S.V. KoKo

 

KoKo kwam pas in mijn 2e jaar Maastricht op de planning te staan maar is daarna nooit meer verdwenen!

​

​

​

​

​

April 2016

Het was vorig jaar net een paar weken nadat ik in Maastricht was toen ik een berichtje kreeg van een dame die lid is bij SV KoKo met de vraag of ik naar hun dispuutshockeytournooi wilde komen.

Tja, het idee was erg leuk, maar het zou voor mij niet werken om daarheen te gaan aangezien ik kort daarvoor ook al in Maastricht was geweest.

Ik kreeg antwoord van haar dat ze dat begreep maar dat ze het wel zo leuk zou vinden als ik toch eens langs haar vereniging zou komen. Zo kon het dus gebeuren dat ik een jaar later ook een afspraak met SV KoKo in plande!

 

Nu ging mijn tour in Maastricht erg soepel. Alles kon ik meteen vinden, behalve KoKo! Maps leidde me naar een gebouw waar het duidelijk niet was met als gevolg dat ik uit eindelijk bij 14a strandde (terwijl ik bij 11-13 moest zijn)

Ik besloot daarom maar te bellen, want dan kon iemand me hopelijk uitleggen waar ik nu heen moest!

Een van de Bestuursdames nam de telefoon op en besloot dat ze me even tegemoet zou komen. Toen ik haar zag lopen had ik al meteen door waar ik dan inderdaad wel moest wezen. (Duidelijk een groot pand, maar het zit eigenlijk in een iets andere straat!)

Ik zette mijn rugzak af en vroeg haar waar ik het toilet kon vinden. (Aangezien het laatste wat je wil is dat je in de trein moet terwijl je ook nog een enorme rugzak bij je hebt!)

Bij terugkeer in het Bestuurskantoor werd me gevraagd wat ik wilde drinken en daarop moest ik dus helaas zeggen dat ik helemaal niets meer kon drinken, aangezien ik zeker 2,5 uur zonder toilet moest doen.

Vervolgens stelde mijn gastvrouw voor om eerst even een rondleiding door het pand te lopen. (Voor hen is het immers ook iets nieuws, net als voor mij)

Ik moet zeggen dat ze een mooi groot pand hebben. (Dit had de Ab Actis van Tragos me inderdaad ook verteld) Her en der worden nog wat ruimtes verbouwd en aangepakt (er moet immers altijd wat te doen blijven!)

Zo wist mijn gastvrouw me ook een leuk verhaal te vertellen.

We liepen van de commissiegang en de borrelruimte in spé via een trap naar beneden.

Die trap, ook wel bekend als 'de oude trap' leidt maar 1 kant op. (Je kunt er wel naar beneden vanaf de commissiegang, maar omdat die deur vanaf de 'oude trap'zijde niet te openen is, heeft het geen zin om die trap naar boven te pakken) Hier kun je je dus prima verstoppen om iemand even wat beter te leren kennen. (En dan weet je dus al hoe laat het is wanneer iemand je vertelt dat ze die en die bij de oude trap heeft gezien!)

De twee borrelzalen zijn normaal felgeel gekleurd maar op dit moment worden ze helemaal in Lustrumsetting gebracht. (En die kleur is zacht turkoois, wat overigens wel lekker matcht met het geel van KoKo)

Vooral de tweede zaal vond ik erg leuk qua details. In die tweede zaal hangen de dispuutsschilden en worden ook de echte feesten gegeven. Er staat een podium en de DJ heeft zijn booth hoog in de lucht hangen in de vorm van een oude VW Kever! (DJ PJ, als je eens een uitstapje naar Maastricht mocht maken, dit zou echt een mooie voor jou zijn!)

Kortom, je zou niet verwachten dat er zoveel in dit pand te vinden is!

'Dat horen we ook vaak wanneer we hier mensen op bezoek krijgen!' verklaarde mijn gastvrouw.

De Voorzitter vertelde dat KoKo tegelijk met de Universiteit van Maastricht is opgericht en daarom nog steeds een bijzondere band met de Universiteit kent. (Naast het feit dat ze samen het Lustrum hebben)

 

Vervolgens gingen we in de vergaderruimte zitten en kreeg ik een deel van mijn items overhandigd.

Natuurlijk kwamen ook de bekende vragen vanuit het Bestuur voorbij, maar ik had ook wel mijn vragen over KoKo, aangezien zij niet bepaald 'ceremonieel' hebben en toch wel 'traditioneel' zijn, maar dan op een rebelse manier.

Dit is ook goed terug te zien in het logo van de vereniging, de maagd met de slang.

Ik wilde toch wel weten waar dit vandaan kwam.

De Voorzitter had me reeds al verteld dat KoKo uit de Geneeskunde richting is ontstaan, dus dat verklaarde in ieder geval de slang, maar de maagd, was dit dan de maagd van Maastricht? (In het stadswapen)

'Tja, rebelsheid hè, het hoeft niet persé een bestaand persoon geweest te zijn. In de tijd van de opricht was er niets zo'n taboe als bloot!' verklaarde de Voorzitter.

Er schijnt vroeger een alternatief dispuut geweest te zijn op KoKo en soms komen de reünisten van dit dispuut nog wel eens langs. (De echte lange haren en grote gaten in de oren)

Maar ook tegenwoordig is KoKo nog heel divers, maar voor mijn gevoel wel een vereniging die ook door de traditionele verenigingen serieus genomen wordt.

 

Natuurlijk zou ik niet vertrekken zonder een foto, dus de Voorzitter stelde voor dat ze de slang uit de kluis zou halen.

Wat de bok voor Tragos is, is de slang voor KoKo en ik vond het erg leuk dat ik de slang van KoKo op de foto bij me mocht dragen!

Een van de andere Bestuursdames had nog een tasje met andere items voor me gevuld en op de valreep kwam er nog een vierde Almanak bij! (Als ik vanuit mijn hart had kunnen spreken dan waren het waarschijnlijk wel meer dan vier Almanakken geweest die mee naar huis zouden gaan, maar helaas heb ik dusdanig beperkte ruimte dat ik niet meer heel veel jaartallen terug kan gaan!)

Ik bedankte het Bestuur voor het geslaagde bezoek en mijn gastvrouw liep met me mee via de andere in- en uitgang (met als gevolg dat ik in een rechte lijn naar het station kon en ook nog een trein eerder kon pakken!)

 

Volgend jaar ben ik zeker weer terug!

 

April 2017

Op 6 april 2017 was ik weer in Maastricht te vinden en naast Circumflex en Tragos bezocht ik ook KoKo weer! Vorig jaar was immers zeer geslaagd geweest dus ik hoefde er niet over na te denken of ik dit jaar weer zou gaan!

Net als vorig jaar kwam ik ook nu weer aan via de Gebroeders Hermansstraat. Vorig jaar was ik de weg kwijt geraakt en toen kwam de Secretaris me redden uit de woonwijk. Dit jaar had ik het pand wel meteen gevonden, maar nu hing er heel leuk een bord op de deur met 'Ingang via de Parallelweg'

Ik was iets later dan gepland bij Tragos vertrokken maar had gelukkig mijn bus gehaald, dus ik stond nu precies op tijd voor de deur en als ik dan eerst de andere kant moest gaan zoeken, dan zou ik alsnog te laat komen, dus ik besloot mijn telefoon maar weer in de strijd te gooien en met succes! Ook nu kwam de Secretaris weer to the rescue! 'De meeste mensen weten deze kant juist nooit te vinden!' verklaarde ze lachend toen ik aangaf dat dit voor mij de bekende ingang is en ik de andere kant alleen als de uitgang ken.

 

We stapten de ontvangstkamer binnen en al snel kwamen alle dames die het Bestuur rijk is bij ons. (En dat zijn ze bijna allemaal! Dit jaar is er maar 1 man in het Bestuur te vinden en die was momenteel nog niet aanwezig!) De Commissaris Bar, Pand, Orde regelde direct iets te drinken terwijl de Secretaris er een appelkruimelvlaai bij pakte. 'Lust je misschien een lekker stukje vlaai?' vroeg ze dan ook.

Nou, daar zeg ik geen nee tegen! Als je immers in Maastricht bent, kun je niet naar huis gaan zonder vlaai te eten! (Al was dit stiekem al mijn tweede stuk vlaai van de dag, maar ik kan het hebben, zeggen we dan maar!) 

Al snel barstten de vragen over mijn hobby los en die kwamen vooral van de Voorzitter en van de Vice Voorzitter.

De Penningmeester Vereniging pakte er niet veel later ook de nieuwste Almanak bij en wat zal ik zeggen... Hij is echt helemaal KoKo! (Een erg mooie uitstraling die je niet direct zou verwachten maar wel in de origineelste vorm die je in je kast kunt hebben!)

Vervolgens had ik ook nog wel iets te vragen... Want ieder Bestuur van KoKo mag een eigen verschijningsvorm kiezen en dit Bestuur heeft gekozen voor een model sjaaltje dat je niet zo heel vaak ziet. In Delft is er een studievereniging die zulke sjaaltjes aan Commissieleden en Bestuurders aanbiedt, maar verder zie ik dat model sjaaltje eigenlijk nergens... Je zult dus wel begrijpen dat ik zo'n sjaaltje buitengewoon graag in mijn collectie zou willen hebben! (Buiten het feit dat ik die studievereniging in Delft er ook nog wel mee om de oren zou willen slaan met de mededeling dat ze helemaal niet zo uniek zijn zoals ze nu denken) 'Van voorgaande Besturen zijn er ook chokers en dassen blijven liggen, dus de kans is best aanwezig dat je er volgend jaar een mee zou kunnen nemen!' stelde de Secretaris.

'Nou ik ga mijn sjaaltje echt inlijsten hoor!' reageerde de Voorzitter op haar beurt.

'Ik zal aan je denken aan het einde van het jaar!' reageerde de Commissaris Bar, Pand, Orde.

Ik zou in ieder geval met veel liefde met zo'n KoKo geel sjaaltje gaan shinen (want ik noem die sjaaltjes ook wel 'Het Shine-item' en dat is zeker van toepassing op de gele kleur die ze bij KoKo hebben!) en dan zou iedereen hem te zien krijgen! Dus mocht een van de dames aan het einde van het jaar zeker weten dat ze er afstand van kan doen, dan hou ik me voor de volle 1000% aanbevolen!!

 

Vervolgens vertelde de Voorzitter nog een heel erg grappig verhaal over het BOM-weekend (Wat de LKvV jaarlijks organiseert voor alle nieuwe Besturen!) en juist op dat moment kwam de Penningmeester Kroeg en Feest binnen, ofwel De Man van het Bestuur!

'Ja, ik ben de man van het Bestuur!' zei hij dan ook toen ik hem de hand schudde.

De dames vielen direct om van het lachen toen hij dat zei! 'Nou, dat is ook een lekkere binnenkomer zeg!' zei de Voorzitter lachend waarop de Penningmeester Kroeg en Feest opnieuw naar me toe liep, dit keer om zich echt goed voor te stellen!

De Vice Voorzitter stelde voor om even een ronde door het pand te gaan lopen, maar voor het zover was kreeg ik eerst nog de Constitutie en de Kerstkaart van het Bestuur overgedragen. Vervolgens ging ik samen met de Vice Voorzitter voor naar het Bestuurskantoor en daar bleek ook een pak van een van de dames te hangen. Het sjaaltje mocht ik nu natuurlijk nog niet meenemen, maar ik mocht hem wel even omdoen en er een foto mee maken, zodat ik het er in ieder geval alvast in kon wrijven bij die andere vereniging dat ze zo uniek niet zijn!

Daarna liepen we met zijn allen naar de Feestzaal die nu weer in de bekende kleuren van KoKo geschilderd was. (Vorig jaar waren de muren lichtblauw geschilderd aangezien dat een van de Lustrumkleuren was!) Op het podium zag ik allemaal zaken liggen die aanvankelijk op kijkdozen leken, tot ik wat beter keek en ontdekte dat dit 'wagentjes' van Ter Land, Ter Zee en in de lucht moesten voorstellen. 'Ahh wat goed! Jij ziet het!' zei de Vice Voorzitter enthousiast. (Blijkbaar wordt dit project nogal ondergewaardeerd en zien leden niet wat het beoogde eindresultaat is!) Er zaten een aantal goed gelukte 'wagens' bij en een aantal 'wagens' waarbij je echt wel een goede dosis fantasie moet gebruiken om het te kunnen zien!

Vervolgens gingen we door naar de Barzaal waar ik me nog eens kon vergapen aan alle cadeaus die de Barcommissies aan de Barzaal geschonken hebben. (De nieuwe Barcommissie schenkt zo'n geschenk aan de aftredende Barcommissie die het een plek geeft in de Barzaal en het geschenk heeft alles te maken met hoe die oude Barcommissie dan was. Zo kom je een brandslang tegen, een dartbord, maar ook een barkruk! Hoe langer je in de Barzaal staat, hoe meer je ziet!) De Secretaris had nog wel een leuk verhaal te vertellen. Dit jaar was er eens een ongemengde avond georganiseerd en de mannen hadden in de Barzaal sigaren, whiskey en een stripper terwijl de meiden in de Feestzaal een cantus hadden georganiseerd. Al snel stonden de mannen op de scheidingswand naar de Feestzaal te bonken met de vraag of zij echt niet bij de meiden mochten, want die mannenavond was uit eindelijk helemaal niet zo'n daverend spektakel geworden.... Kortom, meiden weten duidelijk wel beter een avondvullend programma te organiseren!

 

We keerden weer terug op de Ontvangstkamer om foto's te maken en die foto's zouden we in roulette vorm gaan maken, omdat er geen fotograaf meer in het pand was! De Voorzitter stelde voor dat ik op de Voorzittersstoel zou gaan zitten met de Slang en dan zou eerst 1 Bestuurder foto's gaan maken daarna gevolgd door een ander.

De Vice Voorzitter had bedacht dat als ik zijwaards zou gaan zitten, je ook het verenigingslogo nog kon zien, dus zo gezegd, zo gedaan!

Nadat eerst de Commissaris Bar, Pand, Orde foto's had gemaakt nam de Voorzitter de camera van haar over om de tweede ronde foto's te maken! (Want ja... Bij KoKo geldt nu eenmaal toch echt 'Niets moet, maar alles kan!')

 

Daarna werd het helaas tijd om huiswaards te keren, aangezien ik nog een flinke treinrit voor de boeg had! (Die onderweg ook nogal escaleerde... De trein van Maastricht naar Schagen ging niet verder dan Weert, bij Weert kon ik dan de IC richting Schiphol pakken om bij Eindhoven te komen. Op Eindhoven moest ik naar een totaal ander spoor om de IC naar Den Haag C -en dus ook naar huis-  te pakken, maar die IC ging niet verder dan Tilburg door een springer... Van Tilburg moest ik met een streekbus naar Breda, vanaf Breda kon ik de Intercity Direct naar Rotterdam C. pakken en vanaf Rotterdam C had ik dan eindelijk de laatste intercity naar Delft!) Het was in ieder geval weer heel gezellig bij KoKo! Een zeer geslaagd bezoek dat volgend jaar zeker weer vervolgd zal worden! (Wie weet wel met een sjaaltje als bonus!!!!)

 

September 2018 

Het was de bedoeling dat ik in april 2018 gewoon weer langs KoKo zou komen maar door het toenemende gedoe op het spoor besloot ik de afspraak toch maar uit te stellen tot het moment dat ik mijn rijbewijs zou halen. Aangezien dat proces onverhoopt ook vertraging opliep begon ik me even af te vragen of ik Maastricht ooit nog zou zien…

Toen een aantal factoren mijn bijna beroemde ‘Reisvoornemen’ gevoel voor Maastricht lieten opkomen twijfelde ik geen moment en mailde ik KoKo ook weer voor een bezoek.

Het bezoek kwam goed uit dus na 1,5 jaar zou ik eindelijk weer op de Sociëteit langskomen!

Nu hadden de dames van Bestuur 2016-2017 tegen me gezegd dat als een van hen aan het einde van het jaar het bestuurssjaaltje zat was dat ze die dan voor mij zouden achterlaten. ‘We hebben hier nog steeds de nodige dassen en chokers van vorige besturen liggen dus grote kans dat er ook eens een sjaaltje overblijft!’ werd er toen tegen me gezegd.

Ik had hier dus naar gevraagd bij de Secretaris van 17-18 en ze had gezegd dat ze het zou uitzoeken maar ze niet met zekerheid kon zeggen of ze er eentje zou aantreffen. Aangezien het bezoek uit eindelijk geannuleerd werd kwam ik er ook niet achter of ze nu een sjaaltje had gevonden of niet.

Tijdens de mailing aan de nieuwste Secretaris vroeg ik dus opnieuw naar het sjaaltje en ze zei precies hetzelfde als haar voorganger. ‘Ik ga voor je kijken maar ik kan niets beloven…’ Kortom, ik was heel erg benieuwd hoe dit afgelopen was!

 

Aangezien ik consequent de woonwijk-kant van de Sociëteit van KoKo als ingang pakte gebeurde het dus ook altijd dat ik moest bellen naar het Bestuur omdat de stationskant van de Sociëteit juist de kant is die als ingang wordt gebruikt… Ik ging er aanvankelijk ook vanuit dat ik weer in herhaling zou vallen maar Tragos voorkwam dit. Het was op Tragos dusdanig gezellig en uitgelopen dat ik mijn bus 1 vanaf Frontensingel/Maagdendries had gemist. Omdat zij hun stadsgenoten van KoKo ook de volledige bezoekstijd gunden hebben ze me met hun limousine naar KoKo gebracht zodat ik zelfs wat te vroeg was!

Ik stapte voor het eerst via de juiste ingang binnen en probeerde me te herinneren hoe ik ook alweer handig naar de Bestuurskamer moest. Ik herkende de toiletten (Traditiegetrouw mijn vaste eindpunt voordat ik weer naar Station Maastricht ga) en wist dus dat ik vanaf daar rechtsaf moest. Ik wil de deur openduwen en ik hoor met toch een geluid… De ‘Whooo’ uit Intoxicated is daar nog niets bij.

Dus ik riep ; Oké, ik wacht wel even…. Even later ging de deur open en zag ik de Penningmeester Vereniging en de Extern/Vice achter de deur staan. ‘Je liet me schrikken!’ zei de Penningmeester Vereniging lachend. Tja, ik verwacht niet dat er iemand achter die deur staat en hij verwachtte blijkbaar niet dat ik nu wel de juiste ingang zou hebben.

We liepen naar het Bestuurskantoor waar de Secretaris en de Voorzitter me al meteen hartelijk onthaalden. De Penningmeester kroeg en feest (zou je kunnen vertalen naar ‘Sociëteit’) rende er nog even vandoor om de laatste voorbereidingen rond te maken.

‘Goed dat je er bent! Laten we op de ontvangstkamer gaan zitten!’ aldus de Secretaris.

 

Op de tafel van de ontvangstkamer stond al een pak sap met een aantal glazen klaar maar ook hier… Geen Maastrichter Vlaai! ‘Oh, daar hebben we niet aan gedacht om eerlijk te zijn….’ Aldus de Commissaris Bar Pand Orde (De BPO zoals ze dat op zustervereniging Plato noemen.) die er ook bij was gekomen. Dus dan kom je naar Maastricht en dan ga je weer naar huis zonder Maastrichter Vlaai gegeten te hebben! De Voorzitter beloofde me dat er tijdens het volgende bezoek sowieso vlaai zou zijn. (Enfin, dan heb ik overal vlaai! Ik zei al tegen de Bestuurders van KoKo dat als zij dan abrikozenvlaai -passend bij de verenigingskleur-  CF Appelkruimel en Rijstevlaai en Tragos Kriekenvlaai zou hebben het dan helemaal in orde zou zijn!) ‘Ik merk dat die vlaai je echt dwarszit dus ik beloof je dat er in maart echt vlaai is!’ zei de Voorzitter vrolijk.

Ik kreeg van de Secretaris een glaasje fruitwater en mijn oog viel op het gele KoKo tasje dat op het midden van de tafel lag. Het tasje lag zo dat ik door het handvat een stukje van de inhoud kon zien en daar meende ik ook een puntje te zien van iets dat een sjaaltje kon zijn. Omdat ik niet als een ongastvrije hyena (Typische Randstedeling) wilde overkomen besloot ik me vooral op de Bestuurders te focussen. De inhoud van dit hele fascinerende tasje zou ik later wel te zien krijgen!

De Commissaris Kroeg en Feest voegde zich ook bij ons en zo was het ontvangst dus compleet! Uiteraard waren de bestuurders heel erg benieuwd naar hoe mijn hobby allemaal begonnen was en hoe het ooit zo gekomen was dat ik KoKo had ontdekt. KoKo is net als de andere leden van Trias Libertas niet direct een vereniging die je bij mijn interesse zou verwachten aangezien de norm ‘Penning’ ontbreekt en deze verenigingen daarnaast wat minder traditioneel zijn. Desondanks, als je de moeite neemt om de vereniging eens beter te bekijken en de mensen op de vereniging leert kennen zul je zien dat de verenigingen binnen Trias Libertas prima voldoen aan de verwachtingen die ik heb bij een vereniging en in diverse gevallen zelfs nog gezelliger zijn dan bepaalde zeer traditionele verenigingen! Kortom, hoewel sommige mensen het niet kunnen begrijpen dat ik mijn aandacht aan deze verenigingen geef ben ik zelf heel erg blij met mijn goede betrekkingen met alle drie de Trias Libertas verenigingen! Dizkartes was de eerste vereniging waar ik goede betrekkingen mee kreeg en die raadden me ook aan om eens naar KoKo te gaan, dus zo werd ook het eerste bezoek aan KoKo een feit!  En nu was het dus eindelijk tijd voor bezoek 3, zei het met een omweg.

 

Nadat de Bestuurders een wat beter beeld van mij hadden gekregen nam de Penningmeester Kroeg en Feest het initiatief om het tasje eens uit te pakken. ‘We hebben hier een hele mooie tas voor je liggen….’ Zei hij waarop de Extern/Vice al meteen opmerkte dat de nieuwe Almanakken er nog niet bij zaten. Eerst pakte ze de allernieuwste maar toen ik opmerkte dat er nog eentje tussen mijn laatst ontvangen exemplaar en deze moest zitten kreeg ik het ontbrekende exemplaar ook. Doe het goed of blijf thuis! (Dus ik doe het goed!)

Vervolgens mocht ik het tasje uit gaan pakken en jawel… Mijn vermoeden klopte! Ik had meteen het gele sjaaltje te pakken!!

‘De Secretaris van Bestuur 2016-2017 heeft hem speciaal voor jou achtergelaten! Mijn voorganger van 17-18 heeft hem het hele jaar netjes voor je bewaard en nu mag ik hem dus aan je overdragen!’ aldus de Secretaris die mijn gelukzalige lach zag. Mijn nieuwe thema is nog tot 31 december een geheim maar met de kleuren loop ik al wel. Rood en geel zijn twee kleuren die in het nieuwe jaar een prominente rol zullen hebben en dit fraaie sjaaltje zal dus een mooi aandeel in mijn verschijningsvormen gaan krijgen! Daarop was het Bestuur wel benieuwd naar hoe mijn jaar eigenlijk opgebouwd is aangezien 31 december eigenlijk geen hele logische onthullingsdatum is voor een nieuw thema. Van januari t/m juni heb ik de jaartour en dan heb ik 1x per 2 weken een verre reis naar een stad. In augustus heb ik dan de piekweken en tijdens die periode reis ik diverse introductieweken af waar ik dan ‘Piekbezoeken’ doe. De periode waarin we nu zitten (September t/m december) is de Nieuwe -IM-pulsperiode. Normaal gesproken ben ik gewoon braaf in Delft en zit er hooguit een interval in Leiden of Rotterdam in. Dit jaar zit de periode vol met Nieuwe -IM-pulsen aangezien ik er ook bezoeken aan Maastricht en Tilburg bij gestopt heb!

Tijdens mijn Jaarbezoekenreeks loop ik er vaak zakelijk en netjes gekleed bij, het liefst zoveel mogelijk in themakleuren. Tijdens de Piekperiode is het juist prettig om makkelijke shirts in de juiste kleuren te hebben aangezien augustus vaak warm is en ik in die twee weken erg veel onderweg ben en erg veel beweeg. Kortom, zeker tijdens de jaarbezoekenreeks zal het sjaaltje van de Secretaris 2016-2017 veel van Nederland gaan zien!

 

Ik ging verder met het tasje en haalde twee shirtjes tevoorschijn. De gele was van de Promotiecommissie en de zwarte met gele opdruk was voor de inschrijvers. ‘Het is ook echt een ideaal slaapshirt!’ verklapte de Voorzitter. Het feit dat dit shirt lang valt is ook wel ideaal voor de Piekperiode. Soms zit een ongeluk in een klein hoekje (Vooral als het om foto’s gaat) en dan is het fijn als je weet dat je langere shirt je zal redden! Kortom, KoKo ga je nog veel in mijn verschijningsvormen terug zien gedurende dit jaar!

Daarna haalde ik nog een zonnebril, een opener (in een origineel model, dat kan alleen KoKo zijn!) en twee stickers tevoorschijn. De Extern/Vice vertelde me dat de geel op zwarte sticker al een hele vintage was. De zwart op gele sticker met de tekst ‘Geel, Geler, Geilst’ was van afgelopen Inkom en van die sticker hadden de Bestuurders ook nog een condoom gevonden. Tja, je weet nooit of je die opeens nodig kan hebben hè….

Tot slot was er ook nog een poster van de afgelopen Inkom en het Constitutiekaartje en zo was de vangst dus compleet!

‘We hebben nu al aardig wat van jou kunnen ontdekken, nu willen we jou graag wat meer van ons laten ontdekken!’ aldus de Penningmeester Kroeg en Feest. ‘Vier van de zes Bestuurders hebben in het verleden de Barcommissie gedaan dus die hebben heel erg veel kennis van de Sociëteit’ aldus de Extern/Vice. ‘Onze instructieronde voor de Barcommissie duurde ruim 4 uur dus in een uur kunnen we vast wel een aantal goede verhalen met je delen!’ aldus de Penningmeester Kroeg en Feest.

De BPO stelde voor dat we bij het begin zouden beginnen en dat was dus op het punt waar ik eerder vandaag binnen was gekomen!

 

Toen we de deur passeerden die ik eerder vandaag bijna in het gezicht van de Penningmeester Vereniging had geknald vertelde de Extern/Vice dat die deur er langere tijd uitgelegen had en dat het nu echt tijd was om hem er weer in te zetten. Daar waren ze dus mee bezig geweest toen ik binnenkwam.

Toen we weer voor het pand stonden begon de BPO te vertellen. ‘We gebruiken dit als voorkant zodat we de buurt minder hinderen. Sinds een paar jaar is het gebruik dat de Inkom-commissie hun thema hier bij de deur mag verven.’ Waarop ze wees op de schildering die ik op de Instagram ook veelvuldig voorbij had zien komen. Ik voelde me deze zomer wel met jullie verbonden aangezien mijn thema ook op de 80’s stijl geïnspireerd was!

De Voorzitter wees me vervolgens op iets dat het ‘Pinkenhok’ genoemd wordt. Waarom het nu precies die naam heeft weet ik nog niet maar het was duidelijk geklust door een dispuut die dol is op koeienvlekken. ‘Dit ding is compleet verzwaard en verankerd zodat het niet gejat kan worden!’ aldus de Voorzitter.

BPO lichtte toe dat hier ’s avonds altijd twee leden van de Barcommissie zitten om toezicht te houden op de regels buiten het pand. (Buiten ben je stil!) Om die helden tegemoet te komen is er dus een overdekte zitplaats gebouwd zodat ze vanaf daar toezicht kunnen houden. ‘Dit is niet de allereerste, ik denk de derde, maar het is wel zo fijn dat je hier zo’n zitplaats hebt!’ aldus BPO.

‘Eigenlijk mag hij nu wel gestolen worden… Hij is mettertijd best wel versleten geraakt en dan hebben we een reden voor een nieuwe!’ aldus de Voorzitter.

We gingen richting de feestzaal die vrolijk geel met zwart kleurde.

Voor mijn gevoel stond de DJ Booth anders maar de Bestuurders verzekerden me dat er niets veranderd was. De Penningmeester Kroeg en Feest vertelde me over de schildjes van de disputen en op dat moment viel mijn oog op een schildje elders in de zaal. Tijdens mijn vorige bezoek was het me al eens opgevallen dat je op een aantal plekken in het pand de term ‘Idefix’ tegenkomt en ik snapte totaal niet waar dat vandaan kwam. Ik heb het toen gelaten bij het idee dat het een café of iets in Maastricht moest wezen dat nogal goede banden met KoKo had.

Dit net ontdekte schildje voorzag me echter van het antwoord op de vraag wat ‘Idefix’ dan moest wezen. Oudledenvereniging Idefix las ik hardop voor. Ik vroeg me al af wat het was. De Penningmeester Vereniging reageerde dus ‘Wat een oudledenvereniging was???’ Nee, wat ‘Idefix’ was! Maar dat is dus de oudledenvereniging van KoKo.

Ik legde daarmee ook al snel de link met de beschilderingen op onder andere het rolluik dat de feestzaal van de barzaal scheidt. Aanpassingen/verbeteringen in het pand die mogelijk zijn gemaakt door de oudledenvereniging worden voorzien van die schildering.

De Voorzitter vertelde me vervolgens dat er nu een Volkswagen kever als DJ Booth gebruikt werd maar in de vorige sociëteit was dit een Mini. ‘De deur van die Mini is er nog steeds, maar die hangt nu in de barzaal’ aldus haar.

Ik bestudeerde de dispuutsschildjes nog even en herkende het schildje van Daps Decentium, een van de disputen van KoKo die ik volg op Instagram. Dat zijn leuke meiden! Zei ik dan ook waarop ik achter me ‘Mee eens!’ hoorde. Blijkbaar zijn twee Bestuursdames ook van Daps Decentium!

 

We gingen verder naar de barzaal waar je eindeloos je ogen uit kunt blijven kijken naar alle Barcommissiecadeaus. ‘Als we nu alle Barcommissiecadeaus gaan behandelen mis je jouw trein maar we zullen wat leuke toelichtingen eruit halen…’ aldus de Penningmeester Kroeg en Feest.

Zo wees hij me op het cadeau met de maquette van de vorige sociëteit. ‘Het verhaal gaat dat onder de maquette de sleutel van de voordeur van het vorige pand zit. Niemand is er ooit in geslaagd te achterhalen of dat verhaal klopt!’

Een ander verhaal dat volledig nieuw voor me was ging over het glas van de BPO. KoKo werd vroeger van vloeibaar goud voorzien door Brand en er is ooit door Brand een groot glas geschonken aan KoKo. Het mos rondom dit glas is dat de BPO het glas moet beschermen en aan het einde van het jaar moet het weer overgedragen worden aan de opvolger. Kan de BPO het glas niet overdragen moet er een fust aan de vereniging geschonken worden. ‘Het is dus eens gebeurd dat een Barcommissie zeker wist dat ze genoeg winst hadden gedraaid om een fust te kunnen kopen waarop ze het glas kapot gooiden. Bleken ze toch niet genoeg geld voor een fust te hebben….’ Aldus de Penningmeester Kroeg en Feest. Kortom, dat was een duur grapje voor die Barcommissie!

Dit is dus het tweede glas en aldus de Penningmeester Kroeg en Feest zou er nog een derde glas in omloop moeten zijn bij een reünist.

De BPO wees me ook nog even op het Barcommissiecadeau dat zij hadden geschonken. Het verhaal daarachter zal ik tijdens het volgende bezoek gaan horen.

Van de barzaal gingen we door naar het domein van de Barcommissie. Deze kamer wordt als vergaderruimte, werkruimte en chillplek gebruikt en ook hier kun je vele verhalen vinden. ‘Er is een Barcommissie geweest die 22 ‘BaCo’s’ door het pand verstopt hebben. Pas afgelopen jaar is de allerlaatste gevonden… Achter de boiler, toen ze die kwamen vervangen!’ aldus de Penningmeester Kroeg en Feest. De Voorzitter vertelde me dat wanneer de huidige Barcommissie op vakantie is de leden van het vorig jaar het weer even overnemen. ‘Tijdens die week mogen ze iets van zichzelf achterlaten, ergens in het pand.’ Zo was er een deur roze geverfd omdat er een Barcommissie was met een lid die erg dol op de kleur roze was. De BPO wees me nog even op de foto van de Barcommissievakantie van vorig jaar. ‘De BPO mag mee maar wordt door ons gekleed. Zoals je ziet was de BPO van vorig jaar als vrouw verkleed… Wij hadden onze badjassen, ons kenmerk, aan en hij een bruidsjurk en een pruik!’

 

Het Barcommissiehok grenst direct aan het Bestuurskantoor en dat symboliseert ook meteen de goede en hechte betrekkingen tussen de Barcommissie en het Bestuur.

Dit was het punt waarop de Extern/Vice ons moest verlaten voor een MKvV overleg. ‘Ik zie je de volgende keer weer!’ zei ze vrolijk waarop ik met de rest van het Bestuur verder ging. De Ontvangstkamer kent ook een mos. De tafel in de Ontvangstkamer is zo oud als KoKo en het mos achter die tafel is dat wanneer de tafel ooit buiten de sociëteit zou komen het Bestuur meteen moet aftreden. ‘Niemand heeft het ooit geprobeerd want die tafel is bijzonder zwaar en groot!’ aldus de Voorzitter.

Naast de Ontvangstkamer is er een ruimte die door mijn laatst bezochte Bestuur is omgebouwd naar studieplek. ‘Het is nog niet helemaal af maar we zijn al een heel eind!’ aldus de Voorzitter.

In de gang wezen de Bestuursdames me op de lijsten waar alle Almanakken (Of tenminste, redelijk wat van de Almanakken, de laatste 4 ontbreken volgens mij nog.) en daar hoorde ik dat het gebruik is dat KoKo altijd een ‘liggende’ Almanak uitbrengt, tenzij het een Lustrumjaar is, dan mag hij staand.

Tja lief Bestuur dan moet ik jullie uit die droom helpen want van de Almanakken die ik van KoKo heb zijn de edities 2009-2010 t/m 2013-2014 allemaal staand uitgekomen. Pas de 2014-2015 is weer liggend uitgebracht en daar was ik verbaasd over omdat ik dit nog nooit eerder had gezien. ‘Goh, dat is ook wat… Je weet gewoon meer over onze Almanakken dan wijzelf!’ zei de Secretaris verbaasd.

 

We gingen verder naar boven langs alle ruimtes daar. Zo heb je de roze kamer die ooit roze was. Nu is er levend ganzenbord op de muur geschilderd en op de deur tref je de regels voor dit bijzondere spel. Daarnaast zie je een lijstje op een andere muur waarin zich bloed moest bevinden van iemand die zich per ongeluk had verwond. Het bloed is inmiddels aardig verdwenen maar het lijstje houdt de herinnering levend. Ook sierde hier zo’n eerder genoemd BaCo’tje de muur.

De kamer die vernoemd is naar de beschermheer van KoKo heb ik tijdens de vorige grote rondleiding niet gezien omdat die in verbouwing was. Nu kon ik het eindresultaat wel zien en het is een erg mooie ruimte geworden. ‘Tijdens de Inkom hebben we dankbaar gebruik gemaakt van deze ruimte. We hebben toen in rap tempo een bar van bierkratjes gebouwd zodat we iedereen toch in het pand kwijt konden en van drinken konden voorzien!’ aldus de BPO. ‘Van kratjes ja!’ zei de Penningmeester Kroeg en Feest lachend toen hij mijn verraste blik zag.

Ook hier sierde een schildering van Idefix de muur. De reünisten hadden ook hun steentje bijgedragen aan deze vernieuwde uitstraling van de kamer.

De volgende stop was op de blauwe kamer die zijn naam niet dankt aan de blauwe muur maar aan het feit dat deze plek jaren terug als rookruimte werd gebruikt en het daardoor vaak blauw stond van de rook.

Op de muren zie je diverse logo’s van oude Inkomthema’s en ik ontdekte er twee die misschien wel iets met mijn aankomend thema te maken kunnen hebben. KoKo en ik zijn duidelijk een match! (Maar de enige hint die ik geef is het liedje Automaton van Jamiroquai… Ergens in dat nummer komt mijn thema voor… Maar zegt hij het 1x? zegt hij het vaker? Dat zeg ik niet!)

Enkele andere ruimtes bleven gesloten aangezien die op slot waren en er geen sleutel voor te vinden was. De Voorzitter wees me wel op een interessant gedicht aan de binnenkant van de CV kast. ‘Niemand weet waar die opeens vandaan gekomen is… Van de een op de andere dag was het er!’ ‘Ik begrijp niet echt wat het betekent…’ merkte de Secretaris op. Het was duidelijk iemand die dol is op gitaren…

De Penningmeester Kroeg en Feest had ook nog wel een leuk ander verhaal bij de CV kast. ‘Er kwam eens een monteur die naar boven moest en dat kon alleen via een lullig klein weggetje via de CV kast. Die monteur was nogal fors gebouwd dus die paste niet via die weg… Hij heeft daarom resoluut een gat in het plafond van de wc’s gezaagd en daar een luik in gezet! Hij zou onder geen beding via de normale weg gaan!’ De Secretaris gebaarde daarop de wc binnen te stappen zodat ik het luik kon zien. Goed verhaal!

 

De Penningmeester Vereniging was een poging gaan doen om de sleutel voor de Almanakkamer te vinden maar toen de Penningmeester Kroeg en Feest die probeerde gebeurde er niets. ‘In principe heb alleen ik van het Bestuur de sleutel maar ik heb mijn sleutels thuis vergeten…’ aldus de Voorzitter. Het nieuwe Almanakthema is nog net zo geheim als mijn nieuwe thema dus die wordt veilig achter slot en grendel bewaard… ‘Ach, hebben we nog meer om te bewaren voor het volgende bezoek!’ aldus de Penningmeester Vereniging.

Via de ‘foostrap’ keerden we terug op de Ontvangstkamer waar we een groepsfoto zouden maken. De BPO hoefde niet persé op de foto dus zij zou de foto van ons maken. Van de Voorzitter mocht ik op haar zetel gaan zitten maar omdat je niets van een zetel ziet als je erop zit besloot ik net als tijdens het vorige bezoek overdwars te gaan zitten. De Penningmeester Kroeg en Feest had voor de gelegenheid de slang gepakt zodat hij ook mee kon op de foto. (Dus hoezo ontraditionele vereniging? Ik heb toch aardig wat mores gehoord en ze hebben een ceremonieel item dat in een kluis wordt bewaard als ze het niet gebruiken!) Nadat de foto’s waren gemaakt en goedgekeurd werd het tijd om de items in te pakken en verder te gaan. De Secretaris werd echter op de Sociëteit gehouden door een telefoontje maar de andere Bestuurders namen de term ‘Uitgeleide’ heel letterlijk want ze liepen gezellig met me mee naar Station Maastricht! ‘We hebben geen limousine zoals Tragos, dus het is de benenwagen… Maar wel zo gezellig toch?’ aldus de Voorzitter.

Zo onderweg spraken we over de CoBo van KoKo, die morgen plaats zou vinden. Een gezellige avond maar wel eentje waarbij je goed moet blijven opletten dat niemand je een open fles zonder dop cadeau geeft! ‘Dizkartes wilde daarna ook nog de stad in, dusja!’ aldus de BPO.

De mannen waren ook mee maar zij liepen uit eindelijk een meter of 25 voor ons alsof ze er niet bij hoorden. ‘Doen ze altijd…’ vertrouwde de Voorzitter me toe.

Voor ik het wist stonden we op station Maastricht en werd het tijd om afscheid te nemen. Het was een bezoek waar het nodige geduld voor nodig was maar het geduld werd zeker beloond! De prachtige vangst en het supergezellige ontvangst hebben deze toch al geslaagde dag in Maastricht compleet afgemaakt!

Ik verheug me er dan ook zeker op om in maart nog eens terug te keren op KoKo!

Bestuur 2018-2019 ik wil jullie echt enorm bedanken voor dit geweldige bezoek en het volgende bezoek wordt ongetwijfeld minstens zo succesvol! Ook zeker een shoutout naar de Secretaris van 2017-2018 voor het bewaren van het sjaaltje gedurende het hele jaar en een shoutout naar de Secretaris van 2016-2017 voor het voor mij achterlaten van je Bestuurssjaaltje! Als een beschermengel zul jij het aankomend jaar overal meegaan, waar de treinen me ook brengen gaan!

 

Over de treinen gesproken… Ik besloot dus de omreisroute te nemen zodat ik vanaf Maastricht rechtstreeks naar Utrecht kon reizen… Moest ik alsnog op Eindhoven overstappen omdat er tijdens het koppelen iets fout ging en het remsysteem beschadigd raakte waardoor die trein niet meer verder kon. De IC Direct naar Tilburg en Delft reed al niet dus het werd sowieso de eerstvolgende trein naar Utrecht… De IC naar Schiphol was overvol dus het werd de IC naar Enkhuizen. Op Utrecht C overstappen op de trein naar Den Haag C en toen was ik eenmaal op Den Haag C… Staat de trein die ooit uit Eindhoven gekomen is me uit te lachen daar! Die trein heeft me uit eindelijk naar huis gebracht maar wel met 40 minuten aan omreistijd! Het zal voorlopig nog wel even zwaar bout blijven tussen Delft en Maastricht maar ik ken de omreisroute inmiddels dus niets houdt me meer tegen!!! Tot in maart weer!!!!

 

Aanvulling: Ik was er al een beetje bang voor dat ik een aantal personen bij de verkeerde functie heb genoemd en dat lijkt inderdaad zo te zijn. Ik heb de Penningmeester Vereniging en de Penningmeester Kroeg en Feest in dit verslag namelijk met elkaar verwisseld. Ook ben ik niet 100% zeker of de fotograaf inderdaad de BPO was. (In zulke gevallen gebruik ik meestal de foto op de site, maar die was er nu nog niet!) Hoe dan ook, iedereen was super aardig en gezellig en tijdens het volgende bezoek kloppen de functies ongetwijfeld wel bij de hoofdrolspelers! 

​

​