Ik ben in 2012 begonnen met het verzamelen van spullen van het Technologisch Gezelschap
Toen ik langs de Mijnbouwkundige Vereeniging was geweest voor het 73e jaarboek,
de Natural Resources en andere mooie verzamelitems...
Ging ik ook op doorreis langs het Technologisch Gezelschap. (Hierna TG genoemd)
Ik had contact gehad met het bestuur 2011-2012.
Maar, omdat zij op bestuursvakantie waren, zou ik hen nooit ontmoeten.
Wel zou ik de leden van het oude bestuur 2010-2011 ontmoeten.
Dit oude bestuur had het nodige gedaan om het huidige bestuur lekker dwars te kunnen zitten,
zodra die weer terug zouden zijn van hun vakantie.
Je opvolgers zieken is tenslotte een bekende en eeuwenoude studententraditie.
Toen ik hen eenmaal had gevonden werd ik direct warm onthaald met een lekker kopje koffie.
(Uiteraard in een TG mok.)
Nadat ik mijn verhaal over mijn hobby had verteld,
namen de oud-secretaris en de oud-commissaris onderwijs me mee naar het archief.
Een deur op de tweede verdieping die een gehele tussenverdieping (1 1/2e verdieping) onthulde.
In deze tussenverdieping kon ik mezelf waren in een hemel van almanakken en magazines.
Dozen vol almanakken en oude uitgaven van het verenigingsperiodiek (TG Magazine)
Het was bijna zoiets als ''Hier heb je een doos, vul maar!''
(Alsof een kind een lege zak in een snoepwinkel krijgt en er tegen hem gezegd wordt ''pak maar wat je pakken kunt!'' )
Samen met de oud-secretaris en de oud-commissaris onderwijs wist ik die doos wel te vullen.
Er zitten nog wel wat gaatjes in de collectie, maar daar kan altijd aan gewerkt worden.
De oud-commissaris onderwijs vond daarnaast nog een bewaarmap voor de TG Magazines.
Helaas waren de handige klemmen uit de bewaarmappen gesloopt.
Zo kon je er eigenlijk nog steeds niets mee...
Dus die bleef in het archief achter.
Het leverde me een grote doos met mooie almanakken op en TG magazines op.
Nadat ik afscheid had genomen van Bestuur 2010-2011 begon de grote uitdaging pas echt...
Als je van de TU wijk naar het Centrum terug gaat, moet je eerst over de Sint Sebastiaansbrug.
Nu had ik een boodschappentrolley vol spullen van de Mijnbouwkundige Vereeniging en een boodschappentas vol spullen van TG.
Nou, succes! zal de Sebastiaansbrug gedacht hebben.
Ik kwam er niet overeen...
Gelukkig was mijn broer op dat moment in de buurt en wilde hij me wel een lift geven.
Dit was de laatste keer dat ik op verzameltour ging met een boodschappentas...
-Mijn rugzak is dan wel lomp groot, maar daar kan ik wel een berg almanakken in dragen!-
2012-2013
Een jaar later was ik natuurlijk weer terug.
Dit keer ontmoette ik wel het huidige bestuur (2012-2013)
En wat bleek, ze hadden nog veel meer hebbedingetjes voor mijn verzameling!
Een kettinkje met het logo van TG, een choker en natuurlijk ook weer een nieuwe almanak.
Dit bezoekje was een niet zo avontuurlijk bezoek als het jaar daarvoor.
Maar ja, ik kon nu wel normaal over de Sebastiaansbrug....
2013-2014
Inmiddels ben ik weer langsgeweest en heb ik kennisgemaakt met het bestuur van 2013-2014!
Het lukte niet om TG per mail te bereiken, dus besloot ik ze tijdens de invallenreeks te bezoeken.
Niet zonder resultaat, want ik heb nu het 114e jaarboek en weer een aantal nieuwe TG magazines bemachtigd!
Daarnaast ben ik nu officieel buitenlid van TG!
Zo mis ik geen almanak en TG Magazine meer! (HANDIG!!)
Naast deze vangst had ik ook laten vallen dat ik misschien nog langs de VvTP wilde.
'Oh, de VvTP heeft nog een jaarboek van ons te goed, wil je die gelijk meenemen?'
Zo kreeg ik dus niet alleen een 114e jaarboek voor mezelf, maar ook een om bij de VvTP af te leveren.
Helaas was het bestuur van de VvTP er toen niet, dus had ik het jaarboek maar bij de balie van de VvTP achtergelaten.
Zo was het eerste pakketje van de TG-Postbode een feit.
Hoewel ik voor nieuwe jaarboeken en TG magazines de deur niet meer uit hoef, kan het toch nog wel eens voorkomen dat ik toch bij TG langs moet.
Vandaag was ik er weer om een ouder jaarboek op te halen.
De secretaris was me alleen een beetje vergeten, maar gelukkig kwam de voorzitster net op dat moment binnen en redde zij het bezoek!
De missende almanak is inmiddels aan mijn collectie toegevoegd! (Enkele gaten zijn nog te vullen binnen deze collectie. Met andere gaten lukt dat echter niet meer.)
Nu is het wachten op de nieuwe TG gadgets!
2014-2015
Het heeft even geduurd, maar op 20 januari 2015 was ik dan eindelijk weer op het hok van TG te vinden!
Buitenlid zijn is stiekem een grote luxe, omdat je geen bezoeken meer hoeft te doen voor jaarboeken en magazines. Ook de constitutie en kerstkaart krijg je thuisgestuurd... Dus alleen voor de gadgets en het Bestuur zelf heb je nog een reden om naar de vereniging te gaan.
Maar ja, dat is dan ook wel weer jammer... Want zo mis je toch een binding met het Bestuur.
Omdat ik een favoriet persoon heb, die toevallig ook nog eens lid is bij TG, besloot ik op de 19e mijn eerste poging te wagen.
Helaas waren noch het bestuur, noch die favoriete persoon aanwezig toen ik kwam. (Ondanks dat de Secretaris van de VvTP nog had geprobeerd om contact te leggen met de president van TG... Soms zit het niet mee!
Echter had ik van de Secretaris van de VvTP vernomen dat TG dit jaar hele leuke kerstballen had, die zeker niet in mijn verzameling mochten ontbreken... Nog een reden om het later nog eens te proberen!!)
Een dag later, de 20e, had ik natuurlijk via Froude een afspraak bij Curius gekregen, maar ik moest opzeker nog een half uur zien te vullen.
Hmm... Laat ik dan nog maar een poging gaan wagen bij TG!
Dit keer met meer succes, want de secretaris, de commissaris onderwijs en de excursieleider van het Bestuur waren aanwezig.
Ze hoefden echter geen constitutie of kerstkaart voor me op te zoeken, want die had ik natuurlijk al.
Maar de secretaris kon me wel blij maken met een kopje van de lekkerste koffie van de TU Delft.
Terwijl ik wat met de aanwezige Bestuursleden sprak over mijn verzameling en het belangrijke aandeel dat TG hierin heeft, dacht de secretaris nog even goed na wat voor items er niet op de post gingen en ik dus wel mee kon nemen.
'Oh ja, de TG zonnebril!'
Ik blikte met een lach terug op de Glück Auf! zonnebril die ik een dag eerder bij Mijnbouw had gekregen.
'Oh... Ik hoop dan maar dat het niet gaat regenen wanneer je met deze op naar buiten loopt!' zei de secretaris.
Ergens uit een andere hoek kwamen een paar Lustrumstickers tevoorschijn en verder was de secretaris nog steeds aan het nadenken wat hij aan mijn collectie kon schenken.
Op dat moment kwamen de president en de commissaris lustrum binnen.
De president gaf aan dat hij inderdaad had begrepen dat ik langs wilde komen en zag ook meteen de tas die ik bij Froude had meegekregen.
Nu het Bestuur zo goed als compleet was, stelde ik voor om een foto te maken.
Terwijl we bij de TG-ster gingen staan, ontdekte ik een blauw balletje op een balie.
Oh ja, ik hoorde iets over kerstballen!! zei ik meteen.
De foto's werden gemaakt en daarna ging de secretaris even kijken of hij een levende kerstbal kon vinden (aangezien het exemplaar op die balie vrij dood was...)
Ondertussen kwam het gesprek op het feit dat ik Oorlam had geproefd bij Froude.
'Oh, dan moet je zeker ook Hooghoudt proberen!' (Hooghoudt, dan denk ik al snel aan Vindicat Atque Polit en Groningen.)
De secretaris was terug met twee kerstballen en onderwijl werd de Hooghoudt ingeschonken.
Hier hoefde je niet luid te brullen en werd er 'Goedemorgen' gezegd.
Hooghoudt is een drankje die eerst heel zwak lijkt, maar pas als je hem hebt doorgeslikt merk je dat er toch wel vuur in zit! (Erg verrassend is het dus wel!)
Ondertussen had ik laten vallen dat ik nog even langs Curius moest.
De secretaris was daarop al meteen bezig om een doos te vullen met mysterieuze inhoud.
'Als je dan toch naar Curius gaat, wil je dit meenemen?'
Zo werd mijn tweede pakketje als TG-postbode een feit. (en dit keer was de ontvangende partij wel aanwezig!)
Als dank kreeg ik wel nog twee mooie TG postzegels! (die ik uiteraard niet ga gebruiken!)
Op naar het stralende Lustrum van TG, want dan zijn er nog meer redenen om tussentijds even langs te lopen! (Wellicht heb ik dan ook meer geluk met die persoon!)
Het nieuwe Bestuur
Op 2 september 2015 had ik de eer om het nieuwe Bestuur van het Technologisch Gezelschap te feliciteren met de installatie!
Het belooft een stralend jaar te worden met het 25e Lustrum!
Een van de Lustrumcommissarissen heeft al op de CoBo leuke ideeën bedacht.
Zo is het idee dat ik dit jaar een keer naar ECAST zal komen (Dit jaar is het laatste jaar dat TG in het huidige gebouw zit... Dus dat betekent ook de laatste kans om eens naar het beroemde ECAST te gaan!) en natuurlijk dat ik het Stralende gala mee kan maken met een Stralende Lustrumgaladate!
Op 11 september 2015 was ik nog even op de Residentie om de Lustrumdas te halen en nog even in rustige setting met het nieuwe Bestuur te praten.
Ik heb zin in dit Stralende jaar!
Interval 21 januari
Omdat mijn kerstkaart van TG nooit aangekomen was, besloot ik maar contact op te nemen met de Secretaris.
Immers, een kast zonder recente kerstkaart van TG... Dat is ondenkbaar!
De Secretaris vertelde me dat ik zeker langs kon komen voor de kerstkaart, en als ik er dan toch was... Dan kon ik meteen als eerste Buitenlid het nieuwe Jaarboek in ontvangst nemen!
Als ik zou komen, dan zou ik iedereen, behalve de Thesaurier treffen... Aangezien die in de Aula aan de slag was met De Delftse Bedrijvendagen.
Echter had ik het maffe plan in mijn hoofd gehaald om gewoon de Aula IN te lopen en eens te kijken wat dat nou allemaal is met de De Delftse Bedrijvendagen... Kortom, de Thesau heb ik gewoon gezien en ik sta zelfs met hem op de foto!
Bij binnenkomst op de Residentie was mijn eerste gedachte 'Spaghetti'... En die gedachte is er ook niet meer uit gegaan... (Ik heb een licht vermoeden waar het vandaan kan komen... Heeft ook iets met de CoBo van TG te maken...)
Ik werd ontvangen door mijn 'gebruikelijke' ontvangstcomité (De Secretaris en de Excursieleider, ik zou me geen bezoek zonder deze twee mensen kunnen voorstellen hoor!)
De Secretaris had al meteen iemand van de Jaarboekcommissie opgetrommeld, zodat die mijn officieus het 116e Jaarboek kon overhandigen, om vervolgens zelf het kerstkaartje te kunnen geven.
Hij is erg leuk geworden!! (En het Jaarboek heeft de lijn van 'Kristal' vastgehouden, ik kan het waarderen!)
De Excursieleider voorzag me van een overheerlijk kopje Residentiekoffie (Natuurlijk in mijn De Delftse Bedrijvendagen-mok!) en daarna kwamen meteen de updates op gang. Ik had natuurlijk veel gemist met betrekking tot het Lustrum, maar gelukkig vertelde ze me het zo, dat ik bijna het gevoel had dat ik er zelf bij was!! (En ook inside info over het Gala én de regelposter van Lijst Bèta... Iemand liep even kort gevaar na die update... Gelukkig dat ik het bij TG ontdekte en dat het Bestuur van TG heel lief is, waardoor ik het al snel weer vergat en blij werd van het Stralende van TG!)
De Secretaris keerde weer terug. Samen met de Jaarboekcommissaris was hij op jacht gegaan naar het cadeautje dat bij het Jaarboek hoorde. (Het thema is Balans en wat past daar goed bij? Een tolletje!)
Vervolgens kwamen de verhalen over de nieuwe locatie.
Bij een verhuizing hoort natuurlijk ook een 'cleanup'... Iets waar ik natuurlijk weer oren naar heb!
Lang niet alles kan mee naar de nieuwe locatie, dus wellicht zitten er nog vermiste items bij, die ik dan over mag nemen!
De Commissaris Onderwijs kwam binnen en ik kon het toch niet nalaten om te vragen of hij toevallig familie is van de Commissaris Excursies van VvTP.
'Mogelijk heel verre familie, maar we weten beiden van niets!' was zijn antwoord.
Verder was hij erg druk bezig met inscannen van foto's, omdat er een nieuw gedenkboek aankomt. (MOET ik hebben!!)
Vervolgens kwam het uit het niets op de fotowedstrijd.
'Oh, de Thesau is uitermate geschikt voor de Mr. Sunshine Competitie! Ik draag hem voor!' reageerde de Excursieleider meteen en de Secretaris knikte druk mee.
Goh, daar had ik nog niet aan gedacht, maar ik vind het idee erg leuk! (Kortom, er zit snel weer een interval naar TG in!)
Aanvankelijk (Zo gaat dit volgens mij bij iedere kandidaat voor deze competitie) had ik van hem het minste meegekregen binnen TG... En dan zul je zien dat hij straks de winnaar wordt!
Om het bezoek goed af te sluiten werd er nog een groepsfoto gemaakt, waarna het tijd was om naar Stylos te gaan.
Van alle verenigingen waar ik een 'Beetje lid' van ben... Ben ik toch het meeste lid van TG! Ik ben er weliswaar niet vaak, maar ik zou me toch geen raad weten zonder deze lieve mensen!
In april meer TG!
Technologisch Gezelschap
The sun always shines on TG (10 maart 2016)
Ik had in februari bericht gehad van de Secretaris dat hij nog een TG Almanak had gevonden die nog in mijn collectie ontbrak (Handig hè, die 'Gezocht' pagina op deze site!) dus ik moest hem even laten weten wanneer ik die zou kunnen komen ophalen!
Aangezien TG met een grote cleanup bezig is, in verband met de naderende verhuizing, zou er nog wel meer zijn wat ik eventueel mee zou kunnen nemen, dus als ik dan toch langs TG zou komen, konden we gelijk nog even het archief in!
Op 10 maart was het dan zo ver! De Secretaris had me vooraf wel gewaarschuwd dat mijn Partner in Crime, de excursieleider, niet aanwezig zou zijn maar de rest van het Bestuur zou er wel gewoon zijn!
Nu was mijn bezoekje aan ORAS iets sneller klaar dan gepland, met als gevolg dat ik om 14:15 al op de Residentie stond.
'Ben je er nu al? Ik dacht dat ik nog wel even de tijd had! Maar misschien wil de Commissaris Onderwijs wel even met je kletsen?' was de eerste reactie van de President.
'Oh, ik dacht dat ik nog wel iets langer had om je bezoekje voor te bereiden! Maar goed, leuk dat je er bent! Wil je iets te drinken?' aldus de Secretaris.
Nu is de Residentie natuurlijk beroemd om de heerlijke koffie, maar vandaag had ik toch meer een thee-bui, dus ik besloot voor thee te gaan.
De President wees me op een grote emmer met nootjes. 'Dit zijn nootjes van de ALV van gisteren, mocht je er zin in hebben, pak dan vooral nootjes!'
Tja, nootjes en thee matchen niet!
Ik keek even door de Residentie en zag dat de Commissaris Onderwijs en de Thesaurier beiden hard aan het werk waren achter een computer. De Secretaris overhandigde me de thee en stelde voor om gelijk naar het archief te gaan.
Maar... Waar is de sleutel?
'De Commissaris Onderwijs heeft hem!' was de eerste reactie van de Secretaris, maar Onderwijs was niet van plan om de sleutel zomaar te geven! Pas na wat aandringen van de Secretaris droeg Onderwijs de sleutel over en kon ik met de Secretaris richting het archief.
Het archief.... Daar was ik in mijn eerste TG jaar geweest! (Bestuur 118 was met vakantie, Bestuur 117 was weer even helemaal terug en zij ontvingen mij voor het eerst op TG! Ik ging met de Secretaris en Commissaris Onderwijs naar het archief. Daar kreeg ik een doos met de boodschap 'Ga maar vullen met alles wat je hebben wil!' De grap is dat Bestuur 118 technisch gezien mijn eerste Bestuur is... Maar ik heb hen helemaal nooit gezien!)
En nu gingen we dus weer terug naar het archief!
Ik volgde de Secretaris, aangezien ik de weg niet bepaald meer wist... Maar toen we eenmaal op de gang met de cilinders vol gekleurde stoffen liepen, wist ik het meteen weer.
Het deurtje is nog altijd een 'onderdeurtje' met als gevolg dat je best wat moeite moet doen om binnen te komen.
Eenmaal in het vertrouwde en stoffige archief liet de Secretaris me zien wat zij allemaal mee zouden nemen naar de nieuwbouw en wat er dus nog over zou blijven voor mij.
Nu was het met de TG Magazines erg lastig, omdat ik die niet registreer.
Ik wist er wel een paar tussenuit te halen die ik op zicht niet herkende, maar het werd een beetje erg ingewikkeld om alles op zicht uit te gaan zoeken.
Maar, toen viel mijn oog op een Almanak die ik niet herkende.
Met behulp van die 'Gezocht' pagina op deze site kon ik achterhalen dat dit er inderdaad nog een was die ik miste! (Omdat de Secretaris me had verteld dat hij een specifieke Almanak had gevonden, had ik verder geen voorbereidend werk gedaan met betrekking tot de ANDERE missende Almanakken... Gelukkig heb ik het op deze website gezet!)
Ook kreeg ik de andere Almanak die de Secretaris nog voor me gevonden had.
Ik noemde de andere Almanakken die ik nog miste en de Secretaris meende dat hij een van die Almanakken in een andere archiefruimte had gezien, dus daar konden we zometeen nog wel even gaan kijken! Eerst dook hij nog een andere doos in waar allemaal shirts van de BENCO en de BUISCO inzaten. Zo zat er een van een reis naar Japan in, een mooie trui van volgens mij een reis naar Italië en zo nog een aantal andere mooie reizen.
Helaas waren dat geen meenemers, omdat ze allemaal in enkelvoud waren...
Een doos verder bleek nog allemaal shirts van het 23e Lustrum te bevatten, dus daar wilde ik er wel een van!
Nog een doos verder kwamen we bij allemaal items van het 24e Lustrum (Behalve shirts, volgens mij zijn die in dat jaar overgeslagen)
In die doos zat ook een informatieboekje met een aankondiging over een Reünie op de 'nieuwe' faculteit van TNW (Maar dat is dus niet zo gelopen, aangezien we nog steeds op ChemE staan!) waarop de Secretaris me vertelde dat er in april ook een reünie zou zijn en dat zou natuurlijk wél echt de laatste op ChemE zijn!
Verder in de doos vonden we wat mutsen (daar ging er eentje van mee!), gala promo, een kussensloop, een handdoek ('Dit is super handig!' aldus de Secretaris. Nou... Waarom neem je het dan niet mee voor in jouw huis??? 'Dat is nog niet eens zo'n heel slecht idee!') een pen, een los kaartspel en een spannende doos (die uit eindelijk hetzelfde kaartspel bleek te bevatten....) ook vond ik nog wat stickers die ik wel meteen meegriste.
Ik had nu dus twee Almanakken, het eeuwboek in schaduwkopie (De eerste die ik heb gekregen was erg krom getrokken... Toen ik dus ontdekte dat er nog DOZEN VOL stonden, aarzelde ik geen moment!) een paar TG magazines en het een en ander aan Lustrumitems.
Maar, hoe ga ik dit nou weer buiten het archief krijgen?? (Ik vraag me ook heilig af hoe dat toen met die doos is gelukt....) Gelukkig vond de Secretaris nog een stapel met linnen tasjes van een symposium dat TG eens had georganiseerd.
De items gingen in het tasje en zo wist ik mezelf in elk geval naar buiten te persen. (Ik miste nog net zo'n geluidje erbij, dat je in tekenfilms zou horen)
De Secretaris keek nog even rond, maar kon niets meer vinden waar ik iets aan zou hebben.
'Kom, dan gaan we nu naar die andere!' zei de Secretaris vrolijk.
Zo gingen we dus half ChemE door langs allemaal boeiende en spannende ruimtes. (Nu zag ik toch nog wat meer van ChemE, aangezien het weldra toch klaar is met dit gebouw!) We kwamen uit eindelijk uit bij een ruimte vlakbij de oude Residentie.
We stapten deze ruimte binnen en de Secretaris vond daar al meteen de een na laatste vermiste Almanak... Alleen de allerlaatste, de 111, zou écht niet kunnen, omdat daar gewoon te weinig van waren!
Wel vond hij nog wat oudere aansluitende Almanakken waar ik er ook een van kon meenemen, dus dat ging lang niet slecht!
De Secretaris liet me ook nog een heel oud Jaarverslag zien. (Dat was het VOORDAT het Almanak werd... Er staan niet bepaald veel foto's in en je hoeft ook niet te rekenen op koetjes en kalfjes verslagen! Maar desondanks is het toch wel heel erg gaaf dat je het 24e Jaarverslag van TG voor je neus hebt en dan te bedenken dat TG nu 125 jaar bestaat!)
De Secretaris stelde voor om verder te gaan, dus ik liep alvast de gang weer op.
Opeens bleef hij stilstaan en stond hij naar een hoek te turen. (Mijn ogen waren onderwijl gericht op wat dode spinnen langs de muur) 'Wacht eens even... Is dat?' zei hij.
Op de valreep ontdekte hij nog een stuk of vier Almanakken 111! Dat betekende dat het totaal op 7 a 8 Almanakken kwam en dat ik dus ook een 111e Almanak mee mocht nemen en dus dat mijn TG Almanakkenreeks helemaal compleet is!!!
Tegenover dit archief is 'De Schenk' de ceremoniële- en vergaderkamer van TG. Deze ruimte zal in de nieuwbouw niet kunnen bestaan, dus ik wilde het graag eens van binnen zien!
In deze ruimte staan onder andere de items van de ALV tafel, Lustrum memorabillia, memorabillia van speciale dagen maar ook ondefinieerbare zaken waar zelfs de Secretaris geen antwoord op wist. (Een flesje met een helder koperbruin goedje erin... Wat zou het zijn en waar komt het vandaan?) Verder kon de Secretaris me hier ook het allereerste jaarverslag van TG laten zien! Vanaf de buitenkant leek het net een schriftje dus ik vermoedde dat het handgeschreven zou zijn. Echter bleek het toch drukwerk!
Verder liet hij me ook nog wat bullen zien en een paar handboeken over Chemie.
Kortom, heel veel te zien hier!
We gingen terug richting de Residentie waar de President ook weer was.
'Zo, nu al terug? Is het gelukt?' vroeg hij.
Jazeker! Op de valreep heb ik zelfs de 111 gekregen!
'Er bleken er uit eindelijk toch nog 7 te zijn!' vulde de Secretaris aan.
De Secretaris stelde voor om aan de tafel te gaan zitten, wat ik dan ook zeker deed.
Ik keek opnieuw om me heen door de Residentie. De Thesau was nu verdwenen, de Commissaris Onderwijs zat nog steeds door te werken.
De President vertelde dat hij onlangs op de nieuwbouw was geweest en dat hij wat foto's had gemaakt van hoe de nieuwe Residentie eruit zou komen te zien.
Hij pakte zijn telefoon erbij en liet me de foto's zien. (Het moet alleen wel nog een lange tijd 'NIEUW' blijven ogen, dus posters plakken is er voorlopig niet meer bij!)
Ik was wel benieuwd of er ook een café gelegenheid zou komen, aangezien iedereen hier altijd zo enthousiast over ECAST sprak.
'Jazeker en er komt zelfs een terras bij! Denk je eens in... Over een jaar of vijf.... Terrasverwarming!!!' aldus de enthousiaste President.
Ik zal ChemE best missen (In tegenstelling tot LST, dat gebouw.....) maar de foto's van dit nieuwe gebouw zijn zeker hoopgevend!
De nieuwe Cafégelegenheid (Geregeld al gekscherend 'TweECAST' genoemd) zal TG wel moeten gaan delen met Life en Hooke...
'Op 2 april is er weer een Reünie, mogelijk heeft de Secretaris je daar al meer over verteld, maar als je het leuk zou vinden, dan mag je ook komen!' zei de President vrolijk.
Daar ga ik bij zijn! De laatste keer op ChemE!
De President gaf aan dat hij weer verder moest, want hij had vergadering. Hij had alleen nog wel dringend een pen nodig. Commissaris Onderwijs bood hem een ORAS pen aan, die de President met een vies gezicht aannam, aangezien het beter was dan geen pen.
Om het gat op te vullen kwam de Thesau maar aan de tafel zitten om zich ook te laten zien.
Het viel me op dat het alweer goed gaat met zijn haar! Daar was hij zelf ook wel erg blij mee, al vond hij het jammer dat het niet meer zo licht was, als dat het was. (Hee, je krijgt een terras bij TweECAST! Dan heb je in no time je zomerblond weer terug!) Hij verklaarde ook hoe het kwam dat hij als enige kaal was gegaan. (Clubgenoten hè...)
Twee TG'ers wilden het feest compleet maken door me de Voortschrijnende TG regelchart te laten zien. (Super classified!) Echter maakte dat voor mij duidelijk dat een eventueel TG-target ook wel de kliko in kon.
'Oh.... Dus we hebben het nu voor iemand verpest? Zullen we hem dan door de shredder halen?' was de verbouwereerde reactie van een van de TG'ers. Doe maar! (Even later klonk er een hilarisch gezoem door de Residentie) De Thesau zei wel dat een lijntje uit eindelijk niet zoveel zegt. Van lijntjes gingen we over naar mijn Galadatezoektocht, eerder die dag op EWI.
'Maar, je moet hem gewoon bellen! Niet gaan zitten afwachten!' zei de Thesau lachend.
Dat was duidelijk, ik denk veel te romantisch over zo'n DTVA.... Al was het nu toch al te laat! (De Secretaris en Thesau zaten druk te schudden met hun hoofden en zeiden dat het bij lange na nog niet te laat was... Maar ik nam toch mijn verlies.)
Vervolgens ging het over ORAS, waarbij al gauw duidelijk werd waarom de President lelijk had gekeken toen hij een ORAS pen van Commissaris Onderwijs kreeg. De President hoort bij Lijst Bèta en Onderwijs bij ORAS. (Ik sta dit jaar achter ORAS, dus achter Commissaris Onderwijs!)
De President kwam juist weer binnen en mijn reactie was: Maar jij moest toch weg?!?!
'Ik heb supersnel vergaderd hoor!' was zijn wederreactie.
Vervolgens kwam de Mr. Sunshine fotocontest aan bod. De Thesau leek zeker geïnteresseerd te zijn in de fotowedstrijd, maar hij snapte het concept nog niet helemaal.
Ondertussen merkte ik dat ik toch wel honger had gekregen... Dus ik besloot toch maar die emmer met nootjes te pakken en er van te eten. (Wel keurig 1 per keer) Gewapend met de emmer met nootjes vertelde ik de Thesau wat de bedoeling was.
Ook de President luisterde even mee, want hij was er ook niet bij toen de Secretaris en de Excursieleider de Thesau nomineerden. 'Ja, erg jammer dat ik het nou als laatste hoor Sabien!' was de reactie van de President.
Ook na de uitleg was de Thesau nog steeds enthousiast, alleen de grote vraag was waar de foto gemaakt zou worden.
Commissaris Onderwijs was klaar met zijn werkzaamheden en toen de Thesau weer even opsprong, ging hij op zijn plek zitten.
Hij zat nog niet, of er kwam een TG'er binnen die een kaartje wilde kopen voor het discobowlen.
'En nu we toch bezig zijn, zullen we voor jou meteen een kaartje voor LABdance regelen?' zei Commissaris Onderwijs enthousiast.
LABdance? Ik vind het niet leuk dat ze mijn verwijzing voor Hooke gejat hebben! (Hooke heeft het magazine mRNA en ik heb dus gezegd 'Alle Nano's zeggen JA tegen mRNA!' maar nu heeft LABdance dus een thema die hier duidelijk van afgeleid is!)
Hier bewees de Commissaris Onderwijs dat hij een meester is in het omdenken. 'Ja, maar misschien komt het juist wel door jou dat ze hier op gekomen zijn!' zei hij stralend.
Maar ja goed, ik weet nog niet of ik wel naar LABdance kan, omdat ik precies in een propvolle week zit.
'Het zou heel erg leuk zijn als je erbij bent!' zei Onderwijs, waarna hij met de TG'er meeliep voor het discobowlen.
'Op zich vliegen de kaarten niet HEEL snel weg, maar als je weet dat je kunt, zou ik er snel bij zijn!' zei de Secretaris.
Jij bent eigenlijk wel heel enthousiast over LABdance hè? zei ik tegen Onderwijs.
'Ik ben een van de 4 QQ'ers!' was zijn wederreactie.
De President zei dat hij opnieuw zou gaan en dit keer zou hij niet naar ons terugkomen, maar wij zouden naar hem komen. Elke donderdag is het namelijk ECAST en vandaag was het donderdag, dus ECAST dag!
'Mocht je zin en tijd hebben, kun je zeker meekomen!' zei de President, waarna hij ging.
Ik sprak nog met Onderwijs en de Secretaris over de posters. Je kunt maar moeilijk om Onderwijs heen, aangezien het gebied rond het koffiezetapparaat volledig volgeplakt is met de boodschap 'vergeet de FSR niet!'
Als ik Onderwijs ooit een cadeautje zou moeten geven, dan zou het een grote vuurtoren worden met een fel licht, zodat de hele Residentie wel naar hem moet kijken! (Sowieso is het knap als je over hem heen kunt kijken, aangezien hij lang is!) De Secretaris maakte hier al meteen een groot politielicht van met een toeter erbij wanneer Onderwijs niet op zijn positie zou zitten. (Dat politielicht met toeter kwam nog geregeld terug bij ECAST...) Onderwijs gaf wel toe dat wanneer hij met onderwijszaken bezig is, hij wel fysiek aanwezig is, maar mentaal 100% op onderwijs staat.
Zo kon het dus ook gebeuren dat hij tijdens mijn vorige bezoek niets had meegekregen over mijn associatie met Spaghetti op het TG-hok.
Van gewone spaghetti gingen we opeens over naar de religie van het vliegend spaghettimonster (Dat was onlangs op tv....) en de Secretaris bleek het hele verhaal te kennen.
Ik wierp een blik op de klok die voor mijn gevoel stuk was, maar toen ik beter keek merkte ik dat het een achteruit-klok was (Back to the future) en dat hij wel goed liep, maar dan andersom....
De klok gaf 16:00 aan.
'Tijd voor ECAST! We hebben vastgesteld dat de dagen op donderdag om 16:00u eindigen en dat we dan ook écht naar ECAST gaan!' zei de Thesau.
De Secretaris moest nog snel even een dingetje doen en Onderwijs stelde voor dat wij alvast naar ECAST zouden gaan!
Hij vergrendelde wel nog even zijn computer, want je weet nooit wat er gebeurt! (Iemand die op Facebook inbreekt, mensen die mails gaan sturen vanuit jouw naam met 'onderwijs is stom' of erger nog... 'Stem op Lijst Bèta!' Die Onderwijs overigens zelf had verzonnen, ik was daar nog niet eens op gekomen!)
We liepen richting de trappen en ik vroeg hardop wat er nou zou kunnen om de FSR nog zichtbaarder te maken.
Onderwijs vertelde juist dat als de eerste Bestuurder IETS later dan 8:30 op de Residentie is, er al drommen leden staan te dringen om koffie te krijgen.
Tja, misschien moet de FSR betere koffie gaan aanbieden?
'Of goedkoper?' vulde Onderwijs aan.
De toon was gezet, deze Commissaris Onderwijs mag ik wel!
Via de oude Residentie kwamen we dan bij ECAST terecht.
Er werd een tafel naar voren geschoven waar een gouden TG-ster op stond.
Het was duidelijk dat dit de tafel zou zijn waar ik de hele middag zou zijn!
Ik keek eens rond, dit was nu ECAST, waar zoveel mensen al over hadden gesproken en waarover die dame van de Lustrumcommissie had gezegd dat ik het minstens 1x meegemaakt moest hebben.
Ik vind het op het eerste gezicht tussen /PUB en TPKV in zitten. Het heeft wat industriële trekjes (Vooral die TL buizen...) maar kan weldegelijk heel gezellig zijn.
De Secretaris was inmiddels ook beneden en hij zei dan ook dat de TL buizen uit moesten. Met alleen de gloeilampen zou het veel gezelliger zijn!
De President kwam juist voorbij en vroeg me wat ik wilde drinken.
Bonuspunten voor ECAST voor het feit dat je naast een gewoon biertje en gewoon fris ook kunt kiezen voor diverse speciaalbieren!
De President ging op pad en Onderwijs besloot naar de lichtschakelaars te gaan om de TL-buizen uit te zetten.
De Secretaris vertelde me dat ik eigenlijk een week eerder had moeten zijn. Toen waren er broers, zussen, clubgenoten en andere vrienden mee naar ECAST. Ook de VSV en de VvTP waren erbij.
Echter vond ik het wel prima om ECAST op deze manier te leren kennen! Dit is immers het echte TG-gevoel!
Juist op dat moment ging half ECAST op zwart. Achter de bar stond Onderwijs lichtelijk moeilijk te kijken naar de schakelaars.
De Secretaris riep de naam van Onderwijs en stond wat te seinen dat Onderwijs een bepaalde schakelaar moest omzetten.
De Secretaris legde me uit dat de verlichting niet uit 1 simpel knopje bestaat, maar een complexe operatie is.... Onderwijs deed er nog wat langer over en stond behoorlijk te lachen vanaf zijn positie. Uit eindelijk was er een sfeervol licht gecreëerd met uitsluitend gloeilampen.
Toen Onderwijs terugkeerde gaf ik aan dat ik het wel een beetje gek vond dat hij de schakelaars als Bestuurder niet uit zijn hoofd kende.
'Sterker nog, ik ben hier zelfs een jaar tapper geweest! Maar je moet het ook niet te negatief zien want uit eindelijk is het nu toch helemaal goed gekomen?' zei Onderwijs met een stralende lach.
Oké, daar heb je een goed punt!
De Secretaris vertelde me dat om 18:00u de BENCO presentatie zou zijn, maar ik hield er sterk rekening mee dat ik dan al naar huis zou zijn.
Vervolgens raakte ik (Oké, dat was ik al...) aan de praat met Onderwijs over Virgiel ('Zo vreemd dat jij mensen kent die ik ook allemaal ken!' was zijn reactie)
Juist op dat moment klonk er een liedje over de speakers dat ik al een poosje in mijn hoofd had als ik op het werk was.
Net toen ik dat tegen Onderwijs vertelde zag ik via een spiegel dat de Thesau een fust bier oppakte en vervolgens als een soort waggelende pinguïn richting de keuken verdween. (Hilarisch gezicht!) Ik schoot dus keihard in de lach terwijl Onderwijs me vragend aankeek. Toen ik het eenmaal uitlegde zei de Secretaris 'Dat is nou zo handig aan deze spiegels! Je mist nooit iets!'
Het gesprek met Onderwijs ging over naar De Delftse Bedrijvendagen. Ik wist niet dat Onderwijs vorig jaar BIT was geweest!
Normaal gezien heeft de TG-BIT'er de functie gadgets en promotie, maar Onderwijs kreeg 'Lay out' als functie, terwijl hij geen ervaring had met Indesign.
'Het is echt een heel mooi boek geworden! Zeg President, hebben we ze niet nog liggen?' vroeg hij.
'Ja, ze liggen daar ergens!' zei de President en zo ging Onderwijs op jacht naar het bewijs van zijn harde werk.
Onderwijl sprak ik met de President over de TG penningen, aangezien ik die nog niet in mijn penningen fotodocumentatie heb staan.
Hij beloofde dat ik er zeker eens een foto van zou mogen maken!
Onderwijs keerde terug met het boek en liet meteen even zien waar zijn BIT stond en waar hij zelf dan stond.
'Dit heb ik helemaal vanaf 0 gemaakt! Ik heb hier zo trots op!' was zijn reactie.
Ik vind het heel erg lief van hem dat ik hem gekregen heb! (In het verleden heb ik namelijk wel eens gehoord dat ik niet aan zo'n boek zou kunnen komen! Nu heb ik er wel een en die heb ik ook nog van de persoon die hem gemaakt heeft!)
'Als je nou op 2 april komt, dan kun je mijn andere meesterwerk ook meteen meenemen! Het Kwarteeuwboek!' vervolgde hij.
2 april is de reünie, daar ben ik bij, dus dan kom ik ook zeker jouw nieuwste meesterwerk bewonderen! (en meenemen natuurlijk!)
Ik legde het DDB boek even op mijn andere tas, dan zou ik die straks wel opruimen.
Zo kwam nog even mijn eerste bezoek aan TG voorbij wat natuurlijk precies tijdens de vakantie van het huidige Bestuur was.
'Ja... dan zijn wij weer een weekje terug!' zei Onderwijs
'Tja, maar er zijn meer zaken die mijn tijd en aandacht opeisen!' zei de President.
Nee President, hier moet je tijd voor maken!
Dan kunnen we meteen een soort 'returnborrel' houden in TweECAST! Other place, same time, same people! (Dat moet gewoon!)
Er kwam een dame bij ons staan die duidelijk meer van de Secretaris leek te weten.
Ik had al wel een vermoeden wie ze was, aangezien ze een paar heel enthousiaste posts op mijn likepagina had geplaatst. 'Wooow, dat je dat uit je hoofd weet! Dat ben ik inderdaad!'
Kortom, de wederhelft van de Secretaris was gearriveerd.
Het bleek dat we elkaar op de CoBo ook hadden gezien, toen kwam ze even een selfie halen!
De wederhelft van de Secretaris sneed een leuk onderwerp aan, namelijk hoe mannen op de looks van vrouwen reageren.
Ze nam al meteen een duidelijk standpunt in, waar ik het geregeld mee eens was.
Zo had ik zelf ook nog een verhaal over een TG-lid met bijnaam 'Mr. Runawayman' Ik had eens enorm mijn best gedaan op mijn looks omdat ik wist dat ik hem ergens zou ontmoeten.
Een week of wat daarna kwam ik diezelfde 'Mr. Runawayman' tegen, maar toen had ik mijn werkkleren aan, mijn haar zat niet.. en hij had gewoon niks door!
'Maar, wat vind jij hier nu van dan? Ik wil graag jouw visie horen!' zei Onderwijs.
Het werd al snel duidelijk dat ondanks het feit dat ik mijn Partner in Crime, de Excursieleider, miste, ik me toch prima zou redden met wat leuke opmerkingen en aanvullingen van de wederhelft van de Secretaris!
De President vertelde dat de Excursieleider op een conferentie zit van alle studieverenigingen voor Chemie, dus zij zou zich zeker niet vervelen!
Na een korte pitstop keerde ik terug aan de TG tafel 'Ik hoop maar dat we deze mee mogen nemen naar de nieuwe locatie!' zei Onderwijs terwijl hij op de tafel klopte.
Dat MOET gewoon, de andere verenigingen mogen er best een houten plaat overheen leggen met hun eigen logo, maar verder blijven ze van deze tafel af!
Vervolgens vertelde Onderwijs dat hij via mijn Facebookpagina had gezien dat ik bij de SVR was geweest en hij was stiekem wel benieuwd of ik ook nog naar de SVR-O zou komen.
'Daar worden namelijk de heel serieuze zaken besproken!' zei hij vrolijk 'en dan zie je misschien ook nog een andere functio!' (doelend op iemand van een andere Pentagonvereniging waarvan de hele campus denkt dat ik met hem weg zal lopen... Maar die iemand doet zelf niet bijster veel meer, dus die is mijn interesse kwijt!)
Tja, die andere functio hangt boven de shredder, dus al is hij er niet, dan maakt me dat ook niet zoveel uit! was dan ook mijn reactie.
'Hmm... Oké! Maar het zou wel heel erg leuk zijn als je hier ook eens bij zou kunnen zijn! Net als bij LABdance natuurlijk!'
Hij kreeg bijval van de wederhelft van de Secretaris die ook zei dat LABdance zeker weer leuk zou worden.
Op het moment van schrijven heb ik de Secretaris van de SVR al gemaild, dus wellicht ben ik volgende maand bij de start van de SVR-O!
Onderwijs ging de BENCO even helpen met opstarten van de beamer en dergelijke. Ik had leuke gesprekken met de wederhelft van de Secretaris.
De President moest helaas weg en kwam dus even langs om afscheid te nemen.
De tijd ging supersnel! Het was uit eindelijk al na 18:00 toen de Beamer aangesloten werd. (De tafel stortte nog even in... Niet voor het eerst vernam ik van de wederhelft van de Secretaris)
Onderwijs regelde het licht weer (Ook nu ging er weer iets mee fout al stond Onderwijs opnieuw met een brede lach bij de schakelaars) en kort daarna klonk er een herkenbaar deuntje van de Jeugd van Tegenwoordig door ECAST.
Je zag de leden van de BENCO voorbijkomen en daarna was daar 'WatskeBENCO!' duidelijk het thema van deze BENCO.... Maar, waar gaan ze heen???
Kort daarna werd er een powerpoint gestart en een van de leden van de BENCO vertelde dat de BENCO dit jaar naar Antwerpen, Leuven (Ga vooral ook langs bij tv-kok Jeroen Meus! Misschien maakt hij wel iets met Spaghetti?) en Düsseldorf!
Na de presentatie gingen er al meteen wat TG-ers naar de BENCO om zich in te schrijven.
Ik realiseerde me met een schok dat de hoofdingang na 18:00 op slot zit... Dus ik zou sowieso iemand nodig moeten hebben om buiten te komen.
'Oh, Onderwijs of de Thesau helpt je wel!' zei de Secretaris.
'Maar niet zonder foto met de Thesau!' aldus de wederhelft van de Secretaris.
Natuurlijk, de Mr. Sunshine fotocontest! De wederhelft van de Secretaris had een geweldig idee, maar aangezien de Thesau Buddy was deze avond, had ik sterk het vermoeden dat hij nooit in haar idee mee zou gaan. Mijn verbazing was dan ook groot toen hij toch gehoor gaf aan haar idee! (En bij de wedstrijd van de studieverenigingen zijn de inzendingen nog geheim, dus hier zul je het helaas mee moeten doen!) Ik stond wel even raar te kijken en had aanvankelijk zin om me onder de TG tafel te verstoppen, maar ik kan niet anders zeggen dat het wel een mooie inzending is geworden.
De wederhelft van de Secretaris vond echter dat er ook nog wel een foto met Onderwijs moest komen én natuurlijk met de Secretaris. (De TG-mannen!)
Vervolgens vroeg ik aan Onderwijs of hij me misschien buiten kon zien te krijgen, aangezien ik zelf geen idee had hoe ik dat voor elkaar zou krijgen.
Hij hielp me ook meteen met mijn mooie DDB-boek in de tas te stoppen (Hij zag het al fout gaan, maar natuurlijk zou ik dit meesterwerk niet in ECAST laten liggen!)
Ik nam afscheid van de Secretaris en zijn wederhelft, van de Thesau en ging vervolgens met Onderwijs mee richting de uitgang.
Hij was zelf zijn pasje vergeten, maar gelukkig zat de Excursieleider van vorig jaar achter de balie, dus zij regelde het wel.
Na een laatste afscheid aan Onderwijs was het tijd om naar huis te gaan!
Mijn bezoekje aan TG werd uit eindelijk een stuk langer dan ik vooraf had gepland, maar het was wel echt een groot succes!
Mijn middag ECAST was in elk geval helemaal geslaagd! Op naar de reünie in April!
Lustrumreünie TG; 2 april 2016 (Stralend/Everything is Blue/Laatste keer ChemE)
Ik had natuurlijk al even met de Commissaris Onderwijs over de reünie gesproken tijdens de SVR-O en na afloop van de SVR-O was ik ook nog even op de Residentie geweest om bij de President te informeren wat voor mij nu handig zou zijn en dankzij zijn uitleg wist ik wel een beetje wat ik kon verwachten, maar desondanks was ik toch wel heel erg benieuwd wat ik kon verwachten, aangezien dit toch een evenement zou zijn waar ik eigenlijk niet thuishoorde!
Op de dag zelf stond ik al met diverse liedjes van TG in mijn hoofd op en had ik besloten om met bepaalde 'missies' in mijn achterhoofd de reünie in te gaan. (Dit waren diverse missies uiteenlopend van 'De 'pareltjes' van de reünie op de foto zetten tot aan de ruimtes met 'Voorbereidingwaarde' nog een keer te bezoeken met het juiste liedje op.)
Bij aankomst op ChemE bleek het al een drukte van jewelste te zijn (En ik maar denken dat ik te vroeg was...) en de Secretaris was de eerste persoon die ik zag.
'Hee, wat leuk dat je er bent! Daar op de tafel liggen allemaal kaartjes en volgens mij is er ook wel een voor jou bij! Je kunt het wel vragen bij een van de heren daar en... Oh! Commissaris Onderwijs is daar ook!' aldus de Secretaris.
Juist, Commissaris Onderwijs!!
Ik liep meteen naar Commissaris Onderwijs toe en vroeg hem of er nou een kaartje voor mij was, maar dat bleek niet zo te zijn.
'Maar, geen zorgen, dat ga ik voor je oplossen!' zei hij met zijn vertrouwde stralende lach, waarop hij even verder liep en een leeg kaartje tevoorschijn toverde.
Gewapend met een pen begon hij vast aan mijn voornaam, maar toen moest hij heel eerlijk toegeven dat hij mijn achternaam niet meer wist. (In mijn hobby gebruik ik die toch nauwelijks dus zo gek is dat niet!) Nu is het handig dat ik een vader heb die gedurende mijn hele leven al zo vaak mijn achternaam gespeld heeft, dat dat het eerste was wat ik kon spellen.
'Hmm... Als ik zo naar mijn handschrift kijk gaat dat niet helemaal passen, wat denk jij?' vroeg Commissaris Onderwijs.
Tja, je schrijft wel netjes, maar relatief groot, misschien is het wijsheid om toch een nieuwe regel te gebruiken!
'Zal ik er ook nog VerenigingsVerzamelaar op schrijven?' zei Onderwijs lachend maar bedacht zich al snel toen hij nogmaals naar het kaartje keek.
'En om alvast je eerste verzamelitem van de dag te overhandigen, het programmaboekje!' aldus Onderwijs die me het boekje overdroeg.
Ja, ik kon al niet wachten tot de presentatie van het Kwarteeuwboek, het meesterwerk van (de commissie van) de Commissaris Onderwijs!
'Oh ja, die is rond 15:05, dus het is belangrijk dat jij die natuurlijk niet misloopt!' zei hij.
Ik wil hem sowieso officieel van jou krijgen hoor! (Na alle verhalen die ik al gehoord had over dit meesterwerk!)
Vervolgens liet ik Onderwijs verder gaan met zijn taak om kaartjes uit te schrijven en keek ik even rond.
Diverse generaties leden stonden druk bij te kletsen en af en toe vloog er eens een bekend gezicht voorbij.
Iemand met de 'kersenrode' TG das (Volgens mij wordt die de 'Rode Draak' genoemd, maar ik weet het eerlijk gezegd niet. Ik weet in elk geval dat leden die Bestuur-af zijn die das krijgen) stond ook bij de kaartjes en zijn naam kwam me erg bekend voor.
Hij bleek van Bestuur 119 te zijn, maar volgens mij was hij er niet toen ik tijdens mijn bezoek aan dat Bestuur langskwam!
Ik hoopte stiekem dat ik wat Bestuurders van 117 zou spotten, aangezien dat officieel gezien toch mijn eerste échte Bestuur was, maar ja... waar ga je zoeken?
Ik zag de Thesau voorbij vliegen en hij stopte even met vliegen toen hij me zag.
'Er is koffie en thee in de oude bibliotheek!' zei hij vrolijk.
Oude bibliotheek? Waar heb je het over?
'Die ruimte voor onze Residentie?' was zijn wederreactie
Oh... Zeg dat dan meteen, dat zegt me aanzienlijk meer!
Op de eerste verdieping ontdekte ik al snel een tafel vol TG Magazines, waaronder de écht oude.
Ik stond ze even rustig op de foto te zetten toen er net een dame uit het toilet stapte en me zag afdrukken.
'Jij bent toch de VerenigingsVerzamelaar? Leuk dat je er bent! Zal ik een foto van je maken?' vroeg ze.
Ze stond al met haar camera te zwaaien, maar ik heb het vermoeden dat ik nog iets langer op die foto's zal moeten wachten, dus het leek me toch beter om een foto met mijn eigen camera te laten maken!
Zij ging weer verder en ik liep richting de Residentie waarbij ik ook nog leuke foto's van het Lustrum zag hangen. (Een grappige van Onderwijs tijdens de Wispo bijvoorbeeld) Verderop de gang hingen echter de serieus oude foto's (Waaronder ook een paar van Besturen MET de Penning! Superinteressant!)
en ook oude posters van Symposia uit het verleden waren erg leuk om te zien!
In de oude bibliotheek werd koffie en thee uitgedeeld maar het was duidelijk een drukte van jewelste.
Ik zag de leukste gebakjes (Een soort minitompouce, ik had ze graag gegeten maar die dingen zijn moeilijk lastig te eten!) met het Lustrumlogo erop!
Toen ik ze op de foto zette zei een reünist heel droog 'Ja, die mag je meenemen als souvenir!'
Tja, het lijkt me niet zo wijs om die in mijn collectiekast te zetten!
Ik besloot het alleen bij thee te houden en er een staande receptie van te maken, aangezien het best wel maf is om bij een groepje reünisten te zitten die elkaar al jaren kennen.
Maar juist door die staande receptie raakte ik aan de praat met een aantal reünisten uit hetzelfde jaar.
Opeens ontdekte ik een heer met een opvallende das. Hij was net zo rood als die van de oud-Bestuurder van 119, maar er stond geen TG ster op... Maar een andere variant van het TG logo.
Zou dat nu een Bestuursdas van vroeger zijn? Ik durfde het zo snel niet te vragen.
Ik besloot de gang op te duiken want er was nog veel meer op de gang te zien! (Oude fotoboeken, oude Nuldejaarsweekendboekjes, oude reisverslagen en ook oude almanakken!)
Ik stond even in een jaarsverslag te bladeren die me meteen deed denken aan het eerste TG liedje. In het begin van de videoclip zie je de titel van het liedje staan en het lettertype van die titel lijkt SPREKEND op die van het achtenzestigste jaarverslag van het Technologisch Gezelschap! (Ik vond het erg bijzonder om nu eens zelf zo'n jaarverslag vast te kunnen houden en door te bladeren!) Het grootste deel van de Almanakken bezit ik natuurlijk zelf, maar zo'n jaarverslag is toch wel speciaal!
Ook zag ik enkele Delftsblauwe tegeltjes die ik ook op de foto zette. (Inclusief een tegeltje van de Additcie, die commissie van de Commissaris Onderwijs!)
Ik hoorde iemand zeggen dat het zo ging beginnen, maar waar ging het allemaal gebeuren dan?
Mijn gevoel zei dat het Collegezaal A zou zijn (Omdat dat de enige collegezaal is die ik zo snel kon bedenken binnen ChemE, ik was er nog nooit geweest maar gedurende mijn verblijf in deze Collegezaal heeft hij ook een 'Voorbereidingswaarde' gekregen!) en dat bleek uit eindelijk ook het geval.
Ik was op een tweede stoel gaan zitten op een rij net BOVEN het midden, zodat ik toch goede foto's zou kunnen maken, zelfs als er een langer iemand lager zou zitten!
Aan mijn ene kant kwam iemand naast me zitten die lid was van 1966 (Ik bedoel maar!) en aan mijn andere kant zat een rijtje heren van eenzelfde jaar. (Maar vraag me niet welke!)
Ik probeerde de tafel op de foto te krijgen (Er stonden wat ALV-items op die tafel namelijk), maar omdat die President van 119 continu heen en weer liep leek het 9 op de 10 keer alsof hij het spook van ChemE was geworden.
De President begon met zijn inleiding over de reünie (Zo'n 304 deelnemers voor het middagprogramma!) enkele herinneringen aan ChemE (ECAST bijvoorbeeld) en ook een vooruitblik naar het nieuwe gebouw. (De foto's in de powerpoint kwamen me bekend voor! Het deed me wel een genoegen dat de reünisten het ook maar stom lijken te vinden dat het gebouw voorlopig nog 'nieuw' moet blijven ogen en dat posters plakken daardoor not done is...)
Nu bleek het dat er een aankomstjaar wel heel goed vertegenwoordigd was, dus zij kregen nog een mooi cadeautje om met zijn allen te delen.
Ook drie ingenieurs die hun afstudeerbord nooit hadden opgehaald kregen nog een laatste kans om hun bord in ontvangst te nemen. (En daar maakten zij dan ook goed gebruik van!)
De President benoemde ook nog diverse andere mijlpalen, zo is het lang niet altijd zo geweest dat Onderwijs een grote rol speelde bij TG. (Pas sinds 1976 is er een functie Onderwijs. Ook hier bleek weer dat Commissaris Onderwijs prima op de hoogte was, want hij wist veel feiten te benoemen waarmee hij de President prima aan wist te vullen!)
Vervolgens was het klaar voor de President en was het tijd voor de Additcie om het langverwachte meesterwerk te onthullen!
De Voorzitter van de Additcie had ook een leuke powerpoint, maar helaas begon de beamer te haperen met als gevolg dat er van de slides niet veel te zien was. (Ach ja, ik moest toch de Additcie op de foto zien te krijgen, wat soms al een uitdaging op zich was, aangezien zij ook niet stil stonden!)
Het geniaalste vond ik het verhaal van de Voorzitter van de Additcie over de achtergronden van bepaalde foto's.
Als je via de achterkant het gebouw van ChemE binnenkomt, dan kom je via een poort met de tekst 'Fysische en Chemische Technologie' binnen.
De Additcie wilde die poort graag goed op de foto zetten, maar ontdekte daardoor wel een hinderlijke struik.
De Voorzitter liet de mooie foto uit het boek zien, gevolgd door een foto waarbij er iemand van de commissie in een innige omhelzing met de struik stond, om zo te verhinderen dat die struik in het beeld van de camera zou blijven hangen.
Een tweede foto was 'de uitgang van ChemE' waar ook een goed verhaal bij was.
Je ziet namelijk de mooie ramen bij de hoofd in/uitgang van ChemE zonder enige bron van lichtvervuiling.
Als je de hal binnenloopt zul je zien dat er een groot informatiescherm hangt en als je dan naar die ramen kijkt, dan zul je een felle weerkaatsing zien.
Dat zou de Additcie niet overkomen, dus zij hebben een stoel gepakt en daar een van de commissieleden op gezet.
Dat commissielid hield dan gedurende een aantal minuten een bord voor de monitor, zodat er geen sprake zou zijn van lichtvervuiling. 'Tja, we hadden ook Photoshop kunnen gebruiken, maar dit is leuker!' verklaarde de Voorzitter lachend.
Tja, je hebt in elk geval een mooi verhaal bij dit boek!
(Ik kon ook geregeld niet stoppen met lachen, je zou nooit denken dat er ook zulke kwesties bij het maken van zo'n boek bij komen! Ik heb immers alleen Commissaris Onderwijs bezig gezien met het inscannen van foto's!)
Vervolgens was het tijd voor de lezing van Prof. Em. Dr. Ing. van Bekkum die ons mee zou nemen in 70 jaar TG.
Zo leerde ik van hem dat ChemE het gebouw voor Gele scheikunde is. (Ik wist wel dat het huidige Bouwkunde oorspronkelijk bedoeld was voor Rode scheikunde) Er heeft ook een variant Blauwe scheikunde bestaan, maar daar is nu niet veel meer van over!
Hij ging diverse professoren af en vertelde daarbij wat zij hadden betekend voor de Scheikundige wereld maar ook voor de TU Delft.
Het verhaal van een professor waar deze heer zelf nog onderwijs van had gehad was echt geweldig!
'Hoeveel kracht heb je nodig om een stukje wc papier af te scheuren zonder dat de rol beweegt' was een van de vragen van die professor.
Prof. Em. Dr. Ing. van Bekkum besloot ook nog een andere toetsvraag van die professor in kwestie te demonstreren door een stoel op de tafel te zetten en hem te kantelen en vervolgens los te laten.
Het resultaat was dat de stoel naar voren schoof.
'Maar, hoe wordt dat nu veroorzaakt?' was de vraag.
Zwaartekracht?
De manier waarop Prof. Em. Dr. Ing. van Bekkum vertelde was echt geweldig! Hij sprak zo enthousiast en hij vertelde alles zo leuk, dat je geregeld kon lachen vanuit je Collegebankje.
Oké, hij noemde ook wel typische scheikundige dingen waar ik totaal niet wijs uit kon worden. (Hoe bepaalde moleculen een pesticide vormen en hoe een andere volgorde van diezelfde moleculen dan een zoetstof vormen, interessant verhaal, maar ik begreep niks van die moleculen!)
In de zaal leek ook nog wel het een en ander aan interessants aan de gang te zijn dat ik net zo min kon verklaren als de moleculen. (Wellicht had een bepaald iemand ook een 'missie in het achterhoofd'?)
De tijd vloog voorbij en terwijl ik hoopte dat Prof. Em. Dr. Ing. van Bekkum nog iets geniaals zou vertellen bleek uit eindelijk dat het alweer tijd was voor het volgende onderdeel, namelijk de tour door ChemE.
Mijn eerste missie werd al snel om richting de Residentie te gaan om het Kwarteeuwboek te bemachtigen en met een beetje mazzel dat Commissaris Onderwijs hem aan me kon overhandigen. (De rest van de Additcie was er ook, maar zij hadden het duidelijk druk met uitdelen van de boeken) Ook nu was de fotograaf weer precies op de juiste tijd op de juiste plek, dus zij kon wel een foto maken! Ik heb dus officieel mijn kwarteeuwboek van de Commissaris Onderwijs gehad!
Hij verpestte het glorieuze moment wel door te zeggen dat ik mijn Almanakken nu wel kon wegdoen, aangezien dit alles wat belangrijk is bevat.
De President had tijdens zijn openingswoord inderdaad verteld dat Commissaris Onderwijs gisteren nog aan de graaf was in het archief en het nodige had weggedaan. (Het is duidelijk dat Onderwijs mijn reactie toen niet gezien heeft...)
Hij probeerde ook nu weer het principe van omdenken toe te passen door te zeggen dat ik meer ruimte voor nieuwe Almanakken zou hebben, maar ik sneed hem meteen de pas af door te zeggen dat TG nu de grootste in mijn collectie is en dat als er iets mis mocht gaan met de nieuwbouw, dat ze mij dan altijd nog kunnen bellen omdat ik een complete reeks vanaf de 93e Almanak heb!
'Ja, dat is waar, jij bent een soort van miniarchief!' verklaarde hij met zijn stralende lach.
De President onderschepte Onderwijs echter en zei dat hij even moest overleggen over het plan van de middag.
'Ja, wij hebben hier nu eenmaal ook taken om te doen hè?' zei Onderwijs lachend waarna hij richting de Residentie ging.
Vervolgens sprak ik nog even met iemand anders van de Additcie.
De President vroeg me hoe ik de reünie tot nu toe vond en toen ik hem zei dat ik na de tour wel richting huis zou gaan gaf hij aan dat de onderdelen die voor mij het meest interessant zouden zijn inderdaad zouden eindigen na de tour.
'Maar, we kunnen altijd nog een biertje in ECAST doen!' verklaarde de President.
Ik besloot een ronde te lopen, om mijn tweede missie te volbrengen.
Geheel onverwacht bleek de binnentuin nu wel toegankelijk te zijn, dus daar ben ik even kort geweest, vervolgens ging ik door naar de oude Residentie waar ik nog even herinneringen ophaalde aan mijn tijd met de Besturen die daar nog zaten! (Daar stond toen de koffiemachine, daar stond mijn gevulde doos, daar waren de bureaus...)
Vervolgens ben ik wel een keer of vijf de trappen op en af gegaan met ook een specifiek liedje op.
De Secretaris had me aangeraden om naar het externe laboratorium te gaan.
Dat zou wel erg tof zijn, maar ik was als de dood te verdwalen of buitengesloten te raken, dus dat durfde ik niet aan!
Wel ben ik diverse gangen ingedoken en heb ik in diverse spannende ruimtes staan gluren. (Allemaal spannende apparaten!)
Ook heb ik Prof. Em. Dr. Ing. van Bekkum nog bedankt voor zijn prachtige verhalen!
Ik wilde even naar ECAST en ook daar kwam weer een specifiek liedje bij kijken, maar al snel ontdekte ik dat een 'themaECAST' dus echt niks voor mij is en dat ik het beter bij een reguliere ECAST kan houden! (Prettige wedstrijd om iemand te vinden... Oké, ik spotte de Excursieleider even -stonden we eindelijk samen in ECAST!- maar desondanks was het lastig om aan iets te drinken te komen en andere bekende gezichten te ontdekken!)
Ik liep richting de Schenk toen ik de Thesaurier samen met een reünist buiten zag staan.
Het leek alsof ze buitengesloten waren, maar toen ik de President vertelde wat ik had gezien zei hij laconiek dat het wel goed zou komen. (Kort daarna waren ze ook weg bij de deur, dus waarschijnlijk had iemand ze weer binnengelaten!)
In de Schenk greep ik de kans nog even aan om het goedje dat me zo fascineerde op de foto te zetten.
Onderwijs stond met een aantal reünisten van aankomstjaar 2000 naar bierglazen te kijken terwijl ik me richtte op het consitutiekaartje van Bestuur 119 en een fles van Bestuur 118 (Formeel gezien mijn eerste Bestuur maar eigenlijk....)
De tijd vloog voorbij dus uit eindelijk werd het voor mij tijd om weer verder te gaan.
'Ik vond het heel erg leuk om je hierbij gezien te hebben en weet dat je altijd welkom bent!' verklaarde de President. (Ik wil sowieso nog een keer een middag gezelligheid aansluitend op een drankje bij ECAST meemaken op ChemE, want voor je het weet is dit weg!)
Ik stond nog even te wachten tot ik afscheid kon nemen van Onderwijs toen ik drie mensen druk zag doen met een fotoboek.
Het bleek dat zij een oud Bestuur waren! (1987-1988!)
Ik kon het daarom ook niet nalaten om met dit oud-Bestuur op de foto te gaan, aangezien dit natuurlijk die hoogtepunten zijn van zo'n reünie!
Vervolgens liep ik naar Onderwijs toe om afscheid van hem te nemen.
'Ik hoop dat je het leuk vond en natuurlijk veel leesplezier!' zei hij lachend.
Nou dat zal wel goedkomen met dit mooie meesterwerk in mijn bezit!
En ook aan Onderwijs beloofde ik dat ik nog voor de verhuizing eens langs zou komen voor een laatste keer legendarisch TG op ChemE en natuurlijk afsluiten op ECAST!
Onderwijs ontdekte mijn TG ketting en constateerde direct dat de hanger niet aan de gebruikelijke ketting hing. (Wat is hij toch scherp!)
'Jij hebt er een luxere versie van gemaakt?' was zijn reactie.
Tja, dit werkte voor mij net wat beter!
Onderwijs moest weer verder en ik ging er vandoor.
Het was een geslaagde reünie voor mij!
Hoofdmissies
-Ik heb met diverse oudleden gesproken! (Missie geslaagd!)
-Ik heb oud-Bestuurders ontmoet! (Missie geslaagd! Ik sta zelfs met een deel van een oud Bestuur op de foto)
-Ik heb de pareltjes van de reünie op de foto gezet! (Missie geslaagd!)
-Ik heb het Kwarteeuwboek uit handen van de Commissaris Onderwijs gehad! (Missie geslaagd!)
-Ik heb de ruimtes met een 'Voorbereidingswaarde' bezocht! (Missie geslaagd!)
-Ik ben op avontuur geweest door ChemE en heb daardoor meer van het gebouw gezien! (Missie geslaagd!)
-Ik ben geïnspireerd! (Missie geslaagd! Laat dat maar aan Prof. Em. Dr. Ing. van Bekkum over!)
Kortom, deze reünie had voor mij niet beter kunnen verlopen! (Hoewel, toch 1 kleine kritische kanttekening, een gids voor de tour had wellicht handig geweest!)
Ik zal ChemE best missen, (Aangezien dit gebouw echt karakter heeft, als je het mij vraagt!) maar als TG het goed aanpakt met de nieuwe Residentie en TweECAST (Dat stond zelfs in de slide van de President!) dan zal het hopelijk wel meevallen met de heimwee!
Vakantie interval 11 mei
Op 11 mei heb ik even kort een bezoek gebracht aan het vakantiebestuur met als doel het achterlaten van een item.
De actieve lezers hebben al kunnen lezen dat er op 10 mei de Oorkonde 'Bestuurder van het jaar' is uitgereikt aan de Archivaris Senaat van het Delftsch Studenten Corps.
Een dag later was ik dus op TG met eenzelfde soort Oorkonde, maar dan de 'Bestuurder van het jaar' van de studieverenigingen.
Deze is gegaan naar de Commissaris Onderwijs voor zijn actieve inzet voor het Onderwijs. (Als je binnenkwam op de Residentie dan kon je er de 'back to the future'klok al op gelijk zetten dat de Commissaris Onderwijs druk bezig was met Onderwijs!)
Hij was ook de persoon die me uitnodigde voor een bezoek aan de SVR-O en daarnaast betrok hij mij als niet lid (Oké, Buitenlid) ook enorm bij zijn QQ-schappen.
Zo heb ik het Kwarteeuwboek in 1 ruk uitgelezen, alleen al door alle enthousiaste woorden van Commissaris Onderwijs vooraf. Ook LAB-dance was niet te negeren, als je bedenkt hoe enthousiast Commissaris Onderwijs hierover sprak.
Het meest bijzondere voorbeeld gaat terug naar mijn aanwezigheid in ECAST. Commissaris Onderwijs was een jaar eerder namelijk Commissaris Lay-Out van het BIT en zodra hij dat had verteld ging hij meteen op zoek naar het Bedrijvenboek van dat jaar, zodat ik deze parel (waar veel bloed zweet en tranen van de Commissaris Onderwijs in zitten) ook met trots aan mijn collectie kon toevoegen.
Het is mooi om fraaie gedenkboeken in je kast te mogen zetten, maar het is nog leuker om de personen achter het boek ook te kennen en daar blonk Commissaris Onderwijs zeker in uit!
Na de overdracht van de Oorkonde was het echter al snel tijd om weer verder te gaan! Het was in elk geval leuk om het Vakantiebestuur even kort te zien!
Kort interval 25 oktober
Op 25 oktober was ik even heel snel op de nieuwe Residentie van TG om de Mr. Sunshineprijs over te dragen aan de nieuwe President. (Want hoewel ik tijdens mijn vorige bezoek aan het gebouw de Excursieleider van 122 al wel gezien had en tijdens dit bezoek de Secretaris van 122 even voorbij zag komen, was het toch niet met zekerheid te zeggen dat ik de Thesaurier van 122 zou treffen)
Bij de nieuwe Residentie trof ik ook nog de nieuwe Excursieleider en werd de Mr. Sunshineprijs meteen aan iedereen geshowd.
Vervolgens was het voor mij tijd voor de IGem lezing, waarvoor ik door de Secretaris van TG uitgenodigd was! (En een leuk detail was dat een oude Praeses van Life onderdeel uitmaakt van dit IGem team en deze lezing dan ook gedeeltelijk gaf!) Ik ben blij dat de Secretaris van TG me hiervoor uitgenodigd had, want het was een hele interessante en leerzame lezing! (En natuurlijk wens ik het IGem team heel veel succes!!)
Een heel jaar later (24 oktober)
Aangezien ik Buitenlid ben heb ik niet veel reden om vaak op de Residentie langs te komen, zeker aangezien TNW Zuid wat minder voor de hand liggend is dan ChemE was. Desondanks vind ik het wel belangrijk om zeker 1x per jaar langs te komen zodat ik wel weet wie er in het Bestuur zitten! (Ik zie immers de constitutiekaart en de kerstkaart en ik zal ook genoeg over deze mensen gaan lezen in TG Magazine, dan is het dus wel zo leuk als je weet om wie het dan precies gaat!)
Enkele dagen voorafgaand aan het bezoek ontving ik een mailtje van de Secretaris met de mededeling dat hij zeer waarschijnlijk de enige Bestuurder op de Residentie zou zijn, dus ik kon kiezen of ik de afspraak toch door wilde laten gaan of dat ik de afspraak liever zou verzetten.
Aangezien ik toch al op het zuidelijkste stukje Campus zou zijn voor de VSV wilde ik toch graag de gok wagen om langs te komen. Was de Secretaris echt alleen, dan kon ik TG de volgende ronde natuurlijk ook weer meenemen in de planning!
Toen ik aankwam op de Residentie bleek al snel dat het wel meeviel. De Secretaris was er zeker en hij was niet alleen aangezien ook de Commissaris Onderwijs en de Excursieleider/PR aanwezig waren!
De Excursieleider/PR vertrouwde me al direct toe dat ook de Thesaurier in het gebouw was, dus ze zouden het sowieso gaan proberen om hem er ook nog even bij te slepen.
‘De President is de enige die echt niet gaat lukken, want die heeft nu SVR’ zei de Secretaris.
Ja, ik kom van de VSV en daar heb ik de President ook richting de SVR zien vertrekken.
De Secretaris stelde voor dat ik mijn spullen lekker mee zou nemen naar de zithoek, zodat we daar konden gaan zitten en een beetje konden bijpraten.
‘We hebben net onze nieuwe bank gekregen, de tafel is wel tijdelijk… Maar wat vind jij er van?’ Aldus de Excursieleider/PR.
Het is duidelijk zo’n ergonomische bank, want echt bankhangen is er niet bij met deze unit. Het heeft zo zijn voor en nadelen zou ik zeggen!
De Secretaris was intussen druk bezig om een kopje thee voor me in orde te maken en toen pas realiseerde ik me weer hoe goed het altijd georganiseerd is op de Residentie.
Op veel verenigingen is er niet veel te kiezen aan thee dus je bent al snel geneigd om voor een optie te gaan die er vrijwel altijd is. Op de Residentie kun je dat idee helemaal loslaten want ze hebben zelfs mijn lievelingsthee, aardbeien!
Voor dit eerste kopje thee koos ik echter voor bosvruchten.
Onderwijs en de Excursieleider/PR hadden me een hoop te vertellen over de nieuwe Residentie. Vorig jaar ben ik echt maar 1x langs geweest aangezien dat bezoek niet bepaald mijn grootste succesverhaal in de geschiedenis met TG was. (Het was niet slecht, maar het liep gewoon niet zo lekker) Mijn verbazing was dan ook HEEEEEL groot toen de Excursieleider van 123 de Residentie binnenliep, vrolijk naast me ging zitten en me begroette alsof we al jaren vrienden waren. (Ik vond hem zeker de aantrekkelijkste Bestuurder van 123, maar als we elkaar tegenkwamen -dat gebeurde wel iets vaker dan alleen die ene keer op de Residentie- dan reageerde hij eigenlijk nooit zo vrolijk op mij als dat hij vandaag deed) Hoewel ik hem dan ook vrolijk terug groette ging ik wel net zo vrolijk door met mijn milde roast op 123 terwijl de Excursieleider/PR van 124 geregeld richting haar voorganger van 123 knikte. Ach ja, het zou ook niet voor het eerst zijn dat ik niet klikte met een Bestuur toen zij zittend waren en het na dat jaar opeens een fantastische band werd…
Natuurlijk zaten Onderwijs en de Excursieleider/PR vol vragen over mijn verzameling en een van die prangende vragen was ‘Welke TG Almanak vond je het beste?’ Zowel Onderwijs als Excursieleider/PR hebben namelijk in de Almanakcommissie gezeten, hoewel dat niet van dezelfde Almanak was.
Ik koos voor de recentste Almanak tot grote vreugde van Onderwijs en lichte teleurstelling van de Excursieleider/PR. Maar ja als ik eerlijk ben is de kwaliteit van de TG Almanak met de jaren sowieso behoorlijk gegroeid.
Ik heb zelf een enorme voorliefde voor Edel aangezien deze ook een Lakzegel op de kaft heeft. (Althans, die ik toen van de President van 120 heb gekregen had deze mooie upgrade wel! Het is alleen niet altijd even handig wanneer je een Almanakkenrij hebt) De stijl en lay-out van deze Almanak spraken me dan ook enorm aan. Maar ook alle daaropvolgende Almanakken lieten een aannemelijke groei in kwaliteit zien. Iets wat je vandaag de dag dan ook heel goed terug ziet!
Een andere vraag was hoeveel TG Almanakken ik nou eigenlijk heb en daarop stelde de Secretaris voor dat we even naar de TG Almanakkenrij in de ceremoniële kast zouden kijken.
De ceremoniële kast had op ChemE een prominente plek in de Schenck, de prachtige vergaderruimte van TG.
Maar ja, de Schenck kon niet echt meeverhuizen naar TNW Zuid dus er moesten keuzes gemaakt worden. Het flesje met betoverende inhoud, dat altijd in de kast had gestaan, stond er nu niet meer. ‘Nee, het gebouwbeheer is hier echt enorm streng. We hebben deze flesjes (er zijn er meer) natuurlijk bewaard maar ze staan apart opgeslagen. Van veel van die bijzondere flesjes weten we zelf niet echt wat erin zit en als dat dan ooit kapot zou vallen kan dat tot grote problemen leiden… ‘ legde de Secretaris uit.
Ik keek intussen even om naar de bank waar ik mijn spullen geparkeerd had en ik zag dat de Excursieleider van 123 mijn tas en cameratas nog even iets beter op de bank neerzette, zodat niemand het per ongeluk om kon stoten. Wauw, wat een held!
Ik focuste me weer op de ceremoniële kast waar ik kon aanwijzen tot waar mijn eigen TG reeks loopt en vervolgens liet de Secretaris me nog veel andere mooie zaken in de kast zien en hij kon over veel van deze voorwerpen iets vertellen.
Een insigne met de naam van ir. Waterman was echter wat minder duidelijk te verklaren, maar de Secretaris vermoedde dat het te maken had met het feit dat deze heer ook erelid geweest is van TG. (Ik weet wel dat er een Watermanweg op de Campus is en op dit gebouw bevindt zich ook een Watermanzaal.) Wat me ook opviel was een duidelijk oude hamer die netjes in een kistje werd bewaard. ‘Die hamer is al zo oud als de vereniging, maar hij wordt nog steeds op de ALV’s gebruikt!’ aldus de Secretaris.
Uiteraard tref je hier ook de Koninklijke erepenning waar de vereniging mee onderscheiden is en waar ze natuurlijk maar wat trots op zijn! Uit mijn hoofd is er 1 andere studievereniging die ook onderscheiden is met de Koninklijke erepenning maar ik durf niet met zekerheid te zeggen of dit nu PS of Froude was.
Kortom, de geschiedenis van TG in een notendop!
Terwijl we terugkeerden aan de tafel had ik wel nog een andere vraag. Het was me al door de President van Bestuur 122 beloofd toen ik op die legendarische avond ECAST was, maar die belofte was nog geen enkele keer waargemaakt.
‘Wil je het zien dan? Dan duik ik ze wel even voor je op!’ aldus de Secretaris.
We hebben het dan natuurlijk over de Bestuurspenningen die ter sprake kwamen toen ik vroeg of het 124e Bestuur wel met Bestuurspenningen op de foto zou gaan voor het constitutiekaartje.
De Excursieleider/PR gaf al een kleine spoiler ‘Ze zijn allemaal anders!’
Ik had ze nog nooit in het echt gezien dus naar aanleiding van de foto’s die ik had gezien wist ik dat er een TG ster aan hing, maar dat was toch alles?
De Secretaris had de Bestuurspenningen gevonden en legde ze een voor een voor me neer. Al snel ontdekte ik wat de Excursieleider/PR had bedoeld.
Onder iedere TG ster hangt namelijk een herkenbaar beeldmerk behorende bij de functie!
De President heeft een hamertje onder zijn ster hangen. De Secretaris heeft de ganzenveer. De Thesau vind ik erg leuk aangezien die een briefje van 900 fl (Gulden) eraan heeft hangen. De Excursieleider heeft een globe… En toen realiseerde de Commissaris Onderwijs zich dat er ook nog een Excursies binnenlandpenning moest zijn!
Al snel ging de Secretaris dus weer in duikmodus om deze speciale penning op te duiken terwijl ik als laatste de Onderwijspenning onder mijn neus kreeg. Deze penning heeft er een boekje onder hangen!
Terwijl ik druk aan het fotograferen was zag ik dat er diverse oude bekenden de Residentie binnenliepen. Om precies te zijn, drie van mijn contactpersonen, de Secretaris van 123, de Secretaris van 122 en zelfs de Secretaris van 121! Ook de President van 121 zag ik nog even passeren.
‘Dat is zo leuk aan de Residentie. Je ziet de oud Bestuurders hier nog jaren terugkeren!’ aldus Onderwijs.
Met een enkele aanwijzing van de Secretaris van 123 wist de huidige Secretaris ook de ‘zeldzamere’ penningen op te sporen.
Wanneer er een Lustrum is, is er natuurlijk een Commissaris Lustrum. Bij deze functie hoort de penning met een pul onder de TG ster.
Daarna volgde de ‘binnenland’ penning met een creatieve interpretatie van Nederland eraan. ‘Is dat Nederland?!’ zei Onderwijs droog. ‘Dat is ook voor het eerst dat ik er Nederland in zie…’ vervolgde de Excursieleider/PR. Ik op mijn beurt zag er toch vooral een kat in die met staart omhoog passeerde.
De laatste penning was er eentje die we allemaal wat nauwkeuriger moesten bekijken. Er stonden drie letters op het functie-insigne en verder leek het verdacht veel op de gevel van ChemE. De Excursieleider/PR ging direct in het eeuwboek op onderzoek uit om te achterhalen waar deze penning dan van was….
‘Commissaris Propedeuse!’ luidde het antwoord.
‘Ken je trouwens het verhaal van de Lustrumcommissie die de Penningen eens gestolen had?’ vervolgde de Excursieleider/PR waarna ze weer enthousiast door het eeuwboek bladerde om de desbetreffende foto op te sporen.
Wauw, goed verhaal! Het is dus wel duidelijk dat je de Penningen niet zomaar moet laten slingeren want anders gaan er anderen mee vandoor.
‘Over Lustrum gesproken, momenteel is de halflustrumcommissie/diescommissie druk bezig met het voorbereiden van ons halflustrum! Het thema dit jaar is waanzin!’ aldus de Excursieleider/PR.
Kijk, dat belooft een waanzinnig goed halflustrum te worden natuurlijk!
Intussen (duidelijk een dame) had de Excursieleider/PR het ook nog weten te presteren om contact te zoeken met de Thesau die DDB meeting had. Het was ook de Excursieleider/PR die had voorgesteld om gewoon in te breken bij die meeting, maar de Secretaris wist haar van dat idee af te brengen.
Onderwijs was druk bezig met het koffie apparaat aan te vullen en de Secretaris vertelde op zijn beurt wat meer over de TG Borrels van tegenwoordig.
TNW Zuid is ChemE niet en ’T Lab is ECAST niet… ‘We hebben nu geregeld borrels bij Punch aangezien zij een behoorlijk fraaie bar hebben! Je bent natuurlijk van harte welkom om een keertje mee te doen!’ aldus de Secretaris.
‘Maar ik zou het wel van te voren aangeven, anders sta je misschien op de verkeerde plek!’ aldus de Excursieleider/PR.
Van de borrels ging de focus over naar het TG Lied, het Paradimethyl.
De regels van het Paradimethyl staan namelijk op een van de muren van de Residentie. Er is alleen wel een cruciale fout in geslopen. (Al is de fout wel consequent gemaakt, dus als je niet zo thuis bent in chemie dan heb je dit aanvankelijk niet eens door!) Broombutanol (of voluit -waar begin ik aan…- Pentachloorfenylmethoxybroombutanol. -Word kent dit woord niet eens!!-) staat namelijk op de muur gespeld als Broombuthanol. Maar die ‘h’ hoort helemaal niet thuis in Broombutanol!
‘We gaan het nog een keer aanpassen en dan halen we de spelfout eruit!’ aldus de Excursieleider/PR.
Een ander interessant dingetje in de Residentie is de kartonnen TG Ster die boven de bureaus van het Bestuur hangt.
‘Het is een soort basis voor een idee waar we mee bezig zijn…’ begon de Secretaris waarop de Excursieleider/PR het van hem overnam. ‘Het idee is om een kroonluchter te maken in de vorm van de TG ster. Wanneer je er dan recht onder staat zie je er de TG ster in! Dit was alvast een dummy om mee te beginnen en te kijken hoe het zou staan. Uit eindelijk is hij er blijven hangen…’ aldus haar.
‘Het is alleen wel een uitstelgevoelig projectje’ merkte de Secretaris op.
Nu staat het zwart op wit (of wit op zwart aangezien je dit natuurlijk op mijn website leest) dus er is geen ontkomen meer aan. De kroonluchter gaat er komen!
Terwijl we nog een beetje aan het praten waren (ik vermoed dat we al een half uur en een tweede thee sinds het berichtje van de Excursieleider/PR naar de Thesau verder waren) stapte de Thesaurier binnen, met de andere DDB’ers in zijn kielzog.
Ik weet niet precies waarom, maar al op de Constitutiefoto (en ook op de foto van DDB) viel de Thesaurier me direct op. (Twee jaar terug was de Commissaris Excursies/President DDB mijn favoriete persoon van De Delftse Bedrijvendagen en hij was dan ook de persoon die me rondleidde op de Presentatiedagen. Dit jaar belooft het een lastige keuze te worden want ook met de President en Secretaris van DDB kan ik goed overweg! -en toen had ik de Commissaris Promotie/De Commissaris Carrière van de VSV nog niet eens gesproken!- Wie zal deze 2018 editie van De Delftse Bedrijvendagen dan ook gaan maken? Dat is de vraag!)
Hij kwam vrolijk naar me toe om zich aan me voor te stellen en intussen zag ik de President DDB/Commissaris Verbreding van de VvTP al voorbij lopen richting het koffieapparaat die tijdens het passeren vrolijk ‘Hee Sabien’ riep. ‘Het is jammer dat ik nu de hele middag nog in overleg zit, maar hopelijk heb ik de volgende keer meer tijd!’ aldus de Thesaurier.
Veel kans om terug te keren naar zijn vergaderlocatie kreeg hij niet, want hij moest natuurlijk wel mee op de foto.
De President DDB/Commissaris Verbreding van de VvTP was inmiddels alweer vertrokken maar kort daarna stapte de Commissaris Promotie/Commissaris Carrière van de VSV binnen. Ik had dat nog niet direct door totdat iemand haar naam riep.
Oh, jij bent het! De fanatieke liker!
Ze moest daar natuurlijk wel even om lachen waarna ze vroeg of ik ook langs zou komen wanneer DDB echt intern zou zitten.
Natuurlijk! Sinds 2016 volg ik DDB op de voet dus het spreekt voor zich dat ik met zo’n leuk team zeker langskom.
‘Dat zouden we hartstikke leuk vinden! Ik zal zorgen dat er een kerstkaartje voor je bewaard wordt, zodat je die ook op je kast kunt zetten!’ aldus haar.
Uiteraard moest ook mijn bezoek aan de VSV even passeren, aangezien ze wel benieuwd was hoe dat was verlopen. ‘Ik vond het best wel jammer dat ik er niet bij kon zijn!’ zei ze dan ook.
Ach ja, we zien elkaar nu alsnog! De volgende keer meer geluk toch!
‘Mee eens!’ stelde ze dan ook.
Toen Mr. Sunshine ter sprake kwam reageerde de Commissaris Promotie/Commissaris Carrière van de VSV al gelijk ‘Oh dat is sowieso de Interne geweest die dat bij ons gedaan heeft!’
Bij de TG’ers daarentegen was het nog niet helemaal duidelijk wie er zou meedoen in de fotowedstrijd dus het voorstel was dan ook om eerst enkele gewone gezellige foto’s te maken. Ik plukte al direct het eeuwboek van tafel (Sorry lieve Onderwijs van 122, ik weet dat ik het kwarteeuwboek had moeten hebben maar deze lag net wat dichterbij!) Nadat die foto’s waren gemaakt leek de Secretaris er helemaal klaar voor te zijn om de nominatie van Mr. Sunshine te grijpen en zei hij ook ‘Ik wil het wel doen!’ maar toen kwam ik met het volgende verhaal; De Thesaurier van 122 is de vorige Mr. Sunshine van TG geweest dus eigenlijk is er maar een persoon die de eer nu kan overnemen.
Ik meende een lichte teleurstelling bij de Secretaris te zien (Wellicht kunnen we later nog wel een twECAST inzending maken met de Secretaris?) terwijl de Excursieleider/PR me nog probeerde te overtuigen of ik niet liever de President wilde nomineren.
De Thesau stond op zijn beurt te lachen en in plaats van met zijn penning (of iets anders ceremonieels) op te duiken, kwam hij met een tijgermuts op zijn hoofd teruglopen.
Maar dat heeft toch niets met TG te doen?!
Maar toen ik dat uitriep realiseerde ik me dat die reactie niet klopte, je hebt namelijk het voetbalteam van TG de TiGers!
De Thesau reageerde direct met ‘Jawel hoor!’ en toen riep ik op mijn beurt TG TiGers uit.
‘Jaaa, en ik zit daar bij, dus toepasselijker kan het niet worden!’ aldus de Thesau die me met dat argument wel wist te overtuigen.
Ook nu maakte de Commissaris Promotie/Commissaris Carrière van de VSV de foto’s en ze zei tijdens het maken van de foto’s dan ook dat de Thesau ook nog een inzending voor DDB zou moeten maken. (In zijn pak natuurlijk) toen ik weer was neergezet zag ik de Thesau nadenken over haar woorden en hij wilde al diverse ideeën aandragen, maar aangezien de vergadering van DDB ook verder moest zou ik niet veel meer horen van die ideeën.
We gingen nog even zitten en toen vertelde de Excursieleider/PR dat er naast de TiGers ook nog het supporters team is en die hebben een naam die je op diverse manieren kunt interpreteren. Wij hebben besloten om het op de Pushies te houden. Zij die de TiGers richting de overwinning weten te pushen! Zonder Pushies ontbreekt de sfeer die de TiGers vaak naar de overwinning helpt!
Aangezien de Secretaris eerder tegen me had gezegd dat Hooke enigszins jaloers leek te zijn op het feit dat ik wel naar TG kwam maar geen contact had opgenomen besloot ik ook nog even langs Hooke te lopen. (ik was immers toch op TNW Zuid)
Vorig jaar ben ik maar 1x op de Residentie geweest. Dit jaar zal ik er wel vaker te vinden zijn, want wat is 124 een fantastisch leuk bestuur!
De Secretaris is een uitstekend contactpersoon (en qua gradatie zou ik hem een 2,5 geven) de Thesaurier wil ik zeker nog wat beter leren kennen (Zal niet liegen, gradatie 2!) de Excursieleider/PR is duidelijk dé Partner in Crime op wie ik altijd zal kunnen terugvallen als het gaat om goede verhalen of de support die ik nodig heb voor een goede foto. Commissaris Onderwijs is een rustige heer, maar hij zegt altijd de juiste woorden op de juiste momenten. (Gradatie 8)
De enige persoon die ik nog niet ken is de President, dus daar kan ik niet over oordelen.
Tot snel weer op de Residentie!!!
Ga je meer naar TG, op avontuur met het 124e Bestuur!
Op 10 januari was ik weer op TG te vinden en dit verslag behoeft wel een kleine inleiding voor je verder leest.
Voordat ik mijn bezoeken doe heb ik altijd een Voorbereiding die ik doe. (Dat kun je zien als een soort videoclip in mijn hoofd met het verwijsliedje erbij en daarin bedenk ik dan hoe het bezoek moet gaan verlopen.) Hoe meer verwijsliedjes en voorbereidingen een vereniging heeft, hoe belangrijker de bezoeken voor mij zijn. TG heeft sinds Bestuur 122 het verwijsliedje Colors van Halsey en daar zitten enkele treffende verwijzingen in waarvan je een aantal terug zal gaan zien in dit verslag.
Everything is Blue; ChemE, de Residenties daar, de TG ster, de Penningen, Ecast, de reünie
Everything is Grey; TNW Zuid, de centrale hal daar, de Pedelstaf, de nieuwe Almanak 118
Tearing through the pages and the ink; Het kwarteeuwboek, de correspondentie met 124
You were Red; De Bestuursdas is koperrood
I was Blue; De ledendassen/chokers zijn donkerblauw (Al lijkt het meer zwart)
Lila/Purple; Mijn basis themakleur voor 2018 is paars.
Naast dit liedje is het 124e Bestuur er in geslaagd om nog een nieuw verwijsliedje te behalen. Dat liedje was oorspronkelijk aan de ETV gelinkt, maar aangezien TG er eerder in slaagde om die Voorbereiding tot leven te wekken is dat verwijsliedje logischerwijs verhuisd!
Al een aantal weken was ik als een soort Sherlock bezig om te achterhalen of de labelwriter van TG wellicht de geest had gegeven. De constitutiekaart was op een heel bijzondere manier binnengekomen, namelijk in een te grote envelop (Gaat gelijk in haar archief kijken… Nog nooit vertoond!) met handgeschreven adressering (Bladert het archief opnieuw door…. Nog nooit vertoond!) en met de TG stempel achterop! (Dus nog eens het archief in… Nog nooit vertoond!) Op een bepaalde manier werd ik alleen al gelukkig van die envelop an sich want zoiets had ik nog nooit eerder gehad! Het heeft dan ook geruime tijd geduurd tot ik een oplossing wist te bedenken hoe ik de constitutiekaart uit die envelop zou gaan krijgen zonder dat ik de stempel zou verpesten. (Ik kan een envelop gewoon NIET normaal open krijgen…. Gelukkig dus dat de kaart in een te grote envelop zat. De envelop op zijn kant houden, met het licht bepalen dat hij echt helemaal aan de andere kant zit en dan een heel klein strookje aan de zijkant af knippen. Constitutiekaart in tact uit de envelop en de envelop ook nog steeds mooi!) Kort nadat de constitutiekaart was binnengekomen heb ik enkele andere contactpersonen ondervraagd en zij hadden allen geen afwijkende envelop gezien, laat staan een stempel of een handgeschreven adressering dus de spanning werd natuurlijk wel opgevoerd toen het richting de kerst liep. Zou er nu wel een sticker op zitten?
Ik heb veel lelijke blikken richting de postbezorger gestuurd want ze kwam met van alles aanzetten, behalve met DIE kerstkaart. (Die van ETV was iets later de deur uit maar die had ik nog sneller binnen dan die van TG) Uit eindelijk op 28 december kwam ze weer met een zakelijke brief.
Die brief was gedateerd op de datum dat ik een mail van de Secretaris had gehad met de mededeling dat de kerstkaarten al lang de deur uit waren. Je begrijpt dus wel dat ik volledig in de overtuiging was dat Post NL zijn kunstje voor de 14e keer had herhaald. (Ze zijn al 13 poststukken voor mij verloren in pak m beet 4 jaar….) Een uur later verscheen er echter een vent die zo Jan Vayne (Google het maar als die naam je niets zegt) had kunnen zijn en die gooide iets in de bus. De envelop lag omgekeerd op de deurmat… Maar het was hem dan toch! En hij was weer handgeschreven! (Mijn beste vriendin is nogal thuis in de postwereld en zij wist me te vertellen dat de kerstkaart met de zakelijke post was meegekomen in plaats van met de ‘gewone’ Post NL…)
Ook in de bezoeken voorafgaand aan dit bezoek werd me steevast hetzelfde verteld ‘Wij hebben geen handgeschreven envelop gezien!’ dus nu was dan eindelijk het moment aangebroken waarop ik zou ontdekken hoe dit in elkaar zat!
Met Colors op mijn ipod liep ik de Residentie binnen waar alle vijf Bestuurders nog druk aan het werk waren, maar dat stopte toen ik ‘Hallo daar ben ik dan!’ riep en alle vijf opkeken.
‘Ha daar ben je!’ aldus de Secretaris die als eerste stond. Hij wilde me een hand geven maar ik op mijn beurt kon niet anders dan hem een knuffel te geven.
Vervolgens kwam de Excursieleider naar me toe en daarna stapte de President op me af. ‘Wij hadden elkaar nog niet ontmoet toch?’ vroeg hij.
Nee dat klopt, tijdens mijn vorige bezoek zat je net bij de SVR!
De Thesaurier en Onderwijs waren nog heel even bezig met iets af te maken terwijl wij alvast naar de tafel liepen. Het Paradimethyl stond niet meer op de muur en de tafel had plaatsgemaakt voor een exemplaar dat nog tijdelijker dan tijdelijk moest zijn. Ook de dummy van de TG lamp was verdwenen en als klap op de vuurpijl… De thee was bijna op! (Zo leek het net alsof er een hele computer kapot was gegaan in plaats van alleen een labelwriter) Gelukkig was er wel nog bosvruchtenthee dus alles viel alsnog goed in elkaar.
De Secretaris was nog bezig met de koffieautomaat terwijl de President en Excursieleider al tegenover me zaten. Ik kon het dan ook niet laten om te vragen of de labelwriter stuk was.
‘Oh, zat er een raar dingetje op die sticker dan? Dat doet ie wel vaker!’ merkte de Secretaris op.
Nee, er zat helemaal geen sticker op! Zowel mijn constitutiekaart als mijn kerstkaart kwamen in een handgeschreven envelop!
Ik meende een typische blik tussen de President en de Excursieleider waar te nemen waarop de Secretaris vervolgde ‘Oh… Dat is ehh…. Omdat het logistiek efficiënter was om het jouwe te schrijven!’
Ik weet natuurlijk niet hoe de database van de Secretaris eruit ziet maar ik ben nu al een jaar of 4 buitenlid bij TG en in die jaren heb ik altijd stickers op mijn correspondentie gehad. Ik ga er dan derhalve vanuit dat ik gewoon bij de H van ‘Holsteijn, van’ sta. Zelfs toen de Secretaris van 122 tegen de Secretaris van 123 had gezegd dat er een extra kerstkaart mijn kant op moest omdat die van 122 wel door Post NL was kwijtgemaakt, zat er een sticker op. (Ik heb alle enveloppen bewaard) Kortom, dit argument klinkt net zo geloofwaardig als dat iemand zou zeggen dat de bananen die op de evenaar groeien rood van kleur zijn omdat er zoveel zon bij komt!
De Thesaurier was inmiddels klaar met zijn taak dus hij kwam er ook bij zitten en begon meteen ‘Ja we werden net door de VSV gebeld dat je eraan kwam en zij hadden het over een foto met vliegtuigjes…. Wat moet ik me daar nou toch bij voorstellen?’
Tja, een foto met allemaal modelvliegtuigjes en de Bestuurders erbij!
Ik op mijn beurt merkte op dat de Residentie er wel heel erg kaal uit zag zo zonder het Paradimethyl.
‘We hebben de nieuwe sticker al wel, maar het is nogal een karwei om die netjes op de muur te krijgen!’ Aldus de Thesau.
Heb je daar geen IO’er voor die je om hulp kunt vragen?
‘Mijn huisgenoot is IO’er en die heeft zijn bed volledig van pallets gemaakt!’ merkte de Secretaris op.
‘Pallets?! Maar dat kan ik zelfs!’ reageerde de Thesau op zijn beurt.
Intussen was ook Onderwijs erbij gekomen en die wilde graag naast me op de bank komen zitten.
Nu ben ik zo’n persoon dat in de trein ook altijd het eenpersoons zitje wil hebben omdat ik bij het raam wil zitten, maar ook bij het gangpad. Als er niets anders dan een tweezitter over is (of je hebt het over de bussen van ConneXXion) dan zit ik altijd aan het gangpad. Dus in plaats van door te schuiven stond ik op om Onderwijs erbij te laten waarna ik zelf weer ging zitten.
‘Maar het is wel echt mooi geworden hoor!’ ging de Secretaris nog altijd door over het bed van zijn huisgenoot.
‘Alles behalve het bureau heeft hij zelf gemaakt.’ Aldus de Secretaris.
‘Dat niet? Nou dat valt me wel weer tegen!’ aldus de Thesau.
‘Ikea?’ merkte Onderwijs droog op.
Nu ik iedereen hier om me heen had kon ik mooi de volgende kwestie aansnijden… Namelijk Mr. Sunshine.
Tijdens mijn vorige bezoek is er een Mr. Sunshinefoto gemaakt door de Thesaurier maar soms weet je al dat het misloopt met de nominatie voordat de foto uberhaupt wordt gemaakt.
Terwijl ik mijn verhaal begon te doen over waarom ik de Thesau wilde nomineren liet de Secretaris weten dat hij het wel wilde doen en merkte de Commissaris Carrière van de VSV/Commissaris Promotie van DDB op dat de Thesau juist voor DDB een inzending moest maken.
Toen ik de nominaties ging filteren op geschiktheid binnen de nieuwe regel (Het moet aansluiten op mijn thema In Another Light) heb ik deze foto laten vervallen en heb ik zelfs nog op facebook de aankondiging gegeven dat deze nominatie van de Thesau is komen te vervallen omdat een persoon niet vanuit twee perspectieven een nominatie kan doen. De TG nominatie gaat door naar de Secretaris en de nominatie vanuit DDB gaat naar de Thesaurier.
Toen ik dit dus op de Residentie vertelde reageerde de President al direct (Nog voor ik mijn zin had afgemaakt…) ‘Oh maar daar maak je de Secretaris echt HEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEL blij mee!’
Bij ieder ander was dit een volkomen logische reactie geweest want die waren er toen allemaal bij. De President was echter de enige die deze situatie niet had meegemaakt waardoor het juist opmerkelijk was dat hij zo reageerde.
De Secretaris probeerde op zijn beurt ‘Ik wil het wel doen hoor… Maar we kunnen eventueel ook de President nomineren?’
Nee… Het is al facebook officieel! (Het staat er al sinds 2e kerstdag volgens mij)
‘Ha, dan moet je het dus tegen mij opnemen!’ reageerde de Thesau die al direct een staredown wilde aangaan.
‘Maar… Moeten we die foto’s vandaag gaan maken? Want dan moet de Thesau zijn pak aan!’ vroeg de Excursieleider.
‘Nee, mijn foto komt natuurlijk tijdens de Presentatiedagen!’ aldus de Thesau.
Herstel, de baliedagen… Ik kom op de tweede baliedag langs! (24 januari)
‘Maar de Secretaris moet vandaag zeker wel!’ vervolgde de Excursieleider.
Ja, dat zou wel het beste zijn ja!
Al snel begon iedereen na te denken over wat we zouden kunnen doen en wat ook In Another Light zou passen.
Ik besloot de gedachten te onderbreken want ik had nog een vraag.
Op de constitutiekaart dragen de Thesaurier en de Excursieleider een grijs vestje terwijl de andere drie heren een zwart vestje dragen. Zit daar een betekenis achter?
De President begon al direct te vertellen over hun bezoekje aan De Oost (welk Bestuurspak is daar NIET vandaan gekomen?) en aangezien de President en Onderwijs beiden voor de ene grote voetbalploeg zijn en de Thesau juist voor een andere grote voetbalploeg is zit er een kleine kwinkslag naar die tweedeling in de voering van de jasjes. (Ik laat het maar in het midden welke voetbalploegen het betreffen… Iedereen kent ze wel!) ‘Voor de Secretaris maakt het niets uit want in Zeeland heb je geen voetbal’ merkte de President droog op. De Secretaris haakte op zijn beurt in en zei dat het hier niet om de jasjes van de pakken ging maar om de vestjes van de jacquets.
Uit eindelijk werd de constitutiekaart er maar even bij gepakt en volgden de theorieën.
De Excursieleider was zeer nieuwsgierig naar mijn theorie (Grijs vestje is vrijgezel en zwart vestje is geschakeld) en zodra de President dat hoorde zei hij ‘Nou, als je dat nu omdraait dan zou het wel kunnen kloppen!’
‘En de Excursieleider dan?’ merkte Onderwijs op.
De Thesau merkte dat de focus steeds meer op hem kwam te liggen dus als afleidingsmanoeuvre gooide hij snel een andere theorie op tafel (Helaas lukte het hem toch niet om de focus van zich af te schudden) ‘Er is een geheime stemming over ons geweest met de vraag wie van ons het meest vrouwelijk is en dat ben ik dus geworden’ aldus de Thesau.
Nou, ik kan het tegendeel hiervan wel bewijzen met een diagram van onze grote vrienden van Lijst Bèta.
Dat tegenargument had de Thesau dan weer niet verwacht waarop hij niet anders kon dan maar even lachen.
‘Nee, het werkelijke verhaal achter die vestjes is dat het heel erg lastig is om aan tweedehands jacquets te komen…’ aldus de Excursieleider ‘Dat klopt… Die zijn echt bijna niet te vinden!’ reageerde de President ‘Dus daardoor hebben we maar gewoon het eerste vestje dat we konden vinden aangegrepen!’ vervolgde de President.
Je kunt dus diverse theorieën bedenken bij deze foto maar de werkelijke theorie is dat er helemaal geen theorie is!
Vervolgens kwam het weer ter sprake over de Mr. Sunshine opstelling want… Is de Lorre niet leuk? (President in de bocht…) Lekker zwemmen in de kek… Plus… Wilde hij nu letterlijk de wagen in de Lorre zien te krijgen? (De auto een rol geven in de foto was een idee van de Excursieleider.)
‘We hadden onlangs een oud-Besturendag en dan komen alle oud-Bestuurders gewoon netjes gekleed en wij moeten dan volledig in pak. Nou die avond eindigde dus ook met je pak in de kek! DJ PJ was er trouwens ook om het feest compleet te maken!’ aldus de Secretaris.
‘Heb je DJ PJ ook wel eens ontmoet?’ vroeg de President.
Uiteraard! Zelfs hij heeft eens Mr. Sunshine gedaan!
‘De Carmina had eens een interview met hem… In Bad met… DJ PJ! Het schijnt dat ze een hotelkamer moesten huren om een bad te vinden dat geschikt was voor DJ PJ en de interviewer!’ aldus de Secretaris.
Heb je mijn interview met de Carmina niet gelezen dan?! Ik sta in de nieuwste! ‘Hm… Ik sla de Carmina niet altijd open!’ reageerde de Secretaris. Tja, dan heb je dus het beste interview gemist!
Opnieuw ontdekte ik zo’n typische blik tussen de President en de Excursieleider.
Kort daarna sprong de Secretaris op en zei hij ‘Je zult hem vast al gezien hebben toen je binnenkwam… Je krijgt hem natuurlijk ook thuisgestuurd!’ en even later keerde hij terug met de 118e Almanak in zijn handen.
118 alias Attractie is mooi antraciet grijs met koperkleurige ingeslagen tekening en is zeker een kanshebber voor ‘Lievelingsalmanak’
Onderwijs en de Excursieleider keken elkaar even aan en merkten op ‘Oh ja, jij hebt nu natuurlijk ook een boek gemaakt’ waarop ik al direct refereerde aan de Almanakbattle van mijn vorige bezoek. Onderwijs zat vorig jaar in de Publi en de Excursieleider in de Publi van het jaar daarvoor. De Secretaris is over het algemeen de vaste QQ van de Publi dus het is niet meer dan logisch dat dit boek nu een beetje van hem was.
Oh ja… en dat is ook nog wat… Ik refereerde in mijn vorige verslag aan de Commissaris Onderwijs van 122 omdat ik het Eeuwgedenkboek op de foto vasthield, in plaats van het Kwarteeuwboek.
Nee wat ontdek ik later op oudere foto’s die ik op de reünie had gemaakt…. De Thesau zat ook in de Additcie en staat zelfs 1x helemaal op de foto en op de ‘beroemde’ foto met de Commissaris Onderwijs van 122 staat hij voor de helft! Maar wat had jij nou met je duim gedaan? (Die ingetapete duim is moeilijk te missen!) Oh, jij was ook op de reünie? Ik had inderdaad iets met mijn duim gedaan, maar ik weet niet precies meer wat het was!
Kortom… Hij zou ook niet even zeggen dat ik het kwarteeuwboek voor de foto moest pakken!
Volgens mij heeft iedereen van 124 een boek gemaakt, behalve de President!
‘Maar… wat vind je er nou van??’ vroeg de Secretaris.
Ik sla het boek open en blader dus een beetje langs de pagina’s (Je gaat niet zitten lezen wanneer vijf Bestuurders naar je zitten te kijken….) die goed opgemaakt zijn.
Bij de Excursieleider van 123 hield ik even halt, want wat was hij tijdens het vorige bezoek opvallend vrolijk! ‘Hij was een beetje een introverte Bestuurder, dat is niets persoonlijks geweest!’ merkte Onderwijs op.
Ik bladerde verder en kwam bij de foto’s van het huidige Bestuur terecht.
De groepsfoto is best grappig omdat de President semi-zuur kijkt en de Thesau echt moeilijk chagrijnig kijkt terwijl de rest vrolijk staat te lachen.
‘De Thesau kan niet lachen….’ Zei de President.
‘Ik dacht dat we allemaal zuur zouden kijken’ zei de Thesau.
De Thesau staat anders met een stralende lach op mijn foto’s! (Genomineerd Aspirant Mr. Sunshine word je immers niet zomaar!) moest ik wel opmerken. ‘Dat was vast geluk!’ zei de President lachend. Deze Bestuursfoto heeft ook vast weer een achterliggende theorie en die is dat er geen theorie is!
Ik bladerde verder langs de Bestuursportretten. ‘Ik vind dat de foto’s wel iets teveel close up zijn….’ Aldus de Excursieleider. Ik vind de portretten persoonlijk schitterend, maar als ik het zelf zou zijn dan zag ik ongetwijfeld ook allerlei zaken die ik niet zo top zou vinden.
Ik bladerde verder en maakte allerlei opmerkingen over wat ik zag. Opmerkingen die de Secretaris nieuwsgierig en aandachtig in ontvangst nam.
Maar ja, de tijd gaat zo vreselijk snel… (En ik had me ook enigszins in tijd vergist. Normaliter hou ik 30 tot 45 minuten per bezoek aan. Bij Leeghwater had ik 60 minuten aangehouden omdat ik ook nog eens terug zou moeten lopen.) We moesten nu toch echt een besluit gaan nemen over Mr. Sunshine.
Onderwijs zei droog ‘Oh maar we hebben ze al gebeld hoor! We weten dat je het hier altijd enorm naar je zin hebt en hier graag zit, dus dat zij wat minder belangrijk zijn dan!’
Geheel onbedoeld had ik de Almanak op mijn schoot op een van de ‘Nichtjes’ pagina’s open laten liggen en daar lachte juist iemand me toe die me de (nare) kriebels bezorgt dus ik klapte het boek vlug dicht. Uiteraard volgden er wat nieuwsgierige blikken want wie wilde ik zo graag NIET zien? Ach ja… Iemand die in ieder geval niet van TG is!
Hoewel de Thesau meerdere keren had aangegeven dat zijn Mr. Sunshine inzending over die van de Secretaris heen zou walsen dacht hij toch een beetje mee.
‘Er was toch een werkgroep die met die lichtgevende potjes bezig was?’ begon hij
‘Ja die potjes! En dan gaan jullie in de plantenbak!’ aldus de President. (Ik had zelf ook zoiets bedacht. Bij die plant in de centrale hal, de foto vanuit het grondperspectief genomen zodat je een groot deel van het plafond van TNW Zuid zou zien. Maar misschien zouden de Bestuurders zelf nog met een beter idee komen, dus ik zou geen spoilers geven)
De potjes in de plant hangen? Was mijn idee.
‘Zoveel zijn er dan ook weer niet…’ viel de President bij.
‘Als we nou de wagen gebruiken en dan met de mistlichten werken?’ begon de Excursieleider.
En dan? Er staan heel oncharmante schermen voor de ingang van TNW Zuid… Dat is geen mooie achtergrond.
‘Maar dat licht werkt beter in schemering…’ veegde Onderwijs het idee weg.
‘Sowieso moet de Secretaris zijn shirt uit….’ Merkte de President op. (Ik zag al direct die avond Ecast weer voor me met de Thesaurier van 122 zonder shirt in een labjas!)
‘Ik vind nog steeds dat de wagen erbij moet….’ Aldus de Excursieleider.
‘Tja, we kunnen zeker niet even naar ChemE rijden….’ Voegde de Secretaris er aan toe.
ChemE! Dat is het!
Al snel kwamen de goede ideeën. De Almanak zou mee gaan, de bak zouden we ook wel iets mee gaan doen en de Pedelstaf moest ook mee. (Achteraf hadden we de zeldzame Commissaris Propedeusepenning ook mee moeten nemen… Daar hangt immers de gevel van ChemE aan!) Na afloop van de foto kon ik direct vlakbij Leeghwater afgezet worden zodat ook die schade beperkt zou blijven. Iedereen was overtuigd, dus dat zouden we gaan doen.
‘Nou… Ik ga niet mee hoor! Ik ga mijn concurrent niet naar de winst helpen!’ aldus een lachende Thesau.
Ook Onderwijs kon niet weg want die moest nog van alles regelen. Intussen gingen de andere Bestuurders alle kanten op. Even een toiletpauze, de sleutel opzoeken… Je kent het wel!
Terwijl ik me klaar maakte voor vertrek zag ik hoe Onderwijs met de leden omging. Het is echt een feest om daar naar te kijken. Hij weet precies wat er per lid gaande is en informeert naar zowel de persoonlijke omstandigheden als naar het verloop van de onderwijszaken. Kortom een echte en betrokken Onderwijsman!
Een goede kanshebber voor Bestuurder van het Jaar, net als zijn voorganger van 122.
Intussen keerden de President, Secretaris en de Excursieleider een voor een terug. Vrijwel direct kreeg ik een blauwe choker in mijn handen gedrukt en ik zag al meteen dat deze anders was dan die ik thuis heb. De kleur leek iets anders te zijn (achteraf heb ik ze naast elkaar kunnen houden en het verschil zit hem sowieso in de weefdichtheid waardoor ze al anders ogen. De oudere heeft een grovere weefdichtheid waardoor deze minder snel plooit of ontsnapt. De nieuwere heeft juist een fijnere weefdichtheid. Deze plooit een stuk makkelijker maar hij staat wel sierlijker) en ook de doorsteeklus is anders. ‘Nou, hij oogt nog steeds wel zwart’ reageerde de Secretaris toen ik opmerkte dat deze choker wel anders was.
Uit eindelijk zit er echt nauwelijks verschil in kleurtint, maar die eerder genoemde weefdichtheid kan dus een hoop verschil maken!
Nadat we alles bijeen hadden zetten we koers richting de wagen die in een garage stond die ik maar al te goed herkende.
Vorig jaar reed ik hier met twee leden van het 145e Bestuur van de ETV langs en toen merkte ik op dat die garage zo verschrikkelijk lelijk was. Die President had toen gezegd dat we er toch niet in konden met de limousine waarop die Secretaris had gezegd dat we er wel in zouden kunnen maar er dan niet meer uit zouden kunnen komen! Die President had echter gelijk want als je het presteert om er illegaal in te rijden, dan kom je er wel uit… Maar als je er gewoon in moet rijden, dan lukt je dat niet met een limousine!
De Secretaris was enthousiast aan het vertellen over het feit dat hij binnenkort een ontmoeting zou hebben met de persoon die het Paradimethyl heeft bedacht (ik draaide me een keer half om en ik zag voor de derde keer die typische blik tussen de President en de Excursieleider. Ik vermoed dat er wel een echte theorie achter die typische blik zit!) en daar ben ik natuurlijk ook heel nieuwsgierig naar want wat ís nou precies Paradimethyl? (Zou het dat mysterieuze flesje met koperbruine inhoud zijn dat altijd in de Schenck stond?) En zou je dat werkelijk kunnen drinken? Ik verwacht dat de uitkomst van die ontmoeting wel in TG Magazine te lezen zal zijn en anders moet ik sowieso de uitkomst van dit verhaal van de Secretaris horen!
We hadden de auto inmiddels bereikt en iedere keer kan ik weer verrast worden met wat voor wagen er bij de studievereniging hoort.
ETV heeft al jaren een limousine (maar wel ieder jaar een andere!) terwijl CH dan een (uitgerekte) stationwagen heeft en als we dan naar de VSV gaan dan tref je daar een bestelbus aan, maar dan met zitplaatsen.
(Gelukkig ben ik nog nergens een Multipla tegengekomen!! Die dingen zijn niet om aan te zien!) TG heeft net als CH een auto die uit te leggen is als een (uitgerekte) stationwagen!
De President had het ambitieuze plan om de Pedelstaf mee te nemen, maar het was nogal een uitdaging om die uberhaupt in de wagen te krijgen. (Je vouwt hem niet even op om hem vervolgens in de achterbak te gooien)
Als er een imperiaal op de auto had gezeten dan had hij er wel op gekund maar die was er niet…
Dus de Excursieleider werd gepromoveerd tot Stafbewaker terwijl ik aan de andere kant van de staf ging zitten.
Nadat ik goed en wel was gaan zitten gunde ik mezelf eindelijk de tijd om de choker rustig om te slaan en deze over de choker van de VSV te laten vallen die weer over de choker van Leeghwater viel. (Dit is voor het eerst dat ik 2 chokers over elkaar heen heb gedragen en dus ook voor het eerst dat ik 3 chokers over elkaar heen heb gedragen…) De President was op de passagiersstoel gaan zitten en hield ook een oogje op de Pedelstaf terwijl de Secretaris achter het stuur ging zitten en wat meer vertelde over zijn avonturen met deze bak.
Voor ik het goed en wel door had stonden we al voor ChemE!
(Sinds het vakantiebestuur 121 ben ik gewoon niet meer op ChemE geweest!) Uit eindelijk was er niet veel veranderd. Het is nog steeds het oude vertrouwde ChemE.
Intussen waren de President, Secretaris en Excursieleider nog niet tevreden over de opstelling dus de auto werd even gedraaid. (Juist op dat moment kwam er een tractor voorbij dus de Excursieleider moest heel even wachten tot dat die weer weg was.) Goed… En toen kwam dus de opstelling.
‘Als hij jou optilt… Wat moeten we dan met die staf?’ merkte de President droog op.
Tja, ik had dat stukje opstelling eigenlijk voor een andere vereniging bedacht maar dit is de ideale gelegenheid! Als de Secretaris mij nu optilt dan geef jij me heel snel de staf aan President!
‘Goeie!’ aldus de President.
Maar ja, ik had de Almanak meegenomen… Waar zou ik die dan weer laten?
Uit eindelijk legde ik die op de motorkap van de wagen.
De Secretaris had een soort foute kersttrui aan… (Oh ja, nog een theorie! Waarom hebben de Secretaris en de Thesaurier op de kerstkaart dezelfde foute kersttrui aan?) en daar had hij heel nonchalant zijn Bestuursdas overheen gedaan en nu stond hij helemaal klaar voor de foto.
Precies zoals we het hadden afgesproken tilde de Secretaris me op en gaf de President me de staf aan waarna de Excursieleider de foto’s kon maken. ‘Jaaa deze foto’s zijn echt mokergoed!!’ riep de Excursieleider meermaals terwijl ze bleef afdrukken. (Enfin, dit verslag heeft er alleen maar Mr. Sunshine foto’s naast omdat we geen foto’s op de Residentie hebben gemaakt!)
Nadat ik even een vlugge blik op de foto’s had geworpen moesten we alweer verder want het was voor zowel de Bestuurders als voor mij tijd voor de volgende afspraak. (Ik dacht 20 minuten te laat te zijn, het waren er maar 5) Onderweg richting 3mE merkte de President op dat dit echt de laatste foto bij ChemE moest zijn. De Eerstejaars kennen alleen TNW Zuid en hebben heel ChemE niet meegemaakt. Ik vind echter dat je trots moet zijn op je historie en daardoor kan ChemE ALTIJD!
Op het terrein achter 3mE scheidden uit eindelijk onze wegen, dus compleet met 118e Almanak en TG choker liep ik richting de ingang die ik kende aan die kant. (Er was er nog een, maar dan zou ik hopeloos verdwalen want ik weet niet waar die uitkomt!) Nog een laatste toeter en zwaai en zo was het avontuur met het 124e Bestuur ten einde.
Op 1 maart belooft er weer iets bijzonders te komen… Het is niet ChemE dus het is ook niet Ecast…. Maar wel een TG Borrel! Ik ben erg benieuwd of ik de resterende theorieën dan kan achterhalen!!
(Addicted to…) Het Begin van de Lente!
Niets kan je zo raken als hetgeen dat zo belangrijk voor je is.
Zodra Het Begin van de Lente op mijn planning kwam te staan ben ik direct op jacht gegaan naar nieuwe muziek voor mijn Voorbereidingen. Je kunt immers moeilijk met de ECAST-Verwerking (Want na Voorbereiding volgt altijd Verwerking…) naar een compleet nieuwe situatie gaan! Gedurende die zoektocht klikte ik toevallig op een nummer dat uit eindelijk dé Voorbereiding voor Het Begin van de Lente zou worden… Namelijk Addicted. (Er zijn meer liedjes maar ik verklap ze natuurlijk niet allemaal. Addicted bleek extra relevant toen ik hoorde over het thema Casino Royale… Niet zelden hebben frequent casinobezoekers een gokverslaving… Desondanks is het niet altijd de tekst die leidend is in Voorbereidingen… Het draait vooral om het gevoel dat het lied me geeft.)
Ik had alle Voorbereidingen compleet op een rijtje toen ik een mailtje binnenkreeg dat me compleet van mijn stuk bracht. De Secretaris van CH had namelijk gehoord dat ik op het Begin van de Lente zou zijn en zij van het CH Bestuur zouden ook komen!
De gehele voorbereiding (Ter waarde van 11 nummers… Een hele CD zou je kunnen zeggen) kon voor mijn gevoel direct de prullenbak in want een soort Diesreceptiesetting? Dat was nou niet echt wat ik in mijn hoofd had!
Dit mailtje kwam op zaterdag en op maandag had ik mijn theorie examen voor de auto. (Ik heb dat lang voor me uit geschoven maar toen ik tijdens mijn vorige bezoek aan TG van de Excursieleider de vraag kreeg of ik mijn theorie al had, besloot ik om die direct in te laten plannen voordat mijn volgende bezoek zou plaatsvinden!) Ik heb na dit mailtje meteen mijn examentrainer opgestart en ben daar pas weer mee gestopt zodra het maandagochtend 8:00 was en ik naar de bus moest om op tijd op het CBR te kunnen wezen. ‘Ik ben gefocust op de Zaken’ was mijn credo voor DDB, maar ook in dit geval kwam het goed van pas!
Ik ben gelukkig in 1x geslaagd voor mijn Theorie examen (In een kleine 48 uur heb ik 38 oefenexamens gemaakt en iedere keer als ik een vraag fout beantwoord had, werd die vraag opgeschreven in een notitieboekje inclusief het juiste antwoord. Tja, dan mag je toch wel verwachten -zeker als je bedenkt dat ik daarvoor al maanden met mijn twee theorieboeken op schoot zat als ik even een leeg moment had- dat je het haalt!) dus vanaf dat moment kon ik me compleet richten op deze gebeurtenis.
Op de dag zelf ben ik nog even binnengevallen bij CH (Ik moest om 12:00 bij PS wezen maar ik was weer eens te vroeg) en daar hoorde ik dat zowat het hele Pentagon verwacht werd. Alleen Leeghwater zou er zeer waarschijnlijk niet zijn omdat het die avond ook Mechnificent was. Goed… Dit wordt nog interessant dus! De Voorzitter van CH peilde nog even of ik het juist niet leuk zou vinden als het zo’n gemengde setting zou worden aangezien mijn Target er ongetwijfeld ook tussen zou zitten. Tja… Het enige dat ik daarover kan zeggen is dat mijn Target ergens in het Pentagon zit en ik die op DDB niet gezien heb. Daar zul je het mee moeten doen.
Na mijn bezoeken aan PS en Virgiel (Want dat was ook nog eens op deze 1 maart… De Diesviering van Virgiel. Qua vlaggen viel het overigens wel erg tegen.) liep het tegen 16:00.
Ik had van de Secretaris begrepen dat de borrel om 16:00 zou beginnen maar als ik zeker wilde weten dat iedereen van 124 er zou zijn, dan kon ik beter om 16:30 komen.
Ik gebruikte die tijd om even snel iets te eten (Waar is de tijd dat er consequent tosti’s op tafel kwamen? Oh wacht… ChemE) en voor alle zekerheid nog een kleine Fotografie Observatie Ronde (FOR) te lopen, voor het geval er toch nog ergens een nieuwe Virgielvlag was opgedoken.
Om 16:30 precies stond ik voor het gebouw wat door de TG’ers wordt aangeduid als ‘Het Pand’
In een normale situatie ligt de ingang van een gebouw altijd aan de straat die je in het adres vindt. (Een slimme advocaat heeft de ingang van zijn chique herenhuis ooit naar de naastgelegen steeg verplaatst om zo minder belasting te hoeven betalen. Zijn adresnaam is dan ook de naam van de steeg en niet die van de straat.) Feitelijk hoort het adres van ‘Het Pand’ niet Brabantse Turfmarkt 9 te zijn, want de ingang ligt dus aan de Gasthuissteeg.
Dat was alvast 1… Ik ben binnen! Maar wat nu? Ik vond geen enkele aanduiding die me naar de borrel wees en de man die even voor mij was binnengekomen was ook heel duidelijk niet van TG dus die zou me niet bepaald kunnen helpen.
Toen ik mijn muziek even uitzette hoorde ik echter dusdanig veel geluid dat het een kwestie was van ‘volg het geluid en vind uw bestemming’
Op de tweede verdieping was het geluid het hardste dus het leek me dat ik mijn bestemming had bereikt. Toen ik mijn hoofd door de deur stak werd ik inderdaad niet teleurgesteld want de eerste persoon die ik zag was de Secretaris.
‘Hoi! Welkom! Zal ik je laten zien waar je jouw jas kwijt kunt?’ aldus hem.
De President stond enkele tellen later ook naast de Secretaris en zei ‘Wat leuk dat je er bent! Kom je even langsgelopen of heb je de tijd?’
Duidelijk… Iemand van de Eco-Runner wist dat ik kwam, CH wist ook dat ik kwam maar onze eigen President had er blijkbaar geen flauw benul van!
Hoi President. Ik heb wel tijd hoor! (Ik heb er alles aan gedaan om een afspraak met Virgiel op de middag te kunnen krijgen zodat ik het kon rechtvaardigen dat ik niet op de Diesreceptie zou zijn omdat ik dan hier zou zijn!)
De Secretaris ging me voor naar de kapstokken die nu nog zo goed als leeg waren dus daar liet ik mijn jas achter. ‘Mocht je andere spullen even kwijt willen dan kun je ze eventueel achter de bar zetten!’ vervolgde hij.
Achteraf gezien was het volstrekt overbodig om mijn cameratas mee te nemen aangezien ik mijn camera nog om mijn nek had van de FOR en die niet meer afgedaan heb.
Het officiële thema van deze borrel was Casino Royale al heb ik het dus al vanaf het begin omgedoopt naar Het Begin van de Lente. Ik hoorde dit thema overigens pas op het moment zelf!
De Secretaris was duidelijk nog bezig geweest met een spelletje roulette dus toen we terugkeerden in de borrelruimte liep hij direct weer naar de eerste tafel en ik volgde hem die kant uit.
De gastheer van de tafel zou nog niet direct bij Holland Casino kunnen werken maar enthousiast is hij in ieder geval wel.
De Secretaris bleef samen met een andere heer als laatste over maar toen het alles of niets was (en de Secretaris dus eigenlijk zijn kansen had moeten splitsen) verloor de Secretaris van de ander.
De Secretaris legde me uit wat de prijzen van de avond waren. ‘Verspilling van goede spullen is natuurlijk zonde dus daarom hebben we daar prijzen van gemaakt!’ zei hij wijzend op de prijzen.
De gastheer (Behorend bij de Borrelcie Adtrupt) ging ons vervolgens voor naar de volgende tafel waar we konden blackjacken. Hier bewees hij dat hij nog niet klaar is voor Holland Casino omdat een ‘burger’ het van de ‘gastheer’ moest overnemen als het ging om delen en het spelen! De Secretaris zorgde ervoor dat ook ik mee kon doen en dat beloofde natuurlijk wel wat… Tig jaren geleden hadden mijn ouders een Playstation 1 en daar was een heel grappig casinospelletje voor. Blackjack en Baccarat waren enkele onderdelen die je in dat spelletje kon doen. Ook werd je met enige regelmaat door een medewerker van het casino ‘gestoord’ omdat die vent zo graag wilde dat je Keno zou spelen. Ik zat al met smart te wachten tot er hier iemand zou komen die met Keno aan zou komen zetten want dan had ik pas echt kunnen lachen! (Maar spoiler… Geen Keno gezien!)
Hoe dan ook, ik wist wel hoe Blackjack ging ondanks dat het al jaren geleden was!
De nieuwe gastheer zonder Borrelcie vestje kieperde het glas met de muntjes ondersteboven op tafel en zei ‘Kies maar een kleur uit’
In mijn vorige verslag kon je lezen over mijn fundamentele TG Verwijsliedje Colors en als je dat weet, dan weet je dus ook welke kleur ik direct van tafel graaide.
Ik had al een goed aantal blauwe munten in handen toen ik zag dat ook de Secretaris naarstig op jacht was naar de blauwe munten. Ehm Secretaris! Zei ik dan ook met geopende hand vol blauwe muntjes.
‘Oh… Dat is niet zo handig nee!’ zei hij lachend terwijl hij de blauwe muntjes aan mij overdroeg en zelf alleen nog maar uit geel kon kiezen. (Ik hielp hem wel even om de gele muntjes snel bijeen te krijgen)
Het leek er even op dat de nieuwe gastheer ook niet wist wat hij aan het doen was omdat we 3x op rij ruiten 8, 7 en 6 kregen maar uit eindelijk besloot hij dat we toch maar door moesten gaan. (Nadat eerst alle jokers eruit waren… Want met een joker heb je al meteen blackjack! Aldus die nieuwe gastheer.)
Toen moesten we ook nog de helft van onze munten weer inleveren omdat de bank bij winst wel moet uitkeren (en nu had hij niets meer…)
De Secretaris was juist even weg om drinken te halen dus ik zorgde ervoor dat hij met 10 gele munten over zou blijven en dat de andere gevraagde 10 munten terugkwamen bij de gastheer.
Al meteen bij de eerste twee ronden kreeg ik te maken met een splitsing maar al met al ging het best goed. Ik ben wel een paar keer bust gegaan maar de bank ging wel vaker bust! (Alleen het grappige geluid uit het spelletje van die Playstation 1 ontbrak eraan…) Ze waren mijn aandacht echter wel kwijt toen de Secretaris aangaf dat ook de Excursieleider en Commissaris Onderwijs waren aangekomen.
Ik was zo opgegaan in het spel dat ik hen totaal niet had zien binnenkomen maar de Secretaris zou er wel voor zorgen dat ook zij erbij zouden komen.
Ik denk dat de overgebleven jongens mijn munten onderling verdeeld hebben en zo door hebben kunnen spelen…
Uiteraard werd ik door de Excursieleider en Onderwijs vrolijk begroet.
‘Wat leuk dat je er bent!’ zei Onderwijs vrolijk die al snel overging naar een onderwerp waar ik altijd wat minder van gecharmeerd ben. ‘Heeft de Secretaris je al verteld wat we hier enkele weken geleden gedaan hebben? We hadden hier een hele grote brandoefening!’ aldus Onderwijs. Ik hoop het nooit mee te maken tijdens een van mijn bezoeken maar ik kan heel slecht tegen het brandalarm en je herkent me echt niet terug als zoiets gebeurt. Desondanks is het heel erg belangrijk dat de BHV’ers (wat het Bestuur is) wel weten wat ze moeten doen. Ik wierp mijn ‘Dus… Wat moet je me vertellen en waarom heb je dat niet meteen verteld?’ blik op de Secretaris die al meteen van wal stak over die ontruiming. (Ik heb die blik volgens mij wel 3x op 1 avond aan de Secretaris gegeven.) ‘Een paar weken geleden ging plotseling het brandalarm af en niemand wist wat ze moesten doen. Iets waar de eigenaar van het pand totaal niet blij van werd. Uiteraard hebben we daar meteen iets mee gedaan door een grote oefening te houden! We weten nu de nooduitgangen direct te vinden!’ verklaarde de Secretaris. Bonuspunten voor de constructieve houding! Wie zegt dat studenten onverantwoordelijke lui zijn? Het tegendeel is hier duidelijk bewezen!
Ik had intussen vrijwel alle Bestuuders van 124 ontdekt dus het leek me wel zo leuk om nu alvast een foto te maken. (We hadden met 122 immers ook zo’n leuke begin van de avond foto!) Terwijl er bij de Roulettetafel iemand werd weggesleept werd even later duidelijk dat de Consumabel van Virgiel 118 er ook was en zij de foto van ons zou maken omdat zij ook FOCO is (geweest) en zij dus wel weet wat je met een camera aan moet.
Zodra ze mij zag zei ze al meteen ‘Ga je zometeen wel met mij mee naar dat andere mooie pand even verderop? Het klooster?’ vroeg ze. Uiteraard zou zij als oud Bestuurder niet mogen ontbreken op Virgiel dus zodra ze dat zei liet ik al meteen de foto’s zien die ik eerder vandaag had laten maken met mijn Tokosquad. ‘Ahh, dat zijn wel echt de leukste mannen van dit DB hè?’ reageerde zij.
Nou en of! Mijn bezoeken aan de Toko zijn dit jaar niet compleet zonder Tokosquad!
Terwijl we ons gingen opstellen voor de foto besloot ik al direct mijn positie naast de Secretaris veilig te stellen. Ik weet dat hij nogal een neiging heeft om op het uiterste van de opstelling te staan (Sla TG magazine maar open. Waar is Wally de TG editie is vrij eenvoudig wanneer je op de hoeken let! -Misschien een leuk idee voor de Publi?- ) maar aangezien ik naast hem wilde staan zou hij sowieso nog een van zijn Bestuurscollega’s naast hem gaan krijgen omdat mijn foto positie eigenlijk altijd in het midden is. De Consumabel van Virgiel 118 nam haar taak duidelijk serieus en maakte aan aantal goede foto’s waarna ik de foto’s liet zien aan wie ze wilde zien. ‘Eigenlijk kan ik ze niet goedkeuren omdat de Thesau er niet op staat!’ aldus Onderwijs. (Maar… Tijdens mijn ECAST borrel was de Excursieleider er niet. Het is bijna traditie om op een begin van de avond foto iemand te missen! Plus, ik ben nog steeds een beetje boos op de Thesau omdat hij niet naar me geluisterd heeft op DDB.) De President gaf aan dat er eigenlijk nog een optilfoto gemaakt moest worden maar de Secretaris vond dat een beter idee om te doen als de Thesau er ook zou zijn. Die werd om 18:00 verwacht. (Misschien is het maar beter dat die er niet meer gekomen is… Ik herinner me de foto met de Thesau van 122 nog steeds al te goed en het zou me niets verbazen als er op zeker 1 Bestuurder geweest zou zijn die wilde dat de Secretaris dit zou herhalen! Ik heb sowieso een beter plan voor mijn volgende bezoek!)
Nadat de foto gemaakt was verdween de Secretaris even achter de bar en kwam er met een wit voorwerp achter vandaan. Heel even dacht ik dat dit een sigaret was maar het bleek gelukkig een krijtje te zijn. Vanuit de losse pols ging de Secretaris een poging wagen om een TG ster op het krijtbord te maken. Intussen sprak ik met de Excursieleider en Onderwijs over mijn avontuur naar het CBR. ‘Is het nog steeds zo geregeld dat iedereen aan het einde van het examen de brief met de uitslag op het bureau geknald krijgt met ‘Geslaagd!’ of ‘Gezakt!’ of is dat nu niet meer zo?’ vroeg Onderwijs.
Nee, dat is niet meer zo. De examenzaal is continu in gebruik en wanneer er een tafel vrij komt volgt er gelijk weer een nieuwe kandidaat die zijn of haar eigen examen krijgt. Je resultaat kreeg je direct te zien zodra je het examen had ingeleverd (Nou ja, eerst kreeg je nog vier knoppen extra die je moest aanklikken) en reken maar dat ik tot 4x toe niet durfde te kijken…
Intussen was de Secretaris klaar met zijn kunstwerk (Hij was alleen vergeten om Technologisch Gezelschap boven de TG ster te zetten…. Sinds 1890 stond er wel onder) en toen ik opmerkte dat die wel een beetje op het ingeknepen fristipak van EWI leek zei hij lachend ‘Ik ben ook geen IO’er!’ nee… Dat zou raar zijn!
De Secretaris kon direct aanhaken op het onderwerp theorie examen want ook hij heeft dit natuurlijk meegemaakt. ‘Heb je hem in 1x gehaald?’ vroeg hij. Ja gelukkig wel! (48 uur bingeleren… dat mag je dan toch hopen van wel!) ‘Ik heb hem niet meteen gehaald… Ik had het een beetje onderschat…’ verklaarde de Secretaris. ‘Ja! Dat heb je nou met die knappe koppen hè… Je denkt dat ze alles weten en dan gaan ze dingen onderschatten!’ merkte Onderwijs droog op.
De schakel naar DDB was voor mij snel gelegd. Ja… Waar was jij nou eigenlijk met DDB? Ik heb alle Mr. Sunshines al in pak gezien behalve jou!
‘Ik was er hoor!’ zei hij vrolijk.
Nou… Niet om 15:00, toen was er alleen VvTP. Ter controle vroeg de Secretaris bij de Excursieleider nog even na hoe laat zij er op die dinsdag waren geweest. Dat was dus tot 13:30. Intussen vertelde Onderwijs dat hij het een feest had gevonden om tijdens DDB samen te werken met de Commissaris Onderwijs Informatica van CH. ‘Iemand van wie je weet dat hij echt weet wat hij aan het doen is!’ verklaarde Onderwijs.
Maar toen de Secretaris terugkwam met de tijdstippen kwam Onderwijs met een uitstekende oplossing. (Hij is echt de ideale Commissaris Onderwijs hoor… Hij kan luisteren, inschatten, analyseren en tot oplossingen komen!) ‘Het volgende bezoek moet de Secretaris dan gewoon in pak zijn! Wist je dat de Secretaris onovertroffen is wanneer hij in pak loopt? De heer bij wie we onze pakken hebben laten maken weet precies hoe hij een lichaam goed moet laten uitkomen! Een echte expert’ aldus Onderwijs. Dat wil ik absoluut geloven! (Zowat alle Bestuurspakken komen daar vandaan!)
Natuurlijk kwam op dat moment de Secretaris van 122 bij ons staan (Als er nog enkele andere mensen bij waren geweest en er 1 specifiek liedje was gedraaid dan was het ECAST 2.0 principe voor mij volledig geslaagd geweest! Ok… en die tosti’s natuurlijk.) en die vroeg wie mijn favoriete Mr. Sunshine was. Zowel de Secretaris als de Thesau zijn natuurlijk genomineerd maar ik heb inderdaad wel een persoonlijke voorkeur. (Sowieso… Als dit geen contest met een jury en regels was geweest had ik al lang een winnaar gehad met wie ik wel aardbeienthee of een aardbeien milkshake zou gaan drinken. Maar we doen dit wel volgens de regels!) Ook was de Secretaris van 122 benieuwd of mijn huidige TG favoriet over de winnaar van 2 jaar terug (de Thesau van 122) heen kon komen. Tja, wat mij betreft wel maar nogmaals… Ik heb het niet voor het zeggen! Ik mag nomineren, ik mag een wijziging maken maar ik mag niet beslissen wie de winnaar is! De Secretaris vertelde me vervolgens dat heel TG wel op de hoogte was van zijn nominatie maar uiteraard is heel TG ook op de hoogte van die van de Thesau.
Tja dan zul jij het van de Tokostemmers moeten hebben en hij van die van de Zaak. Tja… en toen kwam ik er dus achter dat de Thesau helemaal geen lid van de Zaak is! ‘Nee, de President is van de Zaak!’ zei de Secretaris droog waarna hij de naam van de President nog even herhaalde omdat ik blijkbaar keek alsof ik water zag branden. Ja ik weet wie de President is maar ik dacht dat de Thesau ook lid was bij de Zaak! ‘Tja, hij heeft ook wel van die eigenschappen… Ik ben wel benieuwd! Wat zijn aldus jou eigenschappen van een Zaaklid en van een Tokolid?’ aldus hem.
Hij kon mijn analyse wel waarderen volgens mij.
Schoot me direct nog een onderwerp te binnen in de categorie ‘dingen die je nog niet wist’. Tijdens mijn 1e bezoek was er natuurlijk direct een Publibattle gaande tussen de Excursieleider en Onderwijs aangezien zij beiden een Almanak hebben uitgebracht. 116 staat op naam van de Excursieleider en 117 op die van Onderwijs. Dan hebben we ook nog de Thesau die in de AdditCie heeft gezeten en daarmee het kwarteeuwboek mede mogelijk heeft gemaakt.
De Secretaris bleek voor mij echter de grootste verrassing want niet alleen 118 staat op zijn naam… Ook was hij betrokken bij 116! (En hij zal dan ook weer niks zeggen hè….) ‘Ja dat klopt inderdaad!’ zei hij lachend.
Ik heb 116 namelijk in Schaduwkopie en die bladerde ik laatst weer eens door en tot mijn grote verbazing stonden daar dus twee bekende gezichten op het schutblad. Nu ben ik uiteraard wel even doorgegaan met analyseren want hoewel ik een vent ken die twee full time Bestuursjaren als President heeft volbracht (deze legend is mijn adviseur) had ik het fenomeen 2 almanakken op 1 naam nog niet eerder gezien.
De analyse leerde me echter dat het niet zo zeldzaam is dat er bij TG twee Almanakken op 1 naam staan. Secretaris van 121 en Secretaris van 122 hebben er ook twee afgeleverd. De Secretaris van 123 heeft ook in de Additcie gezeten… Maar toch bewees de Secretaris dat ie daar wel overheen kon. ‘Nou… Er komt in mijn geval nog een 3e bij ook!’ zei hij vrolijk.
Ok… Dát is wel bijzonder!
De Secretaris legde me uit dat de Publi vanaf dit jaar een nieuwe vorm gaat krijgen. Al een aantal jaren is de Publi verantwoordelijk voor de 4 TG Magazines en de Almanak maar omdat het (gelukkig maar!) heel erg goed gaat met TG is het nu mogelijk om de Publi weer op te splitsen in een Almanakcommissie en een Magazinecommissie. ‘Jaren geleden moesten beide partijen omgevormd worden naar een commissie omdat er gewoon te weinig mensen waren…. Nu kunnen we dit weer terugdraaien! De Almanakcommissie gaat eerder starten zodat er nog meer kwaliteit in het boek kan komen en de opstart zal ik begeleiden! Dus feitelijk is het dan mijn 2,5e Almanak….’ Aldus hem.
Als je op het schutblad staat is het jouw Almanak… Als hem dat lukt dan is het dus gewoon zijn 3e!
Nu moet ik wel eerlijk toegeven dat Attractie een zeer goede kanshebber is voor Lievelings Almanak maar dat is nog geen uitgemaakte zaak aangezien een andere studievereniging ook een heel sterk boekwerk afgeleverd heeft en ik nog een grote speler moet afwachten. Wat wel al een redelijk uitgemaakte zaak is, is de titel Meest Stipte Contactpersoon. Mijn laatste mail is volgens mij nooit aangekomen, aangezien de Secretaris aangaf dat hij deze niet had gezien, dus ik zal daar een onofficiële Namailing van gaan maken (Die levert dan geen minpunten op) maar als je bedenkt dat hij het record van de VSV (30 minuten) wist te verbreken met 7 minuten reactietijd en zijn eigen record opnieuw wist te verbreken met 2 minuten reactietijd… Dat is net zo indrukwekkend als 3 Almanakken afleveren!
Mijn moeder en ik hadden al bedacht (Een verwijzing naar de borrel met 122!) dat er ergens op de Residentie een groot alarm met zwaailicht moest staan dat afgaat wanneer er een belangrijke mail binnenkomt. Dan is er nog een titel waar de Secretaris voor aan het strijden is maar zijn directe concurrent is de Secretaris van de VSV. Ik heb hem niet verklapt om welke titel dit gaat maar wanneer hij ‘De Winnaars’ bekijkt kan hij denk ik wel raden welke categorie het is. (En anders kan sowieso Onderwijs die link wel leggen vermoed ik!)
Dat bracht me al meteen weer bij het volgende… De Bestuurders sluiten de mails eigenlijk altijd af met de zin ‘Met een luid Paradimethyl’ maar de laatste twee mails van de Secretaris hadden Met Vriendelijke Groet. Nu ging het niet zozeer daarom… Maar om het feit dat de Secretaris zou gaan uitzoeken waar Het Paradimethyl vandaan komt en daarvoor zou hij een gesprek hebben met de bedenker van het lied.
‘Oh ja… Daar zeg je wat! Dat zou ik uitzoeken! Ik vrees alleen dat ik die informatie in mijn oude telefoon had staan!’ Onderwijs was weer opgedoken en hij vertelde over het installatieweekend. De Bestuurders waren ergens achtergelaten en er mocht maar 1 telefoon blijven en dat was natuurlijk dat rampzalige oude ding van de Secretaris.
‘Hij moest elk half uur aan de stroom….’ Verklaarde de Secretaris met een typisch gezicht. Ik moest op mijn beurt meteen aan die BelSimpel reclame denken ‘Mam.. Het is geen vaste telefoon hoor!’ Hoe dan ook… Er moest dus wel een nieuwe komen! Maar met een beetje creativiteit komt de Secretaris er wel weer achter en horen we tijdens mijn volgende bezoek alsnog het hele verhaal over Het Paradimethyl!
Onderwijs had dit even aan staan horen en zei toen ‘Heeft de Secretaris je al verteld over de nieuwe verhuizing?’
Opnieuw die typische blik van mij naar de Secretaris. Verhuizing?! Wat gaat er nu weer gebeuren?!?!?!?!
‘Je weet hoe de huidige situatie is toch?’ vroeg Onderwijs.
Ja… Ik raakte er eindelijk enigszins aan gewend, soort van…
‘Nou.. Dat commissiehok dat tussen Life en ons in zit, dat wordt onze nieuwe nieuwe Residentie….’ Vertelde Onderwijs.
En wat komt er op de nieuwe oude Residentie dan?
‘Hooke…’
Goh… Je bent 4 jaar oud en gaat nu al lopen zeuren om een grotere kamer? Zouden echte kinderen van 4 eens moeten proberen!
In ieder geval… De hoek van Hooke met het beroemde Motivatiedeurtje (Als ik 1 Bestuurder mag noemen die aan het einde van het jaar met gemak door dat deurtje gaat komen… De Commissaris Onderwijs Informatica van CH.) wordt het nieuwe Commissiehok. Op de plek van TG komt dus Hooke en op de plek van het Commissiehok komt TG. ‘Het is wel de grootste ruimte van de drie…’ merkte de Secretaris op. ‘We hebben nu allemaal een stappenteller op onze telefoon gezet aangezien we nu de hele tijd heen en weer moeten naar het Commissiehok… We komen gemakkelijk aan de 10.000 stappen nu!’ aldus Onderwijs.
Ik heb zelf ook zo’n stappenteller en zat al over mijn stappendoel heen aangezien ik heen en terug naar de campus ben gelopen, half Delft door ben gegaan voor mijn FOR, ik de gehele Toko gezien heb en nu hier was. (Ter illustratie hoeveel 16825 stappen zijn)
In ieder geval zal ik tijdens mijn volgende bezoek wel de nieuwe situatie gaan zien denk ik zo… Voorlopig ben ik niet zo enthousiast over deze uitwerking maar we hebben het er maar mee te doen.
Hoewel ik een kruising van een Schipluidense vader en een moeder uit Vlissingen ben stroomt er toch vooral Rotterdams bloed door mijn aderen (Terwijl ik geboren en getogen in Delft ben…) wat je vooral kunt horen als ik echt heel kwaad ben. Desondanks heb ik de absolute zuinigheid van een Zeeuw. Het is me al een aantal keer overkomen dat iemand een opmerking maakte over het feit dat ik zo lang met een glas drinken kan doen. De Secretaris ging hier op een heel bijzondere manier mee om. Hij haalde namelijk pas nieuw drinken voor hemzelf en voor mij zodra ik mijn glas pas leeg had. Een echte heer! (En hij tapte ze ook nog eens zelf. Volgens mij is hij ooit wel eens Borrelcie geweest want hij heeft talent!)
Het schoot me te binnen dat enkele weken terug de wintersportweek was en de Secretaris vertelde op zijn beurt hoe de TG Wintersport was geweest. ‘Het is heel grappig maar als je tegen mensen zegt dat er maar weinig plekken beschikbaar zijn, dan gaat het hard met de inschrijvingen! Vorig jaar gingen er met moeite 19 leden mee en nu hadden we er 41! Het was heel erg leuk op Val Thorens en iedereen is heel teruggekomen!’ (Een oud contactpersoon van een andere SV had het gepresteerd om met een gebroken sleutelbeen terug te keren) al kon de Secretaris het niet nalaten om te vertellen dat hij wel een keer was gevallen. ‘Skiën kan ik goed maar op een dag heb ik geprobeerd te snowboarden… Nou dat ging niet al te best maar ik ben er met een paar blauwe plekken goed vanaf gekomen!’ zei hij lachend. Vervolgens bedacht hij zich opeens dat ik in theorie ook pizza had kunnen bestellen.
Mooi is dat… Want op dat moment kwamen de pizzakoeriers binnen! (Opnieuw die blik van mij naar de Secretaris)
Ik stond die drukte een beetje te aanschouwen met Onderwijs naast me en we begonnen al snel te doen alsof we Sir David Attenborough waren. ‘Hier in het natuurlijke habitat van de TG’ers is voedertijd aangebroken….’
Onderwijs had ook geen pizza dus hij vond het een goed moment om me mee te nemen naar de zithoek (Ik moest mijn positie naast de Secretaris toch even opofferen omdat hij ervoor moest zorgen dat de juiste pizza bij de juiste persoon terecht zou komen) om me een raadsel voor te leggen. Je hebt 3 kannibalen en 3 mensen, 1 boot en een rivier die je moet oversteken. Je moet dan zorgen dat alle mensen en alle kannibalen naar de overkant komen maar er passen maar 2 personen per keer in de boot. De mensen kunnen sturen en van de kannibalen kan er maar 1 sturen en wanneer de mensen in de minderheid zijn dan vreten de kannibalen ze op… Rara, hoe krijg je ze allemaal naar de overkant?
De Commissaris Gadgets van BIT had dit raadsel ook gekregen en hij snapte er geen zak van.
Ik ben er uit eindelijk wel uitgekomen maar ik ga niet vertellen hoe je dit raadsel oplost! ‘Je bent een Commissaris Onderwijs of niet!’ zei Onderwijs triomfantelijk.
Nou ik heb tijdens mijn vorige borrel hele gesprekken gehad met Onderwijs van 122 maar als die al onderwijs gerelateerd waren dan gingen die toch vooral over de SVR-O en ORAS.
Als er nog een tweede borrel zou zijn waar ik bij zou aansluiten (Ik heb nog wat donderdagen open staan dus ik ga het wel proberen) dan ga ik in ieder geval of eerst tosti’s eten of ik haal een turkse pizza kaas bij Döner king voordat ik richting Het Pand ga. Eten is nu eenmaal iets cruciaals om bij te houden. (Ook al vind ik het heel erg lastig om de tijd te nemen voor eten wanneer ik het druk heb… Zeker omdat ik door mijn overbelaste kaakspier op een andere manier moet eten.)
De Secretaris kwam even later weer bij mij en vertelde dat binnen enkele ogenblikken de Rally gepresenteerd zou worden en dat de inschrijvingen ook direct die avond gedaan konden worden. ‘Ook in dit geval zijn er heel erg veel mensen die hebben laten weten dat ze zich willen inschrijven! Ze weten nog helemaal niet hoeveel het kost en wat het thema is! Kun je nagaan wat voor effect de woorden ‘Beperkt aantal plaatsen’ hebben!’ zei hij lachend.
Ik dacht even na en constateerde toen dat de Secretaris wel vaak de reisonderdelen als QQ schap heeft. ‘Ja dat klopt inderdaad! Wintersport, Rally en de Buisco ook!’ (Al denk ik dat het de Buisco van vorig jaar is want op de site staat dat de huidige Buisco door de Excursieleider wordt begeleid.)
De Secretaris van 122 voegde zich opnieuw even bij ons en vertelde over de opvang tijdens de Bestuursvakantie. Zowat heel 122 zou terugkomen behalve de Commissaris Onderwijs omdat die al afgestudeerd is. Zijn gat wordt opgevuld door (Het contrast had niet veel groter kunnen zijn… De enige overeenkomst die zij hebben is dat ze beiden een verwijzing in mijn Voorbereiding Colors hebben.) de Excursieleider van 123…. Ik zal tijdens de Vakantiebestuurweek dus waarschijnlijk niet op de Residentie zijn. De Secretaris vroeg zijn voor voorganger vervolgens wanneer die verwachtte klaar te zijn met zijn studie.
‘Als alles nominaal gaat in ’18-’19!’ zei de Secretaris van 122 waarna die meteen doorging over de opvangweek ‘Het enige dat jullie die week hoeven doen is elke dag een foto te sturen! De rest regel ik!’ zei hij.
De Secretaris en ik keken elkaar aan en ik zei Oh dat wordt dan sowieso een verhaal in de trant van ‘124 is ontvoerd door aliens en gedropt in de woestijn!’ waarop hij moest lachen.
De Secretaris van 122 herhaalde nog maar eens wat de bedoeling was waarop de Secretaris zei ‘Inderdaad… het wordt vast zoiets’
‘En wanneer is het nou eigenlijk Mr. Sunshine?’ vroeg de Secretaris van 122.
Op 1 mei begint het. Het stemmen kan in principe 1 maand maar dat zou in theorie in twee weken kunnen. (De meeste stemmen komen op dag 2 en 3)
‘Hmm.. Misschien schrijf ik daar ook nog wel wat over dan!’ aldus de Secretaris van 122. (Waarom voel ik nu de bui hangen dat ze het hoofd van de Secretaris op de foto van de Thesau van 122 gaan plakken?)
De Secretaris van 122 keerde weer terug naar zijn tafeltje en ik bleef nog even met de Secretaris staan waarop hij zei ‘Nou… Ik moet voorlopig nog wel even doorstuderen. Ik verwacht in 2020 klaar te zijn! Maar dat vind ik niet erg, voorlopig vind ik het studeren nog veel te leuk!’ zei hij vrolijk.
Tja, go with the flow hè?
Op dat moment werd de aandacht door iemand van de RallyCommissie gevraagd zodat ze het thema konden presenteren. De Secretaris realiseerde zich op dat moment dat hij maar 1 pen had dus hij deed een naïeve poging om zijn tas (die hij helemaal niet mee had) op te zoeken, want daar zaten wel meer pennen in! Not….
‘Dus lieve mensen! Rustig aan allemaal! Er is maar 1 pen dus als jullie een eigen pen hebben dan graag! Het thema is… Waanzin; Geniet van de vrijheid maar let op je snelheid!’ aldus de dame achter de microfoon.
Het Halflustrum heeft natuurlijk het thema Waanzin dus het was wel logisch dat dit terug zou keren in de Rally. Grappig detail is dat de originele Mr. Sunshine ooit ook een Rally georganiseerd heeft en het verwijsliedje Miss Sunshine (waar de titel Mr. Sunshine vandaan komt) is stiekem wel een heel erg fijn Rallynummer.
Opnieuw een grote drukte die wel wat weg had van de pizzadrukte maar nu had ik zo gauw even niemand om op terug te vallen dus besloot ik de geïnteresseerde partijen even te updaten op de Whatsapp. Toen ik opkeek zag ik dat de Secretaris van 122 naar me stond te gebaren. Op een TG avond is niemand alleen!
Kom ik precies in een spelletje Craps terecht en man… Dat is crap! (Ik heb net niet verloren maar wat er nu precies moest gebeuren heeft ook niemand me verteld…) Het was in ieder geval heel erg leuk om ook de Excursieleider van 122 weer even te zien. Zij was net op een congres toen ik naar de borrel in ECAST kwam. (Nou ja, daar kwam ik gewoon ‘in terecht’ omdat mijn afspraak zo lang was geworden) Op een gegeven moment voelde ik een hand op mijn schouder en dit bleek de huidige Excursieleider te zijn. ‘Doe je ook mee met Boeren Bridge?’ vroeg ze.
Tja, waarom ook niet!
Wat zal ik zeggen… Net toen ik het enigszins begon te begrijpen moest ik er helaas vandoor maar het was wel leuk om het een keer uit te proberen! (Tijdens mijn volgende TG borrel maar een poging 2 wagen als mijn hoofd nog wat meer in heldere modus is!) Onderwijs had me beloofd wat dingen uit te leggen maar met de meeste zaken moest ik er toch echt zelf uit zien te komen. Het was hoe dan ook erg grappig om te zien hoe Onderwijs en de Excursieleider aan elkaar gewaagd waren. (Als die twee ooit Monopoly of Mens erger je niet gaan doen dan vliegt het bord sowieso wel een keer door de lucht vermoed ik!) Ook leerde ik op deze manier twee andere dames kennen.
De Secretaris van 122 leek een beetje onrustig te zijn want die liep overal en nergens maar kwam toch iedere keer weer bij ons terecht.
Zelf kon ik de neiging niet helemaal onderdrukken om te kijken waar de Secretaris nu was.
Nou, die dook tegen het einde van mijn avond weer bij ons op om te vragen wie er nog wat drinken wilde om vervolgens weer even met andere mensen te gaan praten.
Om 19:45 moest ik vertrekken omdat ik nog andere verplichtingen had. De Secretaris van 122 zat nog steeds naast me dus ik besloot mijn positie aan hem over te dragen (En dan zegt hij ‘Ik weet niet hoe dit moet!’ tja.. Ik zat in exact dezelfde positie!) alvorens ik de Secretaris nog even opzocht om op gepaste wijze afscheid van hem te nemen.
Daarna was het zoeken naar mijn jas. De kapstokken waren zo gevuld geraakt dat de onderste lagen jassen op de grond waren gevallen. Mijn jas stak daar gelukkig heel duidelijk uit waardoor ik die direct te pakken had.
Het is dat ik mijn cameratas onder de tafel had laten liggen anders was dit het einde van het bezoek geweest…
Maar dit was dus nog niet het einde!
Ik keerde terug om mijn cameratas op te duiken en Onderwijs vroeg me of de Secretaris mijn uitgeleide zou doen. Ik had echter al afscheid van hem genomen dus daar ging ik niet vanuit. (Sowieso… Ik was boven gekomen dus beneden zou ik ook wel komen toch?) ‘Anders moet je het hem gewoon even vragen!’ zei de Secretaris van 122.
Dat is niet uit te leggen hoor…
‘Oh nee? Laat ons maar!’ zei Onderwijs met een lach waarna hij de Secretaris riep.
‘Zeg Secretaris, doe jij eens even netjes de uitgeleide van onze gast!’
‘Jij bent verantwoordelijk voor de externe contacten hè!’ merkte de Secretaris van 122 op.
‘Laat je glas hier maar even staan… Daar letten wij wel op! Een goede avond moet je wel goed afronden!’ Aldus Onderwijs.
‘Ja inderdaad!’ reageerde de Secretaris van 122.
De Secretaris had echt nul kans gekregen om uberhaupt ergens op te reageren en stond naast me terwijl hij zijn glas op de tafel parkeerde. Ik stak mijn arm door zijn arm heen en dat vonden Onderwijs en de Secretaris van 122 wel een goede gelegenheid om een foto van ons te maken. (Als dit Casino Royale gecombineerd met Colors is… Dan is hij ‘Red James Bond’ en ik ben ‘Blue’… Mijn codenaam tijdens deze missie! haha) Zonder enig bezwaar nam de Secretaris de uitgeleide op zich en gingen we richting de trap.
‘Heb je de Excursieleider nou eigenlijk wel gesproken?’ vroeg hij. Jazeker… We hadden samen zitten Boeren Bridgen! ‘Oh ja… Daar zat ze ook bij natuurlijk!’ (Wie ik niet gesproken heb is de Thesaurier. Wie ik nauwelijks gesproken heb is de President.) ‘Vond je het wel leuk deze avond?’ vroeg hij door.
Zeker! Veel leuke dingen beleefd (Kijk maar naar de lengte van dit verslag. 8 kantjes -mijn geluksgetal- zonder de inleiding mee te rekenen) leuke verhalen gehoord en ook nog eens een interessant raadsel van Onderwijs gekregen! Kortom de avond was veel te snel gegaan! Veel te snel waren we ook weer beneden en was het echt tijd om verder te gaan. Met de woorden ‘Ik wacht op je volgende mailtje’ ging ik de -2 luchten weer in. (Ik ben volgens mij de enige geweest die niet heeft geklaagd dat het koud was op die dag.)
Ook deze uitgeleide was buitengewoon treffend en gepast bij de hele middag en de avond. In dit casino heb ik dan weliswaar geen jackpot gescoord maar ik heb mijn inzet zeker in viervoud teruggewonnen en dat had niets of niemand kunnen verbeteren! (Als je mocht denken dat dit een theoretisch raadsel is… Dan klopt dat helemaal!)
Voor het geval iemand zich mocht afvragen of ik dit liedje van Far East Movement als leidraad gebruikt heb… Het antwoord is nee. Alles staat me nog helder voor de geest (Ik typ dit op 3-3) al heeft de Alchemist me ook wel een klein beetje geholpen. (Hij heeft met behulp van een chemische reactie goud van water kunnen maken. En ja, ook dat is een raadsel, maar het antwoord daarop is niet moeilijk)
Ik verheug me in ieder geval op het volgende bezoek (Wat verwacht wordt op 21 maart…) en wie weet kunnen we in april of mei nog ergens een datum vinden dat ik een tweede keer zou kunnen aansluiten. Het was in ieder geval een feest om te zien dat ondanks Het Pand geen ECAST is, de sfeer bijna net zo magisch kan zijn! Enne… die aanwezigheid van Pentagon? Niemand gezien!
Grote dank voor de Secretaris, Commissaris Onderwijs, de Excursieleider en alle anderen die deze avond tot een groot succes hebben weten te maken! Oh en Thesau… Als jij het persoonlijk goed met me wil maken over het negeren van mijn dringende strikjesadvies voor DDB… Het Pand kan wel twee mooie TG vlaggen in TG blauw gebruiken! Dit hoeven geen enorme vlaggen te zijn maar gewoon een leuk formaat die je makkelijk in Het Pand kunt ophangen zodat het toch een beetje van ons voelt! (Mag ik zeggen als Buitenlid) Die zijn ook leuk te gebruiken tijdens Excursies (Kijk maar eens naar Leeghwater en VSV….) dus zijn een goede investering voor de toekomst (NET ALS DIE STRIKJES!!!) Niet doorschuiven naar je opvolger want dan blijf ik boos op jou!
Tot zoverre mijn verslag over Het Begin van de Lente!
Invalbezoekje (28 maart)
Waar de meeste Invallen onverwacht en dus ook onvoorbereid zijn was dit eigenlijk wel een geplande Inval te noemen. Het kwam sowieso al handig uit omdat ik afspraken met Hooke en de VSV had en zo dus al vlakbij TG zou zijn. Daarnaast was het oorspronkelijke plan geweest om een officiële afspraak op deze datum te plannen maar in de mail legde de Secretaris uit dat deze datum niet ideaal was om langs te komen aangezien er twee Bestuurders afwezig zouden zijn voor een tentamen en het ook nog eens ALV zou zijn die avond. Kortom een drukke dag waarin een officieel bezoek niet helemaal tot zijn recht zou komen. Desondanks had de Secretaris in dezelfde mail aangegeven dat ik zeker welkom was om even binnen te lopen al zou er dan een kans bestaan dat er misschien nog een Bestuurder bezig zou zijn met werkzaamheden die eerst afgerond zouden moeten worden. Al met al dus de ideale omstandigheden voor een geplande inval, compleet met voorbereiding!
Na het fotomoment met het Bestuur van Hooke ging de President van Hooke me voor naar de nieuwe Residentie van TG waar de President en de Secretaris druk aan het werk waren. De Thesau had ik ook nog even gezien waardoor ik al snel tot de conclusie kon komen dat mijn twee andere beste vrienden de Excursieleider en Onderwijs dus de twee moesten zijn met het tentamen. Best wel jammer want ik had het scherpe inschattingsvermogen van Onderwijs goed kunnen gebruiken tijdens dit bezoek! De Secretaris sprong direct op om me te begroeten zodra hij doorhad wie de President van Hooke meegenomen had. Nu doken de Hookies meteen verdacht in een hoekje van de nieuwe Residentie weg waarop de Secretaris zich wel even moest afvragen of er niet stiekem iets verdwenen zou zijn. Tja, ik ben zelf wel van mening dat de Pedelstaf niet al te veilig staat bij het raam dat op Hooke uitkijkt en dat hij zo vlakbij de deur staat.
Terwijl ik deze nieuwe nieuwe Residentie even in me op stond te nemen onderbrak de Secretaris mijn gedachten door te zeggen ‘En… Wat vind je er van?’ Ik vind het nog even wennen… Zo springt het ietwat gekke systeemplafond op de Residentie meteen in het oog. De ene helft is verlaagd en de andere helft is hoog. Het is wel een lekker ruime Residentie vergeleken bij de vorige, maar er mag zeker nog meer blauw in deze Residentie komen. De Ceremoniële kast heeft weer een mooie plek gekregen en her en der heeft de Residentie al meer persoonlijkheid gekregen, maar toch voelt het zeker nog niet af.
Natuurlijk heeft TG op een subtiele manier duidelijk gemaakt dat ze het niet helemaal eens zijn met de gedwongen verhuizing voor Hooke. Zo staat de houten TG ster als een soort symbolische middelvinger achter de grote kast, uitkijkend op de muur waar ik mijn eerste foto met het 124e Bestuur heb gemaakt. (Toen hadden we die specifieke TG Ster ook vast. ) Ik heb dan ook al bij Hooke aangegeven dat de Koffiehoek-muur zeker het eerste jaar niet gebruikt zal mogen worden als achtergrond op foto’s met Hooke aangezien er nogal wat TG herinneringen aan die muur kleven. (en dan heb ik het niet alleen over het residu van de muursticker.)
Nu behandel ik tijdens invallen over het algemeen geen lopende zaken, maar ja… Deze inval was duidelijk geen gewone! ‘Ik weet trouwens waar het Paradimethyl vandaan komt!’ zei de Secretaris vrolijk uit het niets.
Ik moet hem vast even gek aangekeken hebben want hij vervolgde ‘Dat zou ik toch gaan uitzoeken? En dat wilde je toch weten?’ Nou en of Secretaris!! Wat is het verhaal hierachter????
Nou lieve mensen… 124 jaar geleden was er een ietwat gekke professor die bij toeval Paradimethyl uitvond. Een prachtige koperbruine stof die al borrelend in de mengbeker verscheen na het mengen van diverse onuitspreekbare chemische stoffen. De chemie van de vreugde die bij onze ietwat gekke professor opborrelde leidde tot het lied dat wij heden ten dage nog steeds kennen als het Paradimethyl. Krabbend in zijn grijzende baard en wiebelend op zijn labklompen zong de Professor de woorden die wij vandaag de dag als geen ander kennen. Toch??
Nou nee…. Zo zat het dus niet.
Ik was er zelf al achter gekomen dat Broombutanol niet bestaat (daarom ook dat Word dit woord helemaal niet kende. Paradimethyl kent ie namelijk wel!) ‘Ze kunnen dat nog niet maken nee’ zei de Secretaris.
Die info had ik overigens uit het Reünieboekje van 2011 en daar staat duidelijk in dat het niet bestaat. Maar Paradimethyl is wel iets… ‘Nou het liedje is 40 jaar geleden pas ontdekt en het komt oorspronkelijk uit het Duits.’ (Ik kan me herinneren dat ik ooit in TG Magazine heb gelezen dat Duitse studenten het Paradimethyl zo makkelijk mee konden zingen… Zou een hoop verklaren met deze wetenschap.) ‘Het klonk zo leuk dat een aantal TG’ers een Nederlandse variant van dit liedje hebben gemaakt en dat is dus het verhaal achter het Paradimethyl… Niet zo spannend dus, maar het is nog steeds wel een leuk liedje!’ aldus de Secretaris.
Goh, dat is onverwacht!
De sprong van Paradimethyl naar het ontbreken van het Paradimethyl op de Buitenledenmailing was gauw gemaakt. Voordat ik me uberhaupt kon afvragen of de BLM al op de post was gedaan lag hij al op de mat. Het postbedrijf is niet erg zachtzinnig met de enveloppen omgegaan want waar het boek een hoekige kaft behoort te hebben is hij bij mij aan een kant rond geworden…. Gelukkig was dit een schaduwkopie maar iets meer bubblewrap zou geen overbodige luxe zijn!
Het was echter vooral de begeleidende brief die me veel vragen bezorgde want waar de Secretarissen van 120 t/m 123 de BLM altijd keurig ‘Met een Luid Paradimethyl’ gevolgd door naam, functie en handtekening hadden beëindigd trof ik nu iets waar ik sowieso meteen op reageerde (want hoe kon ik dit NIET herkennen….) maar waar naam, functie en handtekening ontbraken. Ik heb er geen heel duidelijke verklaring voor gekregen maar nog steeds lijkt het mij erg sterk dat deze versie naar iedereen gegaan is. (Gezien de database van de Secretaris zou ik persoonlijk niet snel de lef hebben om een ongetekende mailing naar grote professoren e.d. te sturen!)
Natuurlijk was ik ook nog benieuwd of de vakantiebestemming al geraden was. Ik wist natuurlijk dat het Bestuur morgen op vakantie zou gaan en dat een aantal Bestuurders het al wisten. De President moest iemand zijn die het nog niet wist maar zodra hij die woorden hoorde draaide hij zich om en zei ‘Ja, de Secretaris heeft het door de Residentie geroepen….’ En de prijs van Unit van de week gaat naar….. De Secretaris!
Oké, er zijn mensen van wie ik dit eerder had verwacht dan van jou! Terwijl de Secretaris met een quasi onschuldige lach zat te lachen op de stoel waar hij zat.
‘De Secretaris en de Excursieleider waren verantwoordelijk voor de organisatie en op een gegeven moment heeft de Secretaris de bestemming dus door de Residentie geschreeuwd waardoor iedereen het wist.’ Aldus de President.
De Secretaris vertelde dus dat de bestemming Kroatië zou zijn en dat het weer er over het algemeen niet eens zo heel veel beter is dan hier in Nederland. Als ik een collega mag geloven is het er echter wel heel mooi, als je maar van kiezelstranden houdt… Slim als ik was ben ik alleen vergeten om te vragen of het Bestuur een postkaart vanuit Kroatië voor me mee wilde nemen… Zelf ben ik dus ook wel een beetje de Unit van de week.
Al snel volgden verhalen over de gejatte Pedelstafkop van Life (waar de President een bouwpakket van gemaakt heeft. Ik ken nog wel iemand die van bouwpakketten houdt en die zit bij de VSV!) en over de verkoudheid van de President waarop ik opeens weer dacht aan mijn visitekaartjesmissie. Mijn laatste visitekaartje in mijn verzameling dateert nog van het vorige academische jaar dus ik moest er maar weer eens voor zorgen dat ik wat nieuwe exemplaren zou vergaren. De Secretaris legde me uit hoe de visitekaartjes van het 124e Bestuur tot stand zijn gekomen en de President reikte me al meteen de zijne aan. Zelf heb ik over het algemeen geen visitekaartjes maar heel soms heb ik er wel eens eentje bij me. (Met de hand gemaakt, net als de oorkondes natuurlijk!) Als je me een beetje kent weet je dat er zeker wel een paar dagen aan Voorbereiding aan zo’n ogenschijnlijk lullige stunt vooraf gegaan zijn en hoewel ik dacht alle scenario’s uitgewerkt te hebben wist de Secretaris het toch te presteren om een plot twist te veroorzaken…. De Secretaris heeft inmiddels alles in zijn database (zelfs mijn secundaire mailadres waarmee ik nog nooit contact met de Secretaris gehad heb. Dat ontdekte ik eerder deze ochtend door een verrassingsmail. Ik weet dat de Thesau dat secundaire mailadres wel moet hebben en ik heb er 1x mee gemaild naar Onderwijs.) behalve een stukje. Dat stukje had ik dus op dit visitekaartje gezet en die gaf ik dus aan de Secretaris.
Misschien had ik niet mijn vaste wapen (met de 4 wapendragers, mijn 3 kernpunten, mijn motto en mijn 3 titels.) moeten gebruiken maar de Secretaris vond hem dusdanig mooi dat hij hem het liefste op de kabelgoot boven zijn bureau wilde hangen!! Dát lijkt me niet helemaal de bedoeling…. (Als ik een muzikale regisseur mee had dan had die nu sowieso Now & Later van Sage the Gemini in gestart…) Daarop volgde een lichte teleurgestelde reactie die ik herkende van de eerste Mr. Sunshine ronde ‘Oké dan gaat hij in de contactenmap….’ Waarop ik besloten heb om nog een tweede te maken die wel op de kabelgoot geplakt mag worden. (Dat weet de Secretaris alleen nog niet…. Een iets vertraagd verjaardagscadeautje.) Ik was zelf compleet verbijsterd van deze plot twist dat het maar wat goed uitkwam dat een dame van de Publi even binnenstapte en vroeg naar foto’s van het TiGer weekend. Toen ik de President haar naam hoorde zeggen wist ik wie ze was aangezien ik contact met haar heb gehad over een stukje in TG Magazine! (Ja, die legendarische borrel krijgt een TG-Magazine naverslag geschreven door mij! Natuurlijk wist de Secretaris daar alweer vanaf….) Zij wilde ook wel even wat foto’s van ons maken in de nieuwe nieuwe Residentie.
Het was wel duidelijk aan de President te merken dat hij verkouden was want met veel dingen reageerde hij met wat vertraging. Toen het woord foto viel was hij wel even zichzelf en keek met een typische blik naar de Secretaris waarop hij zei ‘Optilfoto??’ de Secretaris keek op zijn beurt naar mij en zei ‘Die kennen we al toch?’ (Niet dat ik ook maar een seconde genoeg kan krijgen van de foto’s die we bij ChemE gemaakt hebben!) Ja je hebt op zich wel gelijk Secretaris maar ik wil je via deze weg wel graag uitdagen om dan een écht originele foto opstelling te verzinnen want in een rijtje staan kennen we ook al! Sowieso zul je, als je Mr. Sunshine wint alsnog een overwinningsfoto moeten gaan maken! In pak! (De Secretaris heeft me samen met Onderwijs beloofd dat hij tijdens mijn volgende officiële bezoek in pak rondloopt. Of hij nu Mr. Sunshine wordt of niet, ik verheug me er nu al op!) ‘Hè ja… Nu heb ik wéér mijn pak niet aan… Nu kun je me wéér niet in pak zien!!’ zei de Secretaris lachend waarop ik hem een blik toewierp die zoveel zei als ‘Dit komt natuurlijk noooooit meer goed!’ waarop ik vervolgens ook moest lachen en zei dat het raar zou zijn als hij nu in pak had gezeten aangezien dit een Inval was en geen officieel bezoek.
Hierdoor kwam het ter sprake dat Mr. Sunshine een maand naar voren gehaald was. Hij begint nu al op 2 april.
Ik zag de Secretaris even nadenken en hij zei ‘Dan zijn we op vakantie…. Dat is tweede Paasdag toch? Én dan is op mijn verjaardag!’ Gelukkig duurt de contest 2 weken, dus je kunt je eigen stem na de vakantie prima uitbrengen! Het zou in ieder geval een leuk verjaardagscadeautje zijn als je Mr. Sunshine zou winnen!
Er werd een opstelling uitgekozen in de nieuwe nieuwe Residentie en ik had mijn plekje alweer veiliggesteld naast de Secretaris. Omdat de President de Pedelstaf was gaan pakken was die aan de andere kant van de Secretaris gaan staan waarop de Secretaris zei ‘Wil jij niet in het midden Sabien?’ Maar de President verhuisde gewoon van de ene naar de andere kant waardoor ik alsnog in het midden stond.
Toen de Publidame aangaf dat de raamsticker er nog niet helemaal goed op stond gebeurde er wel iets grappigs. (Het leek wel line dancen…. Alleen de cowboyhoeden en foute laarzen ontbraken eraan!) Compleet in de maat verschoven we wat meer naar rechts toe.
Als ik de foto’s zo terugkijk is het wel te zien dat het die dag nogal druk was waardoor niet iedereen er even scherp bij was, maar desondanks mag het resultaat er zeker wezen!
Ik keek op mijn horloge en zag dat het alweer na 14:00 was dus tijd om naar de VSV te gaan aangezien ik daar al om 14:00 had moeten wezen! Uiteraard kreeg de Secretaris nog een knuffel van me waarna ik zou vertrekken.
Het was een unieke inval zou je kunnen zeggen. Ik ben blij dat ik in ieder geval nog even een fijne vakantie heb kunnen wensen en ik verheug me enorm op het weerzien op 17 april! Volgende week kom ik zeker even bij het Vakantiebestuur kijken al weet ik nu al dat dit uitdagingen met zich mee gaat brengen. Naar aanleiding van de aankondiging van het vakantiebestuur heb ik de garantie dat ik sowieso een uitdaging zal gaan hebben en het risico bestaat dat er een tweede uitdaging op kan treden. Zeker die tweede uitdaging hoop ik te kunnen vermijden want die persoon heb ik al heel lang niet gezien en dat wil ik eigenlijk graag zo houden! (Sommige dingen liggen gewoon te diep verankerd om ze weer op te willen duiken.)
Wordt vervolgd!
A Sky Full of Sunrise; Mr. Sunshinebezoek (17 april)
Wanneer de zenuwen overheersen kan iemand je voorafgaand aan het bezoek maar beter goed kwaad maken. Kwaadheid wint het namelijk van zenuwen!
Al sinds mijn Invalbezoek op 28 maart speelt er op de achtergrond een ‘themaperiode’ met de naam ‘Pass, Bypass & Synchronise; Elke Week 1 Piekmoment’ en hoewel ik die naam enkele weken voor die Inval bedacht bleek de naam toch zeker te kloppen!
Na de Inval op 28 maart kwam het Vakantiebestuurbezoek op 4 april waarop ik weer even herenigd werd met de Secretaris van 122 (En ik van een paar leden die ik niet direct kende allerlei boeiende verhalen te horen kreeg én die me de visitekaartjes van 124 in bewaring gaven!) Weer een weekje later, op 12 april, was ik bij CDL te vinden (Door op deze zin te klikken kun je meteen naar dat verslag!) waar ik de verrassing van mijn leven kreeg omdat we niet gingen videobellen naar TG… Nee, de Excursieleider en de Secretaris waren gewoon in hoogst eigen persoon naar het CDL hok gekomen om uitgerekend vandaag een Percolator af te geven! Timing is alles hè!
En nu was het dan tijd voor dit bezoek. Ik wist dat ik van alles zou kunnen verwachten maar waar ik met alle eerder genoemde bezoeken toch een richtlijn had liggen (die vreemd genoeg altijd wel klopte) wist ik die hier niet zo goed in te schatten. Om die reden kon ik dus wel stellen dat ik relatief onvoorbereid was. Ik had wel een soort van vaag scenario liggen (waarvan het nodige zeker gebeurd is, al kwam het ‘slechte scenario’ -gelukkig maar eigenlijk- juist bij een ander bezoek uit.) maar de zenuwen overheersten eigenlijk wel.
Je hoeft zeker geen Target te zijn (Je hoeft zelfs geen gradatie 2 te zijn!) om me kwaad te kunnen maken met PTP-gedrag. (PTP staat voor Part Time Prinsessionist.) Je kunt een PTP’er het beste vergelijken met een zanger die hele leuke liefdesliedjes maakt maar die intussen ook in het nieuws komt omdat hij zijn vriendin het ziekenhuis in geslagen heeft. De liedjes hadden een bepaalde sfeer die je vertrouwen gaven, die je vrolijk maakten en die je misschien wel bijzonder lieten voelen. Als het dan blijkt dat die zanger een grote rat is, dan voelen die liedjes natuurlijk ook als een grote leugen. De sfeer is gemaakt in een studio, het vertrouwen in zijn stem is gemasterd en dat bijzondere gevoel? Daar is maanden op gerepeteerd en er is natuurlijk niets van gemeend! Als je iemand bent die ik blind vertrouw en ik denk te kennen en het dan opeens blijkt dat het heel anders in elkaar zit, dan krijg je mij wel kwaad. (Desondanks was deze gradatie van mijn kwaadheid nog niets vergeleken bij het moment dat een Target een PTP’er blijkt te zijn. Dan kun je echt maar beter maken dat je in Enschede zit en er blijft!)
Er was eerder op deze dag een PTP’er opgestaan waardoor ik met een moordhumeur mijn tocht over de campus maakte. Mijn zenuwen die de hele dag al ronddansten waren spontaan verdreven door de onweerswolk boven mijn hoofd (en dat met 23 graden en volle zon!) en waar ik me eerder nog afvroeg hoe ik aan dit bezoek moest beginnen stampte ik nu gewoon richting de Residentie.
Ik stapte de Residentie binnen waar spontaan een lachsalvo uitbrak. Ik zag niemand van het Bestuur maar een dame die ik herkende van het Boeren Bridgen tijdens mijn laatste TG-Borrel zei ‘Ze zitten daar!’ en ze wees richting de gang. Ik zag totaal niets op de gang (maar dacht er ook totaal niet aan dat er tegenwoordig een Commissiehok is!) Toen ze ‘Commissiehok’ zei landde het wel bij mij waar ik wezen moest dus ging ik in stoomtreinpas naar de overkant. Onderwijs kwam me juist tegemoet gelopen en reageerde vrolijk ‘Ha daar is ze hoor! Alles goed?’
Nou eigenlijk heb ik een rothumeur!!!
Onderwijs leek op weg te zijn naar de Residentie maar wijzigde meteen zijn koers en kwam naast me lopen. ‘Oh jee! Dat klinkt niet best! Wat is er gebeurd?’
Tja, mensen die tegen me gelogen hebben!
Op dat moment bereikten we het Commissiehok en Onderwijs deed een poging om de onweerswolk boven mijn hoofd met een karatetrap weg te laten vliegen door vrolijk te zeggen ‘Nou jongens, hier is ze dan hoor!’
Helaas kan ik in een oogwenk van goed humeur naar slecht humeur schakelen en kan ik bij lange na niet zo snel van slecht humeur naar goed humeur schakelen al werd de onweerswolk al een heel stuk kleiner toen ik de Secretaris zag. Hoewel… Ik moest wel meteen weer een van mijn typische blikken zijn kant uit gooien want hij zat hier in een blauwe trui. Waar is jouw pak gast? Je had het me beloofd! ‘Uhm die ben ik thuis vergeten!’ zei de Secretaris waarop hij meteen een van zijn meest onschuldige lachjes tevoorschijn toverde.
‘Geen zorgen Sabine, we hebben al iets bedacht hoor!’ zei de President die op een bankje naast het koffieapparaat zat. Naast hem zat de Excursieleider die zei ‘Kom ga lekker zitten! Wil je iets drinken?’
Tja het was nu eenmaal wel een dag van Mr. Sunshine dus er was maar 1 goed antwoord (nou ja eigenlijk 2, maar een aardbeien milkshake ligt niet echt voor de hand hier op TNW Zuid!) en dat was aardbeienthee! De Secretaris ging meteen aan de slag om dit voor me te regelen en moest wel de halve kast overhoop halen om aardbeienthee te kunnen vinden. ‘Ik weet niet zeker of we die hebben…’ zei hij dan ook nadat de tweede theedoos uit de kast was getrokken en er een grootverpakking bosvruchtenthee volgde. ‘Dat moet… Die hebben we nog speciaal gekocht!’ aldus de Excursieleider en inderdaad, even later kwam een gloednieuw doosje met aardbeienthee tevoorschijn.
Zo langzamerhand werd mijn onweerswolk steeds kleiner en hoewel de Bestuurders nog even doorvroegen over de oorzaak van mijn boosheid wist ik uit eindelijk het minimale zonnestraaltje dat tussendoor was gepiept vast te houden en mijn vreugde weer terug te vinden. Ik had immers al een poos uitgekeken naar dit bezoek en dat zou die PTP’er niet gaan verpesten! (En dan heeft TG sinds kort ook een geniale Memewall. Dat hielp natuurlijk ook wel om mijn lach weer terug te vinden!)
De Secretaris droeg me een bekertje met heet water en een zakje aardbeienthee over en terwijl ik al bedacht had om mijn theezakje op het bijbehorende papiertje te zetten sprong de Secretaris meteen bij met een stuk folie en hij zei ‘Zet hem hier maar op als je klaar bent!’
Tuurlijk, dat kan ook!
Er kwam iemand van de Buisco naar de Excursieleider toe en die was heel enthousiast aan het vertellen over iets dat ik niet meteen kon volgen. Toen de Secretaris mij om me heen zag kijken zei hij dan ook ‘Hij is van de Buisco en heeft afspraken met een bedrijf kunnen maken over een case study en daar zijn we maar wat blij mee!’ Tja een Buitenlandreis is natuurlijk meer dan alleen een beetje de toerist uit hangen. Verdieping hoort er zonder meer bij en dan is het wel zo fijn als er een aantal mooie bedrijven zijn die een case study willen faciliteren!
‘En… Wat vind je eigenlijk van onze memewall?’ vervolgde de Secretaris die mijn blik richting de volgeplakte muur had gevolgd. Ik vind het bijzonder grappig. (Er hing er eentje tussen die wat mij betreft toch wel de winnaar is! Het grappigst van allemaal)
Het Buiscolid was klaar met vertellen dus dit was wel het ideale moment om de visitekaartjes weer terug te geven. Ik zat op een bankje dat er al stond toen Hooke hier nog zat. De Secretaris zat tegenover me op een stoel. Rechts van mij zat Onderwijs en links waren de Excursieleider en de President.
‘De Thesau heeft iets met DDB dus die is er helaas niet bij…’ zei de President.
Ach zolang hij die strikjes voor DDB en BIT niet regelt en die kleinere blauwe vlaggen voor TG ook niet doet zal ik hem ook niet meteen missen.
De eerste die zijn doosje terugkreeg was de President.
Voor iedereen had ik een persoonlijke boodschap achtergelaten aangezien het doosje best wel wat zegt over de eigenaar.
De Excursieleider kreeg haar visitekaartjes als tweede terug en het eerste dat ze zei ‘Je hebt hier wel echt flink aan zitten knutselen hè?’
Tja, ik ben er gewoon even voor gaan zitten. De Mr. Sunshineprijzen, de oorkondes en de visitekaartjesdoosjes heb ik in 1x gemaakt.
Aangezien ze me tijdens onze 1e kennismaking had verteld dat haar Penning een beetje loszit heb ik een kaartje van een edelsmid in haar doosje vol wijsheid gestopt. Deze edelsmid heeft ook mijn ‘Buitenlidhanger’ gemaakt dus ik weet dat het herstellen van een Penning ook aan deze dame overgelaten kan worden!
Daarna kreeg Onderwijs zijn doosje terug. Natuurlijk had ik gerefereerd aan het raadsel dus de vraag die ik terugkreeg was natuurlijk ‘Weet je het raadsel nog?’ Natuurlijk Onderwijs! Die zal ik niet meer vergeten!
De Secretaris zat intussen nog steeds vol spanning te wachten tot hij zijn exemplaar weer in handen zou hebben en blijkbaar deed ik er een beetje te lang over want hij vroeg lachend ‘En ik? Krijg ik die van mij ook nog terug?’
Ik had kunnen zeggen dat ik ze zelf gehouden had maar natuurlijk had ik zijn doosje ook bij me waarop ik die tevoorschijn haalde.
Waar de President en de Excursieleider met het gehele Commissiehok hadden gedeeld wat er op hun kaartjes had gestaan, hielden Onderwijs en de Secretaris de boodschap voor henzelf.
Maar toen de Secretaris de ‘Plot Twist Return’ kreeg kon hij niet meer ontkomen aan het voorlezen. Tijdens mijn Invalbezoek op 28 maart had ik voor de Secretaris een soort visitekaartje, gemaakt van mijn Vaste Wapen.
Hij vond mijn Vaste Wapen zo mooi dat hij hem direct boven zijn bureau wilde hangen, iets wat totaal niet de intentie was van dit ‘visitekaartje’!
Aangezien de Secretaris daar relatief teleurgesteld over leek heb ik dan ook besloten om een nieuw exemplaar voor hem te maken die hij wel mocht ophangen. Aan het vaste wapen heb ik een kaartje gemaakt met mijn Themalogo en daarin heb ik geschreven dat dit Vaste Wapen wel om op te hangen is. (Dit is een schilderij, die ander is en blijft een GEBRUIKSVOORWERP!)
Op het Vaste Wapen zie je onder andere mijn vier Wapendragers en aangezien er later in dit bezoek iets gebeurt wat aan een Wapendrager refereert ga ik ze alle vier toch even toelichten. Mijn Wapendragers hebben in de afgelopen jaren een bijzondere rol van betekenis in mijn leven gehad en daarom hebben zij een plekje in het wapen gekregen. Ze symboliseren kernwaarden in mijn hobby maar ook mijlpalen die ik in de afgelopen 11 jaar meegemaakt heb.
Middels de bijnamen zal ik ze van links naar rechts toelichten.
De 1e persoon is Mr. Worldwide die Doorzettingsvermogen en Vernieuwing symboliseert. Hij was een Bestuurder in 2013 en hij kwam met het idee voor mijn website. Verwijsliedje is ‘Feel this moment’
De 2e persoon is Pindakaas die Humor en Vertrouwen symboliseert. Hij was een Bestuurder in 2009 en hij kan me altijd aan het lachen krijgen. Verwijsliedje is ‘A Sky full of stars’ en een Voorbereiding die ik ooit op dat liedje had met betrekking tot een eventuele ontmoeting met Pindakaas zou later op deze dag werkelijkheid worden, alleen dan met de Secretaris! (én ik kreeg -helaas- geen DTVA -Durf Te Vragen Actie/Galavraag- die eigenlijk wel bij die Voorbereiding hoorde.)
De 3e persoon is de Originele Mr. Sunshine die Verbreding en Inspiratie symboliseert. Veel mensen weten al wel iets over hem aangezien de Mr. Sunshine fotocontest een eerbetoon aan hem is. Door hem heb ik de studieverenigingen ontdekt. Verwijsliedjes zijn ‘Hope of Deliverance’, ‘Miss Sunshine’ en ‘Snowin Under My Skin’
De 4e persoon is de Derde Factor die Het onmogelijke mogelijk maken symboliseert. Hij was een Bestuurder in 2014 en heeft binnen zijn vereniging vrijwel alle (verzamel)dromen die ik had uit laten komen! Zijn verwijsliedje is ‘Belong to the world’
Verder zie je op het wapen nog mijn titels, mijn motto (Too much of anything/everything is NEVER enough) weerspiegeld in de vorm van een man die in een paal hangt. (Luister Love Etc. maar eens. Misschien kun je het dan voor je zien!) mijn kerninteresses (Het verzamelen en het fotograferen) en een portret van mezelf.
De Secretaris las de tekst in het kaartje voor en ik had die beëindigd met een heel korte uitleg over het Vaste Wapen. ‘De VerenigingsVerzamelaar…………….. Corpsfan’ zei hij dan ook, met een duidelijke aarzeling over ‘Corps’
‘Normaal gebruiken we de S klank bij de C in Corps’ verklaarde Onderwijs.
Tja mijn titel geldt als Eigennaam en dat wil dus zeggen dat je deze correct behoort uit te spreken. Ik noem Onderwijs immers ook geen ‘Eigeel’ of de President ‘Rini’ omdat ik dat leuker vind klinken.
Maar ik snapte op zich wel waar de aarzeling vandaan kwam.
De grap was dat de leden die in het Commissiehok aan het werk waren eigenlijk voortdurend aan het praten waren maar toen de Secretaris het kaartje aan het Vaste Wapen had geopend en de President zei ‘Lees eens voor!’ en de Secretaris nog aarzelend naar mij keek en vroeg ‘Mag dat?’ het volledige leven in het Commissiehok stilviel en iedereen in stilte naar de Secretaris keek, in afwachting van wat er in het kaartje zou staan.
Daarna was er nog een ding om over te dragen en dat was natuurlijk de Mr. Sunshineprijs. Er was even wat heisa geweest over de toekenning van de Mr. Sunshineprijs aangezien de Secretaris deze had gewonnen terwijl i.d meer likes op Facebook had gekregen. Door de jurypunten was de Secretaris er alsnog in geslaagd om i.d te kunnen verslaan maar i.d begreep niet helemaal waarom de grote prijs ‘Publieksprijs’ genoemd werd. Na een rectificatie met een andere naam (Klassementsprijs) was iedereen tevreden en kon ik dus doorgaan met het maken van de prijzen.
De Secretaris leek maar wat blij te zijn met zijn prijs en liet de winnende foto met trots aan iedereen zien die hem maar zien wilde. Hij zei daarop ‘Ik zal deze prijs voorlopig eerst een mooie plek op de Residentie geven en aan het einde van het jaar neem ik hem mee naar huis!’
De President haakte daarop in en zei ‘Dan kan hij op je nachtkastje!’ waarop de Secretaris moest lachen.
De President stond op van zijn plek en zei tegen mij ‘Zoals je ziet heeft de Secretaris zijn pak niet aan, maar zoals ik eerder al had gezegd weet ik wel een oplossing!’ Hij liep naar een kast en haalde daar een stapeltje stof uit. ‘De Secretaris gaat gewoon in zijn jacquet!’ zei de President triomfantelijk waarna hij even verdween.
Vlak daarna stapte de Voorzitter van Leeghwater binnen. ‘Kijk!’ zei de Secretaris vrolijk terwijl hij zijn prijs omhoog hield. ‘Lekker gewerkt man!’ aldus de Voorzitter van Leeghwater die vervolgens een kopje koffie aangeboden kreeg. Het was wel duidelijk dat hij hier niet zo vaak koffie komt drinken want hij wilde een munt UIT de muntenpot halen om hem er weer in te gooien. Hij zou een overleg met Onderwijs hebben dus als ideale gastheer rende Onderwijs naar de Residentie om een muntje voor de Voorzitter van Leeghwater te pakken terwijl de laatste druk bezig was om het koffieapparaat uit te vinden. De Voorzitter was vervolgens naast mij gaan zitten en vroeg hoe het met mij ging en hoe het verder was gegaan met Mr. Sunshine waarop ik het niet na kon laten om nog een referentie aan zijn inzending te maken. (De Commissaris Lustrum van Leeghwater wist zeker dat het 1e shot het perfecte shot was, maar de Voorzitter staat er vooral erg grappig op) ‘Nou leuk jou weer te zien Sabien!’ aldus een quasi beledigde Voorzitter waarna hij begon te lachen.
Zodra de Voorzitter van Leeghwater en Onderwijs waren verdwenen stelde de Excursieleider voor om naar de Residentie te verhuizen. Juist op dat moment kwam de President weer terug met een boodschappentas in zijn ene hand en de Pedelstaf in de andere hand. ‘Goed, ik denk dat we alles hebben voor de perfecte fotoshoot! Ik heb zelfs de ontvoerkit klaargezet!’
Geen idee wat die ontvoerkit er nu mee te maken had (ik heb immers mijn rijbewijs nog niet. Door een stomme rijtest van het CBR haal ik mijn deadline van eind mei niet meer….) maar verder leek het allemaal wel logisch!
Omdat het nu relatief leeg moest zijn in de Residentie (en mijn humeur weer goed genoeg was om ‘mensen’ in mijn omgeving te hebben…) werd besloten om alles die kant op te verhuizen. De Secretaris liep met de Pedelstaf weg en liet alle andere items (inclusief zijn eigen pen) doodleuk op de tafel in het Commissiehok liggen.
Ik graaide dus alles weer bijeen om ermee naar de Residentie te lopen.
Op de Residentie dacht ik weer aan mijn Logboek dus ik haalde deze meteen tevoorschijn. Vorig jaar had ik natuurlijk mijn 2e Lustrum en daar had ik een speciaal Lustrumboek voor gemaakt. Ik heb natuurlijk niet zoiets als een Diesreceptie maar het idee van een ‘Gastenboek’ vond ik wel erg leuk. Daarom heb ik zelf een Lustrumboek gemaakt waar de Bestuurders iets in konden schrijven. Hier was ik echter pas begin augustus mee gestart waardoor de studieverenigingen er niet in konden schrijven. Om die reden heb ik dit jaar nu al het Logboek ingesteld en mag iedereen er in schrijven.
De Secretaris kreeg het nog lege boekje als eerste voor zijn neus en zei eerst ‘Maar de Excursieleider heeft een mooier handschrift’
(Ik denk meteen terug aan de envelopjes die ik bewaard heb… Jouw handschrift is prima) Ik legde dus uit wat de bedoeling van het Logboek is en dat iedereen er een eigen stukje in mag schrijven. ‘Oké leuk! Ga ik doen! Maar… Ik heb mijn goede pen in het Commissiehok laten liggen’ aldus de Secretaris.
Ik stond nog steeds bij het bureau waar ik alle items had neergelegd die de Secretaris had laten liggen dus ik pakte de pen en hield hem omhoog. ‘Oh ja, dat is hem!’ zei hij lachend.
Die had ik al voor je meegenomen net als de rest! Je moet je Mr. Sunshineprijs niet zomaar ergens laten staan hoor!
De Secretaris begon met schrijven terwijl de Excursieleider me vertelde wat het Vakantiebestuur nu uit eindelijk met de Residentie had gedaan. (Vooral de nodige destructie met computers, verder was het heel netjes achtergelaten. Vergeleken bij wat andere Vakantiebesturen gedaan hebben dan hè! Ik deelde de ideeën die de Vakantiebestuurders hadden gehad en er waren enkele ideeën bij waar de Excursieleider zelf ook wel enthousiast over werd.)
Na de Secretaris mocht de Excursieleider in het boek schrijven. De EJW commissie zat intussen flink te lachen waarop de President hen vermanend toesprak maar erg veel effect had dat niet.
Ik stond nog steeds een beetje te ijsberen door de Residentie want ik kon geen plek vinden om te zitten.
Uit eindelijk kwam er een bureaustoel vrij waar ik op kon gaan zitten en op dat moment realiseerde de Secretaris zich dat de Residentie ook ‘Motivatiedeurtjes’ heeft die open konden dus buitengewoon soepel zette hij er een open.
Goh, hier kun je dus ook testen of je bent aangekomen! Desondanks is het wel een grotere uitdaging in jullie geval! (Er stond namelijk een enorme krat voor het raam en deze belemmert een soepele doorgang door het Motivatiedeurtje) Een lid die wel te vinden was voor een uitdaging besloot daarop door het Motivatiedeurtje te kruipen en ging vervolgens relatief soepel langs de krat. Via dezelfde weg kwam hij weer terug en zei hij ‘Oh dat gaat prima! Als je door het Motivatiedeurtje kan dan is die krat passeren een eitje!’
Intussen had de President het Logboek overgedragen gekregen van de Excursieleider.
Ik zag toen iemand voorbij komen die ik totaal niet mag en die op een andere faculteit hoort dus ik gooide er een bijnaam uit. Ik werd ietwat vreemd aangekeken en toen ik had uitgelegd dat mensen die ik vaak zie, die veel voor me betekenen of die me juist enorm storen een bijnaam krijgen waren de Excursieleider en de Secretaris wel benieuwd naar wat de bijnamen van 124 moesten zijn.
‘Oh dat is een raadsel dat ik wel wil oplossen!’ zei de Secretaris vrolijk waarop hij een papiertje opzocht en de combinatie van ogenschijnlijk nietszeggende letters op papier zette.
(Nu heb je er over het algemeen niet veel aan om ze te kennen als je me niet op Facebook hebt. Op mijn privé Facebook schrijf ik namelijk altijd stukjes met de bijnamen en de verwijsliedjes erbij.) De bijnamen zijn HiBD, Asina, WMO en KTP. (En een iemand heeft dus geen bijnaam.) Vol enthousiasme gingen de Secretaris en de Excursieleider aan het raden naar wat de letters moesten betekenen en zo ontdekten ze al snel de verhalen achter deze bijnamen. Vooral de betekenis achter KTP werd goed gewaardeerd (Behalve door de persoon van wie die bijnaam is) al maakte HiBD volgens mij ook wel indruk aangezien dat iemand is die voor mij buitengewoon veel betekenis heeft.
Intussen was de President al halverwege zijn verhaal toen hij de Secretaris aankeek en zei ‘Mag ik je in mijn verhaal verneuken?’
De Secretaris zei geen woord terwijl de Excursieleider zei ‘Natuurlijk!!!!’ De President heeft mij zien binnenkomen en horen tieren over de actie van de PTP’er dus ik neem derhalve aan dat hij begrijpt dat als er een opzettelijke onjuistheid in zijn beweringen blijkt te staan dit oorkondeverlies gaat opleveren. (Kort daarna heeft de President me nog even getest -Hij wordt zenuwachtig van de vele afkortingen die mijn woordenboek kent dus ik zal mijn vaste term daarvoor maar achterwege laten… Of toch maar even STHT zeggen?- waarop er ongetwijfeld even iets in mijn blik te zien was waardoor je graag naar Enschede wil vluchten want hij wist niet hoe snel hij ‘geintje!’ moest zeggen!) Kort daarna had de Secretaris zijn woorden weer teruggevonden en zei hij ‘Ga je dit nu allemaal ook meteen lezen?’
Nou als iemand begint met de mededeling dat hij iemand anders gaat verneuken (dit kun je immers positief en negatief doen….) weet ik niet zeker of ik dit wel zomaar zal gaan lezen of dat ik eerst een aantal keer met Nothing Else Matters ga zitten. Ook wanneer ik een bepaald mailtje krijg waar ik onzeker over ben doe ik er vaak eerst een hele dag over om het ding te ontwijken (en als mijn beste vriendin dan zegt dat ik hem ’s avonds moet open maken doe ik het ook niet want misschien slaap ik dan niet meer….) om hem een dag later (na veel aandringen) eens te openen. Er werd al meteen gelachen en de Secretaris en Excursieleider zeiden in koor ‘Dat herken ik wel…’ De Thesau zal ongetwijfeld de persoon zijn die het meeste met Mail Ontwijkende Gevoelens zal zitten!
Ik besloot in ieder geval even een pitstop te maken voordat we foto’s zouden maken, want op deze warme dag was vocht onmisbaar… Maar dan weet je ook wel dat je af en toe een korte pauze moet maken.
Hier op TNW zuid vonden ze het slim om maar 1 toilethokje te maken en het andere hokje in te richten als douche. Bijzonder efficiënt werken als meerdere dames hoge nood hebben! (NOT!)
Na de korte pitstop keerde ik weer terug op de Residentie waar Onderwijs inmiddels zat te schrijven en de Secretaris was verdwenen.
De President kwam naar me toe gelopen en zei op een toon die ik direct serieus neem ‘Ik heb een vraag aan jou.’
En wat komt er achteraan? (Hij heeft duidelijk de update over mijn Leidse tour niet gelezen) ‘Hoe onthoud je dit alles! Neem je soms iets op? Ik ben er zo verbaasd over dat je zelfs de minimale details nog weet!’
Tja, ik doe absoluut niet aan opnemen. Ik onthoud alles, het scheelt ook dat ik met Voorbereidingen en Verwerkingen werk waardoor een bepaald liedje soms alles is wat ik nodig heb om de situatie weer volledig op te kunnen roepen. Sowieso wacht ik niet al te lang met het uitwerken van de verslagen (Door het mooie weer heb ik er met dit verslag wel iets langer over gedaan.) want hoe langer je wacht, hoe meer details er verdwijnen. ‘Maar ga je dan voordat je naar Hooke gaat eerst nog aantekeningen zitten maken?’ vervolgde de President. Wat een vierkant idee… Als ik dat zou doen dan heb ik wel 48 uur in een dag nodig om bij iedereen op tijd te kunnen zijn! Het is echt puur vanuit mijn geheugen! (Ik ben dan wel klein maar mijn geheugen is niet mis!)
Tevreden met dat antwoord ging de President weer zitten en kort daarna stapte de Secretaris binnen.
Ik had me natuurlijk compleet verheugd op de Secretaris in pak maar de Secretaris in jacquet was ook zeker een feest om naar te kijken.
Nu was de President verbaasd over mijn detailkennis maar de Secretaris bezit dat talent blijkbaar ook. We zouden natuurlijk een Mr. Sunshine overwinningsfoto gaan maken en hij pakte feilloos ALLE elementen die ik ooit in mijn handen gehad heb dit jaar.
Het eeuwboek (Hij had immers ook het kwarteeuwboek kunnen pakken) van het 1e bezoek.
De 118e Almanak Attractie die een hoofdrol had gespeeld in de Mr. Sunshine foto (Al was dit niet het identieke exemplaar aangezien die bij mij thuis ligt.)
De houten TG Ster (1e bezoek) had hij ook nog willen pakken maar die ligt natuurlijk op een strategisch plekje waardoor we daar niet meer bij kunnen.
Omdat ik zo dol ben op ChemE (en op zeldzaam) had hij voor de gelegenheid de Commissaris Propedeusepenning gepakt aangezien daar de gevel van ChemE aan hangt.
Hij zocht ook nog iets anders wat hij niet wilde vertellen en dat leverde een bijzonder grappig beeld op.
Kort samengevat vlogen er nogal wat chokers door de lucht maar de Secretaris kon niet vinden wat hij zocht.
De Pedelstaf die trouw iedere foto gesierd heeft zou ook mee gaan en nadat Onderwijs zijn stukje had beëindigd kwam hij op het idee om naar het dak van de (lelijke) garage te gaan om daar de foto te maken.
Nu had ik A Sky Full Of Sunrise (stars) al in mijn iPod Playlist gezet omdat ik als wederactie van de President vaag iets met een georganiseerde DTVA vermoedde. Hoe had ik kunnen weten dat de Voorbereiding die ik ooit voor Wapendrager Pindakaas had opgesteld uit zou komen op een (lelijke) garage, enkele 100 meters van EWI vandaan.
We liepen gezamenlijk naar de garage toe waar de Secretaris al aangaf dat we wel een handige positie zouden moeten kiezen. Ik weet van mezelf dat ik er ook niet al te best op sta als de zon direct op mijn ogen staat dus daar was ik het volledig mee eens.
We bereikten de auto waarop we in twee teams opsplitsten.
Het team President, Secretaris en de fotograaf gingen met de auto naar het hoogste punt van de garage terwijl Onderwijs en ik al lopend die kant uit gingen. (De Pedelstaf in de auto is geen goed idee, dat hebben we wel met de nominatiefoto voor Mr. Sunshine gezien!)
Daarna werd alles opgesteld voor de Overwinningsfoto al bleek het nogal een uitdaging om alles goed te krijgen. Ook de ALV-vlag was meegenomen en al snel werd er besloten dat de President en Onderwijs die vast zouden gaan houden. Door de wind was het echter nogal een uitdaging om deze goed vast te kunnen houden.
De Secretaris had bedacht dat de Mr. Sunshineprijs op de grond neergezet zou worden maar met een windvlaag lag hij al om.
Nu had hij op de Residentie bedacht om ook een fles Ketel1 mee te nemen maar die was daar blijven staan… Ik deed dus een poging om het eeuwboek achter de lijst te zetten maar ook dat werkte niet helemaal.
Aangezien de President en Onderwijs maar een eind stonden te staan met de ALV vlag kwamen zij uit eindelijk op het lumineuze idee om naast een Overwinningsfoto ook een ‘Titanicfoto’ te maken.
(Je moet wat als je niet mag bewegen.)
Ik had intussen mijn cameratas uit beeld gezet en toen ik even naar deze opstelling keek realiseerde ik me dat dit eigenlijk ronduit bizar is.
Precies dit… (alleen dan zonder de auto… Die krijg je niet op het dak van EWI) had ik ooit voor me gezien voor een speciale ontmoeting met Wapendrager Pindakaas!
De Pedelstaf? Check! De verenigingsvlag? Nou ja ALV vlag… maar check! Hoofdrolspeler die dezelfde functie heeft als Pindakaas (Ook die was ooit een Secri) in jacquet (want de Besturen op die instantie dragen een jacquet als Bestuurspak) check! Een dak met uitzicht? Check! Een zonnige dag? Check!
Dus… Waar blijft mijn DTVA??? Kak….
Zodra iedereen zijn plek had ingenomen zouden de foto’s worden gemaakt maar al snel veranderde de Secretaris in Jack Sparrow aangezien hij nogal last had van de zon. (Mijn ogen zijn vatbaar voor tranen in het zonlicht maar hij is nog net ietsje erger) Toen hij me weer neerzette ontdekte ik dat hij het belangrijkste detail was vergeten…. (Bang my head against the wall? Nee eerder against your shoulder) Poging twee liep echter al niet veel beter af aangezien de Secretaris een ‘Schip Ahoi’ deed. (Dat is toch écht een heel andere studievereniging… Eentje waar ik niets mee heb) kortom, deze ogenschijnlijk perfecte setting veranderde in Pirates of the Carribbean and the curse of the fireball.
Tja en als je dan toch al op een piratenschip zit kun je het lot maar beter niet tarten door een scene uit een film met een zinkend schip na te doen. (Al KUNNEN we die ongetwijfeld wel een keertje op het Bolwerk nadoen. Bij het Pijlermonument heb je namelijk een perfecte punt mét water en vanaf de overkant kun je dan een heel mooie foto maken!)
Onderwijs stelde voor om beneden voor de faculteit een poging 2 te wagen dus zo gezegd, zo gedaan gingen we weer naar beneden.
Op een nieuwe plek werd de opstelling weer klaargezet al bleek het hier net zo goed een uitdaging te zijn om de vlag in bedwang te houden en de innerlijke Jack Sparrow van de Secretaris uit de buurt te houden… Als bonus kwam er ook nog een auto met Internacho’s voorbij en die reden bijna mijn cameratasje over! (Nogal een geluk dat mijn camera eruit was!) Het was in ieder geval een fotosessie vol met grappige momenten, onverwachte wendingen en wat leuke plaatjes.
Zodra de fotograaf aangaf dat ook de laatste foto gemaakt was zei de Secretaris ‘Nou, ik vrees dat ik er met regelmaat met een gek gezicht op sta!’
Tja als je een combinatie van de Originele Mr. Sunshine en Pindakaas bent dan kun je eigenlijk ook niet veel anders verwachten dan een mooie inspirerende man die ook hilarische gezichten kan trekken (al dan niet door de zon!)
Nadat alles weer bijeen verzameld was liepen we weer terug naar de Residentie waar ik nogmaals een opmerking maakte over de innerlijke Jack Sparrow van de Secretaris. Origineel als hij is zegt hij natuurlijk ‘Hee, dan heb je wel een hele nieuwe bijnaam voor me gevonden! Oh wacht… Maar dan weet ik hem alweer!’ Echt hoor… Hoe kan ik jou in vredesnaam niet leuk vinden!
Ik pakte mijn Logboek weer in en zag dat de Plot Twist Return en het doosje met visitekaartjes nog steeds op het bureau lagen waar ik ze had achtergelaten. Ik liep dan ook naar het bureau van de Secretaris toe en gaf hem de items nogmaals vergezeld van een blik die de Secretaris nu ongetwijfeld wel kent.
‘Kijk, hier komt de prijs te staan!’ zei hij op zijn beurt terwijl hij op de Mr. Sunshineprijs wees onder zijn monitor. Aan de andere kant stond een leuke foto van de Publi die hij nog even omhoog hield zodat ik die ook nog even kon zien.
En deze dan? Zei ik al wijzend op de Plot Twist Return.
‘Oh die ga ik hier hangen!’ aldus de Secretaris die meteen opsprong en eerst een poging deed om hem bij de draaiknop van de luxaflex te hangen. ‘Of moet hij nog wat hoger?’
Tja, ik zou iets kunnen zeggen over hoge posities en inschattingen maar ik besloot die opmerking maar weg te stoppen en zei dat hij nog wel iets hoger mocht. ‘Ik ga hem straks mooi ophangen!’ vervolgde de Secretaris vrolijk.
Omdat ik had afgesproken dat ik ook nog even langs Hooke zou gaan werd het wel tijd om verder te gaan maar niet zonder afscheidsknuffel van de Secretaris.
Helaas zit het jaar er alweer op als het gaat om mijn betrekkingen met 124. Het was een uniek jaar en ik kan dan ook zeker niet ontkennen dat ik een hele leuke tijd heb gehad met dit Bestuur. Maar aan alles komt spijtig genoeg een eind. Ook aan deze mooie momenten. Ik ben benieuwd wat Bestuur 125 me zal gaan brengen. Iets wat ik in oktober 2018 ongetwijfeld zal gaan ontdekken!
Het Voorwaardelijke Uitzonderlijke Primaire after-Zwarte Grammofoonplaat opstartbezoek (12 september)
Op deze pagina heb je gedurende een ruim trimester kunnen lezen hoe het zat met de Zwarte Grammofoonplaat en de redenen waarom deze was toegekend aan Bestuur 124. Om er geen eindeloze slepende kwestie van te maken zijn die toelichtingen niet langer meer te lezen. Een jaar is voorbij en een nieuw jaar is begonnen en een nieuw jaar brengt weer een nieuw perspectief mee.
Waar ik naar aanleiding van de Zwarte Grammofoonplaat besloten had om TG op zeker tot januari van mijn planning te schrappen was het de Secretaris van 124 die me toch nog eenmalig wist te verbazen. Zodra hij ’De Winnaars van ’17-‘18’ had gevonden en zag dat TG nergens te vinden was, was hij tot de conclusie gekomen dat TG de ‘winnaar’ van de Zwarte Grammofoonplaat moest zijn geworden. Hoewel de aard van deze toekenning hem nog niet helemaal duidelijk was wilde hij er wel meteen voor zorgen dat ik 125 niet zou laten boeten voor hetgeen dat 124 had achtergelaten. Dit in combinatie met een lobby door het 85e en aankomend 86e Bestuur van CDL gaf voor mij de doorslag om TG toch mee te nemen in de Nieuwe -IM-pulsplanning, al dan niet op voorwaarde dat 124 zich onder geen beding met het bezoek zou mengen.
De Secretaris van 124 ging echter nog een stap verder… Ik zat midden in de Piekweken (13 t/m 24 augustus. 10 dagen, 5 steden, 3-7 afspraken op 1 dag.) toen ik een nieuwe mail kreeg met de vraag of ik in september al datumsuggesties zag. Dan konden we alvast wat regelen voor een vlot ingepland bezoek. Complotdenkers zouden wellicht gaan denken dat 124 toch nog iets van inmenging wilden hebben in dit bezoek óf dat de Secretaris van 124 iets wist van een opvolger die mij bijzonder graag wilde leren kennen. Ik besloot akkoord te gaan met 12 september, al kwam ik er al snel achter dat TG hierdoor in een bijzonder tegenstrijdige positie zou komen. Zwarte Grammofoonplaat staat synoniem met ‘laagste prioriteit op de planning’ en dus niet al in september op de planning komen. Het Officiële Opstartbezoek van de Nieuwe -IM-puls mogen doen is dan juist weer iets bijzonders dusja… Je begrijpt wel dat ik met minstens zulke tegenstrijdige gevoelens naar TNW Zuid liep.
Bij aankomst op de faculteit (Was nu eenmaal weer te vroeg…) kwam ik erachter dat ik niet bepaald een korte break kon maken bij de boom aangezien de hele centrale hal overgenomen werd door mannetjes die een koffiecorner aan het bouwen waren. Ik besloot dus maar gewoon door te lopen en dan maar te zien wat er zou komen.
Sigrid is een zangeres die al diverse ‘Chemie’ liedjes voor mijn Voorbereidingen heeft gemaakt en al snel zou ik erachter komen dat ik Don’t Kill My Vibe niet direct nodig zou hebben… Maar Plot Twist te meer! Tot mijn grote verbazing maar ook grote vreugde waren de Ab Actis en Assessor Extern van het 85e Bestuur van CDL op de Residentie te vinden! Kijk nou eens, wie we daar hebben! Wat een Plot Twist!!!
Mijn gemengde gevoelens rondom dit opstartbezoek verdwenen als sneeuw voor de zon want deze leuke bekende gezichten brachten me al meteen in mijn element! Assessor Extern kreeg meteen mijn logboek haar kant op want ja, de Ab Actis en de Assessor Onderwijs hadden tijdens de EL CID nog even snel iets kunnen schrijven maar zij nog niet. Terwijl zij aan het schrijven was vertelde de Ab Actis dat de oorkonde van ‘Leukste nieuwgekomen studievereniging’ al een mooi lijstje had. Alleen had die nog geen plek in het hok gekregen ‘Want dat is nu aan mijn opvolger!’ aldus haar.
Kort daarna kwamen de Secretaris, Excursieleider en Commissaris Onderwijs van Bestuur 125 naar de tafel gelopen waar ik sinds mijn binnenkomst al had gestaan om met de oude bekenden van CDL te kunnen praten. Het is maar goed dat de Secretaris al direct na de wissel de site had bijgewerkt want anders had ik flink moeten puzzelen wie wat was. (Alleen de President heeft haarzelf formeel geïntroduceerd. Al wist ik iedereen gelukkig al bij naam te noemen door de site.) De Excursieleider ging tegenover me zitten bij het raam. Naast haar kwam Commissaris Onderwijs te zitten. De Secretaris was met stoel en al aan de zijkant van de tafel gaan zitten maar hij stond even op om mij van een kop thee te kunnen voorzien. Hij moest het wel twee keer vragen want hij had zijn vraag zo zacht gesteld dat ik hem totaal niet had gehoord! Voorgaande Secretarissen waren vaak ook wel wat introverte types (tót je ze op de borrel ziet, dan sta je versteld van ‘de andere kant’!) maar mijn eerste indruk is dat deze jongen wel de meest rustige van het rijtje TG contactpersonen is.
Kort daarna was de vergadering van de President afgelopen en kwam zij er ook bij zitten. Zij ging direct naast me zitten. ‘Wil je trouwens een stroopwafel?’ vroeg ze meteen.
De Thesaurier kent zijn oorsprong in Gouda en daarom hebben zijn ouders als CoBo cadeau een doos met 125 stroopwafels gegeven. ‘De week van de stroopwafel dus…’ zei de Secretaris die de theedoos op tafel zette.
Tja, dat ding is duidelijk aan vervanging toe. Het is een doos met vakjes maar er zit geen deksel meer op! ‘We krijgen als het goed is een nieuwe theedoos van 124!’ aldus de Excursieleider.
‘Tja, hij doet wel wat mij moet doen… Het is een doos voor thee!’ zei de President lachend.
De Secretaris van 124 had duidelijk niets in de overdracht gezet over aardbeienthee maar winterglow was ook prima. Intussen kreeg ik mijn logboek gesigneerd terug van de Externe 85 van CDL want de dames moesten weer naar college!
Net als vorig jaar zitten er nu ook de nodige oud-Publi leden in het Bestuur. De Secretaris hoorde bij 117 ; Transitie (een woord dat nog vaak valt wanneer je het hebt over het proces van ChemE naar TNW Zuid) en Onderwijs kon een treurige blik niet onderdrukken toen ik vertelde dat 118 ; Attractie tot de diskwalificaties nummer 1 was geweest voor de titel Lievelings Almanak. Ik kan me niet herinneren dat ik Onderwijs tot vandaag ooit eerder had gezien maar hij wist meteen bij welke themaborrel ik was geweest vorig jaar. (Ongetwijfeld ook door TG Magazine waar ik toen voor mocht schrijven, maar het was een dame die dat contact had georganiseerd!) Ook de President en Excursieleider zijn nieuw voor me. De Secretaris heb ik wel een paar keer op de Residentie gezien en ook op de Themaborrel had ik hem gezien. De Thesaurier ken ik het beste van deze groep aangezien ik hem in zijn BIT-jaar ook een aantal keer gezien heb en ook echt gesproken heb.
Tijdens het doorlopen van de Lopende Zaken viel me op dat er veel mensen in het rechterhoekje achterin het hok doken. ‘We hebben een nieuwe koffiezetter!’ verklaarde de President.
Is de oude uit het commissiehok nu weg dan?
‘Nee, die hebben we ook nog. Het contract is recent afgelopen dus we hebben besloten een nieuw apparaat te nemen en de oude te behouden tot dat die overleden is. Het credo ‘’De lekkerste koffie van de faculteit’’ geldt nu nóg meer, want deze koffie is nog beter dan de vorige! Heb je die al geproefd?’ aldus de President.
Nou, ik zat nu al aan mijn koffietaks omdat ik niet erg veel geslapen had en dus al koffie op mijn werk had genomen (Mijn collectie die was aangetast waardoor ik een enorme herschikkingsoperatie moest doen in mijn kamer, een tussentijdse toets voor het autorijden en zo nog wat dingen die ervoor zorgen dat slapen niet lukt.) maar tijdens het volgende bezoek zal ik zeker gaan proeven van de lekkerste 2.0 koffie van de faculteit!
De Secretaris vertelde op zijn beurt over de plannen die het Bestuur met de Residentie heeft. ‘Natuurlijk was ChemE goud, maar we kunnen er nu eenmaal niets aan doen dus we moeten er toch wat van maken! Die rand boven de ingang van de Residentie willen we gaan vullen met de portretten van onze ereleden. Die raamsticker hebben we al even maar ook dat is een grote uitzondering geworden. Kortom, het is weliswaar improviseren maar we moeten er toch zelf iets moois van maken!’
Toen viel mij op dat er twee plafondplaten ontbraken in de Residentie. ‘De dag na de wissel was de Residentie gewoon zoals het hoorde, dus wij waren al helemaal blij dat we gelijk een vliegende start konden maken… Nee was de terreur de dag daarna gebeurd!’ aldus Onderwijs.
De Secretaris haalde zijn telefoon tevoorschijn en hij liet zien wat voor zwartgalligheid de Residentie had overgenomen. (Meel en eieren staan voor mij synoniem aan een gebeurtenis uit 2011 dus ik vond het wel typisch 124 om uitgerekend die middelen te gebruiken.) Maar waar ze van de Residentie een ongemengde taart hadden gebouwd daar was VvTP er nog slechter vanaf gekomen… ‘Ze hebben letterlijk een grote kapsalon van hun hok gemaakt!’ aldus de President.
Voor de mensen die dan typische kappersstoelen en droogkappen verwachten… Nee Bestuur 85 van VvTP is voor de eetbare variant gegaan. Vet, friet, sla… Kortom, het Pentagoncredo is nu al geworden ‘Thuisbezorgd? Nee we halen wel wat bij de VvTP!’
Maar om terug te komen bij de Residentie. Twee plafondplaten waren zo vies geworden van de ongemengde taart dat ze vervangen moesten worden en daarom dat er nu twee gapende gaten zijn….
De Secretaris was vervolgens zonder duidelijke aanleiding naar zijn bureau gerold met zijn stoel. Even later draaide hij zijn scherm en kon ik het nieuwe officiële intro voor de TG Promofilmpjes zien. ‘Best wel strak hè?’ aldus de Secretaris.
Kort daarna werd de Thesau ook even bij zijn bureau vandaan gesleept zodat ik hem toch ook nog even kon spreken. Dit was een moment waar ik al langere tijd op had gewacht en ik had mijn ‘wapens’ compleet geladen, klaar om af te vuren!
Het is absoluut niet dat ik deze Thesaurier niet lief vind. Hij lijkt wel een beetje op Chris Martin van Coldplay en ik was dan ook positief verrast toen ik ontdekte dat hij in het nieuwe Bestuur zou komen. Ik heb 2 jaar geleden echter een plechtige belofte gemaakt aan een aantal DDB en BIT-vrouwen en aangezien ik een vrouw van mijn woord ben (iets dat de Thesau zelf opmerkte toen ik vertelde dat ik ondanks de zwarte grammofoonplaat me aan het startbezoek heb gehouden én 125 echt een eerlijke kans zou geven) zou ik deze strijd absoluut niet gaan staken. Dat het nu uitgerekend aan hem is geworden om de primeur te pakken en daarbij dus ook eerst een vizier op zich krijgt… Dat is zeker niks persoonlijks!
Gezien de gelijkenis van de Thesaurier en Chris Martin en het feit dat mijn DDB verwijsliedje ‘Adventure of a lifetime’ van Coldplay is heb ik wel wat optimistische voortekens mee dat FLUX Adventures of A Lifetime (Mijn vertaling voor ‘De Delftse Bedrijvendagen’ Lang verhaal…) editie 2019 dé gedroomde editie mag gaan worden!
Ik ging echter nog niet meteen de strijd aan want ik had het juist over Mr. Sunshine toen de Thesau erbij kwam. ‘Mogen wij de nominatie kiezen?’ reageerde de President verbaasd.
Het hangt er vanaf. Soms zie ik gelijk een Mr. Sunshine…. Tja en toen haakte de Thesau al gelijk in. ‘Oh, waar dan?’ Tja… bij Curius heb ik het 26e al op de site gezien (die werden die avond officieel Bestuur) en daar zit iemand bij die sprekend op de originele Mr. Sunshine lijkt. (In ieder geval vanaf de foto.)
Je ziet hier de directe versie van het verhaal maar mensen die me kennen weten dat ik graag raadsels gebruik. Nou deze Thesau geeft me geen schijn van kans om raadsels op te stellen! Toen ik tegen hem zei ; ‘Ergens op de Campus’ ging hij direct in de tegenaanval dat ik niet kon zeggen ‘Wil je thee?’ en dan te vervolgen ‘Jammer dan’. Ofwel, wie A zegt, zegt ook B wanneer je in gesprek bent met deze Thesau.
Maar Mr. Sunshine dus…..
De Excursieleider maakte al meteen een elleboogbeweging naar de man die inmiddels in het midden van de bank zat, Onderwijs.
Omdat ik niet direct reageerde zei de Thesau droog ‘Of wil je Onderwijs niet?? Dan kunnen we wel iemand anders kiezen maar je moet voor DDB ook nog alle opties openhouden! Ik weet daarnaast dat Onderwijs heel erg graag wil!’ aldus de Thesau. Zodra ‘DDB’ viel maakte de Excursieleider hetzelfde gebaar als dat ze eerder naar Onderwijs had gedaan alleen deed ze dat nu richting de Thesau.
Tja, vorig jaar heb ik natuurlijk ook een Nominatiewissel op TG moeten maken omdat ik de Thesau eerst voor TG had genomineerd maar ik vervolgens ontdekte dat hij de beste kanshebber voor DDB was. (Wat dit jaar aangaat heb ik de meesten alleen vanaf digitaal beeldmateriaal gezien. De constitutionering van VvTP staat er nog niet op dus ik weet niet hoe de President DDB 2019 eruit ziet. De Commissaris IT DDB 2019 heeft me niet echt kunnen overtuigen vanaf zijn constitutie dus die valt af. Ik denk dat het dus tussen de Thesau en de President gaat als het om DDB gaat.)
Kortom, het is verstandig om de Thesau niet voor TG te nomineren. Wat ik zo van Onderwijs had meegekregen was wel positief en van vorig jaar weet ik nog wel dat de persoon die mij bij het eerste bezoek het minste overtuigde als Aspirant Mr. Sunshine en zei ‘Ik wil het wel doen…’ zomaar de winnaar van de competitie werd.
‘Ja weet je, eigenlijk is Onderwijs gewoon onze allerbeste optie!’ vervolgde de Thesau. Onderwijs bleef er op zijn beurt rustig onder en zei ‘Ik wil het best doen hoor!’
Ik vind het prima om Onderwijs te nomineren maar dan hoop ik wel dat hij ergens stiekem een betoverende fotolach verstopt heeft. De foto’s die ik tot nu toe voorbij heb zien komen waar Onderwijs op staat laten toch vooral een erg serieuze zakelijke man zien en als je dat naast de winnende TG inzendingen van 122 en 124 zet (Het is dat mijn ‘EPM- Aspirant’ Mr. Sunshine van 123 de man was die me meteen wegjaagde tijdens het eerste bezoek anders had Mr. Sunshine misschien een TG AZG’tje kunnen zijn…) geeft ‘serieus en zakelijk’ niet echt het Mr. Sunshine gevoel. (Toen ik dit schreef had ik de foto's nog niet gezien. Na het zien van de foto's durf ik wel te stellen dat Onderwijs inderdaad de juiste genomineerde voor TG is!)
Toen ik benoemde dat niet alle ideale EPM- Aspirant Mr. Sunshines ook echt Aspirant Mr. Sunshine worden omdat ze er soms gewoonweg niet zijn of steeds falen met hun pak aan te hebben reageerde de Thesau meteen ‘Oh maar Onderwijs en zijn pak zijn goud waard! Ik loop nooit in pakken… dat weet je!’ (Nee, daarom maak ik dus de inzending voor DDB op de Baliedagen….)
Omdat hij dat zo mooi aansneed was het voor mij maar een kleine omschakeling naar #GerritGestrikt!
Ik had de munitie al klaar en nu kon ik er werk van maken… Richten, beveiliging eraf halen en schieten maar! Luister Thesau, ik heb al maanden uitgekeken naar het moment dat jij bekend zou worden want je voorganger heeft een erfenis achtergelaten waar ik nog niet klaar mee ben en met mij de dames van DDB! Chokers staan prachtig maar zijn zo onfunctioneel als het maar kan. (Dit jaar had ik een choker als vaste verschijningsvorm welke ik op vrijwel alle bezoeken heb gedragen, ik weet dus absoluut waar ik over praat.) De dames in het DDB Bestuur én de dames die in BIT zitten zijn geen etalagepoppetjes die gedurende de evenementen stilstaan. Ze zijn in beweging, sjouwen ook met van alles en nog wat, staan bedrijven te woord en dienen daarom volledig representatief te zijn. We hebben het nu eenmaal wél over DE GROOTSTE bedrijvenbeurs van de Benelux hè! Het kan dan nooit zo zijn dat de mannen er helemaal perfect bij lopen en de vrouwen elke vijf minuten in hun decolleté zitten te peuren om hun choker goed te krijgen. Vrouwen en dassen zijn ook niet helemaal een logische match en daarop hebben de dames van DDB twee jaar terug dus geprobeerd dassen om te bouwen naar strikjes maar met alle respect, die slaphangende strookjes stof droegen nu niet echt bij aan het representatieve beeld. Een dame van BIT 2017 had een moeder die wel enkele strikjes wilde maken van een dasstof die leek op de kleur van de BIT choker. (Ik heb met deze BIT-dame gesproken dus ik ben 1000% zeker van mijn zaak in dit verhaal. Dit strikje is door diezelfde dame doorgegeven aan de BIT vrouw van DDB 2018.) Deze strik was beter gelukt maar de FLUX of Gerrit staat daar dus niet op. Gelden de vrouwen dan minder omdat zij geen officiële strikken hebben? Strikken in gelijke kleur en zonder logo krijgen de Ft PKvV’ers in Leiden totdat zij geïnstalleerd zijn. Niet bepaald een blijk van respect en gelijke behandeling dus! Naast het feit dat het toch wel vreemd zal staan naar de bedrijven en bezoekers…
Ik haalde heel even adem en zag op mijn horloge dat die 15:31 aangaf. Hm, ik moet naar de VSV maar ik ben nog niet klaar! Onderwijs was heel even met een lid in gesprek geweest waardoor de Thesau nu tussen de Excursieleider en Onderwijs in was komen te zitten. Ik wilde het hierbij laten maar de Secretaris had duidelijk door dat deze battle nog niet over was. ‘Ik bel de VSV wel even dat je wat later bent!’ Herladen, aanzetten en weer vuren dus! Als er echte galastrikken waren was dit punt makkelijker op te lossen, want dat heb ik laatst wel uitgevonden. Die zijn er echter ook niet en aangezien we weliswaar in Delft bekend zijn als ‘Fietsenmakers’ wil dat nog niet zeggen dat dat in alles moet blijken. Professioneel gemaakte reversstrikken voor de vrouwen dragen bij aan de professionele uitstraling van het evenement, aan de herkenbaarheid van de vrouwelijke functionarissen, zijn mooi, netjes en elegant en belemmeren geenszins de bewegingsvrijheid, iets dat essentieel is gedurende de evenementen van DDB! Mannen hebben aan het einde van de rit een hele reeks met dassen die het CV weerspiegelen en DDB organiseren is iets waar je zeker trots op mag zijn. In dat geval kan ik me dan ook levendig voorstellen dat je als vrouw ook wel een tastbaar aandenken wil hebben. Het is dus geen grapje voor 2 strikjes. Waar DDB hét evenement van de toekomst, ambitie en zakelijkheid is, is de strik dé passende uitstraling voor de vrouwen. Ja, het IS een investering voor de toekomst, want dat is precies wat DDB ook is! Een investering voor de toekomst van ambitieuze studenten! Thesaurier… MAAK HET PLAATJE COMPLEET! Durf die pionier te zijn! Ik zou je er zeker een bijzondere beloning voor teruggeven en ik kan je op een briefje geven dat de huidige én toekomstige vrouwen van DDB je enorm dankbaar zouden zijn.
Ik heb natuurlijk zelf niet zoveel met DDB te maken ondanks dat het een evenement is met bijzondere items en een hele prominente plek op de jaarkalender. Juist daarom durf ik het wel aan om deze strijd op te pakken en niet na drie keer vragen al op te geven. Logischerwijs zou ik wel voor de verzameling een before (choker) en after (strik) willen hebben en natuurlijk zou ik ook zeker de gene zijn die deze primeur met de wereld zou delen maar bovenal doe ik dit toch voor het feit wat ik al eerder in een verslag (of DDB-Update) heb gezet. Ik draag DDB een warm hart toe en zie het liefste alleen maar méér innovatie en groei! Klachten die ik dan hoor pak ik ook zeker aan zoals dus met deze kwestie.
De Thesau wilde er zeker mee aan de slag (‘Ja mooi is dat… Jullie zetten me keihard in de hoek!’ zegt hij. ‘Hoezo? Je zit toch prima in het midden?’ aldus de Excursieleider ‘Daarom kan ik ook geen kant op….’ Aldus de Thesau.) maar wilde wel iets voor terug zien. Ik moet de uitwerking nog rond maken maar het Manifest #GerritGestrikt! Ga je zeker nog terugzien op mijn facebook, instagram en site. Vergis je niet in mijn vasthoudendheid. De 8 jarige vloek $onne en de 2 jaar durende strijd om het Shine item heb ik uit eindelijk ook gewonnen dus deze 2016/2019 strijd om #GerritGestrikt laat ik echt niet los!
Ik deelde vervolgens met de Thesau wat ik tijdens de Baliedagen zou doen als we #GerritGestrikt zouden uitvoeren. Ik ga dan voor een sterke before en after! ‘Sterk.. Is dat je nieuwe thema?’ Tuurlijk… Meneer de Thesau probeert me weer een mysterie afhandig te maken.
Ik geef je een hint als het om mijn thema gaat en dat is dat je het liedje Automaton van Jamiroquai maar eens moet luisteren. Hij noemt mijn thema ergens in dit liedje. Verder kom je pas achter mijn thema als het 31 december 2018 is. Tot die tijd zul je het met In Another Light/Nieuwe -IM-Puls moeten doen.
Om het bezoek af te sluiten zouden we een foto gaan maken en de locatie werd de centrale hal. We moesten dus wel de sloopmannetjes omzeilen maar we hadden een hele geduldige fotograaf.
Nadat de eerste set foto’s waren afgekeurd en de tweede set was goedgekeurd werd het tijd om verder te gaan want VSV wilde me ook nog wel zien!
Voor het volgende bezoek; Kijken of er nog een Lustrumstrik van Stralend te vinden is, de Mr. Sunshinefoto en het signeren van het Logboek! Dit eerste bezoek was in ieder geval een groot succes en ik hoop dat er nog velen gaan volgen. In tegenstelling tot de voorgaande 3 jaren schat ik zo in dat dit een heel steady jaar gaat worden. Geen uitschieters naar de hoogste plek maar ook geen uitschieters naar de laagste plek in het klassement. Mochten de Bestuurders benieuwd zijn naar Gradaties… Ik zeg een 1,5, 2,5 en 8. Wordt vervolgd!
Novemberbezoek (29 november)
Het was al snel duidelijk dat TG 125 niet van plan was het bij 1 bezoek te laten. De Mr. Sunshine inzending werd vol overtuiging in november gepland dus terugkeren zou ik sowieso!
Nu weet ik van te voren dat ik op de Residentie een verhoogd risico loop om mensen tegen te komen waar ik een boekwerk aan voorbereiding voor door moet werken wil ik er ‘goed’ op kunnen reageren (Met bijnamen als ‘Shame’, ‘Flusher’, ‘Mr. Grey’, ‘SpaghettiGast’ en ‘Sigrid’ kun je je waarschijnlijk wel voorstellen dat dit mensen zijn die allen onder mijn categorie ‘Flinke uitdaging’ vallen.) dus meestal ben ik ook op ALLE bovenstaande situaties voorbereid wanneer ik weer kom. Aangezien ik op 30 november een nogal gecompliceerde afspraak had staan lukte het me echter niet om alle voorbereidingen van vandaag er goed in te krijgen dus toen ik al vrolijk bij Hooke vandaan wandelde en vrolijk begroet werd door iemand waarvan ik al snel merkte dat die graag aangekeken wilde worden had ik al spijt dat ik niet het hele muzikale spectrum erin had gekregen. (Mijn excuus voor mijn begroeting, ik was gewoonweg niet op JOU voorbereid.) Ik ging op dezelfde stoel zitten als waar ik de vorige keer had gezeten en al snel zaten de President, Secretaris en Thesaurier om me heen. Aangezien de President me had verteld over het gloednieuwe koffieapparaat met de beste koffie van de hele TU Delft wist ik wel wat ik moest nemen. (En ja, het is ZEKER de beste koffie! Wanneer je na een brakke nacht weer op TNW-Zuid komt en je een bak van dit zwarte goud gedronken hebt kun je er keihard tegenaan!) De President had de koffie ook nog eens in de enige correcte mok gedaan (de mok van DDB!) dus ik was alweer helemaal blij met haar!
Aangezien ik tijdens het vorige bezoek een verhitte discussie met de Thesau had gevoerd over de chokers van DDB ging ik er vanuit dat dit bezoek in harmonie zou gaan verlopen maar daar zat ik volledig naast. Ik had het via de President van DDB voor elkaar om aan een eigenste FLUX van Gerrit te komen en die had ik nu al een weekje of 5 mee. Naar een inhousedag, naar studentenverenigingen en dus ook naar campusbezoeken. Al meteen sprong het me in het oog dat deze choker langer en breder is dan de gemiddelde chokers. (De overgrote meerderheid van de chokers binnen mijn collectie meet 13 cm op het breedste punt. Oudere chokers en de meeste exemplaren van studieverenigingen meten 12,5 cm. De dubbele choker ter ere van het 150 jarig bestaan van Leeghwater was tot nog toe de breedste met 14 cm al ontdekte ik eerder vandaag dat de Bestuurschokers van Hooke ook 15 cm meten maar deze chokers zijn wel een kwart korter dan die van DDB.) Een tweede punt dat ik erg frustrerend vind is de weefdichtheid van deze choker. Ga maar eens naar TNW Zuid lopen vanaf de Spoorsingel met je jas dicht op een constant snelwandel tempo. Je treft bij aankomst op TNW Zuid een spoor van witte vlekken aan… ontstaan door transpiratievocht! Ik heb een enkele witte of lichte choker waar je iets van transpiratiesporen op kunt zien na maanden intensief gebruik maar zo erg als op deze choker heb ik het nog nooit gezien! (Na sessie 2 moest ik hem al uitwassen. Chokers kun je niet met zeep wassen dus de enige optie is heet uitwassen. Het resultaat is dat de witte waas verandert in een vervaagde donkere zwarte streep… Kortom, erg slecht te reinigen!)
Tot slot is het door de vorm van de choker (compleet met klittenband en wel) niet mogelijk om de choker dubbel om te slaan. Een choker met een langer halslint (zoals de Bestuurschoker van Hooke, de ledenversie van TG ook, en al mijn andere chokers) bieden die optie wel waardoor de choker beter te zekeren is en je daarmee ontsnappingen en te ver doorhalen van je choker kunt beperken.
‘Het kan toch niet alleen maar negatief zijn?! Ik heb hem tijdens een vergadering om gehad en ik vind het geweldig!!! Het is zo lekker warm om je hals!’ wierp de Thesau tegen.
Tja, als je alleen maar verhit aan het rondrennen bent is het een verschrikking. Desondanks moet ik wel zeggen dat ik de layout van de choker mooi vind en dat hij in de juiste bloes zeker goed kan blijven zitten ondanks dat je hem niet twee maal om kunt slaan. (Maar je houdt wel gelijk een meter stof over in je decolleté….) ‘Dus er moeten gewoon nieuwe chokers komen?’ aldus de Thesau.
In de eerste plaats… Alle verenigingen gooien chokers eruit en met een reden… Ze zijn mooi maar onfunctioneel zoals ik eerder ook al had gezegd….
Ik merkte dat de Thesau een beetje begon toe te geven. ‘Stel dat de huidige DDB vrouwen iets anders bedacht hebben hè… Zou je er dan mee akkoord gaan?’ vroeg hij. (Om vervolgens weer een kilo aan tegenwerpingen op mijn schouders af te vuren) Of het een strikje wordt of een sjaaltje zoals de vrouwen bij Leeghwater hebben, dat maakt me niet zoveel uit. Als het maar iets is dat functioneel, efficiënt en professioneel is! Iets waarmee de vrouwen minstens zo herkenbaar zijn als de mannen! (Tja, dát heb ik geweten maar dit stuk inhoudelijke discussie ga ik je besparen!)
Kortweg komt het erop neer dat een sjaaltje of een strikje beiden tot de mogelijkheden behoren. Een speldstrikje kun je van gerecyclede chokers maken, sjaaltje zou ik niet aanraden omdat de stof zo slecht reageert op transpiratievocht. (En de waarheid is hard maar vrouwen zweten net zo goed als mannen!) Om de chokers dan weg te doen is zonde maar ik denk dat ik daarvoor een goed alternatief weet. Op een aantal verenigingen (o.a. het Wageningse Ceres en Groninger roeivereniging Aegir) hebben ze namelijk een ‘vrouwenriem’ Een mooie riem die prima bij een broekpak kan en ook van dasstof is gemaakt. Je zou hier een limited edition van kunnen maken die je kunt verkopen en eventueel kun je er een goed doel achter plakken. Geen chokers verspild, een bijzonder en functioneel item voor de vrouwen en mogelijk ook nog een goed doel gesteund!
Al snel ging het gesprek over naar andere lopende zaken. Ik kan jullie alvast uit de droom helpen waar ik ten tijde van dat bezoek nog in verkeerde. Ik ben GEEN First Lady geworden. De strik is gedegradeerd tot een heel gewone ‘verenigingsstrik’ zoals alle anderen. Kortom, daar hoeven geen vragen meer over gesteld te worden. (Er hangt al wel ergens in de verte een nieuw Target in de lucht. Een Delftse man om precies te zijn.)
Op dat moment was er echter nog niet zo heel veel duidelijk dus ik wilde er ook niet teveel over los laten. Dat hoef je echter niet te proberen bij meneer de Thesau. (Wat doet hij hier op MST?! Hij zou onderzoek rechercheur of rechter moeten worden! Een leugendetectortest is nog niks vergeleken bij deze man!) De Secretaris maakte de situatie even wat luchtiger door voor te stellen dat ik ook een schoen zou klussen. Je kon namelijk een heuse TG-schoen klussen en als het meezat zou Sinterklaas er nog iets lekkers in stoppen ook!
Terwijl ik aan het kleuren was gingen de vragen onverminderd door. Over het (inmiddels ontplofte) Target, over mijn thema (Jawel lieve mensen… Dankzij deze Thesaurier wisten jullie het al op 1 december!) en over andere lopende zaken.
Wat ik overigens wel enorm kon waarderen was het feit wat de President zei toen ik me hardop afvroeg waarom ik zo gebombardeerd werd met deze vragen. ‘Binnen ons Bestuur hebben we altijd van deze biechtmomenten. Als er iemand geregeld heeft moet diegene dat binnen het Bestuur opbiechten!’ Aha, dus jullie beschouwen me als een bonusonderdeel van jullie Bestuur. Dat maakt het Vragenvuur opeens een stuk waardevoller!
Het enige waar ik persoonlijk nog achter moet zien te komen is het feit waarom de Thesau graag méér wil zijn dan ‘Hij lijkt op Chris Martin.’ Coldplay is mijn absolute lievelingsband en ik vind dat de Thesau een beetje op Chris Martin lijkt. Desondanks wil de Thesau meer zijn dan ‘lijkt op’ maar hoe kun je meer zijn dan ‘lijkt op’ als ik geen idee heb hoe de Thesau zingt? En kan de Thesau gitaar spelen? Hij had iets achterstand als het ging om DDB Mr. Sunshine (Had… Het is nu weer 50-50 maar dat kwam meer door het bezoek aan VvTP aan het einde van de dag dan dat het aan dit bezoek lag.) en al snel veranderde hij in een tweesplitsing. Enerzijds wilde hij nu dolgraag geschakeld worden (Want dan mag je eigenlijk niet meer meedoen, er zijn uitzonderingen... Onderwijs is immers ook officieel Aspirant Mr. Sunshine geworden terwijl hij een schakel heeft.) en anderzijds wilde hij weer op voorsprong komen.
De President ging nu ook nog even op haar lobby zitten. Ik kan hier immers wel zitten strijden voor een strikje/sjaaltje voor DDB maar er zijn ook voor deze Bestuurders nog wel eens punten bij mij te behalen. ‘Ik vind dat er een vrouwenwedstrijd moet komen!’ aldus de President.
Ik wilde al gaan vertellen maar de Thesau ging er weer met zijn hakbijl tegenaan ‘Ja, WAAROM IS HET EEN MR. SUNSHINE VERKIEZING? WAAR IS HET OP GEBASEERD DAN DAT HET PERSÉ EEN MAN MOET ZIJN! Dan doe je de vrouwen ook tekort en doe je zelf hetgeen waarvan je mij verwijt?!’ Tja, dan kan ik nu al drie liedjes naar je hoofd gooien, te weten ‘Snowin Under My Skin’, ‘Miss Sunshine’ en ‘Hope of Deliverance’ allen behorend bij de originele Mr. Sunshine die lid was bij DSC en Gezelschap Leeghwater van 2008 tot +/- 2013. Dankzij deze man zit ik letterlijk nu hier! Voor hem wist ik niets van de Delftse Studieverenigingen af! Dankzij deze man ben ik ook buiten Delft gekomen en het is dan ook niet voor niets dat deze man een van mijn vier Wapendragers is. (Sluit dit jaar zonder een maf einde af en dan kun je mijn wapen van dichtbij zien aangezien deze op alle Oorkondes staat.) Ok, die kwam wel even aan want op dat ogenblik was de Thesau stil en kon ik uitleggen dat ik in het verlengde van #GerritGestrikt inderdaad bezig was met een Powervrouwen-wedstrijd naast de Mr. Sunshine wedstrijd en deze gaat vanaf januari beginnen met inzendingen maken.
Het is een andere opzet dan Mr. Sunshine als het gaat om de opstelling. Ik heb immers ooit een Miss Sunshine contest in dezelfde stijl als Mr. Sunshine georganiseerd maar dat werkte niet. Er kwamen 0 likes binnen. Ik was daarom op de achtergrond al druk bezig met een concept en een opstelling voor de Powervrouwen wedstrijd en die wilde ik graag tegelijk met mijn nieuwe thema onthullen… Maar voor je (bonus)Bestuursgenoten kun je werkelijk niets geheimhouden.
‘Ok goed! Ik nomineer mezelf en ga dit winnen ook!’ aldus een enthousiaste President.
Gaandeweg was ik erin geslaagd het schoentje enigszins van kleur te voorzien (DDB kleuren om precies te zijn) maar ja, de tijd ging wel door. Het kwam zelfs alweer zover dat de Secretaris naar zijn telefoon liep en VSV belde dat ik later kwam. (En bij de VSV was het eerste wat me werd gevraagd ‘Dus Sabine, heb je weer verhitte discussies met de Thesau van TG zitten voeren?’ In februari zit mijn planning iets anders in elkaar want dan volgt Hooke na TG dus dan is bellen naar de VSV er niet meer bij!)
Intussen was Onderwijs ook al even gepasseerd en die was nu druk bezig om zijn pak aan te trekken, want dat was de wijze waarop wij Mr. Sunshine gingen doen!
Gezien de Too Bèta kwestie van vorig jaar heb ik wel met 125 afgesproken dat deze foto niet in andere vorm terug zal keren bij instanties waar ik niet achter sta. 1 jaar op die wijze moeten eindigen vond ik wel genoeg en gelukkig was het Bestuur dat wel met me eens.
Alle foto’s werden in Bar ’t Lab gemaakt aangezien het nog altijd wat grauw en nattig was buiten. In september zat ik nog een beetje verloren ‘Voorzitter’ te wezen in de foto opstelling. Dit keer werd het echter een hele leuke opstelling. ‘Wij moeten het ook nog een beetje leren!’ zei de President lachend.
Ik mocht kiezen of ik de kegelcollectie of de TG TiGercollectie op de foto wilde hebben. Dan is de keuze snel gemaakt aangezien ik wel een voorliefde voor de TG TiGers heb!
Nadat de groepsfoto’s waren gemaakt ging de Thesau er vandoor aangezien die naar fysio moest. Wij bleven nog even op ’t Lab voor de Mr. Sunshinefoto’s. De Secretaris had speciaal voor deze foto’s een TG ster op het krijtbord getekend!
Nadat de foto’s waren goedgekeurd keerden we terug op de Residentie waar ik alles kon inpakken.
Aangezien ik buitenlid ben zijn er meestal geen items om mee te nemen als ik op de Residentie kom, alles is immers al per post gekomen! Maar vandaag bleken er toch twee bijzondere verzamelitems te zijn! Zo zijn de TG munten vervangen! Nu zijn ze TG blauw met een subtiel glittertje en uiteraard de TG ster erop! ‘Je kunt eens naar een borrel komen om hem te gebruiken of je kunt hem bewaren!’ aldus de President.
Daarnaast heeft Meneer de Thesau geïnvesteerd (deed het pijn?) in prachtige multifunctionele (Daar heb je hem weer! Chokers zijn dat niet!) pennen! Deze pennen zijn van erg hoge kwaliteit en niet alleen kun je er vele verhalen mee schrijven, nee je kunt er ook touchscreens mee bedienen!
De Thesau wilde uiteraard nog heel graag vertellen hoeveel deze investering hem gekost had en ik hoefde deze pen natuurlijk niet mee te nemen, maar het mocht wel! (Grapje zeker? Als VerenigingsVerzamelaar laat ik niets liggen hoor!)
‘Nou Sabine, ik denk dat je maar eens moest gaan, VSV zal ongeduldig worden als je daar niet snel bent! Wij zullen wel zorgen dat je schoentje in elkaar komt!’ aldus de Secretaris. (Eerder vandaag nog door de Thesau: ‘Waarom plan je ons eigenlijk altijd maar voor een uurtje in?’ Tja, misschien omdat jullie ook nog moeten werken? ‘Oh ja, dat is dan wel aardig van je!’ volgde er als reactie.)
Nadat ik de Bestuurders had bedankt ging ik richting L&R.
Het was wederom een bijzonder dynamisch bezoek als dat alleen op TG kan. Gezelligheid, uitdaging en geen geheim dat onduidelijk blijft! In februari ben ik er weer! (en op de baliedagen zal de Mr. Sunshinefoto gemaakt worden voor DDB! Wie zal het worden???)
Later kreeg ik in ieder geval nog een mailtje van de Secretaris dat mijn schoentje in elkaar was gezet en stond te shinen op de kast in de Residentie. Sowieso wist de Secretaris me te verbazen met een ratio van 20 minuten… op een ZONDAG! (Hier kunnen de nodige contactpersonen nog wat van leren!!!) Tot snel!
The Colors of March (14 maart)
Twee weken geleden werd ik er tijdens Sine Regno weer even haarfijn aan herinnerd waarom ik vorig jaar ook alweer een Zwarte Grammofoonplaat had uitgereikt. (Niet dat ik toen op TNW Zuid was om Sine Regno te zien hoor… Maar ik was er toevallig wel in dat termijn en hoewel ik dus niet naar Sine Regno kwam... Kwam het fenomeen in zijn aller ZG’st toch naar mij.) Desondanks ben ik er in deze zelfde periode ook met regelmaat aan herinnerd dat ik dankbaar ben voor het feit dat de Flusher (ondanks dat er dus niet veel groei is geweest in het afgelopen half jaar…) alle moeite heeft gedaan om de opvolgers met een schone lei te laten beginnen. De term Bonusbestuurder is al een aantal keer gevallen en ik denk dat het tijdens het volgende bezoek wel het moment is om de inzet te verhogen… Er is immers maar 1 voorwerp dat al jaren symbool staat voor al mijn unieke jaren TG. Krijgen zal ik het nooit, maar even bij me dragen tijdens het bezoek?
Ik wandelde richting TNW Zuid en ik kon gelukkig constateren dat het weer al aardig verbeterd was. Het waaide nog flink maar het was allicht droog.
Ik had de liedjes van Sigrid maar weer opgezet. Je weet nooit welke Plot Twists er door de Residentie scharrelen of wie er weer eindeloos om High Fives vraagt. Maar ZG’ers vergeet niet, Don’t kill my (Residentie) Vibe als ik weer op bezoek ben.
Toen ik binnenstapte ontdekte ik de President en Onderwijs. De harde kern van mijn bezoeken is present! (Ik wist namelijk al dat de Secretaris afwezig zou zijn die dag.) De Thesau sluit meestal later aan en de Excursieleider is vaak druk bezig met lopende zaken.
‘Wil je een kopje thee?’ vroeg de President. Even later kreeg ik thee in een Hookemok. (Dat had ik overigens pas later door…) Onder de zinsnede ‘beter een goede buur dan een verre vriend’ worden deze mokken met net zoveel eerbied behandeld als de mokken van DDB.
Een theezakje kon ik uit de gloednieuwe theedoos halen. Tijdens het vorige bezoek was me al verteld dat de voorgangers een nieuwe theedoos aan de Residentie zouden schenken en die stond nu voor mijn neus!
Uiteraard was er weer heel veel te vertellen. Ik had een dag eerder te horen gekregen dat ik was afgekeurd voor het trambestuurdersschap, dus ik kon wel een goede dosis positiviteit gebruiken.
‘Nou, wij zijn natuurlijk op vakantie geweest en daar hebben we wel wat foto’s van!’ aldus de President.
Aangezien zij QQ’er van de TiGers is moest ze heel even een TiGer helpen met online inchecken voor het TiGerweekend dus Onderwijs had zijn telefoon meteen in de aanslag om de beste foto’s te laten zien. ‘We zijn naar Noord Schotland geweest en ik heb het ook nog eens gepresteerd om daar te verbranden. Het was geen typische zon en zuipvakantie maar juist een hele actieve vakantie! Ondanks het grijze imago van Schotland hebben we maar een dag regen gehad en de rest hadden we prima weer!’ aldus Onderwijs.
Al gauw volgden vele mooie foto’s van kastelen, ruïnes, boerderijtjes… Eigenlijk precies waar je aan denkt als je ‘Schotland’ hoort.
‘We zaten bij Inverness, je weet wel… vlakbij Loch Ness! We hebben nog gezocht naar Nessie maar wij hebben haar in elk geval niet gevonden!’ aldus Onderwijs. (Nessie vond het Paradimethyl dus niet zo betoverend en een Jennie lustte ze ook al niet.)
Vele prachtige foto’s van een vuurtoren op een rots, een meer en uiteraard de nodige leuke Bestuursfoto’s kwamen voorbij.
De President kwam er weer bij en ze begon te vertellen. ‘De huurauto stond op mijn naam. Gezien leeftijd e.d. was ik de enige die mocht rijden. Echter rijden ze in Schotland andersom dus ik moest bijvoorbeeld schakelen met mijn linkerhand. Dat ging allemaal prima, al voelde het soms wel vreemd. Zolang je in het drukke verkeer zit maak je niet zo snel fouten met het rijden in de juiste richting maar toen we eens op een verlaten landweggetje zaten was het wel even zo dat alle anderen naar me riepen dat ik gauw weer naar links moest!’ aldus de President.
‘En dan ook nog eens op dag 1 naar het ziekenhuis moeten…’ aldus Onderwijs.
Blijkbaar heeft de President op dag 1 een heldendaad verricht, al moesten haar knieën daar wel een hoge prijs voor betalen.
Op deze eerste dag ging het Bestuur aan de wandel door een vallei. Aan het einde van die vallei was een immense rotspartij te zien en het Dagelijks Bestuur (Presi, Secri, Thesau) zou het DB niét zijn als zij niet op die rotspartij zouden klimmen om de bijzondere rots bovenop de rotspartij aan te kunnen raken. Het Commissariaat (Excursieleider en Onderwijs) bleef veilig op de grond en bekeek vanuit de vallei wat het DB allemaal aan het doen was.
De rots was aangeraakt (daar had de President een foto van. Drie handen op de gitzwarte rots) en de heren Secretaris en Thesau gingen vervolgens op een Lion King achtige rots staan (was ook een foto van die ik nu kreeg.) De President bleef lekker op haar plek staan maar toen de Thesau vervolgens een misstap maakte en van de ene op de andere seconde in een hachelijke situatie aan de rots hing was er geen tijd te verliezen. ‘Ja, ik was heel erg bang maar ik wilde absoluut niet dat de Thesau iets zou overkomen! Samen met de Secretaris heb ik een plan van aanpak bedacht en dankzij uitstekend teamwork hadden we hem er snel weer op. De steen was echter erg ruw waardoor ik mijn knie behoorlijk had opengehaald. Het gat was iets te groot om er maar gewoon een pleister op te plakken!’ aldus de President. (Uiteraard is het daarom dat ze mee wil doen met de Powervrouwen Fotowedstrijd!)
‘Kortom, we moesten zeker 20 minuten rijden om bij het eerste ziekenhuis te komen… Maar uit eindelijk is onze President er weer helemaal bovenop gekomen en mankeert onze Thesau ook niets!’ aldus Onderwijs.
De Thesau verkeerde ook vandaag weer in een staat van Good Life. (Oprecht, ALTIJD als ik langs kom heeft hij een trui aan waar ‘Good Life’ op staat. Tijd is geld maar truien zijn ook geld…) Ik was zeer verrast dat hij niet meteen in de strijdmodus ging maar in plaats daarvan een zakje met croissants voor me neerlegde. ‘Jij ziet eruit alsof je honger hebt!’ zei hij vrolijk.
Nou, ik had nog geen half uur eerder twee haverkoeken bij de bushalte gegeten (Altijd als ik te vroeg ben ga ik even bij de bushalte zitten en dan bepaal ik hoe ik TNW-Zuid vandaag zie. Zie ik het ondersteboven? Zie ik het zwart-wit? Zie ik het kleurrijk?) maar een croissantje zou niet verkeerd zijn!
Iedere keer als ik nu mijn mond wilde openen om een aanval richting de Thesau te maken kreeg ik als reactie ‘Maar ik heb je wel croissantjes gegeven!’
Ook de strijd om de strikken (#GerritGestrikt) van DDB heb ik blijkbaar toch gewonnen. Ik zag tot mijn grote vreugde een Instagrampost van De Klerewijven met een foto van #GerritGestrikt.
(Kanttekening is wel dat de BIT strikken geen Gerrit leken te hebben op die foto.)
‘We hebben je inderdaad gemist rondom DDB! Waar was je?’ aldus de Thesau.
Tja, ik was van een brug gevallen toen ik onderweg was naar de presentatie van de Solar Boat. (Mijn knieën zagen er bijna net zo uit als die van de President tijdens haar reddingsavontuur.)
‘Mag ik je een tip geven? Val niet van een brug…’ aldus de Thesau.
Val ook niet van een rots… Maar dat ter zijde!
Naast de bloederige knieën had ik ook een zwaar gekneusde enkel en een gescheurd spiertje in mijn voet aan dit avontuur overgehouden. Enkele dagen later waren de Baliedagen én het begon te sneeuwen. Kortom, niet de juiste omstandigheden om naar de Aula te lopen.
Ik had overigens wel naar de Commissaris Carrière van de VSV gemaild via het DDB mailadres maar dat was volgens mij niet goed gegaan aangezien er geen DDB gerelateerde items voor me overgebleven waren. (En voor zaken als een grondboor doe ik het niet. Het notitieblok, een linnen tasje, de pen, de kerstkaart en het informatieboek hebben meer verzamelwaarde dan iets irrelevants waar toevallig de naam DDB op gezet is.) ‘Ik zal nog wel even achter die zaken aangaan. Die kerstkaart heb ik sowieso wel thuis. Mail er even over met onze Secretaris, dan zal ik het voor je meebrengen!’ aldus de Thesau.
Dat de Thesau stiekem wel een lieve vent is bleek daarna nog wel.
Al vanaf het 1e bezoek dit jaar is het me opgevallen dat het 125e me wel een beetje als de bonusbestuurder lijkt te beschouwen. Een van die voorbeelden was toch wel die keer dat het Bestuur me vroeg… om op te biechten wie mijn Target was en of ik met hem geregeld had of niet. Iets wat de President of de Thesau net zo goed toe zou moeten geven als zij dat hadden gedaan.
Terwijl ik daarop terugblikte begon de Thesau meteen hard te roepen ‘NEEE STTT, DAT MOET JE NIET ZEGGEN!’
Volgens mij had hij toch wel een beetje spijt van het feit dat hij tijdens het vorige bezoek zo doorgevraagd had over dat onderwerp, anders had hij nooit zo gereageerd!
Maak je niet druk joh Thesau. Het is helaas niets met dat Target geworden… Ik vind heus wel weer een nieuwe waar ik over kan vertellen.
‘Heb je er niet alweer een dan? Ik dacht dat je er eentje in Delft had?’ aldus de President.
Dat was een verkeerde gok… Bleek NB te zijn.
Op dat moment kwam de President van vorig jaar binnen. Met Sine Regno twee weken terug nog helder in mijn gedachten besloot ik me maar te richten op het huidige Bestuur maar de President vroeg me of ik de President van vorig jaar ‘Pancake’ wilde noemen. (Is elke keer dat ik Pancake in het verslag gebruik ook een SG actie voor de President trouwens?) Kortom ‘Presi Pancake’ is na ‘de Flusher’ nu een feit geworden. Zelfs al had ze er geen tastbare vervolgactie aan verbonden, dan had ze het me ook wel kunnen vragen want ik moest toch IETS zeggen over de kwestie mei t/m Sine Regno? Van alle dingen die ik had kunnen zeggen was dit eigenlijk wel een hele goede!
Hee Pancake! Hoe is het ermee? Riep ik dan ook zonder twijfel door de Residentie. Ik weet niet wat het achterliggende verhaal hiervan is, maar een keer ‘Pancake’ leverde een Residentie vol lachende mensen op.
Presi Pancake kwam naar de tafel en al snel kwam het erop neer dat het huidige Bestuur een erg belangrijke sleutel kwijt was en Presi Pancake wist vast wel waar die moest wezen.
Het belang van de Thesau was wat anders dan mijn eigen belang maar uit eindelijk was ons gemeenschappelijke belang dat die sleutel toch echt terug moest keren!
Presi Pancake had de sleutel echter al snel opgespoord dus we konden weer opgelucht adem halen. Daar stond wel tegenover dat er een algehele Jennie voor het Gezelschap op de planning stond aangezien de sleutel toch wat dichterbij was dan we dachten…
Aangezien ik toch wel voor Bonusbestuurder door mag gaan, accepteerde ik de Jennie ook. ‘Bonusbestuur krijgt er wel twee hè…’ zei de Thesau droog. (Dat klinkt me dan eerder alsof hij naar een dubbele Jennie solliciteerde.)
Na de Jennie keerde de rust weer een beetje terug. Presi Pancake verdween weer naar het Commissiehok terwijl ik met het huidige Bestuur doorging over bijnamen.
De Flusher is de bekendste bijnaam van TG maar er zijn er meer… Mr. Grey (die echt helemaal niets met de film Fifty Shades van doen heeft maar alles te maken heeft met een stukje uit Halseys ‘Colors’) en SPG-RWM. Ik gebruik die bijnaam nog steeds, maar ik wist zelf ook even niet meer waar het ‘spaghettistukje’ vandaan kwam. (Ik heb alle verslagen teruggelezen maar ik kwam er gewoon zelf niet meer uit. Echter heeft een laatste stukje research tijdens het schrijven van dit verslag me alsnog het antwoord weten te brengen. Mijn fotografische geheugen slaat soms de vreemdste dingen op wanneer ik analyses maak en deze bijnaam is dan ook afkomstig van zo’n vaag informatiedeeltje dat tijdens een analyse in mijn geheugen is beland.)
De President zei vol overtuiging ‘Ik weet zeker dat je het wel weet! Ik heb al je verslagen nagetrokken maar ik vond het antwoord niet!’
Helaas wist ik het zelf ook echt even niet meer… (En achteraf is het dus ook helemaal niet zo spannend….) Hoe dan ook. Staat de Flusher in de Residentie dan mag je me gerust weer iets laten roepen wat iets goeds oplevert. Staat Mr. Grey in de Residentie dan doe ik gewoon aardig (Dat is me al eens overkomen en toen kwam ik er achter dat hij eigenlijk ook heel aardig is.) maar staat SPG-RWM in de ruimte… Dan vestig ik een nieuw wereldrecord op het curriculum ‘Verlaat TNW Zuid zo snel als je kan’.
‘Hoezo? Hij bijt toch niet?’ reageerde de Thesau verbaasd.
Nee dat niet, maar van alle kwesties die ik in de 12 jaar hobby heb beleefd is de kwestie SPG-RWM er nog altijd eentje waar ik moeite mee heb. Het is een aantal jaar verder… Maar ik ben er eigenlijk nog steeds niet overheen. Ik weet dan ook niet hoe ik zou reageren als ik SPG-RWM opeens weer zou zien. (Eigenlijk hoort SPG-RWM mijn 5e Wapendrager te zijn. Mijn vier huidige Wapendragers hebben met elkaar gemeen dat ze alle vier erg belangrijke mannen in mijn leven zijn geweest en dat ik nog veel aan ze denk.) Ik vertelde daarom in het kort waar de kwestie SPG-RWM over ging. (Dat ga ik hier overigens niet doen…) Enkele dingen die je anno nu nog terugziet van SPG-RWM in mijn leven zijn een paar uitzonderlijke voorwerpen die een prominente plek in mijn collectie hebben, het liedje Colors van Halsey, de sperzieboon die symbool staat voor het AllesKanKapot (A.K.K.) principe en het feit dat ik met een enorme boog om een bepaald drankje heen ga. (Ik heb het na die situatie nooit meer aangeraakt.) Dat maakt ook dat ik zo gehecht ben aan ChemE en de Commissaris Propedeusepenning. Niet dat SPG-RWM ooit een Commissaris Propedeuse was… Maar ik kende hem van ChemE en de voorgevel van ChemE hangt aan die penning.
Tijdens de laatste dagen van ChemE heb ik ook een sperzieboontje in de binnentuin achtergelaten in verband met SPG-RWM. ‘Heb je al gekeken of er ooit iets uitgegroeid is?’ vroeg de President. ‘Wie weet staat er wel een ENORME boom in die binnentuin nu! Je kunt er gewoon naar binnen hoor’ aldus de Thesau.
Ik weet niet of er nu een bonenstaak in de binnentuin staat… Ik ga alleen nog jaarlijks op 14 februari langs ChemE voor de ‘ChemE-kus’ foto welke een Instagramtraditie is geworden en dan kom ik niet verder dan de welbekende voorgevel die ook op de Commissaris Propedeusepenning prijkt!
‘Ik wil ook een bijnaam!’ merkte de Thesau droog op.
Laat je die nou net hebben… FLUX MM de IIIe. (FLUX = DDB, MM = Mr. Money en de 3e omdat hij de derde was waar ik tijdens DDB veel mee vandoen had.) ‘Money Megatron vind ik beter passen.’ Merkte de President op.
Tja, Ik sluit niet uit dat er alsnog een andere bijnaam komt want FLUX MM de IIIe slaat toch vooral op DDB, iets wat nu redelijk op zijn einde is. (Al heb ik voor het volgende bezoek nog wel wat ambities!)
Ik noemde toen iemand die als niet zo positieve RekeningHoudenMet in mijn Piekweken Guideline was beland. Zijn bijnaam was Aurorabot Transformer en daardoor kwam de President opeens op ‘Money Megatron’ voor de Thesau.
‘Ik vind Aurorabot veel leuker dan FLUX MM de IIIe!’ aldus de Thesau.
‘Het klinkt inderdaad niet heel erg soepel…’ aldus de President.
Ik zal er nog eens overna denken. Vaak blijven bijnamen juist in duisternis gehuld omdat die juist mijn manier zijn om me over mensen uit te spreken zonder dat de persoon in kwestie weet dat ik het over die persoon heb. Hier liggen alle bijnamen gewoon op tafel!
Wat inmiddels ook op tafel lag was het Logboek. Ik had het tijdens het eerste bezoek ook al bij me maar toen besloot het Bestuur unaniem om op een later moment te schrijven omdat we dan meer herinneringen zouden hebben. Ik wist toen nog niet of ik vaker zou komen, maar inmiddels zijn we over de helft en kom ik nog steeds met veel plezier langs!
‘Nu missen we wel de Secretaris… Hij kan zegels maken en TG sterren tekenen… Ik ben daar toch wat minder bedreven in…’ Aldus de President.
‘Een zegel plaatsen kan niet zo heel moeilijk zijn…’ Aldus Onderwijs die het duidelijk wel eens wilde proberen. ‘Nee, ik vind dat de Secretaris die beter kan doen… Dan heeft Sabine nog een extra reden om weer eens langs te komen!’ aldus de President.
It ain’t over till it’s over… Maar ik heb goede hoop dat het dit jaar nog wel tot 2 a 3 bezoeken zal kunnen komen!
Zodra de President had geschreven ging het boek door naar Onderwijs.
Intussen vertelde de President wat meer over het op handen zijnde TiGer weekend. ‘We gaan weer naar Schotland, maar dan naar een ander stuk van Schotland!’ aldus haar.
‘Ik wist dan ook zeker dat onze Bestuursvakantie niet naar Schotland zou zijn aangezien het TiGerweekend daar was. Het bleek echter wel zo te zijn, alleen dan een ander deel. Met het Bestuur zijn we echt gaan wandelen, hebben we dingen gezien en zijn we toeristisch geweest. Dat zal dit weekend wel anders zijn!’ vervolgde de President lachend.
‘De Secretaris zit nu in Londen, dus die verveelt zich ook niet!’ aldus Onderwijs.
Londen, ik hou van Londen! Die prachtige kerstverlichting daar, de hartelijke mensen en natuurlijk de fantastische dubbeldekkers! De Komkommertijd-kerstverlichting is niks vergeleken bij kerst in Londen! (Kortom, het liefste zit ik van november t/m januari in Londen!)
Onderwijs leek het wel met me eens te zijn.
De Thesau was druk aan het schrijven en gaandeweg was de discussie over de aanhef ontstaan. ‘Iedereen noemt je lieve Sabine….’ Aldus de Thesau.
Vind je mij niet lief dan? Allergruwelijkste Sabine? ZwartGallige Sabine?
‘Nee.. Nee.. Niet meteen weer zo Sabine! Ik bedoel gewoon, zou het niet leuk zijn om eens iets origineels boven zo’n stukje te zien staan?’ aldus de Thesau.
Ik kon me er echt niets bij voorstellen dus ik liet het maar zo.
‘Trouwens, hoe laat heb je het volgende bezoek?’ vroeg de President.
Ik ben dit keer slim geweest en heb ruim de tijd uitgetrokken voor TG. (Het bezoek begon om 13:45, ik was op tijd. Om 16:00 moest ik bij PS zijn.) ‘Dus dit keer geen telefoontjes met de vraag waar je blijft?’ lachte Onderwijs.
Nee, dit keer niet. Tijdens jullie vakantie gebeurde dat wel bij Hooke. Het zegel moest nog even drogen dus in de tussentijd ging ik met het Hooke bestuur op de foto. Uit eindelijk was het al 10 na afsprakentijd dus de VSV hing aan de lijn met de vraag waar ik bleef. Dit keer was het geen discussie met de Thesau van TG maar een lakzegel van Hooke die me had vertraagd!
Hoewel er eigenlijk geen nieuwe items waren ging ik er toch met een aantal zaken vandoor en ironisch genoeg stond het onverwachte geschenk verrassend dichtbij SPG-RWM. (Het had NOG dichterbij gekund, maar dan had er een ander getal en een andere vorm op de pul moeten staan.) Er waren namelijk een paar pullen opgedoken en ik mocht er wel een exemplaar van meenemen! Met genoegen!
Intussen was de BIT’ter van TG even op de Residentie opgedoken en de Thesau vroeg me of ik haar al kende. ‘Was u er niet dan? Heeft u wel items gekregen?’ aldus haar.
Ik ben duidelijk nog niet klaar met mijn #GerritGestrikt strijd. Mijn volgende stap is aan een BITchoker te komen zodat ik ook voor strikken met een Gerrit erop kan strijden voor BIT! Helaas kon ik er niet bij zijn, dus ik hoop dat er nog wat gevallen gaten op te vullen zijn!
‘In ieder geval heel erg leuk om u hier te ontmoeten!’ zei ze vrolijk.
‘Trouwens, nog een vraag… Wie is er knapper? Chris Martin of ik?’ aldus de Thesau. (Ik vind de Thesau een beetje op Chris Martin lijken. Hij lijkt overigens nog meer op James Morrison realiseerde ik me laatst.) Om zijn vraag kracht bij te zetten hield hij een foto van Chris Martin naast zijn gezicht. De BIT dame wees vervolgens doodleuk naar Chris Martin!
De Thesau vroeg dit overigens in verband met de Mr. Sunshine inzending van DDB. De Interne Battle én persoonlijke slotanalyse hebben uitgewezen dat de Thesau (ondanks de welbekende strijd.) de allerbeste optie voor Mr. Sunshine is. Echter is het wel duidelijk dat hij gewoon niet genomineerd wil worden omdat er iedere keer smoesjes en uitwegen op tafel gegooid worden. (Is dat niet een Jennie waard?) Kortom, ik denk dat er dit jaar geen DDB Mr. Sunshine zal zijn.
Onderwijs gaat overigens vol enthousiasme voor zijn Mr. Sunshine nominatie dus ik ben erg benieuwd waar hij in het klassement zal eindigen!
Uiteraard zouden we het bezoek afronden met een foto. Aangezien SPG-RWM onbedoeld de grote hoofdrolspeler in dit bezoek is geworden zou de setting een beetje op hem geïnspireerd worden. We gingen namelijk bij de plant in de hal staan die door moest gaan voor ‘sperziebonenplant’ (Ik weet trouwens een mooie aanvulling voor de Residentie! Er bestaat een plant die familie is van de cactus en die heet de ‘spaghettiplant’. Kortom, een plant die wat groens naar de Residentie brengt en bijna niet dood kan gaan.) daarnaast haalde de President twee speciaalbierglazen uit Bar ’t Lab.
De President hield de Almanak Reflectie vast, de Thesau kreeg de pul in handen die ik juist had gekregen en Onderwijs en ik hadden allebei een speciaalbierglas.
Op precies het juiste moment kwam er een random lid voorbij en die wilde gelukkig wel even een paar foto’s maken. De foto’s waren in een keer goed dus het lid kon doorgaan naar zijn kopje Residentiekoffie en wij keerden kort daarna ook weer terug op de Residentie.
Terwijl ik mijn spullen inpakte signaleerde ik een oude bekende van CDL!
‘Nee, Sabine, je weet wat dit is hè!’ aldus de Thesau die een envelop met een paar eurobiljetten omhoog hield. Je anti voor contant geld? Cash is king! ‘Nee Sabine… Geld. Tijd is geld! Je moet naar PS!’ aldus hem.
Ik nam dus afscheid van de oude bekende van CDL evenals van het 125e Bestuur.
Bonusbestuurder zijn van dit Bestuur is een groot feest kan ik je zeggen!
Ik verheug me nu al op het volgende bezoek, welke weldra weer op de planning zal verschijnen!!
Extra bezoekje (18 april)
Dit extra bezoekje was ingepland voor de kerstkaart van DDB, aangezien de Thesau had gezegd dat hij er nog wel een aantal thuis had liggen. Als ik dat aan de Secretaris zou laten weten, dan zou de Thesau zorgen dat het er zou zijn. Nou… Ondanks de goede contacten met de Secretaris over dit bezoek was er geen klaargelegde kerstkaart van DDB. Dat wilde overigens niet zeggen dat dit bezoek daarom niets met DDB vandoen zou hebben. Zo had ik al een DDB gerelateerd souvenir van het VSV-Vakantiebestuur meegekregen en zou de Thesau zijn belofte deels toch inlossen door op zoek te gaan naar een tasje van DDB, compleet met schrijfblok, pen en infoboekje! Ik ben dankzij de Thesau in ieder geval meer op peil dan ik had verwacht te komen dit jaar. Bedankt Thesau!
Intussen vertelde de President dat haar andere knie nu minstens zo slecht was als de Schotlandknie. ‘Ik wilde de trein uitstappen en op dat moment zag ik dat een tasjesdief toesloeg bij een oud vrouwtje die wilde instappen. Ik ben als een gek achter die vent aangerend maar ik maakte een misstap op de roltrap waardoor mijn andere knie er nu zo aan toe is… Ik ben er nog verder achteraan gegaan maar helaas is die vent ontsnapt…’ aldus de President.
Als er al nog enige twijfel bestond over wie er van TG de Powervrouw moest worden, dan was het nu wel duidelijk. President, vandaag is de allerlaatste mogelijkheid dus vandaag moeten we wel echt een foto voor de Powervrouwenwedstrijd maken! ‘Prima, dat gaan we straks zeker even doen!’
Dit keer was de Secretaris er wel bij en hij was erg benieuwd naar wat ik van de nieuwe Almanak Reflectie vond. Tevens was hij erg benieuwd naar hoe het was afgelopen met mijn baantransitie. (Helaas niet erg goed.)
Daarnaast moesten de Secretaris en de Excursieleider nog in het Logboek schrijven. ‘Sowieso moet jij nog een betere TG-ster tekenen… die van mij is toch nooit zo goed als die van jou!’ aldus de President.
‘Wist je dat NIEMAND een betere TG-ster kan tekenen dan onze Secretaris?’ aldus de Thesau.
Ik probeerde het nog een keer… Wist hij heel zeker dat hij geen DDB Mr. Sunshine zou gaan worden? Nou… Een hele stapel uitvluchten verder (die ik je zal besparen) gooide de Thesau het over een andere boeg. Ik had namelijk TG-speldjes gesignaleerd. Ik wist dat deze al door het 120e Bestuur ingevoerd waren maar elke keer als ik er naar vroeg keken Bestuurders me ietwat gek aan.
Nu had ik eindelijk het antwoord op mijn vraag, ze waren er nog altijd!
‘Het is wel zo’n speciale knoopsgatspeld…’ merkte de Secretaris nog op.
De Thesau rook echter een deal dus die ging vol enthousiasme aan de slag om me de halve winkel te laten kopen.
Wat hij even vergeten was is het feit dat ik ouderwets ben… (Er mag dan wel een biljet van 500 florijn aan zijn TG ster hangen… Deze man ziet liever een oranje ING pasje op zijn pinautomaat dan een stapel gekleurde eurobiljetten.) Gelukkig was het wederom onze Powervrouwpresident die te hulp kwam.
Zij zou het wel pinnen en dan gaf ik het contant aan haar.
Even later was ik in bezit van de TG bretels, een TG das (Want hoewel ik een plechtige belofte aan de President van 120 heb dat ik nooit met een TG das bezoeken zal doen, ik wil hem wel in mijn verzameling hebben!) het langverwachte TG speldje (welke ook een verzamelitem zal blijven. Knoopsgatspelden hoeven in principe geen probleem te vormen op een jasje zonder knoopsgat. Maar je loopt wel een risico dat hij na veelvuldig dragen wat losser op de constructie zit en in het uiterste geval af kan breken. Bovendien heb ik mijn buitengewone buitenledenversie van de TG ster altijd om mijn nek hangen dus ik heb TG toch altijd bij me!)
En een derde TG choker.
Nu kun je je afvragen wat ik met een derde choker moet. Ik had er toch al 2?
Tja, Bestuur 125 zou deze specifieke choker heel bijzonder gaan maken aangezien deze choker door alle Bestuurders is gesigneerd. Ik zei het al een paar keer met een knipoog, ik ben de Bonusbestuurder van 125 en met deze choker is dat nu officieel bevestigd!
Met alle mooie items in bezit stond er nog een laatste zaak op de planning en dat is foto’s maken!
De President had een aantal goede ideeën in haar hoofd voor de groepsfoto en de Thesau had een huisgenoot in de buurt die wel even foto’s van ons wilde maken.
Het was overigens de Thesau die de Powervrouwenfoto opstelde en ik moet zeggen dat die heel erg goed gelukt is!
De Secretaris moest hierna wel écht weg want er zou vandaag een borrel op Het Pand zijn en daar moest hij ter plaatse nog wat voorbereidingen voor treffen!
De rest moest er daarna ook wel vandoor dus het was tijd om de spullen te pakken en weer te gaan!
Waarschijnlijk volgt er nog een allerlaatst bezoekje dit jaar… Als er prijzen zijn gewonnen!
Wordt weldra vervolgd!
Afrondingsbezoek (7 juni)
Op een grauwe dag waarop het wemelde van de code oranjes was ik naar TNW Zuid gelopen voor het afrondingsbezoek aan TG. Ik had immers twee oorkondes om uit te reiken en dat was bijzonder aangezien het voor het eerst in twee jaar was dat TG weer oorkondes in ontvangst mocht gaan nemen! Vorig jaar had een algehele diskwalificatie immers een eind gemaakt aan 6 nominaties en twee jaar terug was het jaar al vroeg afgelopen waardoor het nooit tot enige nominatie is gekomen. Kortom, het was best een bijzondere dag!
Op de Residentie was de Secretaris Onderwijs een keertje voor als het ging om het zorgen voor een kopje thee. Aardbeien thee was er vandaag overigens niet dus de Secretaris kwam met kersenthee aan. ‘Het is ook rood’ aldus zijn altijd creatieve inzicht.
Nadat ik met de Secretaris en Onderwijs een beetje had bijgepraat over de laatste lopende zaken was het tijd om de prijzen uit te reiken. De President was fashonably late want net nadat ik de prijzen had uitgereikt kwam ze binnenvallen.
De Secretaris had het geluk dat hij de beide prijzen in ontvangst mocht nemen. De eerste prijs had hij volledig aan zichzelf te danken. Zijn ratio was zeer hoog en zelfs op zondagen en avonden wist hij nog te verrassen met een reactie dus de prijs voor het Meest Stipte Contactpersoon kon niet anders dan naar hem gaan. ‘Echt niet, Floco was sneller’ aldus Presi Pancake die de oorkondes bekeek. ‘Floco was er anders niet op zondagen…’ aldus de Secretaris.
Op dat moment kwam ook de EPA Secretaris binnen en die werd al meteen richting die oorkonde gestuurd want, hij moest de eer van de hoogste ratio wel hoog gaan houden.
De tweede prijs was voor de Lievelings Almanak. Weliswaar is die prijs niet exclusief voor de Secretaris maar aangezien hij de QQ’er van de AlCie was mocht hij de prijs wel namens de AlCie in ontvangst nemen.
Nog even terug te komen op die EPA Secretaris. Bij het maartbezoek viel het allemaal niet mee. De Thesau reageerde zo heftig toen ik zei dat ik me een bonusbestuurder voelde omdat 125 me had gevraagd…. Om op te biechten of ik had geregeld aangezien de andere Bestuurders dat ook moesten doen. Dat alles heb je ook kunnen lezen in dat verslag. Wat je echter niet wist, maar ik wel wist was het feit dat de Thesau dacht dat ik ging zeggen ‘Om te helpen met de vraagactie voor een EPA Bestuurslid.’ Kortom, hij was bang dat ik mijn mond voorbij zou praten. (terwijl ik natuurlijk echt wel begrijp wat ‘vertrouwelijk’ betekent en daarom nooit zoiets zou benoemen zolang het niet mag!) Alsof die kwestie al niet ingewikkeld genoeg was kwam die EPA Bestuurder (die op dat moment nog anoniem als wat door het leven moest gaan) net voorbij toen we foto’s wilden gaan maken. Kortom, hij moest de foto’s gaan maken en ik moest maar blijven doen alsof ik hem nog nooit had gezien. Dat lukte best wel aardig, maar het was wel de kers op de geheimzinnige taart.
Enkele dagen voor mijn verjaardag, mijn vader was net terug uit het ziekenhuis, kreeg ik de opdracht om iemand bij de Starbucks op Station Delft op te wachten. Aansluitend op die opdracht kreeg ik de taak om met wat goede TG wijsheden te komen én de kennis van de mysteryguest te testen. (Achteraf hoorde ik dat mijn vragen grimmiger bleken te zijn dan die van het Bestuur!) Tja, dan denk je wel op te vallen met een oud TG-Magazine in je handen die je nogal duidelijk zichtbaar vasthoudt en met een donkerrode choker om je hals (die wel iets wegheeft van die van het TG Bestuur.) en heel even kreeg ik het wel benauwd want ik signaleerde de Thesau van vorig jaar van VSV! Als ze me maar niet zou zien!
Kortom, meewerken aan zo’n vraagactie, het is echt het beste wat je gevraagd kan worden! (En het scheelt ook dat mijn gezichtenkennis niet bepaald goed is. Ik kan iemands gezicht erg makkelijk vergeten. Alleen wilde 125 nou net geen standaard gezicht als EPA 126-2)
Nu mocht ik laten blijken dat ik deze jongen wel degelijk kende. ‘Toen ik het mocht vertellen heb ik gelijk aan iedereen verteld dat jij in mijn vraagactie zat!’ aldus EPA 126-2.
De Thesau stapte binnen en ik had hem tijdens het vorige bezoek moeten beloven dat ik hem ‘Flux Money Megatron IIIe’ zou noemen als we elkaar bij het laatste bezoek zouden treffen. Probleemloos rolde dat uit mijn mond waarop de Secretaris opmerkte dat ik dat vast al tig keer had geoefend. Niets was minder waar… Bèta had wederom een spanningsvlak laten ontstaan tussen mij en TG al had de Secretaris de spanning er al snel af weten te halen door te verklaren dat de Thesau geen Copycat was geweest maar gewoon een Unit die niet helemaal nadacht over het feit dat die foto verdacht veel leek op wat vorig jaar de druppel voor de Zwarte Grammofoonplaat was geworden. Overigens was het doel van de Thesau door mijn lichtelijke boosheid absoluut geslaagd. Kortom, even goede vrienden met hem en no hard feelings! Ik zal binnenkort zelfs nog een leuk ontwerp voor de Thesau gaan maken, maar dan moet ik wel eerst genoeg inspiratie hebben. (kunst laat zich niet haasten.)
Het was een grote gezelligheid waarbij een actief lid ons, op verzoek van de President, leerde hoe je een soepele versiermove bij een man kunt maken. Onderwijs was wel lichtelijk beledigd aangezien hij geen Mr. Sunshine was geworden. De rest van het Bestuur had hierdoor geconcludeerd dat het kwam omdat hij niet lang genoeg was. (niet dat ‘Floco’ zo lang was… Ook PR & Excursies van PS, de winnaar van de Publieksprijs, is nu niet bepaald veel langer dan Onderwijs.) Die conclusie kwam met regelmaat terug op de Residentie. ‘Hij is het niet geworden, hij was niet lang genoeg…’
Vervolgens begonnen een paar aanwezigen naar EPA 126-2 te kijken want… zou hij misschien de volgende Mr. Sunshine gaan worden? ‘Je mag geen schakel hebben… Al had ze voor Onderwijs een uitzondering gemaakt omdat hij een 8 is, een Beste Vriend’ aldus de Excursieleider.
Het was de President die vervolgens met het idee kwam om iedere Mr. Sunshine een persoonlijk stukje te laten schrijven, of in ieder geval een Bestuursgenoot van hem. ‘Dan kan de jury een Mr. Sunshine kiezen op basis van zijn karakter én van de foto!’ aldus haar.
Mr. Sunshine is in de loop der jaren steeds meer een fenomeen geworden dus feedback voor verbetering blijft altijd goed! Ik kon deze feedback dan ook zeker waarderen!
Er moest nog gewerkt worden en voor mij stond Limitless Indoor op de planning. Wegens de code oranje werd Limitless op last van de TU verplaatst naar de Aula. ‘Ga er vooral kijken, doe er een drankje, app je Target niet stipt om 17:00 en dan heb je goede kans dat het een hele leuke avond wordt! Als hij niet reageert is er ook niks verloren want je ziet hem toch niet meer…’ aldus de President. Ik zal haar nog gaan missen, deze avonturier met wijze woorden. Wist je dat ze in de afgelopen periode ‘even’ de Ringvaart heeft geroeid en daarna ook nog ‘even’ de Campusrun uitgespeeld heeft?
Het was me het bezoekje wel weer!
Mocht je je afvragen wat de BB voor 18-19 betekent… Dat staat voor Bonus Bestuurder aangezien dat toch wel hetgeen is wat Bestuur 125 er voor mij van gemaakt heeft. ‘Dat Bonus Bestuurschap telt wel alleen bij ons hè… Die choker is immers alleen door ons gesigneerd!’ aldus de Thesau. Volgend jaar zijn er sowieso al 6 Bestuursleden dus dan kun je niet de 6e Bestuurder zijn… Sowieso zal de Commissaris Propedeusepenning altijd (stiekem toch wel…) mijn penning blijven.
Het was een geweldig jaar! Ik ben erg benieuwd wat 126 voor jaar zal gaan neerzetten! Hopelijk weer zo’n succesvol jaar als wat 125 heeft neergezet, na twee jaar ZG’en mag het nu wel een stijgende lijn vol positieve duidingen worden!
Bam! Heaven in the Residence! (12 september)
Hoewel vandaag pas het officiële opstartbezoek gepland stond heb ik al een hele geschiedenis met Bestuur 126 opgebouwd. Laten we stellen dat je tijdens een simpele wandeling soms bijzondere ontmoetingen kunt doen!
Nu heeft TG al jaren een breed spectrum aan Verwijsliederen opgebouwd en om de een of andere reden voelde ik bij dit Bestuur al direct een link met het liedje Heaven van Shaun Frank. Dit liedje zal al sinds 124 in de TG Verwijsliederen, maar toen had het nog niet echt inhoud gekregen.
In de dagen voorafgaand aan dit bezoek kreeg deze Voorbereiding wel steeds meer inhoud en grappig genoeg is de Voorbereiding behoorlijk goed uitgekomen!
Ik kwam aan op de Residentie waar er lichtelijk chaos heerste. De Masterstudenten (Met volop bekende mensen! Van de Assessor Onderwijs van CDL 17-18 tot Flux Money Megatron III samen met zijn schakel, de Excursieleider van 124.) hadden namelijk nog even pauze en er waren ook nog wat commissies druk in de weer.
Onderwijs had me overigens direct gezien en net als haar voorganger ging ze vol enthousiasme aan de gang om me van een kopje thee te voorzien. En wat goed, er was aardbeienthee! ‘Ja, daar hebben we natuurlijk aan gedacht hè!’ zei Onderwijs vrolijk.
Flux Money Megatron III had op zijn beurt al direct gezien dat ik wederom met de choker van DDB was gekomen. Aankomend jaar bestaat DDB 25 jaar dus ik wilde het jaar wel gepast beginnen. (Bovendien verwacht ik dat de chokers binnenkort definitief geschiedenis zijn en daarom wil ik naast mijn choker van DDB ook heel graag een choker van BIT hebben. Hier had ik al even contact over gezocht met de nieuwe Thesau en om mijn toewijding te tonen was het wel zo logisch dat ik vandaag de choker van DDB zou dragen) ‘Zit de choker nog steeds goed?’ vroeg hij daarom. Nou, ik had net 10 minuten in een bushokje staan hannessen om dat ding weer goed te krijgen. Toen ik van huis vertrok zat hij uitstekend maar een wandeling van 45 minuten had ervoor gezorgd dat hij uit mijn bloes was ontsnapt… ‘Dat is niet zo mooi… Maar nu zit hij wel weer goed toch?’ aldus de Thesau van vorig jaar.
Voor zo lang het duurt…. In alle opzichten is al bewezen dat chokers ontzettend onpraktisch zijn… Om dan toekomstbestendig te zijn kun je beter zeggen dat de resterende chokers alvast omgebouwd worden tot sjaaltjes of tot speldstrikjes, dan hoeven de opvolgende DDB-Bestuursvrouwen tenminste geen ding meer te verdienen wat ze toch niet gaan gebruiken. De Masterstudenten gingen weer aan de studie. Terwijl de rust in de Residentie enigszins terugkeerde zat ik vol enthousiasme de lopende zaken te bespreken met Onderwijs en met de Excursieleider. (Ik ben echt ontzettend blij met deze Bestuursvrouwen. Ik mag ze alle drie ontzettend graag!) Zo was ik benaderd door iemand die van een Pentagonvereniging MOEST zijn. Maar wie deze vent was? Ik wist het niet! Gelukkig wist Onderwijs me wel te vertellen wie het was, zodat dat raadsel al heel snel opgelost werd.
Ook werd er nog een ander raadsel opgelost. Waar ik toch aldoor heb gedacht dat 124-2 daadwerkelijk gradatie 2 had, bleek dat een beetje anders te liggen.
Ik ben alleen maar blij voor hem dat hij zijn vrijheid en geluk heeft gevonden en nu hoef ik de faculteit ook niet langer meer ondersteboven op de foto te zetten.
Daarnaast waren de dames maar wat benieuwd of ik al meerdere studieverenigingen had bezocht. Nee, net als vorig jaar hebben jullie de eer en het ware genoegen om het Opstartbezoek van het academische jaar te mogen organiseren.
Ik zag de Secretaris wel een paar keer lopen (en hij liet zich met regelmaat van zijn charmantste kant zien… De ACHTERKANT.) ‘Hij heeft het nu heel erg druk met de Alcie, maar we moeten oprecht wel zorgen dat hij er bij het volgende bezoek gewoon bij kan zijn!’ aldus de Excursieleider. ‘Sowieso is het een beetje een chaotische dag vandaag… Het zal dan ook zeker gaan gebeuren dat er Bestuurders aanschuiven en even later weer vertrekken!’ waarschuwde Onderwijs me al.
Nou, alsof ik het aanvoelde schoof ik het Logboek onder de neus van Onderwijs. Ze was goed en wel klaar met schrijven of ze moest al met de President een rondje langs medewerkers gaan maken.
Terwijl de Excursieleider druk aan het schrijven was raakte ik aan de praat met de Pedel. Zijn naam herkende ik wel ergens van (Volgens mij heeft hij Publi gedaan… En nog wel meer commissies!) maar aangezien ik hem nog niet eerder had gesproken kwamen daar dus ook nog wel wat leuke verhalen uit. Zo heb ik de Secretaris in zijn anonimiteitsperiode met een stalen gezicht mijn camera gegeven om maar niet te verraden dat ik wist wie hij was… Maar intussen wist zijn huis (Secri en Pedel zijn huisgenoten) DIEZELFDE DAG AL dat ik hem had ontmoet. Lekker dan!
Ik blikte dus nogmaals terug op dat interessante moment dat de Thesau 125 dacht dat ik me ging verspreken terwijl ik iets helemaal anders ging zeggen. ‘Die arme jongen!’ lachte de Pedel.
Niets aan de hand, gewoon een random dagje Residentie toch?
Ik was druk aan het praten en toen er een golf mensen binnenstapte keek ik wel half opzij… Maar in die enkele oogopslag herkende ik wel erg veel 124.
Vorig jaar had ik daar waarschijnlijk alles behalve goed op gegaan. Vandaag had ik er echter geen enkel probleem mee. (Ik was er ook wel op Voorbereid. Zowel in ‘Heaven’ als in ‘Addicted’ was een passage gestopt waarin ik rekening hield met enige interventie door 124.)
Aangezien de Excursieleider nog druk was met het Logboek ontstonden er al snel bijzondere situaties…
‘124-2, jij bent dit boek ooit begonnen!’ zei ze vrolijk tegen de Secretaris van 124. (vorig jaar veelal bestempeld als ‘De Flusher’) ‘Mag ik eens kijken wat ik had geschreven?’ vroeg Presi Pancake terwijl de Excursieleider had bedacht dat er misschien een updatestukje geschreven kon worden. We weten allemaal dat dát niet zou gaan gebeuren en daardoor werd de Excursieleider ook wel een beetje geplaagd door 124. ‘Wow, je hebt het er wel in laten zitten!’ stelde Presi Pancake vast toen hij de krabbels zag die hij er twee jaar terug in gezet had. (Hij had toen nog de bijnaam ‘KTP’ ofwel Kleine Terror President.) Natuurlijk! Ondanks de slechte afloop van dat jaar ga ik de geschiedenis niet veranderen. Ooit hadden we uitstekende betrekkingen en daar herinneren deze Logboekmomenten nog altijd aan. Zodra Presi Pancake weer wist wat hij had geschreven riep hij 124-2 er weer bij zodat hij de gênante leugentjes van Presi Pancake kon lezen.
Vervolgens kwam ook het stukje van 124-5 aan bod die 124-2 ook nogal ophemelde. Tja, als we toen al hadden geweten hoe het zat dan had er achter de 5 van 124-5 een +’je gezet moeten worden.
Ik vond het vooral erg grappig dat 124 had verwacht dat ik de Logboekstukjes bij het toekennen van de Zwarte Grammofoonplaat direct uitgescheurd had. (Slechte afloop of niet, ik zou zoiets nooit vernietigen!)
De Excursieleider probeerde haar schakel (124-3 ook wel bekend als FLUX MR. Money II) te overtuigen om nog iets te schrijven aangezien hij nooit wat had geschreven. ‘Dan mag je naast mij!!!!’ probeerde de Excursieleider nog. Helaas, schakel of niet… Er zal altijd een zwartgallig randje rondom 124 blijven zweven, ondanks dat ik ze nu volledig vergeven heb. Het randje is dus nog minimaal, maar het is en blijft er wel. Dus ondanks dat 124-3 nooit had geschreven, zou dat ook nooit meer gaan gebeuren.
De pagina naast de Excursieleider zou dus gevuld worden door de Commissaris Lustrum samen met de Thesaurier!
‘Ik had je mailtje zeker gekregen maar ik ben zo ontzettend druk met begrotingen dat ik er nog niet op kon reageren. Bovendien kon ik de opslag van DDB nog niet in. Tijdens het volgende bezoek krijg je ook een BIT choker!’ aldus de Thesau.
Nu heeft de Secretaris de Ratio (de lat is ONTZETTEND hoog gelegd door 125-2) hoog te houden, voor de Thesau ligt dat wel een beetje anders dus ik kon het haar niet aanrekenen dat ik nog niets had gehoord. ‘De begroting voor TG is bijna af, daarna direct door naar de begroting van DDB!’ vervolgde ze. Ik liet de Thesau vervolgens weten dat ik op Instagram nog aan haar had gedacht. Exact (= online) een jaar geleden had ik namelijk het opstartbezoek met 125, gearrangeerd door 124-2. Ik had toen Exact (= online) dezelfde planning als vandaag. ‘Ja, de Excursieleider had het op je Instagram gezien en ze had het gelijk met ons gedeeld!’ zei de Thesau vrolijk.
In de drukte trof ik ook 125-1 en 125-5 nog even. Voor 125-1 is het Masterleven nu echt begonnen dus ze voelde zich op dit ogenblik niet echt een powervrouw. ‘Maar het is ook wel goed, terug naar het studieleven!’ zei ze er vrolijk over.
Weldra keerde de rust weer terug en kwamen de President en Onderwijs ook weer bij ons terug.
Goed, we hebben nu bijna iedereen. Leuk om een foto te maken?
‘Jaa zeker!’ aldus Onderwijs. ‘Maar dan moeten we wel toffe items meenemen op de foto!’ aldus de Thesau. ‘Ik neem de Pedelstaf!’ aldus de Excursieleider. Daar kwam ze overigens wel snel van terug want dat ding was toch wel wat aan de zware kant.
‘Neem ik hem mee? Niet mee?’ overdacht de Excursieleider. Uit eindelijk besloot ze de Pedelstaf toch mee te nemen.
De Pedel zou de foto voor ons gaan maken… alleen heel erg jammer dat de Secretaris dus niet op deze foto zou komen te staan. (Ja lezer, dan heb je al zoveel over deze man gehoord en dan weet jij als enige nog steeds niet hoe hij eruit ziet!) ‘Misschien moeten we hem maar met photoshop erbij zetten’ stelde de Thesau vast.
Nadat we een aantal leuke foto’s hadden gemaakt was het tijd om terug te keren. Er kwamen nieuwe afspraken aan, vanavond was de 126 gratis biertjesborrel in Bar het Lab en er was nog meer dan genoeg te doen in deze gezellige opstartchaos. Bovendien werd ik zelf bij VSV verwacht!
Ik had al aan de Excursieleider en aan Onderwijs uitgelegd dat ik bij een reguliere bezoekenreeks de tijdsvakken 13:45, 14:30, 15:15, 16:00 aanhoud. Overigens heb ik afgelopen jaar wel geleerd dat het op het zuidelijkste stukje Campus net een beetje anders werkt. Daar zijn er maar twee tijdsvakken mogelijk…. (anders hangt VSV alweer aan de lijn om te vragen waar ik blijf en of ik toevallig weer een te heftige discussie met FLUX Money Megatron III aan het voeren was.)
En hoewel ik de afspraak van 14:30 naar 13:45 had gezet hadden we de tijd moeiteloos vol gekregen. Op de Residentie gaat de tijd altijd ontzettend snel!
Het was in ieder geval wel duidelijk dat de Bestuursmeiden het ontzettend leuk vonden om te horen dat ze NU al de eerste Voorbereiding hadden gekregen. (Meestal ontstaan die pas NA het Opstartbezoek.) Ik vermoed dat er nog wel wat Voorbereidingen bij zullen komen!
Het was in ieder geval een ontzettend leuk Opstartbezoek en ik heb er alle vertrouwen in dat de volgende bezoeken net zo’n succes gaan worden! Als je op álles Voorbereid bent (Inclusief SPG-RWM…) dan kunnen de bezoeken alleen maar succesvol uitpakken. Zeker met deze ontzettend leuke groep die dit jaar aan het roer van TG mag staan. Ik vermoed dat ik in november het opvolgende bezoek kan gaan doen!
Updatebezoek met 126! (28 november)
Iets vertraagd kwam ik aan op de Residentie en uiteraard kreeg ik weer een passende verwelkoming in de vorm van de Secretaris van 124. Classic! (Presi Pancake heeft ook nog de revue gepasseerd) De Secretaris en Onderwijs gingen direct aan de slag om een plekje voor me vrij te maken én om aardbeienthee voor me in te schenken. Een goede voorbereiding telt voor 2 en aardbeienthee, daar win je mee!
Echter moest ik nog heel even iets aan de Thesaurier overhandigen. Tijdens het vorige bezoek was de Thesau van 125 diep teleurgesteld geweest over het feit dat ik nog geen ontwerp van FLUX Money Megatron III had gemaakt. Dus die had ik nu wel gemaakt! De Thesau van 125 was er alleen niet maar zijn opvolger wilde het ontwerp wel voor hem in ontvangst nemen. ‘Hij is erg goed gelukt!’ lachte de Thesau. Dat vond ik nou ook!
Ik nam plaats op de stoel die voor me vrijgemaakt was en de Commissaris Lustrum stond letterlijk vlak naast me. ‘Waar is ze nou…? Oh. Je zit gewoon letterlijk naast me! Ik dacht echt dat je er alweer vandoor was!’ aldus hem.
Ik was dichterbij dan je dacht, zoveel is duidelijk!
Terwijl er door leden druk geklust werd aan schoentjes voor sinterklaas (zonder TG ster dit keer) besprak ik met de Bestuurders de lopende zaken. Ik was mijn Nieuwe -IM-pulsperiode immers met TG gestart en ik eindigde deze periode ook met TG. Inmiddels kon ik veel vertellen over de andere SV’tjes én was mijn baantransitie ook een feit. Ja, er kan veel gebeuren in een paar maanden tijd!
De Secretaris had me eerder al laten weten dat er door de Publi druk gewerkt werd aan een nog beter TG magazine. Ik had daarom met smart uitgekeken naar de eerste editie van het nieuwe jaar! Het eerste wat me ter positieve opviel was de kaft. ‘Wist je dat dat een foutje van de drukker was?’ aldus de Secretaris. Nou, een uitstekend foutje dan! Ik vond het al gelijk representatief overkomen! De inhoud is lekker vakgericht maar wel op zo’n wijze dat ik het als uitzonderlijk buitenlid ook nog kan volgen. Kortom, het nieuwe TG magazine is erg inspirerend en beter in balans! Uiteraard heb ik de Uit de Ecke pagina’s ook meteen even doorgenomen en ik vond het leuk om te zien dat de Commissaris Lustrum de eerste Bestuurder was die werd uitgelicht. Die functie komt immers maar 1x per 5 jaar voor dus ja… Dat is wel reden genoeg om uitgelicht te worden!
Op de achtergrond werd de TG CD opgezet die de Commissaris Lustrum samen met een zekere Jelle in elkaar heeft gezet. Deze CD trapt af met een hitje dat je sowieso zou moeten kennen als je een cool kinderleven hebt gehad.
Toen de Thesau bij ons kwam had ze iets bij zich wat nog ontbrak in mijn verzameling. Afgelopen jaren ben ik natuurlijk eindeloos de strijd aangegaan voor strikjes bij DDB. Laat de chokers toch ombouwen tot speldstrikken zodat je geen ding meer hoeft te verdienen wat je toch niet gaat gebruiken! Je gooit geen chokers weg want je recyclet ze naar strikjes maar het scheelt wel gelijk heel wat logistiek geklooi!
Om dit statement duidelijk te maken heb ik vorig jaar de choker van DDB gekocht om aan te tonen dat het niet werkt. Deze choker zit inmiddels veilig in mijn verzameling want het punt is duidelijk. Echter vond ik het wel zo leuk om dan ook een choker van BIT in mijn verzameling te hebben. Wanneer de chokervoorraad op is zul je deze elementen namelijk niet meer terug gaan zien, dat weet ik wel zeker!
‘Ik ben wel benieuwd, heb je het oude model DDB choker ook?’ vroeg de Thesau.
Oud model? Voor mijn gevoel is de choker die ik heb een oud model! Hij is breder dan de andere chokers die ik heb en chokers met klittenband komen verder helemaal niet voor in mijn verzameling.
In ieder geval, het was wel leuk om met deze choker een statement te kunnen maken voor het feit dat het geen handig ding is om mee te werken!
‘De dassen voor de hulpcommissarissen zijn besteld, ik ben heel benieuwd hoe ze gaan worden!’ aldus de Thesau.
‘Maar wat krijgen de chicks dan?’ vroeg de Secretaris.
‘Een sjaaltje!’ aldus de Thesau.
MOET. IK. HEBBEN!! DDB wordt maar 1x 25 hè… Dus een bijbehorend verzamelitem kan daarbij niet ontbreken!
Het was een grote gezelligheid op de Residentie maar toen het tegen 16:00 liep werd het duidelijk dat de Bestuurders ook weer verder moesten met vergaderingen en andere meetings. ‘Laten we een foto gaan maken!’ aldus Onderwijs.
Het weer was vandaag lang niet zo goed als tijdens het Opstartbezoek dus werd er besloten om de foto’s bij de boom in de centrale hal te doen. Naast Pink Paul de flamingo werden ook de nodige kamerplanten tevoorschijn gehaald. Een lid wilde de foto’s wel voor ons maken en ze maakte er dan ook meer dan genoeg zodat er sowieso wel een paar goede foto’s bij moesten zitten!
Tijdens het volgende bezoek (dat zal de bezoekenreeks van maart worden) zal de Mr. Sunshine foto gemaakt worden. Ik begreep van de Secretaris dat hij de auto erbij wil gaan betrekken maar ik weet ook al dat ik er zelf ook een heel specifiek element bij wil hebben. ‘Sabine, ik wist al dat ik Mr. Sunshine zou gaan worden op het moment dat jij in mijn vraagactie zat…’ zei de Secretaris droog.
Ik weet niet of dat per definitie zo is… maar je voldoet wel het allerbeste aan de voorwaarden voor Mr. Sunshine!
Tijd om richting de bus te gaan. Ik bedankte de Bestuurders hartelijk voor de gezellige tijd.
Per post zal ik weldra de Almanak en de kerstkaart gaan ontvangen… dus ik ben heel erg benieuwd wat de AlCie dit jaar weer voor mooi boek heeft gerealiseerd! Wordt vervolgd!
