Het Gezelschap ''Practische Studie''
Aangezien de originele Mr. Sunshine me in 2011 kennis liet maken met het fenomeen studieverenigingen op de campus ontdekte ik al snel Het Gezelschap Practische Studie. Dit was niet de vereniging van de originele Mr. Sunshine, maar dit was wel de eerste studievereniging die me de kans wilde geven om de studieverenigingen beter te leren kennen. Hierdoor is PS de eerste studievereniging in mijn verzameling geworden!
117
Mijn eerste contact had ik met bestuur 117.
Rond juni/juli kwam ik voor het eerst op de faculteit van CiTG
Het is een enorm gebouw, maar het hokje van PS was wel makkelijk te vinden.
Daar aangekomen dook een bestuurslid direct het archief in om wat leuke verzamelitems op te zoeken.
Zo kreeg ik een aantal uitgaven van het verenigingsperiodiek (ExtraCT) mee en ook twee jaarboeken.
Daarnaast had ik de mogelijkheid om een choker (de eerste in mijn verzameling) en een trui te kopen.
Kortom, een geslaagd eerste bezoek!
118
Het tweede bezoek aan PS was al meteen de kennismaking met bestuur 118.
Bij dit bestuur ben ik een keer of drie langs geweest om mijn collectie van ExtraCT's op peil te houden.
En natuurlijk om het nieuwe jaarboek te bemachtigen.
119
Uiteraard wisselde bestuur 118 aan het einde van het academische jaar en daar kwam bestuur 119 voor in de plaats.
Bij dit bestuur ben ik maar een keer langs geweest.
Die ene keer was wel een goede vangst.
Een van de bestuursleden dook het archief weer in en vond de jaarboeken van 2005 t/m 2008!
Dat samen met het jaarboek van 2012 en ook nog een paar ExtraCT's!
120
Het academische jaar is om voor je het weet en bestuur 119 wisselde met Lustrumbestuur 120.
Een aantal dagen nadat het nieuwste jaarboek is uitgekomen ben ik weer langs PS gegaan. Blijkbaar kwam ik precies tijdens een druk moment want mijn bezoek werd vrij snel afgehandeld.
Het leverde me het nieuwste jaarboek 'Catastrofe' (wat het 105e jaarboek in mijn verzameling is!) en een aantal nieuwe ExtraCT's op!! Weer een goede vangst bij PS!
Krattenbrug
In juni van dit jaar deden een aantal heren (ondersteund door heren en dames van het bouwteam) een poging om het wereldrecord 'krattenbrug' terug te veroveren van de TU Eindhoven.
Omdat zo'n event niet jaarlijks voorkomt, besloot ik de dag vóór de recordpoging en de dag van de recordpoging zelf, twee keer per dag te gaan kijken.
Uiteraard ging ik niet zonder fotocamera, want het is wel zo leuk om het harde werken van de teamleden en de voortgang van de brug in beeld te brengen.
Gedurende drie van deze vier bezoeken kwam ik steeds een heer tegen die me om de een of andere reden best wel opviel.
Bij het 2e bezoek stond hij in gezelschap van een aantal bouwers met enkele toeschouwers te praten. Iets wat ik wel een leuk plaatje vond.
Niemand van de bouwers zag mij, maar deze gast wel, met als gevolg dat hij precies in de lens keek toen ik de foto maakte.
Ook tijdens de recordpoging zelf was hij er. Hij vloog heen en weer over het terrein, maar toen ik hem iets vroeg, stond hij me wel te woord.
Dat was wel iemand om te onthouden...
Zeker toen ik later ontdekte dat hij de Vice-Voorzitter van het 120e Bestuur bleek te zijn!
Nog eens 120
Iets meer dan een week na de -helaas mislukte- recordpoging besloot ik weer een bezoek te brengen aan PS.
De Vice-Voorzitter zat er wel, maar die had het helaas erg druk.
De secretaris had meer tijd en nadat ik haar om mijn ontbrekende items had gevraagd, zei ze dat ik wel even mee mocht lopen naar achteren.
Achteren, daar waar ik nog nooit geweest was. Ook bekend als verzamelplek voor jaarboeken, ExtraCT's en andere PS items én natuurlijk ook dienst doet als koffiehok.
Terwijl de Secretaris mijn ontbrekende ExtraCT's en Civiel Profielen opzocht, kwam de Commissaris Onderwijs II even kijken.
Toen hij hoorde dat ik die verenigingsverzamelaar was ging hij ook op zoek naar nog leuke items.
Zo vond hij een gedenktegel van de -Wel geslaagde recordpoging- Krattenbrug van 2011 en gaf hij me de mogelijkheid om de nieuwe Civieltrui te kopen.
Na het verzamel-frenzy moment liepen de Commissaris Onderwijs II en ik weer naar voren om de Civieltrui af te rekenen. Zo raakten we nog even aan de praat over de Krattenbrugfoto's en mijn wens om met de Vice-Voorzitter op de foto te kunnen. -Want ja, ik vind je best wel een held als je dag in dag uit bezig bent om een doel te bereiken!-
Die foto, dat kon de Commissaris Onderwijs II wel regelen!
Al met al was dit een heel geslaagd bezoek aan PS!
Er zal dit jaar nog 1 bezoek aan het 120e bestuur plaatsvinden, om de foto's van de Krattenbrug over te dragen!
Althans... dat was het plan...
Toen ik op 18 juli CiTG binnenliep trof ik namelijk een donker hok aan met het -in mijn ogen onnodige- briefje 'PS IS GESLOTEN' op de balieruit geplakt -Dat het gesloten is, dat is wel duidelijk!-
Hoewel ik mijn foto's niet meer aan Bestuur 120 kan overdragen moet ik toch zeggen dat het een leuk jaar met Bestuur 120 is geweest!
Ben benieuwd hoe Bestuur 121 is!
121
Vandaag zou ik voor het eerst kennis gaan maken met bestuur 121 en dat was al meteen een goeie kennismaking!
De penningmeester (gok ik) stond al helemaal klaar toen ik aankwam.
Ik vertelde hem waarvoor ik kwam en de secretaris zat even verder op en zei dat ze alles al had klaargelegd.
Er lagen inderdaad een mooie ExtraCT en een envelop waar de constitutiekaart in moest zitten, klaar op de balie.
Nadere inspectie op de ExtraCT wees uit dat het de 17.3 was.
Top, maar ik moet de 17.2 ook nog hebben, want daar kwam ik eigenlijk voor!
Meneer de Moneymaker vloog daarop meteen door het hok heen, op jacht naar de 17.2.
Toen die ook bij de verzameling was gestopt kwam de volgende vraag: ''welke merchandise hebben jullie dit jaar?''
Nou, toen hij me de trui liet zien werd ik er spontaan verliefd op.
Ik heb nu al twee generaties PS truien, maar ze zijn allebei niet zo mooi als deze nieuwe trui!
Hier kun je tenminste écht aan zien hoe prominent PS is!
Punt is wel dat ze klein vallen, dus toen ik er een stond te passen en hem vervolgens weer uit wilde doen, leek het of ik Mr. Bean in een dwangbuis was, maar daardoor heb ik nu wél de mooiste PS trui in de beste maat!
Daarnaast hebben ze nu ook een erg mooie pet en een hippe zonnebril, die ik natuurlijk ook moest hebben!
Twee dagen na het eerste bezoek aan bestuur 121 stond ik weer voor de balie van PS!
Dit keer om het nieuwe jaarboek 'Moment' op te halen!
Het was een bliksembezoekje weliswaar, maar ik ben erg blij met het nieuwe jaarboek!
120 is terug!
Ik was bij de Diestaart van ETV toen de secretaris me vertelde dat niet alleen Bestuur 41 van i.d. terug is, maar ook Bestuur 120 van PS!
Ik hoefde daar niet lang over na te denken, zodra de taart op was en ik afscheid had genomen van de secretaris van ETV ben ik met het 'Krattenbrugliedje' van 120 op mijn oren richting CiTG gelopen.
Daar aangekomen zaten inderdaad wat bekende gezichten van 120.
De Voorzitter van 120 verwelkomde me hartelijk achter de balie en zei al meteen dat mijn favoriete 120'er, de Vice-Voorzitter er ook wel was, iemand zou hem wel even gaan halen.
Ondertussen stelde hij me ook voor aan iemand die zeker geen 120'er was... Nee dat was een mogelijk aankomende 122'er! (Hij mocht dan ook absoluut niet op deze 120 foto... Maar hij had wel de eer om de foto te maken!)
Niet veel later volgde eerst mijn andere favoriet, Commissaris Onderwijs 2!
Hij plukte her en der wat grootscheepse aankondigingen van 'Bestuur 120 = back!' vandaan en vroeg me welke aankondiging ik het allermooiste vond.
Er was er een met een verbouwd KLM logo, eentje met een verbouwd Disneylogo en de allerleukste was er eentje in toy story stijl!
Die sprak namelijk het meeste 'PS 120 IS TERUG!' uit, tenminste, als je het mij vraagt!
Even later kwam de enige echte Vice-Voorzitter van 120 naar beneden met een bouwwerk in zijn handen. (Helaas, geen spaghettiversie van de BouwMij krattenbrug....)
Ik word altijd erg vrolijk van deze Vice-Voorzitter (Zei ik ook tegen de secretaris van ETV: 'Oh, dan is de Vice-President van 120 er ook! Altijd lachen met hem!') en hij kwam dit keer ook buitengewoon vrolijk het hok binnen.
'Yeaah! De VerenigingsVerzamelaarster is er!!!!!' (Zoals de Vice-Voorzitter dat zo leuk kan zeggen)
Als een ware regisseur zette hij het bouwwerk neer en plukte her en der de ideale rekwisieten vandaan, om mee op de foto te gaan.
Ik kreeg een mooie PS veiligheidshelm op mijn hoofd gezet, 'want ja... Civiel is natuurlijk ook denken aan de veiligheid!' en ik moest uiteraard meteen denken aan BouwMij!
De Voorzitter liep ondertussen een vlaggenlijn stuk met de pedelstaf waarop de Secretaris en de Commissaris Onderwijs 1 meteen al riepen 'We zeiden nog... KIJK UIT!'
Uit eindelijk werd er een groep gevormd en stond de mogelijke aankomende 122'er voor de balie, een beetje te goochelen met mijn camera.
'Waar zit hier de flits dan?' vroeg hij, terwijl het Gezelschap 120 luidkeels riep 'Geen flitser! Dat gaat niet werken met het 120 bord!'
Ik heb de flitser er toch even opgezet en het effect was juist erg mooi, maar ook zonder flitser was het goed gelukt.
Vervolgens wilde ik ook nog even met dé gezichten van 120 (De Commissaris Onderwijs 2 en de Vice-Voorzitter) op de foto, want zij hadden het jaar toch wel extra bijzonder gemaakt.
Op 1 van de foto's heeft de Voorzitter echter zo gesjoemeld dat hij er ook op staat! (Stille hint dat hij ook een van dé gezichten wil zijn?)
Na de foto's stelde de Vice-Voorzitter nog voor om nog even te gaan kijken of er nog iets te halen viel voor mijn verzameling. 'Want ja, de VerenigingsVerzamelaarster kan natuurlijk niet met lege handen vertrekken!'
Zo vond hij nog het eindverslag van de BouwMij (In juni is er als het goed is de nieuwe recordpoging van de Krattenbrug, dat wil ik natuurlijk niet missen! Al blijft BouwMij altijd legendarisch voor me!) een poster van de BouwMij en een PS mok.
Commissaris Onderwijs 2 had ergens nog een jas gevonden die hij zelf wilde uitproberen. Op de rug leek de krattenbrug te staan, maar dat was niet het geval... De jas was echter te groot voor hem...
'Ik zou willen dat ik je nog meer mee kon geven, maar je hebt het verder allemaal al!' zei de Vice-Voorzitter.
Maar ja... Zo'n invalweek betekent natuurlijk niet dat je meteen weer fulltime zit.. Er moest ook gewoon nog college gevolgd worden!
Eerst nam Commissaris Onderwijs 2 afscheid van me 'Ja, ik ben al 10 minuten te laat'
Ik voel me zeer vereerd dat hij die 10 minuten aan mij heeft willen opofferen.
Vervolgens gaf ook de Vice-Voorzitter aan dat hij verder moest.
Het was erg leuk om het hele Bestuur 120 weer te zien en zeker leuk om mijn twee favorieten weer te zien!
Laat de volgende Krattenbrug maar komen! Al hoop ik wel dat 120 zich dan ook laat zien!
Terug bij 121 en Pré-Krattenbrug!
Vandaag was het weer tijd voor een bezoek aan PS. Sinds november was ik niet meer langs geweest bij 121, dus er was weer genoeg om mee te nemen!
Nu ben ik al een tijd in de ban van een project van PS, namelijk de recordpoging Krattenbrug, dit jaar door Pontifex.
Pontifex heeft mij ook op Facebook gevonden, dus ze wisten wel dat ik vandaag zou komen en dat ik groot fan ben van het project.
Ik had dan ook een lichtelijke hoop dat ik naast Bestuur 121 ook wat leden van Pontifex op de faculteit zou treffen. Naast het gebruikelijke PS-liedje had ik dan ook de Krattenbrugliedjes gedraaid voordat ik op CiTG aankwam.
Bij het hok aangekomen bleek mijn contactpersoon in een tentamen te zitten en de gevraagde items lagen niet op haar bureau.
Mr. PR en Excursies ving me op omdat de andere aanwezige heer (De Vice-President van 121, ook een QQ'er van Pontifex!) nog even iets moest regelen.
Na wat graven en zoeken hadden we de mail gevonden en dus kon Mr. PR op zoek naar de items. In zijn zoektocht vertelde ik ook over de Krattenbrug en hij had goed nieuws. Er waren mensen van Pontifex aanwezig!
Beneden in het archief/koffiehok waren de ExtraCTs niet te vinden, maar wel het nieuwste Civiel Profiel!
Voor de ExtraCTs moesten we naar boven.
Waar ik de vorige keer bekend werd met 'Achter' werd dat nu dus 'Boven'.
Boven is een soort deel-verdieping op de eerste etage van CiTG waar je kunt vergaderen, werken op een van de computers of gewoon kunt chillen.
Wat een geluk dat ik álle liedjes had gedraaid, want op de eerste beste bank waar ik keek zat de Vice-Voorzitter van 120!! (Ja je weet wel, die waar je echt mee kunt lachen!) 'Haa de Verenigingsverzamelaarster' zei hij dan ook, zoals alleen hij dat weer kan zeggen.
Tegenover hem stond iemand in een jas die ik direct herkende, een van de leden van Pontifex!
Terwijl ik Mr. PR volgde naar een werkhoekje waar de Commissaris Extern van Pontifex druk zat te werken, volgde deze heer (een van de twee commissarissen Ontwerp) ons op de voet om ergens een stapeltje posters vandaan te halen.
'Heb jij de officiële Krattenbrug poster al??' Haha, nee, die had ik nog niet... Maar die moet ik natuurlijk wel hebben!!!
Dus met een extra poster in the pocket en nog even een kort gesprek met hem over hoeveel zin ik wel niet had in de High-Lighter week, (High-Lighter komt van het liedje Stay High van Tove Lo. De reden dat ik dat aan de Krattenbrug heb gelinkt is omdat ik vorig jaar over een heer probeerde heen te komen... Dat liedje was toen een grote hit die je overal hoorde... Omdat ik het in mijn hoofd had toen ik mijn foto-meetmomenten bij de Krattenbrug deed, werd het al snel een associatie met de Krattenbrug. De heer was aan het einde van de Krattenbrug snel vergeten... Het liedje is altijd gebleven... Daarom dat het nu ook weer terugkeert bij Pontifex.
Daarnaast is de week van 1 t/m 5 juni een week vol met High-Lights door de recordpoging natuurlijk, maar ook door de roll out van de Dut '15 en A day of Wonder met onder andere mijn grote held, Jett Rebel! Daarom dus de naam High-Lighter week) ging ik weer richting beneden, maar niet voordat ik nog met de Vice Voorzitter van 120 had gesproken.
Tijdens mijn intervalbezoek aan 120 zei hij heel stoer dat hij echt wel weer zou meebouwen... Maar daar was hij vandaag duidelijk van teruggekomen.
'Ik blijf aan de bierkant van het hek dit jaar' Kortom... Vorig jaar heeft hij hard gewerkt en dit jaar kijkt hij toe... (Maar dan is hij er in elk geval wel weer bij!)
Terug beneden was de Vice-Voorzitter (Goed herkenbaar aan zijn golvende blonde haar) van 121 ook even aanspreekbaar en hij vertelde me dat hij het leuk vond dat ik zo enthousiast over de Krattenbrug ben.
Alleen snapte hij (en de rest van Pontifex met hem) mijn metingkaartjes niet.
De reden dat ik metingkaartjes gemaakt heb, is omdat ik ook dit jaar een fotoreportage ga maken en dan is het handig om elke dag te beginnen met een foto van het metingkaartje, zodat je weet van welke dag welke foto's zijn... Plus ik wil ze ook nog in een selfiecontext met mijn telefoon gebruiken om mijn likers op Facebook op de hoogte te houden van de voortgang. (Aangezien ik mijn camera pas op 7 juni leeg ga halen....)
Vertelt de Vice-Voorzitter vervolgens dat het proces niet op zaterdag maar op donderdag al begint... Dus eigenlijk zou ik er nog twee metingkaartjes bij moeten maken! (Maar de Commissaris Extern verklapte later dat het donderdag vooral het werken aan de ondergrond is, dus of ik daar dan al veel aan heb...) Hoe dan ook... Het was me al goed duidelijk dat Pontifex een groot feest zal gaan worden (Ik heb ook al van diverse andere leuke bestuurders van de andere SV's gehoord dat zij ook naar de recordpoging komen... En sowieso is de Pontifex ploeg ook echt onwijs leuk!!!) maar nu ik met de Vice-Voorzitter had gesproken wist ik dat al helemaal zeker!
Mr. PR had ondertussen niet stil gezeten en had nog een commissieposter voor me gevonden en vroeg of ik het boek 'Van Archiefdoos tot Zetwerk' al in mijn collectie had zitten. (Ja, die heb ik tijdens mijn allereerste PS bezoek al gekregen!) de kerstkaart was ook gevonden, maar op dit moment had hij er alleen een met plakband er aan voor me. Wellicht duikt er nog eentje op zonder plakband en anders heb ik in elk geval dit exemplaar!
Na afscheid genomen te hebben van beide Bestuursheren zette ik weer koers richting de uitgang van CiTG maar op de trap kwam ik de Commissaris Extern van Pontifex nog tegen.
Zij vertelde me dat zij vooral voor de pers en de externe contacten is rond de Krattenbrug (de rest is natuurlijk keihard aan het bouwen en aan het knokken voor dit record!) en dat zij wellicht ook nog wel het een en ander voor mij kan betekenen voor het complete beeld van de Krattenbrug!
Kortom, als ik nog geen 110% zin had gehad in de recordpoging en de periode die daaraan vooraf gaat, dan had ik dat nu wel echt gehad!!!
Ter hoogte van 3Me kwam er nog een heer in een Pontifex-jas aangefietst. Het was de projectleider.
Hoewel hij in grote vaart voorbij fietste herkende hij me toch en zwaaide even vrolijk mijn kant uit.
Dus ja... Laat die High-Lighterweek maar komen!! Ik heb er zin in!!!!!!!!!
Update High-Lighterweek
De High-Lighterweek was werkelijk prachtig! Een hele week Pontifex is echter een enorm verhaal, daarom dat ik daar even een speciale pagina voor gemaakt heb!
Door te klikken op: Pontifex 2015 (of op de rode knop hiernaast!) kom je bij de verslagen van de week rond de recordpoging Krattenbrug door Pontifex!!
Van 121 naar 122
Door een tip van de President van de ETV kwam ik terecht bij het fenomeen Constitutieborrel.
De meeste studieverenigingen hebben na hun Bestuurswissel een borrel waarop je het nieuwe Bestuur kunt feliciteren met de installatie.
Uiteraard wilde ik de Constitutieborrel van PS dolgraag bijwonen en met succes!
Bij aankomst op de locatie waar het allemaal zou gebeuren kwam ik al direct bekende gezichten tegen!
Enkele leden van de Pontifex Krattenbrug zitten namelijk ook in het Bargilde, dus dat was al meteen een erg leuke binnenkomer!
Even later kwam de Vice-President van 122 even polshoogte nemen.
Met haar had ik ook al even contact gehad, met betrekking tot de oorkondes van de Winnaars, dus ook dat leverde weer even een leuk praatje op.
Nadat zij weer verder ging dook de Commissaris Onderwijs 2 van Bestuur 120 op, met wie ik ook nog even een leuk gesprek had over de CoBo's en het nieuwe Bestuur.
Hij stelde me ook meteen aan de Pedel voor, zodat ik me gelijk kon aanmelden.
Kortom, ik voelde me alweer direct helemaal thuis!
Na verloop van tijd kwam het nieuwe Bestuur binnen en kon de borrel beginnen!
De Pedel behaalde al meteen veel punten, want ik mocht als eerste naar het nieuwe Bestuur.
Ik wist wel een beetje wie het nieuwe Bestuur zou worden, maar het is toch pas écht echt, wanneer je voor de neuzen van de Bestuurders staat.
Vooral de Voorzitter was voor mij niet te missen, omdat ik ook hem ken van de Pontifex Krattenbrug.
Echter moet ik nog wel een beetje wennen aan zijn nieuwe kapsel!
Tijdens het recipiëren namen de Bestuurders uitgebreid de tijd om zich aan me voor te stellen en kwamen diverse ideeën voor een legendarisch 2015-2016 al veelvuldig voorbij.
Toen ontdekte ik dat 2016 inderdaad een bijzonder jaar moet worden, want dan heb ik een Lustrum bij PS! (Dan kom ik daadwerkelijk alweer vijf jaar bij PS!)
Nadat het Bestuur mij de liedjes van Civiel had geleerd en het uiteraard bekroond werd met een Keteltje, was het tijd om verder te gaan.
Zo kon ik nog even bijpraten met de Pontifex/Bargilde-leden, de Voorzitter van 121, de Voorzitter van 120, was mijn andere grote favoriet, de Vice Voorzitter van 120, er uiteraard ook en sprak ik ook nog met een meisje van de Orde en een huisgenoot van de Projectleider van de Pontifex Krattenbrug!
Ik denk toch wel dat dit een van de allerleukste CoBo's is geweest!!
Leukste uitspraak van de dag: 'Volgende keer kom je wel naar de Wissel AV toch? Je bent tenslotte Practisch lid!'
122
Het eerste échte bezoek aan 122 volgde vrij snel na de CoBoperiode!
Ik had op de CoBo al beloofd dat ik na de jaarboekuitreiking langs PS zou komen om mijn oorkondes uit te reiken en zo geschiedde het dan ook dat ik op 23 september weer het vertrouwde hok van PS binnenstapte!
Geheel in lijn met traditie stond ook nu de Commissaris PR/Excursies als eerste klaar om me te ontvangen. (Was niet helemaal zo gepland, maar kwam wel leuk uit)
In het hok zag ik de Vice-President en de Voorzitter.
Het opvallende verschil tussen deze twee was dat de Vice-President strak in pak rondliep terwijl de Voorzitter in zijn gemakkelijke outfit de balie draaide.
'Ja, zij komen net van een belangrijk gesprek... Zo kan ik het ook!' aldus de Voorzitter.
Commissaris PR kon echter niet bij het uitreiken van de oorkondes blijven maar de Voorzitter ging al snel regelen dat er wel zoveel mogelijk anderen van 122 zouden komen.
Zo kwam uiteraard de Secretaris naar beneden, maar ook de Penningmeester en de Commissaris Onderwijs Master wisten het hok te vinden toen het grote moment zich aandiende!
Ik had het me onderwijl even makkelijk gemaakt en was op de eerste beste stoel gaan zitten.
'Je kiest wel de allerbeste uit!' zei de Secretaris met een vrolijke lach. Tja... Ik was op zijn stoel gaan zitten...
Ik gaf de oorkondes wisselend aan de Voorzitter en de Secretaris.
Ik had de 3e (Leukste Vakantiebestuur) nog niet aan de Secretaris overgedragen of hij spotte dé persoon die die oorkonde eigenlijk wel het meest verdient, namelijk de Vice-President van 120!
'Wacht even! Dit moet je zien!' riep de Secretaris terwijl hij via de achterdeur het hok uitvloog....
Zonder veel succes, even later keerde hij alleen terug. 'Tja... Moest naar college...'
De Secretaris vervolgde al meteen 'Maar... we hebben ook iets voor jou!'
Echter, in zijn afwezigheid had ik met de overige Bestuursleden besproken dat we even een foto zouden maken met de oorkondes.
De Pedel (Ja, die ook wel een prijs verdient! Ik had hem alleen niet herkend...) was al ergens vandaan gehaald, dus helaas moest ik de Secretaris onderbreken met de mededeling dat we eerst even een foto zouden maken!
'Ja, dit is helemaal mijn ding!' zei de Pedel. (Nou ja, de Voorzitter zei later al dat hij als Pedel 1000% beter is dan dat hij ooit als CamCo zou zijn....)
Na de foto nam de Vice-President een beetje de taak van de Secretaris over door me met trots te laten zien wat ze voor me hadden.
Een poster van het vetste feestje dat Civielers kunnen bouwen, namelijk Civilization! (1 oktober, NIET MISSEN!!!)
Daarnaast kon het ook niet anders als dat zij het Jaarboek overdroeg, omdat zij in de JaBocommissie heeft gezeten! (Leuk detail, mijn buurman werkt op de faculteit CiTG en had als grote verrassing OOK een editie voor me geregeld! Dus dit prachtige exemplaar heb ik nu in tweevoud!)
Het laatste item pakte de Secretaris wel echt zelf op, dat was de nieuwste ExtraCT.
'Ik weet niet waar je precies gebleven bent dus of je deze al hebt?'
Gelukkig had ik het in mijn telefoon gezet en wat bleek? Deze Secretaris kan moeilijk goed inschatten! Het was precies de nieuwe editie die ik moest hebben!
Terwijl hij nog even verder ging met zijn werk sprak ik nog even met de Vice-President en de Penningmeester.
'Ben je al bij Mijnbouw geweest en ga je nog ergens anders heen vandaag?'
Het idee was van wel... Maar omdat ik langer op mijn werk moest blijven en daardoor weinig ruimte had om veel mee te nemen (en ook nog grandioos moe was van een pittige werkdag) was het uit eindelijk een PS-only middagje geworden.
'Hier is het toch het allerleukste!' aldus de Vice-President.
Ik beloofde dat ik snel weer langs zou komen, wanneer ik weer in het gebouw zou zijn!
'Oh, heb je deze eigenlijk al?' vroeg de Vice-President terwijl ze ovenwanten met het PS logo erop ontdekte.
Nee, die zijn nieuw! En nu dus ook meteen in mijn collectie opgenomen!
Toen was het wel echt tijd om te gaan!
Het was een geslaagd écht eerste bezoek aan PS 122, ik zie nu al uit naar de rest!
Interval, 1 week later...
Zoals ik beloofd had tijdens mijn vorige bezoek aan PS, liep ik nu ook langs het PS-hok, aangezien ik toch op de faculteit was.
Twee meisjes stonden aan de balie en vroegen de Secretaris naar een klachtenformulier.
De Secretaris ging op zoek naar de klachtenbus (Hij is nog niet compleet... Hij mist een laagje beton!) en het bijbehorende formulier en zodra hij die aan de meisjes had overhandigd zag hij mij opeens.
'Hee, wat leuk dat je er bent! Was je op de faculteit of... Vertel!' zei hij enthousiast
Nu kwam ik net bij Mijnbouw vandaan dus ik vertelde dat, gevolgd door de vraag wat dan de 'Stairway of Heaven' moest zijn. (Ik dacht aan een café in Utrecht....)
'Nou, dat wil je denk ik niet weten hoor... Het zit zo...' en toen bedacht ik me dat het handiger was als ik gewoon even het hok binnen zou wandelen.
'Ja, ja, kom binnen! Goed, de Stairway to Heaven is een bepaalde traditie die wij hebben wanneer Besturen te laat bij ons komen. De trap naar de bovenverdieping speelt daarbij een sleutelrol' Aldus de Secretaris.
Kortom... Ben je Bestuur en heb je een date bij PS... Kom op tijd!! (Sowieso, bij 122 wil je niet te laat komen, is zonde van alle moois die je misloopt!)
Onderwijl waren er nog veel meer mensen bij de balie komen staan om zich aan te melden voor studiereizen, om een jas te kopen en gewoon om pepermuntjes te jatten.
'Je mag ook wel een pepermuntje hoor!' zei de Secretaris stralend terwijl hij ook bezig was met iets in de computer zetten. (Deze man is een ster in multi-tasken!)
Echter moest ik binnen korte tijd koers zetten naar ETV en dat werkt niet als je een groot pepermuntje aan het wegwerken bent... Dus die zou de volgende keer komen.
Ik stond een beetje naar het schouwspel van de Secretaris met baliedienst te kijken toen ik opeens een hand op mijn schouder voelde.
'Wat leuk je weer te zien!' klonk er achter me en toen ik me omdraaide ontdekte ik dat het de Voorzitter was.
Hee ja, ik was toch op de faculteit, dus dan kon ik natuurlijk wel even langskomen toch?
'Jazeker! Was je bij Mijnbouw?' Ja... en zij hadden het idee dat ik hier vrolijk 'Glück Auf!' roepend binnen was gekomen.
'Nee toch? Niet zo???'
Ik citeer het Mijnbouwbestuur, vraag het maar aan de Secretaris!
Vervolgens vroeg de Voorzitter hoe het met me ging en wat er verder nog op mijn programma stond.
Halverwege mijn verhaal brak ik opeens af door de persoon die via de achteringang in het hok was gekomen...
De Voorzitter merkte mijn hapering op en draaide zich om en zag waarom ik haperde.
Zijn voorganger, alsmede mijn grote vriend (lees vooral nog eens het Krattenbrugverslag terug...) was opgedoken om nog wat dingen van zijn voormalige bureau mee te nemen.
Ik keek eens goed naar de werkplek van de Voorzitter en zag tot mijn grote vreugde dat de oorkonde van de Winnaars (Leukste evenement; Pontifex Krattenbrug) boven zijn bureau hing en dat de wisselbeker ook op zijn bureau stond!
Je mist wel nog een poster van de Pontifex, die mag eigenlijk niet ontbreken! Was mijn reactie op de relatief lege muur.
'Ja, dat kan nog wel inderdaad!' Aldus de Voorzitter die spontaan zin had gekregen in Wybertjes.
Nu gaf hij ze ook aan zijn voorganger en vervolgens kwam hij er ook mee naar mij.
Betekent dit dat ik moet wieberen? was mijn lachende reactie.
'Nee hoor, ze zijn gewoon lekker!' zei de Voorzitter waarna hij royaal een lading Wybertjes op mijn hand strooide.
Tja... Ze zijn kleiner dan pepermunt, maar met een hand vol Wybertjes naar ETV zou ook niet helemaal werken... Twee nam ik gelijk en de rest deed ik in het zakje van mijn jasje, voor later!
Nou... Het was weer tijd om verder te gaan. De Secretaris was nog steeds erg druk met de balie en de Voorzitter nog steeds met zijn voorganger.
'Doei, was gezellig, tot de volgende keer!'
Ben ik het helemaal mee eens!
Interval 5 nov
Zoals wel bekend is uit het verslag van de Pontifex Krattenbrug... Is er vorig jaar nogal wat spanning en sensatie ontstaan tussen CH en PS, omdat ik tijdens de High-Lighterweek met PS choker naar CH was gegaan om daar mijn bezoek af te leggen.
Als dank daarvoor belde de Voorzitter van CH naar die van PS in de hoop mij aan hem te koppelen, met als gevolg dat ik de beste honoraire Voorzitter nog steeds vakkundig uit de weg ga wanneer ik hem tegenkom....
Om dit recht te zetten besloot ik op deze dag mijn CH choker (die ik 1 dag eerder gekregen had) om te doen naar het interval bij PS. (De Voorzitter van CH vroeg me te vragen of PS ze nog wilde bellen... Een inside joke die in stand is gebleven nadat de verdwenen telefoons van PS opeens bij CH bleken te zijn)
Ik kwam aan en trof dit keer de altijd vrolijke en zeer enthousiaste Commissaris Onderwijs Bachelor aan.
'Hoi, wat leuk dat je er bent! Vertel, wat kan ik voor je doen!!!' zei ze vrolijk.
Ik kom voor een constitutiekaartje!
Terwijl ze die voor me opzocht en we het ook nog even over mijn 'Practisch Illustere' Lustrum hadden ontdekte ze de CH choker.
'Leg eens uit?' zei ze verbaasd wijzend naar de choker.
Ik legde het complete verhaal uit waarop het idee ontstond om een tegenfoto te maken.
Juist op dat moment kwam de Secretaris net beneden.
'Wil je de constitutiekaart even tekenen? Oh ja, en je mag ook nog mee op de foto!' zei Commissaris Onderwijs Bachelor vrolijk.
'Foto?' zei de Secretaris verbaasd.
Ik legde het hem uit en ook hij reageerde enthousiast.
'Dat gaan we doen!'
Er werd een PS das en een PS choker tevoorschijn gehaald en die werden bij mij omgehangen.
De Secretaris haalde ergens een voetbal van beton vandaan en de Commissaris Onderwijs Bachelor had een mooi betonnen pennenbakje gevonden.
De geblesseerde Penningmeester kwam ook even hallo zeggen.
Hoewel hij maar 1 hand echt ter beschikking had, wilde hij toch wel proberen om een foto te maken van ons. (Wat gelukkig ook goed lukte!)
Ik kreeg de constitutiekaart en de verse ExtraCT van de Secretaris overgedragen en ook vertelde ik hem nog dat hij CH moest bellen.
'Oh ja, voor het eten toch?' was zijn reactie.
Zo zie je maar... Deze Secretaris is goud waard... Hij vergeet minder leuke stunts vrij snel en haalt direct alle leuks weer boven. Wat een held!
Commissaris Onderwijs Bachelor en de Secretaris moesten weer verder dus het was tijd voor mij om afscheid van ze te nemen.
Het is toch altijd Practisch gezellig bij PS!
122e Dies!
Ik wilde op 11 februari eigenlijk weer eens langs PS gaan... Het was immers alweer een tijd geleden dat ik op CiTG was.
Ik mailde zoals altijd naar de Secretaris en kreeg als antwoord terug dat de 11e niet zo handig uitkwam, omdat er die week Dies was.
Tja, ik ken het inmiddels wel... Waar een Dies is, is over het algemeen ook altijd wel een moment dat je kunt feliciteren!
Een brutaal mens heeft de halve wereld, dus ik besloot aan de Secretaris te vragen of er zoiets als een receptie zou zijn en of ik misschien ook mocht komen.
Het was niet echt een receptie, maar het zou een leuke samenkomst worden in het faculteitscafé PSOR.
Op 8 februari was het dan zo ver! PS is alweer 122 jaar oud!
Echter... Wat een vreselijke dag om 122 te worden! Het waaide echt niet normaal hard! Ik had CiTG eindelijk bereikt maar moest nog iets verder om bij PSOR te komen... Er kwam een windkracht EWI in het kwadraat op me af, met nog een extra windhoos van CiTG....
Kortom, buiten adem en relatief moe van het vechten tegen de wind, stapte ik PSOR binnen.
Ik was nog niet eerder op PSOR geweest, dus ik besloot even op mijn gemak om me heen te kijken. Het is een gezellige locatie, vergelijkbaar met een bruin café.
Het grote verschil met TPKV is dat PSOR erg licht en ook een stuk groter is. Het verschil met /Pub is dat het gedetailleerder afgewerkt is. (Als je bij /Pub naar boven kijkt zie je duidelijk dat je in een kelder staat... Bij PSOR had ik niet zo snel het idee dat ik op een faculteit stond...)
Ik was net halverwege de bar met rondkijken toen iemand me in het oog sprong en enthousiast begon te zwaaien. Wie zou het zijn?? Ja ja... de Voorzitter van 121. (Ik weet niet goed wat dat met hem is... Als je hem moet hebben, dan is hij onvindbaar en als je hem niet verwacht, dan is hij de eerste die voor je neus staat!) Ik zwaaide terug en vrijwel tegelijk begon ook de Secretaris van 121 te zwaaien.
Ik keek verder en ontdekte de Voorzitter van 122, de Vice-Voorzitter van 120 en ook Commissaris Onderwijs 2 van 120.
Ik zag de Penningmeester van 122 staan en zei hem dat ze wel een leuke dag hadden uitgekozen voor de Dies.
'Ach, ik sta al de hele dag binnen, dus ik merk niks!' was zijn vrolijke antwoord met een dito lach. (Oké, zijn lach was wel een beetje anders dan dat je op de meeste foto's ziet... Ik hoop dat ik aan het eind van dit jaar nog eens een volledig intacte Penningmeester mag zien, aangezien ik hem al met een mitella gezien heb en nu ook met een incomplete lach....)
Terwijl ik nog een beetje stond af te koelen van het gevecht met de wind bleek de Voorzitter van 121 zijn positie aan de bar verlaten te hebben en even later stond hij opeens naast me.
'Mag ik met jou op de foto? Dan kan ik opscheppen naar de oud voorzitters!' (Ik doe een gok, Voorzitter 111 Froude, Voorzitter 58 CH en Voorzitter 121 Stylos???) Ik stond echter nog steeds met een verwaaid hoofd en een beslagen bril... Dus eigenlijk wilde ik daar nog even mee wachten.
Immer charmant als die Voorzitter van 121 toch altijd weer is zei hij 'Ah joh, dat maakt niet uit, ik zie er ook niet uit...' (Jij zit immers al de hele dag op de faculteit!) dus ik liet hem toch die selfie maar maken voor de Oud-voorzitters app.
Vervolgens vroeg hij hoe het ging en of ik het al gehoord had over Eindhoven... Eindhoven gaat namelijk weer een recordpoging krattenbrug doen en zij gaan natuurlijk weer proberen om de brug groter te maken... en moeten meteen overdrijven door hem over water te zetten. (Ik ga hard lachen als het tijdens de recordpoging hetzelfde prachtige weer is als dat het vandaag bij de Dies was!)
Uit het niets schakelde hij over van Eindhoven naar het Diesfeest. 'Daar ben je toch wel voor uitgenodigd hè?' zei hij
Feest? Welk feest?
'Penningmeester?! Waarom is zij niet uitgenodigd??' vroeg de Voorzitter van 121 meteen aan de Penningmeester van 122.
'Oei... Dat moeten we eens bij de Secretaris informeren... Die zal zo komen!' Aldus de Penningmeester van 122.
Oh ja! Tijdens de vakantieweek van 122 zal ik weer langskomen bij Bestuur 121!
'Ah leuk! Dat heb je vorig jaar toch ook gedaan?' vroeg de Voorzitter van 121. Ja, maar toen was het per ongeluk!
'Wanneer is het eigenlijk?' was zijn volgende vraag... Tja, daarom ben jij dus geen Secretaris!
Hij gaf in elk geval aan dat hij er nu al zin in had en het met grote letters in de agenda van de Voorzitter van 122 zou zetten.
Hij ging weer verder en ik kwam terecht bij de Voorzitter en de Commissaris Onderwijs Bachelor van 122 die meteen heel enthousiast reageerden op mijn komst.
Het belangrijkste dat ik natuurlijk moest weten, was of ik me weer moest aanmelden.
Wat een geluk dat mijn (nu al) favoriete Pedel net achter me bleek te staan en me meteen wilde noteren.
Deze Pedel is echt een topper!
'Ga ook vooral wat te drinken halen!' zei de Voorzitter enthousiast.
Vervolgens raakte ik nog even in gesprek met een dame die bij de dienst Communicatie van CiTG werkt en daarom ook op de Dies verzeild was geraakt. (Het verbaasde me dat mijn buurman er niet was, hij werkt ook op CiTG!)
Ik besloot een drankje te halen en toen ik een van mijn favoriete Bargilde (En Pontifex!) leden zag staan, was de rest van het Bargilde spontaan verdwenen... Als ik dan een drankje kwam halen, dan zou dat wel bij hem zijn!
Naast me zat net iemand van Mijnbouw op een kruk (Net die ene Bestuurder die ik toen niet gesproken had omdat die niet aanspreekbaar was) Hij keek me even verbaasd aan en ging daarna vrolijk verder met zijn gesprek. Ik kreeg mijn drankje en ging vervolgens naar het iets legere deel van PSOR, zodat ik de Pedel niet zou kunnen missen. (Ik was al verbaasd om te zien dat de Pedelstaf er niet was en dat de Pedel relatief anoniem gekleed was)
Niet veel later kwam hij naar me toe om te melden dat ik naar het Bestuur mocht om ze te feliciteren.
Direct kwam het hele Bestuur vrolijk om me heen staan en zei ik wat woorden bij wijze van felicitatie waarna de Voorzitter het woord nam om wat vrolijke dankwoorden en weer een visie op de toekomst te geven! (Immers, Lustrumjaar voor mij!) Een visie inclusief een bezoek wanneer Bestuur 123 op vakantie zal zijn en 122 terug zal zijn! Waarna Commissaris Onderwijs Bachelor meteen riep dat er zeker een foto gemaakt moest worden. Elke keer als ik op het hok was, was er wel iemand van het Bestuur niet... en tijdens CoBo's worden er nu eenmaal geen foto's gemaakt... Dus dit was het ideale moment!
De Pedel bleek ook dit keer weer geen CamCo'er te zijn... (Wist ik tijdens mijn eerste officiële bezoek stiekem al een beetje) maar hij deed wel zijn best.
De Vice-Voorzitter keek nog wat kritisch naar de foto, maar de Commissarissen Onderwijs zeiden dat het een prima fotosessie was geworden.
Omdat er natuurlijk heel veel mensen waren die wilden feliciteren kon ik niet al te lang bij 122 blijven. De Secretaris vertelde nog dat het met het vakantiebezoek aan 121 helemaal goed zou komen en dat er ook snel weer leuke bezoeken aan 122 moesten volgen.
Daarna volgde de Ketel (Geen gepiep... Storten!) en was het tijd om verder te gaan.
Mijn favoriete Bargilde/Pontifex (Die aanwezig was, de andere twee Bargilde/Pontifex-leden hoeven zich niet direct zorgen te maken!) had me gespot en kwam even naar me toe voor een praatje. Ook hij vertelde over Eindhoven maar ook over de lopende zaken op PS.
Toen ik hem vertelde dat dit mijn eerste keer op PSOR was keek hij me erg verbaasd aan.
'Is dit je eerste keer op PSOR?? Écht?? Als ik iemand hier wel vaker verwacht had... Dan is het de VerenigingsVerzamelaar wel! Nou ja, elke donderdagmiddag is er hier gezelligheid, dus kom vooral eens langs dan!' aldus hem.
Er kwamen net leuke verhalen over de spaghettiwedstrijd (Dit jaar is het geen brug meer, maar wordt het een gebouw dat moet blijven staan onder aardbevingsomstandigheden! Lekker origineel en daarnaast ook heel actueel, gezien de aardbevingen in Groningen.) toen de Pedel kwam melden dat hij zo mocht feliciteren.
Echter zou ik niet lang alleen blijven, want ik had de dames van Hooke gespot! (Ik had geen andere studieverenigingen verwacht, dus het was leuk om Hooke te zien)
Er komt weldra een symposium aan en onlangs was ook Hooke (Met alleen de Thesaurier als Bestuur) op wintersport geweest. Daar was dus genoeg moois over te vertellen.
Even later volgden ook de mannen van Hooke en het was al snel weer duidelijk dat de Thesaurier en ik behoorlijk op 1 lijn zaten qua ideeën. (Ik heb hem ook weer een keer geniaal laten lachen... Een leuke opmerking over Commissaris Extern was genoeg!) Als de Campus goede ideeën nodig heeft... Zet mij dan maar met de Thesau van Hooke in een studie-café en dan komt de inspiratie vanzelf!
Uit het niets kwam er een heer met een Bargilde vest naar ons toe en meldde aan Hooke dat ze weldra aan de beurt zouden zijn.
Ik keek hem een beetje scheef aan, omdat hij zomaar met het papier van de Pedel rondbanjerde.
'Ja, maar ik ben de Vice-Pedel!'
Opnieuw een scheve blik... Ik had hem helemaal niet gezien bij de CoBo! Volgens mij verzint hij maar wat!
Nee hoor, hij is de Pedel! Hij heeft er voor gezorgd dat ik als eerste naar het Bestuur mocht! Twee keer! was mijn reactie.
Maar, uit eindelijk wist hij (Met behulp van de Pedel) me te overtuigen dat hij echt de Vice-Pedel was. Vervolgens moest hij toegeven dat hij mijn pagina niet eens geliked had en dat hij niet eens zo goed wist dat ik bestond. (Zijn redenering: 'Jij komt hier al een Lustrum... Ik ben 4e jaars... Was jij nou ook 4e jaars geweest, dan had ik sowieso van je geweten... want dat had een band geschept!') Vervolgens vroeg hij me of ik de Praeses van Laurentius kende en of ik wel eens bij STAR geweest was. (1 ja, 2 nee)
Hij liep weer even verder en ik zag de Voorzitter en Penningmeester van CH binnenkomen.
Ha, nog meer verrassingen in de vorm van een leuke vereniging!
Ik sprak met de Voorzitter over een eventueel bezoek op de 11e februari en wanneer de Dies zou zijn (14 maart is het zo ver! De Voorzitter beloofde me een hogere opkomst van Besturen van andere studieverenigingen... Ik ben benieuwd!) en met de Penningmeester over hoe de CH-wintersport was geweest.
Vervolgens ging Hooke feliciteren en kreeg de CH-delegatie net telefoon, dus ik besloot dat het tijd werd om weer eens verder te gaan.
Ik zag de Vice-Pedel staan, dus ik besloot om in ieder geval hem even gedag te zeggen. Kort daarna kwam ook de Pedel er nog even bij staan die aangaf dat ik zeker een keer naar de donderdagmiddag in PSOR moest komen en dat ik de Wissel AV (Maar dat is nog best wel ver weg....) ook zeker niet mag missen!
Kortom, er staat nog altijd veel leuks met PS op de planning!
De Dies was in elk geval zeer geslaagd en de Pedel mag blijven! (De Primeur-Pedel in mijn geval!)
Vakantiebezoek aan PS 121
Het was eigenlijk helemaal niet aan de orde dat ik ook dit jaar een vakantiebezoek zou gaan doen. Het was echter zo dat er nog wat items voor me klaarlagen en ik net in de week van de PS Bestuursvakantie op de Campus zou zijn, dus dat het toch een vakantiebezoek zou worden!
Ik had van te voren wel met de Secretaris van 122 gecommuniceerd dat het fijn zou zijn als hij aan zijn voorganger zou overdragen waar de ExtraCT en Kerstkaart voor mij zouden liggen, om zoektochten te voorkomen.
Bij aankomst op het hok was Commissaris Onderwijs 1 de eerste die me zag. Ook Commissaris Onderwijs 2 en de Commissaris PR waren er, maar zij waren druk bezig om commissies in goede banen te leiden.
Commissaris Onderwijs 1 zei dat ik rustig binnen kon komen en kon gaan zitten en dan zou zij even voor me gaan kijken naar de recentste ExtraCT en of ze de Kerstkaart kon vinden.
De Kerstkaart kon ze uit eindelijk zo snel niet vinden, maar gelukkig hebben we daar de Secretaris voor!
Zij had de Kerstkaart met een simpele handeling tevoorschijn gehaald en overhandigde me deze.
Nu had de Secretaris van 122 me gezegd dat ik het beste op een maandag of woensdag kon komen, omdat er dan de meeste mensen waren, maar ik bleek net in de pauze terecht gekomen te zijn, met als gevolg dat er bijna niemand was.
'Als ik jou was zou ik na de pauze terugkomen, dan zijn er waarschijnlijk wel meer Bestuurders!' adviseerde de Secretaris me.
Gedurende de pauze was ik bij Stylos om later weer terug te keren bij PS.
Bij aankomst op het hok ontdekte ik al meteen de Voorzitter himself, maar ook de Penningmeester en de Commissaris PR waren aanwezig.
Zodra de Voorzitter van 121 me had gezien gooide hij alles opzij, bood me thee aan en kwam vervolgens bij me aan de tafel zitten.
Al snel kwamen de verhalen van de Voorzitter op gang en werd het duidelijk dat het zonder meer in de smaak viel om weer even terug te zijn als Bestuur!
'Jammer dat je niet eerder deze week was, want we hadden gisteren een speciale borrel in PSOR!' zei de Voorzitter.
Tja, dan moet je bij de Secretaris van 122 zijn.... Hij zei dat ik het beste op maandag of woensdag kon komen!
De Voorzitter vertelde ook over de Spaghettibouw wedstrijd. Ik had er dit jaar heel graag bij willen zijn maar kon nergens een datum vinden... Toen ik het eenmaal op het spoor was, was het al op Hart van Nederland: 'Vandaag hadden studenten van de TU Delft een wedstrijd....' met als gevolg dat ik alle nieuwsitems heb geboycot.
'Ja maar... Ik was wel op tv! Ik heb ook meegedaan en werd tweede bij de gewicht test!' verklaarde de Voorzitter.
Tja, niet gezien, sorry!
Dit jaar was de insteek van de wedstrijd anders. Waar voorgaande jaren een brug gebouwd werd van spaghetti, was de opdracht dit jaar om een gebouw te maken van spaghetti dat bestand zou zijn tegen aardbevingskrachten! (Erg actueel ook gezien Groningen!)
Ook dit keer wilde de Voorzitter weer een selfie met me maken voor de Voorzittersapp (Starring: De Terror-Oehoe, de Piraat en de Bouwkundige noodoplossing) al stond ik dit keer al vele malen beter op de foto!
De Projectleider van de Pontifex (a.k.a. Mijn favoriet van de Krattenbrug/Bargilde) en de Commissaris Extern van de Pontifex kwamen juist voorbij.
Commissaris Extern zwaaide even terwijl de Projectleider juist binnenkwam om hoi te zeggen.
Kort daarna volgde de Secretaris van 120.
De Voorzitter zag het al helemaal zitten, twee generaties Secretaris op de foto en dan ook de rest van de aanwezige leden van 121. (Al was de Vice Voorzitter helaas afwezig, maar de Voorzitter besloot dat de Projectleider van de Pontifex dan maar even voor Vice Voorzitter moest spelen!)
De Secretaris van 120 was het er niet mee eens dat zij op de foto moest en voerde als reden dat haar moment vorig jaar al was geweest!
Zij liep weer verder en juist op dat moment stond er een lid van PS aan de balie die wel even een foto wilde maken.
(Zo werden er ook nog een paar selfies gemaakt en haalde een van de leden ook nog een grappige stunt uit om de foto een extra dimensie te geven!)
Na een korte pitstop keerde ik terug op het hok waar er net iemand voor me liep. Het bleek de Commissaris PR van 118 te zijn!
'Nou, we hadden het nog over je!' zei de Voorzitter toen hij de Commissaris PR van 118 opmerkte.
De Commissaris PR van 118 moest er even over nadenken, maar toen ik hem vertelde dat ik van hem altijd de ExtraCT's kreeg wist hij het weer. (Altijd als ik een bezoek aan 118 bracht was hij de persoon die me opving!)
'En, wat vind je van de vlaggetjes?' klonk er achter een vlaggenlijn door, aangezien de Commissaris PR van 118 vrij lang is en daardoor verdween in een chaos van feestvlaggen.
Wel jammer dat hij niet eerder was, anders had hij ook nog mee op de foto gekund! (In het jaar van 118 was het namelijk nog helemaal niet zo 'gewoon' dat er foto's met Besturen werden gemaakt!)
Ik nam afscheid van de Voorzitter en de Commissaris PR van 118.
Maar... Niet voor lang! De volgende dag was ik alweer terug.
Bij thuiskomst van het eerste bezoek ontdekte ik namelijk dat mijn choker toch aardige slijtage begint te vertonen.
Nu vind ik het wel belangrijk dat ik een compleet in tacte choker in mijn verzameling heb... En ik was toch op de Campus, dus even oversteken naar CiTG was niet zo lastig!
Ik kreeg mijn tweede PS choker (die wel iets anders is dan mijn eerste, hij is van hogere kwaliteit, de stof is ook dikker, maar helaas zijn de geborduurde monogrammetjes wel verdwenen) uit handen van de Vice Voorzitter van 121 (Je zult nooit vergeten van wie je een choker kreeg! Mijn eerste kreeg ik van de Secretaris van 117!)
Ik moest echter wel even heel goed kijken naar de Vice Voorzitter aangezien hij nu een bril draagt en zijn haar ook nog eens volledig anders zit!
'Ja, ik vond het tijd voor wat anders!' voerde hij vrolijk aan.
Het afrekenen was echter nog wel een uitdaging.
De Voorzitter kwam wel even voordoen hoe het moest, maar ook hij faalde jammerlijk waardoor uit eindelijk de Penningmeester van de bovenverdieping gehaald moest worden om het op te losen.
Maar uit eindelijk kwam het allemaal goed!
Dit was echt een supertijd met 121 terug op het hok!
Civiele Bedrijvendagen 2016
Al sinds 2011 krijg ik trouw het Civiel Profiel van het PS-Bestuur uitgereikt, maar zelf had ik de CBD nog nooit bijgewoond.
Dit jaar kwam daar verandering in dankzij de Projectleider van de Pontifex (Die ik ook in 2016-2017 zeker nog zal blijven zien!) die me via Facebook had uitgenodigd voor de CBD!
Ik aarzelde geen moment aangezien ik op die dag toch al op de campus zou zijn, dus een extra stop op CiTG was zo ingepland!
Bij aankomst ontdekte ik al meteen de Voorzitter die me vrolijk ontving.
'Hee, wat leuk dat je er bent!' zei hij vrolijk, maar al meteen zag ik hem wel nadenken. Dus ik vertelde meteen dat ik door de Projectleider van de Pontifex was uitgenodigd en daardoor wist van de CBD.
Hij keek iets lager en het nadenkende gezicht veranderde in een frons aangezien ik niet mijn mooie blauwe PS das met monogrammen (Tegenwoordig zie ik steeds meer heren met de PS das zonder monogrammen lopen, ik heb duidelijk nog een oudere versie!) om had, maar een grijs-blauwe das met een gele olifant om had.
'Hoe is dat nu mogelijk?' reageerde de Voorzitter verbaasd.
Ik legde uit dat ik die das droeg voor de Mr. Sunshine fotocontest, iets dat de Voorzitter niet zoveel zei (Ik kon mijn persoonlijke nominatie bij PS niet rondkrijgen dus ik ben er in zijn geheel niet over begonnen) maar hij stelde voor om even verder te lopen zodat ik mijn Civiel Profiel dit keer op de dag zelf in ontvangst kon nemen!
Bij de balie stond de Projectleider van de Pontifex alsmede organisatie CBD al klaar.
'Wat goed je te zien!' was zijn eerste reactie maar daarna kreeg ook hij het olifantje in het oog.
'Dit breekt echt mijn hart!' zei hij semi-dramatisch.
Wat men echter onderschat is dat ik al tijdens een stuk of drie bezoeken met mijn PS das of choker heb rondgelopen! (Ik ben tenslotte 'Practisch' lid!) Dat leek ook hem gerust te stellen.
Natuurlijk wilde ik ook nog wel een foto, dus de das werd 'Practisch' verstopt.
De eerste foto werd verstoord door een andere Pontifexer die OOK organisatie CBD is. (En OOK Bargilde, om het maar eenvoudig te houden!) Dus toen de fotograaf de opdracht kreeg om nog een tweede foto te maken reageerde de laatste 'Nou zeg... dan sta ik eens op een foto, dan is hij gelijk weer niet goed!'
De tweede was wel helemaal goed te keuren.
De Projectleider van de Pontifex alsmede organisatie CBD legde in het kort uit wat ik zoal zou kunnen vinden op de beurs dus ik zou vooral even rond kunnen kijken!
De hele Betongang stond vol met bekende bedrijven en ook enkele bedrijven die ik niet herkende.
Mensen konden een CV check laten doen door een gespecialiseerd bedrijf, bij een ander bedrijf kon je rondkijken met een Oculus en helemaal achteraan kon je een Linked In foto laten maken en een foto bij een green screen.
Die laatste was een grote aanrader van de Projectleider van de Pontifex alsmede organisatie CBD, ter plaatse bleek echter dat de camera leeg was, dus de foto kon helaas niet doorgaan!
Ik kon juist iemand van Mijnbouw onderscheppen die me het nieuwe Jaarboek gelijk kon overhandigen. (Win-Win, heb de CBD gezien en ook meteen weer een nieuw Jaarboek mee!) Waarna ik nog even verder keek op de CBD.
Studenten stonden druk te praten met bedrijven en je zag her en der al de nodige chemie ontstaan.
Helaas kon ik niet al te lang blijven want er stonden nog twee bezoeken op de planning, maar ik moet zeggen dat het wel heel erg leuk was om even op de CBD geweest te zijn!
Wat PS betreft was dit waarschijnlijk het laatste bezoek van dit jaar. Het volgende bezoek zal tijdens de CBS-periode zijn (en heb ik ook nog een uitzonderlijke uitnodiging staan die ik in die periode kan inwisselen! Ik ben immers 'Practisch' lid!)
22 juni, oorkondeuitreiking
Op 22 juni ben ik weer lands PS geweest om de oorkondes uit te reiken.
PS heeft de beste Pedel van de TU, het liefste contactpersoon, het leukste Café (Al is PSOR niet alleen van PS, PSOR is zó leuk!) en zoals je waarschijnlijk wel had kunnen vermoeden na de verslagen over Vakantiebestuur 121 die ik wel DRIE keer bezocht heb.... Het Leukste Vakantiebestuur!
Ook dit keer was het de zeer oplettende Vice-Voorzitter die had gezien dat er oorkondes bij PS waren gevallen (De oorkonde voor 'Mooiste Evenement' van 2014-2015 had ze ook nog even aangevraagd aan het begin van dit jaar!) en die had direct de Secretaris ingelicht, zodat hij de oorkondes kon aanvragen!
Dus naar aanleiding van een enthousiaste mail vol oplettendheid (Deze Secretaris wist ook gewoon dat ik 1 ExtraCT achterliep!) werd de afspraak gemaakt voor de uitreiking van de Oorkondes.
De Pedel kon er helaas niet bij zijn, maar de Voorzitter, de Onderwijsdames en natuurlijk de Secretaris waren aanwezig om de oorkondes in ontvangst te nemen.
De Voorzitter vond het in elk geval duidelijk een taak voor de Secretaris om alle oorkondes in ontvangst te mogen nemen, dus zo gebeurde het dan ook!
Commissaris Onderwijs Bachelor vroeg zich al meteen af of 'Liefste' en 'Lekkerste' Contactpersoon ook door een vrouw gewonnen konden worden.
'Liefste' kan voor beiden. 'Lekkerste' is echt een mannenprijs.
Ook ontstond al snel de vraag of de Vice-Pedel ook 'Pedel van het jaar' was, maar dat antwoord is nee, simpelweg omdat ik alles in de 1e minuut met de Pedel heb kunnen regelen en de hele Vice-Pedel dus niet nodig heb gehad. (En uit ons interessante gesprek in PSOR heb ik ook kunnen opmaken dat ik heel tevreden ben met alles wat ik met de Pedel heb kunnen organiseren en dat dat met de Vice-Pedel wel ietsje anders had kunnen zijn.)
Om de boel te vereeuwigen wilde ik natuurlijk wel een foto met de Secretaris (Hij wilde zijn oorkonde al gelijk aan het Beton hangen, maar niet zonder foto!)
Kort daarna kwamen er aankomend Bestuurders voorbij.
Zo ook mijn favoriet van 123, de voormalig projectleider van de Krattenbrug, die me nu ook EINDELIJK kon vertellen waar hij zal gaan staan in dit aankomend Bestuur. (Precies zoals ik hoopte, Voorzitter!) De nieuwe PR & Excursies lijkt me ook een hele aardige jongen en de Secretaris geeft me ook al goede hoop dat mijn afspraken met 123 minstens zo soepel zullen verlopen als met 122.
Waar onze andere Krattenbrug vriend terecht zal komen? Als nieuwe Vice-Voorzitter! (Oud-oud-oud BouwMij-QQ had die positie ook net als oud-oud Pontifex-QQ, dus de Krattenbrug-posities blijven toch wel een beetje in de 'familie') waarop Commissaris Onderwijs reageerde 'Dus niet de 'oud-Vice-Voorzitter' van 122' tegen de Vice-Voorzitter die zelf ook binnen was gekomen.
Zelf zat ik inderdaad vooral in tweestrijd tussen de twee Pontifex-mannen als het ging om de positie voorzitter en het maakte me dan ook blij dat het inderdaad de Projectleider geworden is die nu de Aankomend Voorzitter is!
Zij gingen weer verder en de Vice-Voorzitter stond helemaal blij te wezen met haar oorkonde voor PSOR. 'Ik weet dat er een leeg kliklijstje hangt in PSOR en deze past daar perfect in!' verklaarde ze vrolijk.
Volgend jaar komt er sowieso een bezoek aan 123 met aansluitend een borrel in PSOR!
De Secretaris en de Vice-Voorzitter wisten wel al een ding zeker. 'Leukste Vakantiebestuur' zal ook volgend jaar weer bij PS terecht komen!
Maar iedereen moest weer gaan vergaderen dus het werd voor mij ook weer tijd om verder te gaan.
Echter had de Vice-Voorzitter nog een laatste leuke item voor me en dat was de commissieposter van PS, bij wijze van commissiecadeautje! (En ik ben tenslotte 'Practisch lid'!)
Het was leuk om weer even bij PS te zijn, op naar de CBS-periode die bij PS ongetwijfeld weer heel erg leuk gaat zijn!!
Het nieuwe Bestuur!
Op 15 september jl. heb ik de eer gehad om het 123e Bestuur te feliciteren met de installatie! Ook dit jaar belooft het weer erg leuk te worden met de Voorzitter die ik al kende van de Pontifex (Op naar een nieuwe Krattenbrug en het record terug naar Delft halen! Tenminste... Als je het mij zou vragen!) en natuurlijk ook met de rest van het 123e Bestuur! Zeer weldra zal ik weer eens langskomen bij PS! (Onder andere voor het nieuwe Jaarboek dat ik toch elk moment weer verwacht!)
Startbezoek aan Bestuur 123
Op 25 oktober was het tijd voor het startbezoek aan Bestuur 123! Ik wist al wel dat ik de Voorzitter zou mislopen, aangezien die SVR had, maar ik had met de Secretaris afgesproken en dat zou ook helemaal goed komen, aangezien dit voorgaande jaren ook wel eens voor kwam!
Aangekomen bij PS bleek echter dat de Secretaris ook weg moest, aangezien er iets met de PS bus was, dus mijn ontvangst was overgedragen aan de Commissaris Intern (alleen wist hij dat zelf nog niet...)
De Penningmeester had Baliedienst dus aan haar de taak om mijn bezoek in de eerste instantie in goede banen te leiden. Al snel kwam het gesprek op het nieuwe Jaarboek, waarvan ze me direct een exemplaar ter inzage gaf, om de tijd te doden. (Aangezien mijn lezing ook eerder afgelopen was dan ik vooraf had verwacht was ik te vroeg aangekomen...)
Ook viel mijn oog op een kalender.
PS brengt niet jaarlijks een kalender uit, dus het is best wel slim om meteen toe te slaan wanneer je oog erop valt, want voor je het weet zijn ze op!
Sowieso is het mooie aan deze Civiele kalender dat hij twee kanten heeft! Dus een mannen-kant en een vrouwen kant! (Voor elk huis gewild dus!) En dat voor maar 4 euro, die wil je niet missen!
Ik bladerde het Jaarboek door en ik moet inderdaad zeggen dat dit een goede kanshebber is voor 'Lievelings Jaarboek 2016-2017', maar ik heb de rest nog niet gezien... Dus het blijft afwachten!
De Commissaris Intern kwam uit zijn vergadering en bleek vervolgens verbaasd dat hij degene was die mij moest opvangen, maar zoals het een uitstekende Commissaris Intern betaamt regelde hij het door de Penningmeester beloofde kopje thee en zocht hij alle items bij elkaar!
Alleen die constitutiekaart werd een beetje lastig aangezien de Secretaris die mee had genomen samen met de bus...
De Commissaris Onderwijs Bachelor had er gelukkig nog eentje staan en ook nu bleek de Commissaris Intern weer een ware vakman, want hij signeerde hem voor me.
'Misschien moeten we er ook een busje bij tekenen, ter herinnering aan deze situatie!' stelde de Penningmeester voor (Duidelijk een creatieve dame)
'Nou, teken jij even een busje? Jij kan goed tekenen!' zei de Commissaris Intern tegen Onderwijs Bachelor.
Terwijl zij heel actief ging tekenen pakte de Commissaris Intern het nieuwe Jaarboek erbij en ging hem door lopen bladeren.
Bij elke commissie of andere grappige inzending waar hij iets vanaf wist stopte hij en begon hij enthousiast te vertellen. (Eigenlijk zouden we een Luisterboek variant van het Jaarboek moeten hebben, ingesproken door de Commissaris Intern!)
Kortom, al moesten we mijn eerste en tweede aanspreekpunt missen, de Commissaris Intern kan ze prima beiden vervangen! (Wie zegt dat mannen geen twee dingen tegelijk kunnen, die moeten even naar PS om de Commissaris Intern de hand te schudden)
De volgende keer als ik weer langs PS kom zal ik natuurlijk de Voorzitter wel proberen te treffen en uiteraard gaan we dan ook nog voor een Practische foto! (Want nu zullen we het moeten doen met de artistieke kunsten van Onderwijs Bachelor!)
Fijn om weer op PS geweest te zijn, op naar het volgende bezoek!
Januaribezoek aan 123!
Het was op (1)23 januari weer tijd voor een bezoekje aan PS! Dat betekende echter niet dat ik tot (1)23 januari kon wachten tot ik weer op PS te vinden zou zijn!
Op 16 januari had ik nog een half uur tijd over voordat ik naar de MV kon gaan en wat kun je nou in zo'n half uur? Invallen bij een vereniging die je nog niet gehad hebt.... (Nee... Afspraak maken is altijd beter in zo'n geval!) of... Lekker naar PS gaan!
Tijdens dat halfuurtje heb ik de Commissaris Intern een beetje geïnspireerd bij het monteren van een video (Of je zegt 'Ik heb een halve takeover gedaan om zo een beetje van mijn ideeën in die video te krijgen!') en heb ik tussen alle muisklikken en overviews door ook nog met de Secretaris gesproken. Hij had me BELOOFD dat de kerstkaart tijdens mijn bezoek op (1)23 januari voor me klaar zou liggen, dus dat zou goed komen!
Als het aan de Commissaris Intern had gelegen had ik ook meteen de ExtraCT mee kunnen nemen, maar het leek me toch beter om dat aan meneer de Voorzitter over te laten!
Op (1)23 januari was het dan eindelijk tijd voor het officiële januaribezoek en hoe practisch... Ik had een heus ontvangstcomité bij de balie staan!
De dames Onderwijs, Commissaris Intern en NATUURLIJK ook meneer de Voorzitter stonden me al helemaal enthousiast op te wachten bij de balie! (Stiekem stonden ze de She's an Engineer kalender van Leeghwater te bekijken waarop ik meteen over de PS kalender begon en over het feit dat ik Mr. Juli zo leuk vind waarop de dames direct naar hun eigen practische kalender renden om te kijken wie dan Mr. Juli is!)
'Hee welkom! Leuk dat je er weer bent! Kom toch verder!' reageerde de Voorzitter enthousiast.
Het typische aan dit hele verhaal is dat ik de Voorzitter eigenlijk al het langste ken, maar in zijn Bestuursjaar heb ik hem tot op heden alleen écht gezien tijdens de CBS! Gelukkig dus dat 2017 goed zou beginnen met ook de Voorzitter erbij!
'Wil je iets te drinken? Koffie, thee of water?' aldus de Voorzitter.
Nou, een lekker kopje thee gaat er altijd wel in!
De deur die op 16 januari nog enigszins kapot was, was nu weer te gebruiken, dus we konden gewoon naar de waterkoker zonder om te lopen!
De Voorzitter legde me onderweg uit wat er zoal aan de hand was met de deur en ook hoe de mannen van de facilitaire dienst hem uit eindelijk weer hadden weten te maken!
Gewapend met een gevulde 'Geen gepiep, Storten!' mok keerden we terug in de hel waarop ik meteen mijn lievelingsplekje weer opzocht. (Het kantoor van PS bestaat in principe uit een werkplek op het Entresol en dus een werkplek bij de balie, waar ik zelf ook altijd ben. De werkplek van de Entresol-bestuurders wordt ook wel 'Hemel' genoemd terwijl de werkplek bij de balie 'Hel' genoemd wordt, met de nodige hilariteiten tot gevolg!) Onderwijs Master werkt in principe in de Hemel maar ze was voor mijn bezoek speciaal afgedaald naar de Hel.
'Als ze vervelend is dan gooien we de Hel wel eens dicht, zodat ze er niet in kan!' verklaarde de Voorzitter lachend.
Commissaris Intern was er wel, maar eigenlijk was hij er ook niet aangezien hij met een volgende project bezig was. (Dit keer kon ik me wel inhouden en heb ik me dus nergens mee bemoeid!) Ik kon het hem niet kwalijk nemen, bij al mijn vorige bezoeken was hij er tenslotte bij!
'Goed, waar kan ik je blij mee maken?' vervolgde de Voorzitter.
Nou, ik kom natuurlijk voor de ExtraCT en voor de Kerstkaart!
'Ik zal direct gaan kijken!' reageerde de Voorzitter terwijl ik de dames Onderwijs alvast vertelde over mijn fotoproject Rio.
Commissaris Intern keek even om en begreep er niets van... Waarom kom ik nou weer met een olifant naar het domein van Beton toe?
Nou, zoals jullie misschien zien heeft Rio al een aantal stempels gekregen van de verenigingen waar ik ben geweest en PS kan natuurlijk niet ontbreken!
De Voorzitter was teruggekeerd met de ExtraCT en hoorde mij dit verhaal vertellen.
'Oh, daar weet ik wel iets op!' reageerde de Voorzitter lachend en even later kwam hij terug met de grootste stempel die ik ooit gezien heb!
'Dit zal vast wel aankomen... Maar waar gaan we hem plaatsen?' vroeg hij aan mij en ook aan de dames Onderwijs.
'Je kunt hem op zijn kont zetten!' zei Onderwijs Bachelor lachend.
'Nee, daar staat er al een!' reageerde de Voorzitter.
'Op zijn oor dan?' stelde Onderwijs Master voor.
'Laten we dat maar doen!' reageerde de Voorzitter die met de stempel aan de slag ging en uiteraard werd hier ook een foto van gemaakt.
'Hmm... Dat werkt toch niet helemaal lekker met die stempel' mompelde de Voorzitter toen hij naar het resultaat keek.
Gelukkig hebben we daar onze creatieve Onderwijs Bachelor voor! Niet alleen had zij het envelopje van de originele constitutiekaart opgeleukt, maar ook dit project zou zij weer tot een goed einde gaan brengen!
'Je kent het bord op de gang vast wel, dat is over het algemeen ook altijd het werk van Onderwijs Bachelor!' verklaarde de Voorzitter.
'Ik doe er ook altijd mijn best op, maar op de een of andere manier zien mensen toch altijd dat ik het geweest ben... Dan zeggen mensen van die dingen als ''Wie heeft dat bord nu weer gedaan dan?! Het ziet er niet uit!'' dus ik laat het ook liever aan Onderwijs Bachelor over!' aldus Onderwijs Master.
Het scheelde voor Onderwijs Bachelor ook wel een hoop dat ik mijn thee in de PS-mok had zitten, want dan kon ze vanaf daar nog even afkijken hoe het verenigingswapen in detail verliep.
Het resultaat was meer dan geslaagd, maar als je het over PS hebt, dan heb je het natuurlijk over Beton, dus er moest eigenlijk ook nog wel een foto gemaakt worden van Rio met een blok Beton!
'Oh, dat regelen we natuurlijk, Beton hebben we altijd op voorraad, dat weet je toch!' verklaarde de Voorzitter.
Natuurlijk werd het blok Beton ook voorzien van de PS stempel waarna ik foto's maakte van Rio op het blok Beton.
In de tussentijd liet de Voorzitter me ook nog een cadeautje zien voor een buitenlandse studievereniging voor Civiele Techniek (Eindhoven of Enschede... Dipshits want Delft is de allermooiste techniekstad van het land!!) en wat zal ik zeggen, het is heel erg PS!! (Ik zal niet teveel zeggen, anders is de verrassing eraf! Al lezen Dipshits deze pagina sowieso niet omdat ze alleen al jaloers worden van alle moois dat Delft en in het bijzonder PS heeft!!)
'Eigenlijk zou de olifant ONDER het Betonblok moeten!' reageerde Commissaris Intern van achter zijn werkplek.
Hoe gaan we dat nou weer doen? Rio moet wel heel terug naar Leeghwater...
Ook nu konden we weer rekenen op de creativiteit van Onderwijs Bachelor die met een beetje practisch Betonwerk de ideale foto opstelling kon opbouwen!
Vervolgens hoorde ik Onderwijs Master zeggen dat zij naar een overleg moest, dus ze zou terugkeren naar de Hemel.
Voordat het zo ver zou komen moest ze wel nog even op de foto!
Gelukkig bleek er een ZEER ervaren CamCo bij de balie te staan, dus die kon wel even een paar practische plaatjes van ons schieten!
'Goed, je mag kiezen, wil je de DiesCie pet of de gewone PS pet?' aldus de Voorzitter.
Opnieuw was Onderwijs Bachelor (Serieus, waar zouden we zijn zonder de creativiteit van die chick!) de persoon die met de oplossing kwam, al was die iets minder practisch, aangezien het niet helemaal bleef zitten! (Eerst had ik de DiesCie pet op en daar schuin overheen werd de PS pet gezet, zodat je beiden kon zien! Echter is de PS-pet wel een keer of vier gevallen!)
Nadat de foto's werden goedgekeurd ging Onderwijs Master terug naar de Hemel en vertelde de Voorzitter me (Tussen enkele telefoontjes van de Voorzitter van Froude door.. Ik mocht wensen dat ik zo hoog op de prioriteitenlijst van DIE Voorzitter stond, want voor mij is het een ramp om contact met hem te krijgen, laat staan om een nieuwe afspraak te maken.... Lang niet zo practisch als PS!!!) over enkele tradities tussen de Hemel en de Hel.
'Aangezien we elkaar toch wat minder zien door de constructie van ons hok hebben we zo onze manieren om elkaar niet te vergeten! Zo bel ik geregeld naar Onderwijs Master maar dan zeg ik niets... Dan zet ik alleen Highway to Hell aan!' aldus de Voorzitter die al meteen moest lachen om het idee.
'Als je straks vertrekt zullen we dat wel even doen!' aldus de Voorzitter.
Echter kwam het er niet van... Aangezien Onderwijs Master binnen tien minuten alweer beneden stond... 'Het is een half uur later geworden, dus ik ben er gewoon tot je vertrekt!' verklaarde Onderwijs Master lachend.
Vervolgens kwamen er nog wat mooie verhalen naar voren over het gala en ook de Pontifex keerde natuurlijk weer even terug en in het bijzonder wat de Voorzitter van 121 daarin voor mij betekend heeft.
Toen ik diens bijnaam noemde werd ik even totaal verbijsterd aangekeken door de dames Onderwijs, gevolgd door heel hard gelach.
'Hoe kom je dáár nou weer aan?!' reageerde Onderwijs Master compleet verrast.
Met een beetje hulp van deze website kwamen we echter de desbetreffende foto tegen.
'Ja, ik snap wel hoe je daarop komt!' reageerde Onderwijs Master lachend.
'Goh, ik moet dit binnenkort toch echt weer eens teruglezen! Zo leuk dat je dit allemaal bijgehouden hebt!' aldus de Voorzitter.
Ja, ik vond het zelf ook zo leuk aangezien ik er zo enorm bij betrokken werd! Elke dag mijn foto-metingen verrichten werd een waar avontuur en mijn band met de Pontifexers groeide waardoor je de verhalen achter de functies ook beter leerde kennen!
'Goh ik ken dit helemaal niet!' reageerde Onderwijs Master.
'Nou kijk, deze pagina is volledig over PS en als je op deze knop drukt kom je bij het verslag over de Pontifex uit!' zei de Voorzitter triomfantelijk.
Onderwijs Master ging weer even verder terwijl ik met de Voorzitter naar de practische momenten van het jaar keek. Welke gebeurtenissen mag ik absoluut niet missen?
SpaghettiCie wil ik echt al een jaar of drie meemaken, maar laten we het erop houden dat het me nog nooit gelukt is om erbij te zijn!
Natuurlijk zal ik ook dit jaar weer even een kijkje komen nemen bij de Civiele Bedrijvendagen en wanneer alles meezit zal ik ook naar de Diesreceptie in PSOR komen! (Maar ik moet die dag uit Amsterdam komen en ik heb maar een half uur extra speling, dus de vraag is hoe realistisch dat is, aangezien ik wel zo vroeg als mogelijk voor de Pedels wil staan, gezien mijn ervaring tijdens de CBS.... Dus wellicht haal ik het niet, maar dat wordt nog vervolgd!) Natuurlijk heb ik ook het vakantiebestuur weer in mijn agenda gezet, want ik wil 122 natuurlijk ook wel weer even terugzien natuurlijk!
Terwijl we zo'n beetje over de Jaarplanning bladerden realiseerde de Voorzitter zich opeens dat hij nog koekjes had. 'Van mijn oma gekregen, die je ook gezien hebt tijdens de recordpoging-dag!' aldus de Voorzitter.
Nou, tegen zo'n koekje zeg ik zeker geen nee!
Helaas ging de tijd erg snel en werd het tijd om weer verder te gaan, aangezien ik nog naar Leeghwater moest om Rio terug te geven!
'Als je de Secretaris weer even mailt, dan zien we je sowieso wanneer de nieuwe ExtraCT uit is en dan zorg ik meteen dat de Kerstkaart dan wél voor je klaarligt!' aldus de Voorzitter. (Want die hebben we dus niet kunnen vinden!)
Het was weer een enorm geslaagd bezoek bij PS op (1)23 januari (Dat ook nog eens de verjaardag van de Voorzitter blijkt te zijn! En raad eens? Hij werd (1)23 jaar oud die dag!!) en ik kan niet wachten tot mijn volgende bezoek!!!
Aprilbezoek!
Op 5 april was ik weer bij PS te vinden, want het was alweer te lang geleden dat ik er was!
Dit maal had ik contact opgenomen met de Voorzitter, aangezien ik die nu al drie jaar ken en hij het dus wel zo leuk vindt om ook bij mijn bezoeken te zijn, en ik gemerkt had dat het soms wel lastig is om een afspraak met de Secretaris te maken terwijl juist de Voorzitter erbij moet zijn. (Voelt een beetje als over iemand heen praten om een ander te bereiken) Toen in aankwam bij de Hel zat echter alleen de Secretaris daar.
Waar is de Voorzitter? 'Die heeft nog even vergadering! De Penningmeester en hij zullen vast snel komen!' aldus de Secretaris.
In de tussentijd kreeg ik alvast de nieuwste ExtraCT en loste de Secretaris een aantal van de grootste wereldproblemen op, namelijk hoe bindruggen werken en hoe de bindmachine dan werkt! Ietsje te laat kwamen de Voorzitter en de Penningmeester aangelopen.
'Hee! Super dat je er weer bent! Ik ga nog heel even een sanitaire stop houden maar daarna ben ik er!' aldus de Voorzitter.
'Zullen we het plannen voortaan weer gewoon aan je Secretaris overlaten? We moeten je duidelijk nog wat beter opvoeden!' aldus de Secretaris tegen de Voorzitter.
'Vriend, wees blij dat ik zindelijk ben joh!' aldus de Voorzitter waarna hij echter doorging voor zijn sanitaire stop.
Niet veel later was hij alweer terug en nodigde hij me vertrouwd joviaal uit om gezellig binnen te komen.
'Wil je iets drinken, koffie of thee?' aldus de Voorzitter.
Nou een kopje thee is altijd goed!
We liepen door naar het archief/de koffieruimte waar ik mijn thee natuurlijk weer in een prachtige PS-mok kreeg, waarna we terugkeerden op de Hel.
De Secretaris had in de tussentijd ook de kerstkaart voor me opgezocht, aangezien we die tijdens het januaribezoek niet hadden kunnen vinden. (Secretarissen verstoppen hun items zo dusdanig goed dat alleen zij ze terug kunnen vinden....) Ik plofte neer op de Secretarisstoel en de Voorzitter en de Penningmeester gingen even verderop zitten.
'Zo, dus hoe gaat het ermee?' aldus de Voorzitter waarop ik alles vertelde over mijn naderende bezoek aan Maastricht en het feit dat ik het toch ook wel weer tijd vond voor een rondje Delft.
'Doe je iedereen vandaag?' vroeg de Penningmeester.
Nee, vandaag heb ik maar vier afspraken en die zijn met VvTP, i.d, Leeghwater en natuurlijk jullie!
Intussen kwam de Commissaris PR & Excursies even langsgeflitst. 'Hallo Sabine, leuk dat je er weer bent! Ik moet wel nog wat bedrijven gaan bellen, maar daarna kom ik er ook bij!'
Bij de Diesreceptie van CH had de Voorzitter me verteld dat de Commissaris PR & Excursies berucht is om het feit dat hij altijd kwijtraakt doordat hij weer eens is blijven plakken in een gesprek met iemand, maar dat is een kant van hem die ik eigenlijk nooit zie!
Hij steeg op naar de Hemel en toen realiseerde ik me dat ik nog heel veel te vragen had over de Diesweek en over de Bestuursvakantie.
De Voorzitter ging er even goed voor zitten en ging toen iedere dag van de Diesweek af om te vertellen wat er allemaal gebeurd was.
'Ja, en er is iets uitgereikt op de Dies waarvan wij jou ook graag een exemplaar willen geven! Echter zou de Commissaris Intern dit aan jou gaan geven, dus dat durf ik zelf niet te doen!' aldus de Voorzitter. De Penningmeester liep daarop meteen naar de telefoon om de Commissaris Intern te bellen. 'Ik denk dat hij nog in vergadering zit!' was haar conclusie.
De Voorzitter liep even naar de Hemel maar ook hij kwam tot dezelfde conclusie.
Het zou echter niet heel lang duren eer de Commissaris Intern alsnog opdook en hij had iets bij zich.
Nu ben ik in de Dies-Voorbereidingsperiode twee keer bij PS geweest... De eerste keer was het een invalletje omdat ik te vroeg was voor Mijnbouw (Toen heb ik mijn licht ook een beetje laten schijnen op de Themapresentatie) en de tweede keer was het officiële januaribezoek. Tijdens dat bezoek was de Commissaris Intern bezig met een top-secret ontwerpproject waarvan ik het eerste fundament al kon zien. Ik had toch zomaar het vermoeden dat ik het eindresultaat van dat project zou gaan ontvangen, maar ik kon het mis hebben!
'Leuk dat je er weer bent! Ik heb inderdaad iets voor je!' aldus de Commissaris Intern terwijl ik al zei dat de Voorzitter het niet durfde te geven omdat het toch echt het meesterwerk van de Commissaris Intern is!
'Mooi zo, nou, ik zal je niet langer in spanning houden!' aldus de Commissaris Intern die me het kaartspel overdroeg.
'Dit was ons Commissie Bedankcadeautje dat we op de Dies uitgereikt hebben!' vulde de Voorzitter aan.
Ik heb de Commissaris Intern bezig gezien met het ontwerpen van het doosje, dus ik had daardoor wel een beetje een vermoeden wat er zou komen!
Vervolgens gaf ik aan dat ik zou proberen om bij de Civiele Bedrijvendagen te zijn, want vorig jaar was dat ook heel erg leuk! (Sowieso is het nog leuker om je Civiele Profiel op de Civiele Bedrijvendagen zelf op te halen!) De Commissaris PR & Excursies keerde weer terug naar de Hel en hoorde me dat zeggen. 'Goed om te horen Sabien!!' zei hij terwijl hij zijn duim opstak. (Hij is de QQ'er van de CBD)
Vervolgens had de Commissaris PR & Excursies ook nog wel een vraag aan mij en dat was of ik zin had in een Keteltje. Echter ontdekte ik al snel dat hij gewoon een strafturfje weg wilde werken en dat ik daar alleen maar een makkelijke weg toe zou zijn.
Maar, wat is er te vieren dan, dat we nu al een Keteltje gaan doen?
'Nou, dat jij er bent!' aldus Commissaris PR & Excursies.
Maar als er iets te vieren is, dan gaat dat niet ten koste van turfjes, die zul je een andere keer moeten oplossen!
En zo hebben we dus heel feestelijk en gezellig een Keteltje gedaan en is er geen enkel turfje gevallen!
De tijd ging supersnel voorbij en een aantal Bestuurders moeten ook weer werk verrichten, dus toen er iemand bij de balie kwam staan greep de Commissaris Intern direct de mogelijkheid aan om die als fotograaf in te schakelen!
Er werden wat leuke foto's gemaakt waarna de Commissaris PR & Excursies er als eerste weer vandoor ging.
De Voorzitter had op de Diesreceptie van CH al aangegeven dat hij ook wel interesse had in de Mr. Sunshinecontest, dus die foto zouden we ook nog gaan maken. (Was wel weer een uitdaging met de Commissaris Intern in de buurt, zoals vorig jaar ook op de Civiele Bedrijvendagen bleek!) De Penningmeester maakte de foto's en de Voorzitter wist de opstelling soepel vorm te geven!
Daarna gingen de Penningmeester en de Commissaris Intern even bekertjes ophalen terwijl ik nog even met de Voorzitter bleef hangen (Grappig dat je elkaar al bijna 3 jaar kent maar dat je nog steeds eindeloze gesprekken met elkaar kunt houden!) en ik meteen mijn tas inpakte, aangezien ik wel echt bijna weg moest!
Uit eindelijk zei de Voorzitter dan ook; 'Ik wil je zeker niet weg hebben hoor, maar ik wil ook niet dat je te laat komt bij je volgende afspraak!'
Het werd dus tijd om afscheid te nemen, maar ik zal snel weer terug zijn!
Meibezoek! (24 mei)
Op 24 mei was ik weer bij PS te vinden voor de nieuwste updates en ook had ik nog een verrassing voor de Voorzitter!
Nu was ik wel een half uur te vroeg, omdat de afspraak met ETV heel anders was gelopen dan ik vooraf had verwacht, (Vrijwel álle vakantiebesturen zijn leuk, behalve bij ETV....) maar dat mocht de pret natuurlijk niet drukken aangezien er altijd wel een leuk iemand Baliedienst heeft!
Grappig genoeg blijkt die iemand bijna altijd de Commissaris Intern te zijn wanneer ik langskom. Ook nu was hij weer de persoon die achter de balie zat en me vrolijk begroette. 'Je bent wel een beetje vroeg toch?' vroeg hij dan ook terwijl ik op mijn vertrouwde plekje in de hel neerplofte.
Ja, dat klopt inderdaad, maar ik werd bij ETV verrast door het vakantiebestuur en de mededeling dat het brandalarm elk moment af kon gaan, daarom dat ik daar dus niet zo lang gebleven ben als ik vooraf had verwacht.
Tot mijn grote verbazing stond er vlakbij waar ik was gaan zitten een Keteltje ingeschonken. Doordat de Commissaris Intern even aan het bellen was besloot ik er maar niets van te zeggen, maar inwendig vroeg ik me al af of iemand (Commissaris PR???) het leuk had gevonden om maar alvast een Keteltje voor me klaar te zetten. Toen de Commissaris Intern zijn telefoongesprek had afgerond kwam echter het verhaal van het Keteltje naar voren.
'Omdat de week maar zo kort is moet ik zorgen dat ik al mijn turfjes voor drie uur vanmiddag weggespeeld heb. Alles wat dan nog blijft staan verdubbelt namelijk voor de volgende week... Ik ben echter nog motivatie aan het zoeken om hem weg te spelen, maar misschien lust jij er wel een? Samen is het tenslotte minder vervelend om te doen!' Voor de Commissaris PR had ik het de vorige keer niet gedaan, omdat hij het Keteltje eerst als een feestelijke reden bracht tot de aap uit de mouw kwam en hij gewoon zijn turfje weg wilde hebben... Maar voor Commissaris Intern deed ik het wel, sowieso omdat hij er gewoon eerlijk over was en ik hem ook al langer dan dit jaar ken.
'Geen gepiep... Storten!' Maar omdat het zo warm was, merkte ik toch wel dat het Keteltje een beetje harder aankwam dan gebruikelijk. Gelukkig hoefde ik voorlopig nergens naartoe, dus kon ik rustig blijven zitten totdat de mist weer een beetje op zou trekken!
De Commissarissen Onderwijs Bachelor en (Zul je altijd zien) PR kwamen juist aangelopen en Onderwijs Bachelor had de mededeling dat er nogal wat gesjouwd moest worden, dus dat ze wel wat mankracht kon gebruiken. Nou, daar kon je de Commissarissen Intern en PR wel op los laten! Mijn gesprekspartner veranderde dus van de Commissaris Intern naar Onderwijs Bachelor.
Nadat ze de thee voor me opgezet had vertelde ze me over het uitje dat ze met AKB 124 hadden gedaan in de Delftse Hout. AKB 124 had voor de gelegenheid een Betontaart voor 123 gemaakt en had daarbij ook twee Sesamstraatfiguren op de taart gezet, aangezien de hoofdrolspelers van Sesamstraat op nummer 123 wonen. Het was heel erg gezellig geweest, compleet met barbecues en dus een betontaart!
Niet veel later kwam de Voorzitter binnen en die keek even verrast naar zijn horloge 'Ben je er nu al? Niet dat dat erg is natuurlijk!' aldus hem.
Dus ik legde hem de situatie van het ETV vakantiebestuur uit en daarbij moest ik ook uitleggen dat hun vakantiebestuur niet standaard het bestuur van vorig jaar is, maar dat het daar over het algemeen een samenstelling is van heren van de afgelopen 4 jaar.... 'Hm.. Goed dat je hierheen gekomen bent dan!'
Onderwijs Bachelor had intussen een lekker kopje thee voor me ingeschonken en de Voorzitter was gaan zitten.
Dat was het grote moment om de verrassing aan de Voorzitter over te dragen. Net als de Commissaris Carrière van CH ken ik ook de Voorzitter van PS al 3 jaar en heb ik ook met hem ongelooflijk veel meegemaakt. Van de Krattenbrug avonturen tot alle leuke ontmoetingen nu als Bestuur 123, daarom kon ik niet anders dan hem een Predicaat Legendarisch toe te kennen. 'O wauw, wat onwijs bijzonder! Wat een eer dat ik dit krijg!' aldus de Voorzitter. Vervolgens daalde Commissaris Onderwijs Master vanuit de Hemel neer en natuurlijk zou ook zij meteen het Predicaat te zien krijgen. Juist op dat moment kwam een oude bekende aan de balie staan! (Voormalig Pedel van 121 en Pontifexer! Hij is blijkbaar niet vaak meer op CiTG te vinden aangezien hij druk bezig is met zijn Master af te ronden. Maar ik had geluk!) 'Wat heb je daar voor moois?' vroeg die nieuwsgierig waarop de Voorzitter ook aan hem het Predicaat liet zien.
'Haha nou, dat had ik kunnen zijn!' zei hij vervolgens. 'Ja... Behalve dit dan!' zei de Voorzitter lachend toen hij op 'Bestuur 123' wees. (Sowieso kan ik me niet meer herinneren dat de Pedel van 121 op de CBD was....) Kortom, het was weer een grote gezelligheid bij PS, zoals het alleen maar hier kan zijn!
Onderwijs Master gaf aan dat ik het AKB ook heel erg leuk zou gaan vinden, al zou ik ze nooit zo leuk kunnen gaan vinden als 123. De Voorzitter stelde al meteen voor om op AKB Safari te gaan (De proloog op de CoBoSafari is natuurlijk de AKB Safari... Spot de Undercover Bestuurders!) maar omdat ik het toch veiliger vond om nog even te blijven zitten, ging dat idee niet door.
De Voorzitter had ook nog wel een diepgaande vraag voor mij. 'Wat heeft je voorkeur, Nederlands of Engels? Nederlands is natuurlijk je moedertaal....' begon de Voorzitter. Goh, dat verschilt echt per onderwerp.... Als we het hebben over muziek dan zweer ik bij Engels. 'Ja... Mee eens! Maar verder?' ging de Voorzitter door. Goh, wat was dit voor vragenvuur?
Al snel ontdekte ik waarom de Voorzitter dat had willen weten. Hij had namelijk nog wat campagneposters van ORAS over en hij had zijn campagnepunt zowel in het Nederlands (en daar kwam het campagnepunt wel veel soepeler in uit) als in het Engels.
Pedel van 121 'Gast?! Je gaat haar toch geen poster met jouw kop erop geven! Nee toch?!' waarop Onderwijs Master meteen zei 'Hee Onderwijs Bachelor, heb jij geen posters meer dan?' 'Oh jaa!! Die heb ik nog wel, wil je de mijne ook?' aldus Onderwijs Bachelor.
Natuurlijk, het moet wel eerlijk blijven!
De Pedel van 121 wilde stoer blijven overkomen (Hij lijkt heel indrukwekkend, maar feitelijk is hij gewoon heel schattig... Alleen wil hij dat niemand daar achterkomt... Helaas vertel ik dat hier dus alsnog!) dus hij zegt tegen Onderwijs Bachelor 'Jij hangt anders ook op mijn kamer!' waarop zij niet beter had kunnen reageren 'Ieuw! Dat zou wel heel erg raar zijn!'
Al snel kwamen ze overeen dat ze beiden de Actieve Commissieledenposter van Bestuur 122 op de kamer hadden hangen en dat het daardoor dus kon dat ze beiden op elkaars kamer hingen. (Ook ik heb de poster, maar die bewaar ik tot mijn eigen huis, dan kan hij in een mooie lijst)
Omdat een aantal Bestuurders wel nog wat zaken moest regelen voor het Hemelvaartsweekend kwam na verloop van tijd natuurlijk ook het moment van de afrondende foto en die zou de Pedel van 121 maken. (Wij allemaal hadden hem het liefste op de foto gejaagd, maar dat kregen we echt niet voor elkaar...) Nadat we een goede plek hadden gevonden werden de foto's gemaakt waarna de Pedel van 121 er vandoor ging en het voor mij tijd was om mijn Civiel Profiel (Waar ik natuurlijk ook voor gekomen was) op te ruimen en afscheid te nemen!
Als het meezit komt er nog een laatste afrondende bezoek! (Helaas geen High-Lighterweek dit jaar... Maar wie weet komt er volgend jaar weer een Krattenbrug!)
Kennismaking met 124
Dit bezoek had eigenlijk op dinsdag 19 september plaats moeten vinden maar door de tijdwijziging bij Leeghwater hield ik anderhalf uur ledige tijd over. Niet genoeg tijd om naar de VSV en terug te lopen, maar teveel tijd om op de Campus te blijven hangen. Ik besloot daarop om te gaan kijken bij PS, maar de Voorzitter vertelde me al meteen dat dit niet het meest gunstige moment was om te komen aangezien hij en de Penningmeester naar de Makro moesten en er ook geen andere Bestuurders in de buurt waren op het moment. Een snelle blik op de computer leerde ons echter dat we de afspraak makkelijk een dagje konden verzetten. Woensdag 20 september, same time, same place.
De Penningmeester vond ik al direct een sympathieke vent. De Voorzitter op zijn beurt leek me een nogal stroef exemplaar, maar wie weet kwam dat door de drukte. Morgen zou ik het wel ontdekken.
Een dag later was ik precies op tijd gearriveerd en de Secretaris stond aan de balie. Echter werd die nog even bezig gehouden door een dame die een van de Commissarissen Onderwijs moest hebben en de weg naar het Entresol niet wist te vinden. Ik wachtte geduldig af maar op het moment dat de Secretaris zei 'Hoi Sabien, ik kom zo bij je!' sprong de Voorzitter (Ik had hem niet eens gezien) op van zijn bureau en liep hij naar voren. 'Dag Sabine, kom vooral verder!' zei hij terwijl ik de ietwat chaotische Hel binnenliep. (Over het algemeen loop ik gewoon binnen, maar met een nieuw Bestuur wacht ik toch altijd even af voordat ik binnenloop) Ik schudde de Voorzitter de hand waarna hij al meteen richting mijn 'vaste plek' liep en hij de stoel alvast klaarzette zodat ik alleen maar hoefde te gaan zitten. 'Wil je misschien iets drinken?' vroeg hij vervolgens.
Nou een kopje thee is altijd prima! En zo ging de Voorzitter dus richting achter om thee voor me te maken terwijl de Secretaris weer neerdaalde naar de Hel. 'Zo, Hallo Sabine, daar zijn we dan! Ik hoorde inderdaad al dat het gisteren iets anders was verlopen dan gepland, maar hartstikke leuk dat je er nu bent!' aldus de enorm enthousiaste Secretaris.
Ook de Commissaris Onderwijs Bachelor had zich bij ons gevoegd en kwam er gezellig bij zitten. De Voorzitter kwam terug met de thee in een kopje zonder oor. Nu heb ik het geluk dat ik in de eerste plaats in mijn dagelijks leven een bakker ben (dus vuurvaste handen heb) en in de tweede plaats bij Froude geleerd heb hoe je een oorlam drinkt. Die techniek kwam nu erg van pas om mijn thee te kunnen drinken. De Voorzitter overlaadde me met vragen over mijn collectie, mijn geschiedenis met PS (PS is mijn eerste en dus oudste studievereniging in mijn collectie) mijn banden met de andere instanties en mijn avonturen Nationaal.
De Secretaris op zijn beurt gaf aan dat ik een VVV'tje van hem ontmoet heb. De Commissaris Onderwijs van het 21e Bestuur der Usocia is namelijk een VVV'tje van de Secretaris van PS! 'Ik weet nog hoe enthousiast hij vertelde dat hij jou had ontmoet. Ook buiten Delft is het best wel een ding geworden hè?' vertelde hij.
Inderdaad, ik verbaas me daar nog steeds wel eens over, maar het is wel heel erg leuk!
Op het computerscherm bij de balie zag ik dat mijn website openstond op de PS pagina en dat bleek geregeld van pas te komen toen een van de Bestuurders me iets vroeg. Als je al zo lang op een bepaalde vereniging komt moet je soms even terugzoeken hoe dingen ook alweer in elkaar zaten. Ook De Winnaars konden op veel interesse rekenen, want wat zou PS dit jaar allemaal weer kunnen winnen? Ik pakte dus al snel de computer er weer bij zodat ik kon laten zien welke prijzen er zoal te winnen zijn. Toen ik mededeelde dat ik de Voorzitter van 123 eigenlijk ook nog nodig had wist de Secretaris al meteen dat die boven zat, dus die aarzelde geen moment om hem te halen.
Even later stond mijn grote vriend dan ook weer in de Hel, zodat ik hem zijn verrassing kon geven. Tijdens mijn vorige bezoek aan PS heb ik namelijk wel al de prijs voor Lievelings Jaarboek uit kunnen reiken (toen nog in het geheim omdat de officiële bekendmakingen nog niet waren geweest) evenals het Predicaat Legendarisch voor de Voorzitter van 123 omdat we elkaar al zo'n tijd kenden en die tijd heel bijzonder is geweest. (en me altijd heel dierbaar zal blijven!)
'Hallo! Wat leuk je weer te zien!' aldus de Voorzitter van 123 die me een uitbundige knuffel gaf en daarmee direct de prijs verkreukte.
Spanning opbouwen had dan ook niet heel veel nut en dus gaf ik direct daarna de prijs. Tijdens mijn laatste bezoek was het nog niet definitief besloten maar PS 123 is officieel de Leukste Studievereniging van Nederland geworden! 'Oh wauw! Dat is echt een heel grote eer! Wat mooi! Dankjewel!' aldus de Voorzitter van 123.
Natuurlijk werden daar al direct foto's van gemaakt voor de andere Bestuurders van 123, maar ook moest er wel een foto met mijn camera gemaakt worden.
Niet veel later stapte de Commissaris PR en Excursies van 123 binnen terwijl de Voorzitter van 123 bezig was met de oorkonde in een lijst te stoppen. 'Hee, heb je het al gezien?' reageerde de Secretaris terwijl hij naar de lijst wees. 'Oh wauw!! YEAAAH YEAAAH!!!!' aldus een zeeeeeer enthoustiaste Commissaris PR en Excursies van 123. 'Wat een enorme eer!'
De Secretaris had de camera toch nog vast dus hij kon ook gelijk wel een foto van mij met de Commissaris PR en Excursies van 123 maken.
De Voorzitter van 123 liep even weg toen de Commissaris Onderwijs Bachelor van 123 binnenliep omdat ik het woord 'Jaarboek' liet vallen.
Ook Bachelor van 123 viel direct met haar neus in het beton want PR en Excursies van 123 gaf de lijst met de oorkonde direct aan haar door. 'Whooohoooo!!! De leukste studievereniging van Nederland!!!!' juichte zij vrolijk terwijl de Secretaris ook deze enthousiaste emoties direct vastlegde op beeld. (Ik heb mijn nieuwe beste vriend nu al gevonden!)
'Hartstikke bedankt! Wat mooi!' zei ze vrolijk terwijl ze al direct met de oorkonde aan de wandel ging om er een goede plek voor te zoeken.
We hadden allemaal al unaniem besloten dat de prijs in de Hel moest blijven aangezien ik vrijwel nooit in de Hemel kom. (Daar heeft Bazart ook iets over gezegd) Maar de grootste strijd was wel waar die dan in de Hel moest komen. De Secretaris wilde de oorkonde heel graag op zijn domein maar de Voorzitter had meer medestanders aangezien zijn bureau wel het beste in het zicht staat en de oorkonde dus het beste daar ergens kon hangen.
'Nou, dat mogen jullie lekker gaan uitvechten!' aldus de Commissaris Onderwijs Bachelor van 123 waarna zij weer verder liep.
De Voorzitter van 123 keerde terug met iets achter zijn rug. 'Het nieuwe Jaarboek is natuurlijk verschenen en zoals jij zonder meer weet is een Jaarboek een terugblik op het afgelopen jaar. Een verzameling van gebeurtenissen die een jaar hebben gemaakt tot wat het geworden is. Zo'n jaar laat toch zijn sporen na en daarom is het thema Spoor!' aldus de Voorzitter die me het boek overhandigde en vervolgens toch weer van me overpakte omdat hij zich realiseerde dat hij het natuurlijk extra bijzonder voor me kon maken door hem voor me te signeren!
Nadat hij ook dat had gedaan werd het tijd om afscheid van hem te nemen want het collegeleven is weer terug van weggeweest. 'Tot de volgende keer!' zei hij vrolijk.
De Secretaris vond dit een goed moment om de missende ExtraCTs voor me op te zoeken en bewees hier maar weer dat hij mijn nieuwe beste vriend is. 'Oh, deze ExtraCT is niet helemaal netjes, ik zoek even een mooiere voor je op!' Aldus de Secretaris die weer richting de Hemel snelde. 'Nou, zo lief is hij niet tegen mij hoor!' merkte de Voorzitter droog op.
Tja, je moet ook niet altijd superlief tegen elkaar zijn, dit houdt elkaar in ieder geval scherp!
'Goed punt ja! Anders ga je straks nog dingen van ons denken!' zei de Voorzitter lachend.
De Commissaris Onderwijs Bachelor was op haar beurt erg benieuwd naar het gradatiesysteem dus ik legde alle gradaties stap voor stap nog eens uit. (In het kort; 1= nerd, 2= zou ik doen, 3= ego, 4=opa, 5=meisje 5+= man met vrouwelijke trekken, 6= International, 7=babyface, 8= je beste vriend) 'Zou je onze mannen nu al een gradatie geven?' vroeg Bachelor nieuwsgierig.
Nog niet, het zou niet eerlijk zijn omdat ze nog half kaal zijn.
'Dus.... Kaal is een no go voor jou?' vroeg de Voorzitter geïnteresseerd.
Er moet wel haar aan zitten ja.... 'Normaal heb ik meer haar hoor! Krullen!' gooide de Voorzitter er enthousiast tegenaan.
Kijk, hier komt de echte Voorzitter om de hoek kijken.
Dus, zo stroef ben je dus helemaal niet!
'Hahaha, dacht je dat ik stroef was? Nee, gisteren kwam het echt door de drukte, sorry daarvoor!' aldus de Voorzitter.
Vervolgens wendde ik me tot Bachelor aangezien ik had gezien dat de Bestuursdames dit jaar voor een andere verschijningsvorm hadden gekozen. 'Wil je het zien? Ik pak mijn bloes wel even!' aldus Bachelor. De Oma van de Commissaris Intern is zo lief geweest om voor de drie dames een stuk dasstof op de bloes te naaien zodat hun verschijningsvorm iets moderner is geworden. 'Naar de oude garde toe dragen we wel nog steeds een choker want we weten dat zij dat erg kunnen waarderen, maar verder lopen we dus in deze mooie bloezen dankzij de Oma van de Commissaris Intern!' aldus Bachelor.
Dat bracht mij al meteen op het punt moderne verschijningsvorm aangezien ik de nodige modernere verschijningsvormen op andere studieverenigingen heb gezien. Aanvankelijk dacht de Secretaris dat ik dit voor de Bestuursdames bedoelde. Nee, ook voor de meiden die lid zijn en een commissie doen! Denk je eens in hoe mooi het eruit kan zien als jullie een bedrijfsexcursie of een businessdag hebben! 'Goed idee, ik zal het eens meenemen!' zei de Secretaris enthousiast toen ik wat voorbeelden had laten zien. 'Ik heb bij studieverenigingen in andere steden wel eens gezien dat meiden met een das liepen, nou dat vind ik dus echt niet mooi staan, dus heel leuk dat je met ons meedenkt!' aldus de Secretaris.
Van verschijningsvormen ging het gesprek over naar het bezoek van PS 124 aan het Bestuur van Variscopic. Ze hadden daar namelijk de kans gekregen om hun hart te laten scannen en om eens van binnen bekeken te worden met een echo apparaat. De Secretaris zei daarover het volgende 'Ja, we konden met een echo apparaat, waar je baby's mee bekijkt, naar ons hart kijken!' Tja, een echo apparaat is niet alleen voor baby's hoor, mijn vader krijgt ieder jaar een echo voor zijn blaas. Heel even was de Secretaris aan het nadenken om vervolgens te zeggen 'Ja, maar meestal wordt dat gebruikt om baby's mee te bekijken!' Ik denk dat het maar goed is dat hij Civiel doet dan. Bij beton komt er over het algemeen geen baby-scanner kijken!
Ik keek nog eens naar de ExtraCT voor mijn neus en helaas moest ik de Secretaris opnieuw op speurtocht sturen want op deze was getekend.
'Ah, nee, dat kan niet! Ik ga verder zoeken!' aldus hem.
Hij had de beste editie nog niet gevonden of er bleek visite gearriveerd te zijn en dit was visite waar ik persoonlijk niet blij mee was. Het is gebruik dat na de CBS'sen er een hokterror plaatsvindt en een van die onderdelen is dat spullen uit jouw hok bij andere SV'tjes terecht komen en die moet je dan terugverdienen. Stylos was nu op speurtocht om hun items terug te verdienen en waren nu dus bij PS aangekomen.
Mijn band met Stylos was uitstekend (2 jaar terug hebben zij nog Leukste studievereniging gewonnen) tot vorig jaar. De band is in enkele maanden dusdanig verslechterd dat ik nu helemaal geen contact meer heb met hen en dit zal ook aankomend jaar zo gaan blijven weet ik nu.
Ik had eerder in dit bezoek al uitgebreid verteld over hoe het zo mis heeft kunnen gaan en nu stond het onderwerp van dit gesprek hier in de Hel. Het leek me dan ook wijsheid om mijn spullen alvast in te pakken en nadat ik dat gedaan had pakte ik de betekende ExtraCT van de tafel (die had de Secretaris gelukkig laten liggen) terwijl ik deze op mijn gemak doorbladerde en de toestanden verder negeerde.
Zowel de Voorzitter als de Secretaris roken hierdoor onraad, want ik had mijn spullen opgeruimd... Ik zou er toch niet boos vandoor gaan toch?
Natuurlijk niet! Ik weet ook wel dat zij er helemaal niets aan kunnen doen en dit ook niet wisten, maar voor mijn eigen veiligheid en die van mijn spullen leek het me wel wijsheid om die maar in te pakken. Stel dat iemand opeens met Ketel gaat gooien of zo, dan kan het in ieder geval niet op mijn spullen komen.
Zeker de Voorzitter leek een beetje te vrezen dat ik hem zou smeren en vroeg dan ook of ik anders nu een foto op het Entresol wilde.
Maak je geen zorgen, ik blijf hier lekker zitten met mijn ExtraCT, jullie handelen dit af en daarna gaan we foto's maken.
Terwijl de Voorzitter en Bachelor de visite meenamen naar het Entresol ging de Secretaris weer bij mij zitten. De visite moest namelijk bij wijze van terugverdienen een Ketel nemen en ze kregen een PS-plakplaatje op een plek naar keuze. Een Ketel meedoen voor deze visite weiger ik natuurlijk, maar toen de Secretaris me de plakplaatjes liet zien wilde ik er natuurlijk ook wel een. Voor mij is het in elk geval geen straf om er een te hebben. 'Zij denken nu dat het er met een keer douchen af is!' grinnikte de Secretaris terwijl hij hem bij mij op de arm deed.
Ik weet dat het niet zo is, want tijdens de Piekweken heb ik er ook twee gehad en ze hebben de twee weken lang gezeten!
De visite kwam weer beneden dus ik pakte mijn ExtraCT er weer bij en ontdekte het Onderwijsstukje van de dames van 123 dat ik vol interesse zat te lezen terwijl de visite hun Keteltje moest nemen en ze er daarna vandoor gingen. 'Goed, foto's?' stelde de Voorzitter voor toen de rust was wedergekeerd. Er was een dame gevonden die de groepsfoto wel wilde maken, dus zo gezegd, zo gedaan, konden we gezellig op de foto gaan!
Omdat de Secretaris al meerdere keren had gemopperd dat het hier zo leeg was, was ik al snel op het idee gekomen om ook individuele portretten met mij erbij te maken, zodat ze die konden ophangen. De Secretaris mocht als eerste en ik pakte er een envelop bij aangezien de Secretaris eerder in dit bezoek had gezegd dat hij van de enveloppen is.
De tweede die op de foto mocht was de Penningmeester en die pakte natuurlijk de kluis erbij. Ik op mijn beurt pakte mijn kopje erbij omdat 'Geen Gepiep, Storten!' ook financieel gezien wel passend is.
Vervolgens was de Voorzitter aan de beurt en waar wil hij mee op de foto? Mijn paraplu.... Wat schraal dat je op de foto wil met een vlinderparaplu en dat nog binnen ook... Maar ondanks mijn protest was hij niet van zijn plan af te brengen.
Dus ik pak een blok beton en ga mee op de foto.
Omdat Bachelor aan de balie aan het helpen was en de Voorzitter van 123 juist terugkwam kwam de Voorzitter op het idee om een foto te maken van mij met de mannen en dat we dan zuur zouden kijken. Dat was niet heel lastig aangezien ik een erg zware ochtend op mijn werk had gehad en ik ook niet erg gelukkig was geweest met de visite. Extra geluk is dat ik van een van mijn 4 hoogste Legendariërs (Dat zijn die 4 mannen die in mijn vaste wapen staan) geleerd heb hoe je het beste zuur naar de camera kan kijken. (Aanvankelijk was mijn booskijk-techniek een van de meest hilarische die je gewoon echt niet serieus kunt nemen, dus gelukkig dat hij het me geleerd heeft!) De Voorzitter van 123 maakte de foto en hij zei 'Wauw Sabien, jij kijkt wel echt heel boos!' en na de tweede afdruk zei hij 'Ik weet niet wie er wint, zowel de Voorzitter als Sabine gaan goed.... Maar ik denk dat jij wint Sabien!' aldus de Voorzitter van 123 terwijl hij me de camera weer teruggaf.
Uit eindelijk was Bachelor ook klaar dus nu konden wij samen nog op de foto en het item dat erbij gehaald werd was de PS kalender, aangezien Bachelor Miss December is!
Nadat de foto's gemaakt waren bladerde ik met de Secretaris nog even de kalender na waarop hij voorstelde om ook nog even een foto te maken en die naar de Commissaris Onderwijs van het 21e Bestuur van Usocia te sturen. 'Dat zal hij vast leuk vinden!' zei de Secretaris vrolijk.
Inmiddels was er 1,5 uur verstreken en ik merkte dat ik een beetje hoofdpijn begon te krijgen dus het werd de hoogste tijd om er weer eens vandoor te gaan, maar ik zal sowieso snel terugkomen!
'Wij vonden het ook onwijs gezellig!' zei de Secretaris vrolijk en Bachelor bevestigde dit.
De Voorzitter was met zijn voorganger in overleg dus die kreeg dit niet helemaal mee en de Penningmeester stond nu bij de balie te helpen. Tijd om afscheid te nemen en natuurlijk kregen de Secretaris en Bachelor een knuffel. Secretaris is sowieso mijn nieuwe beste vriend!
Ik zwaaide naar de Voorzitter aangezien ik in de veronderstelling was dat hij niet uit zijn overleg kon komen, maar voor de gelegenheid kwam hij van zijn plek af om me een knuffel te geven. Het was een bijzonder bezoek! Ik heb het heel erg naar mijn zin gehad en kom snel weer langs om het constitutiekaartje op te halen en om te horen wat er nu allemaal al weer gebeurd is! Deze eerste kennismaking was in ieder geval een groot succes!
Bezoekje 6 december!
Na mijn twee bezoeken in september heeft het weer eventjes moeten duren tot ik weer voet op betonnen bodem zou zetten, al was ik PS natuurlijk niet vergeten!
Waar ik wel erg benieuwd naar was, was het onthaal van 1 specifieke persoon binnen het Bestuur. Sinds 2015-2016 is het namelijk ieder jaar voorgekomen dat ik met een opvallend bestuurslid te maken kreeg. Dit fenomeen zag ik de afgelopen twee academische jaren al op twee andere faculteiten (wie goed in mijn verslagen op mijn website zoekt kan deze twee personen wel ontmaskeren) maar op PS heb ik dit nog niet eerder gehad, tot dit jaar dus.
Een opvallend bestuurslid is niet hetzelfde als een target. Targets dragen vrijwel altijd de gradatie 2 terwijl opvallende bestuursleden vaker 2,5 of zelfs 3 zijn. Het zijn personen die snel dichtbij komen, ik lastig te begrijpen vind en waar ik flink nerveus van kan worden wanneer ik de rode draad van het verhaal niet kan vinden. De opvallende bestuurder van vorig jaar heeft het in ieder geval voor elkaar gekregen dat ik diens SV een heel jaar niet zal bezoeken. De rode draad is daar niet naar boven gekomen en is daardoor geknapt.
Ik vermoed echter wel dat ik de rode draad op tijd zal kunnen vinden bij de betonnen versie van het opvallende bestuurslid. (En anders… Betonschaar!)
Toen ik aankwam op PS zag ik dat Commissaris Onderwijs Master balie had, maar de Secretaris en Commissaris Onderwijs Bachelor zaten gewoon op hun plekje en waren maar wat blij om me weer te zien!
‘Kom gezellig binnen!’ riep de Secretaris al meteen toen hij me zag en zo gezegd, zo gedaan schoof ik weer aan op mijn bekende plekje in de Hel!
Niet veel later kwam ook Bachelor van haar computer vandaan om me te begroeten en werd me van alle kanten gevraagd hoe het nu met me ging.
Op het ontstoken kaakgewricht na gaat het best wel goed. Ik ben al lang blij dat mijn pijnstillers nu wat beter hun werk doen zodat ik weer on tour kan gaan! (Al kan ik nu geen 5 afspraken op 1 dag doen, maar 2 afspraken is prima te doen. Ook Keteltjes mogen nu even niet omdat het niet samen kan met de pijnstillers!)
Terwijl ik dat stond te vertellen keek ik al even naar de werkplek van de Voorzitter die verlaten was. Zou dit het eerste bezoek zijn zonder Voorzitter aanwezig?
Ik had mijn verhaal net afgerond of het tegendeel werd bewezen. De Voorzitter kwam binnengelopen met een enthousiast ‘Sabineeeeee!!!!’ Oh, je bent er toch! Ik dacht al dat je hem gesmeerd was omdat ik vandaag zou komen!
‘Nee! Natuurlijk niet, maar ik was heel even naar het toilet!’ aldus de Voorzitter terwijl hij met uitgestrekte armen naar me toe gelopen kwam om me een knuffel te geven.
‘En hoe is het ermee?’ vervolgde hij waarop opnieuw het verhaal over mijn kaak naar boven kwam.
‘Maar, je mag toch wel een kopje thee hoop ik?’ was de droge reactie van de Voorzitter.
Ja, dat mag wel hoor!
Zo gezegd, zo gedaan liep de Voorzitter naar achteren om een kop thee voor me te maken.
Aangezien het de dag na Sinterklaas was had Bachelor ook nog wel iets lekkers te snoepen voor bij de thee. ‘Ik hoop dat je wel kruidnootjes en chocolade mag, want dat hebben we hier nog liggen!’ aldus haar.
Natuurlijk mag dat, dat lijkt me heerlijk!
Dus ook zij stond even op om een chocoladeletter (de letter U voor uhmmm…. Uitstekend om weer op PS te zijn) en een flinke zak kruidnoten op te sporen en die werden voor mijn neus neergezet.
Kort daarna volgde de Voorzitter met mijn goedgevulde PS mok met muntthee (wel bonuspunten dat hij onthouden heeft dat muntthee altijd een goede is, al maak je mij het meest gelukkig met aardbeienthee!) die hij voor mijn neus neerzette.
Vervolgens keek hij naar de rest en realiseerde hij zich dat het ook wel vriendelijk was om de rest te vragen of zij iets wilden drinken.
Terwijl hij er opnieuw uitgestuurd werd om de rest van de drankjes te regelen vertelde ik alvast wat meer over mijn naderende themaonthulling en over mijn zoektocht naar het themapersoon. (Ik heb mijn themapersoon al gekozen, ik ben alleen ietwat onhandig geweest door niet ad rem te handelen tijdens die laatste ontmoeting met hem, met als gevolg dat de campus opeens een stuk groter lijkt dan hij is.) Bachelor en de Secretaris waren maar wat benieuwd naar mijn thema en toen de Voorzitter met zijn dienblaadje binnenkwam en het woord ‘thema’ hoorde was hij direct een en al oor.
Echter zou hij de spanning toch even gaan verbreken door te zeggen ‘Kijk Sabine, dit hoort dus ook bij mijn taak… Iedereen van koffie voorzien! Ik weet inmiddels precies wat iedereen drinkt. Zo is Master van de espresso of dubbele espresso. Bij Bachelor varieert het enorm hoe haar stemming is. Het kan cappuccino, dubbele espresso of een kopje thee zijn. De Penningmeester is het makkelijkste want die wil nooit iets hebben!’ aldus de Voorzitter.
Nadat hij de andere bekers had rondgedeeld kwam hij direct naast me zitten en begon me te ondervragen over mijn dag ‘Hoe is je dag verder?’
Tja, als ik on tour ben ga ik over het algemeen niet over mijn ‘leven aan de andere kant van de Sebastiaansbrug’ zitten vertellen dus ik was wel verrast door die vraag.
Bachelor nam het al snel weer over door te vragen wat mijn thema nou ook alweer was (in de hoop dat ik het per ongeluk zou zeggen) nu ben ik echter een kei in de crypticus uithangen en liet de aanwezige Bestuurders wat onderdelen uit mijn thema raden.
Voor het zover zou komen ging Bachelor heel even naar de Hemel om de resterende drie Bestuurders (Penningmeester, Commissaris Intern en Commissaris PR en Excursies) naar beneden te jagen.
Eindelijk heb ik het voltallige 124 eens bij elkaar! Daar moeten we wel een foto van maken hoor!
‘Geen zorgen, dat gaan we regelen wanneer er een lid voorbijkomt!’ aldus de Voorzitter waarna ik door ging over mijn thema.
De dingen die Bestuur 124 geraden heeft zijn ‘High-Lighter’ (naar de laatste Krattenbrugweek of ook wel High-Lighterweek) 10 punten voor de Voorzitter, ‘Het dreamteam waar het Themapersoon bij zit’ 10 punten voor Bachelor, en het heeft iets ‘Engels’ (De Voorzitter zat maar met zijn ‘Hoogtepunt’ tot dat ik vroeg wat de docenten van de TU nog niet zo goed kunnen….) weer 10 punten voor de Voorzitter. Als je die componenten in elkaar zet dan weet je iets, maar of ze daarmee mijn thema voor 31 december/1 januari geraden zullen hebben is de vraag.
Terwijl de onderdelen geraden werden probeerde de Voorzitter diverse malen te peilen wat mijn band met het Themapersoon nu precies was. Ik kan echter goed ondoorzichtig zijn als het moet…
Toen ik vervolgens het woord ‘fundament’ liet vallen merkte de Voorzitter al direct op dat ik in een keer het Diesthema had geraden.
‘Dat had je nou ook wel wat mysterieuzer moeten verpakken!’ merkte Master droog op.
Kort daarna verspeelde de Voorzitter alweer 10 punten want toen het over mijn vakantie naar Londen ter sprake kwam zei hij ‘The big apple’ wat natuurlijk niet Londen is….
Vervolgens vertelden de Secretaris en Bachelor wat meer over wat PS sinds mijn vorige bezoek allemaal gedaan heeft.
Zo is er weer een groots symposium georganiseerd waarvan ik al direct het naverslag overhandigd kreeg van de Penningmeester (‘Hij is vers van de pers! Vandaag binnengekomen!’) Bachelor ging in tussen heel even naar boven om de nieuwste ExtraCT voor me op te sporen (De ExtraCT heeft een gloednieuwe Lay Out gekregen en het is prachtig geworden!!) waarna ze verder ging over de meerdaagse excursie welke dit jaar naar Dresden en Praag ging. ‘We hebben er weer prachtige betonnen bouwwerken kunnen aanschouwen en we zijn op enkele enorme bouwplaatsen geweest!’ lichtte Bachelor toe.
In Dresden is de groep PS’ers op sleeptouw genomen door studenten van de universiteit daar en hoewel het niet al te makkelijk ging, hebben de studenten uit Dresden hun best gedaan om in het Nederlands met de PS liederen mee te zingen! (Want Beton verbroedert!)
Verder is PS heel goed bezig met verduurzamen. De vergaderingen van het Bestuur en veel commissies gaan nu volledig papierloos. De notulen kun je via je mobiel teruglezen en via die weg ook weer gebruiken bij de volgende vergadering! Meer groen in het beton is nog onderweg!!!
Dat bracht de Penningmeester al direct bij het cadeau dat de CamCo had gegeven tijdens de commissie inauguratie. Er is dus blijkbaar een winkel die betonnen camera’s verkoopt die je bijvoorbeeld als bloempot neer zou kunnen zetten. ‘Maar, wie begint er nu in vredesnaam zo’n winkel?’ vroeg de Secretaris zich hardop af.
Tja, zolang er nog PS’ers zijn, zullen dit soort dingen sowieso verkopen!
‘Goed punt….’ Was zijn wederreactie.
De Voorzitter en Penningmeester waren intussen aan het klooien met de betonnen camera en uit eindelijk kwam er ergens het idee voorbij dat het leuk zou zijn om er een GoPro camera in te stoppen en dan tijdens de volgende buitenlandreis met die camera opnames te maken. Succes en verbijstering verzekerd!
Natuurlijk waren er Bestuurders bij die alweer een andere afspraak zagen aankomen dus toen er een bekend lid gespot werd volgde er al snel het idee om de foto te maken.
De discussie ging al snel los ‘want de balie kennen we nu wel!’ aldus de Bestuurders.
Het licht is niet altijd even mooi in de Hel, maar het is wel het meest herkenbare….
‘Laten we anders boven eens foto’s maken!’ stelde de Voorzitter voor.
‘Laten we op de balie gaan zitten!’ merkte Commissaris Intern op.
Hm…. Ik was nog niet echt overtuigd.
‘Laten we in het Treintje gaan zitten!’ stelde de Penningmeester vervolgens voor.
Goed idee!
Hier viel die eerder genoemde opvallende bestuurder weer eens op. Het was wel duidelijk dat die namelijk een bepaald beeld voor ogen had met die foto en dat ging met deze opstelling niet door!
Nadat de foto’s waren gemaakt kreeg ik de camera weer in mijn handen en de foto’s waren goed gelukt. ‘Ik heb drie foto’s gemaakt en oh ja, ook nog eentje extra, een charmante van de Voorzitter!’ aldus de fotograaf.
Tja, oordeelt u zelf beste lezer!
Vervolgens kwam het onderwerp van september weer terug ‘Wie wordt de Aspirant Mr. Sunshine van PS?’ In september heb ik geen nominatie uitgedeeld omdat de mannen geen haar op het hoofd hadden. (Ik hoor de Voorzitter nog zeggen ‘Ik heb krullen!’ en dan tijdens dit bezoek horen dat de Voorzitter en Penningmeester overwegen om voor het nieuwe jaar nog naar de kapper te gaan. Welke krullen dus?!)
Een bekende strategie van de personen die het liefste genomineerd worden is iemand nomineren waarvan ze weten dat ik er niet zoveel mee heb. (Afgelopen zomer nog… Ik had te maken met een President en een Vice-President op een studentenvereniging. Ik kon die President niet bepaald waarderen en dat was wederzijds. De Vice had dat natuurlijk al lang door en probeerde de President juist te nomineren. Het resultaat, hij kreeg uit eindelijk zelf de kans om die taak op zich te nemen en dat deed ie maar wat graag!) Aangezien Master het vorig jaar lichtelijk had verpest als Pedel zijnde viel hij al af. De Secretaris is als mijn beste vriend, gradatie 8, dus hij valt niet in de juiste categorie om Mr. Sunshine te kunnen zijn.
Bleven de Voorzitter en de Penningmeester over.
‘Ik denk dat de Penningmeester ook afvalt, want die zit met zijn rug!’ merkte Intern op.
‘Ja, hij loopt er zelfs voor bij de fysio.’ Vulde de Secretaris aan.
De Voorzitter zag zijn kans schoon om de spotlights op te eisen en bedacht dus het idee van een overtuigende speech, welke goed ondersteund werd door Bachelor en de Secretaris.
Intussen moesten Interne en PR en Excursies er vandoor, in verband met de volgende afspraak.
De Penningmeester was inmiddels ook weer gearriveerd en zo zou dus de speechbattle gaan beginnen. De Penningmeester begon en zei ‘Ik kan hier kort over zijn, de Voorzitter is het gezicht van onze vereniging dus ik nomineer hem.’
De Voorzitter daarentegen begon een heel verhaal over dat hij altijd wel had gedroomd van een modellencarrière en dat hij op de klassenfoto altijd vooraan wilde. ‘Maar dan ziet niemand de andere kinderen meer’ zou zijn juf gezegd hebben.
Ongetwijfeld omdat hij het langste jochie van zijn klas was….
‘Wat een faalverhaal is dit zeg…’ merkte Master droog op.
Bachelor probeerde me ervan te overtuigen dat de helm met zwaailicht ideaal zou zijn voor Mr. Sunshine (geloof me, daar heb ik nog wel een beter idee voor liggen. Dat komt nog….)
Ik daarentegen had een hele andere strategie.
De Voorzitter heeft al meerdere keren tussen de regels door laten blijken dat hij ook wel graag een hoofdonderwerp in mijn verhalen zou willen zijn en hoe word je dat? Nou door in pak te lopen!
(Dan kan ik eens echt gaan meten welke gradatie bij je past)
‘Nou succes ermee… Het is druk bij de koffiezetter!’ zei Bachelor droog terwijl de Voorzitter naar achteren liep om zijn pak aan te trekken.
Intussen moesten de Secretaris, Penningmeester en Bachelor nog even hard lachen over een opmerking die ik maakte over de Lijnnetkaart.
De Voorzitter keerde even later terug, volledig gekleed in pak en ik moet zeggen dat het me niet teleurstelde. Het was een goed plan om hem in pak te laten aantreden. (En er komen nog twee van zulke nominaties. Mannen in pak zijn het beste uitzicht als je het mij vraagt.)
De nominatiefoto zouden we boven in de Hemel maken, maar het werd al snel duidelijk dat de belichting ook hier vrij uitdagend was. De Penningmeester zou de foto’s gaan maken, maar erg makkelijk had hij het daar niet mee.
Op zijn beurt had de Voorzitter ook een goede workout. Kort voordat de foto’s gemaakt zouden worden zat hij me enthousiast te vertellen dat PS nu de kunst van het Lindy Hoppen heeft ontdekt, maar hij had de sessie van afgelopen maandag helaas gemist.
Ach ja, mij 3x moeten optillen komt vast goed in de buurt toch?
Nadat we een foto hadden gevonden die goed voor de nominatie kon doorgaan moest de Penningmeester weer aan de slag en ging de Voorzitter weer terug om zich om te kleden terwijl ik mijn spullen bijeenzocht, want ik had zo weer een afspraak met CH!
De Secretaris gaf aan dat hij het in ieder geval weer heel erg leuk vond om me te zien en we zouden nog even mailen over het volgende bezoek.
Bachelor liep intussen met een cadeautasje naar het bureau van de Voorzitter. ‘We hebben gisteren Sinterklaas gevierd en we hebben allemaal een cadeautje voor elkaar gekocht! Ik heb wat van Rituals gehad!’
Intern liep ook nog even voorbij en zij vertelde dat zij een teddybeer had gehad.
De Secretaris had een fotomobiel (waar je dus allemaal verschillende foto’s in kunt hangen en het kan draaien) en een keuzehulp gekregen. ‘Want ik ben soms moeilijk in keuzes maken!’ verklaarde hij lachend. (En de Voorzitter had dus de pech dat zijn cadeau pas op 6 december aankwam...)
Tijd om weer verder te gaan.
Het was weer een heel erg leuk bezoek aan PS en wat betreft de opvallende bestuurder, ik denk dat ik die wel aan kan dit jaar! Tot in januari!
Vakantiebestuur op PS!
In het geniep had ik al afspraken gemaakt met de Secretaris maar in diezelfde periode had ik ook contact met de Voorzitter van 123 (wij hebben nu eenmaal nog steeds goed contact) en met een beetje passen en meten wisten we gedrieën tot een mooi bezoeksmoment te komen. Als het goed is zou dan een groot deel van 123 aanwezig zijn! (en op de Voorzitter van 123 na had niemand een flauw vermoeden dat ik zou komen!)
Met mijn vaste PS liedjes op mijn Ipod liep ik de faculteit van CiTG binnen en zoals de Voorzitter van 123 wel van me gewend is was ik eerder dan afgesproken. ‘Hee je bent vroeg! Maar kom vooral verder!’ aldus hem.
De andere Bestuurders werden echt om stipt 15:30 verwacht maar al snel bleek dat het allemaal een beetje anders zou gaan lopen.
De Commissaris PR & Excursies kwam als eerste binnen en die kondigde aan (zoals hij ook altijd deed toen hij nog Bestuurder was) dat hij zou gaan bellen. Al snel zaten de Voorzitter van 123 en ik alweer herinneringen op te halen aan de avonturen die PR & Excursies had beleefd. Ben je hem kwijt dan zit hij of te bellen of hij staat hele diepe gesprekken te voeren met random personen!
De eerstvolgende persoon die binnenkwam liet me keihard lachen want het was mijn absolute grote vriend OBY (ook wel bekend als de Voorzitter van 121) die ik hier nu zeker niet had verwacht.
Waar de Commissaris PR & Excursies van 123 direct was verdwenen was de Voorzitter van 121 vastbesloten om hier te blijven.
Kort daarna stapte er opnieuw een verrassend gezicht binnen in de vorm van de Voorzitter van 122. Goh… Dat liedje van Guus Meeuwis is wel erg letterlijk genomen! Ik tel tot 3… (12)1, (12)2, (12)3! De drie Voorzitters van de afgelopen jaren zouden in dit geval de gastheren voor mijn Vakantiebestuurbezoek vormen! Af en toe kwam er wel iemand anders van 123 voorbij (zo heeft Commissaris Onderwijs Master de foto gemaakt van mij en deze drie Voorzitters) De Voorzitter van 122 vertelde dat hij juist van de Voorzitter van 120 vandaan kwam dus die konden we eventueel ook nog proberen, maar de Voorzitter van 123 zag waarschijnlijk hetzelfde verband als ik hierboven beschreef waarop hij het zo liet.
Bovenal was het wel erg gezellig om deze oude bekenden weer eens te zien en te horen wat ze nu allemaal beleven, the life after PS Bestuur!
De Voorzitter van 121 zorgde voor de lekkere koffie terwijl de Voorzitter van 122 mijn website erbij had gepakt om te zien wat ik zoal op mijn site had staan.
In de oudere verslagen tref je nog wel eens wat fouten in titels aan (Een Jaarboek als ‘Almanak’ en een Voorzitter als ‘President’) maar dat was de Voorzitter van 122 al snel vergeten toen hij de Pontifex-pagina op mijn site weer tegenkwam.
De Voorzitter van 121 was wel benieuwd wat voor indruk hij in die periode bij mij had achtergelaten en mijn lach verraadde ongetwijfeld dat dit erg gedenkwaardig was. De foto van ‘OBY’ in zijn ‘Bunker’ met de portofoon is nu eenmaal heel erg tekenend voor het beeld dat ik altijd van hem gehouden heb.
Er was natuurlijk genoeg te vertellen maar in zo’n Vakantiebestuurweek duiken er wel meer verrassingen op, zoals het Bestuur van Froude. (Al had de Secretaris me al gewaarschuwd voor dit interval.)
Ik had hen niet herkend omdat zij dit jaar overgeslagen worden in de bezoekenreeks (en geloof me, dat blijft zo.) en de Voorzitter van 122 reageerde droog ‘maar dat zou jij toch moeten weten Sabine?’ Tja, soms heb ik zo mijn redenen om verenigingen van mijn bezoekenreeks te schrappen en dan ga ik me dus ook niet verdiepen in de gezichten achter die vereniging.
Uit eindelijk ging de Voorzitter van 122 weer verder, want er moest gestudeerd worden. De Voorzitter van 121 was al geruime tijd verdwenen met de koffiepas en Froude maakte plaats voor Oud-ORAS. (Een deel van de fractie van vorig jaar.) Kortom, een lekkere gezellige chaos op het PS hok!
Lief 123, hoewel ik maar weinig van jullie heb gezien was jullie aanwezigheid op het hok zeker weer voelbaar en dat blijft een goed gevoel! Jullie hebben de opvolgers goed gekozen maar jullie zijn en blijven een onovertroffen Bestuur!
Voorzitter van 123, enorm bedankt weer voor je gastvrijheid en de koekjes (al kwamen ze nu niet van oma!) en de Voorzitters van 122 en 121, ik vond het een practisch genoegen jullie weer even te zien!
124…. Dat is wel pech, de oorkonde is weg! Ik heb deze hoogstpersoonlijk in gijzeling genomen (natuurlijk wel om practische redenen. Mijn oorkonde valt niet in handen van Zwarte Grammofoonplaten of semi-Zwarte Grammofoonplaten wanneer ik er zelf ook ben) maar zoals de mores voorschrijven moeten jullie deze wel terugverdienen. Zo’n prijs mag je niet onbeheerd achterlaten dus ga maar eens goed nadenken over een bijzonder verzamelitem van PS dat ik nog niet in mijn verzameling heb en welke ik onder het genot van een Speciaalbiertje tijdens een PSOR middag kan komen ophalen (Daar waakt immers nog steeds een andere Oorkonde van mij.) in ruil voor de geliefde ‘Leukste Studievereniging van het Jaar’ oorkonde. Let op…. Het moet écht duidelijk gelieerd zijn aan PS, iets zijn wat ik nog niet heb, meer speciaal is meer beter en een blok beton telt niet!
Succes 124, jullie weten me te bereiken!
Afrondend bezoek (8 mei)
Op 8 mei was ik eindelijk weer bij PS te vinden. Mijn laatste bezoek was natuurlijk tijdens het vakantiebestuur en dat was een groot feest geweest met de 3 Voorzitters! Maar uiteraard was er ook nog een hoop te bespreken met de huidige Bestuurders (naast het feit dat er ook nog een nieuwe ExtraCT uit was!) dus reden genoeg om weer langs te komen!
Ik stapte de hel binnen waar de Voorzitter weer mooi stond te wezen in zijn pak. (Hij is lijstduwer voor Lijst Bèta dus eigenlijk was ik niet van plan om tegen hem te praten. Maar ja, mannen in pak kan ik gewoon niet omheen…) ‘Hallo Sabien! Ik kom je toch even gedag zeggen hoor!’ aldus de Voorzitter die al gelijk met uitgestrekte armen mijn kant op kwam terwijl ik juist stond te mopperen op het feit dat hij toch echt de verkeerde partij gekozen had. Ondanks dat is hij nu eenmaal wel een man met een hart van beton dus kon ik niet anders dan hem zijn verkeerde keus te vergeven en hem vrolijk te begroeten!
De Secretaris was op zijn beurt al bezig om slingers op te hangen ter ere van mijn 11e Dies Natalis. Heel even dacht hij dat het gewoon mijn verjaardag was maar toen ik hem eraan herinnerde dat hij me in de Diesweek van PS nog had gefeliciteerd met mijn verjaardag viel het voor hem op zijn plaats. (Ik ben namelijk 100 jaar jonger dan PS en we zijn in dezelfde week jarig!)
Voor de gelegenheid was er ook een doos chocoladezoenen in huis gehaald (kun je niet mee misgaan!) en uiteraard zorgde de Secretaris ook dat ik niet zou uitdrogen door de hitte door een EJW pul met (ORAS) gele limonade voor me te halen!
Tijdens het Vakantiebestuur heb ik een van mijn eigen voorwerpen in bewaring genomen, namelijk de hoofdprijs-oorkonde van vorig jaar. Ik weet dat de Zwarte Grammofoonplaten graag bij PS komen en aangezien ik wilde voorkomen dat de oorkonde in verkeerde handen zou vallen heb ik hem dus zelf maar meegenomen!
‘Wat lief dat je hem terug komt brengen!’ aldus de Secretaris.
Tja, jullie betekenen nu eenmaal veel voor me ondanks dat ik het wel een slechte zaak vind dat jullie hem niet beter hebben opgeruimd tijdens het Vakantiebestuur!
Intussen was de Voorzitter weer teruggekeerd in zijn normale outfit en hij zei al meteen dat hij weer weg moest in verband met een overleg.
Maar dan kun je niet in mijn Logboek schrijven…. ‘Oh… Nou in dat geval begint de vergadering gewoon iets later!’ aldus de Voorzitter.
‘De vergadering begint niet zonder de Voorzitter!’ zei de Secretaris.
De Commissaris Intern had al eventjes in het Logboek gebladerd en vond het ‘5 regels verhaal’ concept van Hooke wel leuk dus zij besloten het over te nemen.
Waar tot op heden iedereen op de rechterpagina’s in het logboek hadden geschreven besloot de Voorzitter op de linkerpagina te starten. (Want de Voorzitter is anders geaard… Aldus de Secretaris)
Nu zou de Voorzitter sowieso niet zichzelf zijn als hij geen extra uitdaging zou aangaan. Hij besloot het 5 regels verhaal dan ook op rijm te maken! Als hij even geen inspiratie had begon hij over andere dingen te vertellen, net zo lang tot hem weer iets te binnen schoot. Zo zijn de Voorzitter en Secretaris echt een 1-2’tje. De Voorzitter had er namelijk niet aan gedacht dat hij zijn pak aan moest dus hij had onhandige sokken aan. De Secretaris heeft de Voorzitter echter behoed voor een modemisser door zijn eigen sokken aan de Voorzitter uit te lenen!
Uit eindelijk had de Voorzitter zijn Logboekplicht vervuld en moest hij wel verder. Natuurlijk kwam hij me wel nog even een knuffel geven voordat hij naar de volgende afspraak moest.
Terwijl de Commissaris Intern aan het schrijven was vertelde de Secretaris wat meer over de lopende zaken op PS. De Penningmeester was kwijt, Onderwijs Master zat bij een cursus terwijl Onderwijs Bachelor en PR & Excursies samen bij een bedrijvenevenement waren. Maar al gauw stapten de bekende gezichten wel binnen. (Ik heb alleen de Voorzitter van vorig jaar gemist!) Intern moest weer weg voor een afspraak maar haar plek werd al snel opgevuld door de dames Bachelor en PR & Excursies die samen creatief aan de slag gingen met een leuk stukje in mijn Logboek. De Secretaris vertelde intussen over de Antwerpen en Parijsreis die PS dit weekend had gemaakt en hij zorgde er ook meteen voor dat ik de nieuwe ExtraCT en het spel 30-PSeconds kreeg! Iets eerder had ik ook al de nieuwste Civiel Profiel gekregen. Dit boekje verschijnt jaarlijks voor de Civiele Bedrijvendagen en ik heb al sinds 2010 geen editie gemist!
‘Wie was eigenlijk jouw eerste vereniging?’ vroeg Bachelor.
Bij de studentenverenigingen was het Virgiel en bij de studieverenigingen waren jullie het! Mr. Sunshine was President van de VeRa en hij zat zelf bij DSC en Leeghwater. Aangezien ik in dat jaar nog geen contact met Leeghwater kon krijgen ben ik ook zijn VeRa collega’s eens gaan onderzoeken en zo kwam ik tot de ontdekking van PS. De Secretaris van 117 was meteen enthousiast en zo werd mijn liefde voor Beton geboren!
En jaren later kom ik hier nog steeds heel erg graag! Daarom is de presentatie van het AKB altijd wel een spannend moment. Toen 123 gepresenteerd werd voelde het voor mij als een thuiswedstrijd aangezien ik zowel de Voorzitter als de Commissaris Intern al goed kende door de Pontifex! 124 was voor mij juist heel spannend omdat ik daar nog niemand van kende. ‘Nou dat is niet helemaal waar… Op de CoBo van 122 hebben wij al gesproken met elkaar! Weet je dat nog?’ aldus Bachelor.
Ik dacht even terug aan die CoBo en natuurlijk was ‘OBY’ (de bijnaam van de Voorzitter van 121) het eerste dat er bij mij naar boven kwam. Vervolgens kwam het inderdaad weer bovendrijven dat ik met een vrolijke dame van de orde had gesproken en jawel… Die dame is nu onze Bachelor!
Ik kon dan ook niet nalaten om meteen even tegen haar te zeggen dat zij een goede keuze had gemaakt door Lijstduwer bij ORAS te zijn. ‘Tja je wordt er voor gevraagd! Ze wilden de Voorzitter ook wel vragen maar die was duidelijk 2e keuze!’ aldus Bachelor.
Tja… Dan snap ik wel waarom hij meteen ja tegen Bèta zei.
Bachelor was in ieder geval ook de juiste persoon om me uit te kunnen leggen waar ik ORAS precies zou kunnen vinden. (De laatste keer dat ik er was zaten zij immers nog op EWI.) De Secretaris was intussen druk aan het schrijven in het Logboek en aangezien iedereen de rijm had volgehouden kon hij niet achterblijven. Omdat het thema van vandaag toch al draaide om ‘Kopiëren, Plagiaat en niet helemaal origineel’ zag ik het door de vingers dat hij een rijmwebsite als hulpmiddel gebruikte.
Bij de balie doken er ook geregeld oude bekenden op die iets te eten kwamen scoren of hallo kwamen zeggen. (Zo ook een van mijn andere grote vrienden van de Pontifex. Die was hier voor dat bedrijvenevenement en toevallig dat hij net in mijn bezoek terecht kwam!) Vrijwel iedereen vroeg waarom de vlaggen er hingen en iedere keer weer zei de Secretaris vrolijk ‘Voor de Dies Natalis van Sabine!’ een antwoord dat meestal wel genoeg verklaarde voor de oude bekenden!
Uit eindelijk was het al na 15:00 dus ik moest wel verder om nog op tijd op ORAS te zijn! We hebben helaas geen foto’s gemaakt tijdens dit bezoek maar het was ook zonder die foto’s wel duidelijk dat dit een zeer geslaagd bezoek was! Mijn Dies Natalis kon immers niet compleet zijn zonder een bezoekje aan de 1e studievereniging in mijn verzameling!
Misschien kan ik nog wel even bij de Civiele Bedrijvendagen komen kijken en anders komen we elkaar vast nog wel een keer op korte termijn tegen!
Het was in ieder geval echt een feestje om dit jaar met 124 te mogen delen!
Oorkondeuitreikingen (27 juni)
Bij PS had ik nog geen definitief afrondend bezoek kunnen doen aangezien Bestuur 124 nogal wat verplichtingen had in het laatste kwartaal. Maar aangezien mijn betonnen vrienden 3 oorkondes in de wacht hadden gesleept die ik ze graag wilde overdragen konden we gelukkig toch nog een datum vinden voor het afrondend bezoek.
Bij aankomst op de Hel zaten mijn grote vrienden Voorzitter en Secretaris al op de uitkijk voor mijn komst. Met een beetje hulp van de Secretaris stapte ik probleemloos de Hel binnen waar de Voorzitter al direct naar me toe kwam om me een dikke knuffel te geven. De Secretaris ging na de knuffel aan hem direct aan de slag om een grote pul met limonade voor me te vullen. Op zo’n warme zomerse dag als vandaag moet je natuurlijk wel drinken!
Dit zou de laatste keer zijn dat we in deze setting zouden zitten dus dat voelde toch wel een beetje gek. Mijn website werd er dan ook regelmatig bij gepakt om nog even terug te blikken op hoogtepunten van dit jaar. Rond mijn verjaardag was ik er even, op mijn Dies Natalis was ik er… Maar ja, PS is natuurlijk de eerste studievereniging van mijn verzameling, dus onze band zal altijd bijzonder blijven. De Voorzitter vertelde wat meer over de laatste lopende zaken en benoemde zijn opvolger al even. De Secretaris blikte nog even terug op de Civiele Bedrijvendagen en vertelde ook al iets over zijn opvolger. Net als dit jaar en vorig jaar hebben we weer een mannelijke voorzitter en een mannelijke Secretaris. Ook de opvolger van Bachelor zal aankomend jaar een man gaan worden. (En dat na toch een lange lijst aan vrouwen) Kortom, het zou nogal mannelijk kunnen gaan worden in de Hel! ‘Het is echter geen garantie. Bestuurders mogen jaarlijks hun eigen werkplek uitzoeken dus misschien komt er hier wel een andere functie te zitten!’ aldus Bachelor.
De Voorzitter en Secretaris wilden van alles weten over mijn vakantie en mijn zomerplanning en dit moesten we vrij zachtjes doen aangezien Bachelor druk aan het telefoneren was.
Intussen bedacht de Voorzitter dat ik nog helemaal geen verjaardagskaartje had gekregen dus dat ging hij snel in orde maken. Tijdens het vakantiebestuur 123 heb ik wel een stuk of vier van die kaartjes gehad maar dan van 123. Het is dus wel zo leuk dat ik die van 124 nu ook heb!
Toen Bachelor haar telefoongesprek had afgerond was het tijd voor de oorkondeuitreiking. Net als bij i.d trommelden de Bestuurders verwachtingsvol op tafel waarna ik de prijzen bekendmaakte.
Het Lievelingsjaarboek is dit jaar een gedeelde eerste prijs voor het prachtige Jaarboek Spoor (en de andere helft is bij CH.) Het liefste contactpersoon en het leukste vakantiebestuur zijn wel volledige 1e plaatsen voor PS.
‘Ik ben echt zeer vereerd met deze prijs!’ zei de Secretaris blij terwijl hij de oorkonde nog eens goed bekeek. Tja Secretaris, jij voelde voor mij al vanaf het begin als mijn nieuwe allerbeste vriend! Ik kan met je lachen, met je huilen en je bent ook nog eens een superprettig contactpersoon! (In 2016 is deze prijs ook hier gevallen.)
Het Vakantiebestuur was natuurlijk niet in de buurt om hun prijs op te halen maar de Voorzitter kwam wel op het goede idee om een foto voor de Voorzittersapp te maken!
Aangezien we tijdens de laatste bezoeken geen foto’s hadden gemaakt was het wel belangrijk om nu wat leuke foto’s te gaan maken, aangezien de pagina anders teveel zwarte gaten naast de tekst zou krijgen. ‘Dat gaan we regelen, geen zorgen!’ aldus de Secretaris. De Voorzitter wilde duidelijk nog even het woord nemen en begon ‘Ja Sabine, we hebben elkaar nu het hele jaar gezien en dat waren bijzondere ontmoetingen….’ Al snel veranderde ‘het woord’ in een ‘typisch Delftsch Voorzitters Ouwelullenverhaal’ dat eindigde met de conclusie dat ons jaar als een betonmolen was. Je gooit er losse elementen in (De Bestuurders, de vereniging, ik) en door het mengen ontstaat ons aller geliefde beton. Het begint als nat goedje maar uit eindelijk is het heel erg sterk! Precies als mijn band met PS.
‘Nu kunnen we je natuurlijk geen echte Betonmolen geven… Dat zou niet passen!’ aldus de Voorzitter.
In mijn gedachten zag ik de betonmolen uit Bob de Bouwer voorbij komen en een ogenblik dacht ik dat ze een speelgoedvariant van dat betonmolentje voor me zouden hebben. De verbazing was dan ook enorm toen hij een blok beton met de vorm van een Hollandse Molen erin voor mijn neus zette. Mijn eerste reactie was keihard lachen. In al die jaren dat ik hier nu al bij PS kom heeft geen enkel Bestuur mij ooit een betonblok gegeven. Toen ik de oorkonde van vorig jaar in beheer had, had ik al gezegd dat 124 mij een bijzonder voorwerp ervoor in de plaats moest geven en ze moesten het niet wagen om met een betonblok aan te komen en nu…. Had ik een betonblok!
Mijn eigenste beton-molen.
Nadat ik bekomen was van mijn lachbui bedacht ik met de Secretaris hoe we deze beton-molen nog leuker konden maken. Overal werden de stempels vandaan getoverd en zo werd het betonblok echt gepersonaliseerd. Toen we foto’s gingen maken kreeg de beton-molen ook een prominente plek op de foto’s. In theorie hadden de Commissaris Intern en PR & Excursies ook nog op die foto’s kunnen staan, ware het niet dat ze ijsjes hadden die in de vriezer van PSOR moesten.
Nadat de foto’s waren gemaakt zag ik dat de klok alweer 15:30 gepasseerd was dus ik moest naar CH! De Voorzitter moest ook weg dus dat kwam weer net handig uit. Na iedereen nog even een knuffel gegeven te hebben ging ik er weer vandoor.
Voorzitter. Voor mij was je aan het begin van het jaar een hoop nat beton. Onvoorspelbaar, overvloedig en met het risico dat het je volledig vast aan de grond zou zetten wanneer het hard zou worden terwijl je nog in die greep verkeerde.
Daarom dat ik in het eerste halfjaar voortdurend rare dansjes aan het doen was om maar niet in het natte beton te stappen. In het tweede halfjaar ben je echter uitgegroeid tot het stabiele beton zoals we dat allemaal kennen en waar we allemaal dol op zijn. Hoe groter de PS stempel op je werd gezet, hoe trotser je was. Je bent een echte verbinder en enthousiast over alle gekke ideeën die maar op je pad komen. Je bent een geweldig betonnen boegbeeld voor PS geweest en ik zal je gekke blikken en vrolijke lach zonder meer missen in de Hel.
Secretaris. Mijn nieuwe beste vriend, mijn grote broer… Al ben ik waarschijnlijk iets ouder dat jij, langer dan jou zal ik nooit worden! Je mailt altijd trouw en snel terug, bent oplossingsgericht en altijd zo vrolijk in je mailtjes. De ideale gastheer van de Hel die alleen maar met het beste genoegen neemt. Je zoekt rustig door naar een andere ExtraCT als er alleen een minder mooi exemplaar in de buurt is. Je denkt aan de kleine dingen zoals chocoladeschuimkoeken tijdens mijn Dies maar ook aan de grote dingen zoals een pul vol limonadesiroop.
Je stond naast me wanneer er leuke visite kwam maar je stond ook naast me als er baggervisite kwam. Zo stabiel als beton en minstens zo betrouwbaar.
Ik ben er heel erg dankbaar voor dat ik met jou heb mogen werken!
Penningmeester. Altijd vrolijk en gezellig maar ook altijd aan het werk! Ik heb je eigenlijk alleen tijdens het eerste halfjaar gezien maar in die periode heb je wel genoeg indruk gemaakt om me bij te blijven. Tijdens de Mr. Sunshinefotosessie met de Voorzitter had jij stiekem mijn thema al gevonden, zonder dat je het door had!
Intern. Een bekend gezicht van een afstand. Een zakelijke dame die de prioriteiten nooit uit het oog verliest.
Bachelor. Kent een hele goede balans tussen haar taken en gezelligheid. Je was meestal wel aanwezig wanneer ik mijn bezoeken kwam brengen dus een bezoek zonder jou was dan ook geen compleet bezoek. De meest grappige en onverwachte opmerkingen kwamen dan ook vaak van jou vandaan. Stille wateren met diepe gronden!
Master. Kende ik vooral als teleurstellende Vice-Pedel van 123. Zijn talent is zelfinzicht getuige zijn stukje op de PS-site. ‘’Mocht je het eng vinden mij persoonlijk te benaderen…’’ Erg vaak heb ik Master niet gezien dus hij mag ongetwijfeld tot de stille krachten gerekend worden.
PR & Excrusies. Minder belverslaafd dan je voorganger maar wel altijd aan de slag om de gaafste excursies te organiseren en de beste civiele bedrijven te strikken voor lezingen of de Civiele Bedrijvendagen! Wanneer ik je in de Hel tegenkwam en even met je kon praten was je altijd vrolijk. Een harde werker en een vrolijke meid. Zo zou je PR & Excursies zeker kunnen samenvatten!
Bestuur 124, bedankt voor dit geweldige jaar! Ik hoop dat 125 dit kan vasthouden!
Bezoekje aan Bestuur 125! (6 november)
Mijn eerste studievereniging in mijn verzameling, dat blijft toch iets heel bijzonders. Desondanks ben ik toch altijd wel een beetje gespannen wanneer ik een bezoek aan een heel nieuw Bestuur afleg. Bij een aantal Besturen kende je de mensen al van eerdere bezoeken. In het geval van 125 vond ik het dus ook wel spannend aangezien ik hier nog niemand van kende. De Secretaris maakte het uberhaupt nog heel spannend omdat hij op de valreep pas liet weten dat het bezoek doorging. Ik was dan ook erg benieuwd wat ik kon verwachten met deze mensen!
Ik stapte richting de balie waar ik de Secretaris en de Commissaris Intern herkende. ‘Kom erin!’ zei de Secretaris vrolijk en kort daarna ging hij zijn Bestuurscollega’s roepen.
Intussen zorgde de Commissaris Intern voor een kopje thee en een Civiele Bedrijvendagen mok en al snel kwamen ook de Penningmeester, het Onderwijduo en de PR & Excursies naar beneden.
‘Alleen de Voorzitter zul je niet gaan zien want die zit nu in een tentamen’ aldus de Penningmeester.
Ach ja, dit is zeker niet mijn laatste bezoek aan PS dus die man zal ik de volgende keer zeker gaan zien!
Het viel me op dat het licht in de Hel anders dan anders leek te zijn. Het leek feller. ‘Dat komt door de Penningmeester!’ zei PR lachend.
‘We hebben een aantal werkplekken verwisseld. Waar Onderwijs Bachelor altijd zat zit nu de Voorzitter en waar de Voorzitter altijd zat zit nu de Penningmeester.’ Aldus Intern.
Kortom, het DB zit nu in de Hel en het Commissariaat zit nu in de Hemel.
‘Het was wel beter zo aangezien het Onderwijsduo elkaar veel nodig heeft en ik werk als Intern veel samen met PR! Dus dan is het handig als je op dezelfde werkplek zit!’ vervolgde Intern.
Eigenlijk is het ook een logischere verdeling dan hoe het was.
Al snel kreeg ik het nieuwste Jaarboek van de Intern overgedragen en vanaf de kaft kun je niet direct het thema raden. Desondanks is het een erg mooi boekwerk geworden die de lijn van Vakwerk en Spoor goed weet vast te houden! Daar ga ik dus met veel plezier in lezen en wie weet komt er ook dit jaar weer een oorkonde voor Lievelings Jaarboek naar PS!
‘Ja de oorkonde van 123 zijn we nog steeds heel erg trots op hoor!’ aldus de Penningmeester die nu de beschermvrouwe van de hoofdprijs van 2016 is geworden.
Het was vervolgens ook de Penningmeester die vroeg of iedereen al duidelijk had verteld wie hij/zij was. Ik ging dus namen af al aarzelde ik wel bij het Onderwijsduo. Toen ik bij PR aangekomen was zei de Secretaris ’10 punten extra als je ook de achternaam van PR kunt noemen!’ Wat zal ik zeggen… PR is heel Hollands maar zijn achternaam is bijzonder uitdagend te noemen. Het scheelt dan ook erg veel dat ik hem alleen maar bij zijn voornaam hoef te noemen!
De Bestuurders waren uiteraard heel erg benieuwd hoe het allemaal begonnen was dus mijn beroemde ‘Het begon allemaal met een vlag’ passeerde uiteraard ook. Ja, het is best een maf idee dat ik op mijn 17e voor het eerst naar PS kwam en dat ik daarvoor al jaren bezig was met het bouwen van mijn fundament.
Inmiddels is mijn aanwezigheid bijna vanzelfsprekend maar dat is niet altijd zo geweest. Bestuur 117 heeft me toen een kans gegeven kennis te maken met PS en sindsdien heeft PS een betonvast plekje in mijn hart weten te veroveren.
Logischerwijs kwamen ook de goedlopende verenigingen en de naderende afstotingen aan de orde. Niet iedere vereniging blijft in mijn harde kern zitten want met 470 almanakken en vele andere relikwieën moet je op een bepaald moment toch keuzes maken wie je wil blijven behouden en wie schittert in matigheid en daarmee niet de leukste verenigingen om te bezoeken zijn..
Onderwijs Bachelor was erg benieuwd naar de prijzen die er zoal te winnen zijn bij De Winnaars waarop ik de bekendste even toelichtte.
Onderwijs Master was erg benieuwd wat ik van haar Onderwijscollega’s van VvTP vond en daar volgde ook weer een leuk verhaal op.
Af en toe passeerde er een bekend oud Bestuurder (Waaronder mijn grote vriend, de Voorzitter van 123!) en zo kwamen mijn avonturen over de Pontifex krattenbrug ook weer in geuren en kleuren naar boven. Lang is er een hoop geweest dat er dit jaar weer een Krattenbrug naar Delft zou komen in het kader van het Lustrum van PS. Maar helaas… Dit jaar zit al veel te vol dus er is geen ruimte meer voor een krattenbrug. Natuurlijk werd de beroemde foto van de Voorzitter van 121 er ook even bij gepakt zodat iedereen kon zien wat voor terrorist die man eigenlijk wel niet is!
Onderwijs Master zat op een stoel waarvan het leek dat er een kleed over de achterpoten lag… Dit bleek echter ons aller geliefde beton te wezen… ‘Een dispuut heeft dit gedaan tijdens de traditionele hokverneuk… We hebben het maar zo gelaten, want het is wel beton!’ aldus een lachende PR.
Ook Mr. Sunshine passeerde en de Secretaris was wel benieuwd wie ik zou gaan nomineren maar aangezien we de Voorzitter misten (en de mannen daarnaast nog veel van hun haar misten) stelde ik voor om dat onderwerp tot januari uit te stellen. Dan kan ik wel eens gaan kijken wie dé Betonnen Mr. Sunshine mag gaan worden!
Omdat een tentamen bijna ten einde was moest het Onderwijsduo richting die collegezaal voor de evaluatie. Voordat ze gingen maakten we dan ook snel nog de nodige foto’s. Een bezoek zonder Onderwijsduo is immers niet compleet! De Voorzitter van 123 was wel zo lief om wat foto’s van ons te maken waarna het Onderwijsduo richting de tentamenzaal ging.
PR stelde voor om een rondleiding te doen maar stelde al snel bij ‘dat ik alles waarschijnlijk al 100 keer gezien had’
Nou, om eerlijk te zijn heb ik ooit maar een heel klein stukje van boven gezien dus een uitgebreide rondleiding vind ik geen gek idee!
We begonnen bij het keukentje waar de kast met Civiel Profielen en Jaarboeken te vinden is en waar uiteraard ook een keukentje staat met een koffiezetter en een waterkoker. Die was mij inderdaad niet onbekend, maar het is wel een belangrijk onderdeel van PS.
We liepen vervolgens naar boven over de alom bekende ‘Stairway to heaven’ en op de banken zaten een aantal oude bekenden. We passeerden de voetbaltafel en de Jaarboeken die voor iedereen beschikbaar zijn om te lezen en daarna werd het allemaal nieuw.
‘Nou, dit is dus het entresol!’ aldus PR terwijl ik eens rondkeek. Het entresol bestaat uit twee niveaus. Het lagere niveau is om te relaxen, het gezellig te hebben of om analoog te vergaderen. Vervolgen liepen we naar het hogere niveau en toen vertelde PR me over de Lustrumstunt. ‘Ik weet niet of je het gezien hebt maar we hadden hier een enorm kussen liggen en daar kon je vanaf hier op springen! Ik heb zelf gigantische hoogtevrees dus ik heb het maar 1x gedaan hoor!’ aldus PR. ‘Ik ben wel 3x geweest!’ aldus de Secretaris. Verder vind je hier een aantal computers waaraan commissies kunnen werken. ‘Hier zie je onze daktuin en het is de bedoeling dat er heel veel aardbeitjes op het dak gaan komen!’ aldus PR die naar groene stroken op het dak wees. ‘Ik weet alleen niet of we die zelf ook mogen gaan plukken of hoe dat zal gaan… Maar het zal er vast heel leuk uit gaan zien!’ vervolgde hij.
‘Dat zijn de ereleden’ wees de Secretaris me op een rijtje foto’s. Ik constateerde al snel dat er een foto bij hing die niet helemaal klopte. Bij dit erelid is de achtergrond heel anders! Waarom heeft hij niet dezelfde achtergrond gekregen? ‘Goh, daar zeg je wat… Dit was mij nog helemaal niet opgevallen!’ aldus PR.
We liepen wat verder en daar wees PR me op een aantal krasjes op het raam. ‘Er was hier een tijd een ekster die voortdurend tegen het raam aan het tikken was! Best wel grappig’ aldus hem. Desondanks leiden tikkende eksters wel af dus het is maar beter dat de vogel nu gevlogen is!
Vervolgens betraden we de Hemel… Een stuk kantoor dat ik nog nooit eerder had gezien maar waar ik opnieuw in enkele seconden een fout ontdekte.
Hier hangen namelijk alle foto’s van de oud Besturen en toen ik naar de foto van mijn 1e Bestuur 117 liep zei PR dat ik 118 aanwees.
Ik ging eens goed kijken en wat bleek nou… Ik had zeker 117 aangewezen maar een of andere unit heeft 117 en 118 omgedraaid! (Ik zal PR en Excursies 118 nooit meer vergeten aangezien hij altijd mijn bezoeken deed en diens gezicht lachte me toch echt vanaf de positie toe waar 117 hoorde te hangen.) ‘Oh… Dan moeten we even wachten tot Onderwijs Bachelor terug is want die is lang en heeft dit zo opgelost!’ aldus PR.
Typisch….
Verder had de Hemel wel leuk uitzicht, behalve dan dat er nog stukken onbebouwde Entresol zijn… Dat is niet erg mooi en dat doet het uitzicht dan wel te kort.
Erg bijzonder om dit eens te kunnen zien! (En meteen twee fouten te kunnen tackelen!)
Tot slot liepen we naar de belhoek waar je in alle rust bedrijven kunt bellen of een vergadering kunt houden die niet iedereen aangaat. Ook aan deze kant heb je een stuk onbebouwde Entresol dus opnieuw is je uitzicht een beetje teleurstellend.
We liepen weer naar het ontspanningsdeel van het Entresol waar ik diverse PS items ontdekte. Zo hangen hier de monogrammendas én de laatste generatiedas (Ik heb van de monogrammenversie zowel de das als de choker. Van de laatste generatie heb ik alleen de choker.) en nog vele andere oude commissiepresentjes. ‘Zo leuk om dit soort dingen door de tijd heen te kunnen zien!’ aldus PR. Tja, ik kon niet anders dan het met hem eens zijn!
Uit eindelijk gingen de Secretaris, PR en ik even op de banken zitten want dit was toch wel een prettige manier van ontspannen bijpraten.
Zo viel mijn oog op een grote 25. Die leek aanvankelijk van piepschuim te zijn maar het bleek massief beton te zijn. ‘Het is in piepschuim gegoten, daarom zitten er nog steeds van die balletjes aan!’ aldus de Secretaris die probeerde het ding te verplaatsen. (Hoe hebben ze die uberhaupt boven gekregen???)
Verder konden we zoveel lopende zaken bespreken, van Leeghwater die kwam dineren tot mijn toekomstperspectief. Uit eindelijk was het PR die op het idee kwam weer naar de Hel te gaan aangezien het ook wel lullig voor Intern was als we boven bleven. (Zij had baliedienst en mocht dus niet weg.)
Eenmaal beneden troffen we de Penningmeester en Intern. Van de Secretaris en van de Intern kreeg ik de ontbrekende ExtraCTs (die ik ook al in diverse layouts gezien heb!) en daarnaast droeg de Secretaris me ook de constitutiekaart over. We spraken nog even door over van alles en nog wat maar al snel liep het tegen 16:30. Ik besloot nog even een korte pitstop te houden en zou daarna gaan vertrekken.
Toen ik terugkwam van de WC’s stond de PR met zijn handen geheimzinnig achter zijn rug en ik was nietsvermoedend mijn tas aan het inpakken. ‘Sabine, ik heb nog een kleine verrassing voor je!’ zei PR dan ook.
Oh, interessant! (Denkt weer meteen aan een betonmolen of een ander soort blok beton.) ‘Het is een gloednieuw item, je bent de derde persoon die het krijgt en bovenal is dit een heel bijzonder item omdat je dit echt alleen kunt KRIJGEN. Je kunt het dus niet aan de balie kopen!’ aldus PR.
Je maakt het wel spannend hoor!!
Al snel haalde PR de verrassing tevoorschijn en het bleken PS handschoenen te zijn in mooi blauw gecombineerd met een beetje betongrijs!
‘Je kunt er gewoon je telefoon mee bedienen, dus het zijn nog slimme handschoenen ook!’ aldus PR.
Wauw, dat is wel echt een heel bijzonder verzamelitem dus! ‘Zeker, en ook nog eens functioneel! Als het een koude winter wordt heb jij daar geen last meer van!’ lachte PR vrolijk.
Dat bracht me meteen nog bij een PS galastrik. Ik heb inmiddels al een aardig brede collectie strikken die ik heb omgebouwd naar speldstrik, maar PS mag daar eigenlijk niet bij ontbreken!
‘De opslag is nu helemaal volgebouwd maar heel goed dat je dit zegt! Het gala komt er weer aan en dan zullen leden zeker zo’n strik kunnen gebruiken!’ aldus PR.
Ach ja, een gala beleven staat voor mij al een eeuwigheid op mijn bucketlist… Galastrikken zijn makkelijker te fixen!
‘Voor het volgende bezoek gaan we dat zeker fixen!’ aldus de Secretaris.
Tijd om af te ronden… Het was weer een zeer geslaagd en succesvol bezoek! Erg leuk om de Bestuurders wat beter te kunnen leren kennen, wat meer te zien van PS en natuurlijk weer nieuwe goede betrekkingen te kunnen bouwen! Dit jaar gaan we zeker nog meer betonnen avonturen beleven, te beginnen met de Bar Beton avond! Op 17 januari ben ik op de campus en dan zal ik na CH terugkomen bij PS om een drankje te doen in PSOR! PSOR is uiteraard niet van PS, maar we kunnen er vast een beetje een Bar Beton avond van gaan maken!
Iedereen kreeg bij het afscheid een knuffel omdat ik iedereen al erg graag mag! Ik verheug me dan ook zeker op het volgende bezoek!!
Tot 17 januari!!
Januaribezoek (17 januari)
Eindelijk was het weer tijd voor een bezoekje aan PS! Alleen kreeg ik een paar dagen voorafgaand aan het bezoek een mailtje van de Secretaris met de mededeling dat het Bestuur verre van compleet zou zijn tijdens mijn bezoek.
‘Hoewel we een full-time Bestuur zijn, zijn er toch een aantal van ons die een paar vakken volgen zodat we het volgend jaar wat makkelijker hebben… en bij vakken horen ook tentamens! Omdat er de 18e een tentamen voor het vak Staal & Beton (Ja, dat is oprecht een vak!) is zijn de Penningmeester, Interne en ikzelf niet aanwezig wanneer je komt omdat we dan aan het studeren zijn’ aldus de Secretaris.
Ik kon daarom kiezen of ik het bezoek volledig zou verzetten of het bezoek toch zou laten doorgaan maar dan met wat minder Bestuurders aanwezig.
Je kunt nooit teveel Beton in je leven hebben dus ik besloot de afspraak niet te annuleren.
Nu was ik de 15e van een brug af gevallen toen ik op weg was naar de designpresentatie van de Solarboat. (De beheerder van deze brug is duidelijk niet zo practisch ingesteld… anders was het stuk weggesleten graniet allang opgevuld en was ik nooit gevallen….) Kortom, ik kreeg wel met een paar uitdagingen te maken tijdens dit bezoek en de eerste trof me al meteen zodra ik CiTG binnenkwam. Normaal gesproken zet ik mijn Civiel liedjes op en vlieg ik de trap op. Maar traplopen was nu alleen maar mogelijk wanneer ik half steunend, half hinkend en oncharmant met mijn kont omhoog treetje voor treetje omhoog zou gaan. (Dat maakt thuis niet zoveel uit natuurlijk maar als je ergens loopt waar targets en andere bekenden zitten… dan wil je dat niet!) De oplossing was simpel maar zó onnatuurlijk voor iemand die altijd loopt… De lift.
Nu had ik de mazzel dat er juist iemand uit de lift kwam zodra ik de faculteit binnenstapte dus ik binnen enkele tellen op de 1e verdieping stond, maar toen ik op de terugweg langere tijd op de lift moest wachten raakte ik wel gefrustreerd… (Het hielp toen ook niet dat ik alweer 20 minuten achter liep op schema.)
Zo snel als ik kon (en dat was nog niet half zo snel als hoe ik normaal loop…) wandelde ik richting PS.
Tot mijn grote verbazing zag ik de Penningmeester en de Interne.
Het was echter Onderwijs Bachelor die me als eerste zag en me vrolijk begroette. ‘Hoe gaat het?’ vroeg hij dan ook meteen.
Tja, niet zo best… en zodra ik kort had uitgelegd wat me overkomen was riep hij meteen ‘Nou, kom snel binnen en ga zitten!’
Interne vroeg me of ik thee wilde en de Penningmeester legde me uit waarom ik dit practische duo nu toch nog op PS zag. ‘We stonden juist op het punt om weg te gaan zodat we kunnen gaan studeren, maar we vinden het wel zo leuk om toch nog even hallo te zeggen!’
Nou ook al is het kort maar krachtig, altijd leuk om jullie weer te zien!
Nadat Interne me van thee had voorzien ging ze ook nog even op zoek naar de kerstkaart. De Secretaris had me belooft er eentje apart te leggen en dat hij aan zijn Bestuursgenoten zou laten weten waar deze zou liggen. Dat bleek toch niet helemaal gelukt te zijn maar Interne had er evengoed snel eentje voor me gevonden.
‘De nieuwe ExtraCT is er helaas nog niet, maar ik hoorde dat er al een nieuwe afspraak stond dus dan kunnen we die dan meegeven!’ aldus de Penningmeester.
Kort daarna verlieten de Penningmeester en de Interne ons en bleef ik over met het Onderwijsduo.
‘Die PR & Excursies moet ook nog ergens uitsteken maar ik weet niet waar!’ aldus Bachelor.
Master moest nog wat spullen vanuit de Hemel naar de Hel meenemen dus zij had het Entresol nog even bekeken maar PR & Excursies was daar niet te bekennen. Uit eindelijk belde Bachelor hem maar mobiel en wat zal ik zeggen… Het was behoorlijk grappig aangezien we hem dus belden terwijl hij op de wc bleek te zitten. Of het nu sneldrogend cement op een wc bril was, een insluiting of het feit dat hij stiekem naar L&R was gegaan om daar te gaan zitten… Ik kan je vertellen dat we na een poosje toch begonnen te denken dat PR & Excursies erdoor gezakt moest zijn omdat het zo lang duurde.
Intussen kwam het zo ter sprake over betrekkingen met andere verenigingen en Bachelor was benieuwd of ik van alle verenigingen feitenkennis had. Master merkte daarover op dat ik soms zelfs nog meer wist dan zittende Bestuurders en daarop kwam de verwisseling van de Bestuursfotolijstjes in de Hemel weer naar voren.
‘PR & Excursies heeft het vandaag pas veranderd…’ merkte Master lachend op.
Oprecht? Waarom nu pas??? ‘Omdat hij wist dat jij vandaag zou komen!’ zei Bachelor lachend.
Niet dat ik het zou kunnen checken… maar ik vond het wel typisch!
Kort daarna bleek dat PR & Excursies toch niet door de wc was gezakt en ook niet opgesloten had gezeten want hij stapte vrolijk binnen. ‘Ja, sorry! Het was geen beste timing van me!’ aldus PR & Excursies die zich vervolgens een weg door de Hel baande om me te kunnen begroeten.
Nu zijn er zo een paar gebruiken die eigenlijk heel vanzelfsprekend zijn waardoor je er dus nooit over na hoeft te denken dat ze zo horen te gaan, tot ze eens anders gaan…
Over het algemeen pas ik het systeem van begroetingen nooit toe wanneer ik binnenkom. Je gaat zitten, gaat gezellig praten, maakt foto’s en dan pas komt het systeem van begroetingen aan de orde.
Alleen met mensen die een uitzonderlijke positie voor me hebben (oud Bestuurders, personen waar ik al heel lang hecht mee ben of personen die je kent en echt al HEEEEL lang niet gezien hebt.) heb ik de gewoonte dat ik er direct op af ren. Toen ik eerder vandaag aankwam ben ik gewoon gaan zitten en ik kan me niet herinneren dat ik het hier ooit anders heb gedaan! (met uitzondering van het Vakantiebestuur.) Waar ieder ander me dus vrolijk had begroet met een mondelinge begroeting kwam PR & Excursies speciaal naar me toe om me een knuffel te kunnen geven. (Zit ingebouwd met thee, een kerstkaart, een kalender en een camera op schoot. Oh ja, en die zere voet natuurlijk! Dus eer dat ik op kon staan….) Echter zou PR & Excursies niet eerder gaan zitten voordat hij een knuffel had gekregen dus zijn geduld werd toch beloond.
Daarna wandelde hij dezelfde route terug en ging hij tegenover me zitten.
Al snel kwam mijn favoriete uitroep ‘Unit’ naar voren.
Unit wordt door het OWee Bestuur in de BINAS uitgelegd als ‘jetser’ maar daar ben ik het totaal niet mee eens.
Toen er een verbouwing op mijn werk gaande was had je zo’n gast lopen die bij verbouwingen schappen verschuift, rommel opruimt, vakken vult en soms ook mee klust. (En dat is dan letterlijk zijn beroep…) Hij maakte echter met regelmaat opmerkingen die eigenlijk heel stom waren maar op een bepaalde manier ook heel grappig. Hij was irritant maar amusant en erg onhandig waardoor er altijd wat te lachen was. Aangezien ik zijn naam niet kon onthouden ging ik hem maar Unit noemen. Een ieder die zich nu als deze vent gedraagt krijgt algauw ‘Unit’ naar zijn/haar hoofd geslingerd en vandaag was PR & Excursies de klos.
Het begon al met het feit dat hij me vroeg of ik bij een bepaalde vereniging was geweest terwijl ik eerder al had uitgelegd dat ik er reden genoeg voor heb om ze dit jaar over te slaan.
Ik maakte het verhaal nu wat persoonlijker door PR & Excursies als voorbeeld te nemen. Als ik jou had gekend van mijn werk en je nu opeens hier tegen zou komen als Bestuurslid… Dan zou ik hier het hele jaar niet komen! En wat krijg ik dan als reactie? ‘Vind je mij niet leuk dan?’
Unit!!! Het gaat niet om iemand wel/niet leuk vinden maar om het feit dat ik iemand niet serieus kan nemen die ik uit een heel andere invalshoek heb gekend en die nu opeens een Bestuurslid is. (Naast het feit dat ik deze specifieke kwestie nog steeds van vriendjespolitiek verdacht… Maar goed, mijn besluit ligt vast.)
Hij was heel even stil… maar ik besloot het PR & Excursies niet makkelijker te maken want hoe zat het nou met die Bestuursfoto’s?
‘Ik had het Bachelor gevraagd maar die deed het niet!’ aldus PR & Excursies.
‘Ja mooie boel… Nu heb ik het opeens gedaan!’ zei Bachelor quasi beledigd.
‘Ja, jij bent lang!!!’ aldus PR & Excursies.
‘Dat is wel zo…’ reageerde Master.
Zo zie je maar… Ik zit hier met maar drie Bestuurders maar je verveelt je geen seconde!
‘In ieder geval ben ik vanochtend dus maar op een stoel gaan staan omdat ik jou anders niet onder ogen durfde te komen!’ aldus PR & Excursies. (Had ik je anders tot Superunit gebombardeerd? Ik denk het wel…)
Goed dat je het nu opgelost hebt dan en dat ik blijkbaar genoeg motivatie ben om zo’n foutje op te lossen!
Daarna ging het gesprek over naar wintersport. (Ja ze noemen het hier WiPSo… Ik moest 3x kijken toen dit op het bord van 123 geschreven stond maar de verklaring van de toenmalige Voorzitter verklaarde uiteraard alles.) Ik heb nog nooit op een ski gestaan en ik ben het eigenlijk ook niet van plan. Kortom, ik heb geen waardering voor wintersport. (onbekend maakt onbemind zegt men ook wel.) ‘Oh nou, ik vind het geweldig! Maar het is dan ook zeg maar mijn tweede natuur aangezien ik het al mijn hele leven doe!’ aldus PR & Excursies.
Ik wist van het vorige bezoek al dat ik me niet moest laten misleiden door de naam van PR & Excursies want hij is zo Hollands als kaas en (beton)molens. Maar toch… Als je als buitenstaander deze naam ziet en dan ‘grote voorliefde voor wintersport’ dan knipper je waarschijnlijk even een paar keer extra met je ogen.
Oké dat kan… Maar ik zou toch liever naar de zon gaan!
Al snel vlogen er nog allerlei onderwerpen door de ruimte. Van een gefaald target waardoor ik toch geen First Lady geworden ben (the search for prince charming continues….) tot het feit dat ik een volle planning had vandaag. ‘Tijdens het vorige bezoek had je al je handen vol aan twee afspraken en nu had je er vier staan….’ Merkte PR & Excursies op.
‘We vonden het inderdaad een ambitieuze planning!’ voegde Master eraan toe.
Tja, normaal gesproken lukt het wel wanneer je twee a drie zakelijke afspraken met een afspraak met sterke betrekkingen combineert. (Op Zuid gaat het zelden fout. Tenzij ik weer een discussie krijg met de Thesau van TG.) Nu kwam ik er echter al snel achter dat ID hoger inzette dan ‘zakelijke afspraak’ en als je dan al uitloop hebt… dan speel je die ook niet meer weg.
(En op basis van zulke bevindingen stel ik dan ook weer een nieuwe planningsvolgorde op.)
Ik keek vervolgens naar de lege plek naast PR & Excursies en de drie Bestuurders raadden mijn gedachten meteen.
‘Nu is die Voorzitter er weer niet!’ aldus Master.
‘Dat is wel erg slecht van hem…’ Aldus Bachelor.
‘Stiekem bestaat hij gewoon niet!’ aldus PR & Excursies.
In navolging van het Monster van Loch Mekel hebben we nu een Spook als Voorzitter.
Zo spraken we nog even vrolijk door over het nieuwe Jaarboek, (Bachelor en PR & Excursies zijn de QQ’ers en ze wilden graag advies aangezien ik zo’n 500 Almanakken/Jaarboeken/Annu’s thuis heb) de Dies, het nieuwe Diesgadget in wording (Ik denk dat het een hele practische wandelstok gaat worden aangezien Bachelor zei dat ik die goed had kunnen gebruiken vandaag!) en vele andere onderwerpen waar we een mening over konden hebben tot ik de tijd zag.
Is het alweer zo laat?!
‘Tijd vliegt als je het leuk hebt hè!’ aldus PR & Excursies.
‘Wil je zo nog foto’s maken?’ vroeg Master.
Ja, natuurlijk! We zijn weliswaar verre van compleet… maar foto’s zijn altijd leuk!
‘Maar waar wil je de foto maken dan?’ aldus Bachelor.
‘De balie hebben we al gehad…’ aldus Master.
‘In het treintje?’ stelde PR & Excursies voor.
‘Nee, alle stoelen zijn bezet…’ stelde Bachelor vast.
‘Hm, de Hemel misschien?’ aldus Master.
‘Sabine haar voet….’ Aldus PR & Excursies.
Het zou maximaal oncharmant worden maar aangezien de trap naar het Entresol smal is kon ik wel op dezelfde wijze naar boven als ik thuis zou doen. (Wie er ook achter me zat… Hopelijk krijg je geen nachtmerries hiervan!) PR & Excursies probeerde het me nog uit mijn hoofd te praten maar ik was vastbesloten.
Een paar minuten later zat ik op het Entresol. De Hemel werd wel een brug te ver omdat ik dan nog twee trappen moest veroveren maar dit was redelijk te doen.
Het was niet de eerste maar wel de beste bank waar ik meteen ging zitten zodat ik mijn voet weer omhoog kon gooien. De Bestuurders kwamen al snel om me heen zitten en zo werden er een paar leuke foto’s gemaakt.
Daarna stelde ik opnieuw de vraag ‘Mr. Sunshine?’ aangezien ik ergens al wel wist wie kandidaat voor 125 zou worden. De Voorzitter voldeed niet aan alle eisen (uberhaupt… Als ik je in januari nog steeds niet ken…) de Secretaris en Bachelor hadden beiden al een andere kanshebber in gedachten en Master was het daar duidelijk mee eens. ‘Dat komt gewoon omdat mijn naam zonneschijn betekent….’ Merkte PR & Excursies droog op.
Ik moest in verband met mijn voet nadenken over alternatieve opstellingen aangezien niet elke man mij even makkelijk kan neerzetten. (Als een man het goed doet zet hij me eerst op de knie zodat ik vanaf daar op kan staan. Er zijn echter genoeg voorbeelden van mannen die me direct weer neerzetten. Normaal is dat geen heel groot probleem maar nu met mijn blessure wilde ik de gok niet nemen dat ik nu verkeerd neergezet zou worden.) Hier was het echter geen grote uitdaging aangezien ik gewoon overdwars op de bank kon gaan zitten.
Bachelor en Master hadden unaniem besloten dat PR & Excursies de eer van PS zou gaan verdedigen en zelf had ik dit eigenlijk ook wel verwacht. PR & Excursies reageerde op zijn beurt ‘Ik vind het alleen goed als Sabine het ook goed vindt.’
Delftsche dames zijn van ‘geen woorden maar daden’ dus zonder iets te zeggen stond ik op en ging ik kijken hoe ik makkelijk kon gaan zitten. Want ja… In zo’n aangepaste situatie heb je te maken met andere uitdagingen zoals Kaaf en ik wilde niet meteen te boek staan als Kaafkiller omdat ik verkeerd ging zitten. (Advies: Ga niet zitten googelen wat ‘Kaaf’ is want net als Unit heeft het bij mij een andere betekenis. Als je het aan mij zou vragen lig ik waarschijnlijk het eerste kwartier op de grond van het lachen. Kortom… Gebruik je logische verstand.)
Nadat de foto’s waren gemaakt stond ik weer op en ging ik al strompelend richting de boekenkast van het Entresol aangezien ik nog een goed voorbeeld van een Jaarboek wist. Helaas bleek die er niet te zijn dus al snel ging ik de uitdaging met de trap weer aan om in de Hel te komen. Nu gaat het naar beneden altijd makkelijker dan naar boven dus dat scheelde weer.
Grappig genoeg kwam de Secretaris ook nog even buurten aangezien Bachelor als Vice-Secri zijn plicht had verzuimd de post op te halen…
Uit eindelijk had ik iedereen dus toch eventjes gezien!
Er was echter nog iets waar ik tijdens het vorige bezoek om gevraagd had. De Bestuursvrouwen dragen hier ‘stroken’ in plaats van chokers maar ik maak op mijn beurt speldstrikken van galastrikken. Vorig bezoek moest PR & Excursies toegeven dat hij niet zo makkelijk bij de strikken kon maar daar zou hij dit bezoek voor zorgen. Zo gezegd zo gedaan….
PR & Excursies keerde terug met een strikje in zijn hand maar in plaats van er een bijzondere overdracht van te maken deed hij het op een hele Unit-achtige manier. ‘Dus, wie kan dit?’ zei hij heel droog terwijl hij wees op de ‘gebruiksaanwijzing’ aan de achterkant van de verpakking van de strik. Ik heb inmiddels al de nodige strikken in elkaar zitten dus met behulp van twee knijpers kan ik het bijna met mijn ogen dicht. (Misschien ook het ideale advies voor de mannen die ook gillend gek worden van de Youtube tutorials die veel te snel gaan en nooit kloppen met de werkelijkheid.)
Ik was al flink te laat bij CH dus ik besloot het bezoek bij dezen af te ronden maar op 14 maart ben ik er weer en dan zal het helemaal een bijzondere editie worden aangezien ik dan ook even naar PSOR zal komen! Dat zouden we eigenlijk dit bezoek al doen maar gezien de tentamenstress stellen we dat nog even uit! Met een lekker speciaal biertje in de hand en een borrelplankje op tafel kunnen we dan zeker uitgebreid bijpraten!
‘Dan ga ik weer Mr. Sunshine doen!’ riep PR & Excursies vrolijk.
Dat belooft nog wat dan! Haal je beste hemd maar tevoorschijn en laat Unit thuis oké?
Nadat ik iedereen een knuffel ter afscheid had gegeven ging ik er weer vandoor. Zelfs met drie Bestuurders aanwezig kwam ik nog tijd te kort! Kortom, ik ben heel erg benieuwd wat 14 maart in PSOR zal gaan brengen! Een Diesitem, de nieuwste ExtraCT en heel veel gezelligheid! Zin in!!!!
Eindelijk naar PSOR! (14 maart)
Aangezien het er even naar uit zag dat ik ander werk zou krijgen, wist ik ook dat ik vaart moest maken met alles wat er nog op mijn bucketlist stond. Als ik per 1 mei mijn hele agenda leeg moest hebben, dan was er nog een hele weg te gaan!
Een van die Bucketlistdingen was een keer met het PS Bestuur naar PSOR gaan en vandaag stond dat bezoekje op het programma.
Voordat het zover kwam begon ik het bezoek gewoon zoals altijd in de Hel met een lekkere kop thee (zoals altijd weer verzorgd door de Commissaris Intern.) en grote gezelligheid.
Aangezien ik bij TG ook al twee koppen thee op had zou ik echter eerst even naar de wc gaan voordat ik rustig zou gaan zitten.
‘Ik ga PR alvast bellen!’ zei de Secretaris lachend.
Het is inmiddels alom bekend dat PR & Excursies altijd een grote rol heeft in de bezoeken en vandaag zou dat niet anders zijn!
Toen ik terugkeerde stond hij al vrolijk te wachten en hij had duidelijk iets te verbergen want hoewel hij me een vrolijke knuffel gaf, was het maar een halve knuffel.
Hoe het precies zat is me nog altijd niet duidelijk. Een vertraagd verjaardagscadeau? Een vertraagd valentijnscadeau? Gewoon een smaakvolle blijk van waardering? Maar de reden van de halve knuffel werd al snel duidelijk aangezien PR me een doosje bonbons in hartvorm gaf. Op het midden van het hart was prominent een PS sticker geplakt. ‘Voor jou!’ zei PR vrolijk.
Superlief! Maar waarom? Het zal me een practisch raadseltje blijven!
Ik ging zitten en al snel diepte ik het Logboek op in mijn tas. Vorig jaar had het PS Bestuur een aanvulgedicht gemaakt. Dit jaar zou het PS Bestuur het helemaal anders aanpakken en zou iedereen een eigen stukje schrijven.
Aangezien Intern ook nu weer baliedienst had (Ze heeft altijd baliedienst wanneer ik kom lijkt het wel!) stelde ze voor dat zij zou beginnen met schrijven.
Intussen was de Hel helemaal volgestroomd met mijn vrienden van Bestuur 125. Geloof het of niet maar de onzichtbare Voorzitter was er vandaag zowaar ook bij! (echter niet voor lang want hij werd met regelmaat weggeroepen.) ‘Hij heeft het gewoon druk!’ was de lachende verklaring van Onderwijs Master.
Zelf was zij overigens niet zo heel druk. ‘Gisterenavond is het nogal laat geworden… Sorry dan ook als mijn verhaaltje wat matig is. Ik ben gewoon nog brak!’ aldus Master.
Bachelor was daarentegen heel enthousiast aan het vertellen over de Diesweek en middenin zijn verhaal constateerde hij plotseling dat ik zowaar het gehele 125e bij elkaar had weten te krijgen!
Intussen had de Secretaris alvast de nieuwe ExtraCT voor me opgespoord evenals het Diescadeau!
Zoals je in het vorige verslag al hebt kunnen lezen was ik tijdens het vorige bezoek nogal slecht ter been wegens mijn misstap op de brug en aangezien het ook nog eens een natte grijze dag was had Bachelor gezegd ‘Het Diescadeau had vandaag erg practisch geweest!’
Ik ging er natuurlijk vanuit dat hij op een paraplu doelde maar om de verrassing er niet helemaal af te halen had ik in het verslag geschreven dat het hoe dan ook een practische wandelstok zou worden.
‘Geloofde je dat echt?!’ lachte PR droog.
Natuurlijk niet…
‘We geven wel eens een soort wandelstok, maar dat is uitsluitend voor nieuwe ereleden!’ aldus de Secretaris.
Kortom, als ik straks 60 ben en dan eens per jaar nog eens een theetje kom drinken in de Hel, dan kan ik met een beetje geluk met een wandelstok naar huis!
Het was tijd om naar PSOR te gaan en we besloten de practische binnendoorweg in de faculteit te pakken. Aangezien ik onderweg naar PSOR hoorde dat ik rekening moest houden met enkele gezichten waar ik niet zoveel zin in had besloot ik mijn spullen maar bij me te houden. Toen ik binnenstapte hoorde ik her en der gefluister. Jawel, de VerenigingsVerzamelaar, de Corpsfan… Ze was gesignaleerd en dan ook nog eens hier in PSOR! Het speciaalbiertje van dit moment was een Saison dus ik besloot voor dat exemplaar te kiezen. Daarna namen we met het 125e plaats aan een mooie grote tafel. De bakken met nootjes zouden veelvuldig bijgevuld worden terwijl er intussen druk in het logboek geschreven werd door de Penningmeester!
‘Wat vind jij nou van PSOR Sabine? Onze decaan vindt het nogal oubollig!’ aldus Bachelor.
Hoezo ‘oubollig’? Ik vind het hier prachtig! De laatste keer dat ik hier was, was met de Dies van Bestuur 122 en toen was ik al erg onder de indruk van de uitstraling van PSOR. Een Dies is overigens niet hetzelfde als gezellig een borreltje doen, daarom dat het niet telde voor de bucketlist.
Als je PSOR binnenstapt vergeet je het industriële van de faculteit even helemaal en waan je je bijna in een Belgische Taveerne. Kleedjes op tafel, smaakvolle bierreclames aan de muren, decoratie die je ook in een authentieke taveerne zou verwachten. En dan is er ook nog eens een keur aan speciaalbieren te bestellen! Je uitstapje naar België zonder dat je Delft ook maar hoeft te verlaten.
Ik hou van de Atmosfeer maar het kille industriële uiterlijk dat er na een flinke verbouwing is gekomen vind ik wel jammer. Juist die knusse uitstraling van de warmhouten lambrisering, de schattige lampjes en de fraaie bar doen je even alle stress en techniek van alle dag vergeten!
Kortom, Meneer Decaan… Ik bewonder het werk wat u doet en u bent erg goed voor uw faculteit maar…. PSOR is goed zoals het is. Is het niet enorm omgekeerde wereld dat de jongeren het prachtig vinden terwijl u het als ‘oubollig’ bestempelt? Ik kan u vooral aanraden om eens naar /Pub, Lagerhuys en de Atmosfeer te gaan. Als u terugkeert zult u denk ik de liefdevolle warmte van PSOR wat meer waarderen!
Er werd druk van de nootjes gegeten, van de biertjes genipt en volop gesproken over lopende zaken. Ook signaleerde ik een aantal oude bekenden. De Voorzitter van 122, de Voorzitter van 123 (‘Dat is nou wel heel toevallig! Ik ben de laatste weken elke donderdag in Rotterdam. Uitgerekend vandaag ben ik hier in Delft en dan ben jij er ook opeens!’) en een andere oude bekende van de Krattenbrug (de Viking!) kwamen allemaal even vrolijk voorbij. Kortom, een foto van dit leuke weerzien kon niet uitblijven!
Uiteraard werden er ook een paar foto’s met het voltallige 125e gemaakt, want zo vaak gebeurt het niet dat de Voorzitter bij een bezoek is!
Teruggekeerd aan tafel kwam het vorige bezoek nog even ter sprake. Het gevreesde tentamen over Beton was inmiddels gepasseerd en de meeste Bestuurders hadden het tentamen goed overleefd! Echter hadden de Bestuurders wel nog wat andere verplichtingen op de planning staan dus op zijn tijd moest er afscheid genomen worden van een Bestuurder
Veel te snel was het tijd om het bezoek af te ronden. ‘De tijd gaat altijd zo snel als je in PSOR bent!’ zei de Secretaris lachend.
‘Vond je het wel leuk?’ vroeg PR
Jazeker! Ik vond het super om dit eens mee te kunnen maken!
We wandelden met zijn allen terug naar de Hel aangezien ik vanaf daar een kortere afstand te overbruggen had als het ging om de bushalte.
Uiteraard kreeg iedereen (Ja, zelfs de Voorzitter had geluk, ondanks dat het de eerste ontmoeting was!) een knuffel ter afscheid en ik beloofde dat ik snel weer zou mailen voor een afspraak!
Dit was zeer geslaagd en ik zie nu al uit naar het volgende bezoek!
Afrondend bezoek! (23 mei)
Toevallig was ik op 14 mei al even door de Hel gelopen aangezien ik via de Loopbrug naar de Dreamhall moest. Aangezien ik dan toch op CiTG was, dan kon ik het niet over mijn hart verkrijgen om zonder gedag te zeggen langs PS te lopen! Kortom, ik liep eerst even langs PS waar ik de Penningmeester meteen gedag kon zeggen aangezien ze tijdens mijn officiële bezoek net een weekendje weg zou zijn.
Nu had ik de afspraak op 15:45 staan… Maar de afspraak met VSV was in het water gevallen. Om die reden was ik er al om 14:20. Ik had er al een Inval opzitten en de enige andere locatie waar ik eventueel een Inval had kunnen plegen lag nu niet direct op de route. Dus ik besloot dan maar op de gok alvast naar PS te gaan en dan zou ik wel zien hoe het zou lopen!
Ik kwam aan bij CiTG en ik zag nét een jongen de faculteit verlaten die verdacht veel op PR & Excursies leek maar die zat op een excursie… dus het was vast iemand die er heel erg op leek!
Ik liep door naar PS en daar was de Secretaris als enige, druk aan het werk. ‘Oh, je hebt PR & Excursies net gemist! Hij is net vertrokken!’ aldus de Secretaris. Nu was ik er vandaag wel voor meer dan alleen de Mr. Sunshine prijsoverdracht… Maar dat bevestigde dus dat de jongen die op PR & Excursies leek… Hij was!
‘Ik bel hem wel even dat hij terug moet komen!’ zei de Secretaris. Even later kreeg ik een telefoon onder mijn neus want ‘Hij gelooft niet dat je er echt al bent…’ aldus de Secretaris.
Tja, dit soort gevallen komen niet heel erg vaak voor, maar als ik er ben, dan ben ik er echt!
Vervolgens stapte ik maar naar binnen want de Secretaris was het een beetje vergeten te zeggen. ‘Oh ja, tuurlijk! Kom vooral binnen!’ zei hij vervolgens.
Er was weer heel wat te vertellen want PS organiseert dit jaar voor het eerst in jaren weer een faculteitsfeest op CiTG. ‘Fundamental’ heet het en het gaat zeker bijzonder worden! Verder zijn we niet echt toe gekomen aan het bespreken van de ins en outs want de Secretaris was met zoveel tegelijk bezig dat we het er uit eindelijk niet meer over gehad hebben. Ik denk dat ik gewoon enkele dagen vooraf even langs de faculteit moet komen zodat ik kan zien wat er gaat komen!
Ik kwam natuurlijk ook voor het Civiel profiel! (Mijn 9e editie!) ‘Was je ook nog op de beurs zelf?’ vroeg de Secretaris.
Ik was nét een dagje eerder, zoals je weet. Dus helaas heb ik het zelf niet gezien. Sowieso, waarom was het in de aula? ‘Nou, dat komt door die verbouwing die je vorige week al benoemde. Het was niet helemaal zeker of we de beurs hier zouden kunnen houden omdat de faculteit wel eens slecht bereikbaar zou kunnen worden door de verbouwing. Om die reden hebben we preventief besloten uit te wijken naar de aula. Achteraf gezien hadden we het makkelijk hier op de faculteit kunnen doen, maar dit was ook wel eens leuk!’ aldus hem.
Vervolgens kreeg ik de nieuwste ExtraCT en het boekje ‘Van Archiefdoos tot Zetwerk’ onder mijn neus geschoven.
In het algemeen ben ik heel simpel. Als ik ergens flink te vroeg ben en het komt nog niet helemaal uit, dan geef je me gewoon een zitplaats en iets leuks om te lezen (kopje thee erbij wordt natuurlijk gewaardeerd) en dan heb je totaal geen last van me. Desondanks bleek het in dit geval alles mee te vallen. Nog voor ik een bladzijde had kunnen lezen was PR & Excursies alweer terug en kort daarna kwam het Onderwijsduo er ook al bij! Prima!
‘Commissaris Intern is nog even druk maar zij zal er zodadelijk vast ook even bij komen!’ aldus de Secretaris.
‘Ach Sabine, ik zat al te twijfelen of ik nog even wegkon maar aangezien de Secretaris het erover had dat je pas rond 15:30 zou komen durfde ik nog wel even weg te gaan. Niet wetend dat je al zo snel zou komen! Ik wilde namelijk nog even wat lekkers halen om je bezoek van vandaag te vieren maar aangezien je er al was ben ik zo snel als mogelijk teruggekeerd!’ aldus PR & Excursies. Nu had er wat mij betreft echt geen man overboord geweest als hij een kwartiertje later terug was gekomen… Maar ja, het is zoals het is!
‘Ik heb daarom het eerste en het beste wat ik zocht uitgekozen en ben daarna teruggekomen!’ aldus hem en vervolgens haalde hij een reep Tony’s Chocolonely tevoorschijn. Tony’s! Ik eet louter Tony’s! Kortom, als je me echt blij wil maken dan win je altijd met een goeie Tony’s!
‘Dit is mijn absolute lievelings van Tony’s!’ zei PR & Excursies vrolijk terwijl hij de reep mijn kant op schoof. Wit framboos knettersuiker! Ik had nog geen half uur eerder een dubbele boterham met ham en komkommer op… Maar stiekem had ik wel zin in een stukje, dus ik ging meteen in de aanval. Overigens liet ik de reep wel op het midden van de tafel liggen zodat de anderen ook konden pakken. Tja, de Voorzitter is wel bijna een keer door PR & Excursies opgegeten aangezien hij zonder toestemming een stukje wilde pakken… Vervolgens vroeg PR & Excursies op zijn allerliefst of hij toevallig wel een stukje mocht want… ‘Het is nu eenmaal wel mijn lievelings!’ Van mij mocht iedereen pakken maar wel heel netjes dat hij het even vroeg!
Even later kwam Intern ook naar beneden en ze was compleet verrast dat iedereen al klaarzat en zij niet gebeld was. ‘Ik was bezig met de ExtraCT puzzel!’ zei ze vrolijk. ‘Oh, wij dachten dat je heel druk was, daarom wilden we je niet storen!’ aldus de Secretaris.
Iedereen die vandaag aanwezig kon zijn was aanwezig. Desondanks liep de Voorzitter met regelmaat in en uit dus ik besloot de grote onthulling dan maar zonder hem te doen. Allereerst heb ik natuurlijk Mr. Sunshine. Nu was de Thesau van Hooke erg lang de koploper voor die titel maar op de een na laatste dag maakte PR & Excursies opeens een keiharde inhaalslag! ‘Dat heeft hij helemaal zelf gehyped tijdens een excursie!’ lachte de Secretaris.
Nou en met succes want hij heeft de Publieksprijs gewonnen!
Mr. Sunshine was uiteraard erg blij met zijn prijs en hij liet hem zien aan iedereen die hem wilde zien. Desondanks had ik ook nog iets anders bij me. Iets wat misschien wel nóg belangrijker is! Namelijk de prijs voor De Leukste Studievereniging! Hier komt dit jaar ook nog eens een medaille bij, dus dubbel feest! De Voorzitter was er dus, zoals eerder gezegd, niet bij tijdens de uitreiking dus de Intern mocht als Vice-Voorzitter deze prijs in ontvangst nemen. ‘De oorkonde komt naast die van Jaar 10 maar de medaille gaat mee naar de Hemel!’ aldus Intern.
‘Moeten we wel even een lijstje kopen!’ aldus Onderwijs Bachelor.
‘Hoe maak je dit eigenlijk? In Indesign?’ vroeg Onderwijs Master wijzend op de oorkonde.
Nee, heel gewoon met Word! Ik kan echt toveren met Word. (Ik had het nog niet uitgesproken of er kwam een AKB’er aan de balie staan die het erover had dat hij de oude Wordarts wilde hebben en hiervoor een speciaal programma gebruikte. Het kan overigens heel veel makkelijker… Zet 1 woord in Word, sla het bestand dan op als 97-2003 document en zie daar… Je hebt je oude Wordarts weer terug!) Mijn themalogo’s voor mijn site maak ik altijd in Powerpoint. Voorheen deed ik alles met Publisher maar toen mijn oude computer de geest gaf en ik een nieuwe licentie nodig had kon ik kiezen tussen een eenmalige licentie zonder of een abonnement licentie met Publisher… Kortom, mijn creativiteit werd wederom geprikkeld om uit te vinden hoe ik alles kon doen zonder Publisher.
Word en Paint zijn echt mijn twee meest favoriete programma’s en ik kan er ook echt heel veel mee.
Ik kon het in ieder geval wel erg waarderen dat de Bestuurders zo lovend waren over zowel de oorkonde als over de Mr. Sunshineprijs. Beide heb ik namelijk nogal wat werk in zitten!
Overigens was er nog wel een andere belangrijke kwestie en ik wist niet zo heel goed hoe dat zou gaan lopen. Op mijn 12e Dies Natalis als VerenigingsVerzamelaar heb ik namelijk een Tweedaagse in Groningen gehad. Ik heb toen een studievereniging bezocht die Pharmaciae Sacrum heet. Zij gaan ook wel door het leven als… (je voelt hem vast al aankomen) P.S.
Sinds dat bezoek heb ik een speldje van hen op mijn jasje want ‘er gaat niets boven Groningen’
Diezelfde dag gebeurde er overigens iets met mijn Target wat mijn ambitie op scherp zette. Ik ben namelijk nogal dol op iemand uit een Gronings Bestuur en tijdens het bezoek zei hij tegen mij ‘Groningen-Delft… Die afstand is niet heel praktisch.’ Moet je sowieso niet tegen mij zeggen want ik zal je laten zien dat het mogelijk is, als je het maar WIL! (Waar de wil is, daar is de weg.) Echter, de woordkeuze voor het woord ‘Praktisch’ beet zich direct vast in mijn hoofd want… Ik had de Groningse P.S. al op mijn jasje zitten. De Delftse PS is mijn fundamentele studievereniging (aangezien ik hier al het langste kom!) dus ik moest gewoon zorgen dat ik beide PS’sen op mijn jasje kon krijgen want dan kon ik hem wel bewijzen dat er niets ‘Onpraktisch’ aan deze kwestie is! Er bestaan maar 2 studieverenigingen PS in het hele land en het kan natuurlijk geen toeval zijn dat de ene in Groningen zit en de ander in Delft.
Maar ja… Is het mogelijk om zo’n speldje te krijgen?
Nou… Als mijn Target dit verslag zou lezen zou hij niet om de sterke duidelijkheden heen kunnen… Ik ben nummer 8 (Mijn geluksgetal en tevens het huisnummer van de Sociëteit van Mr. Target) met zo’n speldje.
‘Wel een goede woordkeuze hoor!’ merkte de Secretaris op.
Tja, als hij een ander woord had gebruikt had ik de link misschien niet meteen gelegd. Nu wel!
Uiteraard wilden we dit bezoek wel bekronen met een leuke foto dus we besloten dit keer toch om vriendelijk te vragen of er iemand was die het Treintje even wilde verlaten zodat wij er een foto konden maken. Intern liep nog altijd vrolijk met de medaille rond, de prijzen werden uiteraard niet vergeten en vervolgens maakten we een paar leuke groepsfoto’s!
Net toen ik dacht dat het feest niet nog groter kon worden… Kwam de Secretaris van vorig jaar opeens binnen! Mijn grote vriend die als een grote broer voor me is! Uiteraard was hij ook helemaal enthousiast over de gewonnen prijzen voor PS en daarom wilde hij ook graag een selfie met mij en met de oorkonde. Vervolgens denk ik wel eventjes naar de wc te kunnen, nou niet… want de Voorzitter van vorig jaar hing aan de lijn!
Hoewel je het aan de lengte van dit verslag niet direct kunt opmaken heb ik uit eindelijk drie uur op PS doorgebracht! Een grote gezelligheid met diverse hele leuke maar ook inhoudelijke gesprekken die ik je hier zal besparen. Uit eindelijk moesten een paar Bestuurders toch echt weer aan de slag dus het was tijd om weer verder te gaan! (Na deze drukke, volle en lange dag was ik er ook wel enigszins aan toe om weer naar huis te gaan, maar ik zat hier volledig op mijn gemak!) Terwijl ik mijn spullen aan het inpakken was liet de Secretaris van vorig jaar de oorkonde van De Leukste Studievereniging aan een dame zien die bij de balie stond. Ze bleek de Secretaris van de Mijnbouwkundige Vereeniging te zijn en hoewel ze het leuk vond dat PS deze hoogste prijs in ontvangst mocht nemen vond ze het toch wel wat matig dat ik haar vereniging helemaal niet had bezocht dit jaar. Tja, volgend jaar zal ik de draad daar waarschijnlijk wel weer gaan oppakken maar dit jaar heb ik bewust gekozen voor een onderbreking.
‘Volgend jaar wellicht!’ zei de Secretaris lachend tegen de Secri van de MV.
De Voorzitter moest er zelf ook vandoor dus hij kwam als eerste afscheid nemen. ‘Mag ik dat met een knuffel doen?’ vroeg hij netjes. Hij had het vorige verslag duidelijk gelezen, want daarin had ik aangegeven dat het ongebruikelijk is dat ik Bestuurders die ik niet goed ken een knuffel geef. Toen heeft hij de knuffel overigens wel gekregen en ook vandaag kreeg hij er weer een.
Ook de andere Bestuurders kregen allemaal weer een knuffel van me. PR & Excursies liep met het laatste stukje chocolade en hij wilde hem me meegeven. Ik merkte echter dat hij het toch wel wat gecompliceerd vond om zijn lievelingschocolade weg te geven. Het was die dag nogal warm dus ik zag het al gebeuren dat wanneer ik hem mee zou nemen het als witte chocolademelk zou eindigen. Ik stelde dan ook voor dat de resterende chocolade hier op PS zou blijven zodat de Bestuurders het nog even extra konden vieren met een lekker stukje chocolade! Daar was PR & Excursies het natuurlijk helemaal mee eens!
Het was een zeer geslaagd bezoek wat gewoonweg drie uur heeft geduurd! Maar ja, bij PS kent gezelligheid geen tijd! Het is dan ook niet voor niets dat ik hier al bijna 9 jaar kom! (Bestuur 127 zal mijn 10e Bestuur zijn!) Wie weet komt er nog een aller aller allerlaatste bezoekje… En anders zal ik het gaan meemaken met 126! (En dan zullen mijn grote vrienden van 125 ongetwijfeld nog wel eens opduiken!) Ik heb het weer enorm naar mijn zin gehad! Enorm bedankt voor alles weer!!!
Kennismaking met 126! (21 november)
De opstartbezoeken bij PS verlopen eigenlijk allemaal hetzelfde. (Uitgezonderd 122 en 123 aangezien er toen al bekende mensen in het Bestuur zaten!) Je moet altijd beginnen met een grondige betonboring om te achterhalen waar je precies mee te maken hebt. Heb je dat proces voltooid, dan kan het vertrouwde genieten in de Hel beginnen!
Ik was uit eindelijk 6 minuten te laat aangekomen bij PS aangezien de foto’s op CH uiteraard wel uitstekend moesten zijn. Echter was het duidelijk geen grote ramp dat ik wat later was want de Voorzitter was nog druk aan het bellen. Bachelor had baliedienst en overzag het allemaal. Verder was er niemand in de Hel te zien.
‘Hoi! Kom binnen!’ zei Bachelor vrolijk toen ze me zag.
Ik nam plaats op mijn welbekende plekje in de Hel en overzag de situatie. De bureaus waren wederom wat anders ingedeeld. De Penningmeester lijkt nu weer in de Hemel te zitten en de Intern lijkt juist naar beneden gekomen te zijn. Zij waakt nu over de oorkondes die ik heb uitgereikt. (Enfin, zij was er nu ook niet.)
Ik besprak wat basale dingetjes met Bachelor en toen de Voorzitter zijn telefoontje had afgerond kwam hij ook wat dichterbij zitten.
Even later voegden de PR & Excursies en de Penningmeester zich bij ons. De Secretaris was al kort door mijn blikveld gekomen maar die moest duidelijk nog iets doen. Terwijl ik wat meer vertelde over mijn geschiedenis met PS constateerde de Penningmeester dat ik volgend jaar mijn 2e Lustrum met PS heb. 117 was immers mijn eerste Bestuur!
Tijd vliegt als je het leuk hebt en over het algemeen is mijn band met PS in al die jaren een vaste waarde geworden en gebleven!
Ik zat al druk te praten toen de Penningmeester zag dat ik nog niets te drinken had. ‘Lust je misschien iets te drinken?’ vroeg hij.
Kopje thee alsjeblieft!
Terwijl hij aan de slag ging met de thee kwam Master binnen. Nadat hij zich aan me had voorgesteld vroeg hij direct of ik al iets te drinken aangeboden had gekregen. Ja! De Penningmeester is al voor me bezig! ‘Mooi! Wil iemand anders nog iets?’ vroeg Master vervolgens.
Zodra hij op pad ging om koffie te halen kwam het verhaal naar voren dat er een PS Bestuurder is die consequent de vieze koffie blijft nemen. (Ik twijfel even of het nu over de Voorzitter of de Secretaris ging.) ‘Dan mag je als Bestuur gewoon koffie halen en dan nog neemt hij de vieze goedkope versie!’ aldus PR & Excursies. Ach ja, dat is waarschijnlijk een tactiek om niet teveel gewend te raken aan de duurdere lekkerdere versie!
Vervolgens kreeg ik het nieuwe Jaarboek overgedragen van de Voorzitter. ‘Wat vind je er van?’ vroeg hij namelijk al meteen. Tja, dat weet ik niet want daarvoor ben ik juist hier!
Niet veel later had ik het donkerfluwelen boek in handen met de zilveren opdruk ‘IMPACT’
Gaaf! Master en PR van vorig jaar hebben duidelijk naar mijn advies geluisterd! Zouden ze….
Ik bladerde door het boek en constateerde dat er inderdaad nog meer van mijn adviezen overgenomen waren.
Jaaa!!! Ik ben zo ontzettend trots! Wat is dit geweldig!!
De Bestuurders hebben me ongetwijfeld een beetje vreemd aangekeken toen ze mijn eerste reacties hoorden want zij waren natuurlijk niet bij dit gesprek.
Alsof het zo moest zijn stapte even later de Voorzitter van 125 binnen. ‘Hee Sabine! Goed je weer te zien! Ik ben nog niet zo lang terug in Nederland!’ vertelde hij gelijk. Deze man heeft even een halve wereldreis gemaakt maar inmiddels is hij weer helemaal terug in Delft.
Uiteraard was hij benieuwd wat ik van de nieuwe groep vond. Tja, ik ben ze nu een beetje aan het leren kennen dus daar kan ik nu nog niet echt een antwoord op geven!
Kort daarna stapte Mr. Sunshine himself binnen. Hee PR 125! Wat leuk om jou weer te zien!
Uiteraard begroette ik hem ook met een knuffel en liet ik hem direct weten dat ik zeer te spreken ben over het nieuwe Jaarboek. Wat ontzettend goed om te zien dat jullie zoveel van mijn adviezen meegenomen hebben! ‘Kanshebber voor het Lievelingsjaarboek?’ vroeg PR 125 al meteen. Dat weet je in mei! ‘Oh ja… dat duurt natuurlijk nog even! Nou ik ben heel erg benieuwd!’ aldus hem. ‘Sabine, weet je trouwens nog die keer dat je gewoon 3 uur bij ons was? Denk je dat je dat ook met dit Bestuur gaat meemaken?’ aldus PR 125.
Dat weet je natuurlijk nooit tijdens het eerste bezoek, maar dat zullen we vanzelf gaan meemaken!
Nadat er even gezellig over en weer bijgekletst was, was het voor de Voorzitter en PR van 125 tijd om weer verder te gaan want college wacht niet! Superleuk om jullie weer even gezien te hebben!
Van de Penningmeester had ik intussen een pul rooibosthee gekregen. ‘In een heuse onvervalste COW pul! Het was de beste COW ooit!’ aldus hem.
Ongetwijfeld omdat jij hem georganiseerd hebt? ‘Inderdaad!’ reageerde hij.
Ook Master was erin geslaagd om met koffie terug te komen. ‘Een dienblad?! Waarom gebruik je de halve koffiemeter niet?’ aldus de Voorzitter die vervolgens een soort halve meter tevoorschijn haalde waarmee Master de koffie wat makkelijker had kunnen vervoeren.
De aanwezige Bestuurders hadden inmiddels allemaal plaatsgenomen in de Hel. De enige plek die nog beschikbaar was, was de stoel van de Secretaris. Master was blijkbaar de enige die het aandurfde om daar te gaan zitten.
Nu de eerste fase van het leren kennen was voltooid was het tijd om de diepte in te gaan met het ‘beroemde’ gradatiesysteem.
Normaal gesproken licht ik de gradaties gewoon toe maar de Bestuurders vonden het wel leuk als ik Post-it’s zou gebruiken. (Ondanks dat het vrij matige post-it’s waren…) Terwijl ik daar druk mee bezig was werd er plotseling op het raam gebonkt. Sinterklaas is immers in het land dus het had zomaar een Piet kunnen zijn maar niets bleek minder waar! De Thesau 74 van VSV en een oude bekende van Airbase liepen langs. Wat een verrassing! Maar… Wat doe je hier?! ‘Ik heb hier college!’ verklaarde Thesau 74 van VSV.
Opmerkelijk! Als je een raket met beton vult dan komt ie niet ver… ‘Dat klopt inderdaad!’ zei de Thesau 74 van VSV. Echter had hij hoge nood dus hij liep door naar de wc’s.
De oude bekende van Airbase had ik wederom niet herkend omdat hij geen pet op had. Mijn gezichtsherkenning is en blijft een dingetje!
‘Ja, het is een kleine wereld… de TU Delft!’ aldus de Voorzitter die dit schouwspel had aanschouwd.
‘Wat vind je van onze Movembersnorren?’ vroeg de Penningmeester vervolgens.
Ik keek naar de Secretaris en moest lachen. Snor? Waar? Vooral de Penningmeester en Master gaan wel lekker. ‘Nou ja, bij mij is het toch meer mijn baard die wat doet…’ aldus Master. (Die staat je wel leuk!)
Ik ging verder met de gradaties uitwerken die vervolgens aandachtig door de Bestuurders werden bekeken. ‘Dit is wel echt complex!’ merkte de Penningmeester op. (Jouw vakgebied is pas complex!) ‘Ik vind dat de Voorzitter een 7 is!’ aldus PR en Excursies die de Post-it met de 7 erop op het voorhoofd van de Voorzitter probeerde te plakken.
Hm… Ik vind jou meer een ‘Jonas’. ‘Jonas? Waar komt dat vandaan?’ reageerde de Voorzitter verbaasd.
Een aantal jaar geleden was ‘Jonas’ een President op een andere studievereniging. Hij en ik hadden een ontzettende haat-liefde verhouding met elkaar. Jij lijkt op hem.
Enfin, even later was de Voorzitter heel hard aan het zoeken naar foto’s van deze ‘Jonas’.
De constitutiekaart werd erbij gepakt zodat ik de mannen met haar kon zien. (Ik geef nu in principe nog geen gradaties omdat ik haar wel zwaar vind wegen.) Ook had de Secretaris alvast de nieuwste ExtraCT opgezocht. Een blik op mijn magazineslijst leerde me echter dat er nog een exemplaar voor moest zitten. De Secretaris ging op zoek maar ook Master ging direct op zoek. Master was de persoon die hem direct had gevonden en hij droeg hem vervolgens aan me over. Lief! Dankje!
Er lagen wat kruimels op tafel dus al snel ontstond er een stapel van waardevolle dingen op mijn cameratas. De Bestuurders kwamen vervolgens al snel op het idee om gewoon een goodiebag samen te stellen. (Al legde de Secretaris de nieuwe PS tas vervolgens heel droog op het bureau van de Interne waarmee het concept goodieBAG niet helemaal goed uit de verf kwam.)
PR en Excursies had mijn trui even goed bekeken en ze constateerde dat ik een jaartrui aan had. (Meestal ga ik netjes gekleed maar vandaag had ik echt zin in een chille trui. Uiteraard ga je dan voor een practisch compromis!) ‘Dat is dan wel een hele oude want ik ken hem niet!’ vervolgde ze.
Ja dat klopt. Deze trui is uit het jaar 2012-2013. Ik heb er ook nog eentje uit het jaar 2013-2014 en daar staat het jaartal zelfs op! ‘Wow, toen studeerden wij nog niet eens!’ aldus haar.
Tja, ik draai al flink wat jaren mee hier op PS. Zo heb ik al twee krattenbruggen meegemaakt en ik hoop dat er snel weer een komt!
‘Nou, er komt er dit jaar een!’ aldus de Voorzitter.
Wat?! Meen je dit?! Geweldig!!! ‘Er is zelfs al een naam en er is al een commissie heel druk mee bezig!’ aldus de Penningmeester.
Dit jaar zal het team APEX gaan proberen om het record weer naar Delft te gaan halen en daar komt uiteraard weer een volledige High-Lighterweek bij kijken! Pontifex was voor mij een fantastisch avontuur omdat ik dagelijks kwam fotograferen en ik zelfs een paar keer op het terrein mocht komen om de brug van echt dichtbij te kunnen zien. (Compleet met bouwhelm en bouwschoenen!) Ik was als eerst op locatie om de recordpoging mee te maken en uit eindelijk maakte ik een selfie bij de volledig losstaande brug. Die selfie staat nu nog altijd in een fotolijst bij mijn ouders op de kast. Mijn moeder had al een aantal keer gezegd dat er een nieuwe foto in die lijst moest komen, maar dan moet er wel eerst een nieuwe recordbrug staan waar ik een selfie mee kan maken! En nu gaat dat dus weer komen! Zo blij!!!
Ik vertelde meteen het verhaal over OBY (De Voorzitter van 121) en de wijze waarop ik de Voorzitters van 122 en 123 had leren kennen op het bouwterrein. Mooie herinneringen die nu weer een heel nieuw leven gaan krijgen dankzij APEX!!!!
(Sowieso, ik heb het gedenktegeltje van de Krattenbrug onder 118 evenals de 3D geprintte Pontifex onder 121 thuis staan. Dus tijd voor een nieuw gedenkitem voor de APEX!!)
Enfin, al snel hoorde je me roepen dat we Dipshit gaan slopen. (Ja, je leert in je Bestuursjaar heel wat woorden bij wanneer je met mij te maken krijgt.) De Penningmeester had me namelijk gevraagd wat ik van Eindhoven vind.
De enige reden dat ik daar uberhaupt ben is om over te stappen op de trein naar Maastricht… Moet ik toch onverhoopt een keer in Dipshitdorp zijn dan zal ik dat in louter TU Delft look doen.
Als geboren en getogen Delftse vind ik het natuurlijk helemaal niks dat er twee steden zijn die Delft na proberen te doen.
De Secretaris werd vervolgens weggeroepen door de Penningmeester van 123. (Onder de zinsnede ‘Maar Sabine, IK mag hem toch wel even van je stelen?’ Tuurlijk man, jij altijd!) De Secretaris beloofde binnen 20 minuten terug te zijn dus met de foto’s zou het wel goed komen!
De Penningmeester wilde dolgraag wat hoogte en dieptepunten uit mijn hobbygeschiedenis horen dus die deelde ik graag met de Bestuurders. Al vond ik het wel een beetje raar dat hij zo graag het uitgebreide verhaal over de Zwarte Grammofoonplaat wilde horen, maar laten we het er maar op houden dat hij dat wilde weten zodat PS niet in die valkuilen zal stappen.
Vervolgens kwam de Voorzitter op het idee om de aftermovie van Fundamental te laten zien. (Aangezien we het over de banden binnen CiTG hadden) Nu probeerde Master eerst om in de computer van de Secretaris in te breken. Dat kwam de schat wel duur te staan want daardoor stuitte hij op een ICE die voor de Secretaris bedoeld was. ‘Het is nog een grote ook…’ zuchtte Master.
‘En hij was niet eens voor jou bedoeld…’ aldus de Voorzitter.
En het meest matige voor Master… Hij kon ook al niet in de computer van de Secretaris komen.
‘Ik zal de aftermovie wel even opzoeken!’ vervolgde de Voorzitter die vervolgens op een uiterst onpractische wijze aan de slag ging om de aftermovie op te zoeken. (Hij draaide eerst zijn scherm alvorens hij inlogde… Hij had het beter andersom kunnen doen!) Even later kon ik zien hoe de faculteit omgetoverd was voor het faculteitsfeest. Ik had er uiteraard wel het nodige over gehoord maar ik was niet in de gelegenheid geweest om een prébezoek te doen. Met regelmaat riep een Bestuurder de naam van een bekende maar vaak ging dat zo snel dat ik diegene compleet miste. Zo bleek de Voorzitter van 120 er ook in te zitten. Diehard Bargilde man!
Enfin… Had ik niet moeten zeggen want blijkbaar zijn de Voorzitter en de Penningmeester gevraagd om bij het uiterst illustere Bargilde te komen. Ik ken de meeste leden van het Bargilde als ontzettend leuke mannen en dat was natuurlijk koren op de (beton)molen van de Penningmeester die compleet gelukkig is met het feit dat hij aspirerend Bargilde is.
‘Daar had je nu niet over moeten beginnen!’ lachte PR en Excursies.
Tussen de diverse verhalen door liet Master blijken dat hij mijn site duidelijk goed had gelezen. Hij was van heel veel op de hoogte en dat vond ik erg bijzonder. Hij liet namelijk niet heel veel los in de gesprekken maar als hij iets zei dan klopte het altijd.
Toen de Penningmeester vroeg of ik ooit al eens in PSOR was geweest vertelde ik hem over de Dies van 122 en over het avontuur met 125 in PSOR!
‘Dus jij vindt het er wel mooi?’ vroeg de Penningmeester.
Ik heb het de prijs voor lievelingsfaculteitscafé toegekend! ‘Oh werkelijk? Dat wist ik niet!’ aldus de Penningmeester.
Master was hier dus wel van op de hoogte en dat was een van de vele voorbeelden die ik kan noemen. ‘Ja, dat heb ik gelezen op je site!’ dat was iets wat hij een aantal keer kon zeggen.
Nu was het een grote gezelligheid vol verhalen, maar de diverse koppen thee van vandaag maakten dat ik nu toch wel even een pitstop moest maken. Toen ik terugkeerde verraste Master me met een ontzettend enthousiaste begroeting. Bijna alsof het een heel nieuw bezoek was.
Ik ging weer zitten en ik kreeg verschillende foto’s voor mijn neus. Dit werd heel even onderbroken door de aanwezigheid van de Pedel. ‘Misschien moet je Sabine even uitleggen wat je doet?’ vroeg de Voorzitter.
Enfin, de arme jongen heeft niet veel kunnen vertellen want met 9 jaar PS weet ik echt wel wat een Pedel is! ‘Ze weet het bijna nog beter dan jij!’ zei de Voorzitter verbaasd.
Tja… Zo gaan die dingen! Leuk je in ieder geval eens te kunnen ontmoeten!
De Secretaris had zich ook bij ons gevoegd en de Commissaris Intern kwam niet veel later ook bij ons. Ze had een meeting voor het Delft Career Platform gehad dat duidelijk een succes was geweest en nu pakte ze ook nog een deel van mijn bezoek mee!
Terug naar de foto’s die voor mijn neus neergelegd waren. PR en Excursies was namelijk heel erg benieuwd wie ik het leukste vond van het 126e. ‘Het argument ‘geen haar’ kun je niet aanvoeren want hier hebben ze wel haar!’ aldus haar.
‘Mensen herkennen me niet… Ze geloven niet dat ik dat ben!’ aldus de Voorzitter die naar zijn evenbeeld wees.
Ik zie er met haar nog altijd wel een beetje ‘Jonas’ in, maar dan wel een ‘Jonas’ met meer haar. 1,5. Bij de Secretaris is er eigenlijk niet zoveel anders. Zijn haar oogt hetzelfde. 2,5.
Vervolgens speelde mijn gezichtsherkenningsprobleem alweer op. Ik herkende de Penningmeester en Master niet op de foto. (Tijdens het bezoek spreekt men elkaar natuurlijk gewoon met de naam aan dus dan kan het functietrucje je niet helpen.) Wie is wie? Ik haal jullie twee door elkaar!
Het helpt dan natuurlijk ook niet als de een opeens een bril op heeft en ze allebei meer gezichtshaar hebben.
‘Oké, ik ben die!’ hielp de Penningmeester me uit de brand door zichzelf aan te wijzen op de foto.
Master? Waarom trek je zo’n gek gezicht? ‘Ik ben niet zo’n held met foto’s…’ verklaarde hij.
Dat verklaarde wellicht ook waarom de Bestuurders massaal op de Secretaris inzetten als Mr. Sunshine. Desondanks heb ik toch iemand anders op het oog.
Vervolgens ging Master even een pitstop maken.
Toen hij terugkwam zat ik juist met PR en Excursies in een heel gesprek over haar schakel en over nuances binnen het Gradatiesysteem. Iedereen was intussen in de aanval gegaan op fruit. De hel rook helemaal naar mandarijnen. Master was voor een appel gegaan en hij vroeg of ik ook iets wilde.
Naast mij stond een practisch lege pot met nog een paar stroopwafeltjes erin. ‘Die heeft de Secretaris gewonnen!’ legde de Penningmeester uit. ‘Neem er maar een van hoor, anders wordt de Secretaris zo dik aangezien hij de enige is die ze eet…’ zei de Voorzitter droog.
Master vond het wel een goed idee om nieuwe koeken in de pot te stoppen. ‘Het is nu toch wel net zielig…’ zei hij.
Eens! Ik lust er nog wel een…
Het is overduidelijk dat PS lekker duurzaam bezig is. Fruit voor de leden, geen wegwerpbekertjes meer… Kleine stapjes kunnen al snel veel verschil maken!
‘Zullen we zo maar eens een foto gaan maken?’ stelde Master voor.
Goed plan! Hebben we wel even een fotograaf nodig!
Nou, de fotograaf was zo gevonden dus we konden een opstelling gaan vormen. Traditiegetrouw worden de eerste foto’s altijd bij de balie gemaakt dus toen die plek voorgesteld was ging ik direct akkoord.
Verder besloot ik de opstelling S.T.H.T. te laten vormen. Ik heb er zo mijn ideeën over maar laat de Bestuurders maar een richting kiezen zodat ik me kan laten verrassen!
Even later voelde ik een arm op mijn linkerschouder leunen waarop ik vrolijk naar de camera lachte.
Zodra er een paar goedgekeurde foto’s waren gemaakt ging ik er eigenlijk vanuit dat het bezoek vanaf dit punt afgerond zou worden.
Echter ontstonden er al snel nog wat nieuwe verhalen waardoor ik toch weer even ging zitten. Master was ook blijven staan maar uit eindelijk ging die ook nog maar even op de plek van de Secretaris zitten.
Zo liet de Penningmeester met trots de pen zien die ze hadden gewonnen. Jawel, een pen gemaakt van beton!! (Maar wel een die werkt!) Ook volgde er een verhaal over de Secretaris en de Penningmeester die op brakke dagen graag naar de Makro gaan en daarna een frietje bij BRAM halen. Het Makrodispuut? ‘WAT EEN GOED IDEE!’ klonk er direct uit de mond van de Penningmeester.
‘Dit had je nu niet moeten zeggen!’ lachte PR en Excursies.
‘Sabine, geweldig idee! Dit ga je sowieso terugzien in het volgende Jaarboek!’ aldus de Penningmeester. Vervolgens viel mijn oog op het feit dat Master met een magneetje op een apart blokje aan het spelen was. Wat is dat? ‘Dat is beton met een magnetisch mineraal erin!’ aldus de Voorzitter. Master gaf me het blokje door zodat ik er ook even mee kon spelen. Wat bijzonder!
We wisten het verhalen vertellen over en weer vol te houden tot het moment dat de Secretaris en de Penningmeester naar Froude moesten om dingen op te halen. Ik lichtte het Systeem van Begroetingen wel even toe maar omdat ik dit al op de afronding deed besloot ik het vandaag nog niet toe te passen. Overigens had ik wel sterk de neiging om een iemand een knuffel te geven.
Ik was al bijna klaar voor vertrek toen de Penningmeester iemand naar beneden had gehaald die ik nog even MOEST ontmoeten.
De Projectleider van APEX!!! Hij kon de datum alvast met me delen (Ik heb de week eromheen ook vrij gevraagd. Hier wil ik NIETS van missen!) en hij liet me weten dat er binnenkort ook een heuse designpresentatie zou zijn. Ik keek naar de Secretaris en zei tegen hem dat hij me maar even op de hoogte moet houden hierover. ‘Komt goed! Wij houden contact!’
De Projectleider van APEX deelde in ieder geval vast de mededeling dat ik zijn Jaarboek (Spoor) als Lievelingsjaarboek had bekroond. Tja, wellicht val je met de APEX Experience ook nog wel in de prijzen!
Hiermee was het bezoek toch echt ten einde. Met de Secretaris en Penningmeester liep ik naar beneden. Zij pakten hun fietsen om naar Froude te gaan en ik ging naar de bus.
Het was een ontzettende topdag met een superleuk nieuw Bestuur! Ik weet zeker dat er nog vele hoogtepunten zullen komen dit jaar. Ik heb in ieder geval een favoriete Bestuurder en daar zul je waarschijnlijk in het volgende verslag nog wel meer over gaan lezen!
Tot snel!!!
