog steeds met dezelfde strik en kan volledig vertellen wat ermee is, of ik loop het volgende bezoek weer met mijn VSV strikje op rechts!
Vanuit het niets kwam het gesprek op ‘plaatsen in Nederland’ uit. De vraag was namelijk wat ik van Eindhoven vind… (De mensen die me al langer kennen weten dat ze zich bij die vraag schrap moeten zetten want dan komt er ook iets hoor!) Het was me al snel duidelijk dat deze vraag betrekking had op de Thesau en aangezien ik hem graag mag besloot ik hardop de afweging te maken of ik het zou zeggen. ‘Ja natuurlijk!’ reageerden de Bestuurders in koor. Ok…. Komt ie…. DIPSHITDORP!!!
‘Technisch gezien kom ik niet uit Eindhoven maar uit een klein plaatsje ernaast!’ merkte de Thesau lachend op. Tja, het plaatsje waar hij dan wel vandaan komt kon ik mijn mening niet over geven want ik ben er nog nooit geweest!
De Secretaris kwam weer even bij de Boekenbalie vandaan en ze overhandigde mij de nieuwste Leonardo Times en het constitutiekaartje. Intussen vroeg de President me of me iets was opgevallen aan het hok. Ik dacht aan de planten maar Externe verloste me al snel uit mijn lijden door mijn zoektocht te vergemakkelijken. ‘Ja Sabine, als ik het nu even zat ben…’ zei hij terwijl hij met grote stappen naar zijn bureau wandelde. ‘Dan kan ik dit doen!’ zei hij lachend terwijl hij schuin omlaag ging staan en iets aan zijn bureau leek te draaien. Ohhh! Jullie hebben nu nieuwe bureaus!
Niet alleen de waterkoker is een upgrade op het hok, ook deze ergonomische bureaus zijn een upgrade! Wanneer je te lang gezeten hebt kun je het bureau omhoog draaien zodat je staand door kunt werken! Dat is nog eens efficiënt!
Mijn blik ging al snel door naar het bureau van de Secretaris. Daar kon je namelijk niet op zitten want dan kantelde het werkblad gelijk!
‘Nu is het zo stevig als wat!’ aldus de President die flink wat kracht op het werkblad van de Secretaris zette en het werkblad bleef onbewogen.
Mijn oog viel meteen op het molentje dat ik aan 73 had geschonken. Het stond nu nog steeds trots op het bureau van de Secretaris te pronken.
‘Naast de LT en de constitutiekaart hebben we nog iets voor je… een echt verzamelitem!’ aldus de Thesau die de enige echte VSV happysocks tevoorschijn haalde. ‘Vorig jaar was er een initiatief uitgeschreven om iets leuks voor de vereniging te ontwerpen en dat werden deze sokken. Ook dit jaar zullen we weer zoiets gaan doen, dus als je nog leuke ideeën hebt mag je die met me delen!’ aldus de Thesau. (Misschien zo’n multifunctionele sjaal zoals van de Studytour? Voor mannen een mooie tijdens de winter en voor de vrouwen ALTIJD GOED!)
Bij Bestuur 72 en 73 kon ik ook altijd erg goed met de Thesau overweg maar het valt me op dat deze Thesau wel extra zijn best doet! (En dat vind ik ook alleen maar leuk! Betrokken en enthousiaste Bestuurders maken mijn bezoeken extra bijzonder!!)
Mijn theemok was inmiddels voor de helft leeg en Commissaris Carrière wees me vol enthousiasme op het feit dat de mok deels terug veranderde naar zijn oorspronkelijke staat.
Aangezien de Bestuurders er nu allemaal nog waren en ook Onderwijs makkelijk te roepen was stelde de Thesau voor om nu alvast een paar foto’s te maken.
‘En sowieso hebben we nu een hele leuke upgrade… Kijk!’ aldus de Thesau die even in de kast achter hem dook en er vervolgens met een Instax Polaroidtoestel tevoorschijn kwam. ‘Dit mooie cadeau hebben we van 73 gehad om de leukste hoogtepunten tijdens ons Bestuursjaar vast te kunnen leggen!’ zei hij vrolijk.
Polaroids! Hoe kun je er niet dol op zijn!! Je leukste foto’s meteen tastbaar!
‘Misschien is het leuk als je even met al je gadgets poseert? Dan kunnen wij die foto een mooi plekje op het hok geven!’ aldus de Thesau die even later afdrukte. Vrijwel meteen kwam de afdruk tevoorschijn en ik bleek op een uitstekende plek te staan! Je zag het wapen van de VSV op de achtergrond, of nou ja, vooral de vleugels uit het wapen.
De Secretaris lachte aanvankelijk en ze zei ‘Het lijkt nu alsof je hele grote oren hebt!’
Toen ik zelf even goed keek leek het echter toch meer alsof ik engelenvleugels had (de vleugels liepen toch wat verder door dan mijn oren, gelukkig!) en dat zag er eigenlijk wel heel erg gaaf uit!
En nu groepsfoto’s!
Onderwijs was zo gevonden en hoewel het de bedoeling was dat we een andere plek dan de verenigingsmuur zouden kiezen besloot ik nu toch akkoord te gaan met de verenigingsmuur aangezien ik wist dat Onderwijs niet veel tijd had.
‘Die hebben we al gehad!’ aldus de Secretaris.
‘Maar niet met alle 7 de Bestuurders!’ aldus de President.
Er werd flink geschoven met tafels en stoelen en zo stuitten we ook nog op een oude koffievlek die de President snel even weghaalde.
Al snel werd het een lichtelijke chaos (de verkeersleiding lag er even uit gok ik zo) want ‘Gaan we constitutioneel?’, ‘Hoe gaan we staan?’.
Tja ik besloot mijn lievelingsprincipe S.T.H.T. in de strijd te gooien. Ik ging maar gewoon ergens staan en wachtte geduldig af wie er bij me kwam staan. Met een S.T.H.T. kan ik vaak een goed beeld krijgen van hoe mijn betrekkingen met de Bestuurders zijn. Het is vrijwel altijd zo dat de mensen die jou heel belangrijk vinden dichterbij je staan.
We begonnen met twee polaroidfoto’s. Eentje voor het hok en eentje voor mij als aandenken. Daarna werden er ook nog foto’s met mijn camera gemaakt voor op mijn facebook en mijn website.
Naast de gewone foto’s wilden we ook nog wel voor een ludieke actiefoto gaan. (En ik moet zeggen dat ik dit een erg goede kanshebber vind voor de vrouwenfotowedstrijd ‘Power Up’ Alle vrouwen staan mooi bij elkaar terwijl de mannen een beetje aan het stunten zijn!) Nadat alle foto’s waren goedgekeurd kon Onderwijs weer aan de gang met haar voorbereidingswerkzaamheden. ‘Ik loop beneden rond dus kom me vooral even gedag zeggen als je gaat!’ zei ze en na een high-10 ging ze er weer vandoor.
Ik ging weer aan het bureau van Onderwijs zitten en dronk mijn theemok leeg. ‘Ik ga eens even een mooi plekje voor onze 8e Bestuurder maken!’ zei de Thesau vrolijk terwijl hij met de polaroids en het plakband aan de gang ging. (8 is mijn geluksgetal!) ‘Vind je het niet erg dat ze hier blijven?’ vroeg de Secretaris.
Ik heb een mooie foto voor mezelf en ik vind het ook wel een eer dat ik hier op dé beroemde koelkast mag hangen!
Wel had ik nog een vraag voor de Secretaris want… Was het haar gelukt om de vermiste Leonardo Times nog terug te vinden? ‘Nee… We hebben hem nergens meer kunnen vinden!’ aldus haar.
‘Wacht eens… Juni 2018??? Volgens mij heb ik die in mijn tas!’ Aldus de President.
En jawel…. Even later kwam de vermiste LT uit de tas van de President! ‘Alsjeblieft, voor jou!’ zei hij vrolijk.
‘Ok, dit geloof ik niet… Ik heb aan iedereen gevraagd of die nog een exemplaar had… Behalve aan jou!’ aldus de Secretaris.
En dan heb je hem uitgerekend nu nog bij je ook! Ongelooflijk!
Kort daarna raakte ik nog even met de Thesau aan de praat over muziek. Ik heb namelijk een tourplaylist en hoe meer liedjes een vereniging heeft, hoe belangrijker de vereniging voor me is! (Over het algemeen doe ik alleen geheimzinnig over die liedjes wanneer ik direct betrokkenen op mijn persoonlijke facebook heb aangezien ik die liedjes daar het meeste toepas bij mijn gedachten over mensen of zaken.)
Tja bij de VSV ligt er al een aardig rijtje en hier kun je ongeveer zien op welk moment welk liedje is toegevoegd!
-Fundamenteel (Dus Bestuur 67) : Wish You Were Here, The Sound of Silence
-Lustraal (Bestuur 70) : Superbass (Airbase!)
-Avontuurlijk, optimistisch maar toch een beetje rebels (Bestuur 72) : Modern Crusaders, So What (Neergecrasht die ik nog moest accepteren als Secretaris), Lane Boy
-Even anders (Bestuur 73) : Sebastian (Initiatie van Limitless)
-Helemaal Actueel (Huidig Bestuur) : Split Stones (Het VSV gevoel van 67 in een nieuw jasje)
‘Interessant lijstje, maar eigenlijk wil ik proberen om tot een volledige VSV lijst te komen waar je een hele dag naar kan luisteren!’ merkte de Thesau op. (Als je dat DIT jaar nog wil bereiken dan kan dat maar op een manier… Dan zou ik een Schakel binnen het Bestuur moeten krijgen en met dusdanige regelmaat langs moeten komen dat ik letterlijk de ‘bonusbestuurder’ zou zijn… Dan heb ik namelijk heel erg veel nieuwe muziek nodig en zit je zo op een playlist waar je een hele dag mee kunt doen!)
‘Weet je trouwens wat onze all time favourite is?’ vroeg de Secretaris me.
Aangezien je als VSV’er de film Top Gun zeker 5x gezien hebt leek het mij de soundtrack van die film. ‘Nee… niet eens! Maar dat had ook wel een goede geweest! Nee het is een liedje van High School Musical!’ aldus de Secretaris. Tja, laat ik nu echt GEEN filmkijker zijn… Je kunt me een groot plezier doen met een goed leesboek maar het moet wel echt een grandioos goede en sterke film zijn wil ik hem zien! En wat zegt de Thesau dan? ‘Dus Sabine, welk boek past bij ons?’ Tja… Nu ik dit schrijf kan ik wel een antwoord geven… ‘Droomvlucht’ van André Kuipers natuurlijk! Dat boek gaat namelijk ook over de tweede ruimtereis van André en dat was net de periode dat ik voor het eerst bij de VSV kwam!
Voordat ik richting VvTP zou gaan (Het ceremoniële deel van de Jaarboekuitreiking haalde ik al niet meer maar het boek ophalen zou nog net lukken als ik de bus zou halen!) had het 74e nog een heel leuk filmpje voor me om te laten zien! (Om nog maar even in de muziek te blijven)
Weet je Beefteki van Bestuur 67 nog? Nou die speelt nu in een échte videoclip en die zaten wij nu te kijken! Het nummer heet Brainless, de artiest weet ik niet meer maar de videoclip was geniaal!
Zo konden we dit bezoek met een extra grote lach afsluiten.
Terwijl ik vol verwachting naar het scherm van de Secretaris keek (Het was namelijk nog wel even een zoektocht naar het juiste liedje…) viel mijn oog op de beroemde verjaardagskaart. ‘Ja, verjaardagskaarten hebben we zeker!’ zei de Thesau gevolgd door ‘Wanneer ben jij eigenlijk jarig?’ 16 februari, 2 dagen na Valentijn… Ik zag de Thesau naar het stapeltje lopen, een kaart eraf pakken en er een post-it op plakken. ‘Right, die staat ook op mijn lijstje! Oh ja, aardbeienthee… Moest ik ook niet vergeten! Het volgende bezoek gaat helemaal goed komen’ Aldus een heel vrolijke Thesau. (Je moet hem wel leuk vinden!)
Wederom was het de President die zei dat we het bezoek moesten gaan afronden, aangezien de Bestuurders volledig in pak verwacht werden bij Discover Your Space.
Nadat ik al mijn items had opgeruimd kreeg iedereen uiteraard een dikke knuffel waarna ik koers zette richting de bus om nog een VvTP Jaarboek te kunnen bemachtigen. ‘Als je te laat komt val je op zijn minst wel op!’ zei Interne nog lachend en ja… ik viel wel op bij de VvTP ja!
Uiteraard nam ik ook nog even afscheid van Onderwijs die beneden druk bezig was.
Dit bezoek was duidelijk weer een enorm succes!
Op 21 februari staat het volgende bezoek op de planning! Jaarboek, nieuwe Leonardo Times en nieuwe avonturen…. Ik heb er nu al heel erg veel zin in!!!
Tot dan!!!
Het ‘Wish You Were Here’ gevoel teruggevonden (1 maart)
Toen ik contact had met de Secretaris over dit bezoek waarschuwde ze me dat dit waarschijnlijk niet het leukste bezoek zou zijn. Vele Bestuurders zouden afwezig zijn dus ik zou met maar hooguit 3 personen te maken hebben. ‘Het is vast leuker om later in het jaar nog een nieuwe afspraak te maken!’ aldus haar.
Ik besloot echter eigenwijs te zijn en 1 maart toch door te zetten. Ik had immers de ontmoeting met Hooke al vaststaan dus ook al waren het er maar 3… Ik was toch in de buurt!
Het feit dat er iemand van de VSV naar Hooke had gebeld met de vraag waar ik bleef deed me vermoeden dat dit bezoek niet zo’n snel intervalletje zou worden als waar ik aanvankelijk vanuit ging.
Ik ging in ieder geval als een raket bij TNW Zuid weg aangezien de Zwarte Grammofoonplaten van vorig jaar weer waren teruggekeerd en ik was doodsbenauwd voor nog meer ongewenste interventies. (Eentje vond ik wel zat…)
Lichtelijk buiten adem stapte ik het VSV kantoor binnen waar ik de President, de Thesau, de Commissaris Carrière en de Interne zag.
Niet om nu lullig te doen, maar wel om eerlijk te zijn. Vorige Commissaris Carrière had letterlijk (zonder dat ik er ook maar iets over had gezegd!) het hele pakket van DDB voor me apart gehouden waardoor ik zaken zoals een tasje en de kerstkaart gewoon bij de VSV op kon halen. Vandaag kreeg ik de mededeling dat ik wel iets als een grondboor mee kon nemen en als ik wilde mocht ik de mok wel houden. Door diverse omstandigheden was ik rondom DDB verhinderd (een zwaar gekneusde enkel en een scheurtje in een spiertje in mijn voet) dus ik heb redelijk wat gaten als het om DDB 2019 ging. Mijn hoop was wel gevestigd op de Commissaris Carrière maar die hoop bleek lichtelijk onterecht. Dat maakte de #GerritGestrikt overwinning ook wel wat bitter. Dankzij de Klerewijven zijn de strikjes waarvoor ik heb gestreden er gekomen. Professioneel en goed gelukt. (Al miste ik bij BIT wel de Gerrit op het strikje.) Maar ja, wat heb je aan een overwinning voor anderen als je vervolgens zelf met lege handen staat. Irrelevante zaken aanbieden heeft dan weinig nut kan ik je zeggen.
‘Ik moet zo helaas wel weg aangezien ik een meeting met het Universiteitsfonds heb!’ zei de Thesau meteen toen hij me zag. Oh dat is dan kort maar krachtig… Hier heb je dan alvast mijn logboek! ‘Ik ging er vanuit dat je op tijd zou zijn! Dan hadden we meer tijd gehad!’ zei de Thesau lachend.
Je weet dat ik bijna nooit op tijd ben met deze afspraak, meestal wegens de felle discussies met de Thesau van TG al was het nu een lakzegel van Hooke die vertraging veroorzaakte. ‘Moet je ons de volgende keer dan niet als eerste op de planning zetten?’ merkte de Interne op. Nee, want je moet het beste toch altijd voor het laatste bewaren? ‘Dat is zeker waar!’ merkten de mannen gelijktijdig op.
‘Ik heb in ieder geval een kopje thee voor je!’ aldus Interne die me thee in de 2019 mok van DDB aangaf. Hij hield het doosje omhoog en al snel kon ik hem tot Unit verklaren want de ‘aardbeienthee’ bleek toch echt bosvruchtenthee te zijn. (Onderwijs Bachelor van VvTP had toen al gezegd dat hij de thee wel wilde filteren zodat er alleen aardbeienthee over zou blijven.) ‘Oh… Nou, de volgende keer is er écht aardbeienthee!’ aldus Interne.
Bosvruchtenthee vind ik ook niet erg hoor, maar het is gewoon geen aardbeienthee!
De Thesau was klaar met schrijven en hij gaf het logboek door aan de Interne. Voor hij zou gaan zouden we ook nog even een foto maken. Het Bestuur was bij lange na niet compleet maar een foto met de aanwezige Bestuurders zou toch leuk zijn!
De Commissaris Carrière stelde voor om in de businessclass vliegtuigstoelen te gaan zitten dus zo gezegd, zo gedaan! Nadat er een paar leuke foto’s door de Thesau van twee jaar geleden waren gemaakt ging de Thesau richting zijn meeting. Tenminste… Zodra hij mijn vraag had beantwoordt. Thesau, waar is eigenlijk mijn verjaardagskaart? ‘Niet hier!’ aldus hem.
Hoezo niet hier?! Je had het beloofd! ‘Het is een verrassing!’ reageerde hij.
Chagrijnige stemming in 3…2…1… Verrassing?! Hij hoort hier te zijn!! (Wijsheid, als je een belofte aan mij hebt kun je die maar beter niet flexibel oprekken want daar kan ik niet zo heel goed tegen.) Ik kon een ‘UNIT’ nog net binnen houden maar ik was wel lichtelijk beledigd. Toen ik de boekenbalie passeerde en daar een stapel Jaarboeken zag liggen pakte ik er direct een af. ‘Heb je die nog niet dan?’ aldus de President.
Nee, daarom ben ik ook hier! De kerstkaart is thuisgekomen maar ik zou vandaag langskomen voor het Jaarboek, de LT en de verjaardagskaart. De verjaardagskaart die dus niet hier is…
Noch de President noch de Interne zou vertellen waar de kaart gebleven was, waardoor ik nog wat gefrustreerder werd. ‘Heb je het Jaarboek al bekeken?’ vroeg de President toen hij het logboek in handen kreeg. Daarop ging ik op mijn gemak eens zitten bladeren in het boek waar diverse stralende gezichten van oude bekenden mij vrolijk toelachten. Daar vrolijkte ik zeker weer van op.
Ik was zo’n beetje halverwege toen de Interne zei dat ik het boek even opzij moest leggen. ‘Nu we hier toch nog met maar twee Bestuurders zijn dachten we dat het leuk zou zijn om jou eens mee te nemen op avontuur door de faculteit!’ aldus Interne.
Avontuur op L&R, daar ben ik altijd wel voor in! Het is geen geheim dat ik een enorme voorliefde voor deze faculteit heb en ook een grote voorliefde voor ruimtevaart heb. Kortom, laten we gaan!
Ik kon mijn spullen op het kantoor achterlaten en samen met de President en de Interne gingen we naar beneden. Eerst stopten we even bij het bijzondere vliegtuig in de centrale hal. Dit model was speciaal neergezet als promo voor het symposium dat dinsdag a.s. plaats zou vinden. (Helaas is het me niet meer gelukt dit bij te wonen.) ‘De rotors van de motoren moeten echt kunnen draaien!’ aldus de Interne die vervolgens heel fanatiek naar het vliegtuig stond te blazen. Er gebeurde overigens niet veel… ‘Goed, laten we door gaan!’ aldus de President die vervolgens druk vertelde over de speurtocht die hij heeft moeten maken om het 1e exemplaar van het Jaarboek te vinden. Niet goed wetend waar we heen zouden gaan werd ik wel wat wiebelig van het feit dat de mannen mij voorop lieten lopen. Wat gaat er gebeuren?? Ik was al bijna een halve gang verder toen de Interne zei dat we hier een deur door zouden gaan. Achter de deur zat een grijze gang en een trap naar beneden. Wat is dit?! (Het is dat mijn hartmeter op dat moment niet liep want ik denk dat ik een erg hoge hartslag gehad zal hebben!)
‘Ga maar voor Sabine!’ aldus de President.
Heel even voelde het alsof ik richting een of andere horrorkelder ging en toen de deur aan het einde van de trap open gemaakt werd door de President kon ik niet anders dan een deels opgelucht oh... uit te roepen.
‘Oh? Wat is dat voor reactie?’ reageerden de President en Interne in koor.
Ik keek naar iets van metaal. Het leek wel een frame van iets. Tja, ik weet niet goed wat ik zie.
‘Dit, Sabine, zijn allerlei onderdelen van vliegtuigen!’ aldus de President.
Zo liepen we langs een vlieginstallatie die normaal ingebouwd zit in de cockpit. ‘Zoals je ziet kan de piloot nooit iets doen zonder dat de co-piloot het merkt. De consoles werken synchroon aan elkaar!’ aldus de Interne en de President deed wel even voor wat de Interne bedoelde.
Er waren verschillende stuursystemen te bewonderen maar dat was bij lange na niet alles. Stukken vleugel, stukken romp, een hoogteroer, een staartroer… Luchtvaart is immers ‘Varen in de lucht.’
Plotseling werd de President gebeld en weer werd alles in mysteries gehuld. ‘Ik denk dat ik wel weet wie dat is…’ Aldus Interne. Ik had wel gehakt van alle mysteries dus ik huppelde vrolijk door de kelder om te zien wat er allemaal stond. Echter had ik toch vaak mijn gezelschap nodig voor uitleg want vaak had ik geen idee naar wat voor onderdeel ik stond te kijken.
Interne voorzag me echter met regelmaat van interessante verhalen over het desbetreffende onderdeel voor mijn neus. Wie de mysterieuze beller was? De Thesau… Zijn overleg was nu al klaar dus hij wilde weten waar we waren.
‘Zo Sabine, daar ben ik weer! Wat vind je van de rondleiding?’ aldus de Thesau.
Ben je nu al klaar? De rondleiding is erg leuk! Oehh wat is dat! En vervolgens loop ik weer naar iets wat op een basisframe van een helikopter leek. (Ik gok dat het lievelingsprogramma van de Interne vroeger ‘Budgie de helikopter’ was. Toen ik hem bij de Ask me Anything op Instagram vroeg wat hij interessanter vond; Vliegtuigen -luchtvaart- of raketten -ruimtevaart- kreeg ik heel droog het antwoord ‘helikopter’) ‘Aangezien het een ander soort bestuursysteem is denk ik dat je gelijk hebt, dat dit inderdaad van een helikopter is!’ aldus de Interne.
We liepen nog vele andere vliegtuigonderdelen langs en we eindigden bij iets wat op het eerste gezicht een random in de kelder gedumpte vaatwasser leek. Het bleek echter iets helemaal anders te zijn!
‘Heeft iemand een zaklamp?’ vroeg de President en al snel schenen de Thesau en de Interne in deze mysterieuze doos die onderdeel van een satelliet bleek te zijn.
‘Zie je die ring Sabine? Daar zit een identieke ring aan gekoppeld en wanneer de satelliet op de juiste hoogte is blaast het onderdeel eronder zich op zodat de satelliet extra kracht krijgt en daarna lichter wordt zodat hij in de juiste baan rond de aarde kan komen!’ aldus de President.
In de doos waren vele kabels, elementjes en andere fascinerende zaken te zien. Zou dit ooit in de ruimte geweest zijn of is dit een prototype? Het is ieder geval te gek! Ruimtevaart is geweldig! ‘Daar ben ik het helemaal mee eens!’ zei de Thesau lachend. Planeten, sterren, ISS… Ik kan er geen genoeg van krijgen! (Na mijn laatste bezoek aan de VSV heb ik de biografie van André Kuipers weer opgespoord en ben ik zijn avonturen weer gaan lezen.)
‘Wist je trouwens dat we zelf ook een satelliet willen gaan lanceren?’ vroeg de President vervolgens. Nee? ‘Een commissie is daar nu al heel erg druk mee bezig! Het is de bedoeling dat we zelf een satelliet gaan ontwikkelen en hem dan vervolgens ook naar de ruimte gaan sturen. Tijdens het symposium wordt een eerste cheque voor dit project aan ons overgedragen! Als je kunt komen zou ik zeker zorgen dat je bij dat moment kunt zijn!’ aldus de President.
Een nieuw ruimtevaartavontuur met de VSV! Daar wil ik bij zijn! De lancering van de satelliet, de satelliet in de juiste baan, de eerste informatie van de satelliet!
We liepen weer richting boven en de Thesau kon het niet nalaten om nog even te zeggen dat de verjaardagskaart hier ergens had gelegen. ‘Nee, geintje! Hij is niet hier!’ vervolgde hij meteen toen hij mijn blik zag.
Zit mijn verjaardagskaart stiekem in die satelliet van de toekomst verstopt??
We keerden terug op het kantoor en nu was het de President die ons moest verlaten. ‘Ik heb een overleg met een directeur van Boeing dus je begrijpt wel dat ik haar niet wil laten wachten!’ aldus hem.
Dat begrijp ik helemaal! Het was in ieder geval erg leuk om op avontuur te gaan door de faculteit en we zien elkaar over een maandje nogmaals!
Vervolgens bleef ik dus met de Thesau en de Interne over. ‘Ja Sabine… Zoals je weet is het bijna carnaval’ aldus de Interne.
Ik trok direct een gezicht want als er iets is waar ik niet zoveel affiniteit mee heb dan is het carnaval. ‘Ja Sabine, je zit nu eenmaal met de Brabantse boys op het hok nu!’ zei de Thesau lachend.
Ja dat is ook zo… Jij woonde vlakbij Dipshit hè… zei ik tegen de Thesau.
‘Dat klopt!’ reageerde de Thesau en kort daarna vertelde de Interne dat hij net aan de andere kant van Dipshit woont.
Het horen van ‘Dipshit’ deed de Thesau iets leuks bedenken. ‘Laten we een quiz gaan doen!’ aldus de Thesau die vervolgens op de computer van Onderwijs inlogde zodat hij de quiz kon vormgeven. Intussen bekeek ik de lijnnetkaart en de Interne was maar wat benieuwd waar ik commentaar op had. ‘Je vertelt ons ook nooit iets!’ riep hij quasi gefrustreerd uit.
Tja, dat First Lady strikje was even een geval apart maar hee… ik ben het niet geworden. Ik ben nog steeds een saaie single muts die mannen alleen maar wegjaagt. Uit eindelijk begon ik over Optioneel Target RMM. Ik had al het idee dat ik de plank missloeg en uit eindelijk bleek RMM inderdaad geen Optioneel Target te zijn. (Interne zat zo dichtbij het antwoord maar later in het bezoek had hij pas de link weten te leggen.) ‘Vorig jaar had je ook zo’n kwestie hè?’ aldus Interne.
Ik weet niet hoe ik non verbaal reageerde toen hij dit vertelde want dit was een kwestie die ik nooit openlijk uitgesproken heb. Ik was in dat tijdvak immers vooral met de kwestie Flusher bezig. (Waardoor ik zelfs nog eens zonder systeem van begroetingen de VSV verlaten heb omdat ik kort voor het bezoek aan Flusher op de VSV was en een appje kreeg waar ik zo boos van werd. Het bezoek waarvan geen verslag kwam.) ‘Iedereen had zo’n vermoeden…’ aldus de Interne.
Ontkennen kan ik het niet maar ik was evengoed verbijsterd over deze mededeling. Overigens was dit ook geen ‘OT’…
De aandacht werd echter al snel afgeleid door de Tour des Parents quiz. Ik moest raden welke ouders bij welke Bestuurder hoorden. (Alleen de ouders van de Externe zijn uit elkaar waardoor ik dus 2x een ouder in beeld kreeg die bij de Externe hoorde. Een strikvraag dus!)
Uit eindelijk heb ik gelijk gespeeld!
Om het bezoekje te bekronen stelde de Interne voor dat we alvast zouden afdalen naar de Atmosfeer. Al jaren staat een bezoekje aan de Atmosfeer op mijn bucketlist en het is er nog nooit van gekomen om dat onderdeel van de bucketlist af te kunnen strepen, tot vandaag dus!
‘Elke vrijdag hebben we de VrijMiBo voor studenten en docenten dus het gevolg is een zeer gemengd gezelschap!’ aldus de Interne.
Ik liep onderwijl nog vrolijk met een tweede kop thee rond dus tussen de bierglazen stond uit eindelijk doodleuk een DDB mok op de bar! Combineren is profiteren zeggen we dan maar!
Uiteraard werd hier ook nog een leuke foto van gemaakt waarna ik het Atmosfeergevoel enigszins op me in kon laten werken.
Speciaalbier… check! (Zelfs Kasteel! Hetgeen ik het liefste onder de sterrenhemel met mijn laatste vriend -die hier ook op L&R gestudeerd heeft- op het terras dronk.) Nootjes… check!
Overigens ging ik wel met een grote boog om de La Chouffe heen want als je eenmaal een glas Chouffe met een man drinkt die je niet goed kende, dan gaat je avond opeens volledig op zijn kop staan wanneer je dat glas in je handen hebt. (Spaghettigast en de verrassingsborrel, 3 jaar geleden op de faculteit van een andere Pentagonvereniging… Zodra de Chouffe op tafel kwam werd het erg gedenkwaardig al liep dat ‘sprookje’ niet met een happy end af.) Kortom, het werd een glas gevuld met écht goud, ook wel bekend als Hertog Jan!
De Thesau ging er als eerste vandoor want hij had nog een hele reis voor de boeg. ‘Ik zie je tijdens het volgende bezoek weer! Ik vond het erg gezellig!’ aldus hem.
Daarna ging ook de Commissaris Carrière er vandoor, dus ik bleef met de Interne over. Hij wist me uit eindelijk nog vele leuke lopende zaken van de VSV te vertellen en hij wil me eigenlijk ook heel graag uitdagen om een Ta Fête Du Analyse (TFDA ofwel ontmasker de undercover bestuurders) te doen. Echter is het voor mij tijdtechnisch gewoon niet haalbaar om een middag te gaan analyseren. Mijn planning zit maximaal vol met lopende zaken voor de RET, mijn huidige werk en de bezoeken door het land. Wie weet kan ik volgend jaar een TFDA gaan indienen. Ik heb al wel eens Bestuurders geraden dus ik ben ervan overtuigd dat het moet kunnen!
Uit eindelijk liep het al tegen 17:45 dus het was eigenlijk wel tijd om verder te gaan!
Samen met de Interne liep ik nog eenmaal terug naar boven. Eerst gingen we naar de commissiekamer om een glas van de Belgische Bieren Borrel op te halen. (Er waren er nog meer dan genoeg over!) Een blik op de muur in de commissiekamer maakte echter dat ik een redelijk strenge blik naar de Interne zond. Dit is toch jouw domein? Waar is de nieuwe jaarfoto? Waar zijn de commissiefoto’s? ‘Ehh ja, daar heb je wel een punt! Ik ga het op mijn to do list zetten!’ zei de Interne lachend. Ik kom het begin april checken hoor!
Nadat ik al mijn spullen bijeen had werd het tijd om richting de bus te gaan. Ik bedankte de Interne hartelijk voor de gastvrijheid, het leuke avontuur en de superleuke middag! Ik verwachtte een interval van 5 minuten en ik kreeg een gedenkwaardig bezoek dat 2,5 uur geduurd heeft!
Interne kreeg dan ook een knuffel van me voordat ik er vandoor ging.
Ik kijk nu al uit naar het volgende bezoek!!!
Dat liep niet helemaal zoals het moest! (23 mei)
Ik had tijdens mijn bezoekenreeks van vandaag een erg bijzonder detail in mijn Verschijningsvorm. Limitless komt steeds dichterbij en zoals je vorig jaar al hebt kunnen lezen heb ik een erg sterke mening als het gaat om het organiseren van cantussen. Bovendien fascineert de hele traditionele wereld van de Belgische studentenverenigingen me enorm. Kortom, met kennis van beide werelden kun je bij mij niet aankomen met een stel dubbelgevouwen A4’tjes die je dan een ‘Codex’, ‘Cantusbundel’ of ‘Lyra’ noemt. Vorig jaar heb ik me al enigszins tegen Limitless aanbemoeid aangezien het de primeur was. Ik heb toen de nodige kansen voor verbetering gezien. Gedurende het hele jaar heb ik mijn ogen open gehouden en als ik iets kansrijks zag maakte ik daar een foto van. Informatie die ik uit eindelijk met de Interne heb gedeeld aangezien hij als QQ’er van Limitless iets met deze inlichtingen kan doen!
Desondanks blijf ik erbij dat je iets geen cantus mag noemen zonder Procantor. Ik ben nog niet in België geweest dus de écht traditionele elementen zoals een clubpetje, een lint, Cantusjasje en een authentiek Belgische Cantusbundel heb ik (nog) niet in bezit. Desondanks heb ik wel een aantal elementen in mijn collectie die dit wel erg goed benaderen. Om die reden had ik al eens eerder gezegd dat ik een keer onaangekondigd met de Cantusbaret van M.V.S.V. Katzika zou langskomen en dat ik erg benieuwd was OF iemand zou herkennen wat het is. En vandaag was die dag aangebroken!
Onderweg naar L&R zag ik nét iemand van Moeder Delftsche (De vereniging aan de TU Delft die is bedoeld voor Belgische studenten.) met lidlint en Praesidiumlint lopen. Elementen die ik bedoel!
Desondanks kwam ik toch vooral mensen tegen die me erg vreemd aankeken. Zelf ervaarde ik ‘het ding op mijn schouder’ vooral als een power up aangezien ik het erg stoer vind staan.
Eenmaal aangekomen bij de VSV werd ik erg vrolijk begroet door de aanwezige Bestuurders. ‘Leuk dat je er bent! Kom je zomaar even langs?’ vroeg de Secretaris vervolgens. Nee, we hebben een afspraak vandaag!
‘Nee?’ aldus de Secretaris. Jawel… Die afspraak stond vandaag! ‘Oh shit…. Ja dat klopt!’ vervolgde de Secretaris die mijn mailtje even snel opspoorde. ‘Ik heb erg slecht nieuws… We gaan namelijk over 15 minuten weg! We hebben namelijk een afspraak met een van onze Ereleden!’ aldus haar.
Hm, dat is niet heel erg handig… Maar het kan gebeuren!
Ik had een aantal prijzen in mijn tas zitten maar in zo’n kort termijn zou ik ze niet uitreiken. ‘Oh nee! Nu verliezen we prijzen!’ merkte de Interne op.
‘Sabine, nu je er toch bent… Ik heb je ongezouten mening nodig!’ aldus de President die druk bezig was achter de computer.
‘Ik ga het goed met je maken, ik weet al iets leuks!’ aldus de Secretaris die vervolgens even naar de Boekenbalie verdween.
Ik was intussen naar de computer van de President gelopen en ik zag een kaart in wording ter ere van de Ereledeninstallatie van volgend jaar. (Er komt immers weer een Lustrum aan en daar hoort ook de officiële Ereledeninstallatie bij!) De kaart zag er al heel erg goed uit dus mijn ongezouten mening luidde; Dat ziet er erg goed uit! Mooi ook dat je de Lustrumkleuren en het Lustrumlogo ook een plekje hebt gegeven! (Meer zeg ik niet want het moet natuurlijk wel een verrassing blijven!)
Vervolgens keerde ik terug naar het plekje van de Commissaris Carrière. Ik had al gehoopt dat ik daar vandaag kon zitten zodat iedereen die binnenkwam niet om mijn Cantusbaret heen zou kunnen.
‘Waarom heb je een NS petje op je schouder Sabine?’ vraagt uitgerekend de Interne.
De Thesau kwam vervolgens binnen en die zei ‘Goed Cantuspetje!’ Dankjewel meneer de Thesau! ‘Ik heb gewoon goed gelezen, zou je ook eens moeten doen!’ zei de Thesau vervolgens tegen de Interne. Zo zie je maar… Die Thesau zit altijd vol verrassingen.
Intussen was de President bezig met de nieuwste Leonardo Times voor me op te sporen, vroeg de Externe of ik het VSV notitieboekje al had en keerde de Secretaris terug met de Lustrumslippers!
Als bonus had de President ook nog de enige echte Lustrum sleutelhanger voor me! Ik herkende het meteen als een Lustrale versie van de linten die aan de afdekkers voor pitotbuizen hangen. (Laat Air Crash Investegation nou ook een van mijn favoriete programma’s zijn! Er is ooit een vliegtuig neergestort omdat een horzel zijn nest in een pitotbuis had gemaakt en sindsdien zijn die afdekkers er gekomen. Je moet ze echter niet vergeten te verwijderen omdat er anders onjuiste informatie naar de cockpit wordt doorgegeven. Iets wat rampzalig kan eindigen. Daarom hangen er grote opvallende linten aan waarop staat ‘Remove before flight’)
Kortom, in korte tijd gebeurde er heel erg veel en dat was allemaal heel erg leuk! Dat alles werd nauwlettend gevolgd door het jongste Lid van Verdienste.
Ik was er vanuit gegaan dat dit een uitgebreid bezoek zou worden. Bovendien was ik mijn eten vergeten dus ik had de hoop dat er nog iets te eten zou zijn. Tja, dat eten kon wel geregeld worden (in raketvaart regelde de Secretaris een bord, een mes, brood, beleg en een verse kop thee. Aardbeienthee was er ook vandaag niet, aangezien de Interne niet wist dat ik zou komen, maar bosvruchtenthee benaderde dit wel.) maar erg lang zou ik hier niet kunnen blijven.
De Interne was nog altijd erg verrast over ‘het ding op mijn schouder dat GEEN NS petje is’ want waarom deed ik al die moeite? Ik kon toch helemaal niet naar Limitless?
Hoe kom je daar nou bij? Ik wilde het daar vandaag juist over gaan hebben of ik weer naar het eerste deel zou kunnen komen! ‘Oh, maar misschien kunnen we de prijsuitreiking dan juist tijdens Limitless doen?’ aldus de Interne die het gelijk helemaal zag zitten.
Uit ervaring van vorig jaar weet ik dat ik van geluk mag spreken als ik een Bestuurder te spreken krijg dus het leek me een ietwat riskante onderneming om alles op Limitless te mikken. Desondanks vind ik het zeker de moeite waard om te zien hoe editie 2 van Limitless eruit ziet én om te zien of mijn imput zijn weg naar buiten heeft gevonden! Dus ik zal er zeker even zijn! (En misschien zitten er nog wel meer verrassingen in het vat dan alleen de Cantusbaret!) De Secretaris had intussen een alternatieve afspraakdatum gevonden en ze bracht het op leuke wijze. ‘Dit is gewoon onze manier om te zeggen dat we je nog eens willen zien!’ zei ze vrolijk.
De Thesau poseerde intussen vrolijk met een hoge hoed want dit weekend zou het 21 diner van Onderwijs zijn en de hoge hoeden zouden uitstekend passen bij het thema van haar 21 diner. De Externe probeerde over te komen als de bestgeklede man… Maar een combinatie van casual zomers en een hoge hoed… Nee, dat wordt het niet voor mij!
Vervolgens stapte de Commissaris Carrière binnen die vaststelde dat haar stoel alvast werd voorverwarmd. (Niet dat ze er veel aan zou hebben aangezien ze over vijf minuten alweer zou gaan.) ‘Tja, wij hebben elkaar op zijn minst al eerder gezien!’ meldde ze vervolgens naar haar Bestuursgenoten aangezien ik haar eerder vandaag al even bij CH tegengekomen was. ‘Ga je serieus karten met die schoenen?’ vroeg de Thesau. ‘Ik heb andere schoenen bij me!’ aldus Carrière. ‘En die jurk? Het lijkt me niet zo praktisch…’ aldus de Thesau die bij zichzelf probeerde voor te doen wat er zou gebeuren. ‘Daar heb ik ook aan gedacht….’ Aldus Carrière.
Vervolgens meldde de Thesau dat het hok toch echt ontruimd moest worden aangezien het Bestuur wel op tijd moest zijn bij de afspraak. Het was duidelijk dat de Secretaris zich toch wel matig voelde over hoe het was gelopen. De Interne haalde echter helemaal een vreemde actie uit. Terwijl ik met de Secretaris naar een alternatieve datum zocht om de prijzen uit te reiken moest ik namelijk rekening houden met een eventueel gala. (Maar inmiddels weet ik al dat ik daar niet zal komen. Ik ga in plaats daarvan een paar dagen naar mijn familie in SG.) Ik gooide het dus op mijn bucketlist. ‘Parachutespringen?’ vroeg de Thesau. Niet dat ik dat ooit gedaan heb maar dat bedoel ik niet… ‘Een vliegtuig besturen?’ probeerde de Thesau nogmaals. Ook heel vet, maar ook dat bedoel ik niet… Je moet het richting de studenten zoeken!
‘Hmm.. Wat kan dat zijn?’ aldus de Thesau.
Een gala meemaken!
‘Oh, laat de VSV aankomend jaar nou net een gala hebben! Waar is die niet hopende opvolgend Secretaris?’ aldus de Interne die van zijn stoel afsprong en naar buiten rende. (Hij noemde een naam die me erg bekend voorkwam. Analyse via de VSV Instagram wees me erop dat het om de niet hopende Secretaris van Bestuur 75 ging.) Hij kwam terug met een broodje brie… Interessant verhaal wel!
Kort daarna ging ik met mijn spullen, mijn DDB theemok en mijn bordje met broodje ham + komkommer op de bank bij de Verenigingsmuur zitten. De Thesau kwam bij me staan en vroeg of ik ooit wel eens gekart had. Nope, nog nooit gedaan! Is het voor jou de eerste keer? ‘Nee, maar de eerste keer vond ik het wel echt spannend! Maar ik heb nog geen rijbewijs, die heb jij wel!’ aldus hem.
Dat klopt. Ik weet dus ook wat er gebeurt wanneer je te hard door de bocht gaat…. Je moet goed weten waar je gas kunt geven en waar je juist wat gas terug moet nemen. ‘Precies, die ervaring had ik de eerste keer nog niet…’ lachte de Thesau.
Een aantal Bestuurders ging er vandoor en zwaaide wel vanaf een afstandje. De President bood namens de Vereniging zijn excuses aan maar hij beloofde dat het inhaalbezoek een groot succes zou worden. Vervolgens gaf hij me een High five. Tenslotte kwam de Secretaris nog even voorbij en ook zij bood nogmaals haar excuses aan. Tja, zelfs de beste verenigingen kunnen wel eens een dagje Neergecrasht zijn… Maar gelukkig halen we het snel in!
Tot dinsdag!!!
Enkele dagen later… (28 mei)
Aangezien de oorspronkelijke afspraak niet kon doorgaan zoals gehoopt hadden we een Spoedinhaal ingepland op 28 mei. Het was uit eindelijk een ietwat ingewikkelde dag geworden aangezien ik de doop van de Solar Boat had en er ook nog eens een OV staking was. Uit eindelijk kon ik hierdoor dus niet naar die doop toe. Mijn tante had aangegeven dat ik de 27e al naar haar toe had kunnen komen maar aangezien ik dit Spoedinhaalbezoek niet wilde afzeggen besloot ik voet bij stuk te houden en met haar af te spreken dat ik echt de 29e pas zou komen.
Ongeveer een kwartier voor tijd kwam ik aan op de VSV gang maar tot mijn grote verbazing was de deur dicht. De deur is in 98% van de gevallen alleen dicht als er niemand is… dus dat was niet echt een goed teken. Tijdens het vorige bezoek had ik de Secretaris weliswaar aan de President horen vragen of het haalbaar zou zijn in verband met een evaluatie, maar door die vraag ging ik er eigenlijk vanuit dat alleen zij naar een evaluatie moesten! Ik ging maar even op een vliegtuigstoel zitten en wachtte af.
De tijd tikte weg en mijn frustratie groeide wel lichtelijk want ik zou hier toch niet voor niets zitten? Ik probeerde me te concentreren op een artikel in de Turn The Page (ID) aangezien ik de oorkondes daarin gestopt had. Desondanks kon ik mijn gedachten niet echt goed bij het artikel houden. Ik had geen 45 minuten gelopen om onverrichter zaken terug te keren! Uit eindelijk moest het 40 minuten extra duren… maar opeens stond de Interne naast me. ‘Hee hallo Sabine!’ Zo hè hè… Waar hebben jullie gezeten? We hadden 40 minuten geleden al een afspraak! ‘Je wist toch dat we evaluatie hadden?’ vroeg de Interne. Nou, die vlugge vraag tijdens het vorige bezoek had voor mij niet direct betekend dat die evaluatie voor het gehele Bestuur was dus in dat opzicht kon ik niet stellen dat ik wist hoe het zat… Maar aangezien het wel enigszins in mijn hoofd had gezeten was ik iets toleranter geweest met mijn wachttermijn. Commissaris Carrière kwam er ook bij staan en zij had duidelijk een pittige sessie tijdens de evaluatie achter de rug aangezien ze er relatief afgemat uitzag. ‘Gelukkig hebben we nu zicht op een leuke debriefing’ aldus haar.
Vervolgens vroeg ze me of ik nog langs TG was geweest aangezien het tijdens de meeste bezoekenreeksen zo was geweest wat ik eerst langs TNW ging. Nee, vandaag heb ik geen TG gezien, ik ben hier echt alleen voor jullie en daarom ook dat ik na een tijdje wel lichtelijk geërgerd raakte van de situatie! ‘Nou, gelukkig dat we er dan nu allemaal zijn!’ viel de Thesau bij die inmiddels ook opgedoken was.
Interne had de eervolle taak van de theeverzorging weer op zich genomen (Maar dit jaar is er nog geen enkele keer aardbeienthee geweest. Ook vandaag is het weer niet gelukt…) en aangezien ik druk met de Thesau en Carrière aan het praten was en nog steeds op de vliegtuigstoel zat reageerde hij ‘Je kunt nu ook binnenkomen hoor!’
Dus ik pakte mijn hebben en houden en ging zitten… jawel… op de plek van de Commissaris Carrière ondanks dat ze er wel was.
Zij was op haar beurt nog altijd geboeid door de Cantusbaret op mijn schouder. ‘Is dat het bijzondere ding dat je vandaag mee hebt?’ vroeg ze aangezien ik iets in die trant had laten vallen. Dit heeft vooral met mijn statement over Limitless te maken (Procantoraat!) maar het is ook zeker iets bijzonders. Desondanks heb ik nog iets anders, maar dan moeten we wel nog even op de rest wachten!
De President wandelde vervolgens binnen en hij begon eigenlijk direct waar hij de vorige keer was geëindigd. Met het aanbieden van zijn excuses, dit keer omdat de evaluatie zo was uitgelopen.
Ach ja, gedane zaken nemen geen keer. Het was prettig geweest als ik duidelijk had geweten dat het begin van het bezoek met uitloop te maken zou kunnen krijgen maar goed… We zijn er nu dus nu gaan we er ook wat leuks van maken!
Tijdens het vorige bezoek had ik een speciale Voorbereiding voor dit bezoek gedaan. Vandaag was ik het echter helemaal vergeten om die te doen dus op de basis na was ik toch wel wat onvoorbereid. Ik wist dat ik bij de Pedelstaf wilde staan maar de rest van de procedures vlogen ergens tussen mijn hoofd en de ruimte… Ik moet het er maar mee doen!
De Pedelstaf stond zoals gebruikelijk achter het bureau van de President en aangezien ik met een tennisarm loop (nog steeds, ik ben de Kiki Bertens van de Snijmachineleague….) kon ik de staf zelf niet verplaatsen. Daarom ging ik dus maar gewoon achter het bureau van de President staan en zou ik vanaf daar mijn rede gaan houden. ‘Misschien moet die broek maar even weg…’ merkte de Secretaris droog op aangezien er een broek over de stoel van de President lag. In de middag was het weer flink opgeknapt maar in de ochtend had het flink gestort… Dat in combinatie met een OV staking moest wel leiden tot doorweekte sokken en andere natte kledingstukken.
Toen de broek weggehaald was vroeg ik aan het Bestuur of ik de oorkondes van laag naar hoog of van hoog naar laag zou doen… Achteraf gezien had ik ze al van laag naar hoog gelegd dus ik wilde ze omdraaien en toen bleek dat ze al goed lagen… Een goede Voorbereiding is het halve werk, dat is vandaag wel weer gebleken…
Ten eerste heb ik de prijs voor iets waar jullie wellicht iets minder blij mee zullen zijn. Ik vond het een hele leuke ervaring maar voor jullie zal het iets minder leuk geweest zijn… (Er komt immers altijd zooi en gekkigheid bij kijken.) Toen ik op weg was naar een andere afspraak zag ik mensen met allemaal vliegtuigjes lopen en even vreesde ik dat al jullie vliegtuigjes werden weggegeven! Achteraf bleek het gewoon een tentamen geweest te zijn waarvoor iedereen een eigen vliegtuigje mee mocht brengen maar dat heeft wel tot deze prijs geleid… De prijs voor…. Het leukste vakantiebestuur!
‘Oh dat moet de Secretaris van vorig jaar zien! Hij was hier net nog!’ merkte de Secretaris op. Tja, op dat ogenblik was de Secri van vorig jaar opgestegen want op dit ogenblik was hij onvindbaar.
Carrière liep vervolgens naar de ‘Champagnepuntenmeter’. Het Bestuur is namelijk van mening dat kleine overwinningen ook gevierd moeten worden en daarvoor is de Champagnepuntenmeter in het leven geroepen. Kleine overwinningen zijn 1 punt waard, gemiddelde overwinningen 2 punten en grote overwinningen 5 punten. Een snelle blik op de meter leerde me al dat er goede kans zou zijn dat er vandaag een fles gepopt zou kunnen worden. De Thesau had die overigens ook al op het bureau van de Secretaris klaargezet… Hij zag het ook wel gebeuren.
Hoewel er dus geen Vakantiebestuurder aanwezig was om de prijs aan te pakken moest ik de prijs toch aan iemand overhandigen. De President kwam daarom bij me staan. Alles leuk en wel maar de Pedelstaf stond dan toch weer net aan de verkeerde kant aangezien ik die wel vast wilde blijven houden. Het ‘hand geven’ werd daarom wel iets bijzonders…
Vervolgens oorkonde 2. Ik wist niet direct wie er de QQ’er van dit fenomeen was. Ieder kwartaal is er namelijk weer een klein feestje… Toen ik dat zei stelde Interne al meteen vast dat hij de persoon moest zijn die deze prijs in ontvangst mocht nemen want… ‘Het gaat sowieso over de Atmosfeer feesten!’ Elk kwartaal kijk ik er naar uit want dan komt hij weer uit…. ‘Oh nee, dat ben ik!’ juichte Carrière en ze kwam al meteen achter het bureau van de President staan. Het favoriete verenigingsblad, de Leonardo Times!
Carrière was maar wat trots op de oorkonde en nadat ze er vrolijk mee geposeerd had rende ze weer naar de champagnepuntenmeter want… dit was sowieso 2 punten waard! (Al kan het zomaar zijn dat ze er net een extra puntje bij gesmokkeld heeft.)
Vervolgens de laatste prijs… De hoogste! Het Bestuur had me moeten beloven dat ze niet op mijn site naar de uitslagen zouden gaan kijken. Desondanks had het wel kunnen gebeuren dat ze de post van PS op Instagram hadden gezien. Op die foto stond namelijk iets en dat leek toch wel verdacht veel op dat vreemde opgefrommelde ding op het bureau van de President!
Een nieuw Bestuur is altijd een spannend moment. Je moet immers altijd afwachten of het wel klikt met het Bestuur. Ik kom nu al heel wat jaren bij de VSV (De Thesau trok het in twijfel dat 67 mijn eerste Bestuur was… Aldus hem was Beefteki toch echt 68… Nou, hij had het dus mooi mis en ik niet!) en ook dit jaar was het weer als thuiskomen. Ik heb weliswaar geen aardbeienthee kunnen drinken en het was dit jaar stoelendans tussen de stoelen van Onderwijs en van Carrière maar toch… Hier kan ik altijd mezelf zijn, hier lopen de afspraken altijd uit, hier is het altijd leuk! En daarom is het me een eer en een waar genoegen om jullie te mogen mededelen dat…. VSV Leonardo da Vinci de prijs voor De Leukste Studievereniging heeft gewonnen!
Gejuich overal, een feestelijk muziekje op de achtergrond én een Carrière die de pijl van de Champagnepuntenmeter in de klok had gegooid want… ‘We hebben de hoofdprijs!’
Vorig jaar was het zo dat CH een iets hogere Anciënniteitswaarde had behaald op basis van oorkondes. (Toen was er ook gedeelde eerste plaats bij De Leukste.) Dit jaar mag VSV zich echter de nummer 1 op basis van Anciënniteitswaarde noemen. Zij zullen volgend jaar dus ook de eerste plek op mijn site mogen innemen!
Vervolgens kreeg ik de fles bubbels in handen want ik mocht hem natuurlijk openen. (Ik begin er zo stilaan steeds meer handigheid in te krijgen… Ik gebruik nog wel de tafel als hulpmiddel maar dat is het dan ook!) Ik schonk het eerste glaasje in (Want de Thesau mag niet voor zichzelf inschenken hè…) en de Thesau nam het verder over.
Uiteraard werden er ook nog een paar leuke foto’s bij de Verenigingsmuur gemaakt, compleet met oorkondes en Pedelstaf. Het was Carrière die op het idee kwam om ‘het handendingetje’ te doen. Achteraf gezien hadden we ook net aan de andere kant van de trapleuning kunnen gaan staan. VSV vlag er overheen en dan ‘het handendingetje’ ach ja, wellicht kan dat met Bestuur 75!
Terug op het hok werden de bekertjes bubbels uitgedeeld en meldde Carrière dat ik gerust nog een paar extra uitgaven van mijn lievelingsverenigingsblad mee mocht nemen, want anders werden ze opgeruimd. Tja, een schaduwkopie vind ik altijd een goed idee aangezien het vaak wel lekker is om na het douchen met een kop thee met een goed verenigingsblad op de bank te gaan zitten!
Zij moest er vervolgens vandoor. Ook Onderwijs had het weer razend druk met een borrel organiseren dus ook haar moesten we missen.
Ik bleef dus over met de President, Secretaris (die kort daarna ook weg moest voor een borrel met de Commissie Commissie.), Thesau en Interne. Externe had een afspraak dus die was gevlogen.
Uiteraard kwam Limitless nog even aan de orde aangezien ik vorig jaar vele kansen heb gezien en ik dan ook hoop dat Limitless die kansen dit jaar zal benutten! (Kleine spoiler: Heel even zal er een hele echte Procantor aanwezig zijn!) Terwijl ik dit typ heb ik besloten dat ik tijdens Limitless ook een berichtje naar mijn Target ga sturen. Het Hoofdvoorbereidingsliedje van de VSV is immers ‘Wish you were here’ dus beter kan het eigenlijk niet. Ik merkte alweer wat weerstand op als het ging om het onderwerp lichtjes (Interne… In IEDER studentenhuis zijn er wel lichtjes aanwezig…) maar dit keer had ik gelukkig wel medestand van de Secretaris. Een Beergarten zonder lichtjes en groen is maar gewoon een grasveld met bier.
‘Maar heb je nog ideeën dan?’ aldus de Thesau.
Meer dan genoeg! Daar heb ik het tijdens voorgaande bezoeken ook steeds over gehad!
‘Weet jij dit Interne?’ vroeg de Secretaris.
‘Zeker, we hebben met elkaar gemaild! We hebben nog 1,5 week dus alles is nog mogelijk!’ aldus Interne. Ik hoop echt dat mijn droombeeld uit gaat komen… Dat zou de VSV helemaal in een lijn trekken met alle verwijzingen die ik nu al heb. Speciaalbier, lichtjes, buitenlucht, VSV.
Vervolgens ging het over de speldstrikjes. We weten allemaal dat ik daar nogal druk mee bezig ben geweest. (#GerritGestrikt) Het feit dat er nu een vrouwelijk erelid op komst is (Na de installatie is dat immers pas definitief) heeft de noodzaak voor speldstrikjes wel in een stroomversnelling gebracht. De topvrouw van Boeing geef je immers geen das als erelidteken! Er komen nu dus… Bestuursstrikjes, Senaatstrikjes en Erelidstrikjes. Tja… Er is mij al door drie verschillende (oud) Bestuurders een groen strikje beloofd dus ik denk dat het verzameltechnisch nog wel goed zal komen… Maar toch vind ik het jammer dat onze Women With Wings without Bestuursambities dan nog even geen strikjes zullen zien. Kortom, met de volgende Thesau gaat het sparren over dit onderwerp nog even door. Desondanks vind ik het wel goed om te zien dat de VSV wel met haar tijd meegaat en van de chokers gaat afstappen. (Bestaan er ook Senaatschokers dan? Interessant verzamelitem als het gaat verdwijnen… Dat wel!)
De Secretaris ging er vandoor en met de mannen had ik het nog even over lopende zaken, totdat er een aankomend Bestuurder binnenstapte. Deze man zal nog vaker met me te maken gaan krijgen. Daarom leek hij er ook niet direct haast mee te hebben om zich voor te stellen, want hij zal me nog vaak genoeg gaan tegenkomen! Hij ging samen met de Interne op de bank bij de Verenigingsmuur zitten voor het overleg. Instagram vertelt me onder het typen dat hij Onderwijs Master zal gaan worden. (Dus, de functies zien er volgend jaar ook anders uit! De functie van Interne komt te vervallen en in plaats daarvan wordt de functie van Onderwijs gesplitst in een Bachelor en een Master. Ik meende dat al uit de mond van deze niet hopende opvolger te horen maar al gauw dacht ik dat hij zich vergist moest hebben, want die functie bestaat nu nog helemaal niet! Maar vanaf volgend jaar dus wel!)
Kort daarna stapte ook de Externe binnen want zijn overleg was klaar. Ook vandaag ging hij weer proberen de meest modieuze Bestuurder te worden… Tot hij hoorde over de Oorkondes. ‘Jaa, twee jaar terug was het MIJN Airbase die een prijs had gewonnen! Ik heb die oorkonde mee naar huis genomen!’ aldus Externe.
Dat vind ik knap want je was niet eens bij die uitreiking…
Al gauw ontdekten we dat de Oorkondes van jaar 11 en jaar 10 in een bakje van de Secretaris lagen. Ook de prijs van Mr. Sunshine van vorig jaar is op de VSV gebleven. Erg leuk om te zien dat de oorkondes toch een soort van historische waarde hebben gekregen. Bij PS hebben ze nu de Hoofdprijsoorkondes naast elkaar hangen. De een van jaar 10 en de ander van jaar 12. Elk jaar zijn de oorkondes anders, wat het voor mij dus erg leuk maakt om te zien dat verenigingen ze een eervolle plek geven en er zo ook een reeks met oorkondes door de jaren heen ontstaat. ‘Hoe is het eigenlijk zo gekomen dat je oorkondes bent gaan uitreiken?’ vroeg de President. Tja, een President vond het een paar jaar terug nogal stom dat ik prijzen toekende aan verenigingen maar dat daar niets tastbaars bij kwam kijken. ‘Wie was dat?’ vroeg de Thesau die intussen de Hoofdprijsmedaille om had. (Die medaille begon bij de President, toen naar de Secretaris nu bij de Thesau.) De President van de ETV in het jaar 14-15. ‘Oh, die kennen we niet…’ vervolgde de Thesau droog.
Nee, dat lijkt me ook niet. In ieder geval… Die bracht me op het idee om oorkondes uit te reiken. Sinds jaar 8 (Let’s get Ridiculous) reik ik dus oorkondes uit.
‘Maar je bent te vroeg geweest want Limitless is nog helemaal niet geweest…’ had Interne eerder al opgemerkt. Tja, dat Limitless nu ook opeens 3 weken later in het jaar plaatsvindt… Maar wellicht.
Interne en de President waren ook verbaasd dat Leeghwater er met de prijs voor het Origineelste Ontvangst vandoor was gegaan. ‘Ons faculteitsavontuur was toch ook origineel?’ aldus de President. Absoluut! Dat was fantastisch, net als de Tour des Parents quiz! Jullie stonden daarom ook erg lang op 1 voor die prijs maar toen kwam Leeghwater met de Olifantenchallenge… Dat was zo onverwacht, hilarisch en geniaal… Nadat ik dat hele verhaal had toegelicht waren de Bestuurders het wel met me eens. Desondanks is het niet uitgesloten dat ik Limitless alsnog zal belonen, mits het dit jaar wél de Wish you were here standaard haalt natuurlijk!
‘Geen druk ofzo…’ merkte de President droog op.
Uit eindelijk moesten de President en de Externe ook weg dus de President (altijd weer de President, behalve tijdens het vorige bezoek… Toen zei de Thesau zelf al ‘Ik doe nu als een plaatsvervangend President’) was weer de taak toegedaan om het bezoek af te ronden. We moesten wel nog even constateren dat hij een Unit was… want hij had totaal niet begrepen waarom zijn voorganger Mr. Sunshine op zijn witboek had gezet… Natuurlijk omdat Mr. VSV Trofee hoopte dat zijn opvolger de winnende Mr. Sunshine zou worden! ‘Ah… Dat bedoelde hij er dus mee… Dat had ik echt niet begrepen…’ aldus de President.
Limitless komt er dus al bijna aan en ik zal er weer bij zijn! De lat ligt ongelooflijk hoog maar ik heb goede hoop dat het gaat lukken! Ik heb er zin in!
Dit bezoek liep weliswaar flink uit dankzij de evaluatie… maar zoals altijd op de VSV… Het komt altijd weer goed! Soms met een beetje vertraging… Maar uit eindelijk altijd succes!
Limitless zelf! (7 juni)
Op 6 juni was ik ook nog even op de VSV verzeild geraakt aangezien ik een afspraak op TNW-Zuid had en ik moeilijk om de tent op het veld heen kon. Op mijn beurt was ik natuurlijk erg herkenbaar door het Katzika-petje op mijn schouder dus Interne had me direct herkend toen ik langs liep. Ik had mooi nog wat tijd over gehad dus zo kon het dan ook dat ik nog even op het Bestuurshok aankwam en nog even met de Interne en later ook nog even met de Secretaris heb zitten praten. Het was relatief zonnig, het waaide alleen nogal.
Een dag later was het tijd voor Limitless zelf en ik was weliswaar ook niet erg optimistisch gestemd door het weerbeeld, maar het scenario ‘Locatiewijziging’ was totaal niet in me opgekomen. Terwijl ik naar TNW-zuid liep (voor wederom een afspraak) werd ik plotseling ingehaald door een dame op de fiets. Ze droeg een jas van het dreamteam Forze dus ik had niet direct in de gaten wie ze was. Ze wist wel duidelijk wie ik was. ‘Ik ben van Limitless! Je kwam vandaag ook nog even naar ons evenement hè? Ja, dat is dus verplaatst naar de Aula, dus dan zien we je daar straks! Goeie tas trouwens!’ aldus haar waarna ze verder fietste. Ik had vandaag mijn tasje van Albertus Magnus meegenomen aangezien ik had besloten dat Limitless de ideale plek zou zijn om mijn huidige Target te appen. Met een speciaalbiertje in de ene hand, telefoon in de andere hand en dan ook nog eens onder lichtkransen staan zoals de Beergarten hoort te zijn. Dat zou me helemaal terugbrengen naar mijn laatste schakel en het zou me tevens motiveren om door te zetten met dit proces. Als het beter weer was geweest had ik mijn Lyra Maior van Albertus ook nog meegebracht maar aangezien dat niet bepaald zou gaan lukken moest die thuisblijven. (Mijn Procantorsjerp droeg ik wel, want ik wilde wel als een volwaardige Procantor verschijnen!) In ieder geval het feit dat ze dit had opgemerkt voelde wel als een motivatie om bij mijn plan te blijven… ondanks dat ik de lichtkransen al enigszins uit mijn hoofd zette aangezien die er waarschijnlijk niet zullen zijn in de Aula. (Ik zit er oprecht aan te denken om volgend jaar eens bijtijds met de Limitless Commissie te gaan zitten zodat ik ze alle goede ideeën kan laten zien, dan is het duidelijk NOG meer mijn project dan wat het nu al was.)
Eenmaal om 16:45 was ik in de Aula te vinden en het was duidelijk chaos.
De Thesau vertelde me dat ik het beste naar de Foyer kon omdat ik daar de meeste zaken kon zien.
Pluspunt waren de zeer stevige Cantustafels. Ik kon er namelijk gewoon op staan. (#Procantoraat. Een Procantor staat niet op de grond of op een podium.) De tafels van vorig jaar zou ik niet meteen op geklommen zijn! ‘Ja, we hebben een upgrade qua tafels! Ze zijn nu Beunproof’ meldde de President trots. Vervolgens werd ik verrast door het Onderwijsduo van PS. Blijkbaar was er een Civiele Bacheloruitreiking gaande en daar is het Onderwijsduo natuurlijk bij! Dat was wel even een leuke onderbreking van de spannende tijden op en rond Limitless!
De Secretaris vloog even voorbij en ze vertelde dat ze het heel erg leuk vond dat ik gekomen was, ondanks dat het Bestuur tot de laatste seconden bezig zou moeten zijn om alles rond te krijgen. ‘We gaan die laatste secondes echt nodig hebben…’ aldus haar.
Intussen was Carrière op een ladder geklommen om een GoPro cameraatje op een strategische positie te krijgen. Achter mij werd druk geklust aan het podium aangezien de bands toch ergens moesten staan.
‘Bestuursjaar be like: Improviseren zul je leren!’ schoot door mijn hoofd toen ik vanaf een verhoogje de centrale hal van de Aula inkeek. De Secretaris en de Thesau sjouwden met diverse wegwijzers terwijl de President druk bezig was met de VSVan. Natuurlijk is het nu lang niet zo leuk als wat het geweest zou zijn als alles al 2 dagen voorbereid was. Maar anderzijds, dit Bestuur fixt het toch maar even in moordtempo! Ik kon dan ook niet beledigd of boos zijn, want wat ik van de President begreep was dit 2,5 uur voorafgaand aan het evenement pas bekend geworden. Als je dan ziet wat er stond, dan moet je daar wel respect voor hebben!
‘We waren ook echt onder de indruk van het feit dat we het hier mochten organiseren. Wen er maar niet aan want dit zal de eerste en enige keer zijn dat Limitless hier is!’ aldus de Secretaris.
De Aula is natuurlijk een echte ontvangstruimte voor officiële zaken. Oraties, Bacheloruitreikingen, Bedrijvendagen enz… Een Cantus waar sowieso gebeund en gezooid gaat worden verwacht je niet direct op die locatie. Wel een heel erg vette upgrade voor Limitless Indoor. (In navolging van het uber zakelijke DDB staat er nu opeens het supergezellige Limitless geprogrameerd!) Ik miste mijn lichtjes, maar biertje nummer 2 van de avond ging wél naar mij (En je kent mijn gradaties…) dus ik kon geen smoesjes meer verzinnen. Het appje naar mijn Target moest hier verstuurd worden en zo geschiedde. (Op het moment van schrijven is er overigens nog geen voortgang.)
Nu kunnen er natuurlijk geen foodtrucks de Aula IN dus al gauw veranderde het plein voor de Aula (waar je relatief beschut stond) in een foodcourt. Ook hier niet de lichtjes waar ik hoopte maar wel gekleurde lichtstralen uit de verlichtingsinstallatie van de Aula zelf. De President van 72 had voor de sfeer maar wat technomuziek opgezet. ‘Dat past wel bij de Aula…’ merkte hij op.
Ik keek om me heen en ik herkende de speakerboxen uit het Bestuurshok en ook… De koelkast stond hier! Improviseren zul je sowieso gaan leren in je Bestuursjaar. ‘Ik weet nu dat je Limitless prima in een halve dag kunt neerzetten, maar met voorbereidingstijd is het wel prettiger werken!’ aldus de Secretaris.
Ik had Interne inmiddels weer gesignaleerd en hij had zijn commissieoutfit aan! Om de traditie in ere te houden moest er dus wel even een foto met hem gemaakt worden! Die wilde de Secretaris wel even maken.
Dusja… Limitless is niet geworden wat ik had gehoopt dat het zou worden maar wat ervoor in de plaats is gekomen is absoluut veel respect waard! De Commissie en het Bestuur hebben geen enkel moment opgegeven. Ze hebben gestreden tot de laatste minuten verstreken waren en het is ze wel mooi gelukt! Limitless Indoor zal in ieder geval de boeken ingaan als een historische editie… en ik was erbij! Ik heb absoluut nog vele ambities liggen om Limitless 2020 écht Wish You Were Here te krijgen. Maar deze exclusieve editie van Limitless Indoor was stiekem ook wel ‘Wish you were here’ want… Als je er niet geweest bent geloof je wellicht niet dat het echt in de Aula was!
Aim High... Fly higher! Stories about a (P)lane Boy! (12 september)
Na mijn afspraak met TG wandelde ik vrolijk naar de overkant. Hoewel ik geen écht scherpe Voorbereidingen had kunnen maken (want het is nu eenmaal een Opstartbezoek en daarbij is altijd nog veel onbekend.) had ik wel het gevoel gekregen dat dit een leuk bezoek zou gaan worden. Ik had in ieder geval wel mijn welbekende VSV Voorbereidingen gedaan, waar eigenlijk alle hoogtepunten van mijn 8 jaar VSV in verwerkt zijn, dan kon het vrijwel niet misgaan.
Vooraf had ik wel even gekeken naar de ‘Kandidaatsbestuur foto’ zodat ik alvast enige indruk kon krijgen van wat me te wachten stond.
Toen de Secretaris me er, in een uiterst vrolijke mail, op attent maakte dat er twee Bestuursleden afwezig zouden zijn in verband met de studytour besloot ik ook op dat gebied even op onderzoek uit te gaan. Wie kon ik verwachten en wie zouden er in Scandinavië zitten? Het bleek dat Onderwijs Bachelor en de Externe afwezig zouden zijn.
Nu zat ik al met vele vragen, gedachten en ideeën. Hoog inzetten is over het algemeen iets wat ik niet direct bij het Opstartbezoek doe… Maar ik had het idee dat de uitkomst vandaag uitzonderlijk goed kon uitpakken, mits ik hoog zou inzetten.
Verder had ik het uitstekende nieuws gekregen dat er vijf jaar na de legendarische Thrust The -Super-Bass Airbase een nieuwe editie van Airbase zou komen, ter ere van het Lustrum!
Yesss! Dat noem ik nog eens geweldig nieuws!
Het was duidelijk dat de nieuwe Secretaris uitstekend op de hoogte was van álles wat er heeft gespeeld in mijn VSV leven. Tot op het detail van Meest Stipte Contactpersoon aan toe! Ik dénk dat ik jou wel ga mogen.
Bij aankomst op de Faculteit was er weinig veranderd. De weg naar boven was nog altijd dezelfde weg.
Eenmaal op de VSV gang werd ik wel even verrast aangekeken door een groepje heren die een bloedstollende schaakwedstrijd aan het volgen waren. Ik herkende hier niet een van de overgebleven twee Bestuursmannen tussen dus ik liet het maar zo en liep door naar het hok.
‘Sabineeeeeeee! Je bent er!!!!!’ riep de Secretaris ontzettend enthousiast waarna hij van zijn stoel af sprong en met diezelfde enthousiasme mijn kant op kwam.
Ik kreeg een stevige en enthousiaste handdruk van hem waarna ik doorwandelde naar het bureau van Onderwijs, al is het dus inmiddels de plek van ‘Onderwijs Bachelor’ geworden. Over het algemeen zit ik altijd óf aan het bureau van de Commissaris Carrière óf aan het bureau van Onderwijs (Bachelor) aangezien het erg vaak voorkomt dat een van die twee afwezig is tijdens mijn bezoek. Vanaf die plek gaf ik vrolijk handen aan de nieuwe Thesau en aan de nieuwe Onderwijs Master.
De Thesau was voor mij ook een nieuw gezicht. Onderwijs Master had ik al 1x eerder gezien tijdens een bezoek in het laatste kwartaal van 74. Ik wist nog precies hoe verrast ik was toen hij zei dat hij ‘Onderwijs Master’ zou worden aangezien die functie nooit had bestaan. ‘Tot dit jaar bestond die functie inderdaad nog niet. Echter werd er geconstateerd dat de VSV onder de Bachelorstudenten uitstekend bekend en vertegenwoordigd is, terwijl dat bij de Masterstudenten niet het geval is. Aangezien we een studievereniging zijn, die goed onderwijs hoog in het vaandeel heeft staan, is ervoor gekozen om de functie onderwijs op te splitsen in een Bachelorfunctie en een Masterfunctie. Beide gebieden onderbrengen bij een persoon is namelijk echt niet te doen…’ aldus Master.
Juist, ik kan nog niet wennen aan de nieuwe constitutionele volgorde, maar dat zal met de jaren komen.
‘Je komt hier natuurlijk al heel erg lang! Wat doe je normaal gesproken tijdens die bezoeken? Vast een hele domme vraag, maar ik kon het niet echt terugvinden in de verslagen!’ aldus de Secretaris die overduidelijk een hele goede indruk wilde maken. Hij was alvast met een goede indruk begonnen door thee te gaan zetten. Helaas, ook NU was er weer geen aardbeienthee. (De Secretaris had duidelijk het een en ander op mijn site zitten bekijken maar het steeds weer terugkerende onderwerp ‘aardbeienthee’ had hij gemist.) ‘Bosvruchten?’ probeerde hij. Interne is daar vorig jaar ook vaak goed mee weggekomen. ‘Het zijn nog verbeterpuntjes! Daar kunnen we aan werken!’ merkte de Thesau op. Uiteraard… Dit is pas het opstartbezoek! Er is nog zoveel mogelijk!
Tja, de Secretaris zat al helemaal klaar om alle vragen op me af te vuren toen de telefoon ging. Het was voor de Secretaris dus hij moest zich even afzonderen.
‘Ik zet aardbeienthee gelijk op het boodschappenlijstje. Dan hebben we het sowieso in huis wanneer je de volgende keer komt!’ aldus Master.
Intussen was Carrière juist klaar met haar telefoongesprek. ‘Hoi! Sorry, maar ik moest dat telefoontje echt even afronden! Ik ben de Commissaris Carrière!’ aldus haar.
Direct over haar schouder signaleerde ik hetgeen wat ik zelf ook droeg. ‘Goed sjaaltje heb je wel!’ zei ze.
Ik zie dat jij hem ook al hebt! Zei ik knikkend naar de choker die in de kast lag.
De Thesau kende het fenomeen choker-sjaal duidelijk niet want toen ik choker zei dacht ze dat ik een strak hip vrouwenkettinkje bedoelde. ‘Bij de VSV hebben we dat ook nooit gehad’ aldus Carrière.
Daar kwam mijn 8 jaar VSV ervaring om de hoek kijken. VSV heeft ze zeker wel gehad. In mijn collectie heb ik een blauwe en een groene. De blauwe heb ik tijdens mijn allereerste bezoek ooit van Bestuur 67 gehad. De groene heb ik van Bestuur 73 gehad.
Als je op de VSV site terugbladert naar Bestuur 61 kun je zien dat de toenmalige Secretaris en de toenmalige Externe ook een echte VSV choker dragen. Het punt met chokers is gewoon dat ze ontzettend mooi staan zolang je niet beweegt… Een das knoop je en daar hoef je niets meer aan te doen. Aan een choker blijf je aldoor plukken. Om die reden ben ik ook het manifest #GerritGestrikt begonnen aangezien ik het niet vond kunnen dat de mannen van DDB altijd herkenbaar zijn door hun das terwijl de vrouwen de keuze hadden tussen een behoorlijk lastige (en gedateerde, dat was de Thesau met me eens toen ze het ding van dichterbij kon bekijken aangezien Carrière hem tijdens het bezoek uitpakte) choker of niets.
Ik ben er overigens ook niet voor dat de dames van DDB zelf maar iets gaan klussen aangezien ik al een paar keer heb gezien dat het eindresultaat van zo’n DIY project niet erg mooi was. DDB is de grootste bedrijvenbeurs van de Benelux dus daar hoort gewoonweg een professionele verschijningsvorm voor zowel mannen als vrouwen bij. Zo’n speldstrikje prik je een keer op je jasje en je hebt er geen omkijken meer naar!
Afgelopen jaar is het manifest succesvol geëindigd maar ik had dus de hoop dat de Thesau van DDB vorig jaar een grotere lading chokers had laten vermaken tot speldstrikken… Aangezien ik hier nu wederom met een DDB choker werd geconfronteerd realiseerde ik me dat het manifest #GerritGestrikt nog niet helemaal ten einde is.
‘Nu we het toch over strikjes hebben… Wij hebben ze nu ook hè!’ aldus Carrière.
Ik heb de soap rondom de VSV strikjes ook vanaf het begin meegemaakt. De Thesau van 73 is er vol enthousiasme mee aan de slag gegaan maar door de nodige tegenslagen bij het dassenbedrijf waren ze er niet in jaar 73 gekomen en ook niet in jaar 74.
Overigens kwam het proces in een stroomversnelling toen bekend werd dat de directrice van Boeing benoemd zou gaan worden als het eerste vrouwelijk erelid van de VSV. Je kunt bij haar natuurlijk niet aankomen met een das… ook al is hij nog zo schitterend hemelsblauw!
Van de Secretaris van 74 had ik al begrepen dat er voorlopig strikjes in drie kleuren komen. Erelid-Hemelsblauw voor de directrice van Boeing, rood voor de Senaat (Die hebben overigens nooit chokers gehad) en groen voor het Bestuur. Ik blijf de hoop uitspreken dat er ook strikjes in Leden-nachtblauw gaan komen want het blijft wel pijn doen als je de dames van bijvoorbeeld Jaarboek met hun commissieoutfit én dan een das ziet lopen.
De Secretaris had zijn telefoongesprek beëindigd en hij ging direct op zoek naar een strikje. ‘Wist je dat er ook een ontzettend prominent en bijzonder strikje is gekomen?’ vroeg hij.
Jazeker, voor de directrice van Boeing die binnenkort als Erelid geïnstalleerd gaat worden! ‘Ja, inderdaad!’ reageerde hij ietwat verbaasd. Dat heb je als je al zo lang hechte betrekkingen met een vereniging hebt, dan ben je overal van op de hoogte!
Even later prijkte onder mijn 14e Lustrum galastrik (die ik voor de gelegenheid op mijn jasje had gedaan) de prachtige VSV strik. Shoutout naar Thesau van Bestuur 73. Zij is immers met deze lange reis begonnen dus dankzij haar hebben we deze prachtige pareltjes nu hier!
Toen de Secretaris met het strikje aankwam zat deze nog keurig in het plastic hoesje. ‘Hij zit nog in het plastic, dus je mag hem zelf uitpakken!’ zei de Secretaris daarover. Nou, het plastic bleef er dus niet lang aan!
‘Ik heb nog wat meer voor je gevonden! De Leonardo Times waar je om had gevraagd evenals het Pre Tour report van de huidige Studytour!’ aldus de Secretaris.
Maar, je zou ook nog gaan zoeken naar het naverslag van Studytour Origins! ‘Hm… Ik ga nog wel even kijken!’ aldus de Secretaris waarna hij de Boekenbalie in verdween.
Intussen had ik mooi de kans om even met de Thesau, Carrière en Onderwijs Master te overleggen voor Mr. Sunshine. ‘Qua statuswaarde zijn ze allemaal NB, dus dat is snel bepaald!’ zei Carrière lachend.
Nu hoeft dat niet altijd einde oefening te zijn… Bij 74, 73 en 72 waren het ook allemaal NB mannen die Mr. Sunshine deden en die zijn allemaal erg ver gekomen! ‘Ik denk dat je Onderwijs Bachelor een hele goede kanshebber zou vinden!’ aldus de Thesau. ‘Ja, hij is wel echt de grapjas van de groep! Ik denk dat je hem wel zal mogen!’ aldus Carrière.
Aangezien ik al iets over de gradaties had laten vallen deelde ik het Gradatiesysteem met de aanwezigen.
Ik had nét de laatste gradatie gedeeld toen de Secretaris terugkwam met iets wat overduidelijk geen Studytourverslag was. ‘Nee! Heb ik nu echt de uitleg van het beoordelingssysteem gemist?! NEEEE! DIT WAS NU NÉT HET BELANGRIJKSTE WAT IK WILDE WETEN!’ Aldus de Secretaris die nog net niet op de grond ging liggen van quasi-frustratie dat hij dit belangrijke moment had gemist….
Ja, ik heb het Gradatiesysteem net uitgelegd… Maar ik wil het wel nog eens doen hoor!
1 = nerd, 2 = zou ik doen, 3 = ego, 4 = oud, 5 = vrouw, 5+ = valt niet op vrouwen, 6 = Internacho, 7 = babyface, 8 = friendzone. De Secretaris keek me ronduit verbijsterd aan maar hij was vervolgens wel tevreden dat hij nu ook wist hoe het systeem in elkaar zit.
‘Oké, ik heb het Studytourverslag niet gevonden… Maar ik zag dat je de VSV sokken aan hebt…’ begon de Secretaris.
Scherp! Ik was al benieuwd of het iemand was opgevallen dat ik de VSV happysocks droeg.
‘En dit jaar hebben we de Lustrumsokken! Ik schat zo in dat de kleinste maat bij jou het beste zal vallen…’ ging de Secretaris diplomatiek verder.
‘Hij zit nog in het plastic dus je mag deze ook zelf uitpakken!’ zei hij tot besluit.
Echter kon ik het toch niet hebben dat het niet rond was met het Studytourverslag. Terwijl ik dus mijn tas pakte om de sokken in te kunnen doen zei ik tegen de Secretaris dat ik het toch wel matig vond dat ik al van te voren had aangegeven dat ik OOK voor dat item kwam en dat hij nu nog moest zoeken. ‘We hebben wel tegeltjes! Daar hebben we er genoeg van!’ aldus Carrière.
Ik keek heel even niet en prompt had de Secretaris het studytourverslag in zijn handen! Nou ja!
‘Het lag op de enige plek waar ik nog niet had gekeken…’ verklaarde de Secretaris. (Op de plek van de tegeltjes blijkbaar.) ‘Ik wilde niet nu al afgaan!’ vervolgde hij.
Uiteraard werden de hoogtepunten (en ook enkele dieptepunten) uitvoerig besproken. Hierdoor weet het huidige Bestuur welke dingen er een groot succes waren, en welke dingen ze beter konden vermijden. Zo kwam ook het verhaal van Pedel ‘Neergecrasht’ terug. Pedel Neergecrasht werd vervolgens Secretaris van Bestuur 72 en daar was ik in beginsel helemaal niet blij mee.
Dus iedere keer dat ik in dit verhaal een opmerking met het woord ‘Neergecrasht’ erin gebruikte riep de Secretaris al meteen dat hij niet in hetzelfde rijtje als ‘Neergecrasht’ wilde komen.
Hoewel de Secretaris van Bestuur 72 het Bestuursjaar met een ontzettende achterstand begon als het ging om mijn vertrouwen in hem, heeft hij er alles aan gedaan om mijn vertrouwen in hem te herstellen. Tja, dat is volledig gelukt! Ik vlieg minstens zo vrolijk op hem af wanneer ik hem weer zie als wanneer zijn opvolgers van 73 of 74 weer in de deuropening staan. ‘Hm… Misschien moet ik dus wél in hetzelfde rijtje komen te staan!’ aldus de Secretaris.
Hij was het meest stipte contactpersoon! Ik heb erg veel aan hem gehad in zijn jaar!
Bijzonder genoeg bleek de noodrem die de Secretaris van 72 tijdens het opstartbezoek mee had genomen op de foto nog altijd op het hok te liggen. ‘Ze hadden hem dat ding gegeven omdat hij soms erg fanatiek met dingen bezig was… Dan moest hij even aan zijn eigen noodrem trekken!’ verklaarde de Secretaris.
Ik had in dat verslag al honend geschreven dat je ook echt zoiets als een noodrem in een vliegtuig had (dan waren er zeker ontzettend veel Neergecrasht!) maar nu ik dit verhaal hoorde snapte ik het attribuut wel een stuk beter.
De President (De eerste vrouwelijke ooit. We hebben er 75 jaar op moeten wachten.) was er aldoor bij geweest maar ze was ontzettend druk met mails. Ook toen de mails eenmaal klaar waren was er niet veel tijd om haar te leren kennen want ze had een overleg die alles te maken heeft met het satellietproject waar de VSV mee bezig is!
Vervolgens ontstond er ook nog een intermezzo met een dame van de faculteit die zich bezighoudt met de alumni. Hoewel ik er niet bij hoor wilde ze zich ook aan mij voorstellen. Wel zo leuk!
Nadat deze dame weer was vertrokken bleef de Secretaris maar denken wat het 75e nog meer kon doen om een onvergetelijke eerste indruk te maken.
Ik probeerde het Logboek maar daar was de Secretaris niet op voorbereid. ‘Nee shit! Dat wil ik wel goed en voorbereid doen! Ik wil er een fantastisch stukje van maken… Dus mag dat de volgende keer?’ aldus hem.
Natuurlijk!
Dit moment kreeg wederom met een intermezzo te maken en wel van het nieuwe ETV Bestuur. De nieuwe President en een ander Bestuurslid waren op pad om een aantal van hun hokonderdelen terug te vinden. Bij de VSV stond een schermstandaard dus die konden ze wel terugkrijgen… Mits daar wel een dopje Huifkar op genomen werd. (NIEMAND zei ooit ‘Huifkar is lekker’) Voor mij was dit wel een leuke onderbreking want ik had al de indruk gekregen dat het nieuwe ETV-Bestuur openstond voor mijn komst en dat was nu bevestigd.
Even later gingen ze er met een schermstandaard (en de ervaring van de Huifkar experience) vandoor.
Intussen had ik van de Thesau een post-it en een pen gekregen aangezien ik een reminder voor de Secretaris wilde maken. Ik had hem namelijk al een aantal keer met de term ‘Ratio’ om de oren geslagen en ik wilde dat hij dat woord niet meer zou vergeten. (Je ‘Ratio’ is je reactiesnelheid op mails.) Uit eindelijk is dat briefje geducktapet en wel aan de monitor van de Secretaris bevestigd.
Carrière ging het bezoek vervolgens wat opleuken met wat lekkers. ‘We hebben Friese fondantkoek, wil je een stukje? Het is echt ontzettend lekker!’ zei ze vrolijk.
Hoewel ik niet echt liefhebber van Fries ben had ik dit nog nooit op. ‘Het is eigenlijk net als beschuit met muisjes, maar dan béter aangezien er hier de smaak van muisjes in zit… maar er geen muisjes vanaf ontsnappen!’ lichtte ze toe. Terwijl ik een hap van de koek nam signaleerde ik op het bureau van de Thesau iets dat verdacht veel op een constitutiekaart leek. Huh? In de mail had de Secretaris aangegeven dat er vertraging mee was. Wat is dat dan?
‘Eh ja… Ik probeerde deze doos al te verstoppen….’ Begon de Secretaris.
De Thesau en Carrière vertelden op hun beurt in geuren en kleuren hoe de Secretaris had gereageerd toen hij de constitutiekaarten voor het eerst had gezien. ‘Door zijn reactie dacht ik dat er een ontzettend groot bedrag weg was…’ aldus de Thesau. Ook Carrière dacht dat er iets ontzettend ernstigs was gebeurd.
De Secretaris rolde met stoel en al naar mij toe om me de misdruk te overhandigen.
Hee, bekijk het zo… Je hebt tenminste geen gênante spelfout in de achternaam van je President gemaakt (Dat had ID vorig jaar) en je hebt ook niet een veel groter formaat uitgekozen (Sorry lieve schat van een Commissaris Carrière van 2 jaar geleden.) dan wat gebruikelijk is.
Er was een heer binnengekomen die het duidelijk niet heel raar vond dat ik hier was en die kreeg ook een misdruk onder zijn neus met de opdracht te bepalen wat er fout was gegaan. Hij vond de fout niet makkelijk.
De VSV heet voluit de ‘Vliegtuigbouwkundige Studie Vereniging Leonardo Da Vinci’ en de Secretaris had er ‘Vliegtuigbouwkunde Studie Vereniging Leonardo Da Vinci’ van gemaakt. Bouwko’s? Yak!
Ik keek nog eens goed naar die vent tegenover me. Ik wist zeker dat ik hem ergens van kende. Was hij niet dat lid van Verdienste wat ik eerder had gezien? Nee, ik had hem overigens wel al twee keer eerder ontmoet aangezien hij de President van de laatste Airbase was! Oh, wist je dat de Externe van vorig jaar met de eer aan het strijken was? Hij beweerde dat hij de oorkonde mee naar huis had genomen…. Hij was niet eens bij de uitreiking!!! ‘Ja, ik was er nog speciaal voor langsgekomen!’ zei hij vrolijk.
Aha, ik weet al waarom ik je niet herkende… Je hebt je pet niet op! (Tijdens mijn Airbasebezoeken liep hij consequent met een pet op.) ‘Je bent niet de eerste die dat zegt….’ Merkte hij op.
De Thesau had door dat ik mijn theemok al een tijdje niet had aangeraakt wat simpelweg betekende dat hij leeg was. ‘Volgens mij is je thee op! Lust je nog een kopje?’ aldus haar.
Zeker! Lekker!
‘Hm… Ik wil vandaag toch wel heel graag IETS gedaan hebben wat je nog nooit gedaan hebt!’ aldus de Secretaris.
Hij was heel hard aan het nadenken terwijl ik vertelde over mijn avontuur met de mannen van Bestuur 74. Eerst was ik door de President en de Interne mee geleid naar een griezelig gangetje dat naar een kelder leidde. De trap in dat griezelige gangetje leidde overigens naar te gekke items die alles met luchtvaart en een beetje met ruimtevaart te maken had. Na dat avontuurlijke uitstapje hadden de Thesau en de Interne van 74 een Tour des Parents quiz bedacht waarbij ik moest raden welke ouders bij welke Bestuurder hoorden. ‘Ja die Thesau van 74 was wel echt een Space Boy’ zei de President van Airbase.
Ik ben ook een echte Spaceliefhebber. Toen de VSV in mijn leven kwam zat André Kuipers op ISS en in die periode is mijn voorliefde voor de ruimte echt ontzettend gegroeid. ‘Sowieso is er meer ruimte dan lucht!’ merkte Master op.
‘Nou, ik ben een echte Luchtvaartman!’ aldus de Secretaris.
Luchtvaart is ook gaaf, maar Ruimtevaart… Er is nog zoveel onontdekt! Dat heeft toch wel echt iets next level!
Even later kreeg ik een verse mok thee van de Thesau overgedragen gevolgd door de Actieve Ledenfoto. In tegenstelling tot voorgaande jaren (69 t/m 73) zaten de foto’s dit jaar niet in lijstjes. Kortom, daar moet ik zelf even iets op verzinnen. ‘Ik zou de foto even tussen je boekjes bewaren!’ stelde de Secretaris voor.
Was ik al van plan! Goed idee!
Over goede ideeën gesproken, de Secretaris kreeg een goed idee! ‘Heb je ons archief eigenlijk ooit gezien?’ vroeg hij.
Nee! Daar ben ik nog nooit geweest!
‘Mooi, dan gaan we dat doen!’ aldus de Secretaris.
Overigens zijn er nog zeker 20 minuten vol verhalen verstreken voordat we echt opstonden en ergens heen gingen lopen.
Zo liet ik aan Carrière zien hoe de choker van DDB werkt en zat ik nog hele verhalen over de Delftse studieverenigingen te vertellen.
‘Sabine, laten we naar het archief gaan! Ik wil het je graag laten zien!’ aldus de Secretaris.
‘Het is wel erg spannend… maar je moet weten dat het naast archief ook opslag is… Je zult dus eerst zooi gaan zien maar daarna wordt het gaaf!’ aldus de Secretaris.
Niet goed wetend wat te verwachten nam ik mijn theemok mee en volgde ik de Secretaris richting de VSV gang. Overigens ging het daar alweer mis met de Ratio aangezien hij wel zijn collegekaart en de archiefsleutels nodig had.
‘Hè.. daar gaat mijn stiptheid!!!’ merkte hij op. (Hetgeen hij ook al in de mail had geschreven. Ik had mijn mailings opgestart tijdens de wissel van de VSV. Ik wist dus wel dat er iets vertraging op de lijn zou zitten maar de Secretaris schreef al meteen ‘Ik vrees dat mijn kansen op Meest Stipte Contactpersoon al vergeven zijn door mijn late reactie!’) Ik wandelde op mijn gemakje met de volle mok naar beneden. ‘Als ik iets voor je moet dragen zeg je het maar hoor!’ aldus de Secretaris die al snel weer naast me stond. De Thesau kwam ook gezellig mee, dus met zijn drieën zouden we op avontuur gaan.
Toen we langs de nieuwste collegezaal liepen en we vervolgens rechtsaf gingen herkende ik het wel een beetje. Hier werd er geklust voor de laatste Airbase. ‘Dat klopt inderdaad!’ aldus de Secretaris.
So far waren er dus geen nieuwe dingen…
Ik herkende het gehele stuk waar we liepen, maar uit eindelijk gingen we een houten zone (Die was afgerasterd met kippengaas en was voorzien van een groots hangslot) binnen. De laatste keer dat ik hier was stonden er allemaal panelen van Airbase tegenaan, dus ik had geen idee waar ik eigenlijk vlakbij was.
Zodra we de houten zone binnenstapte vroeg de Secretaris me om mijn theemok even achter te laten. ‘Ik weet van mezelf dat ik nogal lomp ben dus ik zie het nog wel gebeuren dat ik hem per ongeluk uit je handen tik…’ aldus de Secretaris.
Nu was de doorgang van opslag naar archief ook wel ERRUG smal dus ik had er geen mogelijkheid met thee doorheen kunnen komen.
Wat zal ik zeggen. Ik vind het wel opmerkelijk dat zoveel waardevols niet in brandkasten opgeslagen staat maar WOW! Wat staan hier ontzettend toffe dingen! Ik heb enkele brieven in mijn handen gehad die echt vers vlak na de oprichting zijn verstuurd. Ze zijn opgesteld met een typmachine en OMG… Het was papier uit 1945! Ooit was dit een sterk wit velletje geweest maar door de tijd is het vergeeld en duidelijk kwetsbaar geworden… En nu had ik dit stukje geschiedenis even kort in mijn handen.
Wat ontzettend gaaf!!
Ook had de Secretaris het allereerste jaarboek ooit der VSV Leonardo da Vinci voor me opgespoord. Het verbaasde me dat de leeftijd best jong was (Ik geloof dat de Thesau zei dat we nu op Jaarboek 34 zaten…) maar al lezend achterhaalde ik dat dit echt de allereerste ooit was.
Grappig genoeg stond er in dit eerste Jaarboek iets dat gelinkt is naar een van mijn VSVoorbereidingen.
Ik heb met Bestuur 72 het Verwijsliedje ‘Lane Boy’ toegevoegd. In dit Jaarboek stond iets in over ‘Plane Boy’ Wat?! Geweldig!!!
Ik miste een stoel waar ik even op kon zitten. Dit soort boeken dient met beleid behandeld te worden!
Bij gebrek aan een stoel ben ik maar heel oncharmant door mijn knieën gegaan en ben ik tegen een kast aan gaan hurken zodat ik het boek alsnog op mijn benen kon laten steunen.
Zodra ik het boek uit had sleepte de Secretaris me mee naar nog meer toffe dingen. Ik ontdekte een patch van 1995. Ik ontdekte een rol met toegangskaartjes voor de VSV Vliegshow die ooit nog op Rotterdam werd gehouden. Bij het ticket zat een gratis ritje met de RET inbegrepen. Wat ontzettend geweldig!!! Ik raakte niet uitgekeken!
De ene kast sloot en de volgende kast ging open. Studytourdassen, tegeltjes, verslagen maar ook vele foto’s. De Secretaris stelde al voor dat we het volgende bezoek wederom op onderzoek uit zouden gaan aangezien er nog zoveel te ontdekken is.
Graag!
Voordat we weer naar boven zouden gaan wilde de Secretaris me wel nog even de kans bieden om in het Jaarboek van mijn geboortejaar te bladeren. 1994. Toen was er al sprake van maar 1 man in het DB. Dat was toen de President tussen een vrouwelijke Secri en een vrouwelijke Thesau.
‘Ben ik dus niet de eerste!’ merkte de Secretaris triomfantelijk op.
Het boek keerde terug, de kast werd gesloten en de thee was lauw. Dit was een geweldig momentum!
Verder wees de Secretaris me nog op alle zaken van Airbase, Limitless en allerlei andere dingen die nog wel eens van pas kunnen komen en daarom hier opgeslagen staan.
Bij binnenkomst vertelde ik de Secretaris al dat 8 mijn geluksgetal is (dit jaar is mijn 8e jaar op de VSV!!!) en blijkbaar is dit ook het geluksgetal van de Secretaris. ‘Ik zat in het 8e Atmosfeer beheer!’ zei hij daar toen over.
Nu we toch in de kelders waren… Dan konden we net zo goed even naar de Atmosfeerkelder.
Tja, ik merkte toch wel het verschil tussen de ‘kelderatmosferen’
Het VSV archief is gesitueerd in de laagbouwkelder. Het plafond is daar hoger, de lucht voelt frisser en bovenal… ik werd daar niet afgeleid door een jetser van een luidspreker-conus…
Toen we richting de hoogbouwkelders gingen moesten we door een soort sluisdeur en letterlijk boven die deur (en dan ook echt letterlijk in het midden) kon ik maar moeilijk om die luidspreker-conus heen. Ik vermoed dat dit iets met het ontruimingsalarm te maken heeft maar ik vind dit maar akelige dingen. (Vraag me niet waarom want dat kan ik niet goed uitleggen maar ik vind het er akelig uitzien en ik vermoed dat het geluid dat eruit komt minstens zo akelig is.)
De deur ging open en even was ik bang dat er iemand door die luidspreker-conus zou vragen wat we hier kwamen doen. Van droomkasteel gingen we nu naar duistere kerkers voor mijn gevoel. Zo prima als ik me in de laagbouwkelder voelde, zo slecht voelde ik me hier op mijn gemak. We liepen door de gang en aan het einde van de gang zag ik een jongen met een vest van Proteus aan. Blijkbaar iemand van het 9e Atmosfeer beheer. ‘Het is niet heel spannend hoor, maar wel leuk om eens gezien te hebben!’ aldus de Secretaris.
Ik sprong al bijna van schrik de lucht in toen ik opeens een lichtje aan de zijkant van de gang zag branden. Liften… Het zijn gewoon de liften….
We hadden het stuk bereikt waar de jongen in het Proteusvest bezig was.
Ik keek naar links en wederom staarde ik tegen zo’n akelige luidspreker-conus aan. Ok… Het Archief doe ik graag nog eens, maar hier kom ik liever niet meer!
Toen ik nog wat verder omdraaide zag ik ook nog eens een groot spinnenweb met bewoners… Nee, deze kelder vind ik dus echt helemaal niks! Inmiddels brandde er licht in het Atmosfeerhok dus ik keek even rond. ‘Er was gisteren Top Gun Drink’ vertelde de Atmosfeerbeheerder. Alsof ik dat had kunnen missen!
‘Dus ik heb nog wel wat werk met de fusten… Maar komt goed! Hier staat dus alles voor de Atmosfeer opgeslagen!’ aldus hem.
Mijn oog viel echter op iets erg triests… Een van mijn favoriete hoogtepunten van de Atmosfeer is niet langer in een stuk. ‘Eh ja… Daar zijn we ook erg ongelukkig over’ aldus de Secretaris die me al snel probeerde af te leiden met wetenswaardigheden over de Atmosfeer. Tot Bestuur 66 bestond de Atmosfeer namelijk uit een beneden (huidig) deel en een boven deel. Aangezien een Atmosfeer altijd uit meer dan een laag bestaat was het logisch dat dit de naam moest worden.
Daarbij kwam het verhaal dat de Atmosfeer meer is dan een bar. (Iets wat de Externe van 71 al een paar keer aan mij had laten weten) Ja, het is ZOVEEL MEER dan een bar want het is een ontmoetingsplek, een ALV plek enz. enz. enz.
‘Nou eigenlijk heeft het te maken met de eenheid Pascal. De eenheid Pascal is ervoor bedoeld om drukwaardes weer te geven. Wanneer je kijkt naar Pascal dan zul je constateren dat 1 bar minder Pascal is dan 1 atmosfeer!’ aldus de Secretaris.
Ohhhh wauw, nooit geweten dat er eigenlijk zo’n technisch verhaal achter die naam schuilging. ‘Aangezien ik Atmosfeerbeheer ben geweest moet ik al die dingen weten!’ verklaarde de Secretaris vrolijk.
We hadden het wel gezien in deze akelige kelder dus de Secretaris stelde voor dat we weer richting VSV zouden gaan. Ik kon niet snel genoeg wegwezen uit deze horror met akelige luidspreker-conussen en smerige spinnenwebben.
Ik pak eigenlijk altijd de trap maar aldus de Secretaris was dit iets eenvoudiger.
Uit eindelijk moesten we er op de begane grond alsnog uit aangezien je voor de VSVerdieping een sleutel nodig hebt.
Terug op het hok was de President van Airbase verdwenen en waren Carrière en Master weer even aan de slag gegaan.
Nadat ik in geuren en kleuren over de avonturen had verteld kwam ik met het voorstel om in ieder geval nog een foto te maken. Ik wist immers al wel dat er veel te schrijven zou zijn en dan is het zo jammer als er een volledig zwart vlak naast het verslag staat. ‘Gaan we regelen!’ aldus de Secretaris die vervolgens op zoek ging naar zoveel mogelijk Lustrumitems. Tja, ik had eigenlijk mijn 14e Lustrum das moeten dragen… ‘Nee, ik weet iets beters!’ aldus de Secretaris die weer naar de boekenbalie verdween.
Even later kwam hij terug met een heuse Lustrum XV das en je raadt vast wel wat hij toen zei. ‘Deze zit OOK nog in het plastic dus die mag je ook zelf uitpakken! Jeetje, het lijkt je verjaardag wel!’
‘Wanneer is je verjaardag eigenlijk?’ vroeg de Thesau.
16 februari! Waarop ik gelijk nog even terugblikte op het avontuur met 74 en het feit dat de Thesau me voor de gek had gehouden met mijn verjaardagskaart. (Waar ik best wel boos over was in het begin. Ik heb de Secretaris dus al aangeraden niet hetzelfde met me uit te halen!)
‘Oh maar die hebben we nog wel!’ zei de Secretaris.
Even later kwam hij met een verjaardagskaart van 74 aanzetten maar dan wél voorzien van een verhaal door hem.
De opstelling werd gevormd en de Lustrale zitzak kreeg een prominente plek. ‘Dit ding is zo chill! Ik zou willen dat we er meer dan een hadden!’ aldus Carrière.
Ik zag erg veel luchtvaart maar ik vond dat er wel wat ruimtevaart op de foto moest. ‘De President heeft de cubesat meegenomen… Dus die kunnen we niet gebruiken’ aldus de Thesau.
Even later kwam ze met mini-spaceman aanzetten.
Op de eerste reeks foto’s kreeg ik het VSV wapen in handen. Op de tweede reeks werd ik op de zitzak geplaatst. ‘Ik vind het wel een goed idee dat we de zitzak ook voor de Mr. Sunshine fotowedstrijd gaan gebruiken!’ zei Carrière na de foto’s. Ik zag al meteen een soort van vliegend tapijt (maar dan als zitzak) voor me en ik moet zeggen dat ik dat een leuk idee vind. Vandaag hadden we echter maar 2 van de 4 mannen, dus dat zal voor het volgende bezoek zijn… Evenals de correcte constitutiekaart en de nieuwste LT!
Tijd om te gaan want het Bestuur moest naar de CoBo van PS! Ik liet in ieder geval wel even aan de Bestuurders blijken dat het bezoek naar mijn volle tevredenheid was verlopen en dat mijn verwachtingen wel waren uitgekomen. ‘Zeg, hoe lang duurt het eigenlijk tot het verslag online komt! Je weet altijd zoveel te onthouden! En sowieso… je zit altijd te lachen over hoe anderen in dat verslag staan en nu kom ik er zelf in!’ aldus de Secretaris. Duidelijk, hij had last van plankenkoorts! Als hij maar positief uit de verf komt in het verslag! Eerst ontkende hij het, maar uit eindelijk bleek het inderdaad het punt te zijn.
Ik hoop hem binnenkort te plaatsen. Ik moet wel nog wat andere dingen doen, maar hij zal er op korte termijn op staan! ‘Ik ben echt heel erg benieuwd!’ aldus de Secretaris die er af en toe nog even een grapje uitgooide. (Komt hij opeens met zijn eerste brasjasje binnen… Dat is meer een croptop geworden aangezien die bij de eerste CoBo al doormidden is gegaan….)
Nu had ik het systeem van begroetingen nog niet uitgelegd dus het leek me ook niet gepast om nu al gericht op die wijze afscheid te nemen. Echter merkte ik al snel dat het Carrière was die dit keer goed op de hoogte was van de inhoud van mijn verslagen. Ik had Master een hand gegeven en de Thesau volgde daarop. Ik gaf Carrière ook al een hand maar nadat ik die had gegeven was het duidelijk dat ze het er eigenlijk niet mee eens was. ‘Nee, ik ga je gewoon een knuffel geven!’ zei ze waarop ze met uitgestrekte armen mijn kant op kwam. Tja, de Secretaris wist daar ook wel raad mee want die wilde ook graag een knuffel.
Volgend bezoek ga ik wel volgens het systeem van begroetingen doen en dan leg ik hem ook volledig uit. In principe had de Thesau volgens het systeem van begroetingen ook een knuffel moeten krijgen. Ik mag de Secretaris, Thesau en Carrière namelijk alle drie ontzettend graag. Ik merk dat Master nog enigszins de afstand bewaart en die respecteer ik door hem een hand te geven.
Ik heb echt een geweldig bezoek gehad! Ik denk dat de Secretaris een uitstekende kanshebber is voor de gradatie 8. Als ik een takkehumeur heb zou ik in feite gewoon naar de VSV moeten bellen. Even een kort gesprek met deze Secri is al genoeg om me weer keihard aan het lachen te krijgen. Je voelt als mijn broertje maar ook een beetje als Jerry Seinfeld. Ik ben blij dat je er bent!
De Thesau is duidelijk een rustige dame maar ze heeft een ontzettend scherp oog voor detail. Haar zal weinig ontgaan. Als iedereen vastloopt dan zal zij de persoon zijn die het weer in beweging weet te krijgen.
Carrière mocht ik eigenlijk al meteen toen ik haar op de constitutiefoto zag. Ze is lekker spontaan, vrolijk en zorgt voor het nét een beetje extra. Het zou me niet verbazen als zij net als haar voorganger van 73 ook uit eigen overweging DDB items voor me achterlaat wanneer ze weet dat ik weer langskom. Zij zou wel eens een hele goede Partner in Crime kunnen zijn.
Master vond ik tijdens de vorige ontmoeting erg afstandelijk. Inmiddels ervaar ik dat hij wel iets ontdooid is maar nog steeds wel zakelijk. Ik denk dat ik over een half jaar kan vertellen wie de échte Onderwijs Master is.
Tenslotte nog dit… Weet je het verslag van 23 mei nog? Dat de Interne van 74 het hok uitrende om de Secretaris (toen nog niet hopend potentieel) te tackelen in verband met mijn bucketlist? Hij keerde toen terug met een broodje brie. Ik vroeg daarom aan de Secretaris of hij de Interne toevallig had afgekocht met een broodje brie om zo van zijn gezeur af te komen. ‘Ik weet het niet, maar ik heb de Interne al zo vaak afgekocht dat het me niet zou verbazen!’ zei de Secretaris lachend.
Ik heb hoog ingezet vandaag maar het bezoek nam een nog hogere vlucht dan ik had kunnen hopen! Ik verheug me ontzettend op het vervolgbezoek waar ik hopelijk ook de ontbrekende Bestuursleden zal gaan ontmoeten. In ieder geval ben ik ontzettend blij met de ontzettend leuke mensen die ik vandaag al heb mogen ontmoeten!
Op naar de volgende!!!!
Het tweede bezoek aan de VSV! (30 januari)
Ietsje vertraagd kwam ik aan op de VSV. Mijn verbazing was zeer groot toen ik het Bestuurshok inkeek en een leeg bureau zag waar de Secretaris hoort te zitten. Dat is raar…
Ik keek de rest van het hok door en zo ontdekte ik het Onderwijsduo en de Commissaris Externe. ‘Hoi Sabine! Ja, dit is het voor vandaag. De President heeft nog een meeting, de Secretaris en de Thesau zijn geveld door de griep en de Commissaris Carrière had een meeting voor DDB.’ Aldus Onderwijs Bachelor. Dat is ook wat… Overigens vond ik deze setting ook wel erg leuk omdat ik Bachelor en de Externe nu eindelijk ook eens wat beter kon leren kennen. Tijdens mijn eerste bezoek waren zij op studiereis waardoor ik ze nog niet had kunnen ontmoeten. Bachelor was ik overigens al wel even kort tegengekomen tijdens de SVR-O, maar dat was nu niet echt een gelegenheid om eens goed met elkaar te praten.
Master was de enige aanwezige die precies wist wat er zou gaan gebeuren, dus hij was ook volledig voorbereid op de elementen waarvoor ik zou komen. De kerstkaart en de Leonardo Times lagen al helemaal klaar. Al leerde een snelle blik in de registraties me dat er nog een editie voor deze editie moest zijn, die ik ook nog moest hebben. Externe sprong meteen op en wist de ontbrekende Leonardo Times moeiteloos voor me op te sporen.
Zodra alle items compleet waren kreeg ik van Master een kopje thee overgedragen en dat was aardbeienthee!!
Omdat ik Bachelor en Externe nog niet zo goed kende wilde ik veel over hen te weten komen. Ze vertelden me van alles over de studytour en over hoe hun jaaropstart net een beetje anders verliep dan voor de rest. ‘We kwamen natuurlijk terug nadat het jaar was begonnen waardoor we wel met een soort achterstand te maken hadden, maar de studytour was echt de moeite waard! Inmiddels wordt er hard gewerkt aan het tourreport, dus die zul je waarschijnlijk tijdens je volgende bezoek mee kunnen nemen!’ aldus Externe.
Naast de studytour was er nog veel meer gebeurd. Zo is de Bijzondere Algemene Leden Vergadering ook geweest. In Lustrumjaren is deze B-ALV nog iets specialer omdat er dan nieuwe ereleden geïnstalleerd worden. Dit gebeurt zeker niet op de minste locatie van de stad, namelijk in het stadhuis! Dit jaar zou onder andere Tineke Bakker van Boeing geïnstalleerd worden als erelid en van dat hele traject weet ik natuurlijk ook heel wat af! Het hemelsblauwe strikje van mevrouw Bakker was namelijk een flinke uitdaging voor de dassenmakers. Maar ja, je kunt het eerste vrouwelijke erelid van de VSV niet zomaar een ereledendas omhangen! ‘Zeker niet als het om Tineke Bakker gaat!’ aldus Externe. Om iets meer van de sfeer van deze B-ALV te kunnen laten zien pakte Externe de computer van de Secretaris er even bij. ‘Het was de hele dag zulk rotweer geweest, dus het was echt een uitdaging om een mooie setting te creëren. Gelukkig was het tijdens het ontvangst wel droog, maar zoals je kunt zien hadden we wel de nodige voorzorgsmaatregelen genomen!’ aldus Bachelor.
Overigens merkte ik al snel dat het filmpje was gemaakt door de begeleider van het showkorps want er was vooral heel veel aandacht voor de muziek en de bijbehorende muzikanten. ‘Het echte bijzondere gebeurde natuurlijk ook in het stadhuis, maar dit is wel leuk om te zien!’ aldus Externe.
Vervolgens begon Bachelor over Mr. Sunshine. Het was de mannen duidelijk niet ontgaan dat de contest er weer aan komt! Bovendien is er een statuswaardewijziging bij een van de Bestuurders waardoor er in principe iemand is die wél voldoet. Overigens verandert er voor mij niet heel veel want het gaat om Master. Master is oprecht een aardige jongen wanneer je hem een beetje kent, maar het vastgelijmde haar geeft hem toch al snel een minpunt. Bovendien vond ik het idee van de Secretaris juist zo leuk. (Dat alle vier de mannen me optillen. Ik ga dan op de Lustrale zitzak zitten en dan pakken de mannen elk een hoek!) ‘Hm, ja maar de Secretaris is er nu natuurlijk niet!’ stelde Externe vast. Dat klopt, dus we kunnen die inzending nu ook niet maken. ‘Hm… Maar het zou wel stom zijn als de nominatie nu aan onze neus voorbij gaat omdat de Secretaris ziek is!’ aldus Bachelor. Geen zorgen, voordat de contest van start gaat kom ik nog een keer langs en dan gaan we die foto direct maken.
Niet veel later kwam er een oude bekende binnen, namelijk mijn grote vriend de Secretaris van Bestuur 72. Het is wel toevallig dat Bachelor en de Secretaris van Bestuur 72 dezelfde voornaam hebben. ‘Je kunt niet zonder zo’n exemplaar in je leven hè?’ zei de Secretaris van 72.
Hoe leuk ik je ook ben gaan vinden tijdens je Bestuursjaar (dat was in het hele begin wel anders…) die baard vind ik je nu niet echt leuker maken. Het was overigens wel goed om hem weer even te zien.
De Bestuursmannen vonden dat wel anders want de Secretaris van 72 pakt elke keer de cupjes die wél goed in het koffieapparaat gaan waardoor de cupjes die er niet goed in passen nooit op gaan. Ik moest er wel om lachen… Dit probleem zou mij niet snel overkomen aangezien ik geen koffie drink. (alleen in grote noodgevallen drink ik koffie.)
Desondanks wist de Secretaris van 72 al snel weer vrienden te maken aangezien hij ook wel een tactiek wist om de slecht passende cupjes toch goed in de machine te krijgen.
Al snel kwam Bachelor met het volgende grote nieuwtje. Dit jaar is er weer Airbase! ‘Ja, de laatste Airbase had toen nog jouw prijs van het beste evenement van het jaar gekregen!’ aldus Externe. Dat klopt! Airbase heeft een bijzonder groot plekje in mijn hart veroverd dus het doet me goed om te horen dat het weer gaat komen! ‘Bovendien hebben we al een Lustrumcantus gehad waardoor Limitless een beetje dubbel zou zijn’ voegde Externe eraan toe. Tja… Cantussen ben ik altijd bijzonder kritisch op… Het is net als met Carnaval. Als je het niet in de juiste gebieden viert, kun je het net zo goed niet doen… ‘Het voordeel aan deze cantus was dat het niet op Universiteitsterrein was waardoor we wat soepeler met de regels om konden gaan. Zoals je weet ging het op Limitless allemaal met muntjes. Nu konden mensen gewoon een all-in kaartje kopen, dat scheelde wel een hoop!’ aldus Externe. Dat geloof ik gelijk, die muntjes waren niet bijzonder handig.
Niet veel later stapte er opeens een andere oude bekende binnen waar ik toevallig net over had zitten vertellen. De Thesau van vorig jaar! Ik zal altijd bijzonder gehecht blijven aan deze zeer betrokken en enthousiaste Thesau. Ook nu bewees hij dat weer want hij ging meteen aan het bureau van de Thesau zitten om Thesaudingen te doen. ‘Yep, hij is altijd erg betrokken!’ zei Bachelor vrolijk.
‘Zeg Thesau van vorig jaar, heb je eigenlijk nog tips over hoe wij Mr. Sunshine kunnen winnen?’ vroeg Master vervolgens aan de Thesau van vorig jaar. ‘Nou, ga op tijd naar de kapper!’ reageerde hij op zijn beurt.
Haha, tja, onze Thesau had vorig jaar een redelijk ontploft kapsel op de constitutiefoto. Bij de Mr. Sunshinefoto viel het wel mee, maar het ontplofte kapsel bleef toch altijd terugkomen in de gesprekken.
‘Hm… De kapper dus!’ aldus Bachelor. Nou, wees er voorzichtig mee… In veel gevallen word ik juist boos als een man naar de kapper is geweest omdat het haar dan juist net leuk was en dan vervolgens veel te kort geknipt is! Dit vond Master wel een goede gelegenheid om te vertellen over de ‘goede voornemens-weddenschap’ die hij had gekregen. ‘Ik moest een dag mijn haar de andere kant op doen… Nou het duurde bijzonder lang totdat iemand het door had!’ zei hij lichtelijk beledigd. ‘Ik heb je toen gezegd dat je haar goed zat!’ zei Bachelor. ‘Ja, pas nadat de President het had gezegd! Dat doe ik dus ook niet meer!’ aldus Master. Kijk, en daarom is hij dus wel een 3 en zou ik hem niet in de solonominatie zetten.
Vervolgens bood Master me nog een kopje thee aan. ‘We hebben aardbeienthee, dat moet je wel gemerkt hebben!’ aldus hem. Dat klopt, daar ben ik heel erg blij mee. Het probleem is dat ik dan wel eerst even een pitstop moet maken. ‘Dat kan hoor! Ga jij even je ding doen en dan zal ik een nieuw kopje thee voor je maken’ aldus Master. Zo gezegd, zo gedaan zat ik even later weer terug op de plek van Commissaris Carrière (het is daar of aan het bureau van Bachelor.) klaar voor nog een overheerlijk kopje aardbeienthee!
In de tussentijd had Bachelor gekeken of er toevallig nog koekjes waren (nope!) waarna we verder spraken over de lopende zaken.
Overigens zou ik het bezoek natuurlijk niet afsluiten zonder foto’s! We hadden weliswaar niet zoveel Bestuurders maar vaak zijn die bezoeken wel erg gedenkwaardig, dus daar moeten wel foto’s van gemaakt worden! De banken werden opzij gezet en toffe items werden opgespoord voor deze foto. Nou, Externe won het vandaag als het gaat om het beste item. Hij had namelijk het schaalmodel van de Cubesat meegebracht. Nu is dat al een gaaf ding op zichzelf, maar hij is onlangs nog specialer geworden omdat hij is gesigneerd door niemand minder dan mijn grote held André Kuipers! Oh my!!!! ‘We gaan samenwerken met André, wist je dat al?’ begon Externe. Nee. Vertel me meer!!! ‘Hij is onlangs langs geweest voor het Cubesatproject en toen heb ik ook even met hem gesproken. Hij is heel toegankelijk en ook heel geïnteresseerd in jou als persoon’ vervolgde hij. Wat onwijs gaaf! André is mijn grote held, mijn eerste jaar VSV was het jaar van zijn tweede ruimtereis waardoor mijn band met de VSV onlosmakelijk met deze bijzondere gebeurtenis verbonden is. Ik zat aan de buis geplakt toen hij terugkeerde naar de aarde! Zijn biografie is mijn lievelingsboek en dan vertel je me nu dat deze legende hier misschien nog wel vaker gaat komen?! ‘Misschien ga jij hem ook nog wel ontmoeten hier op de VSV!’ aldus Bachelor. Mijn Logboek is in principe alleen voor verenigingsbesturen, maar voor de enige echte André Kuipers laat ik heel graag een pagina over. Dat zou echt een droom zijn die uitkomt.
Ik kon niet anders dan compleet stuiteren door al deze verhalen dus zo stond ik dan ook tussen Externe en Master in voor de foto. Er werden een aantal hele leuke foto’s gemaakt.
Nadat ik nog een pitstop had gemaakt en weer terugkeerde ontdekte ik dat de President inmiddels ook teruggekeerd was op de VSV. Nadat ik even in het kort aan haar had verteld wat er tijdens dit bezoek allemaal voor leuks was gebeurd was het tijd om afscheid te gaan nemen. Het was weliswaar een bezoek met maar een paar Bestuurders, maar die mannen hebben wel een ontzettend leuk bezoek voor me weten neer te zetten! De tijd was weer voorbij gevlogen!
Op naar het volgende bezoek!
Op 12 maart was ik nog even teruggekeerd op de VSV voor het gloednieuwe Jaarboek en uiteraard voor de Mr. Sunshine foto! Er heerste wel een chaos op het Bestuurshok wegens de Coronacrisis, dus veel tijd om uitgebreid bij te praten was er niet, maar het was fijn om iedereen weer even te kunnen zien en om de Mr. Sunshine foto’s te kunnen maken! Ik ben benieuwd hoe ver deze bijzondere nominatie gaat komen!
Kennismaking met Bestuur 76 (15 september)
Hoewel de afspraak op 15:45 stond, zou ik al eerder bij L&R aankomen. TNW Zuid werd namelijk tijdens mijn bezoek aan Hooke ontruimd. (Ik ben zo ontzettend blij dat wij een buitenafspraak hadden en we dit alles daarom vanaf de zijlijn konden aanschouwen!) Daardoor raakte mijn afspraak met TG een beetje bekneld met als gevolg dat ik moest kiezen om alsnog iets met TG te gaan doen voor hooguit een kwartier, of om de afspraak met VSV naar voren te halen. Tja, gezien de indrukken die ik tot nu toe van het TG Bestuur heb gehad, was de keuze erg snel gemaakt.
Ik liep voorbij het bankje waar ik een half jaar geleden in complete verbijstering had gezeten met een DCP mok gevuld met aardbeienthee in mijn handen. Ja, een half jaar geleden was ik voor het laatst hier op de zuidzijde van de Campus. Nog even snel Mr. Sunshinefoto’s maken, nog even snel een laatste knuffel geven… En met een heel raar en onwerkelijk gevoel in de EBS Harmonicabus naar huis gestapt. Het VSV liedje Sound of Silence van Gregorian was nog nooit zo treffend als met die busrit… In een half jaar kan echter veel veranderen. Corona is helaas nog niet weg maar de bussen kunnen allicht weer over de Sebastiaansbrug… En er is dus weer een nieuw Bestuur! Het Lustrum is helaas met grof geweld afgekapt maar online is er het beste van gemaakt.
Ik ging op een bankje verderop zitten. Dan zat ik beter in het zicht van de welbekende hoofdingang. Vervolgens belde ik naar de VSV en verrassend genoeg werd de telefoon opgenomen door Master. Hm oké… Nou ja, als de boodschap maar overkomt. Ik zit voor de deur, ja ik ben iets te vroeg… Maar komen jullie naar me toe?
Aanvankelijk had de Secretaris geschreven dat we elkaar voor de faculteit zouden ontmoeten en dat we dan naar een externe locatie zouden gaan omdat ze me niet in de kou wilden laten staan. Echter was het stralend mooi weer en was ik er van overtuigd dat een externe locatie niet nodig zou zijn… Een groot glas drinken daarentegen!
Ik wachtte vol spanning af maar er kwam niemand uit de hoofdingang. Zouden ze me verkeerd begrepen hebben? (Bij Hooke had ik aangegeven dat ik op het Voorplein tegenover de boom zat en ze waren me op het Achterplein gaan zoeken…) Echter zag ik even later een heer aan komen lopen met een Jaarboek in zijn handen. Dát is vast iemand van de VSV! Daarop volgde een andere heer met het VSV wapen in zijn handen. En of dit de VSV is! Daarna volgden er nog twee personen en zij hadden vliegtuigjes vast. Hier hebben we alvast 4 leden van Bestuur 76! ‘Hoi! Leuk je eindelijk te ontmoeten!’ klonk er al snel uit verschillende monden. Geheel wederzijds! Mijn 9e VSV Bestuur alweer, wat vliegt de tijd toch!
Bij Bestuur 74 had ik een dejavu gevoel naar Bestuurders die ik eerder bij de VSV was tegengekomen. Bij de heren van Bestuur 76 die nu voor me stonden had ik wederom zo’n gevoel maar dan met Bestuurders die ik op andere verenigingen was tegengekomen. Naast me (op 1,5 meter) zat iemand die me direct deed denken aan mijn 2e President van de VvTP. Hij had alleen geen Vlaams accent maar de rest van het plaatje leek er toch aardig op. De man die met het VSV wapen rondliep deed me denken aan een absolute Beste Vriend van een studieverenigingsbestuur uit Utrecht en die derde man die een vliegtuigje met een mondkapje in zijn handen had, deed me dan weer gelijk denken aan Mr. Sunshine van vorig jaar. (Wederom een VvTP’er…) Dat is interessant! Even later kwam er nog een vierde man bij en werd me verteld dat dit de leden van 76 waren die ik vandaag zou gaan zien. ‘Onze Bachelor had een andere afspraak en Carrière is weg voor DDB.’ vertelde de gast die me dus wel deed denken aan Mr. Sunshine van vorig jaar. Carrière die mijn afspraak mist wegens DDB, dat ken ik inmiddels wel! (Daarom zit ik 9 op de 10 keer aan dat bureau.) Nadat ik een basaal verhaal over mezelf en mijn geschiedenis met de VSV had verteld, stelde ik voor dat de Bestuurders even een voorstelrondje zouden doen.
Waar 3 van de 4 mannen me wel aan iemand anders deden denken, had ik dat met de laatste man niet. Aanvankelijk dacht ik even dat hij een superheld was, want had hij nu werkelijk een mok met aardbeienthee voor me mee naar buiten genomen? Toen zijn buurman droog opmerkte dat de Cup-a-soup vrolijk over het randje kwam, was ik dus wel een beetje teleurgesteld. Toch niet zo’n superheld die aan alles had gedacht! Desondanks was mijn interesse wel gewekt. Er is iets aan jou wat me opvalt, ik weet alleen niet goed uit te leggen wat dat is…
Ik had in ieder geval de indruk gekregen dat de gozer die wel wat op de Mr. Sunshine van vorig jaar leek de President was, want hij was vaak aan het woord om vragen te stellen en om aanvullingen te doen. Niets bleek minder waar… De man met het VSV wapen droeg me het constitutiekaartje over en vertelde toen ‘Ik ben dit jaar de President van de VSV!’ (en terwijl ik dit aan het uittypen ben is hij nog jarig ook! Echter zal dit verhaal waarschijnlijk pas eind van de maand online staan…) De nummer twee was het exemplaar wat naast me zat. ‘Ik ben je contactpersoon. Mijn naam heb je natuurlijk al in de mail voorbij zien komen!’ zei hij vrolijk. Hij had het Jaarboek in handen en aangezien ik het zelf ook gewoon écht niet meer zeker wist of ik deze nu al wel of niet in mijn bezit had, nam ik het wel van hem aan. ‘Ik heb er zelf aan meegewerkt dus ik ben er erg trots op!’ vervolgde hij vrolijk. Daardoor blikte ik weer terug op een ervaring bij CH van vorig jaar. De toenmalige Commissaris Carrière had daar met een stalen gezicht de nieuwste Annu aan me overgedragen en later kwam ik erachter dat hij zelf in de commissie had gezeten. 99 van de 100 personen die zelf Jaarboekcommissie hebben gedaan en het boek vervolgens aan me overdragen, zeggen er altijd wel IETS bij waardoor je weet dat zij aan dat Jaarboek hebben gewerkt! Behalve die Unit…
De derde persoon stond tegenover me in de vorm van de enige aanwezige vrouw. ‘Ik ben dit jaar de Thesau!’ Het was haar waarschijnlijk niet ontgaan dat ik ietwat bevreemd naar de traplopers in haar handen keek. (Blijkbaar heten die dingen slinkies, maar ik ken ze als traplopers. Zo’n soort rups die je al springend van een trap naar beneden kunt laten gaan…) ‘We zitten nu verspreid over twee ruimtes om de 1,5 meter afstand te kunnen behouden. Echter willen we de bonding tussen beide helften van het Bestuur wel graag in tact houden en daarom hebben we dus allemaal een eigen slinkie. Je vraagt je dan misschien af wat dat met bestuursbonding te maken heeft… Nou, we mogen elkaars slinkie stelen en als er een Bestuurder is die op vrijdag zijn slinkie kwijt is, dan moet die een opdracht uit de grabbelton halen! Die opdrachten hebben alles te maken met het versterken van de bonding!’ aldus de Thesau. Aha! En aangezien de Thesau er dus juist twee had gestolen stond ze bijzonder krampachtig met die dingen in haar handen. ‘Dat is de reden dat ik wat later was! Ik was nog snel alle bureaus aan het afzoeken naar een slinkie!’ aldus meneer 4 uur Cup-a-soup. (Het liep letterlijk richting 16:00…) Goed, door met het rondje! Nummer 4. ‘Die is afwezig, dat is Bachelor. Dus nu mag ik want ik ben nummer 5. Commissaris Onderwijs Master!’ aldus de heer die ik wel op Mr. Sunshine van vorig jaar vond lijken. Ondanks dat hij dus niet de President is, heeft hij overduidelijk wel flinke praatjes, net als de Mr. Sunshine van vorig jaar… Dat ik daar zo mijn manieren voor heb om daarmee om te gaan kreeg hij al snel genoeg in de gaten. ‘Ik heb de Leonardo Times voor je meegebracht!’ aldus Master. Het was overduidelijk een fraaie Lustrumeditie van de L.T.! Ik checkte even op mijn telefoon of dit de juiste L.T. was en zo ontdekte ik dat er nog een editie tussen moest zitten. Jij bent duidelijk Mr. Leonardo Times dus die ontbrekende moet je ook wel even gaan halen hè? En als je dan gaat, neem dan gelijk iets te drinken mee! ‘Dan moet ik wéér dat Feutenrondje lopen!’ riep Master uit. Yup, hij is écht zoals de Mr. Sunshine van vorig jaar. Die reageerde precies hetzelfde toen die voor mij een Schaduwkopie speldje voor op mijn jasje uit het archief moest halen!
‘We mogen niet via de hoofdingang naar buiten waardoor je een rondje moet lopen.’ Verklaarde de President. Corona… Leuker kunnen we het niet maken en ook niet veel makkelijker!
Echter ontkwam Master niet aan dat rondje!
‘De nummer 6 is er ook niet, dat is de andere vrouw in ons Bestuur, Commissaris Carrière!’ aldus de President.
Omdat ik van hem het Constitutiekaartje had gekregen kon ik mooi meekijken en de gezichten een beetje leren herkennen. Hierdoor wist ik ook dat alleen nog Commissaris Externe over was en die liep met zijn Cup-a-soup rond. ‘Ja, ik ben de laatste!’ zei hij lachend. De laatste die buiten kwam en ook de laatste die zich mocht voorstellen. ‘In een normale situatie ben ik natuurlijk veel weg en onderweg maar door Corona is het allemaal anders. Ik ben uiteraard wel veel met bedrijven bezig en heb veel contacten met hen, alleen gaat dat nu allemaal digitaal!’ aldus hem.
‘Let ook vooral op zijn nette hemd!’ aldus de President waarop Externe al meteen lachend reageerde ‘Ja, de bovenkant is netjes, de onderkant is passend bij dit weer!’ Zo werkt het bij Zoom toch ook? Als de bovenkant maar goed zit. ‘Maar ik loop er echt niet altijd zo bij hoor!’ vervolgde hij snel. Nee, dan loop je in pak toch? (Vele herinneringen aan VSV Externen in pak. Sowieso kun je mij altijd blij maken met mannen in pak!) Dus je bent nu niet zo vaak op pad? ‘Nee, ik denk dat Bachelor en ik, Externe vaker achter hebben gelaten dan omgekeerd…’ lachte Master. ‘We hebben de ledenruimte nu natuurlijk ook in gebruik als Bestuurskantoor met als gevolg dat we dus in feite twee Bestuurshokken hebben. Het ene hok hebben we De DB genoemd want daar zitten Secretaris, Thesau, Carrière en ik.’ Aldus de President. ‘Ons hok is de CEO’ vulde Master al direct aan. Heerlijk die woordspelingen en grapjes, daar ga ik altijd wel goed op.
Ik vertelde op mijn beurt over mijn VSVerwijsliedjes en daarbij liet ik ook vallen dat ik onlangs een liedje had gesignaleerd dat ik wel een VSVibe vond hebben. ‘Wat is dat dan? Een VSVibe?’ vroeg de Secretaris waarop ik uitlegde over de werking van Voorbereidingen met Verwijsliedjes. Op iedere vereniging hangt zo een eigen sfeer en in bepaalde liedjes kun je die sfeer een beetje terug voelen komen… 74 was de laatste die liedjes aan de VSV-Playlist heeft toegevoegd… Maar er is vandaag inderdaad een nieuw liedje bijgekomen. ‘Heb je ook de échte VSV Playlist al eens beluisterd? Die heeft mijn voorganger in elkaar gezet tijdens de Coronacrisis en die is ook echt wel lachen!’ aldus de President. Tja, mijn manier van het koppelen van muziek loopt vaak wel anders dan hoe de meeste mensen dat doen…
Omdat ik enkele van mijn verwijsliedjes had uitgelegd kwam ik wel nog op een hele belangrijke vraag uit. Wie is er voor de luchtvaart en wie voor de ruimtevaart? Ik heb namelijk echt een groot ding voor Space! (De oplettende kijker heeft gezien dat ik drie armbandjes draag. De eerste komt uit Turkije en heb ik gehad van mijn Rijinstructeur, de tweede is een planetenarmband en de laatste is een groene wikkelarmband. Waar ik ook ga, ik draag altijd de eerste twee.) De meeste stemmen gingen naar luchtvaart. Externe koos wel ruimtevaart. ‘Ja weet je wat het is. Ik vind ruimtevaart zoveel cryptischer dan luchtvaart… Ik vind astronomie overigens wel heel erg interessant’ aldus de Thesau. Ik raak niet uitgekeken op de ruimtevaart. Zeker door André Kuipers heb ik een grote liefde voor space gekregen!
Natuurlijk zouden ook de nominaties voor Mr. Sunshine en Powervrouwen ter sprake gaan komen en aanvankelijk leek het een hele lastige keuze te gaan worden, totdat ik een van de belangrijkste voorwaarden benoemde. ‘Dan is de keuze snel gemaakt want dan blijven er nog maar twee over, ze zijn overigens wél allebei hier!’ aldus de Thesau. Hmm… Dat wordt spannend!
De President liet al direct blijken dat hij niet bij die twee zat. ‘Ahh ik mag niet!’ reageerde hij. ‘We hebben nu wel echt een bijzonder teleurgestelde President. Hij heeft het er al weken over!’ aldus Master. Tja, regels zijn regels… Alleen wanneer er niemand voldoet aan de eerste eis kan ik vanuit de Uitzonderingsregel gaan nomineren, zo ging het onder andere bij VvTP vorig jaar. Maar ja, wie mogen er wel? ‘Je kunt kiezen tussen Secretaris en de Externe!’ aldus de Thesau. Aha, dat is in feite kiezen tussen twee liedjes. De Secretaris paste volledig in het perspectief van vandaag met het liedje Reason van Nervo (Dat liedje linkte zowel aan die eerdergenoemde President van VvTP als aan ontruimingen, hetgeen wat ik natuurlijk bij Hooke zag gebeuren.) terwijl de Externe volledig in het plaatje van dat liedje met de VSVibes paste… Dat is wel een hele moeilijke. Ik besloot daarom gelijk op de Interne Battle in te zetten. Voor beide mannen is namelijk wel iets te zeggen en wellicht dat mijn volgers me meer op weg kunnen helpen. Terwijl er volop gediscussieerd werd over wie wat vast mocht houden (Opeens wilde de Secretaris de Cubesat niet meer loslaten… Dat is echt space hoor!) kwam er juist een bekend gezicht naar buiten. Hee de Thesau van 74! We hebben het nog over je gehad aangezien wij spacebuddies zijn! ‘Goed om te horen! Leuk om je weer te zien, zeker in deze tijden!’ aldus de Thesau van 74. Aanvankelijk wist ik niet goed wat ik met de foto’s aan moest omdat ik mijn camera niet zomaar aan een onbekende wilde geven (zeker met het oog op corona) maar Thesau 74 kwam als de ideale fotograaf uit de lucht gevallen! Zo konden we dus moeiteloos groepsfoto’s maken met alle aanwezige Bestuurders! De Thesau van 74 maakte geduldig alle foto’s van Mr. Sunshine maar ook de Powervrouwenfoto’s en de groepsfoto’s. Zo fijn dat er van die oud Bestuurders zijn die steeds weer terugkomen. Net zoals met de Interne van Bestuur 70. ‘Ik weet niet of ik dat een compliment vind hoor!’ reageerde Thesau 74 toen hij me de vergelijking hoorde maken. Nou, geloof me maar dat die vergelijking echt wel een compliment is. Ik heb het tot op de dag van vandaag nog over de Interne van Bestuur 70 en ik heb het ook nog regelmatig over jou. Je bent een vorm van praktisch legendarisch voor me eigenlijk… ‘Ha, die kan ik in mijn binnenzak steken!’ reageerde hij vrolijk. Absoluut. De meeste Bestuurders heb je een leuke tijd mee, maar zie je daarna niet echt meer. Alleen de hele bijzondere exemplaren blijven op je pad terugkeren!
Het 76e vond het overduidelijk erg gezellig maar ja, na ruim een uur over van alles en nog wat gesproken te hebben moesten er ook nog wel wat zaken afgemaakt worden, dus het werd tijd om het bezoek af te ronden.
Ik heb goede hoop dat dit Bestuur zomaar de AZG kan verstevigen op de Hoofdprijs. (Ik heb het even op mijn site gecheckt en 73, 74 en 75 hebben alle drie de titel van De Leukste Studievereniging behaald.) Wat ze in ieder geval al zeer gedenkwaardig voor elkaar hebben, is het feit dat ze op de voorpagina van de Delftse Post staan. Hierdoor kon ik al wel een klein beetje een beeld vormen van wie ik vandaag zou treffen, al stonden de mannen (het was echt een mannenfoto) duidelijk niet op constitutionele volgorde. Ik heb in ieder geval wel een inspirerend persoon in dit Bestuur ontdekt waarvan ik toch wel meer te weten wil komen!
Ik kijk erg uit naar het volgende bezoek en uiteraard hoop ik dat het vervolgbezoek gewoon weer op het oude vertrouwde Bestuurshok kan, aan het bureau van Carrière met een kop aardbeienthee in de hand. Ik ben in ieder geval al lang blij dat ik een half jaar na de laatste afspraak eindelijk weer terug kon keren!
