UMTC
Mijn UIT-bezoekjes aan UMTC waren vaak wat oppervlakkig waardoor ik hen na verloop van tijd niet meer bezocht. Een enorme voorsprong op mijn planning leidde tot een nieuwe kans voor deze Utrechtse vereniging en inmiddels is UMTC hard op weg om een vaste waarde in mijn planning te krijgen!
Augustus 2017
Omdat ik te vroeg in Utrecht aangekomen was besloot ik eens een gokje te wagen en bij UMTC binnen te lopen. UMTC is een zustervereniging van Unitas S.G. en tijdens mijn eerste bezoek aan hen had de Rector me al gevraagd waarom ik niet langs UMTC was gegaan, dat had ik natuurlijk onthouden, dus toen de gelegenheid zich aandiende om eens op onderzoek uit te gaan greep ik die natuurlijk aan!
Ik volgde iemand naar binnen en voor ik het wist stond ik middenin de borrelzaal waar ik door twee enthousiaste leden onthaald werd en voorgesteld werd aan een dame in een blauw shirt. (Ik had het aanvankelijk helemaal niet door… Maar zij is de Acquisitor van de Senaat! We hebben allebei dezelfde voornaam! Een dag later zag ik op facebook dat een UMTC-lid de Acquisitor had getagd en daarbij had gevraagd waarom ik niet bij UMTC langskwam. Daar kon ik dus hoogstpersoonlijk op reageren en zeggen dat ik wel degelijk langsgeweest was en zelfs kennis gemaakt had met mijn naamgenote!) ‘Helaas heb ik hier niet echt iets van Almanakken of dergelijke liggen, die liggen in een ander pand, maar ik zou je zeker aanraden om volgend jaar eens contact op te nemen met de Senaat, dan valt er sowieso wel iets te regelen!’ aldus de Acquisitor.
Intussen was een van de mannen in een geel shirt al op onderzoek uit gegaan naar wat promo van de UIT die ik wel mee kon nemen. ‘We hebben op dit moment alleen nog geen nieuwe shirts, ik zou je hoogstens de mijne kunnen geven maar dan moet ik in mijn halve blootje rond gaan lopen…’ Nee, dat zal ik je niet aan doen met dat rare weer van vandaag…. ‘Dankje, ik heb wel nog mijn bandje voor je! Thuis heb ik er nog een!’ vervolgde hij.
De Acquisitor was intussen ook even op onderzoek uitgegaan om een rondleidingsteam voor me op te zoeken. ‘Zelf kan ik hier niet zo makkelijk weg namelijk, maar zij kunnen je alles vertellen!’ zei ze dan ook enthousiast toen ze rondleiders voor me gevonden had.
Mijn rondleiders zullen me niet altijd even makkelijk gevonden hebben aangezien ik ze makkelijk kon onderbreken als het ging over Jaarclubs, Disputen en bepaalde mores. Maar toch heb ik ook karaktereigenschappen kunnen ontdekken van UMTC waar ik niets vanaf wist.
Wist je namelijk dat UMTC ooit begonnen is als een studievereniging voor technische opleidingen? Door de jaren heen is de vereniging dusdanig gaan floreren dat er besloten is om de functie van de vereniging te wijzigen aangezien er van een studievereniging niet echt meer sprake was.
UMTC heeft een gelijkwaardige grondslag dus als 1e jaars heb je net zoveel rechten en plichten als een 3e jaars. En je kunt als 2e jaars prima met een 5e jaars gaan praten of borrelen. Van contributie tot commissiemogelijkheden, voor ieder jaar is dit hetzelfde.
De Sociëteit heet Borghaerts en is vernoemd naar de oprichter en eerste Praeses van UMTC. Achter de bar staat dan ook nog altijd een portret van hem.
Het Barcollegie zijn de mensen die de bar draaiende houden en daarbij toezien op het naleven van de mores. Hier zijn die mores echt gericht op interactie tussen de leden, dus je moet hierbij denken aan geen telefoon in de soos en ook niet met je rug naar de bar zitten.
UMTC kiest bewust voor kleinschaligheid. De Sociëteit heeft twee ruimtes en deze zijn vrij klein te noemen maar in dit geval is het deels ook een bewuste keuze. Er wordt namelijk gestreefd naar een huiskamergevoel en een echte verbondenheid die zowel horizontaal als verticaal reikt. Een van mijn rondleiders vertelde ook dat hij in december vrijwel 75% van de aanwezigen in de zaal bij naam kan benoemen en de overige 25% kent hij in ieder geval van gezicht. Kortom, die kleinschaligheid kent een hoop voordelen.
Naast de Jaarclub en Dispuutscultuur is er ook nog een mogelijkheid om je aan te sluiten bij een genootschap. Zo heb je ‘Bal’ die voetballen maar ook het Wijngenootschap. Kortom een verticale groep van gelijkgestemden met een overeenkomstige interesse.
Je kunt je lidmaatschap hier dus zo actief als mogelijk maken. Een Dispuut is immers een optie, geen verplichting!
We gingen ook nog even naar de feestzaal, gelegen in de kelder.
Ook hier is een bar dus je hoeft niet naar boven om een biertje te halen!
De feestzaal is ook klein maar wel fijn. Zeer geschikt om feesten te organiseren die tot laat door kunnen gaan. ‘Maar soms organiseren we ook wel feesten extern hoor. Wanneer we andere verenigingen willen uitnodigen is het natuurlijk niet heel realistisch om hen hier uit te nodigen.’ Aldus een van de rondleiders.
Deze rondleiding werd natuurlijk bekroond met een foto van mijn rondleiders, de Acquisitor en mijzelf voor het pand. ‘Want wij willen natuurlijk ook wel op je facebook!’ aldus een van de rondleiders.
Als laatste werd ik nog gevraagd of ik misschien tips had om de rondleiding nog iets beter te maken.
Mijn mannelijke gids mag nog wel iets minder wiebelig doen. Soms stond hij echt te wiebelen en te stuiteren terwijl dat naar mijn idee niet echt nodig was. ‘Goed punt, ik zal er op gaan letten!’ zei hij dankbaar.
Kortom, dat eerste uurtje Utrecht was toch zeker nuttig en geslaagd besteed!
Februari 2018
Van de meeste Senatoren weet ik niet precies welke functie ze hebben (Want waar meestal nog wel de namen van de Senatoren bij de functies op de site staan, al is het maar de achternaam, is dit bij UMTC niet het geval. Ook is hier geen sprake van een ‘logische’ constitutionele volgorde zoals ik deze ken, dus op basis van de foto kan ik ook niet direct bepalen welke functie bij welk gezicht hoort.) dus pak de website er maar bij want de personen van wie ik de functie niet weet zal ik de rij en de stoelpositie op de constitutiefoto gaan gebruiken. De stoelpositie baseer ik van links naar rechts dus B1 wil zeggen bovenste rij, positie links. O1 is dan onderste rij positie links. De Praeses en Ab Actis zijn de enige twee Senatoren die ik wel bij functie weet dus die zal ik gewoon bij titel benoemen.
Waar mijn dag in Utrecht op zich leuk was begonnen ging het al snel de verkeerde kant op toen enkele afspraken tegenvielen, mijn overbelaste kaakspier weer moeilijkheden kwam bezorgen en mijn planning als een kaartenhuis inzakte. Relatief gedemotiveerd liep ik over de Voorstraat waar een man met een blindenstok het ook nog eens wist te presteren me met die stok onderuit te halen. Kortom, ik kon wel janken want dit is totaal niet de sfeer die bij bezoeken aan Utrecht hoort!
Aanvankelijk zou de afspraak met de Senaat van UMTC op hun werkkantoor geschieden maar een dag voorafgaand aan het bezoek kreeg ik een mail met de vraag of de afspraak wellicht naar hun Sociëteit verplaatst kon worden. Natuurlijk is dat wel een leukere plek om af te spreken, maar daardoor moest ik wel een andere afspraak afzeggen omdat die op het Domplein zitten en de werkplek van de Senaat lag daar aanzienlijk dichterbij dan wat de Sociëteit deed.
Ik kwam precies op tijd aan bij de Sociëteit maar de deur was dicht. Ik besloot maar even af te wachten maar als er binnen de vijf minuten niet iemand voorbij zou komen die hier hoorde dan zou ik linea recta naar het Neude lopen om op de bus te stappen richting Utrecht Centraal.
Die persoon kwam gelukkig binnen de vijf minuten en typisch… Al had ik gewoon even aangeklopt dan had ik ontdekt dat er al lang vier Senatoren binnen waren!
Samen met de aantrekkelijke roodharige heer (toen wist ik nog niet wat hij was) liep ik dus naar binnen waar ik heel hartelijk onthaald werd door de aanwezige Senatoren. Alleen Senator B2 ontbrak maar de rest was aanwezig.
Omdat de roodharige heer wat later was moest hij nog een paar aanpassingen aan zijn look maken dus intussen werd ik alvast door de dames O1 en O3 meegeloodst naar een van de heiligste plaatsen op Sociëteit Borghaerts, de Senaatstafel. Deze tafel is tijdens Sociëteitsavonden eigenlijk altijd leeg tenzij de Senaat hier gaat zitten. Je mag hier als Lid dan ook alleen maar komen zitten wanneer de Senaat je uitnodigt. Ik mocht hier nu dus ook plaatsnemen en kwam naast O3 te zitten. Naast haar kwam B3 te zitten. Tegenover me gingen O1 en de Ab Actis zitten. Intussen had de roodharige heer zijn looks helemaal klaar waarna hij voor koffie en thee zou zorgen terwijl ik intussen aan de Senatoren vertelde dat mijn dag niet bepaald het grootste succes van het jaar was geworden en dat ik hoopte dat dit bezoek nog wel wat goed zou maken.
Tja, het was dus sowieso al een goed idee om die roodharige heer bij mij in de buurt los te laten want wat is hij grappig! De hele Senaat riep aanwijzingen naar hem over hoe de thermoskan werkt maar Meneer de Praeses wilde maar wat graag weten of de koffie echt wel heet was! Vanaf onze positie konden we de damp al uit de kan zien komen dus er was geen twijfel over mogelijk… Dat was wel heet!
Gewapend met een pul met thee kon ik dan mijn verhaal over mijn hobby uitleggen aan de gehele Senaat aangezien ik toch nog niet zo heel bekend ben bij UMTC. Zo vertelde ik tegen O3 dat ik verbaasd was geweest dat leden tijdens de UIT hadden gevraagd wanneer ik nu eens bij hen langs zou komen. De Praeses was op zijn beurt wel erg benieuwd wat ik nu al van UMTC af wist en lief rondleidersduo van UIT 2017…. Jullie krijgen de bonuspunten van de Praeses want hij was relatief onder de indruk van wat ik al wist!
Wat zo leuk is aan UMTC is dat het zo kleinschalig is. ‘Er mogen introducés mee tijdens avonden, maar dat moeten wij van de Senaat wel weten. Soms komt het wel eens voor dat er iemand binnenwandelt (kan ook iemand zijn die uitgaat in Utrecht en denkt dat dit een café is) en zegt ‘Leuk kroegje hier!! Waarop alle aanwezige leden als 1 persoon het hoofd draaien en direct naar de vreemdeling kijken. Iedereen weet precies wie hier wel en niet hoort waardoor de sociale controle ook heel goed is!’ De Praeses nam het over ‘Ook als er iemand geïntroduceerd wordt hoeft die persoon niet bang te zijn dat die ergens alleen in een hoekje zal staan. Juist omdat de leden elkaar zo goed kennen weten ze het ook als er iemand is die hier niet bekend is en daar zullen de leden dan wel voor zorgen dat het aan het einde van de avond anders is!’
Je zou eigenlijk ook niet verwachten dat UMTC heel traditioneel is, maar toch is dat zeker het geval.
Als je kijkt naar de constitutiefoto dan zijn de grote penningen vrijwel niet te missen. ‘We zijn kleinschalig waardoor mensen al gauw de vergissing maken door te denken dat we door die kleinschaligheid niet traditioneel zijn.’ Aldus de Praeses.
‘Je kunt het echter zo traditioneel maken als je zelf wil. Er zijn leden die bijvoorbeeld alleen bij het Toneelgenootschap zitten en daar veel vriendschappen opbouwen, maar die je verder niet op de Sociëteit ziet. Maar je kunt het zo actief maken als je zelf wil!’ aldus O3.
De Praeses viel weer bij ‘De basis hier is je jaarband. Daarom is het eerste jaar hier ook echt gericht op de binding met je jaargenoten en op het vinden van een jaarclub. In het 2e jaar kun je op individueel niveau gevraagd worden voor een Dispuut die ook allen een eigen karakter hebben’
Ik merkte al direct een blikwisseling tussen O1 en de Ab Actis op. O3 legde me uit dat dit kwam omdat O1 en O3 samen bij hetzelfde Dispuut zitten en de Praeses en Ab Actis bij hetzelfde Dispuut zitten. Binnen UMTC zijn uitsluitend ongemengde Disputen en elk Dispuut organiseert diverse activiteiten voor de vereniging. Als ik de verhalen mocht geloven is het damesdispuut van O1 en O3 een stuk actiever dan het herendispuut van de Praeses en Ab Actis maar ja… Echte bewijzen heb ik daar natuurlijk niet van!
Drie kwartier zijn zo voorbij en uiteraard heeft een Senaat nog meer verplichtingen dan alleen maar gezellig bijpraten en koppen thee drinken dus de Praeses kwam op een gegeven moment met een stapeltje items in zijn handen.
‘Kijk, dit is de recentste Almanak, dit is de laatste Lustrum Almanak en verder hebben we ook nog een constitutiekaart en een kerstkaart voor je gevonden!’ aldus hem.
Hij keek me met een scherpe blik aan, want zou ik doorhebben wat er niet klopte aan de kerstkaart? In de eerste oogopslag lijkt het gewoon een eerlijke niet gephotoshopte kerstkaart maar toch is er wel IETS aan geknutseld.
‘Ja, het is een echt zoekplaatje hoor!’ zei O3 lachend.
Net toen ik het ontdekte wees de Praeses me erop. ‘De foto is in Utrecht gemaakt en alles is Utrechts… Behalve wat je helemaal op de achtergrond ziet!’
Desondanks is het toch altijd leuker dan wanneer iemand met de photoshop in de weer gaat en je van die typische foto’s met nep kerstmutsen en zo krijgt!
Uiteraard wilde ik ook nog wel een foto met de Senatoren dus zo gezegd zo gedaan! Aangezien dit mijn 1e Jaarbezoek aan UMTC was leek het me ook wel leuk om een Nominatie voor Mr. Sunshine voor te stellen en gelukkig was de gehele Senaat het met me eens… Die Mr. Sunshine moest de Praeses worden!
Nu ging de Praeses zelf al meteen in actie om de lichten op een goede manier op de plek waar de foto gemaakt zou worden te richten. Het is nogal grappig als je bedenkt dat UMTC vroeger een studievereniging van de Hogere Technische School was en er nu een Praeses aan het roer staat die handig is in veel dingen, behalve in technische zaken. ‘Ieder zijn specialisme!’ zei de Praeses daarop met een knipoog.
Kortom, het feit dat we de Praeses zelf aan de lampen lieten draaien was niet echt het beste idee van de dag, maar het zorgde bij mij opnieuw voor de nodige dosis vrolijkheid omdat het zo grappig was.
Toen de Praeses eigenhandig het licht goed had weten te krijgen ging mijn camera door naar O3 die de foto zou maken. Probleemloos tilde de Praeses me op en maakte O3 de nodige foto’s.
Nadat die waren goedgekeurd zag ik op mijn horloge dat het even na 3 uur was. Mijn kaak gaf aan dat het klaar was, dus om nu nog tot 16:00 in Utrecht te gaan dwalen tot ik naar de LKvV kon… Dat was geen al te best plan.
Ik besloot dan ook mijn laatste pitstop hier op UMTC te maken (altijd beter dan een treinwc!) en ook hier viel het me weer op hoe lief en klein Sociëteit Borghaerts eigenlijk is. Klein maar fijn!
Tijd om afscheid te nemen. Ik ben de Senaat enorm dankbaar voor het gastvrije onthaal op de Sociëteit en voor het feit dat ze mijn dag toch weer hebben kunnen redden. De Praeses is voor mij wel de grootste held aangezien hij mijn grootste slechte bui al kan laten opklaren door gewoon iets technisch te gaan doen! Ik zal UMTC sowieso op mijn UIT dinsdag planning gaan zetten dit jaar!
Jaarbezoek 2019 (7 maart)
De afsluitende afspraak van de dag had ik met de Senaat van UMTC.
De Ab Actis was erg enthousiast maar ook erg zakelijk (Op het hoogste niveau) geweest in zijn mails. Ik wist daarom niet heel goed wat ik kon verwachten, maar aangezien ik op de UVSV en bij Veritas niets anders dan goeds had gehoord ging ik er ook wel vanuit dat het goed zou komen!
Ik kwam aan bij Sociëteit Borghaerts en ik kwam middenin een fanatieke spelsessie van de Senaat terecht. Zodra ze me hadden gesignaleerd werd het spel direct afgebroken en werd ik hartelijk uitgenodigd om plaats te nemen aan het Senaatspodium.
De gehele Senaat was er, behalve de Ab Actis.
Zodra ik vertelde over de indruk die de Ab Actis had gegeven moest de Praeses hard lachen. ‘Zo is onze Ab Actis wel. Dan is hij erg enthousiast maar dan wil hij toch netjes blijven. Gelukkig dat het je niet heeft afgeschrokken!’ aldus haar.
Tja, de laatste keer dat ik een mail van dat kaliber kreeg bleek de afzender een barones te zijn die ik ook nog eens met ‘meneer’ had aangesproken dus wanneer ik nu weer zo’n mail krijg ben ik wel alert!
De Assessor schonk een drankje voor me in terwijl de Vice-Praeses me allerlei vragen stelde over hoe het begonnen was. Ik begon maar even met mijn eerste kennismaking met UMTC in de UIT van 2012. Dat was me lichtelijk tegengevallen waardoor ik geruime tijd niet meer op de Sociëteit te zien was. In de UIT van 2017 was het eigenlijk toevallig dat ik te vroeg in Utrecht was en dat ik daarom naar UMTC was gelopen. (Zonder dat ik het wist was er op diezelfde dag een post op mijn likepage gezet met de vraag waarom ik nooit langs UMTC kwam. Tja, en toen was ik er opeens!) Ik heb toen een gesprek met een Senator gehad en zo ontstond het idee om eens een officieel Jaarbezoek te plannen.
Dat officiële jaarbezoek leidde zelfs tot een Mr. Sunshine nominatie voor de toenmalige Praeses!
‘Oh ja, dat weet ik nog wel! Hij ging er wel enthousiast voor!’ aldus de Praeses.
Het lukte me niet om in de UIT van 2018 langs te komen omdat ik enorm uitgelopen was op mijn planning maar vandaag was ik dan toch weer terug op Sociëteit Borghaerts.
De Senaat had flink uitgepakt. Bakken met chips, nootjes, koekjes en een tas met een paar mooie bijdragen voor mijn collectie. Kortom, het was een grote gezelligheid hier op de Sociëteit.
De gesprekken gingen van mijn voorliefde voor ceremonieel (Als er iets is wat me nooit kan vervelen dan zijn het penningen. Gelukkig had de Fiscus een paar heel goede foto’s van penningen op zijn mobiel staan! ‘Als je nu had laten weten dat je dit zo interessant vindt, dan hadden we daar rekening mee kunnen houden!’ aldus de Assessor.) naar mijn bijzondere woordenboek. Van het Gradatiesysteem tot de betekenis van Unit. ‘Je hebt me heel wat nieuwe dingen geleerd!’ merkte de Vice-Praeses na een tijdje lachend op.
Tja, dat is wel het speciale aan 12 jaar meedraaien. Je bouwt uit eindelijk zelf ook bepaalde tradities op!
De Praeses vertelde vervolgens over de lopende zaken hier op UMTC. Eerder dit jaar is er een gloednieuw erkend dispuut bijgekomen. Ik had tijdens het vorige bezoek al wel iets gehoord over het feit dat de dames van Panna Cotta druk bezig waren om een officieel dispuut te worden en dit jaar is het de dames gelukt! Kortom, het schildje prijkt nu met trots op de Sociëteit!
Aangezien er wel een constitutiefoto op de site staat maar er niet bij staat wie welke functie heeft vroeg ik de Senatoren om mijn logboek te signeren in de volgorde waarin ze aan tafel zaten, zodat ik hen gewoon bij de juiste functie kon noemen in plaats van te moeten omschrijven. Terwijl de Senatoren om beurten aan het schrijven waren gingen de verhalen over zusterverenigingen en de belevenissen in Utrecht vrolijk door.
Toen alle dames hadden geschreven kwam de vraag der vragen op tafel. Wie zou dit jaar de Mr. Sunshine van UMTC mogen worden?
We gingen daarom even naar de feestzaal zodat we buiten het bereik van de mannen de situatie konden bespreken. De keuze viel op de Assessor!
Zodra hij dat hoorde was hij meteen enthousiast en hij zou er dan ook meteen voor zorgen dat er een gedenkwaardige foto zou volgen. Diverse ‘props’ uit de garderobe kwamen tevoorschijn om van deze foto een gedenkwaardige (en winnende) foto te maken.
Daarna werden er ook groepsfoto’s gemaakt maar bij gebrek aan een extra fotograaf moesten we die foto’s in roulettevorm maken.
Toen de foto’s goedgekeurd waren was het tijd om mijn spullen bijeen te pakken en weer verder te gaan!
Het was in ieder geval een feest om weer even op UMTC te zijn!
Ik ben helaas afgekeurd om trambestuurder te worden dus als ik nog eens een extra afsprakenronde in Utrecht ga doen dit jaar, dan zal ik zeker weer contact opnemen met de Senaat! Het bezoek zal dan waarschijnlijk wel op de Senaatskamer plaatsvinden zodat ik dan al het ceremonieel kan bekijken!
Kortom, nu al erg veel zin in!
Enorm bedankt voor de gastvrijheid en op naar het volgende bezoek!!!
Eventjes langs UMTC! (14 augustus)
Hoewel de Ab Actis van te voren al had aangegeven dat het makkelijker zou zijn om een afspraak te maken met de nieuwe Senaat, in plaats van een afspraak in de UIT, was ik toch vastbesloten om heel even langs Sociëteit Borghaerts te gaan om te zien wat er allemaal gebeurde. Bovendien was ik toch in de stad, dus even langslopen zou alleen maar leuk zijn!
Ik stapte de Sociëteit binnen die goed was gevuld met UIT-lopers. Met regelmaat werden de verhalen over deze kleine, fijne maar ook zeker traditionele vereniging verteld. Ik keek rond en ik herkende een dame van de Senaat van vorig jaar. Ook signaleerde ik de Acquisitor van de huidige Senaat.
Al snel kwam er een heer bij me zitten die zich voorstelde als de Assessor in wording. ‘Op dit moment doe ik de UIT commissie en daarom zit ik ook met deze telefoon. Mensen kunnen namelijk bellen voor de escaperoom én voor de rondleiding. We hebben nu voor het eerst een escaperoom in de kelder en die doet het erg goed, aangezien ik al een aantal mensen heb moeten teleurstellen!’ aldus hem.
Hij vertelde vol enthousiasme over zijn ervaringen bij UMTC en op zijn beurt was hij erg benieuwd naar mijn hobby en alles wat daarbij komt kijken. Overigens werd ons gesprek met regelmaat afgekapt door het geluid van het mobieltje.
Toen hij heel even een pitstop moest maken werd het telefoontje overgenomen door de Acquisitor van de Senaat met wie ik ook alweer meer dan genoeg te bespreken had aangezien we elkaar al een tijdje niet meer hadden gezien.
Vervolgens kwam ook het bekende gezicht van de Senaat van vorig jaar even langs. Haar naam wist ik weliswaar niet meer, maar haar gezicht herkende ik nog. ‘Ik zat in de Senaat van vorig jaar, ik weet niet of je het nog weer, maar superleuk om te zien dat je weer langskomen bent! Ik zal even kijken of we wat items voor je kunnen verzamelen!’ zei ze vrolijk.
Zo zie je maar, de kracht van UMTC is dat ons kent ons. Zelfs een voormalig Senator gaat nog vol enthousiasme aan de gang om ervoor te zorgen dat mijn verzameling op peil blijft!
Het was dus weliswaar een ietwat chaotisch bezoekje maar evengoed wel een erg gezellig bezoekje dat feestelijk werd afgesloten met een foto voor Sociëteit Borghaerts. De foto werd gemaakt door de Assessor Senaat. ‘Moet jij niet ook mee op de foto dan?’ vroeg de Acquisitor nog.
Maar de Assessor stond al halverwege de Voorstraat zodat hij foto’s van ons kon schieten.
‘Nu je toch wat foto’s hebt gemaakt, wil je ook nog even een foto met mijn mobiel maken? Dan kan die op de Instastory!’ aldus de Acquisitor.
Zo gezegd zo gedaan!
Het was toch maar weer even mooi gezellig op UMTC! Ik ben benieuwd wat het nieuwe jaar zal brengen! (Er liggen immers nog ambities genoeg voor aankomend jaar!)
