Dizkartes
In juni 2017 veranderde mijn planning in Groningen voorgoed! Waar ik voor die tijd alleen langs Vindicat en Albertus ging werd ik tijdens mijn 2016 bezoekenreeks door KoKo gewezen op hun zuster Dizkartes. Met de komst (én de voorliefde) voor Dizkartes en Unitas S.G. op mijn planning is het soms nog wel eens zoeken naar een handige planning omdat ik door de lange reis te weinig tijd heb voor vier volwaardige bezoeken in Groningen maar dat geeft me alleen maar meer redenen om nog eens extra naar Groningen te komen!
Juni 2017
Precies op tijd kwam ik aan in de Peperstraat, maar het bleek nog best een uitdaging te zijn om de Sociëteit te vinden.
Ik ontdekte namelijk een pand met stickers op de ramen ‘Diz is me!’
Ook was de gevel wel Dizkartes groen te noemen, dus ik had er geen enkele twijfel over dat dit NIET de sociëteit van Dizkartes was.
Een probleem…. Alweer geen deurbel! Na een poosje besloot ik dan ook maar het telefoonnummer van de Voorzitter op te zoeken en hem te bellen. Al snel ontdekte ik dat ik dus toch bij het verkeerde pand stond en aan de overkant van de straat moest wezen. Dit pand hoorde wel bij Dizkartes, maar was niet dé Sociëteit!
Mijn ontvangstcomité bestond uit de Voorzitter en de Externe van het Bestuur en al bij het binnenkomen zei ik tegen de Voorzitter Sociaal Monster.
‘Ah…. Je bent dus al bij Unitas geweest!’ zei hij lachend.
We kwamen binnen bij de benedenbar waar ik al meteen mijn spullen af kon zetten en de vraag kreeg of ik iets wilde drinken.
Nou, doe maar ijsthee!
Al snel ontdekte ik waarom Dizkartes en Plato zusterverenigingen van elkaar zijn…. ‘Heb je grote dorst of minder grote dorst?’ aldus de Voorzitter.
Minder grote…
Daardoor kreeg ik dus een kleine pul… Had ik grote dorst gezegd, dan had ik dus een grote pul met ijsthee van deze Voorzitter gehad, precies zoals me ook bij Plato overkomen was!
‘Ha, de Voorzitter van Plato, ja dat is een gezellige vent!’ aldus de Voorzitter.
De Externe was vooral heel erg benieuwd hoe ik het bij Unitas gehad had en merkte ook direct op dat ik een Dizkartes groene pluk in mijn haar had. (Het had dus fel blauw moeten zijn, maar de verf had niet gedaan wat het moest doen, wat nu dus wel weer in mijn voordeel werkte!)
Al snel liepen we wat verder door de benedenbar aangezien het bij de entree best wel warm was! ‘Kijk het is een monumentaal pand, dus we mogen ook niets veranderen aan bijvoorbeeld deze 17e eeuwse muur!’ aldus de Voorzitter terwijl hij trots op de muur wees die duidelijk nogal wat geschiedenis gehad heeft.
‘Dit zijn alle actieve commissies, en we hebben er nogal wat!’ vulde Externe aan terwijl ze op een lijst vol foto’s wees.
‘Goh, heb jij jezelf al gespot, ik sta er zeker drie keer op!’ hoorde ik de Voorzitter droog tegen Externe zeggen.
Al snel merkte ik ook dat de Voorzitter een stopwoordje heeft. ‘Sinds 2001 is het pand echt van ons en sinds 2014 is het pand ook helemaal afbetaald en dat is echt fantastisch!’, ‘Plato, ja die mensen zijn fantastisch!’, ‘Het zou zo leuk zijn als je tijdens de KEI langskomt, de sfeer is dan echt fantastisch!’ even een greep uit de opmerkingen van de Voorzitter.
‘Kom, laten we naar boven gaan!’ stelde Externe voor.
Boven tref je de Bovenbar, een prachtige bar die de uitstraling van een bruin café heeft (Ik kan het niet helpen, maar opnieuw moest ik aan Plato denken, al begreep Externe wel waarom!) en waar je lekkere speciaalbieren kunt drinken. Nu bij Dizkartes, mijn lievelings speciaalbier Kasteel Blond!
‘Aan die balken daar mogen we helemaal niets veranderen, maar dat zouden we ook niet willen hoor!’ zei de Voorzitter lachend.
‘Vroeger was dit een pakhuis!’ vulde Externe aan.
‘Ja, voor graan….’ Deed de Voorzitter weer een duit in het zakje.
Hmm Sexy, een graanpakhuis! ‘Nou, daarna was het dus een studentenhuis en nu is het onze sociëteit!’ Aldus de Voorzitter. Externe wees intussen op de posters op een muur hoger in de ruimte. ‘Dat zijn alle KEIposters van de afgelopen jaren! Het zijn allemaal leden die op de posters staan en zoals je ziet, we zijn er wel erg creatief mee!’ aldus Externe.
Nou inderdaad, er zaten genoeg creatieve exemplaren bij, zeer passend bij Dizkartes als vereniging!
‘En af en toe een beetje choqueren moet ook kunnen!’ zei de Voorzitter lachend terwijl hij op een poster wees die best wel tegen het randje aan was.
Een andere bezienswaardigheid hier (naast de ruimte zelf die al een bezienswaardigheid op zich is) zijn de foto’s van de oude sociëteiten waar Dizkartes ooit gevestigd geweest is. ‘Maar hoewel dit de derde sociëteit is, is dit de eerste sociëteit die écht van ons is!’ aldus de Voorzitter.
Al snel ging het gesprek over van bezienswaardigheden naar shotjes, aangezien ik op een heel hoog niveau flessen sterk zag staan. De Voorzitter kende ‘Appeltaartje’ en ‘Apekop’ allebei nog niet, dus hij heeft weer iets om uit te proberen. (En sowieso… KOEKIE!!!) Na mijn uitleg over die shotjes legde de Voorzitter uit dat die flessen sterk hoog in de lucht alles te maken had met de signature drink van de tappersploegen. Er zijn in principe vier ploegen en alle vier hebben ze een eigen signature drink dat ze graag mogen nemen op een doorzakavondje nadat de sociëteit gesloten is!
‘Maar er is meer!’ zei Externe waarna we doorliepen naar de Bieb. Deze ruimte is tijdens borrels niet toegankelijk, maar tijdens de Dies worden hier altijd ludieke zaken georganiseerd. Zo hadden we eens een technobunker met lasershow, een ballenbak en nog een hoop andere gekke dingen!
Ook kun je deze ruimte natuurlijk gebruiken om te vergaderen en tijdens een datediner is er denk ik ook wel over te praten! Ik bekeek de Almanakken en andere boeken in de Bieb eens goed. ‘We hebben nu de traditie ingevoerd dat je een boek mag lenen of meenemen, mits je maar een boek van dezelfde dikte ervoor in de plaats zet, zodat de rijdikte niet verandert!’ aldus de Voorzitter. Vervolgens bekeek ik de wall of fame eens goed, hier zie je alle oud besturen. Nu vind ik deze plek helemaal niet zo Dizkartes, want alle foto’s zijn zwart wit.
Dizkartes staat voor ‘Niets moet, maar alles mag!’ dus waar is dan de ludieke sepia foto of een kleurenfoto? ‘Geen gek idee!’ zei Externe al meteen en ook de Voorzitter zag je al nadenken.
Omdat we toch in ‘Ludiek’ zaten had Externe me ook nog wel iets om te laten zien van de brandoefening van gisteren. Momenteel heeft Dizkartes brandweer driedaagse, waardoor zij de brandweer helpen met trainen. (How to deal with drunk students and fire) Zo is het raam van de Bestuurskamer gemold omdat Externe er met een hoogwerker uitgehaald is. ‘De hele Bieb stond vol rook, kijk maar!’ zei ze terwijl ze wat ‘amateurbeelden’ liet zien.
Kortom, spanning en sensatie maar ook best wel grappig! (Alleen niks voor mij, ik verdraag het brandalarm al niet…) We liepen door naar de vergaderkamer waar commissies en het Bestuur kunnen vergaderen en waar commissies ook kunnen werken. Je treft hier ook de nodige posters van activiteiten die georganiseerd zijn door de diverse commissies. Zo ontdekte ik een reisposter, een mascotterace-dag, Lustrumposters en ook weer de nodige leuke KEI posters.
‘Het is wel een klein beetje een rommeltje zoals je kunt zien, maar het wordt hier dan ook veel gebruikt!’ aldus Externe. Geen zorgen, ik ben wel wat gewend als het om rommel gaat! Een volledig schone en opgeruimde sociëteit zou ik pas raar vinden!
Tot slot streken we neer op de Bestuurskamer waar ik mijn vangst kreeg en ik ook meteen kennismaakte met de Secretaris (Die ik al even voorbij had zien vliegen aangezien ze ging postduiven) Interne en Bestuurslid Sociëteit. Hier zou ik nog wat meer horen over de gebruiken op Dizkartes. Hier hebben ze geen penningen en als je Bestuur af bent dan wordt de onderkant van je das afgeknipt! Een typisch Dizkartesfeest is het Bierfeest waar a la Oktoberfest voor een x bedrag onbeperkt pullen met bier gedronken kunnen worden. En natuurlijk is ook de Dies transformatie van de Bieb een geliefd ding.
Voordat we echt goed verder konden praten bleek de brandweer al aanwezig te zijn voor deel twee van de oefening, dus zo konden we eigenlijk niet heel veel anders dan het bezoek afronden en de foto’s maken!
De foto’s zouden we voor het pand gaan maken en de groepsfoto’s werden door de Brandweer gemaakt! (Gewoon omdat het kan!)
Vervolgens was Externe heel enthousiast over een Mr. Sunshinefoto maar ons Sociaal Monster haalde daar dus wel het Bestuurslid Sociëteit bij. Hij zou dit dus niet alleen doen!
Het resultaat was een beetje een gekke maar wel grappige foto. Typerend was ook wat Externe toen zei ‘Gelukkig heb je een langer rokje aan!’ Nou inderdaad!
Tijd om mijn spullen in te pakken en verder te gaan! Dit was een erg leuk primeurbezoek en ik zal Dizkartes op KEI maandag zeker weer op komen zoeken! Wordt vervolgd!
Kei Maandag
Op 14 augustus was ik weer in Groningen te vinden voor KEI maandag. Dit was mijn allereerste bezoek aan de KEIweek ooit, ter gelegenheid van mijn 2e Lustrum. Hoewel het verloop van de dag hier dus een grote verrassing voor me was, had ik er wel enorm veel zin in!
Onderweg naar Vindicat werd ik op de Informatiemarkt al herkend door de Extern van Dizkartes dus al snel stond ik zelf ook op de Infomarkt met een groot deel van het huidige én het toekomstige Bestuur van Dizkartes om me heen.
De Voorzitter wist me al direct te vertellen dat hij zeker tot 17:00 op de Infomarkt zou zijn, dus ik greep deze gelegenheid dan ook direct aan om mijn Lustrumboek onder zijn neus te schuiven. Het boek zou immers niet compleet zijn zonder aantekeningen van de Voorzitter en Extern van Dizkartes en als ik hen dus niet op de Sociëteit zou treffen dan moest ik nu dus mijn kans grijpen! (Nu of nooit!) Terwijl de Voorzitter druk aan het schrijven was achter het kraampje kreeg ik al diverse nieuwe items overhandigd zoals de zonnebril en het nieuwe tasje.
‘Het is helaas behoorlijk fout gegaan met het drukwerk, dus dat is vertraagd… Maar als het goed is komt dat in de loop van de dag en dan kun je dat alsnog komen ophalen!’ Aldus Extern.
Daarna was het haar beurt om het boek te signeren en kreeg ik op mijn beurt de kans om de enthousiaste opvolgers alvast wat beter te leren kennen. Nadat Extern klaar was met haar stukje mochten ook deze enthousiaste opvolgers alvast iets in mijn Lustrumboek schrijven waarna dit moment bekroond werd met een foto op de Lustrumcamera bij de mooi gekluste Photobooth. Kortom, het was maar goed dat ik langs de infomarkt liep en herkend werd door de Extern!
Op Dizkartes zelf was ik uit eindelijk maar kort.
De meeste van mijn bekenden zaten namelijk op de infomarkt maar de Penningmeester Sociëteit was er gelukkig wel en wist me nog een beetje op weg te helpen met de laatste items die ik op de infomarkt nog niet had kunnen bemachtigen maar kort daarna ben ik uit eindelijk alweer vertrokken omdat ik nog een flinke reis voor de boeg had.
29 maart 2018
Op 29 maart was ik eindelijk weer in Groningen te vinden! Hoewel ik aanvankelijk een 2-daagse zou houden in Groningen kon dat helaas niet doorgaan wegens mijn overbelaste kaakspier. Hierdoor kon het gebeuren dat Dizkartes van een middagafspraak op 28 maart naar een vroege ochtendafspraak op 29 maart zou gaan.
De Voorzitter had me al verklapt dat de Bestuurders dan ietwat brak zouden kunnen zijn omdat de Interne jarig zou zijn en dat zou uiteraard wel passend gevierd gaan worden! Ter compensatie van de brakheid kon ik in ieder geval wel rekenen op een lekker stukje taart ter ere van de verjaardag van de Interne.
Mooi op tijd (15 minuten te vroeg) was ik bij de Sociëteit van Dizkartes en na mijn grote blunder van vorig jaar wist ik nu toch wel wat beter de weg! (Vorig jaar stond ik immers bij het verkeerde pand!) Ik herinnerde me nog dat de Voorzitter me had gevraagd of ik bij de vooringang of bij de zijingang stond dus bij het gebrek aan een bel bij de vooringang besloot ik maar op zoek te gaan naar die zijingang. Al snel had ik hier wel een deurbel gevonden maar toen bleek er al gauw een volgende probleem te zijn aangezien de stem achter de intercom had gezegd dat ik binnen kon komen, maar de deur deed werkelijk niets!
Even later kwam de Externe dan ook maar naar beneden om me binnen te laten. ‘Die deur heeft nogal een handleiding, maar dat geeft niet! Superleuk dat je er eindelijk weer bent joh!’ aldus Externe. Al sinds onze kennismaking in de KEIweek had ik al in de gaten dat zij een bijzonder enthousiast Bestuurslid is en mijn bezoeken dan ook hartstikke leuk vind! Een uitstekende opvolgende Externe zou ik dan ook kunnen stellen!
Samen liepen we naar de Bestuurskamer waar Externe me alvast een beetje inleidde in wat ik kon gaan verwachten. ‘Onze man in het Bestuur zul je vandaag niet zien omdat hij nuchter gedraaid heeft, alle dames zul je vanzelf wel kunnen verwachten!’
Ik ging aan het bureau van de Penningmeester Sociëteit zitten terwijl de Externe me alvast van een ijsthee voorzag en me vertelde dat Groningen alweer in rep en roer was geweest wegens mijn komst. Zo had de vorige Voorzitter al gezegd dat hij het jammer vond dat hij er niet bij kon zijn. Wist ook de Rector van Unitas S.G. van vorig jaar al dat ik weer in de buurt zou zijn (en blijkbaar heeft Externe twee bekende Unitas S.G.’ers als huisgenootjes die al meteen mijn avonturen met deze Rector hadden opgerakeld!) en bleek ze ook nog veelvuldig contact te hebben met mijn geliefde Fiscus Primus van Albertus van vorig jaar die nu werkzaam is bij een bekende dassenmaker! Kortom, al snel kwamen alle herinneringen weer naar boven! ‘Ja Sabien… Heel Groningen staat weer op zijn kop omdat je langskomt hoor!’ aldus haar.
Alleen maar leuk! Ik merk dat mijn bezoeken in de steden vlakbij wat meer als een gewoonte gezien worden waardoor niet iedere vereniging meer even veel moeite doet om een leuk bezoek neer te zetten. In Groningen weet ik dat die mindset er niet ligt en dat iedereen hartstikke blij is om mij daar weer te zien. Fijn te meer dat ze me dus niet vergeten zijn in die 6 maanden dat ik hier niet kon zijn!
Kort daarna stapte de Voorzitter binnen die me al meteen liet lachen. ‘Ja dat zal wel een cultuurshock voor je zijn…. Mijn voorganger begon zijn dag natuurlijk niet met make up op te doen!’ Tja, jij zegt tenminste niet in iedere zin ‘Fantastisch!’ waarop al snel alle herinneringen aan de Voorzitter van vorig jaar tevoorschijn kwamen. Naast ‘Monsta Lisa’ droeg hij ook de bijnaam ‘Illeg-aaltje’ omdat hij niet bang was voor de Illegale move. Al meteen keken de dames me verbijsterd aan, want wat zou er nu toch voor verhaal aan komen?!
Ik heb mijn vaste begroetingen voor mensen. Mag ik je niet dan loop ik gewoon weg zonder je te begroeten. Ken ik je nog niet zo goed of ligt alles nog voor je open dan krijg je een hand. Mag ik je heel graag krijg je een knuffel en vind ik je buitengewoon leuk dan krijg je een enkele zoen op je wang. Wanneer een heer mij zomaar een enkele zoen geeft en hij voor mij op het niveau hand staat dan krijgt hij van mij drie zoenen. De Voorzitter van vorig jaar stond op het niveau knuffel maar toch was de enkele zoen die hij me consequent gaf wel illegaal te noemen. De dames moesten hard lachen en de Voorzitter vertelde dat haar voorganger inderdaad een talent had voor zulke acties. ‘Er zaten ongetwijfeld ook nog wel wat flinke knipogen bij?’ vroeg ze.
Sowieso kon je op de groepsfoto van tijdens de KEI duidelijk zien dat de Voorzitter van vorig jaar wel een beetje baalde dat hij opzij gedizt was en dat de Voorzitter en Externe van nu naast me stonden.
Al snel stapte ook de Secretaris binnen waarop het idee ontstond om in de Bieb te gaan zitten. Juist op dat moment had Externe mijn Guideline ontdekt die ze vol interesse door zat te bladeren. Prima, neem hem maar mee naar beneden, dan kun je daar even rustig kijken!
In de Bieb stond een overheerlijke paastaart vol chocolade klaar (en aangezien het Bestuur uit 7 functies bestaat waarvan er 6 door een vrouw vervuld worden snap je wel dat chocolade het altijd goed doet!) en die werd door de jarige Interne aangesneden en rondgedeeld terwijl de Externe me overlaadde met vragen over de symbolen in mijn guideline. Traditiegetrouw krijgen de mensen die of bijzonder leuk of bijzonder vervelend waren een plekje in de guideline, natuurlijk wel zo omgevormd dat alleen insiders doorhebben wat er achter het plaatje schuil gaat.
In de guideline Glitter & Gold zie je onder andere mijn twee grote vrienden van vorig jaar, de Fiscus Primus van Albertus en de Rector van Unitas S.G. als watermerk. Ook had de Voorzitter van Dizkartes zijn plekje gekregen als de Groninger original Monsta Lisa. Andere voorbeelden zijn de Koning van de Waterbus uit Rotterdam (die was positief) en de Smeerkaas uit Utrecht (die was minder positief!) Externe vond het allemaal maar interessant en het liefste had ze volgens mij nog wel 10 van die guidelines willen zien. ‘Kom je dit jaar ook weer in de KEI?’ vroeg ze dan ook.
Het ziet er naar uit van niet. Leiden baalde vorig jaar enorm dat hun EL CID Maandag naar donderdag was verzet. Op donderdag is er in de EL CID altijd een festival waardoor er veel Bestuurders niet op de Sociëteiten aanwezig waren en me daardoor misliepen. Ter ere van mijn 2e Lustrum vond ik het echter wel een heel erg leuke ervaring om eens naar de KEI week te kunnen komen! (Sowieso… laat een paar mannen in Groningen los waar ik hartstikke dol op ben en je ziet me plotseling wel vaker opduiken! Het café ‘De 2 jongens uit Groningen’ op het Schuitendiep maakt dan ook altijd dat ik moet lachen. 2 jongens uit Groningen is al genoeg om me nog eens terug te laten keren!)
De taart smaakte heerlijk, de goede verhalen kwamen aan alle kanten tevoorschijn en al snel doken er ook nog twee Bestuursdames op waarvan een van de dames duidelijk niet erg veel had geslapen. Bestuurslid Sociëteit stuiterde de Bieb door en was niet te remmen in alle verhalen die ze met haar Bestuursgenootjes wilde delen. Toen ze een stukje taart van de Voorzitter doorgeschoven kreeg ging ze zonder twijfel in de aanval met als gevolg dat wij weer heel hard om haar konden lachen. Volgens mij is het nooit saai met Bestuurslid Sociëteit!
Ook de Penningmeester Vereniging had flink gehaast om er nog bij te kunnen zijn. ‘Sorry dat ik zo laat ben maar ik vind het heel erg leuk om je toch nog even te kunnen zien!’
De Secretaris vroeg me vervolgens of ik de Penningmeester Sociëteit van vorig jaar nog wist. Ja, die heeft me toen op KEI maandag op het pand opgevangen aangezien het grootste deel van Ht en Ft Bestuur op de infomarkt stonden! ‘Ja, die appte me dus gisteren met de mededeling dat er nog helemaal geen nieuwe Almanak zou zijn omdat je de recentste al hebt!’ zei ze.
Externe reageerde meteen ‘Dat was een zwarte Almanak’
Ja, die heb ik inderdaad tijdens mijn vorige bezoek gekregen. (Maar toen kwam ik ook pas in juni voor het 1e bezoek.) De Voorzitter legde uit dat de Almanak iets vertraagd was geraakt maar die kon ik sowieso in mei op komen halen!
Het was hier een grote gezelligheid in de Bieb. Vrouwen onder elkaar is alleen maar hartstikke gezellig! Maar uit eindelijk had ik nog drie afspraken op de planning, dus eens moest ik het bezoek toch beëindigen. We zouden gezellig met zijn allen op de foto gaan en onze stuiterbal Bestuurslid Sociëteit maakte de foto. Ik pakte de eerste de beste groene Almanak van Dizkartes uit de kast en wat bleek? Het thema van die Almanak was FOUT! ‘Nou, mooie boel! Daar staat heel groot fout op!’ reageerde de Secretaris droog. Bestuurslid Sociëteit ging compleet stuk terwijl de Voorzitter zei dat Fout te herleiden was naar het stuiteren van Bestuurslid Sociëteit. Externe kwam op het idee om toch maar een andere groene Almanak te pakken maar ik had met volle overtuiging voor deze gekozen. Zo fout maar zo goed! Nadat de foto’s waren gemaakt en ze goed waren gekeurd liepen we nog een keer richting de Bestuurskamer om items op te zoeken. Grappig genoeg bedachten de dames Voorzitter en Externe uit zichzelf om een visitekaartje te geven. Een dag eerder was ik op visitekaartjesmissie geweest maar dat konden de meiden uiteraard niet weten. De spontaniteit van deze actie maakte natuurlijk dat ik de missie nog even met een dag zou verlengen!
Naast de visitekaartjes vond de Secretaris nog een constitutiekaart en een dieskaart waarbij een van de kaarten de Amazonas truc heeft uitgehaald. (In Delft was er eens een studiereis ‘Amazonas’ alleen de drukkerij had het studiereisverslag zo ingebonden dat de voorkant van de kaft eigenlijk de achterkant was en andersom… Dit was bij het constitutiekaartje ook gebeurd… Ben er compleet achterstevoren van! Of moet ik zeggen…. FOUT!!!) Verder werden er nog wat andere leuke items opgezocht en de Voorzitter benadrukte nog eens dat ik zeker welkom was om in mei ook weer langs te komen! Ik moet heel even de planning met Albertus afwachten om te zien welke plek Dizkartes daadwerkelijk op de planning zal gaan krijgen maar er zal sowieso weer een plekje op de planning voor mijn grote groene Groninger vrienden worden vrijgemaakt!
Met zijn allen liepen we naar beneden bij wijze van uitgeleide waarna ik van alle dames een knuffel kreeg en Externe zei ‘Wij mogen je wel een enkele zoen op de wang geven want vrouwen onder elkaar!’ Tja, het is altijd al minder illegaal dan wat de Voorzitter van vorig jaar deed!
Het was me weer een heel dynamisch en bijzonder geslaagd bezoek! Zoals de Voorzitter al zei ‘Wij doen ons niet mooier voor dan we zijn, je ziet gewoon het echte Dizkartes!’ en hoewel Dizkartes voor sommigen niet direct in mijn eisenpakket past vind ik Dizkartes zeker de moeite waard om te bezoeken! Tot in mei weer!!
Juni 2018
Het moest even duren eer ik weer op Dizkartes zou zijn maar geduld wordt altijd beloond!
Hoewel ik op alle afspraken een kwartier had willen inlopen om ook het volledige uur bij Dizkartes te kunnen benutten is dat helaas niet helemaal gelukt. Een volledig eigenwijze Procurator op Albertus had er voor gezorgd dat alle marge die ik had kunnen hebben compleet verdween. Gelukkig hadden de Voorzitter en Externe er wel alle begrip voor dat dit een bliksembezoekje was geworden. ‘Ons had je immers al gezien, Unitas S.G. nog niet!’ aldus Externe.
Net als tijdens mijn vorige bezoek zouden we ook nu weer in de Bieb gaan zitten en dit keer niet voor taart maar voor de lunch! Bestuurslid Sociëteit zei al ‘Je mag vaker langskomen hoor! Speciaal voor jou hebben we uitgepakt met een uitgebreide lunch!’
Zalm, pesto, mozzarella! Alle ingrediënten voor een heerlijke boterham. De meeste Bestuurders gingen op hun beurt vooral voor de carpaccio welke voor de gelegenheid ook in huis gehaald was.
Dit keer was de enige mannelijke Bestuurder, de Penningmeester Sociëteit, wel aanwezig. ‘Er zou geen goed excuus te bedenken zijn als er nu nog iemand te laat zou komen!’ aldus de Voorzitter.
Extern zat intussen in mijn logboek te bladeren en hoewel ze vorig jaar ook een stukje in mijn Lustrumboek had geschreven wilde ze maar wat graag ook een stukje in mijn logboek schrijven.
Het idee van een bezoek op KEI-donderdag werd ook hier goed ontvangen. ‘Jaa superleuk!’ juichte Extern al meteen. ‘Dan zal ik de Voorzitter van vorig jaar erbij halen! Hij valt weliswaar niet onder een van je oude liefdes maar je hebt het wel nog steeds over hem!’ aldus haar.
De opvolger van de Penningmeester Sociëteit was ook bij de lunch aangezien ze alvast een dagje met haar aankomend voorganger meeliep. ‘We zullen elkaar volgend jaar zeker vaker gaan zien!’ zei ze vrolijk.
Extern vertelde me al het er volgend jaar wel even anders uit zal gaan zien op Dizkartes. ‘Dan hebben we aanzienlijk meer mannen dan vrouwen in het Bestuur!’ waarna de dames al snel gingen bedenken wie ik misschien wel voor Mr. Sunshine zou willen nomineren volgend jaar.
De Penningmeester Sociëteit zei daarop ‘Ik heb dit jaar zoveel invloed gehad op de mannen dat ze volgend jaar in de meerderheid zijn! Ik weet zeker dat ik daar mede aan bijgedragen heb!’
Ik denk dat hij ergens een grote voorraad chocolade verstopt heeft om zichzelf te kunnen beschermen wanneer hij een onhandige opmerking richting zijn vrouwelijke Bestuurscollega’s maakt want de blikken die zijn kant opvlogen logen er niet om!
Ik vertelde over de nodige lopende zaken en daarbij passeerde natuurlijk ook de ontmoeting met de Bestuurders van zustervereniging Plato! ‘Oh was je er die dag na de Treinborrel? Geniaal! Ga je ook naar de wipe-out?’ aldus Extern. Ik weet het nog niet, in theorie zou ik het wel willen maar de trein moet wel gaan en lekker weer is ook wel leuk!
‘Ik heb natuurlijk ook met mijn functiegenoot van Plato gesproken!’ vervolgde Extern lachend. Hahaha ja de Externe van Plato is een hele vrolijke en enthousiaste vent.
‘Wel jammer dat je niet bij KoKo geweest bent dit jaar….’ Aldus de Voorzitter.
Klopt! Wanneer ik mijn rijbewijs heb ga ik de schade snel inhalen! Een jaar zonder Maastrichter vlaai en gezelligheid is toch geen compleet jaar!
Nadat de boterham op was en ik een pitstop gemaakt had (want vieze treinwc… Nee bedankt!) liep ik richting beneden. De nieuwe Almanak was vertraagd dus die was er nu nog niet. Wel had Extern nog even alle registers open getrokken om wat andere items voor me op te sporen die ik nog niet had. Uiteraard zouden we het bezoek afsluiten met een leuke fotosessie. Dit keer voor het pand!
Er zijn zeker leuke foto’s gemaakt die de sfeer van het bezoek duidelijk weergeven! Hopelijk gaat het KEI-donderdag bezoek nog lukken want het zou natuurlijk heel erg leuk zijn om dit Bestuur nog een keer te kunnen zien voordat de taken worden doorgegeven aan het volgende Bestuur! (Al heb ik er alle vertrouwen in dat het ook met het nieuwe Bestuur weer een succesvol jaar zal gaan worden!)
De Vliegende Hollander & Het dak gaat eraf (28 februari)
Er was op mijn planning wat uitloop ontstaan dus de 45 minuten die ik voor Dizkartes had waren helaas al gekrompen naar 30 minuten. Hoewel dat weinig tijd zou zijn, wilde ik er toch een gedenkwaardig bezoek van gaan maken. (Ik had echter niet kunnen voorspellen hoe gedenkwaardig het allemaal zou gaan worden!)
Met tassen vol items was ik bij Unitas S.G. vertrokken en als klap op de vuurpijl had ik ook nog eens een oproep gemist van de RET. Dat kon nog wel eens belangrijk nieuws zijn aangezien ik momenteel bezig ben met een mogelijke baantransitie naar de RET dus ik wist dat ik direct moest terugbellen.
Kortom, haastend de Groningse straten door, zeulend met tassen en dan ook nog eens een gesprek voeren over de status van mijn procedure.
Relatief verlept kwam ik dan ook aan in de Bieb van Dizkartes waar het Bestuur al naarstig op me zat te wachten. Zonder schroom plofte ik aan het tafelhoofd, ik legde tassen neer en kon daarna eindelijk mijn telefoon los laten. ‘We zaten al vol smart op je te wachten! Wat fijn dat je er bent!’ aldus de Penningmeester Sociëteit. ‘Gaat het wel? Neem lekker een glas ijsthee!’ aldus de Penningmeester Vereniging die doorhad dat er nogal wat aan deze binnenkomer voorafgegaan was.
Zodra ik op adem gekomen was kon ik de aanwezige Bestuurders eindelijk goed begroeten.
De Penningmeester Sociëteit had ik vorig jaar ook al even gezien aangezien ze een inwerkdag had met haar voorganger. Alle anderen waren nieuw voor me.
Heel even dacht ik dat de Extern de Voorzitter was maar hij was toch echt de Extern. ‘De Voorzitter komt iets later!’ zei de Extern lachend.
Als laatste kwam de Secretaris me de hand schudden.
Twee jaar geleden hadden we hier op Dizkartes ‘The Legend of Mon(st)a Lisa’ ook wel bekend als het groene sociale monster. (Die de meesten overigens zullen kennen als de Voorzitter van twee jaar geleden.) Ook dit jaar is er weer een mythisch wezen opgestaan en die heb ik geduid als de ‘Troublemaking Niner’
‘Wat een eer om je eindelijk te mogen ontmoeten!’ aldus de Secretaris die de uitdaging duidelijk niet uit de weg ging.
‘We hebben voor deze gelegenheid een High Icetea georganiseerd! Ook nog een beetje voor je verjaardag, ook nog een beetje voor je Groninger Lustrum en natuurlijk omdat we blij zijn dat je er weer bent!’ aldus de Penningmeester Sociëteit.
Voor me stonden bordjes vol heerlijkheden. Minitompoezen, muffins, kleine donuts, hartige crackers. En natuurlijk de ijsthee want een bezoek zonder ijsthee is geen bezoek!
Al snel kwamen de verhalen los. De gezelligheid bij Unitas, mijn belevenissen bij Albertus, de Mouse bij Cleo… (Dat is volgens mij wel een berucht dingetje hier in Groningen, gezien de gezichten die alle Bestuurders trokken toen ik het noemde!) Ook de Penningmeester Sociëteit had nog een sterk verhaal voor me. ‘Die keer dat wij elkaar ontmoetten had het Bestuur je beloofd dat je in de KEI de nieuwe Almanak op zou kunnen halen. Nou, in de KEI was er nog steeds geen Almanak!’ aldus haar.
‘Maar, inmiddels is hij er wel!’ aldus de Extern die het gloednieuwe boekwerk ‘On Fire’ tevoorschijn haalde. Er was niet veel tijd om alles rustig door te bladeren maar zo op het eerste gezicht zag het boek er zeker goed uit.
‘Dit boek heeft ook zeker betrekking op vandaag want we zijn allemaal On Fire omdat jij er bent!’ aldus de Secretaris.
Het was mij al snel duidelijk dat vooral de Secretaris erg on fire bleek te zijn maar ik besloot er niet al te veel aandacht aan te besteden want de Voorzitter was intussen ook binnengekomen. ‘Sorry dat ik iets later ben maar gelukkig ben ik alsnog op tijd om je te kunnen zien!’ aldus de Voorzitter.
De Extern ging intussen verder met de andere items te laten zien. Het eerste dat mij opviel was het ontbreken van de constitutiekaart en kerstkaart. ‘Oh die is de Secretaris vast vergeten… Ik ga wel even kijken!’ aldus de Penningmeester Vereniging.
De Penningmeester Sociëteit vertelde vervolgens over de kerstkaart die naar haar ouders was gestuurd. ‘Mijn ouders waren helemaal blij toen het envelopje binnenkwam… Bleek het een lege envelop te zijn!’ aldus haar.
Kortom, ze heeft later alsnog een kaartje voor haar ouders kunnen regelen want dat is en blijft leuk om te hebben!
Intussen liet de Extern een gloednieuwe kaartenset, en het festivaltasje zien. ‘Verder hebben we ook nog een paar stickers en een petje voor je!’ aldus de Extern.
Ha, het petje gaat mijn vader helemaal blij maken. Mijn pa draagt altijd een petje wanneer we in de zon gaan zitten om te voorkomen dat zijn gezicht verbrandt. Wanneer ik dus ergens een tweede (of derde) petje van heb dan gaat die tegenwoordig naar mijn pa. Vorig jaar zomer zat hij ook consequent met het DIZ IS ME petje in de tuin. (Daarvoor heeft mijn moeder hetzelfde petje gebruikt toen ik samen met haar naar Londen ging. Mijn pa heeft het petje dus van mijn moeder geconfisqeerd. Om het goed met haar te maken heeft ze nu de DIZ IS ME Sleutelhanger. Op het moment van schrijven realiseer ik me weer dat de Voorzitter van vorig jaar had gezegd dat er deze KEI bandana’s zouden komen en dat het Bestuur ervoor zou zorgen dat ik er twee zou krijgen zodat mijn moeder ook een bandana zou hebben, maar uit eindelijk zat er geen bandana in het gadgetpakket dus ik denk dat ze op waren!)
‘Oh leuk! Nou dan is die dus voor je pa…’ Aldus de Extern.
De Secretaris nam het vervolgens over en zei ‘We hebben ook een KEIposter voor je in het gadgetpakket gedaan en ik sta zelf ook op die poster!’
De KEIposters van Dizkartes zijn altijd een feestje om naar te kijken. Dit is overigens mijn eerste KEIposter in mijn collectie!
De poster werd uitgerold en de Secretaris liet vol trots zien waar hij ergens op de achtergrond stond te staan.
De Penningmeester Vereniging was intussen teruggekeerd met het constitutiekaartje. ‘De kerstkaarten waren echt helemaal op, maar deze heb ik wel nog voor je!’ aldus haar.
Uiteraard bekeek ik het constitutiekaartje even uitgebreid alvorens ik het bij mijn gadgetpakket stopte. ‘Misschien is het een leuk idee om zo even een ronde door het pand te maken, er is momenteel veel verandering gaande!’ aldus de Penningmeester Vereniging.
‘Ja, ik neem aan dat je de Bestuurskamer wel kent…’ aldus de Voorzitter.
Uiteraard, ik heb daar al een paar keer gezeten!
‘Nou, dan zul je wel schrikken van wat je zodadelijk gaat zien!’ reageerde de Secretaris.
‘De kluswerkzaamheden moeten hun hoogtepunt echter nog gaan bereiken… Binnenkort gaat het dak eraf!’ aldus de Voorzitter.
Létterlijk het dak gaat eraf! ‘Ja, letterlijk!’ aldus de Penningmeester Sociëteit.
Intussen was ik mijn tassen een beetje aan het schikken en tot mijn grote verbazing haalde ik een lamp uit een van de tasjes. Natuurlijk had dat te maken met de zinsnede ‘I’ll be your light’ uit Aurora’s Queendom (Ik ga First Lady worden van de instantie waar dit tasje vandaan kwam!) maar de Secretaris gooide het over een andere boeg. ‘Dat komt natuurlijk omdat jij het stralende licht bent in deze ruimte’ Oké, dat heb ik niet gehoord!!!
Ik keek op mijn klok en zag dat er nog zo’n 20 minuten over waren dus ik stelde voor om het voorgestelde rondje te lopen. Kort daarvoor had ik mijn Logboek tevoorschijngehaald dus de Penningmeester Vereniging stelde voor dat zij er een stukje in zou gaan schrijven terwijl wij een rondje zouden gaan lopen. De Secretaris wilde ook graag iets in het Logboek gaan schrijven dus ik stelde voor dat zij hier zouden blijven om te schrijven en dan zou ik met de andere drie gaan lopen.
Zo ging het in beginsel ook…
We liepen richting de Bestuurskamer en inderdaad, ik schrok me rot. Deze kamer is de meest gevulde plek op Dizkartes. Normaal gesproken dan.
De muren hangen vol met kaartjes, memorabillia, afgeknipte daspunten van Bestuurders na afloop van het Bestuursjaar. Tenminste, dat is zoals ik de Bestuurskamer ken. Nu was het er akelig leeg en wit. Her en der herinnerde een naam met een pijltje erbij aan een plek waar een daspunt hoorde te hangen maar verder…
Ik liep naar het raam waardoor de Extern twee jaar geleden naar buiten was getakeld tijdens de grote brandweeroefendagen. (Het raam was toen lichtelijk gesloopt.)
‘Daar zie je nog een stuk van mijn bureau’ wees de Penningmeester Sociëteit op een stuk hout.
Ik keek naar boven en ik zag daar een stel botten zweven. ‘Toen we dat luik de eerste keer openden schrokken we ons de pestpokke!’ aldus de Voorzitter. ‘Een oud Bestuur heeft dat souvenir hier eens achtergelaten, wachtend op een moment als dit en wij zijn er met volle kracht van geschrokken kan ik je zeggen! Het is overigens een nepskelet!’ aldus de Voorzitter.
De Secretaris had intussen zijn ambitie om in het logboek te schrijven losgelaten en hij had zich bij ons gevoegd. Het voelde heel erg onwerkelijk om hier te lopen terwijl het zo kaal was. ‘We hebben alles heel minitieus op de foto gezet zodat we tot op de millimeter nauwkeurig weten waar alle bijzondere items teruggeplaatst moeten worden.’ Aldus de Voorzitter. (Kortom, als ik tijdens de Tweedaagse langskom zou alles weer normaal moeten zijn en eigenlijk zou ik geen enkel verschil met vorig jaar moeten kunnen waarnemen.) ‘Wij kunnen aan het einde van deze verbouwing zeggen dat wij het enige Bestuur ooit zullen zijn die precies weten wat er nou allemaal in deze kamer aanwezig is!’ aldus de Penningmeester Sociëteit. ‘Er zaten oprecht heel wat verrassende zaken bij!’ liet ze nog even weten.
We gingen vervolgens nog even kort kijken in de commissiekamer waar het er ook nogal gesloopt uitzag. We konden er niet heel uitgebreid kijken aangezien er een vergadering gaande was, maar evengoed voelde het erg raar om de kamer zo te zien.
‘Goed, en dan gaan we nu even naar het andere pand om je te laten zien waar we nu werken!’ aldus de Voorzitter.
Het pand met de groene gevel waar ik tijdens mijn eerste bezoek stond te wachten aangezien ik dacht dat dát Dizkartes was… Dat was het pand waar we nu naartoe gingen.
We gingen via de hoofdingang de Sociëteit uit en wandelden het andere pand vrijwel meteen binnen. De tijdelijke Bestuurskamer was op slot maar gelukkig had de Voorzitter zijn sleutelbos mee.
Zodra ik de tijdelijke Bestuurskamer binnenliep riep ik al meteen dat het licht hier vreselijk is.
Ik nam meteen een lichte flikkering in de tl-buizen waar en dat is een nogal onprettig verschijnsel wanneer je daar langere tijd in moet werken. Dit is geen plek om te werken en ik zou hier dan ook echt niet aan kunnen wennen!
‘Nogal een geluk dat je er ook niet aan hoeft te wennen, over een paar weken zitten we gelukkig weer in ons oude vertrouwde Bestuurskamertje!’ aldus de Penningmeester Sociëteit.
Ik keek de ruimte nog eens goed door maar het was duidelijk, dit haalde het bij lange na niet bij de Bestuurskamer!
‘Laten we hier maar gauw weer weggaan!’ stelde de Voorzitter voor en zo geschiedde.
Terug in de Bieb zat de Penningmeester Vereniging op ons te wachten. Ze had haar stukje in het logboek afgerond en prompt zag ik de Secretaris het logboek pakken en tot mijn grote verbazing krabbelde hij iets schuin naast het stuk van de Penningmeester Vereniging.
De Penningmeester Sociëteit kwam vervolgens op het idee om een sticker te plakken en aangezien ik het al zag gebeuren dat iedereen iets bij het stukje van de Penningmeester Vereniging wilde persen stelde ik voor om de namen van de Bestuurders op de pagina bij de sticker te schrijven. Voor iedereen was dat duidelijk, behalve voor de Secretaris. (Of hij was gewoon vastbesloten om iets anders te doen dan alle anderen.)
De climax van dit verslag gaat echter nu komen dus zorg alvast dat je geen eten meer in je mond hebt en dat er geen drankje in de buurt van de computer staat want het kan je zomaar gebeuren dat je zodadelijk zo hard gaat lachen dat je het scherm onderproest of per ongeluk je drankje om gaat gooien. Ik heb je alvast gewaarschuwd!
Er waren nog vijf minuten resterend dus we moesten toch eens gaan nadenken over foto’s en het nomineren van Mr. Sunshine.
Allereerst gingen we groepsfoto’s maken. Op dat moment kwam juist de (volgens mij) Commissaris Intern de Bieb binnen dus hij kon mooi de foto’s maken. (De Penningmeester Sociëteit wilde alweer de foto’s gaan maken. Dat ze vorig jaar nou tot fotograaf gepromoveerd was, was logisch aangezien ze Ft-Bestuur was. Maar nu ze zittend Bestuur is vond ik het belangrijk dat ze mee ging op de foto. Zeker aangezien de mannen dit jaar in de meerderheid zijn in het Bestuur… Dan moeten we wel alle vrouwen die er zijn op de foto hebben!) We hadden de eerste foto opstelling al snel gevonden maar die bleek niet erg handig te zijn. We stonden namelijk overduidelijk van klein naar groot….
De Secretaris besloot daarom een andere positie in te nemen zodat we niet meer zo enorm van klein naar groot stonden.
Vervolgens was het even tijd voor een overleg met dames onder elkaar want Mr. Sunshine… dat was nog niet zo eenvoudig!
We gingen naar boven en sloten de deur van de bieb achter ons. De Voorzitter was een goede kanshebber, de Extern was nu het meest Mr. Sunshine en dan hadden we dus nog de Secretaris. De Secretaris was overduidelijk aan het mikken op de Mr. Sunshine nominatie maar het punt bij mij is een beetje dat je wel duidelijk moet zijn over je visionaire en gedachten maar niet OVERDUIDELIJK. De conclusie was dan ook dat de Secretaris het iets té graag leek te willen en dat het daarom goed zou zijn om hem nu niet te nomineren. Uit eindelijk kwamen we gedrieën tot de conclusie dat de Extern de beste optie zou zijn voor Mr. Sunshine.
Op dat moment viel mijn oog op het vaandel dus we besloten die maar gelijk mee te nemen naar de bieb zodat we die ook een prominente rol in de foto konden geven.
De presentatie van de Mr. Sunshine werd gemengd ontvangen. De Extern was verbaasd, de Voorzitter vond het wel prima en de Secretaris was diep teleurgesteld. De laatste ging dan ook met een lichtelijk moordgezicht in het raamkozijn zitten. (Mr. Onweer?)
Nadat Extern de nominatiefoto had gemaakt gingen we ook nog een foto voor powervrouwen maken en aangezien ik in de Penningmeester Vereniging wel een Partner in Crime gevonden heb was het logisch dat zij genomineerd zou worden voor die contest. (Mijn hoofdplan is het avondprogramma bij Albertus maar als dit hoofdplan niet door kan gaan is de Tweedaagse niet verloren want Dizkartes wil heel graag het avondprogramma faciliteren en daar heb ik zelfs al een Partner in Crime slaapplek weten te regelen. Het moge duidelijk zijn dat in mijn Lustrale jaar met Groningen de Tweedaagse wél door zal gaan!)
Nadat alle foto’s waren gemaakt had ik mijn camera gelukkig al opgeruimd. De Secretaris besloot toch protest aan te tekenen want hij had toch wel heel graag Mr. Sunshine willen zijn.
Eeuwig beeldend als ik altijd ben stond ik op en legde ik uit dat hoe enthousiaster en overduidelijker je naar me toe komt stormen, hoe harder ik achteruit loop. Dit deed ik dan ook letterlijk, met mijn ijsthee in mijn hand… Ik zag net een stukje trap over het hoofd waardoor ik struikelde en even later op mijn gat voor de trap zat en mijn jasje had gedoopt met een dosis ijsthee. Het was zó stom gegaan dat ik niet anders kon dan heel erg hard te lachen. Het Penningmeesterduo was zich rotgeschrokken en ze stonden dan ook al meteen om me heen. ‘Gaat het wel? Heb je je niet bezeerd?’ aldus de Penningmeester Vereniging.
De Penningmeester Sociëteit was direct wat doekjes gaan halen terwijl ik maar doorging met lachen. Dát krijg je er nou dus van wanneer iemand iets te fanatiek in mijn leven probeert in te breken. Dan zie je opeens een vliegende hollander door je Sociëteit gaan.
‘Kom op hee Mr. Sunshine, help die meid eens even overeind joh!’ aldus de Penningmeester Vereniging maar al snel stond ik alweer op eigen kracht op mijn beide benen.
Tja Secretaris… Je krijgt een nieuwe kans tijdens de tweedaagse. Als je je dat iets bescheidener kan opstellen krijg je dan misschien een hogere waardering! Ik had het eerder in dit bezoek ook over de Mr. Sunshine nominatie van de Voorzitter van Plato gehad (Evenals het CFDS-Avondprogramma ook even gevallen was. Tijdens de CFDS heb ik een slaapplek bij de Voorzitter van Plato) en dat haalde de Penningmeester Vereniging nu nog even aan. ‘Je wilde het té graag en je wil natuurlijk geen tweede Voorzitter van Plato zijn!’ zei ze lachend. De Secretaris reageerde op zijn beurt dat ik misschien beter had kunnen vragen of ik een slaapplek kon krijgen bij het Target van de Penningmeester Vereniging. Gezien alles wat er vandaag was gebeurd besloot ik de Secretaris dan ook uit te roepen tot Unit van de Dag. (Een toewijzing die je krijgt wanneer je echt teveel klunzige en typische dingen op een dag hebt veroorzaakt.) ‘Gaaf! Krijg je daar ook iets voor?’ reageerde de Secretaris droog.
Zorg nou maar gewoon dat je die toewijzing niet nog eens krijgt en dat het volgende bezoek wat minder typisch verloopt!
Ik had mezelf weer ijsthee vrij gemaakt en dronk het resterende beetje uit mijn glas leeg. Daarna was het tijd om mijn spullen te pakken en weer verder te gaan.
Het Bestuur moest weer naar het groene pand toe om in het rotlicht verder te gaan werken en ik zou langs Vindicat gaan. Voor het pand nam ik afscheid van alle Bestuurders en ondanks dat de Secretaris Unit van de Dag is geworden kreeg hij wel een knuffel van me.
Het zal nooit saai zijn op Dizkartes, dat wist ik eigenlijk al vanaf dag 1. Maar dat ik ooit nog eens als vliegende hollander door het pand zou gaan omdat een Secretaris iets te fanatiek was… Dat had ik niet aan zien komen!
Ik verheug me in ieder geval nu al op de Tweedaagse want daar gaat sowieso weer een uniek avontuur in zitten!
Laat maar komen!!! Eerst gaat het dak er letterlijk af en tijdens de Tweedaagse gaat het dak er nog eens af… maar dan figuurlijk!!
Tot snel!!!
About Work The Dancefloor; Dies 12 en de Groninger Tweedaagse! (8 mei)
Vandaag stond er wel een hele bijzondere afspraak met Dizkartes op de planning. Na vijf jaar strijden is het dankzij Dizkartes namelijk gelukt om een Groninger Tweedaagse uit te laten komen!
De Penningmeester Vereniging bleek tijdens het Opstartbezoek al een echte Partner in Crime te zijn en toen ze hoorde hoeveel een Groninger Tweedaagse voor me zou betekenen bood ze me een slaapplek aan. In de zoektocht naar de datum kwamen we uit op 8 mei als ideaalbeeld. Zodra ik de mail verstuurde realiseerde ik me dat ik mijn 12e Dies Natalis als VerenigingsVerzamelaar als datum had voorgesteld. Beter zou het toch niet kunnen worden?
Nu was het tijdens het vorige bezoek wel duidelijk dat er een Bestuurder was waar ik wel enigszins voor uit moest kijken. (Het was zelfs zo typisch dat er drie dagen later in Groningen een cafetaria affikte die exact dezelfde naam als de Secretaris had. Het ‘On Fire’ van de Almanak was duidelijk iets te letterlijk gemanifesteerd!) Eerlijk is eerlijk, ik had enorm veel zin in dit bezoek maar mijn focus lag van Voorbereidingsopstart tot klokslag 20:00 volledig op het bezoek voorafgaand aan deze afspraak, simpelweg omdat ik daar met mijn Target te maken had en logischerwijs wilde ik in die tijd niets laten liggen. Kortom, echt ruimte in mijn hoofd voor een terroristische Secretaris, nee dat had ik niet!
Gelukkig kwam ik er dankzij een snel stukje research achter dat ik eigenlijk heel weinig van hem te vrezen had. De gradatie ‘NB’ klonk nog nooit zo goed!
Ik had met de Voorzitter afgesproken dat ik om 20:00 bij Dizkartes zou zijn. Ik zag op de site dat de kroeg vaak nog later geopend is, dus ik ging er wel vanuit dat ik eerst nog even een meetup met het Bestuur zou hebben voordat de leden zouden komen.
Het liep uit eindelijk tegen 20:20 aangezien ik tot 20:00 nog bij mijn Target op de vereniging rondliep maar ja, de weg naar Dizkartes ken ik inmiddels vrijwel met mijn ogen dicht!
Ik liep door de Peperstraat en ik raakte heel even in de war aangezien er midden in de straat een groot steigerwerk stond. Waar was het ook alweer? Voorbij Club Kiwi in elk geval!
Oh… Dizko is het pand dat nu juist nog in de steigers staat! Is alles dan nog verder uitgelopen? (Tijdens het vorige bezoek had de Voorzitter een erg rooskleurig beeld geschetst en hij ging er dan ook vanuit dat tijdens mijn volgende bezoek al veel klaar was. Tja, niet dus.)
Ik wandelde richting de zij-ingang en drukte op de bel. Kort daarna stond de Penningmeester Vereniging achter me en het was duidelijk dat ze niet vanuit de Sociëteit gekomen was! ‘We zitten nog steeds op P14! De verbouwing is uitgelopen en onze Bestuurskamer is nog altijd een bouwterrein… De Voorzitter zag je lopen, dus ik ben achter je aan gerend!’ aldus de Penningmeester Vereniging.
We gingen samen naar P14 waar ik weer in het kantoor kwam waar er nog altijd een TL-buis flikkerde en waarvan de Voorzitter had gezegd dat ik er niet aan hoefde te gaan wennen. De Voorzitter, Penningmeester Sociëteit én de Secretaris waren hier.
‘Er zijn een aantal van ons naar de Lustrumreceptie van N.S.G. dus die komen later! Wij zaten hier nog even te werken en toen zag ik je lopen!’ aldus de Voorzitter.
Goed werk Voorzitter!
Er werd een stoel voor me beschikbaar gemaakt zodat ik even kon zitten en kon vertellen over alles wat ik vandaag al had beleefd en over wat er morgen zou gaan komen.
De Voorzitter vertelde op zijn beurt wat er vanavond stond te gebeuren. ‘In de bovenbar kun je naar Ajax kijken op een groot scherm. Beneden is er een jaaractiviteit en dat is lasergamen geworden! Als je wil kun je zeker een potje mee doen!’ aldus de Voorzitter.
De Secretaris was nu verdacht rustig dus ik vertelde in geuren en kleuren over hoe uitgebreid ik mijn vorige bezoeksavontuur in Delft had verteld. Uiteraard liet ik het detail van het cafetaria dat On Fire was ook niet onvermeldt. (Diverse mensen vonden het wel een beetje een grove grap maar toch wel grappig.) ‘Dus als ik nu naar Delft zou gaan dan weten mensen wie ik ben? Kom jongens! We gaan eens borrelen in Delft!’ aldus de Secretaris.
Tja, hij was ook al helemaal voor het feit dat er een prijs voor ‘Unit van het Jaar’ zou komen al zouden we ‘Unit’ dan vervangen door de voornaam van de Secretaris. ‘Dan signeer ik alvast oorkondes voor de aankomende vijf jaar!’ voegde de Secretaris daar vrolijk aan toe.
Dat zou lastig gaan aangezien ik dan vijf jaar aan thema’s zou moeten gaan verzinnen en dan moet ik nog een heftig zwijgcontract gaan opstellen aangezien ik mijn thema in principe écht niet eerder dan 31 december van het jaar bekend wil maken!
Dat begreep de Secretaris dan niet helemaal maar het idee van ‘Unit van het Jaar’ onder zijn naam, daar was hij helemaal bij!
Toen ik hem vervolgens wees op het feit dat ik wist dat ik niets van hem te vrezen had gezien zijn status vertelde de Secretaris een verhaal wat me verbaasde. ‘Samen met de Extern had ik afgesproken dat we allebei erg aanwezig en wat opdringerig naar jou zouden doen zodat een van ons Mr. Sunshine kon worden. Alleen… toen je er eenmaal was deed de Extern niet wat hij had gezegd, dus daardoor leek ik heel erg vervelend en leek hij de ideale Mr. Sunshine…’ Aldus de Secretaris.
Misschien is dat wel het hele idee van de Extern geweest? Als hij enigszins met zijn voorganger over mij heeft gesproken wist hij namelijk dat ik helemaal gestoord werd van de opdringerige Procurator van Albertus van vorig jaar. Ik heb het uit eindelijk niet meer bij hem gecheckt maar het zou me eigenlijk wel een logisch scenario lijken. Met de Extern van vorig jaar heb ik over vele mannen gesproken en dat zou de huidige Extern zeker in zijn voordeel geholpen kunnen hebben.
‘Vandaag zal ik het goed met je maken, beloofd!’ aldus de Secretaris.
Toen de Penningmeester Sociëteit vervolgens vertelde dat er binnenkort een compleet nieuwe huisstijl, compleet met logotransitie, zou volgen had de Secretaris al iets gevonden waarmee hij het goed kon maken. ‘Jij gaat iets van me krijgen wat NIEMAND heeft!’ zei hij vrolijk. Als hij DÁT zou kunnen waarmaken dan zou ik wel onder de indruk zijn! Maar ja, je gelooft het pas als je het veilig in je tas hebt zitten!
Het was 21:00 geweest dus het was tijd om richting de Sociëteit te gaan. In de bovenbar was bijna geen plekje meer te vinden aangezien de leden er al bijtijds bij waren om niets van Ajax te hoeven missen.
De Penningmeester Vereniging stelde dan ook voor om wat veranderingen in het pand te gaan bekijken. Er was immers alweer heel wat gebeurd sinds mijn vorige bezoek. We konden de Bestuurskamer weliswaar niet in aangezien dat een ‘Bouwplaatszone’ is maar de Penningmeester Vereniging kon me wel een beetje vertellen wat daar was gebeurd. Het dak was er in ieder geval nog niet afgeweest! De Commissiekamer konden we wel even bekijken maar daar zag het er toch ook wel een beetje gek uit. De server was er compleet uitgesloopt, er zaten geen panelen meer in het systeemplafond en de muren zaten vol bouwtekeningen. ‘De werklui gebruiken deze plek nu als bouwkeet zou je kunnen zeggen.’ Aldus de Penningmeester Vereniging.
De Bieb was inmiddels al voorzien van gloednieuwe ruiten. Verder is het de bedoeling dat er op korte termijn een nieuw kleurtje op de muren komt, maar het valt nog niet mee om een kleur te vinden die zowel overdags als ’s avonds mooi is! ‘Kortom, we hebben hier allemaal testers opgesmeerd om te kijken welke kleur het beste is. Het is niet makkelijk!’ aldus haar.
Nadat we alles een beetje bekeken hadden stelde ze voor om naar beneden te gaan. ‘Voetbal is best leuk, maar dan vooral Oranje.’ Zei ze. Iets wat ik wel kon begrijpen.
Kortom, we gingen naar de benedenbar waar we alle schietavonturen vanaf de bar konden bekijken. (Terwijl we het intussen uitgebreid over onze Targetsituaties hadden. Komen we later twee ‘Shooting Targets’ tegen die hoorden bij de Lasergame set. Penningmeester Vereniging en ik maakten er meteen een verhaal van dat we onze Targets nu mooi in meeneemformaat hadden!)
Intussen speelde zich voor de bar een ware laseroorlog af! Het was oprecht een veel betere show om naar te kijken dan wat Ajax ooit zou kunnen zijn.
Tussen twee rondes in besloten de Penningmeester Vereniging en ik het even tegen elkaar op te nemen. 1 tegen 1. Ik had haar uitgeschakeld!
Nadat er nog twee teams ten volste tegen elkaar gestreden hadden was er een laatste ronde. De Penningmeester Vereniging en ik gingen samen in het team Rood. Bestuurslid Sociëteit sloot zich ook bij ons aan, aangezien hij er tijdens mijn vorige bezoek niet was geweest en het gewoon leuk was om mee te doen!
Het was heel spannend en het scheelde ook maar 3 kills! Maar de blauwen hadden ons toch net ingemaakt…
Desondanks heb ik in tijden niet meer zoveel lol gehad als nu!
‘Aanvankelijk zou deze commissie deze activiteit op een ander moment en in de buitenlucht gaan doen. Aangezien het echter niet van dat hele mooie weer werd vroegen ze of het wellicht hier kon. Ik was erg benieuwd wat ze ervan zouden maken, maar ik vind het echt heel leuk geworden!’ aldus Bestuurslid Sociëteit.
Ik vond het een feest om dit mee te beleven! Ik had geen idee dat lasergamen zo leuk kon zijn!
De Penningmeester Vereniging stelde voor dat we weer even naar boven zouden gaan zodat we het laatste stukje Ajax konden zien en dan kon ik meteen iets uitproberen wat ik nog niet eerder gedronken had!
Iedereen hier weet dat ik een echte ijstheedrinker ben. (Getuige de High ijsthee tijdens het vorige bezoek!) Wat je echter OOK met ijsthee kunt doen is een ‘Bonkers’ maken. Ik had er nog nooit van gehoord dus de Penningmeester Vereniging was heel erg verbaasd dat ik het niet kende. ‘Zo’n ijstheedrinker als jij heeft nog nooit een Bonkers op? Daar moeten we verandering in gaan brengen!’ aldus haar.
Wat is dan een Bonkers zul je je afvragen. Nou dat is ijthee met apfelkorn en het smaakt echt heel goed! Gewapend met een zak rijstsnacks en een Bonkers zaten de Penningmeester Vereniging en ik op de bar en daar zagen we dat Ajax in de laatste seconden (!!!!!) verloor van de Spurs. Simpelweg omdat die Keep de hele boel net wat te lang ophield. De sfeer was aldoor uitgelaten geweest en de Voorzitter wist al dat er een vatschenking aan zat te komen, als Ajax tenminste zou winnen!
Nu Ajax verloren had veranderde de sfeer wel een beetje. Penningmeester Sociëteit moest je maar heel even laten, want ze was boos! De Intern vond het allemaal maar wat grappig want hij geeft helemaal niets om voetbal! Hij zag dat ik inmiddels weer met een leeg glas liep dus hij vroeg of ik nog wat wilde. Ijstheetje natuurlijk!
Samen waren we even aan het praten over mijn 12e Dies als VerenigingsVerzamelaar en mijn Groninger Tweedaagse. Even later kwam ook de Extern erbij. Hij heeft het helaas niet gered als Mr. Sunshine maar hij was zeker een goede deelnemer!
Het werd steeds drukker om me heen want een dame van de fotografiecommissie wilde ook wel even kennismaken en kort daarna stond er opeens een oude bekende bij (Ken je hem nog? De enige man van het vorige Bestuur?) dus het was een grote gezelligheid hier op de Bovenbar!
Uiteraard wilde ik ook nog wel een leuke groepsfoto hebben dus toen de Penningmeester Vereniging terugkeerde in haar Bestuurspak stelde ze voor dat ik gelijk mijn camera even zou halen. Terwijl ik door de benedenbar liep kreeg ik spontaan een liedje in mijn hoofd… En je weet wat dat betekent! Een nieuw verwijsliedje voor de vereniging!
Op P14 zat de Secretaris. Hij had een boete gekregen en hij ging nu proberen om bezwaar te maken. ‘Als je maar wel zo bij de foto bent!’ aldus de Penningmeester Vereniging.
‘Komt goed, ik ben bijna klaar!’ aldus de Secretaris.
Terug op de Sociëteit gingen we foto’s maken in een relatief rustig hoekje van de benedenbar. Er stond een leuk muziekje op en de discolichten dansden door de zaal. Er werden een paar foto’s gemaakt waaronder 1 met flits (erg charmant is die niet…)
Kort daarna gingen de Bestuurders even op zoek naar meenemers. Ook de belofte van de Secretaris werd gelijk ingelost dus ik was blij!
Naast die belofte was er nog iets anders bijzonders. De Voorzitter had namelijk een editie van de Check Diz Out gevonden van februari 1994. Ik ben zelf geboren in februari ’94 dus ik vond dat natuurlijk schitterend om te ontvangen! ‘Er zijn er nog meer dan genoeg van, dus die mag je meenemen!’ aldus de Voorzitter.
Nu trekt dat natuurlijk wel de aandacht. Een vreemd gezicht dat op bepaalde wijze toch wel bekend is. Wat echter niet heel erg goed combineert met iets te veel goudgeel vocht. Ik wisselde mijn ijsthee af met af en toe een glaasje Bonkers waardoor ik alles nog haarscherp heb. Kunnen we echter niet van een heer zeggen die zomaar de nieuwe ‘Unit van het Jaar’ kan worden.
Uit eindelijk heb ik het Barpraatje van de Voorzitter nog mee kunnen maken. Tijdens dit Barpraatje werd de Festivalcommissie onthuld en gingen zij een voor een de bar op.
‘Dat is wel echt heel leuk om eens mee te maken!’ had de Voorzitter vooraf gezegd en het is zeker leuk om dat te kunnen zien.
Ik weet zeker dat die hele enthousiaste mensen een fantastisch festival neer zullen gaan zetten!
De Penningmeester Vereniging voelde zich niet helemaal fit en zelf was ik al sinds 5 uur deze ochtend wakker dus we waren het wel met elkaar eens dat we er verstandig aan zouden doen om het bezoek nu af te ronden en richting huis te gaan!
Op P14 pakte ik mijn spullen in en kreeg ik ook nog een paar andere toffe items overgedragen zoals het flesje en de scrunchie!
Daarna gingen de Penningmeester Vereniging en ik er vandoor.
Nog een leuk weetje… Toen we de volgende ochtend naar buiten keken stond er een busje voor de deur. En geloof het of niet… Er stond ‘Target Lasergame’ op!
Als dat geen voorteken is dat we beiden iets van ons Target zouden moeten maken!!
Ik heb een fantastische tijd op Dizko gehad en ik had me ook geen betere Dies Natalis kunnen wensen!
About work the KEI (12 augustus)
Mijn KEI-dag met Dizkartes begon al op de Infomarkt. Aangezien dat evenement een uitgelezen kans is om snel vele verenigingen te zien en items op te halen begin ik de KEI altijd daar om daarna echt naar de Sociëteiten te gaan. Toen ik het kraampje van Dizkartes had gesignaleerd raakte ik al snel aan de praat met twee dames van het Lustrumbestuur. Nu vind ik die titel persoonlijk wel een beetje verwarrend want waar de meeste verenigingen een Senaat/Bestuur en een Lustrum Commissie hebben heeft Dizkartes het een beetje anders aangepakt. Je hebt hier aankomend jaar het Bestuur in de setting zoals ik deze al een aantal jaren ken. Daarnaast heb je het Lustrum Bestuur die het Lustrum organiseert. (Op de meeste verenigingen is het namelijk zo dat een zittend Bestuur tijdens een Lustrum een ‘Lustrum Bestuur’ wordt genoemd… dus dat had wel even wat uitleg nodig.)
Nu is het Lustrum Bestuur nog niet zo heel lang bezig en bovendien is hun internperiode ook nog niet begonnen, dus erg veel over het toekomstig Lustrum kon er nog niet verteld worden. Maar binnenkort zeker meer!
Ik keek om me heen en signaleerde vervolgens de huidige Extern samen met zijn voorganger! Hee! Jou had ik hier niet verwacht! Overigens kreeg ik exact diezelfde reactie terug van de Extern van vorig jaar. Wat ontzettend leuk om je weer te zien! Samen met het Externduo besprak ik de lopende zaken en de huidige Extern moedigde me aan om vooral vast wat gadgets te pakken. ‘De gloednieuwe tasjes en de nieuwste Almanak liggen op de Soos, dus die kun je daar zo meteen gaan halen. Ik weet dat je er rond de klok van 14 zult zijn dus ik ga proberen er te zijn! Anders is de Penningmeester Vereniging er sowieso om je op te vangen!’ aldus hem.
Tenslotte had ik ook nog even de gelegenheid om kennis te maken met mijn nieuwe contactpersoon. Aankomend jaar zal Dizkartes weer worden geleid door een dame!
Enkele uren later was ik op de Sociëteit en terwijl ik wat rondwandelde kon ik me alvast vergapen aan de resultaten van de verbouwing. Het was een proces van een hele lange adem en het huidige Bestuur heeft het er totaal niet makkelijk mee gehad, maar het is eindelijk afgerond!
Uit eindelijk kwam ik bij de Commissiekamer uit waar ik de huidige Penningmeester Sociëteit en de aanstaande Extern bezig waren met munten tellen. Hier kreeg ik te horen dat de Penningmeester Vereniging juist op de Infomarkt was. Jammer! Ik had haar heel graag nog even gezien! Maar niets aan te doen!
De dames boden aan om me in ieder geval even mee te nemen op een ronde Dizkartes. Mijn spullen kon ik hier gerust laten liggen want er zou een lid op de Commissiekamer blijven die alles met zijn leven zou bewaken!
Nu maakte ik de fout om mijn omslagdoek over een stoel te draperen terwijl ik al mijn andere spullen elders in de ruimte had gezet. Deze fout ontdekte ik pas toen ik alweer in de trein terug zat en helaas is de omslagdoek niet meer terug gevonden. Wat ik hiervan geleerd heb? Neem je favoriete omslagdoek niet mee naar de Piekweken want in de drukte ben je hem zo vergeten!
Samen met de dames ging ik aan de wandel door het pand waarbij we eerst de gloednieuwe Bestuurskamer konden bewonderen. ‘Ik heb hier nu mijn bureau, dit hoekje bestond voor de verbouwing niet eens!’ aldus de Extern in wording.
‘De Penningmeester Vereniging had haar bureau in een heel matig hoekje, inmiddels is die er ook flink op vooruit gegaan!’ aldus de Penningmeester Sociëteit.
Het dak is eraf gegaan en er is erg veel in deze ruimte geklust. Het resultaat? Een aanzienlijk ruimere en prettigere werkomgeving voor het Bestuur. En toch… Op bepaalde wijze was het alsof er nooit iets was gebeurd. Het huidige Bestuur had alle memorabilia uit deze kamer minutieus op de foto gezet zodat alles op exact dezelfde plek terug kon keren. Nou, dat heeft dit Bestuur zeer goed gedaan!
Ook de keuken oogde een stuk ruimer aangezien er een dakkapelletje is geplaatst. Prachtig!
De bieb werd ook bezocht waar onze Unit van het Jaar druk aan het werk was om de inschrijvingen in goede banen te leiden. Ik herinnerde me nog dat ik tijdens mijn 12e Dies samen met de Penningmeester Vereniging naar alle proefkleuren had gekeken. Het was niet eenvoudig geweest om een kleur voor deze ruimte te kiezen, maar het was dus toch gelukt! De muren hadden een mooie groene kleur gekregen die uitstekend past bij de ruimte én bij Dizkartes. Ik vroeg hier ook meteen naar die nieuwe Almanak, want er lagen stapels Almanakken in de kasten van de bieb.
Ik had er vanaf de trap al een exemplaar uit kunnen pakken en de Penningmeester Sociëteit stelde vast dat ik dat boek prima mocht houden.
We liepen richting beneden waar ik nog eens terugdacht aan mijn 12e Dies. Lasergamen in de benedenbar! ‘Ja, dat was een mooie avond!’ dacht de Penningmeester Sociëteit ook terug aan dit moment.
De Extern in wording had dit moment helaas moeten missen maar ze vond het duidelijk jammer dat ze er niet bij had kunnen zijn.
Er zou die avond een schuimfeest zijn dus alle apparatuur werd alvast uitvoerig getest. Het kon daardoor ook gebeuren dat we een paar keer opzij moesten springen voor een schuimgolf.
Toen ik op het trappetje stond herinnerde ik de ietwat rare situatie tijdens mijn 12e Dies weer. Ik had die vent niet meer gezien maar ik herinnerde me dat hij wel iets zou worden dit jaar. Lustrum Bestuur. ‘Nou, gelukkig heb je hem nog niet gezien dan!’ zei de Extern in wording lachend toen ik vertelde wat er was gebeurd.
Voor het pand werd er nog druk gewerkt aan een podium aangezien je tijdens de KEIavonden ook voor Dizkartes van muziek kon genieten. Het huidige Bestuurslid Sociëteit was druk bezig met het podium en hij riep naar de Penningmeester Sociëteit of ze ook kon helpen. ‘Ik moet een rondleiding geven! Sorry!’ aldus haar.
Het zag er in ieder geval al goed uit.
Vervolgens liepen we nog even naar achteren waar ook een leuke chillplek gerealiseerd was. Uiteraard wel met voldoende schuilplekken voor de regen, want helaas was een flinke regenbui nooit heel ver weg.
Als ik iets meer tijd had gehad had ik graag nog even een drankje met de dames gedaan maar als ik dat zou doen, dan moest ik Bernlef van de planning halen aangezien ik met een ontzettend strikte deadline zat. (Achteraf gezien ben ik er maar vijf minuten gebleven)
Kortom, na dit moment moesten we helaas alweer terugkeren naar de Commissiekamer. Die munten telden zichzelf helaas niet en ik moest ook weer door. Terwijl ik druk bezig was met mijn items bij elkaar te zoeken vroeg de Penningmeester Sociëteit of ik al een DIZ IS ME shirt had. Nee, het hemdje had ik al wel, maar het shirt nog niet! ‘Kan geregeld worden!’ zei ze vrolijk en even later had ik mijn eigenste DIZ IS ME shirt. ‘Van de hemdjes zijn we afgestapt aangezien die toch niet zo heel handig gevonden werden.’ Verklaarde de Penningmeester Sociëteit.
Na een laatste moment van afscheid liep ik naar beneden waar ik de huidige Voorzitter tegenkwam. ‘Hee Sabine! Leuk dat je er weer bent!’ zei hij vrolijk.
Vind ik ook maar helaas moet ik nu echt alweer door!
De KEI is een ontzettend leuke tijd, maar mijn planning zat eigenlijk al te vol met vijf afspraken.
Het was in ieder geval leuk om weer even op Dizkartes te zijn! Ik ben heel erg benieuwd wat het nieuwe jaar weer zal gaan brengen!
Ik zal Bestuur 18-19 in ieder geval wel behoorlijk gaan missen. Dankzij hen is de Groninger Tweedaagse een feit geworden! Dankzij hen heb ik de meest gedenkwaardige Diesviering ooit gehad! (Al lijkt Bestuur 19-20 wel enthousiast te zijn om Dies 13 te faciliteren.) Natuurlijk is er ook een Unit van het Jaar uit dit avontuur gerold (iets met wacht maar tot Vakantiebestuur!) maar ik zal altijd met een grote lach terug blijven denken aan dit topjaar.
Een jaar om nooit te vergeten!
Het extra Interval (15 oktober)
Normaal gesproken begin ik pas in februari/maart in Groningen maar wegens diverse redenen had ik besloten om een extra interval aan te gaan. Bij Dizkartes had het spoedinterval twee redenen. Ten eerste omdat ik mijn omslagdoek in de commissiekamer had laten liggen tijdens de KEIweek en ten tweede omdat ik iets had gehoord over het feit dat hier de huisstijl ook op de schop zou gaan! (Ik zeg ‘ook’ omdat er op dit ogenblik ook een huisstijl transitie bij Unitas S.G. gaande is!)
Nu was ik een kwartiertje te vroeg aangekomen in de Peperstraat aangezien het tweede deel van mijn koopjesmissie niet helemaal was verlopen zoals ik had gehoopt. Nu wist ik van mijn Groninger Tweedaagse dat Dizkartes pas echt om 11:00 begint dus toen ik tegen klokslag 11 arriveerde realiseerde ik me ook wel dat dit een gok zou zijn. Er konden zomaar al Bestuuders zijn, maar ook niet!
Ik belde aan, maar volgens mij had de bel niet gewerkt. Terwijl ik afwachtte stak er juist een hoofd met een pet op om de hoek van de Sociëteit. Iemand die hier hoorde was gearriveerd, maar wie was dit?
Nadat deze jongen zijn fiets op slot had gezet wandelde hij ook het steegje in en al snel was het duidelijk dat hij van het Bestuur moest zijn want hij wist precies wie ik was!
‘Ik ben de Penningmeester Vereniging! Gelukkig dat ik op tijd gekomen ben, want dan kan ik je binnenlaten! We beginnen in principe pas vanaf 11…’ begon hij te vertellen.
Ah joh, ik wist dat het een gok zou zijn… Maar het komt wel eens voor dat er al wel wat mensen aanwezig zijn!
Overigens, toen de Penningmeester Vereniging het alarm eraf wilde halen kwam hij erachter dat het alarm er al af was. ‘Hm… dat is vreemd! Er zijn al wel mensen binnen!’ aldus hem.
We wandelden naar boven en daar bleken de Voorzitter en de Extern al te zijn. ‘Ha Sabine! Wat leuk dat je er weer bent!’ aldus de Voorzitter.
De Extern wilde haarzelf nog even voorstellen maar aangezien ze er tijdens mijn KEIbezoek bij was geweest wist ik haar functie nog te benoemen. ‘Wat goed dat je dat onthouden hebt!’ zei ze verrast.
Tja, mijn slechte gezichtsherkenning heeft al een aantal ongemakkelijke situaties opgeleverd, dus ik verras mensen dan liever met het feit dat ik ze nog herken dan dat ik moet opbiechten dat ik niet meer weet wie ik voor me heb!
Nu was het hier wel een grote gezelligheid in de Bestuurskamer (Waar ik vol verbijstering naar enkele onverwachte dassen en zaken heb gekeken) maar al snel kwam toch het idee om naar de bieb te gaan. De Secretaris was vandaag namelijk jarig, dus daarom was er taart! En niets zo leuk als lekker op het gemakje een stukje taart te eten toch?
De Voorzitter had ook een erg kenmerkend ding van mij onthouden, namelijk dat ik graag ijsthee drink. ‘Ja, we dachten… Sabine komt langs, dus dan moet er wel ijsthee in huis zijn! Dus we hebben meer dan genoeg ijsthee ingeslagen! Welke heb je het liefst? Voor alle zekerheid hebben we groen, citroen en perzik!’ aldus haar.
Ik ga voor de perzik! Zei ik vrolijk waarop we afdaalden richting bieb. In de tussentijd vertelden de Voorzitter en de Extern uitgebreid over het verloop van het BOM-weekend. (Wijsheid, neem NOOIT het enkele bed!)
Eenmaal in de bieb voegden de jarige Secretaris, de Penningmeester Sociëteit en de Intern zich bij ons. De glazen werden gevuld met ijsthee en de verhalen werden gedeeld. Hier op Dizkartes is immers heel wat gaande, maar ook in mijn leven is er heel wat gebeurd aangezien ik nieuw werk heb gevonden! Verder werden de verhalen over de Groninger Tweedaagse nog eens uitgebreid gedeeld net zoals de stunt van de Unit van het Jaar, de Secretaris van vorig jaar.
Toen iedereen eenmaal in de Bieb was (we misten het Bestuurslid Sociëteit nog) kwam de Voorzitter met de appelkruimel taart voor de jarige Secretaris naar beneden.
Het was duidelijk een dubbel feest aangezien ik natuurlijk bij hoge uitzondering het jaar al eerder was gestart. Dat was goed terug te zien aan de taart. Er stonden 8 kaarsjes op (mijn geluksgetal) dus de kaarsjes an sich waren duidelijk voor de verjaardag terwijl het aantal dan weer meer betrekking had op mij.
Zodra de Secretaris de kaarsjes had uitgeblazen en een wens had gedaan (en de Voorzitter ijsthee over het bestek had gegooid waardoor de Penningmeester Sociëteit ze even moest schoonmaken) werden de taartpuntjes verdeeld (de Bestuursadviseur kreeg ook, de Penningmeester Vereniging hoefde niet want hij houdt niet van taart… of uberhaupt van zoet!) en deelde de Secretaris de ideeën van de CoBocadeaus voor de andere Contractusverenigingen. (Ze is niet vies van een goede woordgrap en ik kan dat wel waarderen!)
Overigens moesten we als eerste afscheid nemen van onze jarige Secretaris aangezien ze naar een evaluatie van iets in Amsterdam moest. Kortom, ze had nog wel een aardige treinrit voor de boeg. (Niet zo lang als de rit die ik had gemaakt, maar evengoed een lange rit!) ‘Leuk dat je er vandaag bij was en ik zie je wel weer in februari!’ aldus haar waarna ze er vandoor ging.
Verder werd onze gezellige meeting een aantal keer onderbroken wegens Commissiesollicitatiegesprekken. Daardoor kon het gebeuren dat de Voorzitter, Intern en Extern op zijn tijd even weg waren om daarna weer terug te komen.
Het gesprek viel echter nooit stil, want er was meer dan genoeg te bespreken. Van Targets (Lieve Pen V van vorig jaar, ik ben zo ontzettend trots op jou!!!) tot Saboteur van de week. (Ik hoef me niet af te vragen wie dat vorig jaar is geworden… Dat kan niet anders dan de Secretaris geweest zijn!) Deze week liep de Penningmeester Vereniging met de discutabele titel Saboteur van de week rond aangezien hij een behoorlijk onhandige actie had begaan. Wanneer je deze titel behaalt moet je een collega Bestuurslid aanwijzen die jou tot twee keer toe een anytimer kan geven. In dit geval was dat de Extern.
Nu was de Penningmeester Vereniging al een paar keer aan het klagen dat het een zware ochtend was geweest dus na de zoveelste klaagzang merkte ik op dat dit prima reden was voor de anytimer. ‘Wil je dat ik de eerste inzet? Dat wil ik wel doen hoor!’ aldus de Extern.
Zo gezegd zo gedaan! (Er is ook prachtig beeldmateriaal van begreep ik.)
En de grap van alles was… Aanvankelijk stond de Penningmeester Vereniging met een zuur gezicht in de bieb, maar even later voelde hij zich een heel stuk beter. ‘Dat is de kunst!’ zei de Extern vrolijk tegen haar Bestuurscollega.
Nu waren er nog niet heel veel items uit en helaas was de omslagdoek ook niet meer teruggevonden. Desondanks gingen de Bestuurders toch even op zoek naar zaken die ik wel mee zou kunnen nemen.
Toen de Voorzitter vervolgens nog even terugkeerde vroeg ik haar of ze het nieuwe logo wilde laten zien. Dit vernieuwde logo is pas door de ALV gekomen en er zal zeker nog wat meer aan geschaafd gaan worden voordat je het terug zult gaan zien… Maar evengoed was ik ontzettend benieuwd naar de kale versie.
Ik zal er nog niet teveel over zeggen maar het is een logo waar je ontzettend veel in kunt zien en ik ben er hierdoor ook achter gekomen dat Dizkartes een zinspreuk blijkt te hebben! Tijdens mijn volgende Interval hoop ik al wat meer nieuws en wellicht al beeldmateriaal van dit nieuwe logo te hebben. We gaan er immers nog heel veel van terugzien in de toekomst!
De tijd vloog voorbij en het was voor mij tijd om richting Unitas te gaan. Uiteraard zouden we het bezoek niet afronden zonder een paar leuke foto’s, dus gelukkig was er iemand van het Lustrumbestuur op P14 die wel even een paar foto’s wilde maken. Na de leuke groepsfoto’s (in mijn nieuwe themakleuren!) volgde er ook een Mr. Sunshine nominatie en die was voor niemand minder dan de Penningmeester Vereniging! (Ondanks dat ik hem wel een beetje snackdonalds vind mag ik hem echt heel erg graag. Het feit dat zijn oorsprong in Schiedam ligt helpt daar natuurlijk ook wel aan mee, maar ik heb ook vele leuke gesprekken met hem gehad vandaag!)
Daarna was het tijd om mijn spullen bijeen te zoeken en verder te gaan! Dit was een ontzettend leuk en geslaagd voorschot op wat dit bijzondere jaar 19-20 me nog meer kan gaan brengen op Dizkartes! Op naar februari en naar mei! (Groninger 2-daagse op mijn 13e Dies? Ik ben voor!)
Bedankt en tot snel!!!
