Unitas S.R.
Mijn verhaal bij Unitas S.R. begint al in 2012, wanneer ik voor het eerst in de UIT in Utrecht ben.
Echter waren mijn bezoeken in 2012 en 2013 aan Unitas S.R. niet erg bijzonder. Ik kreeg een poster en een sticker en dat was het wel.
In 2014 veranderde dat echter toen de Ab Actis besloot dat ik ook wel een UIT shirt van Unitas S.R. mocht hebben.
Ik besloot mijn geluk te beproeven en te vragen of ik misschien ook een Almanak mocht hebben.
Dat moest ze even bespreken met andere Senatoren, maar uit eindelijk werd er besloten dat ik ook deze mee mocht nemen!
Dit was voor mij een erg positieve verrassing, aangezien ik ook dit jaar alleen van een poster en een sticker uitging.
In 2015 werd het nog beter! Ook van deze Ab Actis kreeg ik het UIT shirt van U.S.R. en de nieuwe Almanak, maar daarnaast sprak ik ook nog met diverse enthousiaste leden.
Ik had altijd de indruk dat ik bij Unitas S.R. niet zo bekend was en dat ik dus ook niet echt gemist werd.
Maar, toen ik met een enthousiast lid en liker van mijn Facebookpagina sprak, bleek het zo te zijn dat ik weldegelijk bekend was op U.S.R. en ook gemist werd!
De succesvangst en de leuke gesprekken leidden ertoe dat ik bij mijn eerstvolgende jaarbezoek aan Utrecht OOK een afspraak met Unitas S.R. heb gemaakt!
24 februari 2016, het eerste Jaarbezoek aan Unitas S.R.
Ik had van te voren al een positieve mailwisseling met de Ab Actis gehad, dus ik kon niet anders dan me verheugen op het bezoek! Immers is het altijd leuk om weer nieuwe dingen te ontdekken op een vereniging die je nog niet zo heel goed kent!
Op de 23e kreeg ik nog een mailtje van haar met de vraag of ik misschien iets eerder kon komen, omdat er ook leden van de Lustrumcommissie waren die me graag wilden ontmoeten.
Met wat passen en meten was dit heel goed haalbaar, dus laat maar komen dat bezoek!
Op de 24e was het dan zo ver! Een soepele bezoekenreeks op de UIT-hof verder stond ik voor de Sociëteit.
Ik belde aan, maar ontdekte vervolgens dat de deur gewoon open stond.
Ik besloot dus de hal in te stappen en daar te wachten tot iemand van de Senaat naar me toe zou komen.
Dat liep toch echter een beetje anders!
Een brede mediterraan ogende man stapte binnen en begon meteen tegen me te praten.
'Waarom loop jij zomaar binnen? Jij mag niet zomaar naar binnen! Heb jij wel aangebeld?' zei hij.
Ja, ik heb aangebeld, maar de deur was open... dus ik dacht ik wacht hier alvast!
'Maar je mag niet zomaar naar binnen! Heb je echt wel gebeld?' zei hij en hij belde opnieuw, maar zonder resultaat.
'Heb jij een afspraak? Met wie?' vroeg hij.
Ja, ik heb een afspraak, met de Ab Actis! Ze had me nog gevraagd om eerder te komen!
Ik vroeg me op dat moment echt hard af waar ik in vredesnaam in beland was.
'Goed, loop mee! Ik breng je naar haar' zei hij en vervolgens zette hij het op een lopen door een grote zaal, stapte hij naar buiten en stak een pleintje over.
Beduust volgde ik hem naar een bijgebouwtje waar hij naar de Ab Actis riep.
Enkele andere Senatoren zagen me binnenkomen en kwamen meteen naar me toe om gedag te zeggen.
Een blonde heer nam me mee een trap op naar een andere ruimte waar onder andere de verkouden Rector zat te werken.
De Vice-Bavarius (Ik weet niet helemaal zeker of de functies helemaal bij de personen kloppen. Ik heb me gebaseerd op de foto van de Lustrumopening en deze heb ik naast de constitutionering van de website gehouden!) stond op en zei dat hij nog niet helemaal aangekleed was, maar ik mocht wel naar boven komen.
Ik stond nog niet boven of de Ab Actis stond achter me en ook zij stelde zich vrolijk voor.
Wat hebben jullie een strenge beveiliger zeg! zei ik nog lichtelijk verbaasd tegen de Ab Actis.
'Beveiliger? Dat is onze schoonmaker!' vertelde ze.
Nou, hij zou een goede beveiliger zijn!
'Zo heb je een nieuwe carrière?' vroeg de Ab Actis lachend aan de schoonmaker, die het duidelijk heel serieus neemt! (Hij kan dus nog altijd een carrièreswitch maken en de beveiliging in!)
De Ab Actis stelde voor om alvast naar het Sociëteitsdeel van het pand te gaan. De rest zou daar later heen komen.
We liepen door de feestzaal een trap op en kwamen zo uit in de schitterende Senaatskamer waar we even neerstreken. Ik kon mijn tas daar neerzetten en de Ab Actis liet al meteen zien wat ze voor me had.
Toen ik haar echter vertelde dat ik het pand graag wilde zien omdat ik nog niet eerder binnen was geweest leek ze erg verbaasd.
'Maar je komt hier toch al een paar jaar?' vroeg ze.
Ja, maar altijd buiten!
'Dan zal ik je het pand laten zien!' zei ze vrolijk, terwijl we de Senaatskamer verlieten.
Zo kwamen we langs diverse mooie borrelruimten waar veel bijzondere aspecten van de vereniging terug te vinden zijn. (Van de borden van de onderverenigingen tot aan een bar die totaal was getransformeerd in een geel festijn omdat dispuut Bachus de vorige avond zijn Dies daar had gevierd. Het thema was Schültenbach en dat was nog goed terug te zien in de borrelruimte!)
We liepen vervolgens de trap op waar enkele grote bierbollen me opvielen.
'Dit zijn oude bierbollen!' vertelde de Ab Actis.
Tja, dat is wel wat leuker dan dat je ze naar de sloop brengt!
Vervolgens werd het tijd om kennis te maken met U.S.R. Lines in 3...2...1...
De Ab Actis klopte op de deur van de LC en die werd vrijwel direct geopend door een dame die ik direct herkende van de foto's van de Lustrumopening. (Ik heb geen functieverdeling kunnen vinden dus ik heb de personen bij de voorletter genoemd. Er zijn alleen wel twee M's... Dus we hebben M-1 met krullen en M-2 zonder krullen)
M-1 gaf me direct een hand en verwelkomde me enthousiast. Op haar laptop stond mijn facebookpagina open, dus de LC was duidelijk voorbereid!
Vervolgens volgden een charmante heer in een rode trui (Hij overhandigde me meteen een poster en een sticker van Schültenbach, aangezien Bachus zijn dispuut bleek te zijn. Verder was hij vooral erg druk met werken waardoor ik niet zoveel van hem heb meegekregen), J, M-2 en D.
M-1 vroeg me wat ik al wist van U.S.R Lines en wat ik van het thema vond.
Het thema vind ik natuurlijk erg leuk, maar van de activiteiten wist ik nog lang niet alles.
M-1 begon enthousiast te vertellen over wat dit Lustrum allemaal rijk zou zijn en M-2 bood me thee aan.
Tot mijn grote verbazing zei ze 'We hebben helaas geen aardbeienthee! We hebben een tip gehad dat je dat namelijk erg kunt waarderen! We hebben wel sinaasappelthee of jasmijnthee!'
Nou, dan graag Jasmijnthee, want dat is altijd goed!
D. nam vervolgens het voortouw van M-1 over met het vertellen.
Zo was hij heel enthousiast over het Oud en Nieuwfeest. (Ik was door de Ab Actis van vorig jaar ook op dit mooie feest gewezen, maar ik kon helaas niet komen) D. liet met trots het centerpiece van de zaal zien dat nu een prominente plek in de LC kamer heeft. Namelijk een twinkelende kroonluchter van kerstlampjes!
Ik keek eens goed naar D. en moest tot mijn grote verbazing opmerken dat ik me al meteen thuisvoelde toen ik naar hem keek.
Hij lijkt namelijk sprekend op een heer die vorig jaar President was bij een vereniging in Delft. (Een studievereniging in Elektrotechniek waar ik vorig jaar de deur zo'n beetje plat liep... Hoe bizar is het dan ook nog als je later hoort dat het thema van de UIT-week ook weer alles met 'Elektriciteit' - De UIT is Aan! met een stroomschema erom...- te maken blijkt te hebben!)
Ik vertelde ook iets en de manier waarop hij ging zitten luisteren... Het was sprekend die President.
Ik kreeg dan ook sterk de behoefte om muziek van die vereniging op te zetten, maar het is wel een beetje gek om uit het niets je Ipod te trekken en dan die liedjes op te gaan zoeken.
Ik kreeg mijn thee van M-2 en zo kwam de aardbeienthee nog even terug. In Delft is er nu namelijk een fotowedstrijd aan de gang, namelijk de Mr. Sunshine fotocompetitie.
'Oh, maar dat is echt iets voor D.!' zei de Ab Actis Senatus en de LC dames beaamden dat.
Vervolgens vertelde ik dat de LC nu in elk geval vereeuwigd staat in mijn penningen-documentatie.
Elke foto van een verenigingspenning sla ik op in documentatie, aangezien ik veel van deze penningen nooit in het echt te zien krijg.
Wanneer de penningen echter niet HEEL duidelijk op de foto staan, laat ik de gezichten behorende bij de penning wel aan de foto zitten omdat het anders zo'n ongezellige uitstraling zou krijgen. Iets wat de LC wel leuk leek te vinden.
D. had nog een filmpje van het Oud en Nieuw feest en M-1 vertelde vervolgens over het vest van de LC.
Het is namelijk zo dat alle evenementen wel iets met reizen of avontuur te maken hebben.
Zo is er een rally door heel Europa!
Op het vestje van de LC zie je diverse ansichten, paspoortstempels en andere typische reisitems.
Kortom, beter kon het niet passen bij U.S.R. Lines!
D. ging nog even door op de evenementen en dacht samen met M-2 mee welke evenementen ik eventueel ook mee zou kunnen pakken. 'Het zou zo leuk zijn als je ook ergens bij zou kunnen zijn!' zei D.
Tja... Dat Lustrumgala klinkt echt op en top romantisch, maar dan moet ik wel een top date op U.S.R. zien te vinden!
Ik zat wel gezellig, maar er was natuurlijk ook nog een Senaat die wel wat meer van me wilde zien... En de LC kon natuurlijk ook niet eeuwig blijven chillen.
D. kwam daarom bij de items. 'Je gaat natuurlijk niet met lege handen!' zei hij lachend.
Hij had de Lustrumposter met de bijbehorende stickers en legde me uit hoe die bij elkaar hoorden.
'En als je het leuk vindt.... Dan mag ik je ook een Lustrumtrui mee geven!' vervolgde hij.
Als ik dat leuk vind? Kunnen vogels vliegen? Wat denk je zelf... Natuurlijk vind ik dat leuk!!!!
Hij overhandigde me dan ook vrolijk de Lustrumtrui die in dezelfde stijl is als Colourful Rebel! (Bekend van die leuke sweaters met 'Boef' erop!) En natuurlijk zou ik ook niet gaan zonder een foto met de LC. (Aangezien M-2 aangaf dat ze weg moest)
Iedereen trok een Lustrumtrui aan, maar ik was iets te dik gekleed om mijn trui even snel over mijn hoofd te kunnen trekken en er fatsoenlijk uit te zien.
'Oké, als je hem dan voor je houdt, dan is dat ook leuk!' zei D.
De schoonmaker annex security werd van de gang geplukt om een paar foto's te maken.
Daarna kreeg ik van D. ook nog het eeuwboek (Bij het vorige Lustrum uitgebracht) en was het tijd om verder te gaan.
Maar... De Mr. Sunshine fotocompetitie dan?
'Oh ja! Dat gaan we doen! Welke kant wil je op vliegen?' reageerde D. helemaal in het thema van U.S.R. Lines.
De Ab Actis Senatus maakte de foto's en M-2 reageerde meteen dat de lamp eigenlijk aan moest... Maar dat was te laat!
Ik nam afscheid van de LC en liep met de Ab Actis mee naar de Heemel (Ook weer een mooie locatie)
M-2 kwam nog even naar me toe en zei dat ik de groetjes kreeg van de President van de VvTP.
Huh? Waar kwam die vandaan dan? Ik had hem een dag eerder weliswaar nog gezien op de SVR... Maar in Utrecht had ik hem niet verwacht.
'Dat is mijn vriend!' verklaarde M-2 lachend.
Opeens snapte ik ook de aardbeienthee, dat had de President van de VvTP haar natuurlijk verteld!
Nou, groetjes terug! zei ik lachend terwijl zij verder ging.
Met de Ab Actis liep ik ook nog naar de kamer van het Sociëteitsbestuur (Een functie die momenteel niet bestaat, dus de kamer doet nu dienst als vergaderruimte en daarnaast vind je er platen van thema's van de Sociëteitsdies door de jaren heen!!)
'Nou, dat was U.S.R. wel zo'n beetje! Zullen we terugkeren naar de Senaatskamer?' vroeg de Ab Actis.
Op de Senaatskamer waren er inmiddels meer Senatoren neergestreken. De Rector, de Vice- Ab Actis, de Bavarius en de Vice- Bavarius. (Van de laatste heer die ook in de ruimte was weet ik de functie echt niet)
Natuurlijk waren de Senatoren erg benieuwd wat ik van mijn tour vond en hoe ik het bij de LC had gehad. Natuurlijk waren ze daarnaast erg benieuwd naar mijn hobby en mijn band met de zusterverenigingen.
Unitas S.A. was ik vorige week nog! Augustinus komt er ook nog aan, alleen met SSR-R heb ik niets.
Zo kwamen mijn avonturen bij Unitas S.A. nog even aan bod, net als de avonturen van eerder deze dag in Utrecht.
Ik zat prima op mijn gemak op een fijne bank en ik keek dan ook geregeld bewonderend om me heen, aangezien ik toch wel in de allermooiste kamer van de Sociëteit zat.
'Ja, wij ontdekken ook keer op keer wat nieuws!' zei de Vice- Bavarius.
'Heb je onze vissen eigenlijk gezien?' vroeg de Bavarius.
Vissen?
'Oh, dat is niet zo verrassend, kijk maar!' verklaarde de Vice- Bavarius terwijl hij me op de vissenkom wees en met een blik op de vissenkom snapte ik wel waarom ik ze had gemist.
Ik keek rond naar alle vaandels van de onderverenigingen en natuurlijk kon ik ook niet om het verenigingsvaandel en het sociëteitsvaandel heen.
'Hier hebben we allemaal constitutie- en kerstkaarten van 2007 tot heden!' zei de Ab Actis terwijl ze met een mooi kistje naar me toe kwam.
De heer van wie ik de functie niet weet zei droog 'Ik dacht dat dat een sigarenkistje was!' Iets wat de Bavarius en Vice- Bavarius beaamden.
Tja, je kunt het aansteken, maar roken kun je het niet... Daarnaast ben je ook een enorme geschiedenisbarbaar als je dat zou doen!
'Je ontdekt hier elke keer weer nieuwe dingen, ik blijf me steeds verrassen!' zei de Rector.
Echter konden we niet eeuwig blijven zitten, dus ik stelde in elk geval nog een foto voor.
De Ab Actis zou hem maken, aangezien zij het Senaatspak niet aan had. (Maar met behulp van een Lustrumtrui is ze wel op de foto met de LC gekomen, dus ze gaat toch mee de fotogeschiedenis in)
En ook nu kreeg ik weer een associatie terug naar Delft.... Ook weer naar die specifieke studievereniging waar D. van de LC me ook al aan herinnerde. (Kortom, de UIT op Unitas moet wel een perfecte worden gezien het overkoepelende thema en de voortdurende links naar thuis! Ik voel me in elk geval helemaal thuis op U.S.R. met al die bekende, doch net een beetje andere invloeden!)
Het is namelijk altijd zo dat mensen je op een en dezelfde manier vast hebben op een foto. Wanneer dit opeens een andere manier is, valt dit meteen op.
De laatste keer dat deze specifiek afwijkende manier voorkwam, was tijdens een evenement van die studievereniging... En nu dus weer op U.S.R.!
Na de foto's was het tijd om verder te gaan. De Senatoren moesten weer verder (Wel lief dat ze zich speciaal voor mijn komst hadden omgekleed!) en ik moest naar Veritas!
Het komt niet vaak voor dat een vereniging bij het eerste jaarbezoek al een eigen pagina krijgt, maar U.S.R heeft zoveel indruk gemaakt, dat het gewoon niet anders kon! (Wat wil je ook met zo'n leuke Senaat en zo'n leuke LC!)
Met een beetje mazzel kan ik iets moois van het Lustrum meepakken en de UIT wordt sowieso een groot feest!
UIT Dinsdag 2016
Het was weer tijd voor de UIT! Hoewel ik al drie bezoeken afgelegd had, liep ik nog steeds een halfuur voor op schema toen ik aankwam bij Unitas S.R.
Ik liep naar de eerste kraam die ik zag en de dame die achter dat kraampje zat zei dat ze de Ab Actis voor me zou gaan zoeken.
Kort daarna dook de enige echte Mr. Sunshine D. van de Lustrumcommissie naast me op die duidelijk blij was om me weer te zien (Geheel wederzijds!) maar ook verbaasd, aangezien ik een halfuur te vroeg was.
'Hoeveel tijd heb je? Want misschien is het prettiger om je rugzak even af te zetten!' zei hij vrolijk.
Nou, ik heb nu dus 1,5 uur, dus die rugzak kan ik wel even afzetten!
'Kom, dan lopen we naar het LC hok!' zei hij, waarna we richting de ingang van Symposion liepen.
Daar kwam net de dame van het kraampje weer terug en ze reageerde verbaasd. 'De Ab Actis is er niet... Maar... Je zocht haar toch?'
'Geen zorgen, ik neem het hier van je over! komt goed!' verklaarde D.
Heel even keek ze nog verbaasd, maar daarna klaarde haar gezicht op en liep ze verder, terwijl wij naar boven liepen. Vele trappen verder kon ik mijn rugzak op een bank in het LC hok neerzetten terwijl D. her en der ging lopen graven naar nog mooie en nieuw uitgekomen Lustrumitems. Uiteraard vroeg ik hem ook de oren van zijn hoofd over de Eurotrip, waardoor hij meteen met de Eurotrip pul naar me toe kwam. (Mensen... Dat is dus echt een LITERPUL!) 'Dit is een echte limited!' verklaarde D. vrolijk, waarna hij hem vol trots aan me overhandigde. Ook had hij nog een prachtige Lustrumdas voor me! (Wat is hij toch een lieverd!) 'De andere items zullen we echt met de Ab Actis moeten regelen, maar dan heb je dit in elk geval alvast gehad! Zullen we lekker buiten gaan zitten?' zei hij.
Goed idee! Dus we gingen weer naar beneden, maar eerst liepen we even een zijruimte van de borrelzaal binnen, aangezien daar twee leden van de LC een praatje stonden te houden over het Lustrum. De ene herkende ik nog wel als de charmante Bachus van de vorige keer. De andere kende ik nog niet, dus die zwaaide even naar me, aangezien ze druk bezig waren met een praatje!
Buiten streken we neer achter het LC kraampje waar ik gezellig naast M-2 kwam te zitten met wie ik gelijk alweer genoeg te bespreken had!
Zo was D. de hele tijd al heel blij geweest over het feit dat ik vandaag eindelijk weer zou komen en dat hij ook eindelijk zijn prijs zou krijgen!
D. kwam weer bij ons terug met een lekker glaasje ijsthee voor mij.
Even zat ik eraan te denken om de Oorkonde en de werkelijke prijs nu alvast uit te reiken, maar D. gaf aan dat hij echt wilde dat ook de Ab Actis en M-1 erbij zouden zijn, dus oké, dan geniet ik nu nog even van de zon en van de stralende enthousiasme waarmee D. zijn praatje voor de UIT lopers hield (Sun is shining and so is D!) M-2 had het er ook maar druk mee, aangezien zij aan de lopende band goodiebags stond te vullen, desondanks was het toch erg gezellig op het Lucasbolwerk! (Tussen het tasjes vullen door was er nog steeds genoeg bij te kletsen!)
Juist toen D voorstelde om even een rondje te lopen over het Lucasbolwerk kwam de Ab Actis aan en kwam ze meteen vrolijk naar ons toe.
'Ik dacht dat je nu pas kwam! Ik heb hier tot vanochtend half 8 gestaan, dus sorry dat ik er nu pas ben!' zei de Ab Actis.
Ah dat geeft echt niets! Ik was in uitstekend gezelschap van de LC!
Ook M-1 en de President van de LC waren er inmiddels bijgekomen dus het grote moment was daar, D. zou zijn prijs krijgen!
'Nou, daar ga je dan, dit is het moment!' zei M-2 lachend waarna ik eerst de Oorkonde aan D overdroeg en daarna volgde de werkelijke prijs.
'Wow, dat heb je wel echt heel gaaf gedaan! Dat ziet er echt supergoed uit!' Aldus M-2.
'Je haar was toen wel een heel stuk langer!' reageerde de Ab Actis.
D. was even helemaal sprakeloos maar leek wel heel erg blij te zijn met zijn prijs.
'Eigenlijk hè, moeten we gewoon NOG een foto maken en dan met deze foto erbij!' zei D. lachend toen hij zijn woorden weer had teruggevonden.
Juist op dat moment kwam er weer een hoos UITlopers naar het kraampje toe, dus ik stelde voor dat we eerst de Bavarius zouden opzoeken voor zijn prijs. Dat zou de Ab Actis wel voor me gaan regelen, evenals de mooie nieuwe UIT items!
Kort daarna kreeg ik de prachtige nieuwe pet en het tasje (het shirt is nog steeds 'in de mode' en toevallig had ik die vandaag ook aan!) evenals de prachtige nieuwe Almanak waar dit huidige Bestuur in staat evenals de LC! Terwijl ik de spullen aan het opruimen was zag ik in de verte al iets langs naderen dat niemand anders dan de Bavarius kon zijn. De schoonmaker/security en de Bavarius hebben beiden een erg groot aandeel gehad in de prijs voor het Origineelste Ontvangst, maar aangezien de schoonmaker/security er nu niet was, was het in elk geval gepast om hem aan de Bavarius te geven!
Hij kwam achter het kraampje staan en reageerde erg enthousiast op mijn aanwezigheid en was daarbij ook wel erg benieuwd wat ik dan voor hem had. (Wat is de Ab Actis toch een topper! Ze stuurt hem hierheen en hij heeft uit eindelijk nog geen idee waarom! Ja, mijn aanwezigheid) Toen ik hem dus vertelde dat ik een verrassing voor hem had zei hij heel droog 'Ga je dansen dan?' Ehh nee... (Hoe zal ik dit nu weer gaan interpreteren?) maar je gaat het wel leuk vinden! Waarna ik hem de Oorkonde voor Origineelste Ontvangst gaf. Wel moest ik hem nog even helpen herinneren wat zijn aandeel in het Origineelste Ontvangst dan was.
'Nou de schoonmaker/security heeft lekker pech, deze is van mij!' aldus de Bavarius.
Toen hij echter de fysieke prijs van D. zag leek hij jaloers te zijn. 'Maar... Jij hebt een foto! Dat wil ik ook!' aldus de Bavarius.
Ja eh... Jij hebt niet meegedaan met de Mr. Sunshine fotocontest hè... Daar moet je me voor optillen! Er is nu wel een 2e ronde bezig... Dus dit is je kans!
'Nou, dat gaan we doen!' zei de Bavarius resoluut (Hij is immers nergens bang voor!) en zo geschiedde het dus dat ik op het hart van het Lucasbolwerk werd opgetild. (Tijdens de vorige fotosessie was het me al opgevallen dat de Bavarius zo zijn manieren heeft om je vast te pakken. In principe is dit zijn toegewezen liedje, maar wanneer hij me vastpakt moet ik toch eerder aan dit liedje denken... Meer door de videoclip eigenlijk. Associatief denker hè...) Het was niet helemaal volgens de regels van de contest, maar ja, deze Bavarius doet alles op een originele manier, dus aangezien hij het was werd de opstelling toch goedgekeurd. Nu komt het vaak voor dat mannen me na afloop van de foto direct weer op de grond zetten (Vergelijk dat met het effect van het springen van een laag muurtje) maar daar had deze Bavarius dan wel weer een verrassend galante manier voor. Hij zette me eerst een soort van op zijn knie, en op die manier kon ik dan zo weer opstaan. (Vol verrassingen die man!) Daarna ging hij er echter als een haas vandoor om zijn Oorkonde een veilig plekje te geven.
Nu was D. weer beschikbaar voor een foto, dus we zochten een leuk plekje voor het LC kraampje op waarna D. me weer als vertrouwd optilde terwijl ik de winnende prijsfoto omhoog hield. (Juist op dat moment kwam er ook weer een groepje UIT-lopers, dus die zullen ook wel gedacht hebben!) D. moest zijn praatje weer gaan houden dus de Ab Actis stelde voor dat wij even een rondje over het Lucasbolwerk zouden lopen en dat we dan meteen even een foto zouden maken bij de Eiffeltoren aan het begin van het park. Het viel nog niet mee met de belichting, maar uit eindelijk hadden we toch echt een leuke foto van ons samen!
We liepen de rest van het park door en bij het inschrijfkraampje bleek mijn Contactpersoon van vorig jaar te zitten, maar zij was net iets te druk om me te zien. Een kraampje verder kreeg ik mijn eigen USR bandje, waarna we weer terugkwamen bij het paadje dat door het park liep. De Ab Actis ging even een glaasje water halen terwijl de Bavarius me weer ontdekte en met zijn telefoon naar me toe kwam. 'Kijk, ik heb hier een foto die je even moet zien!' aldus de Bavarius. Echter deed de telefoon niet helemaal wat hij wilde, met als gevolg dat hij zijn geduld stond te verliezen en ik op mijn beurt geduldig en kalmerend op hem probeerde in te praten. Uit eindelijk overwon de aanhouder en kreeg ik een foto te zien van het bureau van de Bavarius waar mijn Oorkonde dus ook hing. 'Dan zien al mijn opvolgers ook dat ik dit gedaan heb! Ik moet alleen wel mijn naam erop zetten, want die staat er nu niet bij....' zei hij overdenkend. De Rector was ook even bij ons komen staan om even gedag te zeggen.
Vervolgens moest de Bavarius even water gaan testen, aangezien het water van de Ab Actis niet zo lekker was als het had moeten zijn. Voor de zekerheid nam ik vast afscheid van de Bavarius (Voor het geval hij neer zou vallen van verkeerd water of voor het geval ik hem niet meer zou zien) waarna D. ons weer terugvond. Ik moest bijna weer verder en hij zou om 15:00 beginnen aan een binnenshift, dus het werd tijd om weer naar de LC kamer te gaan. (1,5 uur mensen... ZO SNEL VOORBIJ!) Ik stak mijn arm door de zijne en zo liepen we eerst nog even langs de LC kraam om zijn prijzen op te halen, waarna we naar boven liepen.
Boven hielp hij me met inruimen van alle mooie items die ik gekregen had terwijl M-2 zich alvast aan het voorbereiden was op de binnenshift.
Natuurlijk wilde ik ook nog even een selfie met D. voordat we weer verder zouden gaan!
Dit keer straalde het mooie lampje wel op de achtergrond, aangezien ik er dit keer op tijd aan dacht!
Gewapend met rugzak en opnieuw een arm door de arm van D. heen liepen we weer terug naar beneden. Toen we voor Symposion stonden (En hoewel ik dit op 20 augustus aan het typen ben voel ik dit gevoel nu opnieuw...) had ik er toch echter wel veel moeite mee om verder te gaan. Ik had mijn arm om D. heen en hij ook om mij (In zoverre dat ging met de grote rugzak) en eigenlijk had ik helemaal geen zin om het Lucasbolwerk en mijn Mr. Sunshine achter te moeten laten! Drie knuffels later moest het toch echt. 'Ach, als je na 17:00 nog tijd over hebt, kom je toch gewoon lekker terug!' zei D. in een poging om me toch enigszins weer op te beuren waarna ik naar de Ab Actis liep om ook afscheid van haar te nemen.
Het was zo'n leuk jaar op USR! En natuurlijk weet ik dat de LC er nog een halfjaar is, dus als de omvangrijke werkzaamheden rond Utrecht weer over zijn kan ik natuurlijk nog eens terug naar Utrecht. De Ab Actis echt een geweldig contactpersoon geweest dit jaar, de Bavarius is origineel maar toch heel aardig en ja... D. mijn Mr. Sunshine, alleen hij is al een goede reden om in oktober/november nog eens af te reizen naar Utrecht!
Intervalbezoek 7 november
Op 7 november was ik weer in Utrecht te vinden voor een extra bezoekenreeks! Normaliter kom ik alleen in februari en augustus naar Utrecht, maar omdat er nu zoveel extra goede redenen waren om naar Utrecht te komen (Waaronder dus ook de Lustrummaand van Unitas S.R.) besloot ik om ook een tussentijdse in te plannen!
Enkele dagen van te voren kreeg ik nog een berichtje gehad van de Fiscus Intern van de LC (Die jullie allemaal zullen kennen als Mr. Sunshine D. vanuit mijn eerdere verslagen!) met de vraag of ik nog naar de Lustrumreceptie zou komen of dat ik misschien nog kans zou zien om tegen 16:30 terug te komen naar Symposion, opdat ik de LC dus ook nog een keertje zou kunnen zien. Die receptie zou vrij lastig worden, maar tegen 16:30 nog even terugkomen op Symposion, dat zou wel moeten lukken! (Als mijn contactpersoon vanuit de Senaat er toestemming voor zou geven zeker!)
Het is dus 7 november en ik zit heel even kort op het bankje bij de bushalte Stadsschouwburg omdat de sirene hard aan het loeien is (Note aan mezelf: Het duurt nog tot 2020 tot ze worden uitgezet, probeer dus met je planningen te denken aan de 1e maandag van de maand.... -Lawaaiig irritant rotding!!-) maar om stipt 12:02 was de stilte wedergekeerd rondom het Lucasbolwerk en besloot ik richting Symposion te gaan.
Ik zag wel dat er een leverancier bezig was met zaken uit te laden, maar toch was ik voorzichtig met binnenstappen, aangezien je nooit weet of de schoonmakende security weer rondloopt! Maar mijn ontvangst kwam dit keer vanuit de Vice-Bavarius (en dat is een hele aardige dame) die me al meteen vrolijk onthaalde. 'Ik moet heel even de vracht aannemen, maar daarna zal ik de Ab Actis voor je gaan halen!' zei ze vrolijk.
Niet veel later was die vracht al afgehandeld en stond de Ab Actis inderdaad naast me.
'Wat leuk dat je er weer bent! Heb je zin om een ronde door het pand te lopen? Er is een hoop gebeurd sinds de laatste keer dat je hier was!' aldus de Ab Actis.
Uiteraard! De tour begon bij de Joosbar die voor het Lustrum is omgetoverd naar de 'Pablo Escobar' en er echt heel tof uitziet!
In de hal tussen de Joosbar en de feestzaal hingen allemaal borden met vertrektijden en ook zou je nog de See Buy Fly passeren voordat je de duistere trap op zou gaan... (Ik vraag me alleen nog steeds af welk onderdeel van het vliegveld dat moest voorstellen... De kofferband of de vliegtuigslurf? Ik vond het in elk geval het minst veilige deel.... -Ik zou zelf zo'n lichtjesnet opgehangen hebben, alsof je door een soort van gave sterrenhemel loopt, maar goed... Misschien voor het volgende Lustrum?-) maar toen kwamen we dus op de verdieping van de Hijweege en wow... Dat is wel heel gaaf gedaan! (Ik herkende de gang vrijwel niet terug) Overal waar je kijkt zag je koffers! Alle kleuren, vormen, soorten en maten!
'Heb je trouwens al gehoord over deze gedenkplaquette?' vroeg de Ab Actis voor de deur van de Voorzaal.
Deze plaquette kent dezelfde vorm als het verenigingswapen en op deze plaquette staan de namen van de leden van Unitas S.R. die zijn gevallen tijdens de Tweede Wereldoorlog. De plaquette is nog steeds niet helemaal volledig, maar is wel al ceremonieel onthuld! (Inclusief aanwezigheid van de Burgemeester van Utrecht!) Kortom, een mooi symboliek op een eervolle plek!
In de Voorzaal zelf moest ik even heel goed kijken, want ik herkende het nauwelijks nog! Ook de Hijweege was totaal getransformeerd!
De Voorzaal is een vliegtuig geworden, compleet met cockpit en vliegtuigstoelen.
De Hijweege is helemaal getransformeerd in een jungle! (wow!)
Ook de rookruimte zag er onwijs mooi uit!
Daar stond ik even met de Ab Actis over de UIT te praten toen haar collega de Vice-Ab Actis (Oh jee, twee contactpersonen? Nee hoor, de Vice-Ab Actis gaat over de interne contacten terwijl de Ab Actis juist over de externe contacten gaat) bij ons kwam. Vervolgens voegden ook de Vice-Bavarius en nog twee andere dames zich bij ons. (Ik blijf het nog steeds een groot gemis vinden dat er geen constitutiefoto of 1e voornaam op de website staan, want een aantal Bestuurders weet ik niet meer op functie te benoemen, wie ik niet meer qua functie weet zal ik dus weer gaan omschrijven!) Goh, hebben de mannen besloten dat dit een ladies only aangelegenheid zou worden? 'Oh nee hoor, die komen er zo aan, maar die zijn zich nog aan het omkleden!' zei de Ab Actis lachend.
Juist op dat moment dook er een eerste heer op (Ik kan me vergissen maar in mijn herinnering is hij Fiscus II, in elk geval een blonde man die niet te missen is) die vroeg of ik toevallig iets te drinken wilde.
Nou, een glaasje ijsthee gaat er wel in!
'Zullen we maar even gaan zitten?' stelde de Ab Actis voor, waarop we weer neerstreken in de prachtige Senaatszaal. Er volgden nog meer mannen. Zo was er Fiscus I die meteen van mij de vraag kreeg of hij de opvolger van de Bavarius van '15/'16 was. (Hij heeft krullen!) Maar nee, hij is echt een Fiscus.
Vervolgens kwam er een andere lange blonde heer binnen die zich voorstelde als de Pro-Rector. (Charmant geval, dat kan ik niet ontkennen) Toen ik vertelde dat ik dol ben op ceremonieel vertelde hij al meteen 'Ja, ik heb de hele reünistendag met het vaandel gelopen! Alleen op de statiefoto sta ik niet met het vaandel!' (Nee, dat is mijn grote vriend de Fiscus Intern van de LC geweest) Ook de blonde Fiscus II kwam weer terug en ging zitten, waarna het gekakel losbarstte.
Zo liet de Pro-Rector de voicemail van de Bavarius van '15/'16 horen en vertelde de Fiscus I een heel verhaal dat ik niet kon volgen. Gelukkig had ik de Ab Actis naast me zitten, want zij kon me alle verhalen tussen de regels door uitleggen.
Vervolgens had ik een heel gesprek met de Ab Actis over een ander gedenkboekje, de baretten en de penningen. 'Oh, dan heb ik nog wel iets dat je even moet zien! We hebben namelijk onlangs nieuwe galalinten van het Reünistenbestuur en de LC gehad!' aldus de Ab Actis en inderdaad, even later had ze een ceremonieel Senaatslint en het nieuwe Galalint vast.
Het ceremoniële Senaatslint blijft toch wel mijn ultieme favoriet met de prachtig gedetailleerde band en ook de fraai afgewerkte penning zelf vind ik erg mooi! (Er zitten twee lauriertakken rond de penning die het afmaken) Het galalint is een stuk eenvoudiger met een zwarte band en een iets minder gedetailleerde penning, maar desondanks is dat ook een mooie penning.
(Ik vond het een beetje ongepast om er nu een foto van te maken, maar ik hoop deze varianten weldra wel nog op de foto te kunnen zetten voor mijn penningenbestand)
De Ab Actis keerde weer terug zonder penningen en zo had ik het met haar ook nog even over de penningen en linten van het Reünistenbestuur (Die zou ik ook nog wel eens willen zien, volgens mij zijn dat echt de allermooiste penningen binnen U.S.R. maar ook die van de LC wil ik nog eens te zien krijgen!)
De rest van de Senatoren gingen aan een stuk door met hun verhalen, maar zodra ik over het gradatiesysteem en Mr. Sunshine begon te vertellen viel er opeens een stilte. (Oké, Fiscus II zat er af en toe nog wel doorheen te tetteren, maar dan zorgden de dames er wel voor dat hij daar snel mee zou stoppen)
'Wauw, wat een handig systeem!' reageerde de blonde dame.
'Enne, wat vond je dan van de Senaat van vorig jaar?' vroeg de Pro-Rector geheel verrassend. (Meestal wil een Senaat de gradaties van de huidige leden weten, niet die van een jaar eerder!!)
Gelukkig had ik kort daarvoor de twee recentste Almanakken Paradox en Revolutie nog op mijn schoot gekregen aangezien de Ab Actis aan Revolutie heeft meegewerkt terwijl de blonde dame aan Paradox heeft meegewerkt en beide dames graag wilden weten welke mijn voorkeur heeft.
Revolutie vind ik qua detailwerk erg mooi geworden, maar het formaat vond ik iets teveel van het goede. Paradox was daarop weer heel verfrissend en functioneel.
Maar aangezien ik Paradox nog vlakbij had, kon ik dus direct alle Senatoren van vorig jaar benoemen. Zeker de blonde (Volgens mij was dat de Acquisitor van '15/'16) heer van vorig jaar krijgt nog een eervolle vermelding, aangezien hij me als eerste uit de greep van de security/schoonmaker wist te halen.
Uiteraard kwam ook mijn grote vriend de Bavarius van '15/'16 nog aan de orde, wat natuurlijk een lang maar ook wel bijzonder verhaal was.
Om enkele voorbeelden te geven liet ik de Ab Actis wat foto's van 2's en van oudere Mr. Sunshine inzendingen zien.
'Dat is echt iets voor mij!' reageerde de Pro-Rector vanaf zijn plek (Hij heeft geen foto gezien, maar dat maakt niet uit natuurlijk)
Maar voor die foto gemaakt zou worden, zouden toch eerst de gradaties van deze Senaat voorbij komen.
'Nee, zet het maar op je site hoor!' verklaarde de Pro-Rector al snel.
Nou, die Fiscus I met zijn krullen kan ik wel waarderen!
Maar goed, het zou een lastige keuze worden tussen Fiscus I en de Pro-Rector, want ik vind zowel ceremonieel als krullen erg leuk.
Fiscus I had hier een pakkend antwoord op: 'Nou, ik hou van allebei!' Waarop er al meteen wat reacties van andere Senatoren loskwamen.
'Maar, hij kan er niet tegen als mensen aan zijn haar zitten' verklaarde de Ab Actis vervolgens.
Hmmm... Fiscus I, jij krijgt van mij een 2,5.
De Pro-Rector krijgt van mij een 2+NB... Leuke en charmante vent, maar wel NB dus.
Fiscus II krijgt van mij een 3. (Geen discussie meer mogelijk, in alle opzichten vind ik je een 3!) en de Bavarius van dit jaar vind ik vrij moeilijk inschatten, misschien wel een 4.
Bij elke gradatie die ik opnoemde en uitlegde zeiden een aantal Senatoren al de naam van de Rector. (Ik had de beste vent wel gezien tijdens de UIT, maar dat was zo kort....) Ik moest dat zelf nog maar even beslissen.
'Goed, laten we foto's gaan maken! Ik doe de Mr. Sunshine foto en dan maak ik wel de groepsfoto van jullie!' verklaarde de Pro-Rector en zo geschiedde het ook.
Fiscus I had al snel een mooie staf gevonden met een Uilenknop erop en daar zat hij al de hele tijd mee te klooien. Zo dusdanig dat de Ab Actis er helemaal knetter van werd.
Bij een ontwerpwedstrijd van een studievereniging werd er al eens heel verrast gereageerd op het feit dat ik een microfoon afpakte en zelf nog iets aan een verhaaltje over mij toevoegde en ook nu bewees ik weer dat ik erg verrassend kan zijn, door de staf van Fiscus I af te pakken.
'Oh, ga jij hem nu vasthouden dan?' reageerde hij verbouwereerd. Tja, je ziet het!
De foto's werden goedgekeurd, al bleek de belichting wel erg lastig te zijn, waarop een aantal Senatoren weer verder moesten. Met de Ab Actis en de Vice-Ab Actis bekeek ik nog even de vaandels in de Senaatskamer en vervolgens ook de statiefoto (De Ab Actis is een heel vrolijke dame, maar op de statiefoto ziet ze eruit alsof ze de fotograaf het liefste zou wegschieten met een laserlicht uit haar ogen) en kort daarna kwam de vermiste ziel binnen, namelijk de Rector!
'Ha, wat leuk om je toch nog even te zien!' reageerde hij vrolijk.
'Ik hoorde dat je vanavond nog even terug zou komen om de LC te zien?'
Huh, hoe weet jij dat nou weer? Ik heb niets gezegd!
'Tja, de LC vertelde het me, aangezien ik de begeleider van de LC ben!' aldus de Rector.
'Ook heb ik vernomen dat er een LC heer is die stiekem wel een beetje verliefd op je is!' Ja vast.... Ik geloof een Rector heel vaak, maar in dit geval geloof ik er echt helemaal niets van! Sorry meneer de Rector...
Verder wilde hij graag weten waar ik al geweest was op deze dag en wat ik verder nog op het programma had staan.
Aangezien hij de foto's gemist had, vond ik wel dat hij nog even mee moest op een foto.
(Erg verrassend vond ik toch wel dat de Rector een bibberhandje had... Maar misschien kwam dat van het tentamen dat hij eerder die dag had)
Het was even stunten met de belichting, maar ook nu kwam alles weer goed!
'Fijn je nog even gezien te hebben! De volgende keer zul je me wel eerder zien dan dit!' aldus de Rector, waarna ik samen met mijn ontvangstcomité van Ab Actis en Vice-Ab Actis terugging naar het punt waar ik dit bezoek begonnen was, namelijk de deur!
Maar niet voor lang!
Reünited met de LC
Om 16:30 was ik terug op Symposion aangezien ik dat met Fiscus Intern van de LC had afgesproken.
Hij had me nog een berichtje gestuurd dat ik wel rustig aan kon doen, maar ja, ik kom nu eenmaal graag op tijd (Even niet meegerekend dat ik zeker de helft van de dag met een vertraging op mijn schema zat) dus ik stond er gewoon al om die tijd.
Opnieuw kwam ik bij de Senaatszaal terecht, waar de Senaat duidelijk nog even bezig was met eten en een overleg. 'Ik denk dat er zo wel iemand van de LC zal komen!' zei de Ab Actis die weer met me meeliep richting beneden en juist op dat moment stapte meneer de Praeses van de LC binnen.
'Heeeee wat onwijs leuk om jou weer te zien!!!' reageerde de Praeses van de LC vrolijk.
Ja, jullie staan er als LC wel heel goed op, want speciaal voor jullie ben ik teruggekomen!
'Onwijs leuk meid! Staan de taps in de Joosbar al aan? Want dan kunnen we daar even gaan zitten en een drankje gaan doen!' aldus de Praeses LC.
'Ik zal de Bavarius zo wel even langssturen om de taps te regelen, ik moet me nu eerst even gaan verkleden!' verklaarde de Ab Actis.
Samen met de Praeses LC liep ik naar de Joosbar.
'Jaaa, Fiscus Intern had me al geappt dat je er al was, dus ik ben snel gekomen om je op te vangen hoor! Zelf komt hij er ook zo aan! Hoe is je dag verder verlopen? Wil je een kruk zodat je kunt zitten?'
Heerlijk die positieve energie van de Praeses LC! (Grappig genoeg heb ik de commissie van zijn zusje ook nog gezien en dat is ook een LC waar zij OOK Voorzitter van was! Al was het doel van die commissie wel heel anders dan van deze LC, evenals de vereniging... Een vereniging waar ik een dag later weer heen zou gaan, namelijk Virgiel)
De Vice-Bavarius stapte de Joosbar binnen om de taps op te starten en juist op dat moment was daar Mr. Sunshine, Fiscus Intern!
'Heee! Daar ben je dan!' reageerde hij vrolijk.
Ja natuurlijk! Speciaal voor jullie hè!
'Je krijgt sowieso de groetjes van M-2 zonder krullen, zo zei ze dat ook echt!' zei Fiscus Intern lachend. (M-2 zonder krullen, ook wel bekend als Commissaris Locatie van de LC) 'Ze vindt het erg jammer dat ze je zelf niet meer kan zien, maar via deze weg weet je in elk geval dat ze je niet vergeten is!'
Kort daarna kwam ook M-1 met krullen (Secretaris/ Vice-Praeses) binnen die haar plichten ook nu duidelijk niet verzaakte en geregeld nog aan het bellen was om zaken goed georganiseerd te krijgen.
'Is het misschien leuk om nog even een laatste foto van jullie twee te maken?' stelde de Praeses voor.
'Jaa, moeten we doen! Oh hee, je hebt zelfs de trui aan!' aldus de Fiscus Intern.
Ja, als je iets doet, doe het dan goed!
Eerst werd er een gewone foto gemaakt en vervolgens nog een laatste Mr. Sunshinefoto (Oké, deze kan niet meedoen aan de contest, maar het is natuurlijk wel dé ideale afsluiter van mijn Unlimited & Beyond jaar met deze LC!)
'Wil je mee naar boven lopen? Onze ouders komen natuurlijk zo, en er zijn wat reünisten geweest die wat gesloopt hebben, dus we moeten nog wat dingetjes gaan maken!' aldus de Fiscus Intern.
Prima!
Zo stonden we dus weer op de kruising Voorzaal/Hijweege waar de aanwezige LC'ers al snel hard aan de klus gingen om alles te maken.
De Fiscus Intern was gevaarlijk aan het doen door op een kruk te gaan staan en via die weg probeerde hij dan doeken aan het plafond vast te maken. Uiteraard was dat ook het moment waarop zijn vader, broer en zus binnenkwamen en hem op een typische manier kwamen begroeten. (Dat kan alleen familie zijn... Vond dit overigens wel de grappigste familie van alle families die ik zoal gezien heb)
De broer van Fiscus Intern stelde voor dat hij hem wel even zou helpen met vastmaken en de vader had ideeën die vrij gevaarlijk waren (Even een piramide van krukken maken om hoger te komen? Lijkt me niet erg veilig!)
De zus van Fiscus Intern liep een ronde en zei ook 'Ik ben de zus van Fiscus Intern' waarop ik de vader hoorde zeggen 'Hmm... Dat zegt ze anders nooit!' waarop de pakkende reactie van zijn zus volgde 'Ehhm, Het schijnt dat ze hem hier kennen!'
Het eerste stuk doek hing inmiddels weer vast en zonder de kruk te verplaatsen wilde de broer van Fiscus Intern aan de andere muur gaan beginnen. Ik zag van verre al dat die afstand te groot was, dus ik zei dan ook dat het misschien slimmer was om zijn kruk even te verplaatsen.
'Is zij altijd zo bijdehand?' zei hij heel droog tegen Fiscus Intern. (Ik wil gewoon geen mensen zien neerstorten...)
De broer van Fiscus Intern had inmiddels al heel veel weten te maken en besloot dat het tijd was om weer met zijn beide benen op de vloer te gaan staan. 'Dat kan wel toch hè?' zei hij nog.
'Ja hoor, als ik nu mocht vallen dan vangt Sabine me wel op!' aldus de Fiscus Intern. (Hoort dat niet andersom te zijn? Niet dat ik op een wankele kruk ga staan, je krijgt me ook niet random op een ladder)
Niet veel later was het meeste alweer gemaakt en kon de Fiscus Intern gaan regelen dat er iets te drinken zou komen. In de tussentijd kwamen de Fiscus Extern, Commissaris Exploitatie en Commissaris Promo ook binnen, sommigen al met familie en anderen nog even zonder.
Erg leuk om hier dus als 'verbonden maar nergens bijhorende' element bij te zijn.
Natuurlijk zou ik niet vertrekken zonder nog even een foto met de aanwezige LC'ers te maken (erg grappig dat de vader van Fiscus Intern dan ook meteen zijn telefoon pakte en er foto's van stond te maken) om daarna helaas weer verder te moeten.
Feit is nu eenmaal zo dat de tijd voorbij vliegt wanneer je met leuke mensen bent!
De Praeses vond het duidelijk jammer dat ik nu alweer verder moest. 'Maar super leuk dat je bent geweest!' Natuurlijk! Ik vond het ook erg leuk om de rode draad van mijn '15/'16 nog een keer terug te zien! Ik zei op een gegeven moment ook nog iets dat de Praeses opvatte als een uitnodiging om eens naar Delft te komen.
Uit eindelijk is dat nog niet eens zo'n heel slecht idee! Kunnen we na de Lustrumdrukte misschien nog wel eens organiseren! (LC Reünited, maar dan in mijn stad!) na ook de andere LC'ers nog even gedag gezegd te hebben liep Fiscus Intern met me mee richting de uitgang.
'Het was onwijs leuk om je weer even te zien!' aldus hem.
Geheel wederzijds! Ik hoop dat de rest van het Lustrum ook nog memorabel mag worden en dat we elkaar in de toekomst nog eens terug zullen zien!
'Goede reis, en laat het weten als je thuis gekomen bent hoor!' aldus de Fiscus Intern, waarna ik hem opnieuw los moest laten (Flashback naar de UIT) en verder moest gaan.
Het is natuurlijk een gebruik dat je iets tegen de commissieleden zegt wanneer je bij ze komt recipiëren. Hier mijn woorden van dank tegen de LC die ik ze ook had gegeven wanneer ik bij ze op de Lustrumreceptie had kunnen zijn!
Lieve Praeses LC, jij met je eindeloze energie! Ik heb je nu twee keer gezien en ik vind het jammer dat ik je niet vaker gezien heb! Ik kan enorm met en om je lachen en je bent daarmee ook een positieve aanvulling geweest op mijn LC bezoeken.
Lieve Fiscus Extern, ik heb jou vrijwel niet gesproken, maar wat ik uit de andere LC'ers begrepen heb ben jij wel een hele harde werker met een hart voor je functie! Zonder mensen zoals jij waren de Lustra als deze dan ook niet hetzelfde!
Lieve Secretaris/Vice-Praeses, de dame die er altijd wel was! Hart voor haar functie en hart voor haar commissie! Duidelijk het verbindende element die alles bijeenbrengt!
Lieve Commissaris Promo, net zoals ik al over de thee heb gezegd, kan ik dat ook over je functie zeggen... Altijd goed! Stille wateren misschien, maar wel met hele diepzinnige en goede resultaten!
Lieve Commissaris Locatie, mijn ultieme Partner in Crime, zowel in Utrecht als in Delft! Het is jammer dat je er niet tijdens mijn laatste bezoek bij was, maar tijdens mijn eerdere bezoeken kon ik altijd op je rekenen en alles bij je kwijt! Als dat moment in Delft er gaat komen, dan mag jij wat mij betreft zeker niet ontbreken!
Lieve Fiscus Intern, Als je me niet zo enorm dierbaar was dan zou ik zo met je trouwen! Qua functie had je echt totaal niets met mij van doen, maar eigenlijk was jij toch vanaf dag 1 mijn eerste aanspreekpunt. De 1e nieuwe Mr. Sunshine sinds 2008 en ook gewoon heel grappig met je reacties. Een LC bezoek zonder jou zou niet kloppen... Ik ben dan ook heel erg blij dat jij een van de gezagvoerders van U.S.R-lines bent!
Lieve Commissaris QQ, Ook al zo'n harde werker van daden en niet zo zeer van woorden. Toch moet ik je heel eerlijk toegeven dat ik je wel een 2 vind! (Wel een ietwat verlegen exemplaar, of gewoon erg geconcentreerd, maar wel echt een 2!) En een grappige Bachus, ook dat.
Lieve Commissaris Exploitatie, saving the best for last zeggen ze toch altijd! Zonder jou waren er immers heel veel gaten ontstaan in het Lustrum. Echter heb ik je zo weinig gezien dat ik je verder niet echt gekend heb, dus veel meer dan dit kan ik ook niet over je zeggen!
Jaarbezoek, 20 februari 2017
Op 20 februari was ik weer bij Unitas S.R. te vinden voor het traditionele Jaarbezoek!
Feitelijk had deze afspraak niet noodzakelijk geweest aangezien ik in november ook al was langsgekomen en er in de tussentijd niet bepaald nieuwe bijzondere dingen verschenen waren! Echter kom ik normaal gezien 2x in een jaar in Utrecht, dus zo'n derde bezoek biedt wel extra kansen voor verbinding met een Senaat natuurlijk!
Door enkele logistieke probleempjes (afzeggingen in mijn planning en ook een verrassing van mijn zus waardoor ik voor 16:00 op Westraven moest zijn) gebeurde het dat ik in plaats van de afgesproken 12:00 al om 11:00 voor Symposion stond! Gelukkig was de Vice-Bavarius de persoon die de telefoon opnam en bleken er al veel Senatoren aanwezig, dus om 11:15 kon de afspraak al beginnen!
Net als de vorige keer leek mijn ontvangstcomité ook nu weer vooral uit de dames te bestaan met de Vice-Bavarius als de kopvrouw. (Mijn contactpersoon, de Ab Actis, was helaas ziek thuis!) Maar ook mijn grote vriend de Prorector was er nu al direct bij.
We streken ook nu weer neer op de prachtige ontvangstkamer van de Senaat waarop ik de Vice-Bavarius en de Acquisitor al volop bombardeerde met vragen over de rest van het Lustrum en hoe het gala in Parijs geweest was!
Uiteraard had ik ook nog een vraag voor de Prorector die natuurlijk had meegedaan met de Nazomer Mr. Sunshine contest.
Ben je nu een goede verliezer of een slechte winnaar? (Zoiets had hij op Facebook neergezet) 'Nou, het ging best wel goed met mijn inzending natuurlijk, maar iedereen reageerde vervolgens dat ik het dan ook maar moest winnen ook!' aldus de Prorector.
En toen won Virgiel dus en was jouw reactie dat het doorgestoken kaart was terwijl de likes er niet om logen! 'Was het verschil erg groot?' vroeg hij dan ook.
Nou, 48 tegen 111 is groot genoeg lijkt mij!
'Hmm ja, daar zit wel wat in!' was de wederreactie van hem.
Ondertussen begonnen de twee heren Rector en Prorector (Ja, zou je niet denken als er vooral vrouwen in de ruimte zijn) druk met elkaar te praten, met als gevolg dat ik maar moeilijk verder kon praten met de dames.
Toen ik 'kerstkaart' liet vallen ging de Vice-Bavarius meteen op jacht om deze voor me te pakken en juist op dat moment gaf de Prorector aan dat mijn grote vriend Quaestor I er ook aankwam.
Niet veel later kwamen de Vice-Bavarius en Quaestor I beiden binnen en zoals alleen hij dat weer kan liep Quaestor I vrolijk naar me toe om me heel enthousiast te begroeten.
Nadat hij ook de rest begroet had vroeg hij dan ook of hij naast me mocht zitten.
Intussen had ik van de Vice-Bavarius de kerstkaart ontvangen die heel oprecht is en zeer zeker niet door photoshop gegaan is!
Gedurende dit uurtje legde de Rector nog iets uit over een duel tegen zijn collega de Prorector, legde de Prorector het principe Balkenborrel uit en vertelde de Acquisitor over hoe de Bestuursvakantie bij hen werkt. Helaas zal er niet nog een extra intervalletje naar Utrecht in zitten, want ik zou de Senaat van vorig jaar natuurlijk graag nog eens terug willen zien!
Om ook dit bezoek weer passend af te sluiten zouden we natuurlijk weer een foto maken en ik miste stiekem de uilenstaf wel! (Tijdens mijn vorige bezoek liep Quaestor I te klooien met een uilenstaf die ik vervolgens van hem afpakte omdat de Ab Actis gek van hem werd. Grappig genoeg deed dit me denken aan een bezoek dat ik kort daarvoor had gedaan aan een studievereniging in Delft -Een VVV'tje van de eerste Mr. Sunshine, onze LC man, zit daar dit jaar in het Bestuur!- waar ik een traditionele Hekkel -een werktuig dat je ook als wandelstok kunt hanteren- mocht vasthouden. Kortom het verband tussen een staf op de foto vasthouden en het verband tussen deze twee instanties is voor mij dit jaar wel gelegd!) Desondanks werden er wel wat goede foto's gemaakt al was de belichting ook nu weer een uitdaging!
Tot slot moest ik natuurlijk ook aan de Senaat vertellen dat er nog een derde (en voorlopig wel laatste) fotowedstrijd ronde volgt en dat ik dit keer Quaestor I wilde nomineren. 'Nou, dan gaan we dat natuurlijk regelen!' zei hij dan ook vrolijk.
De Vice-Ab Actis herinnerde zich wat ik had gezegd over de staf en zij zocht hem dan ook meteen voor me op. Als ik die staf volgend jaar weer zie zal ik direct aan Quaestor I denken!
Dit keer bleek de belichting een nog grotere uitdaging te zijn, maar ook nu lukte het wel om de goede foto's te maken! Wat er daarna echter gebeurde heeft me wel geleerd een nieuwe passage in het reglement van Mr. Sunshine op te nemen... Wanneer de Mr. Sunshine foto gemaakt wordt mag de genomineerde Mr. Sunshine onder geen beding sleutels aan zijn broek hebben! (Want gaten in je panty op een onhandige plek zijn nu niet echt de souvenirs die ik bij zo'n wedstrijd in gedachten heb!)
Ter afsluiting van dit bezoek haalde de Vice-Ab Actis ook nog even het ceremonieel voor mijn fotobestand te voorschijn! Het galalint had ik de vorige keer natuurlijk wel gezien, maar toen vond ik het een beetje gek om te vragen of ik er foto's van mocht maken aangezien ik de Senaat nog niet echt goed kende. Dit leek me dus het perfecte moment om het wel te vragen!
Nadat ook die foto's gemaakt waren werd het tijd om afscheid te nemen van de Senaat en liep Quaestor I nog even met me mee naar het beginpunt van dit bezoek!
Het was weer even een gezellig bezoekje, op naar de UIT!
UIT dinsdag (15 augustus)
Het stortregende toen ik aankwam op het Lucasbolwerk dus ik was erg benieuwd hoe dit bezoek zou gaan verlopen.
Ik wist al dat mijn grote vriend, Mr. Sunshine van de Lustrumcommissie, er nu niet zou zijn aangezien die op clubvakantie was.
Voordat ik me goed en wel kon melden bij het UIT kraampje kwam de Rector al mijn kant uit en stelde hij voor om even naar de Senaatszaal te lopen.
Op deze plek kon mijn Lustrumboek direct gesigneerd worden door de opvolgende Rector en kreeg ik ook meteen de nieuwe Almanak. (En het is maar goed dat ik ondanks dat ik een lange dag achter de rug had nog steeds scherp was, want de Rector wilde me een afhakker geven, maar zo hebben we dat hier nog nooit gedaan en gaan we dat nu dus ook niet doen!) Deze Almanak heeft een mooi middenmaatje. Niet zo smal en kwetsbaar als Paradox (De bekleding van die Almanak, peltouch, is niet het meest solide materiaal om een Almanak mee te bekleden) maar ook niet zo robuust en dik als Revolutie. Perspectief is de norm van perfectie! (Maar de inhoud heb ik nog niet gezien!)
Nadat het schrijven afgerond was en ik alles opgeruimd had werd het alweer tijd om verder te gaan. Een kort bezoekje aan Symposion dus!
Voor het eerst in 3 jaar weer terug op Unitas S.R. (23 september)
Het laatste officiële bezoek dat ik aan U.S.R. had gedaan was niet helemaal verlopen zoals ik had gehoopt. Het was niet goed voorbereid en ik had ook niet echt het gevoel dat de aanwezigen een meerwaarde ervaarden van mijn bezoek. Ik ben toen nog wel even langs geweest tijdens de UIT maar wederom was dit een wat tegenvallend bezoek geworden waardoor ik besloot de betrekkingen maar even op te schorten. Omdat ik de volgende stelregel hanteer ‘als een bezoek zo slecht was dat je er echt niets goeds over kunt zeggen, dan kun je er maar beter niets over schrijven’ kun je over deze twee bezoeken niets terugvinden op mijn site.
Het begon echter na een tijdje toch weer te kriebelen… Volgers op Instagram die me vroegen wanneer ik weer naar U.S.R. zou komen… maar ook het feit dat ik met het hele ICV een goede band heb, behalve met U.S.R. maakten dat ik uit eindelijk toch weer de mail erbij pakte en een mailtje stuurde richting Symposion. Waar ik eigenlijk altijd contact had gehad met de Ab Actis kreeg ik tot mijn verbazing nu een reactie van de Vice-Ab Actis. Tja, dat is wel interessant… Ik denk dat de bekendere benaming van deze functie ‘Commissaris Externe’ zou zijn, maar aanvankelijk kon ik een verbaasde blik niet onderdrukken. Hoe was het zo gekomen dat ik bij deze functionaris was beland??
In ieder geval was deze Vice-Ab Actis dusdanig enthousiast, waardoor ik er zelf ook wel erg veel zin in kreeg om weer naar Symposion te komen. Aanvankelijk leek het pas in 2021 te gaan gebeuren maar door een verschuiving in mijn planning werd het dus 23 september!
Door de uitloop bij Veritas moest ik echter wel in een oogwenk beslissen wat ik zou doen. (Ik had namelijk erg strak moeten plannen om mijn bus naar Wageningen niet te missen…) Of U.S.R. inkorten en UMTC de volledige tijd geven of U.S.R. de volledige tijd geven en UMTC te verzetten naar de volgende ronde. Ik kwam het Lucasbolwerk op en ik signaleerde al meteen een hoofd dat om het hoekje van de deur keek. Tja, ik wist nog niet zo goed wát mijn contactpersoon was. (Ik heb hier ooit contact gehad met een Devon. Ik kende een jongen die zo heette dus ik was verbaasd om te ontdekken dat het contactpersoon toen een dame was… Op de site staan ook geen aanduidingen van Dhr. en Mej. waardoor het wederom erg gokken is wie je voor je neus zal hebben…) Dus of de man die naar buiten stond te gluren mijn contactpersoon was? Toen ik de deur van Symposion had bereikt ontdekte ik per elleboogstoot dat mijn contactpersoon inderdaad deze man was. Omdat ik een digitaal triageformulier moest invullen (Een deurcheck of je niet toevallig Coronaklachten hebt. Wel zo veilig!) ontdekte ik dat iemand me had gebeld en omdat het een onbekend nummer was, was ik direct al wat aan de knorrige kant. Altijd als ik op tour ben vinden mensen het handig om me te gaan bellen… Nee, dat is dus NIET handig. In ieder geval moest ik het telefoontje maar even naast me neerleggen… Ik had straks nog 1,5 uur de tijd in Bus 50 naar Wageningen (en luxe, die bussen zijn van oplaadpunten voorzien!) terwijl ik hier drie jaar niet geweest ben. Dus focus! Naast de Vice-Ab Actis waren ook de Ab Actis en de Vice-Bavarius naar beneden gekomen om me vrolijk te onthalen. Fijn om weer eens op Symposion te kunnen zijn! ‘Het is denk ik niet heel erg veranderd. Alles staat nu in Corona-indeling maar verder is het gewoon nog vertrouwd!’ aldus de Vice-Ab Actis.
Zoals gebruikelijk gingen we naar de prachtige Senaatskamer om daar wat beter kennis te kunnen maken. Het zal me hier nooit kunnen vervelen! Wel brak ik met de traditie om op de bank te gaan zitten en verkoos ik een zetel nu als de ideale plek. Terwijl de Vice-Bavarius ijsthee voor me ging halen, tikte ik even snel een mailtje naar UMTC dat ik het helaas toch niet meer ging redden. Ik had het mailtje goed en wel verzonden toen Quaestor III en Quaestor II binnenstapten gevolgd door Meneer de Rector. Die is wel interessant voor Mr. Sunshine! Echter was het wel een uitdaging om iedereen netjes op 1,5 meter én in mijn gezichtsveld te kunnen krijgen. Ik heb dus bijna het gehele bezoek met mijn rug naar de Rector toe gezeten… ‘De ProRector, Quaestor I en de Bavarius konden er helaas niet bij zijn. Onze Acquisitor komt zo nog wel!’ aldus de Vice-Ab Actis. Goed om te weten!
Even later kreeg ik mijn ijsthee van de Vice-Bavarius overgedragen en konden we beginnen met een voorstelronde. Wie is wat? (Zeker niet onbelangrijk voor het goed laten verlopen van mijn verslag.) De Rector vertelde een leuk verhaal over zichzelf en over het feit dat hij meer bijnamen op zijn achternaam heeft dan op zijn voornaam aangezien zijn voornaam zelden gebruikt wordt. (Zeker nu als meneer de Rector.) Grote kans dat hij niet eens op zijn voornaam zou reageren… De Ab Actis vertelde een mooi verhaal over haar functie en het feit dat zij vooral de masterplanner van Symposion is. Quaestor III had niet heel veel te vertellen, volgens mij had ze een erg zware avond gehad. De Vice-Bavarius vertelde over haar mooie taak om de eettafel en de barren te beheren. Quaestor II had duidelijk de beste verhalen want nadat ze haar functie omtrent verhuur en dergelijken had toegelicht, begon ze al gelijk te vertellen over een spel dat de moneymakers in hun inwerktijd hadden gespeeld. ‘Het was echt hilarisch, eigenlijk had je het zelf moeten zien!’ reageerde de Vice-Ab Actis op het geanimeerde verhaal van Quaestor II. Tja, ze hebben in ieder geval alle mogelijke voorbereiding voor het Senaatsjaar aangepakt, zelfs al ging dat wat anders door Corona. Vervolgens was dus de Vice-Ab Actis aan de beurt en hij legde uit dat er inderdaad wat zaken binnen de taakverdeling van Ab Actis en Vice-Ab Actis zijn gewijzigd. ‘En daar kwam nog eens bij dat toen ik je mailtje zag ik er gewoon echt heel erg graag op wilde reageren! Ik had al vaker over je gehoord en toen ik jouw naam dus zag staan heb ik echt gesmeekt of ik dit op mocht pakken!’ aldus de Vice-Ab Actis.
Ik was al gelijk erg blij met je enthousiasme. Daardoor raakte ik wel echt gemotiveerd om nog naar een plekje op mijn planning te zoeken voor het eerste kennismakingsbezoek. ‘We vinden het echt superleuk dat je er bent!’ aldus hem.
Uiteraard had ik nog wel wat vragen bewaard. Dit specifieke vraagstuk schoot me ook echt letterlijk op dinsdagavond pas te binnen, vlak voor ik ging slapen. Ik had namelijk wel eens gezien dat er op U.S.R. ook baretten zijn en ik wilde graag aan de weet komen hoe dit nu in elkaar zat. ‘Ik ga ze wel even pakken, dan kan ik het beter uitleggen!’ aldus de Vice-Ab Actis die naar een ruimte liep die ik uiteraard wel herkende. ‘Het is mijn hok, let niet teveel op de rommel.’ Verontschuldigde hij zich alvast voor hetgeen dat ik zou gaan zien. Enfin, zo gaat het met Senaatskantoren ook… Je begint vol goede moed met een opgeruimd hok en na een tijdje is het weer een bende omdat er vele mensen samenleven. Quaestor II begon keihard te lachen. ‘Tja, ik moet toegeven dat mijn bureau nooit écht opgeruimd is geweest… Ik werk met vrije vierkante meters en dat is het eigenlijk wel…’ lachte ze. Enfin, de Ab Actis moet dus eigenlijk een dagje ‘Kantoren Senaat opruimen’ inplannen op haar grote planning. Echter hoort chaos ook wel bij de charme van een Sociëteit dus ik ben zeker wel wat gewend. Zelf werk ik ook het liefste in de georganiseerde chaos. Als alles strak opgeruimd is, kan ik de helft nooit vinden…
Even later kreeg ik in ieder geval de baretten in handen inclusief een overduidelijk oud exemplaar. ‘We dragen deze baretten bij officiële gelegenheden en ze worden van Senaat op Senaat doorgegeven. Het is dus niet zo dat je na je Senaatsjaar een eigen baret meekrijgt. Na afloop van je Senaatsjaar krijg je een Honorairenpenning aan een lint. De lintkleur verwijst naar de faculteit waaraan je studeert.’ Aldus de Vice-Ab Actis.
Op de baretten zit een soort knop in een faculteitskleur en aan de onderrand van de baret is een lint in de kleuren van Utrecht (wit-rood) zichtbaar. Op de overduidelijk oude baret zat een aanzienlijk grotere knop in de kleur groen. (-Dier- Geneeskunde) Verder waren er ook nog wat andere fascinerende zaken zichtbaar op deze baret. Uiteraard ging ik in fotografiemodus want dit zijn juist die dingen die ik zo waardeer aan traditionele verenigingen! De kleinere knop op de huidige baretten deed me wel wat denken aan de baretten die DSB heeft (ik heb geen betrekkingen met die vereniging maar ik heb de baretten uiteraard wel eens gezien.) maar verder waren het overduidelijk verschillende baretten. Wat ontzettend gaaf dat deze traditie er is!
Aangezien we toch met ceremonieel bezig waren werden de Senaatslinten en de linten van de LuCo (al twijfel ik zelf toch wel een beetje of dit echt de LuCo linten waren of dat het de rouw/gala linten van de Senaat waren. Ik heb namelijk een vage herinnering dat de penningen van de Luco aan een blauw lint hingen.) er ook even bij gepakt zodat ik die ook goed kon bekijken. De penning van de Rector is het meest gedetailleerd en heb ik ook al een paar keer eerder in handen gehad. Blijft een schitterend mooi ding met zeer sierlijk lint. Overigens had de Vice-Ab Actis ook nog twee andere linten voor me gepakt. Op dat ogenblik stak er iemand zijn hoofd om het hoekje van de deur. ‘Ik ben niet in pak… Mag ik wel binnenkomen?’ vroeg hij. ‘Ja hoor, je kunt je altijd zo meteen nog omkleden!’ aldus de Vice-Ab Actis. Enfin, ik was zo gefocust op het ceremonieel dat op mijn schoot en op de zetel naast me lag, waardoor ik maar weinig oog had voor de man die juist binnen was gekomen. De tweede penning was de penning van de Vice-Ab Actis en de laatste was die van de Ab Actis. Het leek een beetje alsof de laatste penning erg dichtbij een hittebron was geweest want die penning was wat vreemd vervormd, in ieder geval was het overduidelijk dat iedere penning zo zijn eigen charmes en kenmerken heeft waardoor ik niet uitgekeken raakte. Vervolgens had ik ook nog even mijn focus op de andere linten waardoor de nieuwkomer nog even moest wachten tot ik oog voor hem zou hebben. Nadat ik eindelijk tevreden was over het beeldmateriaal wat ik geschoten had keek ik voor me uit en zag ik de nieuwkomer. Als ik jou een bijnaam moet geven dan zou het Kenny B zijn. Waarom Kenny B? Omdat deze man me direct deed denken aan een Rotterdammer die Kennard heette en aan een Leidenaar die Ben heette. Twee zeer gedenkwaardige mannen die mijn pad hebben gekruist en een combinatie daarvan zat nu dus voor mijn neus. Ik kreeg ook wel de indruk dat ik onbedoeld een bepaalde reactie had gegeven toen ik onze Kenny B eindelijk eens had aangekeken want de Senatoren begonnen vervolgens meer dan eens bepaalde opmerkingen richting hem te maken waarvan ‘Ik zou toch echt maar even je pak aan gaan trekken hoor…’ en ‘Ja toch Mr. Sunshine?’ er twee waren. In ieder geval is Kenny B de Acquisitor van de huidige Senaat en ja, ik vind hem wel leuk.
Uiteraard was de Vice-Ab Actis ook wel benieuwd naar mijn geschiedenis met U.S.R. ‘Ik heb wel een beetje op je site rondgekeken en op Instagram heb ik ook het een en ander gezien, maar ik kon er toch niet helemaal uithalen wat er nu precies is gebeurd. Waarom moest het zo lang duren?’ aldus hem. ‘Ja het is toch echt wel zonde dat je een paar Senaten gemist hebt. De items lopen natuurlijk niet weg, maar de tijd met een Senaat kun je niet meer inhalen.’ Aldus Quaestor III. Klopt zeker. Wanneer iemand me vraagt wat mijn favoriete vereniging is, zeg ik altijd dat het afhangt van hoe mijn banden met een Senaat of Bestuur is. Voor mij maakt de Senaat de sfeer op de vereniging en tijdens mijn laatste bezoek in het najaar van 2017 was het niet bepaald een geslaagde sessie. Ik was er toen wel een beetje klaar mee en heb het een paar jaar gelaten voor wat het was. Je moet begrijpen dat ik dit vanuit een hobby doe en daarmee dus vanuit mijn eigen hart en motivatie, ik het hele land doorreis op eigen kosten en dat ik meer dan eens een superstrakke planning heb waardoor het dan erg vervelend is wanneer je een tegenvallend bezoek hebt. ‘Zeker. Je wil wel graag positieve ervaringen uit je bezoeken halen en als het dan tegenvalt dan kies je liever voor een andere afspraak… Dat kan ik me wel voorstellen.’ Aldus de Vice-Bavarius. Maar ik weet nu al dat ik er zeker geen spijt van heb dat ik jullie nu een nieuwe kans heb gegeven. Zoals Quaestor III zei, de items zijn erg leuk, maar het is de binding met een Senaat of een Bestuur dat de verenigingen écht die bijzondere dimensie geeft. Niet alleen verzamel ik items, maar ook verhalen. Door de mensen van verenigingen echt beter te kunnen leren kennen worden de items voor mijn gevoel ook veel meer waard. Tja en de ene Senaat staat er heel erg voor open om een superleuk bezoek in vol ornaat te manifesteren terwijl de andere Senaat het liever kort en efficiënt houdt…
Vervolgens vertelde ik ook over mijn prijzen. (Ik geloof niet dat ik het Gradatiesysteem hier heb toegelicht…) Jaarlijks zijn er vele prijzen door verenigingen te winnen die allemaal positief georiënteerd zijn. (Behalve dan als je het echt zwaar verpest hebt… Dan heb je de Gouden Bloemkool….) De hoogste prijs is de Leukste Studentenvereniging van Nederland maar er zijn ook prijzen voor LievelingsAlmanak, Favoriete Verenigingsblad en natuurlijk Mr. Sunshine te winnen. ‘Als jij je toch zo gaat omkleden, neem gelijk een verenigingsblad mee. Er staat een enorme doos vol op kantoor.’ Aldus de Vice-Ab Actis tegen de Acquisitor. Overigens bleef de laatste nog even zitten totdat ik zelf ook zei dat de Acquisitor zich misschien wel eens moest gaan omkleden. Toen was hij snel weg. Overigens kwam hij niet veel later terug. Volledig in pak maar zonder verenigingsblad. Diverse Senatoren keken hem compleet verbijsterd aan. Uit eindelijk ging iemand anders het verenigingsblad maar halen. ‘Hoe kun je nou over die doos heen kijken?’ reageerde Quaestor II verbaasd. Ik moest overigens wel een paar keer op mijn horloge kijken want Bus 50 zou ook zonder mij vertrekken… We zaten wel nog aan de goede kant van de tijd maar we moesten er wel een beetje vaart bij gaan maken nu. ‘Ik zal je allereerst even overdragen wat we hebben gevonden! Ik zag op Instagram dat je nog een paar van onze Almanakken miste, dus ik heb die direct voor je opgespoord!’ begon de Vice-Ab Actis die me vol trots wees op een fraaie stapel Almanakken op de Senaatstafel. Het is zeker een goede upgrade dat de Redactie zich aan een uniforme uitstraling heeft gehouden qua bindrug. Dat geeft een fraaie uitstraling in een boekenkast. ‘Verder hebben we ook nog een jaartrui van 2017 gevonden, een fraaie poster die een lid van ons heeft gemaakt en een pet! Dit alles kunnen we inpakken in ons nieuwste Unitasje!’ aldus de Vice-Ab Actis. Kijk, allemaal mooie nieuwe dingen! De Almanakken deed ik overigens wel liever in mijn rugzak aangezien het er wel een beetje naar uitzag dat het kon gaan regenen. Alles werd vervolgens ingepakt waarna we richting de Hijweege zouden gaan om daar foto’s te gaan maken. Het moest natuurlijk wel op 1,5 meter! De Rector offerde zichzelf direct op als fotograaf. Waar mogelijk probeerde hij iedereen een kant op te dirigeren maar dat was nog niet makkelijk. Toen ik de camera van hem terugkreeg constateerde ik dat de Acquisitor compleet wegviel en ook de Vice-Ab Actis was erg lastig te zien door het tegenlicht. Omdat we op dat ogenblik bij de erker stonden ontstond al meteen het idee om de foto’s vanuit dat perspectief te maken. Dat zou zeker betere foto’s gaan opleveren.
Nadat de groepsfoto’s waren gemaakt was het tijd voor de Mr. Sunshinefoto en de Powervrouwenfoto. De Vice-Bavarius had al bedacht dat de grote ronde tafel die in de erker stond, ideaal zou zijn voor Mr. Sunshine. Ik moest alleen wel nog weten wie er voldeed aan de Nominatievoorwaarden. Ik had al iets gehoord over de ProRector of de Bavarius die NIET voldeed… dus ik moest de vraag wel stellen. ‘Nou, dat zal niet veel veranderen dan, want ze mogen alle drie!’ aldus de Ab Actis. Oké, dan word jij het! Waarop ik direct naar de Acquisitor wees. (Waarschijnlijk was dit niet heel verrassend.) Nadat die foto was gemaakt, koos ik voor de Vice-Bavarius als Powervrouw. Vervolgens zat ik nog even op die tafel en constateerde ik dat de Rector nergens op stond. Weet je wat? Jij mag ook een Mr. Sunshine foto maken. Ik vind het namelijk echt niet kunnen dat jij op geen enkele foto staat! ‘Ik ben de kracht achter de camera!’ probeerde de Rector nog… maar dat ging niet gebeuren. De Rector is het hoofd van de vereniging en daarmee in vele gevallen het eerste aanspreekpunt. Ik kan echt niet accepteren dat je op geen enkele foto staat!
Zo gezegd, zo gedaan, kwam ook de Rector toch nog op de foto te staan!
Helaas was hiermee al het einde gekomen aan het Wedergeboortebezoek aan U.S.R. maar ik zal zorgen dat Unitas S.R. tijdens mijn volgende ronde Utrecht weer op de planning kom te staan. Deze Senatoren wil ik graag nog een keer terug zien en hopelijk kan ik dan ook de laatste 3 nog ontmoeten! Ik ben wel echt heel blij dat ik de keuze heb gemaakt om U.S.R. op het volledige bezoek te laten staan want anders had ik de Acquisitor niet kunnen ontmoeten (en die had ik dus echt niet willen missen!) en dan had ik het toch een afbreuk gevonden aan wat een heel erg leuk bezoek is geworden. Ik kom zeker weer terug tijdens de volgende ronde!!!
