Het RSG
Mijn band met het RSG had er in 2012 al kunnen zijn, maar toen lukte het niet met het emailcontact met de toenmalige Senaat.
Pas in 2015 besloot ik het opnieuw te proberen en dat bleek wel een succes!
Januari 2016
In de Eurekaweek van 2015 was ik ook even kort bij het RSG geweest, waarbij ik wat leuke Eurekaweekitems heb gekregen!
In januari 2016 was het tijd voor een nieuw bezoek aan (het nieuwe Bestuur van) het RSG!
Na mijn bezoeken aan RVSV, het RSC (zonder succes) en Laurentius ging ik door naar het RSG.
Door de grote uitloop bij de verenigingen was ik wat later bij het RSG en kon ik helaas ook niet heel erg lang blijven.
Ik werd zeer hartelijk ontvangen door de Praeses die me weer mee nam naar de bovenste verdieping van het gebouw. (Ik had een lange en relatief onhandige jurk aan en een zware rugzak om... dat was dus een aardige uitdaging dit keer!)
Daar kreeg ik uit handen van de Praeses de nieuwe Almanak (Het valt me op dat de trend van dit jaar 'The bigger, the better' is... Het was daarom verfrissend om een Almanak van dit jaar te krijgen die niet zo 'big' was!) en de constitutiekaart van dit jaar. (Mooi ontworpen!)
Ik zat even te denken wat ik nog wilde weten en toen vielen de petten van de Bestuurders me op.
Dit Bestuur had functiepetten laten maken en die gaven een erg leuke uitstraling aan de Bestuurskamer.
Toen bedacht ik me dat mijn rondleider tijdens mijn 1e bezoek me niet op het dak kon laten, omdat ze de sleutel niet had.
'Ik heb wel een sleutel, dus we kunnen het dak op als je dat wilt!' zei de Praeses enthousiast.
Met wat klim en vliegwerk kwamen we uit eindelijk op het punt met het beste uitzicht over het water en de vijf bruggen van Rotterdam.
'Met oud en nieuw zaten wij hier als Bestuur om het nationale vuurwerk te bekijken!' vertelde de Praeses.
Ik had me geen beter uitzicht voor kunnen stellen... Als ik het zo zag.
Ze noemde me de diverse bruggen en bij een brug moest ik toch even aan mijn Opa denken. (Ze hebben altijd in de buurt van Rotterdam gewoond, hij heeft op de Holland Amerikalijn gevaren en er is hier dus een brug die de Willemsbrug heet! Mijn Opa heette Willem.)
De Praeses vertelde me dat het Bestuur op zomerdagen nog een niveau hoger op het dak klimt en dan lekker in de zon kan vergaderen. (Het was prachtig weer op deze dag, hoewel het 28 januari was... Ik kon me dus levendig indenken hoe dit op een zomerdag zou zijn!)
Ook het naar beneden komen was weer een uitdaging met mijn jurk en mijn rugzak, maar met een beetje hulp kwam ik weer beneden terecht.
De Praeses liet me ook nog de computerruimte zien. Daar wees ze me op een foto van net na de Tweede Wereldoorlog.
Het is een foto die vanuit de lucht gemaakt is en je ziet vrijwel niets anders dan verwoesting... Op 1 rijtje panden na dan.
Dat rijtje panden... Is dit deel van het Haringvliet, waar wij nu ook stonden!
Kortom, het is best bijzonder om te beseffen dat je in een pand staat, dat een van de weinige panden is die de oorlog overleeft heeft.
Ik had graag nog wat langer willen blijven, maar ik moest nog naar de MFVR (en ik was daar nog nooit geweest, dus een grote kans op verdwalen) dus ik besloot dat het bezoek toch hierbij zou blijven.
'Geen probleem! Mail maar weer als je weer in Rotterdam bent! Je bent hier altijd welkom!' zei de Praeses.
Nu had mijn 9292 ov me naar een bepaalde halte gestuurd, maar ik had zo snel geen idee waar ik heen moest.
Ik besloot daarop toch het advies van de Praeses maar op te volgen en naar Blaak te lopen.
Daar kwam ik bij de juiste bushalte aan om naar het Erasmus MC te komen.
Mei 2015
Na het bezoek aan Laurentius ging ik door naar het RSG. Een vereniging waar ik voor het eerst zou komen.
In 2012 had ik naast Laurentius ook langs het RSG willen gaan, maar op dat moment zat de Senaat daar niet echt op te wachten, dus dat ging niet door.
In 2015 waait er echter een nieuwe frisse wind rond het Haringvliet en mocht ik dan ook zeker langskomen op Sociëteit Asker V.
Ik kende het pand totaal niet, dus nadat ik was binnengelaten stond ik een beetje hoopvol naar boven te kijken.
Dit herenpand telt echter drie verdiepingen en vele trappen, dus eer iemand van de Senaat je te woord kan staan, heeft hij/zij al de nodige traptreden gehad!
Maar ja, dan was het Senaatslid dat mij zou rondleiden beneden, dan zouden we wel weer eerst naar boven gaan om zo een logische rondleiding te kunnen doen!
Boven wachtte me een mooie verrassing namelijk een flinke stapel met jaarboeken van het RSG! (Dat noem ik nog eens een lekkere binnenkomer!) verder had de Ab Actis ook nog een constitutiekaart en wat kleine promo van de Eurekaweek van vorig jaar voor me gevonden.
Kortom, een goed begin!
Vervolgens liet de aanwezige Senator me de penningen zien. Het lijken vreemde insignes als je ze voor het eerst ziet, maar als je ze beter bekijkt zijn ze ook beter te begrijpen.
De Senaatspenningen symboliseren het leven op de vereniging terwijl op de Sociëteitsbestuurpenningen stromend bier te zien is, aangezien het Sociëteitsbestuur uiteraard(!!!) ook over het bier gaat.
Na dat mooie moment (uiteraard moest ik ze op beeld vast leggen) stelde de aanwezige Senator voor dat we de rondleiding zouden lopen door het pand.
Het plan was om eerst het dak op te gaan, maar die sleutel was er niet... Dus het enorme Bavariabord op het dak (Met verlichting en al, Asker V is duidelijk een soort vuurtoren voor haar leden!) kon ik niet van dichtbij bekijken.
Wat me opviel waren de bordjes die naar kamers verwezen... Zo was er: 'Kamers 11-19'
Ik vroeg de Senator dus of Asker V vroeger een hotel was.
'Dat is nog chique uitgedrukt!' aldus die dame.
Het pand was vroeger een bordeel, maar daar zie je inmiddels niks meer van terug.
De chillruimte-bieb die tevens is opgedragen aan een oud Bestuurder van het RSG is de mooiste ruimte die ik heb gezien. Een uitzicht dat je hebt!!! Je kunt tot aan de Erasmusbrug kijken en hebt ook mooi uitzicht op het water! Verder was er ook nog de vergaderruimte met de opvallende commissiekastenmuur. Het wapen van de vereniging is namelijk op die muur geschilderd wat de ruimte toch wel het nodige extra geeft!
Dan waren er ook nog een werk/studeer/vergaderkamer, de Bar en Boos (waar een groep mannen rond de oorlogstijd (barre tijden) zat en zich daar opsloot om te laten zien dat ze tegen de werkwijze van het Bestuur waren (boze leden)), het archief, de bar, een kleinere ruimte waar geborreld kan worden en als laatste de disco die praktisch ondergronds zit.
Hier kun je lekker doorfeesten en het daglicht zie je pas als je de ruimte verlaat! Hier is een tijd geleden ook voor het eerst een groots 2-daags feest gehouden en ik denk dat dat nog wel een toekomst zal krijgen ook!
Leuk verhaal is dat Asker V de vijfde (V = het Romeinse cijfer 5) sociëteit van het RSG is. Hiervoor heeft het RSG twee keer eerder op het Haringvliet gezeten en twee keer ergens anders (vooral door de oorlog) maar als het goed is, zit het RSG nu goed geworteld en gaan ze nergens meer heen!!
En voor ik het wist stonden we weer waar we begonnen, op de begane grond.
In de Eurekaweek ben ik ook zeker nog even terug om bij het RSG te kijken!
De vereniging heeft een goede indruk op me achter gelaten en is zeker voor herhaling vatbaar!!!
April 2016
Ik was weer in Rotterdam voor diverse bezoeken. Aangezien mijn vorige bezoek aan het RSG een drastisch ingekorte editie was geworden door uitloop, speelde het wel door mijn gedachten om de Praeses te mailen.
Echter was zij me voor met mailen.
Ik heb onlangs de categorieën voor de Winnaars van '15-'16 bekend gemaakt en het RSG wil daar dit jaar ook graag weer in uitblinken. (In de serie Winnaars '14-'15 heeft het RSG 'De Belofte voor het nieuwe jaar' gewonnen!) Maar sommige categorieën zijn (opzettelijk) vaag, met als gevolg dat je als Bestuur lang niet altijd weet hoe je zo'n categorie kunt winnen.
De Praeses wilde heel graag weten welke categorieën er voor het RSG haalbaar zouden zijn en wat daar de criteria voor zijn.
Ik heb het haar uitgelegd en stelde voor dat ik tijdens mijn aprilbezoek aan Rotterdam meteen even langs zou komen, zodat ik extra uitleg kon geven. (Vooral de Mr. Sunshine fotocontest bleek een interessante te zijn! De Praeses had me al verklapt dat de Vice-Praeses Senaat wel mee wilde doen, maar dan hadden ze wel nog wat meer details nodig)
Op de dag zelf was het relatief stormachtig weer, maar toen ik van Laurentius naar het RSG liep was het weliswaar zacht aan het miezelregenen, maar de atmosfeer voelde goed aan.
Bij aankomst werd ik al vrijwel meteen binnengelaten.
Inmiddels weet ik wel een beetje waar ik heen moet, dus ik onderschepte de Praeses halverwege het trappenhuis.
Ze stelde voor om even naar het archief te gaan om daar te kijken naar uitgaven van de Edda (het verenigingsblad van het RSG) aangezien ik die nog helemaal niet had.
In het archief was er genoeg te zien en de Praeses hield dan ook geregeld een Almanak omhoog met de vraag of ik die al had. (De Ab Actis van vorig jaar heeft voortreffelijk werk geleverd kan ik alvast zeggen!) Maar al snel werd het duidelijk dat er geen Edda's voor het grijpen waren.
We liepen dus richting een borrelruimte (met uitzicht) waar de kasten vol Almanakken stonden. Ik vond het mooi om te zien dat van de 2009 de witte edities nog volop te zien waren en dat er maar twee milkapaarse uitgaven stonden. (Ja, ik heb de Milkapaarse!)
Er bleken een hoop edities van 2007 en 2006 te staan en mijn RSG collectie eindigt bij 2009.
'Heb je de 2007 al?' vroeg de Praeses.
Nee, maar dan heb ik sowieso ook de 2008 nodig.
We liepen de hele kast na, maar de 2008 konden we beiden niet vinden, wel vond de Praeses drie uitgaven van de Edda!
Ook boven in het kantoor van het Bestuur werd het al snel duidelijk dat het lastig was om de 2008 te identificeren.
De kast van de Ab Actis stond vol met boeiende Almanakken, (De aansluitende 2005 op mijn reeks Almanakken van SSR-Leiden, de O zo gewilde 2009 die ik nog mis van Sint Jansbrug maar ook nog Almanakken uit de FUB-tijd zoals een DSB Almanak van 1987!) maar die RSG 2008 bleef nog steeds 'de Almanak zonder gezicht'.
De Praeses ging nog in een andere kast kijken en daar vond ze dan een 2008.
'Ik weet zeker dat ik daar nog een hele stapel van gezien heb!' verklaarde de Ab Actis.
'Mogelijk in de borrelzaal? Al zal die niet helemaal schoon meer zijn!' vulde ze aan, waarna de Praeses en ik koers zetten richting de borrelzaal.
Inderdaad, daar was de 2008!
De Praeses haalde er even een doekje overheen en daarna stelde ze voor om even te gaan zitten in de borrelzaal.
Ik vertelde over mijn lopende zaken, mijn afgelopen bezoeken en zij vertelde op haar beurt over het diner met het College van Bestuur van de Hogeschool Rotterdam van gisteren en de 2e Lustrumviering van Dispuut '1340'. Dit zou overigens ook meteen de laatste Dies zijn voor '1340' want hierna zouden zij zichzelf opheffen.
Het thema van dit feest was dan ook 'The Walking Dead' wat goed terug te zien was in de aankleding van Asker V. (Spinnenraggen, nepspinnen en slingers met 'bloedsporen')
Een enthousiaste '1340'-er liep door de borrelzaal en kon maar niet besluiten waar hij zijn Bloody Mary poster op zou hangen.
Ik zag op mijn beurt een poster hangen van iets dat 'Koekie' heet.
Ik kon het niet nalaten om aan de Praeses te vragen wat dat dan zou zijn.
Zij probeerde het uit te leggen, maar ze besloot dat het makkelijker was om het gewoon te laten proeven.
Ik zei al gekscherend dat een persoon die veel Koekies zou bestellen, diegene een Koekiemonster is.
De '1340'-er wist het nog steeds niet met zijn poster en hij besloot de Praeses even om hulp te vragen.
Als bonus kreeg hij ook een Koekie.
De Praeses legde uit dat je Koekie niet als Adt neemt, maar dat je er de tijd voor mag nemen. Echter had de '1340'-er niet geluisterd en was zijn Koekie weg voor je '1340' kon zeggen...
'Hmm lekker!' was zijn reactie, waarna hij zielig naar het lege glas keek.
Ik nam er wel echt mijn tijd voor en het was precies wat de Praeses had gezegd, helemaal geweldig! (Ik heb dus een nieuwe favoriet gevonden!)
Vervolgens liet de Praeses me nog wat meer van de unieke verzameling versnaperingen van het RSG zien. (Ik heb er sowieso wel vertrouwen in dat je hier mooie zomerborrels mee kunt maken!) een diversiteit aan uitstekende whisky's, verschillende soorten speciaalbier en ook het 'u vraagt, wij regelen het' principe vind ik erg mooi. (Kort samengevat, mis je in deze grote collectie nog iets? Dan komt het er!)
We gingen weer op de krukken zitten en er liepen leden af en aan door de borrelzaal.
De Praeses liet me nog een bijzonder dingetje zien, namelijk 'G-shot'. Als je wil weten wat het is, dan moet je eigenlijk gewoon een open borrel van het RSG meepakken en er eentje nemen, maar kort samengevat is het een smaak van frambozen, zure matjes met frambozen smaak en het heeft een tintelend effect op je tong door een element van zwarte peper. (Maar die proef je niet)
Kort daarna kwam er een lid binnen die zich aan me voorstelde.
Hij blijkt een vijfdejaars te zijn en duidelijk een actieve RSG'er. (Hij had al eens van mij gehoord!)
Nu zat ik wel heel gezellig, maar de tijd vloog vliegensvlug voorbij en er moest ook nog een foto voor de Mr. Sunshine fotocontest gemaakt worden!
De Praeses stelde voor dat ze alvast naar de Vice-Praeses Senaat zou bellen zodat hij zich kon voorbereiden.
Toen we boven kwamen zouden we eerst weer even terug naar beneden lopen om de spreektafel te pakken. Echter bleek het nogal een uitdaging om die uit de kast te krijgen, aangezien hij niet zo handig in de kast was gezet.
Uit eindelijk stond hij eruit en liepen we terug naar boven.
De Vice-Praeses Senaat heeft de voorbeeldfoto wellicht zitten bestuderen of wellicht heeft de Praeses hem nog even haarfijn duidelijk gemaakt wat de bedoeling was. In ieder geval had hij bedacht om de spreektafel op het dak te zetten en de foto daar ook te laten maken. Echter regende het pijpestelen en het werkt sowieso niet om foto's te maken in de stromende regen. (Dan kan ik weer uren op mijn lens gaan poetsen bijvoorbeeld!)
De Vice-Praeses Senaat keek nog even hoopvol naar buiten, maar helaas, de wolken boven Rotterdam waren medogeloos en bleven doorgaan met regenen...
Dus het werd de Commissiekamer.
De Vice-Praeses Senaat schakelde even en bedacht al snel een nieuwe opstelling. (Hierbij schuwde hij geen risico's. Hij wilde op een wankele tafel gaan staan en vanaf die positie wilde hij me dus ook optillen. Hiervoor stelde hij me ook de charmante vraag 'ben jij zwaar?') en uit eindelijk werd de foto daar ook gemaakt. Hij ging uit eindelijk zelfs op de Albertijnse tour (Eerlijk Vice-Praeses Senaat, heb jij écht niet naar mijn videointerview voor de UK gekeken en heb jij écht niet zitten graven op mijn facebookpagina voor inspiratie? hahaha) door me ook rond te draaien en er uit eindelijk een soort ondersteboven variant van te maken! (Hierdoor kon je het verenigingswapen wel goed zien en was ook de Brood goed zichtbaar!)
De foto's werden even gekeurd (Mislukte foto's kan ik natuurlijk niets mee) en ze werden goedgekeurd.
De Vice-Praeses Senaat kon me echter maar via een zijde optillen en dat zorgde uit eindelijk wel voor het feit dat er reclame voor Laurentius werd gemaakt. (Ik had het Lustrumvest van Laurentius aan en aan een kant staat er 'Centrum')
Hij had me neergezet en toen pas zag hij dat ik dat vest aanhad.
Ja, ik heb nu eenmaal geen Eureka-outfits van het RSG! Dus dan kan ik die ook niet aan doen!
De spreektafel werd weer teruggezet en de Vice-Praeses Senaat keek toch even getergd naar de regen.
Geen zorgen, in mei ben ik weer in Rotterdam, dan is het hopelijk ook veel beter weer en dan maken we alsnog een inzending op het dak met de prachtige skyline! zei ik tegen hem.
Het was tijd om mijn spullen te pakken en afscheid te nemen van de Vice-Praeses Senaat en de Praeses liep met me mee naar beneden om me naar buiten te laten.
Als het meezit is het op 12 mei tijd voor het volgende bezoek aan het RSG!
27 juli 2016
De Stille Tijd... Een tijd waar ik zelf niet zo dol op ben, aangezien het grootste deel van de verenigingen gesloten is wegens reces. Echter, omdat ik een tijdswijziging moest doorgeven bij de Praeses, ontdekte ik dat het RSG wel gewoon open was! (Stille Tijd of niet, het RSG is er gewoon!) Aangezien ik nog een Oorkonde en een Certificaat moest afgeven leek het me wel zo logisch om deze mogelijkheid te benutten en een tussentijdse afspraak met de Praeses te maken. (Tijdens de Eurekaweek Oorkondes overhandigen is vaak minder handig, aangezien je dan vaak de juiste Bestuurders kwijt bent...)
Zo gezegd, zo gedaan stond ik dus op deze 27e juli in de miezelregen weer te vroeg bij Asker V. Ik had net aangebeld, maar direct daarna stond er iemand in het RSG Eurekaweekshirt van vorig jaar achter me die ook nog een sleutel bleek te hebben, dus ik was in elk geval al binnen!
De persoon met de sleutel reageerde vrolijk 'De weg ken je wel hè?' waarna hij richting de feestzaal ging en ik mijn koers richting de bovenste verdieping zette.
Bovenin was de Praeses nog even aan het werk, maar zodra ze me zag kwam ze meteen weer vrolijk naar me toe!
'Kom, we gaan de Vice-Praeses Senaat zoeken! Dan kunnen we nog even een foto maken!' zei ze enthousiast, waarop we weer helemaal naar beneden gingen! (Sinds kort heb ik een stappenteller op mijn telefoon staan, ik wist wel zeker dat ik vandaag aan mijn aantal stappen zou komen!) Beneden bleek de Vice-Praeses Senaat druk aan het klussen te zijn, maar hij had gelukkig wel even tijd voor een drankje op het dak!
Hij was alleen wel zijn sleutels vergeten, maar gelukkig heeft de Praeses ook de sleutel van het dak, dus van het mooie uitzicht konden we sowieso gaan genieten!
Met een beetje hulp van de Vice-Praeses Senaat wist ik weer op het dak te komen en grappig genoeg kwam er daarna iets op het water voorbij dat perfect in mijn gedachten paste.
Sinds ik de vorige keer bij het RSG was voor mijn items, de Mr. Sunshine foto en dat lekkere glaasje Koekie, ging ik namelijk met dit liedje in mijn hoofd naar huis.
Kort daarna bedacht ik me dat er in Rotterdam zoiets als Waterbus bestond en dat het wellicht leuk zou zijn om deze Eurekaweek van A naar B met de Waterbus te varen! (Helaas vaart ie niet echt op de route die ik moet nemen, dus het wordt gewoon de Metro of de Tram....) Het verband tussen het dak, Koekie en de Waterbus op Asker V was dus al snel gelegd.
Nu stond ik daar met de Vice-Praeses Senaat op het dak en terwijl ik dus vertelde over mijn visionaire met de Waterbus, zegt hij opeens 'Kijk! Daar gaat er net eentje!'
Tja, uit eindelijk past de Watertaxi qua snelheid net wat beter in het plaatje dat ik in mijn hoofd had... Maar ik heb dus wel een foto van de Waterbus vanaf het dak van Asker V (Het plaatje is dus werkelijkheid geworden!)
Ook had ik nog even kort een gesprek met de Vice-Praeses Senaat over de Metro. Waar ik een enorme hekel aan de oude Metrostellen heb, vindt hij ze dus juist te gek.... (Brrr moet er niet aan denken!) Kort daarna voegde de Praeses zich bij ons met (op mijn verzoek) een fles ijsthee, om zo in stijl van het mooie uitzicht te kunnen genieten.
De Praeses wist me te vertellen dat ik nu nog even van het herkenbare punt op het dak moest genieten, want vanaf maandag zit er een ander biermerk op die plek! (Iets van 29 jaar lang was dit een herkenningspunt met het beeldmerk van een en dezelfde brouwer, maar nu wordt het tijd voor iets nieuws!)
Natuurlijk zouden we niet van het dak afgaan zonder foto! Dus de Praeses maakte een foto van mij met de Vice-Praeses Senaat en het herkenningspunt op het dak. (Kunnen we die volgend jaar nog eens overdoen met het nieuwe herkenningspunt!)
Terug beneden stelde ik voor dat ik mijn prijzen zou gaan uitreiken, aangezien de Vice-Praeses Senaat natuurlijk niet de hele dag kon KOG'gen (Klus Ontwijkend Gedrag)
Maar natuurlijk begon ik met de Oorkonde voor de Praeses, het meest stipte contactpersoon!
Daarna volgde de Buitengewone Eervolle Vermelding/Certificaat voor de Vice-Praeses Senaat voor zijn deelname aan de Mr. Sunshine fotocontest (Hij wilde geen tweede ronde, de Mr. Sunshinefoto met het prachtige dak-uitzicht is dus iets voor het Bestuur van volgend jaar!) waar ook nog een zelf ontworpen enveloppe met de prijswinnende foto in zat. (Het lijstje moet hij alleen zelf regelen)
Kort daarna ontdekte ik nog wat unieke zaken waar de Praeses me graag een toelichting over gaf. (Verenigings nostalgie, ik kan daar dus echt geen genoeg van krijgen! Als ik bij een vereniging was gegaan dan had ik sowieso Archiefcommissie willen doen!)
Omdat de Vice-Praeses Senaat echt weer moest gaan klussen stelde hij voor om in elk geval nog een foto te maken van de Certificaatoverdracht, waarna er ook nog een foto met de Praeses volgde bij wijze van 'Oorkonde overdracht!'
De Vice-Praeses Senaat ging er vandoor en ik ging met de Praeses nog even een ronde maken op jacht naar nieuwe Edda's en eventuele andere spannende items! (Het eerste Eurekaweek item is ook al binnen en dat is een infoboekje!) geregeld kwamen we ook al aankomend Bestuursleden tegen! (Ik denk dat het volgend jaar ook weer helemaal goed gaat komen, naar wat ik tot nu toe al gezien heb aan aankomend Bestuursleden!)
Uit eindelijk streken we neer in de mooie ruimte met het uitzicht en daar vertelde de Praeses me al het een en ander over het Lustrum dat volgend jaar zal gaan plaatsvinden! (In je Element! Ik ben in elk geval nu al in mijn Element, maar Meer Lustrum is Meer beter!!!) De Lustrumalmanak belooft een mooie uitgave te worden, maar ook de rest van het Lustrum klinkt nu al heel goed! Om dat te bewijzen liet de Praeses me meteen het bekendmakingsfilmpje zien en verklaarde vervolgens ook dat het thema op diverse manieren op te vatten is. En een divers thema, dat is gewoon een goed thema!
Ook liet ze me meteen even een stukje van het Eurekaweekliedje horen, waarop ik ontdekte dat ik de RSG EW-pagina nog niet geliked had! (Dat heb ik op het moment van schrijven meteen gedaan!)
Om dit bezoek passend af te sluiten kwam nog het voorstel om een speciaal drankje te drinken. Vorige keer was dit natuurlijk Koekie (Liefde op het eerste nipje) maar omdat Koekie toch niet zo'n hit was bij het RSG is die helaas uit het assortiment gegaan. (Gelukkig heeft S.S.R.-Rotterdam hem wel nog) Dus het was zaak om een nieuw RSG drankje te vinden! Tijdens mijn vorige bezoek aan S.S.R.-Rotterdam was de Koekie echter ook op, dus daar kreeg ik toen Vodka Slagroom, wat ik persoonlijk niet zo'n goede vervanging voor Koekie vond. De Praeses van het RSG had echter nog een ander drankje in haar hoofd dat mogelijk ook nog wel kon werken, namelijk een Vanille-shotje (Oké, lekkere shotjes moet je nippen als je het mij vraagt!) wat ik graag wilde proberen.
Nu wordt de grote bar Eurekaweekproof gemaakt, dus erg makkelijk kon je nu niet aan een drankje komen, maar gaandeweg lukte het om de juiste flessen en de glazen te vinden, waarna het ook nog een kunst was om een plekje te vinden waar niet gezaagd, gefreesd of geschuurd werd. Maar uit eindelijk vonden we die en konden we toosten op de laatste Interval van dit jaar.
Ik moet zeggen dat het idee van de Praeses erg goed was! Bij S.S.R.-Rotterdam is het dus voortaan Koekie en bij het RSG ga ik voor de Vanille!
We zaten nog even te praten over lopende zaken toen er een heel belangrijk persoon voorbij kwam lopen, namelijk de aankomende Praeses! (En die is voor mij erg belangrijk als zijnde contactpersoon, al moet ik zeggen dat de aankomend Ab Actis ook en erg aardige dame is!) Aankomend jaar zal het geen dame zijn (Mijn afgelopen 2 jaren op het RSG had ik natuurlijk een dame als contactpersoon) maar wel een heel aardige heer! Bij hem bleek ook nog een belangrijke dame te lopen, namelijk iemand van de Lustrumcommissie! (Lijkt me logisch dat je dan In je element bent!) Kortom, hele goede indrukken voor het aankomende jaar! (En de huidige Praeses blijft ook nauw betrokken bij het Lustrum, dus haar hoef ik ook niet helemaal METEEN te missen!)
Vervolgens stonden we nog even te denken of we écht alles gehad hadden toen er nog een oude bekende van het Bestuur van vorig jaar op de trap voorbij kwam. (Van haar heb ik vorig jaar een hele uitgebreide rondleiding op Asker V gehad. Helaas konden we toen het dak niet op, maar zij kon me wel de Penningen voor de eerste keer laten zien, dus ik was haar zeker niet vergeten!)
Ze gaf aan dat ze het leuk vond om me weer terug te zien en zei ook dat ik zeker welkom was in de Eurekaweek tijdens het programma! (Ik heb er zoveel zin in!) Natuurlijk vond ze het ook erg leuk om te horen dat het Bestuur na haar Bestuur het NOG beter had gedaan! En volgend jaar gaan we voor NOG meer succes! (Immers, met zoveel trappen op de Sociëteit kun je altijd nog hoger gaan!)
Uit eindelijk zei de Praeses dat ze verder moest, want ze zou in enkele minuten een overleg hebben! Het was weer een superleuk bezoek aan het RSG! Op naar de Eurekaweek!!!!
Eurekaweek Woensdag 2016
Op Eurekaweek woensdag heb ik weer een bezoekje gebracht aan het RSG
Bij aankomst op Asker V werd ik al meteen herkend door de Praeses van de EWC, dus voordat ik iets kon zeggen zei ze al dat ze de Praeses Vereniging voor me zou bellen.
'Nou ze komt eraan hoor!' zei ze met een stralende lach en inderdaad, even later stond de Praeses naast me.
'Kom, laten we lekker in het zonnetje gaan zitten, wil je iets te drinken?' aldus de Praeses.
Gewapend met een lekker glaasje ijsthee ging ik zitten op het zonovergoten terras aan het Haringvliet.
Ook de nieuwe Vice-Praeses Vereniging zat daar, dus ik kon ook meteen kennis met haar maken! (Ik heb er wel vertrouwen in dat ook het volgende jaar erg leuk zal worden!)
Zowel de Praeses als ik raakten niet uitgekeken op het Haringvliet. Wat ik zelf wel heel grappig vond was dat er ook aan deze kant een 'waterbus' over het water ging.
De Praeses legde me uit dat dit een soort rondvaartdienst van het Maritiem Museum was, maar ik vond het vooral heel grappig dat de Waterbus dus toch weer een onderdeel van mijn bezoek aan het RSG was geworden, al was het dan niet de originele waterbus... Want die vaart aan de andere kant van Asker V!
Nadat mijn ijsthee op was stelde de Praeses voor dat we even naar binnen zouden lopen om daar te kijken naar promotiemateriaal dat ik mee kon nemen voor mijn verzameling. Eerst liepen we nog even langs de bar om een nieuw drankje te gaan halen. (Het RSG had tijdens mijn vorige bezoek de laatste dag Bavaria, daarna zijn ze overgestapt op Kornuit, een biersoort die ik nog helemaal niet kende, dus natuurlijk wel even wilde proberen!) Bij de bar stond ook de aankomend Praeses. 'Hee, daar ben je weer!!' zei hij vrolijk.
Ja, zoals beloofd natuurlijk!
'Nou, maak er een fijne middag van!' zei hij waarna ik met de huidige Praeses richting Asker V liep.
Op dat moment kwam de Praeses Eurekaweek even naar me toe om me wat items in mijn handen te drukken. De aansteker en de opener/sleutelhanger!
In de borrelzaal bleek een Eurekaweektasje te staan die de Praeses wel even voor me geregeld had! (Dat zelfinitiatief van haar... Echt geweldig!!!) Terwijl we daar nog even stonden rond te kijken en te praten kwam er juist een RSG'er de zaal binnen met twee oudere mensen in zijn kielzog.
'Deze dame was hier in de jaren 70 lid en vandaag is ze hier weer even om te kijken!' verklaarde de heer.
Wauw, dat is wel erg speciaal! Zo leuk om al die verhalen over het RSG in vroeger tijd te horen!
Ik liep verder met de Praeses richting de Bar en Boos waar toevallig ook net een EWC'er liep die gelijk even meekeek wat ik verder nog voor Eurekaweekpromo mee kon nemen. Zo had ze voor mij nog wat posters en een zonnebril! 'En oké, deze is niet om te bewaren, maar wel lekker!' zei ze, waarna ze me een lolly overdroeg waar ook RSG op stond! Super leuk!
Ik liep weer verder met de Praeses en in het Bestuurskantoor troffen we de Ab Actis.
'Hee Ab Actis, heb jij nog een leuk verhaal??' reageerde de Praeses.
'Nou, momenteel ben ik druk bezig met iemand te bereiken die niet opneemt... Niet echt een leuk verhaal, sorry!' reageerde de Ab Actis. Kortom, deze Die hard Ab Actis is zelfs in de Eurekaweek nog keihard bezig om alles in orde te krijgen en te houden!
Terug beneden troffen we in de keuken nog flyers en stickers aan, waarvan er natuurlijk ook nog een aantal met mij mee gingen!
Eenmaal weer buiten stond de Praeses even na te denken wat er nog meer was. Een shirt was helaas nog geen optie aangezien het nog niet duidelijk was wat er over zou blijven. 'Maar, als er wat over blijft, ben jij de eerste die we bellen, nou ja... Niet letterlijk bellen!' aldus de Praeses.
Wel had ze nog een bandje voor me, die ik natuurlijk gelijk omdeed.
Vlak naast die plek stond een soort sokkel waar een grote knop op stond. Wat is dat voor knop?
'Wanneer je je ingeschreven hebt als lid bij ons mag je op die knop drukken. En ja, zo'n knop indrukken is gewoon heel verleidelijk! Mensen vragen letterlijk wat ze moeten doen om op die knop te mogen drukken, nou ja lid worden dus!' aldus de Praeses.
Wel was er een persoon die ik op dit moment miste en dat was de huidige Vice-Praeses Senaat. 'Hij heeft als begeleider van de EWC de taak om extern te zijn. Hij is daardoor vrijwel niet hier deze week! Ik ben het aanspreekpunt hier en hij is dat extern!' Aldus de Praeses.
Toch maar goed dat ik dan een tussentijds bezoek heb gedaan, zodat ik de Vice-Praeses Senaat hoogstpersoonlijk zijn prijs nog heb kunnen geven!
Helaas moest ik weer verder, dus ik nam afscheid van de Praeses waarna ik nog even een korte toiletpauze op Asker V hield. Bij terugkeer maakte ik nog even een selfie bij de EW muur. Juist op dat moment ontdekte een dame van de fotocommissie me en zij was wel benieuwd waarom ik die foto had gemaakt. We raakten dus aan de praat over mijn hobby (Komt er net een ander lid voorbij 'Oh jaaa... Jou ken ik van die fotowedstrijd!') aangezien zij nog niet eerder van me gehoord had.
Dat leidde dus wel tot een gezellig gesprek waarin ik haar van alles vertelde over mijn verenigingsbezoeken door heel Nederland en op haar beurt vertelde zij over de mogelijkheden die zij allemaal nog had binnen het RSG! Kortom, ook dat was even heel gezellig! Maar ja de tijd begon toch echt te dringen, dus het was echt tijd om verder te gaan! Het was in elk geval weer leuk om op het RSG te zijn!
Jaarbezoek 26 januari 2017
Op 26 januari was het weer tijd voor Rotterdam en dus ook voor het RSG! De dag was erg mistig en grijs begonnen, maar toen ik richting Asker V wandelde kwam ik in een heel zonnig Rotterdam terecht! (In het verleden is het me ook al een paar keer gebeurd dat ik onderweg was naar het RSG en dat de wandeling hiernaartoe alleen al een groot feestje was!) De zon straalde op de Willemsbrug en zorgde ook voor glinsteringen op het water van het Harningvliet, kortom het zou weer een geslaagd bezoekje aan het RSG gaan worden!
Bij aankomst verraadde de intercom de aanwezigheid van het 96e Bestuur, want de stem over de intercom was overduidelijk van de nieuwe Ab Actis!
Ze liet me dan ook snel binnen, waarop ik vrijwel meteen een snelle vlucht op de trap wilde gaan maken. Voordat ik echter twee stappen kon verzetten hoorde ik 'Hee hallo!' vanuit de Feestzaal komen. Toen ik me omdraaide bleek de Praeses juist uit de Feestzaal te komen met een grote stapel bierglazen.
'Nou wat een geweldige timing!' reageerde hij lachend.
Dat kun je wel zeggen ja!
'Kom vooral verder!' stelde de Praeses voor, iets wat ik natuurlijk al van plan was!
In de borrelzaal (Ik geloof dat de interne naam Midgard is, maar ik kan me vergissen) stonden een aantal leden naar een beamerscherm te staren en ook was de Vice-Praeses Sociëteit hier.
'Hai, kan ik je iets te drinken aanbieden?' vroeg de Vice-Praeses Sociëteit. Nou, een ijshtee lijkt me wel prima! Kort daarna kreeg ik dan ook een ijsthee van de Vice-Praeses Sociëteit overgedragen terwijl de Praeses me uitlegde waarom deze leden hier naar een scherm stonden te staren.
'We hebben namelijk een themaweek die volledig gericht is op films en een speciale commissie zorgt er in die week voor dat het onze filmliefhebbende leden aan niets ontbreekt!' aldus de Praeses. (Dus eigenlijk is dit het IFFR van het RSG!) Ik bekeek de Praeses en Vice-Praeses Sociëteit beiden even goed, want er was iets anders aan hen. (Sowieso is het vrij uitzonderlijk voor mij om de Bestuurders in pak te zien. Tijdens mijn bezoeken aan de Praeses van 94 en de Praeses van 95 liepen zij steevast in een allerdaagse outfit. Ik kende de Bestuurspakken natuurlijk wel van de Dies van de RVSV, waardoor ik dus uit eindelijk ook doorhad wat er anders was. de Praeses en Vice-Praeses Senaat van 94 en ook de Praeses en de mannen van 95 hadden een paars-witte das -of choker- gedragen en deze das is egaal paars! Wat zou daar de betekenis achter zijn? Nou ja, dat zou ik vast nog ontdekken!)
Terwijl we bij de bar een beetje stonden rond te kijken herinnerde de Praeses zich het traditionele slotshotje. 'Ja, welk shotje was het nou? Koekie toch?' Ja, Koekie is het meest logische verband tussen mij en het RSG, maar aangezien Koekie alleen door mij en de Praeses van 95 gewaardeerd werd is die helaas gesneuveld. Toen gingen we over naar Bols Vanille, maar ook die lijkt hetzelfde lot te wachten. (Dus op zoek naar een nieuw zoet shotje dat me in mijn element kan brengen! De Pushkin Slagroom vind ik namelijk niet zo geslaagd!) In dit geval stond ik wel open voor iets nieuws aangezien ik enorme keelpijn had.
Een meedenkend lid reageerde daarop 'Maar waarom neem je dan geen Fireman Sambuca?' 'Hmm, dat lijkt me een beetje te heftig, maar een Fireman is geen slecht idee!' aldus de Praeses. Op mijn beurt had ik ook al meerdere keren gehoord dat Fireman erg goed is wanneer je keelpijn hebt, dus die leek me de moeite waard voor deze gelegenheid!
'Zullen we eerst even boven gaan kijken?' Stelde de Praeses vervolgens voor.
Lijkt me een hele goede!
Het meedenkende lid fluisterde me nogmaals toe dat ik de Fireman Sambuca moest proberen.
Boven was de rest van het Bestuur hard aan het werk. Aangezien ik nogal afgeladen was van mijn vorige bezoeken besloot ik direct takeover te doen op de bank en even op mijn gemak van mijn ijshtee te genieten.
'Goed, wat wij hier in ieder geval voor je hebben....' ging de Praeses voor.
'De Constitutiekaart! De Almanak, De nieuwste editie van de Edda (Volgens mij loop ik nog steeds actueel met de Edda) en ook heb ik een uitgave van het Jotunheim wat het blad voor ouders is!' aldus de Praeses. Ik had het reünistenblad wel al eens gezien, maar het ouderblad kende ik dan nog niet!
Ik opende de constitutiekaart en opeens herinnerde ik me de dassen weer.
Je hebt een hele andere das om nu, hoe zit dat?
'Zo, dat jij dat doorhebt! Zie je dat bij meer Besturen?' vroeg de Praeses verbaasd.
Nou ja, de meeste verenigingen hebben een jaardas die elk jaar anders is, maar die verschijnt bij de meeste verenigingen naast een vaste Bestuurs- en Ledendas. Het USC is een uitzondering, de Senaat neemt altijd trouw de jaardas over dus zij dragen elk jaar een andere das!
'Nou bij ons zit het als volgt. Elk Lustrumjaar wordt er een nieuwe das uitgebracht die vervolgens vijf jaar gedragen wordt! Na vijf jaar volgt er dan weer een nieuwe! Daar hangen enkele voorgangers van deze das!' aldus de Praeses die op enkele dassen naast de schouw wees.
Er zaten diverse mooie exemplaren bij die ik nog niet eerder gezien had.
'En welke vind je beter?' vroeg de Praeses vervolgens met de paars-witte das in zijn handen.
Nou ja, ik ben de paars-witte natuurlijk gewend, maar ik vind de egaal paarse wel mooier, aangezien die egaal paars en rustiger is. (Op de paars-witte stond het wapen in twee varianten en deze stond dan om de zoveel milimeter, over de gehele das. Deze nieuwe paarse das heeft maar 1 wapen)
'Uitstekende keuze!' verklaarde de Praeses. (Het enige wat me nou nog niet duidelijk is, is of alleen het Bestuur deze das nou heeft of dat leden hier uit eindelijk ook aanspraak op maken.)
'En dan had ik ook nog een heel erg goed idee!' begon de Praeses.
Hmm, Spannend!!
'Je weet waar wij elk jaar oud en nieuw vieren?' vroeg hij. Jazeker!
'Nou, het is nu natuurlijk niet meer het moment voor de beste wensen en zo, maar het leek me wel leuk om naar het hoogste punt van Asker V te gaan en om daar een paar sterretjes af te steken en dan meteen wat foto's te maken! Op die manier vieren we toch het begin van het nieuwe jaar!' Aldus de Praeses. (Wereldvent, bonuspunten voor originaliteit!) Lijkt me een geweldig goed idee! Alleen heb ik mijn Lustrumvest van Laurentius aan, aangezien ik van jullie nog steeds helemaal niets heb.
De Praeses dacht heel even na en ging er vervolgens even vandoor om iets met zijn idee te doen.
Ik op mijn beurt keek een beetje om me heen en natuurlijk ook naar buiten. (Je moet enorm veel trappen op als je naar het Bestuur wil, maar je krijgt er dan ook wel heel mooi uitzicht voor terug!)
De Vice-Praeses Sociëteit probeerde nog wel een gesprekje aan te knopen (Immers, wat moet je nu denken van een Verenigingsverzamelaar die volledig geboeid om zich heen aan het staren is naar het ceremonieel dat ook in deze Bestuurskamer te vinden is) maar voordat dat goed en wel lukte was de Praeses alweer terug.
'Ik kan hem je helaas niet meegeven, maar je mag hem wel even aan voor de foto!' zei de Praeses met een trui in zijn handen.
'Op deze Lustrumtrui staat de Uil, hij heet Bram trouwens, en de leden zullen hem zeker herkennen!' aldus de Praeses.
De trui was lekker warm, dus daarna zouden we het wel aankunnen om even op het dak te gaan staan!
'Wat zou je er van denken als we de andere Bestuurders ook uitnodigen voor een foto? Of moeten ze dan hun Bestuurspak aan?' vroeg de Praeses. Nou, het RSG is natuurlijk de vereniging van 'Niets moet maar alles is mogelijk!' dus laten we de andere Bestuurders ook vooral zelf laten kiezen wat ze doen!
'Ken je trouwens het bierbord op het dak?' vervolgde de Praeses opeens.
Ja, natuurlijk! Dat was een Bavaria, maar ik neem aan dat die nu al vervangen is voor Kornuit.
'Ja en Nee. Die van Bavaria is inderdaad weg, maar die nieuwe van Kornuit is er nog niet, dus het zal er een beetje vreemd uit zien op het dak!' waarschuwde de Praeses me.
Op dat moment ontdekte ik een lege fles goudkleurige kinderchampagne (Hee Glitter & Gold... Als ik dan in mijn element ben, moet ik wel zorgen dat ik ook mijn eigen Lustrumthema niet vergeet!)
Vervolgens liep de Praeses als eerste naar boven met de sleutel, gevolgd door de Vice-Praeses Sociëteit. De Praeses was echter zijn sterretjes en een aansteker vergeten dus al snel was ik op de Vice-Praeses Sociëteit aangewezen. 'We kunnen toch wel een niveau hoger?' stelde die voor toen we op het eerste dakniveau stonden.
Op dat moment kwam gelukkig de Ab Actis boven en die wist het opstapje wel te vinden. (Er zijn maar weinig mensen zo lang als de Vice-Praeses Sociëteit... Voor de rest is het opstapje dus wel handig om boven te komen!) Ik gooide de kinderchampagnefles als eerste het tweede niveau op, waarna ik zelf de klimuitdaging aanging.
Het dak zag er inderdaad wel erg vreemd uit zo zonder bierbord... Maar er was wel een wc-pot voor teruggekeerd.... (Niemand wist hoe dat ding er kwam... Ik heb wel zo mijn verdenkingen wie daar achter kan zitten) 'Geen idee!' verklaarde de Praeses mijn vragende blik.
Vervolgens ging hij met een keukenaansteker proberen om de sterretjes aan te steken, maar de combinatie van een aanwezige wind en een zwak vlammetje aangezien de keukenaansteker zo goed als leeg was maakte dat het uit eindelijk niet ging lukken. De Quaestor Senaat maakte vervolgens wat foto's van ons, maar dus wel zonder sterretjes. (Toen ik de foto's terugkeek had ik wel de indruk dat de Vice-Praeses Sociëteit er moeite mee had om serieus te blijven... Zo grappig is een wc-pot op het dak nu toch ook niet?) Terwijl de rest van de Bestuurders hem alweer naar beneden smeerden, bleven de Praeses en ik nog even op het dak. Het was weliswaar koud, maar de zon scheen alsof het al voorjaar was en het uitzicht over het water en de Willemsbrug blijft gewoon uniek!
Het enige wat er nog aan ontbrak (Fanatieke lezers van deze pagina kennen dit antwoord!) was natuurlijk.... De Waterbus! Maar die kwam dit keer niet voorbij, dus helaas.
Na een paar minuten van staren naar het water gingen ook de Praeses en ik weer naar beneden, al zouden we natuurlijk ook nog een poging wagen met de sterretjes! Een andere aansteker en een andere plek op het dak (En dankzij de Ab Actis die nog even een paar foto's van ons wilde maken) maakten dat we toch nog in ons element met Glitter & Gold konden zijn!
Daarna restte ons nog maar een ding om het bezoek goed af te sluiten en dat was het slotshotje.
Ook nu ging de Vice-Praeses Sociëteit weer mee. (Het is grappig, de Vice-Praeses Sociëteit lijkt zich overal van afzijdig te willen houden, maar op een bepaalde manier vindt hij het toch ook weer interessant waardoor hij toch ook niets wil missen. Ik zou het ook wel zien gebeuren dat als er een nieuwe Mr. Sunshine competitie komt, hij de persoon is die de nominatie op zich neemt) We kwamen terug bij de borrelzaal (Midgard?) en terwijl de Praeses de Fireman klaarmaakte verdween de Vice-Praeses Sociëteit.
'Waar is die nu heen?' vroeg de Praeses vervolgens verbaasd toen hij met drie glaasjes Fireman aankwam.
Ehh, daarheen! Zei ik terwijl ik op de deur van het 'magazijn' wees.
Ik had het nog niet gezegd of hij was alweer terug. 'Ja, als je dan toch Fireman neemt, moet je er allicht voor zorgen dat ''RSG is On Fire!'' op staat!' was de verklaring van de Vice-Praeses Sociëteit.
'Ken je dit nummer?' vroeg de Praeses. Nee, deze ken ik niet! Sowieso ben ik meer van mijn eigen verwijsliedjes. (Ik ga nooit voor het liedje waar een vereniging mee komt, laat ik het zo stellen) Maar ik vond het wel leuk dat er toch naar een bijpassend liedje gezocht was. (Ik had moeilijk mijn vaste RSG-lied hiervoor kunnen gebruiken... Het was immers geen Koekie of Bols Vanille!) Ik moet toegeven dat mijn omgeving geen woord teveel gezegd heeft over Fireman, het is echt geweldig voor je keel! Daarna restte ons nog een keer terug naar boven gaan om mijn spullen bijeen te zoeken, in te pakken en weer richting Blaak te gaan!
Het was een geslaagd eerste bezoek aan het 96e Bestuur! Mogelijk kom ik tijdens het Lustrum ook nog wel even kijken! Sowieso ben ik erg benieuwd wat voor moois (Dus ook items) dit Lustrum nog zal voortbrengen! Vandaag was ik in elk geval in mijn element! (En dat zonder Koekie!)
Eindelijk weer langs! (8 juni 2017)
Ik had er in april alweer kunnen zijn... Maar doordat ik herhaaldelijk te maken kreeg met afzeggingen van andere verenigingen, waardoor ik steeds maar een enkele afspraak overhield (Meestal het RSG, hier wordt vrijwel nooit afgezegd... Sterker nog, ik kreeg zelfs een mail terug van de Praeses terwijl het Bestuur nota bene op vakantie in de zon zat!) moest het zo lang duren eer ik weer voet op Asker V zou zetten, maar de aanhouder wint!
Zodra ik de Haringvlietbrug (Of hoe dat nostalgische bruggetje bij de haven ook mag heten) op stapte had ik wel even een gevoel van 'Hè Hè, dat heeft me verdorie toch een behoorlijk lange tijd moeten duren, maar daar ben ik weer!!' Nadat ik even enkele appjes had verstuurd liep ik richting Asker V en in de verte zag ik een heer met een EWC vestje aan komen lopen en naast hem liep nog een dame die duidelijk ook hier thuishoorde.
Naïef als ik ben dacht ik dat dit 'gewoon' de EWC was en dat de dame haar vestje alleen vergeten was.
'Nee, wij zijn aankomend Bestuur!' zei de Ft. Vice-Praeses Senaat. Ik keek nog eens goed naar die EWC'er die zich voorstelde. Volgens mij heb ik jou op de cover van de Edda zien staan, ik weet in ieder geval zeker dat jij me bekend voor komt! Hij bleek inderdaad de Praeses van de EWC te zijn en hij is nu ook de Ft. Praeses! Ik liep met de Ft'ers mee, maar nog steeds was ik in de veronderstelling dat onze wegen bovenin Asker V zouden scheiden want daar zat de Praeses natuurlijk op mij te wachten! De Ft. Praeses zorgde voor iets te drinken terwijl de Ft. Vice-Praeses Senaat ontdekte dat de ruimte van haar voorkeur gesloten was, waardoor we dus samen doorliepen naar de Bestuurskamer.
Hier viel ook nog niet direct het kwartje, al zal ik vast even volkomen verbijsterd gekeken hebben naar hetgeen wat zich voor mijn ogen afspeelde.
Het Sociëtaat (Vice-Praeses Sociëteit en de Quaestor Sociëteit) zat namelijk met ontplofte kapsels en in pyjamastijl te gamen. (Er viel wel een speakerbox om toen ik binnenstapte, om mijn verbijstering gepast aan te vullen...) Sterker nog.... De Vice-Praeses Sociëteit die ik altijd tot in de puntjes verzorgd heb zien rondlopen, die had nu een meerdagenbaardje. 'Hallo!' zei de Vice-Praeses Sociëteit op een manier zoals ik hem ook nog nooit had horen praten. (Meestal hoor je hem juist niet, of is hij juist extreem aanwezig... Dit was buitengewoon zacht en rustig, vreemd voor zijn doen...) Ik kon dan ook weinig anders uitbrengen dan uhhhh... WAAR is de Praeses? 'Ja, die is een beetje ziek, maar kom, dan gaan we beneden zitten!' stelde de Ft. Vice-Praeses Senaat voor. Toen we beneden op het balkon zaten viel prompt het kwartje. Deze twee Ft'ers waren speciaal voor mij naar Asker V gekomen om mijn bezoek in goede banen te leiden! De Ft. Vice-Praeses Senaat legde me uit hoe dit bezoek uit eindelijk tot stand gekomen was. 'Gisteren had het Bestuur een broertjes en zusjesdag hier en de borrel die daarop volgde is ietwat uit de hand gelopen, om die reden heeft de Praeses ons dus gevraagd of wij hier nu konden zijn om je op te vangen!' Aldus de Ft. Vice-Praeses Senaat. Nu had ik absoluut niets te klagen met dit leuke ontvangstcomité (Altijd leuk om de toekomstige generatie alvast te kunnen ontmoeten!) maar ik moest de Praeses toch echt wel hebben, want ik had iets voor hem en dat had ik nu al bij me... Ik kon het wel aan zijn opvolger geven, maar omdat het best wel een persoonlijk iets was, was dat eigenlijk geen optie.
De Ft. Vice-Praeses Senaat sprong direct op om een poging te doen de Praeses te bereiken terwijl ik wat meer ontdekte over de toekomstige Praeses en de manier waarop de nieuwe Bestuurders gepresenteerd worden. (Alsof je Wie Is Het speelt! Elke week gaat er een nieuwe Ft'er aan de bel om zichzelf te presenteren. Ik had dus al de 'oudste' twee belhangers voor mijn neus! Nog niet alle Ft'ers zijn bekend, dus ik ben heel benieuwd naar de laatsten!) De Ft. Vice-Praeses Senaat keerde terug met de mededeling dat de Praeses wel even zou komen, al moest ik er wel rekening mee houden dat hij niet bepaald de Praeses zou zijn zoals ik hem normaal ken.
In de tussentijd passeerden er meerdere Waterbussen (Nog steeds bestaat er voor mij die link tussen Het RSG en de Waterbus... Alleen is de 'hoofdpersoon' omtrent dat ding nu van Vice-Praeses gewisseld. Vorig jaar draaide de Waterbus met bijbehorende Voorbereiding om de Vice-Praeses Senaat -De Mr. Sunshine die helaas niet dé Mr. Sunshine werd, maar wel de foto geprint en wel kreeg- en dit jaar zit de 'Koning' van de Waterbus dus een verdiepinkje hoger achter een computer en luistert die naar de titel Vice-Praeses Sociëteit.) en dat bracht de Ft. Vice-Praeses Senaat op het Lustrum 'In je Element' 'De Opening vond plaats in het Zalmhuis en vervolgens gingen we met de Watertaxi terug naar hier, dat was enorm gaaf!' aldus haar. (Misschien heb ik dan toch iets bereikt met mijn eerdere verslagen!) Intussen stelde de Ft. Praeses me vooral de praktische vragen over mijn verzameling, mijn geschiedenis in het algemeen en met het RSG terwijl de Ft. Vice-Praeses Senaat al direct op jacht ging naar de Lustrumsokken. (Die de Ft. Praeses natuurlijk ook aan had!)
Wat kun je je nog meer wensen tijdens een bezoek aan Het RSG... Lekker weertje om op het balkon te zitten, een leuk ontvangstcomité en Lustrumsokken! Nou, juist op dat moment stapte de enige echte Praeses binnen.
'Hallo, daar ben ik dan!' aldus een duidelijk vermoeide Praeses die nu niet helemaal in zijn gebruikelijke element was.
Ik haalde mijn cameratasje natuurlijk meteen van de bank af, zodat de Praeses snel weer kon gaan zitten. Ik was immers heel erg blij dat hij speciaal voor mij toch wat eerder zijn bed uit gekomen was en naar Asker V gekomen was! De verrassing voor hem was de oorkonde voor Bestuurder van het jaar. Sowieso heeft hij die titel verdiend door het terugmailen tijdens zijn vakantie, maar als hij de titel toen nog niet binnen had, dan had hij die nu sowieso wel gekregen! Wat een held!
Nadat de Praeses de oorkonde veilig binnen had gelegd (Het waaide best wel hard namelijk) en meteen even wat drinken had gehaald (Drink cola, dat neutraliseert! En nee mijn beste Praeses, pizza eten is geen groot succes want dat vult voor geen meter... Beter neem je volkoren pasta of brood, dan ben je er eerder weer bovenop! Beetje pech hebben is het wel dat ik nu uitgerekend bij de Biosuper werk en dus ook het nodige van gezonde voeding af weet en me dan ook even graag met jouw situatie bemoei) ging hij weer zitten en vertelde hij hoe het toch zover had kunnen komen. Niet alleen de Broertjes en zusjesdag, maar ook nog een bezoekje van de Tournooicommissie van S.S.R.-R. (Volgens mij zit 'Brakke Frank' - Zie ook het verslag over 8 juni op de S.S.R.-R. pagina- in die commissie) had erin gehakt. Vandaag stond er ook nog genoeg op het avondprogramma, maar tot die tijd kon hij hier nu even van de frisse lucht, het water (met af en toe een Waterbus) en een cola genieten en bijkomen terwijl we ondertussen ook de lopende zaken bespraken. Toen de Ft. Praeses over het traditionele afsluitende shotje begon zei de Praeses logischerwijs dat hij die dit keer wel even zou overslaan! De tijd vloog voorbij, dus er kwam een moment dat de Praeses aangaf dat hij weer naar huis zou gaan, want hij moest wel klaar staan voor het avondprogramma van het CvA! Maar voor het zover kwam zouden wel toch wel nog even een foto maken met de gewonnen oorkonde. 'Nou Sabien, fijn je weer even gezien te hebben, maar ik ga er weer vandoor!' aldus de Praeses waarna hij er weer vandoor ging.
Samen met de Ft'ers ging ik niet veel later naar beneden om het afsluitende shotje uit te zoeken. Het werd wel steeds meer een uitdaging, want elke keer als ik (en de Praeses van 95 met mij) een shotje lekker vond, dan ging het eruit... RIP Koekie, RIP Bols Vanille.... Dus wat nu?
De FT'ers gingen naarstig op zoek naar opties en uit eindelijk kwam de Ft. Praeses met Bols Peach. Ik had die nog nooit op, dus ik was wel benieuwd! Alsof hij al dé Praeses was schonk hij de glazen in, waarna het tijd om te proeven was! Het is een enorm verrassend shotje. Eerst zoet en fris gevolgd door een pittige en bijna dropachtige nasmaak! 'Wauw, dat had ik nou niet echt zien aankomen!' zei de Ft. Praeses verrast. Deze kunnen we wel onthouden! Hij is niet zo geweldig als Koekie of Bols Vanille, maar ik vind hem ook zeker niet zo slecht als Vodka Slagroom! (En ja, Fireman is alleen goed als je met keelontsteking loopt, zoals ik op 26 januari natuurlijk had!) Het werd tijd om afscheid te nemen van de Ft'ers, maar een ding is zeker.... Met deze leuke mensen heb ik nog een heel jaar voor me! Het was een verrassend maar wel heel erg geslaagd bezoekje (Mét Lustrumsokken, Edda en een wat oudere Nesthor) en ik ben benieuwd wat Bestuur 96 me nog zal kunnen brengen voordat ze het stokje definitief doorgeven aan 97! (Het gaat in elk geval niet weer 5 maanden duren eer ik weer op Asker V ben!)
Eurekaweek woensdag 2017 (23 augustus)
Op woensdag 23 augustus was ik eindelijk weer in Rotterdam te vinden. Normaal gezien heb ik ook nog een Pré Eurekaweekbezoek maar omdat er geen treinen tussen Delft en Rotterdam reden in de week van 14 – 20 augustus zat er weinig anders op dan de prébezoeken te laten vervallen en alles in een keer tijdens de Eurekaweek zelf te doen!
Toen ik aankwam bij Asker V leek alles nog in relatieve rust te verkeren maar dat veranderde wel een beetje toen ik gesignaleerd werd door de President van de Eurekaweekcommissie die er natuurlijk voor zou zorgen dat ik alle belangrijke mensen bijeen zou treffen en dat ik alle mooie items zou krijgen die het RSG dit jaar weer heeft uitgebracht.
De eerste persoon die we vonden was de Praeses die achter de dj-installatie bezig was maar dat staakte zodra hij mij zag.
Ook passeerde mijn grote vriend de Vice-Praeses Sociëteit die ik zeker nog even moest hebben in verband met mijn Lustrumgedenkboek en nog een nieuwe foto! (De Vice-Praeses Sociëteit heeft namelijk de bijzondere eer om ‘Koning van de Waterbus’ te zijn. De mensen die me al wat langer op het RSG zien rondlopen weten dat ik op het Bestuursdak graag naar de grappige Waterbussen en de razendsnelle Watertaxi’s mag kijken. Hier hoort het verwijsliedje ‘Waterbed’ van de Chainsmokers bij al zing ik ook met dat liedje graag ‘Waterbus’. De Koning van de Waterbus is de opvallendste kernpersoon van het RSG Bestuur. Vorig jaar was het de Vice-Praeses Senaat die centraal stond als Koning van de Waterbus –Al had hij zelf veel liever ‘Mr. Sunshine’ gehoord- en dit jaar is het dus de Vice-Praeses Sociëteit geworden! ) Nadat hij even had gezwaaid liep hij alweer weg, maar ik had er alle vertrouwen in dat ik hem nog wel vaker zou zien passeren.
De Praeses kreeg van mij ook niet heel veel ruimte om te vertellen over de Eurekaweek tot nu toe aangezien hij direct het Lustrumboek in zijn schoot geworpen kreeg. (Uiteraard wel met een RSG Paarse pen!)
Intussen had de EWC President (en de opvolger van de Praeses) contact gehad met een commissiegenoot die op zoek zou gaan naar wat mooie items voor mijn verzameling en terwijl hij stond te vertellen over het verloop van de Eurekaweek op het RSG (De capaciteit van het pand en van het terras was al meerdere momenten deze week volledig bereikt met als gevolg dat geïnteresseerden met de ‘taxibusjes’ naar andere locaties gebracht werden omdat ze er gewoon niet meer bij konden) wenkte hij ook diverse andere opvolgers zodat ik kennis kon maken met ze. Twee mannen die onderdeel zullen gaan uitmaken van het Sociëtaat kwamen dan ook als eerste naar ons toe en ik moet heel eerlijk zeggen dat ik hen inderdaad wel echte Sociëtaat types vind. ‘Ja, omdat we dik zijn zeker?’ zei de man met de schoonmaakflessen aan zijn broekriem.
Kijk naar de Vice-Praeses Sociëteit, die is toch ook niet dik? Het is de uitstraling die jullie hebben!
Tevredengesteld met dit antwoord kwam ook de nieuwe Ab Actis erbij om zichzelf voor te stellen.
Deze mensen waren allemaal nog niet bekend toen ik mijn laatste bezoek aan het RSG bracht, dus het was leuk om kennis te maken! (Toen waren het alleen de Praeses en de Vice-Praeses Senaat die zichzelf bekend hadden gemaakt, dat was ook direct mijn ontvangstcomité die dag)
De Praeses was inmiddels klaar met schrijven dus de Vice-Praeses Sociëteit werd er weer bijgesleept zodat ook hij in het Lustrumboek kon schrijven.
Zijn inspiratie ging dan ook goed los toen hij het voorblad van mijn Guideline onder ogen kreeg. ‘Koning van de Waterbus?! Kijk nou man, je staat gewoon op haar overzicht!’ aldus de man met de schoonmaakflessen aan zijn broekriem. De Vice-Praeses Sociëteit was natuurlijk verbaasd toen hij zichzelf met een kroontje op een Waterbus geplakt zag.
‘Koning van de Waterbus… Wat moet ik me daarbij voorstellen dan?’ reageerde de Vice-Praeses Sociëteit verbaasd terwijl hij mijn Lustrumgedenkboek even sloot.
Nou ja, dat ben je dus als je een zeer bijzonder gedenkwaardig persoon van het RSG Bestuur bent. De Vice-Praeses Senaat van vorig jaar heeft deze titel ook gehad maar nu is deze overgedragen naar jou.
‘Ha, het is dan dus een goed iets!’ zei de Vice-Praeses Sociëteit tevredengesteld waarna hij het boek weer pakte en er druk in ging schrijven.
De Praeses vertelde op zijn beurt nog wat meer over de leuke artiesten die deze week al langsgeweest waren en wat er nog zou gaan komen.
‘Om die reden kan ik helaas ook niet al te lang blijven zitten want er moeten ook weer voorbereidingen voor vanavond getroffen worden!’ aldus de Praeses.
Nadat de Vice-Praeses Sociëteit zijn stukje in het Lustrumboek had afgerond, ik mijn EWC items had ontvangen en ik met de Praeses nog een laatste keer had teruggeblikt op het bijzondere jaar dat we gedeeld hebben werd het dan ook tijd om foto’s te maken en dit deden we voor het pand.
De nieuwe Bestuurders maakten er een sport van om er zoveel mogelijk oude Bestuurders erbij te slepen maar wie ik zelf toch het meeste van belang vond waren de Praeses en de Vice-Praeses Sociëteit en die had ik er gelukkig bij! Nadat de foto’s waren gemaakt en goedgekeurd begon het te regenen dus ik was gelukkig vlakbij het droge gebied om mijn spullen even goed in te pakken. (Een natte poster is immers geen bruikbare poster) Na dit moment werd het tijd om afscheid te nemen van de oude gezichten (Het was echt een heel erg leuk en bijzonder jaar!) en ook van de nieuwe gezichten, al is dat natuurlijk niet definitief aangezien we elkaar nog veel vaker zullen gaan zien! ‘We zien er naar uit om je dan weer te ontvangen!’ aldus de President van de EWC. Gelukkig maar, ik ben ook benieuwd naar het nieuwe jaar!
Het was een kort maar krachtig bezoekje aan het RSG!
Startbezoekje (16 november)
Op 16 november was ik weer in Rotterdam te vinden voor bezoeken aan RSC/RVSV en aan Het RSG!
Zoals altijd liep ik mijn welbekende route naar Asker V met mijn welbekende RSG liedje op mijn iPod.
Hoewel ik veel last had van mijn ontstoken kaakgewricht wist ik het toch te presteren om op de route wat creativiteit op te doen.
De Vice-Praeses Senaat van 2 jaar geleden was natuurlijk Extended Mr. Sunshine, vorig jaar hadden we de Vice-Praeses Sociëteit als Koning van de Waterbus. Dit jaar moest ik dan toch wel weer een nieuwe originele titel gaan verzinnen die toch aansluit op het verwijsliedje Water(bus)bed. Nou, de inspiratie kwam in de vorm van een bord naast het water bij de Admiraliteitskade. ‘Watertaxi Rotterdam’ en dan met het haltenummer en het telefoonnummer hoe je zo’n ding kunt reserveren. Hmm… Geel, watertaxi’s zijn geel en Koekie is ook geel. Het Sociëtaat had me beloofd dat er weer Koekie zou komen, speciaal voor mij, dus waarom niet King Koekie van de Watertaxi? (En het rijmt ook nog!)
Tevreden over mijn ontdekking liep ik weer verder richting het Haringvliet waar ik ruimschoots op tijd voor de deur van Asker V stond.
Halverwege de trappen werd ik onderschept door de Praeses die opmerkte dat ik inderdaad wel iets aan de vroege kant was, maar natuurlijk van harte welkom was!
Onze eerste stop was in de Midgard om een ijsthee te kunnen scoren.
Aangezien ik met dat ontstoken kaakgewricht zit, heb ik zware Ibuprofen voorgeschreven gekregen van de huisarts en daardoor zou ik helaas geen Koekie mogen drinken vandaag, maar een ijsthee kan natuurlijk altijd!
We liepen verder naar boven en de Praeses stelde voor dat we weer in de Baldr zouden gaan zitten. (Alleen konden we nu niet bepaald in het zonnetje op het balkon gaan zitten, maar de banken hier binnen zijn minstens zo prima!)
Kort daarna voegde de Vice-Praeses Senaat zich bij ons en was het weer bijna als tijdens onze kennismaking (omdat de toenmalige Praeses niet helemaal aanspreekbaar was) met het grote verschil dat de twee mensen tegenover me nu echt Ht’ers zijn!
Er was natuurlijk van alles te vertellen over de eerste maanden als Ht. ‘Je hebt continu te maken met ‘eerste keren’ waarvan je weet dat sommige eerste keren ook al meteen weer de laatste keer zullen zijn!’ merkte de Praeses filosofisch op.
‘Het is heel druk, maar ook zo leuk! Ik vind dat het nu al veel te snel gaat!’ aldus de Vice-Praeses Senaat.
Het is ook niet voor niets dat een Bestuursjaar wordt uitgelegd als ‘het jaar van je leven’ en als ‘een sneltrein’.
Maar uiteraard is er altijd wel ruimte om even vooruit te kijken. Het 100 jarig jubileum van Het RSG komt nu goed in zicht en de Eeuwboekcommissie is al sinds vorig jaar druk bezig om een grenzeloos mooi boek te maken. ‘Ik heb wat geruchten gehoord en ik kan je verzekeren dat dit een boek is dat je niet wil missen!’ vertelde de Praeses.
‘Als ik dan nog niet werk, dan kom ik alles meepakken, anders alleen de Reünistendagen’ zei de Vice-Praeses Senaat.
‘Tja, het zou toch mooi zijn als je écht alles kunt meepakken!’ aldus de Praeses.
Het is wel duidelijk, het 19e Lustrum bracht de leden in haar element, maar naar het 20e Lustrum wordt al vol verwachting uitgekeken!
Een ander lopend dingetje op Asker V is de naderende verbouwing van het archiefhok.
‘We hebben meer actieve commissies dan vergaderruimten dus we gaan het archiefhok laten verbouwen tot vergaderruimte!’ aldus de Praeses.
Over de nieuwe positie van het archief zal de ALV nog gaan beslissen, dus dat zal nog even een mysterie blijven!
‘Tijdens de najaarsverbouwing zal dit gaan gebeuren, dus wanneer je hier de volgende keer bent kun je direct de nieuwe situatie zien!’ aldus de Vice-Praeses Senaat.
Kortom, er was meer dan genoeg te bespreken over alle lopende zaken op Asker V, maar ook over mijn eigen planning was alweer een hoop te vertellen.
De Praeses gaf aan dat hij het in ieder geval zou laten weten wanneer het tijd is voor Vakantiebestuur. Dit jaar zullen namelijk mijn grote vrienden van Bestuur ’15-’16 terug zijn en het zou natuurlijk hartstikke leuk zijn om de Praeses en de Extended Mr. Sunshine Vice-Praeses Senaat weer te zien! ‘Misschien leuk om er een vast dingetje van te maken? Dat je jaarlijks terugkomt tijdens Vakantiebestuur! Je kent ze nu immers allemaal!’ aldus hem.
Toen mijn bezoek aan Leiden ter sprake kwam en ik het CVA lijstje op SSR-Leiden noemde, waar nog de oude RSG das in zit, realiseerde de Praeses zich dat er nog wel wat oude dassen over waren (die in het tijdvak 2011-2016 werden gedragen) en dat ik er daar wel eentje van mocht hebben. Hij had het nog niet gezegd of de Vice-Praeses Senaat sjeesde naar boven om er een op te zoeken.
Niet veel later keerde ze terug, met een choker in het (voor mij welbekende) oude model. ‘De dassen waren helaas helemaal op, maar deze hebben we nog wel!’
‘Wanneer we weer een nieuw dassen-tijdvak in gaan kun je natuurlijk ook deze das krijgen, maar die kunnen we nu nog niet weggeven omdat ze nog actueel zijn en actief verkocht worden!’ aldus de Praeses.
We konden hier wel eindeloos blijven praten maar er waren nog twee Bestuurders in het pand aanwezig die me ongetwijfeld ook wel even wilden zien. ‘De andere twee zijn er nu niet, omdat ze hun bacheloruitreiking hebben!’ legde de Praeses alvast uit terwijl we naar boven liepen. (Achteraf gezien ontbraken er 3. Ik heb de Vice-Praeses Sociëteit wel even gezien tijdens de Eurekaweek. De andere twee ontbrekenden heb ik in zijn geheel niet ontmoet.)
In de Senaat troffen we de Ab Actis en de Commissaris Consumabel aan.
Waar ik tijdens mijn junibezoek kennis maakte met de Praeses en de Vice-Praeses Senaat kwamen tijdens mijn Eurekaweekbezoek de Ab Actis en de Commissaris Consumabel op mijn pad.
Blijkbaar hadden ze nogal een strijd gehad met de printer want het eerste dat we hoorden toen we binnenstapten was ‘de printer is weer gemaakt! Maar, we moeten wel echt nieuwe toner bestellen, want deze is ook bijna leeg….’ Aldus de Ab Actis.
Intussen ging ik zoals gebruikelijk weer op onderzoek uit naar nieuwe interessante feitjes op het Senaat. Zo ontdekte ik de fles mixdrank van SSR-Leiden die zij als CoBocadeau gaven en waarvan ik de sticker heb gekregen.
‘Had je trouwens de Constitutiekaart al?’ vroeg de Praeses.
Nee, dat is een van de redenen dat ik hier ben!
Zo gezegd, zo gedaan kreeg ik een Constitutiekaartje overgedragen.
‘Hoewel de Willemsbrug nu helemaal ingepakt is, kun je De Hef wel weer mooi zien!’ merkte de Vice-Praeses Senaat op. (Achteraf bleek het dat dit de eerste dag was dat De Hef weer compleet in bedrijf was! Daarom was hij me eerder nooit opgevallen!)
Een ander nieuw (nou ja, voor mij dan) dingetje dat de Praeses me kon laten zien was de Pedelstaf. De Pedelstaf wordt maar twee keer in een jaar gebruikt 1x tijdens de Bestuurswissel (Die 24 uur duurt en na ongeveer 3 uur slaap krijg je een speurtocht op Asker V om je sleutels bij elkaar te verzamelen. Zodra dat gelukt is, is er een borrel met Honorair Bestuurders en bij iedere sprekende Bestuurder wordt de staf geslagen) en 1x tijdens de Diesreceptie (Om gasten aan te kondigen wordt de staf geslagen)
Voor ik de staf echter goed en wel kon bekijken had de Praeses hem alweer teruggezet, maar wat ik zo in de snelheid kon zien was hij simpel maar toch sierlijk.
Vervolgens zag ik een lint liggen waar ik de welbekende Bestuurspenning aan verwachtte, maar waar geheel onverwacht een heel andere penning aan bleek te hangen.
‘Als je goed kijkt, dan zie je twee letters op de achterkant staan!’ merkte de Praeses op.
In mijn lichtval ontdekte ik twee volledige achternamen met Bestuursjaar er achter. Het lijkt erop dat er in de jaren 80 een Sociëteitsbestuurder was die vond dat er wel een kenmerkender penning voor zijn functie mocht zijn met als gevolg een niet mis te vatten penning met een bierpul erin gegraveerd.
‘Ik denk inderdaad dat we wel in de juiste richting zitten want tijdens het Lustrum heb ik veelvuldig mensen met een speldje gezien in dezelfde vorm als die je op de Penning ziet!’ legde de Praeses uit.
Natuurlijk moest ik hier ook wel wat foto’s van maken, want voor mij was dit toch weer iets heel nieuws!
Terwijl we nog wat andere zaken doorliepen merkte de Commissaris Consumabel op dat hij nog een fles Koekie voor me klaar had staan.
Helaas mag ik door de Ibuprofen nu geen glaasje nemen!
‘Dan drink ik hem toch zelf op?’ was de typische reactie van de Commissaris Consumabel.
Als ik had geweten waar die fles had gestaan had ik hem wel even geconfisqueerd en hem ergens verstopt waar de Commissaris Consumabel hem niet zo snel zou verwachten. (Ik kan wel een plek bedenken, maar of het zou werken…. En anders zou ik hem thuis bewaren tot het juiste bezoek) Mijn antwoord was een niet mis te vatten NEE!
Immers, Koekie zal niet zo snel bederven en kan dus makkelijk tot mijn volgende bezoeken bewaard blijven! De Commissaris Consumabel stelde snel bij waarop ik weer verder ging met mijn ontdekkingstocht door de Senaat.
Zo tref je op 3 plekken een portret aan van de tante van de Commissaris Consumabel en spotte ik ook nog een vrolijke foto van de Praeses van vorig jaar. (Zo is mijn grote vriend toch nog een beetje aanwezig!) ‘Die foto hing hier al en aangezien we het toch wel een leuke foto vonden hebben we hem besloten te laten hangen!’ aldus de Vice-Praeses Senaat.
Toen ik opmerkte dat het helaas niet al te best weer was om naar het dak te gaan brak de Commissaris Consumabel in en zei ‘Maar dat kan wel, het is alleen niet zo zonnig! Het is maar wat jij wil….’
Dus ik ging met constitutiekaart weer richting Baldr om er met mijn camera weer vandaan te komen.
Het was een redelijke uitdaging om weer boven te komen, maar gelukkig is er altijd wel iemand in de buurt om een handje toe te steken.
Helemaal bovenin was De Hef goed te zien, leek de Willemsbrug nog steeds op een glassculptuur dat nog ingepakt en wel uit een verhuisdoos kwam en was de Erasmusbrug vrijwel niet te zien door de mist.
Alsof het zo moest zijn kwam ook precies op dat moment een lalalala lala Waterbus onder de Willemsbrug vandaan gevaren! (Als er nu een zonnetje was geweest en ik niet aan de Ibu had gezeten, dan had ik nu een Koekie moeten hebben!) Ook de toiletpot stond nog altijd op het dak. (Bij gebrek aan een bierbord) Kortom, we zijn terug!!!!
De Vice-Praeses Senaat stelde voor dat zij de foto’s zou maken dus ik zou met de Praeses, Ab Actis en Commissaris Consumabel op de foto gaan.
Na die foto’s kwam de welbekende vraag. Zullen we nu al een Mr. Sunshine gaan aanwijzen en… wie gaat er dan ook meteen voor King Koekie van de Watertaxi?
Zowel de Praeses als de Commissaris Consumabel vonden dit wel een interessant idee dus uit eindelijk besloten zij samen dat er een interne battle zou volgen en op basis daarvan zou de definitieve nominatie worden uitgereikt.
Natuurlijk zouden we wel een beetje de constitutionele volgorde aanhouden (Nee, natuurlijk niet! We zijn op Het RSG! Maar met een beetje verbeelding zou je het wel zo kunnen zien…) De Praeses zou zijn nominatiefoto op het dak maken en de Commissaris Consumabel wilde zijn foto bij de biertanks doen. (De Praeses is de eerste op de Constitutie en de foto was helemaal bovenin. De Commissaris Consumabel is de laatste op de Constitutie en die foto wilde hij op het allerlaagste puntje van Asker V maken)
Nadat de foto met de Praeses was gemaakt en goedgekeurd keek ik nog heel even uit over het water. Deze plek blijft een van mijn absolute favorieten op Asker V!
De afdaling verliep ook soepeltjes dankzij af en toe een handje hulp, waarna we dus doorgingen naar beneden. ‘Kijk Sabine, dit is nu de bierkelder!’ zei de Commissaris Consumabel die in de feestzaal een luik opentrok.
Toen ik zag dat dit werkelijk een kelder-kelder was (en iemand was vergeten een pomp aan te zetten waardoor je er ook nog kon pootje baden) met een behoorlijk steile ladder, toen wist ik al dat dit niet de locatie zou worden…
‘Goed, dan hebben we nog het fusthok eventueel?’ aldus de Commissaris Consumabel die vastbesloten was om iets te vinden dat bij hem paste.
Komt hij met een lege tank aanzetten en vraagt ie of ik hem wel even kan vasthouden terwijl hij mij optilt…
Nou, ook dat was een niet al te best plan (tenzij de Commissaris Consumabel heel graag van zijn tenen af wilde…) maar we vonden een goede oplossing! (Als ik nu rationeel terugdenk aan vorig jaar, dan is het maar goed dat ik de Vice-Praeses Sociëteit toen niet definitief als Mr. Sunshine heb genomineerd. Dat was waarschijnlijk de meest maffe foto ooit geworden, om over het proces voorafgaand aan die foto maar te zwijgen… Desondanks vind ik het de moeite waard om over 2 jaar bij het Vakantiebestuur terug te komen en te zien of de Praeses of toch de Vice-Praeses Sociëteit alsnog Mr. Sunshine kan worden.)
Uiteraard wilde ik na deze foto ook nog een selfie met de genomineerden zodat de likers alvast konden nadenken welk team zij zouden zijn. Team Praeses of Team CC?
Terwijl we weer terugliepen naar boven constateerde de Commissaris Consumabel dat de vloer wel erg plakkerig was. ‘Ik kan gewoon onder de plak zitten zonder een relatie te hebben!’
Ik keek heel even naar de Vice-Praeses Senaat die naast me liep met een blik van ‘Hoorde jij dat nou ook?’ waarna ik opmerkte dat dit er sowieso eentje voor de Kwootbox is.
Zodra we de Midgard bereikten liep de Vice-Praeses Senaat direct naar het ‘magazijn’ om een bierviltje op te duiken waar ze deze Kwoot van de Commissaris Consumabel direct op vast kon leggen. (Met een beetje mazzel kun je hem teruglezen in de volgende Edda!) Intussen keek ik hier even rond, want er waren wat dispuutsschilden verdwenen. ‘Ja, er zijn enkele disputen overleden, maar er zijn ook enkele schildjes gestolen, waardoor het er nu zo leeg uit ziet!’ verklaarde de Praeses.
Toen ik vertelde over mijn eerste uitgebreide moment hier in de Midgard bracht ik de Commissaris Consumabel alweer op een idee.
Tijdens dat moment liet de toenmalige Praeses me kennismaken met G-shot (doet het altijd goed als receptiecadeau) en Koekie (wat direct een groot succes was, anders bleef ik er niet eindeloos over praten…) terwijl dispuut i.r. 1340 druk bezig was met hun Walking Dead feest op poten te zetten. Wat me aldoor was blijven bezig houden was dat dispuut met een wapen dat leek op een dartbord. ‘Nou dat kan de Commissaris Consumabel je wel uitleggen!’ zei de Praeses met een knikje richting de Commissaris Consumabel.
We liepen wat verder de Midgard in waar je hetzelfde wapen een stukje groter zag. ‘Ik zit zelf ook bij dat dispuut en het heet ‘De Raad’. De Raad is een zeer actief dispuut dat ook meteen zeer zelfredzaam is. Wanneer wij een feest houden regelen we zelf de tappers en ruimen we ook zelf onze rommel weer op! We leveren veel tappers en ook veel Sociëteitsfunctionarissen en we zijn actief voor de vereniging zoals de vereniging weer actief is voor ons. Een dispuut dat je kunt uitleggen als actief, lomp en mannen die graag eten en drinken!’ aldus hem.
Nadat ik die laatste zin had gehoord moest ik wel opmerken; Hier zat de Vice-Praeses Sociëteit van vorig jaar zeker niet bij?
‘Hij is er zelfs voorzitter van geweest!’ reageerde de Praeses.
Natuurlijk ging er op dat moment een Waterbus met een bijzonder opvallende opdruk voorbij…. Oh oh Vice-Praeses Sociëteit van vorig jaar… Vergeten zullen we jou sowieso niet, dat is duidelijk!
Om het feest compleet te maken liet ik ook nog een foto van een ontwerpfase zien in aanloop naar het ontwerp ‘Koning van de Waterbus’ (Het was te grappig, daarom heb ik het bewaard. Als ik nog eens de pest erin heb hoef ik alleen daar naar te kijken om weer te kunnen lachen!)
Ik werk voor mijn ontwerpen over het algemeen met Word en Paint dus wanneer ik een foto gebruik zet ik deze altijd het eerst even in Word. De foto van de Vice-Praeses Sociëteit was echter op een opmerkelijke manier in Word verschenen. ‘Nou, na er zoveel over gehoord te hebben wil ik het nu wel zien ook!’ aldus de Praeses. De Commissaris Consumabel keek er even goed naar en merkte toen droog op ‘Tja, lang en smal is hij wel… Maar zo breed uitgerekt zullen we hem nooit gaan zien denk ik’
Vervolgens wees de Praeses me op de enorme snor die in de Midgard hing.
‘Het is nu natuurlijk Movember, dus we zamelen op een ludieke manier geld in voor het goede doel!’ aldus hem.
Ik keek heel even naar beide mannen maar kon in de verste verte geen snor ontdekken. ‘Ik heb niet echt baardgroei’ merkte de Praeses op en natuurlijk gooide de Commissaris Consumabel het weer over een typische boeg. ‘Je ziet hem niet, maar hij zit er echt! Je mag wel voelen hoor!’ uhmm… Vertel verder over die actie!
De Commissaris Consumabel vervolgde ‘Een meter heeft 14 biertjes maar je kunt ook een Movembermeter bestellen. Deze meter heeft maar 12 biertjes (want dat is wel iets gezonder dan 14) en een deel van dat bedrag gaat dus naar Movember’
Waarom maken jullie geen Movemberdrankje met een moustache eraan? De El Sñorro ofzo?
Ik zag de mannen al direct nadenken en we kwamen op iets met Jägermeister uit.
‘Kijk, zo breng je ons weer op ideeën!’ reageerde de Praeses.
Zo stonden we nog even door te praten tot ik op mijn horloge keek en zag dat het al richting 16:00 liep. Ik moest zorgen dat ik voor 16:15 zo dichtbij huis als mogelijk kon zijn want dan zou mijn Ibu uitgewerkt zijn. (En geloof me, wanneer ik nu zonder Ibu kom te zitten verander ik in een chagrijnig monster met veel pijn… Niet handig in de trein! Ik hoop dan ook dat ik snel van de pijn af geholpen wordt door het Haga Ziekenhuis)
We liepen nog een keer terug richting Baldr zodat ik mijn spullen op kon halen.
Tijd om afscheid te nemen en richting Blaak te gaan, maar ondanks mijn ontstoken kaakgewricht had ik toch een leuke en zeer geslaagde bezoeksmiddag!
Tijdens het volgende bezoek zal ik de Almanak en de nieuwste Edda komen halen en zal ik (zeer bijzonder) een tussendoorbezoekje komen brengen tijdens de Culturele week! Aanvankelijk zou ik op 25 januari mijn Jaarbezoek aan Rotterdam doen en de Praeses had me in de mail uitgelegd dat het dan leuker zou zijn om die avond mee te pakken zodat ik dan zelf kon genieten van al het moois dat de Culturele commissie neerzet, maar omdat geen enkele andere vereniging op die dag kon zat er weinig anders op dan die afspraak te laten vervallen. Desondanks bleef het toch in mijn hoofd zitten, dus we hebben het nu een beetje anders opgelost. Op woensdag 24 januari zal ik een culturele avond op Asker V mee maken en mee eten! (Rotterdam is immers niet zo ver van Delft vandaan) Het zou dan natuurlijk leuk zijn als mijn favoriete oude bekenden dan ook aan tafel zitten!
Dit bezoek was in ieder geval zeer veelbelovend en ik verheug me nu al op de bezoeken in januari!! Wordt vervolgd!
Culweek op Het RSG (24 januari)
Eigenlijk had ik op 18 januari al weer in Rotterdam willen zijn, maar toen waaide letterlijk alles weg door die code rood storm, met als gevolg dat ik met pijn in mijn hart de afspraken met Het RSG en Laurentius toch moest cancelen.
Ook vandaag was er sprake van een flinke wind, maar de treinen reden gewoon, dus ik zou Asker V ook gewoon gaan bereiken.
Het is best bijzonder voor mij om tijdens een avondprogramma op een vereniging te zijn maar tijdens het plannen van mijn Jaarbezoekenreeks was de Praeses op het idee gekomen om me uit te nodigen om een avondje Culweek mee te pakken. (Aanvankelijk zou ik de Rotterdamse Jaarbezoeken namelijk op 25 januari doen, maar geen enkele andere vereniging kon mij die dag ontvangen.) En die uitnodiging klonk veel te leuk om te kunnen weigeren!
Zoals altijd belde ik aan bij de welbekende bel maar toen ik eenmaal was binnengelaten zag het er allemaal toch wel een beetje anders uit. Er was van alles gaande in de Thor en iemand die ik niet kende begroette me direct enthousiast.
Ik zette koers naar boven waar de nodige etensgeuren en radiomuziek me al tegemoet kwamen. De tapashapjes werden al druk voorbereid!
Voordat ik de Midgart voorbij was kwam ik de Praeses al tegen.
‘Welkom! Leuk dat je er bent!’ zei hij vrolijk waarna hij voorstelde om even langs de Senaat te lopen om mijn spullen daar af te kunnen zetten.
‘Je hebt ze de vorige bezoeken moeten missen maar vandaag zul je ze eindelijk gaan ontmoeten! De Vice-Praeses Sociëteit en de Quaestor Senaat!’ aldus de Praeses waarna hij de deur naar de Senaat opende en ik inderdaad twee relatief onbekende gezichten naast de Ab Actis zag. Ik liep op mijn beurt na de begroeting direct richting de welbekende bank om mijn spullen daar af te zetten en meteen mijn nieuwste items in ontvangst kon nemen! De prachtige Almanak Momentum en de vorig vijfjarige tijdvak choker. Nu kun je denken, jij had toch al een vorig vijfjarige tijdvak choker? Het antwoord daarop is ja. Het verhaal erachter zul je als lezer wellicht wel kunnen waarderen.
Mijn hoofdthemakleur is paars. Geflankeerd met roze en blauw. Wit is de kleur van alle kleuren waardoor deze kleur onbedoeld toch terugkomt. Qua hoofdkleur past de vorig vijfjarige tijdvak choker dus perfect.
Dat is echter niet de enige reden waarom ik een tweede wilde…
De vorig vijfjarige tijdvak choker wordt nu niet meer verstrekt waardoor het dus een bijzonder verzamelitem zal worden. Als ik die eerste choker fanatiek zou gaan gebruiken dan zijn de risico’s groter omdat deze niet meer te vervangen zou zijn. Echter is ook dat niet de hele reden waarom ik een tweede wilde.
Mijn oom is op 1 januari jl. overleden en hij was net als ik een echte verzamelaar. Niet van verenigingen weliswaar maar van modelferrari’s. Een ander kenmerkend ding van hem was zijn voorliefde voor uilen. Bram de Borrelaar zou hij dan ook echt fantastisch gevonden hebben (De goudgele rakker was ook voor hem een ware traktatie net als voor Bram!) Wanneer ik al die elementen met elkaar combineerde in mijn hoofd kwam ik dus op de conclusie dat ik graag een tweede vorig vijfjarige tijdvak choker wilde hebben die ik naar ieder bezoek om zou kunnen hebben om mijn hoofdkleur uit te dragen, als eerbetoon aan mijn oom én als symbolisch bewijs voor mijn goede verstandhouding met Het RSG. Het Bestuur had juist op dat moment grote schoonmaak op de Senaat gehouden maar geloof het of niet, er was nog precies een zo’n choker achtergebleven en dat is de choker die je met ingang van eind januari overal zult gaan terugzien!
Nadat ik die spullen had opgeruimd vroeg de Praeses of er nog dingen waren die ik had willen zien.
Nou, tijdens mijn vorige bezoek had je me verteld dat er een hele nieuwe commissieruimte zou komen en die zou tijdens de winterverbouwing gerealiseerd gaan worden. Ik ben heel erg benieuwd hoe dat er nu uit ziet!
Kortom, niet veel later liepen we richting de Vidar (zo zal deze nieuwe commissieruimte gaan heten) wat voorheen het oude archief was.
Het archief was (met alle respect) best wel een chaos. Niet alleen werd het als archief gebruikt maar ook als een opslag voor kleinere items die een commissie nog wel eens nodig kon hebben. Intussen groeide het ledenaantal op Het RSG behoorlijk, waardoor het nogal zoeken werd naar een geschikte vergaderlocatie.
Het archief verhuist nu naar de open vliering in de computerruimte en zal daar een mooie en geordende plek in gaan nemen. (Na de volgende verbouwing zal dat volledig gerealiseerd zijn vermoed ik) De Vidar zal een mooie vergadertafel krijgen evenals ander licht zodat er een prettig werkklimaat kan worden gerealiseerd. Het begin is in ieder geval al goed waar te nemen!
‘We hebben tijdens het uitzoeken ook nog de nodige mooie zaken teruggevonden!’ aldus de Praeses.
Ik draaide me half om en ontdekte een doos vol met Edda’s.
‘Oh, goed dat je het zegt! Die had ik nog helemaal niet voor je klaargelegd!’ reageerde de Praeses waarop hij een Edda voor mij uit de doos haalde en hem aangaf.
Vervolgens liepen we nog even de computerruimte in waar een lid druk aan het werk was. Naast de handige werkplekken met computers tref je hier ook nog een aantal mooie foto’s die de geschiedenis van Het RSG mooi weergeven.
Een foto van net na de tweede wereldoorlog waarop je dit deel van het Haringvliet nog kunt zien (tussen alle puin en chaos) en even verderop tref je de voorloper van de Willemsbrug.
Loop je wat verder in de computerruimte zie je foto’s van het optreden dat Herman Brood hier ooit heeft gegeven. (En dat was zeer bijzonder aangezien hij niet zo vaak optredens gaf op verenigingen) weer wat verder zag je een foto van Het RSG in vroeger tijden (Toen het nog ongemengd was en de inslag bijna Corporeel was. Het had in die tijd niet veel gescheeld of Het RSG was gefuseerd met het Corps!) en een foto van een Jool.
In Delft kennen we het fenomeen Kroegjool en dat wil zeggen ‘onbeperkt drank’
Deze foto zag er meer uit naar wat wij in Delft ‘Maskerade’ zouden noemen. Een optocht van koetsen en andere wagens en leden in nette kledij.
‘Tja, eigenlijk zou je kunnen zeggen dat die twee elementen gecombineerd zijn bij onze Jool. Op de bewegende voertuigen is onbeperkt te drinken’ aldus de Praeses.
Ik vind het wel weer passend bij Het RSG om van twee losse elementen iets compleet nieuws te bedenken en ik vind het mooi!
Niet veel later zou ik ontdekken dat er ook heden ten dage nog slimme combinaties worden bedacht op Het RSG.
De Praeses vroeg me namelijk of ik zin had om een rondje mee te doen met beerpong. (Kanttekening: Ik heb nog steeds het ontstoken kaakgewricht dus ik heb ook nog steeds medicatie waardoor ik niet mag drinken. Voor mij was het dus beerpong zonder inzet, gewoon voor de leuk.)
De Praeses legde me uit dat 97ste graag aan beerpong doet en dat er in de vrije uurtjes met enige regelmaat een spelletje gespeeld wordt.
‘We spelen het heel vaak en kwamen daardoor achter het feit dat je de cups van het beerpongen beter met water kunt vullen, zodat je ze kunt hergebruiken! Als je ze met bier vult kun je ze maar 1x gebruiken waarna ze weg moeten. Dat vonden we zonde en daarom bedachten we dus dit systeem! We gebruiken voor de inzet dus bier in onze ‘gewone’ bierglazen die na afloop afgewassen worden. Slim toch?’ aldus de Praeses.
We zouden het gaan opnemen tegen de heren die ik tot vandaag nog niet kende. De Vice-Praeses Sociëteit en de Quaestor Senaat.
Geloof me, ik had niet kunnen bedenken dat ik dit zó leuk zou gaan vinden!
De Praeses legde me tijdens het spelen de nodige regels uit en ik was best in mijn element! Kon ik een bekertje maar niet raken dan smeet ik het balletje er met kracht in, in de hoop dat het bekertje om zou gaan, naast het feit dat ik dan heel hard kon lachen om de Vice-Praeses Sociëteit die met de nodige grappige opmerkingen mijn balletje probeerde te ontwijken.
Voorafgaand aan deze avond had ik al de nodige hoop opgebouwd dat ik enkele van mijn favoriete oude bekenden wel zou terugzien en met een had ik er geluk. De Vice-Praeses Sociëteit van het 96e was namelijk aanwezig! (En prompt, Sabine gooit raak)
‘Hee Sabien! Hoe is je operatie gegaan? Wat is er nou toch allemaal met die kaak aan de hand?’ vroeg de Vice-Praeses Sociëteit van het 96e terwijl de tegenstanders van de beerpong me ongeduldig aankeken. ‘Moest ze nou echt zo nodig een heel verhaal beginnen?’ Ik vond het echter veel te leuk om ‘De Koning van de Waterbus’ weer even te zien en al dat er nog aan ontbrak is het welbekende liedje. Ik greep de kans dan ook maar wat graag aan om weer heel even met hem bij te kunnen praten!
Sowieso was ik wel verbaasd dat de Vice-Praeses Sociëteit van het 96e op de hoogte was van mijn ontsteking. Hij kwam nogal lomp in mijn leven maar stiekem is hij wel lief en leuk. Soort van.
De eerste ronde wonnen de Praeses en ik.
De tweede ronde was ik volledig in mijn element en wist ik drie cups te raken (en de tegenpartij maar roepen ‘Kom op! Wat is dit!!! Hoeveel water zit er in die cups man!!’) en we wonnen die partij ook dus het stond op 2-0.
De derde partij ging mij dan weer wat minder af maar de Praeses wist er toch 3-0 van te maken!
Tijdens de derde ronde ontdekte ik wat meer over het fenomeen De Raad.
De Commissaris Consumabel had me tijdens het vorige bezoek al wat meer verteld over het illustere gezelschap van mannen dat De Raad vormt. Ik weet nog hoe verbijsterd ik was toen hij zei dat de Vice-Praeses Sociëteit van het 96e ook bij De Raad zat. (Ze houden van eten en zuipen. Kijk ik dan naar de Vice-Praeses Sociëteit van het 96e, dan had ik daar toch een iets ander beeld bij.) Ze zijn aanwezig maar ik moet toegeven… Ze hebben wel verstand van muziek! Diverse klassiekers schalden door de Midgart al kun je wel raden dat De Raad er wel een Raadversie van maakte. (Tijdens het eten hebben ze het ook gepresteerd om mijn Voorbereiding van mijn RSG klassieker ‘Waterbed’ volledig op zijn kop te gooien. Voorheen hadden alleen de Vice-Praeses Senaat van het 95e, de Vice-Praeses Sociëteit van het 96e en de Commissaris Consumabel van het 97e een bepaald aandeel in die Voorbereiding… Nu zie ik tegenwoordig De Raad ook helemaal los gaan….) Ik ben alleen wel van mening dat er een Raad versie van Waterbed moet komen…
Je zal het altijd zien… Dan lopen de Praeses en ik heel even naar de Senaat om de eerder gevonden Edda op te ruimen en nog even een goed gesprek over de recente actualiteiten te hebben. (Mijn thema In Another Light is inmiddels zoveel meer dan alleen een thema geworden. Ik ben een van de weinige onafhankelijke personen die de positiviteit over de verenigingen laat zien omdat ik zie hoe mooi de verenigingswereld is! Iets dat inmiddels steeds belangrijker wordt nu de media juist de focus op het negatieve blijft leggen.)
Keren we terug, is de Midgart helemaal volgestroomd. Dat is natuurlijk prachtig om te zien, Het RSG bloeit en leeft! Maar ja, de Praeses moest naar het toilet en hij adviseerde mij om richting de Vice-Praeses Sociëteit en de Commissaris Consumabel te lopen.
Eh, dat betekent dus ‘bij De Raad gaan staan’ en volgens mij is dat zoiets als een muis bij een stel olifanten loslaten… (Ik zie het al voor me… Een stel mannen die gillend wegrennen omdat er een vrouw bij ze komt staan.) Ik wachtte dus heel even op de rand van de Midgart en toen kwam de mededeling dat iedereen naar beneden moest.
Ik kon dus weinig anders dan met de stroom mee en de Praeses was nergens te bekennen!
In de Thor stond de Quaestor Sociëteit en daar moest iedereen met de ledenpas langs om voor het eten te betalen.
En dan heb je mij…. Ik ben uitgenodigd…. Ik heb niet eens een pas… Wat moet ik nou weer?
‘Ga maar ergens zitten’ zei de Quaestor Sociëteit die volgens mij niet helemaal zijn dag had.
De Thor was nog relatief leeg dus ik ging maar eens op onderzoek uit. Er was een hele tafelschikking en natuurlijk kon ik mezelf niet zo een twee drie terugvinden dus ik ging maar ergens staan, in afwachting van de Praeses. Niet veel later kwam hij erbij en hij zei ‘Je hebt een plek in de tafelschikking bij ons!’
Goh, maar jullie heb ik evengoed niet gevonden….
Nou ja, al snel kwam alles goed en door de tafelschikking nog een klein beetje te wijzigen had ik een mooi plekje op de beste bank van de Thor!
Naast mij zat de Praeses en daarnaast zat de Vice-Praeses Senaat die vanavond een liedje zou gaan zingen bij de Sing In.
Heel even vroeg ik me af of de Vice-Praeses Sociëteit en de Commissaris Consumabel bij De Raad zouden gaan zitten maar ze kwamen toch wel bij ons.
De Quaestor Senaat zat tegenover mij en daarnaast zat iemand die ik niet kon plaatsen maar volgens mij was hij een lid zonder dispuut. (Disputen zijn immers optioneel op Het RSG)
De Praeses legde uit welke tafelgebruiken ik zou kunnen verwachten tijdens het eten. De Raad is dol op de Wave (Stiekem klopt het dus gewoon helemaal dat de Vice-Praeses Sociëteit van het 96e de Koning van de Waterbus is geworden… ) en wanneer een tafel met het ‘geluid van de zee’ (het klinkt gewoon als sssstt, althans in mijn oren) begint dan volgt al snel de Wave waaraan iedereen dan mee moet aansluiten. ‘Ik weet niet wanneer het komt, maar dan weet je alvast wel dát het komt!’ aldus de Praeses.
Al snel vertelde de Praeses wat meer over wie en wat ik zag. Sowieso te beginnen met ‘Culweek’ De Culweek is een samenvoegsel van de Cultuurweek en de Culinaire week. De Praeses van de Culweek heb ik ook tijdens de Eurekaweek al eens gezien (zo verklaarde de Praeses) en samen met de andere leden van de Culweek zetten zij een onvergetelijk week vol culturele high-lights en culinaire hoogstandjes neer!
Daarna volgden de disputen. Er zijn twee gemengde disputen en dat zijn Synergia en Super Extreem. Het oudste dispuut is het vrouwendispuut Idunn. (Als je gaat rekenen dan zul je enigszins in de war gaan raken want Het RSG is toch veel ouder dan 2002? Dat klopt, maar sinds 2002 bestaat de aanwezigheid van disputen op Het RSG en de eerste die toen opstond was Idunn) Aan de twee tafels voor ons zaten twee vrouwendisputen waaronder het dispuut Lilith en het andere dispuut was volgens mij Devi. Helemaal voorin zat (moeilijk te missen) De Raad.
‘Niet zo strategisch om De Raad vooraan te zetten….’ Merkte de Commissaris Consumabel op toen de Culweek Praeses een poging deed om het menu met ons te delen.
We zouden vanavond dus tapashapjes eten en we begonnen met komkommersoep. De Vice-Praeses Sociëteit rook echter een vleugje champignon en schoof de Kornuitbeker met soep al snel opzij.
De tweede gang was fingerfood! Lekkere inktvisringen (De Commissaris Consumabel heeft er gewoon twee op!) en garnalen in combinatie met paella (al deed die mij meer aan couscous denken) tijdens die gang vertelde de Praeses me dat de Commissaris Consumabel nog geen date heeft voor het gala dit jaar. Er is wel iemand die hij heel erg graag wilde vragen maar hij durfde dat nog niet. (DTVA vriend… Durf Te Vragen Actie! Die A van Actie zit niet voor niets in DTVA!) Intussen had de Praeses het toetsenbord van de computer van de Commissaris Consumabel al weggejat en er een blauw papier met zilveren pen voor terug gelegd maar meneer CC had er nog niets mee gedaan. ‘Wat zou jij nou aanraden om hem zover te krijgen?’ vroeg hij aan mij.
Ik heb de nodige creatieve ideeën bedacht maar of de Commissaris Consumabel er nou al werk van gemaakt heeft is me niet duidelijk.
De Vice-Praeses Sociëteit haakte vervolgens in op Mr. Sunshine, waar de Praeses als eerste over begonnen was.
Juist op dat moment stond er iemand van De Raad op die een stukje uit mijn Voorbereiding Waterbed nadeed waarop ik in lachen uitbarstte. De Vice-Praeses Sociëteit zat met zijn rug naar De Raad toe en had dit dus niet gezien, met als gevolg dat hij me nóg typischer aankeek dan hij deed toen ik de aanval opende bij beerpong.
Maar, Mr. Sunshine dus…
‘Waarom ben ik eigenlijk niet genomineerd?’ vroeg de Vice-Praeses Sociëteit.
‘Je voldoet niet aan de fundamentele regel…’ zei de Praeses.
‘Oh, maar daar kan ik wel wat aan veranderen hoor!’ Aldus de Vice-Praeses Sociëteit.
‘Dat is wel echte toewijding hoor!’ merkte de Vice-Praeses Senaat op.
Plus, je was er niet eens!!! ‘Tja, ik had er eigenlijk gewoon moeten zijn….’ Reageerde de Vice-Praeses Sociëteit.
Al snel ontdekte ik dat de Vice-Praeses Sociëteit van dit jaar en die van vorig jaar, plus de Quaestor Senaat van dit jaar en die andere van de Sociëteit van vorig jaar. (Ik weet zijn naam… Maar zijn functie weet ik niet meer…..) een VVV connectie hebben met iemand uit Delft die vorig jaar nog Mr. Sunshine is geweest. Hoewel je die eerste V beter kunt schrappen!
‘Oh, maar als die Mr. Sunshine geworden is dan kan de Commissaris Consumabel het zeker! Al zou ik het liever zelf tegen die sukkel opnemen!’ aldus de Vice-Praeses Sociëteit terwijl ook de Quaestor Senaat een typisch ‘Ik mag die gehaktbal echt niet’ gezicht trok. Juist op dat moment kwam de volgende gang op tafel. Gehaktballetjes in tomatensaus!
Tja, ik had vorig jaar dus de Vice-Praeses Sociëteit willen nomineren… Alleen kwam ik toen net op die brakke dag langs.
‘Anders doen we dat toch nu?’ vroeg de Praeses.
De Raad deed echter weer een Wave dus dat leek me niet de veiligste optie.
‘Wist je trouwens dat De Raad best oké is? Binnenkort gaan ze een vrouwensoos organiseren en dat onder leiding van jouw grote vriend!’ aldus de Praeses.
Wauw… Daar zou ik nou bij moeten zijn!
Helaas had ik deze week nogal een slechte week met mijn kaak. Pijngolven en koortsaanvallen volgden elkaar in rap tempo op en ook nu begon dat me weer parten te spelen. Ik kon hierdoor de laatste twee gangen helaas niet af maken, maar zoals ik ook op mijn werk met enige regelmaat zeg ‘beter een halve belevenis dan helemaal niks!’
Na de gehaktballetjes moest ik dus helaas de strijd staken en liep de Praeses weer met me mee richting de Senaat.
Aldaar heb ik wel nog eventjes een cadeautje voor de Commissaris Consumabel achtergelaten want de meeste vrouwen zijn schattig, lief en afwachtend. Die gaan heus niet uit zichzelf naar je toe komen om te zeggen ‘Hé komt er nog wat van!’ dus dan help ik maar even een handje.
Ik hoop dan ook dat Mr. CC even goed los gegaan is op Eddy Grant en die brief geschreven heeft.
De dag later zag ik op facebook dat er ook een Oud Bestuurslobby gaande was om iemand een DTVA mijn kant uit te laten sturen… Alleen dan ging dat wel om iemand die bij mij ook op een hoge positie staat. Ik kijk nu al uit naar die blauwe brief en ik weet gelukkig ook waar ik losse velletjes roze papier kan kopen! (En anders… Back to Black, doe ik al jaren!)
Dit was even een heel ander bezoek dan alle anderen en ook mijn volgende bezoek belooft vrij bijzonder te worden omdat ik dan tijdens Sine Regno zal komen. (Ik zal ‘Oma’ daar weldra nog even over gaan contacten) De Praeses gaf aan dat ik prima een Koekie met ‘Oma’ mag gaan drinken (Zowel ‘Oma’ als ik hebben graag een Koekie op het allerhoogste puntje van Asker V!) als ik er ook maar een voor hem en mij zal bewaren! (En ik moet er sowieso ook nog een met de Koning van de Waterbus op locatie doen… Gelukkig staat er een hele fles dankzij de Commissaris Consumabel!) Hoe dan ook… Het was heel erg leuk om Het RSG eens in de avond mee te maken. Het eten was echt uitmuntend en de sfeer was hartstikke goed!
Zeker voor herhaling vatbaar! (Alleen dan zonder ontstoken kaakgewricht….) Wordt vervolgd!
Mr. Sunshine overdracht (28 mei)
Het heeft weer even moeten duren maar op 28 mei was ik eindelijk weer op Asker V te vinden voor het volgende bezoekje aan Het RSG! Er was wat slecht weer voorspeld maar mijn hoop en geloof in het prachtige weer voor dit bezoek werd wel verhoord want toen ik aankwam was het prachtig mooi weer en was het duidelijk dat we op het mooiste en hoogste puntje van Asker V konden gaan zitten!
Ik belde aan maar al snel merkte ik dat de deur al open was… Om de Praeses niet helemaal te overvallen besloot ik toch maar te wachten tot ik had laten weten dat ik was aangekomen.
Nu was het vrij warm dus de tocht naar boven besloot ik iets rustiger aan te doen. Helemaal bovenin trof ik de meeste Bestuurders. Van de Praeses kreeg ik al meteen de huidige tijdvak choker overgedragen. (Ik kon uit eindelijk niet nog 3 jaar wachten tot ik hem kon opnemen dus ik besloot hem dan maar gewoon te kopen!) Nadat ik die had opgeruimd en mijn logboek tevoorschijn had gehaald voor een signeersessie stelde de Praeses voor wat ook mijn plan was geweest. ‘Laten we lekker op het dak gaan zitten! Het is veel te mooi weer om binnen te blijven!’
Met de Praeses maakte ik alvast de klimtocht terwijl de Vice-Praeses Senaat nog even naar beneden was gerend om ijsthee te pakken.
Ik ging op de eerste beste stoel zitten en vroeg de Praeses meteen waar Mr. Sunshine himself was. ‘Die heeft nog even een meeting maar die komt daarna direct hierheen!’ vertelde hij.
Toen de Vice-Praeses Senaat zich bij ons had gevoegd met de ijsthee en de Praeses mijn bekertje goed volschonk begonnen de verhalen al snel te komen. Het plan was natuurlijk om tijdens het Vakantiebestuur (Sine Regno) langs te komen maar een treinstoring en een uitgelopen afspraak hadden ertoe geleid dat ik het niet meer haalde om op tijd in Rotterdam te zijn. Daardoor was dit pas weer het eerstvolgende bezoek.
De Commissaris Consumabel had Mr. Sunshine met een grote overmacht weten te winnen (245 stemmen en zijn puntentotaal kwam uit op 250 door een jurystem. Het jurylid is toevallig een naamgenoot van de Commissaris Consumabel.) en wat ik van de Praeses en Vice-Praeses Senaat begreep was hij er maar wat trots op dat hij die prijs behaald had.
Verder was mijn ontvangstcomité erg benieuwd naar de afloop van mijn kaakproblemen (Tijdens de Culweek zat ik immers nog aan de medicatie en dat was de laatste keer dat ik hier was….) en het verloop van mijn rijlessen.
Zelf kon ik ook nog een hoop vertellen over mijn laatste bezoeken tijdens mijn Jaartour. (Amsterdam is en blijft een hele andere stad dan Rotterdam) en kwamen ook de instanties aan bod die ik dit jaar verrassend weinig bezocht had.
Uiteraard zou ook het EW thema van Het RSG nog even passeren. Mijn themakleuren zijn natuurlijk paars-wit (de verenigingskleuren van Het RSG) geflankeerd met roze en blauw (wat dan weer net de EW kleuren van Het RSG zijn!) Kortom, ik heb nog nooit zo goed bij Het RSG gepast als vandaag! Iets later in dit bezoek zouden er ook nog twee mannen van de EW langskomen op het dak om even kort kennis te maken! Ik ben heel erg benieuwd wat zij dit jaar weer gaan neerzetten! Met de Vice-Praeses Senaat als QQ moet het sowieso helemaal goed gaan komen!
De zon scheen volop, de Praeses was inmiddels druk aan het schrijven in mijn logboek terwijl de Vice-Praeses Senaat me vertelde over het uitstapje dat ze morgen zouden gaan maken met de commissies. ‘We gaan een dagje naar de Efteling en dan hoop ik wel dat het dit weer wordt en niet dat er straks onweer is…. Mijn favoriete attractie is sowieso de Droomvlucht dus daar zul je me morgen vaak in gaan zien!’ zei ze lachend.
Zelf zag ik met enige regelmaat een Waterbus voorbij gaan (waarop mijn grote vriend de Vice-Praeses Sociëteit van vorig jaar nog even genoemd werd. ‘Je zult hem deze EW ook nog gaan zien! Hij heeft weer een commissieplekje weten te bemachtigen dus hij is in de EW vaak op het terras te vinden!’ aldus de Praeses. Ik blijf dol op de Vice-Praeses Sociëteit van vorig jaar dus een wederzien met mijn Koning van de Waterbus is natuurlijk een zeer plezierig vooruitzicht!)
Nadat de Praeses had geschreven had hij het logboek overgedragen aan de Vice-Praeses Senaat. Zelf ging de Praeses even iets halen aangezien de winst van Mr. Sunshine toch gevierd moest worden!
Soms is even niets zeggen en alleen maar kijken en genieten al precies wat je nodig hebt!
De Praeses keerde even later terug met champagne (een goede zoete!) en nu was het dus alleen nog maar afwachten tot de hoofdrolspeler zich zou laten zien.
Die kondigde zichzelf al duidelijk aan door de trillingen die wij konden voelen al wist ik het verhaal nog wel zo te draaien dat we gewoon zo’n voorgevoel hadden dat Mr. Sunshine in de buurt was. (En het eerst dat de Commissaris Consumabel dan vraagt ‘Nog Waterbussen gezien vandaag?’)
‘Nou, dan ga ik de rest even halen!’ zei de Vice-Praeses Senaat en even later stonden alle Bestuurders boven op het dak.
De prijs werd officieel overgedragen en daar werden uiteraard ook foto’s van gemaakt.
De fles champagne ging natuurlijk naar de grote winnaar die de fles met groot vertoon openmaakte en vervolgens iedereen van een beetje champagne zou voorzien.
De Vice-Praeses Senaat vond het niet zo erg om niet op de foto te staan en maakte daarom deze feestelijke foto van ons.
Daarna werd er natuurlijk geproost op de overwinning van de Commissaris Consumabel.
Uiteraard wilde de Commissaris Consumabel alles weten over zijn puntentotaal en welke juryleden er op hem hadden gestemd. Heel even was hij hoopvol dat er misschien een leuke dame in de jury zat die op hem gestemd zou hebben maar het bleek dus een naamgenoot van hem te zijn. ‘Mijn eerste schoonvader zei tegen me ‘’Een Vincent is een goede kerel’’ dus dat moet wel de waarheid zijn!’ aldus de Commissaris Consumabel. ‘Ik moet nu alleen wel weer heel even weg want ik moet nog de bestellingen gaan doen. Anders is het straks te laat en hebben we een open feest zonder drinken… En dan gaat de vereniging niet blij met me zijn!’ aldus hem. (Intussen had hij wel nog even iets in mijn logboek geschreven, dus het was helemaal in orde)
De andere Bestuurders waren over het dak verspreid en het was wel duidelijk dat het Beerpongduo Vice-Praeses Sociëteit en de Quaestor Senaat overal wel gekke streken uit kunnen halen. Helaas had ik niet even een pingpongballetje om richting de Vice-Praeses Sociëteit te gooien. (Dan kon ik weer even hard lachen!)
‘Ja en weet je wat ze gedaan hebben? Ze hebben al mijn spullen in zilverfolie ingepakt!’ merkte hij droog op nadat ik ‘Beerpong’ had laten vallen. De Raad was een week eerder op vakantie geweest en zij stuurden allerlei jaloersmakende foto’s naar de Bestuurders toe. Als wraak kreeg de Commissaris Consumabel een nieuw bureau in (jawel ons plekje!) het Fusthok en de Vice-Praeses Sociëteit kon al zijn spullen dus als cadeautjes uit gaan pakken omdat alles in de zilverfolie zat.
De Vice-Praeses Senaat had me de vakantiestatistieken van de Raad al toevertrouwd en geloof me… Iedereen wil weten hoe de Vice-Praeses Sociëteit van vorig jaar zo slank kan blijven, gezien die statistieken. ‘Als ik zijn geheim weet dan ga ik dat ook doen hoor!’ zei de Vice-Praeses Senaat lachend.
Uit eindelijk verdwenen de meeste Bestuurders weer van het dak aangezien er nog wel meer gedaan moest worden voordat de vergadering zou beginnen. (Ik kom eigenlijk nooit op een maandag, maar dat was wel de beste optie voor een snel bezoek) De Praeses hielp mij weer netjes naar beneden en zodra ik mijn spullen weer bijeen had (inclusief nieuwste Edda en Jotunheim) zouden we in ieder geval nog even naar de Midgart gaan. We hebben er het hele jaar op moeten wachten maar het lijkt me logisch dat vandaag het moment zou zijn dat we de fles Koekie eindelijk geopend zou worden!
De Commissaris Consumabel had aan het begin van dit academische jaar een fles Koekie voor me ingekocht aangezien dit mijn lievelingsdrankje is. (Men behandelt het als shotje, maar je kunt dit prima als nipje behandelen!) Door de ontstoken kaak en andere problemen is het er echter het hele jaar nog niet van te komen om de fles te openen! De Commissaris Consumabel was klaar met zijn inkopen dus hij zou er in ieder geval ook bij komen om te proosten. Verder waren de Vice-Praeses Senaat en de Ab Actis bij dit heugelijke moment aanwezig.
Voordat er zou worden ingeschonken werd er eerst nog een échte overwinningsfoto gemaakt door de Mr. Sunshine opstelling opnieuw te doen, dit keer met de fles Koekie prominent in beeld.
Daarna mocht de Praeses de glaasjes klaarmaken en konden we écht proosten op de overwinning van de Commissaris Consumabel.
SSR-Rotterdam had tijdens mijn laatste bezoek iets dat ze ‘Techno Koekie’ noemden maar dat was vreselijk bitter van nasmaak… Duidelijk een imitatie.
Dit was de enige echte Koekie en het is nog net zo lekker als ik me herinnerde! (Jammer dat de Praeses en Vice-Praeses Senaat van 2 jaar geleden er nu niet bij waren. Al hadden de Praeses en Vice-Praeses Sociëteit van vorig jaar er eigenlijk ook bij moeten zijn. Al deze mensen hebben me namelijk over mijn voorliefde voor Koekie gehoord en met de Praeses van 2 jaar terug heb ik er toen nog mee geproost!)
Helaas kwam er niet net een Waterbus voorbij…. (Of beter nog, de Vice-Praeses Sociëteit van vorig jaar voorop de Waterbus!) Maar het gevoel zoals uitgelegd in het liedje Waterbed was er weer helemaal! Een gevoel dat ik op geen enkele andere vereniging dan Het RSG zou kunnen hebben! (Lijkt me logisch!)
Het was weer tijd om verder te gaan maar eind juli/begin augustus zal ik zeker nog een tussentijdse aan Het RSG brengen! Misschien zijn er dan nog kansen om ook mijn favoriete oude bekenden nog even naar Asker V te halen zodat we nogmaals kunnen proosten met een heerlijk glaasje Koekie!
Het was weer een topbezoek!!!
Dubbel Eurekabezoek! Deel 1 (woensdag 22 augustus)
Het was alweer een maand geleden sinds ik voor het laatst op Asker V was dus ik had wel weer zin in een bezoekje aan Het RSG!
Sowieso zou ik mijn grote vriend en Koning van de Waterbus de Vice-Praeses Sociëteit van vorig jaar weer gaan zien, zo had de Praeses me beloofd. Kortom, dit moest wel weer een hele leuke dag gaan worden!
Ik kwam aan op het roze-blauwe terras en de Praeses had me al snel gevonden. ‘Goed dat je er bent! Wil je iets drinken?’ Nou een ijsthee is altijd goed! (Ik voelde me niet zo lekker dus een Kornuit liet ik maar achterwege) Nadat ik een ijsthee van de Praeses had ontvangen stelde hij voor om zijn opvolgster maar eens op te gaan zoeken! De aankomend Praeses zou na twee jaar mannen weer een dame zijn en ik was natuurlijk heel erg benieuwd naar deze dame!
‘Dag aankomend Praeses, mag ik jou aan iemand voorstellen?’ aldus de Praeses en een enthousiaste dame sprong direct op om me de hand te schudden. ‘Hee! Leuk dat je er bent! Ik ben de aankomend Praeses! Kom vooral lekker zitten!’ aldus haar. Zodra de Praeses doorhad dat zijn opvolgster en ik wel met elkaar overweg konden ging hij op onderzoek uit naar mooie verzamelitems die ik mee zou kunnen nemen. Intussen spraken de aankomend Praeses en ik honderuit over mijn favorieten op Het RSG, de disputen, haar schakel (die ik toevallig ook heel goed ken!) en mijn banden met Het RSG. Nadat ze tot drie keer toe de term ‘Waterbus’ en het liedje dat erbij hoort had horen vallen zei ze dan ook ‘Laten we zo naar de Midgard gaan, dan kunnen we jouw Voorbereidingsliedje opzetten!’ De Praeses keerde terug met een aantal verzamelitems die hij had kunnen vinden inclusief een polsbandje. Ik moest er mijn jasje voor uitdoen maar inmiddels stond de teller op 8 bandjes! ‘Oh wauw, dat zijn er echt wel een hoop!’ aldus de Praeses.
Ja, het is wel duidelijk dat ik een drukke zomer gehad heb! De aankomend Praeses was heel erg benieuwd waar alle bandjes van waren dus ik lichtte ze een voor een uit.
Intussen kwamen ook de nieuwe Vice-Praeses Sociëteit en de nieuwe Commissaris Consumabel zich even zien (Jawel… Weer twee Raadsmannen, al kan ik dat van de nieuwe CC nog niet helemaal geloven!) en ook de aankomend Vice-Praeses Vereniging passeerde even.
Trouwens… Ik mis iemand op het terras! Waar is mijn grote vriend? Vroeg ik aan de Praeses. ‘Tja de Vice-Praeses Sociëteit van vorig jaar die zit op de externe locatie. Hij is een duo met iemand anders (De Praeses wijst intussen die persoon aan) en als de een hier is dan is de ander extern en in dit geval is dat net jouw grote vriend! De aankomend Praeses toonde haar talenten al meteen ‘Morgen was je ook nog in Rotterdam toch? Heb je anders tijd om dan nog even langs het terras te komen? Dan is hij er wel! Volgens mij zijn alle 6 Bestuurs-Raadsmannen dan aanwezig dus dan kunnen we gelijk een foto met al die Raadsmannen gaan maken!’ aldus haar.
Goed plan! Ik ben het er volledig mee eens! We spraken af dat ik hier morgen weer zou terugkeren om 16:00 en dan zouden we die foto’s gaan maken.
‘Zullen we dan nu naar de Midgard gaan?’ aldus de aankomend Praeses en zo geschiedde.
Aangekomen in de Midgard ging de Praeses al meteen aan de slag om het juiste liedje op te zetten terwijl ik de Aankomend Praeses uitlegde waar het liedje voor staat en wat er in mijn hoofd zoal gebeurt bij dat liedje. Het is echt mijn RSG liedje!
Het liedje stond op en de Praeses was druk bezig om een roze Gin Tonic te maken (hét Eurekaweekdrankje hier op Het RSG) terwijl de aankomend Praeses me vertelde dat je op een hoger gelegen rand prima kunt dansen. ‘Hier sta ik met regelmaat met jouw 1e contactpersoon te dansen!’ zei ze lachend en even later stonden wij er beiden op te swingen! (Ik kan voor geen meter dansen maar ik was er nu helemaal voor in de stemming!) De Praeses had de Gin-Tonics even laten staan en pakte mijn camera zodat hij wat foto’s van dit leuke schouwspel kon maken. Ja, het gaat helemaal in orde komen met dit jaar, dat is wel duidelijk!
De huidige en aankomend CC kwamen de Midgard binnen en ze keken beiden alsof ze vuur zagen branden en daarna doken ze onder de bar zodat de meester zijn leerling kon laten zien welke taken er ook bij het CC-schap horen!
Gewapend met onze roze GT’tjes gingen we richting de Senaat zodat we de Vice-Praeses Sociëteit even konden begroeten en dan kon ik meteen de relatieve orde van de Senaat zien. ‘We hebben de boel even flink opgeruimd! Vind je het niet netjes?’ aldus de Praeses. Nou zeker, dit is waarschijnlijk de eerste keer dat ik de Senaat zó netjes heb gezien! De Praeses vertelde de verhalen over de foto’s die ik op de deur kon zien en even later greep ik even de kans aan om de Pedelstaf van iets dichterbij te kunnen bekijken aangezien ik die de vorige keer niet heel erg uitgebreid had bekeken. Nadat we alles goed hadden bekeken gingen we door naar de Vidar want was die nu al helemaal af?
Het antwoord is bijna. Inmiddels staat er een mooie vergadertafel in de Vidar maar er moet nog steeds iets aan het licht gedaan worden!
De aankomend Praeses moest heel even weg dus samen met de Praeses liep ik verder door het pand. We kwamen uit eindelijk in de Commissiekamer en daar vertelde de Praeses iets over de plaquette die boven de schouw hangt. ‘Die plaquette is bij toeval door een sjaars gevonden, een aantal jaar geleden. Op het plaquette zie je SKALD staan, de naam van ons oude verenigingsblad. Inmiddels is het verenigingsblad de Edda maar de SKALD bestaat nog steeds al is het nu eerder een anoniem verzetsblad binnen Het RSG geworden. Je weet pas bij de HALV wie de Praeses van de SKALD is en aan het einde van het jaar maakt de rest zich bekend. Deze kritische commissie houdt de vereniging met regelmaat een spiegel voor en dat maakt het bestaan ervan heel bijzonder! In ieder geval was het wel een hele verrassing dat die plaquette boven water kwam. Niemand wist dat die er was! Hij was ook wel goed vuil geworden na zijn tijd in de schouw maar na veel schrobwerk was dit dus het resultaat!’ aldus de Praeses. Wat leuk! Dit wist ik nog niet!
We eindigden weer in de Midgard waar we samen nog even de lopende zaken bespraken totdat de aankomend Praeses zich weer bij ons voegde. Er kwam juist een Waterbus voorbij dus ik vond het wel een goed moment voor een Koekie! De Praeses ging dat regelen terwijl de aankomend Praeses wat meer vertelde over haar Ft tijd. ‘Je denkt misschien dat de Praeses een hele lieve en onschuldige jongen is maar hij brengt mij wel vaak in interessante situaties!’ aldus de aankomend Praeses die me een foto liet zien van een van haar belevenissen. ‘Maar ik vind het ook wel weer heel gezellig. Mijn dispuut en zijn dispuut zijn bevriende disputen dus binnenkort hebben we samen een uitstap en dat wordt een chique dag bij de paarden in Wassenaar!’ zei ze vrolijk.
De Praeses was intussen bij ons gekomen met de Koekie en hij had meteen nog even het juiste liedje opgezet. Aangezien er op dit ogenblik geen Waterbus langskwam maar wel een Watertaxi hebben we geproost op de Mr. Sunshine, de Commissaris Consumabel!
Kort daarna keerden we weer terug op het terras zodat we nog een foto konden maken met de nodige leuke mensen. Een foto voor het pand (Dé traditionele plek) was de juiste plek ervoor. Daarna werd het wel tijd om verder te gaan want ik had nog een afspraak met het Corps. Maar ja, morgen ben ik alweer terug!
Dubbel Eurekabezoek! Deel 2 (donderdag 23 augustus)
Om 16:20 kwam ik het terras op. Het was een beetje uitgelopen bij Laurentius en onderweg kwam ik ook nog eens wat mensen tegen die met me op de foto wilden. Ik stond even bij het terras te kijken en vrijwel direct kwam de Praeses uit de menigte tevoorschijn! ‘Goed dat je er weer bent!’ zei hij en als vanzelf liepen we naar het stukje naast de tent die het terras overkoepelde en daar was hij dan… ‘Kijk eens wie we hier hebben? Je grote vriend!’ aldus de Praeses terwijl ik in het vrolijke gezicht van de Vice-Praeses Sociëteit van vorig jaar keek. Waar was je gisteren nou? ‘Ja ik zat helaas extern!’ aldus de Vice-Praeses Sociëteit van vorig jaar. Nou ja, je hebt geluk want speciaal voor jou ben ik vandaag teruggekomen! Ik was toch al in Rotterdam en ik had nog tijd beschikbaar voor een extra bezoekje, dus hier ben ik dan! Ik zal gelijk mijn Logboek even pakken… ‘Oh ja, het boek! Daar zou ik nog in schrijven!’ reageerde hij.
We liepen terug naar het terras waar ik het boek tevoorschijn toverde, ‘Ik ga er wat moois van maken, zo terug!’ aldus de Vice-Praeses Sociëteit van vorig jaar terwijl ik met de Praeses nog eens terugblikte op het bezoek van gisteren en ook de bezoeken aan Laurentius en het Corps kwamen nog ter sprake. Kort daarna keerde de Vice-Praeses Sociëteit van vorig jaar weer terug en hij gaf me het Logboek. ‘Pas kijken als je thuis bent hè!’ zei hij geheimzinnig.
De Praeses sprong intussen op om meer Raadsmannen op te sporen. ‘Ja, waar is je voorliefde voor De Raad eigenlijk vandaan gekomen?’ vroeg de Vice-Praeses Sociëteit van vorig jaar. Nu heb ik in de paar keren dat ik De Raad in actie heb gezien al ontdekt dat ze niet altijd even soepel en subtiel zijn en dat was ik vandaag evenmin dus zonder omwegen zei ik; nou die staat hier voor me!
Natuurlijk zat het allemaal wel wat gecompliceerder dan dat (Toen de Commissaris Consumabel me tijdens het Kennismakingsbezoek vertelde over De Raad heb ik nog geroepen ‘Daar zat de Vice-Praeses Sociëteit van vorig jaar vast niet bij!’) maar ik was niet helemaal in goeden doen en ook nog eens erg vermoeid dus dan kun je maar beter rechtstreeks met de botte bijl gooien toch! Ik ga niet ontkennen dat ik de Vice-Praeses Sociëteit van vorig jaar nog vaak in mijn gedachten heb en dat hij een heel goede inspiratiebron is voor leuke ontwerpen. Sommige mensen maken bij de eerste ontmoeting zo’n originele indruk dat ze je altijd bijblijven en daar is de Vice-Praeses Sociëteit van vorig jaar zonder meer in geslaagd!
De Praeses had inmiddels alle Raadsmannen die hij in gedachten had gevonden, dus we konden naar de Midgard.
In de Midgard ontaardde een soort chaos van stuiterende Raadsmannen toen de Voorzitter van De Raad een van de typische Raadsnummers had opgezet. ‘Jij wilde met De Raad op de foto…’ zei de Praeses toen hij mijn blik op dit schouwspel zag. Een ding is zeker… Met De Raad is het nooit saai! (Ik kijk liever naar De Raad dan naar een soapserie)
Het kon ook niet lang goed gaan en jawel… Even later zag ik de Commissaris Consumabel gepijnigd over zijn wang wrijven. Geen idee wat er precies was gebeurd maar het was duidelijk hard aangekomen.
De Praeses besloot de kunst van het verrassen maar in te zetten door mijn RSG liedje op te zetten. ‘Hee wat is dit?!’ klonk er gefrustreerd uit de monden van De Raad. Tja. Mijn muziek! Bedenk er ook eens een leuk Raadslied op!
De Vice-Praeses Sociëteit van vorig jaar was intussen zo praktisch om me van een glaasje water te voorzien. (Want van het kijken naar Raadsmannen in actie, daar krijg je wel dorst van!) Toen ze eindelijk een beetje bedaard waren zei de Vice-Praeses Sociëteit van vorig jaar ‘Kom je er ook bij staan?’ en toen durfde ik het wel aan!
De mannen zetten algauw een vrolijk liedje in met mij als het hoofdonderwerp en ze maakten het de Praeses niet erg makkelijk om foto’s te kunnen maken aangezien er steeds wel iemand bewoog (Maar de resultaten zijn zeker goed!) Nadat er een aantal leuke foto’s gemaakt waren was de eer aan de Vice-Praeses Sociëteit van vorig jaar om zijn Mr. Sunshine inzending te maken. Ik heb al van meet af aan gezegd dat dit een originele foto zou worden en dat kun je van het resultaat zeker wel zeggen! Vrijwel alle elementen die ik in mijn hoofd had (Inclusief De Raad, mijn themakleuren van dit jaar en de juiste locatie) waren uitgekomen. Het enige dat eraan ontbrak was de fles Koekie en een Waterbus!
Nadat ook die foto’s waren gemaakt en ik ze goed had gekeurd waren De Raadsmannen al snel weer verdwenen. De Praeses stelde voor om ook weer naar het terras te gaan. Daar aangekomen hieven De Raadsmannen juist het glas op mij. ‘Op jou, Sabine!’
De Raad… Ze lijken vreselijk maar mijn hart hebben ze al veroverd!
Kort daarna kwam de aankomend Praeses aangelopen. Ahh je hebt het allemaal gemist! ‘Hè zonde!’ was haar reactie. ‘Maar, hoe was het?’ vervolgde ze al snel. Ja, super leuk! Het is echt nooit saai met De Raad in de buurt. De Praeses had nog een filmpje van de stuiterende Raadsmannen gemaakt en liet dit zien aan de aankomend Praeses. ‘Dat ziet er inderdaad wel heel interessant uit ja!’ reageerde zij lachend.
Aangezien we gisteren al uitgebreid hadden gesproken en door het pand hadden gelopen besloot ik het bezoek verder niet al te lang te houden. In november zou er weer meer dan genoeg te vertellen en te bespreken zijn! (En sowieso, Sine Regno 2019 mag ik zeker niet missen!) Na nog een laatste blik op de Vice-Praeses Sociëteit van vorig jaar was het tijd om afscheid te nemen.
Lieve Aankomend Praeses. Wij gaan elkaar dit jaar nog veelvuldig zien! Wie weet kan ik wel weer de culinaire avond van de Culweek meepakken en dit jaar staat sowieso weer garant voor mooie avonturen!
Lieve Praeses. Onze stille kracht. Mailt altijd trouw en snel terug en zorgt ervoor dat alles klaarligt waarvoor ik langskom!
Lieve Vice-Praeses Senaat. De dame die er altijd weer bij was en de aanvulling op de Praeses was. Als hij iets vergeten was, dan had jij het alsnog geregeld!
Lieve Commissaris Consumabel. Mijn grote vriend en de met 250 punten verkozen Mr. Sunshine! Als geen ander wist jij de typische Raad-sferen mee te nemen naar de Senaat of de Midgard en je kon me altijd aan het lachen maken met de een of andere droge opmerking.
Iedereen van dit Bestuur was natuurlijk onmisbaar maar juist deze 3 mensen hebben mijn jaar op Het RSG rond en compleet gemaakt! Het was heel fijn om dit jaar met jullie te delen en we zien elkaar over 2 jaar sowieso weer op Sine Regno 2020!
Laat het aankomende jaar maar beginnen! Ik heb er zin in!!!
Officieel Kennismakingsbezoek (22 november)
Yes! Het was weer tijd voor Rotterdam én tijd voor Het RSG! Helaas was het ook dit keer weer een hele uitdaging om het bezoek te kunnen redden aangezien mijn combinatieafspraak kort voor aanvang afzegde en de treinen er ook nog eens uit lagen op de heenweg… Omdat ik inmiddels al vaker met dit bijltje gehakt heb weet ik nu wel dat ik Lijn 19 kan pakken, op Leidschenveen over moet stappen op de E en dan op Beurs over kan stappen naar een metro richting Kralingen! Kortom RET to the RETscue!
Mooi op tijd kwam ik dan ook bij Asker V aan waar ik op de bel drukte.
Een mannenstem stond me te woord en nadat er was gezegd ‘Leuk dat je er bent!’ ging ik er vanuit dat het klaar was. Maar al snel volgde er heel droog ‘Uhh… Weet je de weg?’ Tja, ik kom hier inmiddels alweer een paar jaar dus de weg naar de Senaat vinden zou geen probleem meer moeten zijn!
‘Ok, prima!’ aldus de stem en daarna kon ik de trappen gaan bedwingen.
Eenmaal boven was ik wel een beetje buiten adem maar ja, dat hoort er ook wel een beetje bij.
Op de Senaat trof ik de Praeses, de Ab Actis en de Quaestor Senaat. De Raadsmannen van het Bestuur waren uitgerekend vandaag in Delft… (Ik vond het wel typisch… Ik kom van Delft naar Rotterdam en zij doen het net andersom!) een Bestuurder had sluit gedraaid en een Bestuurder was op vakantie, kortom dit was het ontvangstcomité van vandaag!
De Praeses ging aan de slag om me van een kopje thee te voorzien en de Ab Actis stelde voor om op de bank in de Senaat te gaan zitten. Qua items zou ik vandaag met alleen de constitutiekaart gaan vertrekken omdat de Edda iets vertraagd was en ook de andere vaste bezoeksitems waren nog niet aanwezig. Desondanks is het constitutiekaartje weer erg mooi geworden en dus zeker de moeite waard om een plekje op mijn kast te krijgen!
Er was ook weer een hoop te bespreken. Mijn avonturen door Nederland, mijn themakleuren (het thema is nog geheim) en ook de FLUX van Gerrit kwam even voorbij aangezien de Praeses opmerkte dat ik helemaal in het rood was en mijn choker ook rood was.
Ik schat de kans vrij klein in dat de Thesaurier van De Delftse Bedrijvendagen dit verslag zal lezen, maar mocht hij het lezen… dan kan hij hier lezen dat dit Bestuur ook de chokers in de ban heeft gedaan omdat ze onhandig zijn! ‘We hebben nu tegenwoordig speldjes op ons jasje! Desondanks waren niet alle oud-Bestuurders hier even goed over te spreken!’ Aldus de Praeses.
Uiteraard is er op Het RSG ook van alles gebeurd. Een nieuwe jaarlaag, een open feest in de vorm van een schuimfeest, de wissel van het Bestuur, dineren met het College van Bestuur van de Erasmus Universiteit. Kortom, genoeg om te vertellen, te bespreken en op terug te blikken!
Nadat we alle lopende zaken hadden doorgenomen stelde de Praeses voor om naar de Midgard te gaan zodat we iets konden gaan drinken. Je kent me nu inmiddels wel dus je weet ook dat ik het liedje Waterbed(bus) op weg hierheen had gedraaid én dat ik me enorm had verheugd op het traditionele glaasje Koekie. In de Senaat zag ik al typische blikken die het ergste deden vermoeden… De fles is zoek! (Commissaris Consumabel van vorig jaar… Heb jij hem stiekem meegenomen als aandenken aan onze belevenissen?) De Ab Actis gaf het nog niet zo snel op en ging zelfs in de Thor zoeken maar zonder resultaat… Waar onze fles Koekie ook mag zijn… Hij was niet hier!
De Praeses had me dan ook al meegenomen naar het magazijn om eens te kijken naar wat we dan konden doen. Uit eindelijk herinnerde ik me nog een leuke die ik op S.S.R.-Rotterdam had gedronken en die de Praeses nog niet bleek te kennen. Het appeltaartje! Licqor 43 met appelsap en een flinke laag kaneel erop! Terwijl de Praeses op jacht ging naar de kaneel deelde de Ab Actis weer een leuke met mij die ik nog niet kende. Hier is de basis ook Licqor 43 maar dan met sinaasappelsap en een beetje melk, dan krijg je een splitje!
Maar gaan we dan nu voor de split of voor de appeltaart?
De Praeses had de ideale oplossing en zei ‘Jij kent het splitje nog niet en wij het appeltaartje nog niet! Dus als wij het appeltaartje nemen en jij het splitje?’ Goed plan!
En ik denk dat het appeltaartje wel een blijver is voor dit Bestuur! Het splitje viel ook zeker in de smaak en is zeker voor herhaling vatbaar! (Maar ja, Niets kan Koekie voorbijstreven….)
Al snel werd er gebeld want er was een bedrijf gearriveerd voor vetopslag. Het RSG doet ook graag iets aan milieubewust werken en slaat daarom gebruikt vet op dat eens in de zoveel tijd naar een vetverwerkingsbedrijf gaat. Zo ook vandaag!
Dit was eigenlijk de taak van de Commissaris Consumabel maar aangezien die in Delft zat losten de Praeses en de Ab Actis het vandaag op.
Gewapend met mijn splitje liep ik ook mee naar beneden om eens rond te kijken. Het eerste dat ik zag was de tafel van De Raad. Ik weet dat het geen goed idee is om hier als vrouw te gaan staan wanneer de Raadsmannen er zijn (zoiets als ‘laat een muis in een olifantenverblijf los en wacht af….’) maar nu was het geen enkel probleem. ‘Dat ding heb jij toch al 100x gezien?’ reageerde de Ab Actis lachend.
Mijn band met De Raad is erg bijzonder zou je kunnen zeggen maar deze tafel zag ik nu pas voor het eerst.
De Ab Actis probeerde me te overtuigen om in het Bierluik te duiken (Hier wilde de Commissaris Consumabel vorig jaar de Mr. Sunshine foto maken… Ik ben niet te overtuigen om dat gat in te gaan!) maar gaf het al snel op en kwam kort daarna met de Movembermeter aangelopen.
November is al bijna voorbij en dit jaar is Movember helaas niet zo in the picture als afgelopen jaren. (Ik blijf erbij dat we een El Sñorro cocktail of shotje zouden moeten introduceren! Vorig jaar kwam dat idee echter te laat en dit jaar was ik ook niet op tijd…) ‘Maar dit is dus dé Movembermeter!’ aldus de Ab Actis die even deed alsof het zijn moustache was!
De Praeses zag overal leuke foto’s in maar aangezien ik mijn camera in de Senaat had laten staan kwam de El Sñorro-foto er dus niet!
Het idee achter de Movembermeter is wel sympathiek. In een meter bier gaan 14 biertjes. Wanneer je een Movembermeter bestelt krijg je maar 12 biertjes, ondanks dat je er wel 14 betaalt. Het bedrag van biertje 13 en 14 gaat rechtstreeks naar Movember!
Tegen een ieder die dit leest zou ik dan ook willen zeggen, bestel nog even snel een mooie Movemberbeter! (Iets waar De Raad toch wel Raad mee zou moeten weten!)
We liepen terug naar de Senaat zodat ik mijn camera kon halen en daarna gingen we richting de Midgard om foto’s te maken. Een dame van de Acquisitiecommissie wilde wel foto’s van ons maken en zo volgde er dus een hele leuke groepsfoto met de Praeses, Ab Actis en Quaestor Senaat.
Uiteraard wilde ik wel mijn Voorbereiding volgen en maakte ik dus ook een foto bij het wapen van De Raad… Hier had ik eigenlijk de fles Koekie bij vast moeten houden maar aangezien die zoek was werd het gewoon een selfie van mij bij het wapen van De Raad. Een Waterbus die net voorbij kwam maakte het wel af. (3 maal raden wie er hoe dan ook bij Sine Regno moet zijn dit jaar!)
We liepen weer terug naar de Senaat en de Praeses vertelde me dat ik het dit jaar opnieuw voor elkaar heb om mijn Jaarbezoek tijdens de Culweek te plannen. Kortom, dat wordt waarschijnlijk weer een gezellige maaltijd met het 98e aan de mooiste tafel in de Thor! (En heel erg veel waves van De Raad…. Ook dat!) De Praeses beloofde me op de hoogte te houden over de planning rondom de Culweek. Ik weet zeker dat de Praeses van vorig jaar het heel erg leuk zouden vinden als we van de Culweek net zo’n traditie zouden maken als van Sine Regno. (ondanks dat het me tot op heden nog geen enkele keer gelukt is om Sine Regno bij te wonen… Dit jaar gaat het lukken!!!)
Terwijl de Praeses een stukje in mijn Logboek schreef zocht ik even een pitstop op. (Want ja, van dat koude weer moet je wel…) Bij terugkeer wilde de Ab Actis maar wat graag weten hoeveel Logboeken ik al had en de Praeses was erg benieuwd hoe lang ik nu eigenlijk al met deze hobby bezig ben. (Dit is jaar 12!) Tot slot beloofde de Praeses me om nog iets bijzonders in orde te maken voor het volgende bezoek en daar zou ze een paars uitroepteken bij zetten aangezien we dat eigenlijk vandaag al zouden doen!
Daarna was het tijd om alles in te pakken en weer verder te gaan!
Het was een erg geslaagd en gezellig bezoek! Ik zie ook enorm uit naar het volgende bezoek! (zeker als het een combinatiebezoek met de Culweek zou kunnen worden) Dan kan ik waarschijnlijk ook de rest van het Bestuur ontmoeten, nieuwe items meenemen (Edda, Nesthor, Jotunheim, You name it!) en weer geweldige avonturen beleven op Asker V! Wat het drankje van die dag zal worden??? Tja, wie weet komt de fles Koekie nog eens boven water en anders hebben de Praeses en Ab Actis nog even de tijd tot het volgende bezoek!!
Tot dan!!!
Vakantiebestuur; Asker High! (9 april)
Er stond vandaag een heel bijzonder bezoek op de planning! Onze geliefde vrienden en vriendinnen van het 96e College zijn namelijk weer even een weekje terug op het oude nest Asker V en dat wilde ik uiteraard niet missen!
De wijze raad aangevuld met de ietwat onhandige acties van de Praeses, de altijd kalme en betrouwbare Vice-Praeses Senaat, de Koning van de Waterbus (Sowieso een goede reden om terug te komen!) alias de Vice-Praeses Sociëteit, de altijd gezellige Ab Actis én natuurlijk de Quaestor Sociëteit die zó onschuldig lijkt maar vaak het mastermind is van de meest gekke avonturen. Ik had er al helemaal zin in om deze superleuke mensen weer even te treffen dus daarom heb ik zonder aarzelen een afspraak gemaakt met de Et. Vice-Praeses Sociëteit en zie daar… Daar ben ik!
Het viel me al meteen op dat deze Sine Regno in de stijl van High School Musical moest zijn. Amerikaanse lockerunits, de kleine barzaal die als ‘Toneelzaal’ werd aangeduid.
Hier moet ik meer van weten!
Ik stapte de Midgard binnen aangezien daar geluid vandaan kwam. De meeste mensen herkende ik niet maar op het balkon zat de Quaestor Sociëteit en die kon me wel verder helpen met mijn andere oude bekenden op te sporen. ‘Ze zitten allemaal op de Senaat. Wat leuk dat je er weer bent trouwens!’ aldus hem.
Helemaal bovenin zag ik inderdaad de welbekende gezichten van de 96e Vice-Praeses Senaat en Ab Actis maar waar is die Praeses nou weer?
Nou die bleek op de bank te liggen. ‘Sabine! Ik wist wel dat je zou komen vandaag maar ik wist niet wanneer!’ zei hij vrolijk.
Duidelijk, hij was wel lichtelijk brak vandaag maar aldus eigen zeggen niet zo brak als met de oorkondeuitreiking!
‘Zullen we even iets te drinken gaan halen?’ vroeg de Praeses toen hij eenmaal naast me stond. Goed plan!
Met een ijsthee in de hand (en een Corona voor de Praeses) namen we de plekjes op het balkon in die eerder door de Quaestor Sociëteit en zijn gezelschap ingenomen waren.
Hier bespraken we alle lopende zaken van de afgelopen jaren… Wat kan er veel gebeuren in 1,5 jaar tijd!
Ik weet nu wel dat als ik weer eens op Asker V ben, ik niet eens zo heel ver bij de Praeses vandaan ben. Hij werkt namelijk tegenover de Sociëteit in ‘de Rotterdam’ (Of in mijn woorden, dat lelijke 6-delige ding aan de overkant van het water.)
Vervolgens legde de Praeses me uit over het Sine Regno thema. ‘We hebben dit jaar voor Asker High gekozen en hiervoor konden leden speciale Sine Regno pakketten bestellen. In dat pakket zit onder andere deze chille trui…’ aldus de Praeses die op zijn te leuke Asker High trui wees.
‘Verder kunnen pakkethouders elke dag een frikandelboordje en een blikje energy komen halen! Iets dat meer High school is bestaat er niet!’ lachte de Praeses.
Ging de metafoor niet zo: Wanneer je een frikandelbroodje in de grond stopt en hem bewatert met energydrink groeit er een 17 jarige puber uit die Mitchell heet?
‘Ja, zo was het volgens mij!’ lachte de Praeses.
Uit eindelijk hebben we ruim een uur vol zitten praten daar op het balkon aan de Midgard.
‘Wilde je ook nog een foto maken?’ vroeg de Praeses vervolgens. Ja, goed idee! Het is heel erg mooi weer, dus perfect om een foto op mijn lievelingslocatie te maken!
Bij aankomst op de Senaat ontdekte ik ook de persoon die ik de hele dag nog niet had gezien… De Vice Praeses Sociëteit! ‘Leuk dat je er weer bent! Wat vind je er allemaal van?’ aldus hem.
Erg leuk gevonden en sowieso ook heel erg leuk om jullie weer eens hier te zien!
‘Ja Sabine, dit is de allerlaatste keer dat je ons zo ziet!’ zei de Praeses.
Die tijden komen helaas niet terug.
De Ab Actis was op haar beurt wel erg benieuwd naar de Mr. Sunshine kwestie aangezien de Vice-Praeses Sociëteit dit keer meedoet dus ik legde haar uit waarom het in de eerste plaats een Et.’er is geworden en het in de tweede plaats zo is dat uitgerekend deze Et.’er genomineerd is!
‘Maar, dan moet Mr. Sunshine wel wat leukers aan…’ merkte het gezelschap van de Quaestor Sociëteit op.
‘En een scheerbeurt?’ aldus de Praeses.
‘Moeten we die foto nu maken dan?’ vroeg de Vice-Praeses Sociëteit.
Nee… de foto van de Eurekaweek is jouw nominatiefoto. Sine Regno afspraken zijn over het algemeen iets te onzeker om dan zoiets belangrijks als een nominatie in te plannen!
Kortom, de Vice-Praeses Sociëteit mocht gewoon mee op de foto zoals hij nu was.
We klommen op het dak en ik ben zo goed als een expert geworden! Ik stond al op het hoogste punt toen de rest nog moest komen. ‘Ja, je komt hier inmiddels ook al wel een langere tijd hè!’ zei de Praeses lachend.
Het gezelschap van de Quaestor Sociëteit wilde wel even foto’s van ons maken en daarom ging hij op de wc pot zitten. (Jawel, dat ding staat er al sinds 96 aan de macht kwam en inmiddels is hij er nog steeds… De Vice-Praeses Sociëteit kan ook nog steeds niet serieus doen als we op het dak staan.) ‘Ik kan niet beloven dat er net nu een Waterbus voorbij komt hoor…’ Aldus de Vice-Praeses Sociëteit. Ach, vandaag heb ik jou!
Maar ja, aan alles komt een eind en zo ook aan de tijden met 96. Zodra de foto’s gemaakt waren werd het tijd om mijn spullen weer bijeen te zoeken en verder te gaan!
Een Sine Regnobezoek is natuurlijk nooit te vergelijken met een standaard bezoek maar het is wel een feit dat het altijd leuk is om je oude bekenden weer even terug te kunnen zien!
Uiteraard hoop ik toch nog wel een beetje dat ik deze oude bekenden tijdens de Eurekaweek of tijdens het Eeuwfeest terug kan zien maar zoals het vandaag was… Zulke tijd komt nooit terug!
Bedankt voor alles lief 96e!!!
Bram de Borrelaar (21 augustus)
Aangezien het jaar niet erg constant was geweest wist ik niet heel goed wat te verwachten.
Ik meldde me bij een man van de EWC en die bleek toevallig ook nog eens een Bestuurder in wording te zijn. ‘Ik bel de Praeses wel even!’ zei hij vrolijk.
Even later was ik in gezelschap van de huidige Praeses en van haar opvolgster die nu nog onderdeel uitmaakt van het RKvV Bestuur. In het zonnetje vertelde ik aan de aankomend Praeses wat ze zoal zou kunnen verwachten in een jaar met mij. De huidige Praeses was vooral erg benieuwd wat er zoal was gekomen van mijn ambities waar ik tijdens het laatste bezoek volop mee bezig was. Tja, dat was natuurlijk al even geleden… Niet heel veel, anders had ik hier nu niet gezeten.
Al snel kwam het idee om even een ronde te lopen. Eerst over het terras zodat ik kennis kon maken met de andere opvolgers en daarna door het pand zodat ik alles in EW sferen kon zien en zodat ik direct wat items mee kon nemen.
Helemaal boven in de Senaat werd er bovendien druk gewerkt aan de gatenkaas van mijn Eddacollectie dus al gauw liep het bezoek best wel soepel.
Ik was het alweer helemaal vergeten maar de Praeses had me vorig jaar iets beloofd en dat had ze nu bij zich. Bram de Borrelaar is al jaren in anonimiteit gehuld maar voor mijn laatste bezoek van dit jaar was Bram door iemand doorgegeven aan de Praeses, zodat ik Bram ook even kon ontmoeten.
Bram betekende erg veel voor me aangezien hij een link heeft met mijn overleden oom. Kortom, hoewel ik er niet op had gerekend dat ik Bram vandaag kon ontmoeten maakte het mijn dag ontzettend goed!
Na een groepsfoto voor het pand stelde de Praeses voor om aan haar opvolger te laten zien wat de traditie is. Al jaren worden bezoeken op Het RSG afgerond met een afsluitend shotje. Vandaag gingen we echter voor een longdrink, namelijk de appeltaart!
Wat er na die appeltaart is gebeurd is me niet helemaal duidelijk… Maar misschien helpt de foto wel een handje….
Ik ben erg benieuwd wat het nieuwe jaar zal gaan brengen!
