Aangezien het tijdens mijn laatste Leidse bezoek niet mogelijk was om Aesculapius te bezoeken (maar er wel een wederzijdse wens voor een bezoek was) besloot ik de uitdaging aan te gaan om Aesculapius met Amsterdam te bezoeken. Het is immers een directe trein die me van Delft naar Leiden en van Leiden naar Amsterdam brengt.
Omdat ik toch in het gebouw was en wist dat er sowieso een vereniging zou zijn die me niet stilletjes door het Gorleaus zou laten lopen besloot ik ook nog maar even contact op te nemen met mijn favoriete Plot Twist vrienden van CDL! De Praeses had me al verteld dat zij me waarschijnlijk niet zou zien maar de Ab Actis en de Assessor Onderwijs zouden me met veel plezier ontvangen.
De Plot Twist-sfeer begon al een dag eerder toen ik van VSV Leonardo da Vinci richting Leeghwaterstraat 42 liep voor mijn ontmoeting met het OWee Bestuur. Normaal loop ik altijd over de Mekelweg en niet over de Rotterdamseweg maar aangezien de Rotterdamseweg dichterbij de Leeghwaterstraat ligt had ik eenmalig deze voetroute over het fietspad genomen en wat denk je? Opeens hoor ik een lading geluid door mijn muziek heen komen en voordat ik goed en wel mijn oortje uit mijn oor had kunnen trekken werd ik ingehaald door een tweetal fietsers waarvan ik de enthousiaste dame direct identificeerde als de Ab Actis van CDL. In Delft… Plot Twist! ‘Tot morgen!!!’ riep ze nog vrolijk waarna ze doorfietste.
Dat kon niet mis gaan!
Een ochtend later zat ik in de entreehal van het Gorleaus af te wachten tot het 8:50 zou worden. (Ik moest mijn route terug uitzoeken en aangezien de halte Bio Sciencepark voor mij een onbekende plek was had ik alles eerder genomen… Het bleek makkelijker dan gedacht dus ik had tijd genoeg om mijn choker nog even netjes te krijgen en te ontdekken dat ik dringend een schaar nodig had omdat het speldstrikje van SSR-Leiden nu wel erg veel draadjes los had hangen waar ik mij enorm aan ergerde.) Ik zat diep in een Whatsappgesprek verzonken toen de Assessor Onderwijs naast me opdook en vroeg of ik ook meekwam. Waar eerstejaars mij eigenlijk nooit herkennen hadden deze eerstejaars blijkbaar al door waarvoor ik kwam en hadden ze de Assessor Onderwijs ingelicht over mijn komst.
Op het CDL hok was het weer vertrouwd gevuld met eerstejaars en kreeg ik van de Assessor Onderwijs meteen een schaar overgedragen zodat het strikje weer toonbaar kon maken. (Helaas is dit strikje van SSR-Leiden niet van hele goede kwaliteit. Hij verschuift heel snel en daardoor komt de achterkant makkelijk in de sluiting van de veiligheidsspeld terecht. Wanneer je hem daar dan weer uit losmaakt komen er soms draadjes los die ik nu dus afknipte.) De Ab Actis had in alle haast nog even een brief voor me geschreven die ze met een plakbandje had dichtgeplakt. (terwijl ik het eigenlijk ook wel weer meteen mocht lezen… Dus je raadt het al, ik had de schaar weer nodig!) Vervolgens kwam ze mijn kant op met de brief en het constitutiekaartje. ‘Kijk eens wat ik gevonden heb! Enne… OHHH je hebt onze speld helemaal niet op!’ aldus de Ab Actis. Van jullie heb ik geen speld, alleen een strikje. Die heb ik niet om gedaan omdat ik vanmiddag met een zware rugzak terug zal komen en dat zal niet goed zijn voor een grote strik.
‘Wij hebben ook een speld!’ deed de Assessor Onderwijs ook nog even een duit in het zakje.
Ik heb een speld van Hooke en van LIFE… Nu die van jullie nog.
‘Bij het 3e bezoek… Huh wat? Heeft LIFE een speldje?! Die heb ik nog niet eens!!’ aldus de Ab Actis.
Dus ik legde haar in het kort uit dat er een speldje van LIFE was (bijgevallen door de Assessor Onderwijs die deze ook al eens had gezien) gevolgd door de tragische Plot Twist die mij recent overkomen is waardoor ik nog meer reden had om nu dat speldje al te willen hebben.
‘Nee, tijdens het 3e bezoek! Dan heb je weer een reden om terug te komen! Heb je je brief nu al gelezen???’ aldus haar. (Sowieso kom ik volgend jaar terug… Ik heb op onze foto’s op de achtergrond een afbeelding gezien van het kandidaatbestuur en daar zit volgens mij een echt Targetpotentieel bij! Spoiler; Ik heb hem nog NIET in het echt gezien!)
In de brief bleek een bijzonder nuttig aanknopingspunt te staan… Voetbaltoernooi met barbecue…. Als ik nu kom, geldt dat als 3e bezoek?
‘Ja natuurlijk! Maar je komt toch niet!’ aldus de Ab Actis.
Moet jij eens opletten! Naar mijn weten heb ik de dag alleen mijn werk dus nadien kan ik makkelijk even naar Leiden komen… Maar dan ook voor het Speldje!!!
De Ab Actis bleef overtuigd dat ik toch niet zou komen dus ze ging al stuiterend door over de Dies. ‘Kijk, zo zien onze passe partouts eruit! Gisteren hadden we een barbecue en daardoor had ik me nog verslapen ook!’
Nu ken ik de Ab Actis al als een stuiterend en vrolijk exemplaar maar dat in combinatie met een lange gezellige avond is zij echt niet meer te stoppen. (Alsof je iemand drie blikjes energy achter elkaar laat drinken en dan afwacht wat er gebeurt…)
Ze stelde me intussen aan een lid voor terwijl de Assessor Onderwijs ook iets aan me liet zien en vertelde dat hij een wel heel groot hart voor CDL had. ‘Vanavond is het weer druk, morgen is er ook weer een activiteit en zelfs zaterdag is er nog een activiteit! Zaterdag!’ aldus Assessor Onderwijs. Wauw, dat is wel echt toewijding! ‘Maar je luistert niet eens!’ reageerde de Ab Actis gefrustreerd. Haar verbazing was dan ook groot dat ik probleemloos kon herhalen dat dit een dame was die voor heerlijk eten had gezorgd dat ze vanavond tijdens het Charity diner op zouden eten.
‘Hm, je luisterde dus wel!’ ja natuurlijk! Er gebeurt hier weliswaar een heleboel maar ik kan wel redelijk multitasken!
Het was al snel duidelijk dat het Charity diner vanavond zou zijn aangezien er meerdere dames met lekker eten voorbij kwamen voor vanavond.
Toen de Eerstejaars naar college moesten en de dame van de faculteit (met een heel groot hart voor CDL) ook bijna weg moest vroegen we haar maar meteen om foto’s te maken. Er moest sowieso een Plot Twist foto voor de Excursieleider van TG gemaakt worden zodat we haar er even aan konden herinneren dat ORAS toch echt leukere kleuren heeft! (Alleen volgde al snel de Plot Twist dat de Ab Actis niet wist waar haar telefoon was, maar gelukkig had de Assessor Onderwijs ook toegang tot de app waar TG ook in stond!) Nadat we zeker wisten dat er genoeg leuke foto’s waren konden we de dagplanning weer oppakken.
Nu wisten we allemaal al van te voren dat ik niet lang zou kunnen blijven omdat ik een volle planning had. Toch was de Ab Actis niet echt van plan om me snel te laten gaan. ‘Oh, je kunt toch wel even blijven! Aesculapius kan nog wel even wachten!’ Uit eindelijk wist ik haar te overtuigen met de deal dat ik vuilniszakken aan het Bestuur van Aesculapius zou vragen. (CDL zat zonder)
Terwijl ik bij Aesculapius binnen kwam lopen en daar door het volledige Bestuur Bouwnce onthaald werd waren mijn vrienden van CDL hun chemie voor het onderwerp VerenigingsVerzamelaar duidelijk nog niet kwijt, want ze waren vrolijk achter me aan gekomen.
Nadat ik me aan iedereen van het Bestuur had voorgesteld vroeg ik dan ook of zij CDL konden redden met een paar vuilniszakken.
De Ab Actis sprong al meteen op om CDL van vuilniszakken te voorzien terwijl ik op een kruk ging zitten om zo wat meer over Aesculapius te weten te kunnen komen en andersom.
Aesculapius is de oudste van Leiden en de 3e oudste van Nederland. Deze studievereniging kent dan ook de nodige geschiedenis en traditie. Zo dragen de Bestuursmannen bij hun Bestuurspak altijd een klassiek zakhorloge, iets wat gerenommeerde artsen vroeger ook droegen. Een ander bijzonder Bestuurskenmerk aan Aesculapius zijn hun spelden. Ze dragen een speld van Aesculapius zelf (Het is me alleen niet duidelijk of dit iets is wat elke Aesculaap zou mogen dragen, het Bestuur heeft immers ook haar Bestuurspenning, of dat deze speld in gradaties komt en dat dit de Bestuurlijke gradatie is.) en een tweede speld die bij de K.N.P.S.V. hoort. De K.N.P.S.V. is een overkoepelende vereniging voor de studenten farmacie en omvat de leden van Aesculapius, Unitas Pharmaceuticorum uit Utrecht en Pharmaciae Sarcum uit Groningen. De K.N.P.S.V. heeft jaren geleden een blauwe speld uitgegeven maar inmiddels is Aesculapius nog de enige die deze blauwe spelden in het bezit heeft. De andere twee studieverenigingen en zelfs de K.N.P.S.V. zelf hebben alleen nog de nieuwere oranje versie van de speld. ‘Er heerste dan ook wel lichtelijk paniek toen een Bestuurder haar speldje korte tijd kwijt was!’ aldus de Praeses. Dat geloof ik graag… Die speldjes zijn onvervangbaar!
Een ander bijzonder detail dat me was opgevallen op de site was het fenomeen Vaendrigh.
Het enige dat ik bij binnenkomst wist is dat alleen mannen of een vrouwelijke Praeses het vaandel mogen aanraken. De Vaendrigh zal ieder ander ervan weerhouden het vaandel met een vinger aan te raken.
‘Weet je ook waarom dat zo is?’ vroeg de Praeses, waarna hij het me uitlegde.
‘Enkele jaren geleden was er een vrouwelijk Bestuurslid dat het vaandel had meegenomen en zij was het in de trein vergeten. Iemand van Unitas Pharmaceuticorum vond het vaandel vervolgens in dezelfde trein en nam het mee naar huis. Na verloop van tijd keerde het vaandel wel weer terug, maar niet bepaald in de onberispelijke staat waarin het mee de trein in was gegaan.
‘De moeder van de toenmalige Praeses, je ziet haar daar op de muur, heeft toen een heel nieuw vaandel voor ons gemaakt en daarbij is de afspraak gemaakt dat geen enkele vrouw met uitzondering van de moeder van de Praeses (die het vaandel gemaakt heeft) of een vrouwelijke Praeses het vaandel meer mag aanraken. Sindsdien is er dus ook een Vaendrigh’ aldus de Praeses
De Vaendrigh krijgt na afloop van het jaar ook een erepenning en een vermelding bij het e.t. Bestuur, dus daaraan kun je wel merken dat het Bestuur niet alleen heel gehecht is aan de Verenigingstradities maar ook aan het vaandel en de bescherming daarvan dan ook zeer serieus neemt. Ik vind het een prachtige traditie.
Naast de moeder van de Praeses die het vaandel gemaakt heeft hangen er nog een aantal ‘Verenigingshelden’ op deze muur. Al deze mensen hebben iets bijzonders voor Aesculapius gedaan waardoor zijn hun plek op deze muur gekregen hebben.
Op de aangrenzende muur ontdekte ik een foto van een belangrijk erelid tijdens zijn installatie als erelid. ‘Op zo’n installatieavond krijgt het erelid een fles champagne en die fles moet voor het einde van de avond op zijn.’ Aldus de Praeses Dit erelid nam zijn plicht duidelijk serieus gezien het enorme glas vol champagne dat hij aan zijn lippen zette.
Boven de computers ontdekte ik een reeks van vijf glazen waarvan het middelste glas meteen opviel. ‘Dat zijn onze ALV glazen. De traditie is dat als het glas van de Praeses kapot gaat er een nieuwe moet komen die groter is dan de oude.’ Aldus de Praeses. Ik gok dat er inmiddels een glas of 6 kapot gegaan is en ik ben heel erg benieuwd waar de Praeses over 50 jaar uit drinkt!
De Ab Actis was intussen wat items voor me op aan het zoeken terwijl de Praeses me op de andere muur vol bijzondere gedenktekens wees. Prenten, geschriften en foto’s sieren die muur en elke heeft een eigen bijzondere betekenis. Zo zag ik een prent van de Panacea waarop de Praeses al meteen begon te vertellen over deze bijzondere commissie met een minstens zo bijzondere geschiedenis. Panacea is heden ten dage bekend als de commissie van/voor eerstejaars maar dit is niet altijd zo geweest. Panacea is namelijk ontstaan als een tegenbeweging tegen de gevestigde orde van Aesculapius. Het Bestuur had eens een besluit genomen waar een groep studenten het niet mee eens was, met als gevolg dat Panacea het levenslicht zag. Jaren later is de strijdbijl begraven en is Panacea een onderdeel van Aesculapius geworden. Een onderdeel dat nu nog steeds heel actief en duidelijk zichtbaar is!
De Ab Actis droeg me de nieuwste Almanak over gevolgd door een constitutiekaart en een SQ-Lineair, het verenigingsblad van Aesculapius.
Daarna was het tijd om verder te gaan en aangezien lang niet iedereen had kunnen geloven dat ik echt zou komen vandaag vroeg de Ab Actis of de Ab Actis van CDL (die was gekomen om foto’s te maken) ook een foto met haar mobiel wilde maken. Na die foto en de camerafoto’s maakte ik ook meteen een foto voor Instagram zodat ik kon laten zien waar ik sowieso al geweest was vandaag, nog voor ik naar Amsterdam zou vertrekken.
Het was helaas een relatief kort bezoek aan Aesculapius, maar ik ga er voor zorgen dat ik hen volgend jaar ook meteen met de eerste bezoeksreeks mee zal nemen! Er is nog een hoop te ontdekken in de wereld van de oudste studievereniging van Leiden, dus dat wordt zeker vervolgd!
Ik liep weer langs het kantoor van CDL waar de Praeses inmiddels ook opgedoken was. De Ab Actis probeerde me nog even te overtuigen of ik echt niet nog even kon blijven voor een kopje thee. ‘Die trein haal je toch niet meer!’ Nou, blijkbaar heeft dat me geluk gebracht want zodra ik op Bio Sciencepark was had ik direct de bus, gevolgd door direct de trein gevolgd door direct de tram in Amsterdam.
CDL ziet mij nog tijdens het voetbaltoernooi en ook Aesculapius gaat me zeer binnenkort nog een tweede keer zien!!!
Het was kort, krachtig maar zeker geslaagd!
