top of page

Van 2007 t/m 2010 had ik wel genoeg aan Delft alleen.

In 2011 wilde ik echter meer dan alleen maar Delft.

Hoe zou het in de andere studentensteden gaan?

In 2011 besloot ik te beginnen in Leiden.

 

2011

Quintus is naar mijn idee een bekende Leidse studentenvereniging.

Het was in elk geval de eerste vereniging waar ik aan dacht, toen ik besloot een dagje naar Leiden te gaan.

Ik mailde naar Quintus of ik langs kon komen tijdens de EL CID.

Geen probleem!

 

Op de dag zelf kwam ik aan bij het pand en vroeg ik naar degene met wie ik had gemaild.

Zo kreeg ik een Quinformatief, een paar flyers, een aantal stickers en een poster.

Vervolgens liep ik een klein stukje mee met de rondleiding.

Veel verder dan de tafel die door het raam naar binnen was gekomen en de twee raven Hugin en Munin kwam ik niet, omdat de tocht verder moest.

Toch een mooie vereniging, die Quintus.

 

Op doorreis door Leiden

Ik was een keer in Leiden om bij een andere vereniging iets op te halen.

Dat bliksembezoekje duurde een stuk korter dan verwacht, dus ik besloot ook nog even langs Quintus te gaan.

Toevallig stond er een bestuurslid buiten, die me wel wilde helpen.

Zo was mijn eerste Quintus almanak een feit!

 

 

2012

Alweer EL CID!

Opnieuw een bliksembezoekje aan Quintus om een poster, stickers en een Quinformatief mee te nemen.

Verder leverde het ook nog een kort praatje met een bestuurslid op, wat wel gezellig was.

 

2013, Mijn EL CID

Zoals je wellicht aan mijn schrijfstijl kunt merken, is Quintus een vereniging die best in een grijze zone ligt.

Een mooie vereniging waar ik toch niet veel van heb meegekregen.

Een vereniging die goed is in terugmailen en ook doet wat ze belooft.

Maar, hoe het verder zit met die vereniging?

Deze EL CID zou ik er iets van merken.

 

Ik had een duidelijke voorkeur voor SSR-Leiden ontwikkeld, maar ik wilde Quintus niet direct afschrijven.

Het was nu nog onduidelijk voor me, maar daar zou tijdens de EL CID wel verandering in komen!

 

Op een gewone stagedag keek ik op de Quintus EL CID site en zag ik dat de sleep-inn inschrijvingen geopend waren.

Ik aarzelde geen moment en schreef me in voor logeren in een Quintushuis.

 

Twee maanden later was het EL CID!

Op de zondag, voorafgaand aan de EL CID, zouden we al samenkomen voor de traditionele huizenborrel.

Ik verbleef in Huize Mummiezicht, een groot dubbelgemengd huis samen met zeven andere EL CID'ers.

 

Omdat ik als eerste aankwam, had ik alle keuze waar ik zou slapen.

Doordat ik geen slaapmatje had, was mijn keuze snel gemaakt!

Er stond namelijk in een van de ruimtes een bank!

 

Natuurlijk, als je verenigingsverzamelaar bent, en je logeert in een verenigingshuis, dan kun je erop wachten dat je je verhaal moet vertellen.

Ik heb mijn verhaal alles bij elkaar wel 20 keer af staan draaien in Huize Mummiezicht.

Van een paar verdwaalde Augustijnen, een Vampierelleslid van Quintus en een heel Cordial vol Bengels tot aan de huisgenoten zelf.

Echter leverde dat soms nog wel wat op!

Zo had een huisgenoot ergens een Augstijnse das gevonden, 

had een huisgenoot drie exemplaren van de Quintus almanak van 2012 omdat hij zelf in die commissie had gezeten,

kreeg ik een zonnebril van Augustinus en wilde een van de huisgenoten de Quintus huisposter al direct mijn kant op schuiven. (Erg mooi is ie niet, aldus hem)

Daarnaast was dit een huis met actieve commissieleden.

Zo was er een lid van de Quintec, een was lid van de PK, een was lid van de PKvV en er zat zelfs een bestuurslid van Augustinus bij.

 

Kortom, snel gescoord op je logeerlocatie.

 

De dag verliep met Chinees Bridgen, eten van Spaghetti Carbonara en het indelen en inruimen van de ruimtes.

Ik lag met drie andere meiden in de Fusieruimte.

Nadat we alles hadden ingeruimd zouden we eerst even op Augustinus gaan kijken en daarna doorgaan naar Quintus.

In de praktijk was het een minuut op Augustinus, rest Quintus.

Een gezellige avond.

 

EL CID maandag was de dag dat ik al snel bij mijn groepje vandaan liep.

Nadat ik langs SSR-Leiden en Augustinus was geweest, kwam ik uit bij Quintus.

Via het 2e contactpersoon kreeg ik alle beloofde materialen.

Ook zag ik een Almanak 2013 staan, helaas kreeg ik die niet mee...

Vervolgens kon ik bij de infobalie nog wat stickers pakken, waardoor ik aan de praat raakte met een rondleider.

 

Ik liet me overhalen tot een privérondleiding en zag zo eindelijk eens het HELE pand van Quintus. (Dat heeft werkelijk drie jaar moeten duren...)

Vervolgens ging ik samen met hem op het Quintus stadsstrand nog een colaatje drinken.

''Wil je nog iets weten over de vereniging of zal ik je misschien aan iemand voorstellen?''

Ik herinnerde me dat een van de huisgenoten van Quintus het had gehad over een dispuutseten van Atalanta.

Tijdens de rondleiding was me duidelijk geworden dat dat behoorlijk stoere chicks zijn. (Net zoals Triumph en Cassis)

''Nee, die lijken me ook niks voor jou, maar Caduta Massi lijkt me wel iets voor jou, kom mee!'' aldus de rondleider.

Zo kwam ik opeens terecht tussen allemaal meiden in gele truien.

''Wij zijn een bijeengeraapt zooitje!''  aldus een van de meiden.

En eigenlijk voelde ik me best wel snel thuis.

Een praatje over mijn oude middelbare en uiteraard over mijn hobby (wat wil je als er een enorme poster uit je rugzak steekt...)

Een van de meiden vroeg vervolgens of ik zin had om met hun dispuut mee te eten.

Dat leek me wel wat, dus ik liep met haar mee naar de infobalie om me in te schrijven voor het dispuutseten van Caduta.

 

Het eten bestond uit IKEA hambo's. Ofwel, hambo's die je zelf in elkaar mag bouwen.

Als je dan ook nog een lekkere Bavaria bij je hambo wilde hebben, moest je een van de dames even lief aankijken.

Zij had namelijk de bieropener, in haar slipper! Echt geniaal!

Het eten was lekker, de sfeer was goed en het was net alsof ik hier al jaren kwam!

 

Later waren we weer terug op Quintus om naar het voorzittersdebat te kijken.

Een automatische tap is een handige uitvinding, behalve als ie niet werkt...

Dan maar zonder naar het debat kijken.

De Voorzitter Vereniging (2012-2013) weet in elk geval hoe hij zijn tegenstanders in moet pakken.

Echter was de spanning niet groot genoeg om Caduta het hele debat binnen te houden. 

Na de derde stelling gingen we in het Krattenkasteel zitten, ook heel gezellig!

 

De rest van de EL CID ben ik (door mijn enkelblessure) niet meer op Quintus geweest. Jammer, want het was er heel gezellig!

 

Het eerste bezoek NA de EL CID

Naast Amsterdam ging ik op 24 februari ook nog even langs Leiden.

Uiteraard had ik ook een bezoek aan Quintus gepland, want ik liep nog een almanak achter!

Ook nu kon ik weer rekenen op de hulp van de Vice Voorzitter van de vereniging!

Dankzij haar heb ik nu de almanakken van 2013 en 2014 bemachtigd!

Nu loop ik dus weer helemaal goed!

Op naar de zomer!!!

 

EL CID 2014

De EL CID was weer aangebroken!

Uiteraard een reden om weer langs Quintus te gaan!

Plus het feit dat er nog niet zo lang geleden Lustrum was geweest op Q.

Genoeg spullen om op te halen dus!

Mijn contactpersoon had weer de nodige mooie spullen weten te vinden, dus dat zou wel goedkomen!

Aangekomen op Q. was mijn contactpersoon zo gevonden.

''Oh ja, ik ga het even pakken!''

Ondertussen sprak ik met de Voorzitter Vereniging en nog een andere dame van het Bestuur over wat de piekweken voor mij precies inhouden.

Als het gezellig is, gaat de tijd altijd een stuk sneller!

 

Voor ik het wist was mijn contactpersoon teruggekeerd met de spullen.

Ik vroeg haar vervolgens ook naar haar opvolgster.

Oh ja, dat is die en die!

Die naam klonk me wel bekend in de oren, dus ik vroeg haar naar het dispuut.

Atalanta!

Aha, dan heb ik haar inderdaad ontmoet.

Deze dame woont in het huis waar ik vorige EL CID heb geslapen, dus het zal volgend jaar ook zeker weer goed komen met Quintus!

 

Later op die dag liep ik nog even langs Quintus.

Ik wist van vorig jaar dat de disputen tussen 12 en 16 vaak op het 'stadsstrand' te vinden zijn en ik wilde natuurlijk even kijken of de dames van Caduta Massi er weer waren!

En inderdaad, er waren een paar aanwezigen van Caduta.

Niet te missen met de geel-turquoise truien en shirts!

Aangezien ik natuurlijk 'overal' kom, kon ik nu wel stellen dat zij echt het leukste dispuut van Nederland zijn. 

Dat vonden de dames wel leuk om te horen.

Zo zat ik met een van hen nog wat herinneringen op te halen aan vorig jaar (IKEA Hambo's, vergeet je nooit meer!) en kwam het verloop van het jaar nog naar voren.

Als ik uit eindelijk toch ergens lid was geworden in 2013... Dan had ik er dit jaar waarschijnlijk ook in een geel-turquoise trui bij gezeten!

 

 

Het eerste bezoek aan het nieuwe Bestuur van Quintus

Via mijn facebook likepagina had ik een bericht gekregen van mijn nieuwe contactpersoon binnen het Quintusbestuur, met de vraag of ik een keer langs wilde komen voor een interview.

Toevallig had ik enkele weken ervoor nog een mail willen sturen met de vraag of het Lustrumboek al uit was.

Ik kwam echter niet uit de opbouw van die mail, dus ik besloot het maar tot het jaarbezoek van februari uit te stellen.

Nu ik toch bericht van haar had gekregen, besloot ik direct naar het Lustrumboek te vragen.

Die bleek inderdaad al uit, dus die zou ik tijdens mijn bezoek mee kunnen nemen.

 

17 november was de grote dag dat ik weer naar Leiden zou gaan.

Met goede moed en veel uitnodigingen ging ik naar de leuke stad toe, maar helaas liep er veel spaak.

Het huis waar ik was uitgenodigd bleek verlaten (Was geen Quintushuis), een tweede huisbezoek kon toch niet doorgaan (ook geen Quintushuis) en bij Minerva was ik zo klaar.

Hoewel het mooi weer was die dag, had ik toch geen zin om twee uur lang door Leiden te zwerven, dus ik besloot maar naar Quintus te gaan, ook al was ik twee uur te vroeg.

 

Mijn contactpersoon was verbaasd om me al om 13.00u op de sociëteit te zien, maar na een uitleg bleek dat het toch het allerbeste idee was geweest om naar Quintus te gaan.

Een ander Bestuurslid kwam namelijk met het idee om even langs het grootste Quintushuis te gaan, gevolgd door mijn contactpersoon die voorstelde om langs het huis te gaan waar ik in 2013 tijdens de EL CID geslapen heb!

Het idee werd om eerst langs Huize Mummiezicht te gaan en als er dan nog tijd over was, ook naar het grootste Quintushuis te gaan.

Voorzien van een kop thee (die net was ingeschonken toen het huisbezoek idee ontstond) en samen met drie Bestuursleden gingen we naar het huis dat ik gedurende 3 EL CID dagen 'thuis' genoemd heb.

''Ken je het nog?'' zei mijn contactpersoon toen we voor de bekende deur stonden.

Uiteraard! Direct tegenover deze deur hadden we een geïmproviseerde tafel gebouwd om zo onze -mislukte- Spaghetti Carbonara in de zomeravond te kunnen nuttigen!

De deur ging open en het eerste wat opviel was de duisternis.

Het huis bleek mee te doen aan een challenge om het meest duurzame studentenhuis van NL te worden, dus dat betekent 'leven in het donker'.

We liepen naar de fusieruimte, waar ik tijdens de EL CID geslapen had.

Mijn fijne slaapplek (een superchille bank) was er nog steeds, al stond ie nu tegen een andere muur.

Verder zou je totaal niet zeggen dat het een plek is waar vier mensen geslapen hebben!

Respect dat je hier geslapen had! Hoorde ik iemand zeggen.

 

Vervolgens zouden we naar de echte ontmoetingsplek van het huis gaan. De keuken! (waar ik toch ook het nodige beleefd heb... Tegen zoveel mensen vertellen wat mijn hobby precies is, onder het genot van een fijn biertje!) Daar zaten zowel bekende gezichten als gezichten die ik niet herkende.

Een van de bekende gezichten had me ooit beloofd nog eens naar Augustinusalmanakken te kijken, maar die was wel heel snel weg.

Met het hele gezelschap gingen we zitten aan de tafel waar ik nog heb meegekeken met Chinees Bridgen en even voelde ik weer het 'EL CID 2013' gevoel.

Een van de heren die ik niet herkende vroeg me meteen of ik ook vuile borden verzamelde.

Nee... Natuurlijk niet!

Wel bleek dat ik mijn hobby niet langer aan deze tafel hoefde toe te lichten, want ook hier was mijn facebookpagina bekend.

Deze heer wilde dan ook wel met mij op de foto. (En ik moet zeggen, hij is wel een categorie 2 hoor! -zie de Update van 23 november over het Codesysteem!-)

Na de foto zetten we weer koers naar Quintus.

Toen pas ontdekte ik dat de vlag (eerste foto op deze pagina) niet van het grootste Quintushuis is... Maar dat dat de achterkant (of voorkant) van de sociëteit is... (Die ligt aan de Breestraat)

 

Bij binnenkomst kwam een dame die ik niet herkende (bleek achteraf ook een Bestuurslid te zijn, al liep zij niet in Bestuursoutfit) net de vergaderkamer uit en vroeg me of ik al geluncht had.

Dat was niet het geval.

Nou dan mag je met ons meelunchen!

Wow super aardig!!! 

Met mijn contactpersoon en enkele andere Bestuurders liepen we naar de fraaie eetzaal waar een bak met diverse voedingsmiddelen al klaar stond.

Bekend van Studievereniging i.d. en ook van het dispuutseten met Caduta Massi, bouw je eigen lunch! Alleen nu dan op de Quintusmanier! 

Ik bouwde een (echt ontzettend lekkere boterham was het) broodje kaas en had er een glaasje sap bij.

Maar toch blijft eten en praten een ingewikkelde combinatie, dus veel meer dan dat werd het ook niet, ondanks de uitnodigingen om vooral meer te eten.

Ik blijf erbij dat je als Bestuur toch echt een verschil kunt maken met de kleinste dingen.

Deze ontzettend leuke en gezellige lunch zorgde er ook voor dat ik wat meer van de Bestuursleden zag dan alleen het formele werken in het werkhok.

 

Na deze fijne en gezellige lunch (Voorzitter zat nog fijn aan zijn mandarijn toen de rest al begon met opruimen) werd het tijd voor de reden van mijn tussentijdse bezoek, een interview!

Ik ga er helemaal niets over zeggen, want dan is de verrassing er vanaf... en dat is natuurlijk niet de bedoeling!

Read about it, en na de publicatie vertel ik wellicht meer!

Na het interview kwam de grote vraag... Ging ik nog met een gevulde rugzak naar huis of niet?

Nou... Ik kan zeggen dat Quintus nu op een totaal van 16 jaarboeken staat.

De grootste vereniging, Unitas Amsterdam, heeft er 14 in mijn verzameling.

Dat wil zeggen dat Quintus nu de grootste vereniging binnen mijn verzameling is en Unitas Amsterdam hiermee van de troon gestoten heeft!

En dat had ik dus zeker niet verwacht toen ik eerder die dag binnenstapte!

Ook kreeg ik de mogelijkheid om nog wat Lustrumspullen van het afgelopen Lustrum te kopen. (Ja, want weet je wat het is? het is leuk om een poster met de Lustrumgear erop te hebben... Maar als je de items hebt die OP de poster staan... dat is nog leuker!)

Uit eindelijk werd het bezoek afgesloten met nog een kleine fotosessie met het Bestuur bij het vaandel van Quintus.

 

Ik verheug me nu al op het jaarbezoek aan Quintus! Met dit Bestuur wordt het ongetwijfeld een topjaar!!

 

Een bezoek op 16 februari!

Altijd leuk als je op je verjaardag op tour mag door Leiden!

Ik was al bij de EL CID/Vademecumcommissie geweest en aangezien het grootste deel van dit bestuur Quint is, wist ik al dat ik eigenlijk voor niets kwam... Want de nieuwe Almanak bleek nog helemaal niet verschenen!

Aangekomen bij Quintus stond mijn contactpersoon na te denken wat ik eventueel wel mee kon nemen, aangezien het magazine met mijn interview ook nog niet verschenen was...

Onder het genot van een frisje sprak ik met mijn contactpersoon over mijn dag tot op heden.

Vervolgens realiseerde ik me dat ik nog een gat in mijn collectie had, dus dat moest nog gevuld worden! 

Met de lift gingen we vervolgens naar de Bibliotheek, waar mijn interview ook was afgenomen, om daar op zoek te gaan naar de ontbrekende Almanak.

In de kasten waar ik zocht, kon ik hem zo snel niet vinden, maar mijn contactpersoon had hem elders weten te vinden!

Ik heb ook nog een Almanak ontdekt die nog net een jaar ouder is dan de Almanakken die ik in mijn collectie heb... Dus wellicht kom ik voor die ook nog wel een keer terug om die ook mee te nemen!

 

Terug beneden werd mijn contactpersoon gebeld. Ik dacht dat de plicht alweer riep dus ik nam afscheid van haar en maakte me klaar om te vertrekken.

De situatie lag echter anders... De Voorzitter Vereniging belde niet om te zeggen dat mijn contactpersoon weer terug moest komen, maar om te vragen waar we zaten.

Tenslotte kun je niet vertrekken zonder gesprekje met de Voorzitter Vereniging!

Terwijl ik nog even met hem sprak realiseerde ik me dat ik de constitutiekaart van dit legendarische Bestuur nog niet heb.

Mijn contactpersoon ging daarop even kijken en onderwijl vertelde de Voorzitter me het verhaal hoe Quintus bij het AHC terecht was gekomen. Ik kende het verhaal niet, dus dat was erg leuk om te horen!

De constitutiekaart kon mijn contactpersoon niet vinden, maar de kerstkaart was toch een soort van constitutiekaart geworden, dus die kon prima als vervanging dienen!

Het was dit keer weliswaar een wat minder functioneel bezoek, maar minstens zo gezellig!!

Op naar 30 maart, want dan is de nieuwste Almanak wel verschenen!

 

30 maart

Nou, 30 maart was het vrij snel!

Helaas voor mij kreeg ik enkele dagen eerder het bericht van mijn contactpersoon dat er iets tussen onze afspraak was gekomen, namelijk een dagje extern van het Bestuur.

Gelukkig kon zowel mijn nieuwe Almanak als de Quintessence met mijn interview er in wel nog bij mij terecht komen, met dank aan de Voorzitter Vereniging van LVVS Augustinus! (Zo handig dat je twee Leidsche contactpersonen van Q en Augie ook nog huisgenoten van elkaar zijn die je allebei nog kent door de EL CID!) 

Het interview in de Quintessence is erg leuk geworden!

Al is er wel een klein foutje ingeslopen.

Ik val namelijk niet op de 1'tjes, maar juist op de 2'tjes! (Sorry 1'tjes die misschien hoop kregen!) 

Ik hoop in elk geval toch nog een keer een bezoek aan dit Bestuur van Quintus te kunnen brengen. Ze zijn toch wel mijn favoriete Quintusbestuur allertijden!!!

 

EL CID maandag 2015

Het was weer tijd voor de EL CID! en bij de EL CID hoort natuurlijk ook een bezoekje aan Quintus!

Nu kwam ik net uit de Hooglandse Kerk en had ik daar gehoord dat ik ook nog even langs Plexus zou moeten, dus even chillen en langs mijn favoriete dispuut Caduta Massi op het stadsstrand, dat zat er nu niet in.

Een van de Bestuursleden was al snel gevonden, maar nu mijn contactpersoon nog!

Dit Bestuurslid had mijn contactpersoon echter al snel gevonden en in haar kielzog liep een dame die ik niet herkende.

'Ja, sorry, ik was het stiekem al een beetje vergeten hoor! Maar goed, wat heb je allemaal van me nodig vandaag? Dit is trouwens mijn opvolgster!' Altijd fijn als je het nieuwe contactpersoon al meteen te zien krijgt!

Met de huidige en aankomend Vice-voorzitter liepen we de sociëteit door.

Zo verraadde een van de zalen al het feest van de avond, hét Olympus Togafeest; EL CID editie! Kortom, ik hoop dat veel EL CID'ers zijn gegaan. Dat is een feest dat je immers écht meegemaakt moet hebben!

 

In het kantoor van het Bestuur was het een stuk rustiger. De Secretaris en de President Commissie zaten druk te werken, maar konden hun werk wel eventjes laten liggen om mee te zoeken naar items.

Ook liepen er nog twee andere FT Bestuursdames rond.

De nieuwe Vice-voorzitter ging in het archief kijken of ze de nieuwe Quinformatief voor me kon vinden.

De huidige Secretaris duikelde nog wat oudere Quintessences voor me op, inclusief de legendarische met mijn interview.

Uit eindelijk was de President Commissie zelfs zo lief dat hij me een 2e exemplaar van de almanak van 2015 gaf, aangezien mijn vader mijn huidige verpest heeft met waspoeder.... Maar daarna was ik niet erg verstandig door over de winnaars te beginnen.

Quintus is de Best Scorende studentenvereniging van 2014-2015 geworden. De leukste studentenvereniging van 2014-2015 is echter geen favoriet van deze President Commissie.

Gelukkig kon hij het me vergeven! 

Om het plaatje af te maken gingen we nog een keer in 'T Snouck op de foto.

De FT'ers bleven liever uit de buurt van de camera. 'Dat komt volgend jaar! Nu ga ik hoogstens met een krant voor mijn gezicht op de foto!' Aldus een van de FT'ers.

Uit eindelijk had ik de Quintus EL CID items goed bij elkaar, inclusief een Makelaarsbord die een van de Quintushuizen niet opgehaald heeft! Alleen jammer van de Quinformatief, maar wellicht komt dat later nog! (en wellicht zit ie met geluk in mijn Loading EL CID tasje!)

 

Het was een leuk jaar met dit Bestuur! Ik zal ze missen, maar het nieuwe Bestuur is hoopgevend!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

A.L.S.V. Quintus

2016

Op 3 maart was het dan weer zo ver, tijd voor een jaarbezoek aan Quintus!

Onderweg van SSR-Leiden naar Quintus liep ik enkele malen tegen een bouwterrein aan (Denk je handige Leidsche sluiproutes te kennen... Gooien ze er bouwplaatsen neer!) met gevolg dat ik toch een eindje zou moeten omlopen...

Nu had ik net de mazzel dat de Secretaris en Lid Acquisitie aan de Breestraatzijde van Quintus in de deuropening stonden, dus dat ik toch een stuk kon afsnijden! 

'Oh ja! Nu herken ik je!! Wat leuk om je te zien! Ik had inderdaad gehoord dat je zou komen! Wat leuk dat je er bent!' zei Lid Acquisitie superenthousiast.

In het Bestuurskantoor zag ik diverse mannen, maar het gezicht van mijn contactpersoon (een dame) zag ik er zo snel niet tussen, tot ik achter de deur keek! Ze bleek zich daar net verstopt te hebben!

'Aha, goed dat je er bent! Kom vooral even mee kijken! Ik heb al het een en ander voor je opgezocht! Ik weet alleen niet precies wat je nou allemaal wel en niet hebt!' zei de Vicevoorzitter vrolijk. 

Zo kwamen er nog wat mooie promoitems van de Crisis tevoorschijn, twee jaarposters, de recenste Quintessence en natuurlijk de Almanak!

Dit jaar is me opgevallen dat de trend van Almanakken 'The fatter the better' lijkt te zijn. (De dikste dit jaar is 15(!!!) centimeter!) Het was dus wel een lekker vooruitzicht dat ik op Q weer een vertrouwd formaatje Almanak zou krijgen met een vertrouwde look, verborgen onder een kleurrijke stofkaft... Of toch niet?

De Vicevoorzitter overhandigde me de Almanak 2016 'Perspectief'.

Wat zal ik zeggen.... Duidelijk een 'Evolutie' van de Quintus-Almanak, maar het is wel wennen!

Enerzijds ben ik voor kaften die niet van stof zijn, omdat die niet zo snel aanvaringen hebben met huisstof en pluizen. (Mijn voorkeur ligt namelijk bij de klassieke kaft en niet bij de kleurrijke stofkaft, maar door huisstof en pluizen is de stofkaft dan toch weer een voordeel....) Maar dit boekwerk dat vijf centimeter hoger en vijf centimeter breder is dan ALLE voorgangers, dat staat toch wel even wennen in je kast! (Echter, je mag ook een Almanak niet beoordelen op de kaft, de inhoud en lay-out is zeker in uitstekend perspectief geplaatst!) Een stoer besluit van deze QAR, maar nu hoop ik wel dat de volgende QAR ook dit formaat aanhoudt, anders blijft 'Perspectief' altijd het opmerkelijke perspectief in de kast! (Misschien is dat ook wel wat de QAR wilde, dat weet ik niet!)

 

Ik had een kleine rugzak mee omdat er een aantal afspraken waren afgevallen. Desalniettemin is het toch altijd fijn om even een stoel te kunnen confisqeren om zo alles op mijn gemak op te kunnen ruimen.

De Vicevoorzitter ging op jacht naar een glaasje fanta en Lid Acquisitie vroeg me of ik misschien tijd had om mee te lunchen. Onderwijl kreeg ik veel vragen van haar, maar ook van de Secretaris en van Penningmeester Exploitatie II.

 

Er liep ook een Bestuurder met een relatief grote mond door de ruimte die daardoor maar moeilijk te missen was. Aanvankelijk dacht ik door zijn Bavariavest dat hij misschien van Bavaria zelf was en een levering bier aan het afhandelen was. Pas toen ik zijn gezicht zag viel het allemaal op zijn plaats. (Oud QAR 2014 en uit zijn naam was ik gevraagd naar een feest van zijn Dispuut te komen. De vraag is of hij dat zelf geweest is of dat het een lollige Dispuutsgenoot was, maar dit verhaal kwam ook in de Quintessence nog aan bod... Dus al kende ik hem nog niet, dan nog kende ik hem eigenlijk wel!) 

'Kom, laten we in 't Snouck gaan zitten! Daar is het ook wat rustiger!' zei Lid Acquisitie en zo verkaste ik samen met haar, de Secretaris, de President Commissie en de Penningmeester Exploitatie II naar 't Snouck.

Daar wachtte een smakelijke verrassing in de vorm van Kibbeling!

En verder was daar nog steeds 'De krat' met alle bouwstenen voor een smakelijke lunch!

Tijdens de lunch vertelde ik nog over mijn banden met de andere AHC verenigingen en kwam er een bijzondere naam van het OWee Bestuur naar voren wat ook meteen weer tot een boeiend gesprek leidde.

Maar natuurlijk, het codesysteem was toch wel een van de leukste verhalen.

Lid Acquisitie had zich duidelijk goed ingelezen en begon meteen met vragen over haar Bestuurscollega's.

Uit eindelijk kwam het van de Bestuurders op de Bestuurspenningen terecht.

'Oh ik kan hem je wel laten zien hoor!' zei Lid Acquisitie enthousiast en even later kwam ze met een echte penning naar me toe! (De gouden Q aan flueelzacht bordeauxrood)

Natuurlijk maakte ik hier foto's van, aangezien ik niet zo vaak een echte verenigingspenning te zien krijg.

'Als we nou nog ouder worden, dan kunnen we er misschien over gaan denken om een uitgebreidere penning te laten maken!' zei ze nadenkend terwijl ze nog eens goed naar haar Gouden Q keek.

 

De Voorzitter Vereniging stapte geregeld even binnen en verdween weer even om daarna weer terug te komen. Ik vertelde Lid Acquisitie net over mijn bezoek aan L.A.N.X.

'L.A.N.X.? Oh, daar heb ik een broer zitten die ook Senaat gedaan heeft! Niet vorig jaar, maar twee jaar geleden!' zei hij.

Twee jaar geleden was daar echt een held van een Ab Actis! Ik heb hem die dag in 2014 in mijn hart gesloten en daar zit hij nu nog steeds hoor! (Elk bezoek aan L.A.N.X. passeert hij weer even de revue!) Hij maakte L.A.N.X. legendarisch door me een flinke uitbreiding van de L.A.N.X. Almanakken te geven, me mee te nemen op itemsafari door het pand met als mooiste een item uit het familiearchief! En als kroon op dit mooie avontuur liet hij me mijn allereerste verenigingspenning ooit zien! 

Hij was Ab Actis in het jaar dat deze Voorzitter Vereniging beschreef (en ik kende ook maar twee mensen van die Senaat) dus ik was heel nieuwsgierig naar wie zijn broer dan zou zijn! (Ik durfde niet te hopen) en wat bleek... Mijn Lievelings Ab Actis allertijden van L.A.N.X. IS de broer van deze Voorzitter Vereniging!

Natuurlijk ontstond daarna meteen een 'Kijk en vergelijk' aangezien ik stiekem toch maar moeilijk kon geloven dat hij de broer is van mijn lievelings Ab Actis allertijden van L.A.N.X.

'Ja, het is heel grappig, vroeger konden mensen hem en mij nooit uit elkaar houden!' vertelde de Voorzitter Vereniging geamuseerd.

Ik kan het me nog steeds niet heel goed voorstellen, maar het geeft wel een heel verrassende wending! (En hoe uniek is het dan dat ik kort VOOR deze mededeling voor het eerst de Penning van Quintus gezien heb!)

Ik ben dan wel heel erg benieuwd hoe de Voorzitter Vereniging er uit ziet zonder vastgelijmd haar en zonder bril! Maar uit de blik die hij me daarna gaf, kon ik opmaken dat ik dat nooit zal weten.... Lid Acquisitie vertelde me dat mijn lievelings Ab Actis allertijden van L.A.N.X. onlangs nog op Quintus was geweest. (Hoe leuk zou het zijn als hij nét op Q is, de volgende keer dat ik langskom! Als hij dan ook nog met zijn gedenkpenning zou komen, kunnen we een familiefoto inclusief mooiste verenigingentraditie maken!) 

 

Onderwijl kwam er juist een slimme en hongerige raaf aangevlogen op Q.

Deze raaf luistert naar de naam Oet en Oet is feitelijk de (Aangetrouwde) Bestuurder zonder penning maar met grote honger. (Het Bestuur zat tijdens mijn bezoek nog enkele dagen voor een heerlijke vakantie, maar dat betekende wel dat 'de krat' leeg moest! Maar gelukkig hebben we daar Oet voor!) 

Het was weer grote gezelligheid op Q (Iets wat ik toch wel erg kenmerkend voor Q vind) maar ja, er moest vergaderd worden, dus het werd toch tijd om verder te gaan!

Natuurlijk zou ik niet gaan zonder foto's.

'Maar ik heb mijn pak niet aan, is dat heel erg?' vroeg Lid Acquisitie

Nee, vrouwen worden er naar mijn idee een stuk minder hard op aangerekend dan mannen.

Natuurlijk werd ook de Voorzitter Vereniging erbij gesleept (En de Verenigingspenning om in de traditie te blijven!) en ook de Secretaris had haar warme vest verruild voor haar Bestuursvestje.

De President Commissie heeft echter een goede fotoachtergrond (De Almanak bevestigde me dit later ook!) dus voor haar was het besluit snel gemaakt dat zij de foto's zou maken!

De foto's werden goedgekeurd en daarna was het een kwestie van tas inpakken, Bestuurders uitzwaaien, afscheid nemen van Lid Acquisitie en natuurlijk van de Voorzitter Vereniging! 

Wanneer ik weer in Leiden ben kom ik sowieso weer langsgevlogen op Quintus! (Ik ben hier ook echt heel graag, ongeacht of het dan EL CID is, of gewoon een normale dag op Q!)

 

 

 

aug 16
mrt 16
aug 15
mrt 15
feb 15
nov 14
aug 14
aug 13

EL CID Maandag 2016!

Het was eindelijk weer tijd voor de EL CID en natuurlijk stond Quintus ook weer op mijn planning!

Van alle Leidse bezoeken had ik stiekem ook wel het meeste zin in Quintus en ook had ik lichtelijk het vermoeden en de hoop dat ik de Legendarische Ab Actis van LANX (Broer van de Voorzitter Vereniging van Quintus) hier ook weer terug zou zien! Sinds het vorige bezoek had ik voortdurend Niet omdat het moet in mijn hoofd gehad als ik aan Quintus dacht. Toen ik ontdekte dat Lil Kleine OOK NOG EENS op Quintus zou staan op mijn EL CID maandag wist ik het zeker, het thema van de Quintus EL CID moest zijn 'Quintus, omdat het kan!' Reken dan maar dat ik dus best boos op de Quintec was toen ik hun thema zag, aangezien dat totaal niet 'Omdat het kan!' was.... Maar 'Komt van pas' (Waarbij ik toch wel lichtelijk een dejavu naar een Gronings Lustrum kreeg) desondanks zou ik mezelf niet zijn als ik dit niet op een creatieve manier zou oplossen! Ik ontwierp een eigen themalogo en zette dit groot op de voorpagina van mijn Guideline. Elke keer als het 'van pas zou komen' zou ik wel eens even laten zien wat het echte thema van Quintus had moeten zijn!

 

Ik was een uur te vroeg in Leiden aangekomen en hoewel ik de nodige tegenstroming had van de grote groepen EL CID'ers die door Leiden liepen, was ik toch nog steeds veel te vroeg toen ik op de Breestraat aankwam.

Toevallig stond Lid Acquisitie net buiten aan de Breestraatzijde toen ik die kant uit liep.

'Hee Sabien! Leuk je te zien! We hadden het net nog over je! Hoe ziet je planning eruit?' reageerde ze weer heerlijk enthousiast zoals alleen zij dat altijd weer kan!

Toen ze hoorde dat ik een uur te vroeg was stelde ze dan ook voor om alvast even naar Q-point te lopen om daar eens te kijken. Dit was sowieso een goed besluit aangezien ik meneer de Voorzitter Vereniging nog op de foto moest jagen, als hij Mr. Sunshine wilde worden!

'Oh jaa, ik had inderdaad tegen de Vice-Voorzitter gezegd dat ze aan jou moest vragen of de Voorzitter Vereniging nog Mr. Sunshine kon worden, maar ik had niet gedacht dat je er ook echt op terug zou komen!' zei ze lachend.

Ja, natuurlijk! Zo'n mooie man die Voorzitter Vereniging, dus die kans laat ik niet liggen! Al had ik er zelf wel een hard hoofd in dat HIJ hieraan mee zou werken. (Op de foto's van het vorige bezoek staat hij er namelijk niet al te stralend op en dat waren nog 'gewone' foto's, dus hoe zou hij hier op reageren dan?)

 

Op Q-point heerste nu nog een relatieve rust. Het was leuk paars turkoois aangekleed en in de grote boom hingen leuke lampionnen. Aan het water stond een skybox die ook echt de lucht in kon en van waar de radiouitzendingen van Radio Q-point gemaakt werden. (Met recht dé eyecatcher van Q-point!)

Uiteraard was er ook weer een krattenkasteel, iets dat natuurlijk niet kon ontbreken op Q-point.

Al snel kreeg een fervent liker die ook nog Quintec was me in het oog en hij kwam meteen naar me toe.

'Hoi! Leuk dat je er bent! Heb je al wat leuke items van ons gehad?' vroeg hij, waarna hij al meteen een zonnebril tevoorschijn haalde waar dit jaar ook echt Quintus op stond!

Ook de huidige Vice-Voorzitter ontdekte me en kwam verbaasd naar me toe. 'Je kwam toch pas omstreeks 13:30?' Ja, dat klopt, maar ik ben veel te vroeg en toevallig kwam ik Lid Acquisitie net tegen aan de Breestraat kant, dus nu kom ik even Q-point in relatieve rust bekijken en straks kom ik terug in de drukte!

Kort daarna volgden twee nieuwe gezichten, waaronder dus mijn nieuwe contactpersoon!

 

Al snel ontdekte ik dat het toch best wel handig was dat ik Lid Acquisitie was tegengekomen, want de Vice-Voorzitter vertelde me dat zij samen met de Voorzitter Vereniging naar de opening zou gaan en Lid Acquisitie zou later ook nog naar de Infomarkt moeten. Kortom, op de afgesproken tijd zouden zij geen van allen op Quintus zijn!

Kortom, het was zaak dat we de Voorzitter Vereniging zouden vinden!

Terwijl ik met dit leuke groepje dames en de Quintec-heer stond te praten zag ik de Voorzitter Vereniging opeens lopen.

'Hee! Daar is hij!' reageerde ik, wat de Voorzitter Vereniging natuurlijk hoorde, met als gevolg dat hij even polshoogte kwam nemen.

'Hee! Alles goed? Fijn je weer te zien!' Reageerde de Voorzitter Vereniging vrolijk waarna ik een knuffel van hem kreeg.

'Ja, ja, je moet op de foto hoor Mr. Sunshine!' reageerde Lid Acquisitie lachend.

Tot mijn grote verbazing vond de Voorzitter Vereniging het helemaal prima en stond hij te denken waar je de leukste foto zou kunnen maken. 'De skybox is nogal vol, dus dat lijkt me niet handig, maar het krattenkasteel is denk ik wel leuk!' zei hij, waarna we samen die kant uit liepen. Ook mijn nieuwe Contactpersoon en Lid Acquisitie liepen natuurlijk mee, aangezien er ook iemand moest zijn om de foto te maken! (Dat werd Lid Acquisitie)

We stonden op een leuke plek, maar tot mijn verbazing stonden de Voorzitter Vereniging en ik nog steeds naast elkaar, terwijl Lid Acquisitie een plekje zocht.

'Ja, ik wacht even tot ze in positie staat!' was de verklaring van de Voorzitter Vereniging, waarna hij me volgens de 'Fotocontestregels' optilde en zij enkele leuke foto's van ons maakte. Natuurlijk keek ik even terug en tot mijn grote vreugde is dit echt een stralende en zonnige foto geworden!

 

De Voorzitter Vereniging moest weer even verder en ook Lid Acquisitie moest nog wat doen, dus ik werd overgedragen aan de nieuwe generatie, waaronder dus mijn nieuwe Contactpersoon! We hadden meteen de leukste gesprekken en ook de fervent likende Quintec'er kwam nog even naar ons toe om mee te luisteren naar mijn verhalen.

Aangezien de Quintec nu ook nog in relatieve rust verkeerde leek het me een leuk idee om nu ook nog even een foto met hen te maken, voordat ik naar SSR zou gaan. Natuurlijk kwam mijn guideline nu van pas en liet ik vol trots mijn eigen thema zien.

De aanwezige leden van de Quintec gingen vrolijk mee op de foto, maar na afloop waren ze wel benieuwd wat ik nou precies omhoog gehouden had tijdens die foto.

'Oh, echt superleuk gedaan!' reageerde de fervent likende Quintec en ook een dame vond het idee onwijs leuk. Ja, jullie thema is leuk, maar ik vind de mijne toch leuker!

Tot slot liep ik voor de zekerheid ook nog even naar de Voorzitter Vereniging om hem alvast heel erg veel succes te wensen voor het Voorzittersdebat, voor het geval ik hem niet meer zou zien!

 

Omstreeks 13:15 was ik weer terug op Q-point waar ook nu Lid Acquisitie de eerste persoon was die ik zag. 'Oh ja, ik moet nu naar de infomarkt, maar ik geef je aan de Quintec!' zei ze, waarna ze me weer aan de fervent likende Quintec overdroeg. Met hem liep ik naar binnen waar we mijn contactpersoon al snel gevonden hadden. Zij zat wel nog in een rondleiding, dus er werd besloten om van rondleider te ruilen. De fervent likende Quintec ging mee rondleiden en ik kreeg mijn contactpersoon ervoor terug! 'Hee, ja ik ga even wat spullen voor je pakken!' zei ze vrolijk. Ondertussen kwamen we wel nog wat meer nieuwe generatie mensen tegen. (Uit eindelijk ging ik er een sport van maken, eens kijken of ik de nieuwen kan vinden!) De nieuwe Lid Acquisitie ontving me minstens zo gastvrij als de huidge. Hij zette mijn tas meteen achter de bar en vroeg hoe mijn EL CID tot nu toe was geweest. Ook de andere dame die er eerder die dag al bij was, was er nu weer bij gekomen, waarna mijn contactpersoon terugkeerde met mijn items. Huidig Lid Acquisitie had me al verteld dat het informatieboekje dit jaar anders zou zijn dan ik gewend was en hoe mooi was die verrassing! Het boekje is echt the next level geworden! Ook had mijn contactpersoon een poster en nog wat promo voor me, en natuurlijk de pet!

Nadat alles was opgeruimd stelde ze voor om even lekker buiten op Q-point te gaan zitten. De nieuwe Lid Acquisitie ging wat drinken voor ons halen terwijl wij een leuk plekje zochten.

 

Op de boot troffen we wel hele bekende gezichten, namelijk een aantal Bestuursdames van vorig jaar, waaronder mijn toenmalige contactpersoon! Met haar sprak ik even over de lopende zaken en het verloop van afgelopen jaar. Wat ik zelf wel heel erg grappig vond aan deze situatie was het feit dat op Q-point alle disputen bij elkaar zaten. Om dan een losse Atalant, een losse La Bohémienne en een losse Cassis bij elkaar te zien zitten, dat is best wel uniek!

Na even bijgepraat te hebben stelde mijn nieuwe Contactpersoon voor dat we bij een aankomend Penningmeester (het zijn er 3, ik weet niet precies welke deze Aquavite werd, maar hij wordt een Penningmeester!) gingen zitten, dan zou de nieuwe Lid Acquisitie ons ongetwijfeld vinden.

Uit eindelijk vormden we een heel leuk groepje met mijn nieuwe Contactpersoon, de nieuwe Lid Acquisitie, die andere aardige dame, de nieuwe Voorzitter en ook die Penningmeester dus. Na een kort gesprekje met de nieuwe Voorzitter kwam al snel het gesprek met die Penningmeester op gang en ik moest al snel constateren dat ik deze jongen wel een heel aardig exemplaar vond!

(Grappig detail, de mensen waar ik nu tussenzat zijn van hetzelfde aankomstjaar als ik!) Voor mijn gevoel kon ik wel eindeloos met die Penningmeester blijven praten, maar hij had ook nog diverse taken, met als gevolg dat ik hem na een tijdje weer moest afstaan aan de nieuwe Voorzitter!

 

Terwijl ik weer in gesprek zat met mijn nieuwe contactpersoon was er een fotograaf op Q-point en hij leek ons beiden wel erg fotogeniek te vinden, aangezien hij voortdurend op ons bleef afdrukken! (Uit eindelijk werd het wel een beetje ongemakkelijk...) Maar de situatie werd gebroken toen de nieuwe Lid Acquisitie vertelde dat zijn wederhelft met broodjes knak zou komen. Niet veel later was zij er inderdaad en toen pas merkte ik hoe fijn het wel niet is een broodje knak te eten! De President Commissie had al snel door dat er bij ons lekkere broodjes knak te halen waren, dus ze wist niet hoe snel ze bij ons moest wezen!

We zaten beiden gezellig aan ons broodje knak toen ze vroeg hoe het met me ging en hoe mijn bezoeken tot nu toe geweest waren. Toen ze ontdekte dat ik een eigen Quintusthema gemaakt had wilde ze dat natuurlijk ook wel zien en het deed me goed om te zien dat zij het ook een mooi thema vond. (Iedereen die ik het had laten zien vond het een goed thema! Eigenlijk had ik een bonus Quintec moeten worden!) Kortom, ook met haar was het nog even een grote gezelligheid, tot ze zag dat de Triumph hoek wel erg leeg werd. Als laatste boodschap gaf ze in elk geval wel nog mee dat het erg leuk zou zijn als ik ook een avond zou kunnen blijven! Geloof me, dat had ik zelf ook heel graag gedaan, maar ja... Geen bandje... Geen feest!

 

De tijd ging lekker snel en aangezien de infomarkt er als bonus bijgekomen was, werd het tijd om verder te gaan! Desondanks was het weer een heerlijke dag op Quintus! Ik had er stiekem wel erg veel moeite mee om weg te gaan, juist omdat ik me weer zo fijn en zo thuis had gevoeld op Q!   Op de informarkt kwam ik Lid Acquisitie nog tegen met wie ik nog even stond na te praten over mijn middag op Q.

Reken maar dat ik snel weer eens terugvlieg!!

 

Het enige dat stiekem wel jammer was, was dat de Legendarische Ab Actis van LANX en broer van de huidige Voorzitter Vereniging er toch niet bij was vandaag!

 

 

Intervalbezoek 21 november 

Op 21 november was ik weer in Leiden te vinden om verenigingen te bezoeken die een hoge bezoeksprioriteit hadden of die gewoon erg leuk zijn om te bezoeken!

Quintus was duidelijk een gevalletje van erg leuk om te bezoeken, dus ik hoefde er niet lang over na te denken of ik de Vice-Voorzitter zou mailen of niet.

 

Op een relatief natte maandag kwam ik dus aan bij de sociëteit, en mijn contactpersonen van voorgaande jaren hadden me al gewaarschuwd dat ik te maken zou krijgen met een intercombel. De spanning was dan ook groot toen er lampjes aansprongen, maar er geen stem over de intercom kwam... Ging dit nou wel of niet goed?

Maar, gelukkig... Niet veel later stond de Vice-Voorzitter vrolijk in de deuropening!

'Hee, leuk dat je er weer bent! Dit was een extra bezoekje toch? Wilde je nog iets zien of gaan we in 'T Snouck zitten?' Aldus de Vice-Voorzitter.

Laten we lekker in 'T Snouck gaan zitten!

Eerst liepen we natuurlijk nog even langs het Bestuurskantoor om alle andere Bestuurders gedag te zeggen.

Wie mijn vorige verslag goed gelezen heeft, zal wel weten naar wie mijn ogen meteen zochten toen ik daar binnenstapte, maar ik zag hem zo snel niet....

Wel stapte meteen de naamgenoot van de Vice-Voorzitter naar me toe (Helaas werkt de functieverdeling op de website momenteel niet en haar functie weet ik zo snel niet uit mijn hoofd, volgens mij is ze President Commissie) 'Hoi! Volgens mij hadden wij elkaar nog niet gezien!' zei ze vrolijk.

Nou, we hebben elkaar wel even gezien tijdens de EL CID, maar we hebben niet uitgebreid met elkaar gesproken!

'Oh ja, zo zat dat!' aldus de President Commissie

Vervolgens liep ik door langs Lid Sociëteit en Penningmeester Exploitatie 2. (Met haar had ik 2 jaar geleden rond dezelfde tijd het interview voor de Quintessence! Ook had ik al met haar gemaild aangezien ik die avond heel graag in het Restaurant van Quintus had willen eten! -Dat dat helaas spaak liep omdat de persoon met wie ik zou gaan eten niet meer kon was dan ook wel errug jammer!!!- )

Ook de Voorzitter kwam natuurlijk nog even de hand schudden, al was ik haar natuurlijk nog niet vergeten!

'Kom, dan gaan we lekker in 'T Snouck zitten!' aldus de Vice-Voorzitter, waarop we dus in 'T Snouck doken voorzien van een drankje en wel.

Mijn eerste reactie toen we aankwamen in 'T Snouck: Maar, er is wel een Bestuurder die ik heel erg gemist heb net, waar is de Penningmeester Vereniging?

'Die is nog even bezig met Penningmeesterzaken, je kent het wel... Maar hij komt zo wel terug als het goed is!' Aldus de Vice-Voorzitter.

Terwijl ik met haar zat te praten over de lopende zaken (Aankomend 2e Lustrum, een aparte droom die ik onlangs over Quintus had en mijn bezoeken verder op deze dag) kwam Lid Acquisitie opeens binnen.

Volgens mij had Lid Acquisitie beter Penningmeester Exploitatie 2 kunnen zijn, want als ik de beste vent zie, dan is er altijd iets met eten in het spel...

Tijdens de EL CID waren het de broodjes knak en nu kwam hij dus met een 'Bouw je eigen lunch' pakket 'T Snouck binnen.

Ik had mijn spullen op de zetel links van mij gelegd, maar het was wel duidelijk dat Lid Acquisitie daar ging zitten.

Zonder iets te zeggen verplaatse hij mijn jas en sjaal een zetel verder naar links en mijn tas schoof hij niet zo diplomatiek onder mijn stoel om daarna te vragen of hij daar wel eigenlijk mocht komen zitten.

Tuurlijk Lid Acquisitie, kom erbij, kom erbij!

Hij ging zijn boterham bouwen en was wel sociaal om te zeggen dat ik eventueel ook wel een boterhammetje mocht bouwen. (Maar ja, die vleeswaren die Lid Acquisitie dit keer had waren niet bepaald mijn favoriet, dus ik hield het lekker bij mijn ijsthee!) Terwijl ik weer verder ging met vertellen aan de Vice-Voorzitter en zij omgekeerd ook lopende zaken op Quintus tegen mij vertelde stapte ook de Voorzitter binnen.

Opnieuw leek het erop dat mijn jas een zetel naar links zou verschuiven, maar zij liet de jas lekker hangen en ging er gewoon bij zitten.

 

Onderwijl maakte Lid Acquisitie opnieuw duidelijk dat hij eigenlijk Penningmeester Exploitatie 2 had moeten zijn. Terwijl hij zijn boterhammetje zat te eten, was hij een krantje van de groothandel aan het lezen.

'Ik wil echt dat Penningmeester Exploitatie 2 deze winterwortels in gaat kopen! In een stoofpotje is dat heeeerlijk!' aldus Lid Acquisitie.

Yo Lid Acquisitie, ik kom hier vanavond eten, dus ik heb nu niets aan je toekomstideeën!! (Oké, het liep dus spaak met het eten, dus wellicht kan ik alsnog het idee van Lid Acquisitie komen proeven!) Op dat moment kwam ook de Secretaris binnen waarop het gesprek naar 2 en 3 oktober verhuisde.

Nu zijn er twee dingen die je moet weten over Bestuur 40 van Quintus. De Secretaris heeft de gouden tips (De Secretaris' gouden tips! Doe er je voordeel mee!) en de Penningmeester Vereniging is een lokale held (#Mensen zoals Penningmeester Vereniging) en dat zou gedurende dit gesprek nog wel een aantal keer passeren.

'Ja, op 3 oktober maakten wij als het ware onderdeel uit van de organisatie, waardoor we dus al heel vroeg op moesten...' vertelde de Vice-Voorzitter.

'Ja, en omdat iedereen nog zo moe was, was het uit eindelijk wel heel grappig... Maar een gouden tip... Neem nooit koffie en haring samen!!' aldus de Secretaris.

Ik ben dol op haring, maar de combinatie met koffie lijkt me inderdaad erg smerig!

Vervolgens kwam het op de Nazomer Mr. Sunshine contest. Quintus had natuurlijk al wel een inzending, maar de toenmalige Voorzitter Vereniging is natuurlijk niet meer direct in the picture, dus wellicht was het wel zo leuk om een tweede inzending te maken.

Iedereen had echter al wel door dat ik Penningmeester Vereniging wel meer dan de moeite waard vond, dus de Secretaris aarzelde geen seconde en sprong op om de Penningmeester Vereniging te gaan halen.

Niet veel later keerde de Secretaris terug met de mededeling dat de Penningmeester Vereniging eraan kwam en inderdaad, niet veel later stond hij ook in 'T Snouck.

Ik sprong direct op om hem een knuffel te geven.

'Nou, zie je dat nou? Ik werd helemaal niet zo begroet!' reageerde de Secretaris quasi beledigd.

'Tja, de Penningmeester Vereniging heeft ons allemaal een beetje voorbij gestreefd lijkt het!' vulde de Voorzitter aan.

Ik zal er geen geheim van maken, de Penningmeester Vereniging vond ik al vanaf de eerste ontmoeting heel erg leuk en dat is nog niet veranderd!

'Maar, wat heeft je voorkeur? Met of zonder baard?' wilden de meiden weten.

Met baard vond ik hem erg schattig, maar ook zonder baard is hij nog steeds een echte 2! (En op de schaal van 1 tot 10 is dat een dikke 10!)

Wat er ook nog niet veranderd bleek was het feit dat de Penningmeester Vereniging nog steeds technische klusjes krijgt.

'Tja, ik had gehoopt dat ze er nu wel iemand anders voor gevonden zouden hebben, maar nee!' aldus Penningmeester Vereniging.

Penningmeester Vereniging, de man die alles maken kan!

'Ja, #Mensen zoals Penningmeester Vereniging!' vulden de meiden meteen aan.

'Had je dat nog meegekregen?' vroeg Penningmeester Vereniging aan mij.

Ja, maar toen wist ik nog niet dat het zo'n leuke held was!

'Eigenlijk willen we daar nog wel iets mee doen... Maar het komt er steeds niet van!' aldus de Vice-Voorzitter.

Oh, maar daar weet ik wel iets op... Ik heb ook een alternatief Quintec thema gemaakt afgelopen jaar, dus met #Mensen zoals Penningmeester Vereniging kan ik ook zeker wel iets!

'Goed idee!' reageerden de meiden in koor.

Vervolgens kwamen ook nog de Bestuurders van de andere verenigingen voorbij. Altijd leuk deze gesprekken!

Penningmeester Vereniging zat er als enige man wel lichtelijk verloren bij tussen vier vrouwen dus ik besloot hem te verlossen door voor te stellen om de foto te maken.

Nu moet je als man toch wel even je moreel omhoog knallen als je tussen al die vrouwen zit, dus hij maakte de zeer liefdevolle opmerking 'Je bent niet zwaar toch?!?!?! Oh wacht, dat mag je niet tegen een vrouw zeggen toch??'

Volgens mij keken mijn drie Q's angels (Ik heb daar ook al een foto-opstelling voor bedacht, die moeten we in maart zeker gaan maken!!!) hem achter mijn rug echt vernietigend aan, waarop ik samen met hem richting het Vaandel liep.

'Nou, kom maar op!' zei de Penningmeester Vereniging lachend, waarop de foto's gemaakt werden.

En, ook nog een groepsfoto?

'Zeker wel met zoveel mogelijk mensen?' vroeg de Vice-Voorzitter.

Dat is wel zo leuk!

De Voorzitter en Secretaris gingen nog wat meer mensen optrommelen, dat ertoe leidde dat Penningmeester Exploitatie 2 (Net als tijdens mijn Quintessence interview! Al is ze wel beter geworden!!!) de foto's zou maken en Penningmeester Exploitatie 1 nog als extra aanvulling op de foto zou komen. (Ik weet zeker dat Lid Acquisitie dit ook leuk gevonden zou hebben, maar die was er even niet...) Ik sprong natuurlijk meteen weer naast de Penningmeester Vereniging en de rest van de meiden vonden ook al snel een plek.

'Ja, waar moet ik nu dan?' reageerde Penningmeester Exploitatie 1.

'Ga op tafel dan!' stelde de Secretaris voor.

Nu is er natuurlijk de traditie van de tafel... Maar toen Penningmeester Exploitatie 1 erop ging liggen begon hij wel erg te kraken! (Hoe lang zal de tafeltraditie nog stand kunnen houden? Het zou natuurlijk heel erg zijn als hij door zou zakken!) 'Oh geen zorgen, hij heeft al heel wat meegemaakt hoor!' verklaarde de Secretaris lachend.

De foto's werden gemaakt en ze zagen er echt super uit! (Zoals gezegd, Penningmeester Exploitatie 2 maakte al leuke foto's, maar ze is nog veel beter geworden!!)

 

Daarna werd het helaas tijd om verder te gaan, maar eerst even een korte pitstop (En ja, die plek wist ik wel te vinden, sowieso nog van de EL CID!)

Bij terugkeer stonden de Vice-Voorzitter en de Secretaris al op me te wachten zodat ik mijn spullen bijeen kon rapen.

'Volgens mij mis je niet zo heel veel toch?' aldus de Vice-Voorzitter

Ik loop een jaargang Quintessence achter, maar verder zijn er niet echt hele bijzondere dingen uitgekomen toch?

'We hebben hele leuke nieuwe stickers! Ik heb er een op mijn telefoon!' zei de Voorzitter terwijl ze haar telefoon de lucht in stak.

Ja, die sticker was me wel opgevallen!

'Mensen dachten dat ik een speciaal hoesje had laten maken, maar niets is minder waar!' verklaarde de Voorzitter lachend.

De Secretaris knipte een aantal stickers voor me uit terwijl de Vice-Voorzitter naar de Quintessences keek. 'Hmm, Nu weet ik het even niet... Dat moeten we tot maart laten denk ik!'

Dat geeft niet, dan regelen we dat ook in maart, jullie zijn bij lange na nog niet van me af!

Wel hadden ze nog het reünistenblad voor me weten te vinden, wat ook altijd erg leuk is om te lezen.

En toen was het dus echt tijd om afscheid te nemen en uiteraard kon ik Penningmeester Vereniging niet voorbij lopen zonder knuffel.

'Nou... Dit vind ik echt niet eerlijk hoor!' reageerde de Secretaris.

Oke, kom maar hier dan mevrouw Secretaris! Waarop ik haar ook een knuffel gaf.

Vervolgens liep de Vice-Voorzitter met me mee naar de deur aan de Breestraatzijde, aangezien dat iets sneller naar SSR is!

'Leuk dat je er weer was en we zien je weer in maart!' aldus de Vice-Voorzitter.

Geloof me, ik kan niet wachten! Toen ik op EL CID Maandag in de trein naar huis zat had ik alweer heimwee naar Quintus en ook dit keer had ik wel een beetje dat heimweegevoel!

 

Het eten ga ik in maart dus opnieuw proberen te regelen, want het lijkt me super om eens te komen genieten van de creaties van kok Bruno in het Quintus Restaurant! En eventueel moet ik maar kijken of ik mijn tafeltje anders met mijn lievelingsbestuurslid kan delen! (Zou ik geen nee tegen zeggen!)

 

 

 

 

Maartbezoek 2017

Het was weer tijd voor het Jaarbezoek aan Leiden en daar stond Quintus natuurlijk ook weer bij!

Dit maal bleek ik wel een heel bijzonder ontvangstcomité te hebben want niet alleen was de Vice-Voorzitter present, maar ook de enige echte President Commissie was er dit keer bij! (Tijdens alle voorgaande bezoeken aan Bestuur 40 was ze er altijd wel even, maar vaak zo kort dat we alleen hoi en doei tegen elkaar gezegd hadden en ik daarna alweer door moest!) Dus de Naamgenoten stonden vandaag voor me klaar!

'Leuk dat je er weer bent! Zet je rugzak lekker neer, dan zullen we hier tegenover gaan zitten!' zei de Vice-Voorzitter even vrolijk als altijd.

De President Commissie was ondertussen op jacht gegaan naar een glaasje ijsthee, aangezien ik na mijn nodige kilometers Leiden wel wat verfrissends kon gebruiken!

 

We streken neer in 'T Snouck waar enkele Raven dit keer een andere plek in de kast hadden gekregen, zodat ik ze nu pas echt zag. (Je bent nooit uitgekeken in 'T Snouck!) Nadat ook de President Commissie zich bij ons gevoegd had hoorde ik over het verloop van Crisis dit jaar, net als de Quintersport. Tevens moest ik opmerken dat ik mijn grote favorieten, de Penningmeester Vereniging en de Secretaris miste! (Maar ook de andere Bestuurders waren kwijt)

'Dat klopt inderdaad, die zijn druk bezig met het organiseren van het Groot Leids Verkiezingsdebat in de Stadsgehoorzaal hier even verderop!' aldus de Vice-Voorzitter.

'Dus wij bewaken nu het fort!' aldus de President Commissie.

Geregeld moest een van de twee dan ook de klussende helden op weg helpen of naar de intercom racen om iemand binnen te laten dus dat zorgde wel voor een dynamisch gesprek.

Tussen alle bedrijven door vertelde ik over mijn bezoek aan Veritas (Plus de leuke Fiscus die me was opgevallen) de tussendoorbezoeken aan Virgiel (En op dat moment wist ik ook nog niet dat ik deze zelfde 2e maart nog op Virgiel terecht zou komen, aangezien het Dies was) en alle AHC verenigingen die deze maanden nog op de planning stonden om zo mijn Lustrale AHC-Missie te kunnen voltooien! Kortom, er was weer genoeg bij te kletsen! (En dan had ik ook nog een heel leuk leden en Bestuurders-idee, dus wellicht wordt dat ook nog snel vervolgd!) Desondanks was het ruime uur dat ik voor Quintus uitgetrokken had toch veel te snel voorbij dus werd het tijd om de vangst te bekijken! De Vice-Voorzitter had de kerstkaart en de Diesuitnodiging voor me weten te vinden, evenals de nieuwste Almanak die perfect past bij zijn voorganger!

'Ik kan je verzekeren dat hij echt prachtig is!' aldus de President Commissie.

Ik ga hem met veel plezier lezen!

We liepen terug naar het Parlement en intussen vertelde de President Commissie volop over de vakantie die dit weekend zou gaan beginnen. (Bestuur 39 is weer een weekje terug! Zou mijn favoriete Voorzitter Vereniging dan ook weer terug zijn?) In het Parlement bleken nu ook de Voorzitter en de Penningmeester Exploitatie 1 te zijn. 'Sorry dat ik er niet bij was!' reageerde de Voorzitter meteen toen ze me zag.

Geen zorgen, ik begrijp helemaal waarom je er niet was! 'Je kunt het Groot Leids Verkiezingsdebat ook live kijken, wist je dat?' vulde ze direct aan.

Als ik het ga redden met mijn schema ga ik zeker kijken!

De Vice-Voorzitter liep met me mee naar de Breestraatzijde van Quintus en ze gaf aan dat ik de groeten moest doen aan de Praeses Vereniging van SSR-Leiden. Wordt vervolgd! 

 

Aangezien Augustinus nog geen Almanak had tijdens dit bezoek kom ik nog een keer terug naar Leiden, eind mei. Als het meezit zal ik Quintus dan ook nog een keer bezoeken! (Niet omdat het moet, maar gewoon omdat het kan! -En ik kan er geen genoeg van krijgen op Q!) Op naar het volgende bezoek!

 

 

EL CID Donderdag (17 augustus)

Het is inmiddels een traditie geworden dat ik met een goede vriend koffie ga drinken bij Barrera als ik in Leiden ben. Toen ik echter mijn nieuwe EL CID tasje bij Plexus had opgehaald kreeg ik van hem het bericht dat het koffiedrinken toch niet door zou kunnen gaan! (We zouden samen ook nog eens in het Quintus restaurant gaan eten maar je raadt het wel, dat liep hetzelfde af….) ik liep al voor op mijn planning door die eerdere trein en nu had ik dus weer een gat in mijn planning.

De Vicevoorzitter had aangegeven dat de tijd van langskomen niet heel erg veel zou uitmaken want het zou toch rustig zijn op de Sociëteit dus het leek me niet heel veel kwaad kunnen om dan maar gewoon vast naar Quintus te gaan!

 

Aangekomen op Quintus heerste er een relatieve rust. Enkele meiden in dispuutskleding waren druk bezig met de vloer schoon te boenen van het feest van de avond ervoor. (Ik vermoedde al een schuimfeest gezien de grote hoeveelheid schuim die de afvoerput in ging en het programma bevestigde dit ook) Ik op mijn beurt wist het Parlement natuurlijk blindelings te vinden dus zo wist ik diverse oude bekenden en nieuwe gezichten te verrassen met mijn aanwezigheid. ‘Hee daar is ze weer! Wat gezellig!’ Aldus de altijd vrolijke President Commissie.

De nieuwe gezichten kregen niet veel tijd om uit zichzelf naar me toe te komen want dat regelde de President Commissie wel voor me.

‘Heb je al kennis gemaakt met de nieuwe Lid Acquisitie?’ vroeg de President Commissie terwijl ze de Aquavite naar ons toe wenkte. (Deze Aquavite ging er overigens niet met de 1000 bonuspunten vandoor zoals de Penningmeester Vereniging –Ook een Aquavite- vorige EL CID deed, dat zou iemand anders later in dit bezoek gaan doen!)

‘Hoi! Leuk kennis met je te maken!’ zei hij vrolijk.

De tweede persoon met wie ik kennis zou maken is mijn nieuwe contactpersoon. Vorig jaar moest ik al even wennen want na drie Atalanten kreeg ik nu een dame van Ragazze dell’Ovest en dit jaar zal het een Chloé worden!

Deze Chloé liet er geen gras over groeien en stelde voor dat ik mijn spullen hier op het Parlement achter zou laten zodat wij even ergens anders op een rustigere plek konden gaan staan en dan kon ik meteen iets te drinken krijgen.

Zo gezegd, zo gedaan stonden we bij de bar waar ik al snel iets beter kennis kon maken met de Aquavite terwijl onze Chloé meteen op jacht ging om items voor me te verzamelen.

De Aquavite volgt namelijk de studie MST en die is van oorsprong gevestigd in Delft! Wij begrepen elkaar dan ook meteen toen we het over het Technologisch Gezelschap hadden. (De goede ouwe tijd op ECAST!) Maar ja, uit eindelijk moest de Aquavite me wel verlaten omdat hij nog iets moest regelen. (Het zijn meestal die Aquaviten die alles moeten en kunnen maken, dat bleek nu ook wel weer!) Lang bleef ik echter niet alleen want ik maakte kennis met een Il Lustra die ook zitting zal gaan nemen in het 41e Bestuur. De dames van Il Lustra vond ik zeker vorig jaar heel erg leuk aangezien mijn themakleuren toen de 6 kleuren van het Spectrum waren, de kleuren waar Il Lustra om bekend staat! (Elke jaarlichting krijgt een eigen kleur en als je dus een borrel zou hebben met 6 jaarlichtingen Il Lustra dan heb je de regenboog!) Kort daarna kwam onze Chloé weer terug met de items die ze had kunnen vinden. ‘Ik kan je helaas geen infoboekje of meervouden van drukwerk meegeven aangezien de drukker failliet gegaan is! Doordat ze een doorstart hebben kunnen maken hebben we gelukkig wel iets aan drukwerk gehad, maar dit was aanzienlijk minder dan dat we hadden besteld. Maar je kan na afloop van de EL CID natuurlijk even mailen. Als er iets over mocht blijven dan zullen we natuurlijk aan je denken!’ aldus haar terwijl ze me de items doorgaf.

 

Intussen had ik mijn Lustrumboek alvast tevoorschijn gehaald want je weet nooit wie je tegenkomt. Nou ja, dat was maar goed ook want alles zou ook dit jaar weer op zijn kop komen te staan door een Quint.

Was het vorig jaar de Penningmeester Vereniging die (toen nog) als anonieme Aquavite mijn hele EL CID (en ook het begin van de UIT omdat ik toch heel even iets minder ambitie had om op de trein vanuit Leiden te stappen) op zijn kop kwam zetten, dit jaar kwam datzelfde gevoel in de vorm van een Da Vinci. En ja, ik snap dat je wel even raar kijkt want ik heb nu niet bepaald de beste belevenissen met de mannen van Da Vinci gehad maar de goede Da Vinci’s bestaan dus blijkbaar wel! (Een van mijn Quintus verwijsliederen is ‘Niet omdat het moet’ van Lil Kleine en Ronnie Flex en daarbij rapt Lil Kleine ook ‘vroeger werd gezegd zo van het leven is een bitch’ en bij het woordje ‘bitch’ heb ik toch altijd een bepaalde Da Vinci in mijn hoofd.) ‘Wat leuk om je nu eindelijk eens zelf te ontmoeten! Ik weet nog dat ik in mijn eerste jaar al over je hoorde en nu zie ik je dus zelf!’ aldus deze Da Vinci.

Uiteraard wilde deze mooie Da Vinci van alles over mij weten maar ik op mijn beurt was toch ook wel benieuwd naar hem. Het begon allemaal met de vraag of ik kon inschatten van welk Dispuut hij zou zijn. Als een razende ging ik alle Disputen in mijn hoofd af maar al snel kwam de vrees dat ik hier of een Delta (Oké de Voorzitter van Bestuur 39 was een Delta en hij was geweldig, maar net als met de Da Vinci’s heb ik ook zo mijn lichtelijk allergische reacties voor Delta’s op zijn tijd!) of een Da Vinci voor mijn neus had. Terwijl ik hard aan het denken was hoorde ik hem ook zeggen ‘Ik ben heel benieuwd hoe goed je onze Disputen kent’ en ja ik zat dus voor 50% goed!

‘Het is de laatste inderdaad!’ antwoordde hij met een stralende lach. Hmm… Nou in dat geval heb je wel een beetje de schijn tegen hoor! ‘Ik hoop dat ik je uit eindelijk kan overtuigen dat niet alle Da Vinci’s zo rampzalig zijn!’ antwoordde hij met opnieuw een stralende lach.

Terwijl we het een beetje over mijn lopende zaken en ook over mijn Lustrumboek hadden (en dat daar ook een foto bij hoorde) kwam er iemand voorbij met een ietwat vilein lachje richting de Da Vinci.

‘Ja, er was een weddenschap tussen mij en wat andere heren van mijn Dispuut. Als ik vandaag op tijd zou komen dan zouden zij me de hele dag mijn drankjes moeten brengen. Als ik echter te laat zou komen dan zou ik dat voor hen moeten doen. Ik ben vijf minuten te laat gekomen dus ik ben heel erg benieuwd wat hij in zijn schild voert’

Ik op mijn beurt blikte direct terug op een van mijn bezoeken van afgelopen maandag waarbij ik mijn tijd heel wat nuttiger had kunnen besteden als de persoon met wie ik een afspraak had gewoon op tijd gekomen was. Laatkomers zijn niet de meest prettige mensen om mee te maken te hebben.

Intussen passeerden de Vicevoorzitter en de Secretaris aangezien zij naar het LEF gingen maar natuurlijk stopten ze wel even om mij gedag te zeggen aangezien dit toch ons laatste wederzien zou zijn.

Het gesprek met de Da Vinci ging al snel weer door en hij beloofde me dat hij zijn prioriteiten goed op orde zou hebben en mij zeker niet zou laten zitten. ‘Maar genoeg over mij…. We hebben het over jou!’ (Kan er uberhaupt een meer schattige zin bestaan dan dit?) Ik op mijn beurt begin heel hard te lachen en zeg dus; Hoezo genoeg over jou? Ik wil nog wel meer van je weten hoor!!! Wat staat er op je QCV? (Al had ik eigenlijk Qrriculum Vitae moeten zeggen!) ‘Nou ik heb de QAR gedaan, ik was een van de mensen achter Almanak 2016’ zei hij waarop hij even met een schuine blik mijn kant uit keek, want zou er iets bij mij opkomen als hij dat zei?

Inderdaad, dat gebeurde. Dat was het nieuwe Perspectief in de boekenkast!

‘Ja inderdaad!’ zei hij vrolijk.

Ik weet het niet absoluut zeker, maar het zou heel erg goed mogelijk kunnen zijn dat ik het constitutiekaartje van zijn QAR in mijn verzameling heb!

De Chloé was er ook nog steeds en zij had stil toegekeken en geluisterd naar hoe ik met de Da Vinci stond te praten. ‘Ook haar zul je ongetwijfeld in een QAR gezien hebben, alleen dan in de laatste!’ zei de Da Vinci terwijl hij op de Chloé wees.

Jullie hebben het nieuwe Perspectief mooi vast weten te houden ondanks dat jullie niet bang waren om Buiten de Lijnen te gaan! Ik vind het kaftmateriaal niet al te prettig omdat ik bij beide al wat gaatjes in de kaft heb zien komen. (Geen idee waardoor dat ontstaat aangezien ze heel netjes in mijn kast staan) ‘Hmm, is me nog niet opgevallen maar goed dat je het aangeeft!’ aldus de Da Vinci.

Intussen kwamen er wat leden die een sleutel nodig hadden waardoor de Chloé ons moest verlaten maar ik bleef in ieder geval in goed gezelschap achter met deze leuke Da Vinci. ‘Nou ja en naast de QAR heb ik ook Quintersport georganiseerd en daarnaast heb ik ook nog de grote commissie Museumnacht gedaan!’

Ik heb al diverse goede verhalen over de Museumnacht gehoord (Ik weet dat de Penningmeester Vereniging deze ook eens georganiseerd heeft) maar het is me helaas nog nooit gelukt om er zelf eentje mee te maken. ‘Nou ik durf te wedden dat je dit jaar weer een uitnodiging zult gaan krijgen!’ zei de Da Vinci met zijn stralende lach.

Intussen ging hij het Lustrumboek signeren en hadden we ook nog een goed gesprek over de lopende zaken in de verenigingswereld. Zaken die soms wel turbulent kunnen zijn maar die uit eindelijk altijd weer overwonnen worden. ‘Ik weet niet of je het gezien hebt maar we hebben het verenigingswapen uit eindelijk iets aangepast zodat het ook iets duidelijker is naar de buitenwereld’ aldus de Da Vinci.

Ik op mijn beurt blikte daarop terug naar het gesprek dat ik met Lid Acquisitie van Bestuur 39 heb gehad over de Penningen van het Quintus Bestuur.

Ze zijn heel erg Quintus, maar er kan meer uitkomen dan er nu in zit. Quintus is inmiddels een zeer volwassen vereniging te noemen en daar mag wel een volwassen Penning bij (als je het mij vraagt) Ik heb er al wel wat ideeën over en ik zou ze zeker eens met het 41e Bestuur willen delen. Het zou toch prachtig zijn als er een Penning komt aan een rood fluwelen lint met goudgalondraad aan het uiteinde!

 

Maar ja aan alle mooie momenten komt een einde dus ook dit momentje met de Da Vinci werd uit eindelijk toch onderbroken. ‘De gemeente is continu aan het meten of wij ons aan de geluidsnormen houden. Om een boete te voorkomen en zelf ook een gedegen logboek te kunnen overleggen bij controle moet ik eens in de zoveel tijd een eigen meting doen met een decibelmeter, dat is best wel een duur apparaatje dus daarom zal ik je wel moeten verlaten.’ Aldus de Da Vinci.

Maar voor het zover kwam zouden we wel nog even samen op de foto gaan. (Tijdens mijn volgende bezoek gaan we natuurlijk echt goede foto’s maken in Het Snouck!) Na nog een laatste knuffel ging hij richting het Parlement om het apparaatje op te halen.

Hij was nog niet vertrokken of ik trof de huidige Voorzitter die ik natuurlijk ook nog iets in mijn boek wilde laten schrijven en met wie ik ook nog het nodige te bespreken had over het Presidentenforum! Ook wist zij me nog wel iets moois te laten zien. Onlangs is er namelijk een glas in lood raam geplaatst boven de deur aan de Breestraatzijde ter ere van het 40e Bestuur. ‘De vader van de Penningmeester Exploitatie 1 heeft hier voor gezorgd!’ zei ze trots terwijl ik het prachtige raam eens goed bekeek.

 

Uit eindelijk kwam het bezoek wel echt op zijn einde, tijd om mijn spullen in te pakken en de rest weer op te halen vanuit het Parlement.

Ook de Da Vinci was weer opgedoken na zijn meting en hij kon daarop meteen laten zien wat de heer met het vileine lachje nou voor hem had achtergelaten. Een knalroze shirt met daarop de tekst ‘De Quintus bitch’ (Wel typisch want dat is inderdaad een Da Vinci maar ik zou niet zeggen dat het deze Da Vinci is!) ‘Dit mooie exemplaar moet ik aan tijdens de afbouwdagen omdat ik de weddenschap verloren heb!’ zei de Da Vinci lachend terwijl hij het shirt omhoog hield naar iedereen die het maar wilde zien.

Tijd om afscheid te nemen van de oude bekenden en ook tijd voor afscheid van de nieuwe gezichten die ik nog veel vaker zal gaan zien.

De enthousiaste Aquavite lijkt het redelijk begrepen te hebben want toen ik afscheid van hem nam zei hij ‘Tot in de Pruimentijd’ Nou ja, mijn streven is om tijdens ‘Komkommertijd’ weer naar Leiden te komen. (Wanneer de lichtgevende Harry Potterballen de grote straten in Leiden verlichten en de wijntjes op het terras zonder jas plaatsmaken voor de warme chocolademelk in je winterjas) en na de rest ook allemaal gedag gezegd te hebben kwam ik toch nog een keer uit bij de Da Vinci. Ik verheug me er echt op om hem snel weer te zien!

 

 

Eerste echte ontmoeting met Bestuur 41 (26 oktober)

Wat had ik enorm naar dit bezoek uitgekeken! Je hebt op deze pagina al kunnen lezen dat ik tijdens de EL CID kennismaakte met een enorm leuke heer van het dispuut Da Vinci, maar tot september kon ik niet bekend maken wie dat dan precies was. (Althans, dat had ik met mezelf afgesproken. Toen ik Bestuur 40 ontmoette tijdens de EL CID had ik die personen ook omschreven met hun dispuut en niet met hun toekomstige functie. De enige persoon die je wel al kon weten van Bestuur 41 was Lid Acquisitie omdat de President Commissie van Bestuur 40 me toen had gevraagd of ik al kennis had gemaakt met de opvolger van Lid Acquisitie) Nu kan ik dan eindelijk meer openheid van zaken geven want Bestuur 41 is nu echt Bestuur!

 

Ik belde aan met het idee dat de deur ook nu weer geopend zou worden door iemand van het Bestuur zoals dat met Bestuur 40 nog het geval was. Inmiddels is de deur echter zo geïnstalleerd dat je deze nu wel op afstand kunt openen dus ik stond waarschijnlijk even als een verbijsterde jonge raaf naar de intercom te kijken toen er ‘De deur?!’ werd gezegd en bleek dat de deur nu open was. (Een van die redenen dat ik in een ver verleden ooit een assistente had was om dit soort ongemakkelijke deursituaties te vermijden….) Terwijl ik richting het Parlement liep dacht ik na over de persoon die de intercom had bemand (Ik dacht Lid Acquisitie…) want die persoon had gezegd ‘Je komt voor de Voorzitter toch?’

Tja, ik kom zeker voor de Voorzitter, maar het is en blijft een feit dat de Vice-Voorzitter nog steeds mijn contactpersoon is… Enne… Ik kom toch eigenlijk voor het hele Bestuur?

Opnieuw werd ik geconfronteerd met een moeilijke deursituatie. Tijdens mijn dagelijks werkleven heb ik te maken met een buitendeur die klemt. Inmiddels heb ik het me dus aangewend om deze tijdens het openen ook een karatetrap te geven. Toen ik merkte dat dit bij het Parlement ook het geval was deed ik precies hetzelfde… (Het is dan ook maar goed dat de Voorzitter de deur nog niet zo dicht genaderd was, anders had hij nu een oog gehad dat ongeveer dezelfde kleur heeft als zijn das….) Ik keek het Parlement rond waar ik van alle kanten vrolijk begroet werd en waarop zowel de Voorzitter als de Vice-Voorzitter naar me toe kwamen.

‘Zullen we in de Singel gaan staan?’ stelde de Voorzitter voor, waarop we koers zetten naar de Singelzaal.

Waar ik met vrijwel alle Besturen steevast in ’T Snouck ging zitten is het wel duidelijk dat ik samen met deze Voorzitter ‘onze plek’ in de Singelzaal heb gevonden. (Die EL CID donderdag stonden we ook alle belangrijke en wat minder belangrijke zaken in de Singelzaal te bespreken!) De Vice-Voorzitter dacht duidelijk weer aan de praktische zaken want zij zorgde voor een lekkere ijsthee (ik had me immers enorm gehaast om hier op tijd te zijn) terwijl ik intussen mijn ontwerpen aan de Voorzitter doorgaf.

Verenigingen die me inspireren (Of beter gezegd, verenigingen waar ik me altijd heel welkom voel, ik graag kom en ik te maken heb met een persoon dat me inspireert) hebben het geluk dat ik vanuit mijn brede visie op originele ideeën kan komen die de vereniging weer kan gebruiken voor doorontwikkeling. Dit kunnen soms kleine dingen zijn (Bij een studievereniging in Delft; Een vlag ophangen op de plek waar het Bestuur staat tijdens de Diesreceptie omdat de achtergrond anders een saai fietsenhok is) en soms ook grote dingen (Bij een studentenvereniging; een heel duurzaamheidsplan voor duurzame en multifunctionele merchandise, een Piekwekenontwerp. Bij een studievereniging; een nieuwe verschijningsvorm voor de dames) en nu had ik naar aanleiding van ons EL CID gesprek in de Singelzaal ook wat zaken ontworpen die ik graag aan de Voorzitter wilde voorleggen.

‘We zitten duidelijk wel op een lijn! Ik zal het in ieder geval aan de rest voorleggen!’ zei de Voorzitter dan ook vrolijk.

Kort daarna kwam echter een wat minder leuke mededeling. ‘Ik weet dat dit erg lullig is, maar helaas moeten we het bezoek inkorten, ik heb je nog gemaild omstreeks 11:00 met de vraag of je wellicht eerder kon komen aangezien er een spoedvergadering tussengekomen is!’ aldus de Voorzitter.

Jammer, maar ik begrijp het natuurlijk wel!

Intussen had de Vice-Voorzitter alle Quintessences voor me gevonden evenals het magazine Quint (het voormalige Quinformatief zoals dat in 2011 en 2012 nog werd genoemd en zoals ik het altijd ben blijven noemen) voor de EL CID lopers. Tijdens de EL CID had de Vice-Voorzitter me al verteld dat de drukkerij failliet gegaan was, dus het sterk de vraag was of er een Quint over zou blijven. Gelukkig bleek dit wel het geval.

Met een Constitutiekaart leek ik wat minder geluk te hebben want de Vice-Voorzitter vertelde me dat die allemaal waren weggestuurd.

Echter bleek de Voorzitter hier weer de Reddende Raaf te zijn want hij offerde het kaartje van zijn bureau voor me op zodat ik hem toch zou hebben!

Aangezien ik het belang van de spoedvergadering heel goed begrepen had leek het mij dan ook niet meer dan logisch dat dit het bezoek zou zijn, maar opnieuw was het de Voorzitter die toch wat Reddende Raaf (We hebben een bijnaam!) in de strijd gooide en alle Bestuurders bijeenriep voor een foto.

Aanvankelijk leek het de Voorzitter een goed idee om voor het pand te gaan staan, want dat hadden we nog niet eerder gedaan!

Echter stond er een auto direct voor het pand, dus dat was geen best idee…

Ik merkte dan ook op dat we altijd nog een klassieke foto in ’T Snouck konden maken.

Terwijl we dus alweer terugliepen kwamen de Secretaris en de Penningmeester Exploitatie 1 ons tegemoet en mopperde de eerste ‘Voorzitter! Jij weet ook niet wat je wil hè?!’

‘Nee, dat heet alle opties zorgvuldig afwegen!’ aldus de Voorzitter.

We liepen ’T Snouck binnen en het werd al snel duidelijk dat de Penningmeester Exploitatie 1 de foto’s zou maken.

Lid Acquisitie (Hij leek schattig maar inmiddels weet ik dat hij een echte terror raaf kan zijn! Weten we echt heel zeker dat hij Aquavite is?) gooide allerlei ideeën ’T Snouck door. ‘Als Sabine nu gaat zitten?’ aldus Lid Acquisitie. Ja en dan de rest staan zeker, dat is schraal!

‘Als er nou iemand op de tafel gaat?’ hoorde ik een andere heer zeggen. (President Commissie of Lid Sociëteit denk ik…  De enige die ik nog helemaal niet heb zien praten is de Penningmeester Vereniging.) Dat heeft Penningmeester Exploitatie 1 van vorig jaar gedaan!

‘We moeten vergaderen!’ merkte de Vice-Voorzitter intussen op die duidelijk de stipte raaf is.

‘Goed, de Voorzitter gaat op de tafel! Maar dan wel zonder kleren!’ merkte Lid Acquisitie op (dit bedoel ik dus met terror raaf) Nu is mijn verwijsliedje voor de Voorzitter (en dat verklap ik niet gauw na bezoek 1) het liedje ‘Complicated’ van Dimitri Vegas en Like Mike waar wel iets in zit dat perfect aansluit op wat Lid Acquisitie zei, maar dat kan hij nooit geweten hebben!

‘Als ik nu ook ga zitten?’ stelde de Voorzitter voor waarop hij ook ging zitten.

Tja, dan kan ik net zo goed dit doen! Zei ik waarop ik op zijn schoot ging zitten.

Raven maken een krassend geluid dat je buitengewoon barbaars kunt vertalen naar ‘kraaa’ en een variant daarop was wat de andere Bestuurders deden toen ze dit zagen.

Nadat iedereen eindelijk in positie stond werden de foto’s gemaakt en toen was er nog een ander punt over en dat was Mr. Sunshine. Vorig jaar lag het volledig voor de hand dat de Penningmeester Vereniging de nominatie voor Mr. Sunshine zou krijgen en twee jaar terug kon het niemand anders dan de Voorzitter zijn. Ook nu was het wat mij betreft geen mysterie wie er genomineerd moest worden en dat was natuurlijk de Voorzitter! ‘Nou dankjewel!’ reageerde de Voorzitter waarna ook die foto’s gemaakt werden.

Nadat de foto’s waren gemaakt bedankte de Voorzitter me opnieuw voor deze eer. Tja, zoals ik al in het vorige verslag had geschreven, ik heb nog nooit eerder (dat ik me kan herinneren althans) zo’n goede klik met een Da Vinci gehad dus hij heeft deze nominatie gewoon driedubbel verdiend! (Hij is ook een van de eersten die de betekenis van deze fotowedstrijd echt op waarde weet te schatten) Daarna was het echt wel tijd om afscheid te nemen, maar ik kan de tijd en moeite van de Voorzitter absoluut waarderen.

 

Nadat ik mijn spullen had gepakt en was vertrokken ben ik nog even op een bankje aan het Rapenburg gaan zitten. Op dat moment kreeg ik het mailtje van de Voorzitter pas echt binnen op mijn telefoon. Ik besloot de mail dan ook vanaf die plek direct te beantwoorden. Het is jammer dat de mail niet eerder doorkwam op mijn telefoon want in theorie had ik die dag gewoon bij Quintus kunnen starten omdat ik drie kwartier te vroeg in Leiden was.

Desondanks heeft de Voorzitter er alles aan gedaan om dit bezoekje toch de moeite waard te maken en wellicht kunnen we de rest van de schade met een Tussentijds Interval inhalen. (Er zit wel een idee in mijn hoofd, maar ik weet niet hoe realistisch dat is….)

Als de Voorzitter mijn vaste contactpersoon was geweest dan had hij sowieso kans gemaakt op zowel Liefste als Lekkerste contactpersoon!

Ik ben weldra weer terug!

 

 

Een duister avontuur met het Quintusbestuur!

Mijn eerdere bezoeken van vandaag verdienden niet bepaald schoonheidsprijzen dus met een relatief rothumeur en een gat van een uur was ik op de Koornbrug gaan zitten tot ik daar ook weer vanaf gejaagd werd door een vrachtwagen van een grote bierleverancier. De bliksem was ongetwijfeld al van verre van me af te lezen dus mijn verbazing was dan ook groot toen ik een brandalarm hoorde maar niets bijzonders zag. Ik vervolgde mijn tocht over de Vismarkt en Aalmarkt richting de Boommarkt en gaandeweg kwamen er steeds meer mensen naar buiten. Aan de manier hoe een medewerker van een kledingwinkel met haar klanten omging kreeg ik de indruk dat zij een stroomstoring hadden. Op de Boommarkt ving ik een gesprek op van een hotelmedewerker met iemand van een koffiezaakje. ‘Het is in de hele wijk zo!’

Goh, de stroom is al net zo enthousiast over deze dag in Leiden als ik! Wat een off-day!

Ook het mbo dat gelegen is aan de Boommarkt liep leeg al leken de mbo-studenten wel te genieten van deze gebeurtenis.

Nog altijd had ik geen flauw vermoeden van de aard van deze storing en al met al vond ik het wel grappig omdat het zo goed paste bij mijn stemming.

Ik kwam bij Quintus aan en het welbekende licht in de hal brandde ook niet.

De intercombel zou het ook wel niet doen…. Dus wat nu?

Toen drong pas de ernst tot me door, want dit kon ook wel eens betekenen dat mijn hele bezoek in duigen zou vallen en het dus met twee teleurstellingen en een rampzalige treinreis zou eindigen!

Ik had bedacht dat als ik hier over 10 minuten nog zou staan ik dan om zou lopen naar de Breestraatzijde zodat ik daar op het raam van het Parlement kon kloppen. Zo ver zou het niet komen want er was iemand bij me opgedoken in een Quintustrui en die had er volgens mij voor gezorgd dat de Voorzitter naar voren was gekomen!

‘Hee goed dat je er bent! Kom verder!’ zei de Voorzitter vertrouwd vrolijk als altijd.

Dit zou het begin zijn van het meest originele bezoek dat ik ooit heb gehad!

 

We liepen de Sociëteit via de nachtingang binnen en wat zal ik zeggen… Quintus zag er nog nooit zo duister uit als nu! Wel heel bijzonder, maar toch een beetje gek.

Het enige licht dat er was, was afkomstig van de noodverlichting die in werking was getreden zodra de stroom was uitgevallen.

Gelukkig weet ik de weg naar het Parlement blindelings te vinden, maar wanneer het écht blindelings moet, dan voelt het toch wel onwennig!

De Voorzitter legde aan die andere heer uit dat werkelijk niets werkte. Zelfs een glaasje water halen was er niet bij!

Dan pas merk je hoezeer we afhankelijk zijn geworden van elektriciteit en in welke mate de automatisering zijn plek heeft gevonden binnen de vereniging.

In het Parlement was het natuurlijk ook duister, maar waar je normaal het minste licht van de ramen hebt (omdat ze geblindeerd zijn) kwam daar nu het meeste licht vandaan.

De aanwezige Bestuurders zaten in een kringetje en lieten merken dat ze ondanks deze ietwat gekke situatie toch blij waren om me te zien.

De Penningmeester Exploitatie 1 zorgde voor een stoel terwijl de Voorzitter op zoek ging naar de items die ik vandaag mee kon nemen. (Wat vast een uitdaging was voor de Voorzitter aangezien alles donker was én hij ook niet de snellere route met de lift kon pakken!)

Penningmeester Exploitatie 2 had intussen een bericht ontdekt dat al aardig viral ging. Op de Faculteit van FSW heb je een glazen lift en iemand had het ‘geluk’ om in de voetsporen van Abeltje te kunnen treden aangezien hij vast was komen te zitten in die glazen lift.

Lid Sociëteit zat aan het bureau van de Voorzitter en hij overhandigde me alvast een inkijkversie van de nieuwe Almanak. ‘Ik ben erg benieuwd wat je er van vindt!’ zei hij vrolijk.

Met behulp van het zwakke licht dat door de ramen kwam kon ik al een aardige inschatting maken van de leukste verhalen van Bestuur 40, de portretten van de mensen achter de QAR en natuurlijk de fancy lay-out!

‘We hebben dit jaar een heel sterke QAR als het ging om de lay-out en dat is ook zeker terug te zien aan het boek! Ik denk dat dit wel een van de beste ooit is!’ aldus Lid Sociëteit.

 

Ik vind de Penningmeester Vereniging dit jaar een beetje typisch… Niet zo zeer griezelig maar ook niet bepaald knuffelbaar of toegankelijk. (Is hij een Da Vinci of een Delta? Ongetwijfeld….)  Hij is zo’n bestuurder die als een dikke spin op de muur aanvoelt. Je weet dat hij er is en dat voelt al ongemakkelijk an sich. Dan is hij ook nog eens erg onvoorspelbaar waardoor je er het liefste een glas overheen zet zodat je in ieder geval weet waar hij zit. Nou, dat ongemakkelijke gevoel had ik nu totaal niet met het licht uit. Ik vond hem eigenlijk wel grappig aangezien hij de AUX-kabel van Lid Sociëteit zocht zodat we in ieder geval wat muziek in het Parlement konden afspelen. (Hij keek wel vijf keer over de kabel heen terwijl Lid Sociëteit hem direct te pakken had…) Blijkbaar is de Penningmeester Vereniging in het bezit van een speakerboxje uit de steentijd op batterijen… Iets wat nu uitstekend van pas kwam. Even later klonk Bonus (Of welke andere namen de Quintusband nog meer gehad heeft…) door de duistere maar gezellige ruimte. Penningmeester Exploitatie 1 leek net als ik erg verrast te zijn over de muziek die de Penningmeester Vereniging op zijn telefoon had staan….

Lid Acquisitie was al op het idee gekomen om typische kampvuurliedjes op te zetten terwijl Penningmeester Exploitatie 2 een filmpje aan mij liet zien van hoe Bestuur 40 het Parlement na de vakantie had achtergelaten. ‘We zijn wel twee uur bezig geweest om alle ballonnen door te prikken!’ zei ze lachend.

‘En in sommige exemplaren zat ook nog eens glitter….’ Voegde ze eraan toe.

Intussen waren ook de Vice-Voorzitter en de Secretaris binnengekomen die een externe lunchafspraak hadden die ook bruut onderbroken was door de stroomstoring. ‘Gelukkig maar dat de app Tikkie bestaat!’ zei de Secretaris droog. Dankzij Tikkie viel er in ieder geval nog af te rekenen via de serveersters, want de meeste mensen hebben tegenwoordig vrijwel geen cash meer op zak!

Lid Acquisitie had inmiddels een tweet van Elektriciteitsbedrijf Liander gevonden waarin zij aangaven dat de stroomstoring wel ietwat omvangrijker was dan alleen ‘een wijk’

‘Heel Leiden en directe omgeving ligt plat en de verwachting is dat dit om 15:45 verholpen is!’ aldus hem.

‘Ik hoop voor jou dat de treinen straks rijden!’ aldus Penningmeester Exploitatie 2.

Penningmeester Exploitatie 1 had bedacht dat ze, nu er toch geen stroom was, ze net zo goed even een frisse neus kon halen want hé, daar heb je geen stroom voor nodig!

Ik keek op de NS app, maar ik kon geen storingen ontdekken al had de Secretaris van een kennis vernomen dat Leiden Centraal wel degelijk plat lag. ‘Er waren ook letterlijk mensen die vastzaten op het station omdat de poortjes niets meer deden!’ aldus haar.

Een aantal studenten zijn naar het LUMC gegaan omdat daar wel stroom was. Als ziekenhuis hebben zij uiteraard een noodstroomvoorziening voor dit soort gevallen. Kortom, heel Leiden en omgeving is in rep en roer van een stroomstoring.

‘Zou NOS hier een item van gaan maken?’ vroeg Lid Acquisitie.

‘Vast niet….’ Aldus Lid Sociëteit.

Misschien TV West wel?

‘Als dit een menselijke fout is krijgt die persoon sowieso de zak…’ vervolgde Lid Acquisitie.

Nou… Onlangs was er een hele grote stroomstoring in Amsterdam en dat was gekomen omdat iemand de verkeerde kabel had doorgeknipt. Dat heeft echt tot diep in de nacht geduurd!

De Penningmeester Vereniging kwam daarop met een heel praktische oplossing. ‘We hebben volgens mij nog fustjes met een handpomp staan…. Dan hebben we in ieder geval iets te drinken!’

 

De Voorzitter had ons inmiddels weer bereikt en had alle items gevonden. Natuurlijk was hij ook wel benieuwd naar mijn mening over de nieuwe Almanak Wederzijds. De Quintessences pasten uitstekend bij de situatie aangezien de covers van de twee ontvangen Quintessences compleet zwart (met een witte tekening erop) zijn. Tja, kom ik eens naar Leiden… kom je in zo’n gedenkwaardige situatie terecht!

Al snel volgden de verhalen over vandaag en prompt realiseerde ik me dat ik mijn Londense ravenspeldje thuis had laten liggen. Ik ben afgelopen winter naar Londen geweest en ben uiteraard ook naar de Tower of London geweest omdat ik dé raven maar wat graag wilde zien! Lid Acquisitie kwam daarop ook even van zijn bureau vandaan om te kijken naar mijn foto met een van de Tower raven!

Aangezien hij op zoek was geweest naar mijn items wist de Voorzitter nog niet dat wij allen op de hoogte waren van de jongen in de glazen lift. Kort daarna kon Penningmeester Exploitatie 2 een nieuw filmpje aan ons laten zien waarin te zien was dat Abeltje kon ontsnappen aan zijn benarde positie in de glazen lift. ‘Je zou toch maar net naar de wc moeten en dan vast komen te zitten in zo’n lift….’ Merkte Lid Sociëteit op.

Uiteraard was ik ook wel benieuwd naar hoe CRISIS en hoe de Bestuursvakantie zelf waren geweest dus al snel kwamen de Voorzitter en Commissaris Exploitatie 2 met de leukste verhalen over deze hoogtepunten van het jaar!

 

Ondanks deze ongebruikelijke bezoekssituatie wilde ik toch wel graag een foto maken dus de Penningmeesters Exploitatie kwamen op het geweldige idee om kaarsen op te zoeken. Dan konden we in ieder geval toch een foto maken van deze ongebruikelijke maar zeker geslaagde bezoekssituatie!

Hoewel je nog altijd niet veel kon zien was het wel duidelijk dat de Voorzitter niet mee op de foto zou kunnen als hij geen pak aan zou hebben. Met een beetje hulp van Lid Acquisitie kon hij toch aardig goed voor de dag komen. De Secretaris zou dit keer de foto gaan maken en aangezien de President Commissie druk bezig was zou die er niet op komen te staan.

Iedereen zocht een leuke positie rondom het Borreltafeltje in (Hoe kan het ook anders dit jaar?) De Singelzaal! We waren bijna klaar met de foto’s toen de stroom er weer in sprong, dus de laatste foto’s zijn wel met licht!

 

Hoewel hij de vorige keer een beetje een Terror-raaf was (Oké, nu kwam hij ook weer met het idee dat de Voorzitter in de kleren van de keizer op de foto moest bij gebrek aan Bestuurspak….) moest ik nu wel toegeven dat Lid Acquisitie ook zeker een lieve kant heeft. Hij had nog maar twee koffiecupjes en die gingen naar mij en naar hemzelf.  De Voorzitter had dus het nakijken, maar werd later alsnog gered door de Vice-Voorzitter die ook voor de Voorzitter een koffiecupje had meegebracht.

Nadat de koffie op was, werd het wel tijd om verder te gaan, maar het slechte humeur dat ik had bij binnenkomst was nu totaal verdwenen! Met een goed gevoel zou ik dus weer huiswaards keren.

Ik had geen idee dat Lid Sociëteit zo leuk kon vertellen, dat de Penningmeester Vereniging in het donker juist een hele gezellige vent is en dat Lid Acquisitie juist het meest zorgzaam is waar de Voorzitter dan weer het meest praktisch is. De beste ideeën kwamen van de Secretaris en de leukste filmpjes van Penningmeester Exploitatie 2.

Zo leer je Bestuurders pas echt kennen!

(Misschien moet er eens een ‘darkroomday’ georganiseerd worden om iedereen wat creatiever te kunnen maken in dit soort situaties. Het 41e Bestuur is er in ieder geval met vlag en wimpel voor geslaagd!)

 

De eerstvolgende keer dat we elkaar weer gaan zien is op EL CID maandag. Dan kan ik zoals de ‘traditie voorschrijft’ gezellig een drankje doen met de huidige Bestuurders op Q point en weer op safari naar de toekomstige leden van Bestuur 42!!

apr 18
okt 17
aug 17
mrt 17
nov 16

EL CID bezoek (13 augustus)

Er is een relatief turbulente zomer in Leiden geweest en dit heeft mij persoonlijk ook heel erg geraakt. Ik kon dan ook echt niet wachten tot ik weer langs kom komen en terug kon slaan met een grote dosis positiviteit! (Wijsheid; Zie je een zwarte spin op de muur? Sla hem plat met een dik felgekleurd boek!)  Ik kwam aan op Q point waar het al lekker druk was met borrelende Disputen. In de kleurrijke drukte ontwaarde ik al meteen twee bekende gezichten in de vorm van Lid Acquisitie en de President Commissie. Ik aarzelde geen moment en liep direct naar hen toe.

‘Hee hallo!’ zei de President Commissie vrolijk. ‘Daar is ze dan eindelijk hoor!’ aldus een lachende Lid Acquisitie.

Wat ben ik blij om jullie weer te zien! Goed ook dat jij er bent, want je moet zo wel mee op de foto hoor! Zei ik al meteen tegen Lid Acquisitie. ‘We gaan zo een hele gedenkwaardige foto maken! Beloofd!’ aldus Lid Acquisitie. (Het is niet eenvoudig uit te leggen maar zodra het nieuws van de turbulente zomer mij bereikte was de eerste persoon die ik wilde zien Lid Acquisitie. Hij kan soms een echte TerrorRaaf zijn maar hij is evengoed wel een man die ik heel erg graag om me heen heb.) Voordat we goed en wel verder konden gaan met het gesprek kwam er een vrolijke blonde Il Lustra naast me staan en ze vertelde me dat we nog veel met elkaar vandoen zouden gaan krijgen. Kort daarna kwam een andere vrolijke dame bij ons staan en zij hoort bij de Vampirelles! We herinneren ons natuurlijk allemaal nog onze enthousiaste Lid Acquisitie van 2 jaar geleden die ook bij de Vampirelles hoorde dus met een Vampirelle in de buurt zit je altijd goed! Intussen bereikten ook de Secretaris en Penningmeester Exploitatie 2 ons en beide dames waren duidelijk blij om me weer te zien. Geheel wederzijds! De EL CID blijft een feest van weerzien met de huidige Bestuurders en het kennismaken met de mysterieuze opvolgers!

Lid Acquisitie beloofde iets te drinken te gaan halen en de Vampirelle zou hem gaan helpen. De Il Lustra had intussen op haar telefoon gezien dat er een hoosbui aan zat te komen dus ze stelde voor om snel naar binnen te gaan! Al snel ontstond er een leuke groep mensen bij de garderobe aangezien Lid Acquisitie na het doorgeven van de eerste drankjes weer was weggerend om nog een ander belangrijk persoon te gaan roepen. ‘Sabine, mag ik je voorstellen aan de Voorzitter van de Lustrumcommissie?’ aldus Lid Acquisitie die in gezelschap was van de Voorzitter van de 8e Lustrumcommissie. En wat niemand had zien aankomen… Hee jou ken ik van Instagram!

‘Ja dat klopt, we volgen elkaar inderdaad op Instagram!’ aldus de Voorzitter van de 8e Lustrumcommissie.

Het 8e Lustrum draagt het thema Discover met subtitel ‘Durf te dromen’ en het belooft dan ook een enorm avontuurlijk Lustrum te gaan worden. Van het diepst in de zee tot hoog in de bergen en tussen de maan en sterren. Dit Lustrum brengt je er allemaal naartoe! (Als ik dan toch mag durven dromen… Lustrumgala? Ik zou wel iemand weten met wie ik daarheen wil gaan!) We konden hier even bijpraten maar niet voor lang. Al snel kwam het met bakken uit de hemel en werd het in de hal steeds voller. ‘Kom Sabine, we lopen even naar het Parlement! Dan kun je jouw spullen kwijt en kunnen we daarna een ronde lopen!’ aldus de Il Lustra.

Samen met de Vampirelle, de Il Lustra en de Secretaris liep ik richting het Parlement. De Voorzitter van de 8e Lustrumcommissie beloofde intussen wat eerste Lustrumitems voor me op te gaan sporen dus die zouden we zo weer in de Singelzaal gaan zien. Lid Acquisitie moest de President Commissie even gaan helpen ‘Maar Sabine, ik blijf écht in de buurt voor de foto, dat beloof ik je plechtig!’ aldus hem.  

 

In het Parlement was Penningmeester Exploitatie 1 druk aan het bellen dus het was een kwestie van de spullen afzetten en gauw weer naar de gang!

In ’T Snouck was de IQ al druk bezig met het voorbereiden van de inschrijvingen. De Secretaris haalde een infoboekje, het gadget (een passenhouder!), een polsbandje en een poster voor me tevoorschijn. ‘Het Quint magazine is tegenwoordig digitaal maar het infoboekje wordt wel nog gedrukt!’ aldus de Secretaris. Leiden is flink aan het verduurzamen en een van die gevolgen is het beperken van drukwerk. ‘Ik moet weer even verder maar je bent in hele goede handen!’ aldus de Secretaris. We liepen terug naar de Singelzaal waar ik van de Voorzitter van de 8e Lustrumcommissie een poster overgedragen kreeg. ‘We hebben nog niet heel veel gadgets. Nog niet! Maar voor nu heb ik in ieder geval de Lustrumposter voor je en daarnaast heb ik ook nog 3 munten van het 5e Lustrum gevonden! Ik weet niet of je het leuk vindt…’ aldus de Voorzitter van de 8e Lustrumcommissie. Zodra ik de munten zag herkende ik het thema meteen. Hee! Daar heb ik het Lustrumboek ook van! Wat leuk! De Il Lustra wees me intussen op het feit dat het Lustrumbekendmakingsfilmpje juist werd afgespeeld dus met zijn vieren keken we vol aandacht naar de beamer waarop de LuCo te zien was die volop avonturen aan het beleven was! Ik kan nu al niet wachten tot het zo ver is! De Voorzitter van de 8e Lustrumcommissie moest weer verder dus de Il Lustra stelde voor om een ronde door het pand te maken! Met zijn drieën liepen we naar de garderobe zodat we via de Commissietrappen alsnog naar boven konden gaan. (De gewone trappen waren compleet overbevolkt door EL CID groepjes) De Il Lustra waren we echter al snel kwijt omdat ze een aantal pakketten in ontvangst moest nemen. ‘Ga maar vast, ik haal jullie zo wel in!’ aldus de Il Lustra terwijl ik met de Vampirelle de trap op ging.

Onze eerste stop was de Raevenzaal die ook redelijk vol stond maar waar we nog goed doorheen konden komen. ‘We hebben echt heel veel werk gehad aan die doeken!’ vertelde de Vampirelle terwijl ze op de doeken aan het plafond wees. ‘Dan moest het weer geïmpregneerd worden… Vuurtje erbij… En dan lieten ze soms toch los!’ Kortom, wie mooi wil zijn moet veel geduld hebben in het geval van de Raevenzaal!

We liepen wat verder de zaal in en we kwamen uit bij het podium. ‘En wat vind je ervan? Kijk ook vooral naar de lichtbakken, daar staat ALSV in!’ aldus de Vampirelle.

Het podium is echt heel erg goed gelukt compleet met een 3D versie van het Quintus EL CID logo! Een echte blikvanger waarop je wel wat goede artiesten neer kunt zetten! (Famke Louise, Brainpower en mijn grote vriend DJ PJ! Just Saying!) Kort daarna kwam ook de Il Lustra weer bij ons die ook graag wilde weten wat ik van de looks van de Raevenzaal vond.

We stonden lekker vooraan bij het podium maar daar werden we al snel verjaagd door de President Commissie en Lid Acquisitie die met podiumpanelen aankwamen (om te voorkomen dat mensen het podium op gaan) Kortom, tijd om weer verder te gaan!

 

In het Commissietrappenhuis was het ook niet saai want er is daar nu een hele tijdlijn gemaakt! Je ziet op deze tijdlijn alle hoogtepunten die Quintus beleefd heeft. Van de oprichting van het 1e dispuut tot het moment dat de kok in dienst kwam! Kortom, het was niet erg dat we op een grote groep EL CID lopers moesten wachten want ik wilde de mijlpalen natuurlijk wel even uitgebreid kunnen bekijken!

Toen we aankwamen op de bovenste verdieping moest ik wel heel even slikken. Sinds mijn Quintessence interview was ik hier niet meer geweest maar deze plek had door de turbulente zomer toch wel een extra lading gekregen. Maar drie sterke vrouwen bij elkaar zijn sterker dan die ene spin op de muur dus samen kunnen we alles aan! De meeste kantoren en fraaie plekken waren nu gesloten maar het Raevennest was wel open. Ik ben altijd dol geweest op deze plek maar het zag er nu wel heel anders uit. Is het hier veranderd?

‘We hebben de muren gewit waardoor het er nu ruimer uitziet!’ verklaarde de Vampirelle.

‘Als je naar de linker muur kijkt zie je daar een wereldkaart. Al die roze stipjes zijn plekken waar Quinten dit jaar met hun Dispuut geweest zijn!’ aldus de Il Lustra. Raven houden van hun nestje maar houden er ook zeker van om eropuit te trekken en de wereld te verkennen. Deze schildering is daar duidelijk het bewijs van!

Aangezien het stortregende en ik posters en drukwerk bij me had moesten we weer via dezelfde weg terug om het Restaurant te bereiken. We waren bijna op de juist verdieping toen we twee mannen van de IQ tegenkwamen. (In het gezelschap van een horde EL CID lopers.) ‘Hee Sabine! Leuk dat je er weer bent!’ reageerden ze beiden in koor. De Il Lustra had me eerder al verteld dat er twee IQ’ers in het pand waren die er naar uitzagen me weer eens te zien. Ze hadden al eens met me op de foto gestaan en die foto was zelfs mijn omslagfoto geweest! Ik wist toen al meteen dat dit mannen van Quintec 2016 moesten wezen. Jawel, dat thema dat ik niet goed genoeg vond waarop ik zelf een eigen Quintec thema had gemaakt. Quintus; Omdat het kan! En geloof me, daar sta ik nog steeds volledig achter! Helaas heb ik deze IQ’ers verder niet meer gezien dus een nieuwe foto is niet meer gelukt.

 

In het Restaurant streken we gedrieën neer om even uitgebreid te kunnen praten over lopende zaken, bijzondere gebeurtenissen, favoriete Disputen, minder geliefde Disputen, speldstrikken (Ik wil ook heel graag een Quintus speldstrikje! Quintus is mijn oudste vereniging in Leiden en ik kom er na al die jaren nog steeds het liefste!) en ijsthee. Quintus heeft sinds kort ook het hippe Fuzetea en mij kun je daar zeker een plezier mee doen!

Andere onderwerpen die passeerden waren het naderend Voorzittersdebat, Mr. Sunshine, mijn favoriete mannen van het huidige Bestuur (Lid Acquisitie en de Voorzitter) en ook mijn Guideline kwam ter sprake.

Omgekeerd waren de Il Lustra en de Vampirelle verbaasd over het feit dat ik nog nooit in het restaurant had gegeten. Bruno de kok kent mij zeker maar ik heb nog nooit van zijn meesterlijke gerechten kunnen proeven. ‘Nou daar moeten we volgend jaar zeker verandering in gaan brengen hoor!’ aldus de Vampirelle. ‘De uitnodiging staat bij dezen!’ voegde de Il Lustra toe.

Ik zou in het verleden al 2x in het restaurant komen eten met mijn adviseur maar iedere keer kon dat toch niet doorgaan omdat mijn adviseur last minute andere verplichtingen kreeg. Ik heb ook nog eens een valse mail gekregen van iemand die zichzelf voor de Voorzitter uitgaf (Daarom ga ik vanaf heden niet meer in op uitnodigingen ingediend via mijn website.) met de vraag of ik eens met hem in het restaurant wilde dineren. Iemand met wie ik zelf nog wel eens in het Restaurant zou willen eten is Lid Acquisitie! (Maar met het 42e Bestuur zou natuurlijk ook heel erg leuk zijn!)

We zaten al gauw een uur te praten in het restaurant toen de Vampirelle de Voorzitter spotte. ‘Kom, dan gaan we even hallo zeggen!’ De Voorzitter stond juist even met Bruno de kok in gesprek en Bruno reageerde vrolijk ‘Ja natuuuuuurlijk ken ik Sabine!’

‘Hallo! Wat fijn je weer te zien!’ aldus de Voorzitter. Volledig wederzijds! En nu je er toch bent… Ik heb nog een Logboek dat je mag signeren!

We gingen dus naar beneden richting het Parlement waarbij ik (als ik de kans had gehad) meteen het 1e couplet uit ‘Niet omdat het moet’ had kunnen rappen. De Quintusbitch (een oud Bestuurder van 2 jaar terug) die al vaker in de verslagen op deze pagina genoemd is was namelijk in het Parlement. Hij was vandaag echter heel erg vriendelijk tegen me!

Penningmeester Exploitatie 1 was nog altijd druk aan het bellen dus in stilte werd er geschreven en in stilte was ik mijn items aan het opruimen.

Zodra de Voorzitter klaar was met schrijven en de Secretaris de pagina’s had opgeleukt met de prachtige 3D Quintus stickers werd het tijd om het Parlement te verlaten. De Il Lustra en de Vampirelle zouden het Logboek wel signeren in de Singelzaal.

We stonden net in het gangetje tussen het Parlement en ’T Snouck toen de Secretaris naar me toe kwam lopen. ‘Oh ja, iemand is echt heel dringend op zoek naar jou! Een stel Crewleden’ aldus haar waarna ze verder liep.

Goh, op het drukke Q point kon het vast niet moeilijk zijn om een stel Crewleden te vinden. (wel dus….)

We hadden zo’n 10 minuten rondgekeken maar geen Crewleden gespot dus we gingen terug naar binnen. Uit eindelijk realiseerde de Il Lustra zich dat de Secretaris een naam had genoemd die haar bekend voorkwam en ze bleek dat nummer ook te hebben. Even later werd ze door dat nummer teruggebeld en kon de Il Lustra vertellen dat we in de Singelzaal waren.

Even later stonden de Ab Actis en Assessor Onderwijs van CDL in de Singelzaal, in een knalrood Crewshirt, om de oorkonde van de leukste nieuwgekomen studievereniging in ontvangst te nemen. Het was even een avontuur maar we hebben elkaar toch weer weten te vinden!

Het Logboek werd dan ook onder de handen van de Vampirelle vandaan getrokken zodat de Ab Actis en Assessor Onderwijs van CDL toch nog even in het Logboek konden schrijven. (Dit was er eerder nog niet van gekomen namelijk) Nadat dat was gebeurd kreeg de Vampirelle het boek weer terug zodat ze haar verhaal kon afmaken. Daarna kwam echter de volgende vraag… Waar is Lid Acquisitie in vredenaam gebleven? De Vampirelle belde hem en de mededeling die volgde was niet bepaald wat ik ervan verwachtte. ‘Die zit nu op de Infomarkt!’

Mijn planning was al maximaal uitgelopen dus als ik Lid Acquisitie echt nog wilde zien dan kon ik elke andere afspraak wel vergeten. Mijn ontwerp rondom Lid Acquisitie ‘It’s Quomplicated’ in mijn guideline kwam dus volledig tot zijn recht. Mijn adviseur had echter opnieuw een last minute interventie op het werk gekregen dus samen koffie drinken ging niet meer door. Daarop besloot ik de knoop door te hakken en naar de Infomarkt te gaan.

Nadat ik afscheid had genomen van mijn fantastische ontvangstcomité wilde ik al koers zetten naar buiten. Ik werd echter onderschept door een dame van het dispuut bij uitstek dat ik op de foto wilde hebben… Triumph! Na de turbulente zomer wilde ik natuurlijk terugslaan met kleur en als je het hebt over stoere meiden die nergens bang voor zijn dan heb je het over Triumph! (Maar ook Atalanta en Cassis mag je zeker niet uitvlakken!)  Deze dame wilde van alles en nog wat over mijn hobby weten en toen ik voorstelde om gewoon een foto met alle Triumphantes te maken was ze meteen overtuigd. Ik kon er natuurlijk wel op wachten dat ik ook een heuse Triumphdoop zou krijgen maar dat had ik er graag voor over! Met Triumph aan je zijde versla je de duisternis met krachtig blauw-wit-rood!

Na Triumph stond er ook al een mannendispuut klaar dat graag met me op de foto wilde en daar was ik wel verbaasd over. In de vorige verslagen heb je al met regelmaat kunnen lezen dat ik dol ben op Aquavite. ExpresZo heeft via Instagram ook de nodige bonuspunten bij mij gescoord. De disputen die mij minder liggen zijn Da Vinci en Delta. En wat denk je? Juist Delta stond in de rij om met me op de foto te gaan! (Mijn vaste wapen is een driehoek, dat schept dan wel weer een band met Delta) Knalgeel en donkerblauw is uiteraard veel sterker dan de duisternis dus er kwamen hier ongetwijfeld wat mooie plaatjes uit!

 

Nadat Delta mij had bedankt voor dit momentje of fame besloot ik nu direct naar de Infomarkt te gaan want ik kon gewoonweg niet naar huis zonder Lid Acquisitie nog eens gezien te hebben en zonder fatsoenlijk afscheid genomen te hebben. Ik moest letterlijk een groot deel Infomarkt doorploegen om bij de juiste kraam te komen maar ik had Lid Acquisitie al snel gevonden. Aangezien hij nog even bezig was met een verhaal te houden tegen een groep EL CID lopers prikte ik hem met mijn paraplu om aan te kondigen dat ik hem gevonden had. Hij had zijn verhaal snel klaar kan ik je vertellen!

Waar zat je nou? ‘Ja ik ben echt de hele tijd bij het pand gebleven maar ik kreeg uit eindelijk een telefoontje van de Vice-Voorzitter met de mededeling dat ze nu echt afgelost moest worden. Ik had geen keus!’ aldus hem.

Nou ja, omdat ik je toch nog heel graag wilde zien ben ik toch maar deze kant op gekomen. ‘Nou dat vind ik heel erg lief van je!’

Terwijl hij het Logboek onder zijn neus kreeg kwam er een dame van de Quintec naar me toe om zich voor te stellen en te bedenken wat ik nog niet had. Uit eindelijk kwam er nog een flyer bij met de QR code die naar het Quint magazine leidde.

‘Maar hoe was je dag verder? Wat staat er nog meer op je programma deze week? Wat vond je van je bezoek aan Quintus?’ aldus Lid Acquisitie die enerzijds graag een gesprek wilde hebben maar anderzijds al snel merkte dat luisteren, praten en schrijven geen eenvoudige opgave is. Al snel kwam dan ook de mededeling ‘Ik denk dat ik toch maar even doorschrijf want ik kan geen twee dingen tegelijk! Mannen hè!’ uit zijn mond. Zodra hij het verhaal had afgeschreven en er nog een Q-Time raaf bij had getekend (Zijn evenbeeld, de TerrorRaaf, wellicht?) stelde hij voor om een foto te maken. Sowieso wilde ik een foto samen. Gedurende dit jaar had ik eigenlijk meer oog voor de Voorzitter dan voor de rest maar als ik dan de verslagen en foto’s terugkeek was het steevast Lid Acquisitie die de show stal!  Kortom, ik ben hem gedurende dit jaar zeker gaan waarderen ondanks dat ik hem bij sommige uitspraken wel achter het behang kon plakken. Na een leuke foto samen werden de aanwezige IQ’ers en de aanwezige Quintec-leden erbij gehaald voor een leuke groepsfoto. Nadat ook die was goedgekeurd kon ik eindelijk doen wat ik die hele dag al had willen doen. Een knuffel met Lid Acquisitie. ‘Geloof me, we gaan elkaar echt nog wel zien hoor! Bij TG of op Quintus. Het komt echt wel goed!’ Aldus Lid Acquisitie die me probeerde te motiveren om weer vrolijk mijn planning op te pakken terwijl ik echt nog niet van plan was om weer rechtop te gaan staan en hem los te laten. Normaalgesproken heb ik deze momenten juist met een aankomend Bestuurder… Maar dit jaar was toch al duidelijk anders dan alle andere! Ik ga jou echt enorm missen lieve Lid Acquisitie! Maar ik verheug me evengoed enorm op het jaar met Bestuur 42 en het 8e (Mijn geluksgetal) Lustrum! En met een beetje geluk kan Lid Acquisitie alsnog een rol gaan spelen in dit nieuwe jaar! Ik beloof jou nu plechtig dat ik nu niet meer over je heen zal kijken zoals ik dit jaar eigenlijk te vaak gedaan heb. Hopelijk tot snel!!

 

 

aug 18

Officiële kennismaking met Bestuur 42 (25 oktober)

Niet omdat het moet maar omdat het kan!/Quality Time/Qomplicated/The Shotcaller

Natuurlijk had ik tijdens de EL CID ook al de nodige Undercover Bestuurders gesproken maar zoals het traditie is benoem ik hen pas bij de functie wanneer zij officieel geïnstalleerd zijn! Mocht je echter nog benieuwd zijn met wie ik afgelopen EL CID Quintus onveilig maakte… Dan kan ik je bij dezen vertellen dat dit de Voorzitter (de Vampirelle) en de Vice-Voorzitter (De Il Lustra) waren! Ik had de Secretaris en de President Commissie ook wel even gezien maar in de hectiek van de EL CID maandag was hun aanwezigheid toch vooral een onderdeel van het geheel geworden! Vandaag zou ik ze eindelijk echt leren kennen!

 

Bij binnenkomst kon ik niet voorkomen dat ik even schrok. De halve muur was vervangen door houten spaanplaat… Ah, dat bedoelde de Voorzitter dus met ‘De verbouwde Sociëteit’ in mijn Logboek! De mannenplee was niet meer toegankelijk maar gelukkig kon je wel nog bij de vrouwenwc als het moest!

Ik liep probleemloos door naar de Singel maar daar stonden een paar meiden te strijden met de verlichting. ‘Weet u misschien hoe dit licht werkt?’ Is het Bestuur er nog niet dan? Ik ga wel even in het Parlement kijken.

Het Parlement was zeer goed gevuld met Bestuurders (Zoek de mannen… Op de Penningmeester Vereniging na zag ik alleen maar vrouwen!) dus nadat ik hallo had gezegd vertelde ik dat de meisjes niet uit de verlichting in de Singel kwamen dus of iemand ze even wilde helpen. ‘Lekker bezig, je neemt gewoon onze taken over!’ zei een dame die zich voorstelde als Penningmeester Exploitatie 2.  Ja natuurlijk! Kleine moeite!! Ik kon het echter niet helpen dat ik verbaasd was over die hoeveelheid vrouwen. Zijn de mannen dit jaar gewoon op of….?

Toen ik echter goed naar de vestjes keek kwam ik er achter waarom het Parlement het Vrouwenparlement geworden leek te zijn. De Lustrumcommissievrouwen waren er namelijk ook bij!

Tijdens de zomer hadden de Lustrumcommissievrouwen nog een roze lintje in de vorm van een strik op hun jasje zitten waardoor ze heel herkenbaar waren. Desondanks vond ik het zelf maar een erg matige verschijningsvorm want wat had een eenvoudig roze lintje nu met het avontuurlijke Lustrumthema Discover te maken?

In de VAP-periode hebben de dames echter een upgrade in de verschijningsvorm gemaakt en hebben zij nu net als de Bestuursvrouwen een stukje dasstof op het vestje zitten. (Maar dan wel dasstof van de Lustrumdas.) Toen ik dus het scheepsroer op het vestje van een van de dames ontdekte werd alles me duidelijk.

Nu is het Parlement best een leuke plek maar de indeling van het Parlement leent zich niet echt voor een uitgebreide bijkletssessie (met de meiden!)  dus al snel werd er voorgesteld dat we naar de Singelzaal zouden gaan zodat we daar eens goed konden praten over wat er dit jaar allemaal staat te gebeuren!

Lustrum Locatie I had meteen een leuk doosje tevoorschijn gehaald en daar zaten tompouces in! ‘Gisteren heeft ons dispuut het Lustrumthema en de Lustrumreis locatie gepresenteerd en deze waren nog over! Leek ons in ieder geval erg leuk om aan jou te presenteren en samen met jou op te eten!’

Aan de tompouces voor mijn neus kon ik niet direct opmaken bij welk dispuut deze gebakjes moesten horen maar al snel werd me verteld dat ze afkomstig zijn van mijn grote vriendinnen van Atalanta! (In mijn eigen EL CID 2013 was het een idee van ‘mijn’ Quintec huisgenoot om mij met Atalanta mee te laten eten. Iemand van Via Nostra heeft me vervolgens aan Caduta Massi gekoppeld omdat hij niet de indruk had dat Atalanta iets voor mij zou zijn. Caduta Massi heeft altijd een groot geel-turkoois-paars plekje in mijn hart gehouden en als ik wel lid was geworden had ik zeer waarschijnlijk bij hen beland. Desondanks moet het ook gezegd worden dat ik in alle jaren Quintus maar 1x een Atalant getroffen heb waar ik echt niets mee had (2012-2013) Verder heb ik altijd leuke contacten met de Atalanten gehad!) Nou, daar moet ik zeker even een foto van maken en daarna kunnen we aanvallen!

Kort daarna stapte de Voorzitter van de Lustrumcommissie binnen en die kende ik natuurlijk ook al van de EL CID. Voor de gelegenheid had hij een vers stuk gevuld speculaas meegebracht voor bij de koffie of thee! ‘Niet te lang wachten met aanvallen want nu is hij nog lekker warm!’ was de boodschap die hij meegaf.

Intussen waren de dames druk in de weer om iedereen van koffie, thee of water te voorzien. De Vice en ik zaten wel op een lijn als het om thee ging want dit herfstige weer vroeg uiteraard om een lekkere kop chai thee!

 

De drukte werd al snel te veel voor het kleine ronde tafeltje dus de Penningmeester Vereniging (die zich inmiddels ook weer had laten zien) en de Voorzitter van de Lustrumcommissie kwamen op het idee om de vierkante Quintustafel (bekend van de stroomstoring fotoshoot!) erbij te pakken zodat iedereen voldoende eigen ruimte zou hebben om iets te drinken, iets te eten en te praten!

Uiteraard werden er een paar mensen geroast, (Als ik in je ga geloven en jij al bij een ander zit wanneer ik nog niet eens IN de trein gestapt ben… Dan vlieg je meteen naar de gradatie 0 en wordt er na een dikke roast nooit meer over je gesproken!) Werden al mijn Quintus verwijsliederen met de hoofdrolspelers daarin uitgelicht. De Quintus bitch, het gouden duo, De Reddende raaf… Ze kwamen allen voorbij! En er werd zowaar een mysterie opgelost! Vorig jaar had ik mijn 3e valse Quintusuitnodiging (Wanneer komt er nu eens een oprechte?) gehad en de aanwezigen wisten blijkbaar wie er achter deze valse uitnodiging hadden gezeten! Het antwoord was niet wat ik had verwacht maar het zorgde er wel voor dat de schuld een keertje niet bij Da Vinci terecht kwam. De Voorzitter van de Lustrumcommissie was wel benieuwd wat ik van Al Capone vond. Ik heb er wel eens iets van gehoord maar ik heb nog nooit iets met die mannen te maken gehad. ‘Daar moeten we maar eens verandering in gaan brengen dan!’ zei hij lachend. De drie herendisputen die bij mij onder een vergrootglas liggen zijn Aquavite, Delta en Da Vinci dus daar heb ik ook de grootste mening over.

Al snel werd er even een ronde gemaakt wie bij welk dispuut vandaan komt. Zo ben ik er nu achter dat ik ook zomaar bij La Bohémienne terecht had kunnen komen. Een verzameling meiden met een voorliefde voor verzamelen! Andere dispuutsnamen die vielen waren Atalanta, Sté Amé, Chloé, La Rebelle, Duodecim, Cobra en dus Al Capone.

Altijd leuk om weer wat meer over de verschillende disputen te ontdekken. Slotconclusie is wel dat ik diverse disputen heb ontdekt die wel bij me hadden kunnen passen maar dat er twee disputen zijn waar ik nooit terecht zou komen en dat zijn Triumph en Cassis. (Ondanks dat ik Triumphantes wel gouden wijven vind!) 

Natuurlijk kwamen de lopende zaken ook honderduit aan bod. Mijn bezoeken aan de andere AHC verenigingen, mijn plannen voor vandaag in Leiden, mijn lopende zaken buiten de hobbywereld om (het behalen van mijn rijbewijs) en tussen al die verhalen door kwamen er ook nog wel eens wat nieuwe gezichten bij. Zo liet Lid Sociëteit zich even zien en ik moest al meteen om hem lachen. Je valt meteen bij me op als je de ‘Frankfactor’, de ‘Mr. Worldwide factor’ of de ‘Pindakaasfactor’ hebt. Lid Sociëteit heeft de laatste! (Pindakaas is een van mijn vier wapendragers en hij symboliseert de humor binnen mijn hobby. Logischerwijs is Pindakaas zijn bijnaam en wanneer je de ‘Pindakaasfactor’ hebt, heb je een talent om mij, zonder al te veel te hoeven doen, altijd weer op te kunnen vrolijken, zelfs als ik erg chagrijnig ben! De verwijsliedjes van Pindakaas zijn evengoed niet de minsten. Don’t you worry child van Swedish House Mafia en Sky full of stars van Coldplay!) 

De persoon die daarna kwam had het al meteen lastig met me en dat zou de hele dag zo blijven… Het is waarschijnlijk maar goed dat ik Penningmeester Exploitatie 1 niet tijdens de EL CID tegen ben gekomen (Of misschien heb ik hem wel een hand gegeven maar weet ik dat niet meer) want anders had de geschiedenis zich mogelijk voor de 3e keer herhaald. Volgens mij is dit een hele lieve jongen en een hele harde werker… Maar wel weer van het dispuut waar ik een zwak voor heb en waarmee het meestal niet goed afloopt.

Hij hield zich dan ook maar wijselijk op de vlakte al luisterde hij wel geïnteresseerd mee naar alles wat ik zat te vertellen.

Toen de Lustrum Vice met het idee kwam even naar het Lustrumkantoor te gaan splitste het gezelschap zich op. De gehele (aanwezige) Lustrumcommissie toog naar boven (al gingen sommigen met de lift en ik was er daar 1 van!) Ook de Vice en de Secretaris waren meegekomen naar boven. De Voorzitter van de Lustrumcommissie vond dit overigens een heel goed moment om een lakzegel op een kaart te zetten (geen idee waarom die man dat nu deed want die kaart was niet voor mij!) in de tussentijd toonde Lustrum Pers en Publiciteit met trots de poster van het allereerste Quintuslustrum. De Delta Playbackshow was er toen ook al en die is er nu nog steeds! De Lustrum Intern/Secretaris vertelde op haar beurt iets meer over de betrekkingen met andere Lustrumcommissies waarop de Lustrum Voorzitter er de vraag overheen gooide wat ik van de Lustrumpakketten vond. 7 pakketten beginnend bij Dora the Explorer (voor de allerkleinsten!) tot het all-in pakket Alexander de Grote. Tja, waarom zijn er 7 pakketten nodig terwijl 3-4 pakketten de lading ook wel zou dekken zou je denken?? Tja, daar zou ik later in dit jaar nog wel achter gaan komen!

De Lustrum Intern/Secretaris vertelde dat zij nu nog parttime zitten en op zich komt dat niet heel slecht uit want door de verbouwing zitten er nu geen ramen in het kantoor van de Lustrumcommissie en dat is nu niet bepaald een werkbare situatie.

Uiteraard kon ik ook nog wel het een en ander vertellen over de Lustra waar ik wat van meegemaakt heb. Zo kwam de Lustrum Voorzitter op het idee om een penning voor de Lustrumcommissie te maken, maar dan in het thema van het 8e Lustrum. Tja, de enige instantie die DAT doet is A.S.C./A.V.S.V…. De LuCo daar brengt elke vijf jaar een nieuw insigne uit in de vorm van hun themalogo. Daar schrijf je echter geen geschiedenis mee want zodra de nieuwe LuCo gaat zitten moet daar weer een nieuwe insigne komen. (Dit is ook erg kostbaar wanneer je dit elke keer bij de Koninklijke Begeer laat maken!) Vrijwel alle verenigingen die met meerdere linten werken hebben een vast wapen voor de Lustrumcommissie en die zie je aan het halslint. Bij de DSB werd dit afgelopen jaar gecombineerd door het Lustruminsigne aan het lint en een reversspeld in de vorm van het themalogo.

Dit zou ik Quintus dan ook zeker aanraden!

De Lustrum Vice vertelde dat het hok nu nogal kaal was maar zodra de verbouwing achter de rug is gaan ze het hok verder aankleden en belooft dit een heel gezellige werkplek te gaan worden. Dat was ook meteen het signaal om weer richting de Singelzaal te gaan, waar het toch wel warmer en gezelliger was!

 

Aangekomen in de Singelzaal stonden de Penningmeester Exploitatie 2 en de President Commissie nog steeds bij de tafels. De mannen en de Voorzitter waren verdwenen. Zodra wij terugkeerden werden zij er al snel ook weer bijgesleept.

Met het Bestuur weet ik dat ik hen nog vaker zal gaan zien, met de Lustrumcommissie weet ik dat op zich ook wel al bestaat er een risico dat ze dan al meer aan het stressen zijn. Ik besloot dan ook mijn logboek alvast aan de leden van de Lustrumcommissie voor te leggen. De Lustrum Voorzitter begon heel enthousiast met schrijven en kwam op het idee ook hier een zegel in te zetten. Hij kwam weer met die kaart aan zetten die hij eerder van een zegel had voorzien en de Vice ging samen met de Lustrum Pers en Publiciteit naar boven om het kaarsvet en het zegel te halen. Het proces verliep op zich goed maar toen ik wel erg veel vuur zag begon ik het toch een beetje te knijpen. Zet niet mijn geliefde logboek in letterlijke vuur en vlam lieve Lustrum Voorzitter!!! ‘Ik zou maar even omdraaien!’ zei de Vice lachend terwijl ze zelf toezicht hield op het proces. Even later stond er een prachtig lakzegel in mijn logboek, wist ik nog steeds niet wat er nou met die kaart was (en daar zou ik ook niet achter gaan komen…) en werd het logboek doorgegeven aan Lustrum Pers & Publiciteit. De Secretaris had nu een afspraak dus zij zou ons gaan verlaten. ‘Maar geen zorgen, vanavond maken we een leuke groepsfoto met het hele Bestuur!’

Intussen praatte Penningmeester Exploitatie 2 me alvast bij over de heerlijkheden die je in het Quintusrestaurant kunt bestellen. De fish & chips vielen mij al meteen in de smaak dus ik besloot die te kiezen. (Maar er zat nog wel heel wat meer bij dat me lekker leek!) Het logboek ging van Lustrumcommissielid naar Lustrumcommissielid en ik zag dat ik sowieso te laat ging komen bij Augustinus. Bij Quintus is het altijd een feestje en de afspraken lopen eigenlijk altijd wel uit…  Maar dat betekent alleen maar dat het een succesvol bezoek is!

Nadat ook de laatste aanwezige Lustrumcommissaris in het boek had geschreven was het tijd voor de volgende stap namelijk de foto’s!

De foto’s werden nu weer in ’T Snouck gemaakt en we begonnen met een foto met de Lustrumcommissie. Lekker met de meiden en de Lustrum Voorzitter dus!

Omdat de Lustrum Voorzitter de enige man van het gezelschap was (die andere twee zaten met de dokter en een tentamen…) mocht hij wel naast mij komen staan.

Nadat die foto’s met mijn camera en een mobieltje waren gemaakt werd de volgende opstelling al voorbereid, een algehele groepsfoto. Natuurlijk werd mij gevraagd hoe ik het wilde zien maar ik besloot hiervoor gebruik te maken van het S.T.H.T. Principe. De betekenis van S.T.H.T. is geheim, alleen de laatste letter is bekend, die staat voor ‘test’. Ik kan de S.T.H.T. om twee redenen toepassen. Of omdat het me oprecht niet zoveel uitmaakt wie er naast me komt staan wanneer ik iedereen aardig vind en gewoon niet kan kiezen. Of om te achterhalen hoe het met bepaalde betrekkingen staat. Mensen die jouw aanwezigheid erg belangrijk vinden of om wat voor reden graag in jouw buurt zijn krijgen in zo’n S.T.H.T. alle mogelijkheid om de plekken naast je of in jouw directe omgeving op te zoeken.

Wanneer ik precies weet hoe alle betrekkingen in elkaar zitten ga ik vaak zelf opstellingen opzetten  maar zeker in het begin of op een cruciaal punt is zo’n S.T.H.T. de ideale graadmeter om te zien hoe het met de mensen om je heen staat.

De opstelling was gevormd en er werden wat leuke foto’s gemaakt.

Daarna was het de beurt aan de aanwezige Bestuurders. (De President Commissie had net een belangrijk telefoontje, Lid Sociëteit werd naar het Parlement gestuurd om zijn das en vestje te halen en ik wachtte vrolijk af wie er naast me zouden komen staan) Ook die foto’s werden gemaakt en daarna was het tijd voor de vraag der vragen… Mr. Sunshine?

Om de een of andere reden was iedereen overtuigd dat het Penningmeester Exploitatie 1 moest worden. (Kijkt naar buiten, ziet Komkommertijd in de Breestraat hangen, denkt Complicated….) Er waren enkele aanwezigen die juist voor Lid Sociëteit gingen aangezien hij de Pindakaasfactor heeft. Mij maakte het niet zoveel uit, ik moet beide mannen nog wat beter leren kennen om echt te kunnen oordelen. Uit eindelijk kwam het oordeel ‘Interne Battle’ en dit losten de mannen op een interessante manier op…

 

Wanneer je de foto’s ziet zal het je opvallen dat ik allemaal speldjes op rechts heb en een strik op links heb zitten. Daar zit zeer zeker een verhaal achter. Verenigingsbestuurders dragen een reversstrook, speldje of speldstrik/plokje op links omdat dit het dichtste bij je hart is. Ik draag consequent alles op rechts omdat alles me aan het hart gaat, ik met alles verbonden ben maar evengoed onafhankelijk ben.

Het feit dat er een kersenrode strik met bruin-wit en een koningsblauwe strik met goud op links (naargelang dit een informeel of een zakelijk officieel bezoek is) gedragen worden heeft ermee te maken dat ik op dit ogenblik een schakel in ontwikkeling heb. (Ik leg het verhaal uitgebreider uit wanneer ik 100% zeker ben. Nu is dat 70%) Hierdoor is mijn hart dus wel verbonden aan een instantie en om die reden draag ik de strikken van die instantie op links.

De mannen hadden dus besloten een stoeltje te maken (de ideale teamworkopdracht) om zo de interne battle foto te kunnen maken. (Mr. Sunshine technisch klopt die foto natuurlijk niet.) Penningmeester Exploitatie 1 was links van mij gaan staan en Lid Sociëteit stond rechts van me. Ik wilde dus op het ‘stoeltje’ springen maar hierbij raakte ik per ongeluk Penningmeester Exploitatie 1 met mijn elleboog. Wellicht had hij beter voor de veilige rechterkant kunnen gaan! (Dit zou namelijk wel een Bestuursman zijn die ik in de gaten zou houden wanneer ik geen strik op links zou dragen.)

De foto’s werden gemaakt en volgens mij kwamen de mannen er best goed vanaf! Het is nu aan de Quinten om te kiezen wie de eer hoog mag gaan houden tijdens de competitie! (Tijdens het volgende bezoek zal er dus een officiële inzendingsfoto gemaakt gaan worden!)

 

Nadat alle foto’s waren gemaakt werd het tijd om mijn spullen bijeen te zoeken en het afscheid voor te bereiden. Echter niet voor lang want om 18:15 zou ik alweer terug zijn voor het eten!

 

Ik kwam zo rond 18:07 aan bij Quintus en ik had in de loop van de dag flink wat nieuwe items vergaard. Kortom, ik hoopte maar dat ik nog iemand in het Parlement zou treffen want ik zou teveel opvallen als ik met mijn Augustinus makelaarsbord aan tafel zou gaan zitten!

Onderweg naar het Parlement kwamen de Penningmeester Vereniging, Lid Sociëteit en Penningmeester Exploitatie 2 me al tegemoet. ‘Hee hallo!’ aldus de eerste gevolgd door een vrolijk ‘Goed dat je er weer bent hee!’ door de laatste.

In het parlement waren ook nog meer dan genoeg mensen. De President Commissie moest nog even iets afmaken en ook de Vice moest nog even iets doen. Gelukkig was daar Lid Acquisitie die me wel mee zou nemen naar het restaurant! Ik had zelf flink pijnlijke voeten aangezien ik vandaag nieuwe schoenen aan had gedaan en er al zo’n 1.300 stappen op had zitten. Lid Acquisitie was op zijn beurt ook niet zo snel omdat hij een knieblessure heeft. Kortom, wij gingen mooi met de lift! Onderweg naar de lift kwamen we de Lustrum Intern/Secretaris nog even tegen die juist wegging. Dat was dus een Hi en een Bye, maar leuk haar nog even gezien te hebben!

Aangekomen in het restaurant ontdekte ik de Secretaris en Penningmeester Exploitatie 2 op de afgesproken plek onder het krijtbord. Ik zat nog niet of de keukenhelden kwamen al met ons eten! Penningmeester Exploitatie 2 had een royaal gevulde wrap, de Secretaris een smakelijk uitziende burger en ik had mijn fish & chips. Niets stond ons nog in de weg om hier een gedenkwaardige namiddag/avond van te maken! Toch?

 

De bouwvakkers hadden eerder vandaag een stroomstoring veroorzaakt en hoewel je dat op het eerste gezicht niet kon merken waren er achter de schermen toch flink wat problemen. Zonder werkende kaartlezers kon er niet afgerekend worden en kon er geen druppel drank uit de taps getoverd worden! Kortom, de Penningmeester Vereniging en Lid Sociëteit waren keihard bezig met noodoplossingen terwijl we Penningmeester Exploitatie 1 met geluk vanuit de verte konden zien terwijl hij aan het bellen was met bedrijven die dit probleem zouden kunnen oplossen. De President Commissie kreeg ook nog eens te maken met de nodige uitdagingen dus al snel had ik door dat dit niet het gedroomde etentje zou worden…

‘Dit soort dingen horen ook bij het Bestuursleven…’ merkte de Vice met een moeilijk gezicht op.

Penningmeester Exploitatie 2 bleef onverwoestbaar vrolijk en zei ‘Deze wrap lijkt misschien heel wat voor zo’n kleine dame maar hij gaat helemaal op!’ op mijn beurt zat ik ook flink te smullen van de heerlijke fish & chips. De vis was een heel klein beetje te groot voor mij maar wat was het heerlijk eten!!!! Huisgemaakte ravigottesaus, een heerlijk knapperige visfilet, smakelijke perfect gebakken friet en een kuipje mayo waar je al je friet mee kunt besmeren! Ook je broodnodige groentes liggen er nog bij in de vorm van een frisse salade. Je krijgt voor een heel lieve prijs een heerlijke maaltijd van geweldige kwaliteit!  Een maaltijd waar je een hele avond mee door kunt gaan! De Vice zat aan het stoofpotje met andijviestamppot wat er ook heerlijk uit zag. Aan de vegetariërs is ook gedacht met een vegaburger of wat te denken van een heerlijke falafelwrap! Kortom, er is nog meer dan genoeg om uit te proberen!

Geleidelijk stapten er ook wat Donderdagavond disputen binnen. De eersten waren van het gemengde dispuut Dionysos. De tweede tafel werd bezet door Machra waar je niet echt omheen kon. Tussen die Machra chaos (Machraos?) ontdekte ik echter een gezicht dat me verdacht bekend voorkwam. De Secretaris verloste me van mijn twijfel. ‘Ja, dat zie je goed. Dat is Lid Sociëteit van vorig jaar!’ ‘Normaal draagt die toch een bril?’ reageerde de President Commissie verbaasd. Ja klopt, daarom twijfelde ik ook of hij het was!

Een tafel voorbij Machra kwam La Rebelle te zitten en helemaal achterin was het domein van Duodecim geworden. Aangezien Lid Acquisitie bij dat dispuut vandaan komt kwamen er ook enkele mannen onze kant op om hallo te zeggen.

 

Een andere bezoeker kwam in de vorm van de Voorzitter van de Lustrumcommissie. ‘Ik zag de Voorzitter lopen en dacht Oh ja! Sabine! Even hallo zeggen!’ aldus hem.

Kwam je speciaal nog even langs dan? ‘Ik zat hier de hele middag te werken en ga er nu vandoor!’ reageerde hij. Lief!!

Toen ik hem eerder vandaag had gezien vertelde hij me dat hij ook nog een tentamen op de planning had staan en ik wilde natuurlijk weten hoe dat was geëindigd. ‘Volgens mij heb ik die wel goed doorstaan!’ zei hij lachend waarop hij natuurlijk een high five van me kreeg.

‘Tijdens het volgende bezoek wil ik trouwens ook wel Mr. Sunshine worden hoor!’ volgde er uit het niets uit zijn mond.

Unit! (Mijn meest favoriete uitroep naar mensen die ik een beetje onhandig vind.) Waarom zeg je dat nu pas?! Je had alle kans en gelegenheid om dat vanochtend al in orde te maken! ‘Volgende keer gaan we dat zeker in orde maken!’ zei hij lachend.

Hij kreeg van mij nog een knuffel ter afscheid en daarna ging hij er vandoor.

Af en toe flitste het crisisteam even langs de tafel om iets te eten maar na twee happen verdwenen ze dan weer.

Ook Penningmeester Exploitatie 2 hing de typische raaf uit want zo zat ze aan tafel en zo was ze weer weg. ‘Ik ben heel graag betrokken bij de keuken en zo, dus ik wil wel zeker weten dat alles goed gaat!’ aldus haar. Duidelijk een vrouw die haar taak serieus neemt!

 

Naast het heerlijke eten heeft het Quintusrestaurant ook heerlijke toetjes! Op aanraden van de Vice ging ik voor de carrotcake. Omdat ik geen groot stuk meer op zou kunnen krijgen na de heerlijke maaltijd spraken de President Commissie en ik af dat we een stuk zouden delen.

De Vice bestelde er eentje voor zichzelf.

De koffie was echter nog niet geserveerd of de Vice moest even een gesprekje voeren. Zij liep er dus met haar koffie vandoor en was weg. Kort daarna kwam er een jongen van de keukencommissie naar ons toe met de mededeling dat er nog maar 1 carrotcake was. We besloten meteen dat we die dan zouden verdelen, geen enkel probleem!

Ik had al tegen Penningmeester Exploitatie 2 gezegd dat ik graag met Bruno de kok op de foto wilde. Bruno is hier een echt fenomeen en zonder hem hadden we hier nooit zo lekker kunnen eten! Tijdens de EL CID had ik hem ook eventjes gezien en hoewel hij precies wist wie ik was moest ik aan hem toegeven dat ik nog nooit iets van zijn menu had geproefd! Nu daar vandaag verandering in kwam wilde ik daar wel een foto van hebben!

Bruno kwam in hoogst eigen persoon met onze carrotcake naar de tafel en had er een waar feestje van gemaakt! Een prachtig opgemaakt bord, toefjes slagroom afgewerkt met karamelsaus en een chocoladevlindertje op elk puntje carrotcake! ‘Ik hoorde dat je met me op de foto wilde dus laten we dat doen!’ aldus Bruno. Zijn meesterlijke carrotcake ging natuurlijk mee op de foto! Superleuk Bruno!!!

Bruno moest daarna natuurlijk weer terug naar de keuken en de Secretaris, President Commissie en ik vielen aan op de puntjes carrotcake al bewaarden we de laatste netjes voor de Vice zodat ze na haar gesprekje ook nog wat lekkers zou hebben!

Ik heb echt zo lekker gegeten! Het enige dat eraan ontbrak was een ijstheetje bij het toetje en een wit wijntje bij die overheerlijke fish & chips, maar ja… die storing was nog altijd niet opgelost dus we moesten het met gemeentepils doen!

Ondanks dat het een chaosje was met die storing en het feit dat dit de eerste donderdagavondborrel was en de disputen extra energiek waren vond ik het zeker de moeite waard om deze avond mee te pakken!

 

Toen we echt niet meer over Machra heen konden komen stelde de President Commissie voor om naar de Singelzaal te gaan en uit eindelijk eindigden we in het Parlement. Gezien de tijd en het feit dat de storing nog steeds niet was opgelost liet ik het idee van de groepsfoto voor vandaag maar varen. Dit soort gebeurtenissen kunnen wel eens voorkomen maar ja, dan heb ik reden te meer om snel weer eens terug te komen zodat we dan de borrel en de groepsfoto kunnen inhalen!

Sowieso moet ik ook nog eens een maandagavond meemaken want die is heel anders dan de donderdagavond! De Penningmeester Exploitatie 1 was weer even binnengelopen en die was duidelijk oververhit aan het rondrennen. ‘Ik zoek die voltmeter! Welke is dat?’ riep hij terwijl hij door de spullen van Lid Sociëteit aan het graven was. Zelfs Lid Sociëteit van vorig jaar werd bij het proces betrokken. (Nogal een geluk dat die er net was!) Ik vond het uit eindelijk wel een beetje treurig en was in staat om de Penningmeester Exploitatie 1 een knuffel te geven. Hij deed zo zijn best maar het wilde allemaal niet lukken. Voor ik echter iets kon doen was die alweer verdwenen.

De Secretaris had intussen de constitutiekaart voor me opgespoord. Quintessence 3 van vorig jaar werd uitgesteld naar het volgende bezoek maar ik had wel Quintessence 4, het makelaarsbord van de EL CID en het plokje! (Jawel! Het superlieve 42e heeft ervoor gezorgd dat ik mijn eigenste Quintusplokje heb!!)

 

Dit deel van het bezoek is niet helemaal verlopen zoals het had gemoeten maar ja, dit soort dingen kunnen nu eenmaal wel eens gebeuren! Gelukkig hadden we ook het ochtendprogramma en ondanks dat het chaotisch was hebben de Bestuurders er zeker het allerbeste van gemaakt! Ik ga zorgen dat ik op korte termijn eens op een maandagavond kan komen. Dan kan ik weer een andere specialiteit proeven en kijken hoe het met de maandagsfeer zit! Het 42e Bestuur en de Lustrumcommissie zijn voorlopig nog niet van me af! Het was een bijzonder leuk bezoek en tijdens het volgende bezoek maken we het allemaal weer compleet! Ik zie er naar uit!!!

DSC08669.JPG
DSC08667.JPG
DSC08671.JPG
DSC08673.JPG
DSC08674.JPG
DSC08677.JPG
DSC08675.JPG
DSC08679.JPG
DSC08705.JPG
okt 18

Aprilbezoek Quintus (11 april)

Het was weer tijd voor een rondje door Leiden en uiteraard zou ik Quintus ook weer op de planning zetten! Tijdens mijn vorige bezoek had ik ook een dagafspraak en een avondafspraak in het restaurant maar aangezien het toen nogal chaotisch verlopen was hadden de Vice-Praeses en ik al meteen afgesproken dat we een inhaalbezoek zouden plannen zodat ik de echte sfeer in het Quintusrestaurant alsnog kon proeven. Dat werd dus deze 11e april.

 

Ik kwam een kwartier vertraagd aan en ik keek mijn ogen uit. Wat is er veel veranderd hier! De tweede set deuren bij de hoofdingang was weg, ik kon de zijingang niet direct vinden, waar ooit een garderobe was keek je nu uitsluitend op spaanplaten. Holy shit… Wat is hier allemaal gebeurd?! Toen ik in de EL CID hoorde dat er een verbouwing aankwam had ik geen idee dat het zó groots zou worden!

In de Singelzaal lag heel veel klusmateriaal en rommel. Poeh… Ik ben erg benieuwd wat voor verhalen ik allemaal ga horen!

Ik stapte het Parlement binnen en de Voorzitter keek me volledig verrast aan. ‘Sabine? Ben je nu echt 6 uur te vroeg?’ vroeg ze verrast en lachend tegelijk. Nee, we hadden een dagafspraak én een avondafspraak vandaag!

De Penningmeester Vereniging redde de situatie heel soepel want hij vroeg ‘Heb je de nieuwe Almanak eigenlijk al ontvangen?’

Nee… Dat is een van de redenen dat ik er vandaag ben! ‘Ah, dan ga ik dat gelijk even in orde maken!’ aldus de Penningmeester Vereniging en daarna was hij even verdwenen.

‘Ik dacht ook echt dat we alleen een avondafspraak hadden!’ zei de Vice toen ze het telefoongesprek had afgerond en me kwam begroeten.

We hadden deze afspraak om 12 al staan en aanvankelijk zou ik op Augustinus gaan eten. Omdat die avondafspraak met Augustinus verviel mailde ik jou of we wellicht de Restaurant in de herkansing afspraak konden maken, naast de afspraak die we al hadden staan. Ach ja, kan gebeuren!

‘Nou, je bent er nu! Je had nog geen Quintessence van dit jaar ontvangen hè?’ aldus de Vice.

Even later kreeg ik van haar de eerste twee Quintessences overgedragen en kort daarna stond de Penningmeester Vereniging achter me en hij zei op deftige wijze ‘Mag ik u de allernieuwste Almanak overhandigen?’ Het Almanakthema is er eentje waar je wel echt even over moet nadenken maar de Penningmeester Vereniging legde vol enthousiasme uit waar de QAR het thema vandaan had. Wat mij al meteen erg bevalt aan deze Almanak is het feit dat hij een fluwelen kaft heeft. De kaften van zijn voorgangers hadden wat problemen was me opgevallen dus ik was wel blij dat er nu een QAR was die het lef had om een ander kaftmateriaal te kiezen. Wanneer je snel kijkt voelt hij als een authentieke Quintus Almanak voordat hij een nieuw Perspectief kreeg.

Daarnaast vond ik het leuk om te zien dat de Penningmeester Vereniging zo enthousiast met de Almanak bezig was. Tijdens het vorige bezoek was hij in mijn ogen het minst spraakzame Bestuurslid dus dan is zo’n enthousiast onthaal sowieso heel erg leuk!

Nu had ik ontdekt dat ik een aangetaste Almanak had (Een stel zilvervisjes was nogal Buiten de Lijnen gegaan….) en aangezien het er even op had geleken dat ik een eigen huis in beeld had (Bijna had ik ander werk gehad… Helaas ben ik door een psychologe afgeschoten met de mededeling dat ze me ‘te onzeker’ vond.) wilde ik proberen alle beschadigde Almanakken te vervangen zodat, als het nieuwe huis er dan zou komen, ik een stralende collectie vol perfectie in een grootse mooie collectiekamer zou kunnen zetten. ‘Goed dat je dat nu hebt ontdekt want nu kunnen we er nog iets aan doen! Laten we naar boven lopen!’ aldus de Vice.

Allereerst stopten we even in de Raevenzaal die nu volledig onherkenbaar was. Iemand die niet zo bekend is met de jaarkalender van Quintus kan zich afvragen of deze invasie aan wit zeil te maken heeft met de verbouwing. Iemand die wel bekend is met de jaarkalender weet natuurlijk dat dit alles te maken heeft met het jaarlijkse Togafeest! Dit jaar heeft Olympus de handen ineen geslagen met de meiden van Jo-Jo om van het toch al legendarische feest een échte Lustrumtopper te kunnen maken! Op een ietwat ordinair gedecoreerd vaasje bij de trap na vond ik dat het er echt heel erg goed uitzien!

De andere reden waarom we even naar de Raevenzaal liepen was omdat de tap in de Singelzaal nog niet aanstond maar ik wel zin had in een glaasje ijsthee!

 

We liepen verder naar boven richting het archief. ‘We kunnen zo wel vragen of Lid Sociëteit even tijd vrij heeft. Hij weet namelijk alles van de verbouwing af en hij kan je dan ook veel beter uitleggen wat er allemaal gebeurt!’ aldus de Vice terwijl ze op een laddertje klom voor de VeVamanak. (Vervang Almanak) Eenmaal terug op de grond gingen we nog even langs de leden van de Lustrumcommissie!

Toen ik hier de vorige keer was, was de ruimte niet veel meer dan een wit muf hok zonder ramen… Nu de deur open ging was het echter een wereld van verschil!

Er zaten ramen in het kantoor, er is frisse lucht, er wordt heel druk gewerkt en het is prima werken (als je de knipperende TL-buis boven de ingang van het kantoor even negeert.)

Locatie I haalde al meteen een plattegrond tevoorschijn zodat ik kon discoveren hoe het Lustrumterrein er uit zal komen te zien!

‘We hebben echt heel erg veel geluk met dit mooie Lustrumterrein! Hier komt een groots buitengebied en daar hebben we een heel mooi binnenterrein!’ aldus Locatie I terwijl ze me alles aanwees. ‘Disputen gaan manifestaties houden, alles gaat mooi aangekleed worden. Het is écht de moeite waard om een dagje mee te pakken!’ aldus haar.

Tja, het slechte nieuws aan dat het andere werk niet doorging is het feit dat ik nog langer bij mijn huidige werk zit. Het goede nieuws is dat ik de Lustra wel nog mee kan pakken!

Er zijn veel Lustra waar ik niet heen zal gaan maar een dagje Discover wil ik zeker gaan proberen!!

De Vice van het Lustrum had intussen het allereerste Lustrumgadget voor me opgespoord. ‘We hebben nog een paar mutsen van de Quintersport over, als je er eentje wil hebben dan mag dat!’ aldus haar.

Uiteraard wilde ik die heel graag hebben! De hele winter heb ik tegen die leuke mutsen op Instagram aan zitten kijken dus… logisch!

‘Je had trouwens wel gelijk tijdens onze vorige ontmoeting… We zitten nu al veel meer te stressen!’ aldus Locatie I.

‘We houden in ieder geval contact over items en een bezoekje aan het terrein!’ aldus de Intern/Secretaris.

Kortom, het gaat helemaal goed komen met het Lustrum!

De Vice en de Interne/Secretaris zeiden dat ze me tijdens het eten weer zouden zien. Locatie I kon er echter niet bij zijn. ‘Volgende keer wellicht?’ zei ze nog.

Tot de volgende keer!!!

We zouden weer naar het Parlement gaan maar we kwamen eerst nog even langs de keuken waar Penningmeester Exploitatie 2 druk bezig was in haar domein. ‘Heb je het menu al gezien? Ik heb het helemaal vernieuwd!’ zei ze trots.

Nou, het is werkelijk geweldig geworden! De menu’s zijn volledig in stijl met elementen in het restaurant en ze zitten op een te leuk clipboard. ‘De stijl is helemaal geïnspireerd op die wandschildering! Vind je het leuk?’ vroeg ze.

Zeker, jij hebt heel erg goed werk verricht! Nu moet iedereen hier komen eten om te zien wat voor mooie menu’s er zijn!

Ik besloot deze keer voor Bruno’s burger te gaan, maar dan wel zonder saus. (Ik ben geen sausmeisje…) ‘Dan ga ik daarvoor zorgen! Tot straks!’ aldus Penningmeester Exploitatie 2.

 

Terug beneden troffen we Lid Sociëteit op het Parlement. Al mijn spullen kon ik rustig op het Parlement laten en dan konden we even naar alle verbouwingselementen gaan kijken. ‘Ik heb wel even tijd voor een rondje hoor!’ zei Lid Sociëteit vrolijk.

‘Moet die foto vandaag nog gemaakt worden?’ vroeg de Voorzitter.

Jazeker, zonder foto geen officiële nominatie!

‘Dan gaan we straks zeker een goede foto maken!’ beloofde Lid Sociëteit.

Allereerst de zijingang… Die zal aan het einde van het traject de hoofdingang van Quintus zijn. ‘Net als vroeger eigenlijk’ aldus de Vice.

‘Groot voordeel is dat we er een dakterras op krijgen, zo kunnen we dus nog langer van het zonnetje genieten!’ aldus Lid Sociëteit.

‘Kunnen we er al op?’ vroeg hij zichzelf vervolgens hardop af. ‘Nee, we kunnen er niet bij maar ik heb het al vanaf de Raevenzaal laten zien!’ aldus de Vice.

Dus we draaiden ons om en gingen de keldertrap af. Al bij binnenkomst voelde die trap een beetje vreemd aan. Was hij verbreedt?

‘Ik denk dat je nog wel weet dat dit altijd een smal trappetje was…’ aldus Lid Sociëteit. Ja, hij was dus inderdaad verbreedt.

‘De kelder was vroeger een nogal duistere opslag. Een plek waar je niet graag kwam door alle donkere muren en viezigheid, dat is nu allemaal veranderd!’ aldus de Vice.

Lid Sociëteit deed intussen een poging om een beschermkap van een traptrede te halen zodat ik kon zien wat er voor mooi hout onder lag!

‘Het is echt compleet anders dan hoe het was!’ aldus de Vice.

We kwamen langs gloednieuwe wc’s in aanbouw. Het klinische wit heeft plaatsgemaakt voor prachtig antraciet en ik kon niet anders dan volledig onder de indruk zijn. Zulke luxe wc’s heb ik nog nooit op een Sociëteit gezien!

‘Hier komt vanaf nu de garderobe!’ wees Lid Sociëteit me op een grote ruimte.

‘Daardoor kunnen we de plek waar vroeger de garderobe was ombouwen tot een gloednieuwe borrelzaal!’ vertelde de Vice.

Ik werd met elke seconde die ik hier liep enthousiaster en enthousiaster.

We kwamen vervolgens langs een heel gek hokje dat onder de trap ligt. ‘Als je hier probleemloos doorheen wil moet je 1.40 zijn…’ lachte de Vice.

Ik vermoed dat dit een opslagplek gaat worden.

Er was een klusser druk bezig in die ruimte en hij zei ‘Nou, even kruipen en dan kun je er prima in hoor! Hoe denk je dat ik hier anders gekomen ben?’

Mijn oog viel direct op een stofzuiger en het nodige andere materiaal van mijn lievelingsgereedschapsmerk. Deze verbouwing zit wel goed want de klussers werken met Festool! De Vice keek me ietwat raar aan maar als het om gereedschappen gaat heb ik echt een hele sterke mening! (Ik heb al met menig pandbaas een discussie gevoerd over gereedschap!) Lid Sociëteit ging niet tegen me in dus ik vermoed dat hij het wel met me eens is!

 

We gingen verder en kwamen uit bij een enorme ruimte. ‘Dit gaat de dixozaal worden. De basis is nu klaar dus binnenkort kunnen we aan de slag gaan met het installeren van de apparatuur en het realiseren van een podium en een DJBooth!’ aldus Lid Sociëteit.

Hij werd vervolgens even ontvoerd door de voorman van het klusbedrijf dus de Vice legde uit dat deze ruimte een ‘doos in doos’ genoemd werd.

De term Box in Box construction heb ik wel vaker gehoord bij verenigingen en dat is echt een hele fijne constructie voor ruimtes waar flinke feesten gehouden worden.

Door een isolatiegang tussen de binnenmuur en de buitenmuur te realiseren kun je bij wijze van spreken een bom af laten gaan zonder dat de buren ook maar iets horen.

‘Het idee is een beetje om een soortgelijk iets als een Hifi te realiseren’ aldus de Vice.

Met de Hifi ben ik niet zo bekend maar ik ken de Lorre en de Bikini natuurlijk wel. Studentendiscotheken die worden gerund door het Corps maar waar elke student welkom is. Kenmerkend is de aparte ingang en het feit dat alle voorzieningen verder aanwezig zijn.

En zoiets zal hier dus ook gaan ontstaan. ‘We zijn nog druk bezig met een namenwedstrijd. De persoon die de winnende naam bedenkt krijgt hier een klein gedenkplaatje!’ aldus Lid Sociëteit.

De Qixo, Ravenvlucht of bijvoorbeeld de Odin? (Hugin en Munin waren immers de raven van Odin.)

Ik kan niet wachten om het af te zien!

 

We gingen terug naar boven en daar nam Lid Sociëteit me even mee naar het gebied achter de spaanplaat bij de voormalige ingang. Helemaal tegen de muur zullen we de nieuwe bierbollen gaan krijgen. We krijgen er sowieso twee bij! We laten het zo installeren dat iedereen de bollen kan zien, zonder dat iedereen erbij kan!’ vertelde hij enthousiast.

‘Verder komt hier de Boommarktzaal. Dat zal een beetje een zaal zoals de Singelzaal gaan worden. Geschikt voor afstudeerborrels of speciale gelegenheden. Daarnaast hebben we steeds meer groeperingen zoals een bridgeclub en een klaverjasclub en het is natuurlijk wel zo fijn als zij ook een plekje op de Societeit hebben.’ aldus de Vice.

Speciaalbier, mooie tafels, intieme sfeer…. Ik heb NU al zin in de Boommarktzaal!

Ook hier ontdekte ik weer het nodige aan Festool dus ik wist het zeker… Ook deze zaal gaat er fantastisch uit komen te zien!

 

We keerden terug op het Parlement en het was dan ook tijd om dit bezoek af te ronden. Terwijl ik mijn tas in orde maakte vertelde de Voorzitter over de Bestuursvakantie naar Florida. De Dinnies hebben duidelijk een heerlijk weekje Amerika gehad! ‘Je kunt je tas wel hier laten als je wil! Die Almanakken zijn immers loodzwaar! Aldus de Vice toen ze me zag inpakken.

Ik was alleen wel zo handig om mijn Logboek op het bureau van Penningmeester Exploitatie 2 te laten liggen maar de Vice was zo opmerkzaam dat ze hem meteen bij mijn spullen legde.

We zouden elkaar rond de klok van 18 weer zien voor het eten!

 

Om 17:45 liep ik dezelfde route als die ik om 12:15 had gelopen. De bouwlampen waren nu uit dus het voelde nog spannender om door het verbouwgebied te lopen. Aangekomen op het Parlement nam ik meteen het bureau van de Vice in zodat ik mijn spullen van de laatste bezoeken bij de rest kon voegen. Penningmeester Exploitatie 2 en de Secretaris waren intussen bezig om de laatste dingen van vandaag af te ronden. Toen ik me realiseerde dat ik de kerstkaart nog niet had ging de Secretaris daar meteen mee aan de slag. ‘In principe zijn alle kaarten gesneden, die van jou is nu geknipt’ vertelde ze.

Ach, de mijne is daardoor wel het meest persoonlijk aangezien die met volle aandacht uitgeknipt is! Iets waar de Secretaris het wel mee eens was.

Vervolgens kwam er een duidelijke 2 het kantoor binnen die vroeg naar de President Commissie aangezien hij tekeningen had die zij even moest zien. ‘Ze is iets met een Vraagactie aan het doen dus ze zal zo wel terugkomen!’ aldus de Secretaris.

Meestal komen mensen die me niet kennen wel naar me toe om zich even voor te stellen. Deze man deed dat niet. Daarnaast leek hij het heel normaal te vinden dat ik hier was dus hij zei wel hallo en hij praatte vrolijk mee. Hij vroeg ook wat ik vandaag gedaan had in Leiden maar ik had echt geen idee wie deze leuke 2 moest zijn. Hij leek mij duidelijk te kennen maar ik wist zeker dat ik hem nog nooit gezien had!

Tot mijn grote verbazing grabbelde hij ook nog eens in de lades van Lid Sociëteit om vervolgens naar een markeerstift te vragen.

Ik snapte er nu al helemaaaaal niets meer van! Wie is deze man en waarom worden Penningmeester Exploitatie 2 en de Secretaris niet boos dat hij zomaar in lades grabbelt? Dat is toch gek?

Mijn verbazing bleef maar groeien en even na 18:00 zou die verbazing op het hoogtepunt komen.

Voor het zover kwam moest ik even naar de wc. Bij het Parlement is ook een wc al had ik die nog nooit bezocht. Het was overigens duidelijk dat de Parlementwc ook verbouwd is want de wc had dezelfde prachtige antracietkleurige tegels en een fraaie wasbak. Het geheel werd afgemaakt door een foto van het Bestuur van vorig jaar dat erg prominent aan de muur gelijmd was.

Ik keerde dan ook terug met de vraag of dat Bestuur zichzelf een schijtbestuur vond… want waarom hang je een foto tijdens Sine Regno op de wc… Of all places?! ‘Oh, dat ga ik wel even vragen!’ reageerde Penningmeester Exploitatie 2 lachend. De vreemde bezoeker lachte er hartelijk om.

 

We gingen naar het Restaurant en we hadden een mooie tafel gekregen voor Bestuur + bezoeker en de Lustrumcommissie! Penningmeester Exploitatie 2 verzorgde een lekker glaasje ijsthee terwijl de Secretaris me vertelde dat de verbouwing eigenlijk twee jaar terug al zou zijn. ‘De toenmalige Lid Sociëteit was er heel erg druk mee en er was zelfs een speciale verbouwingscommissie in het leven geroepen om de verbouwing in goede banen te leiden. Echter is de verbouwing met twee jaar uitgesteld maar omdat Lid Sociëteit van dat jaar er echt alles van weet is hij er nu nog steeds heel nauw bij betrokken!’ aldus de Secretaris.

Wacht… Was dat Lid Sociëteit van twee jaar terug op het Parlement?!

‘Ja, dat was hij… Had je hem niet herkend?’ vroeg ze lachend.

Nee…. Wat is die veranderd!!!!! Die is echt van gradatie 1 gewijzigd in een volledige gradatie 2! Wauw, dit kan ik echt niet geloven! Dit kan gewoon niet waar zijn… Is dit echt dezelfde? (Zo ben ik zeker nog een tijdje doorgegaan…. Ik kan oprecht NIET geloven dat die zo veranderd is!)

Het eten werd gebracht en de tafel raakte steeds verder gevuld. Direct tegenover mij was er nog een plekje vrij en hoewel hij net als met het vorige bezoek meer afwezig dan aanwezig was tijdens het bezoek was hij toch wel dé persoon die vlakbij me kwam zitten met het eten. Ik heb het dan over Lid Acquisitie.

‘Leuke dag gehad in Leiden?’ vroeg hij terwijl ik net een grote hap van Bruno’s burger nam.

Kauw kauw kauw… Ja hoor! Drukke dag maar wel heel erg leuk!

‘Wat vind je van de verbouwing? Heb je het dakterras al gezien?’ vervolgde Lid Acquisitie terwijl ik wederom een hap nam.

Kauw kauw kauw… Ik vind het allemaal al erg mooi worden! Ik kan niet wachten tot het klaar is! Er is zoveel veelbelovends wat ik vandaag gezien heb tijdens mijn ronde met de Vice en met Lid Sociëteit!

‘Mag ik een frietje? Ik ga straks met mijn Dispuut eten maar ik heb stiekem wel een beetje honger!’ vervolgde hij.

Uit eindelijk heb ik het maar opgegeven met netjes praten… Het gevaar van gesprekken tijdens eten.

Lid Acquisitie vond het echter nogal typisch dat hij andermans frietjes op zat te eten dus hij ging maar even naar Bruno om te vragen of hij een bakje friet kon bestellen en al snel stelde Lid Sociëteit voor om het bakje friet te delen. In de tijd dat Lid Acquisitie het bakje friet was gaan vragen was de President Commissie bij ons gekomen en zij ging op het plekje van Lid Acquisitie zitten.

Toen Lid Acquisitie dus terugkeerde keek hij nogal teleurgesteld naar het plekje waar hij eerder nog zat. ‘Daar staan zat stoelen! Dan pak je er toch een en zet je die aan de kop van de tafel?’ aldus de altijd praktische President Commissie.

 

Al gauw ging het gesprek richting interessante zaken van deze week. Zo had de President Commissie een situatie gehad met een Brabander die een ‘Bord’ wilde schilderen. Het klonk echter als ‘Bocht’ dus de President Commissie snapte er helemaal niets meer van! Hoe kun je nou een bocht schilderen?? Intussen had ze interessant uitziend geld tevoorschijn gehaald.

Door het Sanskriet erop en het feit dat ze vertelde dat het van een vriend kwam die naar Thailand was geweest dacht ik dat het hier om Thaise Baht ging. 10.000 Baht?

‘Ik ga toch eens even uitrekenen wat dat waard is…’ zei Lid Acquisitie die vervolgens druk met valutaomzetters aan de gang ging.

‘Dat is gewoon 208 euro!’ riep hij na een poosje verbijsterd uit.

Echter leek het plaatje niet te kloppen bij het werkelijke briefje dus hij ging verder zoeken.

‘Laat maar, het is Laotiaanse Kip… Net 1 euro waard.’ Zei hij vervolgens droog.

Lao Kip? Dat klinkt meer als een gerecht dan als geld!

Het bakje friet werd gebracht en het bleek toch niet zo praktisch dat Lid Acquisitie aan het tafelhoofd zat terwijl Lid Sociëteit er nog een Penningmeester Exploitatie 2 en een VerenigingsVerzamelaar tussen had zitten.

Penningmeester Exploitatie 2 stelde dan ook voor om met Lid Acquisitie van plek te wisselen zodat de mannen hun bakje friet konden delen zonder dat er twee vrouwen tussen zaten.

Ik hield uit eindelijk nog een stukje burger over. Wat een geweldige burger is dat maar je zit er ook echt wel vol van! (En het zwaar frustrerende aan mijn lichaam is dat ik na een dag racen, vol wandelingen en vol adrenaline enorme honger heb maar dat mijn maag na verloop van tijd blokkeert en de rest van mijn verteringsstelsel dwars gaat liggen. Je bent zo blij met een heerlijke maaltijd maar je lichaam doet nog altijd alsof die van Bio Science Park naar Leiden Centrum aan het racen is.)

‘Weet je dat er mannen zijn die gewoon een big-mac versie van deze burger bestellen? Ik krijg hem ook nooit helemaal op maar een dubbele burger vind ik echt bizar!’ aldus de Secretaris.

Een enkele burger vond ik zelf ook voedzaam genoeg, daar hoefde echt geen dubbele van gemaakt te worden!

Penningmeester Exploitatie 2 wilde graag het toetje van de maand met me delen want de stroopwafel cheesecake was aldus vele bezoekers een echt hoogtepunt! Nou, een halve was meer dan genoeg maar het was zeker een erg lekker toetje!

Uit eindelijk was ik tijdens deze maaltijd erg veel bezig geweest met de Secretaris, de Penningmeester Exploitatie 2, Lid Acquisitie en met de President Commissie maar we zouden nu natuurlijk ook foto’s gaan maken!

Daarnaast moest de Vice nog iets met me delen met betrekking tot de Opperklasse van Mr. Sunshine. Beter op tijd gewaarschuwd dan te laat horen hoe het zit waardoor je keihard op je bek gaat. Dit was echter wel een momentje waarin ik lichtelijk instortte. Mijn buik was nog een oorlog aan het voeren tussen blij zijn met voedsel en vol adrenaline zitten, mijn hart had even een duikvlucht naar beneden gemaakt en in mijn hoofd raasde typische radiomuziek die ik eigenlijk nooit in mijn hoofd heb. Lid Sociëteit toonde zich een stralende Mr. Sunshine want hij was zo lief om me te trakteren op de heerlijke maaltijd die ik vandaag mee heb mogen eten. ‘Duidelijk, Mr. Sunshine heeft alles voor je over hoor!’ aldus Vice en Intern van de LuCo. Superlief van je Lid Sociëteit, heel erg bedankt hiervoor! Ik mag geen bonuspunten toekennen voor Mr. Sunshine, maar ik kan je hier zeker een eervol certificaat voor geven! Ook leek Lid Acquisitie aan te voelen dat ik enigszins aan het instorten was aangezien die ook even bij me kwam staan en op die wijze toch een soort van kalmte overdroeg. Uit eindelijk ging ik maar weer op een stoel zitten om even op adem te komen. Op dat moment kwam Bruno even een praatje met me maken. (Hij wist niet dat hij een plekje op mijn site heeft gekregen en dat zijn eigenste burger ook nog een plekje op mijn site zal krijgen!)

Ik had echt compleet in kunnen storten maar door al deze lieve mensen is de schade volledig beperkt gebleven tot dit korte moment rond de tafel. Wat dat aan gaat kun je ook beter slecht nieuws krijgen wanneer je in goed gezelschap bent. Zij trekken je er sowieso weer doorheen en helpen je er weer volledig bovenop!

 

Ik ging met de Vice en de Intern van de LuCo vast terug naar de Singel en even later voegden de rest zich bij ons. Ik had Lid Sociëteit al even met een knaloranje bouwhelm zien lopen en ik vond dat eigenlijk wel passend bij Mr. Sunshine. Voordat we echter die foto gingen maken gingen we eerst voor een groepsfoto met Bestuur want Lid Acquisitie moest richting zijn Dispuutseten. De dames van de LuCo gingen er enthousiast mee aan de slag en ze maakten wat leuke foto’s.

Vervolgens Mr. Sunshine waarbij ik toch ook de andere Bestuurders riep. Als je jouw Bestuur ‘De Dinnies’ noemt dan kan Mr. Sunshine niet in zijn uppie voor de beschilderde muur komen te staan toch?

Daarna gingen we nog groepsfoto’s met de dames maken en Penningmeester Exploitatie 2 legde me de BO pose uit. De meiden van La Bohémienne hebben namelijk een vaste pose en het was stiekem wel een hele leuke pose die iedere dame zou moeten kennen!

Kortom, de fotosessie rondden we af met de enige echte BO pose!

 

Daarna hadden we het nog even over het AHC Songfestival en de liedjes die daarvoor ingezonden zijn. Maar ook kwam Mr. Sunshine nog even terug in de gesprekken want blijkbaar is Lid Sociëteit in alle opzichten de beste keuze geweest. Kortom, ik ben heel erg blij dat de interne battle zo is gelopen zoals het is gelopen. (Maar eerlijk is eerlijk… Ik had vanaf dag 1 al wel een voorkeur voor Lid Sociëteit aangezien de combinatie Aquavite + MST + Bestuur = chaos in mijn hoofd vastgebeten was. Daarnaast heeft Lid Sociëteit een aanzienlijk zonnigere lach dus wat mij betreft lag de keuze wel vast… Maar ja, wanneer er twee kandidaten zijn is het altijd beter om een interne battle in te zetten… Al was ik wel blij met het feit dat de man van mijn voorkeur de interne battle heeft gewonnen. Vanaf nu is het echter niet meer aan mij maar aan de likers en de jury!)

We hebben nog even nagepraat in de Singel maar uit eindelijk moest ik er wel vandoor. De treinen reden niet rechtstreeks naar huis dus ik had nog een extra overstap op Den Haag Centraal in het vooruitzicht, daarnaast ging mijn beste vriendin een dag later trouwen dus die zou ook niet zo blij met me zijn als ik half lag te slapen tijdens de ceremonie!

De Vice deed mijn uitgeleide en we spraken af contact met elkaar te houden over de volgende bezoeken.

 

Ik heb het echt fantastisch gehad op Quintus! Er zijn maar een paar verenigingen waar ik me zo betrokken voel en Quintus is er duidelijk een van. Als ik niet in mijn element was geweest dan had ik wel compleet ingestort na het slechte nieuws maar de Dinnies hebben me er volledig doorheen gesleept en me weer vrolijk gekregen!

Sowieso heel erg veel waardering voor Lid Acquisitie en Lid Sociëteit aangezien die twee echt een sleutelrol hebben gespeeld vandaag. Ik zie hen vaak het minst omdat zij vaak weg zijn of bezig zijn met processen maar ze hebben deze extra vermelding absoluut verdiend!

Overigens heb ik het met iedereen heel erg leuk gehad vandaag. Mijn items zijn weer op peil, ik heb mijn ogen uitgekeken én ik heb heerlijk gegeten! (Waarvoor enorm veel dank aan Penningmeester Exploitatie 2, Bruno en aan Lid Sociëteit!)

Tenslotte moet ik ook nog even mijn waardering uitspreken voor dit Bestuur in zijn geheel. Het is niet voor het eerst dat ik ergens met een Verbouwingsbestuur te maken heb. Hoewel dit Bestuur ook met vele heftige verbouwingsmomenten te maken heeft laten zij dit absoluut niet blijken. Aan mijn planning en aan de kwaliteit van de bezoeken is dan ook helemaal niet te merken wat voor heftig jaar dit eigenlijk voor dit Bestuur is! Daarom wil ik toch even laten weten dat ik enorm veel respect voor dit Bestuur heb en dat ik het enorm waardeer dat ze zoveel moeite doen om de uitstekende betrekkingen uitstekend te houden!

Het was weer top op Quintus en ik kan niet wachten om op Discovery te gaan in de Lustrumperiode! Dit jaar met Quintus is alles behalve klaar, zoveel is duidelijk!!

 

Enorm bedankt voor alles en tot snel!!!!

apr 19
DSC09655.JPG
DSC09656.JPG
DSC09657.JPG
DSC09650.JPG
DSC09651.JPG
DSC09660.JPG
DSC09661.JPG
DSC09662.JPG
DSC09664.JPG
DSC09665.JPG
DSC09666.JPG
Discover

Lustrum Quintus -Complicated Omdat het Kan!- Discover de Festivaldag! (24 juli)

Eerder deze week was ik al bij het Lustrum van Veritas te vinden aangezien de LustrumCommissie me daar ook had uitgenodigd om de Festivaldag mee te pakken. Nu was dat wel een leuke en gezellige middag maar ik wist ook wel dat vandaag de leukste editie zou gaan worden aangezien Quintus toch wel echt een thuiswedstrijd is. Ik kom er immers al sinds 2011 en mijn betrekkingen zijn dit jaar uitstekend, dus ik twijfelde er niet aan dat het een geweldige dag zou gaan worden!

Ik wist ook wel dat er vandaag erg veel bijzonders zou kunnen gebeuren. Ik had daarom al mijn QuintusVoorbereidingen in de dagen voorafgaand tevoorschijn gehaald zodat ik overal op berekend zou zijn. Ergens achterin mijn hoofd zweefde ook wel het scenario dat het Bestuur van Augustinus (Dat zijn wel hele andere Voorbereidingen zoals je wellicht zult begrijpen) er ook wel eens kon zijn aangezien de LuCo ook welkom was geweest op het Augustinus Lustrum Casanova en de betrekkingen van Augustinus en Quintus dit jaar ook erg goed zijn… Desondanks liet ik dat scenario voor wat het was… met als gevolg dat ik toch nog verrast zou worden! Om alvast iets te spoilen… De odz. Van het Lustrum is in ieder geval volledig waargemaakt. Durf te dromen want hier kunnen ze nog wel eens uitkomen!

 

Overigens hielden de Weermannen ons al een tijdje in hun greep want er werden temperaturen rond de 37 graden aangekondigd en dat zou niet direct ideaal zijn voor een festivaldag die volledig buiten plaats zou gaan vinden.

Echter had ik er alle vertrouwen in dat de LuCo ook een hitteplan had liggen, dus dat de festivaldag wel gewoon door zou kunnen gaan!

 

Op de dag zelf moest ik werken tot 12 en als ik volgens schema wilde werken moest ik om 12:45 de deur alweer uit zijn om op tijd op het station te kunnen zijn. Echter bleef ik wel het gevoel houden dat ik de berichtgeving rondom het Lustrum in de gaten moest houden en dat gevoel bleek ook te kloppen want het festival zou een uurtje later beginnen. Ik had dus mooi nog een uur extra tijd om me klaar te maken, nog wat te eten en vooral rustig aan te doen met deze enorme hitte.

Uit eindelijk volgde ik het reisschema wel, maar dan een heel uur later zodat ik mooi rond de klok van 15:00 bij de bushalte Holiday Inn zou zijn.

Google Maps had overigens niet helemaal begrepen waar de Lustrumlocatie was want toen ik liep naar waar Google me had gewezen zag ik aan de overkant van de drukke voorrangsweg twee banners aan een poort hangen die me vertelden waar het Lustrum van Quintus wél was.

Mooi, dan zit ik in ieder geval aan de goede kant van de bushalte zonder dat ik eerst moet strijden met een stel stoplichten. (Analyse van het bustraject had me namelijk al geleerd dat Connexxion hier consequent te vroeg passeert en dat moest ik wel incalculeren bij mijn vertrektijd aangezien de eerstvolgende bus pas 30 minuten later zou komen…)

Ik wandelde op mijn gemak naar de juiste kant van de weg en ging vervolgens de poort door. Daar viel mijn oog direct op twee Quintusvlaggen. Die mythe zal dus ook in stand blijven. Hang een verenigingsvlag uit en wacht af… dan zal Sabine vroeg of laat een keer langskomen!

Nadat ik wat foto’s van de vlaggen en van de kleurrijk vormgegeven hoofdingang had gemaakt liep ik door richting de ‘Check-in.’ Tot mijn grote vreugde ontdekte ik Penningmeester Exploitatie 2 achter de check-in. (Bij Veritas zat ik namelijk 20 minuten voor de ingang te wachten aangezien daar alleen een stel securities rondliep en er geen bekend gezicht te vinden was…) Dan zou het sowieso helemaal goed gaan komen!

‘Wat ontzettend leuk dat je er vandaag bent!’ zei Penningmeester Exploitatie 2 die vrolijk zoals altijd achter de apparatuur zat. Ja, ik vind het ook heel erg leuk dat de LuCo me heeft uitgenodigd om een dagje langs te mogen komen! Vervolgens kreeg ik een groen-blauwig bandje van haar overgedragen. Niet alleen is dat bandje het bewijs dat je hier mag zijn maar het is ook meteen je betaalmiddel. Dankzij de chip die aan het bandje bevestigd is kun je namelijk met een simpele aanraking betalen, wat je maar wil! ‘Wanneer je het bandje wil opladen of bijladen kun je dat doen via een speciale site!’ legde Penningmeester Exploitatie 2 uit. ‘Maar voordat je dat kunt doen moet je eerst nog even bij ons inchecken!’ vervolgde ze waarop ze me wees op een kastje met een pijltje ernaast. Naast het kastje was een led-strip te zien die nu nog blauw gekleurd was. Wanneer ik mijn chip op de kaartlezer legde kleurde hij groen en toen was ik officieel ingecheckt! ‘Heel veel plezier! Ik zal je straks nog wel zien denk ik!’ alsdus Penningmeester Exploitatie 2.

Voordat ik echter goed en wel kon doorlopen werd mijn aandacht afgeleid door een dame met een Quintusplokje. Ha, een Ft’er! Dus uiteraard ben ik alvast even kennis met haar gaan maken want nu had ik mooi een extra kans om het Ft beter te leren kennen. Over het algemeen zie je iedereen ook wel tijdens de EL CID, maar zo’n Lustrum biedt natuurlijk wel mooie extra kansen!

 

Vervolgens liep ik verder het terrein op en daar ontdekte ik onder andere de Penningmeester Vereniging en de Vice/Acqui van de LuCo. ‘Ontzettend leuk dat je er bij bent vandaag! Ik ben nu nog even druk aan het sjouwen maar ik spreek je straks!’ aldus de Vice/Acqui van de LuCo. Begrijpelijk… Dat hitteplan zorgde voor veel last minute wijzigingen waar de LuCo, Ht. En Ft. het maar wat druk mee hadden! Ik besloot dus eerst maar even op het terrein op avontuur te gaan! Je leek meerdere kanten op te kunnen en aangezien de meest voor de hand liggende route (rechtdoor) in beslag genomen werd door een grote truck besloot ik af te wijken naar rechts. Daar zou ik op een lang pad van rieten ‘schutting’ en lichtsnoeren belanden. Hmmm… Time to discover waar deze weg heen zal leiden! De spanning werd absoluut opgevoerd want de lichtjes en het riet leken maar niet te eindigen.

Uit eindelijk ontdekte ik een bruggetje en daarboven was een bord in de stijl van het Lustrum te zien. Op dat bord stond ‘Naar het Binnenterrein’ Ik maakte er wat foto’s van en vervolgens kwamen er mensen met de herkenbare Bar & Orde vestjes aangelopen. Toen ik iets verder dan het vestje keek ontdekte ik dat dit diverse oude bekenden van het Bestuur van vorig jaar waren! Ik herkende onder andere Penningmeester Exploitatie 2, Lid Sociëteit en de President Commissie van vorig jaar. Er liepen ook een paar ‘gewone’ Leden bij en toen de President Commissie van vorig jaar me groette hoorde ik haar aan hem vragen of ik toevallig niet… ‘Ja, dat is de VerenigingsVerzamelaar!’ hoorde ik de President Commissie van vorig jaar zeggen. Yep, ik ben binnen én herkend!

Ik wandelde door naar het binnenterrein maar aangezien de deur dicht leek te zitten wandelde ik al gauw weer terug. Ik kon dezelfde weg pakken die ik eerder had gelopen (dan zou ik naar links gaan) maar er was ook nog een andere weg te vinden (rechts afslaan!) dus welke weg zou ik nu pakken? Ik besloot rechts te gaan en al snel ontdekte ik dat welke richting ik ook had gekozen ik sowieso op hetzelfde was uitgekomen, namelijk het buitenterrein!

Ik kwam nu direct bij het Food Court terecht waar je voor een paar (virtuele) munten diverse heerlijkheden kon scoren. Vooral die zoete aardappelfrites zagen er erg lekker uit!

Ik besloot richting een schaduwplekje te lopen zodat ik even alles op mijn gemak kon bekijken en even kon afkoelen. Ik had mijn flesje water net 10 minuten daarvoor leeggemaakt bij de bushalte maar nu had ik alweer dorst! De hitte was genadeloos dus het schaduwplekje kwam als geroepen!

(En als ik had gewild had ik mijn voeten nog even in een pierenbadje kunnen stoppen. Ik had mijn sandalen aangedaan dus dat kon prima!) De eerste persoon die ik vanaf daar zag passeren was de persoon die ik ook in mijn Guideline als ‘Rekening Houden Met’ had aangemerkt. (Jaarlijks maak ik een Guideline voor de Piekweken. Die Guideline kun je zien als mijn draaiboek voor die twee drukke weken. Nu ontmoet ik ontzettend veel mensen in zo’n jaar maar er zijn altijd mensen die iets raars, geks, grappigs, opvallends of anderszins opmerkelijks hebben gedaan waardoor ze er nét een beetje extra uitspringen. Je krijgt dan een bijnaam van me en wanneer we richting de Piekweken gaan volgt er vaak een ontwerp in de stijl van die bijnaam in de Guideline! Dit jaar heeft mijn Guideline een extra pagina gekregen aangezien ik er ook nog eens twee lustra bij had!) Oh, dat begint al goed! Gelukkig ben ik Voorbereid!

Overigens ontdekte ik al snel dat ik voor bepaalde mensen relatief onherkenbaar over kwam aangezien ik een andere camera bij me had (want realistisch, er wordt met bier gestrooid tijdens festivals en dan wil ik niet dat het over mijn dure goede camera gaat) en ik mijn welbekende jasje vol speldjes ook niet aan had.  (Met 37 graden ga ik niet in een zwart colbertjasje lopen…) Zo kon het dus ook gebeuren dat deze persoon me vijf keer voorbij liep zonder me uberhaupt te zien. Hij keek wel mijn kant uit, maar ik was heel gewoon een vrouwelijke festivalbezoeker in een rood jurkje met een lage knot in. (Hoewel ik mijn haar het liefst losgooi wist ik ook wel dat het niet zou werken met die temperaturen!) Ik bekeek alles en beetje vanaf deze relaxte plek en her en der signaleerde ik nog meer bekenden. Van de Penningmeester Vereniging van 2 jaar terug (blijft wel een favoriet) tot iemand die verdacht veel op ‘De Quintus bitch’ leek. (Of hij het werkelijk was blijft even een raadsel.)

Ook zag ik de Intern/Secretaris van de LuCo passeren. Iedereen was duidelijk druk bezig maar na een paar minuten had ik toch wel zin in een praatje en er was nog wel meer om op de foto te zetten dus ik liep verder het terrein op.

Tijdens het Lustrum hebben de disputen elk een eigen manifestatie. (Gedurende het jaar zijn er op Quintus ook manifestaties door de disputen. Je kent het ‘Boekenbal’ van Da Vinci en het ‘Togafeest’ van Olympus vast wel! Tijdens Crisis (Zoals het Blaas van staal spel van Atalanta) en ook tijdens de EL CID (Zoals Cocktails van Caduta, de PhotoBOoth en ExpresZo’s Coffeebar) zijn er diverse manifestaties waarbij de disputen zich kunnen profileren en van Quintus korte tijd volledig hun domein kunnen maken.) Chloé en La Bohémienne hadden geen manifestatie OP het terrein maar ze hadden wel een superleuke opwarmer voor het Lustrum met de BOotjes en Gloepjesdag waarbij er verschillende bootjes en sloepjes over de Leidse grachten gingen varen en iedere boot had zijn eigen thema. Zo was er een spelletjesboot, een silent disco boot en een boot met een volkszanger! (Zo hoorde ik later uitgebreid van Penningmeester Exploitatie 2 aangezien zij ook een BO’tje is!) Uiteraard was elke boot goed gevuld met blauwe flessen bubbels! Ook een Pré Lustrumactiviteit was de First Dates borrel van Sté Amé en Duodecim. Volgens mij was het idee om het welbekende tvprogramma na te streven maar via facebook zag ik dat het idee van romantisch dineren weldra werd gewijzigd in een superleuke borrel met wel hetzelfde doel maar net een andere opzet! Met midzomernacht werd Quintus wederom opgewarmd voor het Lustrum door Cassis en Da Vinci door een bootfeest geheel in midzomernacht stijl te organiseren! Dionysos zorgt voor een ware schietstrijd aangezien hun manifestatie lasergamen is! Penelope zal op haar beurt het Lustrumterrein in hogere sferen gaan brengen door een poepelbrunch neer te zetten. Mon Véli en Machra hadden op hun beurt de zwoele zomeravond in hun voordeel gebruikt om een outdoor cinema op het Lustrumterrein te realiseren. De dag na de festivaldag zou op zijn kop gezet gaan worden door Delta en Il Lustra aangezien zij dan een Spring Break feest zullen organiseren!

Vandaag was het echter aan Jo-Jo en aan Vampirelles om een manifestatie te leiden. Met Jo-Jo kon je swingen op een heuse Silent Dixo en Vampirelles weten natuurlijk maar al te goed wat de zon kan aanrichten… (De mythe zegt immers dat Vampirelles niet onbeschermd de zon in kunnen omdat ze anders kunnen verdwijnen) dus zij zorgden voor de nodige verkoeling door je in te smeren en daarnaast kon je bij deze meiden ook een leuke discodip scoren! Een festival zonder glitters is immers geen festival!  

Naast de manifestatie van Vampirelles stond de kraam van de meisjes met ijsjes en daar ontdekte ik de Lustrum Intern/Secretaris dus ik tikte haar even aan. ‘Hee! Ik zocht je al!’ zei ze vrolijk.

Ik zat even op een schaduwplekje maar ik zag je voorbij lopen dus ik dacht eventjes hallo zeggen!

‘Wat vind je er van?’ vroeg ze al meteen. Ziet er erg leuk uit! Ik ben ook al even bij het binnenterrein geweest maar daar kon ik niet op. ‘Oh, als je wil kan ik het je wel even laten zien hoor! Het is alleen wel wat minder leuk nu omdat alle TL-verlichting nu brandt en dan is het toch maar ‘gewoon een sporthal’ Maar als je het graag wil zien, laat ik het je graag zien!’ aldus haar.

Ze had overigens wel door dat ik nu alweer last had van de warmte dus ze vroeg me of ik wellicht ook een ijsje lustte. Ik zag dat zij een erg smakelijk ogend ijsje in haar handen had dus ik vroeg haar wat ze had. ‘Ik heb zo’n sorbetto framboos genomen!’ zei ze.

Ik ga dan voor de sorbetto aardbei! (want ik had al 1 Mr. Sunshine gezien en ik wist dat ik er sowieso nog 1 meer zou gaan zien.) dus even later liep ik met een overheerlijk ijsje in mijn handen. Vers en huisgemaakt ijs van echt fruit! (Je kon de aardbeipitjes er echt in zien zitten en je proefde de kwaliteit) alsof dat nog niet lekker genoeg is was dit ijsje ook nog eens in een pure chocoladesaus gedipt. (Enfin, als je dus benieuwd bent waarom ik op foto’s een lichtelijk chocomondje heb… Een gebrek aan spiegels/een doekje om je gezicht mee af te vegen en het eten van zo’n ijsje.)

Samen met naamgenoot Secretaris/Intern LuCo wandelde ik hetzelfde stukje als ik eerder nog alleen had gelopen en voordat we goed en wel richting het binnenterrein konden lopen kwam er een vraag van een Jo-Jo aangezien er een tafel nodig was voor de laptops waar de Silent Dixo vanaf geleid zou worden. ‘Als het goed is, is ALV Productions nu bezig met het afleveren van de allerlaatste zaken die we vandaag op het terrein nodig hebben. Daar zit een heuse DJ Booth voor jullie bij! Dus dan sta je ook een stuk beter dan met een lage tafel! Je kunt even naar (noemt een naam) lopen om te kijken hoe ver ze er al mee zijn!’ aldus Intern/Secretaris. De Jo-Jo was duidelijk helemaal blij met deze mededeling en ze ging dus meteen op zoek naar de logistiek leider die er alles vanaf moest weten.

We liepen verder en daar kwamen we een man met een vestje tegen. Ha! Een Ft’er! ‘Dit is een Da Vinci die je nog vaker zult gaan zien!’ vertelde Intern/Secretaris. Deze Da Vinci zat echter nog midden in een logistieke ronde dus hij beloofde dat wanneer hij klaar zou zijn hij zeker even naar me toe zou komen. Wij liepen verder en wederom doken de oude bekenden van vorig jaar op, grappig genoeg op exact hetzelfde stuk als waar ik ze eerder ook gezien had, al was de Secretaris van vorig jaar er nu ook bij. ‘Als het goed is zijn ze er vandaag allemaal van dat Bestuur aangezien ze hebben aangeboden te helpen met de Bar en Orde vandaag, dus die zul je nog veel gaan zien!’ verklaarde Intern/Secretaris hun aanwezigheid. (Maar toch heb ik er een aantal gemist. Mijn contactpersoon van vorig jaar zag ik pas aan het einde van de middag, De Voorzitter, Penningmeester Exploitatie 1, Penningmeester Vereniging en Lid Acquisitie van vorig jaar heb ik helemaal niet gezien.) 

We liepen nog wat verder en toen dook mijn nieuwe contactpersoon op. Ik heb haar niet echt uitgebreid kunnen spreken aangezien ze nog druk aan het sjouwen was, maar dan heb ik haar wel alvast een keertje gezien!

Uit eindelijk keerden we terug bij het Binnenterrein en algauw ontdekte ik dat de deur helemaal niet op slot was geweest toen ik er de eerste keer stond. Nee, deze deur klemt gewoon heel erg!

‘Hier hebben we drie vakken gemaakt, een vak waar ’s avonds een manifestatie gehouden kan worden, het tweede vak is het pizzadomein zodat hongerige bezoekers een lekkere pizza als late night snack kunnen halen. Het derde vak is een chillplek geworden met leuke zitplekken!’ aldus Intern/Secretaris terwijl ze me meenam langs de drie vakken die elk een eigen karakter hadden gekregen. ‘We hebben hier flink aan geklust deze zomer!’ verklaarde ze toen ik opmerkte dat alles er wel echt heel erg vet uitzag. Hoewel de TL-buizen brandden kon je toch wel zien dat er her en der met neonverf en neondraden was gewerkt. Op het moment dat de TL-verlichting dan uit is ontstaan er de meest vette effecten, maar enkele van die effecten kon ik dus ook nu al waarnemen.

We konden overigens niet te lang bij de vakken blijven staan want de vloer was nogal plakkerig. Logischerwijs is de speciale gymzaalvloer volledig afgeplakt door de LuCo en de mensen die meegeholpen hebben met klussen maar de beschermlaag die eroverheen lag had duidelijk wel betere tijden gekend. Bleef je ergens te lang ‘plakken’ dan bleef je er letterlijk plakken.

Maar hee, dit is wel een Lustrum! Daar hoort op zijn tijd ook een kleefvloertje bij.

We liepen verder langs iets wat je als ‘Technobunker’ zou kunnen uitleggen. Een betrekkelijk duistere en overkapte zone. Vanaf waar wij stonden kon je precies uitkijken op de stage die aan de andere kant van de zaal lag. ‘Hier hebben we geen grote artiesten staan, nee hier staan leden achter de draaitafels!’ aldus Intern/Secretaris.

Ik kan me zo voorstellen dat Dj LuCo Voorzitter Bv. hier ook al een paar keer gedraaid heeft. Elke keer als ik foto’s op zijn Instagram voorbij zag komen stond hij óf op de mainstage met toffe artiesten óf hij stond zelf achter de draaitafels. (Wat kan deze man niet? Hij heeft in een studieverenigingsbestuur gezeten, is actief bij ONS, is Voorzitter LuCo, is heel actief bij Capone, reist ook nog even de halve wereld over en dan weet hij ook nog hoe je muziek moet maken… Hoe doet hij dat?!)

Vervolgens wandelden we door naar de mainstage. ‘We gaan niet helemaal tot het uiterste lopen hoor, daar plakt het namelijk nog veel meer!’ lachte Intern/Secretaris.

Vanaf waar wij stonden kon ik overigens al de nodige foto’s van de mainstage maken. Mijn oog viel direct op de lampionnen aan het plafond. Die zijn dit jaar duidelijk een trend op Lustra want ik had hetzelfde idee ook in Central Studios gezien (het ‘nachtterrein’ van Veritas) Overigens maakt dat helemaal niet uit want ik vind het erg toffe verlichting die goed bijdraagt aan het feestgevoel!

Ik maakte wat foto’s waarna we terugliepen. Vervolgens wees Intern/Secretaris me op een kastje waar je het polsbandje ook kon opladen. Ik ben erg enthousiast over alle innovaties die het Lustrum heeft want dat maakt het echt een Lustrum van de toekomst! Maar… Ik ben zelf echt hopeloos ouderwets… Als het om betalen gaat kun je mij gerust een ‘4’ noemen want I love cash!

Nu zijn de meeste mensen wel zo dat wanneer jij ze geld geeft, ze het wel voor jou willen pinnen dus dat was ook het idee wat ik had toen ik hierheen kwam. ‘Ah joh, ik denk dat het wel goed gaat komen hoor! En anders roep je maar even, dan haal ik mijn pinpas en zorg ik ervoor dat we het op jouw manier regelen!’ aldus Intern/Secretaris.

Overigens vind ik het wel erg goed dat er zo’n oplaadapparaat stond want er zijn altijd wel mensen die hun data er maximaal doorheen knallen tijdens een Lustrum, maar ook niet zonder drinken willen komen te zitten.

Tenslotte wees de Intern/Secretaris me op het scorebord. ‘Die kon dus niet uit… dus daarom hebben we dit erop gezet! Wat vind je er van?’ zei ze lachend.

Het oprichtingsjaar was bovenin te zien en de dag en maand stonden eronder. Werkelijk legendarisch gevonden. ‘Tja, dan maar iets leuks toch?’ zei ze lachend.

 

We wandelden terug naar het buitenterrein en aangezien ik het Lustrum van Veritas nog vers in mijn hoofd had zitten was ik wel benieuwd hoe Quintus het geregeld had. De Praeses van Veritas had me uitgelegd dat er een aantal drankleveranciers zijn die All-In Lustra kunnen organiseren. Dat scheelt de uitvoerende organen veel stress en werk maar dat resulteert over het algemeen wel in een hogere bierprijs. Daarom had Veritas ervoor gekozen om het Lustrum volledig zelf te exploiteren, ondanks dat het wel meer werk met zich meebrengt. ‘Wij hebben ook voor eigen exploitatie gekozen zodat we de drankprijzen laag kunnen houden. Je kunt het eigenlijk zien als hoe het op Quintus gaat, alleen dan op een externe locatie! De mensen die normaal achter de taps staan, staan er nu ook en hetzelfde geldt voor onze OC. Het enige wat we echt van buiten hebben gehaald zijn de cateraars!’ aldus Interne/Secretaris. Discover is dus letterlijk ‘Quintus Outdoor’ geworden. ‘Er zijn elke avond mensen die nuchter moeten staan en binnen LuCo, Ht en Ft zijn er dagelijks vier hoofdverantwoordelijken. Zo is er een voor de EHBO, eentje voor de brandveiligheid, eentje voor de logistiek en eentje voor het geheel. Zo kunnen we alles onder controle houden maar is het voor ons evengoed een leuke tijd!’ aldus haar.

Vervolgens doken er een aantal bekenden van Intern/Secretaris op dus ik besloot het terrein weer even verder te verkennen. Ik ontdekte de eerder gesignaleerde Da Vinci op een ander schaduwplekje en het leek erop alsof hij nu even niet zoveel te doen had. Mooi, dan kan ik nu kennis met hem maken!

Ik kwam aan onder het schaduwplekje en daar werd ik meteen enthousiast begroet door de Da Vinci. ‘Erg leuk dat je er vandaag ook weer bij bent!’ zei hij vrolijk.

Uiteraard deelde ik wel eerst even mijn geschiedenis met Da Vinci (De geschiedenis herhaalt zich waarschijnlijk niet nog eens want ik ken de Statuswaarde van deze Da Vinci… Maar als er een ding is wat ik in al die jaren geleerd heb, dan is het wel dat je Da Vinci’s niet moet onderschatten. Vooral in valse mails versturen zijn ze vaak erg goed.) voordat ik verder ging met mijn kennismaking met hem. ‘Hm… En ik maar denken dat we lieve jongens zijn! Nou, hopelijk ga ik het niveau van Da Vinci dit jaar weer wat omhoog krijgen!’ aldus hem.

Uiteraard wilde hij dolgraag de welbekende dingen van me te weten komen dus toen hij richting ‘de vraag der vragen’ ging moest hij al lachen en zei hij ‘Dit heb je waarschijnlijk al honderden keren verteld…’

Ik blijf erbij dat ik ooit eens de beste verhalen van mijn website zou moeten bundelen (Als je het worddocument zou zien waarin ik de verslagen in concept schrijf, dan denk ik dat ik al een heel eind ben met een boek. Dit stukje verslag staat op pagina 629…) en dan zou het boek de titel krijgen van hoe het allemaal begonnen is. (Grote kans dat de foto op de kaft dan de foto is van hetgeen waarmee het allemaal begon… Markt IX!) Ik blikte eerst terug op mijn eigen EL CID in 2013. Mijn stem raakte toen niet zozeer schor van het over de muziek heen schreeuwen op de feesten… Nee vooral van het feit dat ik mijn ‘ontstaangeschiedenis’ in die week zo vaak heb verteld aan verschillende mensen! Na die EL CID heb ik mijn site in elkaar gezet zodat ik mensen daarheen kon verwijzen als ze alle in’s en out’s wilden weten. Maar uit eindelijk vertel ik het verhaal van 12 jaar terug nog altijd met regelmaat!

Het begon allemaal met 1 vlag….. Waar die ene vlag toch ooit toe had kunnen leiden! De Da Vinci was erg benieuwd of ik het niet jammer vond dat ik nergens lid was geworden (Natuurlijk heeft het twee kanten. Ik had zelf ook wel een Almanak willen maken, de archiefcommissie willen doen en uit eindelijk in het Bestuur willen komen. Maar anderzijds ben ik nu een beetje lid van iedere vereniging en is er geen enkele vereniging die het raar vindt dat ik ergens langs ga. Even de verenigingen waar ik geen betrekkingen mee heb niet meegerekend natuurlijk!) en op zijn beurt vertelde hij dat hij zich wel eens afvraagt hoe het was geweest als hij in zijn aankomstjaar in een andere stad was gaan studeren. Dat gevoel heeft hij vooral bij de vereniging die ik dit jaar als ‘Leukste studentenvereniging van het jaar’ heb benoemd. Kortom, net zoals ik een echt ‘Papenmeisje’ (In Delft en Rotterdam noemen de Corpora de leden van AHC Verenigingen ‘Papen’) ben was hij ook wel duidelijk ment to be a Paap.

Uiteraard was ik wel benieuwd naar het Qrriculum Vitae van deze Da Vinci en daar bleek dat hij in de QAR van vorig jaar heeft gezeten en verder OC heeft gedaan. ‘Kortom, ik weet al wel een beetje hoe het is om op Quintus te wonen!’ zei hij lachend.

Vervolgens kwamen er twee meiden van Cassis naar ons toe en een van deze meiden vertelde dat Cassis de bierbrouwerswedstrijd had gewonnen. (Gisteren was namelijk het hoogtepunt van een Lustrale activiteit waar de Disputen al zeker een halfjaar naar toe gewerkt hebben. Elk dispuut heeft in aanloop naar het Lustrum een eigen biertje gebrouwen die ook enigszins het karakter van het dispuut probeerde weer te geven. Al deze biertjes werden vervolgens aan een keuring van een strenge en vakkundige jury onderworpen.) ‘Heb jij ze allemaal op?’ vroeg een van de twee meiden aan de Da Vinci. ‘Nee, ik ben er niet aan begonnen… Ik wilde een avond niet sneuvelen!’ lachte hij.

‘Die van Via Nostra en die van Da Vinci bleken niet echt succesvol te zijn…’ zei de andere meid.

Ik had echter nog niet helemaal meegekregen wie van wat was en ik zag alleen maar een sticker op een telefoon waarop ik een perzikje en een pepertje kon waarnemen. De eerste dame legde dus uit dat Cassis een biertje met perzik en gele peper had gebrouwen. ‘Je weet vast wel dat Cassis en Atalanta erg fanatiek zijn als het gaat om de dispuutsstrijd…’ Dus ik blikte gelijk weer terug naar mijn EL CID want toen dacht een van de Quintec leden bij wie ik in het huis sliep dat het een goed idee was om mij aan Atalanta te linken. Atalanten vind ik geweldige meiden, maar of het nou echt een dispuut voor mij was geweest? Dat denk ik dan weer niet.

‘In ieder geval, de opdracht was dus om een biertje te brouwen voor de wedstrijd. De meeste disputen hebben ook echt geprobeerd om het biertje een beetje dispuutskarakter mee te geven. Tja Cassis dat is natuurlijk van zwarte bessen gemaakt maar wij wilden niet zo’n zoet clichébiertje van zwarte bessen of kersen want dat zou niet zo lekker worden dus daarom zijn we voor perzik met gele peper gegaan. Ik vond hem echt ontzettend lekker en dat vond de jury dus ook aangezien we gewonnen hebben!’ aldus de eerste dame. De tweede dame vervolgde ‘Dus we hebben nu flink wat bier gewonnen en we mogen de Bavaria Experience gaan doen!’

Uit eindelijk gingen de meiden weer even verder kijken en zorgde de Da Vinci ervoor dat ik nog wat te drinken kreeg. Zelf had hij een beker in de vorm van een grapefruit bij zich. ‘Ik ben zo ontzettend blij met dit ding!’ zei hij vrolijk.

Ik had al eerder naar die beker zitten kijken en ik zou zweren dat ik iemand anders ook al met zo’n ding had zien lopen. Is dit ook een lustrumgadget? ‘Mijn Bestuursgenoot die je bij de poort tegenkwam heeft ook zo’n ding. Het was niet afgesproken maar wij waren in de Hema, vonden het een leuk ding dus we hebben het gekocht!’ om vervolgens wat minder vrolijk te vervolgen ‘Maar erg praktisch is hij dan weer niet… Omdat hij schuin staat kun je hem niet helemaal vullen…’

Tja, je kunt niet alles hebben!

 

Nu was de Festivaldag dé dag bij uitstek om VVV’tjes en andere vrienden mee te nemen naar het Lustrumterrein dus ook de Da Vinci was in afwachting van bekenden die zouden komen. Ik stelde daarom voor om verder te kijken naar andere Ft’ers. Op het moment dat de Da Vinci een andere Ft’er spotte kwam ik juist de Vicevoorzitter tegen. ‘Hee! Wat ontzettend leuk dat je er vandaag bij bent! Ik ga zo eerst even douchen want ik heb nogal lopen sjouwen maar daarna kom ik naar je toe! Ik heb speciaal voor jou ook een Lustrumgids apart gehouden dus die neem ik dan gelijk voor je mee!’ aldus de Vice. Ik ben het hele jaar al ongelooflijk blij met haar als mijn contactpersoon maar nu bewees ze maar weer eens waarom zij een geweldig contactpersoon is! Ik wist niet eens van het bestaan van deze Lustrumgids af en zij had hem al voor me klaarliggen!

Ik liep met de Da Vinci verder en kwam vervolgens bij wederom een dame van Cassis uit. Met haar raakte ik aan de praat over mijn gradatiesysteem en de oorkondes. Ook de Da Vinci luisterde geïnteresseerd mee want dat was interessant! Dit jaar heeft Quintus ‘Leukste Verenigingsrestaurant/Beste Kok’ en ‘Bestuurder van het Jaar’ op zijn naam mogen schrijven. Qua gradaties was ik er in het huidige Bestuur nog altijd niet uit maar sinds vandaag weet ik die ook.

Ik was dus even gezellig met de Cassis en de Da Vinci aan het praten toen er een andere Ft’er naar ons toe kwam met de mededeling dat er assistentie nodig was. (Deze Ft’er is al helemaal klaar voor de functie!) Dus de Cassis en de Da Vinci moesten er vandoor.

Overigens zag ik Penningmeester Exploitatie 2 loslopen dus ik besloot even een praatje met haar te gaan maken. ‘Ik heb mijn Check-in shift er net opzitten dus nu mag ik ook gaan genieten van de dag!’ zei ze vrolijk. Ik zei vervolgens tegen haar dat ik het bewonderenswaardig vond dat ze nog altijd zo onverwoestbaar vrolijk was. Dit Bestuur heeft echt wel een pittig jaar achter de rug. ‘Zo! Nou dat kun je wel zeggen hoor! Eerst die hele verbouwing en dan ook nog eens een Lustrum erbij waar we ook flink lange dagen maken. Mensen vragen me wel eens waar mijn wallen zijn… Of ik die misschien wegwerk. Maar dat zou er met dit weer echt direct afzweten dus nee, ik heb ze gewoon niet!’ zei ze lachend. Deze meid is gewoon echt niet te stoppen!

 

Vervolgens blikte Penningmeester Exploitatie 2 even terug op de Lustrumdagen die al geweest waren. Vooral de familiedag had een erg goede herinnering bij haar achtergelaten. ‘Het weer was weliswaar niet optimaal, dus het gebeurde ook met regelmaat dat er hordes mensen de tenten opzochten wanneer er weer eens een hoosbui losbarstte maar het was zo gezellig. Mijn ouders zijn gewoon tot na 1 uur ’s nachts gebleven! Zo leuk!’ aldus haar.

Wanneer er een Lustrum voorbereid wordt weet je nu eenmaal nooit wat voor weer je krijgt! ‘We hebben echt wel geluk met het weer, al is het wel erg jammer dat het nu zo heet is want daarom is het nu nog best wel rustig!’ vervolgde ze. Na een gezellig gesprekje had ze het overigens weer warm gekregen dus ze zei lachend ‘Ik ga me maar weer eens laten natspuiten!’

Er waren diverse maatregelen genomen om niet oververhit te raken op deze intens hete dag. Zo stonden er her en der kannen met kraantjes waaruit je water kon tappen. Ook waren er een paar mobiele barunits geplaatst zodat je zelf koud water kon pakken. Verder waren er een aantal Bar en Orde mensen die een lagedrukspuit hadden. Op verzoek (en soms ook Omdat het kan, het is nu eenmaal Quintus hè!) kon je natgespoten worden. Vooral de Penningmeester Vereniging vond het veel te leuk om met dat apparaat bezig te zijn dus wanneer hij in de buurt was bij dat ding, dan moest je uitkijken!

Nu was het enerzijds wel lekker om wat water jouw kant op te krijgen maar aangezien ik een iPod, een camera en een telefoon had die niet bepaald onverwoestbaar zijn had ik wel zo iets van kijk wel een beetje uit waar je mikt! Zeker toen ik vervolgens van de Vice mijn Lustrumgids meekreeg… Want al waar ik die mee kon beschermen was het linnen tasje dat ik mee had aangezien ik op de heenweg nog wat had gegeten en gedronken. Ik had lichtelijk gedachteloos het eerste tasje dat ik kon pakken meegegraaid en dat was het ‘Maak het Waar’ tasje van Augustinus. Met dit tasje loop ik overigens al de halve zomer… maar meestal gebruik ik voor het vervoeren van eten en drinken toch net een ander tasje. (Van S.S.R.-N.U.) De Vice was helemaal klaar voor een nieuwe middag en avond knallen op het Lustrumterrein dus nadat ze voor zichzelf een Claro’tje en voor mij een ijsthee had gehaald praatten we bij over alle lopende zaken die er sinds mijn laatste bezoek zijn gebeurd. Lid Sociëteit heeft het helaas niet tot de overwinning van Mr. Sunshine gered maar hij is wel Bestuurder van het Jaar geworden. ‘Nou, die verbouwing… dat was echt wel heftig hoor… Maar het einde is nu in zicht! Tijdens de EL CID is het helemaal af en dan kun je het te zien gaan krijgen!’ aldus de Vice.

Dus we moeten er wel echt voor zorgen dat Lid Sociëteit dan paraat is want het was zijn project dus dan is hij ook wel de persoon die het eindresultaat moet laten zien! ‘Welke dag kwam je ook alweer? Dan ga ik eraan denken!’ aldus de Vice. EL CID dinsdag is de dag! Aan het eind van de middag staan jullie op de planning. Vervolgens kwam de Secretaris ook bij ons staan. Ik had haar ook al wel een paar keer voorbij zien lopen maar we hadden elkaar nog niet echt gesproken. ‘Nee dat klopt, het was echt druk tot op het laatste moment aangezien het hitteplan om nogal wat aanpassingen vroeg! Maar nu ben ik er wel!’ zei ze vrolijk.

Even later kwam er ook nog een Ft’er bij ons en zij is van Vampirelles! Leuk! De Vampirelles die ik eerder in het Bestuur tegenkwam waren allemaal leuke gezellige meiden vol gezelligheid dus dat zou dit jaar ook wel goed zitten!

Met dit groepje van drie heb ik geruime tijd staan praten over van alles en nogwat. Van prijzen tot het Lustrum van Veritas en van Targets tot alle gekke avonturen die Lid Acquisitie had beleeft. ‘Toen we op vakantie gingen was er iets niet helemaal goed gegaan met zijn visum dus hij kon pas een dag later naar ons toe komen!’ aldus de Vice.

‘Wat ik erg aan hem kan waarderen is het feit dat hij gewoon werkelijk geen stress lijkt te voelen. De quote ‘Er is wel een kans dat het goedkomt!’  is er eentje die is blijven hangen hoor!’ aldus de Secretaris.

‘Sowieso blijft Lid Acquisitie gewoon zichzelf. Het maakt niet uit of ik naast hem zit of dat het de Rector Magnificus van de Universiteit Leiden is…’ aldus de Vice.

Dat verklaarde dus ook direct waarom Lid Acquisitie tijdens het vorige bezoek de aanval op mijn frietjes had geopend.

‘Dat doet hij bij ons ook hoor!’ lachten de Vice en Secretaris in koor.

Ik blikte ook even terug op het feit dat ik enigszins instortte tijdens dat bezoek omdat ik moe was, mijn buik dwarslag en ik niet zo heel goed nieuws had gekregen. Wat doet Lid Acquisitie? Die gaat direct achter me staan en blijft daar staan tot het moment dat ik iets rustiger werd. ‘Toen de President Commissie eens op ploffen stond van alle stress maakte Lid Acquisitie zo’n droge opmerking dat ze meteen moest lachen en zich weer wat beter voelde! Hij heeft het direct in de gaten als mensen zich wat minder voelen.’ aldus Secretaris.

Juist… Nu vallen de losse stukjes puzzel op zijn plek. Lid Acquisitie is ook een typisch gevalletje van een Super8. Hij is de beste vriend van iedereen en hij wil dat niemand eenzaam of ongelukkig is. Dat hij daar af en toe wat opmerkelijke stunts voor uithaalt, dat maakt hem dan weer grappig.

 

Vervolgens kwamen er twee dames van Cassis bij ons staan en toen viel het me op dat die meiden een kettinkje omhadden met het dispuutslogo. (Als ik in de auto zit en ik zie een bord ‘Slecht Wegdek’ -J01 uit de bordengids- dan moet ik altijd aan Cassis denken.) ‘Eigenlijk dragen alle Casseuten die!’ merkte de Secretaris op toen ik haar vertelde wat ik had gezien.

Aangezien een van de Casseuten haar hoofd even tegen het hoofd van de Secretaris had gehouden had de Secretaris nu ook een dosis glitter op haar gezicht zitten. ‘Zorg gewoon dat het er bij iemand maximaal op zit, druk je gezicht ertegen en jij hebt dan mooi subtiel glitters op je gezicht!’ verklaarde de Secretaris lachend.

Het was een grote gezelligheid en midden in een verhaal dook Lid Acquisitie opeens op. ‘Heee! Wat leuk dat jij er ook bent!’ zei hij vrolijk. Oh, ik heb jou echt pas vijf keer voorbij zien lopen ofzo… Je keek ook echt mijn kant uit maar herkende me niet. ‘Hm… Ja, ik was nogal druk én ik moet zeggen dat je er vandaag ook een beetje anders uitziet dan gebruikelijk!’ aldus hem.

‘Wel echt leuk om te zien. Ik was net naar huis om mijn vestje en das op te halen want die was ik thuis vergeten…. Voordat ik wegging was het nog heel rustig en toen ik een uurtje later terugkwam was het opeens lekker druk!’ vervolgde hij.

Ik vertelde hem dus dat hij het tot Guideline ontwerp had geschopt omdat hij nogal wat bijzondere dingen had gedaan dit jaar. ‘Oh zoals?’ vroeg hij.

Nou, tijdens de overdagbezoeken was je er nooit maar tijdens het eten kwam je consequent bij me zitten! Ik kreeg vervolgens meteen een vriendschappelijke elleboogstoot vergezeld door de opmerking ‘Maar dat vind ik gewoon heel erg gezellig!’

Nou dat was het zeker! Tijdens het eten heb ik aldoor een leuke tijd met je gehad!

Uiteraard passeerden het reisavontuur en de typische acties ook nog de revue. ‘Soms kan ik wel een beetje gek zijn ja…’ merkte Lid Acquisitie lachend op. ‘Een beetje klunzig…’

Dus je voelt hem vast al hangen… Ik zeg natuurlijk je bent gewoon een Unit!

‘Jaa ik ben een Unit!’ zegt hij vervolgens vrolijk.

99% van de mensen die me voor het eerst ‘Unit’ hoort zeggen gaat gelijk met me in discussie want voor mij betekent het wel net iets anders dan wat de meeste mensen denken dat het betekent. Lid Acquisitie leek echter direct te begrijpen wat het betekent en dat vond ik wederom erg grappig.

Ik vertelde hem dus dat ik een soort van troostprijs heb gemaakt voor een man uit Groningen en een uit Delft aangezien zij Unit van het jaar zijn geworden.

‘Tja, je moet wat hè… aangezien niet iedereen Mr. Sunshine kan worden! Waar is die eigenlijk?’ aldus hem.

Nou ja, hij had uit eindelijk maar 7 stemmen behaald dus erg gescoord heeft hij niet. ‘Zonde, daar heeft hij wel wat laten liggen…’ reageerde Lid Acquisitie.

Of jij, jij bent toch de businesstijger die dat had kunnen regelen? ‘Hmm.. wellicht!’ reageerde hij een beetje mysterieus.

Ahh… Dat is het! Jij had gewoon zelf Mr. Sunshine willen worden! ‘Uiteraard heb ik het met opzet in het honderd laten lopen!’ lachte hij vervolgens.

Niet dat je me tijdens het eerste bezoek ook maar had kunnen optillen met je knie. ‘Sowieso was ik toen niet echt de meest zonnige Bestuurder geloof ik…’ reageerde hij.

Duidelijk, met deze man wordt het nooit saai! Wel een beetje jammer dat het jaar bijna om is! ‘Ah joh, mij ga je sowieso nog wel zien volgend jaar! Ik ben een jaar jonger dan de rest…’

Ach, het jonkie! Nou wel zo leuk dat we elkaar dan nog wel zullen gaan tegenkomen! (Wellicht met het vakantiebestuur?)

Vervolgens kwam Lid Acquisitie op het idee om richting de stage te gaan zodat we konden dansen. (Hier kwam een stukje Voorbereiding terug… Maar het zou uit eindelijk ANDERS aflopen dan hoe ik het had voorbereid!) Dj Voorzitter LuCo Bv. had namelijk plaatsgemaakt voor de enige echte MiaMore! Ik wilde best met hem mee maar dan wilde ik nu wel eerst een foto met wat mensen erop. Ik had vele foto’s van de locatie gemaakt maar er waren vrijwel geen foto’s waar ik zelf op stond. ‘Prima, gaan we fixen!’ aldus de Vice.

Nadat die foto’s waren gemaakt merkte de Vice op dat ze toch wel erg graag een beetje glitter wilde. ‘Ga je ook mee?’ vroeg Lid Acquisitie. Dat betekende wel dat ik langs een rondspuitende octopus moest rennen. Ik had de hoop dat Lid Acquisitie me enigszins dekking zou geven maar dat gebeurde niet… Gelukkig was alles nog droog. Eenmaal bij de manifestatie van Vampirelles werden de Bestuurders er direct uitgepikt om ‘versierd’ te worden. Ik bekeek dat alles vanaf mijn post maar aangezien ik merkte dat ik nog altijd nat werd gespoten door de octopus besloot ik even op een andere locatie te gaan staan.

Even later kwamen de ‘versierde’ Vice en Lid Acquisitie bij me. De Vice had (zoals veel meiden) een mooie glitterrand bij haar oog. Wat het kunstwerk op het gezicht van Lid Aquisitie moest voorstellen was me een raadsel. Links leek een soort mislukte vleermuis te zitten (maar het kon ook gewoon een ‘bloedvlek van glitter’ zijn.) en rechts een paar random geplaatste strepen. Wat?! Ik moest lachen.

Vervolgens ontstond er de inleiding van het moment dat ALLES zou gaan veranderen. Ik spoel weer even terug naar het ogenblik dat ik net aankwam op het Lustrumterrein. Ik kon kiezen om links te gaan of rechts te gaan. Toen koos ik voor de weg rechts die me naar het Binnenterrein bracht… Nu had ik wederom de keuze om links of rechts te gaan. Links betekende achter de Vice aan en nogmaals langs de octopus rennen, rechts betekende achter Lid Acquisitie aan lopen en droog blijven.

Ik koos voor links… Het begin van het moment waarop ALLES zou veranderen.

 

Ik was korte tijd het spoor bijster aangezien ik de Vice ook niet meer zag. Overigens zag ik net een mooie kans om MiaMore even op de foto te zetten dus dat deed ik dan ook maar. (Ik ben meerdere keren op festivals geweest of uitgenodigd geweest waar MiaMore zou draaien. Laten we het erop houden dat ik blij ben dat ik haar hitjes vandaag EIN-DE-LIJK eens in het echt kon horen.) Nadat ik een paar foto’s had gemaakt wandelde ik richting het foodcourt waar ik toevallig de Voorzitter en Penningmeester Exploitatie 2 tegenkwam. ‘Zo, leuk dat je er ook bent! Heb je het een beetje naar je zin?’ vroeg de Voorzitter. Zeker, ik ben ontzettend blij dat de LuCo me gevraagd heeft om langs te komen! Kort daarna kwam de Vice/Acqui van de LuCo er ook even bij staan en zij was ook maar al te benieuwd wat ik van het lustrum vond! Ik sprak nog even met de dames door en zodra Penningmeester Exploitatie 2 haar opvolger had gesignaleerd riep ze die er ook even bij.

De nieuwe Penningmeester Exploitatie 2 heeft er duidelijk erg veel zin in aangezien het vernieuwde Quintus ontzettend veel kansen biedt om het restaurant naar een nog hoger niveau te tillen. ‘Afgelopen jaar was het nog wel eens lastig om het restaurant draaiende te houden aangezien de verbouwing met regelmaat voor problemen zorgde. Aankomend jaar zal dat probleem niet meer spelen dus kunnen we maximaal gaan inzetten op optimaal gebruik!’ aldus deze Ft’er.

Ik was heel gewoon met hem in gesprek en van het een op het andere ogenblik stond mijn hart zowat stil. Ik zag namelijk een wel heel erg bekend gezicht lopen… Maar dit was geen Quint!

‘Gaat het wel?’ vroeg de Ft’er aangezien ik sowieso IETS raars gedaan heb toen ik deze persoon signaleerde. (Een raar geluid, een vreemde beweging of gewoon langer dan vijf tellen mijn mond dichtgehouden.) Maar als hij hier is…. Dan zijn er meer! Daar ben ik niet op Voorbereid!

Ik kon deze Ft’er natuurlijk niet uitleggen wat er precies achter deze reactie schuilging want daar ben ik zelf eigenlijk nog niet helemaal over uit… Ik besloot dus gewoon diep adem te halen en zei zo nonchalant als mogelijk… Oh ik zag opeens iemand van het Augustinusbestuur…. ‘Ja, de Penningmeester Vereniging! Ik zie Intern I ook!’ zei de Ft’er. Dat hielp natuurlijk niet… Ik was korte tijd in de veronderstelling dat de Penningmeester Vereniging wellicht de enige Augustijn was maar nee.

Toevallig kwam er op dat moment iemand naar de Ft’er toe om iets te vragen dus ik zag kans om hier maar eens heen te gaan. ‘Just Do It!’ aldus een van de liedjes die ik in aanloop naar de Lustra had gedraaid. Onvoorbereid of niet… Dit kon ik niet laten liggen!

 

Ik kwam aan bij de groep Augustijnen en wederom was het Aug gelukt om een scenario dat eerder die week nog dikke onzin leek dat gewoon een beetje door mijn achterhoofd zweefde werkelijkheid te laten worden.

‘Hee wie we daar hebben!’ aldus Intern I. Ja, dat kan ik ook van jullie zeggen! Dat had ik niet direct verwacht!

Ik keek om me heen en ik zag de Voorzitter, Secretaris, Penningmeester Vereniging, Intern I, Acquisitie, Bestuurslid Eigen Huis en de Taps-Consumabel. Ze hadden het Bestuurspak maar thuisgelaten ‘Het is immers toch vakantie hè, ook voor ons!’ aldus Acquisitie. Ik keek rond en ik moest toegeven dat ik iets heel goeds zag… Maar Acquisitie leidde me alweer af want… ‘Wat heb je een goed tasje bij je!’ zei ze vrolijk toen ze het Augustinustasje van vorig jaar herkende. Hè, dat is nou wel net jammer dat het nu zó heet is dat ik maar een knot in had gedaan… Ik heb namelijk onlangs twee haarclips gemaakt met Augustijnse dasstof. ‘Gaaf! Maar logisch dat je die nu niet in hebt want het is immers toch het Quintuslustrum hè… En bovendien, je hebt wél een rood jurkje aan!’ aldus Acquisitie.

Ik kon haar vást wel vertellen wat ik verder al had voorbereid voor de EL CID. (Geloof me, sinds het laatste bezoek ben ik erg veel met het onderwerp Augustinus bezig geweest.) Nadat ik het echter had verteld zei ze lachend. ‘En dat vertel je tegen mij? Ik kan nogal slecht mijn mond houden hè!’ lachte ze. Maar algauw vervolgde ze ‘Ik zal in ieder geval mijn best gaan doen het hier niet over te hebben!’

Nu de EL CID toch gevallen was vroeg ik even aan Intern I hoe het zat met de items van aankomende EL CID. Ik had ontzettend veel toffe zaken voorbij zien komen maar de PK had niet op mijn vraag gereageerd. ‘Die pakketten gaan op afschrijving dus dat is de reden waarom alleen leden ze kunnen bestellen. Ik ben er echter van overtuigd dat er wel zaken gaan overblijven dus het komt wel goed hoor!’ zei hij vrolijk. Uiteraard lichtte ik hem ook alvast in dat er iets zou staan te gebeuren deze EL CID. ‘Moet mijn opvolger er ook bij zijn?’ vroeg hij. Ik ging er sowieso al vanuit dat die erbij zou zijn want dat staat zelfs in mijn planning. Overigens is de opvolger niet het hoofdonderwerp. ‘Aha zo! Ik zal zorgen dat die er is dan!’ aldus Intern I.

Je opvolger mag daar uiteraard ook bij zijn en ik ga er vanuit dat ik die sowieso zal gaan zien die dag.

 

Intern I was duidelijk blij dat de zon nu al wat lager stond. ‘Mijn huid is echt niet gemaakt voor de zon…’ merkte hij op. Die zelfde zin was tijdens het Aprilbezoek ook al eens gevallen. Penningmeester Exploitatie heeft namelijk van de huisarts te horen gekregen dat haar huid niet voor de zon is gemaakt. Overigens had zij het tijdens de vakantie wel gepresteerd om bruiner te worden dan Intern I. ‘Ik weet zeker dat zij nu wel binnen zit hoor! Die mensen met zonne-allergie overleven het nu echt niet!’ aldus Intern I.

Van het een op het andere moment waren de meiden even verdwenen en Intern I ging nieuw drinken halen. Ik bleef dus met Penningmeester Vereniging en Bestuurslid Eigen Huis achter. ‘Jij had het zeker wel druk met de Lustra deze zomer?’ vroeg Penningmeester Vereniging. Was best te overzien aangezien ik alleen de Lustra van Veritas en van Quintus heb gedaan.

‘Was je eigenlijk ook bij ons Lustrum?’ vroeg hij door.

Nee, de betrekkingen die ik met jullie heb zijn aanzienlijk beter dan de betrekkingen van vorig jaar, dus dat is helaas niet gebeurd. (Sowieso, dan had ik jullie toch als als Ft’ers ontmoet?) ‘Het is wel echt bizar dat ze hier gewoon 10 dagen non-stop doorgaan… Geen rustdagen!’ aldus de Penningmeester Vereniging tegen Bestuurslid Eigen Huis. Ik dacht meteen terug aan het verhaal van de Da Vinci eerder die dag. Hij had me verteld dat hij geen geschikte outfit had voor de chique dag dus hij had besloten om daar maar een rustdag van te maken.

‘Na een dag of 7 lag ik er wel af… Toen was ik echt ziek!’ aldus de Penningmeester Vereniging.

Herinner je er uberhaupt nog wel wat van dan? ‘Nee, ik heb het Lustrum behoorlijk uitgespeeld maar qua details weet ik er inderdaad niet echt veel meer van!’

Af en toe deed Bestuurslid Eigen Huis ook wel een bijdrage maar door de muziek kon ik hem lang niet altijd verstaan.

Het was wel bijzonder om hem eens zonder koptelefoon op te zien (Maar daar konden we wel iets aan doen als we hem mee zouden slepen naar de Silent Dixo van Jo-Jo!) en er waren wel meer elementen die me nu aan hem opvielen. Op een Lustrum kun je altijd wel een verrassing verwachten!

De meiden kwamen terug en het bleek dat ze naar de manifestatie van Vampirelles waren gegaan om een dosis glitter opgesmeerd te krijgen. ‘Ah die meiden en hun glitter toch…’ merkte Bestuurslid Eigen Huis droog op.

Misschien is het leuk om een foto te maken? De onverwachte wending van het Lustrum van Quintus? ‘Natuurlijk, dat doen we!’ aldus Acquisitie.

Hierdoor ontdekte ik ook dat het lustrum eigenlijk half door Augustijnen bevolkt werd. ‘Dat zijn ook allemaal Augustijnen, ik zal wel vragen of een van die meiden een foto wil maken!’ aldus Acquisitie.

Toevallig had een van die meiden OOK het EL CID tasje van vorig jaar mee dus zij reageerde ook al ‘Goeie tas!!’

Alleen was Intern I nog even druk aan het bellen met iemand dus we moesten wachten tot het telefoongesprek klaar was. Ik gaf de fotograaf alvast een paar aanwijzingen zodat het goed zou komen met de camera en even later was Intern I klaar voor een foto.

Ik hád het nieuwste Voorbereidingsliedje van Augustinus onlangs wel in de playlist van mijn werk gezet. (Kun je vinden op Spotify… het heet ‘Power Up By Sabine’) En de afgelopen paar dagen was ik mijn werkdag consequent met dat liedje gestart. Hoewel mijn Voorbereidingsfocus volledig op Lucky Strike Day (Veritas) en dus op Complicated Omdat het Kan (Vandaag) had gelegen kon ik dit liedje toch niet heel erg lang missen. Dus an sich kon ik dit natuurlijk prima, ook zonder grote Voorbereiding. (Maar toch had ik wel een heel klein beetje spijt dat ik vandaag voor een droogleggingsdag was gegaan.)  Ik had in ieder geval al een ding duidelijk en dat was dat ik naast Mr. Sunshine zou gaan staan. Aangezien men mij constant in het midden zet zou dat dus betekenen dat Bestuurslid Eigen Huis dit keer niet in de hoek zou staan. (Ik mag dan een tennisarm hebben maar er zit wel kracht in… Ik heb niet goed gekeken maar voor mijn gevoel sleepte ik hem op dusdanige wijze mee dat hij wel een stukje heeft gevlogen.) Er werden een aantal foto’s gemaakt en toen ik zeker wist dat er iets goeds bij zou zitten gingen de meeste dames er alvast vandoor richting de stage. ‘Heb je eigenlijk zelf nog vakantie? Ga je nog ergens heen?’ vroeg Acquisitie. Nee… Dit jaar zijn mijn 2 Piekweken echt mijn 2 weken vakantie! Druk maar wel heel erg gezellig!

‘En ga je dan alle verenigingen langs als je er tijdens de EL CID bent?’ vervolgde ze.

Nee, ik ben kort bij SSR-Leiden en daarna bij jullie en tenslotte sluit ik op Quintus af. Ik heb de planning met opzet niet te vol gemaakt want ik weet nu al dat het bij jullie zal gaan uitlopen en op Quintus zal het ook wel gaan uitlopen. (En als er dan nog een afspraak tussenzit of na komt die voor mij niet zo’n hoge betrokkenheid heeft… dan kun je erop wachten dat die afspraken sowieso zullen sneuvelen op de dag zelf. Dan kies ik dus liever van te voren al voor kwaliteit!)

‘Loop je ook mee? We hebben de rest allemaal nog niet gezien… We hebben letterlijk alleen dit stukje gezien!’ lachte Acquisitie. We liepen een beetje die kant op en toen ontdekte Intern I een kwast op de grond. ‘Hee Bestuurslid Eigen Huis! Een kwast!’ waarop die dan weer reageerde ‘Waar is die PK nou weer? Die moeten hem wel even oprapen!’

Vervolgens merkte de Secretaris op dat de Praeses Commissie er vandaag wederom niet bij was.

Kort na mijn laatste bezoek aan Aug ontdekte ik dat hij ook al niet op de Ft-bestuursontvoeringsfoto stond… Hij bestaat gewoonweg ECHT NIET! Hij is gewoon een catfish!

‘Dat is ook zo… Nu zie je hem weer niet!’ merkte Intern I op.

Overigens was de reden wel logisch en zelfs verdrietig te noemen… Maar toch was het typisch dat ik hem weer niet zou zien. Ja weet je… Bestuurslid Eigen Huis zegt wellicht niet heel veel maar die is wel altijd overal bij! ‘Ja, ik besta tenminste wel! Daar komt immers ook de naam van mijn Commissie Eigen Huis vandaan!’ aldus Bestuurslid Eigen Huis.

‘Maar goed, laten we eens gaan kijken naar de rest!’ aldus Intern I.

‘Is er uberhaupt wel een stage? Voor het zelfde geldt zijn het gewoon wat speakers waar muziek uit komt…’ zei Bestuurslid Eigen Huis droog richting mij. Tja, ik was al op de hoogte dat er een stage was en dat MiaMore daar nu op stond.

We vonden uit eindelijk een hoekje met goed uitzicht op de stage en al snel werd dat de Augustijnenhoek gedoopt. ‘Het is zo grappig om te zien dat er zoveel Augustijnen zijn! Maar zoals je weet zijn er veel studentenhuizen waar Quinten en Augustijnen samenwonen en daardoor waren er op ons lustrum veel Quinten en zijn er nu dus ook veel Augustijnen!’ aldus Acquisitie.

‘Het is wel echt het standaardpakket van de productiemaatschappij…’ merkte Bestuurslid Eigen Huis droog op nadat hij de stage en apparatuur had bekeken.

‘Ik ben natuurlijk als Acquisitie betrokken bij de sponsoring en Bestuurslid Eigen Huis is dat bij de logistiek en de apparatuur. We zien daardoor dus wel wat overeenkomsten!’ aldus Acquisitie die de opmerking van Bestuurslid Eigen Huis wat meer in context plaatste. De Secretaris maakte een selfie en daar moest wel even iedereen op! Ik werd er ook bij gesleept dus de sfeer was wel compleet.

Toen ik de Voorzitter van de LuCo vervolgens signaleerde was hij duidelijk erg druk maar hij vroeg me wel even of ik het naar mijn zin had. Geweldige tijden en dan nu ook nog eens soort van geadopteerd door het Augustinus Bestuur.

Mijn ‘droogleggingsdag’ werd overigens al snel ongeldig verklaard want toen de dames drinken waren gaan halen hadden ze ook nog een biertje voor mij meegebracht en daar zei ik natuurlijk geen nee tegen.

 

Ik was de hele dag niet echt van plan geweest om te dansen aangezien ik dans als een boom. Overigens is daar wel weer een bijzondere link te leggen met een liedje wat ik ook veel gedraaid heb toen ik met mijn creatieve projecten en analyses bezig was. (Maar daar zal ik je nu verder niet mee vermoeien lezer…) Het liedje heet in ieder geval ‘Apple Tree’ en had alles te maken met iemand die ik nu in mijn buurt had. Dusja… Tijdens het Veritas Lustrum heb ik gedanst als een boom… Vandaag zou ik dansen als een appelboom. Het viel me op dat Intern I een petje van The 1975 op had. ‘Van mijn vriendin gekregen!’ zei hij trots. Tja, ik wist natuurlijk wel dat hij een groot fan van The 1975 was en dat hij daarom ook diep gelukkig was dat hij naar Pinkpop ging wanneer zij zouden optreden. Hier had hij echter nog niets over gezegd.

MiaMore gooide vervolgens een liedje het terrein op wat ook wel al een paar keer door mijn hoofd was geschoten. (Deels komt het omdat ik er laatst nog iets over had gelezen in de krant, deels omdat het een echte zomerhit is en deels omdat de LuCo Voorzitter aldoor achter de draaitafels te zien was.) Ik bleef een appelboom maar ik was stiekem wel blij met deze remix van It just won’t do!

Viel er tenminste weer even iets op zijn plek na deze Plot Twist! (Want ja, ik was nu eenmaal wel in Leiden en het Gorleaus lag op een steenworp afstand van het Lustrumterrein.)

Intern I maakte vervolgens ook nog een filmpje van de mensen om hem heen dus ik lachte vrolijk zijn kant op en probeerde niet teveel ‘boom’ te zijn.

Acquisitie liet wel zien dat ze weliswaar geen heel erg goed ochtendmens is maar verder is ze echt niet te slopen. Ze ging echt helemaal los!

Er ontstond even een intermezzo toen er een dispuutsgenootje van de Secretaris van twee jaar terug opeens naar me toe kwam. ‘Hee, jij bent de VerenigingsVerzamelaar toch? Ik heb jou en mijn dispuutsgenootje natuurlijk een aantal keer samen op de foto gezien en toen ik je zo zag kreeg ik al het idee dat jij het moest zijn! Echt supertof dat je er bent!’ aldus deze ontzettend enthousiaste dame.

‘Heb je het wel een beetje naar je zin?’ vroeg ze vervolgens. Oh zeker, dit Lustrum krijgt van mij een dikke 10! Ik heb me werkelijk geen seconde verveeld en ik denk dat dat ook niet zo snel gaat gebeuren! ‘Dat denk ik ook niet maar stel dat het toch gebeurt kun je altijd naar mij toe komen hoor! Vind ik gezellig!’ aldus haar en daarna ging ze weer verder dansen.

Ik kreeg intussen weer een biertje overgedragen en hoewel ik nog altijd als appelboom op enigszins dezelfde plek was blijven staan gebeurde er om me heen ontzettend veel. Intern I ging maximaal op alle opbouwmomenten terwijl Acquisitie maximaal ging op de drops. Bestuurslid Eigen Huis had al op diverse posities gestaan maar inmiddels stond hij naast me en probeerde hij enigszins een gesprek met de Voorzitter te voeren. Een enkele keer ontdekte ik dat alter ego ‘Jerry’ tevoorschijn kwam. Ik kon dat overigens niet bij Intern I verifiëren omdat hij dat door de muziek onmogelijk mee had kunnen krijgen. (Overigens lustte ik nog wel een ijsje hoor!)

De pest was alleen een beetje dat ik aan een deadline vast zat vandaag en daar kwam ook nog eens bij dat de bussen consequent 4-7 minuten te vroeg langs de halte komen. Mijn sandalen zaten weliswaar heel wat beter dan mijn Docs met dit weer maar toch zag ik het niet zitten om nu naar Leiden C te gaan lopen. Van mij had dit moment echt niet hoeven eindigen maar de tijd was genadeloos…. (en het werd ook steeds een beetje drukker om ons heen waardoor de uitdaging nog groter zou zijn om tijdig de bushalte te bereiken…) dus op een bepaald moment besloot ik dit droombeeld toch te beëindigen. Ik bedankte de Bestuurders voor de superleuke sfeer en de gezelligheid die ze aan mijn dag hadden toegevoegd en nu werden er ook een aantal knuffels weggegeven. (Je weet wat ze zeggen over de volgorde van afscheid nemen toch? )

 

Ik liep terug naar de Manifestatiezone waar ik de Vice, Secretaris en Penningmeester Exploitatie 2 bij de Silent Dixo trof. Ook liep Lid Sociëteit hier rond. De enige man die ik de hele dag nog niet echt had gezien. Ook nu zou hij niet erg lang blijven hangen maar hij was in ieder geval zeer vereerd met de prijs voor Bestuurder van het Jaar en hij zag uit naar de uitreiking in de EL CID!

Vervolgens kwam er een meid naar me toe die gebaarde dat ik gerust bij de Jo-Jo’s een koptelefoon kon halen. Tja voor die 10 minuten marge die ik nu nog had vond ik het niet erg handig om dat te doen. ‘Leen de mijne maar even dan! Je kunt switchen tussen twee kanalen!’ aldus haar waarna ik haar koptelefoon op kreeg. Nou, hij stond duidelijk al op het lekkere kanaal. Ze liet me even zien hoe ik van kanaal kon switchen maar toen ik de keiharde techno hoorde wist ik al dat ik terug wilde naar het andere kanaal. Heel even gooide ik alles eruit. (Ik denk dat het de kracht van de koptelefoon was. Alsof je dan toch even alleen op de wereld bent in plaats van met mensen die allemaal naar hetzelfde luisteren.) Korte tijd was ik geen appelboom maar een beest die helemaal los ging op het dubstepnummer dat kwam. Echt ontzettend leuk uitgevonden dat concept Silent Dixo! Jo-Jo heeft echt een topmanifestatie neergezet! Ik bedankte de Vice ontzettend voor deze fantastische dag en daarna moest ik wel echt naar de bus. Mijn bus was gewoon letterlijk 7(!!!!!) minuten te vroeg! Al had ik me aan het reisadvies van 9292 OV gehouden dan was ik echt diep teleurgesteld geëindigd. Dusja, verstandig dat ik die marge mee had genomen in de planning.

 

Natuurlijk vond ik het ontzettend jammer dat ik uit eindelijk moest gaan. Achteraf bekeken had ik misschien moeten kijken of ik een slaapplek had kunnen regelen zodat ik de avond wel had kunnen uitspelen.

In ieder geval krijgt de LuCo van mij een dikke 10 voor dit geweldige Lustrum.

Het was een thuiswedstrijd en de verwachtingen lagen daarom wel erg hoog voor mij maar Ht, Ft en LuCo hebben die verwachtingen meer dan waargemaakt. Het feit dat het Bestuur van Augustinus vervolgens ook nog was verschenen maakte het geheel wel helemaal af!

Ik ben van het ene hoogtepunt in het volgende beland, ik heb gelachen, lol gehad met vele mensen en ik heb me geen seconde afgevraagd wat ik hier nu eigenlijk deed want voor ik uberhaupt een kans zou krijgen om me verloren te voelen kwamen er alweer mensen op mijn pad.

Durf te dromen want dromen kunnen nog wel eens uitkomen, nou… dat is helemaal gelukt hoor! Hitteplan of niet, deze organisatie heeft het werkelijk top geregeld.

Het enige waar ik me over verbaasde is het feit dat ik Locatie 1 van de LuCo helemaal niet meer gezien heb. Een blik op de site leerde me dat ze daar ook niet meer op staat dus dat is me wel een beetje een raadsel maar het kan natuurlijk.

 

Ik had het in het verslag al even genoemd… Maar de gradaties voor de huidige Bestuursmannen zijn vandaag eindelijk besloten! De Penningmeester Vereniging krijgt van mij een 1,5… Penningmeester Exploitatie 1 krijgt van mij ook echt een 1. Lid Acquisitie krijgt van mij een 8 en Lid Sociëteit krijgt van mij een 2,5.

 

Ik wil de VIIIe Lustrum Commissie ontzettend bedanken voor deze mogelijkheid om langs te komen en deze geweldige Festivaldag mee te mogen beleven! Ik wil het huidige Bestuur nogmaals bedanken voor hun onvermoeibare enthousiasme en gezelligheid ondanks dat dit geen makkelijk jaar voor ze is geweest. Jullie zijn echt toppers en ik heb een geweldig jaar met jullie gehad. Ik ben dan ook heel erg blij dat ik dankzij het Lustrum toch nog een extra meetup met jullie heb kunnen fixen!

Ik ben tenslotte erg benieuwd wat het aankomend Bestuur zal gaan neerzetten. Het was in ieder geval erg leuk om alvast een voorschot op de EL CID te kunnen krijgen! Dit Lustrum krijgt van mij echt waar… Een dikke 10! (Maar dat kon ook niet anders met een 8e Lustrum en het feit dat 8 mijn geluksgetal is hè.)

Op naar de EL CID!!!

P7240066.JPG
P7240083.JPG
P7240089.JPG
P7240093.JPG
P7240102.JPG
P7240104.JPG
P7240111.JPG
P7240114.JPG
P7240116.JPG
P7240118.JPG
P7240119.JPG
P7240120.JPG
P7240105.JPG
P7240123.JPG

Omdat het Kan! Het vernieuwde Quintus in de EL CID! (13 augustus)

Met al ruim een half uur vertraging kwam ik aan op Q-point dat uiteraard lekker vol stond met disputen en andere mensen.

Een bekend iemand hiertussen vinden… Dat moet niet moeilijk zijn toch?

De redding kwam in de vorm van de President Commissie van vorig jaar die met een opvallend paarse das rondliep. Wat is dat nou weer voor das? ‘Vandaag staan we hier met het Leidsch Draegers Gilde en dit is daar de das van! Wil je iets drinken?’ aldus hem.

Even later toverde hij uit een zeer toepasselijk pronkstuk een Claro’tje.

Het Leidsch Draegers Gilde draagt mensen naar hun laatste rustplaats dus een positief gevulde doodskist zou zeker gaan bijdragen aan vragen hierover.

‘Er zijn er nog meer van ons Bestuur! Daar is de Voorzitter… De Secretaris… Ja, onze Acquisitie is er nu niet want die is op vakantie’ aldus hem.

Laten we een foto maken! Lijkt me leuk!

De huidige Penningmeester Exploitatie 2 en de huidige Lid Sociëteit (die voor de gelegenheid met een dubbele das rondliep) werden er ook bijgesleept en zo werden er een paar foto’s gemaakt.

‘Nou, dan zal ik je nu overdragen aan Lid Sociëteit! Fijne middag!’ aldus de President Commissie van vorig jaar.

Een goed begin is het halve werk! Dan kun jij me mooi het volledig vernieuwde Quintus laten zien! ‘Je hebt het nog niet gezien hè? Nou, dan ga ik je het nu allemaal laten zien!’ aldus Lid Sociëteit.

Aangezien ik al de nodige Leidse items had vergaard stelde ik voor om eerst naar het Parlement te gaan en dat zou al direct een nieuwe weg onthullen. Voor de verbouwing was de enige route naar het Parlement namelijk de route door de Singelzaal. Inmiddels is de verbouwing afgerond en is er een directe route vanaf de ingang naar het Parlement gecreëerd!

Bij aankomst op het Parlement ontdekte ik nog meer bekende gezichten van het huidige Bestuur evenals een aantal nieuwe gezichten, alhoewel ik die nieuwe gezichten al even op het Lustrum had gezien. Zo kwamen de Cassis en de Atalanta weer even voorbij en kwam vervolgens de Vice mijn kant op om me de nieuwe items te overhandigen. ‘Ik heb al een paar dingetjes voor je klaargelegd!’ zei ze vrolijk en die dingen konden ook meteen opgeruimd worden zodat ik de handen volledig vrij zou hebben voor een rondje vernieuwd Quintus!

 

‘Goed, ben je zo ver?’ aldus Lid Sociëteit.

Bijna… Ik heb nog iets voor jullie! (Penningmeester Exploitatie 2 was namelijk ook met ons meegelopen) Voor Penningmeester Exploitatie 2 heb ik de prijs voor het Beste Verenigingsrestaurant/De leukste kok! ‘Ahh Bruno is er ook vandaag, die gaat er zeker heel blij mee zijn! We moeten even een lijstje gaan regelen zodat de prijs een plekje in de keuken kan krijgen!’ aldus Penningmeester Exploitatie 2. Bruno is een geweldige kok! Dit jaar heb ik twee keer mogen genieten van het heerlijks dat hij maakt en beide keren was het eten een groot feest! Overigens heeft Penningmeester Exploitatie 2 ook een aandeel in deze prijs gehad. Deze kleine dame (zoals ze het zelf zei tijdens het eerste restaurantbezoek) is namelijk als een ware tornado bezig geweest in haar eigen restaurant. Prachtige menu’s, een fanatieke zoektocht naar de mooiste presentaties en natuurlijk de beroemde toetjes van de maand! Met Bruno in de keuken en haar enthousiasme rondom het restaurant is het Quintusrestaurant echt een place to be geworden in het Leidse. Kortom, zij verdient ook zeker de eer!

De tweede prijs is die voor Bestuurder van het Jaar en die is voor onze Lid Sociëteit!

Deze oorkonde had ik voor de gelegenheid ook gepersonaliseerd. (Ik had het vrij druk met ontwerpen deze zomer dus ik heb niet elke oorkonde kunnen personaliseren met een ontwerp. Overigens kwam Lid Sociëteit ook in de Guideline te staan en datzelfde ontwerp kon ik dus ook op de oorkonde gebruiken) ‘Dat vind ik wel echt heel mooi!’ zei Lid Sociëteit vrolijk.

Je was tijdens mijn bezoeken ontzettend druk met de verbouwing maar je nam altijd even de tijd om me bij het proces te betrekken en dat kan ik erg aan je waarderen!

Dus voordat we aan de rondleiding door het vernieuwde Quintus konden beginnen maakten we eerst nog even een overdrachtsfoto in ’t Snouck want zo’n bijzondere prijs moest natuurlijk wel even officieel overgedragen worden!

Lid Acquisitie vond het ook allemaal wel leuk dus hij beloofde dat hij Lid Sociëteit en mij zou komen opzoeken tijdens de rondleiding zodra hij klaar was met zijn laatste mail.

 

We konden eraan beginnen! Er was natuurlijk zoveel te zien dat het lastig kiezen was waar te beginnen. We begonnen dus helemaal beneden in de vernieuwde kelder. Ik had de kelder al in verbouwing gezien maar nu was het echt helemaal af. Ik blijf ontzettend onder de indruk van de prachtige tegels die in de wc’s zijn gebruikt. ‘We hebben het MAFF dit jaar dus diverse mensen hebben ons al voor gek verklaard. Hopelijk weten de bezoekers zich te gedragen…’ aldus Lid Sociëteit.

Vervolgens door naar de Dixozaal. Toen ik de Da Vinci op het Lustrum sprak zei hij dat de Dixozaal op 4 augustus een naam zou krijgen. Ik vroeg nu dus aan Lid Sociëteit wat de naam was geworden. ‘Dat is nog niet bekend gemaakt…’ zei hij.

Hm… Flauw, de datum van de onthulling is dus verschoven! ‘Wist je dat de persoon die de naam heeft bedacht een gouden plaatje in deze zaal krijgt?’ vroeg hij. Zeker! Ik ben heel erg benieuwd wat het geworden is!

We keken eens rond en Lid Sociëteit wees me op alles wat er tijdens het vorige bezoek nog niet geweest was. Zo is de zaal voorzien van prachtige LED-strips die op verschillende wijzen verkleuren. ‘Helaas is dat stukje nog niet aangesloten dus het is toch nog niet helemaal af…’ zei hij toen ik richting een donker stukje wees. In ieder geval was het algehele effect wel goed zichtbaar aangezien 80% wel aangesloten was. Hier kun je echt te gekke feesten geven!

De DJ Booth heeft inmiddels een plek gekregen evenals de bar en dat maakte dat de ruimte nu echt af voelde. Overigens werd de ruimte nu ingezet als punt in de rondleiding waar de EL CID lopers een filmpje over Quintus te zien kregen. Dat beamerscherm in het midden van de ruimte maakte het net een beetje gek, maar dat is er niet standaard, dus dat moest maar gewoon even genegeerd worden.

 

We liepen richting de andere ingang naar buiten. Tijdens mijn vorige bezoek was al verteld dat deze ruimte op dezelfde wijze zou gaan draaien als de Leidse Hifi. Het wordt gerund door de Vereniging maar het is toegankelijk voor alle Leidse studenten. Daarom is er een aparte ingang gerealiseerd. We kwamen via deze weg weer uit bij de hoofdingang. ‘Laten we naar boven gaan!’ stelde Lid Sociëteit voor. Hier haakte ook Lid Acquisitie aan.

Nadat Lid Sociëteit me de Raevenzaal in EL CID setting had laten zien gingen we door naar het gloednieuwe element waar menig Quint al geruime tijd naar uit heeft gekeken… Het dakterras! Caduta Massi had deze plek toegewezen gekregen als locatie voor de manifestatie dus je kon het prachtige uitzicht uitstekend in je opnemen mét een heerlijke cocktail in de hand want… Je kon hier cocktails van Caduta scoren!

Van Lid Sociëteit kreeg ik de vraag welke cocktail ik graag wilde hebben en aangezien ik wel een zoetekauw (Zoeteraaf?) ben ging ik voor de sex on the beach! Lid Acquisitie en Lid Sociëteit besloten het wat frisser te houden en gingen beiden voor een mojito.

Nadat de cocktails waren gemaakt stelde ik voor om met de meiden van Caduta op de foto te gaan want Caduta zal toch altijd een bijzonder plekje in mijn hart houden.

Het was wat druk op het dakterras dus een echt goede indruk van deze locatie krijgen was wat lastig… Maar het voelde wel goed dat deze locatie eindelijk verkend kon worden.

We gingen door naar de laatste nieuwkomer op Quintus en dat is de Boommarktzaal.

Overigens gaf deze zaal nu wel een lichtelijk vertekend beeld aangezien de voormalige hoofdingang gewoon open stond en het ‘oude’ Quintusgevoel hier dus nog altijd rondhing.

Achter de nieuwste bar was een groots kabinet geplaatst waar nu toch vooral lege vakken opvielen. ‘Het idee is dat we die lege vakken gaan opvullen met glazen, flessen en andere mooie dingen. Volgend jaar moet je dus zeker nog eens komen kijken, want dan is het ingericht!’ aldus Lid Sociëteit.

Lid Acquisitie was alweer aan zijn mouw getrokken aangezien hij nodig was dus die waren we alweer kwijt. Was het trouwens niet zo dat de bierbollen hier nu geplaatst waren? ‘Ja dat klopt! Kom maar mee!’ aldus Lid Sociëteit die me voorging naar een deur die ons naar de gloednieuwe Bierbollen leidde. Na de verbouwing heeft Quintus er 2.000 liter bier meer bijgekregen (Ja ik ga het niet ontkennen, ik had relatief wat drankjes op dus bepaalde details zitten er niet heel lekker meer in.) dus iedere ruimte op de Sociëteit kan ruimschoots van het goudgele vocht voorzien worden!

Terwijl we in de bierkoeling stonden waar ik de gloednieuwe bollen kon aanschouwen ging mijn telefoon plotseling af. De dames van het Gouden Koers journaal waren onderweg naar Quintus dus was ik al klaar voor een interview? Ik wilde mijn ronde Vernieuwd Quintus wel even goed afronden dus ik vertelde dat ik er in 10 minuutjes klaar voor zou zijn.

Vervolgens verliet ik de bierkoeling weer met Lid Sociëteit en wees hij me op de zitruimte die was gerealiseerd door de oude wc’s te slopen.

Ja, waar ik in mijn eigen EL CID nog een pitstop maakte, daar zaten nu leden van de IQ om de inschrijvingen in goede banen te leiden. Overigens zijn er nog steeds wc’s in dit gebied, maar die zijn verhuisd richting de ingang.

Bijzonder om te zien hoe iets zo kan veranderen maar evengoed zo vertrouwd kan aanvoelen.

 

De rondleiding was ten einde en juist op dat moment dook de Da Vinci weer op. Lid Sociëteit moest juist iets gaan doen dus ik zou samen met de Da Vinci een rondje over Q-point gaan maken.

Wederom werd ik gebeld door de dames van het Gouden Koers Journaal want waar konden ze me vinden? Ik kon het niet heel goed verstaan door de drukte op Q-point dus ik gaf aan dat we elkaar het beste bij het krattenkasteel konden ontmoeten. Samen met de Da Vinci beklom ik het krattenkasteel en vanaf daar keken we uit naar de dames met gouden broeken. Even later hadden we ze inderdaad gevonden. ‘Sorry, ik hoop niet dat je het erg vindt maar dit interview is met Sabine alleen…’ zei een van de dames van het Gouden Koers Journaal tegen de Da Vinci waarop de Da Vinci maar weer aan de wandel ging. ‘Ik zie je nog wel!’ zei hij tegen mij.

Met de meiden had ik een superleuk interview over wat de EL CID voor mij betekent, hoe mijn hobby ooit ontstaan is en wat het meest gekke item in mijn collectie is. Dit alles was terug te zien in de donderdagaflevering van het Gouden Koers Journaal. Uiteraard wilde ik ook nog wel even met de meiden op de foto, want zo’n bijzonder interview heb je nu eenmaal niet dagelijks!

 

Ik keerde terug op Q-point waar het wederom zoeken was naar een bekend iemand. Ik was daarom even teruggekeerd naar het Parlement waar ik nog even kon bijpraten met oude bekenden en de enthousiaste nieuwkomers. ‘Oké, ik ben klaar, laten we een drankje gaan doen!’ aldus Lid Acquisitie die duidelijk wel zin had in nog een beetje gezelligheid. Ik vond het ook erg grappig dat hij het ontwerp dat ik van hem had gemaakt erg kon waarderen. Volgens mij was hij het er wel mee eens. ‘Joh, ik vind het alleen maar gezellig als je er bent en we gaan elkaar aankomend jaar sowieso ook nog wel zien!’ zei hij vervolgens vrolijk waarna we richting Q-point gingen om een drankje te doen. Lid Acquisitie legde me uit dat vandaag de mannendisputen centraal stonden en dat trok dus ook een hoop mannen aan. ‘Wat meer mannelijke inschrijvers zou zeker goed zijn!’ zei hij vrolijk en daarmee maakte hij al duidelijk dat er dus aan vrouwelijke inschrijvers geen gebrek was, maar dat dat de mannen een beetje achterbleven.

Na een tijdje praten zei hij dan ook dat hij even wat mannen ging enthousiasmeren maar dat we elkaar zeker weer zouden zien.

Tja, ik kwam weer in allerlei bijzondere situaties terecht. Zo viel ik wel op door de Cantusbaret die ik op mijn jasje droeg en dat leverde dan ook weer de nodige gesprekken op. Zo was een Draeger erg nieuwsgierig naar het verhaal van de Cantusbaret was er een dame van Sté Amé die me herkende.

Dat leverde dus weer de nodige leuke foto’s en een heel erg leuk gesprek met Sté Amé op. ‘We volgen je op Instagram, maar het is zo leuk om je eindelijk eens zelf te ontmoeten!’ zei een van de dames erover.

Sté Amé had echter Dispuutseten (Ja, de tijd vloog… Het liep al richting 18:00) dus ik ging weer verder met mijn ronde waar ik tot mijn grote verbazing een collega tegenkwam. Hij ging zich helaas niet inschrijven op Quintus maar hij was hier ingedeeld voor het eten.

Hoe het precies kwam weet ik niet (meer) maar ik raakte plotseling aan de praat met een jongen van de IQ die mijn facebook al geruime tijd volgde. Hij had eerst in Enschede gestudeerd maar al gauw kwam hij tot de conclusie dat hij toch beter op zijn plaats was in Leiden. Hij had in ieder geval nog wat connecties in Enschede dus hij zou wel even een goed woordje voor me gaan doen zodat ik ook eens naar Enschede zou kunnen. (Het is de enige Universiteitsstad waar ik nog niet geweest ben.)

We gingen samen op de foto en aangezien de IQ’s een groepsfoto zouden gaan maken wist ik het te presteren om met de gehele IQ op de foto te kunnen!! (Dat kan ook niet iedereen zeggen!)

 

Een heerlijke middag in een zoete roes, zo zou ik mijn tijd op Quintus denk ik het beste kunnen omschrijven.

Uit eindelijk zag ik dat ik het alweer redelijk laat had gemaakt dus ik besloot een laatste pitstop te maken en mijn spullen op te halen. Het eten zou elk moment gaan beginnen en daarna zou het avondprogramma van start gaan… Dus tijd om door te gaan. Morgen stond Utrecht immers nog op de planning!

Op het Parlement trof ik nog de nodige bekende gezichten waar ik afscheid van nam en daarna was het tijd om te gaan…..

 

Overigens was ik vrijdag alweer terug want hoewel die zoete roes veel gezelligheid voortgebracht had, maakte het wel dat ik mijn posters was vergeten…

Ik kwam aan op Q-point dat er nu toch wel heel anders uitzag dan dinsdag. Niet omdat ik alles nu helder zag… maar vooral omdat vrijdag al afbraakdag is. De Voorzitter en Lid Acquisitie lagen languit op een bank terwijl de Penningmeester Vereniging nog enigszins vitaal op zoek ging naar een poster.

Uiteraard wilde ik wel even weten hoe het Voorzittersdebat was verlopen dus zo hoorde ik nog het een en ander over hoe de EL CID voor de Voorzitter was geweest. Lid Acquisitie vond het ook nu erg gezellig, maar moe was hij duidelijk wel.

Ik besloot uit eindelijk nog even een tweede ronde door Quintus te lopen aangezien ik het nu wat rustiger én scherper kon zien.

Ik ben erg onder de indruk van de resultaten en vooral het dakterras is voor mij een erg geliefde aanvulling. Hier stond ik een beetje te overdenken wat ik nu met mijn targetsituatie aan moest aangezien ik hiervoor op Augustinus was, maar ontdekte dat ik mijn target niet te spreken kon krijgen…

In de Boommarktzaal zie ik ontzettend veel potentie (Dat zag ik al toen het nog in aanbouw was) en ik ben dan ook heel erg benieuwd hoe het er tijdens mijn volgende bezoek uit zal gaan zien!

Ik liep tenslotte naar het Parlement om te zien wie daar waren. ‘Huh Sabine?! Wat doe jij hier nou?’ reageerde de Vice verbijsterd toen ik binnenliep. Posters vergeten… ‘Had dat dan gezegd! Dan had ik wel gezorgd dat er wat bewaard zou blijven voor je!’ Ja, op deze Vice heb ik altijd blindelings kunnen vertrouwen! Niet aan gedacht, maar ik heb ze inmiddels! Leuk je nog even te zien! Moet je niet op het LEF zijn? ‘Nee, de President Commissie is er al heen en er moest iemand zijn die zich bezig kan houden met de inschrijvingen van eventuele 17-jarigen’ aldus haar. Ze had het nog niet uitgesproken of er kwam een 17 jarige inschrijver binnen. Het was een leuk jaar!

Tenslotte kwam ik nog even bij de Da Vinci terecht die me beloofde dat ook het nieuwe jaar weer een mooi jaar zal gaan worden met vele leuke momenten. ‘Ik heb er zin in!’ zei hij vrolijk.

 

Ik liep nog eenmaal door de Singelzaal en de Boommarktzaal waar ik Penningmeester Exploitatie 2 tegenkwam. Ook haar bedankte ik nogmaals voor het mooie jaar en ik hoorde ook dat Bruno erg blij was met de prijs. Het was een top jaar en de verbouwing heeft een prachtig nieuwe Sociëteit opgeleverd. Ik ben heel erg benieuwd wat het nieuwe jaar zal gaan brengen! Vast weer veel hoogtepunten!

aug 19
DSC00324.JPG
DSC00327.JPG
DSC00331.JPG
DSC00333.JPG
DSC00335.JPG
DSC00338.JPG
DSC00340.JPG
DSC00347.JPG
DSC00348.JPG
okt 19

WÉÉT DAT JE LEEFT!!! (22 oktober)

Je krijgt maar een kans voor een goede eerste indruk! Je bent echter niet meteen verloren als je faalt op die eerste indruk.

 

Toen ik deze ochtend opstond voelde ik me behoorlijk ellendig. Een verkoudheid, een uiterst gecompliceerde situatie waar ik behoorlijk misselijk van werd en het feit dat ik druk bezig ben met de transitie naar mijn nieuwe baan maakten dat ik me niet op mijn opperbest voelde.

Waar Groningen, Wageningen en Maastricht allen behoorlijk duidelijke aanleidingen hadden om te gaan was Leiden vandaag toch vooral wegens ‘traditie’ en doordat ik het de kok van Augustinus (hij gaat bijna met pensioen) had beloofd.

Korte tijd overwoog ik om afzegmails op te stellen maar uit eindelijk besloot ik dat ik me niet moest laten kennen en maakte ik me klaar voor het Leidse rondje. Hier had ik weliswaar geen duidelijke elementen waarmee ik rekening moest houden, maar wellicht zou ik wel verrast worden!

Aanvankelijk slenterde ik nog als een halve zombie door het Leidse Centrum maar al snel verbeterde dat bij Augustinus.

Na Augustinus stond Quintus op de planning en daar kwam ik met zo’n 10 minuutjes vertraging aan.

 

Vlak voordat ik bij de poort richting de Sociëteit aankwam zag ik iemand richting de poort lopen.  Oh ja, niet vergeten! De oude ingang is niet langer een ingang… je moet door de poort en dan naar links!

Ik was derhalve in de veronderstelling dat ik direct door zou kunnen lopen maar eenmaal door de poort werd ik ietwat bevreemd aangekeken door twee jongens die bij de deur stonden te wachten. Duidelijk jongerejaars want ze hadden geen idee wat ik was. Is de deur nog niet open? ‘Eh nee…’ zei de eerste. ‘Ik ga even bellen’ aldus de tweede.

Ik bekeek de vernieuwde ingang nog eens goed. Tijdens de EL CID was het immers nog altijd mogelijk om via de ‘oude’ ingang naar binnen te lopen. Dit was de eerste keer écht via deze weg.

Er was een ondoorzichtige deur en daarnaast hing een bel.

Onder de bel hing een briefje waar met grote letters ‘BEL’ op was gezet, maar blijkbaar deed die het dus niet.

De tweede jongen had duidelijk contact weten te leggen met iemand op het Parlement want even later hoorde ik hem zeggen dat er iemand aan kwam.

Even later zag ik mijn nieuwe contactpersoon aan komen lopen en zij deed de deur naast de ondoorzichtige deur open. ‘Wat een gezelligheid! Kom allemaal maar verder!’ zei de Vice vrolijk.

Met de Vice en de twee jongens liep ik door de Singelzaal en uit eindelijk kwamen we uit bij het Parlement.

De eerste jongen moest Lid Acquisitie hebben, waar de tweede jongen heen ging was me een raadsel en ik kwam natuurlijk voor het Bestuur in de algemeenheid. ‘Hee! Wat leuk dat je er weer bent!’ aldus de Cassis die ik inmiddels kan onthullen als de Secretaris van het nieuwe Bestuur.

‘Goed je weer te zien Sabine, alles goed?’ aldus de Da Vinci die niemand minder dan de nieuwe Voorzitter is! Tja, over mijn levensstatus is veel te zeggen, maar het is goed om weer in Leiden te zijn, want het is immers alweer even geleden!

‘Wanneer was je laatste keer in Leiden?’ vroeg de Secretaris. Tijdens de EL CID! ‘Ja, dat is alweer even terug. Waar heb je zin in? Hier zitten of naar de Singel gaan?’ aldus de Vice.

Nou, het is altijd wel gezellig in de Singel, dus laten we daarheen gaan! (Achteraf had ik natuurlijk moeten zeggen ‘Op naar de Boommarktzaal!’ maar goed, het jaar is nog jong, er is nog heel veel mogelijk!)

 

In de Singelzaal werd er een ijsthee voor me geregeld en kreeg ik al wat meer ins en outs te horen over het MAFF. Toen de Voorzitter nog de ‘Da Vinci’ was hadden we hier al even over gesproken en ik weet nog dat hij er stiekem wel een beetje nerveus voor was. De Sociëteit was onlangs immers helemaal opgeknapt en dan wil je natuurlijk niet dat al dat harde werk (een jaar aan verbouwingschaos!) in een keer wordt gemold door een stel overijverige feuten. ‘Zoals je ziet zijn de tapknoppen preventief verwijderd, zodat ze niet gestolen konden worden. Het is alweer een paar weken geleden dus nu wordt alles stapje bij beetje weer in ere hersteld!’ aldus de Vice die me op de kale taphendels wees.

Even later kwam er iemand naar me toe die ik volgens mij in het verleden al eens als IQ óf Quintec heb ontmoet. Dit jaar is hij de Penningmeester Vereniging en aangezien hij me wel vaag aan een eerdere Penningmeester Vereniging deed denken wilde ik toch wel even checken of mijn vermoeden niet klopte. Jij bent geen Aquavite toch??? ‘Nee, ik ben nu dispuutsloos… Maar van oorsprong kom ik van Al Capone!’ aldus de Penningmeester Vereniging. (Als Bestuur dien je natuurlijk onafhankelijk te zijn. Je moet iemand die de regels breekt berispen of soms zelfs schorsen. In zulke situaties mag je geen onderscheid maken tussen leden van je eigen dispuut en een ander dispuut. Daarom nemen Bestuurders in wording vlak voor de installatie afscheid van het dispuut en na het Bestuursjaar keren ze terug.)

Aha, net als de Voorzitter van het 8e Lustrum! Hij vroeg me of ik ervaringen had met dat dispuut maar die had ik dus niet. Hij zei toen dat hij er wel voor zou gaan zorgen dat Al Capone een goede indruk zou gaan maken… Tja, ik weet nu net zoveel van dat dispuut als een jaar terug… ‘Nou, dat ging dus niet helemaal goed!’ lachte de Vice.

‘Er zijn nog niet heel veel items uitgekomen, maar ik heb wel alvast ons CoBokaartje voor je!’ aldus de Secretaris.

Ik sloeg het kaartje open en werd nog even herinnerd aan de hyper gecompliceerde achternamen van Penningmeester Exploitatie 2 en van Lid Sociëteit. Hoe spreek je dit in vredesnaam goed uit?! (Enfin, Penningmeester Vereniging heeft dus een erg passende voornaam voor Quintus maar ook met deze achternamen is het niet saai. Het jaar van de bijzondere namen op Quintus is duidelijk dit jaar!) Toen ik vervolgens vroeg naar hoe het was afgelopen met de Dixokelder (Ik blijf bij de Odin) stelde de Vice voor dat we er even zouden gaan kijken.

 

Ik heb dankzij Lid Sociëteit van vorig jaar vele fases van de verbouwing kunnen bewonderen. Desondanks was het nog altijd niet gelukt om de Dixokelder echt volledig in functie te zien. Op EL CID dinsdag was een deel van de LEDstrips nog niet aangesloten en bovendien stond er een beamer in het midden van de ruimte. (Om nog maar te zwijgen van het feit dat mijn wereld op dat moment niet heel erg scherp meer was!) Kortom, nu zou ik de Dixokelder echt in de volle glorie gaan zien.

‘Nou Sabine, dan gaan we het je nu laten zien!’ aldus de Voorzitter die me voor ging.

Even later werden de lichten ingeschakeld en kwam de ruimte volledig tot leven. Was dat nou een decibelmeter tegenover de bar/DJbooth? Het liep duidelijk op toen we spraken en het liep nog meer op toen ik stond te lachen.

Gaaf! Het is een plek waar een olifant nog geen schade kan aanrichten en waar de feesten tot diep in de ochtend door kunnen gaan.

Maar wat is nu toch de naam?

Ik keek rond en zag nog nergens een plaquette. Die zou er toch komen?

‘Ja, dat klopt. Die moet er nog komen!’ aldus de Voorzitter.

De spanning werd maximaal opgevoerd en uit eindelijk werd de naam van de Dixokelder met me gedeeld.

Het is uit eindelijk geworden……. DE CENTRALE!!!

Gelijk ging mijn hoofd op volle toeren draaien. Een centrale feestlocatie, dat is het zeker.

‘Die naam is gekozen omdat onze Sociëteit vroeger een telefooncentrale van de PTT was! En omdat dit een centrale plek is!’ aldus de Vice.

Daar is duidelijk goed over na gedacht! Twee Deltanen hebben deze naam gevonden en die krijgen dus binnenkort een plaquette met hun naam erop! ‘Het was zo grappig, ze zaten in het bekendmakingsfilmpje, maar ze hadden op dat moment nog geen enkel idee dat hun inzending het was geworden!’ aldus de Vice.

‘Overigens wordt onze Pedel zo gevraagd dus ik stel voor dat we terugkeren naar de Singel!’ aldus de Secretaris.

De lichten werden uitgeschakeld en we wandelden terug naar de Singelzaal.

 

Terug in de Singel ging ik weer aan de ‘Lustrum VIII’ tafel staan en wachtte ik af.

De Bestuurders die nog in het Parlement zaten werden ook naar de Singel gehaald want zo dadelijk zou de nieuwe Pedel laten zien dat hij tijdens dit jaar de Pedel van het Bestuur zou mogen zijn.

Overigens kwam er toch iets heel anders op mijn pad dan een Pedel toen ik hierop stond te wachten… En dat was Lid Sociëteit.

Ik heb Lid Sociëteit tijdens het Lustrum niet gezien, hij was toen volgens mij op vakantie. Op EL CID dinsdag had ik hem ook niet gezien, dus hoewel ik wel op de hoogte was van zijn naam, had ik geen idee hoe de desbetreffende man eruit moest zien.

Op EL CID vrijdag was ik nog even teruggekeerd naar Leiden aangezien ik de posters van Quintus en Augustinus was vergeten dus nadat ik in Rotterdam was geweest was ik per RandstadRail naar Den Haag Laan van NOI gereden en van daaruit kon ik de trein naar Leiden pakken. (Tussen Laan van NOI en HS en tussen HS en CS waren ook werkzaamheden… En ik had er weinig zin in om me te moeten invechten in een touringcar.) Toen kwam het moment dat ik Lid Sociëteit kon ontmoeten… Maar het was niet het beste moment ooit!

Ik stond namelijk met de aftredend Voorzitter en Lid Acquisitie te praten. (Die behoorlijk moe op de bank lagen) Het nieuwe Lid Sociëteit was druk bezig met kabels opruimen en aangezien er overduidelijk van alles mis was gegaan was hij daar erg chagrijnig over.

De aftredend Penningmeester Vereniging was me net mijn posters komen brengen en hij vroeg me of ik de nieuwe Lid Sociëteit al had ontmoet. Die zorgde er dus voor dat Lid Sociëteit even zou komen om hallo te zeggen, maar dat ging duidelijk niet van harte.

Goh, wat een leuke vent zeg…. Not! Toen de constitutionering dus op de site kwam en ik iedereen nog eens even bekeek kwam meteen die herinnering weer terug. Van die vent hoef ik sowieso geen bijzondere bijdragen aan het bezoek te verwachten want die is toch maar chagrijnig!

 

Lid Sociëteit stapte de Singel binnen en liep echt rechtstreeks naar mij toe. Daar gaan we weer hoor… was mijn eerste gedachte.

Hij gaf me een hand en noemde zijn naam. Ja, dat weet ik nog hoor! Ik heb je tijdens EL CID vrijdag gezien, al was je toen niet erg aardig tegen me! ‘Oh, dat was niet echt mijn bedoeling….’ Aldus hem. Overigens werd hem de mogelijkheid om verder te praten al direct ontnomen want Lid Acquisitie stapte de zaal in samen met de eerste jongen die ik bij binnenkomst had gezien.

Deze Aspirant Pedel moest laten zien dat hij geschikt zou zijn voor het Pedelschap en als hem dat zou lukken dan zou hij de Pedelstaf mogen ontvangen. Nu moest hij dus een ander voorwerp gebruiken om de aandacht te krijgen en wat had hij meegebracht? De vaandelstandaard! ‘Breek hem alsjeblieft niet!’ aldus de Voorzitter.

Uit eindelijk slaagde de Aspirant Pedel voor deze Durf Te Vragen Actie en even later mocht hij zichzelf officieel de Pedel van Bestuur 19-20 noemen.

De show was voorbij en Lid Sociëteit zat direct weer met zijn aandacht bij mij. ‘Wat is toch dat petje op je schouder? Je draagt het altijd hè?’

Nou, dit is het Katzikapetje, de verschijningsvorm van de vrouwen van M.S.V. Tragos. Ik draag het niet altijd maar deze zomer heb ik deze wel overal mee naartoe genomen aangezien hij volledig mijn de kleuren van mijn afgelopen thema is! (Het verbaasde me oprecht dat hij dit had onthouden) ‘Interessant, ik heb zoiets nog nooit gezien!’ liet de Secretaris weten dat ze ook meeluisterde.

‘Maar, wat heb je nog meer? Mag ik eens kijken?’ aldus Lid Sociëteit die de rand van mijn ‘Burgemeestersjas’ had vastgepakt zodat hij al iets beter op mijn officiële jasje kon kijken. Natuurlijk, kijk maar hoor! Ik schoof de Burgemeestersjas opzij zodat alle spelden goed zichtbaar waren. Pharmaciae Sacrum uit Groningen, de Universiteitsspeld van Leiden, ETV Delft, VSV Delft, ID Delft, CH Delft, CDL Leiden, SSR Leiden, Aesculapius Leiden, Hooke Delft-Rotterdam en de Leidsche Biologen Club prijken consequent op mijn officiële jasje. Daaronder zat nu mijn geluksstrik van het 14e Lustrum van de VSV. (Het Katzikapetje en dit strikje zijn vaak wel mijn geluksbrengers gebleken, naast de twee armbandjes die ik consequent onder mijn jasje draag. Een oogjes armband uit Turkije en een planetenarmband.)

 

Nu begreep ik wel een beetje wat vrouwelijke Bestuursleden gevoeld moesten hebben toen ik met mijn camera in de aanslag ging om foto’s te maken van penningen. (Daarom vraag ik tegenwoordig ook liever of ze hun penning even willen neerleggen zodat ik niet met een grote lens op een decolleté hoef te schijnen.) ‘Ik zie best wel veel Leiden op je jasje! Hee CDL heb je ook!’ aldus Lid Sociëteit die duidelijk een grondige analyse maakte van de speldjes. ‘Als je naar CDL gaat moet je de Praeses daar de groetjes doen. Ze is mijn beste vriendin!’ vervolgde hij.

‘Is die ovale een universiteitsspeldje?’ vroeg de Vice. Ja, dat klopt! ‘Wat stom dat wij eigenlijk geen speldjes hebben… Wacht eens!’ ging Lid Sociëteit door.

‘Wilde je die Verbouwingsvlogs nog zien eigenlijk?’ onderbrak de Vice Lid Sociëteit.

Oh ja, heel graag!

Dus we gingen weer met zijn allen naar het Parlement en even later kon ik plaatsnemen op een poef zodat ik vanaf ontspannen positie kon meekijken op het scherm van de Vice.

‘Allereerst de verbouwingsvlog!’ zei ze en even later begon het filmpje. Van een kalme melodie tot keiharde grungerock omdat de Bestuurders van vorig jaar gekke stunts uithaalden. De ster van de show was natuurlijk Bestuurder van het Jaar 2018-2019, Lid Sociëteit! Ik heb zo ontzettend vaak moeten lachen om de droogheid van Lid Sociëteit en waar hij ook kwam… een goudgele rakker was nooit ver weg! (Vaak aangereikt door de Penningmeester Vereniging) Kortom, dit was al de grootste lol hebben. (Plus, alle gekke acties van Lid Acquisitie en de Penningmeester Vereniging van vorig jaar!)

‘Hebben ze serieus een heel liedje aan het einde gezet?!’ merkte de Secretaris droog op toen het beeld zwart was geworden en Work from Home nog vrolijk doorspeelde. ‘Blijkbaar…’ constateerde Penningmeester Exploitatie 2 vanachter zijn bureau.

‘Goede editing skills hoor…’ merkte Lid Sociëteit droog op.

‘Goed, nu het onthullingsfilmpje! Even kijken waar die is hoor!’ aldus de Vice. Even later keek ik wederom naar het vrolijke gezicht van Lid Sociëteit van vorig jaar. Hij was op de tafel in ’t Snouck gaan zitten (op een Quintus stoel) ook het Vaandel was op deze tafel geplaatst.

Achter de tafel was het beamerscherm te zien waarop je een haardvuur kon zien en voor het haardvuur lag een grumpy cat.

‘Het moment is gekomen voor de onthulling van de naam van de Dixokelder!’ aldus Lid Sociëteit vanaf het scherm. Heel droog kreeg hij vervolgens een biertje aangereikt van de Voorzitter. ‘Wist je dat dat bier met water was? Het eerste shot was mislukt en aangezien Lid Sociëteit al de halve bak had weggetikt en de Voorzitter geen zin had om een nieuwe te halen had ze er water bij gedaan om het een vol glas te maken…’ Aldus de Penningmeester Vereniging.

‘Dat is zo goor!’ aldus Lid Sociëteit.

Vervolgens klonk Only Time door de ruimte en zag je de Bestuurders door de gang naar de Dixokelder lopen. Door dit shot heen kwamen enkele afgevallen namen in beeld waarvan de een nog slechter was dan de ander. (Daarvoor had Lid Sociëteit ons in het eerste shot al gewaarschuwd)

Vervolgens zag je de twee Deltanen die een typisch bralpraatje met elkaar hielden en vervolgens kwamen ze in de Dixokelder terecht waar ze een biertje kregen van de Bestuurders waarna iedereen stond te swingen.

Daarna kwam de definitieve naam in beeld ‘De Centrale!!’

Wauw, dit was wederom erg goed! (Niet per definitie in de grafische zin van het woord, maar wel in humoristische zin.) ‘De Penningmeester Vereniging was uit eindelijk ook nog een hele serie aan het filmen over nacho’s… uit eindelijk is er maar een minimaal stukje uit die hele ‘documentaire’ gebruikt!’ aldus de Vice.

‘Ze zijn hier serieus een hele dag mee bezig geweest!’ aldus Penningmeester Exploitatie 2.

 

Terwijl er nog een beetje over lopende zaken werd gesproken stapte Bruno binnen. ‘Hee Sabine! Kom je vanavond weer bij me eten?’ vroeg hij.

Nee Bruno, vandaag ga ik bij Ad eten want hij gaat binnenkort met pensioen! Tijdens mijn volgende bezoek kom ik zeker weer bij jou eten en dan bestel ik weer zo’n overheerlijke Bruno’s Burger! ‘Zo, die ga ik bestellen vanavond! Daar heb ik zin in!’ aldus de Secretaris.

‘Nou, die lust ik ook wel!’ hoorde ik Penningmeester Exploitatie 2 zeggen.

‘De weekschotel is ook wel echt heel goed hoor!’ aldus de Vice.

‘Die ga ik sowieso ook nog een keer nemen deze week!’ aldus de Secretaris.

Maar vandaag was duidelijk gebombardeerd tot ‘Bestel de Bruno’s Burger Dag!’

Lid Sociëteit maakte er overigens weer een bijzonder gesprek van want hij vindt koolsla lekkerder dan sla. ‘Omdat er mayonaise in zit…’ begon de Vice.

Uit eindelijk ontstond er dus een heel gesprek over dat gewone sla beter is dan koolsla omdat de vitamines dan niet hoeven te strijden met de mayonaise. Desondanks blijft Lid Sociëteit bij de mening dat koolsla beter is. ‘Of je hebt sla die zwemt in de dressing, of je hebt echt geen dressing bij je sla…’ vervolgde hij.

Bruno legde daarom uit dat er een grote bak sla wordt gemaakt en daar gaat de dressing overheen. De sla is taak van de opschepsjaarzen (want hoewel Bruno natuurlijk een meesterkok is, hij kan natuurlijk niet alles alleen!) en ja… in zo’n bak zakt natuurlijk al het zware naar beneden.

‘Hm… Misschien toch maar dressing apart gaan invoeren’ overdacht Lid Sociëteit.

Ik beloofde Bruno nogmaals dat ik snel weer bij hem zou komen eten en wellicht komt er wel een nieuwe oorkonde! ‘Ja, de oorkonde die ik in de zomer van je heb gehad heeft een mooi plekje in de keuken gekregen hoor!’ aldus Bruno.

‘Zeker, die heeft een ereplekje hoor!’ voegde de Vice eraan toe.

 

Aangezien ik nog graag wat foto’s wilde maken keerden we terug in de Singel. Nu had Lid Sociëteit natuurlijk al iets gehoord over een oorkonde dus daar wilde hij graag meer van aan de weet komen. ‘Ik heb net al even gezocht in mijn laatje… maar het is er best wel een zooi… er moet iets in liggen wat ik heel graag aan jou wil geven, maar dan moet ik het wel kunnen vinden!’ aldus hem.

Spannend! Nou de oorkondes staan allemaal bij ‘De Winnaars’ maar voorbeelden zijn ‘De Leukste Vereniging’ welke de hoogste is, maar er zijn ook prijzen voor ‘Partner in Crime van het jaar’. ‘Favoriete Almanak’ en ‘Origineelste Ontvangst’

‘Ja! Daar ga ik voor! Ik ga er gelijk even over nadenken!’ aldus Lid Sociëteit.

De Secretaris was vervolgens al benieuwd of ik de Vice toevallig al Partner in Crime waardig vond. Na een bezoek kun je dat nog niet direct zeggen maar ik denk dat we wel de nodige goede gesprekken kunnen hebben over lopende zaken en interessante gebeurtenissen!

Daarna kwam Mr. Sunshine aan de orde maar zo af en toe werd ik onderbroken door Lid Sociëteit die me iets MOEST vragen aangezien hij goede ideeën had voor het origineelste ontvangst. ‘Drink jij?’ was een van die vragen.

Lid Acquisitie moest heel hard lachen want… ‘Ik heb jou dronken gezien!’

Ja dat klopt… Ik ben er niet trots op, maar het is inderdaad gebeurd! Tijdens EL CID dinsdag was ik behoorlijk hard gegaan… Op Augustinus was het snel gegaan en daarna op Quintus ging het ook erg vlot. Enerzijds maar beter ook, anders had ik misschien een grote stommiteit begaan in plaats van een leuke namiddag te hebben en daarna keurig op de trein te gaan. (Desondanks was ik wel de posters vergeten… Zulke zaken vergeet ik dus wel als ik dronken ben.)

Desondanks kan ik het wel erg goed aan mezelf terugzien op bepaalde foto’s van EL CID dinsdag. Het was een bezoek in een roes, maar ik heb er toch heel wat van onthouden. ‘Klassiek EL CID’ zei de Vice erover.

‘Goed om te weten!’ aldus Lid Sociëteit die duidelijk een vinkje achter iets mysterieus in zijn hoofd zette.

Als je maar weet dat ik NIET kan adten, doe me dat dus alsjeblieft niet aan! ‘Oh nee hoor, ik ga het netjes houden!’ aldus Lid Sociëteit. (En die zinsnede kwam een paar keer terug aangezien ik toch niet echt een beeld kon vormen van hetgeen wat Lid Sociëteit aan het bedenken was.)

Spannend!

Maar goed, Mr. Sunshine dus… De jaarlijkse fotowedstrijd! We hebben de Voorzitter van 15-16 gehad, de Penningmeester Vereniging van 16-17 gehad, de Voorzitter van 17-18 gehad en vorig jaar was er een Interne Battle tussen Penningmeester Exploitatie 1 en Lid Sociëteit die werd gewonnen door Lid Sociëteit. Helaas heeft hij maar 7 stemmen behaald maar evengoed was ik blij met die nominatie. (en de nominatiefoto was ook zo lekker droog geworden zoals typisch is bij Lid Sociëteit van vorig jaar)

‘Zullen we dan maar eens een paar foto’s gaan maken?’ stelde de Vice voor.

Lid Sociëteit was echter even naar de Raevenzaal gerend want er kwam water naar beneden bij een lichtspotje in de Singel. ‘Het lekt uit het plafond!!!’ waren de woorden die hij riep.

Dus ik vertelde nog maar even over mijn Logboek waar tijdens het volgende bezoek in geschreven mag worden.

 

Toen Lid Sociëteit terugkeerde was ook Lid Acquisitie weer bij ons gekomen aangezien zij een fotograaf was gaan zoeken.

Allereerst een paar leuke groepsfoto’s! (Overigens heb ik me er wederom op verkeken hoe slecht het licht in de Singel is als het gaat om foto’s… Je kunt toch beter foto’s in ’t Snouck maken.)

En hier gebeurde het! Ik zat op zich lekker in het bezoek maar ik was het rotgevoel waar ik mee was opgestaan nog altijd niet verloren… tot dit moment.

Het vaandel werd er wederom bij gepakt want hoe meer Quintus, hoe leuker het is toch!

Er werd een opstelling volgens S.T.H.T. principe gevormd dus ik had er totaal geen invloed op hoe de opstelling eruit kwam te zien en opeens werd ik voor mijn gevoel wakker. Een simpele onderhandse move tijdens een foto opstelling was genoeg om me weer vrolijk te maken en het rotgevoel af te kunnen schudden.

‘Je ziet het vaandel niet want Lid Sociëteit staat ervoor’ aldus de fotograaf.

‘Prima, dan zet ik het vaandel wel iets meer opzij!’ aldus Lid Sociëteit die zich duidelijk aangesproken voelde door deze opmerking.

‘Ja, dat is beter!’ aldus de fotograaf.

Ik ging er derhalve vanuit dat Penningmeester Vereniging en Lid Sociëteit door deze actie van plaats zouden verwisselen. Tja, dat leek Penningmeester Vereniging volgens mij ook… Maar Lid Sociëteit dacht daar anders over. Dit plekje was van hem!

Gaan we al een Mr. Sunshine aanwijzen? Vroeg ik vervolgens nadat er genoeg leuke foto’s waren gemaakt.

‘Ik zeg Penningmeester Exploitatie 2’ klonk er uit een aantal Bestuursmonden. Lid Sociëteit was echter ook nu weer niet van plan om zomaar een plekje op te geven. ‘Ja Penningmeester Exploitatie 2, laten we haar SAMEN optillen!’ aldus hem.

Ik voelde de bui alweer een beetje hangen, dit zou geen reguliere Mr. Sunshine opstelling gaan worden, maar een interne battle! Ik weet niet of Lid Sociëteit mijn site had bekeken (er waren wel enkele Bestuurders die hadden aangegeven dat ze even hadden ingelezen) maar het leek er duidelijk op dat hij de interne battle (letterlijk) naar een hoger niveau wilde tillen dan wat vorig jaar was gedaan. De toenmalige Penningmeester Exploitatie 1 en Lid Sociëteit hadden voor hun Interne Battle namelijk een stoeltje gedaan.

De mannen hadden nu bedacht dat ik op de schouders gezet zou worden. Vorig jaar is het tot twee keer toe gebeurd dat een man me op zijn schouders had gezet maar met een enkele man is het wel anders dan met twee mannen. Ik heb laddervrees aangezien ik een evenwichtsstoornis heb. (Waarom denk je dat ik alles lopend doe in Leiden?) Wanneer je dan een man volledig onder je hebt zitten kun je hem niet zo makkelijk vastpakken! (De eerste die dat deed was uit Maastricht… Net als Lid Sociëteit was dat geen korte man… Het was weliswaar nog enger omdat hij het onverwacht deed…. Nadat ik een eind weg had gegild kwam wel even het besef dat ik hem niet moest wurgen aangezien ik hem uit schrik bij zijn keel had gepakt aangezien ik me toch ergens aan vast moest houden! De tweede kwam uit Wageningen en die deed het wat slimmer. We gingen naast een beeld staan dat een connectie had met de vereniging. Hierdoor kon ik op het beeld steunen) Met twee mannen zou het een stuk minder wankel zijn aangezien ik dan meer plekken zou hebben waar ik op kon steunen.

Lang verhaal kort, ja ik vond het wederom spannend, maar het was niet zo eng als met een man.

‘Misschien nog wat foto’s van dichterbij?’ vroeg de fotograaf toen de mannen me net weer hadden neergezet. ‘Even van kant wisselen!’ aldus Lid Sociëteit. (Alsof hij met een stapel planken ging sjouwen. Door tijdig van kant te wisselen overbelast je niet!) ‘Hij weet beter wat ie doet dan ik!’ merkte Penningmeester Exploitatie 2 droog op.

Enfin, daar ging ik weer! Lachen naar de fotograaf en proberen te voorkomen dat je een onderkin hebt!

Even later stond ik weer met beide benen op de grond en besloot ik maar even een pitstop te maken.

Terwijl ik daar mijn ding deed kreeg ik plotseling het liedje ‘Alive’ van Empire of the Sun in mijn hoofd. Je weet wat dat bekent! Een nieuw verwijsliedje voor de vereniging!

Het was lang geleden dat Quintus er een verwijsliedje bij kreeg maar het moment was nu dus blijkbaar weer gekomen en dat is allemaal de ‘schuld’ van Lid Sociëteit!

Vrolijk keerde ik terug en toen zag ik dat Lid Sociëteit weer even verdwenen was. Ik hoorde her en der al iets over de lunch zeggen en een blik op mijn horloge leerde me ook dat ik over niet al te lang alweer richting het Bio Science Park moest gaan, anders zou ik te laat komen. ‘Zal ik even een envelop pakken voor je constitutiekaart? Dan blijft hij mooi!’ aldus de Voorzitter.

Dat lijkt me een uitstekend plan! ‘Je bent echt net te vroeg voor de Quintessence en voor het Lustrumboek!’ aldus de Vice.

Niet veel later keerde Lid Sociëteit terug met iets in zijn hand. ‘Ik heb het gevonden hoor! Op deze wijze kun je Quintus altijd bij je dragen, zelfs als je het plokje niet draagt!’ aldus Lid Sociëteit. (Het plokje is natuurlijk handgemaakt en daarom wil ik die heel graag netjes houden. Alleen voor zeer speciale gelegenheden zal ik die dragen.)

Kort daarna legde hij een speldje in mijn handen. Je ziet de raven en de banier van het wapen van Quintus. Het grote verschil zit hem in het hart. Waar normaal een Q te zien is, zie je hier VII staan. Oh kijk nou, het is een speldje ter ere van het 7e Lustrum! Wat ontzettend mooi! (En lief van je dat je jouw volledige bureau ondersteboven hebt gekeerd om dit voor mij te vinden!) Ik wilde het speldje het liefste al meteen opspelden, maar er zit een nogal strak systeem in de huidige speldjes. Aangezien mijn officiële jasje toch weer even naar de stomerij moet zal ik het speldje nog even behouden tot het moment dat mijn jasje terug is. (Alle speldjes moeten er immers af voor de stomerij. Dan kan ik hem daarna mooi opnieuw indelen!)

‘Hij is nu voor jou!’ aldus Lid Sociëteit.

 

Even later keerde de Voorzitter terug met de envelop zodat ik de constitutiekaart ook veilig mee kon nemen.

De tas werd klaargemaakt voor vertrek waarna het moment kwam om afscheid te nemen. Ik heb het systeem van begroetingen niet doorgenomen, dus ik heb het ook niet gehanteerd, al kwam ik bij een Bestuurder wel in de verleiding om het wel toe te passen.

‘Vergeet niet de groetjes te doen aan CDL hè!’ aldus Lid Sociëteit. Eh hallo, tijdens dit bezoek heb ik echt onmogelijk over jou heen kunnen kijken hoor! Het zal moeilijk dan wel onmogelijk zijn om jou te kunnen vergeten! ‘Zullen we jullie maar even alleen laten?’ stelde de Vice voor en iedereen wilde al bijna richting het Parlement gaan lopen waarop ik heel hard begon te lachen. De werkelijke uitgeleide werd uit eindelijk door de Voorzitter en door de Vice gedaan. Voorafgaand aan dit bezoek voelde ik me natuurlijk niet al te best… Maar Lid Sociëteit heeft me volledig op weten te vrolijken. Ik stapte onder de poort vandaan en ik keek naar een ontzettend scherpe regenboog. Wat een mooie dag! Ik ben zo blij dat ik niet opgegeven heb maar dat ik ben gegaan! In de jaszak bij mijn OV kaart voelde ik het speldje en prompt realiseerde ik me dat het thema ‘Get Lucky’ was geweest en dat het Lustrumboek ‘Lucky Charm’ was genoemd. Ik heb nu van Lid Sociëteit een nieuw geluksvoorwerp gekregen… Een beter Lucky Charm had er niet kunnen zijn!

Ik wil sowieso nog eens op maandag komen eten, dus wellicht wordt dat een interval op korte termijn en uiteraard komt er ook nog eens die donderdag maaltijd met begin van de borrel! Ik heb er nu al zin in. Ik heb namelijk het gevoel dat Quintus me dit jaar nog veel meer moois zal gaan brengen!

DSC01009.JPG
DSC01011.JPG
DSC01012.JPG
DSC01014.JPG
DSC01016.JPG
DSC01017.JPG

Het Diamanten Hart (25 november)

Wat goed dat je deze pagina hebt gevonden beste lezer! Verenigingen van de gevestigde orde staan natuurlijk niet bij de Updates, die hebben een hele eigen pagina! Quintus is al sinds 2011 iets heel belangrijks in mijn leven dus het zou dan raar zijn als de vereniging nog altijd ‘updatestukjes’ zou krijgen terwijl er al zoveel avonturen beleefd zijn!

 

Voordat ik ga vertellen over wat er vandaag gebeurde moet ik je eerst even mee terugnemen naar de week van 9 oktober 2018. Het waren spannende tijden want ik zou bijna gaan afrijden! Na bijna een jaar in de leswagen gezeten te hebben was het moment bijna aangebroken dat ik de examinator veilig van en naar het CBR zou rijden in mijn vertrouwde lesauto 34. Zowel mijn instructeur als ikzelf hadden gemerkt dat ik veel beter reed wanneer ik wel alle aandacht op de weg had, maar mijn gedachten op andere focuspunten had. Ging ik me volledig druk zitten maken over het feit dat ik met een onbekende een rondje moest gaan rijden dan zat ik al te huilen op de parkeerplaats van het CBR en dan kwam er van fatsoenlijk rijden al helemaal niets terecht… Ik besloot daarom de dag na mijn afrijden een afspraak te maken met Laurentius waar mijn toenmalige Target zat. Door de hoeveelheid Voorbereidingen die ik voor dat bezoek moest doen was er weinig ruimte meer over om me druk te gaan zitten maken over de examinator. Op de momenten dat ik niet met de Voorbereidingen bezig was had ik het Verwijsliedje Diamond Heart van Alan Walker wel op staan en stond de televisie op Eurosport 1. Dan ging ik naar Snooker kijken om mijn juist geordende hoofd geordend te houden. Ik slaagde in 1x voor mijn rijbewijs!

Dit proces herhaalde zich in februari 2019 toen ik in een sollicitatieprocedure terecht kwam. Mijn Rotterdamse Target was weliswaar volledig gesneuveld (Wist ik veel dat hij een 5+ was!) maar Rotterdam kreeg weer een grote rol in mijn leven aangezien de sollicitatie bij de tramafdeling van de RET liep! Ik kon Diamond Heart eigenlijk niet meer horen omdat de associaties niet erg leuk meer waren… Ik gaf het wel een tweede leven door het aan de RET door te verwijzen.

De dag voor mijn rijtest met een echte tram? Je raadt t vast al… Diamond Heart door mijn koptelefoon en Snooker op Eurosport 1!

Helaas liep ook dit niet goed af… Niet omdat de tram ook opeens 5+ bleek te zijn, maar omdat ik afgekeurd werd door een psychologe van een adviesbureau…

De laatste keer dat ik Diamond Heart en Snooker combineerde was tijdens een periode waarin ik mijn laatste Target van 2018-2019 had geappt. Een frame Snooker kijken kan bijzonder ontspannend werken in gecompliceerde situaties… Echter… Het zou me niet verbazen als ook dit mislukte Target binnenkort met een 5+ op zijn hoofd uit de hoge hoed komt… Het zat niet echt mee!

 

Voorafgaand aan het oktoberbezoek had ik dan ook nog eens een kwestie met een collega wat erg gecompliceerd werd. Ik zou na ruim 8 jaar trouwe dienst naar een andere werkgever gaan en een collega had daar duidelijk moeite mee. De wijze waarop hij die moeite met me deelde leverde voor mij erg veel gedoe op. Daardoor kwam ik op 22 oktober jl. niet in allerbeste doen naar Leiden. Het was Lid Sociëteit die me weer helemaal op wist te vrolijken en hij gaf me die dag het mooiste cadeautje wat ik me kon wensen. Een goed gevoel en een geluksbrengertje in de vorm van een Quintusspeldje van het 7e Lustrum. (Get Lucky, een échte Lucky Charm dus!)

Tijdens mijn laatste afscheidsreceptie heb ik dit speldje prominent op mijn jurkje gedragen (Op links zelfs, dat is erg bijzonder aangezien ik alleen in uitzonderlijke situaties een verenigingsvoorwerp op links draag.) zodat ik bij iedere rare actie van die collega weer even werd herinnerd aan de zo vrolijke Lid Sociëteit. De uitslag van de Interne Battle was al bekend, dat was Penningmeester Exploitatie 2 geworden. Lid Sociëteit was voor mij echter toch de grootste winnaar geworden.

Uit eindelijk heb ik nog een gecompliceerde nasleep met die inmiddels oud collega gehad maar de week voorafgaand aan dit bezoek kon ik dat hoofdstuk eindelijk afsluiten. Ik verheugde me ontzettend op het feit om Lid Sociëteit weer te zien en ik had daarom ook een plannetje gesmeed. Het probleem was wel een beetje dat stabiliteit soms lastig te bepalen is. De ene man is binnen een maand opeens ‘Niet Beschikbaar’ terwijl de ander uiterst stabiel en ‘Beschikbaar’ blijft. Voor mijn plannetje moest ik dit echt helemaal zeker weten!

Ik had mijn welbekende Quintusliedjes (Niet omdat het moet van Lil Kleine, Complicated van Dimitri Vegas & Like Mike, Synchronizing van Tesla Boy en dus de nieuwste Alive van Empire of the Sun) al een aantal keer beluisterd maar ik kon geen liedje vinden waarmee ik het plannetje kon Voorbereiden. Zolang ik niet zeker weet of het kan, dan kan ik me er ook niet met 120% op inzetten!

Ik probeerde het nog met Holding on to you van Twenty One Pilots (Dat liedje was mijn Leidse liedje in 2013) en hoewel ik toen wel op de aanwijzing ‘Quintus Briefpapier en daar de boodschap op schrijven’ kwam ging ik het ook met dat liedje niet echt voelen… Lastig!

Helemaal lastig werd het toen ik het liedje Allergic van Post Malone in mijn hoofd kreeg. Het had weliswaar deels met het bezoek van vandaag te maken. (Het staat in mijn hoofd voor het definitief achter me laten van die collega en het moment dat ik onderweg naar Leiden ben voor dit bezoek) Maar het was nu niet echt het gevoel wat ik voor deze namiddag wilde hebben! Dat is dus wat muziek allemaal kan doen en waarom mijn iPod nooit heel ver weg is!

Tot zoverre alle achtergrond informatie die je moet weten voordat ik dit verslag met je ga delen!

 

Op de avond voor dit bezoek had ik al een mailtje naar Penningmeester Exploitatie 2 gestuurd met de mededeling wat ik die avond wilde eten. Uit ervaring weet ik namelijk dat het slim is om dit alvast van te voren te laten weten. Gelukkig stond het menu op de site, want anders was het helemaal lastig kiezen geweest! Aangezien ik zoveel mogelijk verschillende dingen van de kaart geproefd wil hebben besloot ik nu voor de vegaburger te gaan. Iedere maand heeft Quintus een andere vegaburger dus er is variatie genoeg!

De volgende ochtend kreeg ik een vrolijk mailtje van Penningmeester Exploitatie 2 terug met de mededeling dat de bestelling genoteerd was én dat hij nog even tegen Lid Sociëteit had gezegd wie er Mr. Sunshine zou worden. Ahh, dat was vast wel een beetje matig voor Lid Sociëteit! Maar ja, wellicht heb ik straks nog wel veel leuker nieuws voor hem!

 

Aangezien ik de hyperspits altijd probeer te vermijden wist ik wel dat het nu geen al te ontspannen rit zou worden omdat ik er precies in zou zitten. Mijn ideaalbeeld uit ‘Allergic’ dat ik het enkele zitje op de bovenverdieping van de dubbeldekker zou hebben en vanaf daar lekker over het spoor kon uitkijken veranderde al snel in het rampscenario van een overvol balkon waarbij ik er alles aan deed om wel bij de deur van de uitstapzijde te blijven. Daarom nam ik ook maar een trein eerder, dan kon ik nog even een kwartiertje op Leiden Centraal op adem komen voordat ik naar Quintus zou wandelen. Ik zat ermee in mijn hoofd dat wanneer ik rond 18:00 aan zou komen ik in ieder geval op tijd zou zijn. (Achteraf ontdekte ik een mailtje van de Vice in de spambox van mijn mail… Ze had me gevraagd hoe laat ik ongeveer zou komen maar omdat het mailtje in de spam terecht was gekomen had ik die helemaal niet gezien!)

De Vice had me in de afspraakmail laten weten dat we om 18:30 aan tafel zouden gaan dus als ik er rond 18:00 zou zijn, dan was ik in ieder geval op tijd!

Ik wandelde op mijn gemak van het station vandaan en even na 18:00 stond ik voor de nieuwe deuren van de Sociëteit.

Een niet mis te verstaan briefje liet weten dat de linkerdeuren niet te gebruiken waren. Prima, de rechterdeuren dan maar!

Door de Singelzaal richting het Parlement… even kloppen en hallo!

‘Hee! Je bent er al!’ aldus de Secretaris en Lid Acquisitie.

Aangezien het eerste bureau naast de deur van het Parlement die van Lid Sociëteit is was dat ook de eerste Bestuurder waar ik direct contact mee maakte. ‘Hee hallo!’ zei hij en ik legde op mijn beurt mijn hand even op zijn schouder bij wijze van begroeting.

‘Wil je misschien iets drinken?’ vroeg hij al meteen. Lief! Doe maar een ijsthee!

Lid Sociëteit ging dus even richting de Singelzaal om daar een ijsthee voor me te kunnen arrangeren en aangezien de Vice me vroeg hoe het met me ging besloot ik maar meteen open kaart te spelen. Ik moet je heel even spreken voor iets belangrijks. Even een op een!

‘Natuurlijk, laten we even naar ’t Snouck gaan!’ stelde ze voor.

Uiteraard ontstond er hierdoor al wel een vraagteken bij de andere Bestuurders want wat zou er zijn? Ook de Vice liet weten dat ze erg benieuwd was toen we richting ’t Snouck liepen.

De Vice ging op de tafel zitten en ik ging op de stoel ervoor zitten zodat ik haar de grote vraag kon stellen.

Je weet wat de uitslag van de Interne Battle heeft gebracht maar ik moet heel eerlijk zeggen dat ik Lid Sociëteit eigenlijk wel heel erg leuk vind! Daarom zit ik eraan te denken om hem te nomineren voor de Mr. Sunshine Opperklasse. Maar dan moet ik wel weten of zijn statuswaarde nog altijd ‘Beschikbaar’ is. (De regels voor de Opperklasse liggen echt heel erg hoog. Diskwalificatie ligt altijd op de loer!) ‘Nou dan heb ik goed nieuws voor je want dat is Lid Sociëteit!’ aldus de Vice.

Vervolgens was ze wel benieuwd hoe het zo was gekomen dat ik Lid Sociëteit zo leuk was gaan vinden… dus terwijl ik haar bijpraat… gaat heel droog de deur open en staat jawel… Lid Sociëteit in de deuropening van ’t Snouck met mijn ijsthee in zijn handen. Tjonge, timing is alles! Bijna was de verrassing eraf!

Lid Sociëteit leek echter niets gehoord te hebben van alles wat er was gezegd en hij reikte me mijn ijsthee aan. ‘Ik ga alweer hoor!’ zei hij al meteen toen hij de stilte waarnam.

Aangezien alles nu helemaal helder was konden wij ons even later ook weer in het parlement voegen. ‘Zullen we gezellig in de Singel gaan staan jongens?’ stelde de Vice voor.

‘Is het geen beter idee om alvast naar het restaurant te gaan?’ stelde Penningmeester Exploitatie 1 voor. ‘Dat kan ook! Doen we dat wel!’ aldus de Vice.

Samen met de Vice, de Secretaris en Lid Acquisitie ging ik alvast naar boven en besloot ik plaats te nemen aan het tafelhoofd omdat dat wel zo handig is voor het overzicht. Mijn ‘diner met bae’ foto kon ik echter wel uit mijn hoofd zetten hierdoor. (Dat is een beetje een dingetje op mijn Instagram geworden. Wanneer ik op een vereniging eet en ik een leuke Bestuursman tegenover me heb zitten dan maak ik zo’n ‘diner met bae’ foto. Dat werkt echter niet helemaal wanneer je aan een tafelhoofd zit.)

Ik legde de Secretaris het fenomeen Voorbereiding en Verwijsliedjes uit (Als er een apparaat bestond waarmee je gedachten echt in beeld kon omzetten dan zouden er echt de vetste videoclips uit mijn hoofd rollen!) en kort daarna stapte Lid Sociëteit het restaurant binnen. Hij wilde op het plekje naast de Vice gaan zitten. (Voor je beeldvorming. Ik zat aan het tafelhoofd, links van mij zat de Secretaris, naast haar zat op dat ogenblik nog Lid Acquisitie maar die verhuisde even later van plek. Rechts van mij zat de Vice en op het stoeltje daarnaast wilde Lid Sociëteit gaan zitten.) Toen Lid Acquisitie constateerde dat het nogal donker was in het restaurant verliet Lid Sociëteit deze stoel om even aan de lichtknoppen te draaien. Voordat hij terug kon keren was de stoel al gevuld door Penningmeester Exploitatie 2. Lid Acquisitie ging vervolgens naast Penningmeester Exploitatie 2 zitten. Naast haar zat de Penningmeester Vereniging. Hij zat er een beetje tussen gepropt…. De plek naast de Secretaris werd gevuld door Penningmeester Exploitatie 1 en naast haar was pas weer het volgende plekje voor Lid Sociëteit! De Voorzitter ging aan de overzijde van de tafel zitten. De President Commissie had ik bij binnenkomst wel even gezien, maar zij at blijkbaar niet met ons mee.

Gezellig! Wel zo leuk om zo even een paar foto’s aan tafel te maken!

 

‘Zeg Sabine, waarom hebben wij eigenlijk geen stukje op je site gekregen?’ vroeg de Vice.

Er staat een behoorlijk groot stuk op mijn site over het vorige bezoek! Ik heb er onlangs zelfs nog een paar spelfouten uitgehaald!

‘We hebben bij ‘updates’ gekeken…’ begon Penningmeester Exploitatie 2.

Ik kon een schaterlach niet onderdrukken toen ik dit hoorde. Ja, DAAR ga je het inderdaad niet vinden! Mijn site is als volgt opgebouwd. Je hebt een onderdeel ‘Mijn studentensteden’ en daar vind je de steden die ik bezoek. Als je dan op Leiden klikt dan kom je op een pagina uit waar je een aantal foto’s onder elkaar ziet staan. De eerste foto is de foto van Lid Sociëteit en jou. Als je daar op klikt, dan kom je op de verslagenpagina van Quintus. Daarnaast is er het onderdeel ‘studieverenigingen’ waar alle studieverenigingen uitgesplitst zijn. (Dat zijn er immers een stuk minder dan de studentenverenigingen.) De Updates waar je het over hebt, zijn bedoeld voor alle verenigingen die geen eigen pagina hebben.

‘Ohhh, ik ga gelijk kijken!’ aldus de Secretaris die mijn site er direct bij zocht. Enkele andere telefoons werden ook meteen getrokken om de Quintuspagina op mijn site te kunnen vinden.

Uit eindelijk begreep ik dat meerdere Bestuurders erin geslaagd waren om de juiste pagina te vinden. ‘Ik voelde me toch al lichtelijk beledigd toen ik wel allerlei stukjes over onbekende studieverenigingen vond maar niets over ons!’ aldus de Vice.

Nou vandaar dus! Ik had jullie verslag echt als allereerste uitgewerkt omdat ik zo’n leuke tijd had gehad!

Penningmeester Exploitatie 2 pakte het slim aan. Het artikel over het oktoberbezoek werd in de Bestuursapp geplakt zodat iedereen het kon lezen. Iedereen behalve Lid Sociëteit aangezien zijn telefoon het weekend niet heeft overleefd. ‘Ik had gewoon niet moeten gaan…’ zei Lid Sociëteit erover. De Vice en de Penningmeesters Exploitatie praatten me daarop bij over de ‘wisselweekends’ en de reden waarom Lid Sociëteit niet langer een telefoon had. Lid Sociëteit was overduidelijk erg moe maar hij deed wel zijn best om toch zijn leuke vrolijke zelf te zijn. Dat hij daar vandaag niet altijd helemaal in slaagde was dus wel te begrijpen.

 

Nu zat ik nog steeds met de onthulling in mijn maag. Ik probeerde de Bestuurders wel iets wijzer te maken… maar met elk woord wat ik sprak werd de verwarring eigenlijk alleen nog maar groter. Ik had dus het idee opgevat om het op een brief te schrijven zodat ik die brief zou kunnen overhandigen... ‘Oh, maar dat kan wel geregeld worden hoor! Ik zal wel even wat voor je gaan pakken!’ aldus de Vice.

Even later had ik een velletje papier en heel erg fijn, een fineliner! De Vice schermde mij en mijn papiertje af zodat ik de tekst ‘Het is mij een eer en een waar genoegen om jou, Lid Sociëteit, te mogen nomineren voor de Mr. Sunshine Opperklasse!’ op het blaadje kon zetten.

‘Weet jij waar dit over gaat?’ hoorde ik de Secretaris aan de Vice vragen. ‘Ja, ik weet het!’ zei de Vice.

Zodra ik het briefje had dichtgevouwen krabbelde ik er nog een geïmproviseerde versie van mijn beoogde nieuwe vaste logo op. (Het is nog in ontwikkeling…) ‘Is dat je eigen logo?’ vroeg de Secretaris.

Ik ben er nog mee bezig maar dit is wel ongeveer wat het zou moeten worden. ‘Ziet er gaaf uit!’ zei ze.

Goed… nu heb ik hier een briefje, maar wat nu? ‘Ga je het nu geven of na het eten?’ aldus de Vice.

Ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat wanneer ik wacht met een grote kwestie, mijn maag gaat blokkeren. Dat is iets wat natuurlijk niet de bedoeling is wanneer je een eetafspraak hebt!

‘Ik ben zo benieuwd wat dit is! Wil je anders van plek wisselen?’ aldus Penningmeester Exploitatie 1. (Had zij wellicht een vermoeden welke richting dit op ging?)

Misschien kan ik het zo doen dat jullie je ogen dicht doen en dat ik het briefje dan bij de ontvanger neerleg? ‘Jaa, zakdoekje leggen!’ hoorde ik uitroepen.

Prima, dan doen we het op die wijze!

Dus iedereen sloot zijn ogen en het zakdoekje leggen liedje werd zelfs ingezet. Heel voorzichtig gooide ik het briefje neer op de placemat van Lid Sociëteit waarna ik weer terug wandelde naar mijn eigen plek. ‘Mogen we al open doen?’ vroeg de Vice.

Ik stond achter mijn stoel dus dat was prima. Doe maar open!

‘Hee, ik heb hem!’ aldus Lid Sociëteit.

‘Lekker man!’ zei Penningmeester Exploitatie 2 die Lid Sociëteit een high five gaf. Hij weet nog niet eens wat het is! Goed verhaal weer!

 

Het briefje werd opengevouwen en Lid Sociëteit las bijna onhoorbaar de tekst voor. ’Harder!!’ riep de Voorzitter.

‘Oké, Het is mij een eer en een waar genoegen om jou, Lid Sociëteit, te mogen nomineren voor de Mr. Sunshine Opperklasse!’ klonk er uit de mond van Lid Sociëteit.

Ik was intussen weer gaan zitten en toen Lid Sociëteit van zijn plaats opstond wachtte ik af.

Hij kwam naar mij toe gelopen en toen ik dus op het laatste moment opsprong bezeerde ik mijn been aan de tafel. (Ik ben een nogal kleurrijk persoon en aangezien ik weet dat dit op een vereniging als Quintus wel geaccepteerd wordt kan ik daar wel open over zijn. Ik heb een paar tattoo’s en eerder vandaag was er dus een tattoo op mijn been gezet. ‘Zit je over een paar jaar helemaal onder denk je?’ vroeg de Secretaris daarom. Nee, ik houd het bij een paar tattoo’s op plekken die te verbergen zijn. Ik zal niet als een wandelend kunstwerk gaan rondlopen, dat zit niet in me en dat vind ik persoonlijk ook niet mooi. Alles heeft een betekenis en een meerwaarde voor me. -En die betekenissen heb ik vervolgens ook met het Bestuur gedeeld- In ieder geval liep ik daarom met een nogal gevoelig bovenbeen rond…) Aii… (scheldwoord) ehm oké… gaat goed!

Zodra ik weer recht stond focuste ik me op Lid Sociëteit die ietwat afwachtend tegenover me stond.

‘Het is mij een eer en een waar genoegen om deze nominatie voor de Mr. Sunshine Opperklasse aan te nemen!’ aldus Lid Sociëteit die me de hand schudde en vervolgens gaven we elkaar een knuffel. Nou, dat is heel fijn om te horen! Jij bent een uiterst bijzondere deelnemer aan de Opperklasse want jij bent de allereerste NIET President die in deze klasse zit. ‘Nee ik ben de klusjesman…’ reageerde hij droog.

Nee… jij bent een ontzettend belangrijke pandbaas.

 

‘Maar… Zit ik dan in de kelderklasse?’ reageerde Penningmeester Exploitatie 2 droog.

Nee, jij zit in de reguliere competitie. Ik kan wel even uitleggen waar het onderscheid vandaan komt.

Al sinds 2016 wordt de Mr. Sunshine fotowedstrijd gehouden en in de eerste jaren kwam het nog wel eens voor dat er discussie over de uitslag ontstond. Vooral wanneer een Target in de competitie zat en het ook nog eens wist te winnen waren de kritieken goed hoorbaar. ‘Is dat serieus gebeurd?’ reageerde de Vice verbaasd.

Ja, ik heb er meerdere discussies over gehad!

Daardoor kwam dus de regel in de competitie dat ik een man waarover ik meermaals positief (en in Targetrichting) heb geschreven of gesproken nooit mag laten meedoen in de Mr. Sunshine fotowedstrijd.

Aangezien ik vorig jaar wel een erg goed gelukte Mr. Sunshine foto met een (mislukt) Target had gemaakt vond ik het toch wel zonde dat hij helemaal niet mee kon doen. Daarop besloot ik de Opperklasse in het leven te roepen. Het klassement waar uitsluitend de allerleukste en door mij hoogst gewaardeerde mannen aan mee mogen doen mits ze de gradatie 2 hebben en (stabiel) Beschikbaar zijn.

‘Wie zaten er vorig jaar in?’ vroeg de Secretaris.

Nou, ik kreeg tijdens een van mijn Quintusdiners te horen dat de tegenkandidaat van deze man niet aan de eisen voldeed… ‘Was het iemand van hier?’ vroeg de Vice. Nee… Maar iemand van hier kende wel iemand die dichtbij de andere beoogde genomineerde stond, daarom dat ik het hier hoorde en half instortte. Gelukkig had ik de Dinnies om me op te vangen en daardoor ging ik toch vrolijk naar huis!

In ieder geval was het daardoor nooit tot een contest gekomen. Ik heb de enige deelnemer toen verrast in de Bestuurskamer met de prijs!

‘Aha, dus je hebt altijd wel even een moment met de winnaar samen?’ vroeg Penningmeester Exploitatie 1.

Hoe je dat invult hangt natuurlijk helemaal af van de vraag hoe zeer de winnaar echt Opperklasse is. Het biedt wel hele leuke verrassingsmomenten en dan heb je wel een goede partner in crime nodig waarmee je zo’n prijsuitreiking kunt plannen!

Kortom, de Opperklasse is een behoorlijk pittige strijd want mocht je NB raken dan ben je direct gediskwalificeerd. Daardoor komt het soms niet eens tot een echte contest!

 

Maar… Er is uit eindelijk nog een factor geweest die tot een kleine ‘wetswijziging’ binnen de Mr. Sunshine competitie heeft geleid. In beginsel was het een hele harde eis dat iedere deelnemer gradatie 1,5 , 2 of 2,5 moest zijn en hij moest Beschikbaar zijn. In de loop der jaren is de fotowedstrijd echter een grote erezaak voor verenigingen geworden. (Dusdanig dat er tijdens beleidsweken al wordt gevraagd ‘Wie Sabine gaat optillen’ ) Ik streef nog steeds wel naar een zo’n zuiver mogelijke competitie maar om iedere vereniging de kans te geven om mee te doen met de fotowedstrijd is er aan de voorwaarden toegevoegd dat je een NB (Niet Beschikbaar) Mr. Sunshine mag zijn als je de Gradatie 8 (Beste vriend) hebt gekregen. Daar voldoet Penningmeester Exploitatie 2 volledig aan dus daarom dat hij zijn nominatie voor Mr. Sunshine vandaag officieel mag maken door een nominatiefoto te gaan maken. (Een nominatie is immers pas een feit wanneer er een nominatiefoto is gemaakt!)

‘Nou, dan moeten we straks in ieder geval ook die foto’s maken!’ aldus de Vice.

Absoluut! Het zal wel met beleid moeten gebeuren in verband met mijn been, maar ik denk dat het wel mogelijk is!

 

Kort daarna werd het eten geserveerd. Er waren al wat stokbroodjes met kruidenboter neergezet en Lid Sociëteit en de Penningmeester Vereniging sloegen een voorgerechtje niet over want zij hadden nacho’s besteld. Dat zag er ook wel lekker uit!

Toen iedereen het hoofdgerecht kreeg vroeg ik aan de dame die de laatste borden had gebracht of ze misschien even een paar foto’s van ons wilde maken vanaf het perspectief van de Voorzitter. ‘Dan zie je wel wat meer van de zaal, dat is denk ik wel leuker ook!’ zei ze er zelf over. Talentje voor de fotografiecommissie? Ik zou solliciteren meid!

De foto’s waren namelijk in een keer goedgekeurd dus de essentiële vaste hand heeft zij absoluut!

Vervolgens kon ik gaan genieten van mijn tomatenburger. (Ik geloof dat Penningmeester Exploitatie 2 het uitlegde als een Tomatillaburger.) Een Italiaanse bol met burger, komkommer, tomaat, pittige kaas en ketchup. Een stuk slanker dan Bruno’s goed gebouwde signature burgeren daardoor wel iets beter geschikt als Sabine-proof portie. Deze ging ik wel op krijgen en hij is nog erg lekker ook! De Secretaris legde me vervolgens uit dat er op speciaal Bestuursverzoek aardappels met jus geserveerd werden. ‘Na een paar maanden ben je de frietjes wel een beetje moe. Voor de weekschotel, stamppot, waren er toch aardappels in huis en daarop ontstond het idee om door Bruno aardappels met jus te laten maken!’ De Vice haakte aan ‘Ik voel me gelijk een stuk gezonder!’

Penningmeester Exploitatie 1 reageerde daar weer op door op te merken dat de jus wellicht niet heel gezond was. ‘Maar een droge aardappel is ook niet zo smakelijk…’ aldus de Vice.

Mijn bord zag er in ieder geval uitstekend uit en het smaakte allemaal top. Voor iemand die geen fan is van verse tomaten heb ik mijn burger tot op de laatste kruimel verslonden! ‘De frietjes zijn toch overal hetzelfde, het is echt de burger die het verschil maakt!’ zei de Vice. Daar kon ik het niet anders dan helemaal eens mee zijn!

Intussen was Lid Sociëteit al aan het opruimen van het derde bord begonnen. Vriend, waar laat je het? Stokbroodje, nacho’s, weekschotel en nog even een paar kwartjes van anderen. ‘Vind je dat nog wel Opperklasse waardig?’ vroeg de Secretaris.

Hij is lang en hij doet ontzettend veel fysieke taken in het pand dus hij kan het ongetwijfeld wel hebben.  (Ik hoorde een opsomming van zijn to do list… Dan heeft hij wel wat extra brandstof nodig!)

‘Lid Sociëteit vindt het zonde om eten te verspillen dus daarom eet hij graag onze overblijfselen op…’ verklaarde de Vice.  Dat vind ik oprecht wel een goede eigenschap. Ik ben dol op lekker eten maar het lukt me domweg niet altijd om veel te eten. Dan is het fijn als Mr. Sunshine je een beetje kan redden toch? ‘Vinden wij ook. Daardoor lijkt het alsof wij ook altijd onze borden helemaal leeg hebben!’ aldus de Vice.

 

Vervolgens werd me verteld dat Quintus sinds kort ook met de 0.0 Bestuurder werkt. ‘Dat is op zijn tijd oprecht wel fijn!’ aldus Penningmeester Exploitatie 2.

Ik heb eigenlijk altijd wel gedacht dat er op Quintus ook een 0.0 Bestuurder was maar blijkbaar was dat dus nog niet zo. ‘Vanavond is Lid Sociëteit de 0.0 Bestuurder. We kwamen er onlangs achter dat we een van de weinige verenigingen waren die deze afspraak nog niet hadden dus daar hebben we werk van gemaakt!’ aldus de Vice.

Duidelijk, het 43e gaat ontzettend lekker!

Goed bezig!

Daarop blikte ik nog even terug op de banden met de verschillende besturen. Ik wil proberen om de uitstekende betrekkingen van vorig jaar ook dit jaar zo te behouden. Dat kan natuurlijk alleen wanneer je een band op kunt bouwen en dat betekent dat je elkaar wel een aantal keer moet zien. (Dit extra bezoek had immers ook zo zijn redenen vanuit mijn perspectief en dat had een keer niets met items te maken!) Vorig jaar was de Vice met het idee gekomen om een eetafspraak tijdens het Vakantiebestuur te plannen maar met het 41e was ik toch niet zo hecht als ik met het 42e was geworden. ‘Oh, maar misschien is het dan wel leuk om een eetafspraak te plannen wanneer het 42e er als Vakantiebestuur is!’ aldus de Vice. Leuk idee! Dat kunnen we wel doen!

Terwijl iedereen nog een beetje aan tafel bleef hangen ging de Penningmeester al direct afrekenen, die had duidelijk nog wat dingen die af moesten!

Ik liet mijn speldjes vervolgens even aan het Bestuur zien. Ik had nu mijn andere jasje aan dus minder ruimte voor speldjes. Echter had ik mijn Lucky Charm prominent op het jasje geplaatst.

‘Hee Lid Sociëteit, kijk eens goed naar Sabines jasje!’ riep Penningmeester Exploitatie 2.

‘Je hebt hem nog en zo te zien zit hij heel hoog! Ik kan hem vanaf hier zelfs zien!’ aldus Lid Sociëteit.

Je hebt hem nog?? Serieus? Dit ding is me zo ontzettend veel waard! Toen ik het speldje kreeg zat er een beschermhoedje op dat lam was. Het speldje kon daardoor niet veilig vastgezet worden. Ik heb er dus een ander hoedje op gezet en dat heb ik wel tig keer getest voordat ik hem op mijn jasje deed. Zo bang ben ik om dit speldje te verliezen!

 

Uit eindelijk was iedereen klaar. Lid Sociëteit nam mijn bord mee en bracht het weg. Vervolgens bleef ik met de Voorzitter en de Penningmeesters Exploitatie achter. Toen ik Bruno zag ging ik uiteraard even hallo tegen hem zeggen. ‘Ik dacht al te zien dat je in het restaurant zat! Heb je lekker gegeten?’ vroeg hij.

Absoluut, de vegaburger was heerlijk!

In mijn enthousiasme tikte ik per ongeluk een stel mayonaise schaaltjes over de grond… Tja, gelukkig hebben ze hier de onbreekbare schaaltjes!

Penningmeester Exploitatie 2 wilde wel even een foto van Bruno en mij maken met op de achtergrond Bruno’s domein. Beter kan het natuurlijk niet!

De Voorzitter had mijn jas en omslagdoek in zijn handen terwijl ik met mijn camera en mijn rugzak rondliep. Penningmeester Exploitatie 1 reikte me een pepermuntje aan. Toen ik het mintkussentje in mijn mond stak kwamen er weer wat herinneringen terug van de vorige keer toen ik ietwat instortte. Ik kreeg hem toen van de Secretaris van de LuCo. Bijzonder wat er toch allemaal alweer gebeurd is in zo’n tijdvak!

Even later stonden we in de Singelzaal en de Voorzitter vertelde me dat het Bestuur graag een potje pool speelt in vrije momenten.

Nu weet ik dat die pooltafel al jaren in de Singelzaal staat maar ik had hem nog nooit in gebruik gezien. ‘Hij is loodzwaar… dus de eerste uitdaging is om hem te verplaatsen!’ aldus de Voorzitter.

Ik gebruikte die tijd even om een pitstop te maken. Dat combineerde ik met heel even Alive van Empire of the Sun op te zetten want ik had nog altijd Allergic in mijn hoofd en dat was absoluut niet het juiste liedje voor de sfeer waar ik in zat!

Toen ik terug kwam zag ik dat er juist twee keuen (Hoe schrijf je dat eigenlijk? 1 keu, twee keuen? Weinig keu’s! Hahaha) uit het plastic gehaald. ‘Cadeautje van het 42e Bestuur!’ verklaarde de Voorzitter.

Het 42e wilde heel graag de kleinere groeperingen voor klaverjassen e.d. de ruimte geven om zich te ontplooien. De Boommarktzaal is mede daarvoor in het leven geroepen. Uiteraard past het herintroduceren van de pooltafel er ook wel bij!

‘Het idee is om de pooltafel opnieuw te laten bekleden en dan laten we onze grote biersponsor er ook op plaatsen!’ aldus de Voorzitter.

Goed idee! Maar als je de tafel dan toch laat aanpakken, zorg dat er dan wielen onder komen…

 

‘Doe je al een potje mee?’ vroeg de Voorzitter.

Spellen, ik ben er altijd een beetje huiverig van… Ik weet niet waarom. Ik besloot daarom om eerst even een ronde te kijken en dan kon ik daarna altijd kijken of ik zelf een keu kon hanteren.

De eerste ronde was mannen tegen vrouwen. Secretaris en Lid Acquisitie namen het op tegen de Voorzitter en Penningmeester Exploitatie 2.

‘We zijn echt niet heel goed, dus je zult er niet heel veel van leren denk ik!’ zei de Voorzitter droog.

Ik had intussen een nieuw glas ijsthee van de Vice gehad en bekeek de strijd van de vrouwen tegen de mannen die het verdacht goed deden. Volgens mij zijn zij beter dan ze ons doen geloven!

Het ‘frame’ (Daar spreken ze van bij Snooker. Het betekent zoveel als een ronde) ging daardoor best snel. Bijna op het einde kwam Lid Sociëteit er weer bij. ‘Ah leuk, pool! Ik wil zo ook wel een rondje!’ aldus hem.

Misschien handig om eerst even die nominatiefoto’s te gaan maken? ‘Ja, dat vind ik een goed idee!’ aldus de Vice.

Het frame was uitgespeeld dus het idee ontstond al snel om even naar ’t Snouck te gaan. De belichting in de Singel is immers vaak een probleem gebleken maar in ’t Snouck wil het vaak wel. Toen we bij de deur van ’t Snouck stonden leek het erop dat het echt een aangelegenheid van de genomineerden en mij zou worden. Echter kwamen de andere Bestuurders niet veel later, want dit moesten wel winnende foto’s worden!

‘Ik wil de olifant erbij, dat refereert mooi aan mijn Afrikaanse roots!’ aldus Lid Sociëteit.

Ja, waarom zou je anders ooit ‘Ik ben Afrika’ zeggen? Ik zag direct een paar Bestuurders lachen toen ze me dat hoorden zeggen.  Overigens (en dat bedacht ik me achteraf) was dit symbolisch gezien iets heel moois. De originele Mr. Sunshine Micha was namelijk actief op Gezelschap Leeghwater (studievereniging) en hun beeldmerk is een olifant. ‘Maar Sabine, als ik nu naar mezelf kijk dan vind ik mezelf nu niet echt Sunshine…’ begon Lid Sociëteit. ‘O god, hij wil zijn pakkie aan doen…’ hoorde ik Lid Acquisitie en de Vice roepen. ‘Niet doen!’ riep de Secretaris.

Blijkbaar maakte dat al genoeg indruk maar anders had ik nog wel even de boodschap gedeeld dat er niets aantrekkelijkers op de wereld bestaat dan een man die volledig strak in pak is. Dat was Lid Sociëteit dus einde dwaalverhaal.

Echter was het Penningmeester Exploitatie 2 die besloot het spits af te gaan bijten. De kast-raven (Niet dat je denkt dat het de ceremoniële raven zijn.) werden op de tafel gezet en de olifant werd juist weer weggehaald want die hoort bij Lid Sociëteit. ‘Dus, hoe gaan we dit aanpakken want ik vond het de vorige keer niet heel goed gaan…’ merkte Penningmeester Exploitatie 2 op.

Dat is ook niet hoe een echte Mr. Sunshine foto hoort te zijn… (Ik heb laddervrees dus voor mij was het ook niet ideaal!) Als je me zijwaards optilt dan is er niets aan de hand. ‘Pas op voor de tattoo!’ hoorde ik Lid Acquisitie roepen. Ze zegt werkelijk altijd waar het op staat hè. Met beleid tilde Penningmeester Exploitatie 2 me op terwijl de Secretaris foto’s van ons maakte. ‘Zeg Mr. Sunshine!’ riep de Vice en dat deed Penningmeester Exploitatie 2 ook.

Nadat er genoeg goede foto’s gemaakt waren was het de beurt aan Lid Sociëteit. Hij wilde er een heel groot (en ietwat vuil) glas bij zetten en hij kwam ook al op het idee om het portret van zijn voorganger, ook wel bekend als Bestuurder van het Jaar, erbij te zetten. ‘Er bestaat ook zoiets als overdressed en die foto erbij zetten zou echt overdressed zijn. Het is goed zo!’ aldus de Secretaris.

Lid Acquisitie sommeerde Lid Sociëteit om een Almanak te pakken. ‘Het is 2016, die moet je hebben!’ riep ze.

Aanvankelijk snapte ik het even niet maar toen het boek op tafel werd gezet ging me een lichtje op.

Jij hebt gelezen! Wat goed!

Op de tafel was de Almanak ‘Perspectief’ neergezet. Voor de Opperklasse fotowedstrijd is er namelijk een thema en dat is ‘Perspectief’

De Delftse genomineerde was met mij op de Bestuurstafel geklommen en tilde me boven het Bestuurlijk element. De Groninger genomineerde maakte de foto op het dakterras (Van Swifty’s liedje) dus ook bij deze nominatie moest er sprake zijn van een specifiek perspectief.

Deze Almanak was een uitstekende oplossing voor het thema, slim!

Even later tilde Lid Sociëteit me probleemloos op. Voor iemand die een zwaar weekend heeft gehad wederom alle lof voor hoe goed hij dit deed. Zodra de Secretaris aangaf dat er genoeg goede foto’s gemaakt waren zette Lid Sociëteit me op de galante wijze (eerst op de knie) weer neer.

Nadat ik de foto’s even snel had bekeken kon ik constateren dat de Secretaris uitstekend werk had geleverd. Op naar de pooltafel!

 

Aanvankelijk leek het erop dat ik samen met de Vice in een team zou gaan maar opeens had ze een beter plan. ‘Sabine, jij gaat met Lid Sociëteit in een team!’ zei ze.

Juist, ik hoor al welke kant dit op gaat! Lid Sociëteit stond juist naast me dus ik probeerde even serieus te worden. Hoe ik dat probeer? Door aan kaas te denken… Lid Sociëteit hoorde me dus ‘kaas’ mompelen en hij zei verbaasd ‘Kaas?’ Ja… Kaas is een hele serieuze zaak! ‘Nou! Dat klopt!’ reageerde Lid Sociëteit. Dat is ook voor het eerst dat iemand het volledig met me eens is! Leuk! ‘Ben je vegetariër?’ vroeg hij vervolgens. Nee! Ik mag ook graag vlees en vis eten maar nu had ik gewoon zin in een vegaburger! ‘Juist, wist je dat mensen denken dat kaas niet vervuilend is? Het is weliswaar niet zo vervuilend als rundvlees maar wel vervuilender dan varkensvlees! Al die vega’s proberen hun schuldgevoel weg te eten met kaas maar dat helpt dus niet zoveel…’ aldus Lid Sociëteit. Penningmeester Exploitatie 1 en de Vice probeerden hem te laten stoppen over dit onderwerp en daarom zorgden ze ervoor dat hij voor de volgende ronde drinken zou gaan zorgen.

Lid Sociëteit was daardoor nog even bezig waardoor ik mijn eerste aanzet mocht doen. Oké, waar moet ik op mikken? ‘Jij moet de hele raken.’ Aldus Penningmeester Exploitatie 1 die samen met de Vice in het team zat.

Al snel had ik door wat de bedoeling was. Net als bij Snooker moet je zorgen dat je de witte bal niet in de pocket speelt. Verder is er dus een team dat op de hele ballen speelt (dus 1 kleur) en het andere team speelt op de halve ballen. (kleur met wit) De zwarte bal mag pas worden weggespeeld als de tafel verder leeg is. Juist, eens kijken! De eerste poging begon met een schijnbeweging maar vervolgens wist ik toch iets te raken en wat fijn… ik kreeg een ander liedje in mijn hoofd! Dat kon natuurlijk weinig anders dan Alan Walker’s Diamond Heart zijn! (Op de achtergrond speelde Lizzo met good as hell maar ja, dat heeft vaak geen invloed op mijn innerlijke radio) Lid Sociëteit speelde behoorlijk goed maar ik kreeg het ook voor elkaar om een enkele bal in de pocket te spelen. Nice! Heb ik toch nog iets geleerd van de tactieken van Ronnie O Sullivan!

Halverwege liep Lid Sociëteit naar de geluidsinstallatie en hij zette Perfect van Ed Sheeran op. (Castle on the Hill was voor Lizzo voorbij gekomen… Dat liedje had een link met Groningen maar uit eindelijk paste het ook wel in deze situatie.) Vreemde muziekkeuze maar oké, ik waag nog maar eens een poging.

Lid Sociëteit bleef de ‘Keu’ de hele tijd een ‘Cue’ noemen. ‘Nee man, het heet een keu in het Nederlands!’ aldus Penningmeester Exploitatie 1.

Het was een hele leuke en dynamische sfeer maar zoals Lid Sociëteit er zelf over zei ‘De winnaar wint en de verliezer niet!’ Nogal een geluk dat ik dus met Lid Sociëteit in het team was gestopt want ik voelde me een ontzettende winnaar na deze ronde! (Enkele high fives en twee knuffels verder)

Echter had de 20:00 aangetikt en dat betekende dat de borrel was begonnen. Helaas betekent de 20:00 in de klok dat ik vaak alweer richting de trein moet wegens de thuissituatie.

Zodra de Voorzitter en Lid Acquisitie weer in de Singelzaal waren gingen de Vice en Lid Sociëteit zich klaarmaken voor de poortwacht. ‘We laten je natuurlijk niet alleen!’ zei de Vice.

 

Toen de Voorzitter en Lid Acquisitie bij me kwamen ging ik me ook klaarmaken voor het vertrek. ‘Jammer dat je nu alsnog de borrel niet kunt meepakken!’ zei de Voorzitter. Tja, dat is het gewoon met mijn thuissituatie. Ik moet daar echt rekening mee houden. Als ik een keertje ergens zou kunnen blijven slapen dan kan ik ook de borrel meepakken. Wellicht leuk voor mijn Dies aangezien ik nog niet precies weet wat ik met mijn 13e Dies moet gaan doen.

‘Nou misschien is een Leidsch avontuur wel leuk?’ aldus de Voorzitter.

Al snel ontstonden er de nodige leuke ideeën. Het zou dan weliswaar een week na mijn officiële Dies (8 mei) worden aangezien het die week Subweek is op Quintus.

De Voorzitter, Secretaris en Lid Acquisitie komen namelijk van de meest competitieve disputen van Quintus dus zij hebben zichzelf gebombardeerd tot de coördinatoren van dé disputenstrijd van het jaar, de Subweek!  Kortom, zij hebben er ook het beste zicht op in welke week dit plaatsvindt!

Vervolgens vertelde ik nog even over wat ik op mijn 12e Dies had gedaan. Geborreld bij Cleopatra, gegeten bij Albertus en het avondprogramma op Dizkartes. (Waar toevallig ook de jaaractiviteit lasergamen was georganiseerd) Het idee wat ik nu heb liggen is om op de woensdag een Tilburgse tour te maken en dat ik dan donderdagochtend naar Utrecht afreis waarna ik ’s avonds naar Leiden kom om daar de Dies tot het absolute hoogtepunt te brengen. Ik zal het in ieder geval voorleggen aan de Vice. ‘Ja, die is wel goed bereikbaar!’ zei de Voorzitter daarover.

 

Zodra ik helemaal klaar was voor vertrek liepen Lid Acquisitie en de Voorzitter met me mee naar het punt waar het vandaag allemaal begonnen was. Lid Acquisitie ging richting de Raevenzaal en de Voorzitter hield nog even een leuk uitgeleide praatje. Even verderop stonden de Penningmeester Vereniging en de Penningmeesters Exploitatie. Penningmeester Exploitatie 2 had me al verteld dat er die avond gesluisd zou gaan worden dus daarom dat zij post hadden gevat bij de trap beneden. Ik bedankte iedereen voor deze superleuke namiddag. Ik was blij dat ik deze impulsieve afspraak had gemaakt, want wat heb ik er weer een hele leuke tijd aan overgehouden!

Ik liep richting de poort waar ik de Vice en Lid Sociëteit nog een laatste keer trof. ‘Mail me maar voor de volgende afspraken! Ik vond het heel erg leuk dat je er was vandaag! Ik hoop dat je op de terugweg wel in de trein kunt zitten!’ aldus de Vice die aangaf dat ze me een knuffel zou geven.

Lid Sociëteit had ik vandaag al de nodige knuffels gegeven maar in zijn geval kan er niet zoiets bestaan als ‘teveel’ knuffels. Ook nu werden er nog even twee uitgedeeld. ‘Ontzettend leuk dat je er weer was! Geen zorgen, tijdens het volgende bezoek ga ik je origineelste ontvangst tot in de puntjes voorbereiden! Ik ben nu niet op mijn allerbeste, maar ik beloof je dat het goed komt! Goede reis terug!!’ aldus hem.

Met die woorden ging ik de donkere Leidse avond weer in en met een soepele treinrit (vanaf mijn lievelingsplekje) keerde ik weer huiswaards.

 

Het was een beetje improviseren met de gloednieuwe tattoo maar ik heb echt een geweldige namiddag gehad die ik absoluut niet had willen missen!

Ik wil Bestuur 43 ontzettend bedanken voor de gastvrijheid en de ontzettende gezelligheid die ze vandaag weer meegebracht hebben. Wellicht lukt het me nog wel om een intervalletje op korte termijn te plannen en anders ben ik er sowieso in april weer!

Ik kan nu al niet wachten!!!

nov 19
DSC01118.JPG
DSC01119.JPG
DSC01122.JPG
DSC01129.JPG
DSC01131.JPG
DSC01132.JPG
DSC01134.JPG
DSC01139.JPG
bottom of page