Vindicat Atque Polit
In 2011 wist ik het al. Vindicat Atque Polit, DAT was nog eens een inspirerend Corps.
Tijdens een vergadering van de Studentenraad in Den Haag (Waar ik toen in zat) besloot ik tijdens het onderwerp DUO (Dat gevestigd is in Groningen) dat ik écht eens naar Vindicat wilde gaan!
In 2012 vormde zich voor het eerst het plan om naar het uiterste Noorden te gaan, maar helaas kwam daar het een en ander tussen.
Een kennis van mij die in Groningen woont was echter zo aardig om wel een ronde langs Vindicat te lopen, vlak voor de KEIweek, waardoor ik in 2012 al enkele KEI-Vindicat items in mijn collectie kon opnemen.
In 2013 had ik wel geluk rond Vindicat. Hoewel ik zelf niet naar Groningen ging kwam Groningen wel naar mij met het Lustrum van DSC.
Tijdens de Maskerade zag ik ze voorbij komen en toen de optocht opeens stilhield greep ik mijn kans om naar de koets te lopen en te vragen of ik misschien een foto van de linten mocht maken.
Zo kreeg ik de linten van de Senaat en van de Soccie voor Mutua Fides op de foto!
In 2014 was ik zelf voor het eerst in Groningen, maar helaas bleek de Senaat toen juist op vakantie, dus de nieuwe Mutua Fides kon ik nog niet bezoeken en ook zou ik geen items mee kunnen krijgen, aangezien er niemand was.
Daarom begint dit verhaal pas écht in 2015....
2015
Na een jaar was het dan eindelijk weer zover, eindelijk zou ik weer naar Groningen komen!
En nog leuker, zou ik eindelijk Vindicat gaan bezoeken!
Nu had ik al wel de nodige voorpret in Delft gehad, want in januari werd ik benaderd voor de Lustrumkrant van Vindicat.
Of ik misschien een stukje wilde schrijven? Uiteraard!!
Zo haalde ik dus de Quarantramalant Courant, nog voor ik überhaupt op Vindicat was geweest!
Ook nu lopen er nog contacten met de Lustrum PR-commissie, dus wellicht kan ik nog wat meer side-activiteiten van het 40e Lustrum meemaken!
Een ander aandeel in de voorpret hadden een aantal Corpsleden die me benaderden over mijn bezoek aan Groningen.
Enkele reguliere leden waren vooral nieuwsgierig wanneer ik dan eens zou komen.
Maar zo waren er ook enkele personen (Achteraf gezien blijken die vrijwel allemaal belangrijk te zijn... Zo bleek een van hen een oud Soccielid voor Mutua Fides te zijn, nu nog altijd bekend als DJ 'VO-laf en ook een huidig Senator had zich hierin gemengd...) die nogal fan van de President van het Lustrum bleken te zijn!
Zo kreeg ik de laatste paar weken diverse fanberichten over deze President, dus ik kon natuurlijk niet anders dan zeer nieuwsgierig zijn naar deze heer!
Op 11 mei was dan eindelijk het moment daar! Na ruim 3 uur in de trein gezeten te hebben kwam ik uit de trein op het geniale Groningen station uit!
Met een toeristische route door het centrum (En vergeet die Kermis niet... Die was er vorig jaar niet.... Als ik graag Groninger Kermis mee wil maken, dan fix ik wel een kaartje voor Kermesse d' Hiver! Lijkt me aanzienlijk betere kermis!) kwam ik dan bij het grootse Mutua Fides uit.
Echter was het nogal een toer om binnen te komen aangezien je bij de hoofdingang naar de leveranciersingang werd verwezen en daar leek de bel niet echt te werken.
Er stond nog een oudere heer naast me die op dezelfde tijd een afspraak had, maar dan met de Rector.
Even nadat de Martinitoren half 12 had geslagen kwamen er echter twee mensen naar beneden om de deur te openen.
Een dame en een heer.
Ik vermoedde eigenlijk dat de heer met zijn prachtige das de Rector moest zijn, maar dat bleek niet zo te zijn.
Zowel de dame als de heer waren mijn ontvangstcomité!
De dame was mijn contactpersoon en de heer bleek over de interne contacten te gaan, maar ook voor hem was het blijkbaar wel erg boeiend om de (Hard)Corpsfan te ontmoeten.
Voor we echter aan onze ronde door Mutua Fides zouden beginnen wilde ik wel graag even een korte plaspauze houden. (Geloof me, na ruim 3 uur in de trein ben je blij als je even naar een schoon toilet kunt -beter dan die dingen in de trein...-) Bij terugkeer kreeg ik van de heer een Vindicatpet op mijn hoofd. 'Ja, want je kunt natuurlijk geen toer door Vindicat krijgen zonder pet!'
Vervolgens stelde mijn contactpersoon voor om mijn spullen even bij haar op het kantoor te zetten, want anders loop je er maar zo mee te zeulen...
Onderweg naar het kantoor kwamen er juist twee personeelsleden (van het GMAK) uit de lift stappen.
Zij leken het wel erg bijzonder te vinden, zo'n Corpsfan.
De dame van de twee zei 'Ja, je moet wel tegen iedereen zeggen dat Vindicat het mooiste Corps is hè?!!'
Duidelijk, mensen met een hart voor Vindicat!
Bij terugkeer uit het kantoor werd ik door de andere leden van de Senaat begroet. (Tussendoor had ik ook de Rector even gezien, maar die moest natuurlijk naar zijn afspraak en bij hem liep ook een heer met een blauwe maar ook mooie Vindicat das!)
Ik herkende meteen de ene Senator die undercover was geweest op mijn Facebooklikepagina. (Zijn functie is bijster lastig uit te werken!) Verder waren ook de Fiscus I (Die er prima uit zag in zijn complete pak, behalve dat zijn das ontbrak) en de zeer aardige dames Fiscus II en Assessor II present!
Kortom, even een kort ontvangst door vrijwel de voltallige Senaat van Vindicat!
Maar ja, mijn directe ontvangstcomité had me een hoop om te laten zien, dus veel tijd om in de kantoorgang te blijven hangen was er niet!
We gingen naar de bovenste verdieping (Mutua Fides is de grootste sociëteit die ik ooit heb gezien!) waar de tour begon in de ruimte die naar de huidige Pedel is vernoemd.
Of ze hem ook om die reden precies op het dakterras NAAST deze zaal hadden gezet, dat weet ik niet...
Maar de enige echte Pedel himself stond er toch echt!!
In tegenstelling tot wat ik van andere Senaten en Besturen ken (Een jongere jaars die pedel is of juist een e.t. Bestuurder die pedel is) is het geval van Vindicat nog uiterst traditioneel! (Vroeger hadden alle Senaten een Pedel die aanzienlijk ouder was dan zijzelf.)
De lieve man kwam meteen naar me toe om me een hand te schudden en leek ook het nogal wat te vinden, De Corpsfan op het dakterras naast zijn zaal.
Toen ik vertelde dat ik ook nog naar Albertus ging zei hij 'Wie?! Wat is dat nu weer?!!' Kortom, daar klopt een Corporeel hart in!
'Ja meisje, ik draai hier al 30 jaar mee, ik kan je een hoop vertellen over het leven hier hoor!' en al fluisterend 'Ook over hen!' (al wijzend naar de Senaat)
Kortom, een wereldheer als je het mij vraagt!
Maar, deze Pedel was niet de enige grootheid op het dakterras, bij aankomst stond hij namelijk met iemand te praten die de Assessor I al direct hard aankondigde 'Dé President van het Lustrum!!!!'
Hij was het echt, de enige echte President van het Lustrum waar diverse leden en (oud) functionarissen het al tijden over hadden!
Hij begroette me met een enthousiaste hand en was wel erg benieuwd hoe ik zo aan hem gekomen was. (Nou ja, vraag het je medeleden denk ik zo!)
Ik had me voor de gelegenheid gekleed in de Lustrumkleuren van Quarantramalant (Poppelepee Paars en Tureluurs Turquoise... Het gouden randje was de President van het Lustrum!) wat Assessor I nog even benadrukte.
Zegt de President van het Lustrum heel droog 'Tja, iedereen heeft wel wat Paars en Turquoise in zijn kast hangen toch?' Tja... Alleen op dat moment kon ik niet echt aan hem zien dat hij zo Quarantramalant was... (Blauw-wit overhemd, gewone broek, zonnebril...) ... Meer zomers!
Juist op dat moment kwam de rest van de Senaat ook nog even kijken, want ja... een bekend persoon op je dakterras in combinatie met mooi weer, wat wil je wel meemaken natuurlijk!!
Her en der kwamen de vragen tegelijk, dus het was wel een kunst om alle vragen te kunnen beantwoorden.
Vooral mijn codesysteem en mijn Corpsfanlustrum waren boeiende onderwerpen.
Want ja, wat vind ik nou van de President van het Lustrum? (Echt lief!!! als het kon had ik die meegenomen naar Delft hoor! Een 2-Bonus zou ik zeggen) En van de Assessor I van de Senaat... (Wel een 2 waard) en die heer met zijn moeilijke functie? (2 1/2...)
Wat betreft het Lustrum, er is nog een hoop aan te doen en de kans is groot dat het volgend jaar pas echt kan plaatsvinden... (Maar dan mogen de leden van deze Senaat zeker komen!)
Na nog wat boeiende Lustrumgerelateerde uitwisselingen met de President van het Lustrum zei hij 'Ik voel dat er iets aan het groeien is!' tot mijn oog viel op wat roze streepjes op zijn nagel... Zelfs daar zat geen Paars Turquoise op?
'Tja... ik wilde je niet teleurstellen!' was zijn reactie. (Held!)
Uit eindelijk stelde ik voor om nog even een foto te maken, want nu was het grootste deel tenslotte compleet!
De President van het Lustrum had helemaal geluk, want die mocht overal bij op de foto!
Uit eindelijk viel de groep weer uit een en bleef ik weer met de Assesor I en mijn contactpersoon over.
Zo liepen we langs de mooiste ruimtes.
Ik kan niet anders zeggen dan dat ik het heel knap vind dat er zoveel karakter in het pand zit, terwijl het nieuwbouw is.
Zo is er een ruimte die is opgedragen aan de vroegere vrouwenvereniging die samenkwam met Vindicat, Magna Pete, en dat ziet er echt heel mooi en klassiek uit!
Ook de leeszaal oogde heel klassiek.
Assessor I verklaarde dat dit zijn favoriete ruimte is waarna we de Acquisitie Commissie van het Lustrum even kwamen storen. (Erg leuk was het dat een aantal leden aan de tafel meteen begonnen te zwaaien!)
Het bijbehordende lid van de Lustrumcommissie zat hier uiteraard bij en bleek ook geterroriseerd te zijn met nagellak.
Alleen had hij zwart gekregen. (Ook niet erg Quarantramalant...)
Assessor I daagde hem uit het 'Zwaardlied' (het lied van Vindicat) te zingen, maar daar maakte deze commissaris zich vanaf door te zeggen dat hij het lied niet kent.
Goed, dan moeten we zonder Zwaardlied verder...
De volgende stop was het Lustrumkantoor. (Quarantramalant geeft wel een extra dimensie aan het bezoek!)
Daar werd ik enthousiast begroet door Assessor II van het Lustrum die schijnbaar niet wist dat ik zou komen. (Lustrumcommissarissen hebben het natuurlijk heel erg druk, dus dan is het niet gek dat je vijf aankondigingen mist.)
Vervolgens stond even verderop iemand die ik ook al direct interessant vond. (Om een lang verhaal kort te maken. Volgens mij heeft hij een niet erkende tweelingbroer in een niet nader te noemen President van een niet nader te noemen vereniging die ik als een 2 met vijf uitroeptekens zou omschrijven! -Tenminste, de vergelijking valt nu mee, maar voor hij President werd was het sprekend...-) Namelijk Fiscus I.
Hij was juist bezig om de maandagochtendblues uit het Lustrumkantoor te verdrijven toen hij een bekertje bier liet vallen dat terugkaatste en hem van een bierdouche voorzag. (The revenge from the beer....)
Vervolgens kwam hij op me afgelopen met uitgestrekte armen en zei 'Geef me een zoen!' (Alsof ik niet had gezien wat er was gebeurd...)
Hij had me ook letterlijk vast en toen ik er bijna was zei hij 'Nee joh! Het is nat!' Ach ja, dan had het toch weer droog geweest? (Ik ben de beroerdste niet haha!)
Vervolgens kwamen er twee dames van de Lustrumcommissie binnen en die gingen kijken naar wat ze voor me konden vinden. (De meeste mooie Quarantramalante items moeten nog komen helaas...)
Onderwijl was ook mijn superheld, de President, nog met iets bezig. Namelijk het lint van de Lustrumcommissie voor me op te zoeken, zodat ik het op de foto kon zetten.
Het is echt een prachtig lint! Zo blij dat ik het mocht zien en op de foto mocht zetten! (Als ik de Lustrum Maskerade dan toch echt niet kan bijwonen, heb ik in elk geval toch alle drie de belangrijke linten binnen Vindicat erop staan!)
Her en der wisten de dames en de President wat mooie dingen voor me te vinden en toen stelde ik ook met hen nog een groepsfoto voor.
Met wat overtuigingskracht lukte dat ook, inclusief een foto met de aanwezige Lustrumheren!
Aanvankelijk dacht ik dat het klaar was op het kantoor, maar Assessor I van de Senaat zou zichzelf niet zijn als hij niet naar de rating voor de Fiscus I en de Assessor II van het Lustrum had gevraagd.
Zo kwam dus het verhaal van de overeenkomst tussen 5 PTM (Die niet nader te noemen President) en Fiscus I uit de mouw.
'Wat, heb ik een tweelingbroer? Wie is het??' aldus Fiscus I.
Hoe dan ook, de conclusie was dat Fiscus I toch meer punten zou behalen dan 5 PTM... (en dat hij een 2 met acht uitroeptekens zou zijn)
Assessor II kreeg een 1 1/2 maar dat wist Assessor I van de Senaat goed aan hem uit te leggen. (Een knappe en slimme man)
Na nog een laatste groet aan deze Lustrumhelden (Ik zal ze gaan missen, in het bijzonder de President!) was het tijd om verder te gaan met de toer.
Zo kwamen we bij de prachtige Conversatiezaal (where the magic happens) waar ik nog even over de kermis uit kon kijken, langs de eetzalen en via de trappen die ons langs de vaandels van de Lustra brachten, kwamen we uit eindelijk aan bij het begin. De ingang!
Verder liepen we nog even langs de feestruimte en de disco en dat was uit eindelijk wel de toer door Mutua Fides!
Ik blijf erbij dat je vrijwel niet merkt dat het nieuwbouw is. Een knap staaltje kunst als je het mij vraagt!
Terug op het kantoor ging Assessor I er alweer vandoor en kreeg ik uit handen van mijn contactpersoon de vangst van de dag!
Eindelijk, na bijna een Lustrum... Heb ik dan eindelijk Vindicat in mijn verzameling zitten!
Ik hoop ik nog veel met Vindicat te maken mag krijgen, want ik ben echt stapel op dit Corps!
2016
Eindelijk was het weer tijd voor een bezoekje aan Vindicat!
Ook dit jaar was er weer sprake van een stralende zon boven Groningen (Ik had ook niets anders verwacht, aangezien Vindicat een zon in haar Corpswapen heeft!) dus de stemming zat er al goed in toen ik bij Mutua Fides aankwam.
Nu waren er echter vlak voor de dagingang werkzaamheden bezig, dus het was een grote uitdaging om binnen te komen.
Echter lukte het met wat klimmen en klauteren alsnog!
Boven aangekomen waren de Rector en de Assessor Secunda al klaar voor mijn ontvangst (Zelfs de mooiste commissie van Vindicat was aanwezig, de commissie die de promoitems maakt!) echter was de Ab Actis nog even bezig, dus zij zou iets later komen!
De Assessor Secunda ging al meteen op jacht naar de items die voor mij gevonden waren.
Ondertussen werd ik begroet door een charmante heer met een blauwe das om (De nieuwe Rector!!) die de huidige Rector aanmoedigde om vooral veel dikke punten voor Vindicat binnen te halen! (en daarna maakte hij zich snel uit de voeten!)
Toen ik de Almanak inspecteerde merkte ik dat er een beschadiging aan de kaft was en ik heb liever wel een 'perfecte' Almanak, dus de Assessor Secunda beloofde dat ze zometeen een nieuwe Almanak voor me zou gaan halen.
Verder kreeg ik ook nog het Lustrumboek van Quarantramalant en nog wat leuke promo van de afgelopen KEI in een mooi tasje met het wapen van Vindicat erop!
Nu kon ik het niet laten om te vertellen over de Mr. Sunshine fotocompetitie en de Assessor Secunda vond dat meteen een goed idee voor de Rector.
Mijn idee was om deze foto op het prachtige dakterras te maken en het zou wel leuk zijn als er een vlag zou zijn die mee op de foto kon.
De Assessor Secunda ging meteen kijken met de commissie die over de mooie promotieitems gaat!
Een vlag hadden ze helaas niet kunnen vinden, maar wel ook een shirt met het wapen erop!
Nu was het wel zo dat ik overal kabels had lopen (Ook hier had ik namelijk mijn cameravrouw mee) dus het zou niet zo makkelijk worden om de zenderinstallatie helemaal over te hevelen.
De Tertius was er ook (Hij is meteen de Praeses van de Soccie en heeft dus twee functies!) en hij stelde voor dat hij het Corpswapenschild zou pakken voor de foto.
Juist op dat moment kwam de Ab Actis binnen en zij ging gelijk nog even op zoek naar de constitutie en kerstkaarten. (Die van de Senaat had ik al van Assessor Secunda gehad, maar er was nog meer!)
De Senatus Pedellus Maior kwam ook dit keer weer voorbij. (De vorige keer was ik echter niet zo slim door te zeggen dat ik niet zo van Friesland hou, met als gevolg dat hij nu steeds zijn vingers in zijn oren doet als hij mij ziet.)
Alles was klaar voor de foto, dus we gingen naar de liften!
De Promocommissie liftte ook nog even mee om dit moment mee te kunnen maken. (En volgens mij had de Senaat twee stagiaires, ook zij gingen mee)
Op het dakterras aangekomen vroeg de Rector wat mijn idee was.
Ik stelde voor om de Martinitoren op de achtergrond te nemen, dat hij me dan zou optillen en dat het Corpswapen een prominente plek zou krijgen.
In de eerste instantie gingen de Tertius, de Assessor Secunda en de Ab Actis staan met het Corpswapen, maar dat werkt natuurlijk niet als de Rector daarvoor moet gaan staan en mij moet optillen.
Het idee was dus dat de Tertius, de Assessor Secunda en de Ab Actis op hun hurken zouden zitten met het Corpswapen en dat de Rector erachter zou gaan staan en mij op zou tillen!
Zo gezegd, zo gedaan! (De cameravrouw maakte zowel opnames voor de UK als foto's voor mij)
Vervolgens gingen we naar de kelder (Waar de Promocommissie helaas afscheid nam, aangezien ze een promotiefilmpje gingen doorspreken met de Assessor Secunda )
In de kelder vind je onder andere de grote bierbollen van Vindicat, die de Rector maar wat graag wilde laten zien.
De Tertius hield een mobiele zaklamp bij een raampje van een van de bierbollen en op die manier kon ik dus zien hoe zo'n bierbol er van binnen uit ziet (Knap leeg omdat hij leeg was!)
De Ab Actis was ondertussen al vooruit gegaan om een perfecte Almanak voor me te pakken!
Dat deed de Rector aan iets denken en vroeg me: 'En heb je deze al?'
De grote vraag was... Wat is 'deze'?
'deze' bleek het dubbel-eeuwboek van Vindicat te zijn, Wachtwoord Vindicat!
Wow, nee, die had ik nog niet maar die wilde ik wel heel graag hebben!
Bewapend met het dubbel-eeuwboek en de Almanak gingen we terug naar boven waar de Rector mijn dubbel-eeuwboek nog even signeerde.
Ik stond ondertussen naar de foto's van de Senaten te kijken. Mooie foto's met de penningen in de Senaatskamer!
Het is natuurlijk het Corps, dus het zal voor jou als lezer een groot geheim blijven wat er achter de deur van de Senaatskamer te vinden is!
Terug beneden stond de Rector nog even hardop te denken wat ik nog meer mee kon nemen.
Ik had het vermoeden dat er nog wel wat meer van Quarantramalant moest zijn... Dus misschien konden we daar nog even voor op onderzoek uitgaan?
Na een aantal deuren en trappen kwamen we bij een ruimte terecht waar inderdaad nog het nodige aan Lustrumitems te vinden waren! Zo heb ik nu alle drie de Lustrumdassen, een shirt van het Lustrum en ook nog het nodige aan promotiemateriaal!
(Kortom, het loonde zeker de moeite om daar te kijken!)
Tevreden keerde ik terug bij het Senaatskantoor waar het de kunst was om alle items goed in te laden.
(Dat alles werd natuurlijk vastgelegd door de cameravrouw)
Ik bedankte de Ab Actis en de Rector voor het mooie ontvangst en de prachtige items!
De Rector was natuurlijk erg benieuwd wanneer de uitslag van de Mr. Sunshine fotocontest bekend wordt, maar dat is nog even geduld hebben!
Vindicat blijft (naast DSC) toch altijd een streepje bij mij voor houden. Zodra ik Vindicat had ontdekt was ik er al helemaal gek op en die liefde is er nu nog steeds dankzij de zeer betrokken en enthousiaste Senatoren!
Het is jammer dat Groningen zo ver weg is, anders was ik zonder meer vaker bij Vindicat te vinden!
2017
Ik ben altijd al blij om weer naar Vindicat te gaan, maar dit jaar kon ik al helemaal niet wachten tot het moment eindelijk daar was!
'Het antwoord op alles waar u niet om gevraagd heeft' is het Almanakthema en hoe toepasselijk is dat gebleken op het eerste halfjaar. Ik op mijn beurt heb een hele grote voorliefde voor Vindicat sinds 2011, dus op ten duur werd ik alleen maar feller als het ging om verdediging te geven op alles waar Vindicat niet om gevraagd heeft en nu was het eindelijk weer mijn beurt om nieuws over Vindicat de wereld in te slingeren, zonnig en stralend nieuws wel te verstaan, zo zonnig als het Corpswapen over Groningen straalt!
Doordat mijn afspraak bij het KEIBestuur een half uur korter was dan ik had verwacht stond ik ook al een half uur te vroeg voor de deur van Mutua Fides. Voor ik echter goed en wel op de bel kon drukken stapte er iemand naar buiten, dus zo kon ik meteen naar binnen!
Ik liep direct door naar het kantoor van de Rector, Ab Actis en Assessor Secunda en de laatste bleek gelukkig aanwezig.
'Hai, oh wacht, je bent de Corpsfan!!! Welkom! Vertel me alles over je hobby, ik vind het zo bijzonder wat je doet!' aldus deze fantastische Assessor Secunda die me zeer vrolijk onthaalde.
Nou ja, dit jaar is het mijn 2e Lustrum, dit is mijn 3e bezoek aan Vindicat en naast DSC zijn jullie voor mij het belangrijkste Corps in mijn leven (al sinds 2011) dus ik ben zo blij dat ik er nu weer eens ben!
Terwijl de Assessor Secunda zich nog een beetje extra mooi maakte voor de fotosessie in het vooruitzicht (De avond ervoor was het nogal een intense avond geweest) vroeg ik haar naar de Assessor Aedificii Societatis, want die was me al meteen opgevallen op de Constitutiefoto! (Een echte 2 als je het mij met mijn Gradatiesysteem vraagt!)
'Die komt helaas pas om 13:00, dus ik vrees dat je die niet zult gaan zien!' aldus de Assessor Secunda die vervolgens mijn das ontdekte.
'Oh heb je onze... Oh wacht, dat kan niet! Kom we gaan op jacht naar een das!' zei ze, aangezien ik de das van Albertus Magnus om had. Het is een grote droom van mij om een das van Vindicat te hebben, maar aangezien ik die dus niet heb, kan ik die ook niet om doen!
'Je kunt je spullen lekker hier laten, dan gaan we eerst even wat drinken halen en daarna op safari door Mutua Fides!' aldus de Assessor Secunda, waarop we aan de wandel gingen door het prachtige pand.
In de Eetzaal troffen we de Ab Actis, de Assessor Primus en een aantal van de mooiste ruwe diamanten die je op Mutua Fides kunt vinden, namelijk de sterren van het Personeel!
'Ga lekker zitten, dan ga ik voor thee zorgen!' aldus de Assessor Secunda terwijl ik aan de rest van het gezelschap vertelde hoe het met mijn hobby zit, hoe ik aan de titel Corpsfan gekomen ben en wat Vindicat voor mij betekent. (Helaas was de Senatus Pedellus Maior niet in de buurt, want ik denk dat hij me dan wel weer wat aardiger had gevonden! -Zeg nooit iets onaardigs over Friesland waar hij bij is, want je kunt het wel vergeten anders!- Via deze weg wil ik hem sowieso ook nog even feliciteren met het 40 jarige jubileum als Pedel van de Senaat van het prachtige Vindicat!) Intussen was de Assessor Secunda teruggekeerd met thee en ook de nieuwe Almanak.
'Het antwoord op alles waar u niet om heeft gevraagd' is onder andere gemaakt door twee dames die ik al kende van de Quarantramalant Courant, waar ik in 2015 een leuk stukje voor heb mogen schrijven! Hoewel het thema al in de vroege zomer vastlag is het achteraf een zeer toepasselijk en sterk thema gebleken en ook in de Themapresentatie hebben ze dit goed naar voren laten komen! De Almanak zelf valt ook erg op want waar Rotterdam en Amsterdam voor een antraciet op snede gekozen hebben (Amsterdam is zelfs voor volledig zwart gegaan), heeft Vindicat een antracietkleurige kaft met een geel op snede! Iets wat ik nog niet eerder gezien heb! Iedereen moest echter weer aan de slag, dus ik zou samen met de Ab Actis en de Assessor Secunda door het pand lopen, op zoek naar nieuwe items voor mijn verzameling.
Met de das zal ik echter nog even geduld moeten hebben, want die zijn op dit moment op! (Dromen laten zich niet haasten, anders was de Assessor Aedificii Societatis er nu ongetwijfeld ook al geweest, compleet met een das!) Wel vond de Ab Actis nog diverse andere mooie promo en waagde de Assessor Secunda haar leven voor me voor een van de mooiste posters die niet in mijn collectie mocht ontbreken! In het promohok vonden de dames vervolgens ook nog de enige echte Vindicatmuts en nog wat andere promo.
Terug op het kantoor dook de Ab Actis ook nog de constitutionele sticker en twee officiële uitnodigingen op.
De Assessor Secunda kon het idee van de das echter ook nog niet helemaal loslaten en toen ze de ledendas van de Rector zag hangen kreeg ze een idee. 'Je mag hem helaas niet hebben, daar zouden we de Rector heel ongelukkig mee maken, maar je kunt hem wel even omdoen voor de foto!' aldus haar waarop ik de Albertusdas afdeed en vervolgens de Vindicatdas soepel knoopte. De Assessor Primus was inmiddels ook weer binnengestapt en samen met de Assessor Secunda keek hij verwonderd toe hoe ik de das op de Windsormanier knoopte. 'Wauw, dat ging wel heel sharp zeg!' aldus de Assessor Secunda.
'Ik had het zelf niet beter kunnen doen!' aldus de Assessor Primus.
Dat is het voordeel wanneer je uit een mannenstad komt en wanneer je ooit een Zakalmanak (Zakmanak) kreeg waar op de eerste pagina uitleg stond over hoe je een das op de Windsormanier knoopt!
We gingen de foto's ook dit jaar weer op het prachtige dakterras maken en ik wilde het Corpswapen er ook dit jaar weer graag bij hebben. Hoewel de Assessor Primus een hele sterke en stoere heer is, kreeg hij het niet voor elkaar om het wapen te pakken en ook met hulp van de Assessor Secunda lukte het niet.
Intussen stond ik met de Ab Actis uit te kijken over de bouwput waar het Groninger Forum inmiddels al aardig aan het oprijzen is. 'Vorig jaar was hier waarschijnlijk veel minder te zien dan nu, maar het gaat nu wel aardig hard!' aldus de Ab Actis.
De Assessor Primus keerde weer terug maar zonder het Corpswapen.
'Het is echt te zwaar, maar we hebben een andere oplossing!' aldus hem.
De oplossing kwam in de vorm van het prachtige Corpsvaandel!
Eerst zouden we een groepsfoto maken en daarna zou de Assessor Secunda nog een portretfoto van mij maken met het Corpsvaandel, aangezien ik achter Vindicat sta en ik ook altijd achter Vindicat zal blijven staan!
Nu had de Assessor Primus niet de standaard van het Corpsvaandel meegenomen, dus hoe moesten we dat nu aanpakken?
Met een beetje sturing en richting wist de Assessor Primus het vaandel hoog te houden en schoot de Assessor Secunda mooie foto's van mij met het Corpsvaandel zonder dat de Assessor Primus erop stond. (Hoe kon het Corpsvaandel toch zo mooi zweven? Als je het niet weet zou je het niet kunnen bedenken!)
Daarna werd het tijd om terug te keren naar het kantoor.
Als de Assessor Aedificii Societatis er was geweest dan had ik hem zeker ook nog voor Mr. Sunshine genomineerd! 'Ja, het is jammer dat er zo weinig zijn op dit moment, maar wellicht als je nog eens terugkomt dit jaar kunnen we dat nog inhalen!' aldus de Ab Actis.
Intussen stapten er twee dames binnen die iets aan de Assessor Secunda kwamen vragen en die stond niet al te subtiel naar mij te gebaren en fluisterde 'Corpsfan!!' waarop de meiden zich even omdraaiden en me de hand schudden.
Eerder dat uur had de Assessor Secunda het ook nog over de Vindicat haarbandjes gehad, maar die bleken helaas toch al op.
'Hmm... Weet je wat, neem deze anders maar!' zei de Assessor Secunda met een sip gezicht terwijl ze haar haarbandje van het bureau pakte.
Weet je dit echt heel zeker? (Ook als je de constitutiefoto ziet, zij draagt trouw een haarbandje. Aanvankelijk dacht ik dat ze wellicht een Senaatsdas of in ieder geval een stuk dasstof in haar haar had zitten, aangezien het precies dezelfde kleuren zijn, maar dit bleek dus van de KEI-Promo van Vindicat te zijn) Kun je hem echt missen?
'Je mag hem hebben! Echt waar!' aldus de Assessor Secunda.
Een ding is zeker, als ik hem nu om zal hebben, dan zal ik altijd aan haar denken!
Na afscheid genomen te hebben van de Assessor Secunda (Sowieso mijn Partner in Crime hier op Vindicat) liep ik met de Ab Actis naar de trap om ook van haar afscheid te nemen.
Zowaar het er nu naar uitziet zal ik in juni nog eens terugkomen naar Groningen! Ik hoop dan ook dat ik de Assessor Aedificii Societatis dan wel zal kunnen treffen en dat mijn dassendroom dan ook in vervulling kan gaan! (En dan kunnen we ongetwijfeld lekker in het zonnetje van het dakterras een kopje thee drinken en praten over de zonnige avonturen die we in de voorjaarsmaanden beleefd hebben!) Vindicat Atque Polit; Always on my mind!
KEI Maandag (14 augustus)
Op Vindicat was het een groot feest. Zo had ik de eer om de enige echte Senatus Pedellus Maior weer even te kunnen zien en lieten de andere leden van het Personeel ook weten dat ze mij ook nog niet waren vergeten! ‘Je komt toch geen foto’s maken hè?’ zei de dame van de administratie knikkend richting mijn camera.
Nee, ik zou niet durven! Naast het feit dat ik de regels hier ook als geen ander ken! Ik heb nu een afspraak met een van dé commissies hier op Mutua Fides en dat is de reden dat ik nu hier ben! Juist op dat moment kwam er iemand naar me toe die ik nog niet eerder had gezien maar die me toch vaag bekend voorkwam. Het was niemand minder dan de Rector, samen met zijn opvolger! (Die opvolger is wel echt een 2!) Allebei kregen ze direct een pen in de handen gedrukt (Uiteraard wel de twee pennen in de kleuren van Vindicat) waarop er ijverig in mijn Lustrumboek geschreven werd. In de tussentijd waren ook mijn contactpersonen gearriveerd en werd er een kopje thee voor mij geregeld.
Nadat beide mannen het boek getekend hadden en mijn contactpersonen elk een van mijn tassen had overgenomen liepen we richting beneden waar de nieuwe Rector nog eens ging kijken naar de belofte die de Ab Actis en de Assessor Secunda aan mij gedaan hadden tijdens mijn vorige bezoek en hoewel de belofte niet ingewilligd kon worden, had de nieuwe Rector een nog veel betere oplossing! In 2011 kwam Vindicat in mijn leven en sinds dat moment droomde ik al van een Vindicat Zonnedag die logischerwijs eens in de KEI zou zijn. (Once Upon a KEI dus….) Een dag waarop ik kon stralen met de kleuren van Vindicat en het kunnen zien van de Vlag der Vlaggen.
Het laatste ontbrak helaas wel, maar het eerste onderdeel kreeg ik vandaag op deze VZD alsnog overhandigd! ‘Ja, de Rector had het je toch beloofd? Hierzo, alsjeblieft!’ aldus de nieuwe Rector waarop ik hem direct om zijn nek vloog. Deze oplossing is écht écht… WAUW!
Een van mijn twee contactpersonen keek verrast op dat ik dit geschenk niet direct omdeed. Nee, dat doe ik zodra ik al mijn spullen even netjes neergezet heb en dat rustig kan doen.
Dat moment kwam dan ook in de diepte van Mutua Fides, waar we overigens niet lang bleven, al snel gingen we namelijk naar het dakterras om daar eens bij te kunnen praten!
Op het dakterras kwamen er nog veel meer verrassingen op me af. Zo is er een aankomend Senator (Ook wel een 2) die bij de Almanakredactie hoorde van mijn Lievelings Almanak ‘Het Antwoord…’ ‘Oh, heb je ons zelfs een prijs toegekend! Wat gaaf! Dit ga ik direct aan de rest van de commissie laten weten!’ aldus deze hele enthousiaste toekomstige Senaatsman.
Terwijl we aan het praten waren kwamen er steeds meer mensen bij zitten. De zon scheen fantastisch op deze VZD en er werd genoeg water uitgedeeld om niet helemaal weg te smelten, al kwam dat moment alsnog.
Er liep opnieuw een Senator voorbij en toen ik hem vroeg of hij oud of nieuw was noemde hij zijn naam. Ik moest even nadenken, maar opeens realiseerde ik me wie dit was… Hij had nu iets aan zijn looks veranderd, maar daaronder zat nog steeds die ongelooflijk aantrekkelijke Assessor Aedificii Societatis. Dus wat doet Sabine? Oh wacht eens… Wacht eens! Jij bent het!! Jij bent die leuke!!!
Als wederreactie kreeg ik van de Assessor Aedificii Societatis de volgende reactie ‘Maar jij bent ook leuk!’ Ja, maar jij bent de persoon die ik graag als Mr. Sunshine wilde nomineren! (Maar natuurlijk zaten we hier op de 7e verdieping terwijl mijn camera op -1 lag….) Ik had eigenlijk moeten besluiten om iemand mijn telefoon te geven zodat we samen alsnog een foto konden maken, maar helaas…. Zo ging het niet!
‘We zien elkaar zo nog wel!’ zei de stralende Assessor Aedificii Societatis, maar toen het moment daar was zat hij in een belangrijk overleg… Maar ja, ik heb hem in ieder geval wel even kunnen ontmoeten!
De tijd vloog voorbij dus voor ik het wist hadden we foto’s voor het pand gemaakt en werd het tijd om afscheid te nemen. Dit was de dag van de VZD en de dag dat ‘Pannenkoekenbrak’ het levenslicht zag. Assessor Aedificii Societatis Ik zal je missen!
Jaarbezoek 2018
Op 29 maart ben ik weer even bij Vindicat langs geweest. Zoals ieder jaar zou een bezoekje aan Mutua Fides natuurlijk niet mogen ontbreken! Aangezien er wat problemen in mijn planning waren gekomen moest ik helaas wel besluiten om het bezoek in te korten, maar dat was gelukkig geen al te grote ramp. De Ab Actis en de Assessor Secunda gingen al meteen op zoek naar de items die ik vandaag weer mee kon nemen waarvan de Almanak Enfin natuurlijk een hele belangrijke was aangezien dit een Erepublicatie Almanak geworden is! Afgelopen KEIweek heb ik met de Redactie voor de Groninger Studenten Almanak op het Dakterras gezeten om een interview te houden over mijn hobby én mijn visie op de buitenlandse Corpora. Hoewel mij de nodige foto’s in digitale kwaliteit beloofd waren had ik die helaas niet gekregen. Hierdoor had ik niet echt een beeld bij hoe de Almanak uit eindelijk zou gaan worden en hoe het interview eruit zou gaan zien.
De verrassing was dan ook heel erg positief en groot toen ik zag wat de commissie ermee had gedaan! Mijn omschrijvingen hebben zij letterlijk in beeld gebracht door op een bepaalde manier gekleed te gaan die bijzonder herkenbaar is bij de stereotypen. Ik heb heel hard gelachen maar kon aan de andere kant ook echt geen genoeg krijgen van hoe de foto’s waren geworden. Ik vind de vorm persoonlijk wel wat onpraktisch (Hij kan bijvoorbeeld niet op mijn erepublicatiestapel door zijn vorm…) maar inhoudelijk is het boek heel erg kwalitatief en mooi geworden! Een uitstekende kanshebber voor Lievelingsalmanak! Toen de Assessor Aedificii Societatis me dat hoorde zeggen realiseerde hij zich opeens dat ik ook nog een prijs voor zijn Almanak mee zou brengen! (Hij zat in de redactie van vorig jaar.) Maar ja, na een half jaar vol met gekkigheid en bijzonderheden ben ik dat compleet vergeten dus die oorkonde had ik dan ook helaas niet bij me.
Uit eindelijk zou dit bezoekje niet al te lang gaan duren omdat de Senatoren nogal wat te doen hadden maar dankzij de goede zorgen van de Assessor Secunda en de Ab Actis kwam het allemaal nog goed! Ter afsluiting sta ik ook nog met de Rector (Onovertroffen sinds deze KEIweek!) en de Ab Actis op de foto waarna ik koers moest zetten richting Hoofdstation om op tijd weer op Delft te kunnen zijn. Het was in ieder geval fijn om weer even op Vindicat te kunnen zijn!
Kort interval (28 februari)
Het heeft een jaartje moeten duren maar als afsluiting van mijn Groninger tour stond Vindicat op de planning. Aangezien zij echt op het maximaal haalbare van de enkeldaagse stonden moest ik wel erg strikt op de tijd letten maar evengoed had ik er wel zin in om Mutua Fides weer te bezoeken!
Ik werd onthaald door de Fiscus Secunda en kort daarna werd het ontvangst overgenomen door de Rector en de Ab Actis.
Ik wilde mijn reeks van Vindicat nog wat completer maken dus daarom begon ik met de vraag of er toevallig nog exemplaren van Almanak 2012 en 2013 over waren. (Mijn eerste Almanak was tot nog toe de 2014)
Dat was te regelen dus voordat we opzoek gingen naar de 2019 (Inpakken en wegwezen!) werden er eerst exemplaren van de 2012 en de 2013 gepakt.
Al snel veranderde het bureau van de Rector in een opslagplaats van items van mij.
Helemaal beneden in de kelder vonden we een gloednieuw exemplaar van de 2019. Van beneden gingen we helemaal naar boven aangezien het dakterras de perfecte plek voor een foto blijft. Vandaag zou er alleen een Mr. Sunshinefoto gemaakt worden. De Rector was zelf niet heel erg overtuigd van zijn kracht maar er is zeker een mooie foto gekomen.
Naast het feit dat dit een mooie plek voor foto’s blijft, is dit ook dé plek om verandering goed te kunnen bekijken. Vorig jaar was het Groninger Forum nog niet meer dan een geraamte. Nu is het officieel opgeleverd en zijn de binnenhuisarchitecten druk bezig om het Forum af te maken.
Naast Mutua Fides is inmiddels begonnen aan de bouw van een reusachtig hotel. ‘Dat belooft nog een bijzondere samenwerking te gaan worden maar ik weet zeker dat er een constructieve band zal kunnen ontstaan!’ aldus de Rector.
Het was redelijk fris op het dak dus we gingen gauw weer naar binnen. Nadat we even op mijn lievelingslocatie gestopt waren gingen we nog even naar de Magna Pete. ‘Eerder dit jaar hebben we een lustrumviering van Magna Pete mogen organiseren en dat was erg bijzonder. De Sociëteit werd volledig overgenomen door dames die de ongemengde tijd meegemaakt! En deze dames hadden duidelijk hun mening klaar over de tegenwoordige tijd en het gemengde Corpsleven!’ aldus de Rector.
De Magna Pete blijft een bijzondere ruimte waar onder andere de theemokken van de honorairen staan. Daarnaast grenst deze ruimte aan het balkon met het fraaiste uitzicht over de Grote Markt. ‘Dat VVV-ding gaat binnenkort weg. Er komt een nieuw toeristen informatiepunt in het Forum dus dan hebben we een prachtig uitzicht over de Grote Markt!’ aldus de Rector. ‘Toen het zulk mooi voorjaarsweer was hebben we hier onze pauzes gehouden. Uiteraard hebben we ook naar de Burgmeester gezwaaid!’ vervolgde de Rector.
Ik kan me zo voorstellen dat je hier heerlijke zonnige momenten kunt pakken!
We liepen verder door de Sociëteit en wat normaal gesproken als de eetzaal wordt gebruikt is nu tijdelijk borrelruimte. ‘Zoals je weet is de huidige Sociëteit nog niet heel oud’ (Vijf jaar, ik heb mijn 1e Lustrum met Albertus Magnus) ‘Maar helaas zijn er toch een aantal gebreken naar voren gekomen. We hebben daarom besloten een interne verbouwing te houden zodat het pand weer jaren vooruit kan!’ aldus de Rector.
‘Dat betekent dus wel dat we onze eetzaal nu als borrelzaal moeten gebruiken aangezien de borrelzaal nu volledig verbouwd wordt. Je ziet de mobiele taps staan… Het is even improviseren, maar het is volledig de moeite waard!’ vervolgde hij.
Uiteraard gingen we ook nog even in de borrelzaal kijken. ‘De vloer die erin komt gaat nergens meer heen. Het is dezelfde vloer als die je bij DSC en USC ziet.’ (Ik ken de vloeren daar. Wanneer je ze eens in de zoveel tijd in de was zet blijven ze heel erg mooi. Het absorbeert goed en het trekt niet krom.)
Verder zijn er nog een aantal andere elementen aangepakt zodat de borrelzaal jaren mee kan.
‘Als je de tweedaagse komt doen wil ik je van harte uitnodigen om langs te komen zodat je het eindresultaat kunt zien en een biertje kunt komen doen!’ zei de Rector tot besluit. (Als het alleen gevestigde orde is dat de Senaten en Besturen in een vaste week in het jaar op vakantie gaan, dan is de kans erg groot dat de Senaat van Vindicat net op vakantie is wanneer ik mijn tweedaagse kom doen.)
Tijd om in te pakken. De Sociëtatis heeft een belofte van twee jaar terug in kunnen lossen aangezien ik nu ook (eindelijk) de Jan Lid das in mijn collectie op heb kunnen nemen! (Naast de VZD-das waar ik tijdens KEI 2017 compleet mee verrast werd!) Er werden nog een paar KEI-gadgets toegevoegd en toen was het tijd om te vertrekken.
Ik wil de Senaat bedanken voor hun tijd. Als ze toevallig een weekje later op Senaatsvakantie zijn kom ik graag langs tijdens de Tweedaagse. Anderzijds zal het volgend jaar worden dat ik de borrelzaal in vernieuwde staat kan zien!
We zullen zien hoe het verder gaat!
