The Green Diamond Days (10 oktober 2018)

Je zult je ongetwijfeld afvragen wat het EK Snooker, het CBR, de Tandarts, Alan Walker, Festool en Laurentius met elkaar te maken hebben… Door dit verslag zul je erachter gaan komen!

Proloog deel 1

Op de afsluitende dag van het BOM-weekend kreeg ik plotseling een volgverzoek op Instagram die afkomstig bleek van de Assessor Sociëteit. Ik besloot hem te accepteren want via deze weg kon ik die vage Makita-vent nog eens wat beter leren kennen!

Dat dit een gouden greep bleek te zijn kwam ik die maandag achter… Het was de 1e ruzieweek (Ik ken er meestal 2 per jaar… De weken dat ik naar de tandarts moet!) en ik had totaal geen zin in die week. Heibel overal dus hoe kon ik vrolijk blijven? Terwijl ik druk was met Biobroodjes door de handsnijmachine halen staarde ik wat naar mijn inspirationele plek op mijn werkplek en plotseling kreeg ik een heel goed idee voor een ontwerp. De voornaam van de Assessor gemengd met Makita leidde tot Maxita en daar kon ik wel iets leuks mee doen! Ik had nog driekwart werkdag voor me, maar ik keek nu al uit naar het moment dat ik achter de computer kon en aan de slag kon met de ontwerpen die ik had bedacht.

Een dag later was die tandarts aan de beurt… Omdat ik nog steeds met dat Maxita idee aan het klooien was had ik mijn Festool-liedje opgezet. Terwijl ik die oude Voorbereiding (Die dateert van 10 jaar geleden!) weer eens oprakelde bedacht ik me dat ik langs dé Festool dealer van Delft zou lopen als ik naar de tandarts zou lopen. Als ik nu eens een doppenset voor mijn vaders verjaardag koop (Die wilde hij al heel lang hebben) en meteen kijk of er iets van drukwerk van Festool is… dan zou ik dat met mijn geniale ontwerpideeën kunnen combineren!

Kortom, ik zat lachend in de tandartsstoel want de ideeën werden alleen maar beter!

Toen ik terug naar huis liep ben ik de Festool-winkel binnengelopen, heb ik de doppenset voor mijn vader gekocht, maakte ik wat selfies met een Festool stofzuiger en het schap vol Festools. De medewerker van de winkel moest nog op zoek naar 1 dop van de set en terwijl ik daarop stond te wachten ontdekte ik de Festool catalogus op de toonbank. By far het dikste boek op de toonbank kan ik je zeggen!

Ik besloot de medewerker te vragen of hij toevallig zo’n boek had om mee te nemen want ik kende wel een klussenier die nodig nieuwe tools kon gebruiken en dat moeten natuurlijk wél Festools zijn!!! Nou, het boek dat ik in handen had mocht ik meenemen!

Mooi! Verjaardagscadeau voor mijn vader én een geweldige stunt in de pocket!

Die week ben ik dan ook druk aan de slag gegaan met de ontwerpen en stemde ik met de Ab Actis af dat we een extra bezoekje in zouden plannen om het 2e deel van de ruzieweek ook wat mooier te maken. Dan kon ik meteen dit bijzondere cadeau aan Maxita de Assessor geven!

Proloog deel 2

We konden geen afspraak meer in de 1e ruzieweek plannen dus het werd de dag na een hele beladen dag… Namelijk de dag nadat ik af zou gaan rijden! Aanvankelijk baalde ik dat het niet eerder kon maar opeens viel het allemaal in elkaar… Ik ging op de donderdag van de 1e ruzieweek nieuwe muziek binnenhalen en daar kwam ik ook het nummer Diamond Heart van Alan Walker tegen. Vrijwel meteen zat er een Voorbereiding in die betrekking had op het vorige en het aankomende bezoek! Op de momenten dat ik niet actief met de Voorbereidingen bezig was maar wel het liedje op had staan zat ik met mijn moeder naar het EK Snooker te kijken. Het kleed van de wedstrijdtafels is groen, net zoals Festool. Al snel legde ik dan ook het verband naar Green Diamonds en zo besloot ik het verlengde van de ruzieweek om te dopen naar de Green Diamond Days. (De kleur van Rotterdam is natuurlijk ook groen!)

Ik zal je even kort proberen uit te leggen wat ik zie in de Voorbereiding Diamond Heart:

Ik arriveer in Rotterdam Blaak, ga per roltrap naar boven. Nadat ik 7/11 (Dat is dan weer een andere Voorbereiding die te maken heeft met de ongemengde RVSV tijd…) bij de Kubuswoningen heb gedaan komt er een tram richting De Esch aangereden en dan loop ik richting Laurentius. Ik denk me daarbij ook nog de metro, de watertaxi en de waterbus in. Ik hou even halt bij het Oorlogsmonument want was ik maar net zo sterk als dit stenen beeld met bijzondere betekenis!

Dan zie ik een tram tegemoet komen die naar Holy rijdt en zodra ik bij Laurentius aankom flitst er ook een tram voorbij. (Mijn rijinstructeur en ik hadden een geintje als het ging om de tram naar Holy…..)

Dan volgt er eerst een terugblik op het vorige bezoek. Mijn 1e kennismaking met de Praeses, het koelsysteem in de Eend, dat isolatiegangetje, mijn strijd met de Assessor over Tools, mijn momenten in het Cachet en de foto’s bij het afscheid. In het 2e deel van het liedje ga ik dan aan de slag met hoe dit bezoek zou moeten verlopen!

Op de dag voor het afrijden realiseerde ik me dat ik een shirt van RSC/RVSV had in het groen en met een diamant op de plek waar je hart zit…. Dat zou sowieso het shirt worden waarin ik zou afrijden!

Van Laurentius had ik geen das of strik dus die moest ik toch maar in gedachten meenemen. In ieder geval kon ik al mijn gedachten, energie en opties in de voorbereidingen (Want er waren wel meer liedjes dan Diamond Heart bij dit bezoek betrokken!) voor dit bezoek kwijt waardoor ik bijna geen energie meer overhield voor de stress die het rijexamen met zich mee zou brengen!

Kortom, ik was de Ab Actis maar wat dankbaar dat we dit bezoek de dag na mijn rijexamen hadden kunnen plannen!

Op de dag zelf was ik wel wat gespannen maar ik kon mijn gedachten nog steeds heel erg goed afleiden met de wetenschap dat ik een dag later een heel erg leuk en dynamisch bezoek af zou gaan leggen.

Toen mijn examenrit bijna klaar was, kwam er ook nog eens een Voorbereidingsliedje voor dit bezoek op de radio… Alsof dit het signaal was dat het 47e ook aan mij dacht!

Ik kwam terug in de examenzaal. Mijn instructeur en ik zaten al aan tafeltje 12 te wachten… De Examinator had nog niet de moeite genomen om te gaan zitten maar hij gaf me al staand de hand en deelde me mee dat ik geslaagd was!

Mijn spanningen waren zoveel beter onder controle gebleven waardoor ik het toch had gepresteerd om aan de goede kant van de lijn uit te komen! De Praeses en de Ab Actis hadden op dat ogenblik nog niet half het idee hoe belangrijk ze op dit moment voor me waren geweest! Ik aarzelde dan ook niet om een fles met mijn favoriete Martini op te zoeken zodat ik die voor het bezoek mee kon brengen!

De bezoeksdag!

Ik verkeerde nog compleet in verbijstering want ik kon nog steeds niet voelen dat ik geslaagd was! Voor mijn gevoel zou ik vrijdag gewoon weer rijles hebben… Maar die realisatie zou nog wel komen.

Ik wilde nog even iets eten voordat ik naar het station zou gaan maar toen ik in de NS app keek zag ik tot mijn grote schrik dat de hulpdiensten het traject Den Haag-Rotterdam hadden overgenomen dus treinen gingen niet door!

Ik had dus geen tijd meer te verliezen en ging als de sodemieter naar Tram 19 omdat ik dan via Leidschenveen Centrum op de E richting Slinge kon gaan!

Had die metro uit mijn Voorbereiding toch nog een rolletje in de bezoeksdag gekregen!

Op beurs stapte ik van de E over naar de B maar vlak voordat de B zou komen stopte er een Les-metro en dat was het eerste besef dat ik geslaagd was. Ik heb namelijk wel ambities liggen om bij de RET te gaan werken als rijdend personeel en mijn rijbewijs heeft me daar dichterbij gebracht. Die Les-metro maakte me dus wel emotioneel.

Ik bereikte Blaak en besloot van Blaak naar Laurentius te lopen want het was prachtig weer.

Geloof het of niet… Maar de tram naar de Esch… Die kwam toen ik bij de kubussen stond! Weer emoties…

Ik was net overgestoken bij die weg voorbij de kubussen en toen signaleerde ik een tegemoetkomende tram… 50% kans dat het Holy was… En het WAS Holy… Weer emoties dus!

Dit hele deel van mijn voorbereiding kwam gewoon uit zonder dat ik hier ook maar een fractie controle over had kunnen hebben!

Uit eindelijk ben ik even bij het Oorlogsmonument bij het Oostplein gebleven, zoals ik had voorbereid. Ik had gelukkig nog iets te eten in mijn tas zitten, want dat was er met het gehaaste vertrek naar tram 19 natuurlijk bij ingeschoten. Nadat ik iets had gegeten liep ik op mijn gemak het laatste stuk om te constateren dat ik een half uur te vroeg was…

Ach ja, al was er nu nog geen tijd dan was er vast wel een Almanak of een Rooster te lezen!

Ik kwam een verlaten Middenkamer binnen en ontdekte dat het Ab Actiaat op slot was. Prima, ik ruk wel een Almanak uit de kast!

Kort daarna verscheen de Procurator. ‘Hee Sabine! Je bent er al! Sowieso nog van harte proficiat met het behalen van je rijbewijs!’ aldus hem. Nu had hij voor de verandering een bril op, maar al snel was die bril alweer verdwenen!

De Procurator had heel snel aan iedereen laten weten dat ik was gearriveerd want al snel kwam de Assessor er ook bij! Nou, hetzelfde ontvangstcomité als tijdens de Piekweken!! Daar zouden we een traditie van moeten maken!

Na de Assessor volgde de VIP-S die er maar al te goed van op de hoogte was dat hij een achterstand in te halen had, veroorzaakt door zijn voorgangers, maar hij zou er alles aan gaan doen om vandaag de nodige bonuspunten te behalen! ‘Heb je al iets drinken?’ vroeg hij meteen. Nee, ik zit net twee tellen! ‘Dan ga ik iets voor je halen! Waar heb je zin in?’ aldus hem.

Nou een ijsthee alsjeblieft!

Grappig… Tijdens het vorige bezoek liep ik me druk te maken over het feit dat mensen van de Sociëteitstak van het CvB de opstart van het bezoek deden… Nu was het letterlijk de hele Sociëteitstak van het CvB die het starten organiseerden want ook de Fiscus Sociëteit was bij ons komen zitten! De verenigingstak daarentegen was nu nog ver te zoeken!

Ik maakte het voor de Assessor al meteen spannend door te vertellen dat ik een cadeautje voor hem had maar dat zou hij uberhaupt pas krijgen wanneer hij het logboek gesigneerd had! (Anders zou het cadeau sowieso invloed gaan hebben op het verhaal.) Daarnaast mocht hij onder geen beding terugbladeren in het logboek want zijn partner in crime van Olof had er een nogal slecht verhaal van gemaakt (Letterlijk de tekst van de Vice van Olof gejat….) en ik wilde voorkomen dat de Assessor hier ook weer een variatie op zou gaan maken.

Voordat de Assessor zou gaan schrijven had hij nog een heel dringende vraag voor mij… ‘Hoe komt het toch dat jij alles onthoudt? Ik sta echt versteld van het feit dat jij nog precies weet te vertellen wie wat heeft gezegd! Heb je een fotografisch geheugen?’ Ja inderdaad… Mijn wijze van Voorbereiding en Verwerking is voor mij een hele goede manier om dingen te onthouden en daarnaast laat ik niet teveel tijd tussen het bezoek en het fysieke verslag. Hoe langer je wacht hoe meer details er verloren gaan! In ieder geval is er geen opnameapparatuur bij betrokken, het is puur onthouden! (En als je ergens bent waar je graag bent dan gaat dat onthouden heel goed!)

De Assessor was bezig met schrijven en de VIP-S keerde terug met een glaasje ijsthee en natuurlijk was hij wel benieuwd naar hoe mijn rijexamen was gegaan. Toen ik hem vervolgens vertelde dat ik een cadeau had waar ook hij indirect iets mee te maken zou gaan krijgen (Het komt immers op het Sociëtaat te staan!) was hij wel erg benieuwd. ‘Is het toevallig iets om op te hangen? Onze muren zijn nogal leeg!’ aldus hem.

Nou, dit ding kun je neerzetten maar de ontwerpen die erin zitten kun je uitprinten en ophangen! (De Ab Actis gaat ze digitaal krijgen!)

‘Ik denk dat het iets met tools te maken gaat hebben!’ zei de Assessor in de hoop iets uit mij los te krijgen.

In plaats van een hint kreeg hij het verhaal van proloog 1 te horen!

‘Nou, ik vind het wel heel bijzonder dat ik je op die manier door een lastige week heb gesleept maar ik ben heel erg blij dat ik je heb toegevoegd op Insta!’ aldus de Assessor.

Intussen had de Fiscus Sociëteit haar eten opgewarmd en zat ze druk te schrijven in het logboek. Dat was dan wel weer het bijzondere aan deze setting… Ik had iedereen bijeen die nog niet in het logboek had geschreven!

De Assessor wilde ook wel graag weten of ik veel logboeken had en waar het concept eigenlijk vandaan kwam. Ik lichtte dus kort toe dat ik mijn 2e lustrum met een lustrumboek had gevierd maar ik was er eigenlijk te laat mee gestart waardoor veel verenigingen teleurgesteld waren dat zij niet in het boek hadden kunnen schrijven. Daarom besloot ik in jaar 11 het logboek in het leven te roepen want ja, waar anderen een gastenboek bij hun dies hebben heb ik natuurlijk geen diesreceptie!

‘Oh, maar als hij er komt dan zijn wij erbij hoor!’ aldus de Assessor. Ik denk niet dat ik in jaar 12 opeens een diesreceptie ga houden maar je weet het nooit!

Terwijl we wat lopende zaken doorspraken kwamen de VIP-V en de Fiscus Vereniging binnen. ‘Wat leuk je weer te zien hee!!! Van harte!!!’ aldus de VIP-V.

De Fiscus Vereniging staat voor mij eigenlijk nog op het niveau hand geven want ik ken hem uit eindelijk nog helemaal niet zo goed… Maar hij wilde graag een knuffel geven dus vooruit dan maar!

‘Gefeliciteerd met je rijbewijs!’ zei hij dan ook.

De VIP-V vroeg vervolgens aan de VIP-S of er nog iets bijzonders was gebeurd tijdens haar afwezigheid. ‘Nou, Sabine is gearriveerd! Dat is heel erg bijzonder hoor!’ aldus de VIP-S.

De VIP-V had vervolgens een hele dringende vraag aan mij want wat vond ik nou van tools??

‘We hebben hier met zijn allen zeker 15 minuten in stilte gezeten om jouw verslag te lezen maar we konden er toch niet helemaal uitkomen hoe het zat met jouw voorkeur voor tools!’

De Assessor haakte meteen in ‘Ik denk dat ze mij een 3 gegeven heeft omdat ze het niet eens is met mijn toolkeuze!’

Ik besloot daarop te zeggen dat ze er zeer spoedig achter zouden gaan komen hoe het met mijn voorkeuren zat, maar dat ik daar nu nog niets over zou zeggen!

De VIP-V was vervolgens heel erg benieuwd of de gradaties nu nog aangepast konden. ‘Ja, blijf ik voor altijd een 3?’ haakte de Assessor meteen in.

Gradaties kunnen worden bijgesteld… ‘Ja, dat zag ik in je boek! De Quaestor Primus van Olof had je bedankt voor zijn upgrade van 8 naar 2,5!’ aldus de Fiscus Sociëteit.

Van gradaties gingen we over naar het feit dat de Bestuurders het zo leuk vinden om de VIP-V te laten schrikken en daar worden ook vele filmpjes van gemaakt. ‘Maar, ik maak voortgang want ze hebben nu al een paar keer geprobeerd me te laten schrikken zonder dat het lukte!’ zei ze vrolijk. Tuurlijk! Wij maken altijd voortgang want dat zit in de kracht van onze naam!

Omdat we toch op Insta zaten kwam het BOM-weekend ook meteen weer in geuren en kleuren naar voren. Zo is de VIP-S als Bear Grylls door het Brabantse landschap getrokken, heeft de Procurator fuore (Waarom zijn het altijd Procurators die fuore maken? Ik ken er inmiddels teveel die daar goed in zijn!!!) gemaakt met zijn alter ego Jules en zijn de dames interstedelijk met de Flügel express gegaan. (Ik wist dat de Olofmeiden iets met Flügel hadden dus het zat er wel in dat ze hun Rotterdamse vriendinnetjes daarin mee zouden slepen!) Ook was er een uitstapje naar Tilburg gemaakt omdat je daar nu eenmaal beter kunt inkopen dan op een terrein!

De Assessor liet vol trots zien hoe de partybus van Olof en Laurentius was geworden. ‘Dat hebben de Quaestor Sociëteit van Olof en ik gedaan en ik moet zeggen, best goed gelukt!’ aldus hem.

Daarna kwam er een man binnenvallen van de CCB. Omdat ik vorig jaar nauwelijks op Huesca ben geweest en ik vooral veel met grote verenigingen te maken heb gehad waar sjaarzen of commissies niet zomaar naar je toe komen moest ik echt weer even wennen aan het feit dat iedereen hier gewoon zonder schroom naar je toekomt om een gezellig praatje te maken! Dat maakt Laurentius ook zo’n fijne en gezellige vereniging! Desondanks moest ik er wel weer even inkomen dus het begin van de intervallen op de Middenkamer verliep niet helemaal soepeltjes!

Deze CCB’er had waarschijnlijk gehoopt spannende verhalen te kunnen vertellen over wat de CCB doet… Maar ik kon hem zo vertellen wat de CCB doet! (De businesstijgers die mooie deals binnenslepen en ervoor zorgen dat de vereniging in contact kan komen met het bedrijfsleven!) Kortom, al snel ging het onderwerp weer terug naar het gradatiesysteem want die kende Mr. CCB nog niet!

Kort daarna kwamen de Ab Actis en de Praeses binnen en aangezien die beiden een groot aandeel hebben gehad in Proloog 2 vloog ik bijzonder snel op hen af. Eerst kreeg de Ab Actis de knuffel en zij gaf mij de felicitaties voor het slagen. Daarna was het dan eindelijk de beurt aan Meneer de Praeses! Je hebt het vorige verslag ongetwijfeld ook wel gelezen en hebt daarbij misschien gemerkt dat de Praeses en ik elkaar wel erg goed liggen, ik was dan ook heel erg benieuwd of we nog steeds op die lijn zaten! Nou, dit was sowieso weer de meest stevige, gezellige en langstdurende knuffel van alle knuffels van deze begroetingen!

Nu we iedereen hadden kon ik mooi het cadeau aan de Assessor geven! Not…

Juist op dat moment kwamen de leden van de Almanakcommissie binnen! Hun meesterwerk in wording gaat sowieso weer in mijn verzameling komen en wie weet mag hun boekwerk zich ook weer lievelingsalmanak gaan noemen in navolging van Buitensporig.

Twee van de Almanakleden waren dan ook naar me toe gekomen met de vraag of ik nog tips had. Legio!

Ga NOOOOOOOOOOOOOIT voor het kaftmateriaal peltouch want dat beschadigt alleen al als je ernaar kijkt! Een stevige rug is essentieel. Speel met de dimensies van het boek. Zorg dat je boek onderscheidend, leesbaar en herkenbaar is. Vind de balans tussen kleurrijk en strak en creëer een externe editie met blanco pagina’s of gewoon in zijn geheel zonder ledenkatern in verband met de AVG. (Want afhakken is inpakken én het is heel erg zonde van al die papieren die dan door de shredder moeten naast het feit dat je dan een verminkt boek overhoudt.) In de toekomst is er zeker kans van slagen met een functionele ledenapp. Je zet dan alleen een QR-code neer en na het inloggen krijg je zo de ledenlijst! Opnieuw een goede zet als het gaat om milieubewust en de AVG. Helaas zit dat er voor dit jaar niet in omdat die app nog niet helemaal functioneel is.

Na deze Almanakupdate was het wel tijd voor de overdracht van het cadeau! Voor de gelegenheid had de Assessor zelfs het juiste liedje opgezet! (Hij had op dat ogenblik geen flauw idee waarvoor ‘What I Want’ kon staan!) Hij begon met het kaartje voor te lezen. De Ab Actis maakte foto’s met mijn camera terwijl de VIP-V het proces opnam. Ik had het cadeau in 3 lagen krantenpapier verpakt omdat ik wilde voorkomen dat het zou beschadigen. Toen de Assessor na de eerste laag krantenpapier een tweede laag krantenpapier ontdekte riep hij ‘Het is gewoon alleen maar krantenpapier!!!’

Hij herhaalde het nog maar eens toen hij een derde laag krantenpapier ontdekte…

Daarna kwam er echter toch iets anders dan krantenpapier tevoorschijn! Jawel, de Festoolcatalogus van 2018!

‘Die gaat het raam uit!’ zei de Assessor al meteen waarop ik het boek met een beweging omdraaide en de Assessor dus het 1e ontwerp zag dat ik had gemaakt!

‘Oh wauw! Kijk nou!! Maxita!’ zei hij compleet verbaasd.

Ja, en als je het openslaat zul je zien dat het boek nog meer gepersonaliseerde elementen bevat! ‘Kijk nou!!’ zei hij lachend terwijl hij het boek aan iedereen die het maar wilde zien liet zien.

Ik zei al meteen tegen de Ab Actis dat ik de meeste ontwerpen nog digitaal op mijn computer had staan dus ik kon ze wel naar haar mailen! Deze leuke ontwerpjes konden immers het hele Sociëtaat opfleuren!

De Assessor bedankte me met een knuffel en een enkele zoen. Ik ging er vanuit dat hij drie zoenen ging geven (iets waar ik overigens een hekel aan heb, daarom gebruik ik die vrijwel nooit… Tenzij iemand de enkele zoen onwaardig is) dus ik bleef doodleuk in de lucht steken bij de 2e. ‘Ja, ik wil alleen maar 1 zoen want dan sta ik er beter voor!’ zei de Assessor lachend. Interessant… Ik kan me niet herinneren dat ik het systeem van begroetingen in zijn bijzijn had aangesneden! Hoe hij dat nu weer kon weten?

Al snel zat de Assessor compleet geboeid in het boek te bladeren… Hoezo Makita only? Nu heb je toch iets van Festool en dat moet hier blijven!

‘Nou, zodra ik het pand verlaat, verlaat dit boek ook het pand! Ik ga dit boek aan het einde van het jaar sowieso meenemen!’ aldus de Assessor.

1-0 voor Sabine!

Om deze overwinning te bekronen werd er natuurlijk wel een foto gemaakt. ‘Als het een goede is mag hij op Insta!’ zei de Assessor lachend.

Nadat hij was bekomen van de verrassing vroeg hij ‘Zeg Sabine, maak je dit soort cadeaus nu vaker voor mensen? Ik voel me nu echt wel even heel bijzonder hoor!’

Tja, het hangt er vanaf of ik je nichefactor ken en of ik daar toevallig lijnrecht tegenover sta! In dit geval was dit een ideale uitdaging waar ik veel lol en inspiratie uit heb kunnen halen!

‘Maxita… Ik vind het wel echt heel goed gevonden!’ zei de Ab Actis lachend.

‘Die hadden wij nog niet bedacht!’ zei de VIP-V.

En dat terwijl ik met een heel saai stukje werk bezig was…. ‘Echt, ik ben heel blij dat ik jou heb toegevoegd op Insta!’ lachte de Assessor.

Van dit cadeau was het maar een kleine stap naar het openen van een fles bubbels ter ere van het slagen voor mijn rijbewijs.

Laat mij maar niet met zo’n fles aan de gang gaan want dat gaat mis. Ik droeg deze taak dus met liefde over aan de Assessor die de fles netjes opende en iedereen voorzag van een glas.

Nadat we hadden geproost op mijn succesvolle bezoek aan het CBR liep de Praeses naar het Ab Actiaat en kwam even later met een paar hele bijzondere items terug. En ik maar denken dat de lieverd het vergeten was…. Nee hoor! De Praeses had een paar schitterende parels voor me opgezocht waar ik nu even van mocht gaan genieten!

‘Dit, Sabine, is een heel erg bijzonder boek!’ zei de Praeses terwijl hij een duidelijk oud boek gewikkeld in een groen lint en een geel lint omhoog hield. Het geheel was verzegeld met een authentieke Laurentiuszegel. ‘Dit is namelijk het boek met alle mores van onze vereniging!’ vervolgde de Praeses.

Ha, die had ik eerder gehoord… Op DSC werd me gevraagd of ik het boek met alle mores kon vinden in hun bibliotheek… Nou dan zou je lang kunnen zoeken want mores zijn ongeschreven regels…

‘En toch is het zo… Dit is het boek met alle mores! Het boek is verzegeld en het zegel mag nooit worden verbroken!’ aldus de Praeses die me het boek in handen gaf.

Tja, daar zit wel een heel erg goed verhaal achter. Het boek is verzegeld dus het zal altijd een heel groot mysterie blijven of er inkt heeft gevloeid in dit boek of dat het een ongeschreven boek is. Dat maakt dit boek met alle mores een schitterend relikwie. We kennen de mores en het bestaan van dit boek en nu dus ook het mos rondom dit prachtige boek!

‘Ik heb nog meer!’ zei de Praeses die terugkeerde met de oudst aanwezige almanak van Laurentius, de 6e editie. ‘1 t/m 5 hebben we wel in beeld maar het is ons nog niet gelukt ze te bemachtigen!’ aldus de Praeses.

Hij kwam even later nog terug met een gedenkboekje over de Sociëteit en met een Lustrumalmanak die hij had ontdekt. ‘Ja, ik had je beloofd nog wat mooie zaken voor je op te sporen en dat doe ik dan ook hè!’ zei de Praeses lachend terwijl ik de boeken even doornam. (Het hele CvB zit naar je te kijken… Dan ga je niet met je volledige aandacht in een boek kruipen!)

In die Lustrumalmanak ontdekte ik hoe de vorige linten met het huidige insigne eruit hadden gezien. Ik vond die enigszins te vergelijken met het type lint dat SSR-R nu heeft. Het insigne zat letterlijk IN het lint en nu hangt het insigne aan het lint.

De VIP-V en ik ontdekten allerlei interessante dingen en ook de Ab Actis keek geboeid mee.

Uit het niets begon de Assessor over een brommerservice hier in Rotterdam. Ik snapte er nog niet veel van maar al snel werd het duidelijk.

In Delft heb je Mobike… Dat is een service waarmee je ‘op elke hoek van de straat’ een fiets kunt pakken. Je hoeft er alleen maar een speciale app voor te hebben en dan kun je fietsen waar je wil. Als je de fiets dan niet meer nodig hebt zet je hem netjes in een rek zodat de volgende hem weer kan pakken. Datzelfde concept heeft Rotterdam dus ook voor elektrische brommertjes.

‘Ik zie er eentje staan! Ik ga hem nu halen!’ aldus de Assessor en weg was hij.

Heel even dacht ik dat dit een nieuwe variatie op ‘Rondje door het pand maken’ was maar even later klonk er een toeter die duidelijk van een brommertje was!

‘Kom Sabine, we gaan kijken!’ aldus de Ab Actis.

De VIP-V zag me aarzelen met mijn glas en ze zei dat ik die wel mee kon nemen, het werd toch alleen maar een foto!

Haha niet dus! We kwamen beneden en daar stond de Assessor vrolijk met het leenbrommertje. ‘Kom Sabine, dan gaan we een ritje maken! Geef dat glas maar aan de Ab Actis!’ aldus hem.

De Praeses had intussen mijn camera en maakte een paar foto’s van ons waarna de Assessor echt wegreed!

Het was werkelijk waar het allermooiste weer van de wereld dus het was zeker geen straf om achterop een brommertje te zitten en de wind door mijn haren te voelen. Nu merkte ik ook dat de Assessor een lekker luchtje op had. (Ik ben simpel… Makeup en zo interesseert me allemaal niet. Ik ben zoals ik ben en ik ga me niet ‘mooier’ maken dan ik ben. Een nagellakje tijdens de Piekweken vind ik altijd erg leuk maar verder gebruik ik geen smeersels. Er is echter 1 ding waar ik nooit zonder de deur uit zou gaan en dat is parfum. Ik heb altijd een luchtje op… Of ik nu ga werken, even naar de stad moet of mijn bezoeken afleg! Als een man dan ook een lekker luchtje op heeft kan ik dat zeker waarderen!)  Terwijl we het Student Hotel passeerden zei de Assessor lachend dat we wel even langs het Corps konden rijden en kort daarna passeerden we iemand van Het RSG. De sprong naar ‘Waterbus’ was dan ook snel gemaakt toen we na de RSG’er ingehaald te hebben richting het water reden. ‘Waterbussen zijn hier ook hoor!’ Ja dat weet ik! Ik kijk vanaf het dak van Het RSG altijd graag naar de Waterbussen met een glas Koekie in mijn hand! ‘Heb je wel eens de watertaxi gepakt?’ vroeg hij vervolgens.

Nee, dat is volgens mij wel echt heel gaaf! ‘Dat zou nou echt een leuke zijn voor een volgend bezoek!’ zei de Assessor lachend.

We reden nu in de zon en het voelde totaal niet als 10 oktober! ‘Soms ben ik het gewoon even zat, dan pak ik zo’n brommertje en dan rijd ik even een rondje! Ik vind het echt heerlijk!’ aldus hem.

Geloof ik graag, ons rondje had wat mij betreft ook zeker wel wat langer mogen zijn met dit heerlijke weer! Maar ja, er waren natuurlijk nog meer mensen die me graag wilden zien!

We reden de Infirmeriestraat weer in waar iedereen nog steeds stond waar die had gestaan toen we weggingen. ‘Het is wel echt heel lekker buiten!’ zei de VIP-V vrolijk.

Ik kreeg mijn camera terug van de Praeses en ik voelde nog even een hand die op mijn schouder bleef hangen. Daarna kreeg ik ook mijn glas weer terug van de Ab Actis en keerden we terug naar de Middenkamer.

Ik was juist aan het vertellen hoe mijn laatste bezoeken waren verlopen toen de Assessor al toeterend beneden stond dus ik begon meteen weer waar ik geëindigd was. Op de pagina van Olof kun je een metafoor teruglezen over drie speciaalbieren en een flesje Schrobbelèr en al die drankjes symboliseren een persoon. Zo had je een Blonde ‘d Ardenne La Chouffe, een Lindemans Framboise Lambic (Die ik in Brussel heb gedronken. Echt een heerlijk biertje! Zoet en bitter in perfecte balans… Niet je allerdaagse kriekje!) en een Alfa Herfstbok. Drie bieren die ik dood had laten slaan voor een flesje Schrobbelèr. Het zal jou als lezer vast niet verbazen als ik je vertel dat een van die drie ‘bieren’ hier nu in de kamer zat en gelukkig levender dan ooit was! Codetaal kan ik lang volhouden maar het was iedereen volgens mij wel in een keer duidelijk wie dan mijn Lindemans Framboise Lambic moest wezen…

Het ging natuurlijk om het feit dat ik dus verwachtte van iemand First Lady te worden en daarom liet ik eventuele andere targets staan… Maar ik bleek dus niet het hele verhaal gehoord te hebben en dat kwam allemaal boven tafel op een andere plek. Nadat ik dat alles had gehoord had ik eigenlijk de pech dat ik in een trein zat die niet op Blaak stopte want anders was ik uitgestapt en naar Huesca gekomen om iemand eens even goed te knuffelen!

‘Waarom doet iemand zoiets?!’ reageerde de Praeses gefrustreerd. (Die Schrobbelèr had er duidelijk niet goed vanaf gekomen met onze lieve Praeses hier.) Tja, waarom doen mensen zoiets?! Het was voor mij in ieder geval flink lullig. Ik ben te goeder trouw gebleven en de ander is al pleitte met een volgende nog voor ik uberhaupt de stad uit ben!

In ieder geval heb ik de in het vorige verslag genoemde Aurorapenning niet gedragen…. Maar laten we realistisch wezen… Aurora = noorderlicht en het noorderlicht is groen! Kortom, wie weet zat ik wel helemaal verkeerd met het benoemen van een Senaatspenning tot Aurorapenning en komt het moment er nog wel dat ik de échte Aurorapenning even zal dragen!

Dit was het moment van de onthullingen van de items voor mij!

De Ab Actis had voor mij een Rooster en een Reünist (en ze zei dat ik tijdens het volgende bezoek waarschijnlijk itemloos zou vertrekken… Ik loop 1,5 jaargang Rooster zeker achter dus itemloos? Dat denk ik niet!) en haar grote trots, het constitutiekaartje!

Ook de VIP-S had een bijzonder geschenk voor me en waarom geeft hij dat zou je denken? Omdat dit voorwerp alles met de Sociëteit te maken heeft!

‘Sinds dit jaar is er een oude commissie teruggekeerd op Huesca en die commissie is strikdragend. Omdat jij het de vorige keer over strikken had hebben we besloten jou ook zo’n strik te schenken voor je collectie én je verschijningsvorm! Zo heb je de Grote Opperuil P.E. Magnus altijd bij je!’ aldus de VIP-S.

Die ga ik met veel plezier in elkaar zetten en als speldstrik dragen!

(Het enige waar ik nu nog eens achter moet komen is hoe het zat met die oranje dassen! De Ab Actis van CvB 45 had het erover dat die das wellicht beschikbaar zou zijn voor mijn verzameling maar waar die dassen nou voor staan?)

Al snel viel de groep nu uiteen. De VIP-S ging even een biertje drinken met de Helden, de Assessor stond te bellen en de VIP-V moest nog een mailtje schrijven.

‘Laten we richting het Biljart gaan! Dan kunnen we daar ook nog iets gaan drinken!’ aldus de Ab Actis.

Klinkt goed!

De VIP-V had me eerder nog gevraagd wat voor speciaalbier ik nu graag heb en ik moet toegeven dat ik een enorme speciaalbierliefhebber ben. Alleen van hele bittere speciaalbieren ben ik niet gecharmeerd.

De Ab Actis en ik liepen naar beneden en allereerst fluisterde ze me toe dat de Praeses had geluisterd naar mijn aanbevelingen over de hoeveelheid gel. Het was mij inderdaad ook opgevallen dat zijn haar nu echt goed zat! Er zit een beetje slag in zijn haar en dat zijn voor mij wel bonuspunten! (Op het ideaallijstje van Olof stond immers geschreven ‘krullen!’)

Daarna vertelde ze over de Oud-Besturenborrel die afgelopen weekend plaats had gevonden. ‘Dit was het moment dat we eindelijk onze das kregen maar de Oud-Besturen kwamen wel met een actie die we moesten ondernemen in het pand. Die actie bleek dat we het plafond in het Biljart moesten vervangen. Dat kon natuurlijk onmogelijk in een avond dus ik heb een vierkant gemaakt en daar ons CvB logo op gezet! De rest van het plafond gaat ook nog worden vervangen door de Assessor! Als het plafond af is, is het Biljart echt compleet!’

We hadden het Biljart inmiddels bereikt en het eerste dat de Ab Actis zei ‘En wat vind je van de nieuwe banken?’ Dat deze nieuwste aanwinsten geliefd zijn viel wel op… Iedere Bestuurder die binnenkwam vroeg me wat ik van de nieuwe banken vond.

We gingen bij de bar staan en al snel ging de Praeses een poging wagen om een witbiertje voor me te tappen… Het ging echter niet volgens plan omdat het vat leeg was. (Ik denk dat P.E. Magnus zojuist is langsgevlogen en een duik in het vat heeft genomen.) Nu had de Procurator geen last van paniek want hij had keurig vier nieuwe vaten besteld dus ik zou zeker mijn witbiertje gaan krijgen. Het vat werd aangeleverd door de Fiscus Vereniging die dit nogal stijlvol deed.

Zodra het nieuwe vat was aangesloten was het nog de kunst om genoeg correcte glazen te hebben. De Ab Actis en ik konden intussen mooi de balans opmaken omdat ons beiden was opgevallen dat er twee personen wel érg enthousiast bezig waren. Vergelijk het met twee plantjes. Het eerste plantje is duidelijk een jonge zonnebloem (Mijn lievelingsbloem) en het andere plantje is nog niet veel meer dan twee groene blaadjes… Wordt dit een cactus? Een hyacint? (Daar ben ik overigens allergisch voor) een penisplant? (die bestaan!) of toch een roos? Wat moet ik met dit plantenbakje??

De plantenbakjes werden al snel weer geparkeerd want de anderen kwamen terug en fluisteren in gezelschap is onbeleefd.

Opnieuw werd ik herinnerd aan het fijne en toegankelijke karakter van Laurentius. De eerste twee helden hadden hun taak verricht en ze kwamen meteen naar me toe om zich voor te stellen!

De Ab Actis legde uit wat ik deed en ook de Procurator gaf daar nog wat aanvullingen bij.

De Praeses had het intussen voor elkaar om een mooi witbiertje voor me te tappen en droeg het glas aan me over.

Al snel raakten we aan de praat over muziek. Muziek is letterlijk mijn levenslijn… Als ik vroeg moet opstaan zonder MTV Brand New dan ben ik godzilla zelf….

‘Oh dan is de Lustrumcd wel een leuke voor het volgende bezoek!’ aldus de Praeses.

1 probleem lieve Praeses…. Ik ben echt niet van de Nederlandstalige muziek! Bij hoge uitzondering zijn er misschien 5 liedjes op mijn hele iPod te vinden die Nederlandstalig zijn… (Ok, ik vond de AHC Songfestivalinzending van de Praeses wel leuk klinken!)

‘Dus je hebt niets met Blof?’ vroeg de Praeses. (Coldplay kun je mij altijd een groot plezier mee doen) Blof… Dan denk ik meteen ‘Zoutelande’ (Waar ik overigens consequent Nesselande van blijf bouwen….) ‘Neeeeee niet Zoutelande! Die vind ik ook niet leuk!’ reageerde de Praeses.

Ik was van de zomer bij mijn tante en oom in SG (Het is in Nederland, het is geheim…) en ik was met mijn tante naar een zonsondergang gaan kijken. Ik denk daarbij aan Wild Horses van Gino Vanelli…. Wat zet mijn tante op? Zoutelande… en dan ook nog eens de versie met Geike! ‘Oh die vind ik helemaal vreselijk! Ik versta totaal niet wat zij zegt!’ zei de Praeses lachend.

Veel verder konden we niet ingaan op Blof omdat het gesprek overging naar vakanties. De ouders van de Ab Actis wonen namelijk op Curaçao en tijdens het kerstreces gaat ze naar hen toe. (Ze mag van mij zeker een postkaartje meenemen! Van Aruba heb ik twee postkaartjes maar van Curaçao heb ik die nog niet!)

De Praeses heeft ook een bijzondere achtergrond aangezien hij is geboren in Zuid-Afrika! (Ik had het dus met de Praeses over de Bolle Boompjes gehad… Iets wat bij Circumflex tot grote hilariteit leidde. In Zuid-Afrika heb je echter bomen waar geiten in staan te chillen! Ik ben dol op geiten dus die geitenbomen zijn uiteraard wel leuker dan de Bolle Boompjes!)   Die zit dus tijdens de duisterste dagen van het Nederlandse jaar vrolijk in het Zuid-Afrikaanse zonnetje! (Ook jij mag zeker een postkaartje of een bijzonder aandenken voor me meenemen!)  Jaloers wel… De donkere dagen van het jaar zijn echt niets voor mij…. (Alleen al wanneer die kerstverlichting weer in de straten van de stad komt te hangen… Slecht humeur in 3-2-1….)

‘Dus Sabine, eigenlijk is hij helemaal geen 2,5 maar een 6!’ zei de VIP-S lachend.

Nou aan hem zie ik het niet af dat hij een achtergrond als 6 heeft hoor!

‘Oh ja, het ging om uiterlijk hè…’ reageerde de VIP-S.

Al snel vonden de Praeses en ik nog een ander onderwerp… De sjaarzen vinden het CvB nog wel een beetje een eng fenomeen. ‘Elke keer als we door de zaal lopen zie je de mensen zo voor je opzij gaan! (Zoals Mozes met de Rode Zee….) Daarom hebben we dus ook die Heldenbiertjes zodat de Helden weten dat wij ook gewoon mensen zijn! Ik merk ook dat ze na de Heldenbiertjes makkelijker naar ons toe komen! Wanneer we Externen over de vloer hebben zie je het ‘weglopen’ voor ons nog meer! Die mensen gaan echt een blokje voor je om!’ zei de Praeses lachend. Ja, ik was ook vreselijk bang van je hoor toen ik je voor het eerst zag! (zei ik dan ook met een knipoog)

De Assessor kwam als laatste bij ons en die had me zowaar niet gevraagd wat ik van de banken vond… Hij wilde het overigens wel nog gaan vragen!

‘Het zijn echt hele fijne banken hoor! Heb je er al op gezeten?’ aldus de Assessor.

Hij wachtte niet eens op antwoord… Hij ging gewoon naar de banken!

De helden waren allemaal alweer vertrokken dus wij gingen met zijn allen zitten. De VIP-V kwam naast me zitten en iedereen koos al snel een plekje rondom ons. Opvallend detail… Het plekje tussen de VIP-V en mij bleef leeg. De Praeses en de Assessor stonden allebei nog (Ja, zo snel als hij was gaan liggen, zo snel stond de Assessor ook weer tegenover ons!) dus ik zei dat ik niet zou bijten en mijn naamgenootje evenmin.

De Assessor aarzelde niet en plofte direct tussen ons in.

We zaten met zijn drieën op een rijtje en de VIP-V liet ons het filmpje zien dat ze had gemaakt van de onthulling van het cadeau aan de Assessor. De Assessor had zelf ook alweer een foto gemaakt van ons bij de banken en die had hij naar zijn ouders gestuurd. ‘Die zijn hier pas geweest en ze vonden het echt geweldig!’ zei hij lachend.

Ik verstoorde al snel de rust door foto’s voor te stellen. Ik wilde graag een foto met mijn beschermengelen (De Praeses, Ab Actis en de Assessor aangezien zij alle drie een prominente rol hebben gehad in een moeilijke tijd) een foto met de Lauries Angels 2.0 en een groepsfoto. De beschermengelenfoto werd als eerste gemaakt en de VIP-V zat er perfect voor om die foto te maken!

Het was algauw een geheel met de Praeses, Ab Actis en mij maar de Assessor viel toch een beetje op door de afstand.

Hij kwam dus naar de bank toe om aan mijn andere kant te kunnen zitten maar zonder te vragen of de Praeses en ik misschien een stukje konden opschuiven plofte hij neer waarop ik me aan de knie van de Praeses vastklampte om mezelf weer stabiel te kunnen krijgen. Samen schoven we alsnog een stukje op zodat ook de Assessor goed kon zitten.

Nadat die foto’s waren gemaakt werd de camera doorgegeven aan de Praeses en kwamen de Fiscus Sociëteit en de VIP-V bij de Ab Actis en mij zitten.

Nadat die foto’s waren gemaakt was het tijd voor de groepsfoto. Terwijl de Praeses en Assessor naar boven liepen om een fotograaf te zoeken was de VIP-V zo efficiënt iemand van de Almanak te bellen. Kortom, nu hadden we de fotograaf al… Maar geen Praeses en Assessor.

Toen we compleet waren gingen we achter de bar staan. De fotograaf probeerde het eerst met flits maar ik had al snel door dat die foto’s overbelicht werden.

Een groot deel van de Bestuurders was hem al gepeerd maar met haar gezag wist de Fiscus Sociëteit iedereen weer terug te krijgen.

Ik stond prima met de Praeses maar aan mijn andere kant was er een heuse strijd gaande…. Het Sociëtaat kon het namelijk niet eens worden wie er aan mijn andere kant mocht staan. ‘Nee IK wil naast Sabine staan!!!’ aldus de Assessor maar uit eindelijk leek toch de VIP-S zijn zin te krijgen.

De foto’s waren nu goedgekeurd dus op naar de volgende foto… Mr. Sunshine.

Ik ben dol op de vorige reeks foto’s maar…. De vloek van de poort heeft opnieuw toegeslagen! Met het 44e CvB hebben we daar ook een Mr. Sunshine foto gemaakt die nooit gepubliceerd is omdat je heel goed onder mijn rok kon kijken…. Ook bij onze foto kon je voor het mooie iets teveel zien… Dus dit is geen nominatiewaardige foto!

‘Het is nu aan ons, maar wat had je in gedachten?’ vroeg de Praeses.

Tja, vanavond zou het beleids ALV plaats gaan vinden dus de Soos stond al helemaal in ALV setting. Een foto met de ALV tafel had ik nog niet dus dat leek me wel iets!

De Praeses leek mijn Voorbereidingen te kennen want in Voorbereiding Side Effects zit een stukje dat ik op de Praesidiale zetel zou zitten! (Al ligt daar ook nog een verband met die eerdergenoemde Aurorapenning en daar was nu geen sprake van dus de Praeses wist me ermee te verrassen!) De Praeses kwam dus op het idee om de Mr. Sunshinefoto te maken vanaf de Praesidiale zetel. Ik zag het nog niet direct voor me want ging hij staan dan? Nee het liep anders!

Ik stond net achter de tafel en toen kwamen de Procurator en de Assessor de zaal in. (Iedereen was zo druk aan het praten in het Biljart dus het had er alle schijn van dat de Praeses, Ab Actis en ik even in stilte konden verdwijnen en verschijnen… NOT)

De Praeses had me intussen verteld wat zijn idee was en ik riep al Ambities!!! Maar toen ik het duo Jules en Maxita in de zaal zag komen volgde daarachteraan HEE RAMPTOERISTEN!!

Verder was er niemand meegekomen dus dit kon nog wel eens interessant worden!

Ik stond dusdanig klaar maar ik kon niet dichterbij de Praesidiale zetel komen… Dit zal er dan ook ongetwijfeld uitgezien hebben tussen een combinatie van crowdsurfen en de greep van Rautek! Ik zat nog niet of de Assessor liep naar de rechter spreektafel (Ik weet dat het katheder heet maar dat klinkt mij teveel naar katheter….) en begon al meteen ‘Protest!!!’ te scanderen.

De Ab Actis ging onverstoorbaar door met foto’s maken en ik hing hier wel prima eigenlijk. (Zitten kon je het niet noemen en liggen evenmin)

Nadat er genoeg foto’s waren gemaakt en ik ze vanaf mijn uitzonderlijke positie gelijk maar even bekeek (anders kreeg ik nog eens te maken met de crowdsurfende Rautek….) kon ik weer een poging wagen terug te keren naar de grond. Het was toevallig hetzelfde jurkje als ik tijdens het Piekbezoek aan had… En ook nu had ik weer een uitdaging ermee… (Blijft ergens achter hangen… Gelukkig krijgen jurkjes geen ladders anders had ik niet veilig geweest voor de Assessor….)

Ik stond inmiddels weer voor de ALV tafel en de Praeses stond naast me. Hetgeen ik had willen doen als die trein uit Tilburg op Blaak had gestopt gebeurde nu eigenlijk wel. De Procurator en de Assessor waren druk bezig met interrupties terwijl we daar samen als een front naar keken. De situatie had van mij wel eindeloos kunnen duren maar de Praeses had nog een goed verhaal over de Procurator en daarvoor moest hij de Procurator even voordoen en dat betekende ook dat hij mij moest loslaten.

De Assessor voelde zich geloof ik even ondergesneeuwd want die zocht zijn heil bij de Ab Actis terwijl de Praeses voordeed hoe de Procurator eerder vandaag binnengekomen was. ‘Ik heb een aanstelstrik voor hem gemaakt!’ zei de VIP-V lachend.

Tja, als we nou ergens een hele lelijke roze strik kunnen vinden kan ik er een speldstrik van maken… De zeur van de dag moet het strikje dan op de jas dragen! Ik vond het sterk dat de VIP-V dat had aangesneden. Met zeuren word je niet oud… Met genieten daarentegen!

De Assessor liep op de VIP-V te mopperen dat ze een proever is in plaats van een turbo maar ik kwam meteen voor haar op aangezien ik zelf ook een proever ben en proevers kunnen meer ontdekken in drankjes dan turbo’s! (Een echte goede jenever kun je alleen leren te vinden als je goed kunt proeven!)

Zomaar uit het niets begonnen de Bestuurders het SocCielied te zingen. Toen de VIP-S plotseling op de tafel achter me ging staan besloot ik me maar uit de voeten te maken en op de middelste zetel tegenover de ALV tafel te gaan zitten. Het was een wonderlijk schouwspel om te zien hoe de Bestuurders door de zaal dansten en uit volle borst het lied zongen.

Nadat het lied was geëindigd vertelde de Assessor me dat ze een Kaaf-lamp hebben en dat die ook op tafel kwam. Nu heb je Kaaf en Kaaf… Ik zag aanvankelijk een echte Kaaf voor me maar het bleek een verwijzing naar P.E. Magnus te zijn!

Er bestaan ook echte Kaaflampen…  (Ik heb er ooit een met diamanten voorbij zien komen… Maar een Kaaf blijft toch een Kaaf.) De Assessor vond het nodig om het verschil tussen Kaaf en Kaaf nog even toe te lichten door eerst een uil aan te wijzen en daarna naar zijn Kaaf te wijzen… Hij ging vervolgens op de ALV tafel zitten…. Een dag eerder stond er in de Metro een artikel over houdingen in de trein… Hij deed duidelijk ‘de cowboy’ houding… Compleet met Kaaf (zei het secundair aanwezig) in beeld… 

Van Kaaf was het dus een kleine sprong naar de bizarre foto die er op Circumflex is gemaakt… Die Praeses was in een oogwenk door mijn poortje gekropen en had me op zijn schouders gezet…. Iemand met laddervrees is daar niet zo blij mee, geloof me! De foto’s zijn goed gelukt en ze zijn vrolijk maar ik was alleen maar aan het gillen… In die zaal hingen nog wat namaak Kaafs aan het plafond van een feest om de sfeer compleet te maken!

De Praeses en VIP-S kwamen vervolgens naar me toe ‘Als je ons zoekt dan zijn we in de keuken, het eten voorbereiden! Loop dus vooral even langs als je gaat’ aldus de Praeses.

De Assessor bleef waar hij zat… Rechtstreeks tegenover me en had nog steeds ‘de cowboy’ houding. (Ik ben blind als het om emoties en houdingen gaat, ik werk echt op mijn gevoel om te achterhalen hoe mijn betrekkingen met de persoon tegenover me zijn. Kortom, ik was Metro eigenlijk wel dankbaar dat ze een dag eerder dat artikel hadden geplaatst!)

Ik ging druk in gesprek met de VIP-V en de Ab Actis over alles wat ik vandaag gezien had en wat er de afgelopen tijd gebeurd is…  Dit gesprek ga ik echter niet inhoudelijk toelichten… Laten we het houden op De Lopende Zaken, zoals ik ze zo graag noem!

Voor ik het wist tikte de klok 17:30 aan! Ik was hier om 14:30!!!

De Assessor zei dat hij sowieso mee zou lopen naar boven maar ik moest eerst nog even langs de keuken.

Ik liep weer langs het gewraakte deurtje van de VIP-S waar ‘VIPS’ staat. Als ik nu een permanent marker had gehad had ik zelf dat koppelstreepje wel gezet… Nu lijkt het net of we Henk Dissel en alle andere artiesten hier gaan opsluiten!

In de keuken waren de Praeses en VIP-S druk bezig met het snijden van groenten. Geen idee wat dit voor eten zou gaan worden… Ik kon alleen broccoli en ui ontdekken!

De VIP-S kreeg nu ook een knuffel van me. Hij heeft gedurende dit bezoek laten zien dat hij zeker niet hetzelfde is als zijn voorgangers! Je bent juist heel gezellig en toegankelijk! Blij dat ik je wat beter heb kunnen leren kennen en we gaan elkaar zeker nog vaker zien! Tja, met de Praeses had ik weer hetzelfde probleem als tijdens onze eerste ontmoeting… Als ik die vast heb dan wil ik die niet meer loslaten… De Praeses begon daarop tegen me te praten. ‘We zien elkaar 23 november alweer! Dat is het al voor je het weet!’ Tja… ik gaf geen reactie… Hij ging dus door… ‘We zien elkaar snel toch! Het is al over een maandje! Geloof me… Het komt echt wel goed!’ aldus hem waarop hij me even kort van de grond tilde.

Ik wil je gewoon niet loslaten…. ‘Dan wordt de VIP-S boos op me hoor!’ nou, toen liet ik heel snel los! Maar meer uit verbazing want waarom zou hij boos worden?

‘Omdat ik hem dan in de steek zou laten met het voorbereiden van het eten!’ zei de Praeses lachend.

Tja, dat wil ik niet op mijn geweten hebben nee… Ik ontdekte vervolgens een haar van mij op zijn pak (ongetwijfeld gebeurd tijdens die Crowdsurfende Rautek!) en omdat hij toch met eten bezig was haalde ik die haar maar weg. Ik kan heel opvallend zijn als ik het wil maar ook heel snel en onopvallend zijn als het moet. Ik haalde de haar weg en drukte nog snel een laatste zoen op de wang van de Praeses. Zo snel dat hij de tijd niet had om te reageren. (En geloof me… Dit was er een uit een flinke reeks…) Tja, deze Delftsche Dame… Heeft graag het laatste woord!

De Ab Actis en ik liepen terug naar de Soos en daar volgden de Assessor en de VIP-V ons richting boven. (Enfin, de Assessor ging opeens heel snel naar boven!)

Toen we weer op de Middenkamer kwamen was de Assessor druk bezig met het klooien met een paar plakbandjes. ‘Mannen… Je krijgt altijd iets onverwachts!’ zei de Ab Actis met een veelbetekenende blik naar mij.

Terwijl ik aan het inpakken was realiseerde ik me dat ik iets was vergeten… Thuis heb ik een ereplekje waar een paar visitekaartjes staan. Daar staan nu de Praeses en de Quaestor Primus van Olof. Het kaartje dat in het midden staat is echter gedateerd en daar hoort onze Praeses nu eigenlijk wel thuis! (Kijk maar naar de foto van BOM-weekend op de Laurentius Insta!)

‘Oh ja die heeft zeker kaartjes!’ zei de Ab Actis.

Ik probeerde de Assessor te bereiken met de vraag of hij ook een visitekaartje had maar ik kwam niet boven zijn gekkigheid uit dus ik liet het maar zo!

Nadat ik alles had ingepakt en goed geordend had werd het tijd om afscheid te nemen.

De Ab Actis kreeg een hele dikke knuffel want ik ben haar nog steeds oneindig dankbaar voor het feit dat ze dit bezoek heeft weten te realiseren voor me!

Ook de VIP-V kreeg een knuffel want onze naamgenootjesband is zeker weer gebleken vandaag!

De Fiscus Sociëteit volgde daarop. Ik hoorde ook vandaag weer over haar ‘signature drink’ en ik ben toch wel benieuwd hoe die smaakt! Desondanks wil ik niet achterstevoren naar de trein dus wie weet vindt ze in korte tijd nog een light-variant uit!

Toen was de Assessor aan de beurt en ja dat was wel duidelijk… Die ging zonder twijfel voor de knuffel en de enkele zoen!

De Fiscus Vereniging kwam opnieuw met een knuffel weg ondanks dat die nog steeds niet logisch is.

Samen met de Fiscus Sociëteit en de VIP-V ging ik richting de uitgang waar ik hen nogmaals bedankte.

Ik ben lopend naar Oostplein gegaan, heb daar de metro naar Blaak gepakt en ben per trein naar huis gegaan. (Nu reed alles gelukkig wel!) Toen ik die wandeling naar Oostplein maakte in de zwoele nazomerzon merkte ik dat ik nog steeds een lekker luchtje om me heen had. Ook de Praeses had er namelijk aan gedacht om vandaag een lekker luchtje op te doen en die had ik nu nog steeds om me heen!

We hebben in ieder geval genoeg ambities over voor het volgende bezoek! Oorkondeuitreiking, op zoek naar 1,5 jaargang Rooster, het verdiepen van de mysterieuze oranje das en wie weet al een kennismaking met de Lustrumcommissie! De Praeses heeft me al verteld dat we een keertje gaan lunchen met de commissies en dat we Mr. Sunshine erin gaan houden bij de bezoeken. (Lieverd… Ik denk heel eerlijk gezegd dat je gewoon MIJN Mr. Sunshine aan het worden bent!) Met de VIP-S en de Assessor staat de Sociëtaatsfoto op Valentijnsdag alweer op de planning (Ja, vorig jaar was ik er op 13 feb omdat ik moest werken op 14 feb. Twee jaar terug was ik er ook op 14 feb! Een mooie traditie die ik wil behouden! Leuk weetje, ik ben zelf op 16 feb jarig!) Wie weet gaan we echt nog eens Koekie meets Watertaxi doen zoals de Assessor al voorstelde! Zelf heb ik sowieso nog op de ambities staan om een keer te eten bij de Smulpaap! Én een foto met het scootertje dat ik een Laurentiusvlag vast heb!!!

Wat een bijzondere week!! Ik ben wel vaker nauw betrokken geweest bij een vereniging maar dat het zo met elkaar verweven was heb ik nog niet eerder meegemaakt! Ik ben het 47e CvB enorm dankbaar voor alle steun in het lastige proces en evengoed voor de prachtige dag van vandaag! Ik kan niet wachten tot 23 november!!!

Ik kan me zo voorstellen dat wanneer je al mijn verslagen (dus ook van andere verenigingen) leest je weet dat alle bezoeken overal wel met een lolletje en een knipoog verlopen maar zoals ik vandaag met de Praeses te zien was, dat doe ik echt alleen maar als het gevoel volledig klopt! 

Dit leidt dan ook naar een aantal bijstellingen in de gradaties!!

Ja lieve Praeses… Dat beetje minder gel onthult de mooie slag in je haar en dat maakt je voor mij compleet… Ik geef je een 2!

Assessor Sociëteit… ik vind je zoveel leuker als je niet pannekoekenbrak bent! Ik heb echt genoten van jou in mijn directe aanwezigheid vandaag! We zijn en blijven het oneens als het om tools gaat maar je hebt nu toch iets van Festool op je kantoor staan! Ik geef je een 2,5!

Vice-Praeses Societeit… Je hebt de achterstand die je had moeiteloos weggewerkt vandaag! Nu weet ik dat je eigenlijk een hele gezellige man bent! Alleen… Doe alsjeblieft geen (Sociëteits)Lustrumsokken aan als ik langskom… Er was namelijk een zekere voorganger die ook altijd met Lustrumsokken liep en dat vind ik ferme minpunten. In ieder geval krijg je een upgrade van 1 naar 1,5!

De Procurator blijft staan op 8 maar ik wil Jules niet te vaak zien anders ga ik je misschien bijstellen.

De Fiscus Vereniging lijkt dit jaar het Bestuursspookje te gaan worden. Evenals het vorige bezoek is er ook nu niet heel erg veel van hem bijgebleven. Het is een kunst om je open te stellen en zichtbaar te maken als het kan en je wat afzijdig te houden als het nodig is. Nu heb ik het gevoel dat die balans bij ons er nog niet in zit. Ik laat je staan op 1,5 maar het kan wel zijn dat ik jou nog ga bijstellen.

Qua partner in crime wordt het een duobaan zo heb ik vandaag wel gemerkt.. Ab Actis en VIP-V to the rescue! Maar uiteraard houden we de Lauries Angels 2.0 met trots in ere want de sfeer en gezelligheid die de Fiscus Sociëteit meebrengt maakt het wel helemaal compleet!!

Ik tel de dagen af tot het volgende bezoek!!!!

​

​

​