‘Hee meid! Hoe gaat het ermee! Heb je nog goeie Targetverhalen voor me?’ Woorden die ik tot mijn grote verdriet nooit meer zal horen. Op deze datum veranderde alles.
Een band kan snel ontstaan wanneer je een aantal overeenkomsten met elkaar hebt. Jij deed eigenlijk hetzelfde als ik doe, alleen deed jij het in Bestuursvorm en ik voor de hobby. Jij zag heel veel dingen die ik nooit zou zien, maar ik maakte juist weer compleet andere dingen mee vanuit mijn perspectief en dat vond je prachtig.
Toen je Bestuursjaar er bijna op zat zei je meer dan eens dat je eigenlijk wel mijn assistente wilde worden. Dan kon je blijven doen wat je nu ook deed en zelfs nog meer dan dat.
Ik herinner me dat we nog wel eens buiten mijn contactpersoon om mailden om snode plannen te smeden. Jij zag overal kansen.
Waar ik nog wel eens terugkrabbelde bij ideeën was jij altijd klaar voor het avontuur. ‘Niet onzeker zijn! Ga ervoor!’ riep je vol enthousiasme wanneer ik een Target ter sprake bracht.
Het was toch een soort van bijzondere vriendschap geworden. Zo af en toe, tussen het drukke studieleven door, kwam er nog wel eens een berichtje van je voorbij. Of ik het leuk had met de opvolgers en of ik nu ein-de-lijk eens naar Nijmegen zou komen?
Ik besloot daarom eens naar je vereniging te gaan maar helaas ging dat bezoek niet zo soepel waardoor ik me op mijn stelregel van ‘geen succes is geen schrijven’ beriep. Uiteraard stond je direct in mijn meldingen. ‘Waarom schrijf je niets over mijn vereniging Sabien?’ Je was immers maar wat trots dat ik eindelijk naar jouw vereniging kwam.
Daarna liep het contact stukje bij beetje terug, tot het moment dat ik helemaal niets meer hoorde. Ik dacht aanvankelijk dat het kwam omdat je Facebook de rug had toegekeerd (Dat was in die tijd wel een dingetje van velen…) maar ik kreeg er wel een vreemd gevoel bij toen ik een post van je vereniging zag op je verjaardag. Volgens mij klopt er iets niet… Vandaag pas had ik het lef om aan je oud-Bestuurscollega te vragen wat er was gebeurd (Ik weet nog goed hoe graag je wilde dat ik met hem op date zou gaan.) en hoewel ik wel was voorbereid op slecht nieuws schoot dit me keihard door mijn hart.
Zonnebloemen zijn naast anjers en narcissen mijn lievelingsbloemen en de zonnebloem is gelijk komen te staan met jou. En terecht want je straalde altijd, boog niet voor een beetje spanning en wist de positiviteit altijd hoog te houden. Regen wist jij om te zetten in kracht en dat is precies hoe het met zonnebloemen werkt. Het nieuws wat me vandaag bereikte is vandaag al een jaar oud maar voor mij is het nieuw en het maakt me ontzettend verdrietig! Echter weet ik ook dat jij direct op zou springen en zou zoeken naar mooie elementen om het verdriet naar de achtergrond te verplaatsen.
Nijmegen stond sowieso al op de wensenlijst maar ik beloof je nu dat ik de beide verenigingen zal gaan bezoeken en misschien kan ik zelfs afspreken met de groepering waar je altijd zo trots op was. Of ik met een kleurrijke stapel Almanakken terug kan komen betwijfel ik (Ik hoor je nog vragen of ik mijn Almanakken net zo autistisch op kleur had staan als hoe ze op jouw kantoor stonden.) maar een choker van je vereniging zou toch moeten kunnen. Die specifieke dag zal ik opdragen aan jou en ik beloof je dat er een mooi verslag zal komen. Misschien kan ik tijdens deze dag dezelfde schoonheid van Nijmegen zien die jij altijd hebt gezien.
Lieve meid, wat word je ontzettend gemist door velen! Maar we zullen je absoluut niet teleurstellen door bij de pakken neer te gaan zitten. We zullen jouw positiviteit en energie hoog blijven houden zoals jij altijd hebt gedaan. Ik draag je bij me in mijn hart zodat je toch als mijn assistente mee kunt gaan naar alle bezoeken die ik nog zal doen.
