Zoals je al bij Quintus en SSR-Leiden hebt kunnen lezen, ben ik in 2011 de wijdere studentenwereld in gegaan.
Augustinus heb ik ook op die bewuste EL CID maandag in 2011 leren kennen.
2011, Wie is Augustinus nou weer?
Ik wist tot augustus 2011 niet dat de vereniging LVVS Augustinus bestond, tot ik op de infomarkt kwam.
Van elke vereniging stond een kraampje, zo ook van Augustinus.
Het zag er allemaal wel leuk uit en er lagen ook nog posters en Almanakken.
Een poster mocht ik direct meenemen, echter na het debacle bij SSR-Leiden durfde ik hier niet naar de almanakken te vragen.
Dat komt later wel...
Het bliksembezoek aan Augustinus.
Ik was benieuwd of Augustinus me ook een almanak op kon leveren.
Ik nam daarom contact op met het bestuur. (2011-2012)
Prima, kom maar langs!
Het leverde me een verenigingsblad en twee almanakken op.
De almanak van 2011 was naar alle waarschijnlijkheid op.... Maar ja, zeker zou ik dat nooit weten.
2012, EL CID
Ik had weer contact opgenomen met hetzelfde bestuurslid.(2011-2012)
Echter werd ik dit keer doorverwezen naar een ander bestuurslid. (2011-2012)
Via haar kwam ik aan een boel leuke items.
Zo ook een Augustinus shirt. (Welcome to your future!)
Alleen voor een bandje moest ik later terugkomen, iets wat met het drukke Piekwekenschema helaas niet ging lukken.
E-mail storing...
Augustinus heeft een tijdje een hoge positie in mijn voorkeurslijst gehad, tot een communicatieprobleem ontstond.
Nadat bestuur 2011-2012 was gewisseld met bestuur 2012-2013, heb ik kunnen mailen tot ik een ons woog maar ik heb niets meer van de vereniging gehoord.
Naar mijn idee ben ik hierdoor een aantal dingen misgelopen...
-Almanak 2011
-Almanak 2012
-Lustrum promotiemateriaal
-Speciale EL CID spullen waar ik nu niet aan kon komen....
2013, Handig een PK-huisgenoot!
Nadat ik bij mijn EL CID groepje was weggelopen en ik langs SSR-Leiden was geweest, besloot ik eerst langs Augustinus te gaan.
Toevallig stond daar net een van de Mummiezicht huisgenoten!
Aan haar kon ik dus om een poster en ander promomateriaal vragen!
2013,Niet zo aardig tegen de Voorzitter Vereniging...
Tijdens mijn eigen EL CID liep ik weer over de infomarkt, net zoals in 2011.
Toen ik langs het Augustinus kraampje liep, zag ik een bestuurslid (2012-2013) die mij herkende.
Vorig jaar was zij degene geweest die mij van het Augustinus shirt had voorzien en nu was ze dus bestuurslid!
Ze vroeg hoe het met me ging en ik vertelde haar dus over mijn onvrede rondom de communicatie en dat ik daardoor een aantal dingen miste.
''Ga naar de sociëteit, loop naar een bestuurslid, vraag om de almanak en zeg dat ik je gestuurd heb!''
Ik volgde haar advies op en liep op het eerste beste bestuurslid af en herhaalde zonder enige inleiding de zin die zij tegen mij had gezegd.
Dit was niet bepaald op een vriendelijke toon...
Hij vroeg me even te wachten en deed vervolgens wat ik van hem had gevraagd.
Almanak 2013 in the pocket! (Nu 2011 en 2012 nog... ik heb nog steeds een gat in mijn kast...)
Later zag ik dezelfde man in de Hooglandse kerk staan.
Oeps... Ik was dus nogal onvriendelijk geweest de Voorzitter Vereniging!
2014, de EL CID
Het was het hele jaar wat moeizaam en stil geweest rond Augustinus.
Ik had twee bezoeken aan de vereniging gebracht die beiden niet veel resultaat opleverden.
De verleiding was dan ook groot om Augustinus helemaal af te stoten.
Toen ik echter het EL CID thema van dit jaar zag, zwichtte ik toch weer voor de charmes van Augie, en besloot ik contact op te nemen met de PK, de commissie die de EL CID op Augie organiseert.
Zij hadden mijn vraag echter doorgespeeld naar de Intern I van het Bestuur.
Van haar kreeg ik het antwoord dat ik het promotiemateriaal zeker kon komen halen en ze zou ook nog een verenigingsblad voor me wegleggen!
Toppie!
Aangekomen bij Eigen Huis vroeg ik naar de Intern I.
Zij pakte alle spullen bij elkaar en overhandigde het aan mij.
Het verenigingsblad, het EL CID boekje, de poster, twee pennen en een aansteker.
Maar, ik was nog niet klaar.
Ik had namelijk het plan opgevat om even een praatje met de Voorzitter Vereniging te gaan maken.
Dus ik vroeg vervolgens door naar de Voorzitter Vereniging.
En die vond ik uit eindelijk ook.
Ik was tegen de huidige Voorzitter Vereniging een stuk vriendelijker dan tegen zijn voorganger.... Want ik tijdens mijn eerste bezoek van het jaar al gezien dat deze heer een prima Voorzitter Vereniging is, die zeker oplossingsgericht denkt.
Ook tijdens mijn EL CID bezoek werd dat weer duidelijk.
Dat kon ik zeker waarderen, dus daarom wilde ik ook met hem op de foto.
Na de foto schoot hem opeens iets te binnen.
''Heb je al een Lustrumboek?''
Nee....
Wacht hier!
Even later kwam hij met een heel mooi boek van het afgelopen Lustrum terug.
Het was dat de Voorzitter van de commissie van het Lustrumboek nét op dat moment was weggelopen, anders had de Voorzitter Vereniging hem zelfs nog laten ondertekenen!
Als het meezit zal het nu weer heel wat beter gaan worden tussen mij en Augustinus!
2015, Geen Voorzitter Vereniging en een vlucht met 'De Witte Raaf'
Ver van te voren had ik al contact gehad met de Voorzitter Vereniging van Augustinus, voor mijn bezoek in het nieuwe jaar.
Helaas was er toch ergens iets mis gegaan, want toen ik op de afgesproken 16 februari op de afgesproken tijd binnenliep op 'Eigen Huis' zag ik tot mijn verbazing dat het Bestuurskantoor leeg was.
Aan een dame in een vestje vroeg ik waar de Voorzitter Vereniging zat.
'In Marokko...' was het antwoord.
Oef... Dat is niet bepaald naast de deur...
Later bij SSR-Leiden ontving ik van de Ab Actis het bericht dat de Voorzitter Vereniging van Augustinus naar hen had gebeld met het verzoek aan mij door te geven dat het bezoek in maart opnieuw ingepland zou worden.
Daar had ik zeker ook alle vertrouwen in...
Gelukkig was dit niet het enige Augustijnse bezoek van de dag.
Ik had namelijk met een Augustijn afgesproken om eens een bezoek te brengen aan het grootste Augustinushuis dat er is, namelijk De Witte Raaf.
Dit bezoek was eigenlijk in oktober al gepland, maar omdat er toen op het laatste moment iets tussenkwam werd het verzet naar januari.
Nog voor ik de gastheer kon bellen kwamen er al bewoners aan. Leden van de Kadercommissie.
'Ha, de Verenigingsverzamelaar! Kom jij voor de Witte Raaf?'
Ik had her en der 'De Paap' horen vallen, dus ik wist niet dat het huis de 'Witte Raaf' heette...
Ik noemde dus de naam van mijn gastheer en het bleek dus te kloppen dat ik voor de Witte Raaf kwam.
'Als je hier even wacht, dan roep ik hem!'
Even later kwam mijn gastheer beneden en die zei al meteen 'Er wordt al taart voor je gehaald!' Je krijgt tenslotte al niet dagelijks bezoek van de VerenigingsVerzamelaar en al helemaal niet van een jarige VerenigingsVerzamelaar.
Helaas was de bakker dicht, dus die taart kwam er niet... (Maar ik had gelukkig taart gehad bij de EL CID/Vademecumcommissie gehad, dus geen hele grote ramp!!)
De gastheer ging me voor en liet het grote huis zien (dat zeker een heel groot huis is, ik zou er niet zonder begeleiding rond gaan lopen, want anders verdwaal je gemakkelijk!!)
Van de fusie tot de keukens en van het uitzicht op het dakterras tot aan Jos de huistijger.
'Jos is lief en Jos is tegen de muizen...' aldus een van de andere bewoners van de Witte Raaf.
Een verjaardag is niet compleet zonder cadeaus en daar hadden de bewoners zeker aan gedacht!
Namens het huis heb ik twee van mijn keihard gezochte Augustinus Almanakken ontvangen! (Nu mis ik alleen nog 2011 en 2015... Maar de laatste moet nog uitkomen!) Dusja, een beter verjaardagscadeau kun je natuurlijk niet hebben!
Na de rondleiding stelde een van de huisgenoten voor om nog even in de fusie te gaan zitten.
'En wat doen dan?' zei de gastheer.
'Nou gewoon... praten!' zei de huisgenoot lachend.
Zo hoorde ik nog van alles over Augustinus, het huis en de bewoners van het huis.
Een van de huisgenoten wilde graag nog met me op de foto en daar moest vaart achter gezet, want zijn rijles stond op het punt om te beginnen.
Nadat de foto was gemaakt en hij er vandoor ging, kwam het ter sprake over de Augustinusvlag die de vlaggenstok van de Witte Raaf met trots siert.
Het is namelijk in mijn ogen een zeer afwijkende vlag...
Alle Augustinusvlaggen die ik heb gezien (inclusief die op Eigen Huis) hebben allemaal twee verticale rode vlakken op de vlag.
De Witte Raaf heeft juist twee horizontale rode vlakken op de vlag.
'We hadden eerst een andere vlag, maar die is gejat...'
Nee, ik was het niet... De enige Leidse vlaggen die ik heb zijn die van SSR-Leiden en de Lustrumvlag van Minerva.
Maar ja, hoewel de mooie grotere vlag dus gejat is, heeft de Witte Raaf nog steeds een hele mooie en bijzondere vlag (enne... afblijven dus!)
Ter afsluiting kreeg ik ook nog een glaasje limonadesiroop (Er is niets anders in huis... Lust je limonade? -Wie is er niet groot mee geworden?- ) en toen werd het weer tijd om koers te zetten naar Delft.
Ik vond het heel erg leuk om dit huisbezoek mee te maken!! Punten voor Augustinus!
Intervalafspraak
Op 30 maart was het dan eindelijk zo ver, ik zou het Bestuur '14/ '15 van LVVS Augustinus te zien krijgen!
Bij aankomst op de eerste verdieping zag ik tot mijn grote verbijstering een Almanak op de grond liggen.
Ik raapte het exemplaar uiteraard meteen op, met als doel het terug te geven aan het Bestuur.
Toen ik echter op de bekende deur van het Bestuurskantoor klopte, kwam er geen reactie en de deur was ook nog eens dicht.
Niet veel later kwam er echter van de zolder een heer in een vestje die me direct leek te herkennen.
'Je afspraak is er!' riep hij naar de Voorzitter Vereniging.
Ik ken de Voorzitter Vereniging van dit jaar al sinds 2013, aangezien hij ook in het huis woont waar ik tijdens mijn EL CID heb geslapen, al zag ie er nu toch wel anders uit met zijn baard...
Hij zag dat ik de Almanak vasthield en zei 'Oh, ik zie dat je hem al hebt gevonden!'
Hij lag op de grond.... 'Wat vreemd, ik had hem in het raam gelegd!'
Hoe dan ook, hij was nu weer van de grond af en zou hopelijk alsnog een goed tehuis krijgen.
Met de Voorzitter liep ik langs het nieuwe archief.
Helaas is de Almanak van 2011 op.... (Mocht er nou dus een Augustijn zijn die nog een Augustinus Almanak van 2011 heeft en die er vanaf wil... Neem dan even contact met me op!) Maar hij kon me in elk geval wel een Lustrumdas meegeven.
Mijn oog viel direct op een doos waar 'Vlaggen' op stond, maar ik durfde er niets van te zeggen.
Vervolgens gingen we door naar het restaurant, want daar lag nog een verrassing op me te wachten.
Ik zou oorspronkelijk ook langs Quintus gaan, maar helaas voor mij had het Bestuur van Q een dagje extern...
Het voordeel is dat ook mijn contactpersoon van Quintus in datzelfde huis woont, als deze Voorzitter Vereniging van Augustinus (EL CID kleurde in elk geval wel een zonnige toekomst door me de kans te geven een leuk sleep-inn huis te vinden!) dus zo kon het dat ik mijn Quintessence (Met mijn interview!) en mijn nieuwe Quintusalmanak ook meteen mee kon nemen!
De Voorzitter ging vervolgens ook nog op zoek naar een hagelnieuw exemplaar van de Augustinus Almanak 2015, aangezien ik (wanneer dat mogelijk is) een nieuw exemplaar verkies boven een gebeund exemplaar dat op de grond is gevallen en waar iemand mogelijk ook nog tegenaan geschopt heeft...
Dat was de vangst van de dag en het snelle bezoekje aan Augie! Op naar de EL CID!
EL CID 2015
Dit jaar ging het aanzienlijk beter tussen mij en Augustinus, dus ik had er ook alle vertrouwen in dat het EL CID bezoek aan Augustinus ook soepel zou verlopen.
Te vroeg kwam ik aan bij Eigen Huis. Een van de Bestuurders die over het pand gaat herkende me meteen en maakte even een praatje met me.
'Ja, ik denk dat de Voorzitter Vereniging echt om 12:00u op je gerekend heeft, dus ik zou dan terugkomen!' luidde zijn devies, toen ontdekt werd dat de Voorzitter momenteel druk in overleg zat met zijn opvolger.
Na een bezoek aan Catena en een chillmomentje aan het Rapenburg keerde ik terug bij Eigen Huis waar nu iemand van de PK me opving en naar de Voorzitter Vereniging belde.
Hij komt eraan!
Even later kwam de Voorzitter Vereniging inderdaad naar buiten met in zijn kielzog twee andere Bestuursleden.
'Welkom, wat leuk dat je er weer bent! Zullen we gaan kijken wat we aan je collectie kunnen toevoegen? Sowieso een Almanak toch? Oh nee... Die had je al... Kom maar mee!' aldus de Voorzitter Vereniging.
Juist toen ik de hal van Eigen Huis instapte hoorde ik opeens een aantal dames tegen elkaar praten. 'Was dat niet Sabine??' 'Hee!! Niet wijzen, dat is onbeleefd!' 'Ik wil met haar op de foto!' 'Ze komt zo vast terug!'
Ik keek verbaasd om, maar ik kon zo snel niet ontdekken waar dit alles vandaan kwam.
Ik volgde de Voorzitter Vereniging naar de Bestuurskamer waar hij wat items vond en daarna moesten we verder naar het archief waar de rest zou zijn.
Ik zag her en der mensen met hippe zonnebrillen en leuke tasjes met het thema, maar die bleken in een voorverkoop te zijn verdeeld en daar wist ik natuurlijk niks van.
De heer die volgens mij Voorzitter van de PK was (Hij staat zo centraal op de PK foto...) kwam net van het Bestuur vandaan toen ik met de Voorzitter Vereniging uit het archief stapte.
Hij stelde zich voor en vroeg me of ik alles had gevonden.
'Nou, om je nog net iets verder te helpen krijg je deze van mij!'
Hij pakte zijn Augustinus zonnebril van zijn vestje en overhandigde hem aan mij.
'Alsjeblieft, en nog een fijne EL CID!'
Gewapend met alle Authentieke Augustinus items inclusief een makelaarsbord kwamen we weer terug op de trap van Eigen Huis.
Ik stond nog even met de Voorzitter Vereniging te praten toen er een dame naar me toe kwam.
'Mogen wij met jou op de foto??' Dit was vast een van de dames die bij de eerdere situatie betrokken was.
Maar natuurlijk, kom maar!
'Je bent wel meteen een goed uithangbord voor Augustinus!' zei de Voorzitter Vereniging terwijl hij op het makelaarsbord wees.
Er werden diverse foto's gemaakt waarop iedereen laaiend enthousiast reageerde.
Maar ja, uit eindelijk was het tijd om weer verder te gaan, ik wilde tenslotte wel op tijd bij de Hooglandse Kerk zijn!
Het was een jaar naar tevredenheid op Augustinus! Ik hoop dat dit volgend jaar zo goed blijft gaan!!
Interval 24 maart
Ik had vooraf al contact gehad met de Voorzitter Vereniging over mijn bezoek.
Mijn eerste bezoek aan Leiden zou helaas zonder Augustinus zijn, omdat de Almanak vertraagd was!
Hij zou het me echter laten weten wanneer de Almanak uit zou zijn.
Kort daarna kreeg ik een uitnodiging voor een interview in Leiden en het zou natuurlijk ideaal zijn als ik dat kon combineren met een bezoekje aan Augustinus, maar dan moest de Almanak wel al uit zijn!
Gelukkig kreeg ik al snel de mededeling van de Voorzitter Vereniging dat mijn datumsuggestie uitkwam, want op de 21e maart zou de Almanak uitgereikt worden! (En ja, alles waar je langer op moet wachten is uit eindelijk nog wel beter!)
Bij aankomst op Eigen Huis viel me op dat het relatief rustig was. Dit veranderde echter toen ik bij het Bestuurskantoor aankwam.
Vanuit de Bibliotheek klonk een gepiep en Bestuurslid Intern 1/Vice-Voorzitter kwam vanaf het Bestuurskantoor naar beneden.
Ze leek niet verbaasd te zijn over het feit dat ik er was en verklaarde dat er even een lastige situatie was, maar als ik tijd had kon ik even rustig boven gaan zitten en zou er zo iemand komen die de Almanak aan me zou overhandigen.
Boven in het kantoor zat een Bestuurder naar een serie te kijken en ik wachtte rustig af tot er iemand naar me toe zou komen.
Toen hij kort daarna ook iets moest regelen ging ik maar even op een bank zitten.
Uit eindelijk kwam Bestuurslid Acquisitie naar me toe en hij kon me een Almanak overhandigen.
Op het eerste gezicht zag de Almanak er weer lekker vertrouwd uit. (En ook van binnen ziet hij er weer piekfijn uit!)
'Altijd toch!' was de reactie van Bestuurslid Acquisitie.
Van 2012 naar 2013 was het even omschakelen, maar inmiddels is de look zoals hij in 2013 is aangenomen een vertrouwde look geworden. (Ik had echter vanuit de verte een Almanak op een bureau zien liggen en die leek ook van Augustinus te zijn, maar dan in een beige kleurstelling. Waarschijnlijk is dat de versie voor Bestuursleden en de Almanakcommissie, maar ik vroeg me toch wel even af of dat nu de Almanak voor iedereen was geworden!)
Met de Almanak in mijn tas ging ik verder richting de uitgang waar ik Bestuurslid Intern 1/Vice-Voorzitter weer tegenkwam.
'Ja, sorry van deze crisissituatie en het feit dat we nu niet zoveel tijd hebben, ik zou zeggen kom vooral in de EL CID weer langs, dan halen we het in!' verklaarde ze.
Prima!
Ik liep tegen het einde van het Rapenburg en opeens realiseerde ik me waarom ik me niet hoefde voor te stellen toen Bestuurslid Intern 1/Vice-Voorzitter me de eerste keer zag. Zij was namelijk in mijn EL CID 2013 de PK Huisgenoot van Huize Mummiezicht, waar ik toen verbleef! (Kortom, ik heb met haar aan tafel gezeten op die zondag en zij had me toen ook nog geholpen toen ik langs Augustinus kwam voor mijn items!)
Een snelle check via mijn telefoon leerde me dat ze inderdaad de PK Huisgenoot van 2013 was. (En natuurlijk komt dat besef altijd pas als je al weg bent!)
Dusja, laat maar komen deze EL CID op Augustinus 2016!!
EL CID Maandag 2016
Het was weer tijd voor de EL CID en natuurlijk sloeg ik Augustinus niet over! Ik had tijdens mijn vorige bezoek met Bestuurslid Intern I afgesproken dat we het chaotische jaarbezoek goed zouden oplossen tijdens de EL CID. Tevens gaat zij ook over de PK, dus toen ik haar op de Breestraat in Bestuurspak zag lopen kreeg ik een onheilspellend gevoel. Shit, zij is OOK bij de opening... Naar wie moet ik nu vragen dan? Ze stelde me gerust en zei dat ik gewoon naar een andere persoon in Bestuurspak kon lopen, dus zo geschiedde het dat ik op de borrelboot stapte naar een Bestuurder die al een zware start van de EL CID gehad leek te hebben.
Terwijl hij me naar twee leden van de PK wilde brengen ontdekte ik echter een wel heel bekend gezicht van de PK van vorig jaar en dit jaar Hamercollege!
Vervolgens liep ik wel door naar de PK'ers waar ik vrolijk ontvangen werd door een dame en een heer.
De dame zocht meteen alle leuke items op, maar al snel ontstond er een probleem. Posters? Die waren dit jaar met het verenigingsblad meegekomen, dus losse posters waren er vrijwel niet.
de Voorzitter van de PK was echter niet voor een gat te vangen en toen ze de tijd vond om even te gaan zoeken, had ze ergens nog een poster weten te vinden. (Hij is wel kleiner geworden dan vorig jaar) Ook de voormalig PK'er en huidig HC'er kwam nog even naar me toe en toen ze hoorde dat ik helemaal geen Augustinustasje had besloot zij er helemaal voor te gaan en te zoeken naar een tasje van vorig jaar. (Immers, ik hou van klassiek, waardoor ik het thema Authentiek Augustinus heel erg leuk vond, dat was haar PK!) En even later keerde ze inderdaad terug met een tasje van Authentiek Augustinus!
Om het bezoek te bekronen werd er natuurlijk ook nog even een foto gemaakt, waarna ik weer verder moest naar Quintus. Wel beloofde ik de aardige PK dame van dit jaar dat ik zou proberen om nog naar het modderworstelen te komen!
Het was weer even gezellig op Augustinus!
L.V.V.S. Augustinus
Maartbezoek 2017
Het was weer tijd voor een bezoekje aan Augustinus!
Vorig jaar had ik Augustinus niet in deze Leidse reeks mee kunnen nemen omdat de Almanak nog niet verschenen was! Dit jaar had ik echter geen tegenbericht van de Voorzitter Vereniging gehad, dus ik ging er vanuit dat ik dit keer de Almanak ook meteen kon meenemen!
Bij aankomst op Eigen Huis was ik al aardig moe van de tour die ik al achter de rug had, dus ik was dan ook wel blij dat ik op het Bestuurskantoor op een stoel kon neerploffen terwijl een Bestuursman de Voorzitter Vereniging voor me belde en ook direct iets te drinken voor me regelde! (Ik geloof dat hij Bestuurslid Acquisitie/Vicevoorzitter is. Qua Gradatie zou ik hem wel een 2 geven!) Geregeld liepen er Bestuurders in en uit en er zat ook een Anonieme Bestuursman bij (Hij had zijn pak niet aan) die helaas niet lang zou blijven, want hij had een lunchafspraak. Terwijl ik met de Anonieme Bestuursman sprak over de tour die ik er inmiddels al op had zitten stapte de gezellige Bestuurder Taps-Consumabel binnen die me al snel ook begon te ondervragen. 'Interessant, ik zal gelijk je website er eens bij pakken!' was haar reactie toen ik het Gradatiesysteem had genoemd, evenals de eigen pagina van Augustinus.
Terwijl ik met haar sprak over de verschijningsvormen die de vrouwen van het Augustinusbestuur hebben en in het verleden hadden stapte de Voorzitter Vereniging binnen samen met Intern I die ik natuurlijk al van de EL CID kende.
'Ha, hallo! Goed dat je er bent!' aldus de Voorzitter Vereniging die me de hand schudde.
Intussen nam de Anonieme Bestuursman afscheid en sprak ik met Bestuurder Taps-Consumabel over De Winnaars en over het feit dat Augustinus hier de laatste jaren niet in gestaan had. 'Nou, dan moeten we daar verandering in gaan brengen! Welke Almanakken had je nou al? De 16?' aldus de Voorzitter Vereniging.
Ik heb ze van 2009 t/m 2016, met uitzondering van de 2011, maar die is voor iedereen erg schaars gebleken.
'Ja, dat klopt inderdaad, er waren te veel overgebleven van die oudere edities waardoor de commissie toen besloten had om er minder te laten drukken, met als gevolg dat er nu te weinig zijn! In ieder geval moet ik even nadenken, want de nieuwe Almanak komt volgende week pas uit!' aldus de Voorzitter Vereniging
Oh... Dan moet ik dus nog een keer terugkomen naar Leiden... Ik ging er namelijk wel van uit dat die er nu zou zijn.
'Ik twijfelde of ik een tegenbericht moest geven of niet!' was de verklaring van de Voorzitter Vereniging. (Hij oogt streng, maar ik heb gemerkt dat hij dat zeer zeker niet is, al toont hij dat ook weer niet zo heel duidelijk) 'Hoe zit je met ons verenigingsblad?' vroeg Intern I die er ook bij was komen zitten.
Ik heb twee edities van een aantal jaar terug, dus het zijn er niet veel!
'Ik ga wel even kijken, ook of er nog een Constitutiekaart is!' aldus Intern I die opnieuw liet zien hoe goed ze is in dingen op te zoeken.
Intussen was ook de Secretaris gearriveerd die ook nog even meedacht over items.
Uit eindelijk had Intern I alleen het reünistenblad kunnen vinden. De rest komt wellicht later wel! (Eind mei zal ik nog eens terugkomen naar Leiden voor onder andere de Augustinus Almanak!) Nu is het natuurlijk heel gezellig om het te hebben over de lopende zaken bij Augustinus, het Grote Verkiezingsdebat dat die avond in de Stadsgehoorzaal in Leiden zou plaatsvinden en waar de grote Leidse verenigingen ook aan hadden bijgedragen, mijn eigen EL CID 2013 en mijn Lustrumjaar, maar ik had nog twee afspraken op de planning staan en ook het Bestuur had nog het een en ander voor te bereiden aangezien er die avond een bedrijvendag georganiseerd was. (Een andere reden waardoor onder andere de Penningmeester Exploitatie er ook als Anonieme Bestuurder bij liep) Maar natuurlijk zou het bezoek niet compleet zijn zonder een foto. De Voorzitter Vereniging vond dit wel een goed idee, maar waar dan?
Aanvankelijk dacht hij aan het strakste hoekje van het Bestuurskantoor, maar door de belichting zou dat niet gaan werken. Intern I bewees echter ook nu weer de meest creatieve te zijn door de Bibliotheek te noemen.
'Prima, dan gaan we daar heen!' aldus de Voorzitter Vereniging.
Maar, wie maakt de foto?
Dat wilde de Penningmeester Vereniging wel doen!
We liepen richting de Bibliotheek waar mijn oog al direct viel op een oude foto van een Bestuur van jaren geleden. De Voorzitter Vereniging keek samen met de Bestuurders Intern I en Taps-Consumabel naar de beste plek waarop we de foto's konden maken!
Nadat die even gecheckt waren werd het tijd om mijn spullen weer te gaan pakken en verder te gaan richting Plexus! Voor het eerst sinds Bestuur 123 heeft Augustinus een nieuw Verwijsliedje erbij! Het liedje dat ik al sinds Bestuur 123 gehanteerd heb voor mijn bezoeken aan Augustinus had alles te maken met de strategie om de Voorzitter Vereniging te spreken te krijgen omdat ik bij de reguliere weg van de Secretaris vastliep, maar iets in de uitingen van de huidige Voorzitter Vereniging maakte dat er een nieuw liedje in mijn hoofd kwam. Dit liedje kan ik echter na 1x nog niet delen, dus dat volgt wellicht na het volgende bezoek!
EL CID Donderdag (17 augustus)
Planningen zijn er nu eenmaal om door de war te schoppen dus toen ik te vroeg in Leiden was (aangezien er vanaf Delft geen treinen reden en ik dus om moest reizen via Den Haag Centraal) besloot ik om maar vast te starten bij Augustinus. Wie weet trof ik dan nog wat meer mensen aan voordat zij naar het LEF zouden gaan. (Plus het feit dat het stortregende, met zulk weer gebruik je de extra tijd liever nuttig!)
De eerste de beste (Pannekoekenbrakke) PK’er die ik spotte kreeg meteen de vraag of hij wist waar mijn PK contactpersoon was. Zo gezegd, zo gedaan stond ik in de Tuinzaal en leek het niet alleen normale regendruppels maar ook PK’ers te regenen.
‘Hee hallo, wij hebben contact gehad!’ zei de PK Voorzitter waarna ook de andere aanwezige PK’ers zich aan me voorstelden.
Normaliter verloopt de EL CID afspraak altijd met het Bestuur in combinatie met de PK maar omdat het mij sinds het maartbezoek niet meer gelukt was om het Bestuur uberhaupt te pakken te krijgen had ik uit eindelijk nog maar een mogelijkheid gezien om dit bezoek te redden en dat was te werken via de PK. Gelukkig was dit de fantastische oplossing gebleken want de twee dames van de PK die mij deze dag op sleeptouw zouden nemen waren namelijk toekomstige Bestuurders!
‘Zullen we een rondje gaan lopen door het pand?’ stelde de PK Voorzitter voor. Van de andere dame kreeg ik een ijsthee dus ik was klaar om met hen mee te gaan door Eigen Huis.
Ik kom immers al een aantal jaar op Eigen Huis, maar vandaag zou ik ontdekken dat ik nog lang niet alles kende.
We begonnen in de Saint, de zaal die ik het beste ken. (Maar zelfs hier ontdekte ik nog meer) De Saint is in principe de zaal waar alle belangrijke borrelavonden plaatsvinden dus je zou het ook wel het kloppende hart van Eigen Huis kunnen noemen.
De Saint was nu volledig omgetoverd naar EL CID uitstraling dus de wanden waren voorzien van fraaie fotocollages die alle facetten van Augustinus laten zien. Commissies, jaarlijkse hoogtepunten maar natuurlijk ook Cordialen en Gezelschappen. Ook stond er nu een podium waar de beste artiesten deze week hun plekje hadden gevonden. De PK dames raakten niet uitgesproken over Jebroer die de zaal in vuur en vlam wist te zetten. Kortom, hier zou je zeker tijdens de EL CID (maar ook daarna) de tijd van je leven hebben!
We liepen wat verder de Saint in (Door de plensbui stonden de inschrijvers nu half in de Saint en half in de Tuinzaal dus het viel niet mee om overal makkelijk bij te komen) richting de bar waar we uitkwamen in ‘De Hoek’.
De Hoek wordt over het algemeen gezien als het meest prominente plekje in de Saint dus de pittigere Gezelschappen (Tempeliers maar ook zeker Medusa) mogen er graag een strijd van maken met andere Gezelschappen om daar te kunnen staan. ‘Ik heb door de jaren heen best vaak bardiensten gedraaid dus ik heb het van alle kanten meegemaakt! Die Gezelschappen zijn wel de meest leuke Gezelschappen om voor te tappen trouwens!’ aldus de andere PK dame. Ik keek vanaf dit plekje eens goed door de Saint en ik moest me wel afvragen wat het verhaal achter de spiegel was die heel prominent in de Saint hangt. ‘Vroeger was Augustinus een katholieke vereniging –Ze zaten immers bij de AHC totdat de hippietijd aanbrak en de vernieuwingsstroom zijn wind liet waaien- en daar zie je de buste van Sanctus Augustinus. Zoals je ziet kijkt hij niet rechtstreeks in de zaal maar staat hij zijwaards. Er gebeuren nog wel eens dingen die hij maar beter niet kan zien maar via de spiegel kan hij alsnog de ruimte in kijken. Tijdens Sede Vacante –Bestuursvakantie- wordt hij geblinddoekt omdat de mores dan niet gelden’ legde de andere PK dame uit.
Juist, weer wat geleerd!
De PK Voorzitter stelde voor dat we even verder zouden gaan want alleen over de Saint en alles wat daar gebeurt is al zoveel te vertellen! (De manifestaties die de Gezelschappen organiseren bijvoorbeeld. Waar de Tempeliers echt hele stoere mannen zijn en dan ook een dito manifestatie hebben, zijn de mannen van Faust juist een stuk rustiger en meer gericht op het intellectuele deel. Zij hebben op EL CID Woensdag dan ook een Intellectuele dixo georganiseerd! Formula wordt blijkbaar gezien als het Gezelschap met de ideale schoondochters terwijl Medusa natuurlijk bekend is van het modderworstelen op maandag. Maar dat wil niet zeggen dat alle Formula meiden ideale schoondochters zijn en dat Medusa meiden dat niet zijn!)
We liepen de trap op waar we het oorspronkelijke vaandel (van de AHC tijd) konden aanschouwen.
In een kamertje naast de Eetzaal stond een rij van mensen die het eerste deel van de inschrijving voltooid hadden en hier het tweede deel van de inschrijving zouden gaan voltooien.
Terwijl ik met de dames van de PK over het vaandel aan het praten was kreeg ik prompt van een jongen een stapeltje papier aangereikt ‘Dit moet je even goed doorlezen’ zei hij.
Op het bovenste papier stond ‘Informatie over inschrijven’. Hmm nee, dat zal niet nodig zijn want ik ga me niet inschrijven! (Dat zou een goed verhaal zijn….)
We liepen door de Eetzaal in die er nu betrekkelijk rustig bij lag. Elke avond konden de EL CID’ers genieten van een lekkere daghap of een luxere schotel. ‘Ik weet niet of je bekend bent met de mensa?’ vroeg de andere PK dame.
Je kunt reserveren en dan kun je lekker mee eten voor een schappelijke prijs!
‘Ja inderdaad! Op de Cordial en op de Gezelschapsavond is het wel een stuk drukker omdat zij hier dan komen eten maar op de andere avonden is het hier ook heel goed mogelijk om als externe te komen eten. Er is een weekmenu waarbij je kan kiezen uit verschillende maaltijden en de prijzen variëren van 3,50 tot 7,50.!’ Aldus de andere PK dame terwijl ze wees op het menu.
Bij welk restaurant kun nu je verder voor zo’n aardige prijs zo lekker eten? Het principe Open Eettafel bestaat in Delft ook en ik heb in het verleden al heerlijke maaltijden gehad bij de DSB en bij Sint Jansbrug! (Het is me ook bijna gelukt om eens bij Quintus te gaan eten, maar helaas niet helemaal. Stiekem zou het natuurlijk wel heel leuk zijn om de Leidsche eettafels eens uit te testen)
Wat me verder opviel waren de teksten op de muren van de eetzaal. ‘Iedere eetzaalcommissie heeft een eigen naam en die naam heeft altijd iets te maken met de Bestuurder die de commissie begeleid’ legde de PK Voorzitter uit. Kortom, kijk eens goed naar alle rode namen op de muren en ontdek welke namen er verstopt zitten in de commissienamen! (Lekker Xanders bijvoorbeeld)
We gingen door naar de Engel. Deze zaal had ik eerder nog niet gezien!
‘De Engel is onlangs helemaal opgeknapt, deze bar is net een half jaar oud!’ aldus de PK Voorzitter die even op de nieuwe bar ging zitten.
In tegenstelling tot de Saint is de Engel een veel kleinere ruimte, maar daardoor is deze plek dan wel weer heel geschikt om kleinere borrels te organiseren voor bijvoorbeeld een Gezelschap.
Nu is het zo dat wanneer je lid wordt bij Augustinus je een Cordial vormt. Je Cordial is je basis. Maar naast de Cordial heb je ook nog die Gezelschappen. Maar hoe zit het nou toch met die Gezelschappen? Word jij nu gevraagd of hoe kom je daar nu uit eindelijk bij? Is dat gelijk met je hele Cordial of op individueel niveau.
De PK Voorzitter zou het me gaan uitleggen. ‘De Gezelschappen beginnen met een aantal open activiteiten om een potentiële nieuwe lichting te kunnen werven. Hier kun je dus als individueel lid naartoe om eens rond te kijken en om te zien of het bij je past. De daaropvolgende stap is dat het Gezelschap van jouw keuze jou kan uitnodigen om naar een besloten borrel te komen. (Zonder uitnodiging geen borrel) Kortom de weg naar een Gezelschap is een wisselwerking. Eerst moet het Gezelschap moeite doen om een nieuwe lichting aan te spreken en vervolgens moeten de aspirant-Gezelschapsleden bewijzen dat zij echt bij dit Gezelschap willen. In een jaar tijd hebben de meeste Gezelschappen twee nieuwe lichtingen.’ Aldus de PK Voorzitter.
‘Maar het Gezelschap is niet voor iedereen weggelegd en het is ook zeker niet voor iedereen noodzakelijk. Waar bepaalde mensen kiezen voor het Gezelschap zijn er ook weer andere mensen die het alleen bij hun Cordial houden. Een derde groep kiest ervoor om heel actief te worden bij een van de Commissies die Augustinus rijk is! Zelf hebben wij ook de Almanak gemaakt die je straks natuurlijk van ons zult krijgen!’ aldus de andere PK dame.
Zo zie je maar! Augustinus biedt op Eigen Huis een plek voor iedereen!
We staken het dak over en kwamen vervolgens uit op het Bestuurskantoor. ‘Het is allemaal begonnen als een grap. Het Bestuur zat altijd in de Bieb met uitzondering van de Penningmeesters maar tijdens Sede Vacante zijn alle bureaus eens opgepakt en op zolder gezet. Toen het Bestuur terugkwam vonden ze het eigenlijk wel prima zo en daarom zijn ze op zolder gebleven!’ vertelde de andere PK dame. Een andere Sede Vacante-stunt was toen een bureau van een van de Bestuurders in een klein hokje was gezet, compleet met al zijn spullen. De beste vent vond het wel prima en is daar zeker nog twee maanden blijven zitten!
Het Bestuurskantoor was volledig uitgestorven, niemand te vinden. Ik herkende natuurlijk de Augustinus-rode bank waar ik zelf al menig keer op gezeten heb toen ik zat te wachten op vermiste Bestuurders of op het oplossen van een brandalarm. ‘Ja ik vind die bank ook geweldig maar dat komt omdat mijn Cordial hem geschonken heeft!’ aldus de andere PK dame.
We liepen verder naar de Bieb waar ik nog eens goed keek naar alle oude memorabilia in de kast. Er staan ook nog een aantal mooie items in vanuit de AHC tijd inclusief enkele oude Bestuursfoto’s.
De dames wisten vrijwel zeker dat de Bestuursinsignes niet veranderd zijn ondanks de turbulente tijden die Augustinus doorgemaakt heeft. Ik op mijn beurt durf het nu niet te zeggen omdat ik zelf nog nooit een Augustinuspenning met eigen ogen heb gezien. De linten waar de insignes aanhangen zijn wel al meerdere keren veranderd. 10 jaar geleden waren de linten nog volledig rood.
Hier in de bieb hoorde ik ook dat de PK Voorzitter de Secretaris van het Bestuur zal worden en de andere PK dame zal de Intern I worden. Kortom, als ik met de nieuwe Voorzitter niet helemaal soepel uit de voeten zou kunnen komen, dan zal het wel goed kunnen komen met deze dames. ‘Ik denk overigens niet dat het met opzet gebeurd is dat je geen antwoord hebt gekregen van de Voorzitter en de Intern I. Er zijn heel erg veel dingen gebeurd sinds je laatste bezoek hier. De Almanak was iets vertraagd, er was nog de Dies en daarna was er ook nog een andere lopende zaak waar het Bestuur het erg druk mee gehad heeft. Maar ik hoop natuurlijk dat wij het hiermee weer goed kunnen maken!’ aldus de PK Voorzitter.
Terwijl de andere PK dame mijn items op ging zoeken stond ik met de PK Voorzitter even naar de Jaarlijsten en de Gezelschapsschildjes te kijken toen de Voorzitter himself langs kwam lopen.
‘Hee alles goed, heb je alles al ontvangen?’ aldus hem nadat hij zijn overleg met de PK Voorzitter had afgerond.
Zeker, ik ga alle items elk moment kunnen ontvangen dus ik ben erg benieuwd naar wat het allemaal weer geworden is!
Maar ja, de EL CID is natuurlijk een enorm drukke tijd, ook voor deze Voorzitter, dus erg lang de tijd had hij dan ook niet.
Kort daarna kwam de andere PK dame weer terug met de Augustinus Almanak voor het jaar 2017 en dat was dus ook meteen het boekwerk waar deze twee dames ook hard aan gewerkt hebben!
Naast de mooie nieuwe Almanak ontving ik ook de poster, het informatieboekje en de zonnebril van Tijd van je leven!
Nadat ik alles even rustig op het PK-Overleefhok had opgeruimd liep ik samen met de beschikbare PK’ers terug naar de Tuinzaal om daar met hen allemaal op de foto te kunnen gaan!
De mensen die mijn EL CID op Augustinus wisten te redden hebben me gedurende dit uurtje zeker de Tijd van mijn leven gegeven!
Ik zie uit naar het volgende jaar!
Jaarbezoek Augustinus
Op 15 maart was ik weer eens bij Augustinus te vinden voor de nieuwe Almanak en de kerstkaart. Dankzij Intern I had ik een afspraak kunnen maken voor een kort bezoekje aan Eigen Huis.
Samen met de Voorzitter zou ze me voorzien van de nieuwere items (Helaas had de Secretaris eerder die week alle Constitutiekaarten weggegooid, maar de eerste kerstkaart die ik van Augustinus heb is ook al heel wat waard!) en een kleine ronde door het pand.
Zodra de Voorzitter de Mr. Sunshine fotocontest ontdekte wilde ze uiteraard een Augustijnse inzending laten maken, al viel dat nog niet mee omdat de Bestuursmannen of druk of afwezig waren. De redding kwam in de vorm van de enige echte Casanova van de Lustrumcommissie! Het thema van het Lustrum is namelijk ‘Casanova…. Laat je verleiden!’ Onze Lustrumcasanova had zichzelf gespeeld in het themapresentatiefilmpje en was daardoor de ideale kanshebber voor een nominatie, aldus zijn commissiegenoten!
Gelukkig had de beste heer zijn pak laten liggen zodat hij volledig representatief en als echte Casanova een inzending kon maken!
Intern I gaf aan dat ik tijdens de EL CID wel weer de nodige mooie items kon verwachten van zowel de PK als van het Lustrum. ‘Net als de nodige goede verhalen!’ aldus de Voorzitter.
We zullen het gaan zien! Voor nu is mijn verzameling van Augustinus weer up to date dankzij de gastvrijheid van de Voorzitter en Intern I.
EL CID bezoek 2018 (13 augustus)
Het heeft even geduurd maar vandaag was het weer tijd voor een bezoekje aan Eigen Huis! Ik wist niet zo heel goed wat ik moest verwachten aangezien de Intern I in haar mail had aangegeven dat ik waarschijnlijk wel wat Lustrumitems in ontvangst zou kunnen nemen en meteen kennis zou kunnen maken met haar opvolger. Toen ik aankwam op Augustinus en ik rondkeek of ik de Intern I kon vinden werd ik al snel onderschept door een hele enthousiaste heer die zich voorstelde als de Voorzitter van de PK. ‘Aankomend jaar zullen we elkaar ook nog met regelmaat gaan spreken want ik kom in het Bestuur als Intern I!’ aldus deze man. (Volgens mij is het nu officieel zo dat ik met de Intern I ga werken als contactpersoon. Binnen Augustinus heb ik al vele contactpersoonwisselingen gemaakt. In mijn 2e bezoeksjaar jaagde de Secretaris me weg maar hielp de Intern I me verder, in mijn 3e bezoeksjaar heb ik de Voorzitter compleet geroast nadat Intern II me op de infomarkt had gezien en zij me had aangeraden om ‘gewoon’ naar de Sociëteit te gaan en om items te vragen. In mijn 4e bezoeksjaar had ik opnieuw een opstandige Secretaris waardoor ik Augustinus bijna definitief van de planning had geschrapt. Ik kreeg het echter voor elkaar om de Voorzitter tijdens de EL CID te spreken en die maakte het 100% goed. Tijdens mijn 5e bezoeksjaar had ik een ideale Voorzitter die ik al wat langer kende van mijn eigen EL CID. Het 6e jaar verliep weer iets minder soepel al wist de Intern I de situatie tijdens de EL CID te redden. Het 7e bezoeksjaar was de Voorzitter het contactpersoon maar de EL CID werd overgenomen door de PK. Dit is nu het 8e bezoeksjaar en gedurende dit jaar heb ik met Intern I gewerkt.) ‘Deze dame van Supernova gaat met ons mee op rondleiding! Laten we gaan!’ aldus de enthousiaste Voorzitter van de PK.
Terwijl ik het bordes van Eigen Huis op stapte hoorde ik achter me roepen ‘Hee de VerenigingsVerzamelaar!’ Hoewel ik niet kon ontdekken waar dit vandaan kwam zwaaide ik maar gewoon een beetje in het algemeen naar de aanwezigen waarna ik samen met de PK Voorzitter en de Supernova richting de Saint ging. ‘De Spiegels zijn weg aangezien die gerenoveerd worden. Ze waren mettertijd zo vochtig en vuil geworden dat er niet meer tegenop te boenen viel. Nu zijn ze bij een gespecialiseerd bedrijf die ze heeft laten drogen en nu aan het opknappen is! Bij het begin van het nieuwe jaar zouden ze terug moeten zijn!’ aldus de PK Voorzitter.
Ik merkte op dat Sanctus Augustinus de boel op het ogenblik dus niet in de gaten kon houden. (Het is gebruik dat de Sanctus op Sociëteitsavonden de mores in het oog houdt. Hij kijkt echter nooit rechtstreeks de zaal in maar doet dit via de spiegels, zo leerde ik vorig jaar. Indien de mores niet gelden of tijdens Sine Regno wordt de Sanctus geblinddoekt.) ‘Tja tijdens de EL CID is het toch allemaal anders!’ aldus de PK Voorzitter.
Het was overigens niet zo dat de spiegels een akelige leegte hadden achtergelaten want de leegte was goed opgevuld met leuke foto’s van dit jaar. ‘Daar zie je foto’s van het Lustrum… Was je er zelf ook bij?’ aldus de PK Voorzitter. Helaas is dat er niet van gekomen, maar er komt ongetwijfeld nog een Lustrumboek waarin ik uitgebreid kan terugbladeren en kan lezen over de verleidelijke avonturen van Casanova!
Via de Saint gingen we de monumentale trap op. ‘Als je nou écht iets leuks wil zien moet je hier ’s avonds een keer bovenaan gaan staan!’ aldus de Supernova die me een bijzonder beeld schetste van hoe het eind van de avond eruitziet. De stormbaan van de Crazy 88 verliest het duidelijk van de grote trap!
We bekeken het originele vaandel ook nog even uitgebreid. Dit vaandel is uit de tijd dat Augustinus nog bij het AHC hoorde. ‘Ik denk dat dit vaandel ter plekke zou verteren als hij ooit uit die kast komt. We laten hem dan ook maar veilig zitten!’ aldus de PK Voorzitter.
Ik blijf zelf de vorm heel erg bijzonder vinden. Op oude foto’s zie je uitsluitend het vierkante stuk van dit vaandel. Het is me dan ook nog steeds een raadsel waarom de achterzijde van het vaandel in een driehoek loopt.
Een ander leuk mysterie zijn de glas in lood panelen die zich (voor de kijker) links van het vaandel bevinden. Aldus de PK Voorzitter waren deze panelen vroeger te vinden aan de voorzijde van de Sociëteit. De Praeses Commissie kwam op dat moment voorbij en hoorde dit. ‘Nee, dit was glas in lood van een kerk die werd gesloopt. Omdat Augustinus op dit glaswerk staat heeft de kerk gevraagd of er interesse was voor de panelen.’ Aldus hem.
Samenvatting; Ik denk dat beide verhalen kloppen. De glas in lood panelen zijn afkomstig van een kerk en hebben eerst een tijdje de voorzijde van het pand gesierd. Na een grondige verbouwing zijn de panelen vervolgens hierheen verhuisd. Het enige dat eraan ontbreekt is een mooie verlichting aan de achterzijde. ‘Daar moeten we inderdaad nog eens iets aan gaan doen ja…’ Merkte de PK Voorzitter op.
We stapten het Restaurant binnen en ik moest heel eerlijk aan mijn ontvangstcomité toegeven dat ik nog nooit in het Augustinusrestaurant heb gegeten. Ik had op dit ogenblik ook nog niets gegeten dus toen ik de kaart vol smaakvolle gerechten zag had ik spontaan zin om mijn tanden te zetten in een diner van Kok Ad!
Natuurlijk haalde de PK Voorzitter de ster van de keuken himself er ook even bij. Ad draait al zeker 20 jaar mee op Eigen Huis en heeft vele leden zien komen en gaan. Aangezien Ad niet in ‘daghappen’ denkt maar een echte kaart vol verschillende gerechten werkt kun je wel stellen dat hij niet bang is voor een uitdaging. Als ik een leuke Augustijn zou kunnen vinden die me eens zou uitnodigen in het Restaurant kom ik met veel liefde een lekker gerecht van Ad proeven!
We gingen verder richting De Engel waar je een keur aan verenigingskleding kon bekijken. Van Cordialtruien en dassen tot aan hele outfits die de Gezelschappen dragen. Gezelschappen zijn verticale verbanden waar je individueel bij kunt toetreden. Voorbeelden zijn onder andere Faust (de intellectuele mannen al klinkt de term ‘Faust’ mij nog altijd redelijk agressief in de oren.) De Tempeliers (Die zijn juist weer heel stoer en niet bang om te zooien) Formula (de ideale schoondochters aldus de Secretaris) Supernova (Zoals mijn gastvrouw van vandaag) en natuurlijk Medusa (Die niet vies zijn van een potje modderworstelen.) De PK Voorzitter wees me op een das die hij blijkbaar met een groepje mannen had ontworpen. ‘Ons streven was de lelijkste das van Leiden te ontwerpen en volgens mij is dat gelukt!’ zei hij lachend. Nou ik heb een Delftse das (De ‘Weekenddas’ van de Mijnbouwkundige Vereeniging) en een Groningse das (De Lustrumdas die hoorde bij het meest luxe lustrumpakket van Vindicat) en die zijn vele malen heftiger dan deze das hoor! Deze das had ik zelf nog wel kunnen dragen aangezien mijn themakleuren roze en blauw erin zaten. Naast de Cordial (je basis) en het Gezelschap heeft Augustinus nu ook ‘Het verband.’ In tegenstelling tot de Gezelschappen treed je met je gehele Cordial toe tot een (Verticaal) Verband.
We werden echter al snel uit De Engel verjaagd aangezien er een golf EL CID lopers binnenkwam.
We zouden het dak oversteken en zo bij het Bestuurskantoor (al noemden ze het hier Toko) aankomen. 1 ding… Het regende echt keihard! Kortom, zo snel als we konden huppelden we het dak over om vervolgens in de serene kalmte van het Bestuurskantoor te komen. De PK Voorzitter had al gauw de tas voor me gevonden die klaarstond. ‘Kijk, hier zitten allerlei mooie Lustrumitems in en we hebben er ook al wat EL CID gadgets in gestopt!’ aldus hem waarna hij het tasje aan me overdroeg.
Een van de dingen die al meteen opviel was de posterkoker. Er bleken twee Lustrum raamstickers in te zitten en deze posterkoker is de rest van de Piekweken overal mee naartoe gegaan!
Ook had de PK Voorzitter een Almanak in zijn handen maar die had ik tijdens het Jaarbezoek al ontvangen!
Omdat het hier relatief rustig was vond ik dit wel een goede locatie voor een foto met mijn ontvangstcomité. Daarna gingen we verder richting de Bibliotheek.
In de Bieb kwam het ter sprake over de Bestuursontvoering (Wanneer je gevraagd wordt voor het Bestuur) en het feit dat dit vroeger het Bestuurskantoor was. Ja, dat heb ik nog meegemaakt! Ook de foto met het Bestuur van vorig jaar kwam nog even ter sprake. De toenmalige Voorzitter was een bijzonder exemplaar met een ‘Leidse lach’ zoals de PK Voorzitter dat benoemde.
Op de tafel in de Bieb lagen diverse Integraals die je kon doorbladeren. De vele EL CID groepjes zorgden er echter voor dat ik niet veel verder dan 1 Integraal kon komen.
Op de trap naar beneden heb je de wall of fame met de bekende Augustijnen. Het portret van Victor Mids verdwijnt echter nogal vaak. (Ok nu is dat Mindf*ck grapje niet grappig meer guys!)
In de centrale hal hangen natuurlijk de Cordials op jaarvolgorde en alfabetische volgorde. Verder waren de informatieplekken nu gevuld met fotocollages van het ledenleven op Augustinus. Van Cordials tot Gezelschappen en van de sportverenigingen tot hele oude foto’s. Terwijl we dit stonden te bekijken kwam Intern II juist voorbij. Intern II heb ik de afgelopen jaren in vele gedaantes zien lopen. Het begon als PK, een jaar later Hamer (en toen heb ik al aan haar gevraagd of ze ooit nog een rood vestje aan zou trekken…) en het jaar daarna kwam de mededeling dat ze in het Bestuur zou komen! Helaas heb ik haar tijdens het Bestuursjaar zelf niet gezien maar nu kwam ik haar toch nog tegen! Een vaste waarde, elke EL CID opnieuw!
Nadat we deze ronde hadden voltooid stelde de PK Voorzitter voor om naar de Tuinzaal te gaan. Dit zou wel eens de laatste keer geweest kunnen zijn dat we in de Tuinzaal oude stijl hebben gestaan want vorig jaar is er een nieuw pand aangekocht. Wanneer deze panden bij elkaar gevoegd gaan worden is er een hele grote kans aanwezig dat de Tuinzaal een hele nieuwe zaal zal worden, compleet met permanente overkapping. Dit is natuurlijk wel een meerjarenplan maar je weet nooit hoe ver ze in een jaar kunnen komen!
In de Tuinzaal hebben we een toost uitgebracht op Augustinus en ging ik met de PK Voorzitter de Bucketlist nog even langs. (Er zijn de afgelopen paar jaren nog wel eens wat dingen blijven liggen en er zijn natuurlijk altijd nieuwe ideeën. Al die zaken hebben we samen alvast op de Bucketlist gezet zodat we dit aankomend jaar goed kunnen aanpakken!) De Supernova vertelde dat ze zo naar huis ging om zich om te kleden aangezien ze ook zou gaan modderworstelen met Medusa. ‘Eigenlijk zou iemand anders gaan maar omdat zij toch niet kon ga ik in haar plaats. Ik hoop dat ik in ieder geval de eerste ronde goed doorkom!’ aldus haar. Voor de eer van Supernova! De PK Voorzitter vertelde me dat een ander hoogtepunt van dit modderfestijn de Voorzittersstrijd is. ‘Elk jaar gaan Ht en Ft Voorzitter met elkaar de strijd aan. (Afgelopen jaar was dit dus een man tegen een vrouw) Iedereen zegt dat de huidige Voorzitter haar voorganger verslagen heeft. De Voorzitter van vorig jaar houdt echter vol dat hij zijn opvolgster heeft laten winnen. Dit jaar is het vrouw tegen vrouw maar de Ft Voorzitter is wel een stukje kleiner dan de huidige Voorzitter! Kortom, als je nog tijd hebt… Dit mag je niet missen!’ aldus de PK Voorzitter.
Ik hoop dat de Supernova een heel eind gekomen is met haar worstelwedstrijd en wat de Voorzittersbattle aangaat… Ik ben benieuwd!
Uit eindelijk was het tijd om naar Quintus te gaan dus ik bedankte mijn ontvangstcomité enorm voor deze leuke ronde Augustinus! Ik hoop dat aankomend jaar weer een succesvol jaar op Augustinus mag worden!
Kennismaking met het nieuwe Bestuur (25 oktober)
Het is alom bekend dat mijn bezoeken aan Augustinus zowel met pieken als met dalen kunnen verlopen. Een uitstekend jaar gevolgd door een matig jaar. Niet zelden heb ik gedreigd met de degradatie naar de blacklist (en daarmee dus met uitsluiting) maar toch wint mijn voorliefde voor de vereniging het keer op keer van de teleurstelling die diverse Besturen bij me achtergelaten hebben.
Voor dit jaar wist ik tijdens de EL CID al een beetje dat ik aan de vooravond van een goed jaar Augustinus stond maar pas vandaag zou ik dat met zekerheid gaan weten!
Mijn afspraak op Quintus was al met 15 minuten uitgelopen dus onderweg naar Eigen Huis typte ik een bericht naar mijn adviseur met de mededeling dat ik later zou zijn omdat ik uitloop had.
Blindelings liep ik richting het Bestuurskantoor waar ik vrolijk werd begroet door de aanwezige Bestuurders.
Intern I zal ook dit jaar weer de betrekkingen gaan waarnemen (Heb in de afgelopen jaren al de Voorzitter, de Secretaris en de Intern I gehad maar uit eindelijk kon ik toch altijd weer bij de Intern I terecht!) en die kwam meteen vrolijk naar me toe om me te begroeten. Ook de Voorzitter, Secretaris, en Bestuurslid Taps-Consumabel groetten me vrolijk. Ik besloot te gaan zitten op de eerste beste vrije plek die ik tegenkwam. ‘De Supernova van het EL CID bezoek kon er helaas niet bij zijn, maar ik had haar wel uitgenodigd!’ aldus de Intern I.
‘Je zit overigens wel aan het beste bureau!’ wees de Secretaris me op het oranje bureau waar ik was gaan zitten. Het is traditie op Augustinus dat de Bestuurders een bureau krijgen in de kleur van het gezelschap waar zij zitten. (Kun je nagaan… Ik kom hier al jaren maar nu pas ontdek ik dit!) Echter kloppen de bureaus nog niet met de huidige bestuurders aangezien de Voorzitter van Wieveskunne is maar aan een Medusa bureau bleek te zitten. Intern I is gezelschapsloos en hij zit aan een bureau van All’ure (wat sowieso een vrouwengezelschap is… Onmogelijk dat Intern I daar als man terecht zou komen!) en het bureau waar ik dus zat is een echte Supernova! Zo gaandeweg begin ik me steeds meer verbonden te voelen met dit gezelschap! (Mijn thema is nog top secret maar aankomend jaar kan ik zeker een hand aan Supernova geven en niet alleen omdat oranje een tint is die in mijn themakleuren terug zal komen!) Intern I bleef een beetje afgeven op Supernova maar al snel vertelde de Secretaris me dat dit maar schijn was aangezien zijn wederhelft ook een echte Supernova is!
Intern I sloeg daarop terug met een foto van het notitieboek van de Secretaris, gevuld met getekende sterretjes! Iets waar Supernova’s blijkbaar ook erg goed in zijn!
‘Wanneer ik je logboek mag signeren zal ik er sowieso een paar sterretjes bij zetten!’ zei de Secretaris lachend.
Intern I had overigens niet stilgezeten als het om de vangst ging! Een Almanak waar ik al JAREN om loop te strijden heeft hij me kunnen overhandigen! Die Almanak werd gevolgd door een oud Lustrumboek, een reünistenalmanak en een strikje. Sinds ik heb uitgevonden dat je zelfs van zelfstrik galastrikken een speldstrik kunt maken ben ik niet meer te stoppen en ga ik overal op zoek naar dit soort strikken. (Nooit meer strijd over welke das ik draag!) Intern I had verder ook nog een drinkfles en sokken van de Augustinus merchandise lijn voor me gevonden en hij beloofde me dat we ook nog even op avontuur zouden gaan langs de opslagzolder. Voor het zover zou komen zouden we eerst nog even de lopende zaken bespreken met een kopje thee in de hand! (In de Tijd van je Leven mok!) Bonuspunten voor het feit dat mijn lievelingsthee, aardbeien, aanwezig was!
Al snel werd ik van het fraaie Supernova bureau verjaagd want de Intern II was gearriveerd en laat dit nu net haar werkplek zijn! Ik verhuisde naar het bureau van de Praeses Commissie en Intern I verhuisde van zijn eigen plek naar het bureau van Bestuurslid Acquisitie.
Toen ook zij binnenstapte was er nog een makkelijk krukje naast het bureau van de Praeses Commissie te vinden, dus Intern I en ik spraken onverstoorbaar door.
Ik had nog wel een dringende vraag. Ook zo’n typisch ding waarvan je zou verwachten dat ik het al 100 keer gezien zou hebben gezien de historie die ik met Augustinus heb maar waarvan ik het dus nog nooit gezien heb. De Bestuurspenning!
De Secretaris toverde die van de Voorzitter tevoorschijn en overhandigde deze aan mij. Het is duidelijk dat de penning van na de jaren 60 dateert. Voor de ‘beweging van de vrijheid’ was Augustinus namelijk een katholieke studentenvereniging, verbonden aan het AHC en besloten. Tijdens die roerige jaren 60 werd Augustinus een open jongerenvereniging die bijna de ondergang van de vereniging betekende. Gelukkig grepen er op tijd mensen in en werd Augustinus de Leidse Vereniging Voor studenten. De letters L.V.V.S.A. zie je terug in het wapen en ook in de Bestuurspenning. Aldus Intern I en de Secretaris zijn er ook nog voorgangers van deze penning in het pand aanwezig en zouden die in de Bieb moeten zijn. Wellicht een goede om ons tijdens het volgende bezoek eens in te verdiepen!
Hoe dan ook, hoewel deze penning niet vanaf de oprichting dateert zitten er zeker veel verhalen in en dat maakt het een zeer uitzonderlijk en waardevol relikwie. We waren even aan het denken in welke setting we mooie foto’s van de penning konden maken. De Secretaris stelde voor hem even om te doen maar het blijft nogal ongemakkelijk om met je grote lens op iemands decolleté te mikken. Ik had al snel een beter idee gevonden en met een beetje hulp van de das van de Praeses Commissie (Hij was er toch niet) en mijn rok kon ik een paar sterke foto’s van de prachtige penning maken.
Zodra mijn thee op was stelde Intern I voor om richting de zolder te lopen.
Deze zolder kent een nogal bijzonder en treurig verhaal ondanks dat deze nu vooral als opslag wordt gebruikt. Een vrouw die men kende als Antje was erg betrokken bij het Augustinus in vroeger tijd. Toen zij zwanger raakte van een Sociëteitsbestuurder (Intern I noemde een functie die nu al heel lang niet meer bestaat.) iets wat absoluut niet was toegestaan in die tijden, heeft zij zichzelf verhangen op de zolder. De klokken zijn op dat specifieke tijdstip blijven staan en iedere avond wordt er nog steeds op dat tijdstip een glaasje op Antje gedronken en volgens de overlevering waart Antje nog steeds rond. Of het de slechte isolatie was of dat het Antje was die hallo kwam zeggen… Ik voelde spontaan een koude vlaag langs mijn lijf!
Intern I ging enthousiast op zoek en kwam tevoorschijn met de Augustinustrui en met de Lustrumpockie! (Iedereen die ik spreek is dol op pockies. Als ik voor mezelf spreek ben ik vooral dol op het mannenmodel. In de zomer draag ik geen panty onder mijn rok en ik vind het heerlijk om met mijn gladgeschoren bruine benen op tour te gaan. Het probleem is echter dat je benen bij veel lopen tegen elkaar aan gaan schuren met hele vervelende plekken tot gevolg. Met een pockie onder je rokje heb je dat probleem niet!
Ook in de winter zijn pockies geweldig want ze geven je extra warmte en ja, extra zakken!)
Hij vond nog een paar leuke dingen en zodra de snoepwinkel volledig was uitgekamd gingen we verder het pand door. Bij terugkomst was iedereen natuurlijk heel erg benieuwd wat Intern I allemaal voor me had gevonden. Nou, zelfs nog een EL CID mok en twee EL CID tassen! (Het geheel zat in het ‘Maak het waar’ tasje. Treffend wel aangezien Intern I voorlopig al zijn bucketlist beloften heeft waargemaakt!)
Ik keek op mijn horloge en zag tot mijn grote schrik dat het al 13:30 was geweest. (Ik moest om 14:00 op het Bio Science Park zijn en ik wilde gaan lopen…) ‘Jaa, tijd vliegt!’ zei Intern I lachend. Zeker waar, dit is mijn beste Augustinus bezoek sinds Bestuur 124!
Natuurlijk zouden we wel nog een leuke groepsfoto gaan maken en dit zouden we doen in het Augustinus restaurant (Iets dat ook nog steeds op mijn bucketlist staat en tijdens de volgende editie in Leiden zal gaan gebeuren!) Augustijns Meesterkok Ad werd voor de gelegenheid ook bij de foto betrokken. Nadat de foto’s waren gemaakt en goedgekeurd werd het wel tijd om afscheid te nemen. Dit Bestuur heeft het voorlopig al helemaal waargemaakt en ik hoop dat we de stijgende lijn zo kunnen vasthouden! (Op dat ik nooit meer hoef te dreigen met de blacklist!)
Nadat ik afscheid had genomen van de Voorzitter, Secretaris en Intern II liep ik met Intern I naar beneden. ‘Het volgende bezoek gaan we zeker weer gedenkwaardig maken! Ik ga kijken of ik nieuwe Integraals voor je kan regelen, ik zal een Lustrumboek voor je bewaren en uiteraard hou ik mijn ogen open voor andere leuke nieuwe items! Het volgende bezoek gaan zeker weer een succes worden!’ Aldus Intern I.
Ik ben Intern I nu in ieder geval al heel erg dankbaar voor alles wat hij nu al heeft bereikt! Het volgende bezoek wordt er een met nieuwe items, het Logboek en met een overheerlijk gerecht van Ad! Ik heb er nu al zin in!!!
Dineren in het restaurant! (22 maart)
Het was nogal wat geknutsel om tot een datum te komen voor deze afspraak maar toen ik mijn afspraken maakte voor Amsterdam bedacht ik me opeens dat het wellicht een supergoed idee zou zijn om die afspraken te combineren met een eetafspraak in het Augustinusrestaurant!
De Intern I was meteen enthousiast over dit idee dus zo gezegd, zo gedaan planden we een afspraak voor dit bezoek!
Amsterdam was een dynamische middag vol afspraken geweest en aangezien ik eigenlijk alleen maar aan het rennen was kon ik niet wachten tot ik even rustig kon gaan zitten en mijn tanden in iets lekkers te eten kon zetten! Ik was iets te vroeg maar aangezien ik wel weer een wc kon gebruiken besloot ik toch maar meteen door te lopen naar Eigen Huis en dan zou ik wel zien hoe de situatie ervoor stond.
In de tuinzaal had ik Intern I al meteen gesignaleerd. ‘Hee wat goed dat je er al bent! Ik hoopte eigenlijk al dat je eerder zou zijn want dan kon je mooi nog even wat van de VrijMiBo meepakken!’ aldus hem.
Nice, gezellig! Is het goed als ik heel even mijn spullen bovenzet en dan ook nog eerst even de wc opzoek voordat ik me tussen de mensen voeg? ‘Goed plan! Laten we die spullen eerst maar even wegzetten!’ aldus hem.
Even later was ik er helemaal klaar voor om mijn drukke planning van vandaag en mijn algehele drukke week af te sluiten in de gezelligheid van Augustinus!
Intern I haalde even een ijsthee voor me en vertelde me vervolgens wie ik allemaal zag. Zo herkende ik de Praeses Commissie van vorig jaar evenals iemand van de PKvV. ‘Onze Voorzitter heeft het Leidsch diner met alle Voorzitters/Praesides en met de burgemeester, dus we hebben precies een plekje extra!’ aldus de Intern I.
Al gauw bleek echter dat ik de Praeses Commissie ook vandaag niet zou zien omdat hij nu ziek thuis was. Volgens mij is hij gewoon gevlucht omdat ik weer zou komen! ‘Dat zal het vast zijn!’ lachte Intern I. Intussen was ook Bestuurslid Acquisitie bij ons komen staan en ze vroeg of ik al wist wat ik wilde eten.
Ik heb hier nog nooit gegeten, dit is mijn allereerste keer! ‘Oh wauw, nog nooit? Nou dan moet je zo maar even een goede blik op de kaart werpen!’ zei ze lachend.
Intern I vertelde me wat de daghap was, welke weekhap er was en dat er verder ook nog een hele kaart is waar je uit kunt kiezen.
Ik besloot voor de daghap (calamares) te gaan want die klonk me heel goed in de oren.
‘Vandaag is Ad er niet en onze nieuwe kok Danny werkt ook niet. Je eet vandaag van Kevin en die ken je misschien nog wel als Taps-Consumabel van het 123e Bestuur. (Het jaar waarin ik op hoge poten Eigen Huis binnenliep en eiste dat ik de Voorzitter wilde spreken. Als ik hem niet te spreken zou krijgen zou ik nooit meer terugkomen. Laten we het erop houden dat ik niet zo lekker ging met mijn beide contactpersonen en dat ik de rest van het Bestuur dus helemaal niet kende…)
Kevin zal ongetwijfeld ook heerlijk koken dus ik ben benieuwd! ‘Ad was wel lichtelijk teleurgesteld dat je niet op zijn dag kwam!’ zei Intern I vervolgens.
Ik wil nog een tweede afspraak in Amsterdam maken, wellicht kan dat op een dinsdag zodat ik ook een keertje van Ad kan eten!
Het was een grote gezelligheid. Zo werd ik ook nog aan een Cordial voorgesteld dat elke VrijMiBo die hard staat te wezen hier op Eigen Huis en zag ik nog vele andere leuke dingen gebeuren. Uit eindelijk kwam de Intern II met de mededeling dat het etenstijd was, dus tijd om naar boven te gaan!
We gingen via de keuken naar het Restaurant dus zo kon ik meteen kennis maken met Kevin de Kok!
Ik bleek enorm veel geluk te hebben want Kevin was aan zijn laatste dagen als Kok op Eigen Huis bezig dus deze primeur zou meteen een beetje een afscheid zijn aangezien ik Kevin hierna niet meer zou zien. Nou Kevin, ik wil je vragen of je straks bij de service even naar de tafel wil komen zodat we een foto met iedereen kunnen maken, inclusief jou. Dit in het kader van Het Leukste Verenigingsrestaurant en nu ook zeker in verband met het feit dat je bijna voor het laatst bent!
Eenmaal aan tafel hadden Acquisitie en Intern I me al helemaal lekker gemaakt voor de speciaalbierenkaart dus ik besloot voor een lekkere Leffe Blond te gaan.
We begonnen met een heerlijke tomatensoep en daarna kwamen de maaltijden op tafel. Het Bestuur heeft een dingetje gemaakt van de ‘daghapchallenge’
Het idee daarachter is dat je als Bestuurder zo lang als mogelijk alleen maar daghappen eet en dus niets van de kaart kiest.
Volgende keer als ik weer zou komen eten moet ik dus eigenlijk weer voor de daghap gaan om erin te kunnen blijven!
Precies op het juiste moment kwam Kevin de Kok naar de tafel zodat we een foto konden maken. Een jongen van de bediening wilde wel even een paar foto’s van ons maken en die waren ook erg goed gelukt!
‘Nou, eet smakelijk! Ik hoor graag van je hoe je het vond!’ aldus Kevin.
Het eten was heerlijk, de gesprekken waren leuk en af en toe hielp de Penningmeester Exploitatie me eraan herinneren dat het een redelijk relaxt avondje eten was maar dat er ook zeker chaos kon uitbreken.
Na het eten ging ik met de Intern I mee naar de keuken aangezien hij de gewoonte heeft om na het eten even een biertje met de kok te drinken.
Terwijl ik een handig plekje in de keuken opzocht werd ik aangesproken door een man met krullen. ‘Ja, ik weet nog wie je bent! Je had nogal een zwak voor de Vice-Voorzitter!’ zei de man met krullen. Huh? Waar heeft die het nou weer over?
Toen hij plotsteling PS liet vallen en Intern I hem enthousiast begroette met zijn voornaam realiseerde ik me plots wie hij was. Jij bent de Penningmeester van Bestuur 120! Nu weet ik ook welke Vice-Voorzitter je bedoelt!
Jee, dat is lang geleden! Compleet verrast moest ik de situatie even schakelen. De Penningmeester van PS 120 is de vriend van Kevin de Kok. Kevin wist nog wie ik was uit zijn Bestuurstijd en in datzelfde jaar was de Penningmeester van 120 zittend Bestuurder van Het Gezelschap Practische Studie. Wat bijzonder hoe twee werelden opeens gecombineerd hier voor mijn neus zaten in WEER een compleet nieuwe situatie.
Ik was even aan het praten met de Penningmeester van PS 120 maar uit eindelijk moest hij even wat aanwijzingen geven waardoor zijn plekje ingenomen werd door de Praeses Commissie van vorig jaar.
Uiteraard weet ik wie hij is maar tijdens mijn Jaarbezoeken vorig jaar heb ik de beste man eigenlijk nooit gezien. De eerste herinnering die me opkomt als ik aan hem denk is tijdens de EL CID. Ik stond met de Intern I (toen nog als PK’er) en de enthousiaste Supernova naar de glas in lood panelen in het trappenhuis te kijken en we waren hardop aan het analyseren. Op dat moment kwam de Praeses Commissie voorbij en die vertelde over de herkomst van de glas in lood panelen.
En nu zat hij dus hier.
Tijdens het eten had ik het met Intern I al even over the 1975 gehad. Ik ben een wandelende muziekbieb dus ik kan mensen nog wel eens verrassen met het feit dat ik bepaalde bands ken.
Blijkbaar was ik nu niet bij een maar bij twee grote liefhebbers van the 1975 beland. ‘Hij heeft me ermee besmet!’ zei de voormalig Praeses Commissie quasi beledigd.
Elke keer als ik Sincerity is Scary hoor vrolijk ik al meteen op. MTV Brand New zendt hem gelukkig met regelmaat uit. ‘Ik wil die muts hebben!!’ riep Intern I uit. ‘Die choreografie is zo geweldig!’ aldus de voormalig Praeses Commissie. Ik vind het stukje dat hij in die put valt zo grappig… Ik moest ook echt meerdere keren kijken naar bepaalde stukken in de videoclip. Het is zo goed in elkaar gezet!
De voormalig Praeses Commissie leek me inderdaad wel een man van vele muziekstijlen en dat werd nu ook bevestigd. Van heftige nightcore tot het vrolijke van the 1975! (Je leert iemand pas echt kennen wanneer je het over muziek hebt!)
Uit eindelijk had Intern I dan ook maar toegegeven aan de verleiding om Sincerity is Scary op te zetten en ik zag de voormalig Praeses Commissie vol verbazing naar me kijken toen ik een stukje volledig én fanatiek mee deed.
Muziek is de taal die (bijna… Er zijn psychopaten die gewoon niet van muziek houden.) iedereen spreekt en verbindt!
Terwijl de mannen nog even druk over een andere band aan het praten waren was ik in gesprek geraakt met Kevin. Het is erg leuk en bijzonder om te zien hoe hij uit eindelijk in de keuken is gerold als kok. Als Taps-Consumabel heb je veel met de keuken te maken maar de meesten blijven er niet. Kevin daarentegen… ‘Ik heb een soort tijdlijntje gecreëerd in dat hoekje daar. Je moet er straks maar even kijken als je erbij kunt! Ik heb er iets geschreven als Bestuurslid, ik heb er iets geschreven toen ik hier aan de slag ging en ik zal er ook nog iets bijzetten wanneer ik mijn laatste dag heb!’ aldus hem.
Ik vind het superleuk om te zien wat je doet en het bevalt je ook duidelijk om dit te doen!
‘Zeker, en ik vind het ook niet erg dat je er nu bent. Als het drukker was geweest had ik je wel opzij gezet hoor!’ lachte hij.
Uit eindelijk werd het iets drukker en zag ik dat ik moest gaan om mijn trein te halen.
De voormalig Praeses Commissie gaf me een stevige handdruk en zei lachend ‘We zien elkaar wel weer! Tijdens de EL CID of zo!’ (of tijdens de volgende eetafspraak! Ik moet nog eens van Ad proeven en ook nog eens van Danny!) Met de Intern I ging ik vervolgens terug naar het Bestuurskantoor om mijn spullen op te halen. Daar troffen we een aantal Bestuurders op de bank. ‘Dit is nu even Bestuursvrijetijd!’ zei Intern I lachend.
Nadat ik naar iedereen had gezwaaid ging ik met Intern I terug naar beneden en bij de deur namen we afscheid.
Wat een fantastisch einde van een chaotische week én van een leuke dag! Dit is zeker voor herhaling vatbaar! Nogal een geluk dat er nog twee topkoks zijn die een bezoekje verdienen! Wordt vervolgd!
Aprilbezoek (11 april)
Aangezien ik weer in Leiden was voor een ronde Verenigingsbezoeken stond Augustinus uiteraard ook weer op mijn planning. Normaliter is dit het Almanakbezoek maar er is even iets wat je moet weten… Tijdens mijn dinerafspraak heb ik namelijk een onvervalste primeur van Intern I gekregen, dus daarom wist ik al 2,5 week wat voor een explosief goed boekwerk de Augustijnse Almanakcommissie heeft afgeleverd! (Vooral het stukje van de Praeses Commissie vond ik hilarisch!)
Kortom, vandaag kwam ik eigenlijk niets ophalen en was het vooral voor de gezelligheid!
Ik was iets te vroeg (Wat absoluut geluk genoemd mag worden want ik heb zeker 30 minuten vlak voor Den Haag Mariahoeve stilgestaan in zo’n nieuwe sprinter die op hol was geslagen… In het negatiefste geval hadden we terug moeten keren naar Den Haag Laan van NOI en dan had ik maar moeten zien hoe ik op Leiden zou komen. Gelukkig kon de Machinist met behulp van een incidentbestrijder van Prorail de trein herstellen en konden we gewoon door naar Leiden) maar de deur was open. Ik besloot gelijk maar even een pitstop te maken want in zo’n defecte trein zitten zorgt voor de nodige spanning.
Eenmaal boven op het Bestuurskantoor bleken de Voorzitter en Intern I aanwezig. ‘Hee Sabine! Je bent iets te vroeg! Gelukkig dat wij openden want anders had ik er pas over een kwartier geweest!’ aldus Intern I. Zijn haar zat duidelijk nog wat warrig dus het deed me al vermoeden dat het een lange avond was geweest. ‘Gisteren hebben we hier Ajax gekeken dus dan weet je het al wel!’ zei hij vervolgens lachend.
Juist, een latertje! Maar je bent er gelukkig want een aantal voorgangers hebben een besluit genomen waar jij een nogal grote rol in hebt!
Ik had namelijk het Mr. Sunshine overviewdocument op facebook gedeeld en Intern II van vorig jaar en Intern I van drie jaar terug hadden daarop gereageerd dat de huidige Intern I genomineerd zou moeten worden voor Mr. Sunshine.
Stiekem was ik dit jaar niet van plan geweest om een Augustijnse Mr. Sunshine aan te wijzen aangezien ik tijdens de bezoeken geen duidelijke Mr. Sunshine had gesignaleerd. Wanneer er echter een nominatie vanuit de oud-Bestuurders komt dan is het wel duidelijk! Ook Intern I voldeed niet helemaal aan alle voorwaarden maar aangezien hij de gradatie 8 heeft en hij een heel prettig contactpersoon is besloot ik zijn nominatie te accepteren, maar dat betekende wel dat hij iets aan zijn looks en zijn staat van wakkerheid zou moeten doen! ‘Nou, gelukkig hebben we dan nog even!’ zei Intern I vrolijk.
Ik was op de schommel gaan zitten en kreeg vervolgens van Intern I een kopje (Mr. Sunshine!) aardbeienthee!
Ook had hij toch nog een interessant item gevonden dat ik mee kon nemen vandaag. Het is namelijk erg lastig om een strakke reeks Integraals bij te houden aangezien er niet consequent een stel op de Sociëteit worden afgeleverd maar de nieuwste Integraal was hier op het Bestuurskantoor beland, dus die kon ik mooi meenemen! En winnen, er staat een heel leuk artikel over Ad in!
Intussen vertelde Intern I over alle lopende zaken van het moment en al vertellend kwamen er steeds meer Bestuurders binnen. Bestuurslid Acquisitie had het er vandaag maar druk mee. Ze moest een actie voor Uber.Eats in goede banen leiden, ze had straks een afspraak met iemand van de Universiteit en ze was ook nog eens niet wakker, dus twee dingen tegelijk moest je niet doen bij haar!
Het Bestuursontbijt is sowieso een moment waarop je Bestuurders wat beter leert kennen. Zo heb ik Bestuurslid Eigen Huis vandaag dusdanig veel horen praten! (meer dan hij in alle vorige bezoeken bij elkaar heeft gezegd!) ‘Hij is inderdaad een Bestuurder die je niet veel hoort… Behalve als hij honger heeft!’ aldus Intern I. En inderdaad, Intern I en ik zaten Bestuurslid Eigen Huis te plagen met een onlogische opmerking die hij eerder had gemaakt en het volume ging steeds hoger! ‘Ik heb gewoon honger ja!’ kwam er als laatste uit en daarna plofte hij op de stoel van de Praeses Commissie om met Bestuurslid Acquisitie mee te kijken naar het menu, zodat hij iets te eten kon uitkiezen.
Al gauw ging de plagerij over naar Intern I want… Hij wilde een tosti bestellen maar dan wel zonder kaas. Nou lieve lezer… Een tosti zonder kaas is toch geen tosti?
Kortom, de toon was wel gezet hier op het Bestuurskantoor!
Penningmeester Exploitatie zat druk in haar hoekje te werken maar uit eindelijk had het onderwerp eten haar ook uit haar hoekje weten te krijgen.
Al met al stond het eten duidelijk centraal in dit bezoek! (Wel passend bij het leuke artikel in de Integraal!)
Als bonus kwam de nieuwe kok, Danny, ook nog even naar boven om hallo te zeggen, maar vooral om Bestuurslid Taps-Consumabel te roepen aangezien zij nog even een restauranttechnisch overleg moesten hebben.
De tijd vloog voorbij in deze gezelligheid en drukte over eten maar natuurlijk moest er nog iets heel belangrijks gebeuren… De Mr. Sunshine inzending! Penningmeester Exploitatie wilde wel een foto van ons maken en we besloten de foto bij de EL CID muur te maken. Er moesten wel de nodige bakken en troepjes voor verzet worden maar dat was de moeite meer dan waard voor de Intern I.
Nadat er wat leuke foto’s waren gemaakt ging Penningmeester Exploitatie weer terug naar haar hoekje om verder te kunnen werken terwijl ik mijn Logboek nog even aan Intern I overdroeg. Er stond immers nog geen stukje van Augustinus in het Logboek en met dit succesvolle jaar in mijn achterhoofd wilde ik dat het stukje er absoluut zou komen!
Daarna werd het wel echt tijd om verder te gaan aangezien ik met redelijk strakke deadlines zat.
Ik sprak met Intern I af dat we contact zouden houden over een afrondend bezoek. Ik wil namelijk heel erg graag nog een keertje van Ad’s gerechten proeven aangezien Ad helaas niet eeuwig kan blijven koken. Ik heb natuurlijk een erg goede band met dit Bestuur dus daarom zou het voor mij helemaal perfect zijn als ik met dit Bestuur nog eens kan afspreken in het Restaurant en dan gelijk van de kookkunsten van Ad kan proeven! Daar gaan we dus ook voor zorgen!
En met een beetje mazzel heb ik nog oorkondes ook!
Enorm bedankt weer voor dit fantastische bezoek en ik zie nu al uit naar de afsluitende ronde voordat de Piekwekenchaos gaat beginnen!
When The Aurora Dance on the Moon (5 juni)
Wat op dinsdag tijdens een analyse nog een complete onzintheorie leek te zijn gebeurde op woensdag opeens echt. De meest bijzondere connecties worden immers gesmeed wanneer niemand kijkt… Maar als iemand het wel had gezien, dan had die het toch nooit geloofd!
Om de een of andere reden had ik al wel het gevoel dat vandaag een bijzonder bezoek zou gaan worden, desondanks had ik nooit verwacht dat ik echt verrast zou worden. Dat ik bepaalde mensen niet of nauwelijks benoem in verslagen betekent niet automatisch dat ik ze helemaal niet ‘gezien’ heb of dat ze in mijn belevingswereld niet bestaan. (Tenzij je oprecht nooit bij de bezoeken bent geweest…) Mysteries en uitdagingen ben ik gek op maar je moet gebeurtenissen wel kunnen vertalen naar een logisch aandeel voor je verslag. Iemand die toevallig eens tegenover je komt zitten (ondanks dat er nog iets van vier andere plekken over waren.) zonder hele grote bijdragen aan het moment of een situatie waarbij je een analytische blik onderschept, tja daar kun je niet echt wat over schrijven. Al blijft zoiets wel in je achterhoofd hangen!
Het was een uitdaging om tot deze afspraak te komen. Zoals je in de vorige verslagen al kon lezen had Kok Ad al aangegeven dat ik ook nog eens op een van zijn dagen langs moest komen om van zijn gerechten te proeven. Uiteraard wilde ik die kans niet missen aangezien ik ook weet dat het pensioen van Ad steeds dichterbij komt! Maar ja, de eerste tekenen van reces en wisseling zijn al merkbaar. ALV’s, Omgekeerde dagen waarbij Ht een dagje weg is en Ft alvast mag oefenen en dagen die al tot het plafond toe volgepland zaten.
Ik wilde wel echt heel erg graag nog met 128 afspreken aangezien ik ook weet dat een goede betrekking (nog) niet volledig gewaarborgd is.
Uit eindelijk kwamen Intern I en ik tot de conclusie dat we het beste een afspraak zouden kunnen maken op een maandag of een woensdag. Ik moet weliswaar op die dagen werken, maar een leuker vooruitzicht dan eten in het Augustinusrestaurant kon er toch niet zijn?
5 juni werd geprikt en zo zou het geschieden!
Aangezien de EL CID vervolgens ook nog op de planning kwam moest ik echter wel rennend bij mijn werk weg, aangezien hun eindtijd op 16:00 stipt vastlag.
Ik wist daardoor al dat ik vandaag geen strikjes, speldjes of andere zaken kon dragen. Ik besloot daarom voor deze bijzondere gelegenheid mijn Augustinus EL CID shirt van 2012 onder mijn werkbloes aan te trekken zodat ik nog enigszins in stijl op Eigen Huis aan zou kunnen komen!
Tijdens mijn bezoek aan de EL CID realiseerde ik me dat het wellicht handig zou zijn om aan Intern I te laten weten wat ik wilde eten zodat we net als de vorige keer tegelijk aan tafel konden. Gelukkig zat er iemand in het EL CID Bestuur die van Aug is dus zij kon mooi de Daghap even voor me checken. (Ze had alleen even gemist dat de Daghap er voor twee weken in stond.) De Indonesische kip was niet direct iets waar ik erg gelukkig van werd dus ik zocht iets van de menukaart uit en mailde dat vervolgens naar Intern I. Niet veel later kreeg ik een mailtje terug met de mededeling dat we deze avond niet met het Bestuur zouden eten maar dat ik samen met de Intern I en zijn opvolger zou gaan eten. ‘We eten wat later en er is tijd genoeg om te bestellen aangezien we niet in de drukte van het Bestuur eten. Wellicht kunnen we zelfs een toetje bestellen!’ aldus Intern I op de mail.
Oké, ik was enerzijds heel erg enthousiast want nu kon ik ook meteen de opvolger ontmoeten en hadden we alle tijd.
Anderzijds was ik wel een beetje teleurgesteld want ik had als verrassing twee Uitzonderlijke Certificaten mee en die wilde ik graag uitreiken. Dat zou toch niet hetzelfde zijn in een gezelschap van 3!
Ik besloot het er maar gewoon bij te laten, ik zou wel zien hoe het zou lopen!
Even voor 18:00 kwam ik met mijn Adviseur aan op Eigen Huis. Samen met hem was ik even naar de UB geweest en hadden we een warme chocolademelk aan het water achter het Lipsius gedronken. Hij moest weer aan de scriptie maar hij vond het wel zo gezellig om me nog even naar de volgende afspraak te brengen! (SOGgen 2.0 Scriptie Ontwijkend Gedrag.) Vanaf de deur was het weer helemaal aan mezelf. Echter ben ik al zo vaak op Eigen Huis geweest dat ik daar niet echt meer overna hoef te denken. Ik wierp even een blik de Tuinzaal en de Saint in maar daar wist ik geen Bestuursrood te ontdekken. Intern I zit dan waarschijnlijk gewoon op het Bestuurskantoor.
Ik liep dus naar boven. De Penningmeester Vereniging zat op de Bestuursbank naar de tv te kijken en na een vrolijk ‘Hallo’ riep hij al meteen naar Intern I dat ik er was.
De Voorzitter was druk aan het werk, Bestuurslid Eigen Huis zat zoals gebruikelijk druk te werken in zijn hoekje en Intern I zwaaide me vrolijk tegemoet. ‘Wat leuk dat je er weer bent! Wat heb je met je hand gedaan?’ aldus hem.
Het bureau van Intern II was beschikbaar dus ik besloot daar te gaan zitten. ‘Oh dat kan prima hoor, Intern II is er vanavond toch niet!’ vervolgde Intern I lachend.
Tja, wat er met mijn hand is… ook dat was weer een typisch dingetje wat je alleen ziet als ik direct vanuit mijn werk kom. Ik heb een dubbele peesontsteking. Die wordt veroorzaakt door de repetitieve handelingen die ik op mijn werk doe. De Tennisarm (de ontsteking vanuit mijn elleboog) kan ik niet veel aan doen. Mijn pols kan ik wel een beetje helpen met een steunverband wanneer ik aan het werk ben. Aangezien ik niet naar huis kon had ik het verband nog om. ‘Aha, dat verklaart!’ aldus Intern I. ‘Heb je nog meer gedaan in Leiden?’ vroeg hij vervolgens.
Dus ik vertel vol enthousiasme over mijn uitstapje met mijn Adviseur en over de ontmoeting met het EL CID Bestuur. ‘Vond je ze leuk?’ vroeg Intern I lachend. Ja, hele aardige mensen! Ze hebben me de expositie ter ere van 50 jaar EL CID laten zien. Echt bijzonder hoe die Piekweek zich in al die jaren heeft ontwikkeld. ‘Vroeger was het een VademecumBestuur en een EL CID Commissie. Tegenwoordig hebben ze nog maar een heel beperkt aantal boekjes toch?’ vroeg hij.
Volgens mij zijn er helemaal geen boekjes meer, maar ik heb vandaag wel gezien wat er in plaats van het Vademecum is gekomen en het is echt heel erg leuk!
Intern I was meteen benieuwd dus op mijn aanraden ging hij naar de EL CID site en liet ik hem zien wat de EL CID dit jaar als informatiebron had. Ze hebben namelijk een filmpje gemaakt waarin je jouw eigen koers kunt varen en zo op interactieve wijze kunt zien wat Leiden je allemaal kan bieden. De keuzes die je maakt bepalen het verloop van het verhaal. Uiteraard volgde Intern I dezelfde route die ik had gevolgd! (Niet dat ik hem beïnvloed heb hoor, deze keuzes maakte hij zelf!)
Uit eindelijk kwamen Bestuurslid Eigen Huis en de Penningmeester Vereniging ook meekijken want dit was wel een heel interessante wijze om mensen te bereiken!
Aanvankelijk zag ik het concept filmpje niet echt zitten (niet voor niets skip ik onthullingsfilmpjes tot het moment waar het thema echt te zien is!) maar toen ik het zelf bekeek moest ik toegeven dat dit heel erg slim was gedaan, iets wat de Augustijnse Bestuursmannen volledig met me eens waren.
‘Ik wil echt weten hoe ze dit hebben gedaan!’ aldus Intern I.
Kort daarna stapte er een gezicht binnen die ik niet meteen herkende. Hij herkende mij overigens wel direct! Hij heeft zijn opwachting gemaakt bij de PK Tijd van je Leven. (Nu ik het verslag terug zat te lezen denk ik dat hij ‘De eerste de beste (pannenkoekenbrakke) PK’er’ geweest moet zijn.) Bij PK Maak het Waar zat hij er ook weer bij. De huidige PK heeft het thema nog niet bekend gemaakt en daar zit hij dan niet bij… Maar volgend jaar heeft hij wederom met een PK te maken… Want…. Hij is de aankomend Intern I! ‘Ik heb je wel eens gezien, maar ik weet niet of je mij nog herinnert!’ zei hij dan ook lachend.
Hij stond niet op de foto met de PK van 2017 en dan houdt het voor mij vaak al snel op als het gaat om gezichten onthouden. Ach ja, dit jaar hebben we meer dan genoeg tijd om geschiedenis te schrijven, althans, als je de lijn van dit jaar vol weet te houden!
Ik heb namelijk twee verrassingen die ik straks wel wil uitreiken! ‘Dat gaat echt wel helemaal goed komen hoor!’ aldus de huidige Intern I. ‘Na het eten roepen we het Bestuur bij elkaar en dan kun je de verrassingen doen!’
Nu was dit bezoek sowieso volledig ter ere van Ad, maar er was wel nog iets wat vandaag op de planning stond. De Diesitems! Ik signaleerde een festivalbandje om de arm van Intern I en toen ik me realiseerde wat er stond reageerde ik compleet verbijsterd. ‘Ja, dat was het Diesthema! Heb je dat niet meegekregen?’ aldus Intern I. Wat?! Het Diesthema was Aurora!! Aurora is op dit moment een van mijn lievelingszangeressen én tevens is dat de titel die ik hanteerde op de momenten dat het erop leek dat ik First Lady zou gaan worden. (En dan nog iets bijzonders… Uitgerekend een dag na dit bezoek heeft zangeres Aurora een heel nieuw album uitgebracht. Op dit album heb ik een liedje gevonden dat vanaf heden het 3e Officiële Verwijsliedje van Augustinus is geworden. Het liedje heet Dance on the Moon. In het Dieslogo zie je ook een wolf en wolven huilen naar de volle maan! De cirkel is weer rond…)
‘Ik zal zo wel even gaan kijken welke Diesgadgets we nog hebben!’ aldus Intern I.
Is het niet onderdeel van het inwerktraject dat de opvolger die zoektocht moet maken? ‘Oh ja, scherp! Wil jij dat even gaan doen? Je mag mijn sleutel lenen!’ aldus Intern I tegen zijn opvolger. Ft Intern I ging op zoek terwijl Intern I me wat meer vertelde over de Dies.
Algauw ging het gesprek weer over naar de Praeses Commissie. Dit is nu mijn 2e avondafspraak (Dus het excuus ‘Je komt altijd ’s ochtends’ kan nu niet meer opgaan) en wederom was deze man er niet. Ik concludeerde dan ook dat hij óf echt voor me op de vlucht was óf dat hij gewoon niet bestaat.
‘We hebben hem natuurlijk verzonnen!’ lachte de Voorzitter.
Het Bestuur ging alvast naar beneden voor het eten. De tafel van mij en het Intern I duo was vanaf 18:30 gereserveerd dus wij hadden nog even de tijd.
Kort daarna keerde de Ft Intern I terug met een bandje, stickers en de allerlaatste Diesslippers. Ik kon het nog altijd niet geloven dat Aurora het thema was. Ik had al geruime tijd dingen over de Dies gehoord (Ik ben nog nooit zo betrokken bij een Dies geweest) maar het thema wist ik niet… en dan blijkt het een thema te zijn dat zo dichtbij me ligt! Ongelooflijk.
Ft Intern I was wel benieuwd hoe het zat met Mr. Sunshine dus ik vertelde hem alvast de allerbelangrijkste regels. Zo is het traditie dat Mr. Sunshine vrijgezel hoort te zijn. Nu had ik voor Intern I een uitzondering gemaakt aangezien hij de gradatie 8 (beste vriend) heeft en aangezien hij door oud-Bestuurders voorgedragen werd. ‘Oh, maar dan had Bestuurslid Eigen Huis wel geschikt geweest!’ merkte Intern I droog op. ‘Het was oprecht niet je beste foto… Met dat haar!’ aldus Ft Intern I.
Tja, Intern I had wel 29 likes dus zo slecht heeft hij het nu ook weer niet gedaan! (Twee inzendingen hebben welgeteld 0 stemmen behaald…)
Maar aangezien de naam van Bestuurslid Eigen Huis was gevallen besloot Intern I toch maar even wat meer over het grote mysterie van Bestuur Te Velde te vertellen. Bijnamen als Jerry (Ik moest aan ijs denken) en Thierry (Lavendel?) werden verder uitgelegd. Tevens vertelde Intern I dat Bestuurslid Eigen Huis eigenhandig een 3D logo voor de Dies had gemaakt en dat hij daardoor een heldenstatus bij de Diescommissie had gekregen. ‘Had je die bij binnenkomst niet gezien? Dan laat ik het je straks wel even zien! We moeten na het eten immers nog langs de Saint aangezien de Spiegels eindelijk weer terug zijn!’ aldus Intern I. Het Intern I duo zag het vervolgens wel zitten om vandaag ook nog een Mr. Sunshine foto door Bestuurslid Eigen Huis te laten maken. In theorie is het mogelijk om als Mr. Sunshine ‘Over je eigen Bestuursgraf heen te regeren’ als je een hele goede inzending hebt. Zo is de Vice-Praeses Sociëteit van Het RSG twee jaar na zijn Bestuursjaar alsnog in de Mr. Sunshine contest terecht gekomen. Desondanks, als ik Bestuurslid Eigen Huis zo inschatte (Hij was er namelijk wel elk bezoek bij dus ik had wel een beetje een beeld van deze Bestuursman) leek de kans me vrij klein dat er een echte nominatiefoto zou gaan komen. Maar we zouden het wel zien.
We gingen richting het Restaurant en dat deden we uiteraard via de prominente route (door de keuken) dus ik kon Ad meteen even een hand geven en ik kon hem meteen vragen of ik zo met hem op de foto kon. Onderweg had Intern I wel iets gezegd over Turkse Pizza maar het klonk alsof dat de Daghap van gisteren was geweest. Toen ik ontdekte dat het de Daghap van vandaag was wist ik al meteen wat ik vanavond zou eten! Ik zou nog steeds in de Daghapchallenge blijven zitten want Eigen Huis Turkse Pizza van Ad? Dat klonk me echt geweldig in de oren!
Op onze tafel stond geen Speciaalbierkaart maar in navolging van het vorige Restaurantbezoek lustte ik ook nu wel weer een lekker speciaalbiertje bij mijn eten. Maar welke?
Intern I bestelde een Hertog Jan Bastaard. Die had ik nog nooit gehad maar die leek me ook wel wat.
Nou, combineren is profiteren, die uitspraak ben je wel van me gewend maar ook vandaag kwam die weer volledig van pas. Ad’s overheerlijke Eigen Huis Turkse Pizza in combinatie met een Hertog Jan Bastaard… Match made in heaven! Het pittigje van het vlees en de sambal in combinatie met het fris-zuurtje van de Bastaard. Goud waard! Ad had het razend druk maar voor een foto met mij kwam hij toch heel even uit de keuken! Wat een held is hij toch!
‘En nu gauw verder eten, want anders is het koud!’ aldus Ad waarna hij de keuken weer in ging.
Intern I legde me uit waar Ad’s Eigen Huis Turkse Pizza vandaan was gekomen. ‘Ik mocht samen met Bestuursleden Acquisitie en Taps-Consumabel en met Ad mee naar de Horecava. Daar ontdekte ik dat Ad nog nooit een Turkse Pizza op had gehad dus daar ging ik gelijk verandering in brengen! Ik zei; Kom Ad! Wij gaan een Turkse Pizza eten! Tja, en Ad vond het zo goed dat hij ermee is gaan experimenteren. Hij zag zelfs meteen kansen voor een vega variant!!’ aldus Intern I. Wat een geluk dat Intern I mee is gegaan naar de Horecava en dat hij Ad daardoor enthousiast heeft gekregen voor de Turkse Pizza want wow… Wat is dit ontzettend lekker!
Een pluspunt was ook dat ik vandaag geen hele dag vol rennen en haasten achter de rug had, dus ik kon een heel eind komen met die heerlijke Turkse Pizza! (Ik schreef het in het vorige Restaurantverslag al. Je krijgt hier echt goede porties!)
Terwijl we aan het eten waren passeerden er met regelmaat vrouwen in oranje-zwart. Jawel, Supernova was present! Woensdag is altijd Gezelschapsavond en inmiddels is Augustinus voor mij niet meer compleet zonder Supernova dus het was erg leuk dat er zoveel oude bekende Supernova’s in het Restaurant waren. Zelfs de rondleidende Supernova van afgelopen EL CID kwam even hallo zeggen. Ook heb ik de schakel van Intern I nu eindelijk eens gezien. De Ft. Penningmeester Exploitatie is ook een Supernova, dus een goede dosis oranje-zwart met heel veel sterretjes is ook binnen Bestuur 129 gewaarborgd!
Tevens was dit een goede mogelijkheid om de opvolgend Intern I wat beter te kunnen leren kennen. Overigens kwam ik er al snel achter dat een rustige kennismaking/overdracht niet helemaal de reden was dat ik hier met het Intern I duo aan tafel zat. Het Bestuur moest zich namelijk buigen over een interne kwestie en daar kan bezoek dan niet echt bij zijn. Het was overigens wel een leuke bijkomstigheid dat we hierdoor rustig konden eten en praten.
Ik had mijn twee Uitzonderlijke Certificaten alvast meegenomen naar het Restaurant en uit eindelijk reikte ik ze hier ook al uit, onder de voorwaarde dat er wel echt foto’s met het hele Bestuur gemaakt zouden worden. (Je zult je dan misschien afvragen wat het verschil is tussen Oorkondes en Certificaten. Een Oorkonde kun je winnen op basis van een van de vastgestelde categorieën op mijn site. Wanneer je bijvoorbeeld het allerleukste verenigingsblad van dat jaar hebt uitgegeven krijg je een Oorkonde. Een Certificaat reik ik uit wanneer er sprake is van iets uitzonderlijks dat NIET onder een van de vastgestelde categorieën valt. Vandaar dat er op de Oorkondes ‘De Winnaars van 18-19’ staat terwijl er op de Certificaten ‘Uitzonderlijk in 18-19’ staat.)
Het eerste Uitzonderlijke Certificaat was ter ere van oud Taps-Consumabel en de kok van het vorige Restaurantbezoek, Kevin!
Ik vond dat ik een grote prijs als ‘Het Leukste Restaurant/De Beste Kok’ niet kon uitreiken aan een kok die zijn allerlaatste week had toen ik langskwam. Het zou immers raar zijn als je iemand een prijs geeft voor een compleet plaatje, maar dat hij die prijs dan vervolgens niet meer kan verdedigen! Desondanks had ik een geweldige tijd met Kevin gehad en had ik echt heerlijk gegeten. Daarom heb ik voor Kevin een Certificaat opgesteld aangezien ik een uitzonderlijk leuke tijd heb gehad en uitzonderlijk lekker heb gegeten tijdens dat bezoek! Overigens komt de prijs voor ‘Het Leukste Restaurant/De Beste Kok’ ook volgend jaar weer bij De Winnaars te staan aangezien ik lang niet alle topkoks van de verenigingen bezocht heb. Ad en Danny zouden volgend jaar dus zomaar die oorkonde in de wacht kunnen slepen!
Het tweede Uitzonderlijke Certificaat was in principe voor het gehele 128e Bestuur, maar de naam van Intern I prijkte er wel prominent op aangezien Intern I een heel groot aandeel heeft gehad in dit Uitzonderlijke Certificaat. Mijn betrekkingen met Augustinus waren voor het laatst zo goed onder Bestuur 124. De Oorkonde voor De Leukste Studentenvereniging was nog wel net iets te hoog gegrepen maar toch vond ik dat Bestuur 128 het wel verdiende om in het zonnetje gezet te worden, aangezien ik erg dankbaar ben voor de zeer hoge betrokkenheid van dit jaar. Intern I heeft zich er met hart en ziel voor ingezet om 5 kwalitatief sterke en zeer geslaagde bezoeken neer te zetten (Het EL CID bezoek meegeteld.) en de rest van Bestuur 128 heeft dat enthousiaste initiatief heel goed weten door te zetten naar een heel welkom gevoel en leuke herinneringen! Daarom dit Uitzonderlijke Certificaat voor uitstekende betrekkingen met het 128e Bestuur, met dank aan Intern I.
Ft Intern I had dit alles natuurlijk nauwlettend gevolgd en hij zei al meteen ‘Dit jaar Certificaten, volgend jaar gaan we voor Oorkondes!’
Intern I was duidelijk heel erg blij met het waardepapier dat ik eerder had uitgereikt en hij wilde ze dan ook zo snel als mogelijk veiligstellen. ‘Ik wil niet dat ze vies worden!’ zei hij dan ook.
Voordat hij ze opruimde maakte hij wel nog even een foto voor Kevin. ‘Als jij het Certificaat nu even vasthoudt dan maak ik een foto die ik naar Kevin kan sturen. Ik weet zeker dat hij het geweldig zal vinden!’ aldus Intern I.
Even later kreeg ik de telefoon van Intern I even onder mijn neus en zag ik een superblije Kevin vanaf het scherm stralen. Die prijs heb je absoluut verdiend!
Het was een grote gezelligheid aan tafel maar uit eindelijk zag ik op de Restaurantklok dat het al richting 20:00 liep. Tijdens het vorige bezoek had ik toen al de trein. Ik liet dan ook aan het thuisfront weten dat het nog wel eventjes kon duren, maar ik zou het wel laten weten als ik op Leiden Centraal was.
Voordat we richting Bestuurskantoor gingen bracht Intern I Ad nog wel even een biertje (zijn traditie) en ik gaf Ad uiteraard een hand aangezien ik het superleuk vond dat ik nu ook eens iets van zijn hand kon proeven. Ik kreeg zomaar een handkus van Ad!
‘Goed, foto’s. Wat is leuk? We hebben de Tuinzaal al gehad, we hebben het Restaurant al gehad…’ aldus Intern I. We stonden overigens al zowat in de Bieb dus ik stelde voor dat we daar de foto’s zouden gaan maken. ‘Ik ga iedereen even halen!’ aldus Intern I.
In de Bieb is het altijd leuk om rond te kijken aangezien hier heel erg veel om te zien is. De verzameling historische Bestuursfoto’s was alweer gegroeid en er was ook meer dan genoeg te zien.
Uit eindelijk werd ik afgeleid door herrie vanuit de Tuinzaal dus ik ging even bij het raam kijken. Natuurlijk, het waren de gasten van Cordial Apollo… What else?
Bestuurslid Eigen Huis liep er ook bij dus dat zou nog leuk gaan worden… ‘Oh, ik haal hem wel even!’ Aldus Ft Intern I die vervolgens naar beneden liep.
Intussen waren de aanwezige Bestuurders al in de Bieb verschenen dus het wachten was nu op Ft Intern I en op Bestuurslid Eigen Huis.
‘Apollo is er ook weer, de die hards… MaMiBo, DiMiBo, WoMiBo, DoMiBo en VriMiBo… Ze zijn er zelfs als er geen borrel, feestje of dixo is... Maar dan maken ze er zelf wel een feestje van!’ aldus Acquisitie.
Bestuurslid Eigen Huis liep compleet onverstoorbaar door de Tuinzaal dus Intern I ging met de ramen aan de gang. ‘Je krijgt ze nooit open…’ mopperde hij. (En later mopperde hij ‘En je krijgt ze ook nooit dicht…’) ‘Hee Bestuurslid Eigen Huis! Foto’s! Nu!’ aldus Intern I toen hij eindelijk de ramen open had.
Cordial Apollo was uiteraard in een opportunistische bui dus algauw volgde de vraag ‘Mogen wij ook op de foto?’ Intern I keek me even peilend aan. Ik ken de verhalen over Cordial Apollo en tijdens de vorige Restaurantafspraak heb ik ze ook gezien. Hun drankmetertje stond waarschijnlijk al in het dieporanje dus dat leek me niet zo handig. ‘Ze zegt nee, misschien als je ooit Bestuur wordt!’ riep Intern I. De reactie die terugkeerde was nog grappiger. ‘Maar Bestuurslid Eigen Huis zegt dat het mag!’
‘Die gaat daar helemaal niet over!’ reageerde Intern I droog en vervolgens deed hij de ramen dicht.
Even later kwam Bestuurslid Eigen Huis boven en konden we foto’s gaan maken. Het was nog even zoeken naar de juiste hoek maar uit eindelijk vonden we een mooie plek in de Bieb waar we konden staan.
Ik liet de opstelling vormen volgens het S.T.H.T. principe. Ik gaf dus geen aanwijzingen over hoe de opstelling eruit moest komen te zien maar liet het aan de Bestuurders over.
Ft Intern I had de camera dus die moest ervoor zorgen dat we er goed op zouden komen te staan.
Intern I had bedacht dat Taps-Consumabel aan mijn linkerkant moest staan aangezien zij het Certificaat van Kevin vast mocht houden (Taps-Consumabel gaat immers over het Restaurant!) en Intern I natuurlijk zijn eigen Certificaat had.
Ik bleef bij het S.T.H.T. principe dus ik vond het ook helemaal prima dat de Voorzitter naast me kwam staan en dat Taps-Consumabel naast de Voorzitter ging staan.
In de inleiding van dit verslag schreef ik over een onverwachte wending, over iets wat je niet kon zien en wat je nooit geloofd zou hebben als je het wel had gezien. Dat stukje had alles met dit moment van het bezoek te maken. Op dinsdag zat ik een groepsfoto van een vereniging in Groningen te analyseren. Het viel me op dat iemand die niet direct naast me stond maar een plekje verder nogal moeilijk stond te kijken. Heel even flitste er een scenario door mijn hoofd. Ik had het nog nooit meegemaakt in een opstelling en ook bij die foto dat niet gespeeld… maar toch moest ik eraan denken omdat die Groninger iets leek te zoeken… Hoe zou het zijn als er achter iemands rug een onzichtbare maar bestaande connectie ontstaat. Zou iemand het ook maar merken? Ik deed het scenario als onzin af en zette het uit mijn hoofd. Achteraf bleek het opduiken van dit scenario in mijn hoofd een soort van voorteken te zijn want al had het niets met Groningen te maken... Het scenario bleek namelijk weldegelijk te kunnen bestaan! Het leek voor twee seconden een vergissing te zijn maar toch niet want de verbinding keerde terug…
Over het algemeen zou je tijdens een fotomoment een bom af kunnen schieten en dan nog zou ik naar de camera blijven lachen en vrijwel niets in de gaten hebben. Echter zijn er in de afgelopen twee jaren wel eens wat gekke dingen tijdens fotosessies gebeurd waardoor ik me iets meer bewust ben van wat er in de omgeving gebeurt tijdens een fotosessie. Ik vond het overigens wel prima dat dit gebeurde.
Ft Intern I had een aantal foto’s gemaakt en de Bestuurders gingen verspreid door de Bieb zitten. Dit was namelijk wel het officiële afrondingsbezoek van het jaar! Het was een erg bijzonder jaar geworden met vele hoogtepunten (Zoals de primeur van de eerste Almanak van 2019 in ontvangst mogen nemen!) alleen jammer dat die Praeses Commissie er echt nooit bij is geweest.
Ik blikte terug op de Almanaktekst en Acquisitie vertelde dat ze de Praeses Commissie voor zijn verjaardag eens mee had genomen naar een snoepwinkel. ‘Ik heb hem nog nooit zo blij gezien. Hij merkt het ook meteen als je een snoepje van hem gejat hebt…’ aldus haar.
‘Hij is niet zo explosief hoor, hij is gewoon op zichzelf’ aldus Bestuurslid Eigen Huis.
‘Een Mr. Sunshine was hij in elk geval niet geweest’ aldus Intern I. Zo volgden er nog een aantal voorbeelden over de diverse Bestuurders. Ieder Bestuurslid heeft zo zijn eigenaardigheden maar toch kunnen ze elkaar niet missen.
Tja, mij vind je vooral bij die extraverte enthousiaste types (Ik weet ook van mezelf dat ik soms wel wat luidruchtig kan zijn.) maar dat betekent niet, zoals ik in de intro al schreef, dat ik de anderen daardoor niet opmerk. Als je een raadsel uit gaat zitten hangen dan heb je grote kans dat ik wel benieuwd ben naar wat er achter dat raadsel schuilgaat.
Om de een of andere reden dacht Intern I opeens aan Mr. Sunshine. ‘We kwamen tot de conclusie dat jij eigenlijk een veel betere Mr. Sunshine had kunnen zijn!’ zei hij tegen Bestuurslid Eigen Huis.
Voor je beeldvorming. Er staat een grote tafel in de Bieb, daar stonden een aantal stoelen omheen. Tegenover de tafel vind je de ramen en onder de ramen staat een bank.
De Secretaris zat op de leuning van de bank, de Penningmeester zat op de bank, Acquisitie en Ft Intern I stonden bij de deur. Intern I, Taps-Consumabel en de Voorzitter stonden bij de boeken (de achtergrond van de foto’s) Ik was op een klaargezette stoel (Tja, hij stond er heel goed voor om erop te gaan zitten) gaan zitten en Bestuurslid Eigen Huis zat niet veel verder daarnaast op de tafel.
Bestuurslid Eigen Huis moest hier even over nadenken en hij zei ‘Ja, maar jij hebt toch al meegedaan?’ tegen Intern I.
Het kan wel eens gebeuren dat een oud-Bestuurslid in de contest komt wanneer er niemand in het huidige Bestuur voldoet. ‘Maar ik wil niet het gras voor jouw voeten wegmaaien…’ aldus Bestuurslid Eigen Huis tegen Ft Intern I.
‘Dat zien we volgend jaar wel weer…’ aldus Ft Intern I.
Wederom moest Bestuurslid Eigen Huis hierover nadenken. ‘Jij staat wel altijd goed op foto’s!’ merkte de Secretaris op.
Zoals ik eerder in het verslag al aangaf, ik zag het niet gebeuren dat Bestuurslid Eigen Huis overstag zou gaan dus ik bleef rustig zitten en bekeek dit alles vanaf mijn stoel. ‘Jij hebt ook (noemt een naam) opgetild, die was wel een stuk groter dan Sabine…’ aldus Intern I.
En toen… ‘Ja maar weet je, Mr. Sunshine, dat word je niet…. Dat bén je!’ en die woorden kwamen uit de mond van Bestuurslid Eigen Huis.
‘Dus je doet het?’ klonk er uit meerdere monden.
Ik was te verbaasd om iets te kunnen zeggen. Nog nooit had ik een man dit eerbetoon aan een belangrijk iemand op deze wijze horen interpreteren. Onder de indruk wel!
‘Sabine, waar gaan we de foto maken?’ vroeg Intern I vervolgens aan mij.
Tuinzaal leek me niet ideaal in verband met Apollo, Restaurant zou niet echt werken.
‘Het Hamerhok, dat is wel origineel! Ben je er ooit geweest?’ aldus Intern I.
Ik wilde mijn camera alweer aan Ft Intern I geven maar dat zag Bestuurslid Eigen Huis niet zo zitten. ‘Nee, hij is de concurrent! Straks gaat hij de foto opzettelijk verpesten…’ aldus hem.
Zou dat zo’n vaart lopen? Maar goed, dan geef ik hem wel aan… Secretaris? ‘Oh nee, ik ben geen held met zulke dingen hoor!’ aldus de Secretaris. Intern I dan? ‘Oh ja hoor, ik doe het wel!’ aldus hem.
Intern I kreeg de camera en ik liep weer richting de boeken waar Bestuurslid Eigen Huis al enigszins klaar stond. Ik moest er wel nog even aan denken dat ik wel met mijn juiste arm zou steunen dus ik moest zorgen dat ik aan de juiste kant van Bestuurslid Eigen Huis ging staan. ‘Ja, heb je nu de goede arm?’ vroeg Bestuurslid Eigen Huis en vervolgens tilde hij me op. Intern I maakte twee foto’s en zei toen dat het goed was. Vervolgens zette Bestuurslid Eigen Huis me weer neer. ‘Je stond echt helemaal zo!’ zei Acquisitie vervolgens tegen Bestuurslid Eigen Huis waarop ze een beetje stond te wiebelen. Tja, je kunt zeggen wat je wil, maar hij heeft het wel gedaan! Én de foto ziet er heel erg leuk uit!
Vervolgens stelde het Intern I duo voor om nog even naar de Saint te lopen. Vanavond zou het ‘Blij dat ik glij’ borrelavond zijn. Kortom, we moesten niet al te lang wachten want de Saint kon in enkele ogenblikken van schoon en netjes in een glijpaleis getransformeerd zijn. (Ik had mijn werkschoenen aan en in gladde omstandigheden zou ik daar niet zo ver mee kunnen komen.)
Ik stapte de Saint binnen en eindelijk voelde het weer vertrouwd. De twee reusachtige Spiegels waren bijna twee volle jaren weggeweest in verband met restauratie. Het was een nogal kale bedoeling zo zonder de Spiegels dus het was fijn dat ze terugwaren. Uiteraard mocht ik hier foto’s van maken, want we hadden ze veel te lang moeten missen. Een Saint zonder spiegels was toch nogal incompleet. ‘Nu kan de Sanctus weer over de Saint waken!’ aldus Intern I.
Het mos is dat de Sanctus weliswaar nooit rechtstreeks de zaal in kijkt maar door de Spiegels kan hij toch alles in de gaten houden. In dat geval gelden de mores in de zaal. Alleen wanneer de Sanctus geblinddoekt is (Zoals met Sede Vacante en open borrels) gelden de mores niet.
Terwijl ik foto’s maakte kon ik ook even ervaren hoe het voelt om Sanctus te zijn. Ik had namelijk het Intern I duo in de gaten terwijl je mij zelf niet ziet.
‘Staan we nu te photobomben?’ merkte Ft Intern I droog op.
Stiekem wel!
We liepen door de Tuinzaal terug waar Apollo nog altijd rondhing. Acquisitie en Bestuurslid Eigen Huis waren hier ook. Blijkbaar had de laatste een nieuwe playlist en een van de Apollo’s was maar wat benieuwd waar Bestuurslid Eigen Huis nou eigenlijk naar luistert dus zeer ongebruikelijk, maar hij mocht de koptelefoon van Bestuurslid Eigen Huis even op om te horen wat er opstond. Ik heb 1048 nummers op mijn iPod staan maar zelfs ik ben wel lichtelijk nieuwsgierig.
‘Ga je er weer vandoor?’ vroeg Acquisitie. Ja, het is weer tijd om verder te gaan, morgen en overmorgen heb ik ook nogal wat afspraken staan namelijk! ‘Succes! En tot de volgende keer!’ aldus haar.
Bestuurslid Eigen Huis ging geen centimeter opzij dus als ik hem per ongeluk geraakt heb… dan is het maar zo!
Met het Intern I duo ging ik nog eenmaal naar boven aangezien ik mijn tas nog boven had liggen. Nadat ik alles bijeen had bedankte ik de Voorzitter, Secretaris en Taps-Consumabel hartelijk voor de gastvrijheid van vandaag en ook voor het geweldige jaar. We zullen elkaar vast nog wel zien tijdens de EL CID, maar dat zal toch anders zijn! ‘Ik weet niet of ik dan gezellig ben hoor!’ aldus de Secretaris. ‘Jawel joh, ze komt op dinsdag, niet op vrijdag….’ Aldus Intern I.
Nu al zin in!!
Met het Intern I duo liep ik ook weer naar beneden aangezien ze samen mijn uitgeleide zouden doen. We passeerden de Tuinzaal nogmaals en Bestuurslid Eigen Huis was nu weer bezig en hij had uiteraard zijn koptelefoon weer op. Echter zag hij ons wel lopen en hij zwaaide dan ook en zei me gedag.
Bij de entree wees het Intern I duo me nog op het meesterwerk van Bestuurslid Eigen Huis. De 3D versie van het Dieslogo. ‘Tijdens de Dies was dat licht uit en toen scheen er een blacklight op. Het effect was echt heel erg vet! Desondanks heeft die actie om het licht uit te krijgen me vijf jaar van mijn leven gekost dus dat zal ik nu maar even niet doen…’ aldus Intern I.
Het licht uitzetten betekende namelijk de bolletjes uit de kroonluchter in het trappenhuis draaien. Die kroonluchter hangt griezelig hoog dus ik snap wel waar die -5 jaren heengegaan zijn. Ik zou het Intern I absoluut niet nadoen!
We kwamen aan bij de deur, tijd om afscheid te nemen. Intern I is sowieso de enige die dit jaar met het systeem van begroetingen te maken heeft gekregen. Hij krijgt al vanaf het begin een knuffel van me aangezien ik hem graag mag. Ft. Intern I is natuurlijk nog niet bekend met het systeem van begroetingen dus hij wilde ook een knuffel. Hij heeft overigens een erg goede eerste indruk gemaakt dus de knuffel heeft hij vandaag wel verdiend. Ik ben heel erg benieuwd of hij deze sterke lijn van 128 kan vasthouden, danwel verbeteren! Op naar de EL CID 2019! Dan zullen we meemaken hoe het definitieve afscheid van 128 eruit zal zien en hoe de Ft’ers van 129 hun eerste stapjes in het verslag zullen gaan maken! Ik vond het in ieder geval heel erg leuk dat ik mijn nieuwe contactpersoon alvast kon ontmoeten op deze gezellige wijze. Hij lijkt vooral op de prijs voor Origineelste Ontvangst in te gaan zetten, maar wie weet wat er allemaal uit zal kunnen komen!
Vandaag was in ieder geval enorm geslaagd!!!
Nu al zin in het vervolg!!
Let’s Power Up and Take Control! (13 augustus)
Precies op de afgesproken tijd kwam ik aan bij Eigen Huis en ik signaleerde al direct de nieuwe Intern I. Mooi, dat is alvast een goed begin!
Zodra hij me ook had gesignaleerd en vrolijk had begroet stelde hij voor om eerst even het gadgetpakket op te halen en dan konden we daarna een ronde gaan maken!
De PK 2019 heeft namelijk erg veel werk gestoken in te gekke nieuwe gadgets en dat had ik al een aantal keer op Instagram voorbij zien komen. Ik zou mezelf niet zijn als ik die items niet ook wilde hebben dus ik had al een berichtje gestuurd om te vragen wat er zoal mogelijk was. Enkele dagen voorafgaand aan de EL CID (Ik werd afgeleid door een te leuke Instastory die de PK erop had gezet!) kreeg ik een berichtje terug dat de PK iets voor mij had kunnen regelen dus ik was op EL CID dinsdag verzekerd van een eigen gadgetpakket én de gloednieuwe Augustinustrui!
In de ruimte die in de EL CID traditiegetrouw het domein van de PK is stond nu al precies één tasje klaar en die was overduidelijk voor mij bedoeld. Terwijl we die ruimte weer verlieten signaleerde ik iets waarvan ik tot vandaag nooit had geloofd dat het echt bestond. Jawel, de Praeses Commissie stond op kleine afstand van mij. ‘Je hebt wel geluk want hij is er ook echt net pas, maar hij bestaat dus echt!’ lachte de nieuwe Intern I.
Aangezien ik al de nodige items bij S.S.R.-Leiden en DAC had verzameld leek het me een handig idee om eerst even naar de Toko te lopen zodat ik daar mijn items even kon stallen. Dan had ik tijdens het Rapenburgfestival mooi mijn handen vrij!
Al snel werd duidelijk dat mijn ontvangstcomité vandaag zou bestaan uit de nieuwe Intern I en de nieuwe Penningmeester Exploitatie! De huidige Intern I had dus zijn woord gehouden want hij had gezegd ‘Je ronde door het pand zal óf door nieuw Bestuur óf door Supernova’s geregeld worden!’ tja, ik had nu dus een nieuwe Bestuurder die ook nog eens Supernova is! Winnen!
De nieuwe Intern I moest de geleende sleutel even terugbrengen dus ik stond met de nieuwe Penningmeester Exploitatie en een aantal Hamers naar de inschrijfrij te kijken. Een Kaderlid vroeg vervolgens of er wel stroom bij de inschrijvingen was aangezien de stroom deels was uitgevallen.
Ik keek om me heen en signaleerde een nieuw pronkstuk in de hal op de plek waar eerder het Diespronkstuk nog had gehangen. (Kleine spoiler, die eerdergenoemde leuke Instastory had daar iets mee te maken!) Ik denk dat iemand op dit moment erg druk is met problemen oplossen….
De nieuwe Intern I had zich weer bij ons gevoegd dus hij stelde voor dat we richting de Toko zouden gaan.
We passeerden de tuinzaal en daar zag ik weliswaar een paar meiden in het roze rondlopen, maar toen we de trap hadden bereikt hoorde ik plotseling een bepaald soort geschreeuw dat ik wel vaker had gehoord. Ik was blijkbaar niet onbekend bij deze dames en nu was ik dus herkend. De nieuwe Intern I moest lachen en zei ‘Gebeurt je dat vaker dat je herkend wordt?’ Nou, zo vaak gebeurt het niet meer, maar áls het gebeurt dan klinkt het vaak zo.
Nu was het niet het meest strategische om direct naar de Toko te gaan aangezien er rondleidingen bezig waren en wij dus keihard tegen de stroom in liepen. Maar ja, met een beetje volharding kom je er altijd wel!
Ik ontdekte een deur naast het restaurant en die stond nu open. (Normaal gesproken is dat niet zo want anders was het me niet opgevallen.) Al gauw merkte ik dat hier de stoppenkast moest zijn en dat hier dus ook de oorzaak van de stroomstoring opgelost moest worden. Logischerwijs was Bestuurslid Eigen Huis hier druk mee bezig!
Eenmaal boven op de Toko plaatste ik mijn spullen bij het bureau van Intern I. Tevens spoorde ik het afgesproken bedrag voor het Gadgetpakket op wat ik vervolgens overdroeg aan de nieuwe Intern I. Tenslotte moest ik mijn stunt nog even pakken. Het kon gezien de stroomstoring nog wel eventjes gaan duren maar ik had iets voor Bestuurslid Eigen Huis en aangezien ik weet dat deze dagen voor hem ook flink Pieken is wilde ik geen kans laten liggen doordat ik het stunt nog boven had liggen.
Kortom, diverse mensen zouden me met een mysterieus wit pakje tegen mijn hart aangeklemd zien lopen, maar dat was al minder zwaar dan met al mijn tassen rondlopen!
We liepen dezelfde route naar beneden als die we eerder naar boven hadden gelopen en toen signaleerde de nieuwe Intern I Bestuurslid Eigen Huis bij de stoppenkast. ‘Hee, Bestuurslid Eigen Huis is hier hoor!’ aldus hem.
Ja, maar hij is nu duidelijk druk dus dat komt straks wel!
‘Laat je het even weten als je tijd hebt? Sabine, de VerenigingsVerzamelaar heeft je zo even nodig!’ aldus de nieuwe Intern I tegen Bestuurslid Eigen Huis.
We gingen richting de tuin aangezien alle rondleidingen vanaf dit punt zouden starten. Ik ontdekte de Secretaris van Bestuur 127 (Toen zij PK was heeft ze me ook een uitgebreide rondleiding gegeven en wat meer verteld over gezelschap Formula) en ook de Taps-Consumabel van 127 liep als bonus FAQcie rond om een groepje rond te leiden.
Wij gingen eerst even richting de nieuwe Intern II die grappig genoeg nu PK doet. ‘Ja, eigenlijk had ik deze zomer een Intern II commissie moeten doen!’ zei hij lachend.
Nu ken ik het werkveld van Intern II een stuk minder goed dan dat van Intern I maar als er een ding is wat ik wel direct kon opnoemen was het de SIA. SIA doet jaarlijks een aantal leuke culturele en inspirerende activiteiten en het hoogtepunt van het SIA jaar is toch wel de SIAreis. ‘Dat gaat nog leuk worden want heel veel van ons Bestuur hebben SIA gedaan en die willen dus allemaal mee op SIAreis… Er mogen echter maar twee Bestuurders mee!’ legde de nieuwe Penningmeester Exploitatie uit. ‘Ik mag in ieder geval wel mee!’ jubelde de nieuwe Intern II.
Ook was dit het moment dat ik de nieuwe Voorzitter Vereniging even kon ontmoeten. Ze had het behoorlijk druk als FAQcie zijnde maar voor een korte ontmoeting maakte ze wel even tijd vrij!
We gingen aan de tour beginnen en deze begon echt in de Tuinzaal. Om het concept Cordial toch wat duidelijker te maken voor de nieuwe studenten is er aan de huidige eerstejaars Cordials gevraagd om een filmpje op te nemen. Wat denk je? Wij komen de Tuinzaal binnen en kijken naar het filmpje van Apollo. Dit herencordial achtervolgt me echt ieder bezoek!
We liepen wat verder en kwamen langs de fotomuur met de leukste hoogtepunten van het Augustijnse jaar! ‘De skireis, de Dies…’ somde de nieuwe Penningmeester Exploitatie op.
‘Daar zie je 128 op de afsluiting van de Dies!’ merkte de nieuwe Intern I op terwijl ik de foto natuurlijk al lang had gezien!
‘Had je de Spiegels trouwens al gezien?’ vroeg de nieuwe Penningmeester Exploitatie.
Ja! Tijdens mijn laatste bezoek waren ze net teruggekeerd. Ik heb ze wel gemist! ‘Wij ook! Wij zaten in de PK van vorig jaar en toen zaten we echt wel even met die lege plekken in onze maag. We hebben het op een erg leuke improvisatiewijze kunnen oplossen door er foto’s op te hangen, maar ik zie toch veel liever de Spiegels! Dan kan de Sanctus tenminste weer over de mores in de zaal waken!’ aldus haar.
Ik keek van de Sanctus naar de Spiegels en van de Spiegels naar de Hoek. ‘De Hoek heeft er werkelijk nog nooit zo netjes bij gestaan! Het is tijdens de EL CID toch vooral een chillplek geworden! Maar ik ben benieuwd hoe lang de Hoek netjes gaat blijven!’ aldus de nieuwe Penningmeester Exploitatie.
Nu werd zij heel even weggeroepen voor iets dus ik bleef met de nieuwe Intern I achter om de artiesten te bespreken. Vanavond zou Bokoesam de zaal op zijn kop gaan zetten. ‘Maar eerst hebben we de Leidse Volksheld DJ PJ!’ aldus de nieuwe Intern I Ho ho, Leidse Volksheld? Hij is wel echt Delfts hè! Hij is lid geweest bij DSB en van daaruit heeft hij naam gemaakt! Overigens is geen feestje (Delfts of Leids) meer compleet zonder DJ PJ! ‘Oh dat wist ik niet dat hij zelf ook lid was geweest in Delft!’ aldus de nieuwe Intern I. Ja! Tijdens de opening komen er altijd een paar DSB’ers naar het podium en die brengen DJ PJ dan zijn biertje in een DSB pul. Sowieso vond ik het erg leuk dat hij mij ook bleek te kennen. Ik kwam hem eens voorafgaand aan het openingsfeest tegen en toen heeft hij zelfs een Mr. Sunshinefoto gemaakt! Daar kon de volksheldtheorie van de nieuwe Intern I natuurlijk niet meer tegenop dus hij besloot over te schakelen naar een man die wel een echte authentieke Leidse Volksheld genoemd mag worden… Barry Badpak! ‘Heb je die ook al eens een hand gegeven?’ vroeg hij. Nee, die heb ik nog nooit persoonlijk ontmoet! De nieuwe Penningmeester Exploitatie keerde terug en zij wees ons op een verzameling foto’s van Cordialen, Gezelschappen en Verbanden. ‘Die termen als horizontaal, verticaal en diagonaal zeggen de nieuwe studenten niet zo heel veel dus deze foto’s helpen ons om uit te leggen wat die ‘vage’ termen nou precies inhouden.
Ik somde nog even op… Cordial is een groepje mensen van hetzelfde geslacht en van hetzelfde aankomstjaar die samen een vriendengroep vormen. Een Gezelschap is een groep mensen van hetzelfde geslacht maar van verschillende aankomstjaren. Je sluit je hier individueel bij aan naast je Cordial. Een Verband is een groep mensen van hetzelfde geslacht en van verschillende aankomstjaren waar je met je volledige Cordial bij aansluit. ‘Heel goed!’ aldus de nieuwe Penningmeester Exploitatie die me vervolgens wees op foto’s van de leukste evenementen van Supernova, Formula en Philein. Zelf herkende ik de Tempeliers en CN88 had vast wel weer ergens een sticker achtergelaten.
We gingen omhoog richting het Restaurant en hierbij moesten we goed opletten voor de inschrijvers. ‘Aanvankelijk hadden we de inschrijvers buiten staan maar toen begon het zo ontzettend te regenen…’ aldus de nieuwe Penningmeester Exploitatie (Op dat moment zat ik net aan mijn lasagne bij DAC) ‘Dat vonden we nogal sneu dus daarom hebben we ze naar binnen gehaald!’ sloot de nieuwe Intern I erbij aan.
We kwamen aan bij het Restaurant en daar zag ik een aantal exemplaren van een Integraal liggen. Nu is mijn collectie Integraals nog altijd een flinke gatenkaas dus een exemplaar meer of minder zouden ze toch niet missen? ‘Ik heb er bij mijn bureau nog echt meer dan genoeg liggen dus dan kan ik je deze uitgave beter vanaf die stapel geven!’ beloofde de nieuwe Intern I. Oké, dan is het goed.
Verder lagen er een aantal Lustrumboeken van het afgelopen Lustrum Casanova en enkele nieuwste Almanakken (waar ik de primeur van had!) ter inzage zodat de nieuwe studenten een beetje een beeld zouden kunnen vormen van hoe een Augustijns jaar eruit zou zien!
‘Ad is trouwens in de keuken, die wil je vast wel even zien!’ aldus de nieuwe Intern I.
Uiteraard wilde ik Augustijns Meesterkok Ad niet stilletjes voorbij lopen dus we zochten hem even op in de keuken. Hij was al druk bezig met de volgende heerlijke maaltijd voor te bereiden aangezien er vandaag vele hongerige EL CID lopers het Restaurant zouden gaan bezoeken! ‘Kom je binnenkort nog eens bij me eten? Je zal wel snel moeten zijn hoor!’ aldus Ad nadat hij me een hand had gegeven.
Het moment waarvan we allemaal weten dat het er gaat komen maar waarvan we het liever nog even zouden uitstellen. Het pensioen van Ad!
‘Nou, ik ga eerst nog een dagje minder werken en in februari is het over en uit!’ aldus Ad.
Nu wilde ik sowieso na de wissel nog een keer op een dinsdag komen eten dus het feit dat Ad de maandagen en de dinsdagen nog zal draaien geeft me goede hoop dat ik zeker nog een keertje een overheerlijke daghap van zijn hand kan eten! Want dit jaar ben ik in de daghapchallenge gebleven!
Ad moest weer verder dus we lieten hem verder gaan met zijn voorbereidingen.
We liepen verder omhoog richting de Engel. Nu kon je er in het trappenhuis sowieso al niet omheen maar zeker in de Engel was ik erg positief verrast. De huidige PK wilde echt dat het gehele Eigen Huis in het thema zou stralen dus de schilderingen eindigden niet in het trappenhuis! Nee ook in de Engel was het themalogo geschilderd en had ook het verenigingswapen een plekje gekregen.
De nieuwe Penningmeester Exploitatie leidde me mee naar een plekje waar ook weer een fotocollage gemaakt was. (Vorig jaar hing hier een waslijn met typische verenigingskleding. Ook heel leuk, maar dit was nog leuker) ‘Hier is een collage gemaakt van subs en van commissies!’ verklaarde zij terwijl ik rondkeek naar de foto’s.
Ik herkende de Skisub en de Hockeysub maar ook spotte ik een aantal Kadercommissies en Verenigingscommissies. Ik was wel erg verrast over de aanwezigheid van het Nocturnus College. ‘Hm, nee… Die foto is erg donker uitgevallen. De vestjes lijken zwart maar het is toch echt het Hamercollege met hun donkerblauwe vestjes!’ aldus de nieuwe Penningmeester Exploitatie die zelf duidelijk ook even had getwijfeld.
Voordat de nieuwe Penningmeester Exploitatie verder kon vertellen over de Engel zag ik dat de nieuwe Intern I op zijn telefoon keek. ‘Ha, dat komt mooi uit! Bestuurslid Eigen Huis laat weten dat hij zojuist op de Toko aangekomen is! Daar zijn wij nu ook zo goed als, dus perfecte timing!’ aldus de nieuwe Intern I.
Aangezien we kort daarvoor nog naar vestjes hadden gekeken benoemde ik Intern II van vorig jaar die een grote diversiteit aan vestjes te pakken had gekregen. ‘Nou, ik ben ze ook aan het sparen hoor! Ik heb PK en OC gedaan!’ aldus de nieuwe Penningmeester Exploitatie.
Vanaf dit punt keken we precies uit over de tuin en daar zag ik de verschillende thema’s die op de muur waren geschilderd. Voor Take Control moest ‘Authentiek Augustinus’ wijken en dat was dus net de PK van Intern II van vorig jaar.
We stapten de Toko binnen en daar zat Bestuurslid Eigen Huis al op zijn welbekende plek. Het pakje dat ik aldoor heel dichtbij me had gedragen kon ik nu in een soepele beweging aan hem overdragen waarna ik op de schommel sprong en afwachtte wat er zou komen.
Nu weet iedereen die een cadeautje krijgt wel dat je altijd begint met de kaart of de brief wanneer die op het cadeautje zit. Bestuurslid Eigen Huis ging echter keihard om de brief heen en wilde het pakje al open maken.
Neee Bestuurslid Eigen Huis! Eerst de brief! Anders begrijp je niet waar het cadeau over gaat! En wat zegt Bestuurslid Eigen Huis dan? ‘Maar kleine kinderen doen dat ook niet!’
Maar jij bent iets van 25 ofzo, geen klein kind! (Al weet ik dat men wel vaker over mannen zegt dat ze kleine kinderen kunnen zijn….)
Terwijl Bestuurslid Eigen Huis aan het strijden was om de brief van het pakketje los te krijgen kreeg ik alvast een Integraal van de nieuwe Intern I overgedragen. Ik had al direct door dat dit een ander exemplaar was. Deze is anders dan die in het Restaurant lag! ‘Oh, maar ik weet zeker dat we van die andere ook nog meer dan genoeg exemplaren hadden!’ aldus de nieuwe Intern I.
De nieuwe Penningmeester Exploitatie hielp hem uit de droom. ‘Ik geloof dat de PK alle overgebleven exemplaren in het Restaurant heeft neergelegd.’ Hm, had ik hem nu maar bij me gehouden! ‘Geen zorgen, ik ga er zo een uit het Restaurant halen! Komt goed!’ aldus de nieuwe Intern I.
Bestuurslid Eigen Huis had het inmiddels voor elkaar om de brief van het pakketje af te krijgen maar toen hij de brief openvouwde realiseerde hij zich dat het nog wel even zou gaan duren voordat hij aan het openen van het cadeautje zou toekomen. Het was namelijk een A4 vol! Het gezicht dat hij vervolgens trok was onbetaalbaar.
Terwijl Bestuurslid Eigen Huis de brief aan het lezen was vertelde Acquisitie dat ze niet al te veel zou praten vandaag aangezien ze haar stem nu al kwijtgespeeld had… Nu al! (Sowieso, zoals ik Acquisitie ken zal het een flinke uitdaging voor haar zijn om haar stem te sparen!) Bestuurslid Eigen Huis zei vervolgens ‘Altijd het onverwachte kunnen verwachten… Tja, de stroom die eruit knalt is wel onverwacht te noemen ja!’ Toen ik die passage schreef wist ik ook niet dat de stroom eruit zou knallen! Intussen vertelde ik de nieuwe Penningmeester Exploitatie over hoe mijn eerste kennismaking met de nieuwe Intern I was verlopen. Bestuurslid Eigen Huis liet blijken dat hij ook nog alles tot in detail wist. ‘Ik was druk aan het werk en toen werd ik aan alle kanten geroepen dat ik mee moest op de foto… Ik was druk!’ aldus hem.
Intussen stond Apollo beneden en die vonden het maar wat grappig dat Bestuurslid Eigen Huis op de foto moest en zij hadden het idee opgevat om ook met mij op de foto te gaan. ‘Dat vond ik prima!’ aldus Bestuurslid Eigen Huis. Ja, en daarom zei Intern I al dat jij daar helemaal niet over ging! De nieuwe Penningmeester Exploitatie en de nieuwe Intern I zaten dit alles maar een beetje te aanschouwen. Het zag er vast heel grappig uit.
De brief was inmiddels uit en de nieuwe Penningmeester Exploitatie was wel benieuwd naar wat ik had geschreven. ‘Oh, je mag het best lezen hoor!’ zegt Bestuurslid Eigen Huis droog. Hoe moet ik dit nou weer interpreteren? Er staan geen rare dingen in, maar ik zou nu ook niet direct een replica van die brief op mijn site plaatsen aangezien het toch wel echt voor Bestuurslid Eigen Huis geschreven was. Ik trok vast even een raar gezicht om te laten blijken dat ik het er niet helemaal mee eens was.
Bestuurslid Eigen Huis heeft die blik overigens gemist want hij kon eindelijk verder met waar hij eerder begonnen was, het openmaken van het pakje!
Wat denk je dat het is? Vroeg ik hem nog. ‘Ik denk een fotolijst!’ zei Bestuurslid Eigen Huis vrolijk. Overigens had ik ook het pakje goed dichtgeplakt dus hij was er nog wel even mee bezig. ‘Je pakt het wel echt goed in!’ zei hij daarom ook toen hij me naar zijn geklooi zag kijken.
Toen het pakje eenmaal open was kwam de fotolijst eruit. Ten tijde van de nominatie had Bestuurslid Eigen Huis namelijk iets heel erg moois gezegd en dat had ik nu op deze fotolijst gebruikt. ‘Mr. Sunshine, dat word je niet, dat bén je!’ Er staat namelijk op te lezen ‘Ik ben Mr. Sunshine (…) 2019 en volgend.’ Ik heb geprobeerd om de EL CID themakleuren erin te verwerken en al met al ben ik erg tevreden met het eindresultaat.
Ik keek Bestuurslid Eigen Huis even peilend aan maar er kwam niks. Heel even was hij weer de Bestuurder zoals ik hem het grootste deel van het jaar heb gezien. (Tot juni 2019) ‘Hij is er gewoon stil van… Hij moet het even verwerken!’ aldus Acquisitie die richting beneden ging aangezien ze een tapdienst had.
Ik besloot de stilte in te zetten om wat over het Lustrum van Quintus te vertellen waar ik het Augustinusbestuur tot mijn grote verbazing ook opeens tegenkwam. ‘Ah ja, daar had ik ook wel graag heen gewild!’ aldus de nieuwe Penningmeester Exploitatie.
Kort daarna kwam de huidige Penningmeester Exploitatie naar boven en ze zei ‘Hee Mr. Sunshine! Gefeliciteerd!’ Oké, ik was nu wel even verbaasd. Tijdens het Quintus Lustrum had ik tegen Acquisitie verteld over hetgeen wat er zojuist was gebeurd en ze had me moeten beloven het geheim te houden. Was ze zo blij dat het geheim nu geen geheim meer hoefde te zijn dat ze het gelijk tegen iedereen had gezegd? ‘Nee, dit keer was het de nieuwe Intern I!’ lachte de huidige Penningmeester Exploitatie. Ik was nu nog meer verbaasd want hoe kon dit zo snel gegaan zijn? ‘Ik heb het in de 128/129 groepsapp gezet, vandaar!’ lachte de nieuwe Intern I.
‘Overigens hebben we met Acquisitie wel echt een juiste vrouw op de juiste plaats. Haar belangrijkste taak is immers praten!’ zei de huidige Penningmeester Exploitatie vrolijk. Eerlijk is eerlijk, ik heb Acquisitie altijd heel erg graag gemogen en haar praatgrage karakter vind ik alleen maar gezellig!
Bestuurslid Eigen Huis leek weer woorden gevonden te hebben en het feit dat de nieuwe Intern I die mededeling in de groepsapp had gegooid was koren op de molen van Bestuurslid Eigen Huis. ‘Volgend jaar is het jouw beurt hè!’ zei hij.
‘Maar hoe werkt Mr. Sunshine dan eigenlijk?’ aldus de nieuwe Penningmeester Exploitatie.
Dus ik legde direct de Gradatieregel (Je bent 1,5, 2 of 2,5) en de Statuswaarderegel (Je bent Beschikbaar óf als je Niet Beschikbaar bent moet je de gradatie 8 hebben.) aan de nieuwe Penningmeester Exploitatie uit. ‘Statuswaarde?’ vroeg ze dan ook. Bestuurslid Eigen Huis liet weten dat hij wel wist wat ik daarmee bedoelde.
In principe had Intern I niet genomineerd kunnen worden maar aangezien hij werd voorgedragen door oud-Bestuurders en hij bovendien in de categorie Beste vriend (8) valt kon ik een uitzondering maken. ‘Sowieso ken je zijn vriendin ook! Hij heeft echt een leuke vriendin!’ aldus de nieuwe Penningmeester Exploitatie. Dat klopt, ze is echt een gezellige meid!
‘Supernova die campagne voert voor Intern I, dat kennen we wel!’ lachte de nieuwe Intern I.
In ieder geval kwam het bij het laatste bezoek aan de orde dat Bestuurslid Eigen Huis wel volledig aan alle voorwaarden voldeed en zo kwam het Intern I duo op het idee om hem alsnog te nomineren.
En daar ging Bestuurslid Eigen Huis weer… ‘Maar ik wilde het gras niet voor jouw voeten wegmaaien!’ tegen de nieuwe Intern I. Ik vertrouwde de nieuwe Penningmeester Exploitatie ook al toe dat ik me niet kon voorstellen dat Bestuurslid Eigen Huis het zou doen. Ik bekeek het allemaal maar een beetje en wist eigenlijk al zeker dat hij het niet zou gaan doen. Maar toen zei hij die mooie woorden. ‘Ja, ik weet dat het wel een beetje arrogant klonk wat ik toen zei…. Maar de huidige Intern I had al meegedaan en ik wist dat de nieuwe Intern I het volgend jaar zou gaan worden… dus waarom zou ik dan maximaal mijn best gaan doen?’ aldus Bestuurslid Eigen Huis. (Arrogant?! Je hoeft dit van mij echt niet in een perspectief te plaatsen hoor. Neem maar van mij aan dat ik het alles behalve arrogant vond!)
Voor iemand die niet zijn best aan het doen was vond je het anders wel heel erg belangrijk dat de nieuwe Intern I de nominatiefoto niet zou maken! ‘Tja, de huidige Intern I had al meegedaan dus hij zou in ieder geval een goede foto maken!’ aldus Bestuurslid Eigen Huis.
Het was duidelijk dat Bestuurslid Eigen Huis zich er niet echt heel goed raad mee wist dus hij ging even aan de wandel door de Toko. Hij kwam uit eindelijk bij het bureau van de Praeses Commissie uit en daar wees hij op de ontvoeringsfoto. Ik had eerder al geconstateerd dat de Praeses Commissie zélfs niet op die foto had gestaan maar een of ander photoshoptalent had de foto van de Praeses Commissie erbij geplakt. In de vorm van het teletubbiezonnetje met het gezicht van de Praeses Commissie erin. ‘Hij kan ook wel Mr. Sunshine worden toch? Kijk maar hoe zonnig hij is!’ probeerde Bestuurslid Eigen Huis.
Sorry lieve schat, maar je komt er niet meer vanaf hoor! Mr. Sunshine komt in verschillende vormen en de meest bekende is natuurlijk de democratische contest die altijd rond april plaatsvindt maar aangezien dit een eerbetoon is aan iemand die ik de originele Mr. Sunshine noem heb ik wel de macht om een titel toe te kennen aan iemand die volledig in dat Mr. Sunshine plaatje past. Kortom, de Mr. Sunshine titel die Bestuurslid Eigen Huis vandaag heeft gekregen is van een heel andere waarde dan de contestprijs. Neem van mij aan dat hij de ontvangen titel niet bepaald kan overdragen aan iemand anders…
Bestuurslid Eigen Huis gaf het op en ging maar weer op zijn plekje zitten. ‘Ik zal wel even een plekje vrij moeten maken voor deze foto! Wat vind je van deze plek, als ik dit lijstje iets opschuif?’ aldus hem terwijl hij alvast een ereplekje voor de titel probeerde te maken. Dat deed toch wel overkomen dat hij het leuk vond dat ik dit had gedaan. Ik was er overigens nog niet helemaal klaar mee dus ik begon over het Diespronkstuk dat langere tijd in de hal had gehangen. Wederom ging Bestuurslid Eigen Huis het hele verhaal in perspectief plaatsen. (Ik zeg dat je iets prachtigs hebt gemaakt en daar mag je trots op zijn oké!) ‘Tijdens het Diesreces werd er van ons als Bestuur verwacht dat wij ook mee zouden helpen met klussen en om nou maar een beetje muren te gaan staan witten? Nee…’ aldus Bestuurslid Eigen Huis. Als je twee jaar Commissie Eigen Huis hebt gedaan en nu Bestuurslid Eigen Huis bent, dan snap ik dat wel. ‘Ik wilde mezelf wat meer uitdagen, dus ik ben maar wat gaan proberen!’ aldus hem. En het resultaat mocht er absoluut wezen! Ook aan het EL CID pronkstuk had hij iets gedaan (Die Instastory…) maar daar kon ik niet over beginnen want Bestuurslid Eigen Huis was weer aan de wandel gegaan. (Een tactiek om dingen op een rijtje te krijgen?) Ik ging dus maar verder over de Lustrale avonturen die ik deze zomer had beleefd en ik probeerde vervolgens aan de nieuwe Penningmeester Exploitatie uit te leggen wat Voorbereidingen voor mij zijn en (zonder meteen alles prijs te geven over de hoed en de rand) uit te leggen waarom ik baalde dat ik mijn Augustijnse Voorbereidingen niet had gedaan toen ik opeens een paar bekende Augustijnen op het Quintus Lustrum zag lopen!
Vervolgens was het ook de nieuwe Penningmeester Exploitatie die op het idee kwam om richting het Rapenburgfestival te gaan. Ik stond op van de schommel en op dat moment kwamen er juist drie rondleidingsgroepen door de Toko gelopen.
Ik kon dus nog even verder vertellen over de Lustra en ik hielp de nieuwe Intern I er nog even aan herinneren dat hij de laatste Integraal voor me zou ophalen. ‘Er liggen er genoeg’ merkte hij op.
Ik passeerde Bestuurslid Eigen Huis die bijna klaar was met zijn rondje. Ik zei vervolgens tegen de nieuwe Intern I… Want eentje (Integraal dus) meer of minder maakt ook niet uit. Aangezien ik mijn hand net op de arm van Bestuurslid Eigen Huis had gelegd leek die het net een goed moment te vinden om me te bedanken voor de verrassing… Gezien de ietwat ongelukkige timing van mijn uitspraak stond ik in een split second naast Bestuurslid Eigen Huis om hem duidelijk te maken dat die opmerking natuurlijk helemaal niets met hem te doen had. Een knuffel geven leek me nogal onhandig maar ik legde wel direct mijn arm rond zijn middel. Hij deed vrijwel direct hetzelfde terug waarop ik mijn hoofd even kort op zijn schouder legde en mompelde… Je ben me d’r eentje… echt waar! Maar goed, de nieuwe Penningmeester Exploitatie wilde me dolgraag het Rapenburgfestival laten zien dus ik moest Bestuurslid Eigen Huis helaas weer loslaten waarna we aansloten op de rij op de trap. De nieuwe Intern I rende vervolgens even heen en weer door de keuken terwijl ik vast met de nieuwe Penningmeester Exploitatie richting de tuin ging aangezien ze me de manifestatie van Supernova ook heel graag wilde laten zien.
‘Heb je het grote nieuws al gehoord?’ vroeg de nieuwe Penningmeester Exploitatie aan Intern II van vorig jaar die vandaag als Supernova achter het cocktailkraampje stond. ‘Ben je zwanger?’ vroeg Intern II 127 aan mij. Nee, ik heb niet echt de ambitie om Antje 2.0 te worden! Zo snel gaat dat gelukkig ook niet. ‘Nee joh! Bestuurslid Eigen Huis is Mr. Sunshine geworden!’ aldus de nieuwe Penningmeester Exploitatie. ‘Echt waar? Bestuurslid Eigen Huis? Wat chill!’ aldus Intern II 127. Nu ik haar toch zag moest ik nog even de groetjes overbrengen van een VVV’tje van haar. De Ab Actis van Unitas S.G. van vorig jaar kende Intern II van vorig jaar namelijk al van de middelbare school en toevallig had ik haar gisteren nog gezien! ‘Echt? Ah, wat leuk!! Zo, maar dan heb je er al wel een flinke reis op zitten!!’ aldus haar. Ja klopt, even naar Groningen en terug is niet zomaar iets, maar Groningen was wel heel erg leuk. ‘Ik zie haar niet zo heel vaak, maar superleuk! Willen jullie een cocktail!’ vervolgde Intern II 127.
De nieuwe Penningmeester Exploitatie zou ervoor gaan zorgen dat ik aan een heuse Supernova cocktail kon komen. Er waren drie cocktails die je kon bestellen en uiteraard ging ik voor de Supernova Special aangezien je die nergens anders kunt krijgen!
Gewapend met een lekker zoet en oranje gekleurd drankje gingen we door naar het Rapenburgfestival waar de huidige Intern I ook te vinden was en even later kreeg ik van de nieuwe Intern I de laatste Integraal overgedragen! Geen seconde te vroeg want de meiden van Philein hadden me gesignaleerd. Philein had vandaag de manifestatie Polaroids met Philein en bovendien kon je lekkere shotjes bij deze leuke meiden scoren. Nu heb ik het toch vooral over Supernova maar al snel werd me duidelijk dat mijn bekendheid binnen Philein erg groot is. Toen me werd gevraagd of ik ook even wilde poseren met de meiden van Philein aarzelde ik natuurlijk geen seconde! Met de meiden en met Intern I lachte ik vrolijk naar de Polaroidcamera en naar een mobiel aangezien er ook gelijk een leuke Instastory van ons gemaakt zou worden! ‘Superleuk dat je er bent! Je hebt al een Supernova cocktail zie ik, maar wij hebben ook superlekkere shotjes hoor! Kom straks vooral even bij ons langs!’ aldus een van de meiden van Philein. ‘Jullie zijn gewoon aan het slijmen voor aandacht aangezien ze het altijd over Supernova heeft!’ merkte Intern I droog op. ‘Wij zijn ook leuk en gezellig! Kom vooral langs ons roze kraampje! Hier is de polaroid!’ aldus een vrolijk Philein Bestuurslid. Voordat ik overigens iets kon doen belandde ik alweer in het volgende avontuur. De Philein Polaroid werd overigens goed bewaard in de Integraal die ik had ontvangen. (Die zat veilig tegen de Bestuursmededeling aangeplakt.)
Ik had de Praeses Commissie weer gespot en ik had al even gecheckt of hij geen hologram was door even in zijn arm te prikken. Dat die actie zou leiden tot een nieuw avontuur had ik niet direct kunnen bedenken. ‘Leuk je nu eindelijk eens te ontmoeten!’ aldus de Praeses Commissie waarna hij verdween. Even later kwam hij alweer terug met de Penningmeester Vereniging in zijn kielzog en met twee biertjes in zijn hand. ‘Je weet welke functie ik heb hè?’ aldus de Praeses Commissie. Ja, jij gaat over de orde en de tradities van de vereniging. ‘Precies, en daarom wil ik graag op gepaste wijze kennis met je maken middels een adtwedstrijd!’ aldus hem.
Heb ik weer… Ik ken mijn talenten en mijn zwaktes en adten is niet echt aan mij besteed. Ik wilde best deze uitdaging aangaan maar ik wist al direct dat ik hem zou verliezen. Ik onderhandelde daarom met de Praeses Commissie over de inzet. Nadat we die duidelijk hadden vastgesteld vroeg de Penningmeester Vereniging nog even hoe we duidelijk zouden maken dat we klaar zouden zijn. ‘Wat doen jullie met de bekers? Boven het hoofd? Op de grond?’ aldus hem. ‘Nee, we houden hem gewoon rechtop vast.’ Aldus de Praeses Commissie. Proost en hoppa. Ik was nog niet eens halverwege of de Praeses Commissie was er al. Iets wat ik natuurlijk al had verwacht. Ik maakte de uitdaging overigens wel netjes af. ‘Dat kan ik wel waarderen aan jou, je geeft het niet op! Menigeen zou na een halve gestopt zijn maar jij gaat wel door!’ aldus de Praeses Commissie.
Volgens mij is dat een zeer zeldzaam compliment dus die steek ik maar in mijn binnenzak!
Mijn zeer charmante deelname aan deze wedstrijd was natuurlijk ook in de 128/129 app geëindigd.
Om dit moment te bekronen wilde ik wel graag een paar foto’s maken. Wederom iets heel zeldzaams. Ik heb de Praeses Commissie op een foto gekregen en hij lacht er zelfs op! (Wel een typische Leidse glimlach, maar meer had ik sowieso niet verwacht bij de Praeses Commissie na alle verhalen die ik had gehoord.) Toen er een volgende foto opstelling ontstond wist de Praeses Commissie niet hoe snel hij naar de bar moest wezen. Een foto opstelling was al heel wat!
Vervolgens moest de nieuwe Penningmeester Exploitatie ons wel verlaten aangezien ze een tapshift binnen had. ‘Ik vond het in ieder geval heel erg leuk om je mee te nemen op de ronde en om je vast te leren kennen!’ aldus haar. Geheel wederzijds! We gaan elkaar sowieso nog veel vaker zien!
Intern I vertelde me vol enthousiasme over alles wat zijn PK had bedacht. ‘Het Rapenburgfestival is iets helemaal nieuws. We hebben hier ook een uitgebreide vergunning voor gekregen dus we kunnen er maximaal van genieten! Ook heel mooi dat het zonnetje nu schijnt! Sowieso zijn de leden dit jaar heel erg betrokken bij de EL CID. Zo kwamen een aantal leden met het initiatief voor een radiozender tijdens de EL CID. Radio Rapenburg. Ze wilden alles al helemaal zelf gaan betalen en ze hadden alles al geregeld dus vanuit het Bestuur zijn we met een handreiking gekomen. De winacties en het bier moesten ze zelf regelen, de rekening voor de apparatuur mocht naar de Penningmeester Vereniging.’ Aldus Intern I.
Ik vond het leuk om te horen dat het leden waren die zelf met het initiatief gekomen waren. Bij ons in Delft is OWee radio heel normaal op de grote verenigingen maar hier in Leiden is het toch wel iets heel bijzonders. ‘Dat konden wij wel heel erg waarderen en daarom zijn we ze ook tegemoet gekomen!’ verklaarde Intern I.
Ook op het Rapenburgfestival zelf kon je van diverse initiatieven genieten. ‘Zie je die jongens daar? Zij kwamen op het idee om onze nieuwe huiswijn te promoten door een wijnbar te organiseren. Ze zijn speciaal op zoek gegaan naar die kleren om een Frans gevoel te creëren!’ aldus Intern I die op de typische Franse sjaal en op de herkenbare alpinopet wees. Op dat moment kwam er net een jongen van de wijnbar voorbij en die kreeg Intern I zo ver om een glaasje rosé bij hem te bestellen. ‘Het kan maar beter goede wijn zijn! 4 munten!’ aldus Intern I. Overigens was hij iedereen even later aan het overtuigen om naar de wijnbar te gaan aangezien die rosé erg lekker was. Ik liep zelf nog met een nieuw glas bier dat ik van de Praeses Commissie had gekregen dus ik was nog wel even voorzien.
Nu schrijf ik wel over ‘wijnglas’ en ‘bierglas’ maar op Augustinus is veel aandacht voor duurzaamheid. Daarom kreeg je op het Rapenburgfestival je drankje in een duurzame ecobeker van hard plastic. Je kon de beker inleveren bij de bar of je liet hem weer vullen met iets lekkers! ‘We hebben schildpadjes in de gracht, wist je dat? We willen natuurlijk niet dat de schildpadjes stikken in ons plastic afval dus daarom mag je buiten alleen uit deze glazen drinken!’ aldus Intern I. Goede duurzame initiatieven! Goed bezig!
Ik keek even over het terrein uit. Helemaal rechts stond de Multi Tosti waar ik al heel erg veel over had gehoord. (Intern I eet immers geen kaas. Multi Tosti maakt vele tosti’s dus zelfs voor Intern I is er een geschikte tosti bij!) Helemaal aan de linkerkant zag ik de wijnbar en even voorbij de wijnbar herkende ik de Voorzitter van 126. ‘Kijk nou! De Leidse glimlach! En hij lacht echt!’ merkte Intern I lachend op. In het midden kon je naar de terrasboot en iets rechts van het midden stond het kraampje van Philein. Op de terrasboot zou de Augie Pils Band gaan optreden en die waren nu al druk bezig met soundchecks en het verslepen van instrumenten.
Intussen was een fotograaf druk bezig met het vastleggen van de mensen op het Rapenburgfestival. Ik had al twee maal met mijn ontzettend leuke ontvangstcomité voor zijn lens geposeerd en nu zag ik dat hij een foto van een ‘eenzame’ Hamer wilde maken. ‘Ik vind het niet gezellig om alleen op de foto te gaan!’ hoorde ik haar zeggen. Geen probleem, dan kom ik toch gezellig bij je staan? Dus ik was in enkele stappen bij haar en poseerde vrolijk met haar voor de camera. Daar rolde natuurlijk meteen een leuk gesprekje uit aangezien ze wel eens van me had gehoord maar toch niet heel goed wist wat ik nu precies doe als VerenigingsVerzamelaar. Intussen ontmoette ik ook nog wat meer Ft.’ers dus na verloop van tijd merkte de nieuwe Intern I op dat ik nu toch wel iedereen gezien moest hebben. Ft.-bingo, het blijft leuk!
Ik stond naar de Augie Pils Band te luisteren en plots zag ik Bestuurslid Eigen Huis naar buiten komen lopen. Hee! Bekend gezicht! ‘Hee Mr. Sunshine! Misschien moeten we volgend jaar een EL CID thema rondom jou gaan maken!’ aldus Intern I. ‘Ik Ben Augustinus!’ vervolgde hij terwijl Bestuurslid Eigen Huis het allemaal een beetje bekeek. ‘Als je die zonnebril nou opzet, dan moet je eens kijken wat voor een uitstraling je hebt!’ ging Intern I vrolijk door. Bestuurslid Eigen Huis zette zijn zonnebril op en keek om zich heen. Er was zoveel wat ik had kunnen doen en wat doe ik? Ik leg het verband tussen mijn 2e Voorbereiding en het Verenigingswapen waarop ik zeg… Misschien een appeltje in je hand? ‘Een appeltje ook echt?’ lachte Bestuurslid Eigen Huis. (Kort voor dat moment was ik immers alweer bijna een dansende appelboom geworden… Zie ook Lustrum Quintus!) ‘Nee, ik vind dat we de Praeses Commissie zouden moeten inzetten!’ voegde Bestuurslid Eigen Huis eraan toe. ‘We willen leden werven, niet wegjagen!’ merkte Intern I op waarna Bestuurslid Eigen Huis weer aan de wandel ging. Iets wat nu wel wat gecompliceerder lag aangezien het Rapenburg vol met mensen stond en je iemand dus makkelijk uit het oog verliest.
‘Die jongen is wel het meest populair tijdens de EL CID… Hij kan in de ochtenden niet eens normaal van zijn fiets stappen of er staat al een horde mensen om hem heen met de mededeling dat er van alles kapot is.’ Aldus Intern I. Tijdens de overdracht van de stunt was ik nog nuchter geweest dus alles wat ik daar deed was volledig berekend en Voorbereid. Nu merkte ik al gauw dat ik nogal relevante informatie over mijn visionaire op Bestuurslid Eigen Huis aan het delen was met de Penningmeester Vereniging en Intern I. Het hielp ook niet dat ze vrolijk in diezelfde richting bleven meepraten. (Sowieso heb ik het idee dat de Penningmeester Vereniging al in juni doorhad dat mijn visionaire richting Bestuurslid Eigen Huis in transitie was.) De afleiding kwam gelukkig van de Augie Pils Band en van de wijze waarop Acquisitie op hun hitjes aan het mee swingen was. Ik kan echt niet dansen maar ik vind het leuk om te zien dat jij altijd zo losgaat. ‘Ah ik kan ook niet dansen… ik doe maar wat!’ aldus Acquisitie. Tapdienst of niet, ze is niet te stoppen!
Ik bekeek de hele situatie nog maar eens en toen realiseerde ik me dat er helemaal geen foto van Bestuurslid Eigen Huis en mij gemaakt was. ‘Oh, ik bel hem wel even!’ aldus de Penningmeester Vereniging. Even later constateerde hij dat Bestuurslid Eigen Huis niet opnam dus dat ik het maar even moest afwachten. Grappig genoeg was Bestuurslid Eigen Huis even later wel weer opgedoken. ‘Je had me nodig?’ vroeg hij aan mij.
Dat is knap. Ik had Penningmeester Vereniging het gesprek zien afsluiten dus de voicemail was niet ingesproken… Hoe wist Bestuurslid Eigen Huis dan dat dit met mij van doen had? Ja! Ik wilde ook nog met jou op de foto! Intern I kreeg mijn camera in handen en de Integraal gaf ik even door aan Acquisitie zodat ik mijn handen enigszins vrij had. Na twee leuke foto’s gaf Intern I aan dat het goed was dus ik kreeg mijn camera weer terug. Wederom moest ik Bestuurslid Eigen Huis na een poosje weer laten gaan want er was altijd weer meer dan genoeg om op te lossen.
Ik keek op mijn horloge en ik zag dat ik al ruim een half uur te laat was voor mijn afspraak met Quintus. Het liefste was ik gebleven maar ja, op Quintus wilden ze me ook heel graag zien.
Op een bepaald moment besloot ik dan ook naar de Toko te lopen om mijn spullen op te halen en de nieuwste Integraal bij de andere vergaarde items te stoppen. Ik had veel voor elkaar gekregen maar ik had eigenlijk nog een ding moeten doen… Een aanknopingspunt vastleggen. Wist ik maar hoe ik dat moest doen!
Zodra ik al mijn spullen bij elkaar had bedankte ik de Secretaris en de Taps-Consumabel voor het ontzettend leuke jaar. Ook leerde ik hier nog een nieuwe Hamer kennen die samen met de Secretaris alles rondom de inschrijvingen in goede banen zou leiden.
Terug beneden liep ik alvast naar de nieuwe Intern I om hem te bedanken voor de ontzettend leuke middag en de leuke rondleiding. Overigens werd ik al snel afgeleid door Bestuurslid Eigen Huis die ik zag lopen dus ik liep zijn kant uit.
‘Ga je alweer?’ vroeg hij. Ja, ik ben al te laat en Quintus zit op me te wachten. ‘Ach op Quintus is het ook leuk…. Niet zo leuk als hier natuurlijk!’ aldus Bestuurslid Eigen Huis. Nee hè hè… daarom loop jij ook hier rond! (Sowieso hebben ze geen jou op Quintus….) Ik gaf Bestuurslid Eigen Huis een knuffel en vervolgens vroeg hij ‘Weet jij waar Intern I is?’ Ja, die staat bij de ingang, hoezo? ‘De muziek moet zachter!’ vervolgde Bestuurslid Eigen Huis.
Ik liep dus weer terug waar ik eerder vandaan gekomen was aangezien Intern I naast zijn opvolger stond.
Ook hem bedankte ik hartelijk voor de ontzettend leuke dag. ‘Ik ben druk geweest, maar mijn opvolger heeft het volgens mij heel erg goed geregeld!’ zei hij daarover. Zeker! Je opvolger en de nieuwe Penningmeester Exploitatie hebben het ontzettend leuk en goed gedaan!
Bestuurslid Eigen Huis dook vervolgens bij ons op om Intern I te laten weten dat het geluid te hard stond. Even later wandelde ik richting het einde van het terras richting Quintus en toen kwam ik Bestuurslid Eigen Huis daar weer tegen.
In het juniverslag had ik iets geschreven over het systeem van begroetingen en het feit dat alleen Intern I ermee te maken had gekregen. Ik hanteer namelijk verschillende wijzen om afscheid te nemen van mensen en de wijze waarop ik afscheid van je neem laat zien hoe ik over je denk. Geef ik je een hand dan houd ik je op afstand of dan ken ik je nog niet zo goed, krijg je een knuffel dan mag ik je graag. Krijg je een knuffel en een enkele zoen op de wang dan vind ik je bijzonder leuk. Geeft iemand mij een enkele zoen terwijl hij die onwaardig is dan zal die van mij drie zoenen krijgen.
Vandaag heeft Bestuurslid Eigen Huis er ook mee te maken gekregen en dat gebeurde allemaal in het laatste ogenblik van dit bezoek.
Op EL CID vrijdag ben ik nog even teruggekeerd omdat ik de EL CID poster was vergeten en hetgeen wat ik moest doen dus niet had kunnen doen. Ik had alle hoop dat ik deze dag nog de herkansing zou krijgen. Nou met de poster is het goed gekomen maar met die andere missie kon ik het wel vergeten aangezien de enige persoon die ik echt nodig had niet te spreken kon krijgen. Open einden vind ik minstens zo erg als geen afscheid kunnen nemen van iemand die heel erg belangrijk voor me is. Overigens was het wel grappig om naar Radio CN88 te kijken en geloof het of niet, ik kwam de Praeses Commissie nog eens tegen en ik kreeg dit keer een ijsthee van hem! Het was een zeer gedenkwaardige EL CID vol hoogtepunten. Maar toch hoop ik dat het met het open eind ook nog goed gaat komen. Leiden is niet zo heel groot dus je zou iemand best wel snel teruggevonden moeten kunnen hebben… toch?
Het was me een heel groot genoegen om dit jaar met 128 samen te werken en ik verheug me op het nieuwe jaar met 129! De nieuwe Intern I heeft alvast een goed inzicht gekregen in de elementen waarin hij bonuspunten kan vergaren. Ad kan niet wachten tot ik weer langskom in het Restaurant en ook Danny heeft er erg veel zin in dat ik eens bij hem kom eten. Ik heb het gehele Ft. 129 al ontmoet en ze hebben een zeer positieve eerste indruk achtergelaten dus ik heb er vertrouwen in dat het weer een mooi jaar mag gaan worden! Alle elementen voor een nieuw gedenkwaardig jaar liggen dus al helemaal klaar! Over een paar weken kan het Augustijnse feest weer doorgaan! Ik heb er zin in!!!!
De terugkeer na de zomer (22 oktober)
Als je deze ronde hebt verloren moet je het verlies pakken en gewoon opnieuw beginnen!
Met zeer gemengde gevoelens liep ik over het Rapenburg. Ik had er ontzettend veel zin om de betrekkingen met het nieuwe Augustinusbestuur op te gaan bouwen. Maar toch voelde het ook wel even moeilijk om binnen te stappen en te weten dat Bestuur 128 er echt niet meer zou zitten.
Aangezien ik iets te vroeg was geweest was ik vanaf de Academiegebouwkant van het Rapenburg gaan lopen en was ik via Barrera teruggelopen.
Naast die gemengde gevoelens was ik ook nog eens aan het strijden met een verkoudheid, een gecompliceerde situatie en met het feit dat ik nu in een werktransitie zit. Er zijn wel eens betere dagen geweest om een bezoekenreeks te doen!
Echter had ik Ad beloofd om voor zijn pensioen zeker nog een keer bij hem te komen eten en aangezien het nog onduidelijk is of ik in mijn nieuwe werk nog eens makkelijk een Leidse dinsdag kan plannen wilde ik gewoon doorzetten. Ik heb het Ad beloofd en ik kan Ad absoluut niet laten zitten!
Ik stond zo’n 10 minuten te vroeg voor Eigen Huis en ik keek nog eens even om me heen. Het gevoel van het Rapenburgfestival voelde mijlen ver weg. Hier had ik gestaan met mijn biertje dat ik van de Praeses Commissie had gehad nadat ik de Adtwedstrijd had verloren. Daar was het kraampje van Philein geweest. Daar stond Multi Tosti. Daar maakte ik de grootste fout van mijn jaar door een open eind te genereren. (En op die plek was nu heel typisch een steigerconstructie te zien.) Wat een avonturen heb ik hier de afgelopen zomer beleefd.
Ik zuchtte eens diep en besloot te kijken of de deur al open was. (Ik zat ermee in mijn hoofd dat iedereen pas om 11 zou beginnen dus het scenario ‘dichte deur’ zat al in mijn hoofd.) de deur werkte mee dus ik volgde de welbekende weg.
In het trappenhuis viel mijn oog op het EL CID pronkstuk. Die was er nog wel…
Het laatst overgebleven element van die bijzondere connectie. (Enfin, toen ik door Leiden ging heb ik wel 3x een bus gezien met een reclame voor een bepaalde Leidse telecomwinkel erop. De kleuren zijn gelijk aan die van Augustinus en die naam is ook nogal toepasselijk op vorig jaar. De derde keer dat ik die bus zag rijden riep ik hardop uit dat het echt niet leuk meer was…)
Ik liep verder en op de Toko trof ik de Voorzitter en Intern II. ‘Intern I is er nog niet maar die komt er zo aan. Kan ik je iets te drinken aanbieden? Koffie? Thee?’ aldus de Voorzitter.
Nou een kopje thee lust ik wel!
‘We hebben vanavond ons Beleids ALV dus ik ga intussen nog wel even door met typen!’ aldus haar.
Ik keek rond en zag dat er veel veranderd was, maar eigenlijk toch ook niet. Hetgeen wat de Voorzitter ook tegen me zei toen ik aangaf dat het als een eeuwigheid voelde dat ik voor het laatst in Leiden was.
Overigens deed de term Beleids ALV wel een alarmbelletje rinkelen. Gaat het eten nog wel door dan? ‘Ja hoor, het eten kan gewoon doorgaan! We zitten alleen aan een strak schema aangezien de ALV echt om 20:00 moet beginnen! Bovendien kan het zijn dat ik niet mee eet aangezien ik nog met de ALV Voorzitter moet overleggen’ aldus de Voorzitter.
Dat is een hele geruststelling!
Even later kreeg ik een kopje thee van de Voorzitter overgedragen in een Hamermok. Dat is leuk!
Kort daarna stapte Intern I de Toko binnen en hij was duidelijk blij om me weer te zien. ‘Wat goed dat je er weer bent!’ zei hij vrolijk.
Al snel vertelde ik alle verhalen. Van het feit dat ik de EL CID posters was vergeten, het feit dat ik dat open eind had veroorzaakt, het feit dat ik nieuw werk heb en het feit dat ik deze ochtend een strijd had gevoerd om maar Leiden te komen. ‘Nou, ik ben dan helemaal blij om te horen dat je toch gekomen bent!’ aldus Intern I.
Er was natuurlijk alweer de nodige tijd overheen gegaan dus ook Intern I had mij weer meer dan genoeg te vertellen. Een van die dingen was het feit dat hij een hele lading oude Integraals had gevonden. ‘Op de een of andere bijzondere manier zijn die in mijn laatje beland en aangezien dat allemaal boventallige exemplaren zijn wil ik ze graag aan jou laten zien. Exemplaren die jij dan nog niet hebt kun je meenemen!’ aldus hem.
Kijk, dat is geweldig nieuws! Mijn Integraalreeks is namelijk een grote gatenkaas. (Of om preciezer te zijn… Het betrof maar drie edities… en dat sinds 2011!!) Dus nadat we bijna drie kwartier alleen maar uitgebreid met elkaar hebben zitten praten over lopende zaken stelde Intern I voor om even naar het Integraal laatje te lopen. Nou ja, ik kwam daar aan met lege handen en ik liep terug met een stapel Integraals, een constitutiekaart én een visitekaartje van Intern I in handen. ‘Je tas is gelijk vol! Gaat dat wel lukken?’ vroeg Intern I.
Oh, natuurlijk gaat dat wel lukken! Ik kan hier ook vier tot zeven Almanakken mee vervoeren dus dan zou zo’n stapeltje Integraals geen enkel probleem moeten zijn!
Terwijl ik de Integraals wegstopte kwam er een Bestuursman voorbij die zich kwam voorstellen als het nieuwe Bestuurslid Eigen Huis. Vervolgens flitste mijn blik even naar zijn bureau en daar ontdekte ik natuurlijk een Commissie Eigen Huis vestje over zijn stoel. Juist… Ik vind dit wel even een raar moment, maar dit ligt niet aan jou hoor. Leuk je te ontmoeten!
Aangezien hij de restauratie van het drieluik in het trappenhuis heeft begeleid was hij ook de uitgelezen persoon om me bij te praten over de restauratie.
Tijdens EL CID 2018 liep ik samen met de aankomend Intern I een uitgebreide rondleiding en toen was het drieluik me ook al opgevallen. Ik weet nog dat ik toen niet onder stoelen of banken stak dat ik het ontzettend stom vond dat er geen gebruik werd gemaakt van verlichting. Het leek me wel dat er licht in moest zitten, maar dat was al langere tijd kapot. Echter ging de totale kracht van het drieluik verloren door het gebrek aan licht. Het waren domweg drie duistere panelen waarvan je maar moest gissen wat het moest voorstellen. Het deed me dus goed om te horen dat iets waar zelfs ik een overduidelijke mening over had was gebeurd, al wilde ik graag nog wel even de tijdlijn van dit verhaal horen.
‘Weet je wat… Laten we er gewoon heen lopen! Dan vertel ik je ter plaatse wat er allemaal is gebeurd!’ aldus Bestuurslid Eigen Huis.
Even later stonden we bij de trap en blijkbaar is er dus een hokje van het Bestuurslid Eigen Huis onder de trap. (Het zal denk ik niet dat ‘Hamerhok’ zijn waar me eerder over verteld is, maar dat weet ik niet zeker.) ‘Kijk, met deze unit…’ begon Bestuurslid Eigen Huis.
Zeg ‘Unit’ en je maakt me aan het lachen want ik gebruik het als een soort scheldwoord op mensen die klunzig, niet erg soepel en nogal typisch zijn. ‘Oké, ehm… met dit apparaatje dus, kan ik het licht instellen. Zo kan ik het licht feller of zwakker maken, zijn er meerdere kleuren te kiezen…’ aldus hem en intussen veranderde het drieluik daadwerkelijk van kleur.
Aangezien er naast wit ook RGB led ingebouwd is verandert het drieluik niet alleen van kleur maar ook van dimensie. Het rode ledje zit immers op een andere plek dan het blauwe ledje. ‘Het komt echt tot leven, zie je dat?’ aldus Intern I die ook was meegelopen.
Ja, het is echt geweldig! ‘En dit is de Dixostand!’ ging Bestuurslid Eigen Huis verder.
Ook in dit geval kon je de snelheid van de kleurovergangen zelf bepalen. ‘We zijn en blijven immers de Leidsche Dixo Vereniging Augustinus!’ zei Intern I lachend.
Ik vind het werkelijk geweldig!
‘Het enige teleurstellende aan dit verhaal, is het feit dat het drieluik verkeerd om hangt… De buitenste twee panelen horen andersom te hangen…’ aldus Bestuurslid Eigen Huis. Om die reden liep ik de trap op, want vanaf de plek waar ik stond kon ik die details niet goed zien.
Bestuurslid Eigen Huis deed de witte verlichting weer aan zodat ik de panelen eindelijk eens goed kon bekijken.
Ik zie waar het fout is gegaan… Maar ik vind het geweldig om het eindelijk op deze manier te zien. De manier die zoiets moois altijd verdiend heeft! ‘Menig lid wist niet eens dat dit al jaren in het trappenhuis hangt…’ zei Intern I droog.
Vervolgens deelde Bestuurslid Eigen Huis ook nog alle klusverhalen rondom dit project. Deze man heeft echt zijn leven voor dit project gegeven en dat vind ik wel bewonderenswaardig! Wat is deze restauratie een enorm avontuur geweest zeg!
Ik was alweer in de veronderstelling dat we terug zouden keren naar de Toko maar de heren moesten me nog iets laten zien. ‘Onze deur is vernield…’ begon Bestuurslid Eigen Huis.
Er was me niet direct iets geks opgevallen toen ik binnenkwam, maar blijkbaar heb ik iets gemist. (Nu was ik er met mijn hoofd ook niet echt helemaal bij aangezien ik terugdacht aan de zomer…) De deur ging open en Bestuurslid Eigen Huis wees me aan waar het om ging.
Een soort pentagon was op de deur gespoten. En dat niet 1x, maar 2x! ‘Dit is van 2 op 3 oktober gebeurd…’ aldus Intern I. (Waarom in hemelsnaam op Leids Ontzet?)
De reden dat dit me ontgaan was, kwam vooral door het feit dat dit niet voor het eerst op deze deur was gespoten. Overigens had ik dit ook al eens bij Virgiel op de deuren zien staan. Met een beetje fantasie kon je het Virgielwapen er ook wel in zien dus daarom heb ik aldoor gedacht dat dit gewoon iets van Virgiel was. ‘Maar waarom zouden ze ons en de tent dan pakken?’ vroeg Intern I zich af.
Ja, dat is wel raar… Misschien is het toch iets anders… Waarna er al snel enkele scenario’s volgden aangezien ik wel enkele inzichten had op 2 oktober. ‘Het zou natuurlijk ontzettend mooi zijn als je ons de gouden tip kan geven!’ aldus Intern I. (Stel dat me dat lukt… Krijg ik daar dan een bijzondere beloning voor?) ‘Weet je wat het is Sabine, het is vooral zo vervelend voor ons omdat dit een monumentaal pand is… We moeten een specialistisch schoonmaakbedrijf inschakelen om dit weg te laten halen… We mogen het niet zelf schoonmaken!’ aldus Bestuurslid Eigen Huis. ‘En zoals je wel zult begrijpen kost ons dat wel weer….’ Aldus Intern I.
Eigen Huis gaat me ontzettend aan het hart. (Verdorie, stomme emoties schieten door mijn hoofd terwijl ik dit typ) Dus als ik dit mysterie kan ontrafelen dan zal ik dat zeker doen!
We gingen terug naar binnen (het was immers wel fris) en opeens snakte ik naar een kop koffie. Het maakte namelijk niet uit waar ik hier op Eigen Huis liep. Allerlei emoties en herinneringen waren aan het strijden om op de voorgrond te komen en dat was dodelijk vermoeiend. ‘We hebben koffie hoor Sabine, als jij koffie wil dan drinken we toch gewoon een bakje koffie?’ aldus Intern I.
Ik drink echt zelden tot nooit koffie, maar heel soms heb je het nodig.
Even later zaten we op de Toko en was de Hamermok nu gevuld met een Bouwkobak. (Architecten in wording drinken louter zwarte koffie. In mijn geval mag ik alleen een Bouwkobak in noodgevallen.) De persoon die de koffie had gemaakt kan het heel goed want het was een goed gebalanceerde bak geworden! ‘Je mag ook wel melk en suiker hoor, dat hebben we ook hoor!’ lachte Intern I. Nee hoor, het is niet nodig! Dit is een goede Bouwkobak!
Aangezien ik vanavond mee zou eten met het Bestuur wist ik dat het handig zou zijn om alvast te laten weten wat ik wilde eten. Gelukkig was Bestuurslid Taps Consumabel aanwezig en kon zij me bijpraten over de daghap en de weekschotel.
Ja, ik had de pech dat ik me al helemaal had verlekkerd op de daghap die dus van vorige week bleek te zijn. ‘Deze week is de dinsdag daghap couscous met falafel! De weekschotel is de Augustijnse Spies!’ aldus Taps Consumabel.
Hmmm… Dit is een lastige. Ik ben een persoon die dol is op hartig. Kom je bij mij aanzetten met een Pizza Hawaii dan vliegt die gelijk de bak in… Ananas kan echt niet op een pizza!
Het gevaar met couscous is dat daar ook zoete elementen in zitten zoals abrikozen en rozijnen en daar hou ik dus niet van…
Hmmm… Ik vrees toch dat ik uit de daghapchallenge ga vallen! ‘Denk er nog even rustig over na Sabine! Als je het me in de loop van de dag laat weten dan komt het helemaal goed! Je hebt nog tijd! En bovendien, je mag 1x de daghap overslaan!’ zei Intern I vrolijk.
Ik had foto’s gemaakt van de menukaart op de site en ik zag er meer dan genoeg heerlijks op staan. ‘De vega wrap is heerlijk!’ adviseerde Intern I.
‘Ik hoor wel wat je gaat kiezen!’ zei Taps Consumabel vrolijk.
Ik keek op mijn klok en ik zag dat ik naar Quintus moest. Bedankt voor deze ontzettend leuke opstart! ‘Het was gezellig! Tot zo!’ aldus Intern I die me een knuffel gaf waarna ik weer richting de uitgang ging.
Het licht achter het drieluik brandde nog dus ik maakte nog even een paar foto’s vanaf beneden. Gemengde gevoelens… Die raak je niet 1..2..3.. kwijt, maar het is toch echt tijd om er overheen te stappen en door te gaan. Een verrassing kan soms in een klein hoekje zitten, maar als het er niet is, dan is het er niet.
Op SV LIFE had ik het met de Externe uitgebreid over Augustinus aangezien ze zelf Augustijn is. Van het Cordialnamen onthullingsverhaal (Het arme Interne duo was nog net niet verslonden door de eerstejaars vrouwencordials toen ze het lijstje op gingen hangen!) tot het open eind… Alles kwam voorbij.
Toen ik het met haar over de dinerkeuze had hielp ze me niet echt want ‘Het vispakketje is heel erg lekker, maar die vega wrap is ook heerlijk!’
Ik keek nog eens goed en uit eindelijk besloot ik een middenweg te kiezen. Laat ik de vegetarische kapsalon nemen! Dat kan vast wel netjes gegeten worden! (Spoiler… NOT!!!)
Terwijl de Ab Actis van LIFE druk aan het schrijven was in mijn Logboek had ik mooi de kans om een mailtje naar Intern I op te stellen. Ik heb gekozen voor de Vegetarische Kapsalon! Waarna ik mijn bezoekenreeks op de Leidsche Schotel voortzette…
Rond 17:50 keerde ik terug op Eigen Huis en nog altijd had ik een beetje last van het gevoel dat ik eerder vandaag ook ervaarde toen ik hier liep. Ik riep mezelf tot de orde dat ik niet NOG meer koffie mocht drinken dus ik moest het oprecht gaan loslaten. (Desondanks… Iedere keer als er een deur open ging, Sabine gelijk in opperste staat van paraatheid.) Ik liep naar de Toko die nu volledig gevuld was met Bestuurders. Ik had aardig doorgelopen dus ik was relatief oververhit. ‘Ja, die trappen ook hè…’ zei de Voorzitter toen ze me stoom zag afblazen. Ja, in 30 minuten iets lopen wat je normaal in 45 minuten loopt is al zoiets… Als je dan ook nog eens twee trappen op gaat, dan gaat het snel!
Intern I liet me ook nog maar even op adem komen voordat hij me vroeg naar hoe de dag was geweest.
Ja, het was een ontzettend groot succes geworden! Het was zo leuk op Quintus, ik zag een geweldige regenboog, ik heb een parachutist zien vliegen toen ik richting de Schotel ging, het was ontzettend leuk bij LIFE, Aesculapius en CDL en daarna zag ik nog wat prachtige dingen! Ik ben weer helemaal tot leven gekomen! ‘Dat was natuurlijk door de koffie!’ lachte Intern I.
Ik denk dat de Augustijnse koffie er zeker aan heeft bijgedragen! ‘Dus je bent zeker wel blij dat je toch gekomen bent vandaag?’ vervolgde Intern I.
Oh zeker!
Overigens kon ik niet lang bijpraten met Intern I want er moest een commissiefoto gemaakt worden. Penningmeester Exploitatie was er vanochtend niet en nu natuurlijk wel. Overigens ging zij ook mee voor de foto dus haar zag ik ook maar heel kort.
Niet veel later stond de nieuwe Praeses Commissie naast me om even hallo te zeggen. Dit jaar is er weer een vrouwelijke Praeses Commissie. Jij stond in ieder geval wél overal op! Met je voorganger kreeg ik na verloop van tijd echt het idee dat hij gewoon niet bestond!
Al snel kreeg ik van de Voorzitter te horen waarom het was gelopen zoals het gelopen was met de vorige P.C. ‘Het was vorig jaar gewoon ontzettend lastig om een P.C. te vinden!’ aldus de Voorzitter. Maar goed, de P.C. van vorig jaar heb ik uit eindelijk ook ontmoet (Het moest alleen wel een heel jaar duren…) maar de huidige P.C. ontmoette toch een stuk sneller! ‘Leuk dat je er bent!’ zei ze, waarna ze de camera’s weer in het oog hield en druk bezig was met de site van een bedrijf.
‘Het is etenstijd!’ merkte Taps Consumabel even later op. ‘Ga je mee naar beneden?’ vroeg ze aan mij.
Dus even later ging ik samen met de Taps Consumabel en met Bestuurslid Acquisitie mee naar het Restaurant.
In de keuken was het de vertrouwde sfeer van opscheppers die druk bezig waren en Ad die met de centrale elementen bezig was. ‘Dan kun je Ad gelijk hallo zeggen!’ aldus Taps Consumabel toen we de keuken in stapten.
‘Leuk dat je weer bij me komt eten! Nu kan het nog hè!’ aldus Augustijns Meesterkok Ad.
Grappig genoeg was de onlangs afgezwaaide kok Kevin er vandaag ook bij. ‘Nou Sabine, je treft het wel hoor!’ zei Acquisitie vrolijk.
Nou inderdaad! Ad ik ga nog even ontzettend genieten van je aanwezigheid want helaas komt het einde nu al echt heel dichtbij!
Even later kwamen we aan bij de Bestuurstafel en wat bleek, de Voorzitter zou toch bij ons gaan zitten! (Dat was in het begin nog even onduidelijk.)
Kortom, er moest nog even voor een extra persoon gedekt worden.
Grappig genoeg ging Acquisitie direct op de plek zitten waar ik de eerste keer had gezeten. Ik vertelde dus direct over het feit dat er nog plek genoeg was geweest maar dat Bestuurslid Eigen Huis toch tegenover me kwam zitten. Veel zei hij niet, maar hij deed het wel.
‘Ach ja, Bestuurslid Eigen Huis van vorig jaar… Ik zag hem laatst nog even!’ aldus haar waarna al snel het gesprek op gang kwam met de vraag wie hem voor het laatst hier op Eigen Huis had gezien.
Will I laugh or will I cry… (Uit: Dance on the Moon van Aurora.) Maar hoewel ik nu aan het begin van de tafelreeks zat… De geschiedenis herhaalde zich. Ik had dit verhaal nog niet afgerond of het nieuwe Bestuurslid Eigen Huis kwam naar de tafel en ging jawel… direct tegenover me zitten terwijl er nog heel wat plekken over waren. ‘Ik wil ook wel daar gaan zitten hoor…’ zei die droog en hij knikte naar het andere uiterste van de tafel waar nog plek was.
Daar gaat het niet om… en bovendien, je zit nu al dus blijf maar lekker zitten! Maar het was wel typisch.
Ik zat goed in mijn vel dus daarom besloot ik het vandaag lekker bij ijsthee te houden. Overigens deelde ik nog wel even met de Bestuurders hét succesrecept bij Ad’s Turkse Pizza. Hertog Jan Bastaard is zoooo goed met die Turkse Pizza!
Al snel hoorde ik dat Acquisitie een eigen Cordial heeft gekregen. (Een Cordial dat is vernoemd naar de bijnaam van Acquisitie. Toch wel grappig!)
Zodra bijna iedereen er was werden er gelijk even twee foto’s gemaakt, dan kon dat in ieder geval niet meer mis gaan. (In de drukte van zo’n avond kan er natuurlijk wel eens iets tussenschieten en dat zou erg jammer zijn!) ‘Ad is nu heel druk in de keuken dus het lijkt me slimmer om de foto met Ad op een later moment te maken!’ aldus Taps Consumabel.
Laten we eerst maar even gaan eten!
Als laatste voegden Intern I en Penningmeester Exploitatie zich bij ons waarna even later het eten werd gebracht.
Ik maakte foto’s van de daghap (Die had Penningmeester Exploitatie namelijk genomen) van de Mixed Grill (Die had Intern I) en uiteraard van mijn eigen goedgevulde bord.
Dit is mijn recordmaaltijd als het gaat om ‘het meeste opgegeten’ (Ik ben trots op het feit dat ik vandaag geen maagblokkade heb gekregen omdat ik het wat rustiger aan heb gedaan.)
Er was uit eindelijk nog een beetje groente en wat saus blijven liggen maar de rest ging volledig op. Wat een heerlijkheid dit! Zo goed kan een vegetarisch gerecht dus zijn!
Uitstekend op smaak gebracht, goed in balans, de vleesvervanger had een heerlijke bite en zo rijk van smaak! Zo’n kapsalon kun je verder nergens krijgen hoor! Overigens ging het echt niet zo netjes naar binnen als ik aanvankelijk had gehoopt. Lange kreukelfrites en uiensliertjes gooiden die ambitie in de war. Maar ja… van lekker eten mag zichtbaar gesmuld worden toch?
Het was erg gezellig aan tafel, maar zoals verwacht moest er uit eindelijk heel wat geregeld worden voor de ALV dus uit eindelijk bleef ik met Intern I, Penningmeester Exploitatie en Taps Consumabel over aan tafel. ‘Zo te horen is je dag echt een groot succes geworden vandaag! Super goed dat je gekomen bent!’ aldus Penningmeester Exploitatie nadat ze het hele verhaal had gehoord. Ik had het aan Ad beloofd en aangezien de tijd met Ad nu echt steeds beperkter gaat worden vond ik dat ik die belofte echt moest houden. Het feit dat de dag allerlei mooie gebeurtenissen met zich meebracht heeft het geheel uit eindelijk nog vele malen beter gemaakt! ‘De Carpo’s (CN 88. Er zitten er nu twee in het Bestuur en verrassend genoeg hebben ze nog niet de hele Toko behangen met die stickers.) hadden op Ad’s laatste woensdag een heel feest voor hem gebouwd!’ vertelde Intern I. ‘Er is ook een Cordial naar Ad vernoemd. AdRem!’ vervolgde Intern I.
Ik herinnerde me die Cordialnaam inderdaad op het blaadje. Niet meer dan terecht want Augustijns Meesterkok Ad zal absoluut gemist gaan worden.
Inmiddels werkt Ad alleen nog op maandag en dinsdag. De andere dagen zijn voor Danny. ‘Heb je Danny eigenlijk al ontmoet en al eens van hem gegeten?’ vroeg Taps Consumabel.
Ik heb Danny al wel ontmoet, hij is heel aardig! Van zijn hand heb ik nog niets gegeten. Dat zal voor de volgende keer zijn denk ik!
Het lijkt me nog steeds leuk om een VriMiBo mee te pakken en dan mee te eten. (Mijn vorige VriMiBo experience was mijn ontmoeting met Kevin!) ‘Dan kom je wel Apollo weer tegen! Zij hebben nu het VriMiBo verband opgericht!’ aldus Intern I.
Tja, Apollo ontwijken is denk ik iets wat niet mogelijk is… (Waren bepaalde mensen maar net zo makkelijk vindbaar als Apollo…) Taps Consumabel kende dit verhaal nog niet dus ik praatte haar even bij over het feit dat Cordial Apollo me maar blijft achtervolgen.
‘Dus eigenlijk moet je niet naar de VriMiBo komen…’ lachte Intern I.
Het was wat rustiger in het Restaurant geworden dus we liepen even naar de keuken om te kijken of ik nog even een foto met Ad kon maken.
Het resultaat? Drie perfect getimede foto’s want daarna kwamen er alweer nieuwe bestellingen binnen en stonden we Ad in de weg. Dus tijd om de keuken weer te verlaten!
Naast twee foto’s met alleen Ad is er ook nog een foto met Ad en Kevin. Opdat we deze helden nooit zullen vergeten!
We keerden terug in het Restaurant want ik had mijn spullen bij de Bestuurstafel laten staan. (Met al die spullen de keuken in vond ik geen best idee. Daarom hield ik het de eerste keer ook maar kort!)
Zodra ik helemaal geïnstalleerd en wel was nam ik alvast afscheid van Taps Consumabel waarna mijn gouden duo Intern I en Penningmeester Exploitatie mijn uitgeleide zouden doen.
We bleven nog even bij het drieluik hangen dat straalde als nooit te voren.
Tenslotte liepen we door. Hee, waren we hier eerder vandaag niet ook al? Vroeg ik aan Intern I. ‘Ja inderdaad!’ lachte hij.
Na nog wat laatste woorden was het tijd om knuffels te geven en richting het station te gaan. De geplande trein zou ik voor blijven. Ik kon zelfs twee treinen eerder pakken, aangezien de ALV natuurlijk niet wacht.
Het was een hele bijzondere dag vandaag. Ik heb het ontzettend naar mijn zin gehad op Eigen Huis en Intern I heeft ook weer zijn uiterste best gedaan om me niet met lege handen te laten vertrekken. Het was heel gezellig, het eten was overheerlijk en het bezoek is ontzettend geslaagd. Het was bijna alsof het nog steeds met 128 was, maar het is toch echt 129!
Het is heel fijn om te weten dat het huidige Bestuur, net als de voorgangers, het belangrijk vindt om de goede betrekkingen in stand te houden en ze hechter te maken. Laat de volgende bezoeken maar komen want oorkondes? Die zouden er dit jaar zomaar eens kunnen komen!
Ik zie uit naar wat de toekomst zal brengen!!
Ontzettend bedankt voor alles vandaag!!!
Het spoedinterval op Augustinus (28 januari)
It’s not living if it’s not with Ad!
Ik hoor het inmiddels al ruim een jaar, het pensioen van Ad komt eraan! Om die reden was ik al geruime tijd aan het nadenken hoe ik de bijzondere band met de Augustijns Meesterkok passend kon bekronen. Het zat haarscherp in mijn hoofd dat het in februari 2020 klaar zou zijn, dan zou Danny het allemaal gaan overnemen en dan is Ad er zo af en toe nog eens voor zijn biertje.
Kortom, voor februari moest dit geregeld zijn!
Nadat ik de nodige contact met Intern I had gehad kwamen we uit eindelijk op de datum 28 januari uit. Het bezoek moest wel op het scherpst van de snede gepland worden aangezien het een drukke dag voor het Bestuur zou zijn wegens een huizendixo.
Over het algemeen loopt de planning vaak uit omdat de afspraken dan prima een half uur marge hebben. In dit soort gevallen kan ik echter heel scherp plannen.
Combineren is profiteren dus in de mailwisseling met Intern I had ik voorgesteld dat hij de kerstkaart en Integraal 1 in de buurt zou neerleggen zodat ik die ook meteen mee zou kunnen nemen.
Dan zouden we de tijd op Eigen Huis in ieder geval maximaal kunnen inzetten.
Naast de bijzondere prijs voor Ad en deze elementen had ik nog een laatste sidemissie voor mijn 13e Dies Revontuli. Ik was erg benieuwd of die sidemissie ook zou gaan lukken!
Nu had ik op 31 december een mailtje gestuurd naar Penningmeester Exploitatie omdat Mr. Sunshine nog wel een dingetje was. Vorig jaar is Intern I genomineerd voor Mr. Sunshine terwijl hij in de uitzonderingsregel viel. Nu hoeft dat geen probleem te zijn wanneer er binnen het Bestuur geen man is die wel volledig aan alle eisen voldoet… Maar binnen dit Bestuur was er weldegelijk een man die wél aan alle eisen voldeed. Om die situatie dit jaar te voorkomen besloot ik een VerifiCo advies te vragen bij Penningmeester Exploitatie. (Interessant feitje, toen ik Integraal 1 eenmaal thuis had las ik uiteraard de voorstel-stukjes van het Bestuur en je gelooft het niet… Penningmeester Exploitatie moest iets vertellen over Intern I en daar stond dus ook bij: ‘Hij maakt kans om genomineerd te worden voor de beruchte -Berucht?! Hoezo!- Mr. Sunshine contest!’ Dit artikel moet ongetwijfeld uit oktober dateren, wat de kwestie deels heel onverwacht, deels heel typisch en deels heel grappig maakte. Ik heb wel vijf minuten ‘no you didn’t!!’ naar de Integraal die op mijn bed lag lopen roepen!) Ik had zelf wel twee kanshebbers in gedachten, maar tijdens mijn analyse kwam ik bij een van de twee (Bijnaam HICP-M) een opvallende aanwijzing tegen. Dat was voor mij de aansporing om VerifiCo advies te gaan vragen. Ik was behoorlijk verrast hierover, want deze ene aanwijzing kon zomaar het gehele beeld dat ik had van deze HICP-M volledig onderuit kegelen. Gelukkig liet het antwoord van Penningmeester Exploitatie niet heel lang op zich wachten. Op de eerste maandag van het nieuwe jaar kreeg ik al bericht terug dat er vanuit het Bestuur 3 mogelijkheden zouden zijn voor Mr. Sunshine. Gelukkig voor mij bleken mijn twee kanshebbers allebei in dit lijstje voor te komen en gelukkig voor ‘HICP-M’ bleek de ontdekte aanwijzing niets te betekenen. Hij zou dus gewoon een 2,5 blijven in plaats van in de 0 te belanden!
Na mijn werk had ik me snel omgekleed en daarna had ik me richting het station gehaast. Omdat de trein naar Lelystad wat vertraging had kon ik nog met deze intercity mee, in plaats van met de geplande trein naar Amsterdam Centraal. Hierdoor kon het dus gebeuren dat ik niet pas om 16:00 op Eigen Huis was, maar al om 15:00!
De Augustijnse playlist in mijn reis afspeellijst is inmiddels flink gegroeid, maar toch kon ik het niet voorkomen dat Aurora net opstond toen ik weer binnenstapte op Eigen Huis. Het ietwat gecompliceerde gevoel wat ik tijdens mijn vorige bezoek had kwam nu ook weer een beetje naar boven drijven, maar ik zou het gevoel geen kans geven om meer te worden dan ‘vaag’ want ik had in korte tijd heel veel waar ik aan moest denken! (Gelukkig had ik in mijn werkpauze een reminder kunnen maken zodat ik geen cruciale zaken zou vergeten.)
Ik liep de trap op richting de toko en daar viel mijn oog direct op de Augustinusvlag. Die is nieuw, die hing hier nooit!
Toen ik eenmaal boven was zag ik al snel dat Intern I op zijn plek zat evenals de Voorzitter en de Secretaris. ‘Hee je bent er al!’ aldus Intern I die vrolijk opsprong en me direct een hele fijne knuffel gaf bij wijze van begroeting. Dat noem ik nog eens een warm welkom!
Overigens werd ik al snel afgeleid door de stem van Intern I die er overduidelijk niet al te best aan toe was. ‘Het is het Coronavirus’ merkte de Secretaris droog op. (Op het moment dat ik dit verslag uittyp kun je die grap echt niet meer maken maar op 28 januari was er nog geen COVID-19 in Nederland gesignaleerd.) ‘Ik ben pas ziek geweest en zoals je hoort ben ik nog altijd een beetje verkouden..’ aldus Intern I. ‘Wil je trouwens iets drinken?’ vervolgde hij alsof er niets aan de hand was. Aangezien ik het nogal warm had, had ik liever iets kouds dan iets warms. Mag het een ijsthee zijn? ‘Tuurlijk, ga ik voor je regelen!’ aldus Intern I terwijl ik even achterbleef op de stoel van Intern II.
Terwijl ik afwachtte tot Intern I terugkeerde kwam de Praeses Commissie boven en al snel ontstond er een verhaal over een galadate. ‘Ze heeft nog geen galadate en de opties die er zijn blijft ze maar afwijzen…’ zei de Secretaris droog. ‘Ik heb gewoon geen hulp nodig oké!’ aldus de Praeses Commissie. Sowieso kon ik niet anders dan vaststellen dat deze Praeses Commissie aanzienlijk beter zichtbaar is dan haar voorganger. Ik heb haar immers ieder bezoek al even gezien!
Niet veel later keerde Intern I terug met een plex met cola. Dit is geen ijsthee? ‘Nee, de ijsthee is kapot…’ zei Intern I al werd hij aangevuld door de andere aanwezige Bestuurders. De ijsthee is kapot?! Hoe moet het nu verder! Voor nu had ik in ieder geval iets kouds te drinken dus ik vond het al lang prima.
Ik had mijn geïmproviseerde planning (compleet in codetaal) erbij gepakt maar al snel merkte ik dat de planning compleet overhoop werd gehaald. Het was namelijk mijn bedoeling geweest om bij Ad te beginnen en daarna de rest af te handelen maar al snel werd eerst de rest behandeld. ‘Hier hebben we alvast de kerstkaart voor je… We wilden hem graag naar je opsturen maar we vonden geen adres!’ aldus Intern I. (En dan mailen we nog wel veel over en weer!) Ik kreeg een envelop overgedragen waar ‘De VerenigingsVerzamelaar’ op geschreven stond.
Ook de eerste Integraal was al snel boven water dus die had ik ook al gelijk. Fijn, dan kan ik dat in elk geval niet meer vergeten! Omdat we nu toch al in deze fase zaten besloot ik ook gelijk te vertellen over missie Revontuli. ‘Dat kunnen we zo wel gaan regelen, geen probleem!’ zei Intern I vrolijk. Het gesprek ging zo makkelijk dat ik zelfs al iets aansneed over mijn 2.0 Diesplannen terwijl ik dat pas tijdens mijn aprilbezoek wilde delen! (Kleine spoiler, ik weet inmiddels dat mijn 2.0 Diesplannen iets te ambitieus en te gecompliceerd waren om te realiseren. Mijn Dies wordt afgesloten op 14 mei met een lekkere maaltijd van Danny aan de Bestuurstafel in het Augustinusrestaurant. Simpel maar evenwel een superleuke afsluiting van een Diesperiode!)
Intern I vertelde me dat het wel goed was dat ik niet heel veel eerder was gekomen dan wat ik nu was. ‘Ik ben zelf ook pas net terug uit Zaandam aangezien ik met de Galacommissie ben gaan kijken naar de locatie!’ aldus hem. Wat leuk, een gala staat nog altijd op mijn bucketlist!
‘Verder is het thema van de Almanak onlangs gepresenteerd en het thema van de Dies komt er ook al aan!’ vertelde Intern I vrolijk.
Waar ik vooral erg om moest lachen was het feit dat hij regelmatig vroeg ‘Weet je al wat het is geworden?’ Lieve schat, hoe zou ik dat allemaal moeten weten? Ik probeer van alles op de hoogte te blijven, maar het lukt me echt niet om alles te weten te komen, vooral omdat lang niet alles op social media gedeeld wordt! Ik kreeg deze vraag ook weer toen Sede Vacante ter sprake kwam. Vreemd genoeg had ik eerder vandaag wel het woordje ‘Srie’ in mijn hoofd gehad. (was toevallig de naam van een oud klasgenoot waar ik plotseling aan moest denken.) De vakantiebestemming bleek Sri Lanka te zijn… dus dat was wel weer toevallig. Toen ik vervolgens vertelde dat zijn voorganger me een verjaardagskaart had willen sturen vanuit Costa Rica reageerde Intern I droog ‘Ik kan het Nocturnus wel vragen om een kaart te schrijven’ Wat een Unitactie! Weten zij wie ik ben dan? ‘Ik kan toch moeilijk in mijn beste Sri Lankaans gaan vragen om een verjaardagskaart?’ reageerde Intern I lachend. Je moet het ook weer niet moeilijker gaan maken dan strikt noodzakelijk. Een postkaart met een verjaardagswens is toch een verjaardagskaart! ‘Ik ga het onthouden!’ aldus Intern I.
Het kwam nog even terug op mijn Dies want ik was wel benieuwd of Intern I wist waar het Diesthema vandaan was gekomen. ‘Het had iets met Intern I en de PC van vorig jaar te maken toch? Dat haalde ik allicht uit de hint in je post!’ aldus Intern I. Nee, zij hebben er niets mee te maken. Ik kreeg tijdens het bekijken van de Augustinusfoto’s van vorig jaar wel het opmerkelijke woord Revontuli in mijn hoofd (al wist ik pas na een date met Google wat het woord betekende.) en dat zette me aan het denken.
Na een analyse van al het beeldmateriaal (Er zijn natuurlijk ook de nodige niet gepubliceerde foto’s. Zo zat er een erg fascinerende foto bij van het junibezoek 2019…) viel me namelijk een patroon op. Zelfs wanneer een bepaald persoon níet op de voorgrond van de foto hoefde te staan, stond hij alsnog op de foto. Meestal stak hij er net bovenuit. De odz. ‘Overstijgt alles’ vond ik erg leuk en dat vond ik ook het meest toepasselijk op wat ik terugzag op die foto’s. Nadat ik dit had toegelicht bij Intern I vertelde ik hem ook wie de persoon was die er steeds bovenuit stak. Het thema is geïnspireerd op jou! ‘Oh, nou dat had ik dus echt niet kunnen raden! Wat verrassend!’ lachte Intern I.
Omdat Intern I toen een hoestbui kreeg, gaf ik hem een keelsnoepje. Ik ga nooit zonder die dingen van huis omdat ik ze tijdens het reizen ook heel fijn vind. Enfin, het gebaar was leuk… Maar neem van mij aan dat zo’n snoepje niet gaat werken wanneer je hem gelijk doorbijt! (Mannen…)
Er was nog wel iets wat ik wilde weten aangezien me iets was opgevallen op Instagram. Wie beheert die dit jaar eigenlijk? Vorig jaar waren het de Secretaris, Intern I (voor de sier) en Acquisitie. ‘Wat is je opgevallen dan?’ vroeg Intern I waarop ik grappig genoeg iets opvallends aan hem constateerde. Iemand heeft me uitgelegd hoe het met de peilingen van Instagram zit en het is me opgevallen dat het Augustinusaccount daar vrij hoog op staat. ‘Tja, je bladert zo af en toe die story’s eens door… Het zijn in ieder geval de mannen die het account beheren. Secretaris, Intern II en ik.’ Aldus Intern I.
(Later op het station schoot me iets cruciaals te binnen. Intern I had het natuurlijk over de hint van mijn Diesthema gehad. Die hint kon je ALLEEN kennen als je mijn jaaroverzicht op Instagram met aandacht had bekeken. Geloof me, die hint zou je niet ‘toevallig’ tegenkomen wanneer je een beetje door story’s aan het scrollen bent. Hij stond sowieso voorbij de 18e plek van de 32 posts die ik op die dag had geplaatst…) Goed om te weten!
Uit het niets ging de dak-deur van de Toko open en stapte Bestuurslid Eigen Huis binnen. Hij had iets in zijn handen wat verdacht veel op een slagersmes leek. ‘Hee Sabine! Leuk je weer te zien!’ zei hij vrolijk. Jij bent overduidelijk gevaarlijk vandaag! Ben je aan het hakken? ‘Nee hoor, ik ben aan het zagen, dit is een zaag!’ zei Bestuurslid Eigen Huis triomfantelijk. Hij haalde iets uit zijn laatje en verdween weer naar buiten. ‘Ik zie je weer!’ zei hij nog tegen me. Interessant.
Mr. Sunshine kwam ter sprake en daardoor vertelde ik aan Intern I dat ik in ieder geval op de hoogte was van het feit dat hij mee zou mogen doen met de contest. Als je stabiel kunt blijven dan zou je in principe mee mogen doen met Mr. Sunshine. Je hebt wel een mogelijke tegenkandidaat, namelijk Bestuurslid Eigen Huis. ‘Spannend! Ik ga mijn best doen!’ zei Intern I vrolijk. (Enkele dagen voordat ik begon aan het uitwerken van dit verslag heb ik een soort Interne Battle gedraaid op Instagram. Ik was namelijk wel benieuwd wie de favoriet onder mijn volgers zou zijn. Zelf vind ik het namelijk nog altijd een hele lastige keuze… Bestuurslid Eigen Huis bleek bijzonder populair te zijn met 28 stemmen. -Hij had al de leiding voordat ik de ‘hulpfoto’ postte- Intern I bleef geruime tijd laag staan, maar uit eindelijk kreeg hij 12 stemmen. Het is overigens geen definitief oordeel voor de nominatie, maar ik neem het advies uiteraard wel mee.) Uiteraard kwam de nominatie van Intern I van vorig jaar ook nog eens ter sprake wat het nodige gelach opleverde.
Toen Taps-Consumabel bovenkwam, was het voor Intern I het startschot om naar Ad toe te gaan. ‘Ga je ook met ons mee? Sabine heeft een verrassing voor Ad!’ aldus Intern I tegen Taps-Consumabel. ‘Natuurlijk ga ik mee!’ zei ze vrolijk.
Hoe dichter we bij de keuken kwamen, hoe duidelijker het stemgeluid van Ad te horen was. Er werd duidelijk druk voorbereid voor een nieuwe avond lekker eten! Toen Ad mij zag reageerde hij al meteen ‘Je komt toch niet weer foto’s maken hè Sabine?’ Vandaag heb ik iets heel speciaals voor je Ad. Je gaat natuurlijk bijna met pensioen en daarom vond ik dat ik je iets bijzonders moest geven. Jaarlijks tref ik mensen die al een geruime tijd een grote impact hebben op een vereniging. Jij bent natuurlijk onze Augustijnse Meesterkok, maar ik vond dat daar eigenlijk nog een titel voor hoorde te staan. Je krijgt van mij het Predicaat Legendarisch, de hoogste onderscheiding die ik kan uitreiken en daarmee ben je nu officieel Legendarisch Augustijns Meesterkok! ‘Dat ik dat nog mag meemaken! Eerst al erelid en nu Legendarisch!’ zei Ad duidelijk trots. Ik heb een paar keer ontzettend lekker bij je gegeten en altijd als ik je weer tegenkom is het een bijzondere ervaring. Ik vind het dan ook erg jammer dat we je moeten gaan missen, maar we hebben vele mooie herinneringen geschreven! ‘Ja, augustus komt al heel snel!’ aldus Ad. In mijn hoofd was het muziekje abrupt tot stilstand gekomen, alsof de naald over de plaat werd getrokken. Augustus? Het was toch februari? ‘Ik heb besloten dat ik het jaar met 129 afmaak. Na de werkweek stop ik er definitief mee. 130 mag het dus volledig gaan opbouwen met Danny!’ aldus Ad. Een mooie beslissing, ik begrijp het helemaal! Dan kunnen we dus toch nog wat langer van je aanwezigheid hier genieten! ‘Zeker waar, al kom ik na mijn pensioen echt nog wel eens langs hoor! Geen zorgen! Gaan we nou nog een foto maken?’ aldus Ad.
Wat is deze legende toch goud waard! Taps-Consumabel maakte een foto voor in de archieven, zodat we dit legendarische moment nooit meer zouden vergeten!
Ad aarzelde vervolgens niet om het Predicaat en de bijbehorende foto even veilig te stellen. ‘Ik wil niet dat die vuil wordt!’ zei hij daarover. Daarna lieten we Ad weer zijn werk doen waarna wij terugkeerden naar de Toko.
Desondanks bleef ik toch verbaasd over het feit dat ik niet wist dat Ad nog wat langer zou blijven.
Zodra ik al mijn spullen had ging ik samen met Intern 1 nog even aan de wandel aangezien ik het laatste stukje voor mijn Dies nog moest hebben. Je zal pas weten wat dat is geworden wanneer het zover is. Ik vind het in ieder geval ontzettend mooi geworden en ik denk dat anderen het ook bijzonder verrassend gaan vinden!
Dit was overigens heel snel geregeld dus even later stond ik met Intern I bij de trap. Het was heel erg leuk en natuurlijk was ik graag wat langer gebleven, maar soms kan het niet anders. ‘Gelukkig hebben we in april meer dan genoeg tijd!’ zei Intern I vrolijk. Zeker waar, nu weer op naar de trein!
Ik kreeg wederom zo’n hele fijne knuffel van Intern I waarna ik mijn weg weer vervolgde.
Eenmaal buiten constateerde ik dat het was gelukt om de planning strak te houden, 30 minuten nadat ik was gestart was ik weer buiten en had ik alles waarvoor ik was gekomen.
Het was een zeer geslaagd Spoedinterval, ondanks dat het eigenlijk wel wat minder spoedeisend had gekund… Maar goed, dit moment pakt niemand me meer af!
Ik zie uit naar april!
