W.I.S.V. Christiaan Huygens
In 2013 ben ik begonnen met het verzamelen van spullen van W.I.S.V. Christiaan Huygens.
2013
Een warme dag in maart was het, toen ik een afspraak had staan bij W.I.S.V. Christiaan Huygens (Hierna Christaan Huygens of CH genoemd)
Ik was nog niet eerder bij deze studievereniging geweest en was wel benieuwd.
Ik had een afspraak gemaakt met het 56e bestuur.
Het Annuarium zou ik waarschijnlijk wel mislopen, want die was op.
Zo waarschuwde de secretaris me van tevoren.
Maar, toen ik die dag EWI binnenliep en het bestuur bereikte bleek dat ik geluk had.
Ergens was nog een Annuarium opgedoken!
Verder ging de secretaris nog even kijken of er nog een Lustrumtrui te vinden was.
Ondertussen vertelde de voorzitter dat hij over me had gehoord.
Blijkbaar hadden de studieverenigingen het onderling over mij als 'VerenigingsVerzamelaar' gehad.
-Ooit word ik nog eens een begrip als VerenigingsVerzamelaar zijnde!-
Nu in oktober 2014 is dat inderdaad gebeurd. Ik denk dan ook zeker nog wel eens terug aan deze Voorzitter. Zonder zijn woorden was ik nooit op het idee gekomen om deze website te maken!
Vervolgens vroeg de voorzitter waarom ik dit nou precies doe en wat ik nou precies verzamel.
Ik vertelde hem dus mijn verhaal en dat ik werkelijk van alles verzamel.
Van paperclips tot briefpapier.
(Voordat ik naar Christiaan Huygens ging was ik eerst even langs S.V.T.B. Curius geweest, zij hadden alleen paperclips en briefpapier voor me...)
De voorzitter stond op en viste vier vellen briefpapier uit de printer.
Twee van Christiaan Huygens zelf en twee van de Alumnivereniging Constantijn Huygens.
Uit eindelijk ben ik naar huis gegaan met een Lustrumpul, een koffiebeker, een collegeblok, het Annuarium Paradox,
een uitgave van het verenigingsperiodiek MACHAZINE, briefpapier en een Lustrumtrui.
Later ontving ik per post ook nog het recentste Annuarium, Cryptisch!
2014
Een jaar is zo voorbij, en voor je het weet is mei dus alweer aangebroken.
En ja, wanneer het mei is... staat het bezoek aan Christiaan Huygens weer voor de deur!
Net als vorig jaar had ik weer gemaild, maar dit jaar kreeg ik geen mail terug.
Gelukkig wordt de website wel goed bijgehouden en kon ik precies zien wanneer het nieuwe Annuarium verwacht werd.
Een dag na de Annu-uitreiking stond ik voor de balie van CH.
De Annu-commissie zat druk te signeren voor de leden die niet naar de Annu-borrel waren geweest.
De Commissaris Onderwijs Informatica zag mij en kwam naar me toe met de vraag wat hij voor me kon betekenen.
''Tja, iets met een hobby en een mail waarop ik geen antwoord had gekregen, dus ik wil graag de nieuwste Annu, 1 euro was ie toch?''
Hij leek enigszins verbijsterd maar pakte vervolgens toch een outsidersuitgave van het Annuarium Continu.
Naast de nieuwe Annu wilde ik uiteraard ook weer andere spullen, dus wat had hij verder nog voor me?
Sowieso weer 1 uitgave van de MaCHazine (Zo stom hoe je brein je kan foppen, ik heb werkelijk een volledig jaar gedacht dat het MaCHanzie heette.... )
De Penningmeester van het Bestuur hoorde me zo bezig tegen de Commissaris Onderwijs Informatica en wilde wel meer over die bijzondere hobby van mij weten.
Zo stelde hij een echte Penningmeestersvraag ''IS DAT DAN GELD WAARD?''
Geen idee, maar ik heb er al een hoop.
Hoeveel? Nu 155!
Ook de Commissaris Onderwijs Wiskunde hoorde het verhaal aan en ging ook nog naar iets op zoek, maar volgens mij kon ze het niet vinden.
De Penningmeester vond nog een handgetekende Kerstkaart en een constitutiekaart.
Van de Commissaris Onderwijs Informatica ontving ik nog 2 collegeblokken, 4 flyers en heel cool... Mijn eigen CH bonnetje voor de Annu!
Er was dit jaar weliswaar geen legendarische voorzitter zoals vorig jaar het geval was, maar ik moet zeggen dat die Commissaris Onderwijs Informatica en zeker ook die Penningmeester, erg leuke mensen waren!
ps. Lieve Penningmeester van het 57e Bestuur der W.I.S.V. Christiaan Huygens, mocht je dit ooit lezen, Ik heb erg genoten van je stukje in de Annu hoor!
Overbrugging 1
Het is nog steeds 2014 en ik werd door de voorzitter van het 58e Bestuur uitgenodigd om kennis te maken en nieuwe items op te halen.
Ik kwam daarom al in november naar het terrein van Christiaan Huygens!
Nou, ik kwam er aan en wat bleek, het 58e Bestuur was zoek.
Wel waren de twee commissarissen onderwijs van het 57e Bestuur aanwezig, die er in elk geval voor zorgden dat ik met het constitutiekaartje van het 58e Bestuur kon vertrekken.
Terwijl ik het kaartje uit handen van de Commissaris Onderwijs Wiskunde kreeg, dook er een 'gewoon lid' op die me enthousiast vertelde dat hij me altijd volgde op facebook en daarom de vraag of ik met hem op de foto wilde.
Daardoor ben ik niet met lege handen vertrokken, maar ik hoop toch ook het 58e Bestuur zeer binnenkort te ontmoeten!
Overbrugging 2
Twee weken na het het eerste bezoek was ik opnieuw op het altijd gezellige hok van CH te vinden. Dit keer zou ik het 58e Bestuur zeker niet mislopen!
Ook nu weer stelde ik mijn bekende vraag aan het begin van het hok (over het algemeen altijd wel voorzien van enthousiaste leden van CH) en werd ik ook nu weer naar de bekende overkant van het hok verwezen.
Dat klinkt erg eenvoudig, maar het is nog altijd een kunst om niemand op zijn voeten te gaan staan als je van de ingang naar het Bestuur wil komen.
De Voorzitter zat nog in het archief (dingen voor mij op te graven!!) maar de Penningmeester en de Commissaris Onderwijs Wiskunde waren er gelukkig wel.
''Als je nou even een kopje koffie of thee pakt, dan zal de Voorzitter er zo wel zijn!''
Tuurlijk Penning, maar het klinkt makkelijker dan het is, zeker als je niet dagelijks je vloeibare versnapering op het hok pakt...
Commissaris Onderwijs Wiskunde was gelukkig meegelopen.
Het ging al fout bij het kopje (Oei Oei VerenigingsVerzamelaar... Had je bijna een ereledenkopje gepakt...) vervolgens kwam er een ander kopje tevoorschijn waar wel nog soepresten in zaten (vullen is 1, maar waar leeg je het ding dan weer? Ha, een dweilemmer)
Commissaris Onderwijs Wiskunde had een zakje voor chocolademelk opgeduikeld, dus vol enthousiasme mik ik het in mijn kopje... Bleek het kopje te klein, dus her en der dwarrelde cacao neer.
Ik voelde me behoorlijk ongemakkelijk (de volgende keer neem ik alleen nog drinken als het wordt klaargemaakt... Nu was ik net de olifant in de porseleinkast...) maar ik had gelukkig iets te drinken en ook meneer de Voorzitter was gearriveerd.
Om het ongemakkelijke nog even compleet te maken was ik precies op de uilenmat van de Voorzitter gaan staan... -Je kent onze voorliefde voor uilen toch? Ja, uiteraard!-
Een echte CH nul in het hok... Dat was ik ongetwijfeld.
Gelukkig kwam het allemaal goed toen ik een stoel aangeboden kreeg en ik een leuk praatje met de Voorzitter had en diverse mooie items aangeboden kreeg!
Alleen, dit was wel duidelijk een bezoek dat veel waarde hecht aan het woord DUBBEL!
(En geloof het of niet, CH heeft weer een mijlpaal binnen mijn verzameling te pakken! Behalve de 155e almanak in mijn collectie -Minus de dubbelen en voor 1990- , heeft CH nu ook de 200e almanak binnen de collectie -Met de dubbelen en voor 1990 meegeteld- te pakken!)
Het leverde me een aantal mooie shirts op van het kampioenschap Programmeren, twee Annu's (dubbel, dat wel), de Lustrumtrui (idem), twee collegeblokken (plus nog een dubbele van de nieuwste, zodat ik die kan gebruiken), de CH pen (Die is nieuw!!) en een CH mok (raad eens? Dubbel!) Maar... de twee MaCHazines waren helemaal een schot in de roos! (de twee nummers na het laatste nummer dat ik had! Yes!)
Nadat er nog een foto met de Voorzitter was gemaakt kwam er een lid van CH naar me toe, die ook wel nieuwsgierig was naar mijn hobby en mijn belevenissen.
Zo kon het gebeuren dat ik naast een half uur met de Voorzitter, nog een half uur (zoniet langer) aan het praten was met leden van CH!
Tja, ik kan het niet anders zeggen... Dit bezoek was het DUBBEL en dwars waard!
2015
Ik was een week eerder in de TU-wijk om spullen bij Curius en i.d. op te halen... Maar omdat ik aan de vroege kant was, besloot ik nog even op mijn 'kantoor' te gaan zitten, bij de EWI-con.
Ik zat nog niet, of mijn aandacht werd getrokken door een wapperende blauwe zuil.
Ik dacht eerst dat het misschien over de Delftse Bedrijven Dagen ging, maar toen ik beter keek herkende ik de CH-uil.
Ik besloot dus meteen op te springen en op onderzoek uit te gaan op EWI, zou ik iets gemist hebben?
Het hok zag er heel normaal uit en ik zag ook zo snel niemand van het Bestuur.
Echter, bij het verlaten van EWI liep ik de Voorzitter tegen het lijf.
Waar is het feestje? vroeg ik hem.
'Maandag, 16:00u is er Diesreceptie, hier op de gang, je bent welkom! Maar nu moet ik vliegen!'
Goed, na Utrecht dus snel terug naar Delft, om het allemaal mee te maken.
Op de dag zelf was ik inderdaad behoorlijk afgeladen met items uit Utrecht, had ik ook nog met het nieuwe Delft Station te maken en had ik op het nippertje de bus gehaald.
Rond 16:10 stapte ik EWI binnen, waar het al aardig vol stond met leden van CH.
Een lekker biertje of frisje kon je halen bij de dames en heren in de witte badjassen van de Wocky! en uiteraard, zoals het een goede Diesreceptie betaamt, staat er een Pedel klaar om je officieel aan te kondigen.
En o, wat grappig! Het bleek een heer te zijn die ik bij mijn eerste bezoek dit jaar (Het 'gewone lid' in het verslag onder het kopje 'overbrugging 1') ook al was tegengekomen!
Naast CH zou ik zweren dat ik hem ook nog ergens anders van ken.. Maar ik heb nog steeds niet ontdekt waarvan dat is...
In mooi pak met rode das en uiteraard de Pedelstaf, voorzien van de wijze CH uil, stond hij klaar om mensen aan te kondigen.
Ik was al heel leuk naar het Bestuur toegelopen om gedag te zeggen, maar de Voorzitter zei al meteen 'Ja, maar heb je je wel aangemeld bij onze pedel?'
Toen pas had ik door dat dit 'mijn grote fan' bleek te zijn!
Hoe leuk was het toen ik naar hem toe liep, hij een roze boekje tevoorschijn haalde en de inhoud liet zien.
Ik stond bovenaan in het boekje!
'Ja, ik had al op Facebook gezien dat je zou komen, dus ik dacht... ik zet je er meteen in!'
Er stond 'De Verzamelaar' dus hij vroeg ook hoe ik aangekondigd wilde worden.
Uiteraard als Dé VerenigingsVerzamelaar, want dat is mijn titel!
Even later volgden er wat ferme tikken, gevolgd door de aankondiging dat ik naar het Bestuur mocht.
Er volgde een foto met het voltallige Bestuur en ook nog een met Mr. Pedel waarbij ik de staf deels ook vasthield. (Dat vond de Diescommissie erg indrukwekkend)
'Ja, en vergeet ook niet om een verhaaltje in het gastenboek te schrijven hè?' zei Mr. Pedel nog.
Nou... De Diescommissie was heerlijk creatief bezig met het boek, maar na wat aandringen van Mr. Pedel mocht ik even tussendoor!
Vervolgens, na voorzien te zijn van een heerlijk biertje, stond ik nog even te kijken naar de leden en hoe de anderen het Bestuur feliciteerden. (Mr. Pedel zorgde er telkens voor dat de wijze Uil met zijn rug naar ons toegekeerd was)
Ook leek het er een beetje op alsof de enthousiaste Wocky! mensen een selfie aan het maken waren, waarbij ik op de achtergrond stond.
Als dat inderdaad zo was, dan heb ik hier nog wel even een oproep!
Ik bijt niet en vind het helemaal niet erg om op de foto te staan hoor... Dus wie mij ergens op een foto wil hebben, kom het vooral vragen!
Helaas dook er na een tijdje iemand op met wie ik echt niet door 1 deur kan, dus ik besloot uit eindelijk maar om te vertrekken, maar uiteraard niet zonder Mr. Pedel gedag te zeggen!
Ik verheug me nu al op mijn volgende bezoek aan W.I.S.V. Christiaan Huygens en ik hoop dat de vereniging nog een prachtige Diesweek mag beleven!
High-Lighterweek; 1 juni 2015
De nieuwe Annu van CH was verschenen en dat was natuurlijk reden genoeg om weer eens langs het Oehoe-goede hok van CH te lopen!
Omdat ik de High-Lighterweek wel iets extra's wilde geven, leek het me leuk om diverse studieverenigingen in die week te bezoeken.
Uit eindelijk heb ik alleen CH bezocht in die week, en dat dat bezoek iets extra's aan de High-ighter zou bijdragen, ja... dat heb ik wel geweten ook!
Bij binnenkomst was ik echter druk in gedachten. Op zondag had ik een enorme misstap gemaakt dus ik had een verband om mijn enkel. Helaas was het krammetje dat het verband op zijn plaats moest houden losgeschoten... En ik was ook nog eens mijn metingkaartje voor de Krattenbrug verloren... Wat nu?
Terwijl ik op de bureaustoel van een van de Bestuurders ging zitten kwam een van de Annu-leden druk denkend naar me toe.
'Daar gaat ons geweldige ontvangstcomité, je bent eerder dan wij!'
Terwijl hij tegen een van zijn commissieleden zei dat zij de rest moest contacten, bedacht ik me dat ik het krammetje van mijn verband beter weg kon gooien en in plaats daarvan mijn haarelastiek er beter omheen kon doen, aangezien het krammetje toch te ver verbogen was....
Op dat moment kwam de Voorzitter van 58 uit de vergaderkamer en begroette me enthousiast, tot hij zag wat ik rond mijn nek had zitten.
'Een PS choker?! Doe dat eens heel gauw af!' zei hij.
Tja, een CH choker heb ik niet en volgens een wellicht mogelijk aankomend potentieel bestuurslid zijn ze nog op ook... Dus meneer de Voorzitter mocht eigenlijk niks zeggen... Om toch wat te zeggen te hebben begon hij over de President van PS.
'Ja, jullie zijn wel dik met elkaar hè?'
Ik had geen idee waarom hij dat zei dus ik deed het ook af voor een uilenbal.
De Annucommissie was inmiddels voor 95% compleet (Alleen de voorzitter was er niet, die was op vakantie gegaan...) dus besloot zijn plaatsvervangend commissielid (Alsmede dat wellicht mogelijk aankomend potentieel bestuurslid) om de honneurs maar op zich te nemen en mij de nieuwe Annu te overhandigen.
'Wil je misschien ook het Annu-hok zien?' vroeg hij.
Dat leek me wel wat, dus daar zei ik natuurlijk geen nee tegen!
'Wacht, heb je deze al?' kwam de Voorzitter tussendoor gevlogen met een stapeltje flyers.
'Deze zijn van onze LAN-Party die van 12 t/m 14 juni is. Als je wil mag je ook komen!'
'Of meedoen' zei de Commissaris Onderwijs Informatica, alsmede QQ van de Annu.
Meedoen zit er niet in... Ik en videogames... Haha.
Maar ik kom de 13e wel even kijken op Sport en Cultuur om te zien hoe dit alles in zijn werk gaat!
Ik ging met de Annucommissie mee, via de toeristische route in EWI.
'Mensen kennen eigenlijk alleen die grote toren, maar EWI is meer dan alleen dat!' Aldus een van de Annu-leden.
Na een paar trappen en een paar gangen kwamen we dan eindelijk aan bij het Annu-hok en wat bleek? De Secretaris van Bestuur 56 had er naast gezeten. De Annu's VOOR Paradox waren helemaal niet op, ze waren alleen onvindbaar omdat niemand zich had gerealiseerd dat ze ergens opgeslagen waren....
De voorganger van Paradox werd me echter afgeraden door het wellicht mogelijk aankomend potentieel bestuurslid, want hoewel het idee van de kaft leuk was... Is het niet helemaal goed gegaan... (Lichtgevende verf, alleen de laatste coating van de kaft is vergeten waardoor het boek nu erg stinkt... Lijkt me niet bijster veilig met mijn collectie, aangezien ik geen collectie stinkboeken wil hebben...) Toch waren ze erg enthousiast over de mogelijkheid dat het aandeel CH van 4 boeken zeker zou kunnen groeien. Het moet alleen wel nog even met Bestuur 58 overlegd.
Na een rondje door het Annu-hok zei de andere Annu-heer (De Toyboy 3 van het gezelschap) dat ik ook nog een USB-stick moest hebben. (Dat is het Annugeschenk van dit jaar) Die lagen echter weer beneden op het CH hok, dus dan zouden we wel even terug moeten.
Via een kantinedeel kwamen we via de grote trap weer uit op de bekende centrale hal van EWI met uitzicht op ETV, waarna we doorgingen naar CH.
Echter was die USB stick al snel vergeten omdat de Voorzitter het bureauplekje van zijn Bestuursgenoot, waar ik tijdelijk mijn zitting had genomen, had gebombardeerd met LAN-Party promotie.
'Ja, een poster extra kan er wel bij toch?'
Vervolgens nam het bezoek een onverwachte wending, want opnieuw begon hij over de President van PS.
'Ja, jullie zijn wel close met elkaar hè?'
In een poging het gesprek af te leiden zei ik hem dat ik meende dat een bestuursgenoot van hem, hem wel erg aardig leek te vinden en ik geen zin had in terror, dus daarom had ik mijn zinnen op andere favorieten gezet.
'Maar op je facebook stond, je favoriet: De President van PS!' (Dat stond er niet, lees deze pagina maar na onder het subkopje 1 juni...) 'Maar goed, hij is een goede maat van mij dus ik ga wel wat regelen!'
Wat er toen gebeurde heb ik met verbijstering staan aanschouwen. De Voorzitter, voorheen wijze opperuil... inmiddels de Terror-Oehoe, maar dan niet uit Purmerend, belde de President van PS (die op de Krattenbrug-bouwplaats stond) met de vraag of ik wel een date met hem kon fixen.
De moed zonk me lichtelijk in de schoenen aangezien ik mijn meting bij de Krattenbrug nog moest lopen. Nu dacht deze President nog dat ik dolgraag met hem wilde daten! (Later hoorde ik van een PS'er dat iedereen wel een crush op hem lijkt te hebben... Ik echter niet hoor!)
'Nou, daar gaat je kans op een hoge notering!' zeiden de twee Annu-mannen.
In elk geval je titel van Wijze Opperuil....
Vervolgens wist de Toyboy 3 van de Annu me nog wel enorm op te vrolijken met een grappig verhaal. Hij had visitekaartjes gekregen met een unieke foto van zichzelf erop en die hadden ze heel leuk uit staan delen... De Commissaris Onderwijs Informatica had er nog eentje liggen en hoewel de Annu-Toyboy 3 me had gewaarschuwd, had ik toch nooit kunnen vermoeden wat er zou komen. Echter heb ik zo staan lachen in het hok dat ik de stunt van de Terror-Oehoe even was vergeten....
Vervolgens hielp de Voorzitter me wel nog even met een nieuw metingkaartje te maken door me een papiertje en een CH pen te geven, wat hem dan weer iets minder Terror-Oehoe maakte.
Op naar de LAN-Party zaterdag zou ik zeggen! Een Terror-Oehoe kan voor ongemakkelijke situaties zorgen, maar je weet in elk geval zeker dat je je bij CH nooit zult vervelen en dat je echt een bijzondere wending aan je week kunt geven! Ik vond die stunt op het moment zelf niet erg leuk, maar nu kan ik er zeker om lachen... Never a dull moment met 58!
Update rond Area Fifty-Lan
Voor ik begin wil ik eerst nog een kleine noot aan de 58e Annu-Commissie achterlaten.
Ik ben uiteraard goed gaan zitten voor dit Abstracte kunstwerk en ik heb van begin tot eind genoten van dit prachtige boekwerk! Mooie verslagen, (ab)stra(c)kk(t)e lay-out, leuke feitjes en ook de foto's waren erg mooi! Kortom, een pareltje in mijn kast!
Nu over Area Fifty-Lan...
Vandaag ben ik voor het eerst voorbij EWI gelopen naar het complex Sport & Cultuur. (Als ik al verder dan EWI kom -om naar de VSV te gaan- dan sla ik altijd bij het eind van de laagbouw van EWI af om op de Rotterdamseweg mijn weg te vervolgen....) En na wat rondkijken had ik wel een idee waar het grootse evenement plaats kon vinden... Maar ik moest wel nog de juiste ingang vinden... Met geluk!
In no time stond ik in een donkere hal waar aan het begin een balie was gebouwd voor de organisatie.
Een dame van de organisatie vertelde me wat er zoal gebeurde op deze dagen van Area Fifty-Lan. Diverse wedstrijden van bekende videogames. Een onderwerp dat logischerwijs bij CH vandaan komt, gezien de Technische Informatica.
Het leuke was dat Area Fifty-Lan voor alle studenten open is. (Voorgaande jaren was er ook wel een LAN-party bij CH, maar dat was dan alleen voor CH leden) Ook erg grappig om te zien hoe iedereen zich thuis leek te voelen op Sport en Cultuur... Diverse mensen liepen vrolijk op hun blote voeten rond!
Voordat ik de zaal in ging, ging ik eerst even op zoek naar de Voorzitter van CH die bij de lunch rondliep. Hij vertelde me dat de kans vrij groot is dat dit fenomeen volgend jaar nog wel eens groter kan worden! Echter kon hij niet weg bij de lunch, dus ik mocht zelf even op onderzoek uit gaan in de zaal.
Na een ronde door de zaal waar diverse heren en een enkele dame druk op hun computers bezig waren en waar enkele heren hun geluk beproefden bij een tafeltennistafel en een airhockeytafel bleek ik echter alweer nodig op het thuisfront... Dus het was echt even een snel bezoekje. Maar toch wel erg leuk om te zien.
van 58 naar 59
Op 31 augustus 2015 heb ik de eer gehad om het 59e Bestuur der W.I.S.V. Christiaan Huygens te mogen feliciteren met de installatie!
De eerste kennismaking was al meteen een hele goede! Ik zie dan ook enorm uit naar het Koraalrode 2015-2016!
59
Ik zat al tijden aan Bestuur 59 te denken. Ik had het bezoek ingetekend in de maand november, maar al begin oktober begon ik wat Uilen-kriebels te krijgen.... De eerste keer dat ik eigenlijk contact had op willen nemen, ontstond er echter een lekkage binnen EWI, waarop ik besloot om het gevoel toch maar wat langer opzij te zetten en enkele weken later alsnog een bericht te sturen.
Op 4 november was het moment dan eindelijk daar!
Met iets oponthoud door mijn bezoek aan het SterkStroomDispuut werd ik hartelijk onthaald door de Voorzitter van 59.
'Welkom! Wat leuk dat je er bent!' zei hij enthousiast.
Vakkundig stapte ik over de Uilenmat en stond ik naast de Voorzitter om te kijken wat hij nou precies allemaal voor me had gevonden.
'Deze MaCHazine is vers van de pers!'
Hartstikke mooi, maar ik heb nog wat gaten qua MaCHazines.
De Voorzitter noteerde ze en stelde voor dat hij daar op een ander moment achteraan zou jagen. Het zou een erg tijdrovend klusje worden en dat is jammer van zo'n leuk bezoek! (Een goede reden om snel weer terug te komen!)
Wel showde hij met trots wat hij verder nog voor me gevonden had. (Waaronder mijn eigenste CH-beker die ik bij elk bezoek mee mag brengen. Dan heb ik nooit meer feut-situaties met koffie zoals ik tijdens mijn 1e bezoek aan 58 had!)
'En natuurlijk vertelde je ook dat je nog een CH choker wilde. Die hebben we natuurlijk ook voor je! Oh... En hoe kan ik hem vergeten? Onze nieuwe pet!'
Ja, die trotsen wilde ik uiteraard hebben.
Al sinds 2011 heb ik geprobeerd om een rode choker te bemachtigen, maar ik moet zeggen dat er niet veel van zijn.... Ik was daarom dubbel zo blij met mijn mooie CH choker!
De Voorzitter bood me koffie aan en ging die met mijn persoonlijke mok halen.
In de tussentijd maakte ik het mezelf maar makkelijk en pakte een vrije stoel om zo mijn nieuw verkregen items in mijn tas te kunnen stoppen.
In de tussentijd had de Secretaris een Constitutiekaartje gevonden en daar had de Commissaris PR nog wel een raadsel over.
Op onze kaart zie je vijf uilen zitten (Het is wel echt de meest lieve kaart die ik ooit gezien heb!) maar we zijn als Bestuur met 6.... Waar is de 6e uil?
Na een korte analyse kon ik maar 1 antwoord vinden en dat was tevens het enige echte correcte antwoord. (Ik ga het hier niet vertellen, anders weet iedereen het en dan is de leuk er vanaf!)
De Penningmeester had een erg hippe pet op die ook erg verduidelijkend werkt.
Als zij deze pet draagt, is zij met Penningmeester-business bezig en dan mag zij niet gestoord worden.
'Ze heeft hem voor haar verjaardag gekregen, maar soms vergeet ze hem af te zetten' Aldus de Voorzitter
'Hij zit gewoon te lekker....' voerde de Penningmeester als tegenreactie aan.
Ik zat rustig aan mijn koffie toen de Commissaris Onderwijs Wiskunde opeens voor me stond.
Oh... Ik zit waarschijnlijk op je stoel... Sorry! Waarop ik maar voor een staande koffiereceptie koos.
Commissaris Onderwijs Informatica kwam ook even gedag zeggen en dat werd direct beloond.
Ik gaf hem een high five en vertelde dat ik blij was dat hij zijn 1e belofte had gehouden. (Tijdens het Annubezoek had hij gezegd dat hij ervoor zou zorgen dat ik in zijn Bestuursjaar met een CH choker naar huis zou gaan. Die missie is geslaagd!)
'Oh, ga maar daar zitten, Commissaris Onderwijs Informatica heeft daar zijn plekje gevonden' zei Wiskunde lachend.
Juist op dat moment kwam er een dame van de Sodexo binnen met een doos vol lekkers.
Muffins, gevulde koeken....
Nou... Als je weet hoe het eruit ziet als 1 muis wordt gespot door tig uilen, dan weet je ook hoe dit eruit gezien heeft.
Vanuit het hele hok doken uilen op de doos vol koekjes en uit eindelijk kreeg de Bestuurshoek (inclusief ik als gast) het laatste....
'Tja, dat is niet helemaal de juiste volgorde...' Aldus de Voorzitter.
Ik had een halve gevulde koek weten te redden, beter dan niets.
Ik sprak ondertussen wat met de Commissarissen PR en Wiskunde toen de Voorzitter me vroeg welke E-mailhandtekening ik nou mooier vond. (Het hok is verbouwd en dat is een goede reden om ook de E-mailhandtekening meteen te herzien!)
Ik vond het erg leuk dat mijn mening gevraagd werd en heb die dan ook met zorg gegeven.
Ook kwamen de CH-hits nog even voorbij.
Tiësto met Wasted wil ik dus echt niet horen daar!
'Wat is dan een echte CH hit?' vroeg de Penningmeester waarop ik de bekende liedjes noemde. (Feel this moment, Shots, Can't hold us, Giving up the gun)
Het bezoek begon aardig ten einde te lopen. Het Bestuur moest nog vergaderen, dus het werd voor mij ook tijd om te vertrekken. Maar... Niet voordat er een foto gemaakt werd!
Op de foto met de Annu-Commissie houdt Commissaris Informatica een uil vast, die nu opeens door de Secretaris werd geconfisceerd...
Dat klopt niet... Die uil heeft Informatica altijd vast!
'Hij was de Voorzitter van de Annu, hij die er toen niet was... Dus dan mag het wel toch?' was de sussende reactie van Informatica
Nou goed dan...
De foto's werden gemaakt en bij terugkeer op het hok vroeg de Penningmeester of ik nou wat lekkers had gehad.
Aanvankelijk begreep ik het niet helemaal, maar uit eindelijk werd het duidelijker toen ze verklaarde dat ze relatief geschokt was dat ik niet stipt 14:00 maar later was gekomen.
Dit mocht ik dus aan de uil gaan verklaren met een Keteltje in mijn hand.
Natuurlijk waren er meerdere Bestuurders die wat goed te maken hadden, dus tezamen stonden we aan het bureau van de Voorzitter.
'Tja, je moet wel op de uil knoeien, hij krijgt niet veel' Verklaarde Informatica. (Ik leer hier elk bezoek weer wat over CH en de tradities)
Ik verontschuldigde me aan de uil voor het oponthoud en deed wat me te doen stond.
Uit mijn ooghoeken zag ik de Voorzitter zijn Keteltje wel op een erg bijzondere manier nuttigen.
Waar iedereen het glaasje in de hand nam, pakte hij het zonder handen van tafel en zette het ook zonder handen weer neer.
'Dat mag alleen wanneer er uitsluitend perfecte Keteltjes zijn geschonken.' Aldus de Voorzitter.
Ik nam afscheid van het 59e Bestuur. Op naar het volgende bezoek!
Haai en Zwaai! 21 januari!
Na mijn bezoek aan de ETV besloot ik even hallo te zeggen bij CH. Het was niet gepland, dus ik zag de Voorzitter wel lichtelijk verbaasd kijken.
Echter vond hij het toch wel even leuk dat ik mijn lievelings Uilen even kwam begroeten.
Ik vertelde ook meteen dat ik zijn collega van de De Delftse Bedrijvendagen ook nog had gezien en even de groeten kwam doen.
'Ga je nog terug naar de De Delftse Bedrijvendagen? Dan kun je meteen de groeten terug doen!' was zijn reactie.
Ik moest nog altijd de President van de De Delftse Bedrijvendagen zien te spotten, dus er zat inderdaad een tweede bezoek in.
'Doe haar dan de groeten van ons!' Aldus de Voorzitter.
Ik maakte als bewijs een selfie van mezelf, met de De Delftse Bedrijvendagen mok in mijn hand en het CH-kantoor op de achtergrond.
De groeten terug heb ik nog over kunnen brengen, al bleek de Commissaris IT van de De Delftse Bedrijvendagen al wel op de hoogte te zijn van het feit dat ik even langsgevlogen was bij CH!
In april meer CH!!
Februaribezoek (11 februari)
Omdat de VSV niet meer op de 11e kon, bleef ik met een gat in de agenda zitten... Echter had ik nog wat items die ik bij CH kon komen halen... Dus mochten de Wijze Uilen van Bestuur 59 aanwezig zijn, dan kon ik hen op die plek zetten!
Gelukkig kon Bestuur 59 inderdaad en zo werd CH mijn hoogtepunt van de dag!
Bij binnenkomst zat alleen de Penningmeester in het Bestuursgedeelte, maar niet veel later kwamen de Voorzitter en de Commissarissen Onderwijs uit de vergaderruimte en werd ik ook door hen enthousiast begroet.
Helaas heb ik nog steeds last van de verbouwing in mijn huis... Dus ik kon mijn persoonlijke CH-mok niet meebrengen... En ik had ook een andere das om (eentje die ik dubbel heb...) dus dat vonden de Wijze Uilen wel een beetje jammer... Maar na de uitleg konden ze goed begrijpen waarom dat zo was.
De Voorzitter was in elk geval even de archieven voor me nagegaan voor de vermiste MaCHazines. Helaas had hij niet ALLE vermiste edities, maar gelukkig wel een hoop.
'En wat de kerstkaart betreft... Ik heb alleen een variant waar 'Test' op staat... Is dat erg?' vroeg de Voorzitter.
Nee hoor, dat maakt hem juist unieker!
Natuurlijk kwam ook hier de Mr. Sunshine fotocontest ter sprake en het Bestuur had al een duidelijk idee wie er hier het beste genomineerd voor zou kunnen worden... De persoon in kwestie had echter geen al te beste dag... Dus is er besloten dat we de inzending tijdens de Diesreceptie gaan maken! (Wat zal ik zeggen, tijdens mijn moment van recipiëren zal er een soort van mini fotoshoot ontstaan aangezien 'Origineel' en 'Traditioneel' gemaakt moeten worden... En er moet natuurlijk ook een groepsfoto komen!) Het belooft in elk geval erg leuk te worden! (Zie nu al uit naar de Dies!)
Verder werden er vooral lopende zaken besproken en werd ik voorgesteld aan de Penningmeester van Bestuur 54. (Voorzitter 'Ken je haar nog?' Penningmeester 54 'Ehmm... Toen was ik al Bestuur-af!' Ik kwam immers pas bij Bestuur 56 langs...)
Uit eindelijk moest het Bestuur wel nog het een en ander voorbereiden voor een diner die avond, met oud Besturen!
De Penningmeester kwam met het leuke idee om in ieder geval nog een foto te maken.
Dit keer werd besloten om de foto bij het beeld van Christiaan Huygens te maken. Vooral de Secretaris besloot hier een interessante draai aan te geven! (Zie de foto)
Vervolgens was het tijd om verder te gaan!
Het was weer een superleuk bezoek met goede vangst aan CH! Op naar de Diesreceptie op 14 maart!
Diesreceptie 14 maart
Ik wist natuurlijk al een tijdje dat de Diesreceptie er aan zat te komen! Toch is het altijd weer een verrassing hoe zo'n receptie zal verlopen!
De Voorzitter had me tijdens de Dies van PS al beloofd dat er op de CH Dies veel meer delegaties zouden zijn dan op de Dies van PS, dus ik was heel erg benieuwd wie er zouden komen! (Ik had sterk mijn hoop op een bepaalde delegatie, maar het is altijd de vraag of die hoop uit zal komen....)
Daarnaast is natuurlijk altijd de vraag wat voor Pedel je hebt, dus het was voor mij erg belangrijk dat ik op tijd op EWI zou zijn! Ik was voor de receptie bij het OWee Bestuur en dat leek toch ietsje uit te lopen, met als gevolg dat ik met vliegende Uilenvaart naar EWI moest.
Bij aankomst liep ik al slalommend om een aantal leden heen en ging in een rechte lijn op de Pedel af. (Het was dezelfde als tijdens de CoBo, dus ik had er wel vertrouwen in!) Echter vlak voor ik de Pedel bereikte, werd ik onderschept door de Commissaris Onderwijs Informatica van Bestuur 58 die om een selfie kwam vragen.
Nu had het OWee Bestuur me al gewaarschuwd dat er een selfiewedstrijd aan de gang was en dat ik een target was van die fotowedstrijd.
(Vlak voor ik bij het OWee Bestuur aankwam, kwam er inderdaad al een dame naar me toe die een selfie wilde, maar aangezien ik dat wel vaker op de campus heb keek ik daar nog niet echt van op...)
Ik heb echter wel een regel voor CoBo's en Diesrecepties: 'Als ik voor een receptie kom, ga ik EERST recipiëren en daarna heb ik tijd voor alles en iedereen die mijn aandacht wil!' dus toen ik mijn oortjes uit deed en ik Commissaris Onderwijs Informatica 58 vragend aankeek en het meteen op zijn plaats viel wat er gaande was zei ik dat ik me wel eerst aan wilde melden bij de Pedel en dan kon hij daarna een selfie met me maken.
Gelukkig was ik al binnen gehoorsafstand van de Pedel en had hij alles meegekregen. 'Ik ga je meteen noteren!' zei hij vrolijk.
Vervolgens kreeg Commissaris Onderwijs Informatica 58 zijn gevraagde selfie.
Echter bleek er al een hele rij van zwart/gouden vestjes achter hem te staan die ook heel graag een selfie wilden maken.
Natuurlijk, het OWee Bestuur had me gewaarschuwd, maar ik had niet verwacht dat het zó'n vaart zou gaan lopen! (Het was alsof ik een veldmuisje was dat net door een Uilenbos rende en alle Uilen als een malle achter me aan kwamen!)
Na een stuk of 6 foto's besloot ik me alvast klaar te maken voor het receptiemoment, al had ik het vermoeden dat ik nog wel even zou moeten wachten...
Maar opnieuw bleek ik geluk te hebben met de Pedel, want toen hij begon met aankondigen, was ik de eerste die mocht recipiëren!
Na mijn standaard recipieer-verhaal aan Bestuur 59 kwam natuurlijk een heel belangrijk punt aan de orde, namelijk of de Mr. Sunshine inzending daadwerkelijk nu geschoten zou worden.
De Bestuursdames stonden al meteen te stuiteren om de genomineerde Uil aan te moedigen. Hij moest echter nog even horen hoe het nou precies zat met de opstelling... (en uitgerekend vandaag had ik mijn tekening uit 2010 niet mee!)
Echter had zich al een klein probleem aangediend en dat was het feit dat er al andere studieverenigingen waren gearriveerd. (Oké, VSV stond vlakbij maar die doen niet mee met de fotowedstrijd, dus dat maakte niet zoveel uit.) Ik vroeg ook meteen aan de Voorzitter of er meer delegaties verwacht zouden worden en juist op dat moment spotte Commissaris Onderwijs Informatica TG buiten. (Juist, dat was die verenigingsdelegatie waar ik op zat te wachten!)
Maar, TG doet wel met de fotowedstrijd, dus er was haast geboden!
Met wat creativiteit lukte het toch om een mooie inzending te maken die de andere aanwezige besturen niet zagen. (Dit blijft voorlopig wel nog even geheim!)
'Hè... Dat duurt nog zo lang!' zei de Penningmeester toen ik haar een inschatting gaf wanneer de onthulling zal komen.
Na nog wat laatste woorden van mij en een bedankje van de Voorzitter voor mijn bezoek was het tijd om verder te gaan en om het boek te signeren. (Dit keer was ik gelukkig VOOR de Diescommissie want ook dit jaar maakten zij er weer een groots kunstwerk van!)
Ik ontdekte daarna al meteen de delegatie van TG in de hal en ik kan niet anders zeggen dan dat ik heel blij was met deze delegatie aangezien dit mijn twee meest favoriete Bestuurders van TG betrof! (Oké, ik miste mijn Partner in Crime ook wel weer -Zie de pagina van TG en dan het laatste verslag om dit te kunnen volgen!- aangezien ik ook nu weer een interessante stelling met de Commissaris Onderwijs van TG had waar ik eigenlijk wel wat extra vrouwelijke ondersteuning bij kon gebruiken! ) Een bekende CH'er en Virgiliaan die dit jaar Wocky! is wilde wel weten hoe de fotowedstrijd inzending er van TG uit zag, maar omdat hij een CH'er is, mag hij de inzending van TG nog niet zien!
De Thesaurier van TG liet me een kleine glimp zien van het cadeau dat TG voor CH had, maar het was nog altijd spannend wat het dan precies was.
'We hebben het wel heel mooi ingepakt!' verklaarde Commissaris Onderwijs terwijl hij op de plastic tas van Jumbo wees.
Zo kwam het gesprek ook nog even terug op ECAST (Wat een mooie middag was het toch!) en LABdance ('Weet je inmiddels al of je kunt komen?' was de logische vraag van Commissaris Onderwijs)
Kortom, ik had weer de leukste gesprekken met deze leuke delegatie van TG, maar onderwijl mocht de VSV recipiëren en de VvTP die later was binnengekomen mocht ook al voor TG!
Commissaris Onderwijs trok even een zielig gezicht toen de Pedel weer iemand aankondigde die niet TG was en de Thesau keek verbaasd naar de Pedel.
'Ja, jullie staan toch zwaar in gesprek?' was zijn lachende verklaring. (Volgens mij heeft die Commissaris Excursies van de VvTP de Pedel gewoon omgekocht....)
Tja, daarom ben ik altijd blij als ik als eerste mag recipiëren, aangezien de hele wereld gewoon niet bestaat zolang ik niet gerecipieerd heb... (Dan bestaat mijn wereld uitsluitend uit Pedel) Waarop Commissaris Onderwijs een goed voorbeeld maakte van hoe ik dat inderdaad zou doen.
Vervolgens vroeg Onderwijs me nog wat ik CH had gegeven. Dat was natuurlijk mijn bezoek! (Dat was dan weer jammer voor TG aangezien ik daar niet bij de Diesreceptie was....) Bij de CoBo's geef ik traditiegetrouw wel een cadeautje, maar bij de Diesrecepties doe ik dit eigenlijk niet, omdat deze vaak in mijn drukkere periodes zijn is het al een verrassing an sich als ik er ben! (En nu was mijn bijdrage aan de Dies fotowedstrijd denk ik ook wel een mooi cadeau!)
Eindelijk mocht de delegatie van TG recipiëren en ik ging dus nog even een foto met VvTP halen, aangezien zij in jaquet rondliepen en daardoor zeker de moeite waard waren om even te onderscheppen voor een foto.
Vervolgens spotte ik PS 122 ook nog even (Weer terug van weggeweest na vakantie!) waarna de Voorzitter van de Diescommissie AnarCHy nog naar me toe kwam met de vraag of het niet leuk zou zijn om met de hele Diescommissie op de foto te gaan.
Ze zouden alleen nog wel even hun aandeel in het Dieslogboek afmaken.
Commissaris Onderwijs van TG kwam weer terug van het recipiëren en zei dat ze een mooi traditioneel Delftsch Lulverhaal hadden gehouden. (Hoe langer, hoe leger, hoe beter!)
Juist op dat moment liep de Commissaris Extern van ORAS voorbij die ook nog even gedag kwam zeggen.
'En ben je al een beetje bijgekomen van het mooie uitzicht?' vroeg ze.
'Nou, bij ons had ze het over niets anders!' zei Commissaris Onderwijs van TG lachend.
Tja, en ik heb alweer iemand van ORAS ontmoet waardoor ik het nu zeker weet dat ik ORAS moet supporten! zei ik lachend refererend naar de Commissaris Onderwijs van TG.
Toen we naar ECAST gingen vergrendelde hij nog even voor de zekerheid zijn computer om te voorkomen dat iemand mails vanuit zijn naam zou sturen met 'Stem op Lijst Bèta!' wat kon rekenen op een vrolijke lach van Commissaris Onderwijs TG.
Ik sprak nog even kort met de Commissaris Extern van ORAS en daarna vroeg ik aan de Diescommissie of ze inmiddels al zover waren dat we een foto konden maken.
De Voorzitter legde uit dat het idee was dat het logo van AnarCHy helemaal na te tekenen, maar dat kon nog wel even gaan duren, dus ik wilde toch graag even een foto tussendoor!
Dit leverde ook weer een leuke foto op en een reactie 'Nou mooi! Dan kunnen we onze eigen wedstrijd winnen!' van een van de dames. (Helaas komen de foto's pas als de Dies zo'n beetje afgelopen is....)
Ondertussen zag ik dat de Annucommissie een grote uil (In de traditie, hij moet elk jaar groter zijn) langs het Bestuur smokkelen, aangezien ze hem pas mochten zien zodra de Annu zou komen recipiën, maar gelukkig had het Bestuur niks door!
Ik moest vervolgens ook nog ergens anders heen, dus rond 16:45 beëindigde ik mijn aandeel in het feest dat AnarCHy heette (Sorry voor alle CH'ers die ook nog de 3 punten wilden scoren maar later kwamen!) door in elk geval nog even afscheid te nemen van de Commissaris Onderwijs van TG (Lekker in de geest van AnarCHy!) de Thesau van TG kon ik echter niet meer vinden! Wel spotte ik de ViceVoorzitter van ORAS nog even.
Het was in elk geval een erg leuke Diesreceptie! Op deze manier heb ik ze het liefste! (Geweldig recipieermoment met een superleuk Bestuur, leuke fotosessie, een uitstekende Pedel en ook nog een gehoopte delegatie van een andere vereniging die aanwezig was!) Dat de rest van deze AnarCHistisCHe week ook maar legendarisCH mag worden!!!
Annubezoek 2016!
Een van de mooiste en belangrijkste momenten van het uilenjaar is natuurlijk het moment dat het nieuwe Annuarium uitkomt!
Traditiegetrouw bezoek ik CH in de week nadat de Annu verschenen is en dit jaar was dat al een dag na de Annuborrel.
Bij binnenkomst op het hok werd ik al meteen vrolijk ontvangen door de Penningmeester in haar felle ORAS-shirt.
Natuurlijk kwam mijn standpunt ook weer even naar voren, iets wat de Commissaris Onderwijs Informatica eigenlijk niet wilde horen als Lijst Bèta.
Om het onderwerp zo snel mogelijk om te kunnen buigen haalde hij een leuk item te voorschijn.
'Kijk eens aan! De officiële Lustrumflessenopener! Gratis en voor niets!' aldus de altijd vrolijke Commissaris Onderwijs Informatica.
Ik stopte de mooie flessenopener meteen in mijn tas en haalde er direct een andere uil weer uit, namelijk mijn eigen koffiebeker.
Tijdens mijn vorige bezoek aan CH was het huis in een behoorlijke verbouwing, dus kon ik niet bij mijn koffiebeker.
Dit keer had ik hem echter gewoon weer bij me.
'Nou, kom! Laten we eens een lekker kopje koffie gaan halen!' aldus de Penningmeester.
Bij het koffiezet apparaat kwam al gauw het EPA Bestuur 60 aan bod.
De EPA-opvolger van de Penningmeester bleek present en hij kwam meteen enthousiast naar me toe om zich voor te stellen.
Van EPA Bestuur 60 kende ik tot nog toe maar 1 persoon en dat is de EPA Commissaris Carrière (Ja ja, de 7e Bestuurder!) maar nu ik de EPA Penningmeester zag, kreeg ik al wel de indruk dat het 12e Lustrum van CH een goed Lustrumjaar moet gaan worden!
Met de Penningmeester ging ik weer terug richting het Bestuurlijke deel, waar tegenover de AnnuCie druk aan de signeer bleek te zijn.
'Er is er ook al eentje voor jou bij!' zei de Penningmeester vrolijk terwijl ze een Annuarium omhoog hield waar inderdaad een gele plakker met het opschrift 'VerenigingsVerzamelaar/Sabine' op zat. Waar de AnnuCie vorig jaar compleet was (Op de Voorzitter van de Annu, nu bekend als de Secretaris van het Bestuur, na) maar niemand mijn Abstracte Annu had gesigneerd, zou dat met 'Klasse!' wel helemaal anders zijn!
Echter bleken er drie leden van de AnnuCie niet aanwezig te zijn, dus het zag er wel naar uit dat ik maar de helft van de verhalen zou krijgen.
Sowieso had ik niet verwacht dat mijn Annu gesigneerd zou worden, dus dat was toch al een hele leuke verrassing!
De aanwezige Annu-dame (Volgens de CH-Website 'Commissaris OUT', ongetwijfeld de tweede helft in het vakgebied 'Lay out') vertelde me vol enthousiasme over de totstandkoming van de Annu en liet me ook meteen het bonusitem van deze Annu zien. (Traditiegetrouw heeft de Annu een bonusitem. Zo had Cryptisch een soort decodeur, Continu had een leuke 3D boekenlegger en volgens mij had Abstract een USB-stickje, maar die heb ik nooit gekregen!) Het bonusitem van Klasse is de Monocle geworden. Heeren van stand met klasse droegen in vroeger tijden vaak een monocle om zaken mee te kunnen vergroten. (Een soort fancy voorloper van de leesbril) Ook de Uil op de kaft van de Annu draagt er een en aan het leeslint van de Annu hangt dus een werkelijke monocle.
Waarvoor heb je nou een monocle nodig? Zou je je afvragen.
De AnnuCie heeft daar ook iets leuks op bedacht.
Door de hele Annu heen vind je feitjes die ALLES met Klasse te maken hebben. Echter staan die feitjes zo klein gedrukt, dat je je erg moet inspannen om ze te kunnen lezen... Of je gebruikt de monocle! Kortom, originaliteit alom!
Al snel ontdekte ik dat de signerende Penningmeester van de AnnuCie ook een EPA bleek te zijn.
'Ja, dit is je EPA contactpersoon!' zei de Penningmeester.
'Maar niet hopen hè?' vervolgde ze lachend.
Aangezien er nogal wat te schrijven viel kreeg ik enkele oude Annu's in mijn handen om eens te bekijken.
Zo hebben we de Annu 'Wortel'.
Dat is met recht Oranje the next level... (Als je de indruk hebt dat je te weinig oranje in je leven hebt, sla dan 'Wortel' eens open!)
Ik spotte zelf nog een andere Annu (2007 was dat volgens mij) en de buitenkant van deze Annu zag er werkelijk schitterend uit! Het stadswapen van Delft en ook de CH-uil.
Lekker klassiek uitgevoerd en toch mooi.
'Wacht maar tot je hem openslaat!' reageerde de AnnuCie dame.
Nou... Waar je met 'Wortel' Oranjezucht kunt krijgen, word je van deze Pimpelpaars met een goud randje. (Wellicht was dat ook de insteek van die Annu. Zou het eens aan die AnnuCie kunnen vragen!)
De Penningmeester werd even ontvoerd door de Commissaris Extern van ORAS om nog even een promoronde te doen.
Zo raakte ik dus nog even met de Wijze Opperuil aan de praat over lopende zaken.
Voor ik het wist keerde de Penningmeester alweer terug en liet ze me nog even het cadeau zien dat CH tijdens de Dies van TG hadden gekregen. (Ik had een kleine sneak preview gezien, maar ik had nog steeds geen idee wat het nou was.)
Wanneer de fles stil staat zie je diverse componenten op elkaar drijven maar wanneer je het gaat mengen door de fles rond te draaien gaat het glitteren! Kortom erg leuk!
De AnnuCie was inmiddels ook klaar met het signeren, dus het werd tijd om nog een formaliteit af te handelen... en dat was de Annu af te rekenen.
Nu is de Annu er voor een hele mooie prijs, dus geen enkel probleem.
'En... We hebben nu ook Lustrummutsen!' reageerde de Penningmeester vrolijk.
De AnnuCie Penningmeester reageerde meteen 'Maar voor 1 Lustrummuts, heb je 7 Annu's!'
Desondanks vond ik de Lustrummuts toch ook wel te leuk om te laten liggen, dus het werd 1 Lustrummuts ter waarde van 7 Annu's en ook nog de Klasse Annu!
De Annudame was druk bezig om mijn monocle aan mijn leeslint te binden. (Die arme mensen hebben aan het eind van deze week geen handen meer over van al het schrijven en knopen!) Waarna de Penningmeester nog een foto voorstelde in het Commissiehok. (Daar was ik nog niet eerder geweest)
Na een spannende tour door de laagbouw van EWI kwamen we uit bij het Commissiehok waar de Secretaris bleek te zijn. (Was onze Aspirant Mr. Sunshine gevlucht??? )
Dat kwam wel handig uit, want dan kon hij meteen een foto van ons maken met de mooie Annu!
(En natuurlijk kwam de traditionele Annu-uil van deze Klasse AnnuCie ook nog bij de foto! Hij is gelukkig zo ontworpen dat je hem kunt rollen, want hij is niet te tillen zo zwaar!)
Vervolgens was het tijd om weer verder te gaan!
Het was weer een leuk bezoek aan CH en mogelijk zit er nog wel een extra bezoek in voor het einde van het jaar!!
Een #Trending start van het nieuwe jaar met Bestuur 60!
Hoewel ik graag op de CoBo van Bestuur 60 was geweest, liep het helaas anders met mijn planning en was het gevolg dat ik daar toch niet bij kon zijn.
Daardoor hoefde ik niet lang na te denken toen ik startte met mijn nieuwe jaarplanning, CH zet ik bovenaan!
Zo kon het dus zijn dat ik op 5 oktober het welbekende (maar toch iets verbouwde) CH hok binnenstapte en hartelijk ontvangen werd door een oude bekende die nu Commissaris Carrière (de nieuwste functie!) van CH is! De nieuwe Secretaris was er nog even niet, maar ik was in goede handen! Zo kwamen ook de nieuwe Voorzitter (Voor het eerst in mijn persoonlijke geschiedenis met CH is het een dame!) de Commissaris PR en de Commissaris Onderwijs Wiskunde zich even voorstellen en aangezien de Voorzitter kort daarna een overleg had stelde Commissaris Carrière voor dat ik gezellig naast hem kwam zitten.
Terwijl ik druk met hem in gesprek zat over de lopende zaken rondom Virgiel (onder andere het vlaggensysteem en natuurlijk de Carmina, waar ik hem mee heb leren kennen) en CH (Lustrum, zijn hele nieuwe functie) kwam de Secretaris binnen, helemaal netjes in pak!
Ik kende de Secretaris natuurlijk al wel van mijn Annu bezoek aan CH, maar toch was het erg leuk om hem ook weer te zien!
Al snel vloog hij het hele hok door op jacht naar mijn nieuwe MaCHazines en ook mijn constitutiekaartje die hij al helemaal voor me klaargelegd had! (Deze man verstaat zijn vak duidelijk!)
Onderwijl liet Commissaris Carrière me al even de Lustrumtruien zien en vertelde hij me ook dat er een nieuwe generatie CH dassen is gekomen. De oudere generatie CH dassen en de chokers hebben de uil zonder het schildje en de nieuwe generatie dassen (Aangezien de choker toch niet zo'n enorme hit is, de Delftse dame kan immers prima een das strikken!) hebben dat schildje wel!
Kort daarna kwam de Secretaris weer terug met de mooie stapel MaCHazines, waar zelfs enkele edities van 10 jaar geleden tussen zaten! (NostalgisCH, daar houden we natuurlijk ook van!)
Commissaris Carrière kwam nog even terug op het Lustrum, want op 10 oktober zal er een heuse uilenshow plaats gaan vinden, ter gelegenheid van de opening van het Lustrum en ja, dat mocht ik natuurlijk ook zeker niet missen! (Dat ga ik dan ook niet missen!)
Vervolgens moest hij me helaas verlaten, aangezien er ook nog afspraken stonden, maar ik kreeg de Secretaris er wel nog even voor terug!
Uiteraard zou ik niet vertrekken zonder zo'n mooie Lustrumtrui en die nieuwe generatie das, want dat mag natuurlijk niet in mijn verzameling ontbreken!
Het was erg leuk om weer bij CH te zijn en ik verheug me dan ook al enorm op de volgende bezoeken!
De 10e staat dus de uilenshow op het programma en ook de 11e ben ik weer op 'The tallest building of Delft' te vinden voor een ander LegendarisCH programmapunt! (Maar wat dat zal zijn, dat verklap ik nog even niet!)
#Trending Lustrumopening!
Op 10 oktober was ik alweer CH ready, want het was tijd voor de officiële opening van het Lustrum! Tijdens mijn startbezoek (Nog geen week geleden) was Commissaris Carrière zo lief geweest om mij hiervoor uit te nodigen, dus natuurlijk zou ik zorgen dat ik erbij zou zijn!
Nu had Commissaris PR me al verteld dat het plaats zou vinden op het rugbyveld en dat ik dit aan de kant van CiTG moest zoeken... Desondanks heb ik ook nog even de hulp van Google Streetview ingeschakeld op jacht naar de 'Rugby H-paal' om zeker te zijn dat ik niet zou verdwalen op het moment surprème!
Ter plaatse was ik niet lang alleen, want al snel zag ik een heer met een zwarte CH das aarzelend richting het veld lopen. Zelf ken ik alleen de groene en de rode CH dassen, dus ik wist al meteen dat deze heer wel iets bijzonders moest zijn.
Al snel ontdekte ik dat deze heer een zeer verdienstelijke Professor op EWI is (geweest) en daardoor benoemd is tot erelid van CH! (Onlangs heb ik in MaCHazine nog over hem gelezen, daar kwam ik achter toen hij me vertelde dat hij onlangs een Eredoctoraat in Praag gekregen heeft!) Kortom, met zo'n interessante heer als gezelschap duurde het niet lang tot ik de Voorzitter van de Lustrum Commissie aan zag komen lopen.
Alsof hij het signaal was geweest (Tja, niet te missen met die broeken die écht knaloranje zijn) volgden er steeds meer mensen die het veld op kwamen.
De Voorzitter van de Lustrum Commissie liet de groep wel drie keer het veld over gaan, omdat hij geen idee had waar we nou precies handig zouden staan op het veld, maar uit eindelijk hadden we een positie gevonden!
Gaandeweg zag ik steeds meer bekende gezichten van Bestuur 58 en ook 59 het veld op lopen en uiteraard kwam ook Bestuur 60 tevoorschijn gevlogen!
Commissaris Carrière was de eerste die me zag en hij reageerde superenthousiast op het feit dat ik er ook bij was.
Op mijn beurt was ik erg verbaasd, want waar ik de Secretaris en de Penningmeester netjes in pak zag lopen, had hij zijn dikke jas aan en zijn Lustrummuts op. Dat je nu de nieuwste functie bent, wil toch niet zeggen dat je je pak niet aan hoeft?
Maar gelukkig, met twee soepele bewegingen veranderde de winterproof-Commissaris Carrière in de Bestuursvariant! (Kon ik meteen het vestje even van dichtbij bekijken)
Kort daarna ontdekten de dames PR en Onderwijs Wiskunde me ook en beiden gaven ze aan dat ze heel erg benieuwd waren wat er nou uit de bus zou komen. (Je hoorde van alles uit de bus komen die op het terrein geparkeerd stond, maar veel konden we nog niet zien!)
Uit eindelijk leidde de vogelman (Zoiets heet oorspronkelijk 'Valkenier' meen ik, maar omdat er geen valk in deze show zat hou ik het toch maar op vogelman) ons naar de definitieve plek en begon hij al snel met vertellen!
Aangezien er een Internationale student bij zat die geen Nederlands verstond werd de show in het Engels gegeven, wat nog wel eens een uitdaging voor de vogelman bleek, maar wat wel veel hilariteit opleverde!
De eerste uil was een witwang dwerguil met de naam Slayer en man... Wat was Slayer schattig! Desondanks was hij vrij verlegen en werd hij wat nerveus van alle nieuwe indrukken, dus de vogelman en zijn crew hadden besloten om Slayer niet te laten vliegen.
Vervolgens volgde de volgende fraaie uil waarvan ik zijn naam niet meer weet, maar die we wel goed konden zien, aangezien hij een aantal rondjes over ons heen vloog!! Zijn 'broer' Joep weet ik nog wel te benoemen, aangezien Joep eerst uit koers vloog en achter ons ging zitten en daarna wel in de halve maan kwam staan, maar geregeld vlak voor onze voeten kwam zitten. Als de vogelman dan zijn 'broer' riep, dan vond Joep het geregeld leuk om te komen en bleef zijn 'broer' leuk zitten waar hij zat. Kortom hilariteit en toch spektakel!
Sjors de Kerkuil was NOG leuker (als je het mij vraagt) in zijn stunts. Toen de vogelman een rondje met hem liep bleef hij compleet gefixeerd naar de grond kijken omdat hij een blaadje zag liggen. (Uilen zien niet goed van dichtbij, maar haarscherp van ver weg, daarom wordt de Uil ook vaak met een leesbrilletje weergegeven in tekenfilms e.d.) De vogelman maakte het nog grappiger door semi-gefrustreerd tegen hem te zeggen dat het gewoon maar een blaadje was. Ook deed Sjors nog net geen uur over zijn stukje vlees, kwam hij niet altijd als hij geroepen werd en kwam hij wel een keer spontaan op de arm van de vogelman zitten.
Vervolgens kregen we een Arend te zien (even totaal iets anders) en de show eindigde met de opdracht dat we op de grond moesten gaan liggen, want dan zou de grooste Uil (een Zuid-Afrikaanse Melkuil meen ik) over ons heen gaan vliegen! Dat was wel even spannend, maar ook heel erg gaaf!
Als laatste konden we ook nog even foto's maken van en met deze uil en werd de vogelman nog even overladen met vragen! Kortom, een beter begin van het Lustrum kon er niet zijn!
Een dag later...
Een dag later was ik alweer op CH te vinden voor een reden die nu nog een beetje duister zal blijven, maar weldra duidelijk zal worden!
Bij binnenkomst hing er een gigantische citusvruchtgeur in het hok en al snel werd de veroorzaker ervan op de tafel gevonden. Een krat met mandarijnen vond gretig aftrek onder de leden en daar hoort natuurlijk die typische geur bij!
Het Bestuur was snel bereikt en de Voorzitter en Commissaris Carrière vroegen me nog net niet in koor hoe ik de Uilenshow ervaren had. Ik was volgens mij de enige externe op dit evenement, maar ik vond het echt een geweldige ervaring om de Uilen van zo dichtbij mee te kunnen maken! (en daarbij heb ik natuurlijk ook een stukje Lustrum meegepakt!) Ik vertelde dus over de mandarijnen in het begin van het hok en opnieuw reageerden de Voorzitter en Commissaris Carrière vrijwel tegelijk dat ze ook gratis donuts hadden, aangezien een winkel erg gul was geweest met deze snacks die formeel niet meer verkocht mochten maar nog wel prima smaakten! (Volgens mij hebben ze de bureaus van de Voorzitter en Commissaris Carrière expres naast elkaar gezet om elkaar scherp te blijven houden!) De Voorzitter voegde meteen daad bij het woord en overhandigde me een donut, waarna ik samen met de Secretaris (Ik kreeg zijn naammok te leen! De vorige keer had ik die van de Voorzitter! Misschien een jaardoel om alle naammokken eens gehad te hebben?) elders in EWI ben gaan zitten en later weer terugkeerde op CH.
'Ja, want je moet Commissaris Carrière nog even je nieuwe das laten zien en dan kun je meteen nog even met hem bijkletsen!' aldus de Secretaris.
Ik had mijn nieuwe generatie CH-das immers gekocht nadat Commissaris Carrière vertrokken was, dus hij had me er nog niet mee gezien.
'Ooh ja, nu zie ik het! Mooi!' aldus de toch altijd wel enthousiaste Commissaris Carrière.
Alsof het geen week maar een maand of wat geleden was kon ik opnieuw weer een heel gesprek met hem houden over verwijsliedjes (Ooit geweten dat Jason DeRulo een fan is van CH? Luister dit liedje maar eens) het gala ('Er liggen roze papieren en gouden pennen op het hok, het initiatief ligt dit jaar bij de vrouwen!' aldus de Secretaris. Ik ben bekend met het Galamos en ook dat een schrikkeljaar betekent dat de vrouwen de mannen horen te vragen... Maar betekent het in dit geval dan ook dat de mannen de vrouwen op de thee moeten vragen en ook koekjes moeten gaan bakken? In dat geval vrees ik dat veel meiden te maken gaan krijgen met verkoolde zandkoekjes... Ik zou sowieso niet weten waar ik moet beginnen om iemand te vragen... Alle mannen die ik ken zijn Bestuur of Oud-Bestuur en die zien me natuurlijk al aankomen met mijn roze papiertje..... -Not!- ), de slingers in het hok (Alleen oranje? #Trending is Blauw/Oranje... Dus er moet toch echt een blauw element aan het plafond komen!) en ook het gradatiesysteem kwam weer voorbij!
Kort daarna dook er nog even een oude bekende op, namelijk de Penningmeester van Bestuur 57. (In het liedje Can't Hold Us -Een van mijn CH liedjes- zegt Macklemore heel nadrukkelijk 'Money' en dat specifieke woordje is volledig opgedragen aan de Penningmeester van Bestuur 57 aangezien hij me tijdens mijn bezoek aan hen vroeg of mijn verzameling geld waard is. Kortom, een onvervalste Penningmeester uitspraak om nooit meer te vergeten!)
Al met al was het dus weer heel gezellig op het hok! Waarschijnlijk ben ik eind november weer terug!
Lieve CH mannen van Bestuur 60, ga maar klaarzitten, want jullie mogen raden welke gradatie bij welke man hoort!
Man 1 is makkelijk te raden want hij is een 68 en de 6 is toch wel een erg herkenbare gradatie. Ik kan altijd enorm om hem lachen maar serieus doen is hij ook heel goed in!
Man 2 mocht ik al vanaf dag 1 en ik heb nu ook al het idee dat ik alles tegen hem kan zeggen, hij is wat mij betreft echt een 8!
Man 3 vind ik een interessant verhaal die me keer op keer kan verbazen en die soms nog wel een raadsel voor me is, hij krijgt een 2,5.
Man 4 is wat mij betreft een spookuil (of een erg zeldzame uilensoort) die ik niet echt ken, die krijgt van mij de gradatie NB, Niet Beoordeelbaar.
Ook heb ik zelf nog een nieuw Verwijsliedje gevonden. Voor wie die is en wat het in mijn hoofd betekent zal ook nog even raden blijven, maar het betreft dit liedje!
Ik zie al uit naar het volgende bezoek!
Intervalletje 23 november
Op 23 november ben ik even extra langs CH geweest om Commissaris Carrière nog mee te kunnen laten doen met de Mr. Sunshine Nazomercontest.
Het idee was dat ik de foto zou combineren met het afhalen met mijn Erepublicatie MaCHazine!
Echter zou de Secretaris me inlichten wanneer het MaCHazine binnen zou komen en voorlopig leek het er niet op dat die het voor 1 december zou gaan halen!
Maar ja, Commissaris Carrière was natuurlijk genomineerd door de Thesaurier van de VvTP en ik wilde hem zijn nominatie niet ontzeggen! Aangezien ik toch op de Campus was en ik nog extra tijd over had, besloot ik dan ook een invalletje op de ETV te plegen en meteen langs de CH balie te lopen. Als Commissaris Carrière er dan zat, dan zou ik meteen mijn slag slaan! En zo liep het ook!
Ik stapte het CH hok binnen en Commissaris Carrière zag me vanaf zijn plek natuurlijk meteen, waarop hij me wel lichtelijk verbaasd aankeek.
'Huh, ik wist helemaal niet dat je zou komen!' was zijn reactie dan ook.
Ja... Als je op de foto wil en nog mee wil doen met de Mr. Sunshine Nazomercontest, dan moet dat nu!
'Nou, dat gaan we regelen toch!' reageerde de Voorzitter meteen.
'Ja... En... Raad eens!' reageerde de Secretaris die geheel verrassend achter me opdook.
Nou? 'Het nieuwe MaCHazine is ook binnen!!'
Ahh yes! Toch maar goed dat ik dit extra Intervalletje dus gedaan heb!
Ik kreeg het MaCHazine in tweevoud en de Secretaris bladerde bij een editie al gelijk naar mijn interview dat er heel erg gaaf uit zag!
'Maar, sowieso ben je natuurlijk altijd welkom hè!' reageerde de Voorzitter vrolijk. (Voorlopig staat CH nog steeds bovenaan met de meeste bezoeken! Dit jaar ben ik al een keer of vier langsgeweest)
'Maar, foto... Waar gaan we dat doen? En hoe?' reageerde Commissaris Carrière enthousiast.
Eerst legde ik hem uit hoe het met de nominatie zat en hoe de concurrentie eruit ziet.
'Oh, maar dat lukt me makkelijk!' reageerde Commissaris Carrière vrolijk.
'Zullen we de Lustrummuur als achtergrond doen?' stelde de Voorzitter voor
'Of het borstbeeld van Huygens!' reageerde de Penningmeester.
Gast, heb je het weer gezien? Takkeweer!!!
'Oh... Nee' reageerde de Penningmeester.
'Of het vergaderhok?' vulde de Secretaris aan.
Commissaris Carrière stond even te overdenken 'Tja, of we gaan naar het vergaderhok met allemaal losse uilen, of we gaan naar de Lustrummuur waar de grote Lustrumuil op staat!'
Jij bent een Lustrumbestuurder en je hebt ook nog de nieuwste functie, dus ik vind dat we de dynamische Lustrummuur moeten kiezen!
Samen met de Voorzitter en de Commissaris Carrière liep ik richting de fietsenstalling.
'Ken je deze plek al?' vroeg Commissaris Carrière.
Ja, ik ben natuurlijk op de CBS van CH 59 geweest en toen heb ik ook nog een foto bij de oude Lustrummuur gemaakt!
'Oh ja, dat is waar ook! Goed, hoe gaan we dit aanpakken?' reageerde Commissaris Carrière vrolijk.
De Voorzitter was duidelijk een vakvrouw, want zij gaf duidelijke aanwijzingen aan de Commissaris Carrière voor de beste pose en wist ook mooie foto's te maken.
De foto's werden goedgekeurd en vervolgens kwam de vraag wie er nu genomineerd zou worden.
'Ga je nog naar TG?' klonk het uit twee monden tegelijk.
Nee, dat zit er niet meer in voor 1 december, wel ga ik nog naar Stylos en Froude!
'Goed, wat dacht je van de Secretaris van Stylos?' reageerde de Voorzitter.
Nee.... Die wordt het sowieso niet, nog meer opties?
'Dan sowieso de Penningmeester, dat is een hele aardige vent!' reageerde Commissaris Carrière.
Prima, als hij er is zal hij de nominatie doorgegeven krijgen!
We liepen weer terug naar CH waar ik de Voorzitter en Commissaris Carrière nog wat meer vertelde over de lopende zaken en mijn bezoeken die vandaag nog op de planning stonden. Ook was er natuurlijk nog de uitleg van de prijs.
'Nou, ik ga hier echt dikke campagne voor voeren natuurlijk!' reageerde Commissaris Carrière! (Dat wil ik sowieso zien!)
Al was dit uit eindelijk een verrassingsbezoek met een kleine aankondiging van te voren, het was een enorm leuk en geslaagd bezoek aan CH! (Maar ja, is het ooit niet fantastisCH op CH?) Zin in mijn volgende bezoek!!!
Bezoek 1 februari
Voorafgaand aan dit bezoek was ik al eens teruggekeerd bij CH, al was dat maar heel kort! Op 24 januari was ik bij de baliedagen van De Delftse Bedrijvendage geweest en vorig jaar was er na afloop van dat bezoekje iets gebeurd wat ik dit jaar graag weer wilde herhalen!
Vorig jaar tijdens de baliedagen was ik met een nieuwe mok richting EWI gegaan voor mijn bezoek aan ETV maar voordat ik daarheen zou gaan spoelde ik eerst mijn mok even af in de wc. Het bezoek aan ETV was echter zo snel klaar dat ik besloot daarna nog even gedag te zeggen bij CH (Wat ik ook aan de Commissaris PR beloofd had) en een foto te maken met mijn nieuw verkregen mok van De Delftse Bedrijvendagen! De Voorzitter zat toen op de achtergrond achter zijn bureau.
Ook dit jaar had ik weer een afspraak bij de ETV na de baliedagen, dus ik ben ook nu weer de wc van EWI ingedoken om mijn mok af te spoelen maar omdat ik nu nog iets te vroeg was voor de ETV ging ik voorafgaand aan dat bezoek langs CH.
Er was vrijwel niemand van het Bestuur op het hok aanwezig, maar wel mijn grote vriend, de Commissaris Carrière!
'Wat leuk dat je weer even langskomt! Wist je dat De Delftse Bedrijvendagen dit jaar ook deze koffiebekertjes heeft uitgebracht? Misschien leuk om ook op de foto te zetten!' aldus de eeuwig meedenkende Commissaris Carrière.
We hadden de foto echter nog niet gemaakt of er stonden alweer twee studenten achter me die een boek kwamen kopen! Maar ja, op 1 februari was het tenslotte pas tijd voor het echte bezoek!
Mooi op tijd stapte ik het hok binnen en met een beetje slalommen wist ik het Bestuur te bereiken.
Aanvankelijk ging ik er vanuit dat ik de Secretaris zou moeten missen aangezien die nog geen twee dagen eerder de hoofdprijs van de Hyperloop in Los Angeles had weten te pakken! (Wel met de rest van het team Delft Hyperloop natuurlijk! Ik ben dol op alle dreamteams die de TU Delft rijk is, maar zeker Delft Hyperloop heb ik actief zitten volgen, juist omdat de Secretaris onderdeel uitmaakt van dit dreamteam! Ik heb ook werkelijk bij elke reportage op tv uitgekeken naar hem!) Maar niets was minder waar! 'Hee Sabien! Je hebt mazzel want de nieuwste MaCHazine is ook net verschenen, dus die kun je gelijk meenemen!' aldus de Secretaris.
Wow, dat jij er bent! Ik ging er eigenlijk vanuit dat ik je moest missen! Sowieso enorm gefeliciteerd natuurlijk!!
Vervolgens draaide ik me om naar de Voorzitter die me alweer moest gaan verlaten. 'Ja Sabine, ik weet niet wat dat met ons is... Elke keer als je langskomt moet ik weg voor een vergadering!'
Tjonge, de volgende keer moet ik de Secretaris toch maar gaan vragen of hij ook een blokje in de agenda van de Voorzitter zet, zodat zij er ook eens wat langer bij kan blijven!
'En waar is Commissaris Carrière eigenlijk?' reageerde de Voorzitter vervolgens.
'Zijn paspoort ophalen!' wist de Secretaris feilloos te vertellen.
Ik mocht daarom zijn bureau inpikken terwijl ik de nieuwe MaCHazine alvast van de Secretaris kreeg, die daarna nog even op jacht ging naar een kerstkaart voor me. (Het is wel duidelijk dat Uilen groot denken, want de envelop van de kerstkaart was twee keer zo groot dan de kerstkaart zelf! Al vind ik die kerstkaart wel echt geweldig geworden!!!)
Ondertussen werden de Bestuurders geregeld even weggeroepen en diverse Bestuurders hadden uit eindelijk ook een overleg, maar het wachten werd beloond, want de Commissaris Carrière kwam binnen!
'Ja, sorry dat ik zo laat ben! Laten we het erop houden dat er het nodige fout gegaan is en dat ze me langer op het stadskantoor hielden dan aanvankelijk de bedoeling was! Maar ik ben er nu en jij gelukkig ook! Kan ik je blij maken met thee?' aldus de Commissaris Carrière.
Nadat hij de thee gepakt had werd het natuurlijk tijd voor de grote onthulling van zijn prijs. 'Ja het was wel spannend met de stand tussen mij en de Thesaurier van de VvTP, maar uit eindelijk is het me toch gelukt!' aldus de Commissaris Carrière die vervolgens zijn prijs uitpakte.
'Weet je... Ik vind deze prijs sowieso heel erg mooi en je kunt ook zien dat je hier serieus tijd ingestoken hebt, wat ik heel erg leuk vind! Maar wat dit extra mooi maakt... Je weet dat onze Bestuurskleur hout is? Het zit in een houten lijstje!' aldus de Commissaris Carrière.
'Kijk, dat is mijn speciale plekje voor bijzondere items, jij mag daar een plekje uitkiezen voor mijn prijs!' ging hij voort.
Nou ja, misschien leuk als we eerst even een foto maken van de prijs? Anders pak je dit al precies hetzelfde aan zoals de Commissaris Externe van de VSV deed!
'Ah goeie! Maar wie maakt de foto?' aldus hem.
Nou gelukkig waren de Commissaris PR en de Secretaris er nog, dus de laatste kon wel even een foto van ons maken bij het beeld van Christiaan Huygens.
Bij terugkeer plaatste ik de foto op een mooie plek en zette ik direct de datum en tijd van de Dies/Lustrumreceptie in mijn agenda, want daar ga ik natuurlijk weer bij zijn!
'Als er toch weer een Lustrumeditie van Mr. Sunshine komt, mag ik dan nu iemand van ons nomineren? Ik vind wel dat ik ook een andere uil de mogelijkheid moet geven om ook Mr. Sunshine te worden!' aldus de Commissaris Carrière.
Gaan we doen! We houden ook contact over Area FityLAN waar ik dit jaar waarschijnlijk ook weer even zal komen kijken!
'Helemaal goed! Hier heb je mijn kaartje, dan kun je me altijd bereiken!' aldus de Commissaris Carrière.
Daarna moest de Commissaris Carrière wel een vergadering voorbereiden, dus voor mij was het tijd om weer verder te gaan, maar het was weer erg geslaagd bij CH! Op naar Area FiftyLAN en de Dies/Lustrumreceptie!
Lustrumopening en receptie! (20 maart)
Helaas kon ik niet bij Area FiftyLAN zijn door alle bezoeken die ik rond die tijd had, maar natuurlijk zou ik de Lustrumreceptie kunnen missen! Doordat mijn Tour du Kriminele ook net op de 20e zou plaatsvinden was ik al om 15:00 op EWI. Tot mijn grote verbazing stonden er stoelen, het spreekgestoelte van CH en een whiteboard in de centrale hal. Niet echt de looks die een Diesreceptie altijd heeft! Zou het nu allemaal helemaal anders gaan omdat het Lustrum is? De Commissaris Carrière kwam me gelijk even de hand schudden zodra hij me zag, maar zo snel als hij gekomen was, vloog hij ook weer naar de Ereleden toe, niet echt het moment om dus te vragen wat hier allemaal gaande was!
De Commissaris Public Relations liep ook even langs en zij vertelde me dat er koffie en thee klaarstond die je bij de Wocky! kon scoren!
Ik moest het allemaal nog maar even zien, dus ik ging op een blauw (hard!) bankje zitten terwijl ik de situatie aan het overzien was.
Zo zag ik de President en de Thesaurier van de ETV met grote containers vol met flessen lopen en kwam de Commissaris Public Relations nog even langs met een dienblad vol koekjes waar een eetpapiertje op zat, voorzien van het Lustrumthema!
Uit eindelijk was de Commissaris Onderwijs Wiskunde de persoon die me kon uitleggen wat er nu allemaal zou gaan gebeuren deze middag. 'Normaal doen we de opening van de Diesweek altijd in een andere zaal, maar omdat die nu niet beschikbaar waren hebben we besloten om het hier te houden. Tijdens deze opening wordt er een toespraakje gehouden door de Voorzitter, of in dit geval de Vice-Voorzitter, daarna spreekt de Erevoorzitter waarna de Leden van Verdienste een officiële oorkonde krijgen. Zodra dat gebeurd is wordt de bar geopend, gaan de stoelen weg en zul je zien dat het een welbekende receptie wordt!' Aldus haar.
Vice-Voorzitter? Waar is de Voorzitter dan?
'Die voelt zich helaas niet zo lekker, dus ze is er niet vandaag!' Aldus de Commissaris Onderwijs Wiskunde.
Dat zul je nu ook altijd zien, zouden we eindelijk een groepsfoto gaan maken, is de Voorzitter er niet! Tijdens mijn laatste bezoek had de Voorzitter al gezegd dat ze een talent leek te hebben om iedere keer weg te zijn wanneer ik langskwam, maar dit was toch wel heel erg typisch! Dit had vrijwel niet mis kunnen gaan, maar helaas, we moesten haar erbij denken!
Tegen 15:30 liepen de Ereleden en andere aanwezigen richting het stoelendeel, dus ook ik besloot daar te gaan zitten. Achter mij zaten de Secretaris en de Thesaurier van de ETV die nu de BHV zouden verzorgen. 'Dus Sabien, hou je het wel rustig? Dat we je niet hoeven te redden?' aldus de lachende Secretaris van de ETV.
Geen zorgen, ik heb geen ambities om nu helemaal los te gaan! 'Tja, je weet het niet... Vroeg pieken?' aldus de Secretaris.
Nee, geen zorgen, dat gaat niet gebeuren! Trouwens, wanneer is jullie Diesreceptie nu eigenlijk, is dat al bekend?
'Ja, die weten we sinds vorige week!' Je zou me nog mailen daarover!
'Of ik zeg het nu?' was het stellige weerwoord van de Secretaris, maar beloofd is beloofd, hij zou het doormailen. (Eenmaal thuis ontdekte ik dat de Secretaris het op een wonderbaarlijke wijze gepresteerd heeft om me te mailen terwijl hij al die tijd achter me zat....)
De Penningmeester is dus blijkbaar de Vice-Voorzitter (Constitutioneel gezien staat dat niet bepaald op de website, dus het was voor mij een verrassing wie er zou spreken) want hij nam het woord achter de Spreektafel. Terwijl hij iedereen enthousiast welkom heette deelde de Commissaris Public Relations kaartjes uit. Aanvankelijk was het me totaal niet duidelijk wat deze tekening nu met #Trending of het Lustrum te maken had, laat staan wat het van doen had met deze opening, maar daar zouden we al snel achterkomen.
De Penningmeester/Vice-Voorzitter vertelde ons wat we zoal konden verwachten gedurende de tijd dat we hier zouden zijn en daarna gaf hij het woord aan de Erevoorzitter. (De Voorzitter van de Ereleden) Prof. dr. Aarts is een gewoon hoogleraar zuivere en toegepaste wiskunde (Aldus de website van CH) en hij zou ons in het Engels meer gaan vertellen op de prachtige vorm op de kaart die de Commissaris Public Relations ons eerder gegeven had. Als we het hebben over de takken Meten en Meetkunde en over Verbanden binnen de wiskunde, daar heeft mijn interesse altijd wel gelegen. (Maar begin niet over getallen want dan gaat mijn grote vriend Dyscalculie in opstand!) Doordat het echter in het Engels verteld werd, hield het voor mij echter al snel op met het kunnen volgen van het verhaal. Het kwam er (naar mijn idee) in ieder geval op neer dat je de getallen 12, 30, 120 en uit eindelijk ook het getal dat op deze dag centraal stond uit deze vorm kunt krijgen, namelijk 60! Dit doet natuurlijk totaal geen eer aan de prachtige en zeer uitgebreide manier waarop Prof. dr. Aarts dit ons verteld heeft. Indien iemand het me nog iets beter kan toelichten, dan zal ik dit stuk nog even wat vollediger maken!
Nadat Prof. dr. Aarts gesproken had ging het woord weer terug naar de Penningmeester/Vice-Voorzitter die de Leden van Verdienste (Members of Merit, een woordencombinatie waar ik grappig genoeg mee wakker geworden was die ochtend.) bekend zou maken en deze Leden van Verdienste zouden een officiële oorkonde krijgen. Er zaten nogal wat bekende gezichten bij, want heel Bestuur 59 werd in het zonnetje gezet. Daarnaast werden er ook nog enkele andere leden tot Lid van Verdienste benoemd door bijvoorbeeld hun bijdrage aan de studiereis naar Brazilië en een ander was Voorzitter van de allereerste Area FiftyLAN (Ik heb hem twee jaar terug gesproken, daarom weet ik om wie het ging.) Kortom, wat is het toch mooi om te zien hoe die uilen toch altijd net een stapje extra zetten voor hun CH!
Na dit officiële moment restte er nog een ding voor de Penningmeester/Vice-Voorzitter en dat was de bar openen! De stoelen werden weggehaald en als een hongerige Uil dook ik direct op de Pedel af om me aan te melden. Het bleek echter al snel dat het nogal een uitdaging zou gaan worden om het Bestuur snel te gaan feliciteren. (Er zijn en blijven altijd mensen die me niet kennen... Dat kan ik ze natuurlijk niet kwalijk nemen, maar daardoor ontstaan zulke situaties nog wel eens) Ik dook mijn welbekende hoekje in (Hier heb ik gestaan bij de recepties van 58 en 59 dus het mag wel gelden als welbekend hoekje) en al snel was ik ook niet alleen meer, want de Secretaris, Penningmeester en Commissaris Onderwijs van Froude waren ook gekomen om te recipiëren! De Penningmeester had me direct gezien en na een paar minuten draaide de Secretaris zich om 'Oh hee, je bent er ook! Gezellig!' aldus de Secretaris van Froude.
Een kort gesprekje volgde en leerde me dat ik in april ook weer bij Froude langs kon komen en dat het die avond ook weer S-Café zou zijn, dus mocht ik de Voorzitter nu echt te erg missen, dan kon ik die op dat moment nog treffen.
Het gesprek werd even stilgelegd toen de Lustrumcommissie aangekondigd werd, want zij hadden op het podium een cadeau klaarstaan voor de vereniging. De Commissaris Onderwijs Informatica 59/Een Lustrumcommissielid pakte de microfoon en begon de spanning alvast een beetje op te voeren over wat er nou uit eindelijk onder het reusachtige Uilenkleed zou liggen. Een van de meest bekende uitvindingen van Christiaan Huygens stond hieronder en het zou iets moeten zijn wat we allemaal kennen en eigenlijk is het best vreemd dat het nog helemaal niet op CH is! Goh, wat zou dat nou toch kunnen zijn? De spanning werd nog even verder opgebouwd aangezien de Commissaris Onderwijs Informatica 59/Een Lustrumcommissielid ook vertelde wat het in ieder geval allemaal niet was!
Uit eindelijk werd het geschenk onthuld en ik had het inderdaad niet kunnen bedenken, het is een slingerklok met het logo van de vereniging erop! Christiaan Huygens was de persoon die de slingerklok uitgevonden heeft!
Kort daarna had ook de President van de ETV me ook weer gevonden en ik moest toch wel even twee keer kijken aangezien hij naar de kapper geweest is! Intussen passeerde de Secretaris van de ETV ook even met een gek gezicht terwijl ik met de President sprak over het recipiëren, hun eigen Diesreceptie en natuurlijk de Diestaart die precies een week later op precies dezelfde plek zou plaatshebben (Alleen zeker niet precies dezelfde tijd.) Uit eindelijk stond het Bestuur er even vertwijfeld bij en ook de Pedel leek even kort het spoor bijster. Omdat ik zag dat het al tegen 16:30 liep besloot ik even aan de bel te trekken en te melden dat ik wel zo weg moest!
'Prima, jij mag hierna!' zei de Commissaris Onderwijs Wiskunde waarna het Bestuur de ChipCie ontving.
Op dat moment kwam de Voorzitter van PS aangelopen. 'Hee Sabien! Een momentje, ik kom er zo aan!' terwijl ik ook de Thesaurier en de Excursieleider van TG zag passeren.
De mannen van Froude hadden het onderwijl opgegeven en gaven aan weer verder te moeten, dus van hen nam ik alweer afscheid.
Juist op het moment toen de Voorzitter van PS weer terugkeerde noemde de Pedel mijn naam, dus eindelijk kon ik gaan recipiëren bij Bestuur 60!
Wat heb ik toch al veel meegemaakt met dit Bestuur, maar ik hoop zeker dat er nog veel memorabele momenten zullen volgen in dit jaar!
De Penningmeester/Vice-Voorzitter nam het woord, maar al snel gaf hij het dankwoord door aan de Commissaris Carrière (Toch wel de Uil die ik het meeste zie en spreek als ik op CH ben dit jaar) die een enthousiaste uitvoerige dankrede hield. Om dit moment passend af te ronden werd er natuurlijk ook nog een foto gemaakt! (Handig dat ik dat alvast met de Voorzitter van PS had kunnen regelen!) Ik was voorlopig de eerste persoon die op correcte volgorde had gefeliciteerd, iets wat ik geleerd heb van de Thesaurier en Commissaris Onderwijs van Bestuur 122 van TG! Vervolgens restte me nog een ding en dat was het Gastenboek signeren. De Pedel keek nieuwsgierig mee naar wat ik allemaal aan het schrijven was. 'Dat is nogal een verhaal!' zei hij lachend.
Ja, er is inmiddels al zoveel te schrijven over alles wat ik met deze Uilen beleefd heb!
Intussen werd er voor hem alweer een drankje neergezet. 'Wauw, dit belooft nogal een zware avond te worden! Iedereen heeft je alleen maar nodig om namen op te schrijven en verder krijg ik heel veel drankjes!' (Tja, iedereen wil dat de Pedel je aardig vindt, want dan kom je over het algemeen sneller aan de beurt. Een manier om dat te bewerkstelligen is door drankjes voor hem te halen!) 'Ik was ook nog wel verbaasd over de Pedelstaf, het is niet bepaald een voorwerp dat je met een hand optilt!' vervolgde hij. Nee, meestal zijn Pedelstaven vrij zwaar, dus aan het einde van deze receptie heb je waarschijnlijk niet alleen een schorre keel, maar ook twee mega gespierde armen door het optillen van die staf!
Het was tijd om verder te gaan, dus ik begroette al mijn bekende favoriete Bestuurders nog even waarna ik richting de bus ging. (In het voorbijgaan had ik Leeghwater ook nog gespot) Hoewel ik de Secretaris van de ETV beloofd had het rustig te houden, had ik hem achteraf gezien nog best wel kunnen gebruiken aangezien ik bij het uitstappen van de bus bij Station Delft het gepresteerd heb om nogal een flinke misstap te maken met als gevolg dat ik naar de huisartsenpost kon gaan... (Is er een BHV'er in de buurt?) In ieder geval was dit een zeer verrassende maar zeker ook geslaagde Lustrumviering! Op naar het volgende bezoek wanneer de nieuwe Annu uit is!
Annubezoek! (24 mei)
Op 24 mei was ik weer eens bij CH te vinden voor de Annu! Naast de Annu had ik nog een reden om langs te komen, dus ik hoopte maar dat de Commissaris Carrière aanwezig was, aangezien die andere reden alles met hem te doen had!
Ik kwam binnen en werd door enkele hardwerkende uilen begroet waarna ik direct koers zette richting het Bestuur waar gelukkig ook de Commissaris Carrière ook zat!
'Hee, ik wist niet dat je kwam, maar leuk dat je er bent! Kom verder!' aldus hem.
De Secretaris en Penningmeester zaten beiden keihard te werken maar konden wel heel even opkijken om hallo te zeggen, waarna ze weer verder gingen.
'Het is wel een hele tijd geleden dat ik je gezien heb!' zei de Commissaris Carrière met een lichte toon van verwijt in zijn stem.
Ja, er hebben twee maanden tussengezeten! Best wel lang, maar gelukkig weet ik toch altijd de uilen weer te vinden!
Ik was de spanning al een beetje aan het opvoeren bij hem, want wat had ik nou voor hem dan?
De spanning werd plotseling verbroken door een hele nare pieptoon. Wat is dat?! Komt er een ontruiming? 'Geen zorgen, ze zijn piepertests aan het doen, zo gaat het al even en zo kan het ook nog wel even doorgaan!' verklaarde de Secretaris, waarop ik het dus veilig genoeg achtte om het piepende ding te negeren en me even volledig op de Commissaris Carrière te richten.
Hij mocht namelijk een Predicaat Legendarisch in ontvangst nemen en dat is best wel een bijzondere toewijzing. De Voorzitter van Bestuur 56 is een van de personen die zich ook in het rijtje 'Legendarisch' staat. Enkele andere voorbeelden zijn de Originele Mr. Sunshine, de Presidenten Senaat en Bestuur van DSC voor het jaar '13/'14 en de Voorzitter van DB 118 van Virgiel. Een mengeling van trots en verwondering ontstond bij de Commissaris Carrière ontstond toen hij het waardepapier in ontvangst mocht nemen. 'Wauw, wat een eer! Onwijs leuk ook dat je echt alles erbij betrekt!' zei hij toen hij op het onderdeel 'Carmina op CH' aanwees. Alleen mensen die echt iets heel speciaals voor mij betekend hebben of mensen die ik al zo lang ken dat ze gewoonweg niet meer weg te denken zijn, die komen in aanmerking voor deze hoogste onderscheiding, zo ook jouw oud-huisgenoot en oud Voorzitter van Bestuur 56, al deed ik toen nog niet aan oorkondes!
'Hahaha, ik zal het wel tegen hem zeggen als ik hem weer zie!' zei de Commissaris Carrière lachend.
Vervolgens vroeg hij aan mij of ik de nieuwe Annu al had. Nee, dat was de reden waarom ik hier ben!
'Was er een voor haar gesigneerd?' vroeg hij aan de Secretaris.
'Nee helaas, maar ik zie dat de Voorzitter van de Annu wel aanwezig is!' zei de Secretaris.
Zo gezegd, zo gedaan (Met ook een beetje hulp van de Commissaris Onderwijs Informatica die nog wel een Annu wist te liggen) kreeg ik alsnog een gesigneerde Annu!
'Waren er nog gadgets over?' vroeg de Commissaris Carrière vervolgens waarop opnieuw de Commissaris Onderwijs Informatica even verdween en vervolgens iets mysterieus aan de Voorzitter van de Annu overdroeg.
'Ik weet het heel zeker, jij zal deze gadget echt geweldig vinden!' aldus de Commissaris Carrière.
Ik had de Annu al even vluchtig zien passeren en die vond ik al op het eerste gezicht erg mooi, dus wat voor gaaf gadget zou daar wel niet bijhoren? Nou, het bleek dus een uiltje aan een kettinkje te zijn en als je de vleugels van de uil opzij klapt, dan zie je een klokje! (Liefde op het eerste gezicht, zowel voor de Annu als voor het gadget!)
Natuurlijk zou er ook nog even een foto gemaakt worden met de Commissaris Carrière met zijn Predicaat Legendarisch, maar op dat moment gaf de pieper 'Brandmelding' door.
'Ehh... Weet je heel zeker dat dit nog steeds testen is?' zei Commissaris Onderwijs Informatica en ook de Commissaris Carrière werd een beetje nerveus, met als gevolg dat ik weer even een paar weken terug te tijd in ging en dacht aan de brandsituatie bij L&R.
'Jongens, ik heb nog steeds geen 'Einde Test' melding gehad, dus ik weet zeker dat dit ook een test is!' zei de Secretaris resoluut.
Nog steeds wel een beetje zenuwachtig droeg ik mijn camera over aan de Commissaris Onderwijs Informatica terwijl de Commissaris Carrière even zijn hoekje indook om ook de Mr. Sunshineprijs duidelijk neer te zetten. De foto zou bij zijn episch centrum gemaakt worden! Nadat de foto's gemaakt en goedgekeurd waren kon ik alles rustig gaan opruimen en door naar de volgende afspraak bij de ETV.
'Echt heel erg leuk dat je weer even langsgekomen bent! Ik ben echt enorm vereerd met deze prijs!' zei de Commissaris Carrière vrolijk. 'Oh ja, en ook heel lief dat je gezegd had dat mensen zeker ook op mij mochten stemmen met ORAS! Had je mijn stukje film nog gezien met het beertje en de roze uil?' Natuurlijk, dat stukje was zeker niet te missen!
Vervolgens besprak ik met de Secretaris dat ik hem nog een laatste keertje zou mailen dit jaar, want er is op zeker nog een afsluitend bezoek nodig aan Bestuur 60! (En geloof me, ik ga ze enorm missen!)
Afrondend bezoek 20 juni
Op 20 juni was ik weer even bij CH te vinden om de prijzen uit te reiken! Commissaris Carrière was tijdens mijn laatste bezoek al goed in de prijzen gevallen, maar ook de rest van Bestuur 60 mocht nog wat prijzen toevoegen aan de eregallerij! De Bestuurders waren erg blij met de prijzen voor Leukste Diesreceptie, Liefste Contactpersoon en Best Scorende Studievereniging maar de prijs waar iedereen toch wel op gehoopt had was 'Lievelings Annuarium' want CH heeft die de voorgaande twee jaren ook behaald en wanneer iets drie jaar achter elkaar gebeurt, dan is het 'altijd zo geweest!' aldus deze wijze uilen.
Nu had ik ten tijde van het toekennen van de prijzen te maken met een klein probleempje met mijn printer... De toners waren bijna over datum, dus ik kon niet op de release van deze Annu wachten. Voor alle zekerheid had ik de Oorkonde daarom al gemaakt en maar goed ook, want wat was Oorsprong weer een parel van een Annu! (Maar stel dat het boek nou echt heel lelijk was geweest -kuchkuchwortelkuchkuch- dan had ik altijd nog kunnen besluiten om de oorkonde ongeldig te verklaren en het niemand ooit te vertellen!) Mooie kleuren paars met goud, een episch mooi Annugadget, strakke lay out maar toch weer met de vertrouwde quotes en een hilarische 'ingezonden' katern! De Secretaris was duidelijk blij met alle prijzen, maar de derde keer Lievelings Annuarium was voor hem toch wel het absolute hoogtepunt. 'Kijk guys! We hebben hem!!! We hebben hem!' aldus de Secretaris terwijl hij de Oorkonde omhoog hield en er vrolijk mee heen en weer wapperde.
(En dan te bedenken dat hij dus Liefste Contactpersoon op persoonlijk vlak gewonnen heeft... Die derde keer Lievelings Annu behalen betekende alles voor hem!)
Natuurlijk zouden we dit moment wel even vastleggen voor de geschiedenis dus de Secretaris van vorig jaar werd opgeroepen om even wat foto's bij de trappen te maken. Nadat de foto's goedgekeurd waren liep ik nog heel even met de Secretaris mee om zelf nog even een MaCHazine in ontvangst te nemen, aangezien ik er bijna eentje achterliep! Daarna restte me alleen nog afscheid te nemen van de Commissaris Carrière en de Secretaris. Wat was het weer een Goehoed jaar! (En Trending, dat ook zeker niet te vergeten!) Ik ben heel benieuwd wat Bestuur 61 me brengen zal!
Kennismaking met Bestuur 61
Op 27 september was ik weer bij mijn Uilenvrienden van CH te vinden aangezien het alweer even geleden was dat ik bij hen was langsgevlogen.
Ik wist nog niet precies wat ik kon verwachten, al kende ik de Voorzitter en de Secretaris al wat langer. Zeker met de Secretaris heb ik al een aardige geschiedenis aangezien ik haar zowel bij de Annu overdracht (Klasse! met de monocle!) als bij het MaCHazine interview ontmoet heb. De Voorzitter heb ik kort op de CoBo van PS van vorig jaar gesproken, toen ze Voorzitter van de SVR was en ook tijdens het afrondende bezoek aan ETV kwamen we elkaar weer even tegen en was zij de persoon die de foto's van mij met het ETV Bestuur maakte.
En nu zijn zij dus twee van de belangrijkste Uilen die dit Okergele jaar zullen gaan overzien. Op de plek waar een heel jaar mijn grote vriend Commissaris Carrière gewerkt heeft, daar zit nu zijn opvolger. De nieuwe Commissaris Carrière maakte al direct een goede indruk aangezien ze een okergeel uilenshirt aanhad, maar of ze de eerste Commissaris Carrière zal gaan overtreffen, dat zal een hele uitdaging voor haar gaan worden!
Verderop zag ik de Commissaris Onderwijs Wiskunde zitten die het enerzijds heel erg interessant vond, maar het anderzijds toch ook nog wel druk had met dingen. Regelmatig zag ik hem dus een Uilenblik maken. (Uilen kunnen hun hoofd 180 graden draaien, ik denk dat de Commissaris Onderwijs Wiskunde dit met de nodige oefening ook soepel zou kunnen doen) De Commissaris PR en de Commissaris Onderwijs Informatica waren de meest typische Uilen, want zij vlogen continu heen en weer. De Penningmeester die ik vanaf de Constitutiefoto met een 2 gegradeerd heb was er helaas niet aangezien hij in de organisatie van het IFF zat en die moest nu dan ook van alles en nog wat doen om het IFF goed te laten verlopen.
De Secretaris zorgde voor een kopje thee en dat ik een zitplaats had terwijl ze me samen met de Voorzitter wat meer vertelde over hoe het 61e Bestuur kleur zal gaan geven aan dit jaar CH. Om goed te beginnen kreeg ik van de Secretaris de constitutiekaart die ook dit jaar weer prachtig is! Een uil die precies op Kerkuil Sjors van de Lustrumopening leek is natuurlijk een goede binnenkomer aangezien Sjors naast Joep mijn lievelingsuil is!
De Commissaris Onderwijs Wiskunde begon het zo stilaan op te geven met zijn werk en schoof gaandeweg steeds dichterbij ons kringetje zodat hij ook enigszins een indruk achter kon laten. Toen de Secretaris hoorde dat ik nog een MaCHazine achterliep zorgde zij ervoor dat ik die snel in handen had.
'Valt je niet iets op aan het hok? Vind je het niet opgeruimd hier?' vroeg de Voorzitter vervolgens. Toen ik wat beter rondkeek zag ik wat ze bedoelde. Het hok is helemaal opnieuw geverfd en voorzien van gloednieuwe LED verlichting!
Ook een leuke gadget is de duurzame pen. Wanneer deze pen leeg is kun je het inktpatroon eruit halen en daarna kan de pen bij het GFT! (Tenzij je Sabine heet, dan gaat de pen de verzameling in natuurlijk!) De Voorzitter vertelde vervolgens over de vis van de Secretaris. 'De Secretaris is al jarig geweest en voor haar verjaardag hebben we haar een vis gegeven die we Daphne genoemd hebben! Alleen vindt Daphne de vis mij veel leuker dan de Secretaris!' aldus de Voorzitter waarop ze direct haar vinger in de kom stak. Daphne de vis zwom direct naar boven.
Dit vond de Commissaris Onderwijs Informatica wel interessant en probeerde het ook eens. Echter vindt Daphne de vis de Commissaris Onderwijs Informatica veel minder boeiend want ze zwom gauw weg.
'Zie je nu, ze vindt mij veel leuker!' zei de Voorzitter tegen Informatica.
Wiskunde was heel even weggelopen om iets te pakken maar hij was daarbij vergeten om zijn computer te vergrendelen.
Als Bestuur heb je nog wel eens te maken met delicate kwesties die niet iedereen aangaan. Voor de veiligheid is het dan ook verstandig om altijd je computer te vergrendelen wanneer je even wegloopt. Het Bestuur heeft er dus een sport van gemaakt om een Olifant (Leeghwater) op het bureaublad te zetten wanneer je wegloopt zonder je computer te vergrendelen. Wanneer je de Olifant op je bureaublad hebt staan heb je sowieso een strafturfje te pakken, want dat is toch de beste manier om slechte gewoontes af te leren!
Wiskunde was nu dus de pineut want hij was niet snel genoeg terug om te voorkomen dat de Secretaris een Olifant op zijn bureaublad zette.
Een mazzeltje voor Wiskunde was dat hij even uitstel van executie kreeg want de Secretaris zou eerst even een CH gerelateerd liedje op gaan zetten (Want nog steeds, ETV liedjes bij CH door de speaker, dat kan gewoon niet!) en foto's laten zien van de Bestuursshoot. Elke foto heeft wel een verhaal en de grappigste foto's waren toch wel die van de mannen die iets typisch vrouwelijks moesten doen. De Penningmeester heeft toch wel de meest grappige en ongemakkelijke foto aangezien hij in de weer was met een tampon. Ook de Commissaris PR heeft een leuke want die stond zijn lippen te stiften terwijl Informatica zijn nagels aan het lakken was. Wiskunde hield het simpel met gewoon heel geboeid in de spiegel kijken... (Zou dat iets zeggen over zijn gradatie? Hij heeft ook iets met zijn haar vastlijmen heb ik gemerkt op de foto's, maar hoe ik hem nu naast me zag staan was het toch wel wat minder vastgelijmd... Gaan we over nadenken!) Ook een leuke foto was die van de Voorzitter, Secretaris en de Penningmeester. 'Kijk hoe lief de Penningmeester hier lacht!' zei de Secretaris regelmatig als ze me een foto van hem liet zien. Maar ook over Informatica zei ze dat een keer.
Desondanks vind ik de Penningmeester nog steeds de allerleukste man van het Okergele Bestuur! (Die zal dan ook ongetwijfeld genomineerd worden voor Mr. Sunshine!)
De Secretaris zette Maya de Bij muziek op en de Voorzitter legde uit waarom dat was. 'Onze kleur is Okergeel dus we kunnen er een leuke woordgrap mee maken. Wij zijn Okerbij!' aldus de Voorzitter. (Ofwel, Wij zijn ook er bij, maar dan goed samengevat in een vliegend beest en in de juiste kleur. Gele uilen zijn er immers niet)
Wiskunde had inmiddels de Olifant weer van zijn bureaublad afgeknald en tot mijn grote verbazing keek een nieuwsgierige KOE me aan.
Vriend... Wat doet die koe hier? Als die gaat vliegen en die moet wat doen, dan ben je je leven niet zeker!
Heel even zag ik Wiskunde nadenken waarop hij een reactie gaf waarbij duidelijk werd dat hij hetzelfde beeld voor zich had als ik.
'Tja, De Commissaris Onderwijs Wiskunde wordt ook wel COW genoemd en COW is natuurlijk een koe' Aldus Wiskunde.
Maar jullie konden een episch Lustrumlogo op laten tekenen, dan kun je toch ook wel een getekende uil met koeienvlekken laten maken?
Intussen ging ook nog eens de telefoon en dat bleek mijn grote vriend, de Voorzitter van PS, te zijn die blijkbaar een huisgenoot is van de Voorzitter van CH.
Over PS was er ook genoeg te vertellen aangezien ik daar al meerdere keren geweest ben. (Toevallig vandaag nog als tussendoorbezoekje) Maar ja, Wiskunde moest zijn strafturfje nog wegwerken!
Het gehele Bestuur (Met uitzondering van de Penningmeester aangezien hij er niet was) zou meedoen en natuurlijk werd ik ook van harte uitgenodigd om mee te doen. Echter heb ik de CoBo's moeten schrappen omdat ik non stop met mijn in mijn hoofd op bed gelegen heb en nu zijn ze op mijn werk druk bezig met een verbouwing waardoor mijn gezondheid ook niet helemaal optimaal is. 'Nee, je wil niet weer ziek worden dan!' stelde Wiskunde meelevend.
De Voorzitter was druk bezig met schenken en vroeg aan Wiskunde of hij het glaasje van de Voorzitter wilde vullen. (Je schenkt niet voor jezelf in natuurlijk...) Plotseling gooide de Voorzitter de dop op de grond en begon erop te stampen.
Dit fenomeen kende ik nog niet.... 'Ken je de tradities rondom het schenken?' vroeg de Secretaris toen ze mijn verbaasde blik zag.
De meeste ken ik wel. De Voorzitter mag wanneer alle glazen perfect geschonken zijn haar Keteltje zonder handen nemen, een Haags bakkie moet de schenker leeg maken en je schenkt niet voor jezelf... Maar hoe zit dit nu weer?
'Nou, de fles mag nooit open op tafel blijven staan, want dan wordt hij oud. Dus hij moet op als er geen dop meer is!' legde ze uit.
Wiskunde keek treurig naar de fles die nog behoorlijk vol was maar Commissaris PR liep volkomen rustig naar de vergaderkamer van het Bestuur en pakte daar een reservedop.
'Hier vriend!' aldus de Commissaris PR die de dop op de fles deed terwijl de Voorzitter en Wiskunde juist druk bezig waren met de lade van de Voorzitter.
Zij wilde koste wat kost de lade dicht houden terwijl Wiskunde wist dat daar een reservedop moest zijn.
Kortom, een hilarisch schouwspel dat je alleen bij de Uilen kunt aanschouwen.
'Ik was laatst in de dierentuin en daar zat een enorme Joepuil, alleen fixeerde hij zich helemaal op mij toen ik voorbij liep! Daardoor werd ik best nerveus!' vertelde de Secretaris en om haar woorden kracht bij te zetten zocht ze de foto van de uil op.
Ahhhh wat een knapperd! Die is wel echt heel mooi!
'Ja, dat wel! Maar hij was super groot! Er hing ook een bordje bij dat je je vingers absoluut niet door de kooi mocht steken.' reageerde de Secretaris.
Hij wist natuurlijk dat jij op een hoger niveau verbonden bent met uilen, dus dat hij jou in de gaten moest houden!
Daar moest de Secretaris wel om lachen en ze kon niet anders dan dat beamen.
Tijd voor het Keteltje. Natuurlijk dien je die boven de Uilenmat te nemen want de Uil heeft altijd dorst! Speciaal voor de gelegenheid had de Secretaris Feel This Moment opgezet dat voor mij een belangrijke betekenis heeft, aangezien dit mijn belangrijkste Verwijsliedje is voor de Voorzitter van 56.
'Ja, hij was wel erg bijzonder voor je hè?' vroeg de Voorzitter.
Inderdaad, om je een beeld te geven... Toen ik mijn rekenexamen laatste kans ging afleggen (Ik heb dyscalculie, dus cijferen is rampzalig voor mij) heb ik een foto van de Voorzitter van 56 op mijn examentafel neergezet (want dat mocht gelukkig) en toen heb ik mijn examen gehaald!
'Dat kwam natuurlijk door de Voorzitter van 56!' reageerde de Voorzitter.
Nadat de Uilen hun Keteltje netjes hadden weggewerkt gingen we ook nog even een foto maken. 'Welke uil is jouw favoriet?' vroeg de Secretaris. Nou, die uil zie je terug op mijn groepsfoto met Bestuur 59. Het is een wegvliegende uil die weer correspondeert met het verwijsliedje Shots. Tot mijn grote schrik was net die uil volledig onvindbaar.
Iedereen was druk aan het zoeken, maar deze uil was nergens te vinden.
Tja, dan moet ik een nieuwe favoriet opzoeken....
Die nieuwe favoriet kwam in de vorm van een prachtige Glitter & Gold uil op een tak die is geschonken door Bestuur 53. (Daar kwamen we later weer achter. De uil bleek open te kunnen en er zat een perkamentje in verstopt) Dit is het 5e jaar dat ik nu bij CH kom, dus deze uil is zeer passend als nieuwe lievelingsuil. (Maar als mijn 'Shots' uil weer opduikt dan haal ik die er natuurlijk ook weer bij) Nadat iedereen een uil had uitgekozen en de Penningmeester van Bestuur 60 als fotograaf gevraagd was, werden de foto's gemaakt en even teruggekeken.
Op dat moment ontdekten we dus dat de uil open kon en dat er een perkamentje, compleet met een kleine zegel, in zat!
Nadat ik de uil had teruggegeven was het tijd om afscheid te nemen. Deze eerste kennismaking was een groot succes en ik verheug me nu al op de volgende ontmoeting met Bestuur 61! (En dan hoop ik natuurlijk dat ik de Penningmeester ook kan ontmoeten! Ik wil natuurlijk wel weten of deze uil echt zo leuk is als hoe hij op de foto's staat!) Als ik nu al een nominatie voor Mr. Sunshine zou gaan uitdelen dat is die of voor de Penningmeester of voor de Commissaris Onderwijs Wiskunde!
Bezoekje 6 december!
Precies op tijd stapte ik CH binnen. Bij het bureau van de Secretaris stond al een stoel voor me klaar dus ik hoefde alleen maar mijn spullen af te gooien en te gaan zitten!
‘Wat leuk dat je er weer bent! Hoe gaat het met je?’ vroeg de Secretaris.
Nou ja, door mijn ontstoken kaakgewricht gaat het wel wat minder dan anders en moet ik ook wat rustiger aan doen, maar ik vind dit nu eenmaal veel te leuk, dus ik zorg er wel voor dat ik mijn afspraken lekker kan blijven doen, al moet ik soms wat minder afspraken op een dag doen.
Terwijl de Secretaris een kopje thee voor me ging maken (Ik mocht de bijzondere okergele Uilenmok gebruiken!!! Dan voel je je pas Bij-zonder!) was er met de Voorzitter en enkele leden een bijzondere strijd gaande.
Vis Daphne is helaas niet meer in leven, maar in navolging van het vissenkommetje dat er tijdens mijn vorige bezoek stond, staat er nu een serieus aquarium met meer vissen.
Zo hebben we nu de vissen Willy, Daphne, Marc, Franc en Niek. Niek heeft een waterallergie dus die zal helaas niet heel oud gaan worden. Desondanks krijgen onze zwemmende vrienden regelmatig verrassingen, want de strijd die de voorzitter met enkele leden voerde eindigde in een zwemmend bankpasje. Nu laat de Voorzitter dat natuurlijk niet zomaar gebeuren dus als wederreactie konden onze zwemmende vrienden genieten van een legio aan kleurrijke kaarten in hun domeintje. Vooral vis Willy is een echte gold digger want die zwom direct op de gezonken creditcard af en probeerde er hapjes van te nemen, gevolgd door Franc en Niek die een hapje creditcard ook wel zagen zitten.
‘Dit gebeurt anders nooit…. Het is puur omdat jij hier nu zit dat ze zenuwachtig worden en gekke dingen doen!’ merkte de Secretaris droog op.
Intussen hadden we genoeg te bespreken. De Lustrumcommissie van DSB heeft namelijk vestjes die verdacht veel op die van CH lijken. ‘Ja, wij schrokken ook wel even toen we hen voor het eerst zagen, maar we zijn even gaan vergelijken en al snel bleek dat er toch wel een duidelijk zichtbaar verschil te zien was, gelukkig! Een van de commissies van Stylos heeft zwarte broeken met dit patroontje laten maken, dus ook met hen moesten we even opletten…’
Tja, dat blijkt wel weer… De wijze uilen bedenken iets leuks en drie maanden later heeft de hele campus het idee overgenomen. Ware trendsetters!
Vervolgens hield de Secretaris een zomersbroekje omhoog met allemaal uilen erop. ‘Ik had 1 meter per vestje besteld, maar 70 centimeter bleek genoeg te zijn. Van de resterende stof voor de buitenkant hebben we dassen laten maken en van de resterende stof voor de binnenkant hebben we deze broekjes laten maken! Aanvankelijk werd ik een beetje uitgelachen maar uit eindelijk is iedereen toch heel blij met de leuke oplossingen!’ aldus de Secretaris.
Een ander onderwerp waar ik eindeloos over kan blijven praten is toch wel de verschijningsvorm op de verenigingen. Steeds meer studieverenigingen beginnen van de chokers af te stappen en zoeken naar andere alternatieven en ik kon de Secretaris dus wel de verschijningsvorm laten zien die ik maar wat graag meer op de campus zou willen zien.
‘Op dit moment hebben we ook sjaaltjes bij de Businesstour commissie, maar die vallen lang niet zo mooi als die jij hier laat zien!’ merkte de Secretaris op waarop ze de website van de Businesstour opende en die sjaaltjes liet zien. ‘Het lijkt wel alsof we stewardessen zijn….’
Het sjaaltje dat ik liet zien is echter een stuk langer dan die de Businesstour commissie heeft. (De kleur vind ik overigens echt schitterend!) Ik denk dan ook dat wanneer je met zo’n leverancier gaat praten je heel goed op een langer en sierlijker resultaat uit zou kunnen komen, eentje die elke Uilendame wil hebben!
‘Maar, we hebben nog best wel een flinke partij chokers liggen…’ merkte Commissaris Onderwijs Wiskunde op. (Nou ik werd de ochtend na dit bezoek wakker en toen kreeg ik een heel goed idee, die ik per mail aan de Secretaris heb voorgelegd. Als we dit samen met de WiFi of de AkCie zouden kunnen uitrollen dan is succes verzekerd!)
Vervolgens zag ik het collegeblok liggen. Goh, hebben jullie ze zowaar eens over? (Normaal knipper je een keer met je ogen en zijn ze weg) ‘Er is een klein foutje gemaakt bij de drukker met als gevolg dat we niet 500 maar 700 exemplaren hebben gekregen!’ legde de Secretaris uit.
Nou ja, dan hebben we op zeker wel genoeg collegeblokken dit keer! (En ze zijn nooit weg!) Intussen kwam een dame een pasje van een ander lid terugbrengen en Commissaris Onderwijs Wiskunde had daar een heel goede bewaarplek voor bedacht, het liep alleen niet zoals hij had gehoopt.
Wiskunde was er namelijk volledig van overtuigd dat het pasje zou blijven kleven aan het droge gebied van het aquarium, maar hij zonk direct naar de bodem.
‘Dat ging niet zoals gepland, maar hij ligt veilig….’ Merkte Wiskunde droog op.
Nou ja, daar was de desbetreffende heer het niet echt mee eens! Toen hij binnenstapte was zijn reactie ‘Serieus…. Waarom?!’
‘Ben ik net aan het vertellen dat dit nooit gebeurt en nou gebeurt het weer!’ merkte de Secretaris bestraffend naar Wiskunde op.
Al snel pakten we ons gesprek weer op en was de uilenmok bijna leeg.
‘Wil je nog een beetje thee?’ vroeg Wiskunde.
Ik heb nog…
We spraken even door en vervolgens vroeg Wiskunde het een tweede keer.
Oké goed… Als een man twee keer dezelfde vraag aan je stelt dan is het belangrijk en moet je dus wel ja zeggen!
Kortom, even later had ik weer een verse volle kop thee in de mok zitten en konden de Secretaris en ik rustig verder praten over de lopende zaken.
Zo was het MaCHazine waarvoor ik vandaag kwam helaas iets vertraagd geraakt, maar gelukkig had ik het Collegeblok! (En sowieso, alle gezelligheid wil je niet missen!)
En wat ook altijd leuk blijft is om alle andere SV’tjes eens te bespreken.
De Voorzitter hoorde dat ik hiervoor bij haar huisgenoot (en functiegenoot) van PS was geweest en liet haar dan ook meteen de Mr. Sunshine foto zien.
‘Hee Commissaris PR ik hoor net dat jij je pak aan moet!’ reageerde de Secretaris droog.
‘Maar ik heb niet mijn volledige pak mee!’ merkte Commissaris PR direct op.
‘Je mag die van mij wel aan hoor, ik heb ook een broek!’ vervolgde de Voorzitter.
Kortom, dat zou niet gaan werken!
‘Helaas zul je de Penningmeester ook nu niet gaan ontmoeten, want hij is ziek!’ vervolgde de Voorzitter.
‘Morgen hebben we Sinterklaaslunch en als hij dan nog niet beter is dan ben ik Vice-Piet, want ik ben ook Vice-Penningmeester!’ aldus de Secretaris.
‘Dat zou leuk zijn! Een 1-2’tje!’ reageerde de Voorzitter direct.
De Secretaris en ik gingen door op de andere SV’tjes en al snel ontdekte ik dat ik een wel heel bijzondere envelop thuisgestuurd had gekregen van TG en dat ik toch snel eens langs Variscopic zou moeten want zij hebben ook een nieuwe verschijningsvorm die ik nog niet in mijn verzameling heb.
Diverse targets werden ook besproken waarop er af en toe wel een reactie van een van de mannen voorbijgevlogen kwam.
Het is wel duidelijk dat de Excursieleider van TG en de Extern van ETV een serieuze concurrent hebben als het gaat om Partner in Crime want ook bij de Secretaris van CH kan ik veel kwijt! (Maar ja, met de winnaars kan het nog tot juni alle kanten op!)
Toen de Secretaris de foto’s van de TG penningen op hun pagina van mijn site zag vroeg ze of ik de CH penningen ooit al eens gezien had. ‘Ja toch?’ voegde ze er nog aan toe.
Nee, ik heb de CH penningen nog nooit in het echt gezien!
‘Nou, ze zijn wel allemaal hetzelfde, in tegenstelling tot die van TG.’ Aldus de Secretaris die even verdween en kort daarna terugkeerde met 7 linten.
Ik was echter verre van teleurgesteld. Ze zijn weliswaar niet overdreven duidelijk verschillend, maar er is wel een heel goed onderscheid in te zien! (Zo ben ik ooit met de vlaggen begonnen… Voor het ‘ongetrainde’ oog zijn ze allemaal hetzelfde, maar ik kan de kleine details er feilloos uitpikken en dat vind ik nu juist het allermooiste eraan! Onderscheid in eenheid en dat is ook precies het geval met deze penningen van CH) De 7e penning wijkt iets af van de andere zes als het om de uitvoering van de Uil gaat. De oudste Penning (van de Voorzitter) is ook duidelijk te onderscheiden door de kleur van de Penning en dan is er ook nog een Penning van een ander metaal gemaakt.
Alle Penningen zijn computergestuurd uitgesneden alleen wat erop ontbreekt is het W.I.S.V. (Maar dat is ook weer te herleiden naar de geschiedenis van CH. Informatica is er immers minder lang dan Wiskunde)
Ik kon dan ook niet wachten om de Penningen op de foto te zetten, waarbij de Secretaris de opvallendste drie vooraan had gelegd.
Kortom, bonuspunten!
We konden wel eindeloos door blijven praten, maar om 16:00 had het Bestuur een overleg met de Verificatiecommissie en dat was het al bijna, dus tijd om af te ronden. We hadden dit keer helaas geen foto’s kunnen maken, maar dat komt de volgende keer weer!
Het was weer een zeer geslaagd bezoek en in 2018 ben ik ook erbij!!
21 februari bezoek.
Ik stapte flink vertraagd bij CH binnen en toen ik het Bestuurdersgebied bereikte zag ik dat de Voorzitter de telefoon van de Secretaris beantwoordde. Oh shit… Die ben ik misgelopen!
Toen ze het telefoongesprek had afgerond zei ze ‘Hoi! De Secretaris was nog naar je gaan zoeken op de ETV maar toen was je een foto maken met de President. Zij en de Penningmeester zijn echt net vertrokken naar DDB’ Tjonge… Het is me ook echt niet gegund om de Penningmeester op CH te ontmoeten hè… Ik heb de beste vent ooit 1x gezien en dat was toen ik de Annu Klasse! Kwam ophalen en hij toevallig mee ging op de foto. ‘Ja… Hij was dit keer speciaal op je blijven wachten!’ voegde de Commissaris Onderwijs Wiskunde eraan toe. (En natuurlijk kreeg hij het weer voor elkaar om een Olifant op zijn scherm te krijgen. Hij wordt nog eens de Olifant van het jaar….) Al met al viel de schade dus best mee want hoewel er veel uilen waren weggevlogen had ik toch twee van de drie uilen die bij mijn vaste ontvangstcomité horen!
We gingen samen op een van de banken in het hok zitten terwijl Wiskunde me van een kopje thee (In DDB mok) voorzag. De Voorzitter kwam op haar beurt met een enveloppe aangelopen die vol items zat die de Secretaris voor me had klaargelegd. ‘Ze heeft ons helemaal voorbereid op je bezoek hoor!’ zei de Voorzitter lachend. (Ik gok; Geen pasjes in het aquarium gooien, let op je beeldscherm, denk aan de thee en wees een beetje lief!) Ook Commissaris Onderwijs Informatica liep rond, maar zoals gebruikelijk was die vooral hard aan het werk. (Ik heb trouwens de indruk dat hij de eerste zittende Bestuurder ooit is die slanker uit zijn Bestuursjaar gaat komen dan dat hij erin ging. Het kwam in ieder geval op mij over dat hij is afgevallen!) Wat ik ook wel grappig vond was dat Wiskunde in pak gekleed was. Natuurlijk kon ik aan zijn badge zien dat hij op DDB was geweest maar het feit dat hij deze nog aanhad was wel een mazzel hebben. (Bestuurders wisselen vaker en makkelijker van pak naar gewone outfit dan je zou denken.) ‘Ja, omdat de Penningmeester wéér weg is heb ik gezegd dat Wiskunde zijn pak maar aan moest!’ zei de Voorzitter lachend.
Wiskunde hield vol dat hij nu gewoon pauze had en dat hij voorbereid moest zijn voor het Eerstejaarsfeest van vanavond. ‘Alle andere Pentagonverenigingen komen ook!’ meldde de Voorzitter.
De combinatie van ‘Pak’, ‘Pentagon’ en ‘DDB’ maakten dat ik me iets liet ontvallen, namelijk dat ik had gehoopt mijn target in pak te kunnen zien tijdens DDB en aangezien die onder Pentagon valt dus blijkbaar ook op dit feest zou zijn. ‘Oh kom je ook dan?’ reageerde Wiskunde meteen.
‘Ik ga echt opletten wie het kan zijn hoor!’ zei de Voorzitter waarna ze al enkele namen van potentiële targets neergooide. ‘Gaan we er uberhaupt nog achter komen vandaag?’ vroeg Wiskunde droog. Nou dat is niet echt de bedoeling, maar wie weet!
Een commissielid liep van zijn computer weg en zijn collega probeerde hem daarop een Olifant te bezorgen, maar dat lukte niet omdat hij geen foto van een olifant had en je die speciaal moest opslaan om hem als achtergrond te krijgen. Er ging plots een lampje branden bij Wiskunde over waarom hij zo gemakkelijk de Olifant werd. ‘Oh, die ga ik straks maar eens verwijderen dan!’
De Voorzitter vertelde me vervolgens dat alle Vissen nog steeds in leven zijn. ‘Ik ben een stuk liever voor ze geworden. Ik heb mezelf echt verbeterd!’ zei ze.
Wiskunde merkte echter op dat hij nog een pasje van iemand had, dus ik zag de bui al hangen. (Maar Secretaris, als je dit leest, hij heeft het, in zoverre ik weet, niet gedaan!)
De tijd ging veel te snel voorbij maar er was nog een ding wat ik even moest checken, namelijk de dag van de Diesreceptie! Meestal heb ik niet veel tijd als ik naar zo’n gelegenheid kom… Maar het blijft altijd leuk om het Bestuur te kunnen feliciteren en met ze op de foto te kunnen!
Oh ja, foto! Dat zou ook nog wel leuk zijn!
Dus ik mocht weer een leuke uil uitzoeken waarmee ik op de foto zou gaan en vervolgens zouden de foto’s op de bank bij de aankondigingsposters gemaakt worden door een dame van de FlitCie! Nadat de foto’s waren goedgekeurd werd het wel echt tijd om verder te gaan maar voor je het weet is het tijd voor de Diesreceptie!!
Ondanks dat het ontvangstcomité niet compleet was, was het zeker een geslaagd bezoek!
Afrondend bezoek (30 mei)
Het was alweer een hele tijd geleden dat ik op CH was, dus het werd ook wel de hoogste tijd dat ik weer een bezoekje aan mijn uilenvrienden zou brengen!
Bij binnenkomst heerste er een relatieve rust in het hok en ik kon dan ook probleemloos het Bestuursgedeelte bereiken. ‘Hee goed dat je er weer bent!’ aldus de Secretaris. De stoel waar ik eigenlijk altijd op ga zitten tijdens mijn bezoeken stond al vlakbij dus met enkele bewegingen kon ik zo weer op mijn vaste plekje gaan zitten. De Secretaris vloog op haar beurt meteen weg om de bretels voor me op te zoeken evenals het nieuwste Annuarium Bereik!
CH heeft de afgelopen 3 jaren de prijs voor Lievelings Annuarium gewonnen dus de lat lag heel hoog voor deze AnnuCie maar ze hebben me zeker niet teleurgesteld!
De Secretaris kon dan ook niet wachten om mijn mening te horen dus ze moedigde me meteen aan om de Annu open te slaan. Bereik is een thema dat zowel de Wiskunde studenten als de Informatica studenten goed zullen begrijpen en ook buiten die wereld heeft dit thema een groot bereik. De AnnuCie heeft haar doel dan ook zeker weten te bereiken door een boekwerk af te leveren dat meteen opvalt door haar stijlvolle maar niet overdreven uitstraling.
Een rode draad in deze Annu is het doolhof en een van de eerste goede binnenkomers in deze Annu is toch wel de inhoudsopgave. Wanneer je de volgende pagina (van vloeipapier) over de inhoudsopgave heen legt zie je namelijk precies de rode draad van het boek door het doolhof lopen!
‘Bij het Bestuursgedeelte staat ook iets heel leuks!’ merkte de Secretaris alvast op terwijl ook twee uilen van de AnnuCie waren opgedoken en vol interesse meekeken naar mijn reacties op het boek. De heer van de AnnuCie vertelde tussen mijn geblader door iets over de kleur van de kaft. In de Romeinse tijd zag je veel doolhofpatronen op sierpotten en dergelijke. Hier is de AnnuCie zich wat beter in gaan verdiepen en zo kwamen ze uit op het verhaal van de Romeinse Keizer Nero. Nero wilde namelijk een nieuw gouden paleis hebben maar daarvoor moest een deel van Rome gesloopt worden. ‘Toevallig’ ontstond er kort daarna een grote brand in dat gebied waardoor de woningen en dergelijke die daar stonden compleet verwoest werden en de weg dus vrij kwam om het paleis van Nero te kunnen bouwen.
De duistere kleur die door de brand op de verwoestte woningen was achtergebleven kreeg een speciale naam. (Nero Grijs meen ik) En deze specifieke kleur is voor de kaft van de Annu gebruikt! (Dus noem deze Annu niet zomaar ‘zwart’!)
Ik bladerde naar het Bestuursgedeelte waarop de Secretaris me wees op een soort getekende versie van de Penning die op het voorblad van de Bestuursstukjes stond. ‘Een van de leden van de AnnuCie heeft van een van jouw foto’s een vectorbestand gemaakt met dit als resultaat!’ zei ze vrolijk.
‘Oh, dat wist ik helemaal niet joh!’ reageerde de Annu heer. ‘We hebben namelijk niet zo heel veel foto’s van onze penningen, behalve dan wanneer we ze dragen. Jij hebt tijdens een van je bezoeken foto’s gemaakt van alle penningen bij elkaar en een van die foto’s is dus heel goed van pas gekomen en zie je hier nu dus terug!’ vervolgde de Secretaris vrolijk.
Wauw gaaf! Op deze manier heeft mijn voorliefde voor ceremonieel toch een groter bereik gekregen dan ik had kunnen denken!
De Bestuursportretten van 61 zijn heel erg mooi geworden al was het ook heel erg leuk om de portretten van Bestuur 60 nog eens te zien. Helaas ging het me niet lukken om naar het Vakantiebestuur te komen, want ik had het uiteraard heel erg leuk gevonden om de Commissaris Carrière en de Secretaris van Bestuur 60 nog even te zien!
Vorig jaar heb ik de Annu Oorsprong in alle rust thuis gelezen en kon ik het al niet laten om helemaal om te vallen bij de stukjes onder het kopje ‘Ingezonden’ Annu Bereik zat ik hier echter in het CH hok te lezen, maar als ik iets grappigs of herkenbaars tegen kwam reageerde ik gewoon alsof ik alleen thuis was. Ook dit jaar is de AnnuCie er weer in geslaagd om de beste hilarische stukjes naar voren te laten komen!
Extra leuk onderdeel vond ik toch wel de ‘Welk AnnuCie lid ben jij quiz’ en wat blijkt, ik was de Secretaris! (die de Annu QQ is.) De Secretaris was intussen iets aan mijn logboek aan het schrijven maar toen ze mijn reactie hoorde stopte ze wel even en legde ze uit hoe deze quiz tot stand gekomen was. Ik heb zoiets nog nooit eerder gezien en ik vind het geweldig!
Nadat ik de Annu van voor naar achter had doorgebladerd was de Secretaris ook klaar met schrijven in mijn logboek. Het logboek werd doorgegeven naar Commissaris Onderwijs Informatica terwijl ik met de Secretaris de lopende zaken van de afgelopen maanden doornam. Hoewel ik in dit half jaar toch twee keer bij CH was geweest had ik haar al veel langer niet gezien aangezien ze een keer ziek was en we elkaar een keer hadden misgelopen tijdens DDB. Kortom er was een heleboel te bespreken over mijn nieuwe betrekkingen, mijn ontplofte target, de ORAS campagne en de Winnaars (die volgende week gepresenteerd gaan worden) De Secretaris had op haar beurt al iets te vertellen over het EPA Bestuur. Tijdens het Vakantiebestuur is Frans IV overleden (Frans gaat wel vaak naar de vissenhemel….) maar het EPA Bestuur heeft een nieuw visje geschonken die de naam EPA draagt. (De kleur zou dan wel goudvis parelmoer met oranje moeten zijn.) Haar opvolger is iemand die ik nog niet ken (Wat wel even wennen zal zijn na twee jaar een oude bekende als EPA te ontmoeten) maar ze garandeerde me dat ik haar opvolger zeker zou kunnen waarderen.
Intussen was mijn logboek doorgegeven naar de Commissaris PR die nogal wat problemen leek te hebben. In de eerste plaats met zijn ijsje. ‘Schrijven en een ijsje eten gaat echt niet…. Zeg Onderwijs Informatica… Als jij nou dat ding voor mij vasthoudt!’ en geloof het of niet, maar Onderwijs Informatica deed het nog ook! (Met 61 weet je een ding zeker… Het kan alle kanten op. Of er vliegen pasjes de vissenkom in of ze helpen elkaar met het eten van een ijsje.) Zodra Commissaris PR het stukje had beëindigd vroeg hij ‘Je leest dit toch nog niet direct hè?’ Kortom, er staat in zijn stukje ongetwijfeld iets waarvoor ik hem iets naar zijn hoofd zou smijten. Maar ik hou me netjes aan de logboektraditie en lees het stukje pas na de Piekweken. (Wie weet streep ik hem dus nog wel tijdens de CBS voor zijn logboekstukje…. Of ik moet er heel hard om lachen)
De Voorzitter was intussen binnengekomen en tussen alle telefoontjes en dergelijke door schreef ze ook nog even iets in het logboek.
Aangezien het best wel warm was tijdens deze dagen was CH van alle gemakken voorzien (behalve van Airco. Wanneer het te warm wordt in het gebouw weigert de Airco…) zo kon je voor een euro een ijsje bij de Secretaris scoren en was er ook een ruime keuze aan ijskoud fris. Ik was dan ook nog nooit zo blij met een blikje cassis terwijl de Secretaris en ik nog meer lopende zaken doornamen. (Zo heeft haar campuscard een ander tragisch verhaal meegemaakt. Zij hoefde hem niet uit de vissenkom te vissen maar had hem per ongeluk in de papierversnipperaar weten te krijgen. Een ander heel interessant onderwerp was HackDelft. Ik heb wat goede ideeën kunnen aandragen om HackDelft naar een nog hoger niveau te kunnen tillen!) Zodra ook de Voorzitter klaar was met haar stukje stelde de Secretaris voor om even naar /Pub te gaan. Ik had de Penningmeester en de Commissaris Onderwijs Wiskunde bij binnenkomst al even gezien maar zij moesten nu de bar in /Pub draaien dus ze hadden beiden nog niet in mijn logboek kunnen schrijven.
Toen de Secretaris zei dat ze naar de /Pub ging werd ze van twee kanten boos aangekeken. (De regel is namelijk dat je niet voor 17:00 naar /Pub gaat, maar aangezien dat de enige manier was om de Penningmeester en de COW in mijn boek te laten schrijven zat er toch niets anders op!)
Ik ben een keer eerder in /Pub geweest, maar dat was alweer een paar jaar geleden. Er is nog niet heel veel veranderd, al oogt het er wel wat mooier nu aangezien het licht is aangepast!
Ik heb de Penningmeester tijdens al mijn bezoeken maar 1x gezien en zelfs dat was maar heel kort. De enige keer dat we samen op de foto stonden was nog met Bestuur 59. (En toen stonden de Secretaris van 60 en de huidige Secretaris er ook op. Wie had kunnen bedenken dat ik toen met 3 EPA’s op de foto zou staan!) Kortom, er was nog wel wat schade in te halen!
Wiskunde bewees op zijn beurt dat hij ook een prima gastheer is door voor de Secretaris en mij een biertje te tappen. (Hij trakteerde!) Nadat de Penningmeester een stukje had geschreven raakten de Secretaris en ik met hem aan de praat over een heel erg goed idee. Speldjes voor CH! Ik heb inmiddels al een redelijke verzameling speldjes op mijn revers zitten. (en volgende week krijg ik er weer eentje bij!) Bij CH is het zo dat er nog een stapel chokers is maar de dames zijn niet echt voor chokers te motiveren. (Eerder had de Secretaris me haar verzameling chokers laten zien. De kersenrode heeft een fijne weefdichtheid waardoor hij sierlijk staat maar wel makkelijk ontsnapt. Haar twee Bestuurschokers -Eentje met schildje en eentje zonder schildje- hebben een grovere weefdichtheid waardoor die beter blijven zitten maar soms wat lomper kunnen ogen.) Nu zijn strikjes wel heel erg Leids en die vind ik niet echt bij CH passen, dus dan blijven er twee opties over. Of een langer sjaaltje (Niet het formaat die Business Tour had) of een speldje!
Een speldje kun je makkelijk op een jasje dragen maar ook op een jurkje of een nette bloes!
De Penningmeester vond dat wel interessant en zodra ik vertelde hoe LIFE en Hooke het hadden geregeld zag ik hem nadenken.
Het is natuurlijk extra leuk als je een speld op ledenniveau en een speld op Bestuursniveau kunt uitbrengen. LIFE heeft dit gedaan door de ledenspeld in gekleurd emaille uit te brengen en de Bestuursspeld goudkleurig te maken.
Hooke heeft hun logo gebruikt. Om de Bestuursspeld (en Oud-Bestuur) staat een goudkleurige rand en om de ledenspeld een zilverkleurige rand.
Hier kan CH ongetwijfeld ook iets heel erg leuks mee!
Ik zei al tegen de Secretaris dat ik vandaag extra goed op dreef was want meestal draag ik bij een succesvol bezoek 1 goed idee aan en nu had ik er gewoon al 2!
Een high five volgde waarna Wiskunde me het logboek weer teruggaf.
Aangezien de bar van /Pub niet onbeheerd mag blijven werd een eerstejaars gevraagd om foto’s te maken van de Penningmeester, Wiskunde en mij en in de tussentijd bleef de Secretaris even achter de bar.
Nadat er wat leuke foto’s waren gemaakt werd het wel tijd om verder te gaan. De Secretaris had namelijk nog een vergadering en daar moest zij zich nog voor omkleden. Ik bedankte de Penningmeester en Wiskunde voor hun vrolijke onthaal en ging vervolgens met de Secretaris mee naar boven.
Het regende inmiddels behoorlijk buiten, maar gelukkig had ik wel een paraplu in mijn tas zitten.
Ook de Secretaris heb ik nog even bedankt voor het zeer geslaagde bezoek. Ze beloofde me mijn website goed in de gaten te gaan houden aangezien zij ook wel heel erg benieuwd is naar De Winnaars.
Het was weer een heel erg geslaagd bezoek en ik zie uit naar de toekomst! Hopelijk komen de speldjes er snel!!!
Oorkondeuitreiking! (27 juni)
Ik had stiekem al een afrondend bezoek aan CH gedaan maar aangezien ik mijn Uilenvrienden 3 oorkondes mocht overhandigen zou er nog een aller aller allerlaatste bezoek aan Bestuur 61 volgen! (Ik wilde ze gewoon nog niet missen!)
Toen ik aankwam op het hok verbaasde het me dat er zoveel kale plekken op het hok te zien waren. Wellicht was de zomeropruiming al begonnen?
De Secretaris was nog bezig met notulen maar zodra ze mij zag sloot ze het document op en vergrendelde ze haar computer (Olifant van het Jaar zal zij zeker niet gaan worden!) ‘Leuk dat je er weer bent!’ zei ze vrolijk.
Aangezien ik de meeste Bestuurders nu bijeen zag besloot ik zonder omwegen gelijk de oorkondes uit te reiken zodat we ook een paar leuke groepsfoto’s konden maken. De Voorzitter van de AnnuCie mocht ookerbij en daarna volgde enkele leuke groepsfoto’s die zeker eer zouden doen aan de prijzen die CH dit jaar in de wacht gesleept heeft!
Nadat de foto’s waren goedgekeurd keerde iedereen terug naar zijn/haar plekje en ging ik weer op de stoel bij de Secretaris zitten. ‘Moet je alweer weg dan?’ vroeg ze half geschrokken. Nee hoor, maar het komt zo weinig voor dat bijna alle Bestuurders bij elkaar zijn, daarom besloot ik mijn kans te grijpen! ‘Ah ja, begrijpelijk!’ zei ze.
CH heeft dit jaar twee gedeelde prijzen en een volledige 1e plaats. De prijs voor Leukste Studievereniging delen ze met VSV en de prijs voor lievelingsjaarboek (al is het hier natuurlijk een Annuarium!) is gedeeld met PS.
De volledige 1e plaats prijs is voor de Secretaris aangezien zij de Succesvolste Partner in Crime van het jaar geworden is. Het maakte immers niet uit of er iets heel grappigs te bespreken was, of het om Targetzaken was of dat ik dusdanig gekwetst of kwaad op iemand was…. Bij haar kon ik alles kwijt en samen kwamen we altijd weer tot de allerbeste oplossingen. Ons contact verliep heel goed en ook als we elkaar eens misliepen lagen de afgesproken items gewoon voor me klaar. Veel Secretarissen kunnen een voorbeeld aan haar nemen!
Onderwijs Wiskunde trok even de aandacht en met een enkele blik kon ik vaststellen dat hij alweer een Olifant op zijn bureaublad had staan. Oh ja… Dát moest ik nog doen! Ik had alle officiële oorkondes uitgeprint maar een eervol certificaat voor Olifant van het jaar had eigenlijk wel naar Onderwijs Wiskunde moeten gaan.
Onderwijs Wiskunde ging nu echter zo op in de voetbalwedstrijd van Duitsland dat hij de Olifant compleet negeerde.
De Commissaris PR had een nieuwe buurvrouw gekregen in de vorm van de Voorzitter. ‘Ze heeft haar computer gesloopt dus ze mag die van Onderwijs Informatica gebruiken!’ aldus de Secretaris die mijn verbaasde blik zag. De Penningmeester was er ook weer bij en aangezien hij al zijn taken al had afgerond bestond zijn taak nu vooral uit de Secretaris lastigvallen. (die wel nog gewoon de notulen van de laatste ALV moest afmaken)
Af en toe ontstond er weer een typisch Bestuur 61 opstootje in de vorm van de Secretaris die probeerde een Olifant op het bureaublad van PR te krijgen. De Voorzitter probeerde het op haar beurt bij de Penningmeester waarna de Secretaris met het kopje van de Penningmeester wegliep. Het is en blijft altijd lachen met de Bestuurders van 61 aangezien er altijd wel iets uitgehaald wordt. Frans de zoveelste heeft alweer het loodje gelegd (alle andere vissen doen het goed maar Frans 1 t/m de zoveelste gaan alleen maar naar de vissenhemel)
Toen de Schaakmeneer echter binnenkwam keerde de serieuzere sfeer weer terug en ging de Voorzitter naar de Schaakmeneer toe om hem te ontvangen. Ik vroeg de Secretaris waarom alles zo kaal was. ‘Tja dat is een wat minder leuk bericht. Onze Erevoorzitter is onlangs overleden en daarom hebben we Verenigingsrouw gehad’
Aanvankelijk realiseerde ik me nog niet helemaal wie er bij die titel hoorde maar toen ik later de rouwfoto op de website zag realiseerde ik me maar al te goed dat ik de Erevoorzitter een jaar geleden nog gesproken heb. Hij gaf tijdens de Lustrumreceptie opening een boeiende lezing en was wat teleurgesteld in het publiek aangezien het publiek niet bepaald durfde te reageren op zijn wiskundige vragen. De Erevoorzitter was een hele boeiende en vriendelijke man en ik ben blij dat ik hem na afloop van zijn lezing nog even heb mogen spreken!
‘Inmiddels is de Verenigingsrouw voorbij maar wanneer er sprake van is versoberen we onze planning en ook het hok. Daarom dat alle foto’s en dergelijken ook weg waren’ aldus haar.
Aangezien de Penningmeester toch niet veel te doen had besloot hij alle foto’s weer terug te hangen. De oorkonde voor LievelingsAnnu had al een plekje gekregen op het whiteboard en die van Leukste studievereniging zou er weldra bij komen. ‘Die voor mij hou ik wel lekker zelf hoor!’ aldus de Secretaris.
De Secretaris en de Penningmeester konden mijn subregels op de oorkonde voor LievelingsAnnu ook wel waarderen. ‘Een Klasse boekwerk met een grenzeloos Bereik!’ al waren de leden van de AnnuCie er iets minder van overtuigd.
De Secretaris bespraken nog even mijn eerdere bezoeken (zo gek soms… Ik bezoek vier verschillende verenigingen op 1 dag en al die Bestuurders ken ik goed. Als je dan bij een vereniging de namen van Bestuurders van een andere vereniging noemt kijken ze je soms vreemd aan. Zo bekend als ze allemaal voor mij zijn, zo onbekend zijn ze soms voor huidige Bestuurders, ondanks dat die andere studievereniging soms maar 1 faculteit verder zit.) en mijn plannen voor de zomer. Op haar beurt vertelde de Secretaris wat meer over het EPA Bestuur 62 en op dat moment kwam er een aankomend Bestuurder binnen. ‘Dat is onze nieuwe COI!’ zei de Secretaris vrolijk.
Aangezien ik ze meestal definieer als Onderwijs Wiskunde en Onderwijs Informatica keek ik even vreemd op toen ik iets hoorde dat als ‘KOI’ klonk. Al snel legde ik de link dat dit de nieuwe Informatica moest wezen. Mede ook omdat de huidige Onderwijs Informatica vlak voor hem liep. ‘Oh ja, Onderwijs Informatica! Sabine vindt dat je bent afgevallen!’ aldus de Secretaris. (Ik zie hem altijd met die proteïneshakes… Later zou ik erachter komen dat het toch een beetje anders zat.) ‘Nou Sabine, mijn weegschaal zegt van niet!’ zei Onderwijs Informatica lachend.
De nieuwe Informatica komt voor mij wel over als een vriendelijke en gezellige vent!
Natuurlijk waren er nog genoeg lopende zaken te bespreken maar op een gegeven moment bedacht de Secretaris dat we nu ook naar /Pub konden (net als tijdens mijn vorige bezoek.) om daar nog een afsluitend drankje te doen.
‘Ja hoor Secretaris, jij wil weer naar /Pub hoor…’ riep Onderwijs Informatica. ‘Het is het laatste bezoek van Sabine aan ons hè, een bijzondere gelegenheid dus dan mag het voor 17:00!’ aldus de Secretaris.
Uit eindelijk gingen de Voorzitter en de Schaakmeneer mee en al snel volgden de Penningmeester, Onderwijs Wiskunde en Commissaris PR.
Komen we aan in /Pub… Staat ook daar de voetbal aan. De Secretaris en ik wisselden een blik die meer zei dan 1.000 woorden. Voetbal? Nee toch!
Wiskunde was meteen in zijn element want ‘dit zijn serieuze zaken Sabine!’ (ik lach me nog steeds vierkant over het feit dat Duitsland die wedstrijd verloren heeft!) De drankjes werden uitgedeeld en met een luid Huygsche! Werd er geproost op deze allerlaatste afsluiting. Al snel was Duitsland toch niet boeiend meer voor Wiskunde want hij wilde hoger-lager met PR gaan spelen. Moest er wel eerst een compleet kaartspel gevonden worden….
Intussen wendden de Secretaris en Penningmeester zich tot mij want er was een impasse ontstaan over de speldjes. Tijdens mijn vorige bezoek aan /Pub waren we gedrieën tot de conclusie gekomen dat speldjes bij CH ook niet zouden misstaan. De impasse ging echter over kleur of geen kleur.
De Voorzitter en Secretaris zien liever een volledig zilverkleurige speld terwijl de Penningmeester er een wil met een blauw schildje.
‘Maar Sabine, kijk naar deze kleur blauw!’ aldus de Secretaris die het voorbeeld op haar mobiel liet zien.
Wanneer je naar het logo van CH op de site kijkt zie je dat er meerdere tinten blauw in het logo voorkomen. Wanneer we het donkerste puntje blauw (rechter bovenhoek van het schildje) als uitgangspunt zouden nemen zou het heel erg mooi met het ‘zilver’ van de uil kleuren. Het is een dusdanige tint donkerblauw die overal bij zal passen. De Penningmeester keek naar de speldjes op mijn revers en merkte op ‘Hooke en LIFE vallen me meteen op. Die bovenste herken ik echt niet!’ Dat is CDL Leiden. ‘Die ken jij dus sowieso niet!’ zei de Secretaris lachend.
Ik ben het met de Penningmeester eens dat er een contrast moet zijn tussen het uil en het schildje, anders kan het er heel vreemd uit gaan zien. Als je een volledig zilverkleurig speldje zou willen hebben zou je alleen de uil moeten gebruiken, zonder schildje.
De juiste kleurtoon blauw wist de Secretaris echter wel te overtuigen. Nou Penningmeester, ga ervoor!! Dan zijn ze nog op tijd voor augustus!!!
Goede ideeën ontstaan hier en als ze bijgeschaafd moeten worden lukt het hier ook!
Al snel werd de Penningmeester even weggeroepen door iemand die graag geld wilde wisselen dus de Secretaris en ik aanschouwden het spel van Wiskunde en PR. Het was nogal grappig.
Na een tijdje kwam de aankomend Commissaris Onderwijs van ETV (Jawel, haar had ik geraden!) naar beneden en ze kwam even hallo zeggen tegen mijn Uilenvrienden. Toen ze mij zag realiseerde ze zich dat er nog wat items voor mij opgedoken waren! (Nadat ze zich eerst nogmaals had voorgesteld.) Ze rende als de bliksem weer naar boven om die items op te pikken en keerde even later terug met een mooi boekje en de Lustrumdas! Nou, dat is alvast een veelbelovend begin voor volgend jaar!
De tijd vloog voorbij dus uit eindelijk moest ik er wel weer vandoor. De Secretaris ging ook mee want over 1,5 uur was er een Pentagondiner waar mijn Uilenvrienden wel op tijd voor moesten zijn!
Jammer dat het jaar alweer voorbij is… Maar ik ben blij dat ik ookerbij was!
Lieve Voorzitter, als er iets grappigs gebeurde dan keek iedereen direct naar jou. De campuscard van menig Uil heeft dankzij jou hele nieuwe inzichten gekregen. De Uil is je absolute lievelingsdier en je laat geen kans onbenut om die grenzeloze liefde aan iedereen te laten zien. Je bent een echte sfeermaker en een verbindende factor geweest dit jaar en het ontvangstcomité was dan ook pas compleet als jij er ook weer was.
Lieve Secretaris, mijn steun en toeverlaat voor elke situatie. Wanneer wij weer ons gesprek aangingen kwamen er consequent goede ideeën tevoorschijn, was er altijd wat te lachen en volgde er ook altijd een goede oplossing wanneer er wat minder leuk nieuws kwam. De mails waren altijd snel en zorgvuldig. De afspraken verliepen altijd goed en volledig. De items lagen altijd al klaar en jij koos ze met zorg voor me uit. Wat een feest dat ik dit jaar met jou heb mogen werken! Een lieve, snelle, zorgvuldige en meedenkende Secri. Niet voor niets dé Partner in Crime!
Lieve Penningmeester, in het eerste halfjaar was je meer een mythe. Een soort spookuil die zou moeten bestaan maar die ik nooit zag.
In het tweede halfjaar kwam hier gelukkig verandering in. Je bent een hardwerkende Penningmeester die zich grenzeloos inzet om de beste deals te sluiten maar je staat ook open voor goede ideeën. Net als de Secretaris (en haar voorganger) ken ik je ook van de Annu Klasse! Al was ‘kennen’ in dit geval een groot woord. Desondanks ben ik blij dat ik je in de laatste paar maanden toch beter heb leren kennen want je was een verrijking voor die bezoeken!
Lieve Commissaris Onderwijs Wiskunde, zonder jou was een bezoek aan CH zeker niet compleet. Ieder bezoek weer liep je zo vrolijk mijn kant op om me te begroeten dat je het bureaublad weer vergat waarna er onherroepelijk weer een Olifant op zou staan. Onze Olifant van het jaar is niet eens een Olifant… het is een Uil! Het inschatten van kleefkracht van een vissenkom is niet je sterkste punt… Ik zal je gezicht dan ook nooit vergeten toen het pasje van een oud Bestuurder toch naar de bodem zonk terwijl je zeker wist dat hij zou blijven plakken. Je lijkt rustig maar de mafste uilenstreken komen ook zeker van jouw bureau vandaan!
Lieve Commissaris Onderwijs Informatica, meestal was je wel op het hok als ik langskwam al was je dan altijd keihard aan het werk. Een Informaticus stoor je niet wanneer hij druk is met de computer maar áls je dan wat zei, dan was het meestal wel raak!
Lieve Commissaris Public Relations, in den beginne van dit jaar vond ik jou maar niks. Je liep alleen maar weg als ik binnenkwam en iets zeggen? Nee bedankt.
Ik begon je aanzienlijk meer te waarderen toen we elkaar bij DDB tegenkwamen. Je maakte me aan het lachen met een leuk gesprek en een flippende telefoon (Ja…. Hoe krijg je het als Commissaris Informatica van DDB voor elkaar vraag je jezelf dan af.) tijdens de Baliedagen en je wist mijn Presentatiedag te redden door me heel even bij mijn uberchagrijnige rondleider weg te halen! Wegens een spoedgeval rondom mijn Logboek heb ik jouw bijdrage ook even gezien. Een Logboek is geen vriendenboekje, maar wat kun jij mooie uilen tekenen zeg! Een onverwachte wending nodig? Ga naar de Commissaris Public Relations!
Lieve Commissaris Carrière, de grondlegger van jouw functie en jouw voorganger was natuurlijk heel erg lastig te overtreffen. Toch zal ook jij me zeker bijblijven! Dankzij jou ben ik toch naar S.V. LIFE gegaan aangezien jouw broer(tje) daar de Ab Actis was. Als het ging om modieus zijn was jij toch wel de persoon met de perfecte trui en als het ging om de orde en rust terug te laten keren was jij ook vaak de meest wijze uil.
Lief Okergeel 61, bedankt voor dit UILstekende jaar weer op CH!
Kennismakingsbezoek met Bestuur 62 (16 oktober)
Natuurlijk was ik vergeten dat ik op dinsdag een afspraak had gemaakt… Toen ik ambitieus te vroeg binnenkwam en ik alleen de PR zag en hij me vertelde dat de rest nog in een lezing zat kon ik mezelf wel voor mijn kop slaan. Oh ja, de D.I.N.S.daglezing, hoe kon ik dat nu vergeten!
Aangezien ik ook niet direct iets te lezen had om het kwartier te overbruggen offerde de PR zich op om me van een kopje thee (in heuse Area 51Lan mok) te voorzien en me door dat kwartier heen te lullen. Hij ziet duidelijk nog niet helemaal de noodzaak van #GerritGestrikt (Hij is namelijk ook van DDB) maar ik zal mijn strijd pas staken als die missie is voltooid!
Even later kwamen de Voorzitter, Commissaris Carrière en ook de Secretaris erbij. Natuurlijk is het niet te vergelijken met zijn voorganger met wie ik letterlijk ALLES kon bespreken, maar ik had al snel in de gaten dat ik ook met deze Secretaris goed overweg zou kunnen. De MaCHazines staan nog even op de bucketlist (Ik liep er twee achter!) maar de rest had hij al helemaal klaar liggen! CH is een van de studieverenigingen die wel galastrikken voor leden heeft en aangezien ik met zijn voorganger al hele gesprekken over verschijningsvormen had gehad vond ik het zeker de moeite waard om zo’n strik aan te schaffen en hem in elkaar te zetten naar speldstrik. (En ik zeg het je heel eerlijk, ik ben verbaasd dat er geen vrouwelijke bestuurder is geweest die op dit idee is gekomen. Het type stof waar de strik van gemaakt is geeft de strik veel allure. De uitstraling is zacht, vriendelijk en vrouwelijk, waar strikken soms ook grof kunnen overkomen. Kortom, als er een ambitieuze commissie is die de vrouwen ook zichtbaar wil neerzetten, ga voor de galastrik bij de CH balie!)
Naast de galastrik had de Secretaris ook nog iets voor me dat niet voor iedereen beschikbaar is. Samen met de Secretaris en de Penningmeester heb ik vorig jaar uitgebreid zitten broeden op een CH speld voor het Bestuur. (De Penningmeester zag al mijn speldjes en vond dat CH ook wel zoiets kon gebruiken!) Zo kunnen de Bestuursvrouwen ook zonder choker herkenbaar zijn! Tijdens mijn laatste bezoek aan 61 merkte ik nog een meningsverschil tussen de Secretaris en de Penningmeester op. De dames wilden liever een volledig zilveren speld aangezien blauw kon vloeken met de kleding. De Penningmeester wilde echter heel graag een tint blauw in het schildje omdat de uil anders weg zou vallen. Met mijn bemiddeling is er dus een prachtig speldje uit gekomen die ik nu van de Secretaris overgedragen kreeg.
Erg leuk om weken van brainstormen en een beetje bemiddeling nu terug te zien in de vorm van dit prachtige speldje dat ik met trots zal dragen!
Het laatste voorwerp dat ik overgedragen kreeg was de constitutiekaart waar ook dit jaar weer een schitterende uil op staat!
De Secretaris en ik konden wel eindeloos door praten over lopende zaken, goede betrekkingen, teleurstellende betrekkingen en mijn geschiedenis met CH maar er waren nog twee afspraken waar ik absoluut niet te laat mocht komen aangezien ik daarna met mijn beste vriendin naar het ziekenhuis moest. Zodra ik zag dat ik nog maar 10 minuten had stelde ik een foto voor. Het was wel geluk hebben want het hele 62e was namelijk aanwezig! Overal werden uilen vandaan gehaald en ik wist de Commissaris Onderwijs Wiskunde van vorig jaar over te halen om een paar foto’s van ons te maken. Zodra alle foto’s goed waren werd het tijd om te gaan. Het eerste goede begin ligt er alvast, ik ben benieuwd wat de rest van dit jaar met CH zal gaan brengen!!!
Afrondingsbezoekje! (23 mei)
Aangezien ik een Inval bij ETV had gedaan was ik al wat eerder dan afgesproken op CH. Echter had de Secretaris er al rekening mee gehouden dat ik te vroeg zou komen. De Commissaris Carrière herkende me meteen toen ik binnenkwam en terwijl ik plaatsnam op de stoel waar ik eigenlijk altijd zit pakte hij al direct de zaken die de Secretaris voor me had klaargelegd. Een stapeltje MaCHzines en de nieuwste Annu ‘Translation’
Ik ging er dus vanuit dat ik me nu wel kon redden tot het ogenblik dat de Secretaris zou komen maar de Commissaris Carrière verraste me ter positieve aangezien hij de Secretaris meteen een berichtje stuurde en vervolgens vrolijk vragen begon te stellen over wat ik de afgelopen tijd had gedaan. Ook de Onderwijs Wiskunde voegde af en toe iets aan het gesprek toe dus ik vond het al meteen erg gezellig. Zodra de Secretaris binnenstapte zorgde hij meteen voor een kopje thee en kwamen alle verhalen al gauw op gang. Het was immers alweer een tijdje geleden sinds ik voor het laatst op CH was geweest dus er was alweer heel wat gebeurd! Van de Dies (Met een goochelaar die zijn magische gave op wonderbaarlijke wijze verloor toen de show in het Engels gehouden werd.) tot de Bestuursvakantie en van de Annu, die dit jaar voor 90% in het Engels is tot aan de gloednieuwe computers op het hok.
Tijdens het vorige bezoek was het al duidelijk dat er nieuwe computers moesten komen aangezien de CH computers op een eigen systeem draaiden. Dat systeem was inmiddels erg verouderd en bovendien draaiden de computers ook nog eens op Windows 7. Kortom, tijd voor een upgrade! De gloednieuwe computers zijn aangesloten op het systeem van de TU en het is bovendien Windows 10!
Dusja, de Besturen kunnen er weer even een aantal jaar tegenaan met hun nieuwe computers!
‘Over Besturen gesproken, daar zitten twee EPA’s!’ aldus de Secretaris terwijl hij wees op een aankomend Thesau en op een aankomend Commissaris Onderwijs. De EPA’s waren duidelijk druk maar tijd om even een hand te schudden was er wel.
Kort daarna stapte er een DDB delegatie binnen inclusief de Commissaris Carrière van de VSV. Toen het vervolgens over een borrel van de VSV ging (en het feit dat de fiets van een EPA bij L&R gesloopt was.) reageerde de VSV Commissaris Carrière droog dat ze die vereniging inderdaad wel kende.
Intussen was ik even aan het bladeren in de nieuwe Annu. Dit jaar kon de Annu helaas niet meedoen voor de Winnaars aangezien de prijzen iets eerder uitgereikt zijn. Desondanks mag de commissie erg trots zijn op dit fraaie boekwerk! Ook erg leuk dat ze als Groene Annu voortgeborduurd hebben op een element uit de vorige Groene Annu. Annu Continu had een 3D boekenlegger. Annu Translation heeft op het laatste Schutblad een 3D plaat van de commissie. In de ene stand staat de commissie met beide benen op de grond en in de andere stand is de commissie juist in de lucht gesprongen. Erg leuk detail!
De Annu-Uil die traditiegetrouw op de Dies aangeboden wordt aan het Bestuur was dit jaar dusdanig groot geworden dat hij niet onder de verlaagde elementen in de centrale hal doorkon! ‘Volgend jaar gaan ze vast weer voor een hele zware uil!’ aldus Onderwijs Wiskunde.
Uiteraard wilde ik ook dit jaar weer een leuk CH stukje in mijn Logboek hebben. Tja, dat heb ik geweten! De Secretaris schreef er een leuk stukje in, vervolgens ging Commissaris Carrière zitten tekenen en toen PR het boekje in handen kreeg ging hij met stukken stof en de nietmachine in de weer! Duidelijk een originele bijdrage van CH! (Aangezien Mr. PR van vorig jaar wat te klagen had over de ‘saaiheid’ van mijn ‘vriendenboekje’ wat dus een Logboek is.) Vervolgens maakte PR mijn DDB collectie van dit jaar compleet aangezien hij nog meer dan genoeg kerstkaarten bleek te hebben. Dankzij TG, Leeghwater en CH heb ik dus toch het plaatje compleet!
Het bezoek maakten we helemaal compleet met een leuke groepsfoto, uiteraard met heel veel uilen! (Ik ging meteen weer in de aanval op mijn lievelingsuil, de gouden!) De nieuwste uil die is meegenomen tijdens de Bestuursvakantie, gemaakt van vulkaansteen van de Etna, werd hier uiteraard niet bij vergeten! ‘Je hebt nu in ieder geval alle mannen op de foto, behalve Onderwijs Wiskunde, die had helaas een afspraak!’ aldus de Secretaris. Met de aanwezige mannen ging ik op een van de banken zitten en toevallig was er ook nog precies 1 lid aanwezig die wel even een paar foto’s van ons wilde maken! Er volgt waarschijnlijk nog een allerlaatste bezoekje waarin ik met het Bestuur ga borrelen in /Pub. /Pub zal namelijk een volledig nieuwe invulling gaan krijgen. Compleet met een stichtingsbestuur en een actieve /Pub commissie! Kortom, of dit is een afrondingsborrel die tevens in de oude stijl van /Pub is… Of dit is een afrondingsborrel die meteen een nieuw begin zal symboliseren. Een nieuw begin met een nieuw Bestuur in wording én met een nieuwe invulling van /Pub! Ik heb er nu al zin in!
Kennismaking met Bestuur 63! (21 november)
We moesten behoorlijk lang wachten op deze afspraak. Waar de afspraak met Bestuur 61 en 62 eigenlijk altijd op donderdag na 15:30 moest plaatsvinden bleek het bij Bestuur 63 net weer een beetje anders te liggen aangezien het tijdvak 12-14 uur hen beter past. Daar kwam nog eens bij dat de Secretaris enkele keren moest constateren dat het bezoek toch niet door kon gaan.
Vandaag was wederom bijna gesneuveld door een persoonlijke situatie van de Secretaris. Hij mailde me op zondag (en dan weet je wel dat er iets aan de hand is…) met de verklaring en dus de vraag of het bezoek verzet kon worden. Logischerwijs had ik volledig begrip voor de persoonlijke situatie van de Secretaris maar deze ronde was ik toch vastbesloten om het bezoek wel door te laten gaan. Simpelweg omdat het nu het einde van de Nieuwe -IM-Pulsfase is en ik daarom niet heel veel afspraken meer heb staan. Zou CH vervallen dan had PS ook moeten vervallen aangezien dat mijn enige andere afspraak van die dag was. PS had echter ook al een paar verschuivingen gehad en dat wilde ik koste wat kost voorkomen.
De situatieschets ‘Er zijn maar drie Bestuurders aanwezig, misschien is dat niet zo gezellig!’ wuifde ik dan ook direct weg. Desnoods kort ik het bezoek naar 15 minuten in, maar ik kom de MaCHazines en de Constitutiekaart sowieso halen.
Niet veel later kreeg ik alweer een mailtje van de Secretaris terug met de mededeling dat hij nog even met de rest van het Bestuur had overlegd en blijkbaar konden er toch meer Bestuursuilen aanwezig zijn dan de eerdergenoemde 3. ‘Dat zal echter wel pas rond 13:30 kunnen’
Overigens had ik al aangegeven dat ik er wel rond 13:45 zou zijn dus dat zou geen enkel probleem zijn.
Een paar waardeloze shitdagen in mijn eigen persoonlijke leven verder brak de donderdag aan. Ik wist niet goed wat ik moest verwachten maar ik zette mijn welbekende CH liedjes op om waar mogelijk het bezoek toch een beetje voor te kunnen bereiden. Rond 13:00 (De oorspronkelijke afspraaktijd) ging ik aan de wandel richting de Campus. Stampend over de Loserbrug, soepel over de Hambrug vanaf waar ik al iets meer Sebastiaansbrug kon zien. (Ik kan niet wachten tot die klaar is en ik weer gewoon mijn normale route kan lopen!) Uiteraard wierp ik op de Rotterdamscheweg nog even een blik op mijn twee droomhuizen (Het Renaissancehuis op nummer 105 en het Sterrenhuis op nummer 135) terwijl ik op de klanken van Dimitri Vegas & Like Mikes Stay a While richting EWI wandelde.
Toen ik EWI naderde zag ik op de grote klok dat het bijna 13:30 was. Klassieker, ik ben immers altijd te vroeg! (Tenzij er uitloop is door andere afspraken natuurlijk) ik wandelde naar binnen en het viel me op dat de centrale hal erg druk was.
Even later stond ik weer op het CH hok en een eerste blik op de Bestuurszone leerde me dat er inderdaad maar drie Bestuursuilen waren. Ach ja, het komt wel goed!
Met een vrolijk ‘Hallo!’ kondigde ik mijn aanwezigheid aan en kort daarna kwamen de Commissaris Onderwijs Informatica en de Commissaris Carrière naar me toegevlogen om me te begroeten. Ook de Thesau kwam heel even hallo zeggen maar die was overduidelijk druk met Thesaudingen dus die ging snel weer verder.
‘Wat leuk dat je er bent! Maar…wat is het plan?’ vroeg Carrière.
Nou, meestal staat hier, zoals nu ook het geval is, een stoel en daar ga ik dan op zitten en dan gaan we praten.
Ja, mijn vaste stoel stond al perfect klaar! Jas uit, spullen af en lekker gaan zitten.
‘Wil je misschien een kopje thee?’ vervolgde Carrière. Graag! Het is wel lekker weer buiten, maar toch is het al aardig fris!
Ik had even een snelle analyse gemaakt van het CH-hok onder Bestuur 63 en een paar dingen vielen me al op. De nieuwe uilenmat was weg (gestolen?), Willie, Daphne, Mark, Fer en EPA zwommen niet langer rond in het aquarium naast de shredder want er was geen aquarium meer en… ik zag een pakje aardbeienthee op het bureau van de Secretaris liggen.
Heb ik het ooit op CH ter sprake gebracht? Ik accepteerde voorgaande jaren gewoon de muntthee die er was! Desondanks vond ik dit wel een ontzettend leuke verrassing. Goede binnenkomer neerzetten? Met aardbeienthee scoor je altijd punten bij me!
Commissaris Onderwijs Informatica was me intussen alvast begonnen bij te praten over het feit dat /Pub compleet verbouwd gaat worden. ‘Het Stichtingsbestuur is er sinds vorig jaar zoals je weet. Zij willen heel graag een eigen stempel op de /Pub drukken en aangezien deze flink verouderd is was dat ook mogelijk! Aanvankelijk wilden ze hem deze winter gaan verbouwen maar aangezien verbouwingen altijd uitlopen is er besloten om het in de zomer te doen omdat er dan minder overlast is!’ aldus hem.
Terwijl Carrière bezig was met mijn thee kwamen juist de Voorzitter en de Commissaris Onderwijs Wiskunde binnen. Ze waren overduidelijk buiten adem. ‘We hebben echt gerend om hier op tijd te kunnen zijn!’ aldus de Voorzitter.
Toch maar goed dat ik zelf ook te vroeg was dan!
De Commissaris Onderwijs Wiskunde had ik als EPA al even gezien (en daarvoor volgde ze me ook al een tijdje op Instagram) dus zij was me wel bekend.
Met de Voorzitter raakte ik overigens ook al direct aan de praat want zij bleek een jaar in Maastricht gestudeerd te hebben en toen was ze lid bij Tragos.
Afgelopen zomer liep ik met het Katzikapetje van Tragos rond en dat was haar niet ontgaan. ‘Ik vroeg me al af of het Katzika was of dat het opeens iets randoms was geworden!’ aldus haar.
Nee, het was echt het Katzikapetje! Ik heb goede betrekkingen met Tragos en aangezien het Katzikapetje uitstekend in mijn thema paste heb ik die tijdens de (aanloop naar de) Piekweken consequent op mijn schouder gedragen!
Carrière was toch met thee bezig dus hij vroeg of zijn Bestuurscollega’s ook thee wilden.
Ik kreeg mijn thee in een Area Fifty-Lan mok waarop Informatica me al direct vertelde dat er ook dit jaar weer een Area Fifty-Lan zou zijn. Ik heb de eerste editie nog meegemaakt! De allereerste Commissaris Carrière binnen het CH Bestuur zat in die organisatie! ‘Oh ja, hij is echt een schatje!’ zei Informatica. ‘Dit jaar is het van 28 februari tot 1 december!’ zei Carrière die met de theemokken van het Bestuur terugkwam.
‘Huh? Dat klopt niet hoor!’ riep Wiskunde uit.
‘Dat is wel heel lang zeg!’ aldus de Voorzitter.
Een hele zwangerschap? Nee, dat lijkt me niet!
‘Uhh… Nee, ik bedoel natuurlijk 1 maart!’ aldus Carrière.
‘Je gaat er zonder baby in en keert met baby terug’ lachte Wiskunde.
Informatica zag al direct een parallel met iets anders wat volgens mij een film was.
De Voorzitter schakelde vervolgens over naar aan ander onderwerp. ‘Je komt hier al sinds Bestuur 56 hè? Ik las op je site dat die Voorzitter erg belangrijk voor je is!’ aldus de Voorzitter.
Ja dat klopt. Zijn verwijsliedje Forever Young van Alphaville klopt stiekem beter dan ik ooit had kunnen bedenken. We zijn 7 jaar verder maar ik praat nog altijd over dat eerste bezoek alsof het gisteren was. Ik nam de Bestuurders in mijn verhaal even mee terug naar het jaar van Bestuur 56. Ik was toen al 2 jaar actief als VerenigingsVerzamelaar bij een aantal andere Delftse studieverenigingen en de Voorzitter van 56 had in zijn jaar al een paar keer de vraag gehad of ik ook al bij hen was geweest. CH zat wel op de radar maar er waren enkele redenen waardoor ik nog liever even oversloeg. Om de een of andere reden hakte ik in 2013 de knoop door om toch een afspraak te maken. Ik snapte het Verenigingswapen weliswaar niet. ‘Een inktvis of een baby met vampierstanden zijn de meest gehoorde waarnemingen!’ onderbrak Informatica me even lachend.
Dat had ik er ook niet direct in gezien… maar nu je het zo zegt!
In ieder geval… Er kwam een ontmoeting met Bestuur 56 en dat voelde als ik er zo op terugkijk echt als een militaire operatie. Alsof de koningin naar een oorlogsgebied gaat… Alles was tot op het scherpst van de snede voorbereid aangezien er een actief lid was welke een risico voor mij vormde én er was een Bestuurslid die me echt niet mocht. Echter was de Secretaris lekker bezig geweest om wat mooie items voor me op te sporen en leerde ik in dit bezoek de Voorzitter kennen die me ontzettend inspireerde. Het hele verhaal is terug te lezen in MaCHazine 2016-2017 Issue 1 op pagina 38 en 39. Hoe één korte ontmoeting je leven behoorlijk kan veranderen wist Bestuur 56 goed in de praktijk te brengen. Zonder de Voorzitter van 56 had deze site (waarop je dit leest) misschien wel nooit bestaan!
Niet voor niets is hij een van de vier Wapendragers die in mijn vaste wapen terug te zien is. Alle vier de Wapendragers symboliseren een specifiek element uit mijn hobby. Deze Voorzitter wordt geduid als Mr. Worldwide en hij staat voor grenzen verleggen en het onmogelijke realiseren. (Feel this moment van Pitbull is daardoor ook een van de CH Verwijsliedjes! Reporting live from the tallest building of Delft!)
‘Het is zo grappig want ik ken hem wel goed!’ aldus de Voorzitter.
Tja, het is voor mij nogal typisch want dat bezoek was de eerste maar ook direct de laatste keer dat ik hem heb gezien. De verhalen worden doorgegeven maar er zullen in dat hoofdstuk nooit meer verhalen worden bijgeschreven.
‘Wat vond je eigenlijk van de Commissaris Onderwijs Informatica van 57?’ vervolgde de Voorzitter.
Dat Bestuur heb ik ook maar 1x gezien. Ik vond de achternaam van de desbetreffende Secretaris nogal treffend dus ik weet nog dat ik in dat jaar een Inval heb gedaan na de Annu-uitreiking. Ik ben toen aan de balie gekomen en heb vanaf daar de items gevraagd. De Thesau en de Commissaris Onderwijs Informatica vond ik toen wel erg gezellig!
Bestuur 58 was het jaar van de Terror Oehoe en van de Schaduwkopieën.
‘Terror Oehoe? Purmerend!’ aldus Informatica.
Ja, nou… in dat jaar hadden we hier een Terror Oehoe in het Bestuur zitten!
‘Hm… Laat ik nou net uit Purmerend komen…’ aldus Informatica.
(Op het moment van het bezoeken wist ik overigens nog niet dat er dit jaar weer een Krattenbrug bij PS zou komen… Beloof me dat je NOOIT tijdens de Krattenbrug periode naar de een of andere PS Bestuurder gaat bellen met de vraag of ik een date met hem wil. Dat was namelijk precies wat de Voorzitter van 58 had gedaan waardoor hij de bijnaam Terror Oehoe kreeg.) Nadat ik het verhaal in grote lijnen had verteld kwam ook nog het verhaal dat de Commissaris Onderwijs Wiskunde van 58 een tijd geleden contact met me had opgenomen om een filmpje in te spreken voor het afstuderen van de Voorzitter van 58. Uiteraard kwam de Terror Oehoe ook nog even door het beeld gevlogen! ‘Classic Wiskunde 58’ zei de Voorzitter lachend.
Ondanks deze Terror Oehoe avonturen was Bestuur 58 wel het Bestuur die de betrekkingen met CH aanzienlijk wist te verstevigen. Ik ben in dat jaar zeker 4x langs geweest en dat is wel een hele upgrade vergeleken bij de 1x per jaar van de jaren ervoor!
Tevens was Bestuur 58 het eerste Bestuur die me uitnodigde voor de Dies. ‘Was je bij Bestuur 61 ook bij de Dies? Die had ik namelijk mede georganiseerd!’ aldus de Voorzitter. Helaas was ik daar niet BIJ.
Met Bestuur 59 heb ik ook de nodige leuke avonturen beleefd. De meeste stuko 1.1 dingen heb ik toch wel van de Thesau van 59 geleerd!
Bestuur 60 betekende natuurlijk een Lustrumjaar! Ik was bij de Lustrumopening. ‘Oh jaa! Dat we op de grond moesten liggen!’ aldus de Voorzitter.
Precies! Het was werkelijk een fantastische opening van het Lustrumjaar!
Mijn grote vrienden binnen dat Bestuur waren de Secretaris en de Commissaris Carrière. Met beide mannen kon ik makkelijk anderhalf uur vol lullen!
De Lustrale Receptie heb ik toen ook nog meegepakt maar eerst was er de lezing van een erelid.
Bestuur 61 was het jaar waarin ik me het meest verbonden voelde met het Bestuur. Helaas was ik niet BIJ de Dies maar ik was ontzettend gehecht aan dit Bestuur. De Secretaris 61 is niet voor niets Partner in Crime van het jaar geworden want Targetzaken kon ik altijd met haar bespreken en als ze te lang niet van me gehoord had dan mailde ze me zelf wel!
Congresideeën, verschijningsvormideeën en het speldje, allemaal ontstaan tijdens de gesprekken van de Secretaris 61 en mij!
Overigens was het vaste prik dat de Voorzitter en de Commissaris Onderwijs Wiskunde van 61 ook altijd bij het bezoek waren! Het minst spraakzame Bestuurslid was Informatica en de Thesau leek bijna verzonnen want altijd als ik langskwam dan was hij er niet! Echter was hij er tijdens het laatste bezoek eindelijk een keertje bij!
CH heeft een jaar bovenaan de Anciënniteitslijst gestaan (De studieverenigingen staan op mijn site op volgorde van anciënniteit. Je kunt daarin stijgen wanneer je meer prijzen haalt en dalen wanneer je niet zoveel of helemaal geen prijzen behaalt.) maar met Bestuur 62 wist ik de klik toch niet helemaal te vinden. Ik heb toen twee bezoeken gedaan maar dat waren toch vooral routinebezoeken. Er was niets aan de hand, maar het liep gewoon niet zo!
Vervolgens kwam het even over mijn droomhuis ter sprake aangezien de Bestuurders erg benieuwd waren waar meer dan 505 Almanakken, Annu’s en Jaarboeken opgeslagen worden. Tja… Wacht maar tot ik mijn droomhuis heb!
Daardoor liet Wiskunde met trots haar huis zien aangezien die in de samenvatting ‘De lelijkste huizen van Delft’ bleek te staan. ‘Maar dat huis past ook gewoon écht niet in die straat!’ zei Carrière droog.
Het grote CH nieuwtje van de dag was toch wel het feit dat het halflustrumgala (Officieel wordt het niet zo gecommuniceerd maar volgens mij is dat wel de reden van het gala) volledig is uitverkocht. Dat leidde dus al snel naar ‘Verschijningsvormen’ een van mijn favoriete onderwerpen!
Sowieso is er achter de schermen een inventarisatie bezig met betrekking tot de huisstijl en verschijning van CH (Er hangt voorjaar in de lucht bij de studieverenigingen. Leeghwater en VvTP zijn er al druk mee!) dus waarschijnlijk kan mijn grote kennis nog wel vaker van pas gaan komen! ‘Als je wil meedenken dan mag dat absoluut!’ aldus Informatica die vervolgens opsprong. ‘Poeh ik heb het heet gekregen van die thee! Ik ga heel even mijn trui uitdoen!’ aldus hem waarna hij naar het vergaderkamertje verdween.
Even later kwam hij weer terug in een shirt.
‘Ik vind het stom dat de chicks gewoonweg niets hebben van de vereniging…’ zei de Voorzitter.
Koren op mijn molen! Nou, daar zeg je zo wat… Als je een beetje handig bent met knopen leggen (en anders kun je met twee wasknijpers het knoopproces iets makkelijker maken!) kun je als vrouw ook prima een galastrik gebruiken hoor! Toen ik de CH galastrik vorig jaar in elkaar had gezet snapte ik echt niet dat er niet eerder een vrouw was geweest die dit had geprobeerd.
Het is namelijk een ontzettend mooie sierstrik. Knip na het knopen het resterende stuk staart af (daar kun je als je echt handig bent nog een haarclip mee maken. Ik heb mijn CH staart overigens op een bloesje gezet.) en steek er een veiligheidsspeld doorheen. Klaar is je CH speldstrik!
‘Hee, dat is leuk! Kun je daar geen foto van maken? Dan kunnen wij die delen met onze leden voor het gala!’ aldus de Voorzitter.
Dus… dan ga ik mijn galajurk pakken, prik ik mijn CH speldstrik erop en daar maak ik een foto van?
‘Ja!!!’ klonk het uit diverse hoeken.
Oké, dan weet ik wat me straks te doen staat! Het staat overigens nog steeds op mijn bucketlist om zelf eens naar een gala te gaan. ‘Helaas is het al helemaal uitverkocht!’ aldus de Voorzitter.
Ja, daar kon ik niet omheen!
‘Als mijn date afzegt dan neem ik je wel mee!’ zei Carrière uit het niets.
Die gaat echt niet afzeggen hoor!
Ik keek op mijn klok en ik zag dat het al bijna 14:00 was. Kijk, dat heb je dus wanneer je verwacht dat het een kort intervalbezoek gaat worden terwijl het uit eindelijk een supergezellig en leuk bezoek wordt!
Ik stelde daarom voor dat iemand even naar PS zou bellen dat ik iets later zou komen. ‘Ja, want we moeten wel foto’s maken hoor!’ aldus Informatica.
Al snel werd het een wedstrijd tussen de Voorzitter en tussen Carrière wie sneller op de knoppen drukte. ‘Ik bel wel!’ riep Carrière.
‘Ik was echt al bijna aan het bellen…’ zei de Voorzitter droog.
Intussen realiseerde ik me iets heel goeds. Toen ik de eerste interface van de vestjes zag wist ik niet zo goed wat ik er van moest denken. Maar plotseling kwam de realisatie binnen dat de kleuren precies bij mijn nieuwe thema passen! Mijn thema wordt op 31 december onthuld maar de kleuren laat ik al rond oktober zien. 2020 zal donkerroze met donkergroen zijn en laten dat nu dus net de kleuren van dit Bestuur zijn!
‘Het is niet echt roze, meer paarsig’ aldus de Voorzitter.
Informatica was al opgesprongen om zijn vestje te pakken. ‘Dit is de Bestuurskant…’ begon hij. Het was inderdaad de perfecte donkerroze tint die ik ook voor mijn thema hanteer. ‘Maar… er is ook een escalatiekant!’ vervolgde Informatica waarop hij de binnenzijde van het vestje onthulde. Een uiterst kleurrijke stof straalde het hok in. ‘De meeste Besturen hadden in de binnenkant van hun vestje ergens een uil verstopt. Wij hebben het een beetje anders aangepakt. Als je goed kijkt zie je veren. Wij ZIJN dus gewoon uilen!’ aldus de Voorzitter.
Wat ontzettend goed bedacht!
‘Aangezien PS wel op je zit te wachten en we ook nog foto’s gaan maken is het misschien slim om aan de items te gaan beginnen?’ aldus Carrière.
Mijn blik dwaalde weer even naar het stapeltje op het bureau van de Secretaris maar vreemd genoeg liep Carrière naar een ander bureau. (Ik heb een beetje het gevoel gekregen dat de indeling van de bureaus iets is veranderd.) ‘Allereerst de Annu van het afgelopen jaar!’ waarop hij Translation aan me overdroeg. Duidelijk, Bestuur 63 wilde iets van alle oude Besturen meepakken en dit was het Schaduwkopiedeel van Bestuur 58! Je kunt echter nooit genoeg schaduwkopieën in je leven hebben dus heel graag!
‘We hebben hier heel lang naar gezocht maar we hadden gezien dat je dit nog miste…’ begon Informatica.
Whuuuut?! Er was me inderdaad in dat jaar beloofd dat ik het Annugadget zou krijgen. Een USB-stick in de vorm van een boek en er moest een ingezongen liedje van de Secretaris van 57 op staan. Dat was alles wat ik me vandaag de dag nog wist te herinneren. Nou… De heren Informatica en Carrière zijn dus blijkbaar op avontuur gegaan en hebben dit element weten te vinden. ‘Het was echt een ontzettende zoektocht!’ voegde Carrière eraan toe. ‘Maar het is nu voor jou!’ vervolgde hij waarop ik hét Abstrace Annugadget zelf in handen kreeg. Het is inderdaad een boekvormige USB stick geworden. Geweldig!
‘Je drinkt nu uit de Area Fifty-Lan mok en daar hadden we ook nog iets van gevonden!’ aldus Carrière die me even later het bedankcadeau overdroeg. Voor iedereen die na drie dagen eindeloos gamen nog verder wilde spelen!
Daarna volgde het uitermate belangrijke basisboekje van de EJW. ‘Boolean Rhapsody was het thema en dat is een typisch studiegrapje’ legde Carrière uit.
Het had iets met Bohemian Rhapsody te maken en ik weet ook dat er hier op EWI een collegezaal is die Boole heet dus ik geloofde Carrière direct.
(Wat zal ik zeggen… De studievereniging vind ik top maar het vakgebied is niet voor mij uitgevonden.)
Het volgende item vond ik helemaal grappig. Als dit voor mensen was uitgevonden dan bestond de hele genderdiscussie al lang niet meer. Ik kreeg namelijk een heuse genderswitch overgedragen. Echter is dit apparaatje bedoeld voor een computer. (Ik geloof dat het iets met de koppeling naar een monitor of beamer te maken heeft. Ik heb het niet gevraagd maar in het verleden heb ik er op school vaak genoeg mee lopen strijden en dit ding lijkt er wel op.) ‘We wilden je ook heel graag iets vakgerelateerds meegeven! Geef hem een mooie plek of geef hem door aan iemand die je er blij mee kunt maken!’ aldus Carrière. (Kleine spoiler. Ik heb hem neergezet bij de foto van een oude bekende uil.)
‘En verder hebben we natuurlijk de constitutiekaart…’ begon de Voorzitter.
Ha, de vertrouwde grootte! Gelukkig! Vorig jaar was er een hele discussie over begonnen. Het Bestuur van vorig jaar vond hun kaart nogal uit de toon vallen in vergelijking met de anderen die allemaal standaard vouwkaarten hebben.
Ik heb echter een vaste plek in mijn collectie waar de nieuwe CH kaart wordt geplaatst en geloof me, een kleine klapkaart zou daar echt niet zo mooi staan als de CH kaart!
‘Luister je mee?!’ riep de Voorzitter naar haar Voorganger die toevallig aan het werk was.
‘En je zal ons vast nog leuker vinden want we lachen!’ aldus Wiskunde die even naar me toe gerold kwam en de kaart opende.
Ik bekeek de vrolijke foto aan de binnenzijde van de constitutiekaart.
Hmm… Alleen jij bent er niet helemaal in geslaagd zo te zien! Zei ik tegen Informatica. Enkele andere Bestuurders grepen die opmerking aan om Informatica half te burnen. Zo is het nu ook weer niet bedoeld, maar het viel me gewoon op!
Een ontzettend mooie uil aan de buitenkant en een leuk Bestuur aan de binnenkant!
Mr. PR was ziek dus die was er niet bij en van de Secretaris wist ik het natuurlijk.
‘Er is nog een dingetje wat we je heel graag willen geven!’ aldus Carrière die nog een ding van het andere bureau pakte.
‘We hebben een beetje research gedaan…’ begon Informatica. (Ik dacht dat ik de enige was die grondige analyses maakte… maar niet dus!) ‘We hebben hier een Annu uit je geboortejaar!’ aldus Carrière die me de Annu Facultatief! Overdroeg. Holy Owl! Dit was inderdaad de Annu uit mijn geboortejaar!
‘Je komt uit 1994 toch?’ vroeg Informatica voor de zekerheid.
Absoluut! Te gek!
‘Mocht je nog andere Annu’s missen… We kunnen sowieso de volgende keer eens naar de voorraad kijken!’ begon Carrière.
Zal ik mijn grote rugzak meebrengen?
‘Beter een rolkoffer!’ aldus Informatica.
Er zijn nog wat gaten te vullen en wellicht kan CH de leider in mijn collectie worden. (Op dit ogenblik is dat TG met 26 Almanakken.) ‘Dan gaan we dat de volgende keer regelen!’ aldus dit duo.
Wiskunde gaf aan dat zij het ook heel jammer had gevonden dat het opstartbezoek zo’n tijd op zich had laten wachten. ‘Ja, wij vonden het ook echt heel jammer!’ vulden Informatica en Carrière aan.
Gelukkig hebben we nog meer dan genoeg tijd voor ons om de schade van de latere opstart volledig in te halen!
‘Maar ehm… Sabine, zullen we foto’s gaan maken? Anders wordt PS misschien wel boos op ons!’ aldus Carrière. Ja, laten we dat doen! ‘Waar ben je allemaal nog niet op de foto geweest?’ vervolgde hij.
Echter was het onderwerp ‘CH auto’ al even gevallen. Het was Carrière geweest die op het idee was gekomen om mij met de auto naar PS te brengen. (Lopen zou sneller zijn. Was het nu naar VSV geweest… ‘Oh, plan ons de volgende keer voor VSV!’ aldus Informatica.) Dus daardoor kwam ik op het idee om de foto’s bij de CH auto te maken! ‘Laten we onze jassen aan doen!’ stelde de Voorzitter voor die haar voorganger als fotograaf wist te strikken.
Wiskunde was niet bang voor Windkracht EWI en ging als enige zonder jas naar buiten.
‘Eigenlijk zou ik mijn jas andersom moeten doen… Escalatiekant!’ merkte Informatica op gevolgd door de opmerking ‘Had álles maar een escalatiekant!’ (Moet die niet in zo’n quotebalkje in de volgende Annu?) Hoewel de auto maar minimaal verplaatst zou worden stelde Carrière voor dat ik naast hem in de auto zou stappen. ‘Doe je riem maar om want we gaan heel hard rijden!’ zei hij droog.
Vervolgens kreeg ik de AUX kabel aangereikt want een ritje met de CH auto hoort natuurlijk met muziek te zijn. Dimitri Vegas & Like Mike kregen echter niet de kans om bij het lekkere refrein van Stay A While te komen want we waren er al. Zo’n 100 meter verder stapten we uit waarop de opstelling gevormd werd. De chicks op de voorgrond en de mannen op de achtergrond. ‘Ik kan denk ik wel op het dak!’ aldus Informatica. ‘Doe maar niet…’ aldus de Voorzitter.
Nadat er een aantal leuke foto’s met mijn camera waren gemaakt werd er ook nog een foto voor de Instastory gemaakt. Toen die ook goed was werd de auto weer teruggezet. ‘Ga je weer mee?’ vroeg Carrière. Haha, die vijf stappen?
‘In 1 soepele beweging terugzetten hè?’ aldus de Thesau.
Informatica deed vervolgens alsof hij de auto wegduwde. Maar plotseling gaf Carrière wat extra gas bij het achteruitrijden waardoor Informatica extra hard moest rennen. Jij kent ook je eigen kracht niet hè? Zei ik daarom lachend.
De escalatiekant van Carrière was duidelijk naar boven komen drijven!
De auto stond weer op zijn plek dus we gingen terug naar EWI. PS zat immers op me te wachten. Nu had ik al een datum klaar staan voor het volgende bezoek aan CH dus het zal hopelijk niet al te lang meer duren tot ik weer langskom!
In de centrale hal van EWI noemde ik Mr. Sunshine ook al even en de Voorzitter had blijkbaar al een idee wie het zou moeten worden. (Waarom heb ik dan nu echt geen enkel idee wie zij in haar hoofd heeft zitten?) ‘Jaa, kunnen we dat nu al doen?’ voegde Wiskunde eraan toe. Alles op zijn tijd. Jullie kunnen er alvast over nadenken wie het moet gaan worden en hoe de foto eruit moet gaan zien! (Ondanks dat de dames het duidelijk al lijken te weten)
Ik pakte mijn iPod erbij en zocht een PS liedje op. (Hij stond nog altijd op Stay A While) ‘Ik hoop dat CH er weldra nog liedjes bij mag krijgen!’ merkte Carrière op. Oh, ik heb er al een aantal hoor! ‘Als je er de volgende keer een wil horen moet je het maar zeggen hoor!’ aldus de Voorzitter.
‘Of app hem door, dan zetten wij hem op en filmen we hoe iedereen los gaat op jouw aanvraag!’ aldus Wiskunde.
Ik hoor het al… Er zit nog ontzettend veel tofs in dit jaar wat er sowieso uit zal gaan komen! Annugroei, een ritje met de auto over de campus, Mr. SunCHine, ik MOET naar de Dies komen (‘Je hebt de datum nu dus geen excuses dat je niet komt!’ aldus de Voorzitter) en natuurlijk alle andere toffe dingen die er nog aan gaan komen!
Ik ben heel erg benieuwd wat de rest van het jaar nog gaat brengen!
Een dag later heb ik de gala-hype foto met mijn CH speldstrik inderdaad gemaakt. Ik weet niet wie de CH Instagram beheert maar de desbetreffende bestuursuil werd volgens mij wel een beetje verrast!
Laat het volgende bezoek maar komen!!!
Het tweede bezoek aan CH (30 januari)
Het was weer tijd voor een bezoekje aan CH! Omdat ik tussen ID en CH wat tijd over had gehouden was ik even bij de ETV langsgelopen voor een kopje thee (bedankt President!) en een gezellig praatje met de Thesau. Hierdoor kon het zelfs gebeuren dat ik van veel te vroeg naar iets te laat ging!
Op CH heerste er een rust, een behoorlijk onnatuurlijke rust! ‘Of mensen hebben nog tentamens of mensen hebben al vakantie, wat betekent dat wij hier behoorlijk eenzaam en alleen zitten!’ aldus de Voorzitter. Mijn stoel stond nog niet klaar, maar dat was niet heel moeilijk te regelen.
Vandaag zou het een bijzondere dag gaan zijn omdat ik de Aspirant Mr. Sunshine van CH aan zou gaan wijzen. Alles wees erop dat die nominatie naar de Commissaris Carrière zou gaan. Het was tijdens het vorige bezoek ook wel duidelijk dat hij zich extra aan het uitsloven was om dat voor elkaar te kunnen krijgen. Geloof me, dat had hem prima kunnen lukken als ik de Lijnnetkaart niet onder ogen had gekregen. Een lijnenlegger daalt voor mij nogal in waarde… Zeker als Aspirant Mr. Sunshine is het wel belangrijk dat je een stabiel en betrouwbaar persoon bent! Daarom wist ik bijna zeker dat die nominatie er niet zou gaan komen. Overigens had ik wel nog een paar keer flink kunnen lachen om blunders van de Commissaris Carrière. Het is sowieso nooit saai met hem in je buurt. (Zodra de enquête voor de nieuwe huisstijl online kwam en dat op Instagram was neergezet heb ik deze direct ingevuld. Enkele weken later kreeg ik een mailtje van de Commissaris Carrière met de vraag of ik deze enquête ook wilde invullen terwijl ik dat dus al had gedaan. Vond ik best wel hilarisch.)
Wat er vandaag ook bijzonder was, was de eerste kennismaking met mijn contactpersoon! De vorige keer was de Secretaris wegens logische omstandigheden afwezig, maar daardoor had ik nog geen idee met wie ik te maken zou krijgen. Wat me al wel direct aan hem was bijgebleven was zijn interessante volgordefout. Ik had hem dus niet ontmoet tijdens het vorige bezoek en ik had ook nog eens een mail naar hem open staan. Wat gebeurt er vervolgens? Hij voegt me toe op Facebook. Superleuk natuurlijk, nadat ik eerst vijf minuten tegen mijn scherm aan gelachen had, heb ik hem uiteraard geaccepteerd. Dat is ook wel een manier om iemand te kunnen leren kennen!
Toen ik eenmaal geïnstalleerd was op mijn vaste plekje vertelde ik aan de Voorzitter dat ik de middag van de Dies geblokkeerd heb in de agenda, dus dit jaar ben ik er weer bij!
Intussen was Commissaris Carrière druk bezig met het afronden van een inschrijfformulier voor de Mathematical Matchdays. ‘De ICT bedrijven zijn behoorlijk oververtegenwoordigd in de markt terwijl de bedrijven voor technische wiskunde een stuk lastiger te vinden zijn. Om die groep studenten wat meer inspiratie en doorgroeimogelijkheden te bieden hebben we daarom de Mathematical Matchdays in het leven geroepen!’ aldus de Voorzitter. Niet veel later zat Commissaris Carrière al klaar voor het bezoek. ‘Sorry Sabine, maar ik moest dit echt nog even afmaken. De vorige keer dat ik een e-formulier online zette moest ik het 3x over doen omdat er telkens een andere fout in zat. Dat wilde ik nu graag voorkomen!’ aldus hem. Dat begrijp ik natuurlijk helemaal. Goed bezig!
Vervolgens was het ook Commissaris Carrière die me vroeg of ik een kopje thee wilde. Alhoewel hij geen Mr. Sunshine zal gaan worden is hij wel een onmisbaar element in het CH ontvangstcomité! Ik ga graag voor een kopje aardbeienthee! Het theedoosje stond al klaar op het bureau van de Secretaris dus dat zou helemaal goed gaan komen!
In de tussentijd kwamen de Commissarissen Onderwijs er ook bij en werd Area Fifty Lan uitvoerig besproken. In het eerste weekend van maart zal het gaan plaatsvinden en uiteraard is er tijdens een Lan party iets te winnen dus de Voorzitter was alvast begonnen met het showen van een aantal van de prijzen. Toen ik mijn kopje thee van de Commissaris Carrière overgedragen had gekregen liet hij de grotere prijzen met trots zien. Kortom, dat wordt wel weer een Area Fifty Lan om niet snel te vergeten!
Omdat het toch stil was in het hok vond de Voorzitter het wel een goed idee om de Delftse mannen eens te bespreken. ‘Wie vind jij nu echte targetpotentie hebben in Delft?’ vroeg ze me. De lijnnetkaart werd er bijgehaald en vele mannen werden benoemd. Van een ‘beste vriend’ tot een ‘absoluut niet!’ tot een ‘ik wist niet dat hij zo gespierd was, ik ben best wel positief over hem gaan denken!’ (Over wie dat gaat ga ik jou natuurlijk niet vertellen.) De Thesau vond dit ook wel een interessant verhaal en hij presteerde het dan ook om me een reactie te ontlokken. (Ik wilde een subtiele burn gaan uitdelen vandaag, maar het is uit eindelijk een flinke afbrander geworden. Mocht iemand een paar asvlekken tegengekomen zijn in het Bestuursgebied dan is dat deze uil geweest…) Natuurlijk kwam uit eindelijk het onderwerp Mr. Sunshine naar voren. Ik vroeg het eerst aan het Bestuur en zij zeiden allemaal ‘Commissaris Carrière’. Overigens had ik in die 40 minuten dat ik hier nu zat wel een aardige inschatting kunnen maken. Commissaris Onderwijs Informatica is echt mijn beste vriend, ik vind hem grappig en origineel en hij denkt altijd met je mee. Hij is wel NB, maar zou ik geen B-2 kunnen vinden dan zou deze NB-8 het ook nog wel kunnen fixen. Van de Secretaris had ik nu ook wat meer kunnen zien en horen en daar was ik wel van overtuigd. De Thesau is vooral de man voor de grappige toevoegingen dus hij lijkt me meer iemand voor de campagne van de Aspirant Mr. Sunshine.
En Commissaris Carrière. Tja, die lijntjes zijn denk ik toch echt mijn grootste issue. Misschien had hij me nog wel kunnen overtuigen als hij in pak had gezeten, maar het felgroene shirt met de felgele letters in combinatie met het ietwat warrige haar kon me niet overtuigen om van gedachten te veranderen. Neemt niet weg dat ik hem wel heel erg graag mag. Ik denk dat ik hem uit eindelijk ook in de gradatie 8 zou schalen. Het snacken is hem op de nominatie fataal geworden. Ik heb besloten om de Secretaris te nomineren voor Mr. Sunshine!
De Thesau vertelde dat zijn vakgenoot bij VvTP al was begonnen met campagne voeren. ‘Hij is al druk bezig met promoten en ik heb zelfs een poster van hem bij de Leo gezien!’ vertelde hij. Oké, het duurt nog wel even tot 12 april, maar dan weten de mensen alvast dat het eraan komt!
Commissaris Carrière nam zijn verlies goed op en hij beloofde de Secretaris al meteen dat hij hem zou gaan helpen bij de campagne. ‘Wil je de foto naar me mailen wanneer je zo ver bent? Dan kan ik dat gebruiken in de campagne!’ aldus Commissaris Carrière. De Thesau zag ook wel de nodige kansen. ‘Moeten jullie niet eens samen een kopje koffie gaan drinken?’ vroeg hij. Misschien wel? ‘Het kan zo geregeld worden hoor!’ zeiden de Voorzitter en de Thesau in koor. Nou, wie zal het zeggen!
Een blik op mijn klok leerde me overigens dat we de foto’s wel echt nu moesten gaan maken want ik moest binnen 15 minuten op TNW zuid staan voor mijn volgende afspraak. De Voorzitter zei wat ik al verwachtte dat ze zou zeggen ‘Had je Commissaris Carrière nou genomineerd dan had hij je vast wel even willen brengen, maar nu denk ik dat je dat wel kunt vergeten!’ aldus haar. Gelukkig had ik dat al lang voorbereid… ‘Ik had je wel willen brengen, maar ik kan niet rijden!’ aldus de Secretaris. Ach ja, in dit geval is het dan ook een geluk bij een ongeluk dat we de Annu’s nog niet zijn ingedoken, want dat had wel redelijk onhandig geweest! Nu is het prima op te vangen, mits we nu direct foto’s gaan maken!
Allereerst werden er een paar groepsfoto’s gemaakt en daarvoor gebruikten we de trap naar een van de collegezalen. Eerst werden de groepsfoto’s gemaakt. (Het eerste beste lid dat binnenstapte werd gelijk getackeld als fotograaf) Vervolgens was het tijd voor Mr. Sunshine. Na de grote blunder van Onderwijs Master van PS vond de Secretaris het al helemaal spannend om te doen. (en dan stonden we ook enkele treden op de trap.) Overigens ging het heel erg goed en kwamen er een paar mooie foto’s uit!
Commissaris Carrière had dit alles een beetje aan staan kijken. ‘Gaat het wel een beetje met je?’ vroeg Onderwijs Informatica. ‘We zullen het campagnefilmpje wel moeten aanpassen…’ aldus de Voorzitter. ‘Oh geen probleem, dan fotoshoppen we het hoofd van de Secretaris op mijn lijf!’ aldus Commissaris Carrière. Volgens mij gaat deze jongen deze kwestie helemaal prima overleven! Ik bedankte iedereen voor dit leuke bezoek waarna ik verder ging.
Ik ben heel benieuwd hoe het volgende bezoek zal gaan!
Kennismaking met Bestuur 64! (15 september)
Omdat mijn opleiding voor metrobestuurder op 1 oktober gaat beginnen wist ik wel dat ik nog veel afspraken af te werken had voordat het zo ver zou komen. Een van die afspraken was met CH. Aangezien ik zo snel mogelijk wilde starten met de planning, zag ik het heel even over het hoofd dat ik letterlijk de dag na de wissel langs wilde komen. Ik kon daarom ook wel begrijpen dat de nieuwe Secretaris nog niet had teruggemaild. Overigens wilde ik toch echt nog wel heel graag even langs CH dus ik besloot direct een nieuwe mail te sturen voor de ronde op 15 september. Razendsnel kreeg ik een mailtje van de nieuwe Secretaris dat een bezoekje op 15 september helemaal prima was, dus dan zou ik eindelijk de kans krijgen om de nieuwste Uilen te ontmoeten!
Op een zeer warme en zonnige dinsdag wandelde ik richting de Campus. Hoewel de Sebastiaansbrug weer in gebruik is, gebruik ik op het moment toch nog steeds de alternatieve route die ik al ruim een jaar heb gelopen. Niet alleen om zo de meeste binnenstad-drukte te kunnen vermijden, maar ook om wat minder drukte richting de Campus te hebben. (Bovendien gruwel ik van die enorme camera installaties die op diverse punten aan de Mekelweg staan… Op mijn alternatieve route word ik daar niet mee geconfronteerd en bovendien had ik als bonus een prachtig zonnebloemenveld waar ik langskwam. Zo is Myrna ook een beetje in Delft.) Uit eindelijk was ik ongeveer een kwartiertje te vroeg en aangezien ik weet dat je bonustijd soms heel erg goed kunt benutten besloot ik alvast te bellen naar het CH kantoor. ‘Hee, je bent er al? Oké, ik ga de rest even roepen dan!’ aldus de Secretaris aan de andere kant van de lijn.
Ik wachtte geduldig af en even later zag ik het eerste kale hoofd al opduiken. Oh god ja, die kale koppen natuurlijk! (Hoewel ik het heel goed weet, vergeet ik toch redelijk gemakkelijk dat er vele Bestuursmannen zijn die aan het begin van het jaar een échte zomercoupe hebben en dat is niet omdat ze dat nu zelf zo graag wilden.) De eerste uilen die naar buiten kwamen waren de Secretaris (herkenbaar aan de Annu en de MaCHazines in zijn handen. Nu alleen nog de constitutiekaart!) de Penningmeester (De eerste vrouw die naar buiten kwam) en Commissaris PR. Even later volgden de allereerste Commissaris Onderwijs Informatica in 11 jaar tijd (Bestuur 53 was het vorige Bestuur met een vrouwelijke Commissaris Onderwijs Informatica!) en de Voorzitter. Als allerlaatste kwam Commissaris Carrière naar buiten. ‘We missen alleen onze Commissaris Onderwijs Wiskunde. Ze was een beetje verkouden…’ begon de Voorzitter. Ja, in deze tijden moet je dan thuisblijven.
Omdat het prachtig mooi weer was, kwam al snel het idee om even verderop in het gras van het Mekelpark te gaan zitten. Zo gezegd zo gedaan vormden we een 1,5 meter kringetje en konden we gaan beginnen aan de kennismakingsronde. Zo hebben we twee voetbalfanatici in Bestuur 64 zitten (Toevallig zijn de twee mannen in het Bestuur van Hooke ook erg dol op voetballen dus ik zie wel een 2 tegen 2 strijd aankomen!) die toevallig wel voor dezelfde voetbalclub zijn. ‘We zitten op hetzelfde eiland dus dat is wel handig!’ lachte de Voorzitter. Dat geloof ik graag! Een Ajacied (Dat moest ik echt even googelen… Ik ben helemaal niet zo fanatiek met voetbal…) en een Feyenoorder op een eiland zou niet best werken. Sowieso viel het me op dat de Bestuurders allemaal wel sportieve ambities hebben maar tussen ambitie en uitvoering zit nog al eens een kloof. Ik kwam daarom met de vraag of het Bestuur zich wekelijks weegt om zo de Bestuurskilo’s bij te houden. (Ik ken verschillende Besturen die dat doen… Dat houd je scherp!) ‘Nee, we hebben wel een spiegel gekregen…’ merkte de Voorzitter droog op. Je kunt ook écht in een spiegel zien hoeveel je aangekomen bent! ‘Hm, nee dat niet… Misschien is het geen gek idee!’ aldus de Voorzitter. ‘Het lijkt me deels wel confronterend maar anderzijds is het wel een goede motivatie om echt weer te gaan sporten!’ aldus de Penningmeester.
Uiteraard kon ik op mijn beurt vele verhalen vertellen over mijn geschiedenis met CH. Er is immers heel wat gebeurd in al die jaren dat ik hier nu al kom. Zo heb ik zelf eens het MaCHazine gehaald, heb ik vele leuke Besturen ontmoet en was er natuurlijk ook nog dat verhaal van het allereerste bezoek aan CH. Vooral mijn verhalen over de Commissaris Carrière van vorig jaar werden met veel gelach ontvangen. Als je een maximale Snackdonalds bent dan kom je zeker niet in aanmerking voor Mr. Sunshine! De Secretaris van vorig jaar daarentegen… ‘Ja, dat is ook echt een hele lieve jongen!’ reageerde de Commissaris Onderwijs Wiskunde. Vervolgens moest ik ook nog even denken aan een overdenking die ik onlangs onder de douche had. De Commissaris Onderwijs Wiskunde van 61 had namelijk consequent een koe op zijn bureaublad staan. (Commissaris Onderwijs Wiskunde van 63 had zelfs een mascotte in de vorm van een koeienknuffeltje, die werd overigens door VvTP gestolen en kreeg daar de naam ‘Moe de Koe’. Ik heb er nog een foto van.) De koe komt natuurlijk van Commissaris Onderwijs Wiskunde wat je kunt afkorten tot COW. Maar je zit hier wel op een vereniging waar alles draait om uilen… Dus waarom is er nooit C-OWL van gemaakt? ‘Wow!! Daar hebben we echt nog nooit aan gedacht!’ reageerde PR als allereerste gevolgd door vele verbaasde reacties van anderen. ‘Tja, wat je al niet bedenkt onder de douche!’ zei Commissaris Carrière droog. Ja, de beste plekken om over dingen na te denken zijn op de wc of onder de douche…
Een ander ding wat me opgevallen was, was het feit dat er op EWI dus twee dames zijn met dezelfde naam en dezelfde functie. ‘Ja klopt, de Thesau van ETV heeft dezelfde voornaam als ik. Er zijn ook nog twee keer twee Commissarii Extern met dezelfde voornaam…’ aldus de Penningmeester. Lekker verwarrend al die dubbele namen. Het wordt ook lastig om nu te bepalen welk jaar het wordt. We hadden al eens het jaar van de Niels en het jaar van de Martijn… Maar nu zijn er wel drie opties om uit te kiezen!
Over kiezen gesproken… VvTP had me al ingefluisterd dat ik iemand van jullie in de gaten moest houden voor Mr. Sunshine. ‘Ik dénk dat ik het ben!’ lachte PR. Nu moet ik wel heel eerlijk toegeven dat ik PR al gelijk heel erg aardig vond. Hij is erg geïnteresseerd in dingen en weet de juiste opmerkingen te maken, echter zou ik hem wel eerder als 8 schalen dan als 2. ‘Wow, wat bedoel je?’ reageerde de Secretaris verbaasd. Nou, ik heb een gradatiesysteem… ‘Ja! Daar heb ik al eens van gehoord!’ reageerde PR meteen. Het is nogal een bekend systeem en het is letterlijk daar op die plek ontstaan. (We zaten niet ver van de plek waar ik het systeem ooit heb bedacht dus ik kon het zo aanwijzen.) Zal ik het even uitleggen anders? ‘Ja heel graag!’ spraken de Uilen in koor.
Nou het is dus een systeem om mannen te beoordelen en het is onlogisch ingedeeld. Het gaat van 1 t/m 8 en door de onlogica is het echt een superleuk systeem om te gebruiken. Nu is CH een van die Besturen die hun functie ook wel eens omwisselt voor een getal. Dus als Voorzitter van Bestuur 64 ben je dan 64-1. Toen ik dus bij het uitleggen van Gradatie 7 aankwam reageerde Commissaris Carrière al meteen ‘Dat ben ik!’ en ironisch genoeg was dat inderdaad ook echt het geval. Ja dat klopt. ‘Ik ben te jong zeker!’ lachte hij vervolgens. Je zou de Kleuterschoolregel zeker niet overleven bij mij. Echter vond Carrière dat helemaal niet zo erg want hij vond het wel mooi dat zijn Gradatie precies paste bij zijn functiepositie. Echter vind ik het wel vervelend om gradaties te moeten geven wanneer een Bestuur net kaalgeschoren is. Je zou het misschien niet verwachten, maar haar is echt wel echt een belangrijke factor voor het correct bepalen van een gradatie. Ik heb daarom verder nog geen gradaties gegeven want dat zou oneerlijk zijn. Voor Powervrouwen was de keuze wel heel makkelijk om te maken. Als je voor het eerst in 11 jaar weer een vrouw bent op een bijzondere positie, dan moet je wel genomineerd worden voor Powervrouwen! ‘Heb je de Voorzitter van Leeghwater vorig jaar ook genomineerd dan?’ vroeg PR. Zeker, zij was natuurlijk de eerste vrouwelijke Voorzitter in 152 jaar Leeghwater dus uiteraard moest zij op de nominatie! Dit jaar is er voor het eerst een volledig vrouwelijk DB op Leeghwater maar omdat de Voorzitter midden in een videocall zat toen we de foto’s gingen maken was er geen tijd voor een Powervrouwenfoto. Die moeten we dus tijdens het volgende bezoek nog even gaan maken!
Uiteraard legde ik ook vol enthousiasme uit waar Mr. Sunshine vandaan was gekomen en wat de Originele Mr. Sunshine voor rol had gespeeld in de banden die ik nu met de studieverenigingen heb. ‘Waarom ga je zelf dan niet een keer naar Quooker? Wie weet kun je hem dan eindelijk eens ontmoeten!’ aldus de Voorzitter. Nou, ik ben een beetje bang dat het misschien heel erg tegenvalt. Nu heb ik een heel positief beeld van hem, maar wie weet hoe het is als ik voor zijn neus sta! ‘Dat is waar, dat heb je ook vaak met mensen die heel groot fan zijn van een popster en ze die dan in het echt ontmoeten… Vaak valt dat toch tegen…’ aldus de Penningmeester. ‘Ja dat is waar… Het is wellicht beter om het goede beeld dan in ere te houden!’ aldus PR. Uiteraard benoemde ik de Voorzitter van 56 ook nog even aangezien die ook een bijzondere rol in mijn leven heeft gehad. Zo heb je altijd wat personen die jaren later nog altijd een prominente rol in je leven hebben als soort van legendarische beschermengel.
Nu was het uiteraard heel erg gezellig maar we hadden al bijna een heel uur volgekletst over van alles en nog wat en aangezien het wel dinsdag is… (D.I.N.S.dag lezing! Alleen echte ‘oude’ mensen hebben die tijd nog meegemaakt.) moesten een aantal Bestuurders echt aan de slag met het voorbereiden van deze lezing. Uiteraard wilde ik het bezoek niet afronden zonder foto’s dus Commissaris Carrière bood zichzelf aan als fotograaf. Na de groepsfoto’s en powervrouwenfoto’s volgde al snel de grote vraag wie er Mr. Sunshine mocht worden. Aanvankelijk leek het Bestuur in de veronderstelling te zijn dat álle mannen een nominatie mochten maken maar zo werkt het natuurlijk niet. ‘Dan vind ik dat de Voorzitter genomineerd moet worden!’ aldus de Penningmeester. Ik vroeg daarom rechtstreeks of de Voorzitter wel aan alle eisen voldeed (Dat bespaart je weer een diskwalificatie en thousand bad times…) en hij vertelde me dat dit inderdaad het geval is. Prima, dan moeten we alleen kijken hoe we hier de nominatiefoto kunnen maken want… geen bankje.
Uit eindelijk werd het een foto in het gras. (Funfact, ik heb er dus echt een hekel aan om in het gras te zitten… Liggend in het gras zul je me in normale gevallen al helemaal niet tegenkomen! Tijdens deze tour ben ik twee keer in het gras geëindigd bij gebrek aan een bankje! Zo zie je dus maar wat crisistijden met je doen! Echter was ik wel blij met de tropische temperaturen… Ik had mijn jasje thuisgelaten en die had ik ook niet graag onder de grasvlekken gezien!) Omdat er niet echt een optil effect kon worden neergezet in het huidige perspectief moest ik razendsnel iets bedenken wat de Voorzitter kon doen. Plotseling dacht ik weer aan Owling (google het maar, er staan genoeg afbeeldingen online.) wat in 2011 echt een trend was. Waarom ga je niet Owlen? Ik kon het gezicht van de Voorzitter op dat moment niet zien maar hij begreep waarschijnlijk niet waar ik het over had. Ik probeerde dus zo goed als mogelijk uit te leggen hoe je dat doet waarna de Voorzitter het probeerde. Het zag er al met al best wel goed uit. Als Mr. Sunshine niet op normale wijze kan, dan moet je toch echt creatief zijn! De Voorzitter verraste me vervolgens met een onverwachte opmerking. Ik heb natuurlijk verteld dat ik per 1 oktober de metro opleiding in ga en dat ik Fulltime Bestuurder ga worden. Die opmerking vonden de Bestuurders al top maar de Voorzitter deed er nog een schepje bovenop. (Fulltime Bestuurder kwam van de Thesau van VSV 74.) ‘Je zit natuurlijk voorin bij een metro… dus dan ben je niet alleen Fulltime Bestuurder maar ook Voor-zitter!’ aldus hem. Wauw, die had ik nog niet eerder gehoord… die is echt heel goed!!!
Daarna was het tijd om af te ronden. Naast de fraaie Annu Identity en de 3 missende MaCHazines kreeg ik ook nog een speciaal cadeautje uit handen van de Voorzitter in de vorm van heuse CH Slippers! Als je daar geen uilenvleugels van krijgt! Met een goed gevulde rugzak hoefde ik maar een paar meter te lopen om bij mijn volgende afspraak met PS uit te komen. Ik was in ieder geval heel erg blij dat ik wel die namailing had gestuurd want wat is dit een leuk Bestuur! Ik heb er alle vertrouwen in dat 64 ervoor gaat zorgen dat CH weer flink gaat stijgen in de Studieverenigingslijst. De eerste indruk was heel erg goed (en dat met kale koppies!) en ik kijk dan ook erg uit naar het vervolg!!!
