Lucky Strike day! -Festival & AHC Dag Lustrum Extationair-  (21 juli)

Op 21 juli stond er een bijzondere afspraak op mijn planning, namelijk een bezoekje aan het Lustrum van Veritas.

Waarom dat nu zo’n bijzondere afspraak is? Veritas heeft qua betrekkingen met mij nog geen enkel jaar écht stabiel gedraaid dus ik wist niet echt wat ik zou kunnen verwachten. Ik had om die reden kunnen besluiten om dan maar niet te gaan maar aangezien ik dit jaar wel goede betrekkingen met het Bestuur heb en ik daarnaast leuke contacten met de Lustrumcommissie heb gekregen leek het me wel de moeite waard om toch even te gaan.

Het was tot een week voorafgaand aan de Lustrumweek nog wel onduidelijk of ik écht zou gaan aangezien ik weliswaar van de Lustrale Ab Actis had vernomen dat ik welkom zou zijn op de Festivaldag/AHCdag maar vervolgens had ik niets meer gehoord over hoe ik het terrein op zou kunnen komen. Ik besloot dus nog maar even een namailing te sturen met de vraag hoe dit bezoek logistiek in zijn werk zou gaan. Van Quintus had ik al wel een ticket binnen, maar hoe zou dat hier gaan werken? Nou, diezelfde dag nog had ik mail van de Lustrale Ab Actis terug, inclusief een ticket zodat ik zonder problemen of hulp binnen zou kunnen komen! Ik ben dan ook erg blij met de soepele communicatie die ik voorafgaand aan deze dag met de Lustrale Ab Actis heb gehad!

(Ik moet alleen maar heel even vergeten dat het beveiligingsbedrijf me om 13:05 wegstuurde terwijl het evenement om 13:00 zou beginnen… Uit eindelijk kon mijn Extationaire dag met een vertraging van +20 minuten alsnog gaan beginnen!)

Utrecht is me niet onbekend en de richting die de bus vandaag op zou gaan heb ik ook al eens eerder gezien aangezien ik eens een congres had in de buurt van de Watertoren. (Alleen zagen de bussen er toen nog net wat anders uit en reed de bus Zuilen/Overvecht nog naar een halte die Burg. Daam Fockema Andreaelaan heette.) Desondanks voelde het toch als een wereld van verschil toen ik bij bushalte Sweder van Zuylenweg uitstapte. Dit deel van Utrecht voelde erg Haags aan… Vreemd om te zien hoe anders Utrecht eruit kan zien terwijl je maar op 10 minuten rijden van de Binnenstad zat.

Nadat ik de bushalte voor de terugreis even had geïnspecteerd besloot ik te kijken hoe ik op het Lustrumterrein kon komen. Het feest leek overigens al bij het Julianapark te beginnen want er liepen naast het park een stel kippen los. En dan liepen ze niet alleen aan de parkzijde van de weg… nee ook aan de overkant van de weg kon ik een dikke haan maar net omzeilen. Interessant verhaal dit…

Ik liep verder en kwam onder een treinviaduct door. Daarna was het de vraag of ik linksom of rechtsom moest. Mijn richtingsgevoel laat me altijd wel in de steek dus toen ik de Walserijstraat over het hoofd zag (Waar zijn die straatnaamborden als je ze nodig hebt!) belandde ik al zowat bij het nachtterein bij Central Studios! Gelukkig is google maps je beste vriend en kwam ik er al gauw achter dat de ogenschijnlijk doodlopende parkeerhaven de desbetreffende ‘Walserijstraat’ was waar ik doorheen moest.

Even later zag ik de letters ‘Werkspoorkathedraal’ me tegemoet stralen vanaf een grote loods. Ha, dat moet het zijn!

Een snelle blik over dit gebied leerde me dat dit met geen mogelijkheid de ingang kon zijn. Geen hekken, geen poort, geen welkom en wel een shitload aan fietsen. Hm… Het houdt nog even niet op met de zoektocht! Gelukkig kwam op dat moment onze Extationaire Avonturier op mijn pad. Dan heb ik het natuurlijk over Commissaris Subs 1. (a.k.a. de Veritijnse Freek Vonk!) Hij wees me de juiste kant op waarna ik dus op mijn gemak die kant uit ging en even 20 minuten moest doden met het rondkijken. (Het is dat het een zondag was en er dus sowieso geen Metrokrantje was… Maar nu miste ik wel echt even mijn krantje!) Toen ik vervolgens een andere groep mensen richting de poort zag gaan die hun ticket moesten laten zien en daarna mochten doorlopen besloot ik hetzelfde te doen. Wat me wel verbaasde was het feit dat er helemaal geen festivalbandjes werden uitgedeeld. Is dat juist niet een van de elementen die een festival juist een festival makt? Ik mocht nu in ieder geval wel doorlopen dus ik vond het prima. Ik kwam de grote ruimte binnen en voor ik goed en wel het terrein kon gaan verkennen werd ik al vrolijk begroet vanaf rechts. Bleek vrijwel het gehele Bestuur daar te zitten! ‘Kom erbij!’ zei Vicarus 1 vol enthousiasme en ze zorgde er ook meteen voor dat er een plekje tussen haar en tussen de Ab Actis vrij kwam zodat ik tussen hen in kon gaan zitten. Tegenover me signaleerde ik de Fiscus Bedrijf die duidelijk nog niet helemaal wakker was. Naast hem zag ik Vicarius Bedrijf staan en het was duidelijk dat die een erg zware sessie erop had zitten want hij zei werkelijk helemaal niets. (En ik ken hem toch wel als een vrolijke enthousiaste gozer. Het feit dat hij geen woord zei moest wel betekenen dat hij echt nog niet wakker was!) Aan de andere kant van Fiscus Bedrijf zat een dame die ik natuurlijk wel van de site herkende maar nog niet persoonlijk ontmoet had, namelijk de Praeses! ‘Wat ontzettend leuk dat je er bent! Wij hebben elkaar nog niet eerder gezien hè? Ik ben de Praeses van Veritas!’ aldus haar.

Je was afwezig tijdens mijn Jaarbezoek en aangezien het extra Intervalbezoek (Met Voorhuys Experience) helaas niet door kon gaan hebben we elkaar inderdaad nog niet kunnen leren kennen. ‘Ik wist helemaal niet dat je zou komen joh! Maar wel echt leuk dat je er bent!’ aldus de Ab Actis.

Ten tijde van mijn UIT-mail naar haar was het inderdaad nog niet duidelijk op welke Lustrumdag ik welkom zou zijn dus ik had haar toen laten weten dat ik haar wellicht op het Lustrum zou gaan zien.

‘Oh kom je tijdens de UIT ook? Superleuk! Op welke dag kom je?’ aldus de Praeses.

Ja, tijdens de UIT ben ik er op woensdag en dan heb ik mooi het laatste tijdslot voor jullie gereserveerd staan zodat ik dan geen andere afspraken meer heb! (Vorig jaar had ik het namelijk ontzettend naar mijn zin op het Schoolplein maar ik had nog een afspraak na Veritas staan…. Ik had weinig zin om te vertrekken en bovendien viel die afspraak die erna kwam heel erg tegen… Hier had de Ab Actis gelukkig erg goed met me meegedacht want ik wilde Veritas dit jaar eigenlijk ook weer op het 14:30 tijdslot zetten maar zij kwam op het idee om een later tijdslot in te zetten.)  ‘Mooi, heel goed!’ aldus de Praeses.

Samen met Vicarius 1 blikte ik nog even terug op die eerste kennismaking met haar en de grote gezelligheid die er toen op het Schoolplein was. Vervolgens reageerde de Praeses dat zij wel wist dat ik vandaag zou komen. ‘Iemand had het wel in de agenda gezet dat je zou komen vandaag, ik heb het namelijk gelezen!’ aldus haar.

Wellicht de Lustrale Ab Actis of een van de Bestuursmannen, aangezien zij het erg druk met het Lustrum hadden.

‘Wij hebben overdag een redelijk vrije rol tijdens dit Lustrum. Wij zijn geen uitvoerende instantie dus we hebben het best wel rustig. Wij zijn er vooral om de calamiteiten op te lossen… maar die ontstaan vooral op het nachtprogramma dus ik denk dat we een rustige dag voor de boeg hebben.’ aldus de Praeses.

‘Wat was een beetje jouw plan voor vandaag? Wij vinden het natuurlijk heel erg leuk om je mee te nemen maar aangezien we dus een wat vrijere rol zullen hebben vandaag zullen onze clubgenoten en zo ons ook wel gaan opzoeken! Ken je nog een beetje andere mensen van Veri?’ aldus de Ab Actis.

Nou, ik wist in ieder geval dat de Vice-Praeses van de LKvV van vorig jaar er ook zou moeten zijn dus die zou ik sowieso wel gaan opzoeken. Verder zou ik wel even kijken waar de dag me zou gaan brengen! ‘Zie je die mensen met de turkooizen vestjes? Zij zijn van de Exploitatiecommissie. En daar zie je een jongen met een half turkooizen en half zwart vestje. Die is van het Terrein Praesidium. Wij als Bestuur hebben we de nodige voorbereiding gedaan maar wij gaan niet over de indeling van het terrein en over de logistiek van de exploitatie, daar zijn zij speciaal voor als ondercommissies van het Lustrum. We hebben er voor gekozen om de exploitatie van het Lustrum volledig in eigen hand te houden. Daar zijn onze Bestuursmannen en vooral de Commissaris Exploitatie/Acquisitie van de LuCo ontzettend druk mee. Een aantal drankleveranciers bieden namelijk de mogelijkheid om een All-in Lustrum te organiseren. Dan zorgen zij niet alleen voor de apparatuur maar ook voor de logistiek en mensen achter de bar. Dat neemt weliswaar veel stress en werk uit handen maar dat zorgt wel voor een hogere drankprijs. Zo’n All-in Lustrum kan al snel een bierprijs van 3,50 of zelfs 4 euro opleveren. Wij wilden wel graag dat het Lustrum toegankelijk en betaalbaar zou zijn dus daarom hebben we gekozen voor onze eigen exploitatie. Daardoor kunnen we de bierprijs op 1,50 houden, wat toch wel een stuk aardiger is dan 3,50!’ aldus de Praeses.

Kortom, die LuCo is ontzettend belangrijk maar zonder de Exploitatiecommissie en het Terrein Praesidium was het alsnog een karige bedoeling geweest! ‘Overigens is dat dus wel meer werk… Maar dat hebben we er graag voor over!’ vervolgde de Praeses.

Algauw ontdekte ik dat naast de Lustrale Commissaris Exploitatie/Acquisitie ook onze toch al grote superheld Vicarius Bedrijf ontzettend veel werk heeft verricht voor het Lustrum. Ik denk dat hij een van de weinige Bestuurders is die in feite portefeuilles voor drie verschillende Bestuursleden heeft gedraaid.

Van Vicarius 1 kreeg ik een lekker glas ijsthee en algauw hoorde ik nog wat meer verhalen over wat er zoal was gebeurd. Een dag eerder was het familiedag en diverse ouders en andere famillieleden hadden het er duidelijk goed van genomen. ‘Yes-R stond in Central Studios en ik heb zijn Instastories gehaald! Hij was echt zo’n vriendelijke man!’ aldus de Praeses die me vol trots de foto liet zien.

Vervolgens kreeg ik ook nog een foto onder mijn neus van de Praeses samen met twee steltlopers die bij Central Studios rondliepen als entertainment. ‘Ik was ook echt zo blij met deze foto!’ zei de Praeses vrolijk.

Intussen was beveiliger Kev druk bezig met het uitdelen van broodjes en sap. De wijze waarop Kev met het Bestuur omging deed me vermoeden dat hij wel vaker op evenementen van Veri staat als beveiliger. Ik vond het in ieder geval erg leuk om deze amicale omgang te zien. ‘Je moet vitamientjes binnenkrijgen Ab Actis, neem dat pak nou maar!’ aldus Kev die met een pak sinaas-aardbeiensap aankwam.

Naast de Ab Actis zat Vicarius 2 die druk in gesprek was geweest met Kev en een andere beveiliger. ‘Hee! Leuk dat je er bent!’ zei hij ook toen hij me eenmaal kwam begroeten met een knuffel. Zorg maar dat je er op UIT Woensdag ook bij bent want dan krijg je jouw Mr. Sunshineprijs! ‘Oh? Superleuk! Ik kijk er nu al naar uit!’ aldus Vicarius 2 die ook duidelijk moe was, maar toch ook wel uit leek te zien naar deze prijsuitreiking!

‘Ik kom zelf uit Nijmegen en ik weet toevallig dat de Waalbrug hier gemaakt is. Verder zijn hier ook echt locomotieven en treinstellen gebouwd en gerepareerd!’ aldus de Praeses. Gezien de naam Werkspoorkathedraal leek het me wel vreemd als hier nog nooit een trein was geweest, maar van de Waalbrug wist ik het niet. Het was sowieso wel duidelijk dat deze industirële werkloods ooit een echte werkplaats was geweest. Het plafond was hoog en er waren nog een aantal palen met katrollen te zien waar ooit beweegbare elementen aan gezeten moesten hebben zodat de werklui bij het te repareren onderdeel konden. Het is wel echt een vette locatie met een goed verhaal!

De Praeses vond het zonde om aldoor te blijven zitten met hun bezoeker die nog niets van het terrein had gezien. ‘Sabien, ik trek even mijn hakken aan en dan gaan we even een rondje lopen!’ aldus haar en even later gingen we aan de wandel.

Het grote bouwwerk dat centraal in de Werkspoorkathedraal was opgesteld was me natuurlijk niet ontgaan. ‘Wij bouwen gewoon even de Domtoren na op ons Lustrumterrein! Doen we gewoon!’ zei ze vrolijk terwijl ze me op de Domtoren annex geweldige uitkijkpost wees. ‘Je kunt er ook op! Kom mee!’ vervolgde ze. Wat mij overigens direct opviel terwijl het haar niet opgevallen was, was het feit dat Sociëteit Eigen Huis ook een plek in deze constructie had gekregen. Kromme Nieuwegracht 54 compleet met het Veritaswapen boven de deur was precies bij de in- en uitgang van de Domtoren neergezet. Te leuk!

Eenmaal boven aangekomen kon ik de grote zaal vanaf alle kanten goed zien. Bij de bar was het nu nog redelijk rustig maar de Lustrum Barcommissie (herkenbaar aan de gele shirts) stond al klaar om te gaan knallen!

Liep je wat verder kon je naar het buitenterrein kijken, de plek waar het festival grotendeels plaats zou gaan vinden. Weer een stukje verder kon je over het Foodcourt uitkijken, waar je bij de ene kraam lekkere frietjes kon scoren en bij de andere kraam kon je terecht voor overheerlijke falafel! Dit was ook de plek waar de resterende Bestuurders nog zaten.

Uit eindelijk kwamen we aan bij het laatste punt en dat was het uitzicht over de mainstage en de bijbehorende dance area. Voor een ieder die liever even niet wilde dansen was er ook een tribune neergezet zodat je zelfs als je moe was nog van de leuke muziek kon gaan genieten. ‘Gisteren was het dus familiedag. Als opwarming van de avond stonden alle bandjes die een Lustrumliedje hebben gemaakt op het podium. Heb je de liedjes gehoord? Ze staan op Soundcloud!’ aldus de Praeses.

Ik heb de presentaties van de Lustrumliedjes natuurlijk nauwlettend gevolgd op instagram dus ik wist wel dat er vele leden fanatiek bezig waren geweest met het maken van Extationaire hitjes!

‘Die stonden er dus om hun eigen hitje ten gehore te brengen! Daarna hadden we een ABBA coverband op het podium staan en die waren werkelijk ge-wel-dig! We wilden natuurlijk wel iets wat voor iedereen leuk was en ja, ABBA… Dat is voor iedereen wel een feestje! Dat was echt een groot succes!’ aldus de Praeses.

Ik maakte wat foto’s van de uitzichten en ging vervolgens weer mee met de Praeses.

‘Zie je dat glazen huis daar?’ vroeg ze toen we weer beneden stonden. Ze wees richting een glazen huis die op een zeecontainer was gezet. ‘Daar maken ze nu Lustrumradio! Ik vind eigenlijk wel dat ze jou even zouden moeten interviewen!’

Overigens was het zo geregeld dat de Lustrumradio alleen in de lucht was zolang het evenement nog niet echt bezig was. Zodra het drukker werd stopte de Lustrumradio met uitzenden. (Ik denk dat het te maken heeft met de ruis die kan ontstaan door de muziek van het evenement.) Kortom, ik heb Extationair FM helaas niet gehaald, maar het idee was erg leuk!

Vervolgens sleepte de Praeses me mee richting het buitengebied aangezien dat de plek was waar het Festival vooral zou plaatsvinden. Met onder andere Happy Feelings op de muzikale planning zou het sowieso wel genieten worden.

Zodra je het buitengebied op kwam kon je diverse kanten op. Helemaal links, tegen het gebouw aan, was een bar zodat je niet helemaal naar binnen hoefde om je drinken te halen. Keek je vervolgens iets verder, dan zag je de stage staan. Uiteraard was dit een prachtige driehoek geworden! Keek je recht vooruit dan zag je plek om te dansen en iets verder daarnaast de productiezone vanaf waar het licht en geluid geregeld werd. Weer wat meer naar rechts waren een aantal zitplaatsen en keek je volledig naar rechts dan zag je een soort apenrots. Deze constructie was een verdiepinkje of vier hoog en je kon hier op zitten of dansen. (Later ontdekte ik dat dit een soort van VIP-area moest zijn.) Het buitenterrein was bovendien versierd met kleurrijke vlaggenlijnen en grotere vlaggen in de Lustrumkleuren. Alles om het buitenterrein een echte festivalsfeer mee te geven.

‘Ah, het is wel echt heel erg lekker weer! Laten we de rest gaan halen, dan gaan we buiten zitten!’ aldus de Praeses. Tenslotte deelde de Praeses nog wel een spoiler met me. ‘Aangezien je al aangaf dat je niet helemaal tot het einde zal blijven kan ik je dit vast vertellen. Aan het eind van de avond zal er een heuse vuurwerkshow zijn aangezien dat toch bij een festival hoort!’ aldus haar waarna we naar binnen gingen.

Eenmaal teruggekeerd was de Ab Actis nog niet helemaal enthousiast om op te staan maar uit eindelijk gingen de Bestuurders inderdaad weer in de actieve modus.

Aangezien ik al wel het idee had dat dit een van de weinige momenten zou zijn waarop ik zoveel Bestuurders bijeen had stelde ik voor om nu alvast een foto te gaan maken. We hadden al meteen een goede fotograaf in de vorm van Kev en de locatie was ook op rol-afstand, dus dan was het zonde om er niets mee te doen!

We gingen bij de lichtgevende letters ‘Spoorloos’ staan aangezien dat het subthema van de Festivaldag was geworden. Na eerst een ‘vriendinnenfoto’ volgde daarna ook nog een groepsfoto in andere setting. Algauw wist Kev niet van stoppen dus er zaten ook een paar ‘Real life actiefoto’s op’ zoals Kev dat zelf noemde.

Vicarius Caesar II (Dat is de bijnaam van Vicarius 2 geworden aangezien hij met de Mr. Sunshine nominatiefoto echt als een soort keizer op de foto probeerde te staan.) ging zijn eigen weg en ik ging met de meiden richting buiten. We zouden de bovenste verdieping van de ‘apenrots’ overnemen en de Ab Actis vond het wel een goed idee om deze plek te claimen als Bestuurshangout. Vicarius 1 ging even wat te drinken halen en nam voor mij ook een lekker ijskoud Jillzje mee. ‘Vind je dat nu echt beter dan een Despo?’ vroeg de Praeses verbaasd. Ze was in de minderheid tussen 3 Jillzjes dus ik snapte de vraag wel. Tja, ik kan een beetje zoet wel waarderen en in de algemeenheid ga ik altijd wel lekker op een Jillzje. Vicarius 1 was het volledig met me eens want zij gaat ook liever voor een wijntje of Jillzje. Speciaalbier word ik over het algemeen ook altijd wel erg blij van en ja, een gewoon biertje gaat er ook wel in maar als ik de keuze heb dan zal ik toch eerder voor een Jillzje gaan.

‘Dus, was je van plan een beetje hard te gaan?’ vervolgde de Praeses.

Ik heb wel een eindtijd en aangezien ik nog naar Delft terug moet was ik niet van plan om heel erg hard te gaan! ‘Hè zonde, ik had wel zin om even hard te gaan!’ lachte de Praeses.

Vervolgens ging het gesprek over naar diverse lopende zaken waar ik sinds mijn laatste bezoek mee te maken had gehad. Het trambestuurdersschap wat er helaas niet kwam omdat de psycholoog me te onzeker vond. (Tja, als je dan bedenkt dat ik naar een festival ga waar ik maar een stuk of 10 mensen ken dan vind ik dat toch wel het tegendeel bewijzen. Zeker voor iemand die over het algemeen niet erg dol is op drukte!) Nu bewees de Praeses juist dat ze een erg toekomstgericht denker is… Ja, ik snap wel waarom ze Praeses is! ‘Maar heb je dit al geprobeerd? Hoe ben je eigenlijk geschoold? Ah, je bent creatief! Kun je daar ook wat mee doen dan? Ik zou dit nog wel eens proberen!’ om maar even een korte interface te geven op de ideeën waarmee ze kwam.

Sowieso is er geen enkele vereniging zo betrokken geweest bij dat Tramproces als Veritas. In mijn vorige verslag benoemde ik al even de overeenkomsten met het Lustrumsymbool als het ging om symbolen bij het railvervoer en uiteraard mijn eigen wapen. Bovendien had ik door de enthousiaste reacties vaak het gevoel dat als er een vereniging was die volledig achter me stond, het toch wel Veritas was. ‘Je kunt het altijd volgend jaar nog proberen hè!’ aldus Vicarius 1.

Tja, onlangs was ik ook nog bezig met een sollicitatietraject bij een Almanakdrukkerij. Ze zochten daar een Projectmanager wat voor mij echt de absolute droombaan zou zijn. Voor mijn werk met mijn hobby bezig zijn, lekker creatief bezig zijn, geen enkele dag hetzelfde en meewerken aan mijn verzamelitems. Bovendien zou ik dan weer heel wat nieuwe dingen kunnen leren! Overigens heb ik tot mijn spijt nooit meer iets van die drukkerij gehoord.

‘Zonde!’ aldus de Praeses waarna ze direct met een sterk relativerende reactie kwam. Tja, ik had weliswaar geen zin om nu over werk te praten want het is nu bijna de Piekperiode en bovendien is het subthema van het Lustrum ook ‘Eindeloos Pieken’ dus dan heb je logischerwijs geen zin om het over de dalen te hebben… Maar desondanks moest ik wel bewondering hebben voor het meedenken van de Praeses.

Vicarius 1 was op haar beurt erg benieuwd naar hoe het met mijn Target was afgelopen aangezien ik in maart door het dolle heen was van een Target. Tja, ik heb mijn 12e Dies met hem gevierd op zijn vereniging maar daarna is alles helaas verdwenen… En dan bedoel ik letterlijk verdwenen want ik heb op diverse manieren contact geprobeerd te zoeken met hem maar hij liet nooit meer iets terughoren… alsof hij van de aardbodem was verdwenen.

‘Ah joh, vandaag kans genoeg! Er lopen hier meer dan genoeg mannen dus er zit er vast wel een voor je bij!’ aldus de optimistische Praeses. Zo far had ik nog niet echt een lekkere 2 gesignaleerd maar wat niet was kon nog wel komen.

‘Oh ja, het Ft. is er vandaag ook! We moeten wel even zorgen dat je die ook kunt ontmoeten!’ aldus Vicarus 1. De Praeses maakte meteen een selfie van mij met de Bestuursmeiden en die stuurde ze naar de Ft’ers. ‘Ze zijn echt heel erg leuk dit jaar!’ zei de Praeses. ‘Ik denk dat je mijn opvolger ook wel zult gaan waarderen!’ aldus de Ab Actis. Dat hoop ik natuurlijk wel! VB 130 heeft dit jaar een record als het gaat om bezoeksaantallen aangezien ik dit jaar 3 bezoeken heb staan. (en dat hadden er zelfs 4 kunnen zijn als de Voorhuys Experience niet in het water was gevallen door persoonlijke omstandigheden.) ‘Ik heb het gestuurd dus ze weten dat je er bent!’ aldus de Praeses.

Nu was vandaag al een beetje een voorbode voor de hittegolf die eraan zat te komen. Het was lekker zonnig en lekker warm. Ik had mijn omslagdoek dan ook al thuisgelaten maar mijn welbekende jasje had ik wel aan. Onder het jasje zat het Veritas UIT-shirt van volgens mij 2016. Ik wilde natuurlijk wel enigszins in stijl komen! Om diezelfde reden had ik ook een franje op mijn jasje zitten in de Lustrumstijl. Tijdens mijn vorige bezoek heb ik natuurlijk een galastrik gekregen waar ik een speldstrik van gemaakt heb. Overigens had ik wel nog een stuk stof overgehouden en dat had ik bewaard want wellicht kon ik er nog wel iets mee! Enkele dagen voorafgaand aan het Lustrum bedacht ik me dat ik er wel een nonchalant festivalfranje van kon maken dus ik ging met schaar, naald en draad aan de gang. Bovendien had ik nog wat glansdraad liggen dat precies in de Lustrale kleuren was dus dat zou het franje volledig compleet maken! ‘Heb je dat helemaal zelf gemaakt? Wat tof!’ aldus de Praeses. ‘Ook echt met die draadjes in de Lustrumkleuren!’ aldus Vicarius 1. Ja, ik vond het wel wat zakelijk ogen om nu met een speldstrik te komen dus daarom heb ik dit gemaakt!

Verder had ik ook nog een van mijn zelfgemaakte haarclips in mijn haar zitten en ook die viel direct op bij de dames.

‘Waar is dat van?’ vroeg de Praeses. Waarop er dus een erg grappig verhaal zou gaan volgen aangezien ik lange tijd zelf niet had geweten waar het van was tot het moment dat ik de foto van het eindresultaat op instagram zette en ik een bericht kreeg met de mededeling dat ik een vrouwelijk item van een mannendispuut uit Amsterdam had gemaakt….

‘Heb je het trouwens niet warm met je jasje?’ vroeg de Praeses vervolgens. Tja, ik weet nu eenmaal niet zo goed hoe mensen reageren op mijn kleurrijke eigenschappen dus ik ben er altijd voorzichtig mee om die meteen te laten zien. Nu was de nieuwsgierigheid meteen gewekt want wat kon dat zijn dan? Oké, ik doe mijn jasje wel uit want dan kunnen jullie het zien!

‘Oh joh, we hebben hier een lid lopen, hij is echt ontzettend grappig en ook wel een fenomeen op Veri, een echte cabaretier, en hij heeft nog meer tattoos dan jij! Waarom zouden we daar moeilijk over gaan doen?’ aldus de Praeses die vooral verbaasd leek over het feit dat mensen raar zouden doen over zoiets.

Duidelijk, op Veritas mag ik zijn wie ik ben, zonder rare reacties! ‘Natuurlijk! Je bent echt niet de enige hier hoor!’ lachte de Praeses. Vervolgens werden de twee tattoos uitgebreid bekeken en vertelde ik de verhalen erachter. (Laat ik het zo stellen. Ik loop er niet mee te koop maar ik ben er wel trots op dat ik ze heb. Het zijn geen random plaatjes die in een dronken bui uitgekozen zijn. Er zit een verhaal achter elk exemplaar en ze zijn deels door mijzelf ontworpen.)

Vicarius 1 dacht vervolgens weer even aan het ontwerp Target want…. ‘Wist je al dat het broertje van de Penningmeester Vereniging van VB 128 aankomend jaar zitting neemt in het Bestuur?’ aldus haar. Ja, dat heb je me tijdens het vorige bezoek ook verteld, maar hij is NB! ‘Niet meer!’ aldus Vicarius 1. Oké, dat is wel interessant… Maar dan nog moet ik wel eerst maar even uitvinden of hij nog leuker is dan zijn broer. (Die mocht immers Mr. Sunshine doen.) ‘Hopelijk zijn ze er snel! Dan kun je het zelf beoordelen!’ aldus haar.

Ook mijn UIT shirt werd nog even goed bekeken en het werd duidelijk wel gewaardeerd dat ik in stijl gekomen was. Overigens ging mijn jasje al snel weer aan aangezien de Praeses op het idee kwam om naar de Photobooth te gaan. ‘Ik ben dol op tastbare herinneringen!’ aldus haar. (Hier nog een!) Aangezien ik niet zo’n handig Extationair Fannypack had zat mijn halve leven in mijn jasje dus ik wilde niet de gok nemen dat mijn halve leven straks over de Werkspoorkathedraal verspreid zou liggen… Dus dan maar weer aan!

We kwamen aan bij de Photobooth en het zag er echt heel leuk uit. Een soort koetsje waar de apparatuur in is gemaakt. Overigens werkte het apparaat niet helemaal goed aangezien ik meerdere mensen al teleurgesteld naar het gleufje zag kijken waar de foto’s uit moesten komen. Lang niet alle foto’s werden afgedrukt!

Ik hoopte dus maar dat onze foto’s goed zouden lukken! Onderweg naar de Photobooth toe waren we de Ab Actis kwijtgeraakt in de drukte dus de foto’s zouden met de Praeses en Vicarius 1 samen zijn. ‘We doen twee rondes van 3 foto’s want dan heeft iedereen een aandenken!’ aldus de Praeses.

Dus een Vo’tje, een glimlach en een Extationair (x2) verder stonden ook wij bij het gleufje af te wachten… Er kwamen maar twee foto’s. ‘Zou iemand de andere twee meegenomen hebben?’ vroeg Vicarius 1 zich hardop af. ‘Zou kunnen… Zou ze ook geen ongelijk geven!’ lachte de Praeses. Ik kreeg de ene foto en de Praeses hield het andere exemplaar aangezien Vicarius 1 haar had verzekerd dat zij het echt niet erg vond om geen foto te hebben. ‘Kijk, wat ik ook zo leuk vind aan deze apparaten is het feit dat er voor iedere dag en/of iedere gelegenheid een ander logo op geplaatst kan worden. Vandaag is het festivalthema ‘Spoorloos’ dus daarom staat dat er ook op!’ aldus de Praeses.

Op de achtergrond van het rijtje foto’s waren de lustrumkleuren te zien en onderop inderdaad ‘Spoorloos’ gevolgd door 26e Lustrum der C.S. Veritas. Een herinnering om voor altijd te behouden! Overigens paste de foto niet in mijn cameratasje en ook niet heel goed in mijn telefoonhoesje. Het was dus een beetje improviseren maar ik zou deze tastbare herinnering met mijn leven bewaken!

We liepen terug naar buiten en daar kwam nu ook de Fiscus Vereniging & Vice bij ons. Haar had ik ook nog niet eerder gezien aangezien ze tijdens mijn bezoek, net als de Praeses, mee was op reünisten skireis. ‘Leuk je te leren kennen!’ aldus haar.

Algauw werd het een feest van voorstelrondes. Van de vriend van de Praeses tot aan het zusje van Vicarius 1. Ook was dit het moment dat er een groepje mensen naar me toe kwam die even hallo kwamen zeggen aangezien ze me herkenden. Dat zou weldra het startschot zijn voor de vele korte en verrassende ontmoetingen die zouden volgen op het Lustrale terrein.

Vicarius 1 en Fiscus Vereniging & Vice stelden voor om wat te drinken te gaan halen. Overigens kwamen ze bij de bar een aantal bekenden tegen en daar wilde ik natuurlijk niet bij in de weg lopen dus ik besloot maar even op onderzoek uit te gaan over het terrein. Bovendien zat een van mijn schoenen niet heel erg lekker dus daar deed ik eerst maar even wat aan voordat ik verder zou gaan.

De tijd van ‘Deuren Sluiten’ was al gepasseerd dus de Vice van de LKvV van vorig jaar moest sowieso ergens op het terrein zijn! Ik beklom de Dom en keek even om me heen. Ik had het erg lastig gevonden om Voorbereidingen op te stellen aangezien Veritas tot dit jaar uberhaupt geen enkele eigen Voorbereiding had. Ik had dus maar een paar liedjes die nog geen verhaal hadden achter elkaar op mijn playlist gegooid in de hoop dat het enigszins zou kloppen. Verder had ik wel een paar ontwerpjes in mijn Guideline staan die waren gebaseerd op waarnemingen van het laatste bezoek en analyses die ik daarna had gemaakt. Ik had tijdens het gesprek met de Bestuursmeiden al ontdekt dat ik met een van mijn analyses gelijk had gehad en dat er dus inderdaad iemand was waar ik zeker rekening mee moest houden. Overigens was die persoon nu zo ontzettend druk met andere dingen dat ik dat ‘Rekening Houden Met’ wel even kon vergeten. Ik maakte foto’s en zag dat DJ Freeeeek nu achter de draaitafels stond. Tijd om het wild in te gaan met Commissaris Subs I achter de draaitafels.

Dat ontwerp klopte dus ook wel! Zelf had hij daar eerder ook al over gezegd dat hij stiekem wel een beetje op Freek Vonk leek en dat hij het wel als compliment beschouwde dat hij in mijn Guideline stond. Dat is het ook zeker want hoewel ik aldoor over de ‘Veridonis’ heb geschreven was dit de enige man van de LuCo die ik aldoor NIET gezien heb. (En spoiler, ook vandaag zou ik die niet gaan zien!)

Ik besloot nadat ik genoeg foto’s had gemaakt mijn Instagram even te openen en te vragen waar de Vice van de LKvV van vorig jaar uithing. ‘Buiten!’ was de reactie.

Goh, moet niet moeilijk zijn aangezien het buitengebied volledig vol staat!

Ik besloot toch even een poging te wagen. Wie ik vond? Een jonge reünist die enkele jaren terug in de Trefcie had gezeten en wel wist wie ik was en daarom even een praatje kwam maken. Wel zo gezellig! Verder kwamen er ook weer een aantal ‘fans’ (Mag ik het uit eindelijk zo noemen vraag ik me wel eens af. Ik weet dat ik heel erg veel volgers heb en bekend ben door het hele land maar ik blijf erbij dat dit een ontzettend bijzonder geschenk is wat ik heb gekregen en ik zal het dan ook nooit als vanzelfsprekendheid gaan beschouwen. Het woord ‘fans’ blijf ik dan ook altijd een beetje apart vinden om te gebruiken. Maar het zijn in ieder geval de mensen die mijn hobby kennen en het waarderen wat ik doe.) mijn kant uit om te vragen of ik misschien met ze op de foto wilde. Na de 6e foto begon ik me wel even af te vragen of er niet toevallig een prijsvraag was uitgeschreven voor de persoon die de leukste foto met mij kon maken. Het is me namelijk wel eens op een Dies overkomen dat er een soort fotowedstrijd was en dat je elke dag van die Dies een ‘target’ kreeg waar je mee op de foto moest. De leukste, gekste of origineelste foto won dan.

Overigens heb ik ook wel het andere uiterste meegemaakt op een Lustrum vorig jaar. Die Lustrumcommissie beweerde toen dat ik passé was en totaal niet meer relevant zou zijn. Nou, dan vind ik het toch wel heel wat leuker om met allerlei enthousiaste mensen op de foto te gaan en even een praatje met ze te maken. FeCo 34 van DSC, jullie lezen dit toch niet… Maar op Veritas ben ik alles behalve passé!!

(Maar eerlijkheidshalve moet ik natuurlijk wel toegeven dat hoewel ik met de meeste Corpora goed overweg kan, ik toch een echt Papenmeisje ben. -Corpsleden noemen leden van AHC verenigingen ‘Papen.’ In ieder geval in Delft en Rotterdam is dat een bekende term.- Ik ben het meest op mijn plek op de AHC verenigingen. Altijd al geweest en zal ook altijd blijven.)

Een ronde zonder resultaat als het ging om mijn zoektocht maar wel met selfies met vele enthousiaste leuke mensen verder keerde ik terug bij de Dom. Geen idee waar die Vice van de LKvV van vorig jaar uithangt…

Niet veel later kwam de Lustrale Vice mijn kant op. Ik had haar ook nog niet eerder ontmoet dus ze vond het een leuk idee om even samen op te trekken. Alsof het zo had moeten zijn had ze ook al twee biertjes mee dus al snel had ik weer een bekertje in mijn hand en iemand om mee te praten. Overigens hebben we elkaar nog niet echt goed kunnen leren kennen omdat er een aantal leden problemen hadden met hun pas. Ik keek een beetje om me heen en signaleerde wel iemand met een ‘AFCA’ fannypack maar wie er aan vast zat had ik niet direct door. Tja, bleek dat uitgerekend het persoon te zijn die ik al een half uur zocht! ‘Heee, wie we daar hebben!’ zei de Vice van de LKvV van vorig jaar vrolijk terwijl hij naar me toe liep.

Het was al snel weer als vanouds aangezien we hele gesprekken hadden over ‘de goede ouwe tijd’ waarbij ook de Pizzatosti voorbij kwam. ‘Oké, nu heb ik zin in een pizzatosti… Dat is dus wel echt helemaal jouw schuld hè!’ zei hij droog tegen mij. Ook geweldig om jou weer te zien man!

We hadden hele gesprekken over de laatste fase van zijn ledenleven (Na deze zomer is hij officieel reünist) en zijn toekomstperspectieven. Tijdens onze gesprekken kwamen er met regelmaat mensen voorbij die hem even kwamen begroeten en dat is natuurlijk niet vreemd als je bedenkt dat hij al vijf jaar op Veritas rondloopt. Overigens was het wel zo leuk dat die mensen ook hallo tegen mij kwamen zeggen. Een gast deed dat wel op heel originele wijze aangezien hij een ‘Elbowbump’ deed. Hij deed dat allicht nog omdat zijn handen nat waren maar zien doen is doen volgen dus vervolgens waren er nog een paar Elbowbumps te vergeven aan enthousiaste mannen.

‘Loop je vandaag met de Lustrale Vice mee?’ vroeg de Vice van de LKvV van vorig jaar toen hij zag dat we nog altijd samen stonden. Nee, we kwamen elkaar eigenlijk net pas tegen en aangezien ik jou niet direct kon vinden raakte ik met haar aan de praat! Wel zo gezellig! Toen vervolgens de Lustrale Ab Actis voorbijkwam sleepte de Vice van de LKvV van vorig jaar hem er ook even bij. ‘Hij, de Fiscus Bedrijf en de Fiscus Vereniging van vorig jaar zijn allemaal clubgenoten van me!’ verklaarde hij vervolgens vrolijk.

Ik had de Lustrale Ab Actis ook nog niet eerder in real life gezien dus het was leuk om ook nog even met hem te kunnen praten. ‘Heb je het een beetje naar je zin?’ vroeg hij dan ook. Het is soms wel passen en meten omdat al mijn bekenden Spoorloos zijn, maar het komt elke keer weer goed dus het is zeker een leuke middag!

Helaas kon de Vice van de LKvV van vorig jaar ook niet al te lang blijven bijpraten want hij had nog een tapdienst te draaien (Ja, wie denkt dat een Lustrum alleen maar dagen vol luilekkerland is, die heeft het mis… Er moet ook getapt worden!) dus hij ging richting buiten. Ik deed hetzelfde en keerde na een aantal selfiemomenten weer terug in de hal. Ik had overigens gerealiseerd dat ik de Lustrumbar nog niet goed op de foto had staan dus ik liep die kant uit. Nadat ik wat foto’s had gemaakt had ik bedacht om nog een ronde te lopen en dan zou ik daarna waarschijnlijk wel gaan. Ik had weliswaar nog tijd over maar wie zou ik nu nog tegen kunnen komen die ik nog niet gezien heb?

Het antwoord op die vraag kwam overigens op relatief hoge snelheid achter me aan gelopen toen ik net klaar was met de foto’s en mijn laatste ronde wilde gaan lopen. ‘Hee jij bent toch…?’ aldus een lange man die er erg leuk uitzag. Ja, de VerenigingsVerzamelaar, dat ben ik! ‘Ah yes! We hoorden al dat je ergens moest zijn dus we hoopten al dat we je tegen zouden komen!’ aldus deze man.

Oké, deze man was wel erg goed op de hoogte, hij is vast meer dan ‘gewoon een fan’

‘Wij zitten in het aankomend Bestuur!’ verklaarde de gast in het witte shirt die naast de lange man stond. Ohhh! Dat verandert de zaak! Ik was inderdaad getipt dat jullie ergens zouden zijn, maar omdat jullie geen pak aanhebben is het natuurlijk lastig zoeken in de massa!

‘Loop je mee naar de rest? We waren aldoor rechts van de stage!’ aldus de lange man die zich had voorgesteld als de Ft. Praeses. De gast in het witte shirt is een Fiscus in wording maar ik meende te herinneren dat hij had gezegd dat hij Fiscus Bedrijf zou worden… Later die middag werd er weer gezegd dat hij de Fiscus Vereniging moest zijn. Ik laat even in het midden welke Fiscus hij gaat worden dus ik noem hem nu gewoon Fiscus M. Samen met de Ft. Praeses en Fiscus M. liep ik naar buiten. Het viel niet mee om de plek te bereiken aangezien er vele mensen stonden te swingen of stonden te kletsen maar ik bleef in de buurt van de Ft. Praeses en uit eindelijk bereikten we inderdaad de locatie. Kort daarna kwam de veelbesproken Ft’er al direct bij ons. Ik heb een beetje het vermoeden dat hij Vicarius Vereniging 2 zal worden maar dit weet ik niet zeker. (Zijn naam heb ik vaak genoeg gehoord en we weten allemaal dat hij familie van de Fiscus Vereniging van VB 128 was maar dat legt natuurlijk niet heel erg makkelijk uit in een verslag.) Ha, de man waar ik al zoveel over gehoord heb! Overigens had ik al snel door dat deze man het wel erg druk had met verschillende mensen hier op het buitenterrein dus na een kort gesprekje en een selfie was hij alweer verdwenen. Leuke vent, maar eerlijk? Ik werd zelf nogal afgeleid door een andere Ft’er!

Ft. Fiscus M. en de Ft. Praeses wilden natuurlijk meer dan genoeg van me te weten komen maar dat viel nog niet mee, zo vlak naast de stage. Dusja, ik heb alle kracht in mijn longen en stem geprobeerd te gebruiken om maar uit te leggen hoe mijn hobby ontstaan is en hoe een jaarplanning van mij er zoal uitziet.

Nu had ik het wel gezellig met Ft. Fiscus M. en daarmee bedoel ik letterlijk ‘gewoon gezellig.’ (Fiscus M. beloofde me met een pinkiepromise dat ik over vijf jaar ook een VIPbandje zou krijgen aangezien hij nu wel een VIPbandje had en dus naar de VIParea mocht en ik niet.) Overigens dacht een dame die met het zusje van Ft. Fiscus M. was meegekomen daar wel anders over en vond ze het maar niets dat het zo gezellig was. Na een paar scherpe vragen van haar kant (die niet bepaald op vriendelijke manier gesteld werden) besloot ik maar wat afstand van Ft. Fiscus M. te nemen. Ik ga nergens tussenzitten want ik weet maar al te goed hoe dat voelt wanneer iemand tussen mij en mijn Target komt! Die wordt in elk geval geen Mr. Sunshine!

Vervolgens kwamen er nog een paar Ft’ers bij. Wie ik nu al ontzettend mag word vermoedelijk de nieuwe Vicarius Vereniging 1 (Ook van haar weet ik het niet zeker.) Ze is weliswaar niet erg lang, maar dat compenseert ze ruimschoots in sfeer, gezelligheid en geniale opmerkingen. Met deze dame moet je niet sollen. De tweede dame had bijna geen stem en ze gaf aan dat dat natuurlijk niet echt een goed signaal was aangezien er nog een volle week Lustrum aan zat te komen! Ik heb het vermoeden dat zij de andere nieuwe Fiscus gaat zijn. (Fiscus N. en Fiscus M… zoiets?) Daarop volgde de kennismaking die voor mij erg belangrijk was. Mijn nieuwe contactpersoon! Ik had haar naam al even op de Jan Bosch Veritas Facebook voorbij zien komen, maar een naam zegt natuurlijk nog niet veel over het persoon. Een goed jaar met goede betrekkingen valt of staat natuurlijk met een goede communicatie met het contactpersoon. (Natuurlijk zou ik wel een CPW -Contactpersoonwissel-  kunnen maken wanneer iets écht niet loopt, maar ik blijf wel graag bij een vast contactpersoon aangezien dat ook het prettigst is voor de overdracht.) Ik begon dus ook een beetje terughoudend met ik hoop dat jullie er ook zin in hebben om de betrekkingen positief voort te zetten en er naar uitzien om er iets leuks van te maken. ‘Hopelijk? Nee joh, dat gaan we gewoon doen!’ reageerde de Ft. Ab Actis al meteen vol enthousiasme. ‘Wij spreken nu alvast af dat je me in september gaat mailen. Dan kan ik namelijk in de mail en dan gaan we momenten prikken dat je langs kunt komen!’ aldus haar.

Vervolgens kwam de Ft. Praeses weer even bij me en die had een vraag in dezelfde strekking. ‘Mail je eigenlijk altijd wanneer je langskomt? Of kom je gewoon spontaan langs?’ aldus hem.

Geen zorgen hoor, ik mail altijd ruimschoots van te voren wanneer ik weer wil langskomen. ‘Het is niet dat je niet welkom bent hoor… Jij bent altijd welkom om langs te komen! Dat beloof ik je!’ Ah, daar gaan we dan eerst even een plechtige Pinkiepromise op doen!

‘Ja, ik beloof het je! Het is gewoon meer dat we niet willen dat je langs zou komen en er dan helemaal niets te beleven is!’ vervolgde hij.

Goh, je bent erg hoog aan het inzetten geloof ik…. Jaarbezoeken en Intervalbezoeken zijn over het algemeen JUIST met het Bestuur en dan ook nog eens rond de middag. Dan is er immers tijd genoeg om over lopende zaken te praten, de items rustig over te dragen enz….

Ik moest er dus wel een beetje om lachen want deze Ft. Praeses maakte duidelijk iets nog vele malen groters van mijn bezoeken dan wat ze in feite zijn. Nadat ik het hem enigszins had uitgelegd bleek hij overigens niet van gedachten veranderd. ‘Natuurlijk horen die Intervalbezoeken er ook bij, maar het is ook leuk als we je echt dingen kunnen laten zien! Een borrel, een feest….’ Aldus hem.

Ik wil sowieso nog eens gaan eten in het Voorhuys… wellicht kunnen we dat combineren met een borrel of iets? Nou de Ft. Praeses werd nog enthousiaster. ‘Jaa! Dat is echt ontzettend leuk! Dan eet je met het Bestuur mee en dan daarna een borrel!’

Tja, zit ik alleen wel met het feit dat ik dan echt wel een slaapplek nodig heb want ik ga niet in mijn eentje terug naar huis met het nachtnet! ‘Joh, we zijn echt de moeilijksten niet hoor! Dat kunnen we zeker gaan regelen!’ aldus hem.

Ik vertelde hem daarom over de Oorkondes die ik jaarlijks uitreik en over het feit dat VB 130 dit jaar weliswaar recordhouder van de meeste bezoeken aan Eigen Huis is, maar dat alleen Mr. Sunshine dit jaar gewonnen is. ‘Nou, volgend jaar gaan we wel voor oorkondes hoor! Welke zijn er allemaal?’ aldus hem waarop ik de categorieën toelichtte. ‘Daar gaan we zeker iets van winnen!’ zei hij vrolijk.

De dj draaide wel wat lekkere hitjes dus ik bewoog mee op de muziek. (Ik kan niet dansen… Ik dans als een boom die meebeweegt in de wind.) Vervolgens zagen de Ft. Praeses en ik dat Fiscus M. en de Ft. Ab Actis fanatiek met elkaar aan het dansen waren op een wijze die duidelijk was aangeleerd tijdens dansles. ‘Dat hebben ze vaker gedaan!’ aldus de Ft. Praeses die mij aankeek en vervolgens zei ‘Dat zou ik ook wel willen!’

Niet naar mij kijken, ik ben een boom!

‘Welke vereniging heeft afgelopen jaar eigenlijk de hoofdprijs behaald?’ vroeg de Ft. Praeses vervolgens. Albertus. Ik heb daar een erg leuk jaar gehad en het hielp er ook nog eens aan mee dat er daar een erg leuke man rondliep. (Ja, ik heb het tegen hem gezegd… Mijn laatste twee mislukte Targets waren beiden een Praeses waar ik erg dol op was… totdat het mis ging natuurlijk.) De Ft. Praeses moest lachen en zei dat het vast wel goed zou komen dit jaar.

Vervolgens kwam de Ft. Vicarius Bedrijf 1 bij me om kennis te maken. Ik kon wel wat overeenkomsten zien met de huidige Vicarius Bedrijf en deze Ft.’er. Met deze man verveel je je duidelijk ook geen moment en kun je ontzettend met hem lachen. Toen Mr. Sunshine ter sprake kwam in een gesprek tussen mij en de Ft. Ab Actis vroeg de Ft. Vicarius Bedrijf 1 me wat de voorwaarden zijn om Mr. Sunshine te mogen worden. Een leuke zonnige vent zijn en niet NB zijn. ‘Oh, nou aan die laatste voldoe ik zéker! Aan die eerste weet ik nog zo net niet!’ merkte hij droog op.

Ik mag jou nu al!

Aangezien ik voor de logistieke efficiency van mijn verslag toch graag wat meer functies wilde weten vroeg ik aan hem wat hij zou gaan doen en wat dat nou precies inhoudt. Want ja, dit jaar is er maar 1 Vicarius Bedrijf en die doet alles! Normaal gesproken zijn er twee en zijn de taken opgesplitst. ‘Ik vind eigenlijk wel dat je bij die benoeming van Bestuurder van het Jaar nog even een PS’je moet zetten en dan zeggen dat de huidige Vicarius Bedrijf het super heeft gedaan’ aldus hem. Daar kon ik hem geen ongelijk in geven. Wat de huidige Vicarius Bedrijf allemaal gedaan heeft in zijn jaar! Daar ga ik nog wel even aandacht aan besteden!

‘In ieder geval ben ik wel erg belangrijk want ik ga over het bier! Zonder mij geen bier en dus ook geen Veritas zoals het hoort te zijn!’ aldus hem.

Hoewel hij op mij overkwam als een onverwoestbaar exemplaar die een goede dosis humor heeft maar verder niet zo snel onder de indruk is, verbaasde hij me wel met de vraag die vervolgens kwam. ‘Mag ik misschien met je op de foto?’

Ah, natuurlijk gaan we op de foto!! Nou, en dat hij nog een slimme jongen is, dat is ook wel gebleken!

Hij gaat volgend jaar over het bier en wat was er op de selfie met hem meer dan genoeg te zien? Jawel, bier!

We hadden nu vijf van de 8 Ft’ers bijeen dus ik stelde voor om ook een foto met mijn camera te maken. ‘Natuurlijk, gaan we doen!’ aldus de Ft. Praeses. Zo gezegd, zo gedaan. Al werd ik vervolgens wel verrast door een dame die me gelijk een knuffel kwam geven aangezien ze me herkende. ‘Als je nog Lustrumspullen wil hebben, ik heb meer dan genoeg wat ik niet gebruik! Dus laat maar weten als je het hebben wil hoor!’ zei ze tegen mij. Ik moet er nog even contact over hebben met de LuCo maar meer Extationair in mijn leven is natuurlijk meer beter! Mocht je dit herkennen en weten dat jij dit bent, ik ben er op UIT-Woensdag vanaf 16:30 op het Schoolpleintje! (Want wie deze ontzettend lieve en enthousiaste dame was? Ik weet het niet!)

Vervolgens gooide de DJ een hitje door de speakers dat ik wél kende. (Ik ken ontzettend veel nummers maar qua muziek die er vandaag gedraaid werd kende ik vrijwel niets.) Hoewel ik nog altijd een boom was, was ik nu wel even een Extationaire boom. Voor korte tijd zat ik even volledig in de sfeer en realiseerde ik me dat dit een moment was dat ik niet snel zou vergeten. Een dansje met het Ft., de immense letters ‘Werkspoorkathedraal’ die ook aan deze zijde van het gebouw stonden, de zwoele zomerzon en de geremixte versie van Cassius’ Sound of Violence.

Zo voelt ‘Extationair’ dus! Dat voelt goed!

Voor mijn gevoel was het liedje alweer veel te snel om en was er weer wat meer ruimte om te praten. De vermoedelijk Vicarius Vereniging 1 kwam bij me staan en vertelde me dat ik de vermoedelijk Vicarius Vereniging 2 zou moeten nomineren. ‘Hij is écht een moppie!’ heeft ze me wel meermaals meegedeeld. Om daad bij het woord te voegen sleepte ze hem wederom mee naar ons domeintje. ‘Ik heb haar al gezien hoor, kijk maar!’ zei hij vervolgens vrolijk waarna hij de selfie van ons samen liet zien. Daarna raakte hij aan de praat met Vicarius 1.

Vermoedelijk Vicarius Vereniging 1 kwam weer naar mij toe en zei dat ik de Ft. Praeses absoluut niet moest nomineren. Ik vind hem wel leuk eigenlijk… Hoezo niet?

‘Hij gaat daar echt veel te goed op… Hij vindt dat veel te leuk!’ aldus haar.

Grappig genoeg liep hij nu met een soort van vaag zonneklepje op (geen idee waar die opeens vandaan kwam maar oké) en toen hij zag dat Vermoedelijk Vicarius 1 en ik zijn kant op keken lachte hij stralend en nam hij het klepje even af. Dat was natuurlijk niet direct de meest logische reactie op de burn die hij had gekregen dus ik liep al lachend naar hem toe en legde uit wat er was gezegd. ‘Oh… Nou ik kan natuurlijk ook over haar zeggen dat ze nooit langer dan 1,70 zal worden…’ merkte hij droog op. Nou, dat is niet aardig! (Aangezien ik zelf ook niet erg lang ben) Jij bent gewoon lang! ‘Ja, dat is ook wel zo….’ Merkte hij lachend op. Kijk, dat jij nog op jonge leeftijd veel schoppen onder je kont hebt gekregen en wij juist veel schouderklopjes! De Ft. Praeses moest daar erg om lachen. (Vroeger werd mij wijsgemaakt dat hoe meer schoppen je onder je kont kreeg, hoe langer je zou worden. Hoe meer schouderklopjes je zou krijgen, hoe kleiner je zou blijven.)

Aangezien er vele selfies met me waren gemaakt, inclusief een aantal selfies met Ft’ers kon de Ft. Praeses natuurlijk niet uitblijven. ‘Dan wil ik ook een selfie met jou! Wel even dat gekke ding af!’ aldus hem waarna we vrolijk naar de telefooncamera lachten.

Vermoedelijk Fiscus N. en Vermoedelijk Vicarius Vereniging 1 kwamen vervolgens naar me toe met het idee dat ik wellicht ook wel eens naar Hattrick kon komen. ‘Wij zaten in Hattrick 016 maar daar hebben we jou helemaal niet gezien!’ aldus Vermoedelijk Vicarius Vereniging 1.

Tja, er liggen al meer dan genoeg ambities om dit jaar tot een onvergetelijk jaar te gaan maken!

Nu kon je aan bepaalde dingen nog wel zien dat het Ft echt nog een Ft was. ‘Ja Sabine, als we elkaar tijdens de UIT zien dan hebben we ons pak aan en dan zullen we je laten zien hoe het ook kan, maar zoals je ziet doet iedereen nu nog even lekker gek!’ aldus de Ft. Praeses. Ik vond het zelf overigens wel heel erg leuk dat ik nu alvast een voorschot had op het nieuwe jaar. Sowieso is het ook wel heel erg leuk om een Ft al te leren kennen wanneer ze nog gewoon lekker gek kunnen doen zonder dat ze een grote voorbeeldfunctie hebben. Deze tijd had van mij eindeloos mogen duren maar het Spoorloos-fenomeen lag alweer op de loer. Een aantal Ft.’ers moesten even een pitstop gaan maken maar de Ft. Praeses beloofde me in vijf minuten terug te zijn.

Nou, die vijf minuten heb ik prima vol kunnen kletsen met de Ft. Vicarius Bedrijf 2 aangezien ik haar nog niet echt had gesproken… Maar vervolgens raakte de rest toch wel enigszins Spoorloos. Bovendien kwam mijn eindtijd nu wel in zicht dus met pijn in mijn hart besloot ik na 10 minuten afwachten het plekje te verlaten aangezien ik mijn aansluiting niet wilde missen en ik dat risico wel zou lopen als ik nog wat langer op deze plek bleef. (Je was namelijk niet zo makkelijk van de ene kant van het buitenterrein naar de andere kant.)

Eenmaal terug in de Werkspoorkathedraal (Na nog een paar laatste selfies met mensen) signaleerde ik de Lustrale Ab Actis. Ik bedankte hem enorm voor deze ontzettend leuke middag en voor de uitnodiging. Het was erg leuk om hier bij te kunnen zijn en het Extationaire gevoel mee te kunnen beleven!

Na een knuffel voor hem ging ik er vandoor en wandelde ik terug naar de bushalte zodat ik op enigszins realistische tijd weer in Delft kon zijn.

Spoorloos heeft zijn naam meer dan waargemaakt. Ik heb een ongelooflijk leuke tijd gehad, maar het feit dat bekende mensen vaak zat spoorloos waren maakte het festival voor mij een aaneenschakeling van leuke momenten gevolgd door stille momenten die sowieso weer gevolgd werden door leuke momenten. Ik had het in ieder geval zeker niet willen missen en ik vind het heel erg leuk dat ik nog wat extra tijd met het huidige Bestuur enerzijds en alvast wat tijd met het aankomend Bestuur door heb kunnen brengen! Dat biedt namelijk ook weer een heel erg duidelijke visie op wat er in de UIT komen gaat en dat belooft absoluut UIT-stekend te worden!

De Ft. Praeses vroeg me onder het dansen of het festival een beetje had voldaan aan mijn verwachtingen en ik vertelde hem toen eerlijk dat ik geen verwachtingen had gehad aangezien ik gewoonweg niet wist wat er zou gaan komen! ‘Het is vaak het beste om geen verwachtingen te hebben, want dan kan het alleen maar beter worden!’ zei hij daar toen over. Achteraf gezien bleken de random geplaatste liedjes op mijn playlist, gevolgd door het liedje waaraan de titel zich ontleent (Lucky Strike!) een schot in de roos te zijn. De piekmomenten van vandaag bij elkaar opgeteld zou je namelijk zeker een Lucky Strike kunnen noemen!

De Praeses had gelijk toen ze aan het begin van de middag zei dat er meer dan genoeg leuke mannen zouden zijn. Ik heb er eentje ontdekt in de Ft-groep, ondanks dat hij wel erg veel overeenkomsten heeft met het mislukte Target waar ik dit academische jaar mee gestart ben. Een leuke tijd hebben is echter altijd mogelijk en ik weet zeker dat ik dat kan verwachten met deze leuke man.

Ik ben heel erg benieuwd wat het nieuwe jaar zal gaan brengen, maar dankzij dit Lustrale bezoek heb ik daar alvast een beetje inzicht in gekregen.

Grote dank aan de LuCo voor de uitnodiging en de gezelligheid, grote dank aan VB 130 voor het leuke onthaal en de vele leuke momenten en ook zeker een grote dank aan Ft. VB 131 waar ik een geweldige 1,5 uur mee heb mogen delen!

Zo voelt Extationair dus!!!

Tot in de UIT!!!

​

​

​