L.A.N.X.
Hoe het begon in 2012...
Het eerste bezoek was in 2012.
Ik was naar Amsterdam gegaan voor SSRA, maar om nu helemaal naar de andere kant van het land te reizen voor maar een studentenvereniging...
Dat leek me een beetje zinloos.
Na wat gegraaf en gezoek ontdekte ik L.A.N.X. en maakte ook daar een afspraak.
Het was een redelijk bliksembezoek.
Ik kreeg mijn spullen uit handen van de huidige Ab Actis Corporis.
Het was een Almanak en wat promotiemateriaal van de Amsterdamse IDEE- Intree week.
In de werkkamer van de Senaat sprak ik met deze heer over mijn fascinatie voor Senaats/Bestuurslinten.
Daarop viste hij zijn Ab Actis lint uit zijn bureaulade en legde deze in mijn handen.
Maar ja... langer dan vijf tellen mocht ik hem niet vasthouden.
Ik kreeg nog een korte rondleiding en dat was L.A.N.X. voor 2012.
Het vervolg in 2014.
Omdat ik weer in Amsterdam te vinden was, had ik ook nu weer contact opgenomen met L.A.N.X.
Er waren intussen al twee nieuwe Almanakken uit, dus reden genoeg om langs L.A.N.X. te gaan!
Daar aangekomen verwelkomde de huidige Ab Actis Corporis mij in het pand.
''Ik heb het een en ander verspreid door het pand liggen, dus kom maar mee!''
Ik had nog niet veel in mijn grote verzamelaarsrugzak zitten, maar hij blijft groot, dus sommige hoekjes waren lastig te komen, maar alles lukte!
Zo liet hij me de drankkelder zien en doken we in het vuilhok, op zoek naar promomateriaal wat per ongeluk weggegooid was, doordat er groot feest bij L.A.N.X. was geweest! (Zes dagen feest, dan kan er veel gebeuren!)
Uit eindelijk duikelde deze zeer vriendelijke Ab Actis in de meest onverwachte hoeken de meest mooie dingen op!
Daar vond hij een poster, aan de andere kant van het pand een verenigingsblad en een verdieping hoger vond hij de gevraagde Almanakken en nog een aantal andere mooie hebbedingetjes!
Het mooiste item vind ik een tas van het Lustrum van 1980.
Dit had de Ab Actis niet in het L.A.N.X. archief gevonden... Nee, het kwam uit zijn familiearchief!!!
Het mooiste en uniekste item in mijn collectie dus!!!!!!
Om dit bezoek helemaal compleet te maken had ik de Ab Actis naar zijn lint gevraagd.
Twee jaar geleden had ik geen fototoestel bij me om het lint vast te leggen en nu wel, dus nu liet ik die kans niet schieten!!!!
Nadat ik het lint op de foto heb gezet heb ik de Ab Actis gevraagd of ik ook nog met hem op de foto kon.
Hij heeft de collectie van L.A.N.X. van stille aanwezige naar grootmacht gebracht, dus dan verdien je het zeker om vereeuwigd te worden!
Van niets naar alles... HET bijzondere verhaal van een bijzondere studentenvereniging ; L.A.N.X.
2015
Vrij zijn is alles kunnen vertellen, maar het academische jaar 2014-2015 begon met een geheim rond L.A.N.X.
Ik had namelijk de vraag gehad van de Almanakcommissie of ik misschien een interview wilde geven voor de L.A.N.X. Almanak!
Daar hoefde ik natuurlijk niet lang over na te denken, natuurlijk wilde ik dat!!
In het diepste geheim reisde de redactie af naar Delft, die ik meenam naar mijn favoriete eetzaakje, Thuis In, waar het interview zou plaatsvinden.
Dit was een heel leuk interview, waarbij de eigenaar van Thuis In na verloop van tijd de woorden 'Meneer Leon!' niet meer kon horen!
Onder het genot van een heerlijk taartje en een kop hete thee werd het interview afgenomen.
Na het interview werden er ook nog foto's in Delft Centrum gemaakt.
De inhoud moest nog een poos geheim blijven (ik had zelfs de primeur gekregen van het thema van deze almanak!) dus ik was niet bepaald 'Vrij' om er enthousiast over te schrijven!
Inmiddels is het prachtige boekwerk uit en mag ik het dus met trots vertellen!
Enkele dagen na het verschijnen van Vrij (Dat was ongeveer 3 maanden na het interview) was ik dan weer in Amsterdam te vinden.
Ik had op advies van de Almanakcommissie contact opgenomen met de Praeses Corporis, want dat was écht een leuke Praeses! Aldus de Almanakcommissie.
Echter kreeg ik van hem het antwoord dat mijn bezoek niet heel goed zou uitkomen, of het wellicht op een andere datum kon.
De situatie wilde echter dat die betreffende datum midden in een treinloze periode in Delft valt (dan wordt het spoor op die nieuwe spoortunnel aangesloten) dus, voor 1 vereniging met veel omreizen naar Amsterdam moeten, dat zag ik niet echt zitten...
Na mijn bezoek aan A.S.C./A.V.S.V. liep ik richting SSRA en kwam ik langs L.A.N.X.
Wat een geluk, de deur stond open!
Ik besloot mijn geluk te beproeven en liep de vele trappen op richting de bovenste verdieping.
Er was een open deur en een dichte deur.
Ik liep richting de open deur, waar vijf mensen hard aan het werken waren.
Hallo, ik zoek de Senaat....
'Dat is aan de overkant, maar wij weten wel wie jij bent!!'
Ik had dus toch een goede deur gekozen, want dit was de Lustrumcommissie van L.A.N.X.!
Ik had via de Almanakcommissie al iets gehoord over de Lustrumcommissie en ook via de facebookpagina heb ik het nodige gezien, maar het blijft altijd leuk om de commissie in hoogst eigen persoon te ontmoeten!
Ik beloofde de Lustrumcommissie dat ik nog terug zou keren voor een foto met hen, maar eerst zou ik naar de Senaat lopen.
Bij binnenkomst op 'Het Tuinhuis' kwam de Ab Actis meteen naar me toegelopen.
Ja, Sorry dat ik er nu al ben... Maar de deur was open, het kwam handig uit qua tijd én de 23e rijden er geen treinen!
'Geen probleem, je bent van harte welkom!' zei de Ab Actis enthousiast.
Na een korte introductie kwam ook de beroemde Praeses zichzelf voorstellen.
De Ab Actis stelde voor om meteen op jacht te gaan naar de missende Almanakken en de Praeses zou voor thee zorgen. (Geen idee wat voor thee het was, maar het was echt heerlijke thee!)
Een van de missende Almanakken hadden we weten te vinden, maar er missen er nog steeds twee in mijn reeks.
Vervolgens kreeg ik uit zijn handen ook de nieuwste Almanak, waar ik ook nog eens in sta... Vrij! Enne... Vrij heeft meteen een mijlpaal te pakken.
Naast het feit dat dit een bijzondere Almanak is met een interview van mij, is dit ook Almanak 205 in mijn verzameling!
Vervolgens stelde de Ab Actis voor dat hij nog even op de archiefzolder zou gaan kijken.
Wellicht dat mijn twee ontbrekende boekwerken daar zouden zijn.
Hij deed het mij niet aan om nog meer complexe trappen te betreden, maar afwachten is ook niks voor mij.
Dus ik besloot de Lustrumcommissie op te zoeken voor de foto.
Guus de Flamingo en zijn broer; flamingo-muts werden uit de kast getrokken en er werden ook wat themapresentatieposters opgezocht.
Twee verdiepingen lager zou de foto gemaakt worden, voor een L.A.N.X.-Lustrumblauwe muur!
Dat leverde leuke plaatjes op.
Vervolgens kwam de Ab Actis ons met een hele lading items tegemoet.
'De twee missende Almanakken heb ik niet gevonden, maar wel het nodige andere!'
3 Lustrumboeken van 1990, 2000 en 2005, een Almanak die aansloot in de reeks maar een jaar ouder was dan de oudste almanak die ik tot op heden had.
En nog wat promotiemateriaal!
Nou, al met al geen hele slechte vangst, aangezien dit bezoek toch een inval was.
Bepakt en bezakt gingen we terug naar 'Het Tuinhuis' om de hele vangst samen te voegen.
Vervolgens moest er ook nog wel even met de Senaatsleden een foto gemaakt worden.
Nu heb ik met L.A.N.X. toch wel een extra grote liefde voor de linten gekregen, omdat ik al sinds mijn eerste bezoek het Ab Actis lint heb gezien.
Maar waar Ab Actis 2011-2012 hem aan me liet zien en Ab Actis 2013-2014 me er een foto van liet maken, ging de huidige Ab Actis nog een stapje verder.
'Wist je dat we twee linten hebben? Eentje wordt nauwelijks meer gebruikt, maar hebben we wel.'
Ik wist niet wat ik zag!
Ik zette beide linten op de foto en legde vervolgens de opstelling uit.
De Ab Actis had het 'oudere' lint alweer weggestopt, maar ik durfde toch te vragen of ik die misschien mocht vasthouden op de foto.
Dit leverde een mooi plaatje op met de Praeses en Ab Actis en hun linten.
En ik had op mijn beurt dus het 'oudere' Ab Actis lint vast!
Met een volgeladen rugzak nam ik afscheid van de Ab Actis en uit de werkkamer van de Lustrumcommissie werd geroepen dat ik zeker rond de zomer én tijdens het Lustrum moest langskomen.
Dusja, ik kom dit jaar zeker nog terug bij L.A.N.X.!
2016
Op 17 februari 2016 was het weer tijd voor Amsterdam en natuurlijk ging ik ook nu weer langs L.A.N.X.!
Ik was weliswaar erg vroeg omdat ik bij SSRA snel klaar was... Maar dat gaf niets, want bij L.A.N.X. is er altijd wel iemand van de Senaat!
Ik belde aan en werd vrolijk binnengelaten door de stem op de intercom... Maar daarna was de vraag wie me had binnengelaten. Normaal gezien komt er altijd wel iemand naar beneden om me halverwege te onderscheppen, maar dit keer kon ik tot de bovenste verdieping lopen zonder iemand te treffen.
Ik was dus wel erg benieuwd wie me dan had binnengelaten, maar even later dook de Vice Praeses Corporis op en zij liep met me mee naar 'Het Tuinhuisje' en zorgde ook meteen voor een lekkere kop thee.
De Ab Actis zat druk te werken, maar zodra ze doorhad dat ik was gearriveerd draaide ze meteen haar stoel om en was erg benieuwd naar mijn avonturen in Amsterdam tot op heden.
'Ja, de Praeses is zich nog even aan het omkleden, maar die zal zo ook wel komen! Wellicht is hij al gelijk voor je aan het zoeken!' verklaarde de Vice Praeses.
Toen de Ab Actis zich voorstelde voelde ik me wel een beetje lullig, aangezien ik dit jaar direct de Praeses had gemaild. (Zo deed ik dit vorig jaar ook, maar toen had de Praeses de Ab Actis er ook bij betrokken)
Natuurlijk kwam de legendarische Ab Actis van Senaat 2013-2014 ter sprake, aangezien hij nog steeds een grote plek in mijn hart heeft. (En ook op deze pagina! Hem zal ik nooit meer vergeten) Maar ook het ontvangstcomité van Senaat 2014-2015 kwam voorbij. (En de spelfout op de consitutiekaart van Senaat 2014-2015... Iets wat de Vice Praeses niet had gezien, maar de Ab Actis natuurlijk wel gemerkt had!) En toen zwaaide de deur open... en daar is dan onze Praeses van 2015-2016!! Een heer met een stralend gezicht, netjes in pak met de Senaatsdas en dan onderaan.... Witte sneakers! ('Om het toch een beetje casual te houden!' Aldus de Vice Praeses)
Lang kon ik niet van zijn aanwezigheid genieten, want hij hoorde het woord 'Almanak' en sprong meteen in de zoektocht-houding en ging op jacht naar de Almanakken.
'Ja, hier kun je alvast zien wat het geworden is!' zei de Vice Praeses terwijl ze me haar Almanak 'Boeiend' overdroeg, zodat ik alvast een beetje kon bladeren.
Ik heb het soort kaft al eens eerder gezien, de U.V.S.V./N.V.V.S.U. had vorig jaar eenzelfde soort materiaal als kaft. Het is een prachtige buitenkant, maar hij is niet zo stoot- en gewichtsbestendig als de andere kaften van de Almanakken wel zijn.
Zo voorzichtig als ik met die Almanak van de U.V.S.V. ben omgegaan, er zitten toch butsen in van de Almanak die er achter stond! (Dus persoonlijk ben ik geen voorstander van dit materiaal kaft... Maar desalniettemin ziet het er wel superstrak uit!)
Het mooiste vond ik dat de Senaat dit jaar mét penningen op de foto staat. (Ik heb toch de grootste voorliefde voor de L.A.N.X. penningen aangezien ik die met elk bezoek weer even mag zien!)
Natuurlijk waren de dames wel benieuwd wat er zoal al in mijn rugzak zat en hoe mijn tour in Amsterdam tot op heden verliep.
Zo werd ontdekt dat ik nog niet gegeten had.
'Dat gaan we regelen!' zei de Vice Praeses en even later zat ik aan twee heerlijke Hollandse broodjes met kaas! (Was weliswaar geen Old Amsterdam... Dat was wel heel toepasselijk geweest!)
Ondertussen gingen de lades al open om te checken of er nog mooie items op 'Het Tuinhuisje' lagen waar ik wat mee kon.
Zo werden de constitutiekaart, kerstkaart en de ceremoniekaart al gevonden.
Ook een aansteker en twee L.A.N.X. dobbels kwamen te voorschijn.
Kort daarna kwam de Praeses terug met de nieuwe Almanak 'Boeiend', de Almanak 'Vrij' (EREPUBLICATIE!!!) en het Lustrumboek van Lustrum 'Elixer'!
'Maar Almanak Vrij... Had je die nog helemaal niet?' vroeg de Praeses.
Ja, ik heb hem al wel, maar ik ben nu bezig met mijn Erepublicaties in tweevoud in mijn verzameling te krijgen... Mocht er dan ooit iets gebeuren (Wat ik natuurlijk niet hoop) dan kan ik mijn Erepublicaties in elk geval in enkelvoud redden. Dat kon de Praeses wel begrijpen.
Ook was hij wel benieuwd naar hoe het verder met mijn L.A.N.X. collectie zat en ontdekte uit eindelijk dat hij zelfs nog 1 missende Almanak voor me kon regelen! (Ik mis er nu nog 1, dan heb ik de hele reeks compleet)
Ook had ik gevraagd naar overgebleven Lustrumitems, maar hier bleek helaas niet veel meer van te vinden.
Dus ging de Praeses even naast me zitten om een mandarijntje te eten terwijl ik mijn tweede boterham met kaas opat.
De Vice Praeses zat onderwijl druk foto's op deze site te kijken en ontdekte de andere L.A.N.X. foto's. 'Je herkent het ook echt allemaal hè?' zei de Praeses verbaasd terwijl hij me hoorde opsommen.
Tja, als ik mijn eigen website niet uit mijn hoofd ken... Dan gaat er toch wat mis!
De Ab Actis was nog even druk een telefoontje aan het afhandelen en daarna zei de Praeses dat zij ook mee moest op de foto. (De P/A foto opstelling zoals dat vorig jaar ook was, al was het dit jaar niet 'warme truiendag' maar 'Professional as can be!')
Eerst werden er wat foto's in de Commissiekamer gemaakt... Maar hier was het toch erg donker... Dus ontstond al snel het idee om dan een foto in de Zuilenzaal te maken.
Met wat passen en meten kregen we hier wel een paar goede plaatjes uit, waarna ik zelf de Penningen nog even op de foto zette. (In 2 jaar tijd zijn de Linten waaraan ze hangen wel wat meer versleten, maar een nieuw lint aan de Penning is sowieso not done! ) Ook dit keer was het Stichtingslint weer present! (Ik wees de Vice Praeses eerder nog op een ouder Lustrumboek waar zowel het Verenigingswapen als het Stichtingswapen op staan) Ik zag de Ab Actis even vreemd kijken maar ik blijf er gewoon stapelgek op! Een Penning zal nooit kunnen vervelen!
Vervolgens werd het zo stilaan eens tijd om verder te gaan! De Praeses beloofde dat hij nog uit zou kijken naar eventueel overgebleven Lustrumitems en de laatste vermiste Almanak.
Deze Senaat is ook echt heel leuk en ze zouden zomaar weer geschiedenis kunnen schrijven! (Het begin is er zeker!!!)
Op naar de volgende keer langs L.A.N.X.!
Eindelijk weer L.A.N.X.! (17 mei 2018)
Het was niet de bedoeling dat ik L.A.N.X. een heel jaar over zou slaan maar de Praeses en ik konden geen datum vinden die voor ons beiden uitkwam. Zo ging het februaribezoek voorbij zonder bezoekje aan de Kromme Nieuwegracht en werd het meibezoek geannuleerd omdat ik niet tot afspraken kon komen. Nu in mei 2018 was het dan eindelijk weer tijd om langs te komen en er was in dat jaar afwezigheid een hoop gebeurd. De Sociëteit is namelijk zo aangepast dat het nu de groenste Sociëteit van Nederland geworden is! Geen gas meer, alleen maar duurzame oplossingen! Virgiel (Delftse zuster van L.A.N.X.) is ook al heel hard bezig met het verduurzamen van hun Sociëteit, maar zo ver als L.A.N.X. is nog niemand!
Ik was komen lopen vanaf de Leidsegracht en had er even niet bij nagedacht dat ik nog een flinke klim voor de boeg had eer ik Het Tuinhuisje zou bereiken. Daar aangekomen werd ik direct door de Vice-Praeses opgevangen die me van wat water voorzag. ‘Helaas had de Ab Actis op het laatste moment nog een afspraak dus daarom verzorg ik het bezoek!’ zei ze vrolijk nadat ze zich had voorgesteld.
Er was hier nog niet veel veranderd. Hoewel ik me nu in de Groenste Sociëteit van Nederland bevond was er op het eerste gezicht helemaal niets anders aan!
‘Waar je het vooral aan kunt zien zijn die grijze buizen!’ zei de Vice-Praeses terwijl ze op zo’n buis wees. ‘Verder is er inderdaad weinig van te merken, maar eigenlijk is dat ook weer goed, want dan verandert er niets aan het uiterlijk of het karakter van het pand terwijl er achter de schermen een heleboel gebeurt!’ aldus haar.
Ze aarzelde dan ook geen moment om me mee te nemen naar het dak waar je de enorme warmtepompinstallaties kon zien. Deze slimme installatie slaat de warmte op die vrijkomt bij het koelen van de bierbollen. Daardoor kan het op een koude winterdag net zo warm zijn als dat het nu op deze zonnige donderdag in mei was! Verderop het dak waren twee rijen zonnepanelen te zien. ‘Ons volgende project is een opslagunit voor de stroom die de zonnepanelen opwekken aan te schaffen. Zo’n apparaat is nogal kostbaar waardoor we die nu nog niet hebben. Op dit moment wekken we dus wel stroom op, maar we kunnen de ‘overtollige stroom’ niet opslaan, dus die zijn we uit eindelijk kwijt.
Mooie toekomstambities!
Binnen op het hoogste puntje van de Sociëteit stond dan ook nog het ‘brein’ van de duurzame installatie. Deze zorgt ervoor dat alles in goede banen wordt geleid en elke ruimte krijgt wat hij nodig heeft!
Na dit klimavontuur staken we de hal even over naar de Almanakkamer zodat ik de missende Almanakken van dit jaar en van vorig jaar op kon halen.
Focus is het boekwerk dat vorig jaar is uitgebracht en deze is opgevolgd door De Leeuw van dit jaar. Terwijl ik deze boeken stevig vasthield maakte de Vice-Praeses een doos open met boeken erin die ik meteen herkende. Ik zal altijd en eeuwig een voorliefde voor dit boek blijven behouden dus toen ik zag dat deze nog altijd in zulke hoge aantallen aanwezig was aarzelde ik geen seconde. Van Vrij neem ik ook zeker nog een extra editie mee!
Terug op het Tuinhuisje zocht de Vice-Praeses ook nog de Constitutiekaart en de Kerstkaart op.
De meeste Senatoren waren allemaal weg al zag ik er af en toe eentje voorbijkomen.
Al snel werd het tijd om weer verder te gaan dus na het slim inpakken van mijn tassen en een bedankje aan de Vice-Praeses voor haar hartelijke ontvangst werd het tijd om verder te gaan. Het was een geslaagd bezoek!
Kennismaking met de Senaat van LANX (22 maart)
Het was weer eens tijd voor een bezoekje aan Amsterdam en ik zou de planning in de hoofdstad starten met een bezoek aan LANX!
In het Tuinhuisje waren de Praeses, Vice Praeses, Ab Actis en de Assessor bijeen en het leek er wel een beetje op dat het gisterenavond laat was geworden, dus dat de Senaat wel een rustige opstart kon gebruiken in de vorm van een bezoekje van mij.
Aangezien ik nog even op een bankje vlakbij de Sociëteit was gaan zitten waar ik helaas werd lastig gevallen door een gekkie besloot ik geen seconde langer meer te wachten en kwam ik dus te vroeg aan op de afspraak, maar ja… Hier waren tenmiste geen rare hoofdstelijke gekkies, alleen leuke mensen!
De Ab Actis bood me iets te drinken aan en hoewel het nog even spannend bleef of er ijsthee zou zijn aangezien de Senaat niet helemaal zeker wist of er ijsthee op de Sociëteit te krijgen was verloste de Praeses ons even later uit de onzekerheid want er was zeker ijsthee in het pand!
Met het glaasje ijsthee in handen kwamen de vele verhalen los. Mijn betrekkingen met de AHC Verenigingen, mijn betrekkingen met Amsterdam. De Assessor was op zijn beurt erg benieuwd wat ik van het thema van Hoogtij 2019 vond. Axis Mundi zou een thema zijn waar een Delftse studievereniging wel iets mee zou kunnen. (Zij hebben jaarlijks een groot feest met een origineel thema en dit jaar is het thema Serendipity. De Assessor vond het meteen een geweldig thema terwijl ik op andere verenigingen moest uitleggen wat het betekende!) Toen de Assessor me vervolgens het logo liet zien was ik wel wat teleurgesteld want ik had na alle enthousiasmerende omschrijvingen echt een heel erg sterk logo verwacht. Een Amsterdams element, sterren, planeten… Maar dat was het dus allemaal niet.
Mag ik je uitdagen? Als ik tijd heb zou ik graag een alternatief logo willen uitwerken! Ik ben er van overtuigd dat het logo nog beter had gekund!
‘Oh prima, dat vind ik wel leuk hoor!’ zei de Assessor enthousiast.
Intussen had de Ab Actis alvast de gezellige kerstkaart, de Larinx en de nieuwste Almanak schaakmat voor me opgezocht. Bij binnenkomst was het me opgevallen dat eenzelfde Almanak als deurstopper was gebruikt. ‘Ja dat klopt, we hebben er nogal wat!’ zei de Commissaris Sociëteit die heel even was binnengelopen en even later ook weer was verdwenen.
Ik had vervolgens een heel dynamisch gesprek met de Assessor over het gebruiken van Almanakken als raamstopper. ‘Oh, bij ons thuis gebeurt dat ook veelvuldig hoor!’ zei hij vrolijk.
Het is dat ik geen twee gouden handjes heb, anders zou ik een start-up beginnen in houten boeken als speciale raamstoppers. Dan hoeven er geen Almanakken meer te sneuvelen voor frisse lucht en dan heb je toch het gevoel van een Almanak in je raam!
Vorig jaar was er maar een Senator tijdens dit bezoek geweest dus toen had ik mijn logboek ook niet uit mijn tas gehaald. Dit jaar vond ik het wel een goede gelegenheid om mijn logboek te pakken. De Ab Actis stelde voor dat ze er een leuk stukje in zou schrijven maar aangezien het mos ‘Lezen is Schrijven’ op dit boek geldt kwam ook de Vice-Praeses er niet onderuit om een stukje in het boek te schrijven.
Daarna zouden we ook nog een paar leuke foto’s maken. Echter is de primeur van de eerste LANX Mr. Sunshine er niet gekomen. Een paar leuke groepsfoto’s zijn er in ieder geval wel gemaakt!
Het was al gauw tijd om verder te gaan dus ik bedankte de Senaat voor de gastvrijheid en ging daarna weer de vele trappen naar beneden om koers te zetten naar de volgende afspraak.
Het was weer even gezellig!
Op bezoek bij de nieuwe Senaat (20 februari)
Het was weer tijd voor Amsterdam. Met het oprukkende Coronavirus en mijn eeuwige hekel aan de geurtjes en drukte van Amsterdam had ik besloten om buiten wat gezichtsbescherming te gebruiken. Overigens was ik wel eerst naar het stationsbord gelopen om daar een foto te maken. (In alle jaren dat ik nu in de hoofdstad kom is dat me nog nooit gelukt, aangezien die borden op bijzonder onlogische plaatsen staan…) Helemaal ingepakt wandelde ik vervolgens met de massa mee over de Dam, langs de Kalverstraat, zo de Nieuwezijds Voorburgwal op. Omdat ik vorig jaar voorafgaand aan het bezoek aan LANX was lastiggevallen door een typisch Amsterdams gekkie was ik nu maar bij de tramhalte gaan zitten om de krant te lezen. Dan was er allicht iedere vijf minuten een tram die je uit een rare situatie zou kunnen redden.
Met nog een kwartier margetijd had ik mijn krant uit en besloot ik alvast naar de Sociëteit te lopen. Het is altijd weer een uitdaging op welke bel je moet drukken. Aangezien geen van de bellen het nu deed was ik al bijna op het punt dat ik het nummer van de Senaat wilde opzoeken. (Er hing wel een briefje dat pakketbezorgers naar een nummer konden bellen maar aangezien ik niet aan die omschrijving voldeed voelde ik me ook niet aangesproken door dit briefje.)
Voordat ik mijn telefoon kon pakken stond er een dame naast me die vroeg of ik Sabine was. ‘Hoi, ik ben de Assessor van de Senaat! Goed dat je er al bent! Ik was juist naar de Appie om appelflappen te halen voor je komst!’ zei ze vrolijk. Wat een leuk idee! Gezellig!
Ze deed de deur open en onderweg naar boven vertelde ik haar dat ik elk jaar weer probeer om Amsterdam af te stoten maar dat de verenigingen altijd weer de reden zijn om terug te blijven komen. De stad zal gewoonweg nooit mijn favoriet gaan worden… ‘Nou, vandaag gaan we er alles aan doen om je weer een wat positiever beeld van Amsterdam te bezorgen!’ aldus de Assessor.
We kwamen aan bij het welbekende Tuinhuis (wel buiten adem, die trappen blijven toch altijd een dingetje.) waar de Praeses en de Ab Actis al direct naar me toe kwamen om me te onthalen. ‘Wat goed dat je er weer bent! Ga lekker zitten!’ zei de Praeses hartelijk. ‘Hoi, wij hebben met elkaar gemaild!’ zei de Ab Actis vrolijk.
Ook kwam er een interessante man voorbij gelopen en hij stelde zich voor als de Fiscus Vereniging. Leuke vent!
Ik ging op een zetel zitten en de Praeses bood me al meteen iets te drinken aan. Toen ik opzij keek zag ik dat de fles ijsthee al klaarstond. ‘We hebben ons ingelezen!’ gaf ze lachend toe. Ik ga heel graag voor een glaasje ijsthee! De Ab Actis was even weggelopen om borden te halen voor de appelflappen die de Assessor was gaan halen. Die zijn nieuw, maar het idee vind ik wel erg goed! Zo rond de klok van 12 heb je toch wel zin in iets lekkers en een appelflap is dan een uitstekende snack!
Goed en wel geïnstalleerd kreeg ik al direct het eerste item van dit bezoek overgedragen. ‘Hij is echt vers van de pers, kortgeleden uitgebracht door de KAR!’ aldus de Ab Actis die me de nieuwe Almanak ‘Amen’ overdroeg. Een prominent boekwerk met een goudlaagje op de snede. Dat ziet er veelbelovend uit! Meer wilde ik er natuurlijk nog niet over kwijt omdat dat wellicht de Winnaars zou beïnvloeden. Hierdoor raakte de Senaat al snel verwonderd over de hoeveelheid prijzen die je als vereniging kunt winnen. ‘LANX heeft volgens mij nog nooit iets gewonnen hè?’ aldus de Praeses. ‘Daar gaan we dit jaar wel even verandering in brengen hoor!’ aldus de Assessor die wel kansen zag.
Naast de Winnaars was er natuurlijk ook het Gradatiesysteem waar een hoop over te vertellen was. Overigens kon ik halverwege dat verhaal weer opnieuw beginnen want er kwamen twee nieuwe gezichten binnen en die wilden het verhaal ook graag horen. Het was soms echt een logistieke puzzel wie er nu wel en niet bij de Senaat hoorden, maar deze twee personen waren van de Lustrumcommissie! ‘We hoorden dat je zou komen, dus we wilden je natuurlijk ook even zien!’ aldus de dame van de LuCo. De heer van de LuCo had speciaal voor deze gelegenheid de Lustrumdas-proefdruk meegebracht. (Deze wordt nu door de LuCo gedragen.) Uiteraard had ik het thema ‘Ravage’ wel voorbij zien komen maar de kleuren had ik me niet echt gerealiseerd. 3 van mijn 4 themakleuren zitten in dit Lustrum! Groen, roze en goud! Toen ik de das even in handen had was ik al meteen enthousiast. ‘Wat jammer dat je de lustrumdas van het vorige lustrum bent misgelopen. Wij gaan regelen dat je onze lustrumdas NIET gaat mislopen!’ beloofde de LuCo dame al meteen.
De LuCo heer zag het echter wel gebeuren dat ik er met deze proefdruk vandoor zou gaan dus hij vertelde al direct dat deze das niet mee naar Delft kon omdat er dan een LuCo man zonder das zou zitten. ‘Bovendien worden de kleuren van de werkelijke das nog een stukje feller!’ verklaarde hij.
Door de angst dat ik er met iemands das vandoor zou gaan kwam ik juist op het idee om een foto met die das te maken om zo het beeld te veroorzaken dat deze heer zijn das kwijt zou zijn. Bovendien zou het ook mooie promo voor het lustrum van LANX zijn. Het lustrum van Laurentius kwam natuurlijk ook ter sprake, maar daar was ik wel wat harder over omdat het alle schijn mee heeft dat die Lustrumcommissie mijn themalogo van 2018 heeft gekopieerd. Wat extra promo en een zuster een beetje voor gek zetten, dat vond het LuCo duo een heel goed idee dus de LuCo man wilde de das al voor me gaan voorknopen. Ik begon heel hard te lachen. Ik mag dan wel een vrouw zijn, maar ik kan uitstekend mijn eigen das knopen! ‘Oeps, sorry!’ reageerde de LuCo man waarop hij de das aan me overdroeg. Binnen enkele tellen zat de das in een enkele windsor. ‘Wauw, jij doet het heel wat sneller dan onze dames!’ reageerde de Fiscus Vereniging. En daar heb ik niet eens een spiegel voor nodig!
Ik ging bij het vaandel staan en maakte een paar selfies die ik op Instagram zou zetten. De LuCo dame maakte ook meteen een foto van mij met het vaandel en die foto appte ze naar de eigenaar van de das. ‘Das pech, das weg! We hebben je das meegegeven aan Sabine, de VerenigingsVerzamelaar!’ lachte de LuCo dame.
Vervolgens maakte ik de das ook wel weer meteen los en gaf ik hem terug aan de LuCo heer. Mijn eigen das zou sowieso ook gaan komen!
De Vice-Praeses en de Commissaris Sociëteit waren er inmiddels ook bij gekomen. De Vice-Praeses was wel enthousiast over het idee van de appelflap, maar hij vond wel dat die warm gegeten moest worden, dus hij liep even weg om de appelflap warm te maken. Toen ik daar bij zijn terugkeer een opmerking over maakte wilde hij mijn appelflap al direct omwisselen met zijn warme exemplaar, maar dat vond ik wel een beetje ver gaan. Geniet er nou maar van!
De Commissaris Sociëteit was erg benieuwd naar mijn avonturen en hij stelde dan ook vele vragen over mijn geschiedenis, mijn eerste bezoek aan Amsterdam en ook waarom het nooit echt wil lukken met Amsterdam. Het jaar 2013-2014 was een heel mooi jaar en ook 2014-2015 had de nodige sterke elementen… ‘Ja, de foto op je site dateert ook van 2014-2015!’ reageerde de Praeses. Klopt, de bezoeken die daarna volgden waren allemaal wel prima, maar niet echt bijzonder of gedenkwaardig. ‘Ik hoop dat wij wel een betere indruk maken! We hadden er oprecht zin in dat je zou komen!’ deed de Fiscus Sociëteit een duit in het zakje. Dat was ook aan alles te merken, ik had het erg naar mijn zin en ik merkte ook dat alles oprecht was. Ik zou bijna een tweede afspraak met Amsterdam gaan inplannen! Maar, die kan er toch wel gaan komen met Mr. Sunshine.
‘Ja, daar hebben we over gehoord, maar hoe werkt dat?’ vroeg de Ab Actis.
Nou, een man moet rond de Gradatie 2 (1,5- 2 of 2,5) hebben en hij mag niet NB zijn. ‘Dan blijft onze Fiscus Vereniging over!’ aldus de Praeses.
Goede keuze! Ik had Commissaris Sociëteit ook graag de nominatie gegeven aangezien die ook wel erg leuk is, maar ja… NB is NB. Ik heb dan ook zeker niet te klagen met de Fiscus Vereniging! De Vice viel voor mij al wel meteen af. Een aardige jongen, maar hij kwam aanvankelijk in de gradatie 7 terecht (terwijl hij de oudste van deze Senaat blijkt te zijn…) en als ik er nu nog eens naar kijk dan zou ik hem in de gradatie 8 schalen.
De Ab Actis was in de tussentijd al druk bezig gegaan met het zoeken naar items dus toen ik deze in mijn tas deed haalde ik al gelijk het Logboek eruit zodat de Ab Actis een mooi stukje namens LANX kon schrijven. Terwijl zij aan het schrijven was ging de Praeses nog even door op Mr. Sunshine. Zij vond het namelijk wel een gemiste kans dat de Fiscus Vereniging niet voor de Opperklasse genomineerd was. ‘Je hebt er immers zelf voor gekozen om ons pas op dit moment op de planning te zetten!’ aldus haar. Sterk punt, helemaal eens. Het gevaar is alleen dat sommige volledig zuivere inzendingen na een tijdje toch afgeleid raken of zelfs NB en daarom wilde ik de nominatietijd kort houden. ‘Nou geen zorgen, onze Fiscus Vereniging blijft wel stabiel hoor, daar ben ik van overtuigd!’ aldus de Praeses. Interessant, hij krijgt sowieso een mooie nominatie en verder kunnen we altijd kijken wat zo’n jaar brengt!
Niet veel later stond de Praeses even op waarna ze terugkeerde met twee linten en een das die ik nog nooit had gezien. Ik herkende het mythische wezen (De naam ervan is meermaals gevallen, maar ik heb het niet goed kunnen onthouden. Ik zit met ‘Multikorn’ in mijn hoofd, maar het klinkt mij toch meer als een broodje of als een koekje in de oren. Google zegt ook ‘Brood’…) dat ook op de Senaatsdas en de SB das staat. ‘Dit is onze stichtingsdas want zoals je weet is de organisatie van LANX verdeeld in een Verenigingsbestuur en een Stichtingsbestuur. Bij het Verenigingsbestuur hoort de penning aan het groene lint. Die is ook al zo oud als de vereniging. Verder hebben we ook het stichtingslint, die is een stuk jonger zoals je kunt zien. Op beide penningen zie je de geuzenman en de geuzenvrouw maar de inscriptie verschilt. De naam van LANX was vroeger IAN wat dus Institutio Amicitiae Nostrae betekent en dat zie je terug op het stichtingslint’ aldus de Praeses. Overigens liet de Praeses al snel blijken dat zij de naam IAN nooit terug had gezien. Ik heb toevallig thuis een tasje wat ik heb gekregen van de Ab Actis van 13-14, hij had het speciaal uit het familiearchief gehaald om het aan mij te schenken, en daar staat dus 100 jaar IAN op. ‘Wat bijzonder, dat wil ik wel eens zien!’ reageerde de Praeses enthousiast. Ik wist wel dat dit iets bijzonders moest zijn, maar nu weet ik ook echt het verhaal erachter!
Nu weet ik wel dat honorair Senatoren vinden dat de linten van de Senaatspenning echt niet gerestaureerd mogen worden maar er is wel een grens als het gaat om de veiligheid en de waarborg voor deze penningen. Hoe ouder en zwakker ze worden, hoe groter het gevaar is dat er penningen verloren kunnen raken. Ik vind het dan ook steeds onverantwoorder worden als het gaat om de linten aan de penningen en ik gaf ook aan bij de Praeses dat ik vind dat het in de ALV besproken moet worden. De penningen zijn 140 jaar oud, die zullen niet vergaan en de tand des tijds uitstekend kunnen doorstaan. De linten zijn blijkbaar ook zo oud maar die vergaan in nu rap tempo. Het representatieve beeld van de Senaat wordt er nu door aangetast, de herkenbaarheid van de functie van de drager gaat in hoog tempo verloren omdat het symbool niet goed zichtbaar meer is én de veiligheid van de 140 jaar oude penningen is in het gedrang omdat de penningen nu met een simpele braspartij al buitgemaakt zouden kunnen worden en ja, wat heb je dan liever? Een 140 jaar oud stukje stof vervangen dat je altijd nog tentoon zou kunnen stellen in een lijst of een 140 jaar oude penning met dito lint verliezen tijdens een CoBo of een Dies omdat het lint het definitief begeven heeft? Mijn rede was erg helder en het was duidelijk stof tot nadenken voor de Senatoren.
Vervolgens gingen we de setting voor de foto’s voorbereiden. Alle mooie elementen werden uit de kast getrokken om de foto zo compleet mogelijk te maken! Ik had beide linten vast (‘je mag er voor de foto wel eentje dragen!’ aldus de Praeses aangezien het haar linten waren) en ook de stichtingsdas kreeg een prominente rol in de foto.
Nadat er een paar leuke foto’s gemaakt waren werd de Mr. Sunshine foto voorbereid. Ik had ervoor gekozen om het stichtingslint te dragen aangezien die goed paste bij de rest van mijn outfit. Het Senaatslint hield ik vast op de foto waardoor ik die penning een prominente rol zou krijgen op de foto. (Penningen zijn vaak erg dynamisch op foto’s. Deze bleef echter in precies de juiste richting hangen tijdens de fotosessie, dus ik was erg blij!) Overigens miste ik toch nog een sleutelelement in de foto en dat was het vaandel. Omdat er op dit ogenblik geen functionele vaandelstandaard was, hadden we iemand nodig die het vaandel wilde dragen. Wanneer je het niet weet zou het je waarschijnlijk ook niet direct opvallen dat er een echte vaandeldrager achter het vaandel staat.
Aspirant Mr. Sunshine deed goed zijn best om stralend op de foto te komen!
Eenmaal weer op de grond bewonderde ik de linten nog eens goed. Dit zal me nooit gaan vervelen!
Een blik op mijn horloge leerde me dat het tijd was om verder te gaan. Het was in ieder geval een ontzettend geslaagd bezoek geworden! Het is lang geleden dat ik me zo hartelijk onthaald heb gevoeld op LANX. De Senaat en de LuCo dame en heer hebben er echt alles aan gedaan om me een superleuke tijd te bezorgen!
Zodra mijn goedgevulde tas was gepakt was het tijd om verder te gaan. Ik bedankte iedereen hartelijk voor dit fantastische ontvangst en ik beloofde dat als Mr. Sunshine hier zou vallen ik zeker terug zou komen voor de prijsuitreiking en dan zou ik ook meteen alle toffe lustrumgadgets mee kunnen pakken!
Ik beleef veel liever een ravage dan dat ik tegendraads ga zijn!
Het was een toptijd hier op LANX! Ik hoop dat we er een vervolg aan gaan plakken!
