Knowing that you’re A-LIFE! (22 oktober)
Terwijl ik richting de Leidsche Schotel liep ontwaarde ik opeens iets bijzonders aan de horizon. Een luchtballon? Nee, het ziet er toch anders uit. Wat is dat voor iets joh? Oh, het is een parachutist! Even een paar foto’s maken hoor!
Nog volledig onder de indruk van het feit dat ik niet alleen de mooiste regenboog in tijden had gezien maar dus ook een parachutist (wat volgens mij niet allerdaags is!) wandelde ik het gebouw binnen.
Nadat ik even naar CDL had gezwaaid klopte ik aan op de deur van LIFE maar blijkbaar was er nog net een overleg gaande. Oké, prima hoor!
Ik moest namelijk hoognodig een pitstop maken dus die vijf minuutjes kreeg ik wel vol.
Toen ik terugkeerde van mijn pitstop zag ik de Ab Actis al zoekend door de gang lopen. ‘Aha, daar ben je! Ik was je al kwijt!’ aldus hem.
Was je bang dat ik alvast naar Aesculapius of CDL was gegaan? Nou geen zorgen, ik nam gewoon heel even wat tijd voor mezelf. (En hoewel de Ab Actis natuurlijk bij de ganggenoten kon kijken, kon hij als man natuurlijk niet de vrouwenwc in lopen!)
Ik liep met hem mee het kantoor in terwijl de leden die zojuist nog met de Ab Actis in vergadering hadden gezeten er vandoor gingen. ‘Ga zitten! Wil je koffie of thee?’ aldus de Ab Actis.
Even later had ik een lekker kopje thee in handen en kon ik ook kennis maken met de Externe van het nieuwe Bestuur. ‘Het is een bijzonder jaar… Sowieso omdat het Lustrum is, maar ook omdat er dit jaar voor het eerst een Commissaris Onderwijs Master is! Tegenwoordig zijn er dus drie Bestuurders in Delft en drie in Leiden!’ aldus de Externe.
Oké, ik zie er nu anders toch maar twee! ‘Ja dat klopt, Onderwijs Master zit nog even in een overleg!’ aldus de Externe.
Aangezien de Ab Actis bang was dat hij de vangst voor vandaag zou vergeten te geven liep hij gelijk naar zijn bureau om alle items over te dragen. ‘Dan kan ik het alvast niet meer vergeten!’ zei hij vrolijk.
Al snel kreeg ik meer te horen over dit nieuwe LIFE bestuur, over het feit dat de moeder van de Praeses speldstrikjes voor de vrouwen had gemaakt. (De choker wordt nog wel gedragen naar ALV’s maar eerlijk is eerlijk… LIFE is nog een ontzettend jonge vereniging dus waarom zou je aan zoiets als een choker blijven hangen terwijl je als jonge vereniging nog de hele wereld voor je hebt! Durf te leven en het roer om te gooien!) maar bijvoorbeeld ook over het feit dat twee oude contactpersonen van mij de huidige Ab Actis een ouderwetse typmachine cadeau hebben gegeven aangezien de ALV had besloten dat de notulen voortaan op die wijze uitgewerkt moeten worden. Ja, er is bijzonder veel te zeggen over de ALV’s van LIFE. ‘Je had ons evenement ALV voor Dummy’s al eens gezien hoor ik. Dat evenement gaat traditiegetrouw vooraf aan het tweedejaars ALV zodat de eerstejaars weten wat er zoal bij een ALV gebeurt en waarom het gebeurt. Aha, ik was zelf namelijk ook al erg benieuwd hoe het zat met het Ab Actiale boekje dat altijd in bloemetjespapier gekaft is.
Over hoe zit dat gesproken… Jullie Lustrumthema is nu niet bepaald het makkelijkst uit te leggen thema. ‘Het thema is IN VIVO en dat thema is volledig te herleiden naar ons onderwijsgebied. Wanneer je met synthetische (anorganische ofwel niet levende) stoffen werkt dan heet dat In Vitro en wanneer je zoals wij met organische levende stoffen werkt heet dat In Vivo.
Bovendien kun je er afgekort IV van maken wat natuurlijk zoveel is als ‘vier’ in het Romeins en je kunt er ook In Vi’Vo van maken wat natuurlijk een leuk Studentikoos grapje is!’ aldus de Ab Actis.
Aha, er zit dus wel echt een diepere betekenis achter, dat zijn over het algemeen wel de leukste thema’s!
‘Onze Bestuursnaam heeft ook een diepere betekenis!’ vulde de Externe aan.
De Ab Actis pakte het zojuist uitgereikte Jaarboek weer van mijn schoot en hij bladerde het door tot bij de Bestuurspagina. ‘Onze Bestuursnaam is ‘Prime’. Wij werken namelijk als een primer waarop je moleculen en elementen kunt binden. Deze moleculen en elementen zijn logischerwijs onze leden en onze commissies!’ aldus de Ab Actis.
‘Primer’ is een woord dat ook buiten LST wordt gebruikt. Bij het aanbrengen van make up op het gezicht, als basislaag voor je nagellak, de basislaag grondverf op je muur… Je kunt die woorden allemaal vervangen door ‘Primer’. Een bindende factor van waaruit verder gewerkt kan worden.
Is dat toch even wat! Niet alleen een gezellige bijpraatsessie maar ook nog eens wat nieuwe dingen geleerd met betrekking tot LST.
Nu legde ik al snel de basisregel uit van mijn bezoeken. Een bezoek is pas echt geslaagd wanneer er een goed idee vloeit en grappig genoeg vloeide er kort daarna inderdaad een goed idee voort uit een verhaal dat ik vertelde met betrekking tot jonge verenigingen.
Vervolgens zou de Ab Actis even een mooi stukje in mijn logboek gaan schrijven, dus had ik mooi de kans om nog even bij te praten met de Externe. Zij is namelijk lid bij Augustinus en aangezien ik daar die avond zou gaan eten moest ik nog een keuze gaan maken.
‘Tja, het Vispakketje is ontzettend lekker maar de vega wrap is ook heerlijk!’ aldus haar.
Uit eindelijk besloot ik om een levendige compromis tussen ontzettend lekker en ook heerlijk te maken en dat betekende dat ik voor de vega kapsalon ging!
Verder bespraken wij nog wat andere lopende zaken met betrekking tot Augustinus. ‘Op het moment dat je jouw laatste Target opeens in het restaurant zou zien dan MOET je er echt op af hoor. Met al die bijzondere dingen die je vandaag al hebt meegemaakt zou dat zeker een teken zijn!’ aldus haar.
‘Wat was het credo voor vandaag ook alweer geworden?’ vroeg de Ab Actis op dat moment.
Het credo van vandaag is WEET dat je LÉÉFT! geworden (Aangezien ik nogal wat moeilijkheden had beleefd afgelopen week en het was daardoor lastig om de mooie dingen in Leiden te kunnen zien. Overigens kwam er iemand van Quintus op het juiste moment in mijn leven en daarna volgden dus de regenboog en de parachutist.) ‘Oh ja, dat was het! Dank je!’ aldus de Ab Actis.
Even later had ik het logboek weer in handen en zag ik op de LIFE klok dat het tijd was om richting Aesculapius te gaan.
Ik had Onderwijs Master wel even gezien maar aangezien hij vooral een luisterend element in het bezoek was kan ik niet heel veel over hem zeggen.
‘Als je na je bezoek aan Aesculapius terugkomt dan kunnen we een foto maken. Als het meezit is Master dan terug uit zijn tweede overleg!’ aldus de Externe.
Dat spraken we af. Overigens was Master nog niet terug van het overleg toen ik terugkwam van Aesculapius dus het werd toch een foto van mij met de Ab Actis en de Externe. De Ab Actis van CDL was zo lief om de foto voor ons te maken. Hiermee kwam het bezoek echt ten einde. Ik vond het ontzettend leuk! Bedankt voor vandaag!
‘Enne, als je in de buurt bent, kom dan vooral bij ons binnenvallen hoor! Wij vinden het superleuk als je bij ons langskomt! Zowel in Leiden als in Delft ben je van harte welkom! Ik zie je volgende mailtje graag tegemoet!’ aldus de Ab Actis.
Beloofd! Ik zal jullie de volgende keer weer meenemen in mijn bezoekenreeks in Leiden en Delft. Je gaat van me horen!
Het was een zeer geslaagd kennismakingsbezoek aan dit Bestuur van LIFE. Ik ben erg benieuwd wat lustrum IV nog meer zal gaan brengen! Vast een uiterst levendige periode!
Kennismaking met Bestuur LeGlenndarisch (22 oktober)
Na LIFE ging ik door richting Aesculapius waar ik kennis zou gaan maken met het nieuwe Bestuur.
Het eerste dat me opviel toen ik het hok binnenkwam was het gapende gat boven de werkplekken van het Bestuur. Waar is het Vaandel heen?
‘Hallo! Goed dat je er bent! Ik ben Assessor II, kom verder! Lust je nog thee of liever niet?’ aldus hem.
Hij liep op nogal opvallende sloffen dus toen hij mijn vragende blik zag besloot hij die eerst maar even uit te doen. ‘Dat is misschien beter!’ lachte hij toen hij even later op normale schoenen liep.
Ik snap het ook wel. Als full time Bestuur is het Bestuurshok uit eindelijk je tweede thuis. Je brengt hier dusdanig veel tijd door dat het wel zo fijn is als je op zijn tijd je schoenen uit kunt doen!
Overigens lustte ik nog wel een kopje thee dus daar ging Assessor II mee aan de slag.
Even later voegde de Quaestor zich bij ons. ‘Hallo! Ik had je net al even bij LIFE gezien, leuk dat je er bent!’ aldus haar.
Ik vroeg haar dus ook direct waar het Vaandel heen was. Ik weet namelijk hoe zeer geliefd en hoe uiterst goed beschermd het Vaandel is dus het was gek dat er nu een lege plek was. ‘Je hebt haar net gemist. Ze is overigens wel in goede handen bij onze Praeses. Onze andere drie Bestuurders zijn op dit moment namelijk op weg naar Groningen voor het ALV van Pharmaciae Sacrum’ verklaarde de Quaestor.
Dat is wel leuk, dankzij jullie ben ik ook eens naar Pharmaciae Sacrum gegaan en binnenkort zal ik Unitas Pharmaceuticorum ook gaan bezoeken! ‘Wat leuk dat je dat doet! Ook heel erg leuk om te horen dat het bij ons begonnen is!’ aldus de Quaestor.
Ja, jullie voorgangers van Bestuur Bouwnce waren zo enthousiast over de zusters dat ik het de moeite waard vond om hen ook eens te gaan bezoeken.
Ik liet met trots mijn speldjes van Aesculapius en van Pharmaciae Sacrum op mijn jasje zien. Hier zou Unitas Pharmaceuticorum binnenkort dus ook bij moeten zitten.
Het mooie aan de studieverenigingen van de K.N.P.S.V. is toch wel het feit dat er ontzettend veel tradities binnen die verenigingen zitten. Zowel bij Aesculapius als bij Pharmaciae Sacrum is het zo dat het Vaandel alleen door een man óf een vrouwelijke Praeses aangeraakt mag worden. ‘Nou bij ons is de penning wel gewoon een ‘penning’ hoor! Bij P.S. hangen er nog van die franjes aan!’ aldus de Quaestor die op verzoek haar penning er even bij pakte.
Al snel ontdekte ik dat binnen Aesculapius geen penning hetzelfde is. (Ondanks dat ik er maar twee kon zien) ‘Wanneer je als Bestuurder op een officiële gelegenheid even een pitstop moet maken ga je altijd met twee. Je kunt je penning immers niet dragen tijdens een pitstop dus die houdt je collega dan even vast. Dit gebeurde ook tijdens onze CoBo want nadat de Ab Actis en Assessor I hun pitstop hadden voltooid waren de penningen namelijk verwisseld geraakt. Zelf hadden ze het niet direct door maar oud-Bestuurders zagen het meteen. ‘Waarom dragen jullie elkaars penning?!’ was er dan ook direct gevraagd.
De penning van Assessor II viel me direct op omdat die erg opgepoetst was, naast het feit dat dit insigne een rand rond de penning heeft.
De penning van de Quaestor is dan ook weer heel anders want het insigne is ooit van het lint af gekomen en helaas is die er verkeerd om aangezet. Kortom, waar bij de andere Bestuurders de oprichtingsdatum van de vereniging aan de achterkant van het Insigne staat, is dat bij de Quaestor het eerste wat je ziet!
Ik mocht er een paar foto’s van maken, maar wel op gepaste afstand, want het zijn overduidelijk bijzondere penningen met een grote geschiedenis erachter!
Toen de penningen weer opgeruimd waren stelde de Quaestor voor om even te kijken naar al het moois dat er voor mij was verzameld. ‘Ik heb 1 SQ Lineair voor je, de anderen zijn namelijk een tijdje terug al naar het archief gegaan dus dat werd net een beetje ingewikkeld terugvinden. Verder heb ik de nieuwste Almanak voor je. De volgende wordt over een maand verwacht dus je bent eigenlijk net iets te vroeg… Maar dit is sowieso de allermooiste!’ aldus de Quaestor.
Ik kreeg Almanak Odyssee overgedragen en het eerste wat ik vroeg was of dit toevallig ook de Almanak was waar de Ab Actis van vorig jaar aan mee had gewerkt. ‘Ja, dat klopt! Ik heb samen met haar de Almanak gedaan!’ aldus de Quaestor.
‘Dit is echt niet de mooiste hoor… De mooiste komt over een maand!’ aldus Assessor II die overduidelijk aan de nieuwste Almanak heeft meegewerkt.
Hè, wat spannend! Als ik die Almanak ook dit jaar nog kom ophalen dan heeft Aesculapius dus twee inzendingen voor de prijs ‘De lievelingsalmanak’. Dubbele kans dus. ‘Deze is béééter!’ fluisterde de Quaestor hardop.
‘Nee hoor… de beste moet nog kóóómen!’ fluisterde Assessor II hardop.
We zullen zien! Het bevalt me in ieder geval wel wat ik nu zie als ik naar de Almanak Odyssee kijk!
Vervolgens kreeg ik nog een Pharmaceutische Agenda overgedragen die vanuit de K.N.P.S.V. is uitgegeven. ‘Ik weet natuurlijk niet of je die nog van P.S. of U.P. gaat krijgen… Maar dit is de agenda die de K.N.P.S.V. verenigingen uitgeeft onder haar leden. De congressen staan erin evenals leuke verhaaltjes van ons!’ aldus de Quaestor.
Ik had dit nog niet eerder gezien dus ontzettend leuk!
Vervolgens kwam de Quaestor met een heuse map vol bijzondere dingen. Ik zag mijn naam er met sierletters op staan dus mijn hart maakte stiekem al een sprongetje. Dit lijkt me iets ontzettend bijzonders! ‘Je schreef en sprak al meermaals uit dat je een beetje lid van iedereen bent dus daarom willen we je dit heel graag geven. Er zit onder andere een bul in, uiteraard is die niet ondertekend aangezien je niet écht lid van ons bent… Maar op deze wijze toch een beetje!’ aldus de Quaestor.
Vervolgens ontdekte ik het K.N.P.S.V. lied, het Aescualpiuslied en nog een aantal informatieboekjes over de K.N.P.S.V. evenals de Aesculapiussticker in tweevoud. ‘Je kunt immers nooit genoeg stickers hebben toch?’ aldus Assessor II.
‘Nu is het gebruik dat bij de installatie van onze nieuwe leden de heren een kleine sigaar en de dames een kleine roos krijgen. Aangezien we een grote waarde hechten aan Vivat Crescat Floreat krijg je in een latere fase in je ledenleven een grotere roos als vrouw en een grotere sigaar als man. Zo zijn er ook bepaalde mijlpalen waarvoor je een gegraveerd shotglaasje krijgt en bij de hogere mijlpaal is dat een gegraveerd wijnglas! Wederom omdat je groeit in prestatie dus ook groeit in beloning!’ aldus de Quaestor.
Ik keek even naar mijn rechter schouder waar het Katzikapetje aan mijn jasje hangt. Daar staat namelijk een zirkel op die ook voor Vivat Crescat Floreat staat, ik kon het hier dus alleen maar mee eens zijn!
‘Aangezien de installatie van de eerstejaars al twee weken geleden is konden we je geen roos meer geven, daarom hebben we een sigaartje voor je!’ aldus de Quaestor die me een sigaartje met een geel-blauw lint overdroeg, de kleuren van Aescualpius.
Wat ontzettend mooi!
Het bewonderen was echter nog niet voorbij want ik kreeg ook nog de constitutiekaart overgedragen. ‘Voor een aantal hoogwaardigheidsbekleders binnen en buiten de vereniging is er een lakzegel op de envelop geplaatst.’ Verklaarde Assessor II.
Ik voelde me ontzettend vereerd want ik had ook zo’n prachtig lakzegel op mijn envelop zitten!
Wauw! Wat schitterend!! Echter ga ik de envelop dan niet openen want ik wil het zegel niet breken!
‘Geen probleem, we hebben nog wel wat losse kaarten’ aldus de Quaestor.
Even later werd alles uiterst strategisch in de tas gestopt, want dit was allemaal veel te bijzonder om lichtzinnig mee om te gaan. Wauw, wat een prachtige vangst! Ontzettend bedankt!!!
Het bezoek werd bekroond met een leuke groepsfoto. Nu kon dit natuurlijk niet vanuit de gebruikelijke hoek aangezien het Vaandel niet aanwezig was, overigens was er nog een prachtige verenigingsmuur die we minstens zo goed konden gebruiken.
‘Kom vooral nog eens langs wanneer de nieuwe Almanak uit is!’ aldus de Assessor II.
Dat gaat goed komen! Wordt vervolgd! Bedankt voor alles vandaag!!!!
