Mijnbouwkundige Vereeniging
Ik ben in 2012 begonnen met de spullen van de Mijnbouwkundige Vereeniging te verzamelen.
120
In hetzelfde CiTG gebouw (zie ook Het Gezelschap Practische Studie) vind je ook de Mijnbouwkundige Vereeniging.
Mijn eerste bezoek was aan het 120e bestuur.
Dit bezoekje leverde me het 73e jaarboek op (in tweevoud, ik heb nu dus een aanraakexemplaar en een kastexemplaar)
Verder kreeg ik een aantal uitgaven van het verenigingsperiodiek (Natural Resource) en een lustrumdas mee.
Ook kreeg ik nog een leuke mok, een stel pantoffels en een wat ouder shirt met het logo en de spreuk van de Mijnbouwkundige vereniging.
Tot slot kon ik zelfs een speciaal overhemd kopen, deels gemaakt van Ledendassen!
Een andere aanwinst die ik aan het 120e bestuur te danken heb en waar ik nog elke dag van kan genieten,
is de Mijnbouw Mannenkalender.
Het is natuurlijk zo dat de vrouwen in de minderheid zijn in Delft.
Enkele studieverenigingen hebben daarom juist een stoere vrouwenkalender,
waarmee zij willen laten zien dat vrouwen prima bij de TU passen.
Maar ja, die minderheid vrouwen zal meestal geen vrouwenkalender boven het bed hebben hangen.
Voor deze dames is er dus de Mijnbouw Mannenkalender!
Hij verloopt aan het einde van dit jaar (je kunt er twee jaar van genieten, daarna is het tijd voor een nieuwe)
dus voor mij een reden om ook langs het 122e bestuur te gaan, voor de nieuwe Mijnbouw Mannenkalender!
-Ja, ik ben een fan-
Het bezoek aan het 120e bestuur was dus een goede vangst!
Het leverde me een boodschappenwagentje vol op!
(Zie ook Het Technologisch Gezelschap)
121
Ook het 121e bestuur heb ik een keer bezocht.
Want ja, als je het 73e jaarboek hebt, dan moet je het 74e ook hebben!
Dat was meer een bliksembezoekje.
122
En ja, toen was het tijd voor een bezoekje aan het 122e bestuur.
Tijdens Storm Lorenzo ben ik richting de TU-wijk gegaan voor een bezoek aan ETV en Leonardo da Vinci.
Daarnaast had ik ook een afspraak met de Mijnbouwkundige Vereeniging.
Het 75e jaarboek is nog niet uit en ook de nieuwe Mijnbouw Mannenkalender is nog niet af.
Wel waren er alweer twee nieuwe Natural Resources uitgekomen, die ik wel mee kon nemen!
Op naar januari, want dan komt de nieuwe Mijnbouw Mannenkalender uit!
Januari
Helaas bleek die in de tweede week van januari toch nog niet klaar te zijn...
Bij mijn bezoek aan de Mijnbouwkundige Vereeniging kreeg ik een aantal ontbrekende Natural Resources mee (Respect voor de secretaris die toch maar mooi het archief in gedoken is om de ontbrekende edities van de Natural Resource alsnog te vinden!)
Volgende maand meer geluk met de Mijnbouw Mannenkalender!
Mei
In mei was het dan eindelijk zover! Op 27 mei bracht ik mijn laatste bezoek aan het 122e bestuur.
De secretaris had me gemaild dat de Mijnbouw Mannenkalender eindelijk uit was gekomen en ook het jaarboek zou snel verschijnen.
Tja, een week na het verschijnen van het jaarboek zou ik weer op CiTG verschijnen.
Helaas was de secretaris niet aanwezig, maar de voorzitter was er gelukkig wel.
Zo kreeg ik de drie recentste uitgaven van de Natural Resource, het 75e jaarboek en uiteraard die o zo lang verwachte Mijnbouw Mannenkalender!
Op naar het 123e bestuur!
123
Nog helemaal vrolijk van mijn bezoeken aan de VvTP en ETV kwam ik aan bij het hok van Mijnbouw.
Ik had weliswaar iets aan oponthoud gehad, omdat er een onverwacht en supermooi ritje met de ETV Bestuursbak in zat, maar gelukkig was de Secretaris met zijn mooie achternaam gewoon aanwezig.
Behalve de Secretaris waren ook de President en de Commissaris/Beheerder van Het Noorden aanwezig.
Ga zitten! Werd al meteen gezegd bij binnenkomst.
En toen ik eenmaal zat mocht ik uiteraard even uitleggen hoe lang Mijnbouw al in mijn verzameling zit en kreeg ik van de Commissaris de vraag waarom ik ook niet meteen even naar PS ging. (Jaarschema's... Logistiek gezien is het wellicht niet handig, maar anders zou ik heel lang met PS moeten wachten of zou ik voor niets naar Mijnbouw gaan...)
Vandaag kwam ik in elk geval NIET voor niets naar Mijnbouw.
Er was goed gegraven in het archief en er kwamen wat mooie items tevoorschijn.
Sowieso de nieuwste twee Natural Resources! (Ben nog steeds helemaal op peil!) Maar ook hele verrassende items zoals het supermooie Glück Auf! shirt en de Mijnbouw-blauwe Glück Auf! zonnebril! (Het was de hele dag al erg mistig in Delft, toen ik eenmaal met die mooie zonnebril op mijn hoofd het gebouw van CiTG verliet, was de mist weg en scheen de zon volop! Dat noem ik nog eens goed geregeld!) Een ander erg mooi item is de half-Lustrumdas, die ook nog de primeur heeft van unieke das met horizontale strepen! (Ik heb er al veel, maar deze is inderdaad uniek!)
Mijnbouw staat hiermee nu op 3 dassen in mijn verzameling en is daarmee de grootste in mijn dassenverzameling!
De Commissaris ontdekte ook nog een doosje met lucifers van 'Het Noorden'. (Het zou gek geweest zijn als de Secretaris hem gaf, maar de Commissaris is natuurlijk ook beheerder van 'Het Noorden'!)
De Secretaris had als laatste nog het jubileumboek van 120 jaar Mijnbouwkundige Vereeniging, de constitutiekaart en de kerstkaart van het 123e Bestuur gevonden.
Ik weet niet precies waarom, maar ik kreeg ook echt een zomergevoel van deze drie heren.
De President gaf aan dat ze een nog mooiere bak hebben dan dat de ETV heeft, alleen is die op het moment een beetje kapot... (Oldtimer... Het zegt het al een beetje...)
Maar met wat geluk is die weer tot leven gekomen wanneer ik er in april/mei weer ben.
Dan kan ik zelf zeggen of die inderdaad mooier is dan die van de ETV...
Tot slot was het nog tijd voor een foto met deze drie leuke Bestuursmannen.
Na de foto kwam de Commissaris er nog mee dat hij op dit moment aan mijn muur hangt.
Hij is namelijk Mr. januari van de Mijnbouw Mannenkalender! (Mooi plaatje hoor!)
Dit was een erg leuk bezoek met een erg goede vangst! Ik verheug me nu al op het zomerse bezoek (of in ieder geval met een zonnige lente...) aan de MV!! Glück Auf!
Zomerbezoek 123
Jammerlijk werd de afspraak voor het zomerbezoek aan 123 twee uur voor aanvang afgezegd... Dat was best een domper op die dag... Maar het treuren zou niet lang duren, want 24 uur later stond ik alsnog in het hok van de Mijnbouwkundige Vereeniging!
Ik kwam van de ontwerpwedstrijd van Leeghwater en zou na dit bezoek ook weer terugkeren bij Leeghwater. Bij aankomst dook juist een heer voor me met de vraag of de Secretaris nog paperclips had.
'Ik moet er een stuk of 7 hebben...'
De Secretaris vond er echter maar 1, waarop de heer nogal tactloos zei dat ieder fatsoenlijk kantoor op zijn minst wel meer dan 1 paperclip hoort te hebben!
'Ja zeg.... Moet je die ene nou nog hebben of ga je die liever ergens anders zoeken?' zei de Secretaris.
Nou... die ene wilde hij toch hebben, waarna hij zijn zoektocht naar paperclips op CiTG voortzette.
De Secretaris zei me om vooral te gaan zitten.
Wel grappig, hoewel ik maar 1x eerder bij 123 ben geweest en ik spijtig genoeg het volledige Halflustrum gemist heb, voelde ik me toch altijd wel thuis bij dit Bestuur.
De andere MijnbouwBesturen waren zonder meer aardig en gastvrij, maar dat waren altijd bliksemsnelle bezoeken, terwijl 123 er toch altijd wel de tijd voor nam!
'De President is juist voor je op zoek in het archief, maar ik heb in elk geval al de Natural Resource 17.3 en het nieuwe jaarboek!' Aldus de Secretaris.
Ook legde hij uit waarom de afspraak zo kort van te voren was afgezegd.
'Ja, ik was al bang dat je al op je plekje zou zitten, ik had nog gekeken of ik ergens een telefoonnummer kon vinden... Dat was echter niet te vinden, dus kon ik toch niet anders dan mailen!' Wat bleek nou.... de President zat in Utrecht, de Secretaris lag met koorts op bed en de Penningmeester zat in het ziekenhuis. Dit keer dus geen Stylosfever die een afspraak ondersteboven keerde, maar de Mijnbouwfever.
Gelukkig was ik toch al op de campus voor de ontwerpwedstrijd, dus die afspraak was zo omgezet! Juist op dat moment kwam de President binnen met een aantal items.
Zo had hij stickers van het halflustrum gevonden, een boek over de Mijnbouw en zelfs een Mijnbouw klok!
Helaas is de Natural Resource 17.2 op het moment kwijt.
'Ons archief staat vol met fust... Omdat onze Bestuursbak stuk is en die van de verenigingen waar we de bak wel eens van lenen ook stuk waren, is ons archief volgeraakt met fust en andere zooi' aldus de Secretaris.
Ook had de President een Mijnbouw-puzzelboek gevonden, maar die werd het toch niet omdat daar een relatief prijskaartje aan hing.
Vervolgens vroeg ik me af wat een echte Mijnbouwer nou als huisdrankje heeft.
De Secretaris vertelde me over de Mijnbouwsherry -met geheim recept!- die wel erg spannend klinkt (die is ooit ontstaan op een bruiloft waar alleen wijn, bier en sherry gedronken mocht worden... Voor een echte Mijnbouwer is dat natuurlijk slappe hap... Zo zijn een paar Mijnbouwers bijeen gaan zitten en hebben het nodige sterk door elkaar gegooid dat hetzelfde oogde als sherry... Een van hen heeft die fles aan de barman gegeven en gezegd dat het sherry was... De personen die dat gedronken hebben waren aan het eind van de avond vast erg gezellig) en het wat gangbare Ketel1 die steevast klaarstaat.
Oorlam, Olifant, Vlek, Huifkar en Hooghoudt had ik allemaal al eens geproefd, maar Ketel1 kende ik nog niet...
De Secretaris toonde zich een ware heer door mij een half glaasje in te schenken. 'Een hele zal ik je nu maar even niet aandoen, tenzij je nog meer wilt, dan mag dat natuurlijk'
Ik had een aardige keelpijn dus enerzijds kon die Ketel1 meer goed dan kwaad doen, maar het weer maakte het weer lastig... Dus ik accepteerde het mooie glaasje en toostte uiteraard met de Secretaris met het gebruikelijke 'Glück Auf!'
Vervolgens kwam het ter sprake over de Bestuursbak. Tijdens mijn vorige bezoek had de President gezegd dat de wagen waarschijnlijk wel weer zou rijden, dus dan kon ik een ritje meemaken.
Helaas was de wagen niet gemaakt, maar dan kon ik hem natuurlijk wel nog zien.
Een mooie klassieke wagen, met spijtig genoeg wel veel pech! Gelukkig kent een van de Bestuurders iemand die wel raad weet met auto's, dus het komt vast goed met die wagen!
En dat was dan alweer het einde voor mijn jaar met 123... De Secretaris ging terug naar het Bestuurshok en ik ging terug naar de ontwerpwedstrijd. Ik zal ze best missen!
124
Op 1 oktober bracht ik mijn eerste bezoek aan Mijnbouw 124 (het eerste Mijnbouw bestuur met een vrouwelijke President!)
Ik was natuurlijk de meeste CoBo's afgegaan, maar Mijnbouw heeft alleen in Lustrumjaren een CoBo, waardoor ik deze Bestuursleden nog helemaal niet gesproken had.
Ik had wel al mailcontact gehad met de Secretaris, maar het is toch altijd weer een verrassing wat er gebeurt wanneer je het hok binnenstapt.
Vandaag kwam ik in een redelijk vol hok terecht.
De Secretaris zag ik zo snel niet, maar een lid had mij wel gespot en riep de Secretaris (die net buiten mijn zichtsveld bleek te zitten)
'Hallo, leuk dat je er bent! Je wil natuurlijk ook de President ontmoeten, maar zij is er nu helaas niet! Wel kan ik de andere Bestuurders aan je voorstellen!' zei hij enthousiast terwijl hij de Penningmeester en de Commissaris Onderwijs wenkte.
De Commissaris/Beheerder van 'Het Noorden' was er ook wel, maar die was niet bepaald aanspreekbaar, dus die lieten we maar gewoon rustig werken.
'Ik heb natuurlijk ook items voor je opgezocht, we zijn nu het archief aan het opruimen waardoor er ook mooie items opduiken die we wel aan je mee kunnen geven, ik zal de doos even pakken!'
Echter bleek dat 'even' toch iets langer te gaan duren, omdat hij mijn items in het archief had laten staan.
Samen met de Penningmeester die een erg grappig kapsel heeft, ging de Secretaris naar beneden en liet mij bij de Commissaris Onderwijs achter, met wie ik over de CoBo-periode en de verhoudingen binnen de andere Studieverenigingen sprak.
Uiteraard kwam ook het Codesysteem voorbij waarbij zij dolgraag wilde weten wat haar medebestuurders zouden krijgen.
Op dat moment kon ik het nog niet echt beoordelen... De Constitutiefoto lag weliswaar naast me, maar daar kun je nog niet meteen hele goede conclusies aan verbinden.
De Secretaris kwam weer terug en had schijnbaar nog even zijn zoektocht uitgebreid naar items van het Halflustrum, aangezien ik daar ook niet veel van meegekregen had. (ondanks dat ik toch wat meer betrokken was bij Mijnbouw dan daarvoor....) Daarnaast had hij nog diverse fraaie gedenkboeken, de weekenddas (dat is een gebruik dat Mijnbouw 110 had geïntroduceerd. De Mijnbouwbestuurders lopen er altijd heel netjes bij en dit Bestuur vond dat ze in het weekend wel wat minder formeel mochten zijn, waardoor ze een zeer bonte das ontwierpen voor in het weekend. Dit gebruik heeft het volgehouden tot Mijnbouw 115 en daarna is het verdwenen.) en het Natural Resource puzzelboek!
En natuurlijk kon het nieuwe constitutiekaartje ook niet ontbreken!
'Nu hebben we dit voor jou geregeld, maar het lijkt ons wel leuk als jij nu naar PS gaat om daar te vertellen dat wij beter en leuker zijn! Zij hebben gezegd dat je altijd bij hen mag langskomen, maar je mag natuurlijk ook altijd bij ons langskomen!' Aldus Commissaris Onderwijs.
Een van de leden kwam vervolgens met het idee dat er eigenlijk wel een foto zou moeten komen.
'Ja, maar we zijn niet helemaal compleet natuurlijk' stelde de Secretaris.
Ach, het is niet mijn laatste bezoek hier, dus een complete foto maken we de volgende keer wel, toch?
'Goed, dan moet je de President en de Beheerder van Het Noorden er maar op photoshoppen!' aldus de Secretaris.
De Commissaris Onderwijs stelde het 'kunstwerk' voor als achtergrond, waarop de Secretaris ons voorging naar deze plek.
Het is zeker een erg mooie plek met een bijzonder stuk beton (inclusief ingegoten voorwerpen) dat werd ontdekt tijdens een verbouwing.
Aan de andere kant van de ruimte zag je diverse gesteenten met knopjes eronder (waarschijnlijk om meer te weten te komen over deze gesteenten)
De Commissaris Onderwijs vertelde dat dit een van de mooiere ruimtes is waar ook borrels e.d. gegeven worden.
Een van de leden was meegekomen voor een foto, terwijl de Secretaris aan het nadenken was waar iedereen moest staan.
Maar waar moest ik?
'Ervoor?' zei de Penningmeester.
De foto's werden gemaakt en de Secretaris vertelde dat ik bij PS ook nog moest vragen naar de 'Stairway to Heaven' en daarnaast natuurlijk wel even vrolijk 'Glück Auf!' kon roepen, aangezien Mijnbouw wel heel mooi is.
Ook zei hij dat ik goed op moest blijven letten rond het aanstaande Lustrum, aangezien het erg zonde zou zijn als ik dat zou missen. (Mijn wederreactie: Nu alvast een oproep plaatsen voor mijn ideale Mijnbouwdate voor het gala??)
Het was tijd om afscheid te nemen, maar juist op dat moment kon ik in elk geval wel een beslissing nemen over de gradatie van de Secretaris binnen het codesysteem.
Ik vind hem echt een 2! Over de Penningmeester en Beheerder van Het Noorden moet ik nog nadenken....
In februari ben ik weer terug!
Intervalbezoek februari
Op 11 februari was ik weer even terug bij de MV.
De Secretaris had aangegeven dat het hele Bestuur ditmaal aanwezig zou zijn, maar ook dit keer was de President niet aanwezig, aangezien zij een hele belangrijke vergadering had met de Decaan! (Volgens mij was ze er tegen het eind van het bezoek wel, maar ik ben er niet 100% zeker van!) De Commissaris Onderwijs stond echter ook dit keer weer met volle enthousiasme voor me klaar om me op te vangen.
De Secretaris volgde niet veel later en ging op jacht naar de items die ik mee kon nemen. De Penningmeester had al meteen de nieuwe Mijnbouw Mannenkalender voor me gevonden en na wat zoeken had de Secretaris de kerstkaart voor me.
Met de 18.1 van de Natural Resource was het niet helemaal goed gelopen, dus die had hij helaas niet voor me. (Met wat geluk krijg ik die later nog!)
Vervolgens werden de lopende zaken besproken (Mr. Sunshine fotocontest -Ik zou de Penningmeester nomineren...-, de Bestuursvakantie, de Wijnbouwkundige Vereeniging
-waarvoor iemand persé een gekaligrafeerd stuk behang wilde hebben... Immers, een statuut print je niet zomaar uit!- ) Vervolgens kwamen er twee heren van 123 binnenlopen. De een herkende ik als de Commissaris/Beheer van 'Het Noorden' (Met langer haar, zag er goed uit!) en een Bestuurder die ik in zijn geheel niet kon plaatsen... (Wat vrij logisch bleek aangezien hij bij geen van mijn bezoeken aan 123 was....)
'Ja, de Commissaris/Beheerder van 'Het Noorden' van 123 hangt vast en zeker op een prominente plek in je kamer nu?' vroeg de Secretaris.
Nou ja, momenteel hangt er even niets aan mijn muur omdat er van alles verbouwd wordt thuis... Maar weldra gaan de kalenders weer aan de muur ja! (Al zal het dan toch de nieuwe Mijnbouw Mannenkalender worden die op de 'Mijnbouwhaak' komt te hangen!)
Er gebeurde uit eindelijk van alles wat en voor ik het wist was het tijd om weer verder te gaan.
Commissaris Onderwijs bood me nog een Keteltje voor onderweg aan... Maar de inhoud van de fles rook niet bepaald naar hoe het moest ruiken... Dus dat werd uit eindelijk toch een uitgestelde Ketel!
Op naar het volgende bezoek! (Dit zal waarschijnlijk komen wanneer het nieuwe Jaarboek verschenen is!)
Kenninsmakingsbezoek 125
Ik kwam op een relatief grijze dag aan op CiTG en terwijl ik richting het Mijnbouwkantoor liep kwam er een dame mijn kant uitgelopen.
Het viel me al meteen op dat ze er heel netjes bij liep, dus al snel groeide het vermoeden dat zij wel eens van Mijnbouw kon zijn, maar aangezien zij de andere kant op liep dan waar ik wezen moest, zou ik daar gaandeweg wel achter komen.
Ik stapte het kantoor binnen waar ik vrolijk onthaald werd door de aanwezige Bestuurders.
'Je bent de Secretaris net misgelopen, maar ze komt zo wel weer terug!' verklaarde de Penningmeester. (Dus die dame op de gang was inderdaad gelinkt aan de MV! Sterker nog... Ze is mijn contactpersoon!)
Al snel kwamen de vragen op gang en zei de Commissaris Onderwijs/Vice President dat hij had gelezen dat PSOR de prijs voor leukste café gewonnen had. (Ik ben nog nooit in 'Het Noorden' geweest, waarop de Penningmeester al snel zei dat ik dan maar even goed moest slijmen bij de Beheerder van 'Het Noorden')
Daardoor kwam ik al snel op het advies om mijn website er even bij te pakken, zodat we de categorieën even konden doorlopen.
'Oh ja, mijn VVV'tje D.V. is Mr. Sunshine 2016 geworden!' reageerde de Penningmeester toen ze mijn website zag.
'Mr. Sunshine? Wat is dat?' vroeg Commissaris Onderwijs/Vice President, waarop ik hem dus al snel naar die pagina wist te leiden.
'Ik denk dat dit wel iets voor jou is hoor!' reageerde de Penningmeester tegen de Commissaris Onderwijs/Vice President die aardig stil bleef.
Ik vind de Commissaris Onderwijs/Vice President een heel aardige jongen, maar hij doet me in alle opzichten teveel denken aan een Bestuurder van vorig jaar die zijn nominatie uit eindelijk niet afmaakte, dus ik denk dat dit dan geen goed idee zou zijn. (De Mr. runaway-shine contest is niet echt wat ik voor ogen heb!)
De Commissaris Onderwijs/Vice President vond vervolgens de MV pagina (Deze, waar je dit nu op leest) en juist op dat moment kwam de Secretaris binnen die het woord 'Mijnbouw Mannenkalender' opving.
'Ohh, de Mijnbouw Mannenkalender! De meest recente editie heb ik gemaakt! Die is goed hè?'
Persoonlijk vond ik de editie daarvoor net ietsje beter, maar deze hangt ook met trots aan mijn muur.
Ze liet haar blik over de pagina gaan en zag vervolgens mijn eerste Mijnbouw Mannenkalender. 'Hee, die daar is mijn boy!!'
Ja, die kalender heeft nog steeds een speciale plek op mijn kamer!
'Hee, de oude wagen!' merkte de Beheerder van 'Het Noorden' op.
'Heb je onze nieuwe al gezien? Hij is Mijnbouw blauw en hij staat hier buiten!' reageerde de Secretaris wijzend uit het raam, waarop ik even ging kijken.
'Het Mijnbouwsymbool zit alleen nog niet op onze grille....' merkte de Commissaris Onderwijs/Vice President op.
'Maar dat kunnen we wel fixen!' aldus de Secretaris.
De nieuwe wagen ziet er in elk geval prachtig uit!
'Over gadget gesproken, heb je onze nieuwe gadget al gezien?' aldus de Secretaris die wees op de Commissaris Onderwijs/Vice President en de Beheerder van 'Het Noorden' die iets uit de hoek pakten.
Het was een groot model van de grootste Mijnbouwmachine ter wereld en hij werkt nog echt ook!
Zo kan hij heel delicaat over de tafel rijden, net als de echte! Ook heeft hij een werkende transportband, waarmee hij steentjes naar de Dumptruck kan verplaatsen! (Daar gaat je Mijnbouwhart toch sneller van kloppen!)
Vervolgens ging de Commissaris Onderwijs/Vice President op jacht naar de missende Natural Resources en besloot uit eindelijk dat hij samen met de Beheerder van 'Het Noorden' naar het archief zou gaan voor de 18.1 (Die was bij het vorige Bestuur al moeilijk, maar de toenmalige Secretaris had toen nog het vermoeden dat er nog een doos op zou duiken)
De 18.2 en 18.3 had ik wel al gehad, dus die kon ik meteen samen met de Constitutiekaart opruimen.
Op de achtergrond zaten drie leden samen met de Secretaris te knorballen (een spelletje dat de Beheerder van 'Het Noorden' voor zijn verjaardag gehad heeft.)
Ook kreeg ik nog een compliment van de Secretaris en de Penningmeester over mijn Mijnbouwbloes die ik een aantal jaar geleden gekocht heb. (Met echte dasstof erin verwerkt!) Als vrouw is het natuurlijk niet logisch dat je op de traditionele MV een das draagt, maar op deze manier heb je toch een das bij je!
De heren keerden terug met de NR 18.4 en de mededeling dat de 18.1 toch echt verloren is.... Wel hadden ze nog een mooi MV shirt voor me gevonden!
De Beheerder van 'Het Noorden' stelde vervolgens een foto voor, waarna hij al snel op jacht ging naar mooie items die op de foto konden gaan.
'Onze President is er dan helaas niet bij, via deze weg laten we alsnog zien dat we aan hem denken!' zei de Commissaris Onderwijs/Vice President waarna hij me het Presidentiële item overhandigde (Als je naar de Bestuursfoto's kijkt kun je zien dat elke Bestuurder zijn eigen Mijnbouwkundige item heeft en ik kreeg nu dus de eer om het Presidentiële item vast te mogen houden!)
De Beheerder van 'Het Noorden' had ook nog een fraaie pul en een Mijnwerkershelm gevonden.
'Goed, waar zullen we de foto maken?' vroeg de Commissaris Onderwijs/Vice President.
Aan die kant? zei ik wijzend naar de ruimte tegenover het Mijnbouwkantoor.
'Bij de Heilige Barbara! Ja, dat is een goed idee!' aldus de Commissaris Onderwijs/Vice President.
De tafels werden enigszins verzet en een fotograaf werd gevonden, waarna wij ons rond de Heilige Barbara (Beschermheilige van alle Mijnwerkers) verzamelden.
De Penningmeester en Beheerder van 'Het Noorden' kwamen nog even snel uit het Mijnbouwkantoor gerend met het model van de grootste Mijnbouwmachine ter wereld en de bijbehorende Dumptruck! (Dus de ene kant stond er relatief leeg bij...)
De foto's werden gemaakt en goedgekeurd.
'Ja, nu ben je even onze President geweest!' aldus de Commissaris Onderwijs/Vice President.
Geweldig!!!
We keerden terug op het Mijnbouwkantoor waar ik nog vertelde over mijn bezoek aan een ter ziele gegane Mijnbouwhuis.
De Secretaris wist meteen over welk huis ik het had.
Dat bezoekje had me nog een aantal vermiste NR's en ook enkele fraaie gedenkpullen opgeleverd!
Terwijl ik dat stond te vertellen stonden de Commissaris Onderwijs/Vice President en de Beheerder van 'Het Noorden' het halve kantoor te verbouwen, aangezien de Mijnbouw blauwe bank even anders moest staan dan hij stond...
'Wat denk jij?' vroeg de Commissaris Onderwijs/Vice President.
Ik hoop dat het past... Mannen hebben over het algemeen een timmermansoog!
Juist op dat moment kwam er een poot van de Mijnbouw blauwe bank los en liet de Commissaris Onderwijs/Vice President zien dat hij wel kan tillen! Met wat schuif en verplaatswerk lukte het de mannen uit eindelijk wel om de herstructurering te voltooien en gingen ze vervolgens tevreden tegenover me zitten. (Had het idee dat ik in Dragon's Den terecht gekomen was en dat ik mijn idee maar even moest gaan toelichten... Ze gingen er ook echt voor zitten....)
Terwijl ik vertelde over associatieliedjes riep de Penningmeester me even bij zich zodat ze mij het ultieme Mijnbouwliedje kon laten horen dat alles te maken heeft met de grootste Mijnbouwmachine ter wereld! (En dan heb ik het dus niet over het Glück Auf! Wat natuurlijk ook een ultiem Mijnbouwlied is!)
Daarna was het toch echt tijd om verder te gaan! Het was een erg geslaagd kennismakingsbezoek en ik verheug me alweer op het volgende bezoek! (Dan kan ik de President hopelijk ook ontmoeten!)
Januaribezoek 125
Het was weer tijd voor een bezoekje aan de Mijnbouwkundige Vereeniging en wat had ik hier toch enorm veel zin in!
Het startbezoek was me zeer goed bevallen aangezien de Bestuurders me enorm leuk opgevangen hadden en ze me zelfs de bijzondere foto-eer gaven om de Presidentiële Hekkel vast te mogen houden, maar aangezien een jaar doorgaat, gaan de publicaties en items natuurlijk ook door!
Daarnaast had ik op de MV site een geweldig idee voor het aanstaande Lustrum gespot én had ik nog geen kennis gemaakt met de President, aangezien die tijdens mijn eerste bezoek in het buitenland zat (Anders had ik het natuurlijk nooit voor elkaar gekregen om de Presidentiële Hekkel vast te mogen houden voor de foto!) dus er waren GENOEG redenen om weer langs te gaan bij de MV!
Ik stapte binnen in het kantoor dat in relatieve rust verkeerde. Dit keer was het bureau van de Secretaris verlaten, maar daar tegenover zat een vrolijk gezicht waarvan ik zeker wist dat ik die nog niet eerder gezien had!
'Dag VerenigingsVerzamelaar!' reageerde de Commissaris Onderwijs/ Vice-President waarop de President direct opsprong om me te begroeten.
'Welkom! Ik ben de President van de Mijnbouwkundige Vereeniging! Ga lekker zitten en kan ik je nog iets te drinken aanbieden?' aldus de President.
Nou, een lekker kopje thee gaat er wel in!
Desondanks bleek dat nog een vrij lastige opgave aangezien er diverse theesoorten te kiezen vielen.
Daarom besloot ik maar even naar de President toe te lopen en mee te kijken wat er te kiezen viel.
Nou, bosvruchten lijkt me goed! Waarna we terugkeerden naar het kantoor en de President de welbekende dingen vroeg.
Desondanks had ik ook al door laten schemeren dat ik een goed Lustrumidee had en dat wilde de President natuurlijk maar wat graag horen en zien.
'Dat is zeker een interessant idee! Ik zal het doorgeven aan de Lustrumcommissie!' reageerde de President enthousiast nadat ik het idee had laten zien en had toegelicht.
Vervolgens kwam mijn Duurzaamheidsplan aan de orde, dat ik vorige week op Virgiel gepresenteerd heb.
'Goh, nu maak je me nieuwsgierig!' aldus de President, waarop ik het plan opzocht (Ik had het notitieboekje toevallig nog in mijn tas zitten)
'Nou, dit is wellicht niet heel duurzaam, maar ik heb wel iets wat toch wel in dit verhaal past!' waarop hij opstond en iets van de kapstok plukte.
'Ik heb deze in zijn geheel nog niet eerder gezien, maar kwam hem deze week toevallig tegen! Het leek me meteen een mooi item voor jou, dus als je hem nog niet hebt, dan mag je hem hebben!' aldus de President die me een Lustrumsjaal van een eerder Lustrum overdroeg.
Ah nee, die heb ik nog niet! Wat mooi dat je hierbij meteen aan mij dacht!
Vervolgens passeerde ook de Presidentiële Hekkel het gesprek.
'Ken je het verhaal van de Hekkel eigenlijk?' vroeg hij meteen.
Als niet zo professionele Mijnbouwer heb ik geen idee waar een Hekkel nou precies voor dient... Ik ken het alleen als het ceremoniële item van de President.
'Nou, het zit zo... De Hekkel is het instrument van de Mijnbouwkundig Ingenieur. Het is niet bedoeld om mee te hakken zoals de pikhouweel voor de Mijnwerkers is, nee je kunt er het volgende mee!' waarop de President op de metalen punten aan de zijkant van de Hekkel wees.
'Met deze punten kun je meten hoe diep een dynamiethol is en dus ook constateren of het hol diep genoeg is of juist niet.' vervolgens wees hij op de metalen kop van de Hekkel.
'Met deze kop tikt de Mijnbouwkundig Ingenieur tegen het plafond van een tunnel, om te controleren of deze stevig genoeg is! Het geluid van een naderende Hekkel waarschuwde de Mijnwerkers dat er controle onderweg is!'
Vervolgens pakte de President er een andere Hekkel bij en legde deze naast de Presidentiële Hekkel.
'Deze heb ik onlangs samen gemaakt met de medewerkers van de faculteit. Het is traditie dat een afgestudeerd Mijnbouwkundig Ingenieur zijn eigen Hekkel krijgt en er komt dan ook een naamplaatje van die persoon op de Hekkel. Het is de bedoeling dat deze een ereplaats krijgt boven de kapstok!'
Wow, dit heb ik echt nooit geweten, maar wat een prachtige traditie! Ik had al veel bewondering voor de Hekkel, maar nu ik dit weet nog meer!
Natuurlijk zou ik niet met lege handen vertrekken, dus naast de gevonden sjaal had de President ook nog de nieuwe Natural Resource voor me, evenals de Kerstkaart!
Tot slot moest er ook wel een foto gemaakt worden, aangezien de President niet op de eerste foto's stond.
'Natuurlijk mag je met mij op de foto, zullen we bij de Heilige Barbara?' stelde de President voor.
Dat lijkt me een uitstekend idee!
De foto's werden gemaakt en goed gekeurd en daarna was het tijd om weer verder te gaan!
Ik vond 125 al leuk ('Ja, ik was nog wel een beetje ongerust toen ik hoorde dat je zou komen tijdens mijn afwezigheid! Gelukkig hebben ze goed voor je gezorgd!' aldus de President) maar ik moet wel heel eerlijk zeggen dat de President het geheel helemaal afmaakt!
Tot zoverre was Bestuur 123 mijn lievelingsbestuur van de MV, maar Bestuur 125 vormt wel serieuze concurrentie!
Wordt hopelijk snel weer vervolgd!
Startbezoek 126
Ik kwam midden in de drukte het kantoor binnen. De Secretaris had me al gewaarschuwd dat het best een drukke dag voor hen zou zijn, maar dat was nogal een understatement met wat ik in het kantoor aantrof. Volledig georganiseerd zoals alleen Miners dat kunnen werden er enveloppen gevuld die naar alle leden en andere belangrijke betrokkenen zouden worden verstuurd. Enveloppe, constitutiekaart en een begeleidende brief. En dat proces herhaalde zich en herhaalde zich.
Heel even wist de Secretaris zich wel los te scheuren uit de situatie zodat ze me kon helpen met de missende NR's en eventuele andere mooie items. Ook een van de mannen van de Lustrumcommissie kwam naar me toe, want natuurlijk mochten ook Lustrumitems niet in mijn verzameling ontbreken. Echter hadden zij nog niet aan alles gedacht, want Lustrumstickers? Oh ja! Lustrumdas? Oh ja! (De Lustrumdas heeft een heel mooi verhaal! Hij is oranje omdat dat de kleur van het land is, naast het feit dat Mijnbouwkundigen over het algemeen nooit met felle dassen lopen. Op deze das zie je vijf zilveren strepen omdat het 25e Lustrum een zilveren jubileum is. En het aantal strepen in het Lustrumlogo komt uit eindelijk met een berekening uit op 125, naast het feit dat die strepen ook weer de letters MV vormen.) De Secretaris was intussen naar het archief gerend om daar ook nog wat mooie items op te sporen. Uit eindelijk kwam ze terug met een tasje waar zowel het wapen van de MV als het Lustrumlogo op staan en in dit tasje zat ook nog eens een uitstekende inhoud!
Tijdens het zoeken naar de missende NR's ontdekten we dat de commissie de fout in gegaan is met de jaargang. 19-1 was namelijk de laatste editie die ik had ontvangen dus ik moest nu 19-2 en opvolgend krijgen. Tot onze grote verbazing vonden we een editie van april 2017 met de nummering 18-3. De daaropvolgende NR was 18-4 terwijl dat dus 19-3 en 19-4 hadden moeten zijn. 'Wauw, dit heb ik eerder nog niet doorgehad!' zeiden zowel de Lustrumman als de Secretaris. Kortom, het was weer nuttig dat ik als VerenigingsVerzamelaar langs kwam wandelen, want anders waren we hier wellicht nooit achter gekomen!
Om het bezoek te bekronen wist de Secretaris de andere Bestuurders (met uitzondering van de Onderwijscommissaris aangezien zij vergadering had) bij elkaar te krijgen zodat we een foto op de trap konden maken. (Interessante achtergrond wel, EWI) Vooral de Beheerder van Het Noorden begreep nog niet helemaal waarom hij nou op de foto moest, waarom ik zo graag met hen op de foto wilde en wat het doel is van mijn verslagen... Ik hoop dan ook maar dat hij deze pagina binnenkort weet uit te graven!
Naast het Bestuur zou er ook nog een foto met de aanwezige leden van de Lustrumcommissie worden gemaakt en daar werd natuurlijk het mooie promotiemateriaal voor tevoorschijn gehaald!
(IFF mocht dan wel uitverkocht zijn, het Open Feest van het Lustrum is nog hartstikke beschikbaar en er komen artiesten die je absoluut niet wil missen!)
Dit bezoekje was weliswaar kort, maar dat halen we de volgende keer wel weer in! Het eerste begin is er in ieder geval!
Januaribezoek (17 januari)
Het was weer eens tijd voor een bezoekje aan de Mijnbouwkundige Vereeniging. Het nieuwe jaar had immers een gloednieuwe Mijnbouw Mannenkalender voortgebracht evenals een het Lustrumjaarboek! Reden te meer om weer eens langs te gaan!
Toen ik aankwam bij CiTG zag ik echter een klein legertje aan BHV’ers in de centrale hal lopen. Ik moet echt niets hebben van ontruimingen, ook niet als het een oefening is, dus ik besloot de BHV’ers maar even in de gaten te houden om te zien of er echt iets zou gaan gebeuren of dat dit misschien een soort stille oefening was voor de medewerkers die ook nog eens BHV’ers zijn.
Ik was gelukkig ruim op tijd, dus ik had alle mogelijkheid om de situatie even aan te kunnen kijken. Na een poosje waren de meeste BHV’ers pleitte dus ik besloot de gok maar te nemen en met een noodgang naar de eerste beste bekende te rennen om te vragen of er iets bekend was over een eventuele op handen zijnde ontruimingsoefening en die eerste de beste bekende zat dus op PS.
Bij PS was er niets over bekend dus het leek me in dat geval dan ook maar het handigste om te zorgen dat ik in de Mijnbouwvleugel van CiTG zou zitten. Mocht het toevallig een oefening op de Civiele kant van het gebouw zijn, dan had ik er net zo goed niets mee te maken. (Plus, de Mijnbouwvleugel heeft een buitentrap, dus mocht het dan alsnog een situatie is het hele gebouw zijn, dan ben ik allicht sneller buiten dan vanaf de Civielvleugel)
De President kwam juist uit het Mijnbouwkantoor gelopen en die herkende me dus direct. ‘Hallo! Jij had een afspraak met de Secretaris toch? Tja, ik weet even niet waar ze is, maar kom binnen! Wil je koffie?’ aldus de President.
Een kopje koffie ging er wel in en zo ging ik dus op de eerste de beste bank zitten (wel vlakbij de deur want ik was er nog altijd niet gerust op) en zodra de President terugkwam met de koffie vroeg ik ook hem of hij iets wist over een eventuele ontruimingsoefening. ‘Nee geen idee, maar wij zijn ook BHV dus dan zouden wij het wel op tijd weten!’
Tja, dat stelt dan enigszins gerust!
Aangezien de Secretaris nog altijd niet in beeld was, ik nog altijd iets te vroeg was en de andere Bestuurders druk aan het werk waren was dit wel een goed moment om gewoon eens rond te kijken in het Bestuurskantoor. (Dit zijn zo van die momenten dat een NR op de koffietafel essentieel is!)
Even later kwam de Penningmeester bij me zitten en dat was wel een leuk beeld.
De beste vent had een halve liter pul met muntbladeren erin in zijn handen. Verse muntthee, niet direct wat je bij een stoere miner zou verwachten. De halve liter pul compenseert natuurlijk wel weer een hoop.
‘Dus, hoe is het er mee? Heb je al meer afspraken gehad vandaag?’ aldus de Penningmeester.
Terwijl ik druk aan het vertellen was over wat ik eerder deze week al had gedaan stapten er een aantal Leden binnen die even een bakkie kwamen drinken en direct de nodige onderwijsmededelingen (en frustraties over een vervelende docent) kwamen delen.
Ik was op mijn beurt nog steeds op de uitkijk naar de Secretaris en ik zag dat de President die blikken richting de deur analyserend op nam.
Uit eindelijk stapte de Secretaris binnen en ze was zo druk met het zoeken naar mijn items dat ze aanvankelijk nog niet eens door had dat ik al op de bank zat.
‘Was dit nou de recentste NR? Geef me eens een Jaarboek aan! Wat hebben we nog meer?!’ aldus de Secretaris die diep nadacht terwijl de President enkele knikken mijn kant op gaf.
Het duurde even maar prompt had de Secretaris het door. ‘Ja, je gast is er al en dan sta jij gewoon ergens rond te hangen!’ merkte de President droog op.
In de seconden die volgden gingen de Leden er weer vandoor, kreeg ik een stressbal van de aarde met het Lustrumlogo erop met de mededeling ‘wanneer je weer last hebt van je kaak dan kun je hier mooi in knijpen!’ en zeiden de President en de Penningmeester dat zij het archief maar eens zouden gaan opruimen dus die liepen niet veel later ook het kantoor uit terwijl de Secretaris en ik op de bank zaten.
‘Is het misschien leuk om je Jaarboek te signeren?’ stelde de Secretaris voor.
Natuurlijk! Een persoonlijke noot doet het altijd goed!
Zo gezegd, zo gedaan ging de Secretaris aan de slag met een leuk verhaal en nadat ze dat klaar had zette ze er ook nog de stempel van de MV op.
‘Nu zou het wel leuk zijn als iedereen zijn naam eronder zet!’ aldus de Secretaris waarop ze de President en de Penningmeester riep en de Onderwijscommissaris vervolgens reageerde dat die in het archief zaten.
‘Tsja, dan zet ik ze er zelf wel onder!’ aldus onze altijd betrokken Secretaris.
Ze liet het LustrumJaarboek wel nog even open liggen zodat de inkt en de stempel even mooi konden opdrogen.
Uiteraard was ook de Secretaris heel erg benieuwd naar wat ik de afgelopen weken al had gedaan en wat er in de aankomende maanden weer op de planning zou staan.
Toen ik Mr. Sunshine liet vallen zag ik dat de Secretaris haar nieuwsgierigheid gewekt was. ‘Oh en wat is dat dan?’ vroeg ze waarop ik even kort uitlegde wie de Originele Mr. Sunshine was en dat hij voor mij van grote betekenis was bij het ontdekken van de studieverenigingen. Hij was lid bij Gezelschap Leeghwater en bij DSC en aangezien ik er van overtuigd was dat hij aan de top zou komen van DSC heb ik ooit een tekening gemaakt waarop de pose te zien is die nu leidend is in de Mr. Sunshine fotocontest. Aangezien de Originele Mr. Sunshine al zo’n 3 jaar niet meer studeert kwam het 148e Bestuur van Gezelschap Leeghwater met het idee om op zoek te gaan naar een nieuwe Mr. Sunshine en aangezien mijn vaste pseudoniem Le-Fotografe is kon die zoektocht niets anders dan een fotowedstrijd zijn!
De Mijnbouwkundige Vereeniging heeft nog nooit een genomineerde Mr. Sunshine gehad, dus daar zouden we nu eigenlijk wel verandering in moeten brengen! (De Secretaris van Bestuur 124 had in theorie genomineerd kunnen worden, aangezien hij ook Lekkerste Contactpersoon heeft gewonnen in dat jaar, maar aangezien hij een ietwat onhandige uitglijder had gemaakt heb ik besloten dat hij die nominatie alsnog niet zou krijgen.)
Daar was de Secretaris het uiteraard mee eens en de logische vervolgvraag liet dan ook niet lang op zich wachten ‘Heb je al een van onze Bestuursmannen uitgekozen voor Mr. Sunshine??’ vroeg ze dan ook.
Nou, ik zit in een dilemma tussen de President en de Penningmeester.
Dat liet de Secretaris zich geen tweede keer zeggen dus ze liep direct naar de stapel met Mijnbouw Mannenkalenders waar ze er een vanaf haalde.
‘Ik denk dat ik de keuze wel wat makkelijker voor je kan maken hoor!’ zei de Secretaris met een geheimzinnig lachje waarop ze met de kalender aan kwam lopen en hem opensloeg op april. Mr. April is onze Penningmeester en prompt snapte ik wat al die BHV’ers nou aan het doen waren beneden. Al die vrouwen opvangen die zojuist hun Mijnbouw Mannenkalender hebben ontvangen!
Dit is mijn 4e Mijnbouw Mannenkalender en ik moet zeggen dat de kalendercommissie van dit jaar de lat flink hoog heeft gelegd. Elke maand een zwoele Miner (Je kunt wel wat meer huid gaan verwachten op deze kalender! Een goede vooruitgang! ‘Ja, ik was nu de QQ’er van de commissie en ik vond dat de kalender wel wat meer zwoel kon gebruiken!’ reageerde de Secretaris. De Kalender van 2016 heeft zij overigens ook mede gemaakt! De 2014 hangt naast de 2016 ook nog altijd aan de muur en de 2012 heeft elders in mijn kamer een ereplekje gekregen) en een must see tip in Delft als eerbetoon aan de Heilige Barbara. Een echte Miner is een avonturier en dat betekent dus dat je er dan wel op uit moet en avontuur moet beleven! Heel wat anders dan aldoor dat op hetzelfde stekje (Steckje?!) blijven hangen!
‘Moet je nou toch kijken wat een man!’ aldus de Secretaris terwijl ik de Penningmeester vanuit dit compleet vernieuwende perspectief bekeek.
‘Met die armen moet dat optillen wel lukken toch?’ vervolgde de Secretaris.
Een stoere vent die er goed uit ziet maar toch ook weer lief is. Ja, dat is wel Mr. Sunshinematerie!
‘Nou, dan moeten we de Penningmeester zo maar eens even gaan bellen dat hij naar boven moet komen!’ aldus de Secretaris.
Overigens was de foto opstelling haar nog niet helemaal duidelijk dus terwijl ze de Penningmeester probeerde te bereiken zocht ze meteen mijn website op zodat ze de concurrenten van de Penningmeester kon bekijken.
De Penningmeester nam niet op dus probeerde de Secretaris de President maar. Die nam gelukkig wel op, dus zonder er omheen te draaien zei de Secretaris dat de Penningmeester naar het kantoor moest komen want hij is genomineerd als Mr. Sunshine!
In de tussentijd liet de Secretaris de concurrenten van de Penningmeester aan de Onderwijscommissaris zien. ‘Kijk! Hier komt onze Penningmeester ook tussen te staan! De allereerste Mijnbouw Mr. Sunshine!!!’
Vervolgens begon het nadenken want hoe zouden we de opstelling gaan vormgeven?
De Secretaris bedacht al wat ideeën die ze enthousiast met de Penningmeester deelde toen hij binnenkwam.
‘Er moet ook Norit op je hoofd!!’ merkte ze op. Ze keek naar mij en ze zei ‘Want Norit hoort er wel echt bij toch?!’ Toen ik dat hoorde moest ik even heel diep nadenken. Norit is, voor mensen die niet zo thuis zijn in de tradities van de MV, dat spul dat je neemt als je een kurk in je kont nodig hebt. Wat heeft dat te maken met deze foto? Ik zag dus al direct de Penningmeester voor me die een of andere groene muts met een monstergezicht op zijn hoofd zou zetten die ooit bij twee pakjes Norit zat.
Het werd me pas duidelijk toen de Penningmeester zijn vingers in een blauw doosje stopte en daarna zwarte vegen op zijn gezicht maakte. Dat was een beeld dat ik wel vaker had gezien bij Leden. Op de Openingsavond van de OWee zie je altijd wel de Miners met hun ‘verkoolde’ wangen lopen, alsof ze net uit een kolenmijn zijn komen lopen! ‘Nee Penningmeester, ik wil nog meer Norit zien!’ merkte de Secretaris kritisch op en toen viel het voor mij op zijn plek.
Hier op de Mijnbouwkundige Vereeniging wordt Norit gebruikt om de wangen een echte mijnwerkers uitstraling te geven!
Nadat de Penningmeester van de Secretaris de goedkeuring kreeg dat er genoeg Norit op zijn gezicht zat werd er verder nagedacht.
‘Er moet eigenlijk wel een extra knoopje open hoor… En je das moeten we wat laten zakken!’ ging de Secretaris door. (Ze heeft wel echt een kijk op hoe ik mannen het liefste zie! Manneninkijk is voor mij altijd een bonus!) De Penningmeester keek even onbeholpen naar zijn handen die onder de Norit zaten dus de Secretaris zou hem wel even helpen. Daarna moest de Penningmeester alsnog zijn handen wassen want hij is wel zo’n gentleman dat hij mij niet met Norithanden zou optillen!
Goed, de Penningmeester was klaar om zijn nominatie te gaan doen en die zouden we bij de Heilige Barbara maken. Om mijn Mijnbouwgevoel helemaal compleet te maken werd er ook een hekkel bij gepakt. (Het is voor niemand een geheim dat de hekkel mijn absolute favoriet is binnen de Mijnbouwkunde. Sinds ik vorig jaar de Presidentiële hekkel vast mocht houden voor een foto ben ik er mijn hart aan verloren!) Een detail… Het was een reuzenhekkel! (De Commissaris/Beheerder van ‘Het Noorden’ had al even het idee van de Pedelstaf geopperd, maar niets is zo MV als een Hekkel. En omdat de Mr. Sunshine fotocontest dit jaar originaliteit op 1 heeft staan kon het eigenlijk ook niet anders aflopen dan dat ik dus een reuzenhekkel vast zou houden!)
De Onderwijscommissaris was meegelopen om de reuzenhekkel aan te kunnen geven terwijl de Secretaris de foto’s zou maken. De Penningmeester tilde me soepel op (Met die spierkracht is zeker niets mis nee!) waarna de Onderwijscommissaris me snel de reuzenhekkel aan kwam geven zodat de Secretaris de foto’s kon maken. Ook de Onderwijscommissaris maakte snel een foto met haar mobiele telefoon (Zodat alle Miners mee kunnen genieten met de nominatie van de Penningmeester) waarna ze weg liep.
Nadat de Secretaris het seintje gaf dat er zeker wel goede foto’s tussen moesten zitten zette de Penningmeester me weer neer en nam hij de reuzenhekkel van me over terwijl ik mijn camera weer van de Secretaris kreeg.
De President had dit schouwspel een beetje vanaf de zijlijn bekeken en werd nu door iemand van de faculteit aangetikt ‘Ik zie hier nu wel een beetje jaloezie bij jou! Volgens mij had jij daar ook wel willen staan!’ aldus die man tegen de President. Tja, als ik even terugspoel naar de binnenkomst dan was het de President die voor de koffie zorgde, maar het eerste echte gesprek had ik met de Penningmeester terwijl de President er ook was maar die vrijwel alleen maar zat te observeren. (Ik heb vorig jaar te maken gehad met enkele mannen die ongeveer dezelfde manier van benadering hadden. Zo was er een die het hele bezoek nors tegen me deed maar wel bijzonder vrolijk en bijna intiem op de foto met mij naar voren kwam en me niet liet vertrekken zonder dat hij een knuffel van me had gekregen. Een ander schreef de allermooiste emails maar was altijd een chagrijnige teleurstelling wanneer ik die in het echt weer zag, maar die moest en zou me wel altijd een enkele zoen op de wang geven, hoe maf en afstandelijk die verder dan ook deed. -En de enkele zoen is voor mij een van de meest waardevolle begroetingen waardoor ik die dus lang niet van iedereen accepteer- Hun verwijsliedje is ‘Heavydirtysoul’ van Twentyonepilots en ik heb de indruk dat de leden van het 126e Bestuur der Mijnbouwkundige Vereeniging dit liedje ook wel zullen waarderen!)
We liepen terug naar het kantoor waar de President nu wel verrassend welbespraakt bleek en me vroeg of er nog meer prijzen waren die er te winnen vielen.
Tja, Liefste contactpersoon, leukste studievereniging, best scorende studievereniging, meest stipte contactpersoon, lievelingsjaarboek, favoriete verenigingsblad, origineelste ontvangst.
‘En die kunnen we allemaal tegelijk binnenhalen?’ vervolgde de President.
Vorig jaar is de Mijnbouwkundige Vereeniging helemaal niet in de prijzen gevallen… (Nu schat ik de kans wel redelijk in dat de Secretaris Partner in Crime van het jaar zou kunnen worden al heeft zij wel concurrentie!) ‘Nee dat klopt niet… We hebben de gedeelde prijs voor leukste studieverenigingscafé!’ merkte de President op.
Tja, dat is ook maar net hoe dat uitkomt eigenlijk… PSOR is twee jaar geleden in de prijzen gevallen als het leukste faculteitscafé. Dit café is echt van de faculteit en daardoor kunnen zowel Civielers als Mijnbouwers hier gewoon binnenlopen op de donderdagmiddagen. Maar onze Miners zijn uit eindelijk VEEL meer gehecht aan ‘Het Noorden’ dan aan PSOR. Over ‘Het Noorden’ kan ik echter geen enkele uitspraak doen want daar ben ik nog nooit geweest.
De Secretaris wilde op haar beurt graag weten hoe de Mr. Sunshineprijs er ongeveer uit zou zien dus die lichtte ik even kort toe. ‘Nou ik weet zeker dat de Penningmeester die op zijn kast kan zetten hoor!’ aldus haar.
De President was ook wel benieuwd naar hoe mijn bezoekenschema eruit ziet en hoe vaak ik verenigingen bezoek. Wanneer ik een goede verhouding heb met een studievereniging ben ik er over het algemeen ieder kwartaal wel. Studieverenigingen waar ik minder mee heb zien mij maximaal maar 2x per jaar. (En sommige pechvogels hebben mij het hele jaar nog niet gezien en zullen mij ook niet meer te zien krijgen dit jaar. Het is maar net hoe mijn band met die vereniging is!)
De Penningmeester keek naar de kalender die boven zijn hoofd hing en noemde prompt de Commissaris/Beheerder van ‘Het Noorden’ van Bestuur 123 waarop ik al direct een lach op mijn gezicht kreeg.
Dat is nog altijd mijn meest favoriete Mijnbouwbestuur OOIT! De President, Secretaris en de Commissaris/Beheerder van ‘Het Noorden’ waren mijn vaste ontvangstcomité in dat jaar en die bezoeken waren altijd onvergetelijk! (En dan het jaar daarna de Penningmeester/Vice-President van Bestuur 123 ontmoeten die eerst deed alsof we elkaar ieder bezoek hadden gezien en toen vervolgens opmerkte dat hij nooit bij mijn bezoeken was geweest… Dat was best grappig!) ‘En de Onderwijscommissaris van 123 dan?’ vroeg de President droog.
Die heb ik nog nooit ontmoet.
Zo somde ik nog wat namen op zoals de naam van mijn allereerste contactpersoon en ik zag de President verrast kijken. ‘Jij bent wel echt goed met namen zeg!’
Tja, als je op een positieve manier indruk op me maakt (Of juist op de compleet verkeerde manier) dan blijf je me wel bij! Met gezichten ben ik aanzienlijk slechter, dan moet ik iemand wel eerst wat vaker gezien hebben wil ik die meteen herkennen, tenzij er iets bijzonders aan die of gene is zoals een moedervlek.
Ik ontdekte een blikwisseling tussen de President en de Secretaris waarop de Secretaris zei ‘Of rood haar heeft…. Ja, voordat jij het kunt noemen President, doe ik het zelf wel!’
De tijd ging gigantisch snel voorbij en aangezien alle vijf de Bestuurders nu aanwezig waren wilde ik toch wel graag een groepsfoto met hen maken. (Gelukkig was de Commissaris/Beheerder van ‘Het Noorden’ dit keer wat vrolijker gestemd en wilde hij gewoon mee op de foto zonder mij eerst weer aan een kruisverhoor te onderwerpen over waarom dit nou moest…)
Juist op dat moment ging de telefoon en dat was nogal een belangrijk gesprek voor de President.
Ik ga niet verklappen hoe we dit hebben opgelost, maar zoals je op de foto’s kunt zien staat hij er weldegelijk op! (Hij wilde ongetwijfeld niet nog eens als enige in de mijn achtergelaten worden)
Het wordt even afwachten wanneer het volgende bezoek is aangezien ik normaal altijd een oktober, januari en mei bezoek heb aan de MV, maar omdat dit een Lustrumjaar is komt er dus pas volgend jaar mei weer een Jaarboek uit. Maar voor een nieuwe NR en een goed verhaal zal er vast wel weer een meibezoek ingepland kunnen worden!
Dit was in ieder geval een bijzonder bezoek!
Terug van weggeweest (10 oktober)
Soms moet je keuzes maken die voor sommige verenigingen ten nadele uitpakken. Wegens logistieke problemen lukte het me vorig jaar maar niet om plekjes te creëren voor de Mijnbouwkundige Vereeniging.
Inmiddels is er weer een nieuw jaar begonnen en ziet mijn logistiek er weer helemaal anders uit! Dus het was voor mij weer mogelijk om een afspraak te maken en zo gezegd zo gedaan!
De Secretaris liet me weten dat het Bestuur vrijwel altijd aanwezig is dus dat ik mijn komst in principe niet hoef aan te kondigen. Voor de logistiek is het overigens wel zo handig om een bevestiging te hebben dat ik langs kan komen, want niets zo vervelend als het rekenen op een bepaalde vereniging die vervolgens helemaal niet blijkt te kunnen, waardoor je dus met een gat in je planning eindigt!
Ik was al aardig vertraagd door uitloop op de ETV dus ik was relatief gehaast toen ik CiTG binnenkwam. Ik vond het dus superleuk om een bekende van PS tegen te komen, maar heel veel tijd voor een praatje had ik niet. Al vond ik het wel erg grappig dat hij zei dat ik de verkeerde kant op liep!
Ik kwam aan bij het kantoor waar de President, Secretaris, Onderwijs en Beheerder van het Noorden al present waren. Nu was er juist nog een andere meeting bezig dus ik wachtte heel even tot die meeting was afgerond. Daarna werd ik uitgenodigd om plaats te nemen op de bank waar ik eigenlijk altijd wel zit en al snel kwamen de verhalen op gang.
De Secretaris ging intussen op zoek naar de items die ik achterliep. Al met al is de schade qua gaten aardig ingelopen. Het enige element waar ik niet aan kon komen was de laatste NR aangezien die iets te talrijk verspreid waren. Een bonus werd even later overgedragen door de Beheerder van het Noorden. ‘Er is een boek over Het Noorden uitgebracht en dat vind ik eigenlijk toch wel mooier dan al die NR’s bij elkaar! Dit boek ligt onder mijn kussen!’ verklaarde hij.
Nu had ik de functies nog niet zo duidelijk maar hierdoor wist ik wel dat hij de Beheerder moest zijn. Kort daarna had ik goed zicht op zijn das en wist ik het zeker.
Terwijl ik met het Bestuur over lopende zaken sprak kwam er een interessante heer binnen die duidelijk wist wie ik was, ondanks dat ik geen idee had wie hij was. Door zijn bovenmatige kennis van het Halflustrum vermoed ik dat hij in de Halflustrumcommissie zit. Voorgaande dassen van (half-)lustra zijn me allemaal geschonken en aangezien de nieuwste das nog in de verkoop zit kon me niet zomaar een das geschonken worden. (wellicht in de toekomst.) aangezien ik op mijn beurt met een rugzak vol Almanakken zat kon ik ook niet bij mijn geld dus de nieuwste Halflustrumdas zal nog even moeten wachten. Desondanks is het wel duidelijk dat het een erg mooie das is geworden en dat de Halflustrumcommissie ongetwijfeld weer een prachtige periode neer zal gaan zetten!
De Thesau was er als enige niet bij aangezien hij de President verving bij een overleg. Wel een beetje jammer voor hem dat het net op zijn verjaardag was… (Niet alleen hij was vandaag jarig, ook de Secretaris van Stylos vierde vandaag haar verjaardag.) ‘Die arme jongen, ik vind het oprecht wel sneu voor hem!’ aldus de Secretaris.
De President was op zijn beurt wel benieuwd naar het Gradatiesysteem al begreep hij er na de instructie helemaal niets van. De Secretaris en Onderwijs konden er op hun beurt juist heel veel mee. ‘Wat een handig systeem!’
Toen er vervolgens taartjes op tafel kwamen werd het helemaal gezellig. Ik merkte al snel dat de Beheerder weliswaar wat nors over kan komen, maar onder die norse laag zit een grappige en best wel vriendelijke vent. Maar ja, tradities hè. Niet iedereen komt Het Noorden binnen dus je kunt niet zomaar iedereen Beheerder maken! (Zelf ben ik er ook nog nooit geweest, kortom ik ben wel heel erg blij met het bijzondere jubileumboek over Het Noorden!)
Uit eindelijk was er al snel 1,5 uur voorbij dus vond ik het wel nog een goed idee om een paar foto’s te maken aangezien er anders een verslag zou komen met een groot zwart vlak ernaast. ‘Goed plan! Zullen we wat items meenemen voor de foto?’ stelde de Secretaris voor.
Goed plan! Lijkt me leuk! De heren waren op hun beurt aan het bedenken welke locaties er leuk zouden zijn voor de foto. Er waren duidelijk vele keuzes mogelijk dus al snel kwam ik op het idee om nu een locatie uit te kiezen en dan zouden we in de toekomst de andere locaties kunnen doen!
Nu kwam al snel de vraag wat ik wilde vasthouden op de foto. Een Hekkel of de Pedelstaf. Tja, die keuze is niet lastig aangezien ik een grote zwak heb voor de Hekkel!
‘Weet je wat het allemaal betekent?’ vroeg de Secretaris toen ik een Hekkel in handen had.
Ik weet dat je hiermee de diepte van een dynamietgat kunt meten en de punten zijn meetaanduidingen. ‘Dat klopt! Maar ook de kop van de Hekkel heeft functies! De scherpe kant is er om monsters te kunnen nemen en de stompe kant is er om de sterkte van mijnplafonds te kunnen controleren!’ aldus de Secretaris.
Verrassend veelzijdig zo’n Hekkel en hij is ook nog ontzettend mooi!
We besloten de foto’s bij het Barbarabeeld te maken en iedereen vulde dit streven op een eigen manier in. Ik was in ieder geval helemaal gelukkig met het feit dat ik weer even met een Hekkel in mijn handen liep!
Toen we terugkeerden op het kantoor waren er juist weer nieuwe leden gearriveerd dus het was voor mij de hoogste tijd om er maar weer eens vandoor te gaan. Ik bedankte de dames hartelijk voor het ontzettend leuke ontvangst en we spraken af contact te houden voor het volgende bezoek!
Ik besloot de shortcut naar buiten te nemen en gelukkig maar want toen ik goed en wel bij de bushalte stond kwam juist de eerstvolgende bus aangereden!! (Zo’n hele prettige harmonicabus met enkele zitjes. Extra fijn omdat ik een behoorlijk zware rugzak op mijn rug had zitten!)
Het was weer een geslaagd wedergeboorte bezoek!
Updatebezoek! (16 januari)
Aangezien het alweer even geleden was dat ik op de MV was, was het wel weer tijd voor een updatebezoek!
De Secretaris was iets vertraagd maar in de tussentijd had ik al goed bij kunnen praten met de Commissaris Onderwijs, aangezien ze bij de SVR-O was geweest en daardoor ook deels getuige was geweest van de gefaalde Mr. Sunshinefoto.
Toen de Secretaris binnenkwam viel het me meteen op dat ze een klein strikje op haar bloes droeg. Die had ze zelf gemaakt om ook op een wat meer casual bestuursdag toch herkenbaar te kunnen zijn als Bestuur. Nadat ik uitgebreid bijgepraat was over de HalfLustrumweek vertelde de Secretaris me over de rotstreek die de mannen hadden uitgehaald. Er komt namelijk een excursie aan en de Bestuursmannen hebben aan de leden beloofd dat de Bestuursvrouwen dagelijks verse eitjes voor het ontbijt zouden aanbieden. ‘Maar met minder Bestuurders blijft er natuurlijk meer werk liggen! Daar hebben we dus helemaal geen tijd voor!’ aldus de Secretaris. Onderwijs had overigens nog wel een slim plan bedacht… Ik ben benieuwd hoe het uit eindelijk is afgelopen!
De President was er ook bijgekomen en die had duidelijk last van een zware ochtend (die werd overigens nog even zwaarder gemaakt door de Beheerder want de President had de keuken van Het Noorden niet goed afgesloten en daar stond uiteraard een sanctie op.) Overigens knapte hij al snel op toen het over Mijnbouwgadgets kwam. Het Bestuur heeft een klein speldje, maar ik vind het nog altijd een goed idee om een grotere speld voor de leden uit te gaan brengen zodat alle Miners goed herkenbaar zijn! Onderwijs vertelde over haar favoriete Noordengadget en het idee om daar een ledengadget van te maken.
Ik blikte op mijn beurt nog eens terug naar een Bestuursvrouw die haar rok van dasstof had laten maken en het Mijnbouwbloesje wat ik in mijn bezit heb. ‘Ik kwam laatst ook zo’n bloesje tegen. Het paste echt niet goed…’ aldus Onderwijs.
Ik vroeg vervolgens aan de Secretaris of er al duidelijkheid was over het verschijnen van de Mijnbouw Mannenkalender. ‘Ik weet nog niet precies wanneer die uitkomt, maar het zou niet heel lang meer moeten duren!’ aldus haar. De Beheerder deed nog een duit in het zakje door te vertellen dat hij de kalender heeft gehaald! ‘Maar die snor, die is echt vreselijk!’ aldus Onderwijs. ‘Toen ik die snor had vond ik het niet zo heel erg, maar als ik die foto’s terugzie vond ik het toch niet heel charmant… Overigens ben ik niet voor niets Mr. November!’ aldus de Beheerder.
Al snel viel het kwartje over het waarom… November is natuurlijk de maand van Movember!
Aangezien het Mijnbouw Bestuur compleet was (De Beheerder moest zich er wel even voor omkleden, maar een foto moet je wel goed doen!) vond ik het wel een goed moment voor een paar foto’s! De Penningmeester ontbrak bij de vorige fotosessie… Maar in feite was er vandaag niet heel veel anders aangezien hij aldoor onherkenbaar op de foto kwam staan.
Enfin, dat maakt het kiezen voor Mr. Sunshine wel een stuk makkelijker! Als er een vervolgafspraak komt dan zal ik de Beheerder van het Noorden gaan voordragen als de 2e Aspirant Mr. Sunshine vanuit de Mijnbouwkundige Vereeniging.
