Vorig jaar werd ik door de Voorzitter van Stylos meegenomen naar een bijeenkomst van de SVR (SVR 50)
Dit jaar kreeg ik alweer een aantal keer de vraag of ik alweer bij de SVR was geweest en of ik dit ook nog zou doen.
Toen ik eenmaal een optie zag besloot ik dan ook naar de SVR te mailen met de vraag wanneer er weer een SVR zou zijn en of ik het bezoek van vorig jaar nog eens kon overdoen met de huidige Praeses, Presidenten en Voorzitters. De Secretaris van de SVR mailde enthousiast terug dat dit kon.
Zo werd het 23 februari en lag mijn koers naar CiTG vast.
Nu wist ik niet zo goed waar de bijeenkomst gehouden zou worden dus het leek me wel zo verstandig om eerst naar PS te gaan. De Voorzitter van PS zou ongetwijfeld naar de SVR gaan, dus dan kon ik met hem meeliften!
Voor de faculteit kwam ik de Commissaris PR tegen dus bij hem informeerde ik alvast even over de SVR.
'Iedereen zit nu nog in vergadering, maar de Penningmeester heeft baliedienst, dus je kunt rustig naar het PS hok gaan!' aldus de Commissaris PR.
Het was duidelijk dat hij net ergens heen moest, dus ik besloot hem niet langer op te houden al leek hij nog de nodige vragen te hebben.
Bij binnenkomst zat de Voorzitter ook te werken, dus ik vroeg hem meteen of ik mee mocht liften.
'Ik maak nog even dit af, maar daarna mag je natuurlijk met me mee!'
Het was echter nogal een afgang toen ik 'Can't Hold Us' van Macklemore op de radio hoorde... Aangezien dat een liedje van CH is. (Oké... Het was meteen een goede vooroefening op de SVR aangezien alle verenigingsliedjes dan kriskras door elkaar lopen in mijn hoofd)
De Voorzitter was klaar met zijn document en ging zich omkleden toen de Vice Voorzitter beneden kwam.
'Wat doe jij nou hier? Je bent hier de laatste tijd wel weer veel hè?' zei ze lachend. (Een totaal van vier keer op het hok en een keer op PSOR... Ik heb VvTP en Stylos toch al vaker gehad!)
Dus ik vertelde haar dat ik voor de SVR kwam en wat de bedoeling was van mijn bezoek aan de SVR.
Vlak daarna was de Voorzitter er klaar voor en zetten we koers naar de ruimte waar het allemaal zou gebeuren.
EIN-DE-LIJK zou ik dan de President van de Mijnbouwkundige Vereeniging eens gaan ontmoeten! Tijdens mijn laatste bezoek aan Mijnbouw kwam er wel even een dame het hok binnen (Met een notitieblok) die deed vermoeden dat zij misschien de President was, maar ik had al een vermoeden dat ze dat niet was.... En dat klopte ook, want de dame die nu voor me neus stond, dát is de enige echte President van de Mijnbouwkundige Vereeniging.
'Leuk je nu eindelijk eens te zien! We liepen elkaar echt steeds net mis!' zei ze vrolijk.
Erg leuk om nu eindelijk eens de eerste vrouwelijke President der Mijnbouwkundige Vereeniging in werkelijkheid te zien en te spreken!
Ze vertelde dat de Secretaris van de SVR jarig was en dat ze een passend verjaardagscadeau voor haar had. (De traditie rond dat item is echter dat je het ergens in stopt of onder verstopt. Wanneer je het onthult moet je het ook gebruiken. Zelf heb ik er ook eens een gehad en die van mij was een stuk groter dan die van de Secretaris van de SVR)
'Hebben we iets om het mee te verstoppen?' vroeg de Voorzitter van PS.
Tja, ik kon mijn sjaal wel even missen!
Onderwijl was de President van Mijnbouw een whiteboard aan het versieren voor de Secretaris SVR en daarnaast vroeg ze over mijn hobby en ook zij vroeg wat de Secretaris van Mijnbouw onlangs had gevraagd. (Of ik mijn bezoeken ook opneem... Nee, dit is de kunst van veel onthouden en snel beginnen met verwerken! Het is nu op het moment van schrijven 23-2-2016 ; 16:19u Al zal ik dit pas later publiceren.)
De President van Mijnbouw zat al meteen vol ideeën en zag mij al helemaal als een volwaardig informant van de SVR, al wist ik dat het zo ver niet zou komen en dat het niet veel meer dan de opening zou zijn voor mij.
Kort daarna stapte de Secretaris van de SVR binnen en ze zag al meteen haar cadeau. Ik zag het haar nog proberen te verstoppen onder mijn sjaal, maar ik moest die sjaal toch echt weer terug hebben!
Ik weet niet of het uit wraak was, of dat ze dat al van te voren had bedacht... Maar toen de President der Presidenten (Maar officieel toch echt een 'Voorzitter') binnenkwam leek zij haar pijlen erop gericht te hebben dat hij en ik zeker 'nader kennis' (met een dikke knipoog... je kent het wel) moesten maken.
Toen ik Lijst Bèta echter spotte met mijn favoriete naslagwerk (Hoewel het ook wel eens slecht nieuws voor mij heeft... Een persoon die me met de vorige kaart al teleurstelde heeft nu weer teleurgesteld en die heeft nu met serieuze minpunten te kampen!) was dat voor mij even interessanter, want wat hebben mijn targets gedaan?
'Jij zou er eigenlijk ook wel op moeten hè?' zei (volgens mij) de Secretaris SVR.
Tja, dan moeten ze er gele lijntjes bij maken met het bijschrift 'Target' aangezien ik het in mijn geschiedenis als VerenigingsVerzamelaar nog geen enkele keer tot een groen, rood of zwart lijntje heb geschopt!
Uit eindelijk kon ik vaststellen dat ik met twee targets erg tevreden ben, target 3 wist ik het van dat diens reportoire er niet schoon uit zou zien (Dankzij een geweldige en eerlijke Partner in Crime) maar vooral target 4 (Die inmiddels geen target meer is) heeft het nu wel verpest.
Ik sprak vervolgens wel nog even met de President der Presidenten over mijn hobby (de ontstaangeschiedenis en ook mijn Jaarbezoekenreeks waar ik momenteel weer middenin zit) Hij vertelde me vervolgens dat hij van 'Aspirant Mr. Sunshine der Gezelschap Leeghwater' had vernomen dat ik graag bij Gezelschap Leeghwater kwam. (Heeft er iemand lopen roddelen?!?!?!) Ook had hij gehoord van mijn bijzondere band met de AkCie van Virgiel. Kortom, deze President der Presidenten is wel goed op de hoogte van alles!
Maar, er kwamen steeds meer Voorzitters en Presidenten binnen en de Secretaris SVR bleef continu maar achter de President der President aan rennen om hem naast mij op een foto te krijgen.
De Voorzitter van i.d was gesommeerd om foto's te maken en ik betrapte de President der Presidenten erop dat hij wel van konijnen moet houden....
Hij leek maar wat graag weg te willen vluchten voor verdere foto's maar de Secretaris SVR was er nog niet klaar mee en wilde nog een serieuze foto met SVR 51.
Vervolgens sprak ik nog even met de Voorzitter van de VSSD die het allemaal wel interessant leek te vinden dat ik er nu ook bij was.
En natuurlijk het moment waarvoor ik kwam, als kopstuk... Een foto met de aanwezige Voorzitters en Presidenten.
Nu had de Voorzitter van Gezelschap Leeghwater de indruk dat hij niet op de foto hoefde en wilde er met mijn camera vandoor lopen. De President van Mijnbouw had echter een nietsvermoedende student van de gang geplukt om foto's te maken.
Ik moest echter nog een keer of vijf naar de Voorzitter van Leeghwater roepen eer hij de camera overdroeg aan de student. (Ik ken dit wel van de Commissaris Voorlichting van Leeghwater, maar de Voorzitter gaat normaal gezien altijd wel op de foto!) Ik wilde dolgraag de President van de VvTP naast me hebben staan, omdat hij vorig jaar SVR 50 was. (Om een beetje een soort tijdreiseffect te krijgen) Echter besloten alle mannen (en die waren sterk in de meerderheid) gezellig samen te klitten.
Gelukkig was de Commissaris Extern van ORAS (Je raadt het wel, een dame!) wel zo gezellig om bij me te komen staan. (Het is anders zo eenzaam op de eerste rij!)
Vlak voordat de student wilde afdrukken kwam net de wijze opperuil (Ook bekend als de Voorzitter van CH) binnengevlogen en was net op tijd voor de groepsfoto.
Vervolgens zochten alle Voorzitters en Presidenten een plek op en was het voor mij weer tijd om te vertrekken.
Het was weer leuk om even bij de SVR te zijn! (Persoonlijk vind ik het wel erg jammer dat de President der Presidenten van SVR 50 het niet tot een Bestuur van een Studievereniging heeft geschopt, ik weet zeker dat hij weer een hilarische doch waardevolle aanvulling was geweest!)