We hebben er een flink lange tijd over gedaan maar uit eindelijk wist ik samen met de Secretaris/Acquisitie toch tot een datum te komen waarop ik de EL CID 2019 zou kunnen ontmoeten.
Overigens heeft het nooit aan het enthousiasme van deze Secretaris/Acquisitie gelegen want hij nodigde me uit voor de CoBo en ook voor de opening van de tentoonstelling 50 jaar EL CID. Beide gelegenheden kon ik er helaas niet bij zijn en ook op andere datumvoorstellen ging het vaak mis. Gelukkig zijn de Secretaris/Acquisitie en ik beiden diehards dus we gingen net zo lang door tot we een datum zouden vinden. 5 juni 2019 werd het.
Ik moest vanuit mijn werk komen dus het zou nog best spannend worden hoe lang het bezoek zou kunnen duren. Secretaris/Acquisitie had immers al aangegeven dat het maar tot 16:00 kon duren maar omdat ik tot 14:15 moest werken kon ik pas rond 15:30 op Plexus zijn. Uit eindelijk werkten een paar factoren me in mijn voordeel. Ik kon een kwartiertje eerder van mijn werk weg en toen ik op het station aankwam kon ik mooi een trein eerder pakken aangezien de trein van 13:50 nogal vertraagd was geraakt. Oké het was een sardientjes-in-blik trein geworden maar dan was ik in elk geval op tijd op Plexus!
De drie aanwezige EL CID’ers waren dan ook verbaasd dat ik rond 15:00 al in het kantoor stond. ‘Hee Sabine! Je bent te vroeg?’ lachte de Penningmeester. ‘De meesten zijn er nog niet…’ aldus Deelnemers & PR.
Uiteraard konden we het met drie mensen ook al erg gezellig hebben! Overigens moest Secretaris/Acquisitie nog heel even op een handje wachten want hij zat nog even aan de telefoon toen ik binnenkwam. Kort daarna werd ik alsnog erg enthousiast onthaald door hem.
Ik ging maar aan het bureau van Commissaris Logistiek zitten want die plek was toch leeg!
‘Wat onwijs leuk dat we je nu dan toch eindelijk kunnen ontmoeten!’ aldus Secretaris/Acquisitie.
Ja, het kostte wat tijd en moeite, maar het is nu eindelijk gelukt!
Er waren verschillende aanleidingen voor dit bezoek. Allereerst is het sinds 2015 een traditie dat ik de EL CID minimaal 1x per jaar bezoek, als tweede is dit vaak ook het moment dat ik items ophaal die tijdens de EL CID van het jaar ervoor uitgekomen zijn en vandaag was de derde reden de bijzondere expositie.
Nu werd er midden in de kennismakingsronde gebeld naar Deelnemers & PR en die kreeg de ietwat vreemde vraag waar de OWL op korte termijn een grote lading buttons zou kunnen maken. Niemand wist overigens dat antwoord dus de beller moest zijn zoektocht vervolgen. ‘Wel origineel dat je daar de EL CID voor belt…’ merkte Deelnemers & PR vervolgens droog op.
Toen Secretaris/Acquisitie vervolgens weer een belletje kreeg stelde Deelnemers & PR voor om alvast naar de expositie te lopen. 50 jaar EL CID waarvan ik er sinds 2011 bij ben. Dat levert veel boeiende items op. Zo ontdekte ik het tasje van mijn allereerste EL CID ‘Laat je VerLeiden’ even verderop stond overigens een tasje van 2012 en dat was ook wel interessant. Ik had ooit eens van iemand van de HSVL een 2012 EL CID tasje gekregen en die was paars met oranje opdruk. De tas die hier stond was oranje met een paarse opdruk. Oh? Dat is interessant! De meest logische verklaring is dat EL CID 2012 had bedacht dat de mentoren een ander tasje zouden krijgen dan de lopers… Maar blijkbaar was dat een eenmalige actie.
Waar ik verder versteld van stond was het feit dat er een CD-verzamelhoes stond die blijkbaar een oud EL CID gadget is geweest. ‘Vroeger was er nog geen spotify… Toen nam je overal CD’s mee naartoe!’ aldus Deelnemers & PR. Ja, daar kan ik wel over meepraten. Veel van mijn zakgeld is naar de CD zaken gegaan. Bij mijn discman stonden stapels CD’s zodat ik niet naar de CD-lade hoefde te lopen! Een bijkomend EL CID gadget was de officiële EL CID CD. ‘Inmiddels is het dansje echt een ding geworden zoals je weet, maar voor die tijd was het dus dé EL CID CD.’ Aldus hem.
Ik keek mijn ogen uit. De meest verrassende zaken stonden hier in de vitrinekasten.
‘Zoals je weet zijn we de Enige Leidse Commissie Introductie Dagen. In beginsel was het zo dat die commissie alleen de introductieweek organiseerde. Daarnaast was er een Vademecumbestuur vanuit de Universiteit en die maakten dan het Vademecum dat aan de nieuwe studenten werd uitgereikt. Zoals je ziet was dat toen nog best een lijvig boekwerk!’ aldus hem.
Ik zag een relatief dik boekwerk op de plank staan met een papieren omslag als kaft. Het zag er nu niet bepaald sexy uit, maar het zat vast vol interessante Leidse info. ‘Toen de EL CID en Vademecum werden samengevoegd tot 1 complete commissie is het Vademecum flink veranderd. Het moest aantrekkelijk zijn om te lezen en zowel inforeren als enthousiasmeren. Tegenwoordig is duurzaamheid echt een groot aandachtspunt en daarom zijn er recent ook weer wijzigingen doorgevoerd. Het Vademecum ging volledig digitaal en in plaats van die schoudertassen werden er linnen tasjes gemaakt.’ Vervolgde hij.
Nu vind ik er wel wat voor te zeggen als het om die tassen gaat. Ik heb erg lang gebruik gemaakt van mijn eigen EL CID tas. Simpelweg omdat hij A: functioneel is en B: waterdicht is. Linnen tasjes zijn wel echt in de mode maar je zult er op een natte Hollandse dag geen scriptie mee kunnen vervoeren… Niet als je de scriptie heel wil houden tenminste.
Nu is in 2017 eenmalig gekozen voor rugzakken. Ergonomisch gezien de beste keuze. Overigens waren die tassen niet heel erg goed gemaakt… (Dat ondervond ik aan den lijve toen ik een ronde Tilburg deed en net mijn eerste Almanak van die dag had opgehaald.) Tegenwoordig gebruik ik dan ook de OWee rugzak omdat die kwalitatief wel goed gemaakt zijn en lang mee gaan. Wanneer je het logo er subtiel op zet geef je de nieuwgekomen Leidenaren een prachtig geschenk mee in de vorm van zo’n rugzak die jaren meegaat. ‘Ja, die rugzakken van 2017… daar heb ik ook al het een en ander met meegemaakt…’ aldus Deelnemers & PR.
Nadat we alle gadgets hadden bekeken liepen we door naar de foto-expositie. Bij elke foto was veel te vertellen. Soms zag je echt alleen een historische foto maar soms was er ook gekozen voor een tweeluik. Dan zag je links hoe iets ‘in vroeger tijden’ was en rechts zag je hoe het ‘anno nu’ is.
We waren bijna aan het einde van de eerste rij foto’s toen Secretaris/Acquisitie bij ons kwam. ‘Zo, dat duurde wel wat langer dan ik had verwacht! Wat vind je er van?’ vroeg hij vervolgens aan mij. Heel erg bijzonder om te zien hoe de week in 50 jaar gegroeid is tot een fenomeen. Kwalitatief gezien maar ook kwantitatief gezien is de EL CID niet zomaar een weekje maar echt een Leids begrip.
Overigens vind ik het een goede zaak dat de OWL erbij gekomen is. Aanvankelijk liep ik me bij mijn Adviseur (Ook een Leidse student die tevens werkzaam is op het Bestuursbureau) te beklagen over de wildgroei aan introductieweken maar sinds vorig jaar kijk ik daar wel anders tegenaan.
Bij ons in Delft zitten zowel de nationale als de internationale studenten in de OWee en daardoor is het OWee Bestuur behoorlijk van karakter veranderd (tenminste, zo ervaar ik dat) en is ook mijn fundamentele weekje onherkenbaar veranderd in een groots gedrocht. Natuurlijk herkent de EL CID het ook wel dat de Hortusbrunch bijna niet meer in de Hortus past en zulke zaken maar toch is de EL CID altijd lekker Leids en nuchter gebleven met ook dat tikkeltje warmte en gezelligheid. Het is gegroeid maar toch persoonlijk gebleven. Vergelijk ik dat met de OWee dan ben ik toch wel lichtelijk bedroefd. De ‘Bandavond’ die ooit de opening op de Beestenmarkt was, was altijd wel leuk op de Markt maar door de exponentionele groei van de deelnemers is de ‘bandavond’ nu een grote liveact op een parkeerterrein van de TU geworden. Het persoonlijke en Delftse is er daardoor wel af.
‘Goed om te horen dat je vindt dat we dat persoonlijke er nog altijd in weten te houden!’ zei Secretaris/Acquisitie vrolijk. Juist omdat de Internacho’s hun eigen introductieweek hebben, volledig toegespitst op de interesses en behoeftes van deze studenten kunnen twee commissies twee topweken neerzetten die voor iedereen een succes worden. Het recept van ‘alles op een hoop gooien’ zoals dat in Delft gebeurt… nee denk niet dat dit langere tijd zal blijven werken.
Zodra ik alles op de expositie had gezien gingen we weer terug naar boven en daar vertelde ik al over de prijs van Het Leukste Piekwekenbestuur dat ik jaarlijks uitreik aan een van de Introductieweekbesturen. Het was voor Secretaris/Acquisitie en Deelnemers & PR al gauw duidelijk wie er sowieso geen kans zouden maken op die prijs. ‘Maar, hoe kunnen wij dat worden dan? Wanneer had de EL CID die prijs voor het laatst?’ aldus Deelnemers & PR. In 2015, dat was echt een topjaar! Ik somde op wat Loading 2015 me zoal had gebracht en ik zag de mannen al nadenken. ‘Dit jaar is het LEF naar vrijdag verhuisd!’ zei Secretaris/Acquisitie vrolijk. Hm… Ik had net een planningswijziging gehad. Het was de bedoeling dat ik vrijdag mijn prébezoeken in Delft zou doen maar dat is gewijzigd naar de pré Rotterdambezoeken dus het is niet helemaal zeker of ik dan nog voldoende tijd heb om van Roffa naar Leiden te gaan voor het LEF. Overigens kan ik daar nog wel even contact over onderhouden met Secretaris/Acquisitie want misschien lukt het nog wel! (Ik heb nog nooit een LEF bijgewoond aangezien ik mijn eigen EL CID niet kon uitlopen wegens een enkelblessure. In 2017 was me beloofd dat ik naar het LEF mocht komen maar toen moest ik onverhoopt naar een sollicitatiegesprek… )
Terug op het kantoor waren de andere leden van het Bestuur nog altijd in geen velden of wegen te bekennen dus er werd druk gesproken over lopende zaken rondom de EL CID. Ik heb zelfs al wat dingen mogen zien die anderen nog niet gezien hebben. Maar wat dat was? Tja, dan moet je maar naar de EL CID komen, dan kun je het zelf zien!
Vervolgens vertelde Deelnemers & PR me wat er dit jaar in plaats van het Vademecum was gekomen. ‘De groep van vorig jaar had het Vademecum volledig gedigitaliseerd en in een PDF naar de deelnemers gestuurd. Overigens werd al snel duidelijk dat de deelnemers er niet echt zin in hadden om zo’n PDF van begin tot eind door te lezen… Dus wij hebben bedacht dat we het over een andere boeg zouden gooien!’ aldus Secretaris/Acquisitie.
Nu had ik dat scenario ook al wel zien aankomen… Ik werk al genoeg met computerschermen dus om dan 40 bladzijdes zwart op wit PDF te gaan zitten lezen… nee, dat zou ik ook niet doen.
‘We weten allemaal dat je deelnemers moet prikkelen dus wij hebben bedacht om een filmpje te maken.’ Aldus Deelnemers & PR.
Filmpje? Oh je bent me al kwijt…
Overigens wisten de twee mannen zeker dat ze me konden overtuigen dus de computer van Commissaris Logistiek werd ontgrendeld en daar zette Deelnemers & PR het beginscherm van de EL CID site op. Je kunt inderdaad niet om het filmpje boven in beeld heen, maar hoezo zou dit filmpje wél goed zijn dan?
‘Nou, wanneer je het filmpje afspeelt zul je merken dat je zelf je verhaallijn kunt kiezen. De EL CID is op drie speerpunten gebaseerd zoals je weet. Stad, Studie en Studentenleven. Met die drie speerpunten begint het filmpje en daarna kun je door middel van de keuzeknoppen die op zijn tijd verschijnen de verhaallijn gaan bepalen.’ Aldus Deelnemers & PR. (Ik was hierna op Augustinus en zij wilden erg graag weten hoe de EL CID dit heeft gemaakt. De Augustijnse Bestuursmannen waren namelijk erg enthousiast over dit concept.) Ik koos natuurlijk voor de typische studentikoze verhaallijn en ik was aangenaam verrast. Dit was oprecht een leuke manier!
Sowieso vond ik het al erg grappig aangezien er diverse bekenden in het filmpje terug te zien zijn…Bovendien is Deelnemers & PR de hoofdrolspeler in dit filmpje!
‘Ja leuk hè, onze Deelnemers & PR werd weer even zelf Deelnemer!’ lachte Secretaris/Acquisitie.
Nu ik toch achter een computer zat… Dan kon ik direct even het menu en de weekhap bij Aug checken aangezien ik daar vanavond zou eten!
Overigens kon ik het menu niet op de site vinden, dus nogal een geluk dat de Penningmeester bij Aug zit en wel even kon nagaan welke daghap er vandaag zou zijn. Ik kon dus meteen een mailtje naar Intern I sturen over wat ik wilde eten.
Kort daarna stapten de missende EL CID Bestuurders binnen (net op het moment dat Secretaris/Acquisitie aan het schrijven was in mijn logboek) ‘Ha mooi! Dan kun jij het verhaal afmaken!’ zei Secretaris/Acquisitie tegen Intern. ‘Intern is veel beter in Diesboeken vullen met mooie verhalen!’ vervolgde Secretaris/Acquisitie tegen mij. Intussen werd ik vrolijk begroet door Intern, de Voorzitter en door Commissaris Logistiek.
Uiteraard zou ik niet met lege handen vertrekken. Er waren een aantal mooie zaken voor me opgespoord. Van de constitutie- en kerstkaart (en zelfs een misdruk constitutiekaart aangezien er duidelijk aan de drukker was meegegeven dat de EL CID een vouwkaart wilde maar ze toch een klapkaart kregen….) tot een heus mentorshirt van vorig jaar! Dat bracht me nog wel even bij een goed verhaal. Vorig jaar had ik weliswaar geen hele goede klik met het EL CID Bestuur maar ik moest de Voorzitter wel nageven dat hij wat moois voor me had opgespoord. Zo had ik een EL CID Mentorshirt uit mijn eigenste 2013 gekregen. Dat shirt had ik als slaapshirt meegenomen naar Groningen aangezien ik daar mijn 12e Dies zou vieren in de vorm van een 2-daagse! Er zijn naast Delft maar twee andere steden waar ik echt onlosmakelijk mee verbonden ben en dat zijn Leiden en Groningen, dus de cirkel was rond op die 12e Dies!
‘Ahh dat is lief!’ zei Secretaris/Acquisitie. ‘Nu heb je er mooi nog een!’ merkte Deelnemers & PR droog op.
Uiteraard wilden we ook nog wel even een leuke foto als bewijs van dit bezoek hebben dus er werd even iemand opgetrommeld.
De opstelling werd natuurlijk op het Episch Centrum van de EL CID gemaakt dus het was nog wel even zoeken naar de juiste richting voor de foto. Ik ben niet de langste maar Intern was nog net iets korter. Nu weet ik maar al te goed hoe het is om de kleinste in een opstelling te zijn dus zelf pak ik mensen ook vaak op de onderhandse wijze vast al dan wel met ietwat diplomatie en terughoudendheid aangezien ik alleen mijn targets echt heel enthousiast vastpak op die wijze. Ik was dan ook wel verrast dat Interne gelijk vol enthousiasme in de onderhandse dook maar ik kon het hem wel vergeven. (Later die dag zou ik met een nog veel opmerkelijkere vastpakactie te maken krijgen. Misschien was het Nationale ‘Pak leuke mensen maar goed vast op de foto’ dag?) Nadat er een aantal leuke foto’s met mijn camera gemaakt waren werd er ook nog een mobiele foto gemaakt zodat de EL CID zelf ook kon laten weten dat ze mij hadden mogen ontvangen vandaag. Daar kon ik natuurlijk geen nee tegen zeggen!
Daarna werd het wel tijd om verder te gaan aangezien de EL CID weer moest vergaderen. Ik had overigens ook een Adviseur die op me zat te wachten in de UB, dus eigenlijk was alles heel goed getimed.
Ik bedankte iedereen hartelijk voor het geweldige ontvangst al was het volgens mijn systeem van begroetingen wel zo dat ik eigenlijk niet iedereen een knuffel kon geven, aangezien ik de helft van de groep niet echt goed had kunnen leren kennen vandaag. Maar ja, toen Intern vol enthousiasme voor de knuffel ging kon ik uiteraard niet anders dan iedereen een knuffel te geven.
Ik ben er van overtuigd dat EL CID 2019 zeker een gouden koers zal gaan neerzetten deze zomer. Ik heb alle vertrouwen in deze leuke mensen, al ben ik wel erg benieuwd hoe mijn EL CID dinsdag eruit zal komen te zien! Ik ben wel van plan om een plekje vrij te houden voor een bezoekje aan de coördinatiebalie en mocht het blijken dat ik toch ruimschoots tijd over houdt op de vrijdag, dan kan ik misschien alsnog even gezellig naar het LEF komen!
Ik vond het in ieder geval heel erg leuk om deze EL CID te leren kennen en hun verhaal te horen!
Je zal zeker nog meer van deze leuke mensen gaan zien!! Wordt vervolgd!!
